O O O Benen de Motorraces te Rlkniaar „ONSBLAD”-- •inrn alkmaar hums 1 No. 141. 23e Jaargang ABONNé’S. NIEUWE s (Wordt vervoigdï. FEUILLETON. De wreedste straf. BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon Vrlldag 21 Juni 1929. Es panzerkreuzelt Wieder. BUITENLAND. Advertentieprijs f 250f 125.—f bO.—f 40.— Verspreide Berichten. OntwapeningVrede UIT DE PERS. K ladder! J. Abonnementsprijs i Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.f 750. Jubileum wedstrijden 25-jarig* bestaan der K. N. Wl. V. HMI Zondag 23 Juni 1929, aanvang 1 uur „ALCMARIA” V V V. 3 GIRO ALKMAAR 104863 nood- dan b<j wijze van vermitschuldiguy aangevoerd dat men •eenmaal dooi schreeuwer en dat ieder schot in oorlogstijd aan- s— 9 9 HOOFDSTUK XIV. 9 9 9 leger maar zoo sterk mogeljjk te houden of te maken? Ziedaar, ’t is allemaal leugen en bedrog, temin bleef er nog ledige bericht te waarin de socialisten hun ontwapenings- en vredesHefde uitvieren. Maar angst verwarring gel ningsgeschetter, ;ang kunnen redden: de ..•wering kan men niet voor- gewoon had dit en van kenden op zee, ze dit In een vei volgens de •prekende over een tno| coalitie gezegd: De c de kleeding van Ray droej Uit een en ander wet. theorie opgebouwd: Ray was den avond van bet tuinfeest in een onbewaakt oogenblik overvallen en ontvoerd, terwijl zy zich bevond in het ten nispaviljoen (de gevonden foto met voet afdruk'). Zij Blaakte toen een gü. Op dtt s f 2.85 f 0.60 booger NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD opgeheven: had hier Op de hierboven aangegeven open plek ken waren de Morseteekens door voetstap pen of op andere wijze weggewisohL Niet- genoeg over om het vol kunnen ontcijferen. Met BETHLEN ANTWOORDT DE KLEINE ENTENTE. De Hongaarsche premier, graaf Bethlen, Is van zijn bezoek aan Madrid en Parjjs te Boe dapest teruggekeerd en heeft een verklaring afgelegd inzake het protest van de kleine Entente tegen zjjn z.g. irredenti-tische rede voering in Mei. Hjj betoogde niet te begrij pen hoe de buren daaraan aanstoot hadden Kunnen nemen, daar hij niets gezegd had wat hü niet reeds honderd maal betoogd had. Geen démarches, aldus graaf Bethlen, kunnen ons dwingen het verdrag van Trianon voor rechtvaardig te houden of ons schuldig te gevoelen aan den oorlog. Nooit hebben wij er een geheim van gemaakt, dat wij op hez daarvoor geschikt geachte tijdstip wijziging willen van de vredesverdragen. STUDENTENBETOGINGEN TE WEENEN. Talrijke arrestaties. Bij een studentenbetooging te Weenen, waarbij door nationaal-soeiaiistische studen ten de rectoraategebouwen een tijdlang be legerd werden, is het tot botsingen met de politie gekomen. Verscheidene studenten Zjj, die zich per 1 Juli aa., op dit blad bbonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers GRATIS EN FRANCO. DE ADMINSTRATIE. Wjj lezen in do _Msb.”: Het wordt in Duitschland een vry idiote beweging met den pantserkruiser en inzon derheid de houding der sociaal-democraten is belachelijk. Deze heeren hebben hun mannetjes in de regeering zitten als ryks-kanselier en mi nister op -verschillende posten. Blijkbaar zijn deze, een post van verantwoording innemen de mannen, er van overtuigd, dat Duitsch- land behoefte heeft aan weermacht. Zij heb ben daarom verklaard voor den bouw van een kruiser te stemmen. En zij hebben het In den Rijksdag nu wéér gedaan, toen de communisten probeerden den bouw tegen te houden. itig veürde communisten en in .ebrkcht door eigen ontwape- ter, gpoest de rogde fractie weer tegen eigen kanselier, tegen eigen ministers en tegen eigen congres-besluit stemmen. De