Qduitenlandsch Qj^dieuws 1 I FEUILLETON DE EERSTE DISCIPEL 1 VIERDE BLAD ZATERDAG 19 APRIL 1930 BLADZIJDE 1 Commissie gevormd te Mainz ‘■Paasch liftende Aardbeving te Griekenland Paschen in Rusland Het voorjaar in Noorwegen Overstroomingen en stormen De Fransche Kamer Ongewone wraakneming Geruchten over Trotzky De macht in China DER KORT NIEUWS De Duitsch-Poolsche handelsbetrekkingen Hoe een communist schilder werd DE ERFENIS VAN EEN PRINSES Een niéuwe storm van godsdiensthaat Sjantoeng ontruimd door de troepen van Nanking u cn f 1 Een verzoening met Stalin? Gemengde Buitenlandsche Berichten Gedenkteeken voor Stresemann ’t gedurig hem Groote verwoestingen 20 dooden verzorgd de Sociale verzekering vereischte ti gei grootste f ik b HOOFDSTUK III EEN IDYLLE EN EEN MISDAAD een? zeer v groote villa gemeen levensverdriet, «eggen De Fransche kamer zette ook heden de de batten voort over de sociale verzekering, die arme i en Trotzki in zijn mémoires. De tragedie van de wereldgeschiedenis. De eenige, die mijn grootheid ten volle erkend heeft, ben ik zelf. oud de le- in Wist ruïne En In een mijn te Courcelles zijn door een ontploffing van mijngas 5 menschen gewond. Te Stuttgart is wederom een vrouw aan trichlnose overleden, na het nuttigen van berenvleesch. Messiia’ blik «Ï1 den Volkenbond, heeft in aansluiting op digi regeerlng gedanen stap uii Secretarls-Generaal van den Volkenbond een nota doen toekomen. waarin de Poolsche re- geering verklaart, dat het Duitsceh agrari sche programma een geheel nieuwen toe stand in het leven heeft geroepen ten op zichte van het onlangs te Genève ondertee- kende verdrag Inzake verlenging der han- delsverdragen. De vertegenwoordiger der Poolsche regee- ring bij den Volkenbond, Minister Sokal, 1 door de Poolsche lans ook aan den Het is toch voor Hem niet dat ik het kruis heb gemaakt t *- Geweldig sidderde hij bij die veronderstel ling. Hu vond de zaak huiveringwekkend: deze immers had hem zijn timmermans- ambacht geleerd. Toen de twee soldaten den burcht kwamen afloopen om het kruis, staarde Balers blik in de verte. De soldaten spraken hem aan: te zamen met de belastingverlaging nog voor de vacantie definitief zullen worden afge handeld. Van verschillende kante.! werd op het gevaar gewezen, dat de Invoering van de sociale verzekering kan hebben voor den economlschen toestand van Frankrijk. Voral wordt gevreesd voor een algemeene prijsstij ging. De uitbreiding der sociale verzekering tot de landarbeiders werd eveneens sterk be streden. Tardieu verklaarde, dat de justitie reeds aanwijzing had gekregen om met alle strengheid op te treden tegen die kooplieden, die de sociale verzekering willen benutten als motief om hunne prijzen te verhoogen. In het verdere verloop der zifting werd een voorstel van links-republikein Blondel aan genomen, volgens hetwelk alle Fransche staatsburgers tot hun 60ste Jaar verplicht zijn een verzekering aan te gaan, zoo zij niet reeds in een andere verzekering zijn, die een gelijk voordeel biedt en voor zoover zij een inkomen hebben, dat de 25000 francs ■per jaar niet te boven gaat. De jaarlüksche bij drage werd gesteld op 150 francs. De financieele commissie van de Kamer heeft zich hedenmiddag bezig gehouden met het plan tot verlaging der belastingen, welk plan waarschijnlijk Dinsdag in de Kamer zal komen. Volgens een bericht van de ,-Agence Di plomatique" uit Constantlnopel, zou aldaar een gevolmachtigde van Radek zijn aange komen om met Trotzky onderhandellngen aan te knoopen over een eventueelen terugkeer naar Moskou. Volgens deze bron zou de sov- jetregeering voornemens zijn te gelegener tijd Trotzky te belasten met de leiding van de landbouwpolitiek. Echter zou Trotzky het aanvaarden dezer voorstellen afhankelijk ge steld hebben van bepaalde voorwaarden. Het kasteel van mijnheer de Grisoire was gastvrije woning. Even eenvoudig als zijn bewoners, die leefden als burger- De dool is in Noorwegen dit keer te juister tijd ingetreden. De Glommen, de grootste ri vier van het land heeft bij Frederiksstad een zoodanige hoogte bereikt, dat men de werk zaamheden voor den bouw van een nieuwe spoorbrug onverwijld heeft moeten staken. In het Noorden des lands daarentegen