\l
if
u
r
o
ft
HliF'll
NEDERLANDSCHE SCHEEPSBOUWKUNST
'4
m
te r
TWEEDE BLAD
BLADZIJDE 1
DINSDAG 15 APRIL 1930
STADSNIEUWS
E'aasch-folklore
BR
N.
‘l
MB
Algemeen Afdeélingszlekenfonds
Alkmaar en omstreken
De eerste foto links bovenaan
geeft een kijkje in den fraaien
eetsalon eerste klas, welke ge
heel is uitgev'öerd in fraai ma-
ONDERTROUW- EN-
VERLOVINGSKAARTEN
Monsterboek ter inzage
Van Putten &0ortmeijer
PAYGLOP - ALKMAAR
k-
- cv
Het In cultuur brengen van den
N. W. Zuiderzeepolder
WW
Uitbreiding V. en D.
«.-*'**•*ƒ
Het dezer dagen door de Werf
Fevenoord te Rotterdam aan
den Rotterdamschen Llovd af
geleverde vlaggeschip Baloe-
ran" is 'n prachtig staaltje van
Nederlandsche scheepsbouw
kunst niet alleen, maar ook een
bewijs, dat onze passagiers
schepen met groote luxe wor
den ingericht.
Been gebroken
Veiling van potplanten e.d.
hotiiehouten betimmering met
kostelijke wandversiering.
In het midden het sloependek
gezien vanaf de brug. De mid
dellijn van den schoorsteen is
3.5 meter.
Rechts’: Een kijkje in den rook-
salon tweede klas.
Onderaan linksDit Is niet
minder dan de ..kinderkamer”,
wafir de jeugdige passagiers
hun hart kunnen ophalen aan
allerhande speelgoed.
Onderaan rechts: het tusschen-
dek.
I A
x.
oordeel
als
Nog eenlge dagen scheiden ons Tin het Paaschfeest. Overal beginnen de toebereidselen voor het groote feest, dat tegelijkertijd een
De
O.P.,
volgende geestige com-
f
die
of
ons
18
daar
J
■i
I
3-; 1
,JIoe andere oogen ons zien”
Een geestig antwoord
Een be-tuursverklering, waar
b.-el wat aan vooraf ging
„Een Amerikaan,
heeft, schreef over
Alkmaar.
DUITSCHE HERDERSHOND TE BEKOMEN
Aan het abattoir, alhier, is aanwezig een
ras Duitsche herder, kleur geel, reu. hoog
ongeveer 70 c.M.. afgericht, draagt een hals
band met prikkels, is zwervende alhier aan
getroffen.
aan
niet herkozen
ff*
WIJ commentarieerden dit
volgt:
Levering zoonoodig binnen
enkele uren.
-
Het
heeft
school
terrein, ge.egen aan den Punnerweg. Minste
inschrijvers de neeren Schaaf en Stegerhoek.
alhier, met 87960.
Faillissementen
ALKMAAR. 15 April. Alhier 13 gedeponeerd
de eenlge uitdeellngslijst in het faillissement
van TiJe Eonsema. drukker te Alkmaar, met
een uitkeering van 19.82 pet.
De Dienst wordt hier ter stede gevestigd
De Dienst voor het in cultuur brengen der
Wlerlngermeergronden zal hier ter stede
worden gevestigd. De leden van dezen Dienst,
de heeren Ir Smeding ir. Mesu en Ir. Rol-
broek zullen zich metterwoon, alhier, vesti
gen.
'I
„Het kan aan ons liggen, maar wjj heb
ban deze muzikale Introductie van de
„Kaashochzelt” nog nooit gehoord!''
.0
Naar wy vernemen zjjn door tusschenkomst
van de makelaars Appel en MatthlJsen ten
behoeve van de NV. Alkmaarsche Manufac-
turenhandel van Vroom 11 Dreesmann aan
gekocht de perceelen Laat nos. 129 en 131
respectievelijk toebehoorende en bewoond
door de heeren P. J. v. Kessel en J. B. H. Wll-
lers ter uitbreiding van de magazijnen der
bovengenoemde firma Vroom en, Dreesmann.
Rectificatie
In ons raadsoverzicht van gister is door
verkeerde plaatsing van een correctleregel
een zinstorende fout ge lopen, waar we het
hadden over het aanblijven van mej. y. d.
