Gemengd Q^Cieuws
VOOR DE HUISKAMER
DONDERDAG 13 MAART 1930
Prijscourant Fongers 1930
Ernstige mishandeling
LUCHTVAART
Twee doodelijke vliegongevallen
RECHTSZAKEN
HANDEL EN
NIJVERHEID
De dlefsal bij de „Telegraaf”
M’n
zuinige
vrouw
Een beleedigde Carmen
I
De moord te Bennekom
Resten van verbrande kleeding-
stukken gevonden
Burgemeester contra loco-
burgemeester
Huishoudkundige studie van een
pasgehuwde
Zoowel naar Barcelona als naar
Genua
<-
Nieuwe luchtverbindingen
Geknoei met gronden
Het ontstaan van de Utrechtsche
Jaarbeurs
Meervoudige strafkamer Alkmaar
Zitting van Dinsdag 11 Maart
Uitspraken van 4 Maaart
T. M. H., Castricum, overtreding
bakswet, 100 boete of 10 dagen.
jtaMlotto nog in herinnering
i
een mee.
1
later door de politie gearresteerd.
i
ta-
J.
geïnformeerd of hU het geld
waar-
lei
op
een
opzichten
Een hardhandige Don José
de
zeer
Oudkarspel. Toen mej.
anders aan den Officier op te
z
Wat niet
had.
i
laten
1
«®-
t
t
I
I
c
1
1
verschillende
inlichtingen
S'
SI
c
I
c
1
c
1
1
1
1
I
I
d
r
o
k
t
h
n
h
n
E
V
11
g
t
d
z
E
C
e
d
a
t
t
r
I
d
1
c
s
1
1
I
1
van
be-
zoo
te
t
i
i
1
c
I
d
b
d
r
B
n
si
h
e
g
8
e
v
h
t
z
J
n
r
8
e
d
d
d
t
s
d
h
s
b
11
a
P
a
8
k
E
z
t
I
t
1
I
5
1
1
1
1
F
a
a
a
V
Behandeling van nieuwe, verzet- en
appeizaken
Toebrengen van zwaar lichame
lijk letsel door schuld
Deze zaak contra den caféhouder Lourens
te Hoogkarspel werd, in overleg met den
verdediger mr. Schen’veld, aangehouden
tot de zitting van 29 Aprü. Het betrof hier
een verkeersongeval, waarbij zekeren Vriend
door het motorrijtuig, bestuurd door ver
dachte, werd aangereden en niet onbelangrijk
lichamelijk letsel bekwam.
Willem P., Urk, niet voldoen aan het sein
om bij te draaien (visitatie weigering).
smid. belden lid van den
terzake van valschheid
authentieke’ akte met betrekking tot
Te Rotterdam is aangehouden de 22-jarl-
ge Amsterd. F. K., wiens opsporing door de
Amsterdamsche recherche was verzocht
in verband met den diefstal van een geld-
trommel met 5 ft 6 duizend gulden, Zaterdag
avond gepleegd bij het dagblad ,De Tele
graaf
Op den aangehoudene is niets gevonden.
Hij is naar Amsterdam op transport ge-
itcld.
opende
door W. den inhoud van een bierglas in
het gelaat te werpen. Daarna kreeg W. een
stomp tegen het oor. waarna ook Cornells
agressief optrad en W. in den nek greep.
Belangstellende toeschouwers maakten daar
op een einde aan het spektakel. Twee dezer
arbiters, met name Kraakman en Jonker,
fungeerden heden als getuigen en konden
de verklaringen van W. naar behooren on
derschrijven en lllustreeren.
De heer Officier, het gebeurde nog eens
in bijzonderheden memoreerende, achtte de
mishandelingen bewezen en vorderde tegen
ieder der verdachten respectievelijk 50
boete of 50 dagen.
De door W. ingediende vordering tot
schadevergoeding werd door hem te Iaat in
gediend en kon niet meer in behandeling
worden genomen.
Het Haagsche Gerechtshof heeft bevestigd
het vonnis der Haagsche rechtbank, waarbij
een tuinder en een
raad van Monster,
in een
grondaankoop voor
,.Ik geloof, dat Ik hier kan zitten wachten, tot ik dood ga?'1
„Pardon. Neen, mijnheer we sluiten om elf uur.”
Verzet vervallen verklaard
De verzetzaak contra Klaas Kr., te IJtnui-
den, veroordeeld wegens diefstal van laar
zen ten nadeele van den heer Bijl in de
Magdalenastraat te Alkmaar, werd wegens
ontstentenis van den opposant vervallen
verklaard.
rhet uitbreidingsplan der
gemeente Monster, zijn veroordeeld resp. tot
25 boete, subs, twee maanden hechtenis en
In de fabriek van de firma C.. te Til
burg, heeft de arbeider J. de R. den werk-
aaeester C. de W. ernstig mishandeld, toen
de laatste den eerste een opmerking over
«ijn werk had gemaakt.
De W. kreeg drie steken met
Zijn toestand Is zeer ernstig.
De dader, die onmiddellijk vluchtte, is
Omtrent het onderzoek der justitie inzake
den moord te Bennekom kan nog worden
tneegedeela dat de aanwijzingen tegen den
verdachte J. Hoek onlangs zeer zijn ver
strekt door het vinnen van resten van ver
brande kleedingstukken bij zjjn woning te
Ede.