ministers vóór de fractie tegen. En dat heet politiek! al» gevangene vele uren doorgebracht! Maar Rob deed nog een ontdekking en wel een die van oneindig veel grooter waar de voor hem was. In het verste uiteinde van den gevange- nisboek vond Rob n.l. een collectie strepen en punten met opvallende regelmaat blijk baar door middel van een stokje in den bo dem gekrast: een mededeeling in Morse teekens! Hoe die mededeeling daar kwam, wie haar in Morseteekens daar neergegrift had, dat kon Rob op dit oogenblik niets schelen. Het ging nu allereerst om den inhoud van het bericht, want dat het daar niet louter toevallig stond, maar opzettelijk was aan gebracht met de bedoeling een belangrijke mededeeling achter te laten, was duidelijk. Het Morse-bericht zag er als volgt uit: oogenblik werd gewacht door een handlan ger, die aan den rivieroever wachtte en toen een zwaar voorwerp in het water wierp om de aandacht van de ontvoering af te leiden (de plons en de voetafdrukken aan den rivier oever). De handlanger vlucütte daarna naar den grooten weg en werd daarbjj gezien. Ray werd, nadat haar het roepen ónmoge lijk gemaakt was door bedwelming of op andere wijze, snel door het struikgewas achter het paviljoen naar het bosch gebracht en daar in de ruïne oudergebracht en be waakt Men had toen geen auto ter beschik king of kun haar om andere reden toen niet terstond verder vervoeren, want dit zon voor de bandieten het veiligst geweest zijn. Mogelijk verwachtten zjj niet zoo dicht in dn omgeving gezocht te zullen worden. Willen wy dan niet ontwapenen? Och, het katholieke standpunt, het stand punt van Z. H. den Paus, is genoegzaam bekend wjj streven ten sterkste naar ^jsleidelijke, internationale ontwapening en by dat stre ven willen wy de persoonlijke en finantieele lasten intnsschen zooveel mogelijk vermin deren. Dit is de goede, dat is de eeni&juiste tak- Mek. v Het ware te wenschen, dat de S.D.A.P. ons hierin steunde en niet door haar dema- gogische en onverantwoordelijke ontwape- ningsagitatie ons nog verder afbracht van het door allen zoo graag nagestreefde doel! en vreugde over de nadere aanwijzingen, die teveys bewezen, dat Ray nog in leven was. Rob vernam spoedig van den heer Bre delande toe Watersma, dat Ray steeds veel belang had gesteld in zeevaart en alles was daaraan vast zat. Zjj had van vele dingen dienaangaande een voor haar doen serieuso studie gemaakt en ze schepte er o-a. beha gen in zich nu en dan te bedienen van hes internationale communicatie-middel het Morse-seinstelsel. Vandaar dat door en door kende. Indien zij haar mededeeling in schrif^ in den grond had gekrast, gemakkelijk de aandacht getrokh haar bewakers. Het Morse-stelsel deze vermoedelijk niet en de verzameling streepjes en punten kwaai achteloos in den grond gekrast, zou waarschijnlijk niet gauw de achterdocht der ontvoerders opwekken. De tetterteekens op het linnen lapje wer den eveneens door den heer Bredelande toe Watersma herkend als het merkteeken, dat >eg. >rd nu de volgende Een nieuwe theorie en ditmaal de juüte Inspecteur Ward’s terugkeer van zjjn nachtelijke expeditie naar de ruïne werd natuurlijk met gemengde gevoelens be groet: spijt dat de vogels gevlogen waren DE MARITIEME ONTWAPENING. Geen bespreking over de vrijheid der zee. In welingelichte kringen te New York is men van meening, dat uit de 'redevoeringen van MacDonald en generaal Dawes kan wor den opgemaakt, dat by de aanstaande onder- handelingen over de maritieme ontwajtening niet zal worden gesproken over de oude kwestie van de vrjjheid der zee. Men gelooft, dat