Brieven uit Frankrijk
Buitenlandsch Nieuws
FEUILLETON
tweede blad
BLADZIJDE 2
DINSDAG 19 NOVEMBER 1929
DE SPIONNAGE IN DEN WERELDOORLOG
HET TESTAMENT VAN DEN
ADMIRAAL
Pijnlijke
Kloven
verzacht en geneert
men met
PUROL
l'"5
Opzienbarende onthullingen door een Fransch schrijver te Parijs
(Werft venrrffi)
1
GEMENGDE BUITENL.
BERICHTEN
Herdenking van den Wapenstilstand
Wat ’n weertje!
BOEK EN BLAD
De Lagerhuis-zitting van heden
V -V—
1
J
ONTPLOFFING OP EEN TANKSCHIP
o
DE DUSSELDORFSCHE MOORDENAAR
Gevraagd,
reu-
EEN ZWAKZINNIGE OPGESLOTEN
Henderson
I
de
b|j-
geschenke heeft aangeboden.
van
me
wi
I I
MME. CURIE TERUGGEKEERD UIT DE
VER. STATEN
SCHEEPSRAMP
Dertig dooden
NEW YORK, 18 Not. (V.D.) Naar alt
Mexlco-City gemeld wosdt. Is het stoom
schip „Villa Hermosa” op de Grüalvarivler
gezonken. Dertig personen zijn verdronken.
W-Pijnlllke
Kloven
f
I. Er werden nog meer
:ktng hebbend op even-
ie Derde Internationale,
zouden kunnen worden
die de leden der Sovjet-
Engeland zouden genieten.
NIEUWE AARTSBISSCHOP VAN PABUS
ROME, 18 Nov. (VJ3.) Mgr. Verdier,
algemeen Overste van de priestervereemgtng
van St. SulptUus, is benoemd tot aarts bis
schap van Parijs.
in een plan, dat de vernietiging van het
panuerschip Leonardo-da-Vinci onthulde.
De consul zag te laat in, dat hij was misleid
hij schoot xich een kogel in het hoofd,
terwijl de politie tevergeefs naar de mis
dadigers zocht.
De beruchte vrouwelijke spion in den
landen bereisde. Vóór den
als eeredame eener prinses
druk op had gelegd, dat hU niet de bedoeling
had, dat men aan al zijn woorden de betee.
kenls van offlcleele voorstellen aan andere
naties moest geven. De Brltsche regeering
zou daarom niet antwoorden, maar de door
Hoover gelanceerde ideeën bestudeeren.
Ook over Egypte werden eenige vragen ge
steld, die door Minister Henderson beant
woord werden.
Zaterdag Is mevr. Curie van haar reis
naar de Ver. Staten te Parijs teruggekeerd.
Bij haar aankomst heeft zij medegedeeld,
dat men haar, nadat men haar acht /aar ge
leden reeds een gram radium had geschonken
ten behoeve van haar arbeid in het Radlum-
Instltuut in Frankrijk, thans wederom een
gram ten geschenke heeft gegeven, ditmaal
echter voor het onlangs te Warschau, haar
geboortestad, geetlehte Radlumtastttuat, het
welk haar naam draagt.
Voorts vertelde zij, dat zü op uitnoodiging
van den tegenwoordig alom bekenden ban
kier Owen Young, een bezoek beeft gebracht
aan de St. Lawrence Uruversiteit. waar men
haar een eere-doctoraat heeft verleend. ZU
heeft de Jubileumfeesten van Edison
jaarlUksche bijeenkomst van de Anjei
sche Vereeniging voor KankerOnderzo
gewoond.
Behalve met een cheque van 80.000 dollars
voor den aankoop van de radium, ia mevr.
Ourie met verscheidene wetenschappelijke m- r
strumenten teruggekeerd, die men hear ten I dienst der geallieerden was de mooie Oosten
geschenke heeft aangeboden rijksche, Emma Steubert, die ate dame de-
- - r
IN Uil EN NU
Rede van voormalig kapitein
van Duitsche onderzeeboot
LONDEN, 18 Nov. (V. D.) Op initiatief
van den Brttachen Martne-officler Lewis,
die tijdens den oorlog door een Duuacben
onderzeeër gevangen was genomen, hield
de Engelse!» Volkenbcndsvereemging <o
Reading hedenavond een zeer druk bezochte
receptie, waar als gast werd ontvangen de
Lmtteche voormalige kapitem-ter-aee Haa
llagen. die toenmaals commandant van ge
noemde Duitsche duikboot was. Nadat Cap
tain Lewis het woord gevoerd had, kreeg
kapitein Hashagen het woord, die eraan
herinnerde, hoe hij Captain Lewis geduren
de mens gevangenschap aan boord van zijn
duikboot, in drie weken tUds nad leeren
kennen Hü kwam toen tot de wederzüdscne
erkenning, dat elk hunner het belang van
zun land op het oog had gehad én ten slotte
waren zij het over verschillende zaken eens
geworden. Dit was te danken aan den goe
den wil van weerskanten. Spr. had het ver
volgens over de Dultach-Engelsche samen
werking. Er Is een tijd geweest, dat een ka
pitein van een Dultschen onderzeeër nu
niet bepaald de populairste spreker in En
geland was. en selfs nu meende spr. nog
wel het tegendeel te mogen zeggen. Maar
dat niettemin spr. thans op deze plaats het
woord Kan voeren als gast, acntte hü een
waardevol teeken voor de eenheid en den
goeden wu. die weer op de wereld terug
keert. Zoowel Kapitein Hashagen als Cap
tain Lewis werden door de talnjke aanwe
zigen hartelijk en uitbundig toegejuicht.