Het had, aldus het ,.Hbd." de aandacht
van de buren van verdachte getrokken, dat
daags na den moord de rook uit oen schoor
steen van Hoeks woning een afschuwelijken
stank verspreidde, welke aan de lucht van
verbrande kleedingstoffen herinnerde. Naar
De zes inbraken
Wat de zes inbraken betreft, waarvan Hoek
ook wordt verdacht, kan worden opgemerkt,
dat, wat de Arnhemsche inbraken oetrelt.
deze alle werden gepleego in huizen buiten
de stad: op Schaarsoeigen en aan den Ape.-
doornschen weg, de andere in Oosterbeek
en in Lunteren. Van Hoek was bekend, dat
hij altijd op het lana rondzwieri. Er zijn
van deze Inbraken verschillende personen
verdacht geweest, doch van geen hunner
klopten de vingerafdrukken met die welke
in de woningen werden ontdekt. Alleen nle
van Hoek vertoonden daarmede volledige
overeenstemming.
De verdachte blijft in een star ontkennen
volharden.
Huisvrouw (die de loodgieters betrapt,
terwijl ze bier aftappen): „Mag ik vra
gen, wat jullie daar doen?”
ïondgirtsra; .Een tok stoppen, mevrouw."
Eindelijk was ze van alles voorzien en gin
gen we naar huls.
..Nu kan ik me van den winter
zien,” riep mijn vrouw jubelend uit.
,Ja wel,” hernam ik. maar dat laten
zien kost alleen vandaag want later moet
er nog een mantel nog een bont en wie
v/eet wat al meer van den laatsten smaak
U komen zestien gulden meer, dan die
ev»r goed, ofschoon niet zoo nieuwmodische
dingen, die ik eigenlijk wilde koopen.”
„Nu, maar daar spaar 1 kook voor, beste
man."
„Zeker, zoo heb je morgen weer twee en
veertig en een halve cent gespaard,” ant
woordde ik.
Meer mocht ik niet zeggen, want m’n
vrouw wordt gauw zenuwachtig en met ae-
nuwachtige vrouwen kan ik niet goed op-
Dinsdag stortte in de nabijheid van Bi-
zerte een watervliegtuig van de zich daar
bevindende marine-vliegschool in zee.
Het gelukte den piloot echter nog op het
laatste oogenblik zijn toestel zoodanig op te
vangen, dat het goed op het water neer
kwam.
Op dat oogenblik sloeg plotseling door tot
nog toe onbekende oorzaak ’n hooge steek
vlam uit het toestel, waardoor dit geheel in
vlammen werd gehuld.
Niettemin konden vijf van de zes per
sonen, die zich aan boord bevonden, gered
worden; de zesde kon niet tijdig uit het
toestel komen en verdween met de resten
van het vernielde vliegtuig in zee.
Ook boven 't vliegveld Istres, bij Marseille,
vond een doodelijk vliegongeval plaats.
Een leerling-vlieger, die voor een oefen-
vlucht was opgestegen, wilde landen, toen
hij, even voor het vliegtuig den grond raakte,
een verkeerde manoeuvre uitvoerde.
Het toestel sloeg tegen den grond en werd
geheel vernield.
De o leerling-vlieger werd zwaar gewond
naar het militair hospitaal vervoerd, waar
hij kort na aankomst overleed.
Wij ontvingen de door de Fongers-fabrie
ken te Groningen uitgegeven prijscourant
t oor 1930. Het boekje, dat als ieder jaar, weer
tal van wetenswaardigheden over het Fon-
gersrijwiel en zijn onderdeelen bevat, ziet er
goed verzorgd uit en maakt een prettlgen.
langenamen indruk.
Een aantal goed afgedruk’- foto’s van het
n- en uitwendige der fabric:, waaronder een
luchtfoto besluiten dit boekje, dat zijn doel
wel zal bereiken.
5000 boete subs, arte maanden hechtenis.
bracht, dat in de vergadering van het
hoofdbestuur op 19 Juni 1916 gehouden,
besloten werd In het waarborgfonds deel te
nemen voor een bedrag van f 1000.
Gerrit B., slager. Hoogwoud, verzuimde
aangifte accijns 20 boete of 10 dagen.
getuige Alber da hal de aanrijding
reed
Door den heer Klokman, wethouder en
locoburgemeester van Hummelo en Keppel,
Is een klacht Ingediend bij den Officier van
Justitie tegen het optreden van den ge-
meente-veldwachter v. D.
Laatstgenoemde heeft een inval gedaan in
een besloten bijeenkomst, waarvoor de loco
burgemeester permissie had verleend.
De burgemeester, vóór bedoelde bijeen
komst teruggekeerd, was het met de beslis
sing van zijn plaatsvervanger niet eens,
wat den inval der politie ten gevolge had.
Eén dader bekent
In verband met den diefstal ten nadeele
van „De Telegraaf" heeft de gisteren te
Rotterdam gearresteerde F. Korff, bij zijn
verhoor door hoofdinspecteur L. Hoogen-
boom een volledige bekentenis afgelegd.
