O
O
O
Benen de Motorraces te Rlkniaar
„ONSBLAD”--
•inrn alkmaar hums
1
No. 141.
23e Jaargang
ABONNé’S.
NIEUWE
s
(Wordt vervoigdï.
FEUILLETON.
De wreedste straf.
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
Vrlldag 21 Juni 1929.
Es panzerkreuzelt Wieder.
BUITENLAND.
Advertentieprijs
f 250f 125.—f bO.—f 40.—
Verspreide Berichten.
OntwapeningVrede
UIT DE PERS.
K ladder! J.
Abonnementsprijs i
Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.f 750.
Jubileum wedstrijden 25-jarig*
bestaan der K. N. Wl. V. HMI
Zondag 23 Juni 1929, aanvang 1 uur
„ALCMARIA” V V V.
3
GIRO ALKMAAR 104863
nood-
dan b<j wijze van vermitschuldiguy
aangevoerd dat men •eenmaal dooi
schreeuwer en dat ieder schot in oorlogstijd
aan-
s—
9 9
HOOFDSTUK XIV.
9
9 9
leger maar zoo sterk mogeljjk te houden of
te maken?
Ziedaar, ’t is allemaal leugen en bedrog,
temin bleef er nog
ledige bericht te
waarin de socialisten hun ontwapenings- en
vredesHefde uitvieren.
Maar angst
verwarring gel
ningsgeschetter,
;ang kunnen redden: de
..•wering kan men niet
voor-
gewoon
had dit
en van
kenden
op zee,
ze dit
In een vei
volgens de
•prekende over een tno|
coalitie gezegd: De c
de kleeding van Ray droej
Uit een en ander wet.
theorie opgebouwd:
Ray was den avond van bet tuinfeest in
een onbewaakt oogenblik overvallen en
ontvoerd, terwijl zy zich bevond in het ten
nispaviljoen (de gevonden foto met voet
afdruk'). Zij Blaakte toen een gü. Op dtt
s f 2.85
f 0.60 booger
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
opgeheven:
had hier
Op de hierboven aangegeven open plek
ken waren de Morseteekens door voetstap
pen of op andere wijze weggewisohL Niet-
genoeg over om het vol
kunnen ontcijferen. Met
BETHLEN ANTWOORDT DE KLEINE
ENTENTE.
De Hongaarsche premier, graaf Bethlen, Is
van zijn bezoek aan Madrid en Parjjs te Boe
dapest teruggekeerd en heeft een verklaring
afgelegd inzake het protest van de kleine
Entente tegen zjjn z.g. irredenti-tische rede
voering in Mei. Hjj betoogde niet te begrij
pen hoe de buren daaraan aanstoot hadden
Kunnen nemen, daar hij niets gezegd had
wat hü niet reeds honderd maal betoogd had.
Geen démarches, aldus graaf Bethlen, kunnen
ons dwingen het verdrag van Trianon voor
rechtvaardig te houden of ons schuldig te
gevoelen aan den oorlog. Nooit hebben wij
er een geheim van gemaakt, dat wij op hez
daarvoor geschikt geachte tijdstip wijziging
willen van de vredesverdragen.
STUDENTENBETOGINGEN
TE WEENEN.
Talrijke arrestaties.
Bij een studentenbetooging te Weenen,
waarbij door nationaal-soeiaiistische studen
ten de rectoraategebouwen een tijdlang be
legerd werden, is het tot botsingen met de
politie gekomen. Verscheidene studenten
Zjj, die zich per 1 Juli aa., op dit blad
bbonneeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers
GRATIS EN FRANCO.
DE ADMINSTRATIE.
Wjj lezen in do _Msb.”:
Het wordt in Duitschland een vry idiote
beweging met den pantserkruiser en inzon
derheid de houding der sociaal-democraten
is belachelijk.
Deze heeren hebben hun mannetjes in de
regeering zitten als ryks-kanselier en mi
nister op -verschillende posten. Blijkbaar zijn
deze, een post van verantwoording innemen
de mannen, er van overtuigd, dat Duitsch-
land behoefte heeft aan weermacht. Zij heb
ben daarom verklaard voor den bouw van
een kruiser te stemmen. En zij hebben het
In den Rijksdag nu wéér gedaan, toen de
communisten probeerden den bouw tegen te
houden.
itig veürde communisten en in
.ebrkcht door eigen ontwape-
ter, gpoest de rogde fractie weer
tegen eigen kanselier, tegen eigen ministers
en tegen eigen congres-besluit stemmen.