Hoover’s verklaring-
welkantwoord de regeering
dacht te geven op President Hoover’s Jongste
verklaring betreffende de Immuniteit van het
emen van voedselschepen, ant.
Henderson. dat Hoover er den na
men voornemens was een staking uit ta
roepen onder de dokwerkers te Durban om
dan van de gelegenheid gebruik te makm
om de electrlclteltswerken te verwoesten en
zoo spoedig mogeUJk ook een aanval te doen
op de petroleumtanks. Deze laatste bedrei
ging wordt zoo ernstig opgevat, dat de po»
troieununaatscbappben aan de poUUe bob»
ben verzocht bescherming te verleenen.
DE INVAL DER POLITIE TE DURBAN
De toestand onder de inlanders
DURBAN, 18 November (Reuter) Ver
bazingwekkende dingen worden aan de po
litie medegedeeld in verband met den toe
stand onder de Inlanders. Van welinge
lichte zijde verneemt de regeering. dat de
inlanders vuuiiiemeus waren steh tot des»
dood toe te verletten tegen het innen der
belastingen en volgens een ontvangen in
lichting hadden zü zich tot dit doel van wa
penen voorzien.
Een andere alarmeerende verklaring, wel
ke door een der inlandsche berichtgevers
aan de autoriteiten is verstrekt is deae, dat
mgr. Guiseppe Plzzardo voor het Vatlcaan
teekende.
Door deae overeenkomst kunnen alle In
woners van den Vaticaanse hen Staat, pel
grims en touristen via het telegraafkantoor
van het Vatlcaan naar alle werelddeelen
seinen
DE SOVJETREGEERING TEGEN DE
DUITSCHE EMIGRANTEN BIJ MOSKOU
BERLIJN. 18 Nov. <V- D.) Naar de
ochtendbladen melden, heeft de Bovjet-
regeenng besloten, de Duitsche emigranten,
die reeds Moskou bereikt hadden, onder
dwang naar het binnenland terug te zen
den. daar rij. naar men zegt, niet in de
gelegenheid is. hen in de nabijheid van de
hoofdstad onder te brengen. Voor de Duitsche
boeren oeteekent deze beslissing een ont
stellende ramp, daar zijn hun voormalige
woonplaatsen de basis van hun kostwinning
hadden opgegeven en nu als bedelaars terug-
keeren moeten. Naar verluidt, is de terug
zending der emigranten reeds begonnen.
RIJK8MIDDELEN TER BESCHIKKING
GESTELD VOOR 8TEUNVERLEENING
AAN DE DUITSCHE KOLONISTEN
BERLIJN. 18 Nov. (V. D.) Overeen
komstig de schikkingen van de partüleiders-
conterentle, besloot het rijkskablnet. rij les
middelen ter beschikking te stellen voor den
terugkeer en verblijf in Dultschland der ui
Moskou verzamelde Duitsche kolonisten.
Tot rukscommlsaris voor de verzorging
werd het rtjksdaglid Stuecklen aangewezen
die reeds met succes dergeljjke werkzaam
heden heeft verricht.
Voor de behandeling van de agenda legde
de nieuwe rijkskanseller van Financiën, prof,
dr. Moldenhauer. den eed op de Grond
wet af.
Dc politie zoekt te Berlijn
Thans is bekend geworden, dat de geheim
zinnige moordenaar in Düsseldorf op een
van zijn aanwijzingsbrlevcn een paar woor
den heeft geschreven over zijn „landsman"
Gennat. Gennat nu is een Berljjnsch recher
cheur, die te Düsseldorf aan het speurwerk
deelneemt.
Het in het woord ..landsman” wellicht ge
lezen spoor wordt nu door de Berlijnache
recherche nagegaan. Om te sien of men
wellicht in de hoofdstad of in Pruisen eenige
^aanwijzing kan vinden, die aou kunnen lel-
den tot de ontdekking van den onvlndbaren
misdadiger.
Prettige VacxnUe,” doer J. V-
Bargers. Uitgave: L. C. G. Malss-
berg, 's-Boech.
Een boek, waarin veel prettigs verteld
wordt van een schooljongen uit Arnhem,
die naar Den Haag mag gaan logeeren. als
hü op school overgaat. Nu, Berry komt er
met vlag en wimpel, evenals sün zusje Joke.
En dan gaan zij uit en leiden In hun va-
csntle een leventje van plelrier, wat hun
voor hun harde yerken tijdens de school-
maanden wel toekomt.
Zoo tusschen alle pret door weet de schrij
ver nog veel godsdienstigs te vertollen.