heerscht een strenge winter. Tengevolge van de hevige stormen hebben de schepen, die ter robbenvangst waren ge gaan, HenningsWaag als ndodtagven moeten binnenloopen. De Noorsche walvischvaarder „Kap Flora" is tusschen het ijs bekneld ge raakt en tot zinken gebracht. De bemanning kon zich nog tijdig' op de omringend* ijsschotsen in veiligheid stellen en is na twee dagen door Noorsche robben vangers aan boord genomen. Door een ontploffing op de mijn Carbdhnages du Nord bij Charleroi werden 5 arbeiders zwaar gewond. MAAGPIJN, drukking op de maag, ver stopping. vervuiling van den darm, een gal- smaak in den mond, slechte spijsvertering hoofdpijn; beslagen tong, bleeke gelaatskleur worden door veelvuldig gebruik van het na tuurlijke ,.Fran»-Joeef”-bitterwater, een glas vol 's avonds kort voor het naar bed gaan, weggenomen Specialisten voor spüsverte- ringsziekten verklaren dat 't Frans-Jooef”- water als een zeer doelmatig huismiddel warm is aan te bevelen. Bij Apoth. verkrijgb. Er heeft zich te Mainz een commissie gevormd om daar na de ontruiming van ha* Rijnland een eenvoudig gedenkteeken op te richten voor Dr. Gustav Stresemann uit dankbaarheid voor hetgeen hij voor de ont ruiming heeft gedaan. Een der eerevoorzltters van hec eerecoml- té Is de opvolger van Stresemann, de te genwoordige minister van buitenlandschg zaken dr. Curtius. De Chineesche regeeringstroepen hebben heden de vesting Takoe ontruimd. Ook de provincie Sjantoeng is door de troepen van Nanking geruimd. De troepen zijn in vol maakte orde geretireerd. Wat staat gij daar te kijken. Salef. Geef het kruis hier. Salef kostte het moeite hun het kruis in de handen te helpen, het viel hem schrikke lijk zwaar. Wat is een eenzame mensch toch - dacht de timmerman hij weet vgn niets. Zjjn folterende nieuwsgierigheid joeg hem nu tusschen de menigte. Hij ging met haar mee naar den Golgotha, trachtte in de nabijheid van den meester te geraken, maar men stootte hem achteruit. Ginder boven echter toen het kruis reeds recht stond drong hij tot bij Hem door Hij hoorde zijn «’oorden, maar het waren allcu heilige en grootsche woorden. De vele herinneringen golfden heen en weer in zjjne ziel: van Nazareth tot hier! Dezen had hij toen verlaten, koud, onwetend! Deze gedachte griefde hem zeer. Geen enkel woord van Hem had hjj zoo begrepen dat hjj het ter harte nam. En hij had zelfs Zijn kruis gemaakt! Wel is waar onwetend, maar toch hij was het! Hoe dikwijls had Deze zijne hand gericht tot flink werk! En met die wetenschap die hij van Hem had geleerd, had hij Hem zijn fol tering gemaaktDe zon verduisterde, de aarde beefde! Het volk sloeg zich de borst onder het kruis. De kapitein der soldaten zei: Voorwaar dit was de zoon van God. Salef ook sloeg zich de borst met dof ge. luid en met «rouwende tong sprak hü hem achterna Voorwaar Hij was de zoon van God. en ik wist het niet. lerij van bedienaren van den eeredienst' ondergebracht: poppen, die men verkleed heeft met de meest verschillende gewaden, die de meest bespottelijke voorstelling moe ten geveh van een gewoon priester en ver der van alle kerkelijke rangen tot en met den Paus in vol feestomaat Aan deze ten- toonstelling wordt ook een speciale afdee- lirig verbonden waar een serie lezingen, too- neelspelen en filmvoorstellingen zullen wor den gegeven, waardoor de volksmassa wordt aangespoord om met Paschen een heftigen strijd te voeren tegen de kerk. In alle groote steden worden dergelijke methodes toegepast. „Vliegende autokolon- nes" van den bond van godloochenaars door kruisen het geheele land om het volk te leeren ..om Paschen te vieren volgens den communistischen eeredienst”. Na bovenvermelde voorbereidingsmaatre gelen zal de kerk van Rusland door een nieu wen slag getroffen worden, en volgens bewe ring van enkele leiders van den bond van godloochenaars zal deze actie 'n storm ont ketenen tegen de kéttt zooals de wereld er nog nooit een gezien heeft.” (Nadruk verboden) Stijl en afmetingen hadden bijna niets gemeen met die der historische burchun. Alleen een vierkante toren, onlangs bijge bouwd. gaf dit verblijf een meer voornaam uiteriijk, dat het van gewone woningen on derscheidde. Eigenlijk was het een