behalve Japan, Frankrijk en Italië, ook de andere zeevarende mogend heden zullen worden uitgenoodigd deel te nemen aan de besprekingen en dat men zal trachten een accoord te treffen, ongeveer gelijk aan het Kellogg-pact, waardoor alle landen zullen zjjn gebonden. Het schijnt, dat de Hoover-regeering tot de overtuiging is gekomen, dat een conferentie voor de perking der bewapening ter zee zou ml»- lukken, indien ook de vrjjheid der zee te berde wordt gebracht. HET FRANSCH-AMERIKAANSCH SCHULDENVRAAGSTUK. Een concessie aan Franarjjk. Alvorens tot September op reces te gaan, hebben het Amerikaansche Huis van Afge vaardigden en de Senaat een resolutie aan genomen, waarin de minister van Financiën wordt gemachtigd tot uitstel van den vet- valdatum der betaling van 400 millioen dol lar, zijnde Frankrjjk’s schuld voor oorlogs- voorraden, van 1 Augustus 1929 tot 1 Mei 1990 mits Frankrjjk vóór den vervaltermijn van de 400 millioen-schuld, m. a. w. vóór 1 Augustus,' de Mellon-Berenger-overeen- komst ratificeert. behulp van zijn zakboekje, waarin hjj steeds het Mor sealf abet meevoerde, las Rob uit de Morseteekens het volgende bericht: 1 word na.... Zonneweeldbracht ergen.... bjjgrens. S. O. S. Ray. Het was duidelijk dat er gestaan had: ,Jk word naar Zonneweelde gebracht er gens by de grens. 8. O. 3. Ray.” Rob teekende niet zonder emotie het ge- hn’e jiurse-hericht met veel-zorg over In zyn zakboekje, precies zooals hjj het gevon den had. Daarna verzamelde hjj zijn mannen om zich heen. Geen van allen had iets verdachts gehoord of gezien. Rob liet hierop de ruïne weer soo goed mogeljjk afsluiten en aan vaardde den terugtocht. Wat Jtjj zoo vurig gehoopt had te vinden, vond Itij niet, maar toch kwam hjj «iet met ledige handen thuis. Immers nu had hjj do zekerheid, dat Ray leefde en de aanwijzin gen, die zjj had achtergelaten, waren wel vaag, doch, naar hjj vertrouwde, voldoende om binnen drie dagen haar te bevejjden. Van 15 regels fl.25> elke regel meer f 0J5. Redan* regel f 0.75 voor da eerste paginavoor de overige pagina's f 050 Rubriek „Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60 per advertentie van 5 regels I iedere regel meer f 0.12- liepen verwondingen op, terwjjl er talrijke arrestaties plaats vonden. Toen de rector <tw studenten in de aula kalmeerend wilde toe spreken, werd hy met hoongeroep ontvan- «en. DE HITTE. 400 menschen te New-York in zie kenhuizen opgenomen. GEEN BROEDERMOORD MEER’ Met een huichelachtige zelfgenoegzaam heid, waarvoor de bekende Pharisaéër vóór in den tempel zich niet zou hebben behoeven te schamen, doet de S.D.A.P. het steeds voorkomen alsof alleen in haar rjjen de op rechte, de rasechte bevorderaars van den vrede te vinden zjjn, terwjjl de booze chris tenen op zoowat niets anders zinnen dan op gruweljjken broedermoord. Om den toekomstigen volkerenvrede te bewerkstelligen moeten de kiezers en kieze- ressen doodgewoon stemmen op de S.D.A.P., meer niet! Hebben zjj allemaal maar eenmaal netjes op de S.D.A.P. gestemd, dan behoe ven zjj zich verder om niets meer te bekom meren: dan komt het zaakje vanzelf keurig in orde. Heel anders is bet gesteld met vele andere partjjen waaronder, met smaad beladen ook de Katholieke Staatspartij voorkomt: deze partjjen willen leger en vloot in stand houden, en dat alleen maar om zich voor te bereiden op moord- en doodslag en om middelerwijl een aantal hooggek raagde vechtjassen aan een goed baantje te helpen ten koste van ons arme volk. Het is gewoonweg lage schurkerij! Neen, dan de S.D.A.P.! Die meent het eerst ernstig met de ont wapening, die