Qduitenlandsch Qj^dieuws
1
I
FEUILLETON
DE EERSTE DISCIPEL
1
VIERDE BLAD
ZATERDAG 19 APRIL 1930
BLADZIJDE 1
Commissie gevormd te Mainz
‘■Paasch liftende
Aardbeving te Griekenland
Paschen in Rusland
Het voorjaar in Noorwegen
Overstroomingen en stormen
De Fransche Kamer
Ongewone wraakneming
Geruchten over Trotzky
De macht in China
DER
KORT NIEUWS
De Duitsch-Poolsche
handelsbetrekkingen
Hoe een communist
schilder werd
DE ERFENIS VAN EEN
PRINSES
Een niéuwe storm van
godsdiensthaat
Sjantoeng ontruimd door de troepen
van Nanking
u
cn
f 1
Een verzoening met Stalin?
Gemengde Buitenlandsche
Berichten
Gedenkteeken voor
Stresemann
’t
gedurig
hem
Groote verwoestingen 20 dooden
verzorgd
de
Sociale verzekering
vereischte
ti
gei
grootste
f
ik
b
HOOFDSTUK III
EEN IDYLLE EN EEN MISDAAD
een? zeer
v
groote villa
gemeen
levensverdriet,
«eggen
De Fransche kamer zette ook heden de de
batten voort over de sociale verzekering, die
arme
i en
Trotzki in zijn mémoires.
De tragedie van de wereldgeschiedenis.
De eenige, die mijn grootheid ten volle
erkend heeft, ben ik zelf.
oud
de
le-
in
Wist
ruïne
En
In een mijn te Courcelles zijn door een
ontploffing van mijngas 5 menschen gewond.
Te Stuttgart is wederom een vrouw
aan trichlnose overleden, na het nuttigen van
berenvleesch.
Messiia’
blik «Ï1
den Volkenbond,
heeft in aansluiting op digi
regeerlng gedanen stap uii
Secretarls-Generaal van den Volkenbond een
nota doen toekomen. waarin de Poolsche re-
geering verklaart, dat het Duitsceh agrari
sche programma een geheel nieuwen toe
stand in het leven heeft geroepen ten op
zichte van het onlangs te Genève ondertee-
kende verdrag Inzake verlenging der han-
delsverdragen.
De vertegenwoordiger der Poolsche regee-
ring bij den Volkenbond, Minister Sokal,
1 door de Poolsche
lans ook aan den
Het is toch voor Hem niet dat ik het
kruis heb gemaakt t *-
Geweldig sidderde hij bij die veronderstel
ling. Hu vond de zaak huiveringwekkend:
deze immers had hem zijn timmermans-
ambacht geleerd. Toen de twee soldaten den
burcht kwamen afloopen om het kruis,
staarde Balers blik in de verte. De soldaten
spraken hem aan:
te zamen met de belastingverlaging nog voor
de vacantie definitief zullen worden afge
handeld. Van verschillende kante.! werd op
het gevaar gewezen, dat de Invoering van
de sociale verzekering kan hebben voor den
economlschen toestand van Frankrijk. Voral
wordt gevreesd voor een algemeene prijsstij
ging. De uitbreiding der sociale verzekering
tot de landarbeiders werd eveneens sterk be
streden. Tardieu verklaarde, dat de justitie
reeds aanwijzing had gekregen om met alle
strengheid op te treden tegen die kooplieden,
die de sociale verzekering willen benutten
als motief om hunne prijzen te verhoogen.
In het verdere verloop der zifting werd een
voorstel van links-republikein Blondel aan
genomen, volgens hetwelk alle Fransche
staatsburgers tot hun 60ste Jaar verplicht
zijn een verzekering aan te gaan, zoo zij niet
reeds in een andere verzekering zijn, die een
gelijk voordeel biedt en voor zoover zij een
inkomen hebben, dat de 25000 francs ■per
jaar niet te boven gaat. De jaarlüksche bij
drage werd gesteld op 150 francs.
De financieele commissie van de Kamer
heeft zich hedenmiddag bezig gehouden met
het plan tot verlaging der belastingen, welk
plan waarschijnlijk Dinsdag in de Kamer zal
komen.
Volgens een bericht van de ,-Agence Di
plomatique" uit Constantlnopel, zou aldaar
een gevolmachtigde van Radek zijn aange
komen om met Trotzky onderhandellngen aan
te knoopen over een eventueelen terugkeer
naar Moskou. Volgens deze bron zou de sov-
jetregeering voornemens zijn te gelegener tijd
Trotzky te belasten met de leiding van de
landbouwpolitiek. Echter zou Trotzky het
aanvaarden dezer voorstellen afhankelijk ge
steld hebben van bepaalde voorwaarden.
Het kasteel van mijnheer de Grisoire was
gastvrije woning. Even eenvoudig
als zijn bewoners, die leefden als burger-
De dool is in Noorwegen dit keer te juister
tijd ingetreden. De Glommen, de grootste ri
vier van het land heeft bij Frederiksstad een
zoodanige hoogte bereikt, dat men de werk
zaamheden voor den bouw van een nieuwe
spoorbrug onverwijld heeft moeten staken.