jachthuis door eenige liefhebbers van Bayonne gebouwd, om na de moeizame tochten in het gebergte een rustplaats te vinden. Later werd het vergroot om geheel het jaar bewoond te worden. Mijnheer en mevrouw de Grisoire hielden niet van het wereldsch gedoe der groote steden; hier leefden zjj, rustig en vredig, te Het offensief der Communisten tegen kerken in, Sovjet-Rusland is bogenblik minder heftig, sinds de Communistische partij een nieuwe richting gegeven heeft. De vervolgin gen geschieden thans niet meer zoo open lijk en zij dragen niet meer zoo'n officieel karakter, (althans volgens de opvattingen der Sovjets, maar thans heeft de bond van god loochenaars de opperste leiding. Volgens de nieuwe voorschriften die Stalin aan de Com munistische partij gegeven heeft, mag men Islechts dan alleen optreden tegen kerkge nootschappen en godsdienstige vereenigingen. Wanneer de bevolking dit uitdrukkelijk Venscht. of ook wanneer men zou kunnen hewüzen. dat de - bedienaars van den gods dienst of leden van een godsdienstige ver eniging zich schuldig zouden gemaakt heb- aan een vergrijp tegen den Communis ten Staat. Maar iederen dag opnieuw men een dergelijke beschuldiging her- in, omdat men aan de priesters en ove- bedienaren van den godsdienst alle bur- echten ontnomen heeft: bovendien be schouwen de Sovjets de kerk als een onge- wenschte instelling en men tracht zoowel de priesters als geloovigen zoodanig te kwellen en te prikkelen dat zij gedwongen worden om in verzet te komen. Bovendien is het begrip „bevolking” zeer rekbaar bij de Sovjets. Want hier beslist niet de meerderheid of de quantiteit. maar de kwaliteit van de bevolking bepaalt den uitslag van een volksstemming over gods dienstige vraagtukken. De geloovigen zijn in de oogen der communisten parasieten van hij weder langs een smal pad naar den top van den heuvel trok, hoorde hu een zacht gepiep van deuren. Dat was een bewijs en niet het eenige. Een vreeselijk duel ving van toen af aan tusschen twee wezens die beiden onzichtbaar wilden blijven. En het tooneel van hun strijd was de top van dezen heuvel, ver afgezonderd van de wereld, in een woeste eenzaamheid. Om zoo’n taak te aanvaarden was een ongehoorde stoutmoedigheid en durf noodig en tevens een grenzelooze koelbloedigheid. Onze huisknecht nu bezat die eigen schappen. Deze krachtige, zwaargebouwde bergbewoner had eveneens een stalen wil en hij week niet terug voor de zonderlingste verwikkelingen of meest onverwachte voor vallen. 'Motto, de steenhouwer, mocht zich nog gelukkig achten er zoo goed afgekomen te zijn, zijn vermetelheid had hem heel wat duurder kunnen komen te staan. Jan had zich echter tevreden gesteld met den ongewenschten bezoeker een heilzamen schrik in te boezemen, zoodat dezen wel voor kluner de smaak voor, een dergelijke onderneming zou ontnomen zijn. Tegelij kertijd bewerkte hij al zoo dat de bewo ners van Font-Aulade in de goede stem ming hunner bijgeloovige ideeën gehouden werden. Terwijl de steenhouwer in razende vaart was weggevlucht, had de wreker vau graaf Gerly zjjn lamp uitgedoofd en zachtjes de Vaillant-Couturier, de - bekende Fransche Communisten-leider, heeft op even onge wone als vermakelijke manier wraak geno men op de samenleving, die hem onlangs om politieke redenen tot gevangenisstraf veroordeeld had. Vaillant-Couturier is een uiterst-beschaafd fjjn-ontwlkkeld man, die zich als jurist reeds eenigen naam gemaakt had. In de gevangenis ontdekte hjj zijn kun stenaarstalent en bracht zijn vrije uren in de gevangenis door met schilderen. Zijn schilderstukken bewezen, dat hij ook op dit gebied zeer talentvol was. Tijdens zijn gevangenschap heeft hij zóó vlijtig gewerkt, dat hij na zijn vrijlating een expositie van zijn werken kon organiseeren. De eerste, die een scnlldering van hem kocht was de oud-minister van binnenlandsche zaken. Albert Sarr-ut. die door zijn koop reclame voor hem maakte, zoodat de Com munistische schilder thans tot het klein getal schilders behoort, die het geluk hebben koo- pers voor hunne schilderijen te vinden. De oud-minister Painlevé zal hiertoe wel niet behooren. want deze werd door den schilder met voorliefde als model voor zjjn caricaturen gebruikt. Op