De ministers vóór de fractie tegen.
En dat heet politiek!
al» gevangene vele uren doorgebracht!
Maar Rob deed nog een ontdekking en
wel een die van oneindig veel grooter waar
de voor hem was.
In het verste uiteinde van den gevange-
nisboek vond Rob n.l. een collectie strepen
en punten met opvallende regelmaat blijk
baar door middel van een stokje in den bo
dem gekrast: een mededeeling in Morse
teekens!
Hoe die mededeeling daar kwam, wie
haar in Morseteekens daar neergegrift had,
dat kon Rob op dit oogenblik niets schelen.
Het ging nu allereerst om den inhoud van
het bericht, want dat het daar niet louter
toevallig stond, maar opzettelijk was aan
gebracht met de bedoeling een belangrijke
mededeeling achter te laten, was duidelijk.
Het Morse-bericht zag er als volgt uit:
oogenblik werd gewacht door een handlan
ger, die aan den rivieroever wachtte en toen
een zwaar voorwerp in het water wierp om
de aandacht van de ontvoering af te leiden
(de plons en de voetafdrukken aan den rivier
oever). De handlanger vlucütte daarna naar
den grooten weg en werd daarbjj gezien.
Ray werd, nadat haar het roepen ónmoge
lijk gemaakt was door bedwelming of op
andere wijze, snel door het struikgewas
achter het paviljoen naar het bosch gebracht
en daar in de ruïne oudergebracht en be
waakt Men had toen geen auto ter beschik
king of kun haar om andere reden toen niet
terstond verder vervoeren, want dit zon
voor de bandieten het veiligst geweest zijn.
Mogelijk verwachtten zjj niet zoo dicht in
dn omgeving gezocht te zullen worden.
Willen wy dan niet ontwapenen?
Och, het katholieke standpunt, het stand
punt van Z. H. den Paus, is genoegzaam
bekend
wjj streven ten sterkste naar ^jsleidelijke,
internationale ontwapening en by dat stre
ven willen wy de persoonlijke en finantieele
lasten intnsschen zooveel mogelijk vermin
deren.
Dit is de goede, dat is de eeni&juiste tak-
Mek. v
Het ware te wenschen, dat de S.D.A.P.
ons hierin steunde en niet door haar dema-
gogische en onverantwoordelijke ontwape-
ningsagitatie ons nog verder afbracht van
het door allen zoo graag nagestreefde doel!
en vreugde over de nadere aanwijzingen,
die teveys bewezen, dat Ray nog in leven
was.
Rob vernam spoedig van den heer Bre
delande toe Watersma, dat Ray steeds veel
belang had gesteld in zeevaart en alles was
daaraan vast zat. Zjj had van vele dingen
dienaangaande een voor haar doen serieuso
studie gemaakt en ze schepte er o-a. beha
gen in zich nu en dan te bedienen van hes
internationale communicatie-middel
het Morse-seinstelsel. Vandaar dat
door en door kende.
Indien zij haar mededeeling in
schrif^ in den grond had gekrast,
gemakkelijk de aandacht getrokh
haar bewakers. Het Morse-stelsel
deze vermoedelijk niet en de verzameling
streepjes en punten kwaai achteloos in den
grond gekrast, zou waarschijnlijk niet gauw
de achterdocht der ontvoerders opwekken.
De tetterteekens op het linnen lapje wer
den eveneens door den heer Bredelande toe
Watersma herkend als het merkteeken, dat
>eg.
>rd nu de volgende
Een nieuwe theorie en ditmaal de juüte
Inspecteur Ward’s terugkeer van zjjn
nachtelijke expeditie naar de ruïne werd
natuurlijk met gemengde gevoelens be
groet: spijt dat de vogels gevlogen waren
DE MARITIEME ONTWAPENING.
Geen bespreking over de vrijheid
der zee.
In welingelichte kringen te New York is
men van meening, dat uit de 'redevoeringen
van MacDonald en generaal Dawes kan wor
den opgemaakt, dat by de aanstaande onder-
handelingen over de maritieme ontwajtening
niet zal worden gesproken over de oude
kwestie van de vrjjheid der zee.