HU deelde mede dat hU en zijn twee ka
meraden tezamen de gteldkist gestolen en
per auto naar den overkant van het IJ
vervoerd hebben. Daar braken zU op een
stil plekje den trommel open en verdeelden
den bult. De kist werd in het IJ geworpen
en daar is dat voorwerp gisteren in den
laten namiddag op aanwijzing van den ar
restant dan ook opgevlscht mét het breek
ijzer. dat eveneens te water was geworpen.
De loonzakjes en loonstaten bevonden zich
nog in de kist.
Van den buit kreeg Korff, volgens zUn
opgaaf, slechts f 700. de twee anderen na
men elk plm. 2 mille. ZU begaven zich alle
drie van de overzUde van het IJ naar het
Stationsplein, met het doel op reis te
gaan. Waarheen wisten zU nog niet. In zUn
angst meende Korff vóór het CB. in twee
personen .Russen" (d.wz rechercheurs) te
herkennen, weshalve hU zUn kameraden
verliet en met een taxi naar Lisse ging,
vandaar verder per tram naar Den Haag,
waar hU twee dagen bleef logeeren, en ten
slotte met den trein naar Rotterdam, waar
hU gearresteerd werd.
De man toonde gister veel berouw over
hetgeen hU misdreven heeft en verklaarde
zich eerst nu, na al die dagen van zenuw-
sloopende spanning, opgelucht. HU zal ter
beschikking van de justitie worden gesteld.
Door toenemende verbetering in de onder
linge samenwerking der Europeesche lucht
vaartmaatschappijen zal ook dit jaar het
aantal transtto-verbindingen op grooten af
stand grocter worden.
Zoo zullen van Nederland uit gedurende
den as. zomerdienst in het luchtverkeer
twee nieuwe verbindingen tot stand wor
den gebracht: Barcelona zoowel als Genua
zullen in één dag bereikbaar zijn. De dienst
van de K.L.M. geeft in Parijs aansluiting
op den dienst van de Air Union naar Mar
seille. Daar wordt dagelUks aansluiting ge
geven op de verbinding van de Dultsche
Lufthansa Berlijn—Barcelona, terwUl drie
maal per week aansluiting wordt gegeven
op een Italiaanschen dienst van Marseille
naar Genua.
In omgekeerde richting wordt dezelfde
verbinding tot stand gebracht.
De rechtbank te RUssel is geroepen om ’n
uitspraak te doen in een geschil, dat wel
eenig in zUn soort zal zUn.
De zangeres ^Uice Raveau. verbonden aan
de ParUsche Opera, heeft een klacht tegen
den Spaanschen tenor Pcdro Lafuente Inge
diend. die oen rol van Don José vervulde.
Op den 15 Febr. LL werd Carmen in
RUssel opgevoerd. In de vierde acte waarin
José zich verdrongen ziet door Es-amtllo,
smeekt hU Carmen om hem niet te ver-
stooten. HU tracht haar te omhelzen, maar
Carmen ontsnapt hem om echter ten slotte
toch door hem gevangen te worden.
De zangeres verklaart nu, dat Pedro
Lafuente zUn rol met zulk een overtuiging
gespeeld heeft, dat zU bont en blauw in
haar kleedkamer terugkwam.
Lafuente heeft zich verweerd met te ver
klaren. dat van haar kant Carmen hem ge
krabd heeft. HU heeft nu ook een klacht
tegen Allee Raveau Ingediend.
aanleiding van daarover door de buren afge
legde verklaringen is een onderzoek inge
steld; tn een hoop asch bU de woning wer
den Inderdaad eenige stukjes halfverbrande
kleedingstof gevonden. Deze resten worden
thans aan een onderzoek onderworpen.
voor
Tentoonstellngsbelangen, de heeren NU-
verheidsconsulenten en de heer Ingenieur
bU het RUksnUverheidslaboratorium. De
besprekingen op deze vergadering gehouden
werden voortgezet op de vergadering, door
dezelfde heeren gehouden 26 Aprü d. a v
Het gevolg was. dat besloten werd eene
Vereeniging op te richten door de Vereeni
ging „Nederlandsch Fabrikaat". Maat
schappij van NUverheid en Nederlandsche
Vereen, v. Tentoonstelllngsbelangen, welke
Vereeniging den naam ontving van’„Ver
eeniging tot het houden van Jaarbeurzen
in Nederland
Het Gemeentebestuur van Utrecht toon
de zich onmlddellUk bereid alle mogelijke
medewerking te geven, zooals bleek op de
gehouden vergaderingen ten Stadhuize on
der leiding van den Burgemeester, den neer
Mr. J. P. Fockema Andreae, den 6den en
29sten Mei.
Op de tweede vergadering werden de
laatste voorbereidende besprekingen gehou
den, een Bestuur benoemd onder voorzitter
schap van den heer Mr. Dr. W. A.
Zijst, wethouder van Utrecht. terwUl
sloten werd, dat de eerste jaarbeurs,
mogelUk nog gedurende het jaar 1916,
Utrecht zou worden gehouden.
Het bleek echter, dat de tUd van voor
bereiding te kort zou zUn, en er werd dan
ook bepaald, dat de jaarbeurs gehouden
zou worden in het vroege voorjaar van 1917.