Linden, als leerares aan de Handelsscholen
We hadden n.l. geschreven:
„We zouden er onze vreugde over kunnen
uitspreken, dat de Handels cholen in „Mis"
v d. Linden nog een jaar een uitstekende
leerkracht behouden."
Nu we toch rectiflceeren. willen we even
opmerken, dat we niet ..gevoeglijk” maar ge
noeglijk aan 't grasduinen waren.
ken wordt wil spr. dit betreuren. Dit zegt
hij niet als secretaris, maar als collega van
den voorzitter; spr. is het eens met de hulde
aan diens beleid gebracht en het doet spr.
leed dat de brief zoo scherp gesteld was. Spr.
yjll aannemen, dat het de laatste druppel
was. die den emmer deed overioopen. doch
hoopt, dat spr 's woorden en de. stemming
op deze vergadering ertoe mogen leiden, dat
de voorzlttej op zijn besluit terug kome.
Dr. van der Sluis constateert, dat niet al
leen de verzekerden, doch ook de apotheek-
houdend-peneeskundigen prijs stellen op het
aanblijven van den voorzitter. Daar de brief
niet de meenlng weergeeft van a’.le stads
artsen. hoopt spr„ dat de voorzitter op zijn
besluit zal terug komen. Spr. heeft tamelijk
veel met den voorzitter samengewerkt en is
ervan overtuigd, dat deze steeds eerlijk han
delde en graag zijn meenlng voor h beteren
prijs gaf.
Dr. Korteweg verzoekt zijn motie in stem
ming te brengen.
Dr. PameUer komt op tegen de bewering
van dr v. d. Sluis, dat de brief niet de mee
nlng weergeeft van alle stadsartsen.
Alle vragen zijn categorisch beantwoord;
de tweede brief is niet aan collega Schröder
doch aan het voltallige bestuur geschreven.
Dr. Spierings zegt, dat heel het bestuur de
importantie van het schrijven gevoeld heeft,
doch daar spr. het niet wenschelijk vond,
dat alle drie medici geltjk -uit het bestuur
traden, is spr. aangebleven.
De heer Schouten had het ook beter ge-
Vorige week Maandag vertaalden wij uit
de „New York Times" het volgende oordeel
van een Amerikaan over Alkmaar:
betreffenden brief openbaar te maken.
Dr. Korteweg (Alkmaar! onderschrijft de
meenlng van de heeren Blok en Vogelen
zang en dient de volgende motie in:
IW
en dat het ziekenfonds thans zoo'n hoog ni
veau bereikt heeft, is voor een groot derf
tón de leiding van Dr. Schröder die danken.
Welke woorden, aldus spr.. zal ik aanwenden
<3n te bewegen, dat gij wederom met blijd
schap uw taak als voorzitter zal aanvaar
den. Het doet ons zeker leed, ook wat betreft
dr. van Dam. dat dit besluit tot tèdanken.
zoo vast staat. Namens alle vertegenwoordi
gers vraagt spr. Dr. Schröder dat hij niet het
besluit van Dr. van Dam zal volgen. (Ap
plaus).
Dr. Pameijer spreekt namens de vereenl-
ging van Alkmaarsche huisartsen en zegt,
dat hij het karakterloos zou vinden, als die
brief zou worden ingetrokken; 't is een be
sluit van de vergadering. Spr wil ronduit
spreken. In December schreven wij een brief
aan het bestuur, waarin tot uiting kwam,
dat wij niet tevreden waren, met de wijze
waarop hij de belangen van de Alkmaarsche
huisartsen in het bestuur behartigde. Dr.
Schröder stelde ons toen eenlge vragen, wel-*
ke wij toen hebben beantwoord en we dach
ten dat daarmede de zaak uit was Collega
Schröder moet zelf het besluit nemen, hij
weet nu onze meenlng. Spr. zou het karak
terloos vinden als spr. niet voor zjjn meenlng
zou uitkomen.
De voorzitter heeft de vragen van de Alk
maarsche Huisartsenvereenlging beantwoord.
Het gaat echter niet om deze brief, maar om
een brief, die het bestuur van de Alkmaar
sche Huisartcenvereenlglng geschreven heeft
aan het bestuur van het A. A. Z. A. en wel
ke voor spr. aanleiding was. om zijn ontslag
te nemen. Spr. achtte het echter niet ver
standig dezen brief voor te lezen Nu de voor
zitter van de Alkmaarsche Huisartsenveree
nlging gezegd heeft, dat hij het karakterloos
zou vinden, dien brief terug te nemen, vindt
spr. daarin te meer aanleiding om zijn be
sluit te handhaven.