Men gelooft, dat behalve Japan, Frankrijk
en Italië, ook de andere zeevarende mogend
heden zullen worden uitgenoodigd deel te
nemen aan de besprekingen en dat men zal
trachten een accoord te treffen, ongeveer
gelijk aan het Kellogg-pact, waardoor alle
landen zullen zjjn gebonden. Het schijnt, dat
de Hoover-regeering tot de overtuiging is
gekomen, dat een conferentie voor de
perking der bewapening ter zee zou ml»-
lukken, indien ook de vrjjheid der zee te
berde wordt gebracht.
HET FRANSCH-AMERIKAANSCH
SCHULDENVRAAGSTUK.
Een concessie aan Franarjjk.
Alvorens tot September op reces te gaan,
hebben het Amerikaansche Huis van Afge
vaardigden en de Senaat een resolutie aan
genomen, waarin de minister van Financiën
wordt gemachtigd tot uitstel van den vet-
valdatum der betaling van 400 millioen dol
lar, zijnde Frankrjjk’s schuld voor oorlogs-
voorraden, van 1 Augustus 1929 tot 1 Mei
1990 mits Frankrjjk vóór den vervaltermijn
van de 400 millioen-schuld, m. a. w. vóór
1 Augustus,' de Mellon-Berenger-overeen-
komst ratificeert.
behulp van zijn zakboekje, waarin hjj steeds
het Mor sealf abet meevoerde, las Rob uit de
Morseteekens het volgende bericht:
1 word na.... Zonneweeldbracht
ergen.... bjjgrens. S. O. S. Ray.
Het was duidelijk dat er gestaan had:
,Jk word naar Zonneweelde gebracht er
gens by de grens. 8. O. 3. Ray.”
Rob teekende niet zonder emotie het ge-
hn’e jiurse-hericht met veel-zorg over In
zyn zakboekje, precies zooals hjj het gevon
den had.
Daarna verzamelde hjj zijn mannen om
zich heen. Geen van allen had iets verdachts
gehoord of gezien. Rob liet hierop de ruïne
weer soo goed mogeljjk afsluiten en aan
vaardde den terugtocht.
Wat Jtjj zoo vurig gehoopt had te vinden,
vond Itij niet, maar toch kwam hjj «iet met
ledige handen thuis. Immers nu had hjj do
zekerheid, dat Ray leefde en de aanwijzin
gen, die zjj had achtergelaten, waren wel
vaag, doch, naar hjj vertrouwde, voldoende
om binnen drie dagen haar te bevejjden.
Van 15 regels fl.25> elke regel meer f 0J5. Redan*
regel f 0.75 voor da eerste paginavoor de overige pagina's f 050
Rubriek „Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regels I iedere regel meer f 0.12-
liepen verwondingen op, terwjjl er talrijke
arrestaties plaats vonden. Toen de rector <tw
studenten in de aula kalmeerend wilde toe
spreken, werd hy met hoongeroep ontvan-
«en.
DE HITTE.
400 menschen te New-York in zie
kenhuizen opgenomen.
GEEN BROEDERMOORD MEER’
Met een huichelachtige zelfgenoegzaam
heid, waarvoor de bekende Pharisaéër vóór
in den tempel zich niet zou hebben behoeven
te schamen, doet de S.D.A.P. het steeds
voorkomen alsof alleen in haar rjjen de op
rechte, de rasechte bevorderaars van den
vrede te vinden zjjn, terwjjl de booze chris
tenen op zoowat niets anders zinnen dan op
gruweljjken broedermoord.
Om den toekomstigen volkerenvrede te
bewerkstelligen moeten de kiezers en kieze-
ressen doodgewoon stemmen op de S.D.A.P.,
meer niet! Hebben zjj allemaal maar eenmaal
netjes op de S.D.A.P. gestemd, dan behoe
ven zjj zich verder om niets meer te bekom
meren: dan komt het zaakje vanzelf keurig
in orde.
Heel anders is bet gesteld met vele andere
partjjen waaronder, met smaad beladen
ook de Katholieke Staatspartij voorkomt:
deze partjjen willen leger en vloot in stand
houden, en dat alleen maar om zich voor
te bereiden op moord- en doodslag en om
middelerwijl een aantal hooggek raagde
vechtjassen aan een goed baantje te helpen
ten koste van ons arme volk.
Het is gewoonweg lage schurkerij!