Zonder bevreesd te zijn iemand te kort te
doen, en met groote waardeering voor het
geen na de vergadering van 29 Mei werd
verricht, mag toch wel worden vastgelegd,
voor nu en voor de toekomst, dat niet
alleen het initiatief is uitgegaan van de
jeugdige Vereeniging „Nederlandsch Fabri
kaat". doch dat aan de oorspronkelUke ge
dachte, het eerst were.dkundig gemaakt in
de Februari aflevering 1916 van het Orgaan
der Vereeniging op bladz. 35 en 36 en ver
volgens in een meer uitgebreid artikel door
schrUver dezes 24 Maart da.v. uiteengezet,
en opgenomen in het Alg meen Handels-
blad. steeds de hand is gehouden, en wel
dat de jaarbeurs ten doel moest heboen
den band tusschen den Nederlandschen fa
brikant en den tusschenhandel te verster
ken dat niet een tentoonstelling zou wer
den tot stand gebracht met daaraan ver
bonden vermakelUkheden en kostbare in
zendingen ten laste van de deelnemers,
maar eenvoudig een beurs, welke één 6 twee
weken achtereen zou duren, waarom dan
ook het woord Jaarbeurs is gekozen.
Mishandeling in vereeniging
De heeren Jacob en Cornells K., belden
wonende te Zuid-Scharwoude, niet ter te-
rechtzittng verschenen, hadden zich in den
nacht van 5 op 6 Januari schuldig gemaakt
aan mishandeling van den 20-Jarlgen Pie
ter W„ en wel Jacob door W. in het gelaat
te stompen en Cornells door hem op min
der zachtzinnige wijze in den nek te grU-
pen. Deze mishandeling had plaats in het
café De Schelvisch". W. had eenige kwestie
met d'n gedelegeerden van KoedUk. waar
op de kleintjes, zei ze altUd en daarom geef mede de heeren K zlch bemoeiden en de
ik bU voorbeeld Antje geen suiker bU de heer Ja„ob K de VijandelUheden
Verduistering hl dienst der Posterijen
Nadat een kwartiertje gepauzeerd was,
om het juiste uïr van dagvaarding in te
halen, stond terecht de heer Joh. Tr. Ph.
8., een 32-jarlge brievenbesteller uit War
menhulzen, aan wien ten laste was gelegd,
dat hij einde December 1929 of begin Ja
nuari 1930 in zUn kwaliteit van besteller in
dienst van den Staat zich wederrechtelU*
had toegeëigend een bedrag van f 15, hem
ter hand gesteld ter storting op het hulp-
postkantoor te Warmkhulzen door mej. N.
Wilken, huisvrouw van J. v. d. Schuur, aan
welke opdracht door hem niet was voldaan
en welk geld hij anders dan door misdrUf
onder zich had. De verdachte werd verdedigd
door mr. Eecen, advocaat en procureur te
d. Schuur ’n briet
kreeg, handelende over den nog niet ont
vangen postwissel en zij hem daarover aan
sprak, beweerde hU de verzending te heb
ben vergeten. HU erkende dan ook het geld
ontvangen, doch niet verzonden te hebben.
Wel had hU getracht het geld telegraphlsch
op te zenden, doch dat gelukte niet. Voorts
ontkende hU de bedoeling te hebben gehad
zich het geld toe te eigenen. Het geld had
hij in een sigarenkistje gelegd en vergeten.
De heer J. H. Reijnders, kantoorhouder
te Warmenhuizen, verklaarde door zUn col
lega uit Schoorl te zün opgebeld, die hem
mededeelde, dat een besteller uit zUn rayon
een postwissel ter verzending had aangebo
den. De besteller had volgens den heerReUn-
ders geen geld mogen accepteeren, zonder
afgifte van recu. Doch hU had beter gedaan
het geld af te dragen.
De verdachte beweerde daartegenover, dat
de directeur had voorbeschreven, dat geen
geld zonder re<?u mocht wqrden afgegeven.
Verdachte had echter heel goed later ’t geld
kunnen verzenden, indien hU dit werkelUk
vergeten was.
De heer F. Stemberg, kantoorhouder te
Schoorl. eveneens als getuige gehoord, deel
de mede, dat verdachte op 6 Januari ten
zUnen kantore een postwissel had aange
bracht, wat getuige vreemd vond en waar
over hU met zijn collega te Warmenhuizen
had getelefoneerd.
De heer Officier, requisitoir genomen
hebbende, was van meening, dat het over
tuigende bewUs in deze zaak er dikker oplag
dan het wettelUke. De overtuiging, dat ver
dachte zich dat geld wederrechtelUk had
willen toeëlgenen, komt duldelUk naar voren
en daarom doet het den Officier genoegen,
dat verdachte terechtstaat, opdat het publiek
eens kan zien, hoe men aan „vergeetachtige"
postbeambten kan worden overgeleverd.
De Officier was van meening, dat een
dergelUk ambtenaar bU de post niet op zUn
plaats is. Voorts releveerde de Officier, dat
verdachte zich te Andijk ook niet gun.'Zj
had onderscheiden en als de Rechtbank hem
soms mocht vr spreken, dan had de Officier
in deze zaak het laatste woord nog niet
gesproken. (Spreker geloofde trouwens van
die vergeetachtigheid niets en meende, dat
verdachte het eene gat met het andere
stopte.