Dr. Hoogenboom (Alkmaar) merkt op, dat
er een minderheid was in de Huisartsenver-
eeniging, waartoe ook spr. behoorde. Spr. wil
wel in het midden brengen, dat die brief de
reactie was van een vercadenng der huis
artsen. en dat de stemming van die verga
dering misschien oorzaak is geweest, dat de
betreffende brief zoo scherp gesteld was.
Nu achteraf deze consequentie eruit getrok-
Laagste Inschrijvers
gemeentebestuur van Amsterdam
aanbesteed het bouwen van een
voor voorbereidend onderwijs op een
le Ja ren achtereen de moeilijkheden achter
de schermen uit den weg van de deelnemers
geruimd. Voorzoo ver onze geldmiddelen het
toslaten, hebben wij met de wenschen van
iedereen rekening gehouden en toegestaan,
wat maar mogelijk was'. Maar we hebben
dan ook wel eens erop moeten wijzen, er
voor moeten waarschuwen, dat ook wjj ons
geld maar eenmaal kunnen uitgeven: dat de
elschen, die aan onze draagkracht werden
gesteld, ook wel eens te hoog kunnen zijn.
Dergelijke mededeellngen vallen niet altijd
in goede aarde en de antwoorden daarop
zijn verre van vriendelijk.
Het komt mij voor, dat de deelnemers niet
voldoende zich rekenschap ervan geven, dat
het bestuur nagenoeg belangeloos zijn zorgen
aan het fonds geeft, opdat ook voor hen.
deelnemers, het fonds is een instelling, die
hun bij de behandeling van de zieken veel
gemak verschaft en hun een vrij behoorlijk
Inkomen waarborgt. Juist, omdat we dat be<-
reikt hebben, verwachten we, behalve har
telijke medewerking, ook welwillendheid van
onze deelnemers. Nu deze welwUlendheid
vaak te wenschen overlaat en er in de ont
vangen brieven een toon wordt aangeslagen,
die voor meer dan een van ons grievend is.
heb ik me genoodzaakt gevoeld, als bestuurs
lid te bedanken.
Dr. Vogelenzang (Oudcarspel) vraagt, of
het de meerderheid der deelnemers is die
zich zoo uitlaat. Is het niet het geval, dan
Is er toch nog geen reden om het schip te
verlaten.
De voorzitter zegt, dat het de groep huis
artsen betreft. Er komt eens ’n eind aan de
leldzaamheid. die een mensch bezit U kent
mij lang genoeg, om te weten, dat ik de
strijd niet bang ben. maar dan moet het ook
een behoorlijke strijd zijn. Er zijn thans
woorden gezegd en geschreven, die van on
welwillendheid getuigen. Dit staat spr. niet
aan en men moet nu maar zien een ander
te vinden.
Dr. Blok (Bergen) vraagt, of het, nu het
afhangt van een kleine groep menschen. niet
wenschelijk Is. den betreffenden brief naar
voren te brengen. Spr. acht het, daar het
ziekenfonds zich toch uitstrekt van Den Hel
der tot Beverwijk, een belangrijke kwestie.
De voorzitter lijkt het niet verstandig den
Hedenmorgen om ongeveer kwart voor 9
waren eenlge scholieren van de Juliana-
school aan het spelen, tqen plotseling de
13-jar.ge G. v. d. Struijs, wonende te Huis
waard, door een wielrijder werd aangereden,
waarbij hij zoodanig kwam te vallen, dat hij
zijn been boven den enkel brak.
Op last van dokter Van Dam is hU naar
het Stadsziekenhuis vervoerd.
In Hotel „Proot” vergaderde Maandag
avond het Algemeen Afdreelingsziekenfonds
der afd. Alkmaar en omstreken.
Nadat de voorzitter, de heer dr. Schröder,
de aanwezigen met een enkel woord welkom
had tcegeroepen en de notulen van de twee
laatst gehouden ve. gaderingen waren goed
gekeurd en geteekend, volgde
het jaarverslag
secret^rls-pennlngmeester.
van den secretaris-pennlngmeester, den
heer B. H. J. Schouten. Uit dit verslag dat
zeer uitvoerig en overzlchtclijk was, st.ppen
wjj het volgende aan/
Het jaar 1929 is voor de afdeeling rijk
aan gebeurtenissen geweest, die van groot
belang zullen blijken t» zijn voor de eerst
volgende jaren.