Het is een gezellig boek voor de klei
neren met goede teekeningen van <1. van
WUck.
hand pakte. „Laten we nu niet meer over het
verleden zeuren. Het eenige, wat Ik weten
wil, is. of wj) nu vrienden zijn, of Je nu over
tuigd bent, dat tk geen kwaad voor had met
'ouw kleine kameraad, dat ze veilig en ge-
'ukkig ze! zijn als mijn vrouw en dat Je ons
nu Je toestemming zult geven. Want He je
”ete, JU beitf zooveel als haar pleegvader!”
Pete staarde naar Paul en schudde lang-
-aam het hoofd.
„Ik begrijp niet heelemaal wat u bedoelt,
meneer. Ik geloof, dat de wereld dol gewor
den Is. sinds ik in het hospitaal gekomen
ben. Heb ik dan niet geprobeerd u op het
moerland te vermoorden of droom ik dat
maar? Want als dat geen droom is. zou ik
toch niet hier rijn en opgepast worden alsof
'k een kostbaar juweel was. in plaats van
“mand, die tn de gevangenis thuishoort.’’
.WH hebben een kleine oneenigheld gehad
”ete. dat is alles.” lachte Paul. „We hebben
-e vochten en ik beb het verloren en toen heb
•e me sis een sportieve kerel naar hirts ge
bracht en zoo mHn leven eered. En als ie
•n fataosnl'fk» vent wilt blilvan hond dan tn
hemslsnsem .wer die vervaleada historie
rrter ie mond'”
Pete's aanwerighald in buis had oude lieve
herinneringen bü Joan gewekt. ZU voelde zich
een beetje beschaamd er met Paul over te
praten, maar ae verlangde naar baar oude
vriend* en wilde hun laten blijken, dat as
nog altijd van hen hield en hen niet varge-
Het gevolg van de toenemende zenuwach
tigheid en opgewondenheid van de Düssel-
dorfsche bevolking is, dat de politie als het
ware overstroomd wordt met brieven, waar
van de schrUvers raad geven en komen aan
dragen met verdwijningen van peraonen. die
natuurlijk al heel spoedig weer komen op
dagen.
Dc voorsteUen voer de mijnindustrie.
LONDEN, 18 Nov. (V.D De voorstellen der
regeering in de mijnindustrie werden giste
ren door alle mUnwerkersvergaderingen
goedgekeurd behalve in Yorkshire. Het be
stuur in Zuid-Wales, waar de mijnwerkers
heden vergaderen. beeft met algemeenc
stemmen aanvaarding der voorstellen gead
viseerd.
De secretaris van Yorkshire deelt mede,
dat er geen sprake van was en ook niet van
zal zijn, dat Yorkshire uit de Federatie
treedt. De mijnwerkers In Yorkshire verwier
pen de voorstellen met 53.000 tegen 37.000
stemmen. In ’de overige districten werden
de voorstellen .der regeering met overgroote
meerderheid van stemmen aangenomen.
T'ArmisUce” fde wapenstilstand) ia hier
weer met veel plechtigheid herdacht. En al
la hst cngetwUfeld waar, wat sommige kran
ten opmerken, nl. dat de feestelijkheden ter
•ere van dit feit, dat een einde heeft ge
maakt aan den grootsten en bloedlgsten oor
log, dien de menschheid ooit gekend heeft,
lader Jaar minder worden en dat de vlaggen.
den llden November 1918 letterlUk huls
aan huls uitgestoken waren, thans bijna ge
heel ontbraken, het is toch ook waar, dat het
envergetelUke oogenbllk dat het .staakt het
vuren” officieel was geworden, leder jaar
Weer opnieuw op even Indrukwekkende wijze
herdacht wordt.
VUt minuten voor elf, op de groote boule
vards: eenige wandelaars, een halfleege au
tobus, een paar taxi's...... Elf jaar geleden
verdrongen zich op diezelfde boulevards, op
hstselfde uur. honderdduizenden personen.
■Ben als wanvinnlg van vreugde, huilend
lachend, stagend, schreeuwendEn den
gebeelen dag en zelfs ta den nacht heeft heel
Parijs aan niets gedacht dan aan zich ver
heugen over het feit, dat ..het nu eindelijk
voorbij was.” Heden bestaat die opgewonden
heid natuurlijk niet meer, maar de vreugde
was dien dag toch te groot, dan dat ae niet
nog, gedurende vele tientallen Jaren. lederen
Verjaardag zbu kunnen bezielen
Elf uur. De boulevards zijn nu vol wande,
laars. Maar niemand schijnt gehaast. Het
Is druk, maar hét Is eën Mël andere drukte
dan^gewoonlljk. Auto's rijden aan, onophou
delijk, maar ae trachten niet elkander te
paaseeren. Plotselingeen kanonschot
•n ieder weet
Stelt u een film voor, die plotseling op
houdt te draaien. Gedurende een minuut is
hst zoo ta heel Parijs. Slechts de eerste se-
conden ziet men de laatste taxi's der onaf,
zienbare file stoppen, met een geknars van
wielen en remmen, dat sommige hoofden
dost omdraaien. Maar dan is alles ook ab
soluut bewegingloosLa mtnute de re-
cueillement” regeert over Parijs
Onbeweeglijk, hielden bij elkaar, staan dc
•genten ta de houding. De mannen hebben
het hoofd cntoloot.
