,A
DE REISVEREENIGING VAN JAN MUIL ^Dick Leeuwaard
Het verhaal van Kees
Van alles wat
(De koekoeken onder de insecten
B.L.N.S.
Sek
J
TS1
n.
o
o
- -
u..
vol
NAAR EEN DUITSCH VOLKSSPROOKJE
OVERNEMING Uil UkXiL MUSMUAK ZONUU
TOAaiKM311.S<, \EjjLUuucM
ring
naar
(wist
dat
Eu toen die dat sag...
EBN SPELLETJE MET FN TWEEEN
dan blijft ar ala raat ever M4ur?M3
ea sleepte Sea vastgebonden
teeww met
waarna de Mtn weder 4B to.
1 maal S to
PIERROT.
UrmbdlNQ: DE LUN-FUEEUI
O
O
4-
O
O
REKENFOEFJES
L
MTSbUll
m A been da nultetjea-aetter bet ge
wonnen .in B die van da Kruisjes.
htf het paard op den schouder en riep:
opeens op en
Je toekent op oen stak papier of op
een M een vierkant mot bokjes.
De som van de cijfers van 1 tot to 4B.
Zet men as na op tweeërlei manier onder
elkaar en trekt men ae daarna al. aldus:
En hij beeft woord gehouden, en bet
paard volop te eten gegeven en goed ver-
aorgd, tot het van ouderdom etimf.
En toen die dat aag, was hij getroffen
door do Inspanning, die sQn trouw paard
toch getroost had om maar weer by hem
terug te mogen komen en hl) sol: „Nu
aal je leven lang Ift mij blijven on bet
goed hebben, arm, trouw beest!”
De muurwesp kent haar vijandin maar
al te goed en wanneer ze baar In bet
nest overvallen kan. bijt ze haar de vleu
gels af en gooit se door bet vlieggat naar
bulten. X Y. Z.
Scheurt men een papiertje In tweoRa.
dan krtfgt men 3 stukken; schoort seen
teder stuk nog eons door, dan kftjgt man
3 stukken van elk deel.
Driemaal dus In tweodn psacbeard geeft
vier stukken.
U ru U aftrekken. eM. dat er «S
overbltjft
£<Xw«n>e<'ca4c
-v
wvL netkj
Elk begint nou om de beurt bet eerst.
De een teekent kruisjes en de ander nul
letjes. Het doel Is nu er drie in de goede
volgorde achter elkaar te krijgen, name
lijk drie op *n ry. Is dit aan een van
beiden gelukt, dan kan bet spelletje op
nieuw beginnen, om den verlleaer ook *n
kans te geven.
Hieronder ‘n paar voorbeelden.
A
Dan gaan ze naar Puntmuts en die weet
wel raad,
hl) sit toch niet lang te beatnnsn.
bij gaat vlug aan *t werk en don volgenden
nacht
kunnen de kabouters wem lustig begas-
nen!
leeuw, die niet ver daar vandaan zijn hol
bad en deed net, of hij hem groot nieuws
kwam brengen: „Goeden avond, vriend
Leeuw, nu weet ik toch sootete moois
voor je. Daarginder ligt een verscb, dood
En bet Is eigenlijk bewonderenswaardig,
als je ziet boe secuur en zorgvuldig se
bun eitjes onder dak brengen, zoodat het
hun aan beschutting en voedsel zeker
niet aal ontbreken. Van het wtjtje van
den „doodgraver” hebben jullie natuurlijk
allemaal wel eene gekoerd. Dia legt haar
storen in een of ander gestorven vogel-
llchaam en Ik heb zelf een keer gezien.
I bijna eender uitsondering bun kinderen
te vondeling leggen, waar *t hun maar
1 gelegen komt?
boe een sluipwesp een raps van een kool
witje uitkoos tot wieg voor d*r kinderen,
die nu. tot bun ultvltegen. sfch met de
levende nipt konden voeden.
Ja, nu moet je meteen toch *ns hooren.
wat zich op *n vroegen mui gen op m'n
wat kabouters aooal beleven
des avonds, ate de klnd’ren van *t spelen
soo moe.
zich gapend ter ruste begeven.