is er niet allgen van over tuigd, dat internationale ontwapening nood- zakeljjk is, en dat daaraan met kracht moet worden gewerkt, zjj eischt tev/Ab natio nale ontwapening: „Afschaffing van het oorlogsleger en af schaffing van de oorlogsvloot-fnstelling, in de plaats daarvan, van 'n kleine macht te land en een kleine macht ter'zee, die voldoende zyn voor het vervuilen van enkele eenvoudi ge veiligheidsplichten. Ziedaar wat wjj wil len” zoo lezen wjj in een der verkiezings- pamfletten der S.D.A.P. Is dat nu niet braaf, nobel en goedkoop? Moet ieder weldenkend mensch met zulke efachen niet van gauscher harte instemmen? De socialisten hebben schoon gelijk voor een ieder, die.... niet verder kjjkt, dan zyn neus lang is, en aangezien er van dat soort menschen nog steeds heele stammen over het aardrjjk rondwandelen, zullen de roode heeren met hun holle en onware ont- wapeningsleus ook thans wel weer de noodi- ge argelqoze zieltjes weten te verschalken. Van dat soort menschen moet de S.D.A.P. het nu eenmaal hebben, vandaar dat zy haar verkiezingsreclame steeds zoo voortref felijk instelt op de mentaliteit der onweten de, domme en oppervlakkige massa. Wie even dieper nadenkt en zich door zjjn stem mede verantwoordelijk voelt voor de toekomst van land en volk, I zich door bet ontwapeningsgebrul der socia listen niet van de wjjs brengen. Voorop staat natuurlijk (wie anders ver onderstelt, is een laag mensch i), dat zoo iemand in zjjn hart minstens even vredelie vend is als de ergste roode ontwapenings- hem minstens even pijnlijk door de ziel priemt. Er is toch zeker niemand op de heele we reld, die den oorlog zou willen om den oor log, die den vrede niet zou liefhebben. In zooverre zyn de socialisten en de ande- re eenzijdige ontwapenaars dus geen grein tje nobeler dan ieder ander, die omtrent De hitte in de Ver. Staten heeft zich nu uitgebreid tot het uiterste Oosten en Westen, terwjjl het te Chicago berekkelyk koel is. Te New-York was het gisteren in de schaduw 92 graden en te Los Angelos 98. Zware on wed erg in de Adirondacks in het Noorden van den Staat New-York hebben veel scha de aangericht ®i - eenige bruggen vernield, maar slechts zeer tjjdelyke afkoeling ge bracht Meer dan 400 personen zjjn in de New-Yorksche ziekenhuizen wegens zonne steek of flauwten behandeld. Vier personen zjjn aan de gevolgen van zonnesteek overleden. Drie personen, die in zee afkoeling wilden zoeken, zjjn verdron ken. Ongeveer 12 menschen zjjn door de hitte bewusteloos geworden. GEWELDIGE BOSCHBRAND IN OOST-POMMEREN. In het 11000 morgen groote Ponickeler- Forst in het district Rummelsburg woedt sedert gistermiddag vroeg een geweldige boschbrand, die ten gevolge van de droogte met razende snelheid om zich heengrypL Volgens schatting staat ruim 6000 morgen bosch in brand, terwjjl er geen mogelijkheid bestaat het vuur te stuiten. De terplaatse aanwezige brandweer uit de omliggende plaatsen moet zich beperken tot de bescher ming der dorpen. Het d. .p Neuhof bjj Tre- blin is geruimen tijd in groot gevaar geweest Tot ver in den omtrek is de brand, die dreigt over te slaan op de aangrenzende wouden (Forsten genaamd), zichtbaar. ANTENNEDRAAD ONDER STROOM. Een man en een vrouw gedook. Bjj de electrisohe centrale van Goddeck in de Pommerellen had een merkwaardig onge luk plaats, dat ernstige gevolgen had. Van een antenne op het dak van het huls van een ploegbaas raakte een draad los, die te recht kwam op een lichtleidlng van 220 volt Toen de vrouw van den ploegbaas fci den tuin kwam, raakte zjj den antennedraad aan en werd door den stroom