20 STUKS 15 CT.
VOOR DE HUISKAMER
nu wij sigaretten
rooken.
Een prima sigaret
niett egenstaande
de goedkoope prijs
HET DRAMA VAN GROOTEGAST
Koopt nog heden een pakj
ie
Klauwzeer
Mond
en
RECHTSZAKEN
Het ongedachte huwelijksgeschenk
ONDERWIJS
Examens Onderwijzer(es)
LANDBOUW EN VISSCHERIJ
LUCHTVAART
Australië—Indië
Eernstig vliegongeluk In Mexico
BINNEN LA NDSCH
NIEUWS
De Tollen
V-
Nederlandsch bezoek aan de
Landbouwtentoonstelling te Keulen
-1-
FAILLISSEMENTEN
Een persoon die in zijn uitingen zeer geremd was - Handelingen
welke een physisch dwanèkarakter draden
-V>
van
door Elliot Bailey.
Op den Schiedamschen di>
:n uit-
.Erkent
Zes dooden
I
i
den
DRIEKWART
Vrouw Wobbes,
i.
In den loop van den winter bepaalde het
mond- en klauwzeer zich in ons land tot en
kele gevallen. Het hoogste aantal was In
Februari toen het 5 betrof Het VecartscnU-
kundlg Staatstoezicht, hield een streng toe
zicht. vanaf Februari 1930 werd in 10 weken
12812 veebeslagen geïnspecteerd.
maken om uitstapjes te ondernamen naar
Bonn, bet dal van Abr. den Elfel en. Re
mden.
De Roomech-Katboheke Boeren- en Tul-
ruersbond aal op- 28 Mei eveneens een be-
zoek aan de landbouwtentonnetel ling van
Keulen brengen. Op het programma van
deze reis staat eveneens een bezoek aan
Bonn en een autotocht langs den Rijn tpt
Remagen.
In 1925 Ls In een café op den Schledam-
schen dijk te Rotterdam een Peruaan, die
daar met een Inwoner van Halt! aan het
biljarten was. na een onbeteekenende ruzie
neergeschoten. De Peruaan Is naar het zie
kenhuis aan den Coolslngel gebracht en daar
drie maanden later overleden. Als de dader
van dezen doodslag werd de onder den naam
van Willy op den Dijk bekende ..Spanjool"
met wlen de verslagene gebiljart had. aan
gewezen.
Gearresteerd is deze Willy evenwel nooit.
Tot in Februari van dit jaar de politie een
man van zjjn bed lichtte, dien ze voor Wil
ly hield.
Gisteren nu heeft deze aangehoudene, die
bleek te zjjn A. V. R.. stoker. 26 Jaar. gebo
ren te Porto Rico. voor de rechtbank te Rot
terdam terecht gestaan, verdacht van moord,
subs, doodslag, meer subs zware mishan
deling ten laste gelegd
Tegen hem werd 10 jaar gevangenisstraf
geëlscht,.
Zes personen werden gedood b|J bet
neerstorten van een vliegtuig tusschen Aguae
Caliente en Zacatelas.
Getuige: Hij was den duivel geljjk. Ver
dachte liet rich tegenover desen getuige dik
wijls zeer ongunstig over de politie uit. Toen
getuige dan ook in den morgen van 18 Ja
nuari weer veldwachters naar Ye zag gaan
zelde hij bij zich zelf: „Dat loont nooit goed
af.” Even later vielen er schoten Toen spoel
de zich het drama af. waarvan getuige een
beschrijving geeft. Hij beschrijft, hoe Ye. om
Meijer onder schot te krijgen, over de sloot
sprong, een eind omliep en tenslotte een
schot loste. Daarop hoorde getuige Meijer
ontzettend kermen.
Verdachte spreekt vervolgens verschillende
verklaringen van getuigen tegen, die den in
druk hadden gekregen, dat er wel eens ern
stige dingen konden gebeuren; hij ontkende
voorts bedreigingen tegen de politie te heb
ben geult.
Een dochtertje van vrouw Wobbes ver
klaarde. dat WUkstra tegen veldwachter
Mrjer een wrok had en plan had hem dood
te schletell.