Vaak ruimen ds ktadYvn hun speelgoed
ntet op.
zulke slordige Klnd’ren
bestonden D
En komen ae thuis, dat begrijp jullie wei.
dan zyn heel wat sebeentjes heen te eu,
van die is bet leer stuk en daar slyt de
bak.
van een andm zijn do solen veraletenl
niets
over
bleef
«easgd.
teel ato huisdieren gehouden, als een bi
souder soort zangvogeltjes. ZIJ waren
sells aoo in de mode, dat de dames gou-
•kite's- iS£a.'~:
vtog
hun schuilplaatsen moeten ver»
dwQnsnl
Ik herinner me neg beet, hoe we aaet
verontwaardiging naar het verbaal van
onsen - ouden moester luisterden wat
kon die toch fijn vertellen. Moet je tegen-
woordig om Komen van den koekoek
die niets met nestbouw en kinderopvoe
ding te maken wou hebben; die s'n eieren
maar doodbedaard In andermans huis
legde en self als een echte boemelaar
door bet teven ging. En we werden sells
giftig, als we dan boorden, boe dat koe
koeksjong. eenmaal naarstig uitgebroed,
selfs nog de meeste praats bad in 1 huis
van zyn pleegouders en de eigen kinderen
maar honger liet lijden.
Jullie hebt seker dien schreeuwtoeiy kerd
ook een heelen slechten kerel gevonden.
Maar wet zeg je me van de Insecten, die
te schoppen of te steigeren. Maar nu was
*t oud geworden en kon bijna geen werk
meer doen en de bom had geen lust mem.
bet arme dter nog langer eten te geven,
nu 't hem toch niet meer verf nut toon
tojn.
Spottend zei hij tegen bet paard: „Ge
bruiken kan Ik je add ntet mem, maar
ik meen het toch goed met jel Zou je
Daarom moést ook de titel van de be
kende tabel van Lafontaine: Ja clgale
et la Pourml” ntet in het Hollandsen
vertaald worden met „De krekel en de
mier.” maar: Jle cicade en de mier*En
daarmee heb ik jullie alles verteld wat ik
van bet spuugbeestje weet.”
Een oogenbllk zwegen allen. Toen riep
Ada: Uk vind bot kranig van Kees om
soon inleiding te houden.” „Bravo,”
klonk het van alle kanten.
Toen het weer stil was, vroeg Jan' ..En
is dat spuugbeestje nu schadelijk?”
„Zeker.” verklaarde Kees. .Het diertje
zuigt aldoor sappen uit de plant en als
0 veel bijeen zitten aan hetzelfde takje,
gaat dat ook dood.”
,_&j nu,” eet Henk met oen blik naar
Ze sluipen héél zachtjes, zoo stg ate een
muls,
in t huls bij de kinderen binnen,
m kfjken sens rood, of er iets is te doen,
en gaan dan meteen maar beginnen!
naast my fluisteren) meen ik, dat haast
iedereen wel in staat te self zyn werk
te lllustreeren. Gaat iedereen daarmee
accoord? Dan beginnen wy met dam
week. Tilly wil nog wel even do notulen
van do vorige maal voorlesen.”
Ook deze notulen werden zonder be
zwaar goedgekeurd, zoodat alten tevre
den naar huis gingen. De volgende week
sou vol >ns het lot Ada aan de beurt
sljn. De bijeenkomst zou gehouden wer
den by Jan en Gerrit aan huls. Maar
teder wenschee vurig, dat de bijeenkomst
ntet In huls sou gehouden wovdesto
maar.op de Ijsbaan op schaatsen.
paard; koen toch gauw mee. dan kun je
een koningsmaal houden!”
P« leeuw liet het zieh geen twee keer
KCëgen, maar kwam dadelijk mee. En toen
ze by het paard stonden sel de vos Hier
te t toeh geen erg gemakkeUjk lekje
voor je om te dlneeren. wel? t Zoi veel
prettiger zijn, als je er rustig in je eigen
hol van kon smullen! Weet je wat? Ik
zal het paard met zijn langen staart aan
je vastbinden, dan kun je het zóó naar
je hol trekken en daar op Je gemak op
peuzelen. En dan krijg ik zeker ook wel
een klein stukje voor de moeite, hè?”
vroeg hij slim, opdat de leeuw zijn ge
dienstigheid niet verdacht sou gaan vin
den.