onmiddelljjk ge dood. Haar man bolde, zonder zjjn schoenen aan te trekken, naar buiten, trapte op den draad en deelde het lot van zjjn echtgenoote. DE CHR- H1STORISCHEN EN DE COALITIE. irgadering in Den Helder heeft „N. R. Crt” mej. Frida Kat», ogeljjk herstel van au christeiyk-historischeu zullen gaarne medewerken aan een samen werking tusschen de recbtsche groepen, mits goed voorop sta, dat wat voor vier aar geschiedde, niet meer zal plaats hebben, en dat men ons geljjkwaardig beschouwt me» de andere rechtsche partjjen, zoodat wjj niet meer voor de feiten worden gezet. Wjj kun nen dan alleen medewerken, indien -geen speciaal roonreche wenschen zullen worden doorgedreven, die onze gevoelens zouden kwetsen. Spreekster zette uiteen, dat een dergeljjke samenwerking tusschen Schaep- man en Lohman steeds heeft bestaan, docb dat de huidige leiding der Roomsch-Katho- Ueken die dingen wel eens anders ziet. On juist is het wat de heer Duymaer van Twist te Zwartsluis heeft gezegd, dat de Chr. Hist, Unie maait hetgeen zjj gezaaid heeftl Dit ti trouwens door den heer Weitkamp weerlegd. Nolens verliet de goede Ijjn, die tSchaepman gevolg had en bracht te zeer de machtspo sitie der Roomsch-Katholieken naar voren. In welke richting de Christeljjk-Historiscbeu met de regeering zullen medewerken, is een vraag, die eerst na de verkiezing kan wor den beantwoord. de ontwapening, vooral omtrent de moge lijkheid en de wenscbeljjkheid daarvan, an dere opvattingen huldigen, welke voorname lijk gekenmerkt worden door een grootere bezonkenheid en doorzichtigheid. Het gaat er voor hem maar om, in hoever re en in welke mate eenige ontwapening tegenover land en volk te verantwoorden is, en dan is het hun al terstond volko men duideljjk, dat eenzijdige ontwapening, zooals de socialisten en anderen die zeggen voor te staan, een misdaad tegenover de natie zou beteekenen. nu de internationale omstandigheden er in ieder geval nog geens zins naar zijn, dat men in dezen tjjd, op deze plek in Europa, een volk weerloos zou mogen maken. Men moge beweren, dat ons leger en onze vloot ons land, als het er op aankomt, toch niet van den onderga: juistheid Tan die be’ bewyzen, niemand kan toch immers spellen welk gewicht onze weermacht bjj een eventueelen oorlog tusschen derden bjj een of beide der oorlogvoerende partjjen in de schaal zou leggen en het is b.v. zeer de vraag, of Nederland in den grooten wereld oorlog ongedeerd gebleven zou zjjn, als het aan weerloosheid ten prooi ware geweest. Ons leger en onze vloot hebben dus wel degelijk praktische waarde, vooral van pre- ventieven aary. Zou» bet niet uiterst onverantwoordelijk zjjn, als men door eenzijdige ontwapening den vjjand als het ware uitnoodigde om ons volk onder den voet te komen loopen en den strijd met heel zjjn ellende-nasleep, op óns gebied te komen uitvechten? Heeft ook Cu rasao ons de laatste dagéb niets geleerd? Mag men onze ouden van dagen, onze vrouwen en kinderen blootstellen aan het vreeseljjke gevaar, eventueel onverdedigd en onbeschut overgeleverd te zjjn aan woeste soldatenhorden? Ons land moge klein zjjn en niet sterk van weermacht, onze bewapening legt toch in ieder geval gewicht in de schaal en vormt een geruststelling voor de bevolking in kwa- de tyden. Zouden de socialisten in dergeljjke dagen de verantwoordelijkheid durven dragen voor ’a lands weerloosheid? De minister van oorlog heeft hen in de Kamer eens ongenadig voor het dilemma ge steld zouden onze troepen moeten optreden, in dien een inval in ons land gepleegd werd of zouden zjj niet gemobiliseerd mogen