Notaris Bruins, te Orootegast. zegt, dat de
algetneene indruk daar ter plaatse was. dat
men Wlikstra vreesde en dat men liever niet
met hem te maken had HIJ heeft wel eens
gehoord, dat WUkstra rich had uitgelaten,
dat. als men vrouw Wobbes haalde, er on
gelukken zeden gebeuren. De politie schijnt
hem niet als zoo erg gevaarlijk te hebben
aangezien, want het was bekend dat WUk
stra wapens had Oetulge weet nleft meer
-an wie hij het heeft dat WUkstra bedrei
gingen tegen de politie heeft geult.
De brigadier der rljksveldwacht J de Jongh
te Groningen, heeft kort vóór het drama met
veldwachter Hoving gesproken. Deze zelde
hem dat er moeilijkheden zouden komen
met de arrestatie van vrouw Wobbes en dat
het zoo niet ging Toen heeft de brigadier
Hoving aangeraden, assistentie te vragen.
Later bij het verhoor voor den rechter-com-
mlssarls beeft verdachte aan getuige ver
klaard. dat hl) Hoving gedreigd had dat. als
hll zou komen, hij moeilijkheden sou krijgen
Nadat nov enkele getuigen waren gehoord.
4 werd de zitting geschorst tot hedenmor
gen 10 uur
EEN OUDE MOORD
te Amsterdam; J. C. Max te Amsterdam; A.
J van Goethem te Amsterdam;
d. tot plaatsvervangende leden: W. Jansen
te Driebergen; M F. J Wolters te Bllthoven;
8j. van der Werft te Amsterdam; H. G. Ver
haar te Amsterdam; O. Bruinsma te Utrecht;
mej. H. J. M Boots te Amsterdam; J. w J.
Uyllngs te Amsterdam; W Kooiman te Hil
versum: I. A. J de Wilde te Amsterdam; H.
H. J. J Gorls te Haarlem: P. 1. Slothouwer
te Amsterdam; A. van Wagtendonk te Am
sterdam.
Naar aanleiding van een Nederlandsch
schema ter uitbreiding van de Holland—
Java-luchtroute naar Australië heeft ScuDln
de Australische nremier. minister van bul-
tenlandsche zaken en Industrie mcegedeeld.
dat de Nederlandsche consul hem voorstellen
nad gedaan ter zake van vervoer van mail
en andere goederen De onderhandeltngen
daarover loepen nog.
Ten aanzien van de voorgestelde uitbrei
ding eener Bntsch Indié—Australië lucbtlUn
der Imperial Airways deelde de minister
president mede, dat deze zaak nog in den
ministerraad behandeld moet worden. Hij
voegde er aan toe. dat waarschijnlijk echter
dit voorstel voor Australië op te hooge kos
ten zou komen dan dat daar op het moment
op kan. worden ingegaa^.
Door de arrondissements-rechtbank alhier
is heden het faillissement i^ltgesproken van:
den heer K. VUn. burgemeester der ge
meente Twlak, met benoeming van Mr. A. M.
weg. U ook Dan zullen we samen zien wat
het is. Hoe c"
„Bii Jupiter
Dat
nadere verklaring. Een paar weken
had er een advertentie in de „Daily
ger” ges
tien dag,
landhuisje dicht bij de zee. gratis kost en
inwoning werd aangeboden aan de twee
eerste reflectanten beneden de viji en twintig
laar. Het echtpaarzoo stond er verder in de
advertentie, hield van jeugdig gezelschap.
Nu hadden Molly en Tony op die adver
tentie geschreven. Pas twee dagen geleden,
hadden ze antwoord ontvangen, en zooals
bleek, bijna op het zelfde uur van den zelfden
dag. In dien brief werd hun meegedeeld,
dat zij de uitverkorenen waren.
„Het lijkt me een zonderling idee," ze
Tony uk geloof dat het niet veel zaaks is,
of dat men er ons in wil laten loopgn. Maar
veertien dagen vrijaf, zonder dat het je geld
kost moet men zoo maar niet versmaden.
Ik kon het dus eens probeeren, dacht ik. Als
het niets voor ons is, dan zullen we ergens
anders moeten gaan. Eén ding is me opge
vallen. ~Le moeten tal van sollicitanten gehad
hebben, want waarom zouden we anders pas
weken daarna, antwoord hebben ontvangen
Ik denK dat al de anderen het geprobeerd
hebben en er zoo gauw mogelijk weer vandoor
zijn gegaan."