De leeuw vond dien raad prachtig en
beloofde gul, dat de vos een flink stuk
krijgen sou. Hij stelde zich op, zoodat de
vos het paard kon vastknoopen. en hield
zltdi netjes stil. Maar de vos bond met
den staart van het paard de achterpooten
van den leeuw by elkaar en snoerde en
knoopte alles zóó vast, dat X met geen
mogelijkheid los te rukken was. En zoo-
dra hij met zijn werk klaar was. klopte
rr r—- - -
„Tvekken. Bruintje,
Daar sprong bet
sleepte den vastgebonden leeuw met zich
mea. De leeuw begon te brullen, dat de
vogels uit het heele boech van schrik op
vlogen. maar bèt paard liet hem rustig te
kern gaan en trok en sleepte hem over
bet veld tot voor de deur van sljn meester.
teoemd. Dit dier te 4 cM. lang en heeft
ten zwart met rood achterlijf. De oogen
zijn oranje, de vleugels hebben roods
'Èderen. De eieren werden gelegd in een
spleet van een dun takje, die bet wijfje
met baar achterlijf gemaakt beeft. Ge
heel volwassen leeft bet dter tot weken
in de boomkruinen. Veel voedsel hebben
zij dan niet noodig; maar se leiden een
plezierig leven. Datzelfde geldt ook voor
de deaden, die In Zuld-Frankrtjk leven.
nog zóó sterk zijn, dat je me een leeuw
hter kunt brengen, dan zal Ik je houden,
maar maak nu mur, dat Je weg komt
uit mijn stal!" En daarmee joeg hU bet
arme dl0 het veld in.
Het oude paard was beel treurig en
bedroefd en ging naar bet boech, cm daar
een beetje beechutting te soeken voor
den nacht. Daar ontmoette bet den voe.
die immers altijd erg nieuwsgierig te. en
nu ook dadelijk vroeg: „Wat loop je daar
zoo triestig rond, en waarom laat je je
kop zoo hangen?"
„Och." antwoordde het paard, .mtjn
meester schijnt heetemaal vergeten te zijn,
hoe trouw en vlijtig ik hem vroeger altijd
gediend heb, en omdat ik nu niet goed
meer ploegen kan. wil hij me geen eten
meer geven en beeft me weggejaagd.”
..Zonder je eenige hoop of troost te
geven?” vroeg de vos.
.Die troost was erg schraal," zal Bruin
tje. „Hij heeft gezegd, wanneer ik nog soo
sterk was, dat ik bem een leeuw kon
brengen, dan wilde hfl me houden, maar
hij weet zelf natuurlijk heel goed, dat ik
dat niet kan!"
„Wacht jij maar eene," zei do slimme
vos, die dadelijk een plannetje bad. soo-
als vossen dat alttjd hebben, „ik zal je
wel helpen! Ga hier maar tangult op den
grond 2$gen, alsof je morsdood wae, en
bewtwè je vooral niet. Dan sul je wel
eans wat sten!”
Het paard deed, wat de vos verlangde.
Maar de vos liep op een draf naar den
den haarspelden droegen in dan vorm
van een cicade. Een cicade op een harp
gold als zinnebeeld der muziek.
Een merkwaardig soort cicade te ds
Amerlkaansche. de zeventienjarige, ge-
veranda afspeelde. Sinds een paar uur
bet was aomervacantle bad ik met stil
genoegen het werk van een gewone
muurwesp bekeken, die druk in de weer
was in den tamelijk zachten zijmuur een
holletje te maken, waarin ze blijkbaar
haar eitje wilde leggen.
Uverig vloog se telkens met bouwma
teriaal af en aan. kroop in het kleine
gaatje, bleef eventjes weg en kwam er dan
achterwaarts weer uit om meer te halen
Onderwijl zoemde een kleine goudweep
door m'n veranda heen. Je kent dat klei
ne glinsterende goud-glanzende schepsel
tje toch wel. dat ‘s morgens In de zon wel
een levend-ge worden edelsteen lijkt.
Psk je het echter in de hand, onmld-
dellljk houdt het zich dood, trekt voel
horens en pooien in en rolt zieh in el
kaar. Laat bet beestje dan echter ns op
tafel vallen. Eventjes wacht het nog, maar
vindt het de kust veilig, dan éèn twee
drie.... het ding te foetsie.... gevlogen.