Waar er een vrij groote zekerheid bestond,
dat het cverschct van Alkmaar niet vol
doende was. om het tekort van Let geheele
fonds te dekken, zoodat in de toekomst uit
het reservefonds geput zou moeten worden,
werd er.op de algemeene vergadering reeds
op gezinspeeld, dat bij de tegenwoordige
elschen der verzekerden en deelnemers con-
trlbutleverhcoglng onder de oogen moest
worden gezien. De vertegenwoordigers waren
in beginsel niet tegen verhooging. als hun
de noodzakelijkheid daarvan maar
klezlng wegens periodiek aftreden
heeren Dr. van Dam en B. Schouten.
De stemming had tot resultaat, dat
stemmen werdep uitgebracht, waarvan 1 op
Dr. A. van Kleef. 1 van onwaarde, 10 blanco
en 6 op Dr. van Dam.
Luid applaus volgde, na de bekendmaking
van dezen uitslag.
De voorzitter meende, dat Dr. van Dam in
dit luide applaus aanleiding kon vinden, om
op zijn besluit terug te komen
Dr. van Dam gaf tot zijn spijt te kennen,
.dat zijn besluit onherroepelijk was.
De heer Heringa (Schoorl) vroeg dr. van
Dam. waarom zijn besluit onherroepelijk
vaststond.
Dr. van Dam herinnerde er aan. dat hij
vanaf het begin van het ziekenfonds deel van
het bestuur uitmaakte, en dat het zieken
fonds een deel van zijn leven is geworden.
Indertijd is heel prettig samengewerkt, doch
In den loop van de jaren is dat belangrijk
gewijzigd. De algemeene ledenvergaderingen
waren goed, doch de bestuursvergaderingen
hebben zich gekenmerkt door vele onaange
name zaken en het opredderen van dingen,
die met wat goeden wil heel gemakkelijk op
gelost hadden kunnen worden. Aan dien goe
den wil heeft het spr. niet ontbroken. Spr.
feest van de lente genoemd mag worden. In alle landen worden de reeds lang bestaande Paaschgebrulken in eere gebonden. Eeni-
ge aardige kiekjes van deze Paasch-folkloreDe broeders trekken hun mlddeleeuwseh eostuum voor een processie aan. De boeren
in Saksen maken een Paasehrit; terwijl de twee konjjnenkopjes het geheel versieren.
echter
bleek.
Waar de schaal het eerste half jaar reeds
naar een tekort overhelde, meende het be
stuur, dat de tijd gekomen was. om bespre
kingen te houden over die tekorten. Ook een
verzoek van de tandartsen door uitbreiding
Bestuursverkiezing.
Aan de orde was hierna de bestuursver-
van de
heeft er niet veel Idee in om aan te blijven.
Het ziekenfonds is thans krachtig georgani
seerd. de deelnemers worden goed gehono
reerd en de verzekerden hebben een goede
behandeling, terwijl de contributie zich op
een juist peil bevindt.
Spr meent, dat voor hem het oogenblik
gekomen is om heen te gaan, en wil hopen,
dat het ziekenfonds heel goed zal gaan in
de toekomst.
Thans wordt overgegaan tot verkiezing van
3 bestuursleden uit de vertegenwoordigers.
Gekozen worden de heeren Greeuw (Alk
maar). Kahsen (Langendijk) er. Langedljk
(Kolhorn).
Tot plaatsvervangers worden benoemd de
heeren W. C. Bouman (Zuid-Scharwoude);
bij herstemming de heer Bonsema (Alkmaar)
en bij derde stemming de heer Wlllemse
(Anna Paulowna).
De voorzitter brengt namens heel het zie
kenfonds dank aan Dr tfan Dam voor alles
wat hjj voor het ziekenfonds geweest is. Dr.
van Dam heeft een werkzaam aandeel ge
had bij de oprichting en heeft bu alle be
stuursvergaderingen het bestuur met raad
en daad bijgestaan. Hij heeft de belangen
van het ziekenfonds naar beste weten be
hartigd en het ideaal van Dr. van Dam was.
dat het ziekenfonds mocht beantwoorden
aan de hoogste elschen, op de eerste plaats
voor de verzekerden en op de tweede, mls-
sch'en gelijkwaardige plaats, voor de deelne
mers. Spr. meent, dat hij zelf het best kan
beoordee’en hoe krachtig Dr. van Dam heeft
med'-gewe-kt. om het ziekenfonds te brengen
tot den bloei, waartoe 't thans gekomen is.