Dit laatste kwam er vrij sarcastisch uit.
„Laten we hopen, antwoordde het tonge
meisje dat dit niet zoo is „Het zal me be
nieuwen of het in een van die aardige land
huisjes is. met een overvloed van bloemen
voor al de vensters, een van die huisjes die
men op verschillende plaatsen aan zee. ziet.
Dat zou ik heerlijk vinden."
„Enfin, we zullen zien.”
Ze zagen dan ook. maar bet zien bracht
bun teleurstelling. Toen ze in Beacombe uit
den trein stapten, kwamen zi| tot de bevin
ding, dat de naam van het landhuisje
„Rotshuis”, goed gekozen was, want het was
gebouwd op een rotsplateau. Maai daarmee
was ook alles gezegd. Het was een uur van
de kleine stad verwijderd en de grijze, hard
steenen gevel zag er vrij gevangenisachtig uit.
Het stond geheel eenzaam, waardoor het
leelijke van den bouw nog meer opviei. Daar
boven zag men een grijzen hemel, die het
geheeie landschap een nog troosteloozer aan
zien gaf.
Molly's gelaat betrok.
„O riep ze „hoe vreeselijk
Beladen met hun handtaschjes want beiden
waren zoo verstandig geweest om zoo weinig
mogelijk bagage mee te nemen, liepen ze
moeizaam voort op het hobbelige, rotsige
pad. dat de eenige weg scheen te zijn die
naar het „Rotshuis” heen voerde. Hoe dichter
ze bij het huis kwamen, hoe wanstalliger kwam
het hun voor. Allesbehalve in hun schik,
schelden ze aan. g
Een oude dame met nmj
blozende wangen, die er vnena
strafgevangenis te Rotterdam la een dr^-vol-
zende tetulgen.
President: Wanneer is de kennismaking
tnsschen u en WUkstra begonnen?
Getuige: Toen mijn man nog thuis waa HU
kwam veel bU ons om de gramofoon te hoo
ren - f‘
President: Hebt u nooit-tegen YJe geaegd:
- - „wuueuuun aar. n. au.
Ledeboer tot rechtercommissaris, en Mr. P.
Langen veld tot curator;
den heer K. Steensma. slager te St. Maar
ten. R. C. Mr. A. M. Ledeboer, Cur. Mr. L.
van Loockeren Campagne.
In April nam de to—tand een verontrus
tende wending, van 16 tot 22 April kwamen
er 29 gevallen voor Na de Intrede van de
groote koemarkten vertoonde de ziekte zich
weldra op de Rotterdamsche markt. BU vee,
daar gekocht kwam een geval voor te Poor-
tugaal op 12 April ook te Lage Zwahiwe
kréég een koe de ziekte ook bü koeien ge
kocht te Utrecht, Amsterdam en Leeuwarden
kwam ..Blaar' voc-
Zoo werd spoed.g een deel van Zuid- en
Noord-Holland besmet. Erger nog dan deze
gevallen bU koeien uit Anlo. die naar het
buitenland moesten. De ziekte brak uit op
transport, zoodat ze de grens niet zijn ge-
passeerd.
De Directeur van den veeartsenükundigen
Dienst, de heer Berger verzocht, met slach
ten van vee nauwkeurig na te gaan op stek
ten van den geheelen veestapel ZU. onder
wiens vee de ziekte voorkomt, begeven zich
niet naar deze veemarkten
In de maand April, werden na goedkeu
ring verzonden naar het buitenland 2801
runderen, waarvan alleen naar België 1944
stuks en de overigen naar 10 landen van
Europa. Naar België gingen mede eenige
honderden zware vette varkens.
De Minister van Onderwas, Kunsten en
Wetenschappen heeft benoemd In de com
mission. welke in 1930 belast rijn met bet
afnemen van de examens ter verkrijging van
de akte van bekwaamheid, bedoeld in artikel
77a der Wet tot regeling van het Lager
Onderwijs van 17 Augustus 1878.
Te s-Gravenhage. a. tot lid en voorzitter
H. I. de Bie. schoolopziener van het L. O. in
de Inspectie Rotterdam te Rotterdam;
b. tot lid en ondervoorzitter: J. M Prins,
te ’s-Gravenhage;
c. tot leden: A. J Boneschanscher te
's Gravenhage: P H. Snijders te Leiden; D.