De Officier achtte de vergeetachtigheid
hier niet aannemelUk en was er van over
tuigd, dat die vergeetachtigheid in elk ge
val later was veranderd in kwaad opzet.
Dat hU later naar Schoorldam liep, pleit
voor die opvatting. Spr. requireerde ten
slotte voor dit ernstige feit 4 maanden ge
vangenisstraf. na nog een staaltje van de
vergee'ochtlghrfd van verdachte te hebben
medegedeeld uit zUn vorige standplaats
AndUk.
De verdediger, mr. Eecen, vermeent, dat
deze zaak vertroebeld werd door gebeurte
nissen, te AndUk afgespeeld. Verdachte had
blijk gegeven van groote vergeetachtigheid
en het is toch wel mogelijk, dat hU dat
geld werkelUk in het kistje had vergeten en
in dat geval zou het opzet niet bewezen
*Un, Qok bad hjj op ver^chUlcude manieren
koffie; ik geef ze er een kwartje in de
i.u*nd voor in de plaats, en dat is ook
weer heel wat uitgewonnen."
,Ja wel, je pingelt het arme kind zoo
doende misschien een stuiver of drie in de
maand af," veroorloofde ik mU op te mer
ken. Maar toen had ik het gedaan.
„Afpingelen!” viel m’n vrouw uit. „Ik af
pingelen! BU andere menschen krijgen ze
ook geen suiker en die geven er geen geld
voor in de plaats, zooals ik. Me dunkt, dat
Antje werkelUk geen klagen over met heeft.
Ze mag het altUd nog zoo hebben.”
Ik zweeg maar.
We hadden net thee gedronken; ik rookte
m’n sigaar en trachtte mU in 'n aangename
stemming te brengen. De kip had mU van
daag niet gesmaakt Of dat aan het beest
zelf dan wel aan ’t klaarmaken lag? Ik ver
oorloofde mU geen opmerkingen daarom
trent MUn vrouw zat tegenover mU en keek
me een beetje verlegen aan.
„Ventje,” zoo begon ze eindelUk, „je hebt
me beloofd, vandaag het een en ander te
gaan koopen voor mijn wintergarderobe.”
„O zoo!” zuchtte ik. „Ja, da’s waar ook.
Nu willen we dan maar gaan?"
Het was een nette paraplule-winkel, waar
we het eerst binnentraden, en weldra wer
den een dozijn parapluies voor ons opge
stoken.
„Wat kost deze?’ vroeg mijn vrouw aan de
winkeljuffrouw, nadat zU de haar voorge
legde regenschermen een voor een bekeken
en er een uitgezocht had.
„Die is naar den laatsten smaak,” zei de
Juffrouw. „Let u maar eens op den stok
mevrouw, die is van het allernieuwste Pa
rUsche model ofschoon bij ons toch h?el
billijk in prijs. We kunnen onze artikelen
altUd iets minder geven dan een ander, om
dat we alles rechtstreeks van de grootste
fabrikanten krijgen.”
„Nu, wat kost die parpluie?” vroeg ik
kortaf, want ik was bij die lange voorrede
al een beetje ongerust geworden.
„Tien gulden."
Ik schrok er van.
„En wat kost die dan?” vroeg ik, naar
een andere wijzend.
„Die kost acht gulden.”
„Waarom,” vroeg ik, „is die nu twee gul
den goedkooper? Me dunkt, de stoffage de
knop, de bewerking, alles is even goed als
die van tien,"
„O ja wel, mUnheer, de kwaliteit is ge
heel aan elkaar gelijk. Maar het model is
heel anders; deze is naar den allerlaatsten
smaak. Let u maar eens op den stok: deze
is overal even dik, maar die daar, de dure,
loopt naar onderen dikker toe. En dan het
kettinkje, dat is ook heel anders.”
„Ja. maar daarom nog niet sterker,"
bracht ik in het midden.
„Het is niet beter van kwaliteit, daar heeft
u geluk in, maar bet is naar den laatsten
smaak.”
„Zeg, vrouwtje,” zei ik tot m’n ega. ,jne
dunkt dat een paraplule eenvoudig dient
om voor regen en sneeuw te beschutten.
Het zal er dus wel niet zoo nauw op aan
komen als ze er maar net en elegant uit
ziet.”
„Hoe kan je nu zoo spreken?
naar den laatsten smaak is, kan immers
niet elegant zUnhernam m’n vrouw ge
raakt. Ze huilde bUna.
Wat zou ik doen? Ik haalde een tientje
uit m’n portemonnale, wierp het op den
toonbank en ze nam met ’n glimlach op het
gelaat bezit van de paraplule „naar den
allerlaatsten smaak."
Nu gingen we naar een schoenmakerswin-
kel, en het spreekt vanzelf, dat m’n vrouw
ook weer schoentjes naar den allerlaatsten
smaak moest hebben.
Dat grapje kostte me alweer twee gulden
meer dan de prUs voor een paar nette,
stevige, maar juist niet naar het „laatste
had ook een hoed noodig en het laatste
mdel moest natuurlUk weer met een paar
pop betaald worden.