Ben .kindje'huilt, want het begrijpt niet..
Bén minuut over elf het tweede ka-
twnechot weerklinkt over de stad.
Het is afgeloopen. Het gewone leven her.
neemt zijne rechten
wereld geworaen.
cunenaiooeter van Weenen heel wat
dragen, om dit succes te bereiken;
heeit alle kunstsenatten afgestaan, walks
vroeger door leden van het kelzerhuls wer»
den geschonken en die tot de omwenteling
daar werden bewaard. En juist die kunst
schatten uit het CapudjnenidooBter geven
een heel eigenaardig cachet aan de verza
meling. ZU zUn een soort trait d union tus
schen Weenen en het oude keiserhula
ten had noch alles wat se voor haar haddSB
gedaan.
Het Kerstfeest naderde, het feest
vreugde en verzoening.
Paul had ook al nagedacht over de viering
van het feest, dat de menschen vrede en wel
behagen brengt en Kerstdag schoen hem ean
ulteesochte dag om hun liefde door het hu-
wslUk te bezegelen Dien dag of Nieuwjaars
dag; het was ook heerlijk om ramen T nieuwe
laar ta te gaan, een nieuw Jaar en een nieuw
leven.
En tot dezen laatsten dag werd besloten
Tien minuten later wisten Pete en Anne het
«roote nieuws en denaelfdeu avond werd
Paul de toegang tot de ritkamer ontzegd,
want de tafels lagen vol modeplaten en pa
tronen voor japonnen.
Paul zocht ziln troost bU Pete. „Zeg Pete.
111 bent een aardige kerel, dat Je je kletne
kameraad aan mil toevertrouwt.” Ze «»-
'en met silr. tweeën voor het haardvuur in
"tote's kamer te praten.
Zeg ni> maar ntots.” was Pete's aulseesd.
Teen vervolgde Paul:
DE VATIGAAN6CHE üTAAT
ROME, 18 Nov. (VJj.) Hedenochtend
te half twaalf heeft op het Vatlcaan de
onderteekentag plaats gehad van een over
eenkomst betreffende het telegrafisch ver
keer tusschen Italië en het Vatlcaan.
Graaf Cesaro Maria Devecchl vertegen
woordigde de Italiaansche regeering. terwijl
DE TWEEDE HAAGSCHE CONFERENTIE
Engeland tegen verder uitstel
LONDEN. 18 Nov. (V. D.). Het Fransche
verast tegen een spoedige bijeenroeplng van
de Tweede Haazsche Conferentie, voordat
op alle hangende punten, in het bijzonder
wat betreft de Schadevergoedingsquaestle
voor het Oosten, overeenstemming is bereikt,
vindt volgens den dlplomatleken medewer
ker van de „Daily Telegraph” te Londen,
weinig sympathie.
In de Engelsche hoofdstad is men volgens
genoemden medewerker, van meening, dat
de regeling van ondergeschikte quaestles
geen uitstel van de geheele conferentie
rechtvaardigt. De Dultsch-Engelsche be
moeiingen om een vroegere bijeenkomst van
de conferentie mogeljjk te maken, ouuiden
tot nu toe dan ook voort en beoogden eer
bijeenkomst der conferentie omstreeks 7
December.
LONDEN. 18 NOV. (VX>.) In de Lager-
huis-rittlng van heden werden door verschil-
lende leden aan de regeertng vragen gesteld
betreffende de Sovjet-propaganda tegen Gr.
Brittannlë Zoo werd den minister voor Indië
gevraagd of hij kennis droeg van een circu
laire. door het executief comité der Derde
Internationale gericht aan de Volkeren van
Indië, waarin deze werden aangespoord het
Brltsche juk af te werpen. Op de vraag, wat
hU daar tegen dacht te doen, antwoordde
Wedgwood Benn dat hü hieromtrent geen
andere inlichtingen had dan de mededeelln-
gen. die In de pers waren verschenen. Sir
Austen Chamberlain vroeg den minister van
Buitenlandsche Zaken, of deae kennis bad
genomen vaiTeen artikel, gepubliceerd in de
„Isvestia”. het officieele orgaan van de Sov-
Jet-regeering van 5 November jJ. en wel
speciaal van een daarin voorkomende ver
klaring. dat noch de overeenkomst van 1924,
noch de overeenkomst van 1929 bepalingen
inhield of had kunnen inhouden, betreffende
de Oomtatem. Henderson antwoordde, dat
bij artikelen van een soortgelijke strekking
zoowel In de „Isvestla” als In andere bladen
had gelezen, en dat deze kwestie onder het
Oog zou worden gezien. Door beide regee-
ringen waren reeds ambassadeurs aangewe
zen Daarop vroeg Sir Austen, of het wel
verantwoord was, ambassadeurs uit te wis
selen, waar uit verschillende zaken bleek,
dat de Sovjet-regeering sommige punten van
de overeenkomst anders interpreteerde dan
de Brltsche regeert
vragen gesteld, beti
tueele acties van j
die vergemakkelijjn
door de facUitei
ambassade in
Henderson antwoordde hierop, dat, wanneer
de diplomatieke betrekkingen tusschen En
geland en Sovjet-Rusland liersteld soutien
worden, het vanzelfsprekend was, dat de
leden der Sovjet-ambaaeade de normale di
plomatieke rechten zouden genieten.