Hoogendoom te Rotterdam; J. Brouwer te
's-Gravenhage: A. B. J Graafland te Rot
terdam; J Hemmes te Leiden: J. L. M. Reu
sing te 's-Gravenhage: P. de Vos te Qouda;
J. Jansen te Delft; C. P. Bcheenloop te
's-Gravenhage; A. Wei— te Rotterdam; B.
Nieuwenhuls te 's-Gravenhage: C M. Ren-
ses te 's-Gravenhage:
d. tot plaatsvervangende leden: W. A. ven
Zant te 's-Gravenhage: P A Hlbma te Lel
den: J. Th. Delemarre te 's-Gravenhage; J.
Bosma te 's-Gravenhage: w. J. Jongejan te
's-Gravenhage: J. W Smeelen te 's-Graven
hage: M. J. Krop te Lelden; B. J. Rldderlk-
hof te 's-Gravenhage: J Lens te 's-Graven
hage: G. J. C. 8e—ink te 's-Oravenhage: J.
W Broekhuysen te 's-Gravenhage; O. J.
Veldhoven te Delft: J. A. A. Penders te
's-Gravenhage: mej. 8 M. 's Graeuwen te
's-Gravenhage
te Amsterdam, a tot lid en voorzitter dr.
H B F. Westerouen van Meeteren inspec
teur van L. O. in de inspectie Hoorn te
Hoorn:
b. tot lid en ondervoorzitter: w. Vertmrg
te Utrecht:
c tot' leden: H. E. C. Swüste te Utncbt;
J. Wolthuis te Amsterdam; A. M. H. de
Jongh te Amsterdam; C. van DU1 te Am
sterdam: A. C. Nakken te HUversum; A.
Jonkman te Haarlem: J de Nobel te R—r-
lem: Th. Hoogen te Amsterdam; J. van de
Rotte te Amersfoort; L Dorsman te Amster
dam: P Mledema te Hilversum; P. c. van
Zuylen te Amsterdam: mej. Joh. OostmeUer
maar
ijker uitzag
dan haar woning maakte de deur open en
glimlachte toen ze het paar zag.
„U bent zeker de jongelui uit Londen,"
zei ze, „we verwachtten echter niet, dat u
tegelijk zou komen."
Zij gaven nu verklaring en uitleg ze ver
telden, dat ze elkander te zamen in den trein
haddden ontmoet, en waardoor ze met elkaar
kennis hadden gemaakt.
De oude dame noodigde hen daarna uit om
binnen te komen. Zij ging het tweetal voor
naar een kleine huiskamer waar alles keurig
onderhouden was.
™„Jim," nep zc, „de jongelui zijn gekomen.
Kom hier, dan kan ie kennis met zc maken.”
- Men hoorde nu een schuifelenden tred en
uit het aangrenzen^ vertrëk kwam, een weinig
voorovergebogen man te voorschijn met een
bnl op. waarachter een paar heldere, ver
standige oogen fonkelden.
JZjoo. zoo,” klonk het, onbevangen „julue
zien er goed uit en ik hoop dat je hier zal
blijven, maar er zijn natuurlijk voorwaarden
aan verbonden.'
Tony keek Mollie even veelbeteekenend
aan. als om m kennen te geven, dat die voor
waadden de zaak wel in duigen konden doen
vallen.
„Vertel jij het hun maar, moeder," gmf de
oude man voort „dat kan je beter dan ik.”
De oude dame richtte nu het woord tot
Molly. Ze was kiem en tenger en ofschoon
Ze er vriéndelijk uitzag zoo ontging het den
e herpzinmgen tezoekei met dat verdriet
en rummer haa met bespaard waren ge
bleven.
„U moet weten," zoo begon ze ..dat jim
jen ik alleen zijn. We hebben een zoon en een
doctor gehad, die als ze nog leefden, nu
ongr j*z even oud zouden geweest zijn als u.
Een aantal leden van de Nederlandsche
LandbouwmaatschappU zullen van 27 tot
29 Mei in net Rijnland vertoeven, voorna
melijk om een bezoek te brengen aan de
groote landbouwtentoonstelling te Keulen.
ZU zullen echter van de gelegenheid gebruik
„Neem me niet kwalijk, juffrouw, dat ik
het u zeg, maar u heb' een roetvlek op uw
neus."