In verband met het feit, dat de wijze,
waarop de Nederiandsche Jaarbeurs is ont
staan, eenigszins in de vergetelheid schunt
te zUn geraakt, meenen wij goed te doen
het volgende te vermelden, ontleend aan
het artikel „Het Ontstaan van de eerste
Jaarbeurs in Nederland”, opgenomen in net
extra Jaarbeursnummer van het maand
blad „Nederlandsch Fabrikaat” (Febr. ’17)
„11 Januari 1916 begaf schrUver dezes
zich op verzoek van den heer J. W. Schr.yt,
Secretaris van de afdecling Utrecht der
Vereeniging „Nederlandsch Fabrikaat”,
naar de oude Bisschopstad om aan eene
bespreking deel te nemen met den heer
E. A. Hamburger, Voorzitter der Afdeeling
Utrecht en den heer Schuyt.
Deze twee heeren deelden toen mede,
dat het bestuur der Afdeeling overlegd had,
op welke wijze de belangstelling in de Ne
derlandsche nUverheid het \>est in de tegen
woordige omstandigheden zou kunnen wor
den opgewekt, met gevolg, dat aan net
Hoofdbestuur zou worden voorgesteld te
Utrecht een bUeenkomst van Neder.and-
sche fabrikanten en wederverkoopers te or-
ganiseeren, omdat meer onderlinge bekend
heid hoog noodig was.
Het gevolg van deze bespreking was, dat
22 Januari d. a. v. eene buitengewone ver
gadering van het Hoofdbestuur te s-Gra-
venhage werd gehouden, welke werd bUge-
woond door de heeren Hamburger en
Schuyt. De heer Hamburger ontvouwde het
plan der afdeeling Utrecht en 't bleek, dat
alle leden van het Hoofdbestuur zeer veel
hiervoor voelden. Besloten werd dan ook,
dat een voorloopige subsidie van f 400
uit de alèemeene kas werd toegestaan, en
de twee -genoemde heeren verklaarden zich
bereid het plan verder tot ontwikkeling te
brengen.
De heer Mr. J. C. A. EverwUn, Chef van
de afdeeling Handel van het Ministerie
van Landbouw, NUverheid en Handel, m-
gellcht omtrent het voornemen, bleek vol
belangstelling, en gaf de verzekering van
de meest mogelUke medewerking.
De eerste openbare mededeeling omtrent
de plannen geschiedde in de Februarl-af-
leyering van het orgaan onzer Vereeniging.
waarna op 24 Maart eh' op 8 April verdere
bekendheid hieraan werd gegeven door me
dewerking van de pers.
Het gevolg was, dat van
zUden verzoeken om nadere
werden ontvangen. i
Vele moeilUkheden deden zich al
spoedig voor: organisatie van het comité,
opwekken van fabrikanten tot deelname, het
verkrUgen van de noodige fondsen, terwUl
ook moest worden gewaakt tegen het ge
vaar van versnippering van krachten, dus
werd medewerking gezocht met die lichamen
en personen, zich op een terrein in dezelfde
richting ongeveer bewegend.
Onder Voorzitterschap van den heer Mr.
J. C. A. Everwyn had 20 April eene ver
gadering plaats op het Ministerie van
Landbouw, NUverheid en Handel, Afdeeling
Handel, waaraan o.a. deelnamen vertegi n-
woordigers van de Vereeniging .Neder
landsch Fabrikaat" MaatschappU van NU
verheid, Nederlandsche Vereeniging
de heeren
de
of „mannen", zooals de verdediger rectlfl-
ceerde. i
De volgende getuige, de bestuurder van
den auto, waarin de heer Knmermins ook
was gezeten, bevestigde in alle
diens verklaring.
Vervolgens werd gehoord de garagehouder
J. Baas uit Alkmaar, die den auto va* de
Klokzeepfabriek stalde. Getuige kon niet
verklaren of de wagen op 19 Augustus in
de garage stond. Iedereen kan er echter
mee rUden. Het contactsleuteltje bevlrdt
zich steeds in den auto. Getuige kon niet
zeggen, of een ander den auto op dien dag
had gebruikt. De heer Baas kon het zich
niet indenken, doch de mogelUkheld
bestond.
De Officier vond aanleiding aanhouding
van de zaak te verzoeken tot 1 April *a.,
ten einde als getuige nog te hoeren zekeren
Gomes, die zich thans in militairen dienst
bevindt. Den heer Hollenberg werd ver
zocht zUn nota van de schade m<-<ie te bren
gen of
zenden.
Hierna schorsing der zitting tot 1.45 uur.
Hooger beroep vonnis overtreding
art. 6 Motor- en RUwielwet
Na de pauze stond tere^t de appellant
Martinus K., een 28 Jarlg chauffeur te
Anna Paulowna, die door den kantonrech
ter te Helder was veroordeeld, omdat hU
op 7 November met de door hem bestuurde
autobus den MolgerdUk te Wlerlngen berij
dend, niet voldoende had uitgeweken naar
rechts, waardoor hU de 13-Jarlge Antje Bak
ker, die van de andere zUde per rUwiel na
derde had aangereden met het gevolg dat
zij met haar rUwiel omviel en in de modder
sloot terecht kwam.