In het Noorden des lands daarentegen
heerscht een strenge winter.
Tengevolge van de hevige stormen hebben
de schepen, die ter robbenvangst waren ge
gaan, HenningsWaag als ndodtagven moeten
binnenloopen. De Noorsche walvischvaarder
„Kap Flora" is tusschen het ijs bekneld ge
raakt en tot zinken gebracht.
De bemanning kon zich nog tijdig' op de
omringend* ijsschotsen in veiligheid stellen
en is na twee dagen door Noorsche robben
vangers aan boord genomen.
Door een ontploffing op de mijn
Carbdhnages du Nord bij Charleroi werden
5 arbeiders zwaar gewond.
MAAGPIJN, drukking op de maag, ver
stopping. vervuiling van den darm, een gal-
smaak in den mond, slechte spijsvertering
hoofdpijn; beslagen tong, bleeke gelaatskleur
worden door veelvuldig gebruik van het na
tuurlijke ,.Fran»-Joeef”-bitterwater, een glas
vol 's avonds kort voor het naar bed gaan,
weggenomen Specialisten voor spüsverte-
ringsziekten verklaren dat 't Frans-Jooef”-
water als een zeer doelmatig huismiddel
warm is aan te bevelen. Bij Apoth. verkrijgb.
Er heeft zich te Mainz een commissie
gevormd om daar na de ontruiming van ha*
Rijnland een eenvoudig gedenkteeken op te
richten voor Dr. Gustav Stresemann uit
dankbaarheid voor hetgeen hij voor de ont
ruiming heeft gedaan.
Een der eerevoorzltters van hec eerecoml-
té Is de opvolger van Stresemann, de te
genwoordige minister van buitenlandschg
zaken dr. Curtius.
De Chineesche regeeringstroepen hebben
heden de vesting Takoe ontruimd. Ook de
provincie Sjantoeng is door de troepen van
Nanking geruimd. De troepen zijn in vol
maakte orde geretireerd.
Wat staat gij daar te kijken. Salef. Geef
het kruis hier.
Salef kostte het moeite hun het kruis in
de handen te helpen, het viel hem schrikke
lijk zwaar.
Wat is een eenzame mensch toch - dacht
de timmerman hij weet vgn niets. Zjjn
folterende nieuwsgierigheid joeg hem nu
tusschen de menigte. Hij ging met haar mee
naar den Golgotha, trachtte in de nabijheid
van den meester te geraken, maar men
stootte hem achteruit. Ginder boven echter
toen het kruis reeds recht stond drong hij
tot bij Hem door Hij hoorde zijn «’oorden,
maar het waren allcu heilige en grootsche
woorden. De vele herinneringen golfden heen
en weer in zjjne ziel: van Nazareth tot hier!
Dezen had hij toen verlaten, koud, onwetend!
Deze gedachte griefde hem zeer. Geen enkel
woord van Hem had hjj zoo begrepen dat hjj
het ter harte nam.
En hij had zelfs Zijn kruis gemaakt! Wel
is waar onwetend, maar toch hij was het!
Hoe dikwijls had Deze zijne hand gericht tot
flink werk! En met die wetenschap die hij
van Hem had geleerd, had hij Hem zijn fol
tering gemaaktDe zon verduisterde, de
aarde beefde! Het volk sloeg zich de borst
onder het kruis. De kapitein der soldaten
zei:
Voorwaar dit was de zoon van God.
Salef ook sloeg zich de borst met dof ge.
luid en met «rouwende tong sprak hü hem
achterna
Voorwaar Hij was de zoon van God. en
ik wist het niet.
lerij van bedienaren van den eeredienst'
ondergebracht: poppen, die men verkleed
heeft met de meest verschillende gewaden,
die de meest bespottelijke voorstelling moe
ten geveh van een gewoon priester en ver
der van alle kerkelijke rangen tot en met
den Paus in vol feestomaat Aan deze ten-
toonstelling wordt ook een speciale afdee-
lirig verbonden waar een serie lezingen, too-
neelspelen en filmvoorstellingen zullen wor
den gegeven, waardoor de volksmassa wordt
aangespoord om met Paschen een heftigen
strijd te voeren tegen de kerk.
In alle groote steden worden dergelijke
methodes toegepast. „Vliegende autokolon-
nes" van den bond van godloochenaars door
kruisen het geheele land om het volk te
leeren ..om Paschen te vieren volgens den
communistischen eeredienst”.
Na bovenvermelde voorbereidingsmaatre
gelen zal de kerk van Rusland door een nieu
wen slag getroffen worden, en volgens bewe
ring van enkele leiders van den bond van
godloochenaars zal deze actie 'n storm ont
ketenen tegen de kéttt zooals de wereld er
nog nooit een gezien heeft.”
(Nadruk verboden)
Stijl en afmetingen hadden bijna niets
gemeen met die der historische burchun.