wor den? In antwoord hierop hebben de roode hee ren alle nrogeljjke uitvluchtjes verzonnen, maar op een eerljjk en afdoend antwoord van die zjjde zitten wjj nóg te wachten! Wat hebben de socialisten hier en elders trouwens in de oorlogsjaren gedaan? Heb ben zjj over het algemeen zelf óók niet voor de oorlogscredieten gestemd? Toen zagen zjj de noodzakelijkheid daar van in: waarom slaan zjj dan nu zoo’n toon aan? Umdat er geen urgent gevaar is en omdat zjj zich momenteel om wille van stem- mengewin wel zoo onverantwoordelijk- demagogiscb meenen te kunnen gedragen. Maar wat nog erger is: de socialisten zjjn in de praktijk de aller laat j beroerdste pacifisten: ze prediken den haat in den klassenstrijd en als ze ’t wenscheljjk vinden dan schrikken ze ook in dezen strjjd, welke zelfs tot burgeroorlog voeren kan niet terug voor gewapend geweld; de roode strijders in Oostenryk zjjn je rein ste militairisteu. En dan zwjjgen we nog maar van Rus land met zjjn rood leger, waar een tameljjk I zuiver socialisme toch zjjn triomphen viert! Stonden na den oorlog in vele Europee- sche landen ook niet meerdere socialistische i kopstukken voortdurend op de bres om het Een krabbel in het v. N. B.”: Eascisten hebben Zaterdagnacht het ge bouw van het sociaal democratisch dagblad beklad, bevuild en met teer bespoten. Dat was gemeen van die fascisten, want het is een dure plicht en een ijzeren wet om eigendommen van anderen te ontzien. En wie die beschadigt, begaat een ernstige overtreding. Wjj scharen ons derhalve gaarne bjj hen, die zich verontwaardigd betoonden, ad kan ig worden ir de ver- kiezingshartstoebt bezeten, gauw de gren zen van het geoorloofde oversohrjjdt en men spoedig tot dingen geraakt, welke men in normale tyden zou nalaten en van an deren veroordeelen. Dat het Volk een keel opzette alsof het gekielhaald werd spreekt van zelf. Immers het blad strjjdt altjjd voor recht vaardigheid en liefde; het vertelt nooit on waarheden en wanneer het de geestelijke leiders, in hun taak kan steunen, laat ze dat geen moment na. Is het dan te verwonderen dat het, toen het in een „teere” kwestie werd gehuld, aanstonds vuur en vlam braakte over zoo veel onrecht, dat het nog maar aan den buitenkant werd aangedaan? Waaracfatig, een gebouw, waar slechts edele bedoelingen worden geventileerd, bad men beter gedaan met rozen te omranken. Pm kwartaal voor Alkmaar* Poor buiten Alkmaar. Met Geïllustreerd Zondagsblad Een hoek vooral had Rob's bijzondere aandacht Het was een hoek, het verst van de deur verwijderd, die wat naar buiten uitgebouwd en daardoor dieper was. De grond vertoonde bier meer dan eenige andere hoek indrukken van voeten, kras sen en omgewoelde plekken. Duidelyk kon Rob onderscheiden indrukken van een vrjj kleinen hak, blijkbaar van een dames- schoen. Ook vond hn er, zooals trouwens ook overal elders in den bodem, indrukken •van voeten, die met een gevlochten schoei sel bekleed geweest waren: dezelfde in drukken, die Rob aan den rivieroever en op de foto van Ray’s woning gevonden had. daags na haar verdwijning! Het spoor was dus hetzelfde engoed! Een nieuwe ontdekking deed Rob’s hart opspringen: op een omwoeid plekje in den boek, even onder zand verborgen, vond hij oen klein stukje linnen, blijkbaar met ge weld van ’n kleedfhgstuk afgescheurd en onder een dun laagje zand verborgen als waarsebuwingsteeken- voor hasr vrienden, Want bet stukje linnen droeg de keurig geborduurde'letters: R. B. t. W. Iedere twijfel was thans Bak Bredelande toe Watersma

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1929 | | pagina 1