de vraag, waarom hij het juist op mijnheer Painlevé gemunt had. antwoordde de kunstenaar en politicus: „Het was Immers door toedoen van Painlevé dat ik in de gevangenis kwam en daarom ben ik hem bijzonderen dank schuldig, want hU heeft mij in de gelegenheid gesteld mijn kunstenaarstalent te ontwikkelen. hjj een lange balk die daar lag. hjj zag er een moederbalk in. Hij stampte er eens tegen om hem op de andere zijde te keeren en zag of hij niet- te knobbelig was, dan kon hij voor iets anders dienen. Maar hij was zooals hij het begeerde Toen kwamen twee soldaten bij hem bin nen Zij groetten hem in 't Grieksch. Salef sprak vloeiend met hen. Zij zeiden met veel n ad ruk ..Het moet nu onmiddellijk gereed zün." Zij sloegen akkoord mèt hem en gaven hem een geschrift om het geld te ontvangen. Salef begon aanstonds het haastige werk: het was geen lastig werk: bij kapte den balk in twee stukken, het langste tot een lengte van vier-vijf ellen, het andere drie ellen en een half. Ruw houwde hij h.et hout uit waar het noodig was. paste de twee stukken op mekaar, sloeg er dikke houten nagels in en daarmee was het kruis van Christus klaar; het kruis van zijn leermeester. Het was een kruis van goede afmetingen, snel maar stevig ineengeklonken, Salef was er over tevred «r>. Maar Salef wist niet. dat hü een kruis gemaakt had voor zünlmëester; neen want dan dankbaarheid is ook iets waard nad hij het misschien glad ge schaafd uit aandenken zijn vroegeren leermeester Of zou Salef reeds anders ge dacht hebben over den Nazarener? Wie weet het? Wie ziét er wat er ziedt in den ketel der ziel? De menschenzoon stopd toen aan de hooge kolom, dragend, de doornenkroon, den rdbden marte’. en de rieten staf in de hand. Hij wierp een blik op de koer van Salef ginds beneden, op Salef zelf en op het kruis dat hij in de hand hield cn verhief. De timmerman, het groot lawaai tioonnd zag op naar den bürcht. Daar zag hij den Nazareqpr. Zijn gelaat was louter bloed. Dat was wonderbaar. Wie zou dat verwacht hebben. gtng1het door Salef’s brein. ZUn ruw hart beefde: alle stilte tefug naar het verblijf van den graaf dat hij vroeger ook bewoond had. Maar wat dreef hem daarheen? Had hij iets vernomen van de geheimen, welke zijn meester met zich in het graf had genomen, hij misschien, dat in die verlaten een kostbare schat begraven lag? waarom dan die agressieve houding, als van een booswicht, die op heeterdaad Salef de timmerman woonde onder den Antonia-burcht. Kleine, kromme straten kronkelden daar langs de heuvelhelling. Op een geschaafde plank tegen het armzalig huisje stond er in ’t Joodsch geschreven: „Salef-ben-Izahar.” daaronder in 't grieksch de naam van zijn stiel: tektón, en ook in 1 joodsch: „nagor”. Na tien, twaalf jaar had hij er genoeg van rond te zwerven, hu was de avonturen en wonderen beu. Sedert één jaar had hij zich gevestigd in het i stadskwartier onder de burcht Antonia leidde een stil leventje. Geen enkele belangwekkende gebeurtenis had hem tot hiertoe verontrust en hjj wist nauwelijks iets van het rondom hem ge beurende groote dingen. Soms kwam hier en daar wel een woord tot zijne ooren over den Nazarener. Dan deed hij een afwerend ge baar met de tiand Laat mij met rust over hem. Hij was Ti flinke, stille voorbeeldige jongen, toen ik hem kende. louter goedheid, dat mag ik zeg- gerff 't is niet mogelijk dat hü een oproer bewerkt! Dit antwoordde hij op het gezegde van Jezus’ vijanden. Bij toeval was hij er ge tuige van, hij zag hem voor de eerste maal sedert zooveel jaren, hoe hjj op, den rug van een ezel, te midden varj Hosannah- gejuiqb de heilige stad binnen trok Hij stond toen ook op den rand van den weg. Jezus bezag hem en die blik deed hem huiveren in zijn binnenste. Wel hoe. deze zou Davids zoon zun. de i? kwam het op in hem. Toch is zijn koninklijk, dat moet ik bekennen! Nu was hjj aan ’t een en ander bezig op de koer, hij dacht aan het nakend feest en onderbroken werk. Met zijn blik monsterde Christelijke voor het Stalin aan Er is een aardschok waargenomen Athene, in den Pelojxmesus (te Tripolis te Megalojxilis) én op het eiland Eubosa. In den Piraeus pntstond een paniek; er zijn verscheidene gewonden. De aardbeving