Neen, dan de S.D.A.P.!
Die meent het eerst ernstig met de ont
wapening, die is er niet allgen van over
tuigd, dat internationale ontwapening nood-
zakeljjk is, en dat daaraan met kracht moet
worden gewerkt, zjj eischt tev/Ab natio
nale ontwapening:
„Afschaffing van het oorlogsleger en af
schaffing van de oorlogsvloot-fnstelling, in
de plaats daarvan, van 'n kleine macht te land
en een kleine macht ter'zee, die voldoende
zyn voor het vervuilen van enkele eenvoudi
ge veiligheidsplichten. Ziedaar wat wjj wil
len” zoo lezen wjj in een der verkiezings-
pamfletten der S.D.A.P.
Is dat nu niet braaf, nobel en goedkoop?
Moet ieder weldenkend mensch met zulke
efachen niet van gauscher harte instemmen?
De socialisten hebben schoon gelijk voor
een ieder, die.... niet verder kjjkt, dan zyn
neus lang is, en aangezien er van dat
soort menschen nog steeds heele stammen
over het aardrjjk rondwandelen, zullen de
roode heeren met hun holle en onware ont-
wapeningsleus ook thans wel weer de noodi-
ge argelqoze zieltjes weten te verschalken.
Van dat soort menschen moet de S.D.A.P.
het nu eenmaal hebben, vandaar dat zy
haar verkiezingsreclame steeds zoo voortref
felijk instelt op de mentaliteit der onweten
de, domme en oppervlakkige massa.
Wie even dieper nadenkt en zich door
zjjn stem mede verantwoordelijk voelt
voor de toekomst van land en volk, I
zich door bet ontwapeningsgebrul der socia
listen niet van de wjjs brengen.
Voorop staat natuurlijk (wie anders ver
onderstelt, is een laag mensch i), dat zoo
iemand in zjjn hart minstens even vredelie
vend is als de ergste roode ontwapenings-
hem minstens even pijnlijk door de ziel
priemt.
Er is toch zeker niemand op de heele we
reld, die den oorlog zou willen om den oor
log, die den vrede niet zou liefhebben.
In zooverre zyn de socialisten en de ande-
re eenzijdige ontwapenaars dus geen grein
tje nobeler dan ieder ander, die omtrent
De hitte in de Ver. Staten heeft zich nu
uitgebreid tot het uiterste Oosten en Westen,
terwjjl het te Chicago berekkelyk koel is. Te
New-York was het gisteren in de schaduw
92 graden en te Los Angelos 98. Zware on
wed erg in de Adirondacks in het Noorden
van den Staat New-York hebben veel scha
de aangericht ®i - eenige bruggen vernield,
maar slechts zeer tjjdelyke afkoeling ge
bracht Meer dan 400 personen zjjn in de
New-Yorksche ziekenhuizen wegens zonne
steek of flauwten behandeld.
Vier personen zjjn aan de gevolgen van
zonnesteek overleden. Drie personen, die in
zee afkoeling wilden zoeken, zjjn verdron
ken. Ongeveer 12 menschen zjjn door de
hitte bewusteloos geworden.
GEWELDIGE BOSCHBRAND IN
OOST-POMMEREN.
In het 11000 morgen groote Ponickeler-
Forst in het district Rummelsburg woedt
sedert gistermiddag vroeg een geweldige
boschbrand, die ten gevolge van de droogte
met razende snelheid om zich heengrypL
Volgens schatting staat ruim 6000 morgen
bosch in brand, terwjjl er geen mogelijkheid
bestaat het vuur te stuiten. De terplaatse
aanwezige brandweer uit de omliggende
plaatsen moet zich beperken tot de bescher
ming der dorpen. Het d. .p Neuhof bjj Tre-
blin is geruimen tijd in groot gevaar geweest
Tot ver in den omtrek is de brand, die dreigt
over te slaan op de aangrenzende wouden
(Forsten genaamd), zichtbaar.
ANTENNEDRAAD ONDER STROOM.
Een man en een vrouw gedook.