Mijn goudwesp hter cirkelt beel nieuws
gierig om het holletje der nijvere muur
wesp. En nauwelijks is deze rerd wenen,
of van alle kanten wordt door de goud-
juffer het bouwwerk bekeken.
Daar komt de muurwesp terug.... met
voedseL Haar eitje heeft ze reeds in bet
holletje gelegd en voordat dit heelemaal
dichtgemetseld wordt, moet eerst de noo-
dige voedselvoorraad voor de jonge larve
by elkaar gezameld worden.
Nog éénmaal moet se uitvliegen.
Maar van deze laatste afwezigheid
maakt de goudwesp gebruik om ook haar
el in bet vreemde nest te leggen. Daar te
se weer terug en zet sich heel vergenoegd
op *n zonnig blaadje van mijn klimop.
Nu arriveert de muurwesp weer om
beur holletje dicht te metselen, niets ver
moedend van den strijd, die later daar
binnen door de beide larvenkinderen zal
gevoerd worden met als resultaat dat u>
het komende voorjaar in plaats van naar
eigen kind uit het holle je een jonge
goudwesp gal kruipen.
Gelukkig gaat het niet altijd zoo.
Een boer had een lief, trouw paard,
dat hem jarenlang trouw gediend bad
ea de zwaarste lasten had voortgetrok
ken sender ook maar één keer achteruit
Kees had aldoor verklaard, dat hü
zenuwachtig was om zijn verhaal
bet ..spuugbeestje". zooals hy het
noemen, te houden, maar eerlijk
keek hjj beel benauwd naar
Hank’s voorzittershamer, toon deao mot
een slag neerkwam en Henk zei: ^et
woord te aan Kees."
Zeven paar oogen waren op bem ge
richt, toen hy een boek voor den dag
haalde en daaruit een papiertje nam.
dat hy begon voor te lezen.
^iet spuugbeestje of de schulmdcade".
„Jullie begrijpt wel dat ik aoo ntet voor
het heele gezelschap voor den dag sou
durven komen als ik niet ergens anders
mijn licht opgostoken had. Ik heb daar
om mijn oom, die learaar te in Ttel. m J
eene naar gevraagd. Zelf had ik den vo-
rlgen zomer enkele teekeningen gemaakt. ’X
Zie maar eens: hter te het spuugbeestje
in zyn schuim (fig- 1). En hier <fig 31
steMter. Zoo’n gek groen beestje, dat aoo
gauw magelijk wegkuiert. Oom vertelde,
dat het diertje self dat schuim maakt om
zich te verbergen. Hy zit vast met zyn
kaken in de plantenstengels geboord en
zuigt er het sap uit. Dan vormt hy uit
zyn uitwerpselen schuim, dat hem ten
slotte heelemaal verbergt. Later groeit
dat beetje na eenige vervelllngen uit tot
een echte cicade (flg. een diertje, dat
In sljn gedrag veel op een sprinkhaan
lykt. Het te maar S tot B cM. groot.
Verwant met de schulmdcade sljn
diertjes, die goede vrienden van de mie
ren zijn en die door hen in het nest op
gekweekt worden als hun eigen larven.
Andere verwanten zijn: de zingende cica
den. Vroeger by de Grieken werden sy
Tilly, ,jto notulen. Maar laat ik eerst
verklaren, dat al de vorige notulen door
de commissie syn goedgekeurd. Br is
maar éés> ding, dat ontbreekt, nameiyk
de illustratie van de verschillende voor
vallen."
„Waarvoor Henk en Tooe voortaan zul
len zorgen,” viel Henk in.
„Jutet,” antwoordde Henk, daar te over
gesproken. Maargezien de keurige
teekeningen van Kees en gesten bet feit
hter zette Henk een alleryseiykst def
tig gezicht dat veten d0 hter aanwe
zigen achten en negens op bet rapport
hebben voor testoenen (we hebben nog
ruim een week vaeantto bom ik daar
es. Het hondje dacht erret, det hy voor uen gek werd
gehouden, maar toen de koning der dieren er seU aan
te pas kwr m. getooide bu het on aai. dat bg den weg
■eu wljaato.
de kabouters, dte wertan
soo lang
tot allee weer s’n plaats heeft gwvonctan.
Ze loopeu en draven maar steeds isem
on wem.
tot elndeiyk het daglicht komt ochynon.
dat te dan het toekan, dat alten wem