had Donderdagavond te 10 uur plaats. Te Isthmia stortte de pilaar van een, kerk in. waardoor verscheiden personen gewond werden. In Sparta stortte efe koepel van een kerk in. In de kerken van Piraeus werden tengevolge van de paniek verschei den menschen gekwetst. Uit de provincie Korinthia wordt gemeld, dat daar eenige huizen ingestort zijn. De schade, door de aardbeving veroorzaakt, is zeer belangrijk. Te Methana is het tele graafkantoor ingestort. De regeerlng neemt maatregelen om den slachtoffers hulp te bieden. Volgens de jongste berichten zjjn in het geheel twintig personen gedood door onge lukken tengevolge van de aardbeving. menschen, wat smaak en zeden betreft, ge leek dit gebouw meer op een L '- dan op een slot. Salef de stoute en koppige jongen, rukte ■teh los uit de handen van zijn moeder en begon te loopen. De vrouw met hare korte verwarde haren riep hem met rauwe stem achterna én gesticuleerde met hare knokige armen. Gjj deugniet, JU mijn waar loop je naar toe? Ik zal het aan je oom en hjj zal je opnieuw onbarm hartig slaan! Dan kun je weer beterschap beloven! Salef liep maar verder, de vrouw achterna, zjj raakte buiten adem door het loopen. De jongen riep soms iets terug. Hij slin gerde spotnamen naar zijn moeder, stak zijn arm de lucht in, herhaalde de klachten van zün moeder. Nu zult gij niet meer beletten, moeke dat ik naar Joppé trek, naar Grieksche schepen. Daar zal het een ventje zijn! Ik verroer geen nagel meer het schrijnwerkershuis. Blijf staan, Salef! Wacht slechts een beetje, opdat we de zaak bespreken, riep de moeder hem achterna om hem te doen Staan. Maar daar dacht Salef niet aan. Weldra stuur ik u een purperen sluier uit Tyrus. Gij zult er een echte keizerin mee zijn. Roep toch zoo niet!'Hu keerde zich - zelfs om, om zijn gelaat aan zijn moeder te laten zien en om na te gaan welken Indruk zijn voorstel maakte. Maar deze draai was zijn ongeluk hij struikelde zoo hard tegen een steen dat hij viel, en dat zijn moeder hem bereikte toen hü opstond. ZAdok, zei ze tot een landman, kom help me dezen jongen vasthouden, hii wil naar «Joppé gaan om matroos te worden bij de goddelooze Grieken! De goede ZAdok door- zag in een oogenblik het booze en gevaar lijke van die daad, greep den jongen bij den nek en zei tot de moeder: Ik vergezel u. waar moet hü naar toe? Naar den timmerman, daar naast de bron. Naar «Jozef van Bethlehem? Een flinke kerel, en zijn zoon is ook een handige tim merman, Ja daar breng ik hem. Ik heb alfop vele plaatsen beproefd, deze onverbeterlijke deug niet is jelfs te Bethsaïda geweest, maar ner gens konden zü weg met hem. Van overal kwam hij terug met afgerammeld hoofd en blauwe plekken. Helata! Daar zal hij wel beteren, want de zoon weet goed met zulke rakkers om te gaan. Ik weet, dat de zoon van Mardock daar ook te leer ging, en nu is hij een beste stielman te Haifa. Wie tusschen hen verbluft, voegde ZA dok er nog bij. wordt beter, ja wordt een echte heilige! De vrouw, de man. de jongen zün zoo, dat huns gelijke niet te vinden is in gansch de streek. Dikwijls ga ik 's avonds met hen praten. Aan de deur gekomen, beproefde de jon gen het nog eens te ontsnappen, sluw trach- te hij zijn pols te wringen uit ZAdok’s hand.’ maar deze sloot ach nu vaster erom. Er was geen spraak van nog weg te loopen „Nu dacht hij in zichzelf, dezen blijven toch niet eeuwig bij mij Ondertusschen verscheen voor zun verbeelding het schoone Grieksche schip met blanke zeilen en de verre zeeën, waarover hü zooveel had hooren vertellen door een ouden zeebonk die vroeger gansch de zee had doorkruist van Kathago Nova tot r‘Joppé. Zij gingen binnen. De oude timmer man was aan de balk bezig en bekeek met groote aandacht de rechte lün met het lood getrokken Zijn zoon scherpte een bijl op den slijpsteen Vrede, klonk de groet, en zü gingen met bun drieën naar den timmerman toe. En met uwe zielen, antwoordde hü den groet. Waarmee kan ik u van dienst zjjn. Zijn zoon hield een oogenblik op met slü- pen en bekeek scherp den jongen. We brengen dezen hier als leerjongen, begonnen te zamen de vrouw en ZAdok. die dacht, dat hij met meer nadruk kon spreken. r Stag alleen voort. Deze jongen wil slechte wegen bewan