Bjj de electrisohe centrale van Goddeck in
de Pommerellen had een merkwaardig onge
luk plaats, dat ernstige gevolgen had. Van
een antenne op het dak van het huls van
een ploegbaas raakte een draad los, die te
recht kwam op een lichtleidlng van 220 volt
Toen de vrouw van den ploegbaas fci den
tuin kwam, raakte zjj den antennedraad aan
en werd door den stroom onmiddelljjk ge
dood. Haar man bolde, zonder zjjn schoenen
aan te trekken, naar buiten, trapte op den
draad en deelde het lot van zjjn echtgenoote.
DE CHR- H1STORISCHEN EN DE
COALITIE.
irgadering in Den Helder heeft
„N. R. Crt” mej. Frida Kat»,
ogeljjk herstel van au
christeiyk-historischeu
zullen gaarne medewerken aan een samen
werking tusschen de recbtsche groepen, mits
goed voorop sta, dat wat voor vier aar
geschiedde, niet meer zal plaats hebben, en
dat men ons geljjkwaardig beschouwt me»
de andere rechtsche partjjen, zoodat wjj niet
meer voor de feiten worden gezet. Wjj kun
nen dan alleen medewerken, indien -geen
speciaal roonreche wenschen zullen worden
doorgedreven, die onze gevoelens zouden
kwetsen. Spreekster zette uiteen, dat een
dergeljjke samenwerking tusschen Schaep-
man en Lohman steeds heeft bestaan, docb
dat de huidige leiding der Roomsch-Katho-
Ueken die dingen wel eens anders ziet. On
juist is het wat de heer Duymaer van Twist
te Zwartsluis heeft gezegd, dat de Chr. Hist,
Unie maait hetgeen zjj gezaaid heeftl Dit ti
trouwens door den heer Weitkamp weerlegd.
Nolens verliet de goede Ijjn, die tSchaepman
gevolg had en bracht te zeer de machtspo
sitie der Roomsch-Katholieken naar voren.
In welke richting de Christeljjk-Historiscbeu
met de regeering zullen medewerken, is een
vraag, die eerst na de verkiezing kan wor
den beantwoord.
de ontwapening, vooral omtrent de moge
lijkheid en de wenscbeljjkheid daarvan, an
dere opvattingen huldigen, welke voorname
lijk gekenmerkt worden door een grootere
bezonkenheid en doorzichtigheid.
Het gaat er voor hem maar om, in hoever
re en in welke mate eenige ontwapening
tegenover land en volk te verantwoorden
is, en dan is het hun al terstond volko
men duideljjk, dat eenzijdige ontwapening,
zooals de socialisten en anderen die zeggen
voor te staan, een misdaad tegenover de
natie zou beteekenen. nu de internationale
omstandigheden er in ieder geval nog geens
zins naar zijn, dat men in dezen tjjd, op
deze plek in Europa, een volk weerloos zou
mogen maken.
Men moge beweren, dat ons leger en onze
vloot ons land, als het er op aankomt, toch
niet van den onderga:
juistheid Tan die be’
bewyzen, niemand kan toch immers
spellen welk gewicht onze weermacht bjj
een eventueelen oorlog tusschen derden bjj
een of beide der oorlogvoerende partjjen in
de schaal zou leggen en het is b.v. zeer de
vraag, of Nederland in den grooten wereld
oorlog ongedeerd gebleven zou zjjn, als het
aan weerloosheid ten prooi ware geweest.
Ons leger en onze vloot hebben dus wel
degelijk praktische waarde, vooral van pre-
ventieven aary.
Zou» bet niet uiterst onverantwoordelijk
zjjn, als men door eenzijdige ontwapening
den vjjand als het ware uitnoodigde om ons
volk onder den voet te komen loopen en den
strijd met heel zjjn ellende-nasleep, op óns
gebied te komen uitvechten? Heeft ook Cu
rasao ons de laatste dagéb niets geleerd?
Mag men onze ouden van dagen, onze
vrouwen en kinderen blootstellen aan het
vreeseljjke gevaar, eventueel onverdedigd en
onbeschut overgeleverd te zjjn aan woeste
soldatenhorden?
Ons land moge klein zjjn en niet sterk van
weermacht, onze bewapening legt toch in
ieder geval gewicht in de schaal en vormt
een geruststelling voor de bevolking in kwa-
de tyden.
Zouden de socialisten in dergeljjke dagen
de verantwoordelijkheid durven dragen voor
’a lands weerloosheid?
De minister van oorlog heeft hen in de
Kamer eens ongenadig voor het dilemma ge
steld
zouden onze troepen moeten optreden, in
dien een inval in ons land gepleegd werd of
zouden zjj niet gemobiliseerd mogen wor
den?