Iedereen weet, dat een welopgevoed ong
meisje, dat zich toevallig alleen met een
jongen man m een spoorwegcoupé bevindt,
een gereserveerde houding moet aannemen.
Molly Scotton las dan odk schijnbaar ijverig
de krant, terwijl ze de verstolen blikken
van bewondering van deii overkant niet
scheen te zien, waarvan ze zich echter natuur
lijk volkomen bewust was.
Na deze minder gebruikelijke opening van 't
treingesprek, keek zij op en wierp een onver
schilligen blik op den spreker. Voor haar
zat een jongmensch met een open gelaat en
voorkomen, wiens grijze, heldere oogen haar
een weinig schalksch en toch eerbiedig aan
zagen. Molly Scotton antwoordde echter met
ze maakte haar taschje open en hield het
spiegeltje voor haar gelaat. Maar toen zij
boven op het puntje van d'r reukorgaan een
groote roetvlek gewaar werd, moest ze toch
lachen. Met een zakdoek veegde ze „het
vuiltje" weg en toen ze het bevuilde plekje
weer met poeder had schoon gemaakt ge-
waardigde zij zich haar dank voor den onge-
vraagden dienst uit te spreken.
„Ik ben u ten zeerste verplicht,” sprak zij.
halfluid „wat moet ik er gek hebbel
gezien."
Het ijs was gebroken. Binnen tien minuten
babbelden zij en Tony Merrick met elkaar
als intieme vrienden.
„Gaat u naar Beachcombe vroeg hij,
en z’n hart sloeg sneller toen zij ja. knikte.
„Zoo wei dat <s aardig, dat treft. Ik zou
met m'n moeder gegaan zijn maar zij moest
een oudere zuster van haar die plotse'ing
ernstig ziek geworden is, gaan verplegen.
Nu moet ik alleen gaan. Ik onderstel." ging
hij voort, „dat u niet naar Beachcombe
reist naar aanleiding van die advertentie
„Vrije kost en inwoning aangeboden."
Hij verwachtte dat ze zou vragen, wat hij
daarmee bedoelde, maai ze keek hem aan
met een blik, waaruit hij opmaakte dat zij
hem begreep en zij antwoordde
„Maar naar dat kosthuis ben ik juist op
--r
grappig
Jupiter riep Tony „dat is het.
„Vrije kost en inwoning" vereischt
geleden
Messen-
;estaan, waarin voor den tijd* van veer-
;en bij een-echtpaar op leeftijd in een
Helaas, hier wees ze met een droevig
gebaar naar de zee ze zijn, bij 't spelevaren
verdronken."
Haar stem beefde en ze zweeg een oogen-
blik, als om haar ontroering te bedwingen.
„We hebben nu het plan opgevat om een
paar jongelui een veertien dagen als onze
gasten te iogeeren te vragen mits zij in onzen
smaak vallen."
„Tot nu toe." zei de oude man, „is dit
laatste niet het geval geweest met de jongelui
die zich voor u hebben aangemcld Ze wilden
onze voorwaarden ook niet aannemen
dit zal met u ook wel het geval wezen. De
jongelui van tegenwoordig zijn heel anders
dan die van vroeger.’
„Welke zijn uw voorwaarden vroeg Tom.
„Luister, u kunt doen wat u wilt gedurende
de dagen dat u hier bent, maar s’avonds
moet u thuis blijven. We gaan hier om tien
uur naar bed en na het eten zou een uwer mij
wat moeten voorlezen. M’n gezichtsvermogen
is in den laatsten tijd verzwakt. Hoe denken
jullie daarover T Geen zin in. hè Net als
de rest T”
Tony wist niet wat hij zeggen zou. Dat
verbod om s’avonds thuis te blijven was een
bittere pil om te slikken. Hij zou dan met
Molly niet naar 't concert in het casino kunnen
gaan en geen wandeling in den maneschijn
Het Tweede Kamerlid Brast heeft
minister van waterstaat gevraagd:
Is net oen minister bekend, dat la den
laatsten tUd veel moellUkheden ontstaan
door het drukke wegverkeer, in verband met
de tollen op de wegen?
Ia de minister bereid, de Kamer mede te
deelen. welke maatregelen genomen «or
den om de tollen op de wegen op te heffen
en welke tollen daarvoor, met behulp van
RUkssteun. in de naaste toekomst in aan
merking komen?