Alleen een vierkante toren, onlangs bijge
bouwd. gaf dit verblijf een meer voornaam
uiteriijk, dat het van gewone woningen on
derscheidde.
Eigenlijk was het een jachthuis door
eenige liefhebbers van Bayonne gebouwd,
om na de moeizame tochten in het gebergte
een rustplaats te vinden. Later werd het
vergroot om geheel het jaar bewoond te
worden.
Mijnheer en mevrouw de Grisoire hielden
niet van het wereldsch gedoe der groote
steden; hier leefden zjj, rustig en vredig, te
Het offensief der Communisten tegen
kerken in, Sovjet-Rusland is
bogenblik minder heftig, sinds
de Communistische partij een
nieuwe richting gegeven heeft. De vervolgin
gen geschieden thans niet meer zoo open
lijk en zij dragen niet meer zoo'n officieel
karakter, (althans volgens de opvattingen der
Sovjets, maar thans heeft de bond van god
loochenaars de opperste leiding. Volgens de
nieuwe voorschriften die Stalin aan de Com
munistische partij gegeven heeft, mag men
Islechts dan alleen optreden tegen kerkge
nootschappen en godsdienstige vereenigingen.
Wanneer de bevolking dit uitdrukkelijk
Venscht. of ook wanneer men zou kunnen
hewüzen. dat de - bedienaars van den gods
dienst of leden van een godsdienstige ver
eniging zich schuldig zouden gemaakt heb-
aan een vergrijp tegen den Communis
ten Staat. Maar iederen dag opnieuw
men een dergelijke beschuldiging her-
in, omdat men aan de priesters en ove-
bedienaren van den godsdienst alle bur-
echten ontnomen heeft: bovendien be
schouwen de Sovjets de kerk als een onge-
wenschte instelling en men tracht zoowel de
priesters als geloovigen zoodanig te kwellen
en te prikkelen dat zij gedwongen worden
om in verzet te komen.
Bovendien is het begrip „bevolking” zeer
rekbaar bij de Sovjets. Want hier beslist
niet de meerderheid of de quantiteit. maar
de kwaliteit van de bevolking bepaalt den
uitslag van een volksstemming over gods
dienstige vraagtukken. De geloovigen zijn in
de oogen der communisten parasieten van
hij weder langs een smal pad naar den top
van den heuvel trok, hoorde hu een zacht
gepiep van deuren. Dat was een bewijs en
niet het eenige.
Een vreeselijk duel ving van toen af aan
tusschen twee wezens die beiden onzichtbaar
wilden blijven. En het tooneel van hun
strijd was de top van dezen heuvel, ver
afgezonderd van de wereld, in een woeste
eenzaamheid.
Om zoo’n taak te aanvaarden was een
ongehoorde stoutmoedigheid en durf noodig
en tevens een grenzelooze koelbloedigheid.
Onze huisknecht nu bezat die eigen
schappen. Deze krachtige, zwaargebouwde
bergbewoner had eveneens een stalen wil
en hij week niet terug voor de zonderlingste
verwikkelingen of meest onverwachte voor
vallen.
'Motto, de steenhouwer, mocht zich nog
gelukkig achten er zoo goed afgekomen te
zijn, zijn vermetelheid had hem heel wat
duurder kunnen komen te staan.
Jan had zich echter tevreden gesteld met
den ongewenschten bezoeker een heilzamen
schrik in te boezemen, zoodat dezen wel
voor kluner de smaak voor, een dergelijke
onderneming zou ontnomen zijn. Tegelij
kertijd bewerkte hij al zoo dat de bewo
ners van Font-Aulade in de goede stem
ming hunner bijgeloovige ideeën gehouden
werden.
Terwijl de steenhouwer in razende vaart
was weggevlucht, had de wreker vau graaf
Gerly zjjn lamp uitgedoofd en zachtjes de
Vaillant-Couturier, de - bekende Fransche
Communisten-leider, heeft op even onge
wone als vermakelijke manier wraak geno
men op de samenleving, die hem onlangs
om politieke redenen tot gevangenisstraf
veroordeeld had.
Vaillant-Couturier is een uiterst-beschaafd
fjjn-ontwlkkeld man, die zich als jurist reeds
eenigen naam gemaakt had.
In de gevangenis ontdekte hjj zijn kun
stenaarstalent en bracht zijn vrije uren in
de gevangenis door met schilderen. Zijn
schilderstukken bewezen, dat hij ook op dit
gebied zeer talentvol was.
Tijdens zijn gevangenschap heeft hij zóó
vlijtig gewerkt, dat hij na zijn vrijlating een
expositie van zijn werken kon organiseeren.
De eerste, die een scnlldering van hem kocht
was de oud-minister van binnenlandsche
zaken. Albert Sarr-ut. die door zijn koop
reclame voor hem maakte, zoodat de Com
munistische schilder thans tot het klein getal
schilders behoort, die het geluk hebben koo-
pers voor hunne schilderijen te vinden.