In antwoord hierop hebben de roode hee
ren alle nrogeljjke uitvluchtjes verzonnen,
maar op een eerljjk en afdoend antwoord
van die zjjde zitten wjj nóg te wachten!
Wat hebben de socialisten hier en elders
trouwens in de oorlogsjaren gedaan? Heb
ben zjj over het algemeen zelf óók niet voor
de oorlogscredieten gestemd?
Toen zagen zjj de noodzakelijkheid daar
van in: waarom slaan zjj dan nu zoo’n toon
aan?
Umdat er geen urgent gevaar is en omdat
zjj zich momenteel om wille van stem-
mengewin wel zoo onverantwoordelijk-
demagogiscb meenen te kunnen gedragen.
Maar wat nog erger is:
de socialisten zjjn in de praktijk de aller
laat j beroerdste pacifisten: ze prediken den haat
in den klassenstrijd en als ze ’t wenscheljjk
vinden dan schrikken ze ook in dezen
strjjd, welke zelfs tot burgeroorlog voeren
kan niet terug voor gewapend geweld;
de roode strijders in Oostenryk zjjn je rein
ste militairisteu.
En dan zwjjgen we nog maar van Rus
land met zjjn rood leger, waar een tameljjk
I zuiver socialisme toch zjjn triomphen viert!
Stonden na den oorlog in vele Europee-
sche landen ook niet meerdere socialistische
i kopstukken voortdurend op de bres om het
Een krabbel in het v. N. B.”:
Eascisten hebben Zaterdagnacht het ge
bouw van het sociaal democratisch dagblad
beklad, bevuild en met teer bespoten.
Dat was gemeen van die fascisten, want
het is een dure plicht en een ijzeren wet om
eigendommen van anderen te ontzien. En
wie die beschadigt, begaat een ernstige
overtreding.
Wjj scharen ons derhalve gaarne bjj hen,
die zich verontwaardigd betoonden, ad kan
ig worden
ir de ver-
kiezingshartstoebt bezeten, gauw de gren
zen van het geoorloofde oversohrjjdt en
men spoedig tot dingen geraakt, welke men
in normale tyden zou nalaten en van an
deren veroordeelen.
Dat het Volk een keel opzette alsof het
gekielhaald werd spreekt van zelf.
Immers het blad strjjdt altjjd voor recht
vaardigheid en liefde; het vertelt nooit on
waarheden en wanneer het de geestelijke
leiders, in hun taak kan steunen, laat ze dat
geen moment na.
Is het dan te verwonderen dat het, toen
het in een „teere” kwestie werd gehuld,
aanstonds vuur en vlam braakte over zoo
veel onrecht, dat het nog maar aan den
buitenkant werd aangedaan?
Waaracfatig, een gebouw, waar slechts
edele bedoelingen worden geventileerd, bad
men beter gedaan met rozen te omranken.
Pm kwartaal voor Alkmaar*
Poor buiten Alkmaar.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Een hoek vooral had Rob's bijzondere
aandacht Het was een hoek, het verst van
de deur verwijderd, die wat naar buiten
uitgebouwd en daardoor dieper was. De
grond vertoonde bier meer dan eenige
andere hoek indrukken van voeten, kras
sen en omgewoelde plekken. Duidelyk kon
Rob onderscheiden indrukken van een vrjj
kleinen hak, blijkbaar van een dames-
schoen. Ook vond hn er, zooals trouwens
ook overal elders in den bodem, indrukken
•van voeten, die met een gevlochten schoei
sel bekleed geweest waren: dezelfde in
drukken, die Rob aan den rivieroever en
op de foto van Ray’s woning gevonden had.
daags na haar verdwijning! Het spoor was
dus hetzelfde engoed!
Een nieuwe ontdekking deed Rob’s hart
opspringen: op een omwoeid plekje in den
boek, even onder zand verborgen, vond hij
oen klein stukje linnen, blijkbaar met ge
weld van ’n kleedfhgstuk afgescheurd en
onder een dun laagje zand verborgen als
waarsebuwingsteeken- voor hasr vrienden,
Want bet stukje linnen droeg de keurig
geborduurde'letters: R. B. t. W.
Iedere twijfel was thans
Bak Bredelande toe Watersma