Namens het geheele ziekenfonds brengt spr.
Dr. van Dam daarvoor hartelijken dank (ap
plaus)
Dr. van Dam zegt dankbaar te zijn voor dit
applaus en wil de beste wensch^tTultspreken
voor den voortdurenden bloei van hCT^A. A.
Z. A. (Applaus).
De voorzitter stelde thans aan de orde
de verkiezing van een bestuurslid wegens het
bedanken van den heer Schröder.
Dr. Blok (Bergen) vraagt, wat de oorzaak
is. dat de voorzitter a's bestuurslid bedankt,
waarom hij. die het schip altijd zoo goed be
stuurd heeft, dit nu gaat verlaten.
De voorzitter: Ik had deze vraag verwacht
en heb daarom reeds vooraf het volgende
antwoord op schrift gesteld:
..Het is altijd het streven van ons bestuur
geweest er voor te zorgen dat de geneeskun
dige behandeling der verzekerden zou voldoen
aan alle elschen. die men aan een goede
verzorging zou mogen stellen. Ik ben over
tuigd. dat wij geslaagd zijn: ik ken niet een
ziekenfonds, dat met het onze op gelijke
hoogte staat. Zonder strijd hebben wjj niet
altijd geleefd, maar met vreugde en voldoe
ning kan ik vaststellen, dat in den boezem
van het bestuur nooit strijd ontbrand is;
verschil van meenlng. verschil van inzicht,
hezft in onze bestuursvergaderingen nooit
tot een bitter woord aanleiding gegeven: door
bespreking en overleg kwamen we tot over
eenstemming.
De strijd, dien we dikwijls te voeren had
den. gold meestentijds de deelnemers, de
geneeskundigen. Herhaaldelijk had het be
stuur met hen verschil van meenlng. En het
kostte wel eens moeite en volharding om
zulke meenlngsverschlllen uit den weg te rui
men; daarbij zijn wel eens woorden gespro
ken en geschreven, die beter gezwegen wa
ren. Bittere en bitse woorden kunnen wel
kwetsen, maar mannen zijn toch ook in staat
ze te vergeven en te vergeteq.
Anders staat het. wanneer de opmerkin
gen aan het adres van het bestuur het ka
rakter van krenking gaan aannemen: dan
krijgt het gevoel van eigenwaarde een duw.
Naar mijn overtuiging behoeven we ons
daaraan niet bloot te stellen We hebben ve-
Motie.
„De algemeene vergadering van het Afd.
Ziekenfonds Alkmaar en Omstreken, met
I groote teleurstelling kennis genomen
hebbende van het besluit van Dr. Schröder
om als voorzitter van het A. A. Z. A. en O.,
af te treden,
stelt zich geen r>artU In zakelijke meenlngs
verschlllen, die bestaan tusschen den voorzit
ter en een deel der artsen, deelnemers aan
het ziekenfonds;
maar spreekt als haar overtuiging uit. dat
deze zakelijke meenlngsverschlllen op ande
re wijze behooren te worden opge’.ost, dan
door het bedanken van Dr. Schröder als
voorzitter applaus)
en dringen met klem bjj Dr. Schröder aan.
in ernstige overweging te willen nemen, om
zjjn ontslagbrief terug te nemen;
en gaat over tot de orde van den dag."
(Applaus).
Dr. Korteweg dringt er op aan. deze motie
in stemming te brengen.
De heer Bouman meent, dat de voorzitter
een onaanvechtbaar houvast heeft aan zijn
besluit. Hij heeft zich echter laten leiden
door motieven, waar de vertegenwoordigers
niets van wisten. De vertegenwoordigers
hebben nooit anders dan met blijdschap zich
over de leiding van Dr. Schröder verheugt.
van hulp aan verzekerden en daardoor ver-
hoogfng hunner onkosten, eiscijte bespre
kingen.
In September werd een rapport over deze
besprek.ngen uitgebracht, waarin de conclu
sie werd getrokken, dat het wenschelijk zou
zijn, dat een financleele scheiding van Alk
maar en de buitengemeenten tot stand kwam.