De oud-minister Painlevé zal hiertoe wel
niet behooren. want deze werd door den
schilder met voorliefde als model voor zjjn
caricaturen gebruikt. Op de vraag, waarom
hij het juist op mijnheer Painlevé gemunt
had. antwoordde de kunstenaar en politicus:
„Het was Immers door toedoen van Painlevé
dat ik in de gevangenis kwam en daarom
ben ik hem bijzonderen dank schuldig, want
hU heeft mij in de gelegenheid gesteld mijn
kunstenaarstalent te ontwikkelen.
hjj een lange balk die daar lag. hjj zag
er een moederbalk in. Hij stampte er eens
tegen om hem op de andere zijde te keeren
en zag of hij niet- te knobbelig was, dan kon
hij voor iets anders dienen. Maar hij was
zooals hij het begeerde
Toen kwamen twee soldaten bij hem bin
nen Zij groetten hem in 't Grieksch. Salef
sprak vloeiend met hen. Zij zeiden met veel
n ad ruk ..Het moet nu onmiddellijk gereed
zün."
Zij sloegen akkoord mèt hem en gaven
hem een geschrift om het geld te ontvangen.
Salef begon aanstonds het haastige werk:
het was geen lastig werk: bij kapte den balk
in twee stukken, het langste tot een lengte
van vier-vijf ellen, het andere drie ellen en
een half. Ruw houwde hij h.et hout uit waar
het noodig was. paste de twee stukken op
mekaar, sloeg er dikke houten nagels in en
daarmee was het kruis van Christus klaar;
het kruis van zijn leermeester.
Het was een kruis van goede afmetingen,
snel maar stevig ineengeklonken, Salef was
er over tevred «r>. Maar Salef wist niet. dat
hü een kruis gemaakt had voor zünlmëester;
neen want dan dankbaarheid is ook
iets waard nad hij het misschien glad ge
schaafd uit aandenken zijn vroegeren
leermeester Of zou Salef reeds anders ge
dacht hebben over den Nazarener? Wie weet
het? Wie ziét er wat er ziedt in den ketel
der ziel? De menschenzoon stopd toen aan
de hooge kolom, dragend, de doornenkroon,
den rdbden marte’. en de rieten staf in de
hand. Hij wierp een blik op de koer van
Salef ginds beneden, op Salef zelf en op het
kruis dat hij in de hand hield cn verhief.
De timmerman, het groot lawaai tioonnd
zag op naar den bürcht. Daar zag hij den
Nazareqpr. Zijn gelaat was louter bloed. Dat
was wonderbaar.
Wie zou dat verwacht hebben. gtng1het
door Salef’s brein.
ZUn ruw hart beefde:
alle stilte tefug naar het verblijf van den
graaf dat hij vroeger ook bewoond had.
Maar wat dreef hem daarheen? Had hij
iets vernomen van de geheimen, welke zijn
meester met zich in het graf had genomen,
hij misschien, dat in die verlaten
een kostbare schat begraven lag?
waarom dan die agressieve houding,
als van een booswicht, die op heeterdaad
Salef de timmerman woonde onder den
Antonia-burcht. Kleine, kromme straten
kronkelden daar langs de heuvelhelling. Op
een geschaafde plank tegen het armzalig
huisje stond er in ’t Joodsch geschreven:
„Salef-ben-Izahar.” daaronder in 't grieksch
de naam van zijn stiel: tektón, en ook in 1
joodsch: „nagor”. Na tien, twaalf jaar had
hij er genoeg van rond te zwerven, hu was
de avonturen en wonderen beu. Sedert één
jaar had hij zich gevestigd in het i
stadskwartier onder de burcht Antonia
leidde een stil leventje.
Geen enkele belangwekkende gebeurtenis
had hem tot hiertoe verontrust en hjj wist
nauwelijks iets van het rondom hem ge
beurende groote dingen. Soms kwam hier en
daar wel een woord tot zijne ooren over den
Nazarener. Dan deed hij een afwerend ge
baar met de tiand
Laat mij met rust over hem. Hij was Ti
flinke, stille voorbeeldige jongen, toen ik
hem kende. louter goedheid, dat mag ik zeg-
gerff 't is niet mogelijk dat hü een oproer
bewerkt! Dit antwoordde hij op het gezegde
van Jezus’ vijanden. Bij toeval was hij er ge
tuige van, hij zag hem voor de eerste maal
sedert zooveel jaren, hoe hjj op, den rug
van een ezel, te midden varj Hosannah-
gejuiqb de heilige stad binnen trok Hij stond
toen ook op den rand van den weg. Jezus
bezag hem en die blik deed hem huiveren
in zijn binnenste.
Wel hoe. deze zou Davids zoon zun. de
i? kwam het op in hem. Toch is zijn
koninklijk, dat moet ik bekennen!
Nu was hjj aan ’t een en ander bezig op
de koer, hij dacht aan het nakend feest en
onderbroken werk. Met zijn blik monsterde
Christelijke
voor het
Stalin aan
Er is een aardschok waargenomen
Athene, in den Pelojxmesus (te Tripolis
te Megalojxilis) én op het eiland Eubosa. In
den Piraeus pntstond een paniek; er zijn
verscheidene gewonden.