De chauffeur was voor dit vonnis in hoo
ger beroep gekomen en beweerde nu dat hU
het meisje niet had aangereden. ZU was aan
‘t slingeren geraakt op haar rUwiel en daar
door gevallen. De MolgerdUk is bestraat. De
heer Nanne Annes, Ingezetene van Wlerlngen,
als getuige gehoord, was ooggetuige en ver
klaarde dat verdachte te veel links hield,
zoodat het meisje geen gelegenheid meer
kreeg om ongehinderd te passeeren. ZU zat
op het zadel en reed behoorllik. De schuld
lag bU den buschauffeur. Deze beweerde
daartegenover, dat Annes de aanrijding niet
had kunnen zien. De aanrijding had Annes
ook niet gezien, en dit werd den chauffeur
ook niet ten laste gelegd, wel, dat hU niet
voldoende rechts had gehouden. Tenslotte
werd nog gehoord Johannes Poppen, slager
te Wlerlngen, destijds als passagier in de bus
zittend, die het meisje zag vallen en ook van
meening was, dat de chauffeur te veel links
had gereden.
De heer Officier achtte de veroordeeling in
eerste instantie tot 30.boete of 3 dagen
hechtenis Juist, doch wenschte, omdat in het
vonnis onjuiste artikelen waren aangehaald,
vernietiging van het vonnis en veroordeeling
tot dezelfde straf.
Misdrijf tegen de zeden. Art. 249
Wetboek van Strafr.
De.te dier zake gedetineerde verdachte. Jan
v. W., 47 Jaar, zonder beroep te Den Helder
stond als verdacht van bovengenoemd feit
met gesloten deuren terecht. Als verdediger
opponeerde Mr. Zegers, advocaat en procu
reur te Den Helder.
Uitspraak in alle uitgestelde zaken de vol
gende week.
Aanrijding te Bergen op 19 Augustus
De heer Gerbrand O„ reiziger te Alkmaar,
had op 19 Augustus den arbeider Hollen
berg, die per rUwiel ter rechterzUde van den
Dorpsweg reed, met zUn auto aangereden,
met gevolg dat Hollenbeg van zUn karretje
werd geslingerd, n salto mortale maakte en
vrüwel ongedeerd weer op zUn beenen terecht
kwam. ZUn rUwiel was echter ernstig be
schadigd. Door den kantonrechter werd de
heer O. veroordeeld en de door Hollenberg
gereclameerde schade toegewezen, zulks ten
bedrage van 25.
De veroordeelde kwam van dit vonnis tn
hooger beroep met mr. Schenkeveld als ver
dediger. HU beweerde op 19 Augustus niet
te Bergen, doch te Enkhulzen te zUn ge
weest. Hem was van de aanrUdlng niets
bekend en de schade kon hij niet erkennen
noch tegenspreken. De aangeredene Kon
trouwens geen kwitantie of rekening over-
'5^n-
waargenomen. De wielrUder reed uiterst
rechts op den weg. De auto reed 1oor Het
was een auto met een reclalne beschilderd,
getuige zag niets van het auto-nummer of
de inzittenden. De heer Kamermans, uit
Bergen, die de aanrUdlng zag, terwUl hU
zelf ook in een auto was gezeten, reed den
voortrUdenden auto achterna en nam het
nummer dp, dit was 47415. De wagen was
beschilderd met een reclame voor Sneeuw
wit en Klokzeep. De passagiers had hU niet
kunnen opnemen. Het waren twee heeren
Het hielp niets, of ik al tegen stribbelde;
m’n vrouw mompelde zoo lets van „stüfkop
zag me nu eens nUdig en dan weer liefjes
aan, zoodat Ik er op 't laatst niet meer tegen
bestand was en me in vredesnaam maar
klaar maakte om met haar. naar de markt
te gaan.
„Nu zal ik je eens laten zien,” zei ze. haar
hoed opzettend. ..hoe goed en voordeellg ik
koop. En al zie je er nu erg tegenop om met
m, mee te gaan, ik ben zeker, dat het eten
er je van middag eens zoo lekker om zal
smaken.”
„We zullen eens küken,’’ zei ik droogjes,
een sigaar opstekend.
Weldra waren we op de markt aangekomen
en gingen op de eerste rU uitstallingen de
beste af. Het was fruit, dat hier te koop aan
geboden werd. M n vrouw trad op een der
stalletjes toe en vroeg wat een maat pruimen
kostte,
„Deze zjjn een kwartje de maat”, luidde
het antwoord, „en die geef ik de twee maten
voor veertig centen.
„Een kwartje zoo’n maatje pruimen I” riep
m’n vrouw verontwaardigd. „Wat mankeert
je, mensch! En dat. terwUl er van 't jaar zoo
veel fruit is!”
„Ja, maar 't eene fruit Is ’t andere niet.
Proef maar eens.”
En m’n vrouw stak een pruim in haar
mond, terwUl ze er mU ook een te proeven
gaf.
„Hoe smaakt die Je, baasje?” vroeg ze.
„Heel goed; me dunkt, daar moest je maar
een paar maten van nemen.”
„Ja, maar niet voor een kwartje de maat
Da’s veel te veel. Zeg. vrouwtje, wil je me
drie maten voor zestig centen laten?”