Waar het reglement dig.- scheiding toe
staat. besloot het bestuur, dat overtuigd was
dat zoo'n scheiding ten goede zou komen
aan allen, in overleg met alle deelnemers,
die scheiding door te voeren, zoodat vanaf
1 Januari 1930 het fond, twee administra
ties voert.
Mede een gevolg van deze actie was de
oprichting van een vereenlging van apotheek
houdend-geneeskundlgen binnen het gebied
van het fonds.
Reeds in den loop van het jaar 1929 bleek
het der speciallsten-vereenlging, dat de pre
mie, waarvoor het Fonds de leden bij deze
vereenlging had herverzekerd, zeer zeker te
laag was en dat een veriiooging van die
premie noodzakelijk is geworden.
Het bestuur meende een contrlbutieverhoo-
ging toen zoo urgent, dat een buitengewone
a'.gemeene vergadering in December bijeen
geroepen werd. Op deze vergadering werd
de wekelijksche bijdrage van alle verzeker
den verhoogd, in Alkmaar met 2 en in de
buitengemeenten met 1 cent.
Dat Alkmaar hoogcre contributie heft,
komt omdat de vergadering meende, dat de
verzekerden te Alkmaar ultgebreider tand-
heelkund ge hulp wensebten. Voor de buiten
gemeenten waren aan het ver trekken van
dergelijke hulp nog al bezwaren verbonden
Pogingen Om de geneeskundige verzorging
„Er is een stadje In Holland, waar elke
«eek de kaas wordt geveild. Dat gebeurt op
Vrijdagochtend en begint te 10 uur. Een
prachtig oud carillon speelt dan den brulds-
marsch uit de Lohengrin bij de opening
De Alkmaarsche Export veiling van pot
planten. snijgroen en snijbloemen, belooft
wat den aanvoer betreft. Woensdag as. een
succes te worden.
Groote kweekers uit de naaste omgeving
komen met schitterende partijen van hun
mooiste goed ter veiling. Ook de bekende
Dahlla-kweekerij van St. Pancras komt met
een groote partij potplanten. Verder zullen
de Schoorlsche en Heilooër kweekers verte-
•anwoordisd siin.
bekende Hors d'Oeuvre-schrijver van
„De Maasbode de Weleerw. Pater Hyacinth
Hermans O.P.. levert tnans In zijn week-
praatje hierop het
mentaar:
die ons land bezocht
Volendam en ook over
en memoreerde van deze laatste
stad de beroemde kaasmarkt, waarbij hij dan
vertelde, dat ter eere van de kaasmarl-.t.
bet carrlllon steeds de Ho< hzeitmarsch uit de
„Lohengrin" speelde
Een Alkmaarsch journalist schreef naar
aanleiding hiervan, dat hij dit nog nooit ge
hoord had en dat hij evenmin ooit iets van
een kazenbrulloft bemerkt had.
Eeriijk bekend voel ik meer voor de aar
dige fantasie van den Amerikaanschen jour
nalist dan voor de nuchtere opmerking van
onzen Hollandschen collega.
Hoeveel liedereg zijn er niet gedicht en ge
componeerd op den wijn, de onvergefelijke
Plsulsse dichtte een ode op de thee, en Koos
Speenhoft eerde in een lied de Hollandsche
piepers en de bruine boonen.
Waarom zou er dan ook geen loflied aan
gestemd worden op onze wereldvermaarde
Hollandsche kaas?
Zelfs op Wagneriaansche muziek.
Onze kaas verdient 't.
Waar vindt men ter wereld een prachtiger
en heerlijker product dan onze Hollandsche
kaas?
Ons levensmiddel boven alle levensmidde
len.
WH zijn opgevoed met de kaas.
Wij kunnen ons verwennen met oesters, ca
viar en „paté de foie gras”, de kaas blijft
ons altijd smaken, de kaas verveelt ons nooit.
Wijr kunnen een nog zoo culinalrisch ge
raffineerd verzorgd menue afwerken toch
grijpen wij altijd weer smakelijk naar een
hompje kaas, dat ons aan het slot geserveerd
wordt.
De kaas maakt ons nationaal.
Als we in den Speisewagen zitten en wij
laten ons het internationale diner of souper
opdienen, dan komt aan het slot altijd de
Internationale kaasschotel.
Men kan ons dan Brie, Gruyère. Camen-
bert of Emmenthaler presenteeren. honderd
tegen één dat wjj toch de Hollandsche kaas
verkiezen.