veldtocht”. Dit laatste hoofdstuk behandelt onder haar bekoring kwam, wist ze alles uit
hem te halen, wat voor de geallieerden
eenigszins van nut kon zijn. Boucard beweert,
dat ze het bombardement van Parijs met ver
dragend geschut volle 99 dagen van te voren
heeft geweten-
Het is haar alleen niet mogelijk geweest,
nauwkeurige aangiften daaromtrent te doen.
Als zuster van het Roods Kruis verkleed,
spionne erde ze in Zwitserland. Haar hoofd
prestatie was de bewerking van den Groot-
Hertog van Mecklenburg-Strelitz, aan wien
een bijzondere organisatie was toevertrouwd
voor het uithooren der oorlogs-gevangenen.
Het was er den geallieerden om te doen,
precies te weten te komen, welke methodes
hierbij door de Duitschers werden toe
gepast. Steubert kwam als weduwe van «en
Oostenrijksch officier aan het Westelijk
front, om het lijk van haar man op te zoeken.
De Hertog werd verliefd op haar en het ge
volg hiervan was, dat de Franschen en
Engelschen spoedig op de hoogte waren, niet
alleen omtrent de methoden van uithooren,
maar ook over een nieuw systeem van heel
kleine luister-posten. die vlak bij de vijande
lijke linies waren opgesteld, en die de ge
sprekken in de loopgraven, zelfs als ze
gefluisterd werden, getrouw konden weer
geven. De vrouwelijke spion schijnt in staat
dexe 1
woorden gebruikte.
„Wel. het leven!” M hu. terwijl hU de
oogen sloot.
Kort daarna was Fete in Paul’s huis ge-
'nstalleerd en was hjj een prettige n.aer
ook wel ongemakkelijke patiënt. Ongemak-
kehjk. omdat zUn arm en schouder niet
PUnlUk meer waren en hij toch bUna den
geheelen dag liggen moest; overigens voelde
hU zich vrU goed en sterk, maar elgenlUk
een beetje ongelukkig, dat hU zoo door Joan
erwend werd.
„Nu sta ik op en ga weg," zei hU lederen
morgen, als Joan met zijn ontbijt de kamer
binnenkwam. ,Jk vind het vreeselUk zoo
^En schattige honden.” voegda hü er met
oen grtmmlgen lach aan toe. „Dien grooten
hond wil ik graag nog weer eens zien; een
prachtbeest is dat Wat heeft die zUn baas
reusachtig verdedigd!”
De ontmoeting tusschen Paul en Pete was
eerst wel pijnlijk. De eerste deed, aleof er
niets gebeurd was sinds dien avond, dat se
'n Tavlatoek van elkaar waren reeaan maar
Pete was eoo tn de war. dat hü Faal alleen
•naar kon aansteretf en onverstaanbare woor
den mompelen.
„Het heeft geen sta maar net te doen, aleof
alles koek en el is tusschen ons.” zei hü ten
slotte, „omdat het niet too is en ook nooit
kan zijn.'’
Dezer dagen is te Parijs een werk ver-1 groote wereld alle 1.
schenen, dat veel opzien baart. De schrijver oorlog had ze zich 1
ervan. Robert Boucard, behoorde gedurende van het Weensche hof in Biarritz, Aix en
den oorlog bij het „Tweede bureau" en Monte Carlo opgehouden. De Engelsehe
heeft gelegenheid gehad, een blik te werpen „Intelligence Service” nam haar in dienst en
in de geheime vakken van deze veel om- overlaadde haar met rijkdom en briljanten,
streden ,afdeeling. Het werk is ingedeeld n Haar avonturen en gevallen van verraad zijn
drie deelen „De vrouwen als spionnen”, niet te tellen haar taktiek was altijd de-
Grootheid en slavernij van deti spionage- zelfde Ze spoorde een hooggeplaatst leider
dienst „De waarheid over den Russischen bij de centrale mogendheden op, en als deze
V4>1 HToz-Vi t n«t iameatm U L 1
de expeditie van den eersten commandant
in bet Oosten, Franchet d’Espérey, naar
Odessa, om het bolsjewisme neer te slaan.