„Ik kan ’t onmogelijk doen, al was je me
bloedeigen zustpr. Ze kosten me zelf meer."
„Kom, kom, ik ben toch ook alle menschen
niet."
„Ja. dat zeggen ze allemaal, maar als een
mensch zich aan die praatjes wou storen, dan
viel er geen cent meer te verdienen."
„Maar ik koop altUd bU je. Je moet je
menschen toch aanzien. Daar heb je zes
dubbeltjes en je schudt drie maten in m’n
taschje, maar royaal meten, hoor."
De zaak was beklonken.
„Zie je nu, ventje, hoe goed en voordeellg
ik koop!” zei m’n vrouw trlomfantelUk. ter
wijl we verderop kuieren. „Nu zullen we
eens kUken.of we goedkoop een kip kunnen
krUgen. Hier zUn we er al. Wat kost zoon
kip baas?”
„Een daalder, naaste prijs."
„Wat zeg je daar, een daalder riep m’n
wederhelft als ontzet over zooveel onbe
schaamdheid. .Eergisteren heb ik nog net
zoon’ kip voor een gulden twintig gehad.”
„Dat kan wel wezen, maar deze kip kan ik
in geen geval voor minder geven. Zoek dan
een kleinere uit. als je niet meer dan een
daalder besteden wilt.”
„Neen, ik wel deze hebben."
„Nou, ik heb je den naasten prijs gezegd.
Ik kan er geen cent afdoen, al sloeg je me
dood.”
„Kom. maak er een end aan," zei ik een
beetje ongeduldig. „Je ziet toch, dat je met
al dat loven en bieden niet verder komt.”
„Nu, dat zullen we dan toch eens zien,”
hernam m’n parmantige vrouw. „Zeg, baas,
ik zal je een gulden vUf en twintig geven. Is
dat goed? Anders ga ik.”
„Ik kan er niets aan doen. Het spUt me
wel." f
„Laat ik er dan nog een stuiver bU doen.
Hier heb je het geld, net gepast.”
„Nou affUn, maar ik verdien er geen
rooien cent aan.”
„M n vrouw deed nog enkele andere tn-
kooren, waarbU niets viel af te dingen en
kocht eindelUk een moolen ruiker, dien de
koopvrouw met groote moeite voor twaalf en
een halven cent gaf, nadat zU eerst twintig
gevraagd had.
„Zie zoo. nu heb ik wat ik hebben moest,
en kunnen we naar huls gaan,” zei m’n
vrouwtje.
Ik liep zwUgend naast haar en dacht na
over eenige beginselen der practische wijs
begeerte.
„Koop ik nu niet goed en voordeellg?”
vroeg m’n vrouw mU op den terugweg.
„O zeker, heel voordeellg. Je hebt ten
minste vandaag twee en veertig en een
halven cent in t gros uitgespaard.’’
^Je, steek er den gek maar mee. Vandaar
twee en veertig en een halven cent, morgen
twee kwartjes en dat zoo alle dagen. Me
dunk-, dat scheelt op ’n jaar nogal wat. M’n
moeder zaliger heeft me sparen geteerd. Paa
getracht het geld te verzenden en kwUt te
raken. Ook had de Juffrouw hem toestem
ming verleend het later over te maken.
Iemand, die toch eenlgermate zUn hersens
gebruikt, kan toch als zeker aannemen, dat
zulk een verduistering niet verborgen «al
blUven. Pleiter beweerde voorts, dat ver
dachte het niet noodig had het eene gat
met het andere te stoppen, daar hU ook als
stoffeerder een goed inkomen genoot. In
dien verdachte zóó slecht stond aongeschre-
ven, zou hü toch niet gehandhaafd zjjn
geworden na de geschiedenis te AndUk.
Dat de overtuiging zoo sterk naar voren
kwam, kon pleiter den Officier niet toe
geven. Dagelijks hooren we staaltjes van
verregaande verstrooidheid en de humoristi
sche bladen staan er vol van. Pleiter con
cludeerde ten slotte tot vrijspraak.
De Officier, repllceerende, handhaaft s(Jn
meening omtrent verdachte en voert nog aan
ter staving van zUn meening, dat verdacht*
toen mej. v. d. Schuur hem naar den post
wissel vroeg, aan de opdracht gevolg had
kunnen geven. Toen hU zulks niet deed,
kon het opzet worden geconstateerd. De Of
ficier persisteerde dus bU zUn meening en
requisitoir.
Pleiter merkte nog op, dat verdachte
vortdurend heeft getracht zich van het geld
te ontdoen en handhaafde wederkeerlng zjjn
conclusie tot vrijspraak.
Verdachte bleef desgevraagd door mr. Mul
ler beslist ontkennen, dat zUn schulden hem
het motief zouden hebben gegeven, de ver
duistering te plegen. HU gaf echter toe. het
geld van 1 Januari, toen hem op de niet-
verzendlng was attent gemaakt door mej.
v. d. Schuur, nog tot 5 Januari onder zich
te hebben gehouden. Wil had hU direct In
Schoorldam
telegraphlsch kon verzenden. Dit kon ech
ter alleen te Alkmaar of te Bergen.
Uitspraak as. week.