De aardbeving had Donderdagavond te 10
uur plaats. Te Isthmia stortte de pilaar van
een, kerk in. waardoor verscheiden personen
gewond werden. In Sparta stortte efe koepel
van een kerk in. In de kerken van Piraeus
werden tengevolge van de paniek verschei
den menschen gekwetst. Uit de provincie
Korinthia wordt gemeld, dat daar eenige
huizen ingestort zijn.
De schade, door de aardbeving veroorzaakt,
is zeer belangrijk. Te Methana is het tele
graafkantoor ingestort.
De regeerlng neemt maatregelen om den
slachtoffers hulp te bieden.
Volgens de jongste berichten zjjn in het
geheel twintig personen gedood door onge
lukken tengevolge van de aardbeving.
menschen, wat smaak en zeden betreft, ge
leek dit gebouw meer op een L '-
dan op een slot.
Salef de stoute en koppige jongen, rukte
■teh los uit de handen van zijn moeder en
begon te loopen. De vrouw met hare korte
verwarde haren riep hem met rauwe stem
achterna én gesticuleerde met hare knokige
armen.
Gjj deugniet, JU mijn
waar loop je naar toe? Ik zal het
aan je oom en hjj zal je opnieuw onbarm
hartig slaan! Dan kun je weer beterschap
beloven!
Salef liep maar verder, de vrouw
achterna, zjj raakte buiten adem door het
loopen.
De jongen riep soms iets terug. Hij slin
gerde spotnamen naar zijn moeder, stak zijn
arm de lucht in, herhaalde de klachten van
zün moeder.
Nu zult gij niet meer beletten,
moeke dat ik naar Joppé trek, naar
Grieksche schepen. Daar zal het een
ventje zijn! Ik verroer geen nagel meer
het schrijnwerkershuis.
Blijf staan, Salef! Wacht slechts een
beetje, opdat we de zaak bespreken, riep de
moeder hem achterna om hem te doen
Staan. Maar daar dacht Salef niet aan.
Weldra stuur ik u een purperen sluier
uit Tyrus. Gij zult er een echte keizerin mee
zijn. Roep toch zoo niet!'Hu keerde zich
- zelfs om, om zijn gelaat aan zijn moeder te
laten zien en om na te gaan welken Indruk
zijn voorstel maakte. Maar deze draai was
zijn ongeluk hij struikelde zoo hard tegen
een steen dat hij viel, en dat zijn moeder
hem bereikte toen hü opstond.
ZAdok, zei ze tot een landman, kom help
me dezen jongen vasthouden, hii wil naar
«Joppé gaan om matroos te worden bij de
goddelooze Grieken! De goede ZAdok door-
zag in een oogenblik het booze en gevaar
lijke van die daad, greep den jongen bij den
nek en zei tot de moeder:
Ik vergezel u. waar moet hü naar toe?
Naar den timmerman, daar naast de
bron.
Naar «Jozef van Bethlehem? Een flinke
kerel, en zijn zoon is ook een handige tim
merman,
Ja daar breng ik hem. Ik heb alfop vele
plaatsen beproefd, deze onverbeterlijke deug
niet is jelfs te Bethsaïda geweest, maar ner
gens konden zü weg met hem. Van overal
kwam hij terug met afgerammeld hoofd en
blauwe plekken. Helata!
Daar zal hij wel beteren, want de zoon
weet goed met zulke rakkers om te gaan. Ik
weet, dat de zoon van Mardock daar ook te
leer ging, en nu is hij een beste stielman te
Haifa.
Wie tusschen hen verbluft, voegde ZA
dok er nog bij. wordt beter, ja wordt een
echte heilige! De vrouw, de man. de jongen
zün zoo, dat huns gelijke niet te vinden is in
gansch de streek. Dikwijls ga ik 's avonds
met hen praten.
Aan de deur gekomen, beproefde de jon
gen het nog eens te ontsnappen, sluw trach-
te hij zijn pols te wringen uit ZAdok’s hand.’
maar deze sloot ach nu vaster erom. Er was
geen spraak van nog weg te loopen „Nu
dacht hij in zichzelf, dezen blijven toch niet
eeuwig bij mij Ondertusschen verscheen
voor zun verbeelding het schoone Grieksche
schip met blanke zeilen en de verre zeeën,
waarover hü zooveel had hooren vertellen
door een ouden zeebonk die vroeger gansch
de zee had doorkruist van Kathago Nova tot
r‘Joppé. Zij gingen binnen. De oude timmer
man was aan de balk bezig en bekeek met
groote aandacht de rechte lün met het lood
getrokken Zijn zoon scherpte een bijl op
den slijpsteen
Vrede, klonk de groet, en zü gingen met
bun drieën naar den timmerman toe.
En met uwe zielen, antwoordde hü den
groet. Waarmee kan ik u van dienst zjjn.
Zijn zoon hield een oogenblik op met slü-
pen en bekeek scherp den jongen.