Boucard beweert, dat de Duitsche leger-
admnustratie op Zwitsersch gebied m het
Kanton Bazel-land geweldige menigten am
munitie heeft laten vervaardigen, zonder
dat de Zwitsersche overheid in staat is
geweest, dc productie en het transport over
de Duitsche grens te beletten. Hij vertelt,
dat de agenten van Frankrijk ten slotte tot
een ontzettend middel zijn overgegaan
Om een waarschuwend voorbeeld te geven,
hebben ze op zekeren dag de fabriek Schlacht
en Molsheim doen ontploffen, waarbij vijf
werklieden als lijken en 14 zwaar gewonden
uit de puinhoopen werden te voorschijn
gehaald. Boucard is van meening, dat
Frankrijk door den oorlog recht had op zoo'n
handelwijze, evenals op het volgende,'
waarvan de bewijzen zich in het leger
museum' van Vincennes bevinden Het
Parijsche „Tweede bureau” liet in Zurich
een volledige drukkerij innchten. weer
door vaklieden nummers van de „Frank
furter Zeitung” werden vervaardigd, die
men van de echte niet kon onderscheiden.
Redactie en uitgever gaven een verklaring,
dat de exemplaren in neutrale landen moes
ten worden gedrukt, omdat dit de eenige
manier was, waarop op dat oogenblik in
PruisenDultschland de waarheid kon wor
den verspreid. In het geheel werden er aa
nummers, elk in 4000 exemplaren ver
vaardigd en door vliegers naar Dultschland
gebracht. Boucard geeft een nauwkeurige
beschrijving van den overval op het Oosten
rij ksche Consulaat in Zurich, waarbij Consul
Meyer door een vervalschte uitnoodiging
naai het hotel Baur werd gelokt twee
journalisten, vertegenwoordigers van „Daily
Chronicle” en „Avanti", hadden den aanslag
voorbereid, welke dan werd uitgevoerd door
Fhilpot, chef van den Engelschen spionage
dienst in Zurich, en den Italiaanschen
spion Pini, met behulp van twee gevaarlijke
inbrekers, die men hiertoe expres uit een
Florentijnsch tuchthuis had laten komen.
De belangrijkste buit moet hebben bestaan
ilan, dat de vernietiging van bet
ap Leonardo-da-Vinci onthulde.
wille van vroegere dagen.”
.Fete! Lieve, beste Pete!”
Langsaam gleden de handen van zün ge
richt omlaag; langzaam richtte hü het hoofd
op en keek rijn kleine vriendin aan. terwül
hU zün ooren haast niet dorst te gelooven.
,Jk droomik heb weer het delirium.”
mompelde hü. „Waarom sla je me niet,
waarom doe je me geen pün?"
Toen ae geen antwoord gal en rich* niet
van hem afwendde, strekte hü zün gezon
den arm uit en raakte Joan’s hand aan.
„Zeg toch eens watalleen maar wat
je net gezegd hebeen minuut geleden.
Teeder legde zü haar arm om zün schou
ders en raakte sün voorhoofd zacht met
haar lippen aan.
.Fetelieve, boete Pete,” herhaalde se.
terwül nu haar stem trilde. „Ik ben geko
men om Je mee naar huis te nemen, oen
je op te passen. Paul heeft me gestuurd
Wil je komen en bü ons blüven, tot je
wem heelemaal beter bent?”
Peta probeerde tets te leggen, maar hü
kon niet. Joan legde rijn hoofd voorzichtig
op het kussen terug en streelde zün ge
richt. HU lag haar maar met groote ver
baasde oogen aan te staren. Ten slotte zei
hü droomerig, terwül zün oogen vouhtig
werden*
„Is dat nu niet heerlijk?"
.Wil B heerlQkr* antwoordde Joan, die
■teh bb ntet hernat waa, dat ril aün eigen
pulster nu eens.” antwoordde Paul op
vroolüken toon, terwül hü Pete's onwillige
Dertig jaar verbergen gehowden
Een Wolff-bericht uit Rossnltz meldt, dat
dor een rüksveidwachter de ontdekking is
gedaan, dat de veertigjarige zwakzinnige
dochter van een sekere Steile ta een ont
zettend vervuilde ruimte was opgesloten.
Na hevig verast der ouders on broeders
van de zwakzinnige, gelukte het om tot do
dochter door te dringen, die per auto naar
het ziekenhuis werd gebracht.
De ongelukkige, die broodmager en ta
lompen was gehuld, was gedurende dertig
jaar verborgen gehouden.
Frans Jozef, dat eveneens dienst heeft
gedaan bü het doopsel der gezusters van
den overleden monarch; bU Mavlmtllaan,
die ons de ongelukkige keizer van Mexico
een vroegtljdlgen dood Vond; bü Maria
Anna en de aartshertogen Karl Ludwig en
Ludwig Victor.
Er is voorts een trouwring van Maria
Theresia, de groote keizerin uit de acht
tiende eeuw, welke ring ook dienst deed
bü het huwelük van kroonprins .Rudolf met
prinses Stefanle van België in het jaar
1881. Of de Weeners gelijk hebben, dat een
trouwring niet twee keer mag dienst doen!
Men zou haast zeggen, dat de bUgeloovi-
gen gelük hebben! Er is althans geen geluk
geweest in het tweede huwelük, waarbü
ring dienst deed; het ongelukkige einde van
de korte, echtelüke vereeniging behoort
tot de grootste tragedleën van het voor
malig keizerhUla.