President: Hebt u noolt-tèg'
..Die veldwachters in de .gemeente moeten
miir dood?"
Getuige- Nooit.
F residentToen uw man weg wu. kwam
hij ook nog wel?
Getuige: Ja
Preste’ent- HU zegt om u.
Getuige: Hij kwam alttjd uit xkhaelf.
President: Wat gebeurde er data?
Getuige' HU rat te spelen, om de wUsjes
van de gramofoon te loeren
President: Gebeurde er niets anders?
Getuige: Neen
'President: Ten slotte is u bU hem komen
Inwonen?
Getuige' Dat gebeurde op rijn aandringen.
President: Dus u Het uw kinderen op zUn
aandringen In den steek.
Getuige: Ja
President: Hoe lang heeft u bij hem ge
woond?
Getuige: E-n veertien d—en
President: Toen kwamen de veldwachters.
Waarom ging u niet met hen mee?
Getuige: Dat wilde Ye niet.
Péesldenf: Na korten tijd kreeg u een dag
vaarding. die gebracht werd door den veld
wachter Hoving, om voor den rechter-com-
mlssaris te Groningen te verachünen. Bent
u er ook heengegaan?
Getuige: Dat wi'de WUkstra niet hebben
President: In den morgen van 18 Januari
kwamen de veldwachters. U lag nog te bed
Getuige: Ja Ye kwam bil mltn bed en
zelde: ..Daar rijn de veldwachters" Hij wil
de mij niet laten gaan, omdat hU mU bU
mUn kinderen heeft weggebaald en het zUn
eer te na kwam.
President: Heb Je bezien dat Ye schoot?
Getuige: Ik heb Ye niet zien schieten,
maar wel hooren schieten. Later merkte ik,
dat nU de achterdeur uitging. Toen kwam
hU terug met een geweer en een mes in de
hand. HU zelde: ..Ik heb ze alle vier dood
geschoten." Zijn hand bloedde.
President: Was je er bU. toen Ye het
huis In brand stak?
Getuige: Neen.
President: Waar was je toen?
Getuige: Ye zelde van te voren: Neem je
flets maar en ga weg want ik zal eerst den
boel in brand steken." Toen ging ik net. de
flets aan de hand op den weg staan Later
kwam Ye tol) mU.
President Was Je erg van streek?
Getuige: Ja mUnheer.
De veehouder A. Postma. te Doezum. woont
dicht bU Wijkstra. HU verklaart dat. vóór zU
gingen samenwonen. Aaltje van der Tuin
dikwijls bU WUkstra kwam Op 18 Januari
gingen zU aamenwonen.
President: Voor dien Ujd woonde xUn
moeder bU hem in. Kwam Aaltje toen ook
bU hem?
Getuige: Ja zeker, tr-Unheer. ZUn moeder
beklaagde zich er over.
President: Wat zelde zU dan?
(Vervolg)
Mr. Levie de verdediger, stelde den des
kundige dr. Van Mesdag de vraag:
Mr. Levie: ,.U verdachte's neiging om zich
re’.f met Nietzsche en de groote wU*geer*n
\an Griekenland en Rome te vereenzelvigen
ook normaal?"
Dr. Van M 'ag: „Dit te in zeker opzicht niet
normaal, maar als abnormaal is het zeker
niet te beschouwen. Verdachte rit in xUn cel.
is In zichzelf gekeerd en zoekt naar een we-
reldbeschouwlng. waerin zUn daden j>ass-n."
De deskundige uit Utrecht, prof dr A.
Grunbaum, heeft WUkstra onderzocht on
geveer seven maanden na prof. Wiersma en
dr. Van Mesdag De uitkomst van dit on
derzoek was, dat het betrof een persoon,
die zeer geremd was in zijn uitingen Op
het feitelUke kan verdachte niet antwoo--
den. steeds kwam hU aan met metaphysl-
sche antwoorden .die felteliik buiten de raak
omgingen— .doch volgens verdach# er in
betrokken waren. Toen hebben getuige en
prof. Roels WUkstra nog eens schriftelVte
vragen gesteld. ZU kregen den Indruk, dat
ri) bier te doen hadden met een niet geheel
normaal persoon.