We brengen dezen hier als leerjongen,
begonnen te zamen de vrouw en ZAdok. die
dacht, dat hij met meer nadruk kon spreken.
r Stag alleen voort.
Deze jongen wil slechte wegen bewan
delen, hü zocht te vluchten naar de schepen
der goddelooze heidenen. Neem hem onder
uwe bescherming Jozef en maak er een eer
lijk man van. Gü alleen van gansch de stad
züt er toe bekwaam
Jozef, de timmerman, wierp een medelü-
denden blik op het oud moederke en op den
Jongen met het wilde uitzicht.
Hü mag hier bleven, mun zoon zal
hem leeren. Gü zult weldra zien, als gü er
mee spreekt, dat hü zich zal onderwerpen.
Pas er goed op. want hü zou licht kun
nen ontsnappen, smeekte de vrouw Ik' zou
willen, dat hij bij u mocht overnachten ook.
Ik zal hem wel kleeden. houdt gij hem
slechts bij u. ik ben zoo ongelukkig door dien,
jongen.
Jozef aanhoorde de vrouw met diep mee
gevoel en sprak haar toen zulke woorden, dat
zü en haar gezel met groote dankbaarheid
het huis verlieten
Gü moogt er gerust op betrouwen, zei
Zddok. uit uw zoon zal een man groeien,
buurvrouw
Salef ^tond eenigen tüd koppig op de koer
rond te küken. en berekende de hoogte der
afsluiting, maar lang kon hü niet blüven
nazien en’ plannen maken want Jezus, de
timmermanszoon kwam tot hem toe en nam
hem bü de hand:
Kom hier Salef, zit naast mü neer,
wfl met u spreken.
Terzelfdertijd kwam een goedige vrouw de
deur uit en toen zü den jongen naast Jezus
betrapt wordt, toen het toeval hem tegen
over den johgen steenhouwer van het dorp
plaatste? Was hü zinneloos géworden, of
had hü willen doorgaan voor een vervaar-
lüke spookgedaante om de goedgeloovige
boeren uit den omtrek op een dwaalspoor te
brengen of te houden?
Zulks was echter niet mogelük!
De man, dien wij zoo vastberaden en
energiek gezien hebben, sedert het drama,
zoo verknocht aan de belangen van zijn
ouden meester en zoo bezorgd om den moor
denaar te vinden hü kon geen bedrieger
of geesteszieke en nog minder een dief zün.
Maar hü dacht er het züne over en had
een vastomlünd plan, dat gebaseerd was op
twee veronderstellingen, welke hü als büna
zekere feiten beschouwde, namelijk dp eer
ste: oe moordenaar van den graaf was naar
het kasteel gedreven door gouddorst, ten
tweede Font-Aulade moest in een of ande
ren geheimen hoek een groot fortuin verber
gen.
Hoe wist hü zulks dan? Dat was zün ge
heim. Ondertusschen doorzocht hü met
onvermoeibare hardnekkigheid en alleen
tijdens de stilte van den nacht om niet
opgemerkt te worden.
Er was echter nog een andere beweeg
reden. welke hem naar deze plaats voerde.
HU begreep, dat de moordenaar eveneens
zou waken en alles in het werk zou stellen
om het vermoede geld te ontdekken. Deze
overtuiging was meer dan eenveronderstel
ling of Intuïtie, want op zekeren avond als
het proletariaat” en vijanden van het com
munisme, dus een gevaarlijk element, waar
tegen de noodièe maatregelen genomen moe
ten worden De bond van godloochenaars is
een wettelüke, door den Staat erkende en
bevoorrechte organisatie, die zuiver op de
beginselen van Karl Marx is opgebouwd en
praktisch steun vindt in de soldatenmacht,
die Lenln als een afgod vereert' met an
dere woorden, de bond van godloochenaars
is een organisatie, die het thans heerschende
communisme vertegenwoordigt en die door
de regeerlng onder het volk verspreid is, om
overal waar noodig, de vereischte volks
meerderheid te vormen.
Wanneer de regeerlng bepaalde maatre
gelen tegen de een of andere kerk wenscht
te nemen, dan worden een aantal leden van
dezen1 bond naar de desbetreffende gemeen
te gezonden om de geloovigen en de pries
ters op te hitsen tot verweer tegen de regee-
ringsmaatregelen.
Dan volgt weldra een verklaring dat deze
gemeente een .staatsgevaarlüke volksgroep”
is. de leiders, de priesters, worden gevangen
genomen térwül de kerk gesloten en verze
geld wordt. Een andere manier om het on
recht te sanctioneeren en een schün van
recht te geven bestaat hierin dat de regee-
ring een aantal leden van den bond van
godloochenaars naar de vergadering zendt,
waar over de sluiting der kerken beslist moet
worden: zü zorgen dan wel dat zü de meer
derheid van stemmen behalen en dan is het
lot van kerk en parochie spoedig beslist. Deze
methode wordt tot p den huldigen dag in de
steden tcegepast. Voor het platteland heeft
Stalin afzonderHjke voorschriften gegeven,
waarbij het verboden is gewelddadig tegen
de kerk op te treden.