De kaas blijven wij boven alles trouw. In de
dagen van ecnvöud en van weelde, wij hap
pen gretig in ons simpel broodje met kaas en
als we beu zijn en zat van alle primeurs en
delicatessen het eenvoudig hompje Holland
sche kaas, 't moge Goudsche, Leidsche
Edammer zijn, blijft ons altijd smaken.
—WU zijn altijd een kaas- en broodvolk ge
weest.
„Hollandsche Kaaskoppen" schelden
de Belgen, maar we voelen er geen beleedl-
ging in. de kaas la onze roem, onze trots en
onze glorie.
De kaas zit in ons bloed, in ons Holland
sche karakter.
wi) laten ons de kaas niet van ons brood
eten.
Van onze Jeugd af hebben wij geleerd de
kaas met eerbied te behandelen en werd ons
steeds voorgehouden de kaas niet uit te hol
len.
Op z'n tijd, als we eens overvloedig willen
ztn. weten we ook de kaas met hompen te
snijden.
„Hjj is een heele kaaskooper" zeggen wij
als wjj iemand bedoelen, die heel wat in de
melk te brokkelen heeft.
EnVls wij beduiden willen, dat iemand niet
veel afweet vn hetgeen, waarop hij zich
laat voorstaan, den zeggen wij smadelijk, dat
hij er geen kaas van gegeten heeft.
Wij kennen zelfs oud-Hollandschen adel,
die den naam voert van de „Casembroot”,
wat niet anders dan een deftige verbas
tering is van ons sollede kaas en brood.
Onder de gebruikelijke Huwelijksgeschen
ken paradeert altijd trouw de kaasstolp en
als de zilveren huwelijksdag nadert komt er
vaak nog een stolp met een zilveren knop er
op. bij.
De kaas is het teeten van onzen levens-
eenvoud. de kaas is de bron van ons volks
welvaren.
W|j zijn het land en het volk van boter en
kaas.
En zoolang wij dit erkennen en hooghou
den, zullen wij een goed, deugdelijk en deugd
zaam volk blijven. -
Daarom geen schooner en behagelijker
parade dan het kleurig visioen der Alkmaar
sche Kaasdragers in hun blanke kleedij en
met de breed? stroohoeden op het hoofd,
tusschen hen indragend de sierlijke burries
met de goudgele en vlamroode Hollandsche
kazen.
Dat is de mooiste munitie, waarmede wij
heel een wereld bekogelen kunnen, het pro
jectiel van de Hollandscne kaas.
De Amerikaan heeft 1 begrepen,
hoorde muziek o ij. muziek hoog van den
toren, zoo niet geblazen, dan toch gespeeld.
Een lied statig en plechtig als Wagner's
Hochzaitsmarsch uit een ..Lohengrin”, een
lied van vrede, we'vaart en geluk.
Een nationale hymne op de kaas zou niet
misplaatst klinken
Zooals men in de wijnhandel zingt van
„Hoog het glas!" zouden wjj met geestdrift
kunnen instemmen met „Hoog de Kaas!”,
als wij nu eenmaal niet van die stijve Hol
landsche kaaskoppen waren.”
der armlastigen te Alkmaar aan het Fonds
op te dragen, mislukten.
Een woord van dank werd gebracht
de vertegenwoordigers,
werden.
Het fonds telde op 31 Dec. van het vorig
Jaar 25138 leden en 15257 kinderen en op
31 Dec. j.L respi 27199 en 16305, van wie
12957 betalenden.
Aan wekelijksche bijdragen werd in het
afgeloopen boekjaar ontvangen f 363.631.26.
waarvan een bodênloon werd betaald van
f 24054 21.
Alkmaar betaalde bovendien als extra bij
drage f 4951.82, terwijl ingevolge besluit
van de algemeene vergadering, het exploi
tatie-verlies, over 1923, kijnde f 5325.36, door
Alkmaar wérd bijgepast.
De uitgaven beliepen, een totaal van
f 92449.33, hierbij Inbegrepen het nadeelig
saldo van 1928. groot f 6718.79.
Het boektekort bedraagt thans f 12065.91.
Het jaarverslag eindigde met een hartelijk
woord van afscheid aan den heer Smit, die
wegens vertrek aftrad als bestuurslid voor
de verzekerden.
De rekening over 1929 was door de com
missie, belast met de contröle der boeken en
bescheiden, geheel in erde bevonden en den
penningmeester werd daarop décharge ver
leend.