delen, hü zocht te vluchten naar de schepen der goddelooze heidenen. Neem hem onder uwe bescherming Jozef en maak er een eer lijk man van. Gü alleen van gansch de stad züt er toe bekwaam Jozef, de timmerman, wierp een medelü- denden blik op het oud moederke en op den Jongen met het wilde uitzicht. Hü mag hier bleven, mun zoon zal hem leeren. Gü zult weldra zien, als gü er mee spreekt, dat hü zich zal onderwerpen. Pas er goed op. want hü zou licht kun nen ontsnappen, smeekte de vrouw Ik' zou willen, dat hij bij u mocht overnachten ook. Ik zal hem wel kleeden. houdt gij hem slechts bij u. ik ben zoo ongelukkig door dien, jongen. Jozef aanhoorde de vrouw met diep mee gevoel en sprak haar toen zulke woorden, dat zü en haar gezel met groote dankbaarheid het huis verlieten Gü moogt er gerust op betrouwen, zei Zddok. uit uw zoon zal een man groeien, buurvrouw Salef ^tond eenigen tüd koppig op de koer rond te küken. en berekende de hoogte der afsluiting, maar lang kon hü niet blüven nazien en’ plannen maken want Jezus, de timmermanszoon kwam tot hem toe en nam hem bü de hand: Kom hier Salef, zit naast mü neer, wfl met u spreken. Terzelfdertijd kwam een goedige vrouw de deur uit en toen zü den jongen naast Jezus betrapt wordt, toen het toeval hem tegen over den johgen steenhouwer van het dorp plaatste? Was hü zinneloos géworden, of had hü willen doorgaan voor een vervaar- lüke spookgedaante om de goedgeloovige boeren uit den omtrek op een dwaalspoor te brengen of te houden? Zulks was echter niet mogelük! De man, dien wij zoo vastberaden en energiek gezien hebben, sedert het drama, zoo verknocht aan de belangen van zijn ouden meester en zoo bezorgd om den moor denaar te vinden hü kon geen bedrieger of geesteszieke en nog minder een dief zün. Maar hü dacht er het züne over en had een vastomlünd plan, dat gebaseerd was op twee veronderstellingen, welke hü als büna zekere feiten beschouwde, namelijk dp eer ste: oe moordenaar van den graaf was naar het kasteel gedreven door gouddorst, ten tweede Font-Aulade moest in een of ande ren geheimen hoek een groot fortuin verber gen. Hoe wist hü zulks dan? Dat was zün ge heim. Ondertusschen doorzocht hü met onvermoeibare hardnekkigheid en alleen tijdens de stilte van den nacht om niet opgemerkt te worden. Er was echter nog een andere beweeg reden. welke hem naar deze plaats voerde. HU begreep, dat de moordenaar eveneens zou waken en alles in het werk zou stellen om het vermoede geld te ontdekken. Deze overtuiging was meer dan eenveronderstel ling of Intuïtie, want op zekeren avond als het proletariaat” en vijanden van het com munisme, dus een gevaarlijk element, waar tegen de noodièe maatregelen genomen moe ten worden De bond van godloochenaars is een wettelüke, door den Staat erkende en bevoorrechte organisatie, die zuiver op de beginselen van Karl Marx is opgebouwd en praktisch steun vindt in de soldatenmacht, die Lenln als een afgod vereert' met an dere woorden, de bond van godloochenaars is een organisatie, die het thans heerschende communisme vertegenwoordigt en die door de regeerlng onder het volk verspreid is, om overal waar noodig, de vereischte volks meerderheid te vormen. Wanneer de regeerlng bepaalde maatre gelen tegen de een of andere kerk wenscht te nemen, dan worden een aantal leden van dezen1 bond naar de desbetreffende gemeen te gezonden om de geloovigen en de pries ters op te hitsen tot verweer tegen de regee- ringsmaatregelen. Dan volgt weldra een verklaring dat deze gemeente een .staatsgevaarlüke volksgroep” is. de leiders, de priesters, worden gevangen genomen térwül de kerk gesloten en verze geld wordt. Een andere manier om het on recht te sanctioneeren en een schün van recht te geven bestaat hierin dat de regee- ring een aantal leden van den bond van godloochenaars naar de vergadering zendt, waar over de sluiting der kerken beslist moet worden: zü zorgen dan wel dat zü de meer derheid van stemmen behalen en dan is het lot van kerk en parochie spoedig beslist. Deze methode wordt tot p den huldigen dag in de steden tcegepast. Voor het platteland heeft Stalin afzonderHjke voorschriften gegeven, waarbij het verboden is gewelddadig tegen de kerk op te treden. In