Een klein ciborium met een relikwie van
den H. Petrus, door Plus IX In het Jaar r
1853 geschonken, herinnert aan den aan-
slag. in dat jaar op keizer Frans Josef ge-
I»Ieegd. Om den keizer zün gelukwenscheu
te doen toekomen over den gelukkigen
uitslag, aond de H. Vader dit geschenk, dat
thans een der mooiste stukken der ver
zameling is.
Daarnaast is een eenvoudig kruisje, be-
schllderd houtsnijwerk, dat keizerin Eliza
beth enkele uren voor baar tragisch einde,
ta Genève, bü een handelaar in antiquitei
ten gekocht heeft en dat men -dan, na
haar dood, boven haar lükklst ophing tn
de groeve der Weensche Capucünen.
Een zeer waardevol stuk la een
kwieënbooen. een geschenk van Paus Pau
lus V aan keizerin Maria Anna. Het is een
boompje uit gedreven goud; de vruchten
van het boompje sün relikwieën.
Verder is er een minlatuuraltaar. even
eens van Maria Anna. Het rük met goud
en edelgestenten versierde kunstwerk, heeft
als middenstuk een mozaïekbeeld van de
geeseling en de kroning met doornen van
Christus; het mosaïekbeeld ia uit kleine
stukjes süde vervaardigd. terwül in de
altaarnlssen relikwieën in gouden met
robijnen bezette schrijnen sün aangebraoht.
Etadelük Is er nog een nagel uit de
doornenkroon van den Zaligmaker.
gens een geschenk van Paus Paulus Vi
deze nagel wordt ook ta een rük met goud*
email, paarlen en ta goud gevatte robünan
versierde schrün bewaard. Een kruis van
paarlen, waaraan uit een rose achaat ge
sneden figuur van den Zaligmaker, dat
eveneens uit Rome als geschenk aan kei
zerin Maria Anna werd gezonden, behoort
tot de schoonste en meest waardevolle
stukken van het museum.
In alle kosten wordt een groote menigte
kerkclUke vafen bewaard, terwül se boven
dien een schat is van heilige gewaden, bij
na alle geschenken van leden der voor
malige kelzerlüke familie. Vele. Ja de meeste,
van deze gewaden «Un door de dames zelf
met eindeloos geduld vérvaardigd, uit stof
fen. die gewoonlük bü groote plechtigheden
hadden dlenect gedaan, als bruidskleeden en
dergelüke
M.
„HU is niet hier, Paul; toen wij wisten,
dat JU veilig was, hebben wü hem heelemaal
vergeten tot moeder hem bewusteloos
in de sneeuw vond.
„Toch niet dood?" riep Paul. „Toch niet
dood?”
„Neen maar bevangen door de koude en
hü had een groote wond ta zün schouder
Thais ts hem aangevlogen, denken we, uit
angst dat hü Je weer kwaad zou doen.”
„Waar Is hfj nu?"
,J9e dokter stond er op. dat hü in het hos
pitaal te Tavlztoek werd opgenomen; rijn
schouder was uitééngerukt
Pan! ton oen heelen rijd nlete zeggen en
Jean lag tn zün armen En hun gedachten
waren dezelfde; beo Pete gekomen was ate
een dief om hun liefde te stelen, maar toen
hü ri)° han<l oitatrekte om ben te schelden
bad bü een bond gesmeed, die eeuwig zou
binden.
JIMn. wertolük. we hebben nlete te ver-
•mri," flritetatoa Paul wem mi Joan kaak
Vier dooden. Twee zwaargewonden
BRUSSEL. 18 Nov. (V.D.) —Maandag
morgen vroeg had op het tankschip ..Royal
Standaard”, dat ta de haven van Antwer
pen lag, een hevige ontploffing plaats, ten
gevolge waarvan vier arbeiders gedood en
twee zwaar gewond werden. De petroleum-
,rtank was leeg en moest hersteld worden.
Het schip werd geheel verwoest. Ontbran
ding van gassen zal de oorzaak van de ont
ploffing zün. De vier dooden werden met
groot geweld in de Schelde geslingerd. Tot
nu toe is het nog slechts gelukt een lijk te
bergen.
DE SCHATEN DER WEENSCHE
CAPUCÜNEN
Herinneringen aaa vorsten-getak
•n vorstenrouw
De Weensche correspondent van da
,,.uso." schreit:
Dezer dagen heeft men In Weenen de
^luaikamer m dtn ouaen keizerburcnt op
nieuw geopend. De presxient aer repuuuek,
ae Karamaal van W venen en diverse aigm-
uu-issen, waren bü de piechugheld tegen»
wooraig en nieloen de georulkeiükz toe-
ipraKsn. dan werd de verzameling ook voor
net puoneK tOcganxeiQk gesteld.
De versamenng Is nu gecompleteerd en
door toevoeging van kunstschatten uit an-
dere musea tot een der grootste veraama-
iingen van kerkeiuke kunst in geheel de
Vooral heelt het Capu-
büge-
net
te zijn geweest, alle plannen van
„Moritz-posten” te bemachtigen.
Trouwens, over de tegenwoordige lot
gevallen van deze dame zwijgt Boucard.