Wat de sexueele hoerigheid betreft, deze
meent dr. GrUnbaum dat die wel degelUk aan
wezig was. Toen vrouw Wobbes in zUn leven
kwam, gedroeg hu zich p- -• .et Nimmer had
hU omgang met een vrouw gehad, deze
vrouw was een geneel nieuw element in
zUn leven, dat daardoor geheet^veranderde.
President: „Hoe verklaart u het dood
schieten der veldwachters?"
Getuige: „Het betreft hier een reeks
van handelingen, die een physisch dwang-
karakter dragen HU zelde zich alles te her
inneren, hU wist dat het verkeeid was.
maar hU deed net toch Ten slotte ver
brandde hU sUn huis, wat nergens toe
diende en nog een grooter gevaar bracht.”
De advocaal-generaal„Erkent u geen
normale misdadigers?
Getuige: ..Zeker wel Als hU geen veld
wachter had doodgeschoten, zou er reden
rijn hem voor normaal te houden. Thans
echter niet. Het betrof hier een dwang
voorstelling. verdachte wist, dat dit ver
keerd was. maar hU moest het doen, even
als sommige menschen bU de begrafenis van
hun kind gaarr-lachen. hoewel zU het zelf
verschrtkkelUk vinden dat zU zulks doen
Na de pauze wordt het eerst gehoord prof,
dr. M. J. A. Roels. hoogleeraar te Utrecht.
Deze zegt, dat WUkstra iemand is met meer
dan normale tntellectueele begaafdheid en
tevens iemand, een sterk gevoel heeft Iets
- bijzonders te sUn. Hoe komt het dat vrouw
Wobbes, die intellectueel ver beneden hem
stond, zooveel Invloed op hem kreeg? Men
kan dit niet anders verklaren dan door
sexueele hoerigheid aan te nemen en we) tn
die mate, dat het hem kan drUven tot daden
tegen rijn belang tn. wnartoe hf) anders niet
gekomen zou zUn. Op den bewusten morgen
Is kalm overleg uitgesloten
Raadsheer mr. Nlriiwenhulsen: ..Zou ver
dachte ook door een anderen prikkel tot de
daad in staat geweest sUn, b.v. als zU hem
zelf hadden willen gevangen nemen?"
Oetulge gelooft niet, dat dit het geval Is.
Vrouw Wobbes getuige
thans gedetineerd in de
>tere verrassing volgde,
toen zij tot de ontdekking kwamen van den
met haar kunnen maken. Het jonge meisje
echter bespaarde hem de moeite om een
beslissing te nemen.
Zij had mevrouw Miller aandachtig gade
geslagen en was getroffen door haar edel
aardig voorkomen, door de goedheid die
uit het geheeie wezen der oude dame sprak.
Vlug liep zi) op haar toe. sloeg haar armen
om d’r hals en gat haar een kus.
„We zullen hier blijven." zei ze, zonder
meer. Tony zei niets als Molly hier bleef,
dan bleef hij ook.
Over 't geheel genomen, hadden zij daar
geen spijt van. Hun kamers waren van alle
gemakken voorzien en de kost was er uit
stekend. Gedurende den dag waren ze aan
zich zelven overgelaten ze wandelden veel,
maakten uitstapjes in den omtrek en waren
verliefd op elkaar eer dat ze 't eigenlijk zelf
nog goed wisten.
Maar de avonden vielen beiden, vooral
in 't begin, lang. De oude James Miller hield
zich stipt aan de voorwaarden die hij gesteld
had. Niettemin viel de oude heer in den
omgang mee ondanks z’n ruw en onver
schillig uiterlijk, was hij een goed mensch.
Mevrouw Mary Miller vonden ze eenvoudig
allerliefst.
Zoo gingen de veertien dagen spoedig
voorbij. Op den laatsten avond van hun ver
blijf bij het oude echtpaar waren Molly
en Yony eenrgszins onder den ikdruk van
hun aanstaand vertrek.
Den geheelen dag was James Miller on
rustig geweest hij was het huis in en uit
geloopen. glsof hij rust noch duur had. Zc
naddep verwacht, dat hij hen na 't souper,
van de taak zou hebben ontslagen om hun
voor te lezen, maar hun verwachting werd
niet vervuld. Onder 't voorlezen was hij
echter zeer verstrooid hij scheen met andere
gedachten bezig. Tony geloofde niet dat hij
een woord verstond van hetgeen hij hem
voorlas. De klok sloeg tien uur in het
„Rotshuis” het klokje van gehoorzaamheid.