de steden beschouwt Stalin den bond van godloochenaars als „de Stem des Volks". De groote propagandatochten. die lederen dag in de straten en op de openbare pleinen gehouden worden, zijn het beste bewijs, dat deze bond steeds meer invloed krügt. De regeerlng denkt er niet aan om de actie van deze godloochenaars te beperken Op het laatst gehouden congres van den bond van godloochenaars, dat 20 Maart plaats had, werden weer geheel nieuwe bestrüdingsme- thoden vastgelegd en aangenomen en de re- geering heeft ze goedgekeurd! De Paasch- storm, dien men van plan was over het land te doen losbreken, werd door de reeering niet tegengehouden; binnen enkele dagen zal de wereld weer gelegenheid hebben om zich te overtuigen, dat het den bond van godloochenaars en ook de regeerlng van Stalin ernst is met hunne bedreigingen. De voorbereidende maatregelen zün reeds ge nomen en met Paschen zal men opnieuw een poging doen om de Kerk te vernietigen. Om nu aan deze actie tegen de kerk een „wetenachappelüken achtergrond" te geven, wordt er dezer dagen te Leningrad een anti godsdienstige tentoonstelling geopend. De academie voor kunsten en wetenschappen, thetoben een geheelen vleugel In het winter paleis van Alexander II ter beschikking ge steld. om daarin deze tentoonstelling te houden. De voorbereidende werkzaamheden werden met bekwamen spoed uitgevoerd, zoodat thans (half April) de opening zal kunnen plaats hebben. De Academie voor kunsten en wetenschappen heeft toegezegd, dat zü het beste, wat zü in het museum bezit, ter beschikking stelt voor deze tentoonstelling.^ Op aanschouwelüke en zeer bevattelijke wijze' zal men aan de bezoekers duidelük maken hoe de verschillende godsdiensten zün ont staan: de mozaïsche eeredienst. het chris tendom en de godsdienst van Mahomed. In een afzonderlijke afdeeling wordt een ,ga- En zü, die beweerden geheimzinnig licht door de venster» te hebben zien schünen, hadden dan wellicht toch gelijk gehad. Zeker, de volksmond bouwt op sommige geheimzinnige feiten gemakkelük allerlei fantastische en onmogelüke verhalen, doch ér lag een kern van waarheid In hetgeen de menschen uit den om trek vertelden. Want‘s nachts kwam een man naar het kasteel van Font-Aulac lederen avond sloop hü door de velden naar der. heuvel, sprong door een venster van het kasteel en begon dan zün onderzoekingen, die ongetwüffAd geen resultaat opleverden, want zü duurden reeds twee jaar. Hü bezocht alle vertrekken als iemand die de woning kende, mat de dikte der muren, peilde de diepte van muurkasten en verplaatste de oude meubelstukken, welke de erfgenaam van den graaf daar als waar deloos had achtergelaten. Reeds ontelbare maften had hü denzelfden ontdekkingstocht aanvaard, doch telkens was hü bedrukt en mistroostig teruggegaan als na een vergeefsche pogipg. Doch waarom dit alles in het holst van den nacht, in de diepste duisternis en grootste verborgenheid. Lag er dan in deze oude muren een schat verscholen en was de zonderlinge bezoeker wellicht een dief? In ieder geval, was hü geen onbekende!” Indien men op zekere avonden naar het kasteel van munheer de Grisoire zou gegaan zün om Jan den huisknecht te spreken, dan liepmen veel kans dezen afwezig te vin den.' De vroegere, dienaar uit het slot van Font-Aulade bracht somtijds den nacht bui tenshuis door. Menigen avond, omstreeks elf uur, als mijnheer nog op zün kamer werkte, ver dween Jan. Men meende, dat hü zich ter ruste begeven had, doch zün kamer, welke zorgvuldig gesloten was, bleef ledig en verlaten. Hü en niemand anders was de spookgestalte, welke Morro met zoo'n he- vigen schrik geslagen had! Zonder dat iemand iets vermoedde van zün geheime onderneming, keerde hü, wiens eerlükheid en trouw alom bekend waren, m zag. keerde zü terug en kwam weldra op nieuw buiten met,een stuk brood in de han den en gaf het «n Salef. Salef voelde, dat hü in een gansch andere wereld was terecht gekomen en na zün gesprek met den tim mermanszoon zei hü enkel dit: Ik blüf Wer, gü zult me niet slaan nietwaar? Neen Salef. mün zoon, daar is geen nood toe. niet met zweepslagen, zult gij lee ren. maar met woorden en blikken. Het daar bluven kostte weinig moeite aan Salef. Hü bevond zich