Interessant is nog de geschiedenis van
een jong Duitsch officier, die bij het begin
van den oorlog in den dienst van de Engel
schen stond hij wordt met het teeken „J.
M. 27” onderscheiden. Als oorlogs-vrü-
williger werd hij eerst aan het front ge
stuurd tengevolge van zijn buitengewone
begaafdheid echter werd bij ai gauw in
gedeeld bij den veiligheidsdienst van het
6de leger, waar hij al spoedig de vertrouwe
ling van Kroonprins Rupprecht werd:
door hem, op wien nooit ook maar een
schaduw van verdenking viel, waren de
Engelschen gedurende den heelen oorlog
nauwkeurig op de hoogte over de gebeurte
nissen in het hoofdkwartier van het 6de
leger Hij werd bevorderd tot kapitein en
chef van een geheime afdeeling, waar hij,
om zoo te zeggen, aan niemand rekening en
verantwoording schuldig was. Hij was zelfs
lid van de Duitsche wapenstilstands-com-
missie, die in Spa onderhandeld heeft en
verdween pas van het tooncel, toen kijn werk
ten einde was. Downing-Street heeft hem
vorstelijk beloond.
Evenals Allerheiligen, schijnt het herden
kingsfeest van den Wapenstilstand zich ta
de gunst van het weer te mogen verheugen.
Binds onheuglijke tijden tenminste, is het te
Parijs tijdens Allerheiligen prachtig weer,
terwül de dag van den wapenstilstand, die
thans nu al voor den elfden keer herdacht
is. eveneens gewoonlük is opgeluisterd door
een vriendelük zonnetje, dat niets met de
gure Novembermaand gemeen heeft. Maar
niet zoodra is de dag teneüide. of het weer
draalt, en» de dagen na de ..Armistice” rijn
gewocnlük dc onaangenaamste van/ het jaar.
Dat te cngetwUfeld allemaal maar toeval en
de meteorologen zullen ons stellig precies
kunnen uitleggen, waarom dat zoo ia, maar
het feit dat juist deze bekte dagen, leder
jaar veel mooier zün dan allen andere, is
toch wel merkwaardig
Ook ditmaal was het prachtig weer, maar
ook thans heeft het slechts tot den avond
geduurd. En zoo waren de Parijzenaars, die
met mooi weer naar theater of cinema ge
gaan waren, bü het einde der voorstelling
niet weinig, en zeer onaangenaam, verrast,
toen ze bü het verlaten van den schouw
burg door een waren orkaan begroet werden.
Het waalde en stortregende als In een
troplschen roman, het was een tornado soo.
als men hier nog maar heel z-lden had me
degemaakt. 1
En gedurende den geheelen nacht heeft de
stom met zuut een Hevigheid gewoed, fint de
meeste menschen niet konden slapen: ter
wül de bewoners der moderne hulzen onge-
twüfeld heel wat angstige oogenbltkken
doorgemaakt hebben, want de deuren trilden
in de posten, blinden werden afgerukt en
meegevoerd als herfstbladeren, ruiten en
dakpannen vielen met kletterend geraas te
pletter De terrasschermen der café's
werden losgerukt en verhieven zich, bolge-
blazen door den wind, ten hemel, totdat ze
door een windvlaag meegevoerd werden
Om een idee te geven van de kracht en
de snelheid van de tornado, zü nog vermeld,
dat den volgenden dag stukken van boomen
werden gevonden op zeer grooten afstand,
terwül in het Bols de Boulogne en in het
Bols de Vincennes boomen geveld en autos
omvergeworpen zün.
Eerst om zeven uur s morgens nam de
storm in hevigheid af.
hem met een geoel van trots aan.
„Wat ben je toch edelmoedig en goed,”
zei ze zacht.
,Je moet hem dadelijk gaan opzoeken.”
vervolgde hü- „en als hU zoover beter is.
dat hü vervoerd kan worden, moet je hem
nier brengen.”
Den volgenden morgen reed Joan naar
Tavistock; de chauffeur ging met haar mee.
Ze werd dadelük bü Pete toegelaten; op
Anna's verzoek had bü een aparte kamer
gekregen en toen de verpleegster Joan een
ïtoel had gegeven liet ze hen alleen.
Pete richtte rich een weinig op en keek
Joon verbaasd en angstig aan. Hü had wel
bezoek verwacht; een inspecteur van politie
mlaachlen; hü had verwacht, dat ze hem
naar de gevangenis zouden brengen. Maar
nü had niet gedacht, dat hü zün kleine ka
meraad zou weerzien; hü wilde haar niet
eena weerzien. - Hü hield te veel van haar
om het te kunnen aanrien, dat haar vriend
schap In haat an walging veranderd was.
Toen hü haar aan zün bed sag, bedekte
nü zün gericht met de handen en viel met
•en kreet ta de kussens terug; de kreet van
?en gewond dier.
„Wasrom ben Je hier gekomen?” riep hü
heeach. „Ga hgen. als er nog medelijden In
je hart is. Ik ben bereid mün schuld te
betalen. Ik kan den dood, dien ik verdiend
heb, onder de oogen rien. maar jon kan Ik
niet rieih». -» ba* aJatebUaft ter