In de steden beschouwt Stalin den bond
van godloochenaars als „de Stem des Volks".
De groote propagandatochten. die lederen
dag in de straten en op de openbare pleinen
gehouden worden, zijn het beste bewijs, dat
deze bond steeds meer invloed krügt. De
regeerlng denkt er niet aan om de actie van
deze godloochenaars te beperken Op het
laatst gehouden congres van den bond van
godloochenaars, dat 20 Maart plaats had,
werden weer geheel nieuwe bestrüdingsme-
thoden vastgelegd en aangenomen en de re-
geering heeft ze goedgekeurd! De Paasch-
storm, dien men van plan was over het land
te doen losbreken, werd door de reeering
niet tegengehouden; binnen enkele dagen
zal de wereld weer gelegenheid hebben om
zich te overtuigen, dat het den bond van
godloochenaars en ook de regeerlng van
Stalin ernst is met hunne bedreigingen. De
voorbereidende maatregelen zün reeds ge
nomen en met Paschen zal men opnieuw
een poging doen om de Kerk te vernietigen.
Om nu aan deze actie tegen de kerk een
„wetenachappelüken achtergrond" te geven,
wordt er dezer dagen te Leningrad een anti
godsdienstige tentoonstelling geopend. De
academie voor kunsten en wetenschappen,
thetoben een geheelen vleugel In het winter
paleis van Alexander II ter beschikking ge
steld. om daarin deze tentoonstelling te
houden.
De voorbereidende werkzaamheden werden
met bekwamen spoed uitgevoerd, zoodat
thans (half April) de opening zal kunnen
plaats hebben. De Academie voor kunsten
en wetenschappen heeft toegezegd, dat zü
het beste, wat zü in het museum bezit, ter
beschikking stelt voor deze tentoonstelling.^
Op aanschouwelüke en zeer bevattelijke wijze'
zal men aan de bezoekers duidelük maken
hoe de verschillende godsdiensten zün ont
staan: de mozaïsche eeredienst. het chris
tendom en de godsdienst van Mahomed. In
een afzonderlijke afdeeling wordt een ,ga-
En zü, die beweerden geheimzinnig licht
door de venster» te hebben zien schünen,
hadden dan wellicht toch gelijk gehad.
Zeker, de volksmond bouwt op sommige
geheimzinnige feiten gemakkelük allerlei
fantastische en onmogelüke verhalen, doch
ér lag een kern van waarheid In hetgeen
de menschen uit den om trek vertelden.
Want‘s nachts kwam een man naar
het kasteel van Font-Aulac lederen
avond sloop hü door de velden naar der.
heuvel, sprong door een venster van het
kasteel en begon dan zün onderzoekingen,
die ongetwüffAd geen resultaat opleverden,
want zü duurden reeds twee jaar.
Hü bezocht alle vertrekken als iemand
die de woning kende, mat de dikte der
muren, peilde de diepte van muurkasten
en verplaatste de oude meubelstukken, welke
de erfgenaam van den graaf daar als waar
deloos had achtergelaten.
Reeds ontelbare maften had hü denzelfden
ontdekkingstocht aanvaard, doch telkens
was hü bedrukt en mistroostig teruggegaan
als na een vergeefsche pogipg.
Doch waarom dit alles in het holst van
den nacht, in de diepste duisternis en
grootste verborgenheid. Lag er dan in deze
oude muren een schat verscholen en was de
zonderlinge bezoeker wellicht een dief? In
ieder geval, was hü geen onbekende!”
Indien men op zekere avonden naar het
kasteel van munheer de Grisoire zou gegaan
zün om Jan den huisknecht te spreken, dan
liepmen veel kans dezen afwezig te vin
den.' De vroegere, dienaar uit het slot van
Font-Aulade bracht somtijds den nacht bui
tenshuis door.
Menigen avond, omstreeks elf uur, als
mijnheer nog op zün kamer werkte, ver
dween Jan. Men meende, dat hü zich ter
ruste begeven had, doch zün kamer, welke
zorgvuldig gesloten was, bleef ledig en
verlaten. Hü en niemand anders was de
spookgestalte, welke Morro met zoo'n he-
vigen schrik geslagen had!
Zonder dat iemand iets vermoedde van
zün geheime onderneming, keerde hü, wiens
eerlükheid en trouw alom bekend waren, m
zag. keerde zü terug en kwam weldra op
nieuw buiten met,een stuk brood in de han
den en gaf het «n Salef. Salef voelde, dat
hü in een gansch andere wereld was terecht
gekomen en na zün gesprek met den tim
mermanszoon zei hü enkel dit:
Ik blüf Wer, gü zult me niet
slaan nietwaar?
Neen Salef. mün zoon, daar is geen
nood toe. niet met zweepslagen, zult gij lee
ren. maar met woorden en blikken.