goed bü den *buden timmerman En hü leerde veel van den jon gen Jezus die den stiel goed kende en die al tijd net fünste werk maakte. Salef kon reeds goed recht naast de lün kappen en beproef de reeds het timmeren. Maak mü eens iets, zei Jezus hem op ze keren dag. ik zou willen dat gü grondig het timmeren zoudt kennen Wel wét? vroeg de jongen Een krtns. Dat eischt een werk; laat zien wat gü kunt. Waarom niet iets anders Jezus. Dat is het hout der schande! Laat me liever een bank maker of een deurvleugel! Terwül Jezus antwoordde zou Salef. indien hü'daartoe bekwaam was. een blos van ern stige geestdrift ontdekt hebben op het ge laat van der. jongen timmerman! O Salef! Het hout der schande, maai weldra wordt het het hout der glorie. Wel dra zal er zelfs op de kroon der koningen een kruis prüken SalefMaak dus een kruis, timmer het goxi. en schaaf het glad Salef begreep natuurlük niet veel van deze woorden, slechts datgene dat zün stiel betrof Hü was van zulke stof, dat hü zelfs niet in zichzelf dacht: „dit is n dtoomende wijze!" SAlef maakte flink het kruis, schaafde het effen glad en de armen waren Juist gelük. Jezus de timmermanszoon bezag run werk en zei: Salet we-*s een flinke timmerman, want eenmaal zal men u een belangrük werk toe vertrouwen Zie nu kunt 8Ü al een kruis maken ik hen het u geleerd. Salef. ik zeg het u voorwaar, uw kunst zal een dienst be- wüzen aan uw meester. Salef stond daar te staren met openge- spalkten mond' ..Wet zou hij voor hem kun nen doen?" Terwijl ,+iü niet de jaren grooter werd, voeltie hfr nog weinig goesting om naar het gesprek van den timmermanszoon te luis teren. De vele schoone woorden klonken als muziek in zün ooren. maar hü vatte er niet veel van,op. Hü had liever gehad dat hij met hem twistte of hem een lustige historie vertelde. Zelfs een kleine worstelpartü zou hij wel gelust hebben maar de schoone en heilige woorden begonnen hem te verveleft Wat uitstaans had hij met het onkruid, en met de tarwe en met de vogelen deshemels. Dat hü hem liever sprak over Barabas, den' roover van Perea, over züne belangwekkende daden. Dagen, jaren gingen voorbü van den werkjongen werd hü een timmerman Zijne rusteloozc op aVcnturen beluste ziel over meesterde toen den jongeling en hü za^ nu met^begeerigen blik naar de zee; naar, ginder ver. heel vei waar hü nieuwe belangwAUcen- de menschen en makkers zou vinden. Tpen laatsten dag dien hij doorbracht in hctBiuls van Nazareth, zag Jezus, de timmermans zoon die hem tot dan toe geleerd zün, hem eigenaardig en oièp in de oogen: Salef mün vader Jozef voltrekt op het dak der nieuwe synagoog het timmerwerk. Wilt gij hier bü mü blüven? Ik blüf niet, ik wil de groote en mach tige wereld zien en vele nieuwe groote won deren. Salef ging weg, en verliet het wonder: Jezus-Christus. die gekend was als de timmermanszoon van Nazareth. midden van een goedaardige bevolking, die hen hoogachtte. Hun personeel was tot het strikt nood- zakelüke beperkt en als zü Jan in dienst genomen hadden, was dat meer uit liefda digheid dan uit behoefte geweest. Ook hun relaties waren eenvoudig en weinig talrijk Zü woonden ver van de stad en het dorp WAs ’n gedeelte van het jaar ontoegankelijk door de sneeuw zoodat het aantal bezoeken langzamerhand vermin derde. Een enkele familie nochtans was hun door een innige vriendschap getrouw ge bleven, namelük die van Graaf de Gerly, de nicht die wü met haar dochter gezien hebben bü de begrafenis van den vermoor den grijsaard. Ongelukkigerwüze woonden de dames de Gerly in Bayonne dus tamelük ver verwü* derd. Bovendien was de moeder steeds zie- kelük en voorts ontroostbaar over het vroegtüdig verlies van haar dierbaren echt genoot, waarbü nog kwam een vernederen de financieele toestand, zoodat zü al zeer slecht gestemd was voor uitstapjes en fa miliebezoeken deur gesloten. Langs hetzelfde raam dat hü den morgen van de misdaad open had gevonden, ging hü vervolgens naar bulten en sloop in de duisternis naar huis terug. De dorpsklok galmde twee slagen, toen Jan voorzichtig en geruischloos zün kamer binnenkwam, waarna hü zich geheel ge kleed te bed begaf. Eerste Deel. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1930 | | pagina 12