Het was op dien avond het uur van ver
rassing een verrassing, die de oude Jim voor
de jongelui „in etto" had.
Hij verliet het vertrek en kwam een oogen-
blik later met twee schoppen terug, om den
grond om te spitten. Hij overhandigde dit
tuingereedschap aan z’n gasten.
.Tiet is een prachtige avond.” lachte hij
„we zullen dus een beetje paan spitten. Kóm)
maar mee.”
Het was inderdaad pracntig alles in de
natuur ademde rust en vreê en zilveren
stralen dei maan wierpen haar bleek en
fantastisch licht op de zacht murmelende
zee en de grijze, steile klippen. James Miller
ging het tweetal voor naar een plek in z’n
tuin, waar nog met lang geleden de grond
omgewoeld scheen te zijn.
„Hier moeten jullie graven I’ beval hij.
De jongelui gehoorzaamden en gingen
ijverig aan 't werk. Maar het duurde niet
lang, of de oude man sloop, zonder dat ze
*t merkten, weg. Na een paar minuten be
merkten zij z’n afwezigheid ze hielden op
met spitten, en zagen elkander verbaasd aan.
„Wat ter wereld bezielt hemzoo
begon Tony. Verder kwam hij diet. In het
bleeke maanlicht zag hij Molly’s donker
blauwe oogen schitteren als twee sterren in
den nacht. In een oogwenk stond hij naast
haar. Een paar korte vragen en antwoorden
volgden wederzijdse^. Ze wisten nu, dat ze
elkander innig lief hadden en dat ze eens
man en vrouw zouden worden
Een zenuwachtig kuchje liet zich in hun
nabijheid hooren de oude heer Miller was
blijkbaar in aantocht. Vol ijver gingen Tony
en Moliy weer aan *t spitten ze namen den
sclyjn aan alsof ze daar onafgebroken mee
bezig waren geweest. Op het oogenblik dat
de oude man zich weer bij hen voegde, stiet
Molly’s spade op een hard voorwerp
Op aanwijzing van dén bewoner' van het
„Rotshuis" haalden zi) het voorwerp, dat
een vierkant houten kistje bleek te zijn, uit
den grond, gingen er mee naar huis en legden
het gevondene op tafel.
Een tweede, nog
toen zij tot de ontdekking kwamen van den
inhoud van het kistje. Er lagen pakjes bank
biljetten van éen pond in.
„Vijf honderd stuks I” lachte de oude heer
„ik weet het want ik heb ze er zelf in gelegd.
Mary en ik wilden u een ongedachte ver
rassing bereiden. Ze zijn voor u beiden
ieder krijgt de helft onder voorwaarden dat
jullie met elkaar trouwt."
Ze keken hem. sprakeloos van verbazing,
aan
„We zijn ai met elkaar veriootd.*' bracht
Tony eindelijk met moeite uit „maar we
kunnen dat naiuurli/k met adnnemen en....
Mevrouw Mrllei echter belette hem met
spreken voort te gaan
..Dat kunnen jullie wei zoo viei ze hem
in de rede „jullie zijn heet vnendeiijk en
onbaatzuchtig jegens twee oude, eenzame
menschen geweest en hebben een beiootung
verdiend. Morgen zal James deze aangelegen
heid mei z’n rechtskundigen aadsman in
orde maken. Laten we nu maar met meer
ovet de zaak spreken Het is tijd om naar
bed te gaan
Noch Molly noen lony tonnen dien
nacht den slaap vatten Maai toén ze den
volgenden morgen een onderhoud hadden
met den rechtskundigen raadsman van den
ouden heer Miller begrepen ze. dat het seen
aardigheid of een grap was
„Ik zou deze schenking aannemen, raauuc
hun de rechtsgeleerde ..mijnheer Mibet
heeft me toestemming verleend om u te zeg en
lai tin rijk en benaiv» z’n vrouw *e«n
nabestaanden heett. Hei is z’n wensen, dat
u die vijfhonderd pond ais een huwelijks
geschenk aanvaardt van hem en zri vrouw.”
Het verloofde paar weigerde dan ook met
langer en waren den komng te rijk.