Het daar bluven kostte weinig moeite aan
Salef. Hü bevond zich goed bü den *buden
timmerman En hü leerde veel van den jon
gen Jezus die den stiel goed kende en die al
tijd net fünste werk maakte. Salef kon reeds
goed recht naast de lün kappen en beproef
de reeds het timmeren.
Maak mü eens iets, zei Jezus hem op ze
keren dag. ik zou willen dat gü grondig het
timmeren zoudt kennen
Wel wét? vroeg de jongen
Een krtns. Dat eischt een
werk; laat zien wat gü kunt.
Waarom niet iets anders Jezus. Dat is
het hout der schande! Laat me liever een
bank maker of een deurvleugel!
Terwül Jezus antwoordde zou Salef. indien
hü'daartoe bekwaam was. een blos van ern
stige geestdrift ontdekt hebben op het ge
laat van der. jongen timmerman!
O Salef! Het hout der schande, maai
weldra wordt het het hout der glorie. Wel
dra zal er zelfs op de kroon der koningen een
kruis prüken SalefMaak dus een kruis,
timmer het goxi. en schaaf het glad
Salef begreep natuurlük niet veel van deze
woorden, slechts datgene dat zün stiel betrof
Hü was van zulke stof, dat hü zelfs niet in
zichzelf dacht: „dit is n dtoomende wijze!"
SAlef maakte flink het kruis, schaafde het
effen glad en de armen waren Juist gelük.
Jezus de timmermanszoon bezag run werk
en zei:
Salet we-*s een flinke timmerman, want
eenmaal zal men u een belangrük werk toe
vertrouwen Zie nu kunt 8Ü al een kruis
maken ik hen het u geleerd. Salef. ik zeg
het u voorwaar, uw kunst zal een dienst be-
wüzen aan uw meester.
Salef stond daar te staren met openge-
spalkten mond' ..Wet zou hij voor hem kun
nen doen?"
Terwijl ,+iü niet de jaren grooter werd,
voeltie hfr nog weinig goesting om naar het
gesprek van den timmermanszoon te luis
teren. De vele schoone woorden klonken als
muziek in zün ooren. maar hü vatte er niet
veel van,op. Hü had liever gehad dat hij
met hem twistte of hem een lustige historie
vertelde. Zelfs een kleine worstelpartü zou
hij wel gelust hebben maar de schoone en
heilige woorden begonnen hem te verveleft
Wat uitstaans had hij met het onkruid, en
met de tarwe en met de vogelen deshemels.
Dat hü hem liever sprak over Barabas, den'
roover van Perea, over züne belangwekkende
daden.
Dagen, jaren gingen voorbü van den
werkjongen werd hü een timmerman Zijne
rusteloozc op aVcnturen beluste ziel over
meesterde toen den jongeling en hü za^ nu
met^begeerigen blik naar de zee; naar, ginder
ver. heel vei waar hü nieuwe belangwAUcen-
de menschen en makkers zou vinden. Tpen
laatsten dag dien hij doorbracht in hctBiuls
van Nazareth, zag Jezus, de timmermans
zoon die hem tot dan toe geleerd zün, hem
eigenaardig en oièp in de oogen:
Salef mün vader Jozef voltrekt op het
dak der nieuwe synagoog het timmerwerk.
Wilt gij hier bü mü blüven?
Ik blüf niet, ik wil de groote en mach
tige wereld zien en vele nieuwe groote won
deren.
Salef ging weg, en verliet het
wonder: Jezus-Christus. die gekend was als
de timmermanszoon van Nazareth.
midden van een goedaardige bevolking, die
hen hoogachtte.
Hun personeel was tot het strikt nood-
zakelüke beperkt en als zü Jan in dienst
genomen hadden, was dat meer uit liefda
digheid dan uit behoefte geweest.
Ook hun relaties waren eenvoudig en
weinig talrijk Zü woonden ver van de stad
en het dorp WAs ’n gedeelte van het jaar
ontoegankelijk door de sneeuw zoodat het
aantal bezoeken langzamerhand vermin
derde.
Een enkele familie nochtans was hun
door een innige vriendschap getrouw ge
bleven, namelük die van Graaf de Gerly,
de nicht die wü met haar dochter gezien
hebben bü de begrafenis van den vermoor
den grijsaard.
Ongelukkigerwüze woonden de dames de
Gerly in Bayonne dus tamelük ver verwü*
derd. Bovendien was de moeder steeds zie-
kelük en voorts ontroostbaar over het
vroegtüdig verlies van haar dierbaren echt
genoot, waarbü nog kwam een vernederen
de financieele toestand, zoodat zü al zeer
slecht gestemd was voor uitstapjes en fa
miliebezoeken
deur gesloten. Langs hetzelfde raam dat
hü den morgen van de misdaad open had
gevonden, ging hü vervolgens naar bulten
en sloop in de duisternis naar huis terug.
De dorpsklok galmde twee slagen, toen
Jan voorzichtig en geruischloos zün kamer
binnenkwam, waarna hü zich geheel ge
kleed te bed begaf.
Eerste Deel.
(Wordt vervolgd.)