dduitenlandsch od^ieuivs
FEUILLETON
Kinderen
PUROL
derde blad
WAT IS EEN INTERNATIONAAL
AMBTENAAR?
BLADZIJDE 1
ZATERDAG 10 MEI 1930
Doos 30» Tube 80 et.
Italië
Strenge critiek op Hoover
Grandi houdt een rede
Misleidende verklaringen
Het Volkenbondssecretariaat
de politiek
en
De Volkenbond
Een woesteling
Parlementaire verantwoordelijkheid
De arrestatie
Gandhi
van
Een onderzoek van Scotland Yard
De Spaansche troebelen
Monarchistische reactie
Het Vlootbouwprogram
Het wetsontwerp van Britten
De troebelen in Britsch-Indiê
LUCHTVAART
mu
CWttdfc vcvdgd)
v
Krankzinnige bezoekt
President Hindenburg
Gemengde ^Buitenlandsche
(Berichten
DE ERFENIS VAN EEN
PRINSES
Eigenaardige bevolking
Gevangenis in brand gestoken
Nieuwe rede van
Dr. Bruning
Groote overstroomingen op Ceylon
Zou J*n den
Luchtverkeer op de vliegvelden
gedurende April 1930
Een windhoos in Tokaye.
en de Conferenties
Nieuwe arbeidsonlusten te Oslo
Henderson en Briand aan een
noenmaal
Lw-i
De Haagsche Accoorden
zyn ridderlyk gemoed
vlootverdrag
J
De Velligheidscommissie
gesticht
Grandi
.3
it.
Dr. Bruning
vroeg de advocaat
Uw
hernam
me-
goed nagedacht? Wilt
hy; „Zaken zijn zaken”.
zoek»? Heelt hy
r -
Vfl
ger is een
tarissen-Generaal zjjn
mi
vele
jbn
een
scheldene achtergehouden wegens publicaties,
die tendentieus worden geacht.
jri rede in de provinciale vergadering
Centrumpartij heeft Dr. Brüning
Volgens een bericht der Morning Post"
heeft de premier Scotland Yard opgedra
gen vast te stellen, hoe het bericht, dat het
kabinet zich voor de arrestatie van Gandhi
heeft uitgesproken, in drie Londensche och
tendbladen is gekomen.
wikker
den.
In een plaatsje in den staat North Caroli
na eischte een volksmenigte de uitlevering
van een neger, die in de gevangenis aldaar'
zat opgesloten, teneinde hem te lynchen.
Toen de uitlevering geweigerd werd, be-
coot de menigte de gevangenis met benzine
en stak haar in brand.
i. Een meerderhelds-
en wilde kalmeeren.
toch
zijn
rijke,
daarvoor
hebben
a en
ont-
on-
samenwer-
Kabinet
om.
plotseling
geheimzinnige macht, stelde zich aller-
aderlinge vragen:
Het noordelijk deel van Colombo of» het
eiland Ceylon Is door groote overstrootningen
geteisterd. Er zijn 10.000 menschen dakloos
geworden. Een electrlsch krachtstation staat
geheel onder water en is bulten werking ge
steld.
lijkheid is het niet mogelijk tot een sanee-
ring der politieke en economische verhou
dingen te komen.
Er moet naar gestreefd worden de onl
ustig en st ibiel te doen geschie-
uitgevoerd
de Nationale
_iovenfabriek en
dat hjj de deugden
;ld taxeert?
left hij mij dat niet
het hjj mij dat dui-
restant weder los te lal
socialist, die de gemoei
werd tegen den grond geslagen. Uit Oslo zijn
verscheidene vrachtauto's met politie-perso-
neel naar de betreffende streek gezonden.
Zij hebben de emplacementen der groote
houtvlotterijen bezet, zoodat thans de hout-
vlotterij. die Woensdag weder op gang was
gebracht, wederom stilligt. Een Noorsch offi-
cier-vlieger schijnt de organisator te zijn van
de communistische onlusten.
De minister van bultenlandsche zaken.
Grandi. heeft heden in de Kamer een uit
voerig rapport uitgebracht over de houding
van Italië op de conferenties te Den Haag
en te Londen.
Foto uit Indië, waar Gandhi aanspoort tot overtreding van het Britsche zout
monopolie. Op ons plaatje ziet men in den hoek een bak, waarin het zeewater
wordt verdampt totdat het zout over blijft. Ook vrouwen nemen aan dit zout
koken deel, waardoor zjj actief deelnemen aan de burgerlijke ongehoorzaam
heid en deswege tot 6 maanden gevangenisstraf zijn veroordeeld.
bekennen, maar nooit zal men van
Gerly kunnen zeggen, dat hjj iemand
het geld trouwt. r
Meteen stond hij toen op.
Mijnheer en mevrouw de Grisoire durf
den geen weerstand te bieden aan Bend’s
besluiten die zij voor onverzettelijk aan
zagen.
Het is negen uur; ik ga naar Ftvit-
Aulade. kan ik mij door Jan laten ge
leiden?
de Grisoire sprak met haar
zachte, aangename stem over vrienden en
kennissen, over Raymonds toekomstplannen
en duizend andere dingen, die in haar
mond een bijzondere bekoorlijkheid .kregen
en het hart van den advocaat trilde op
haar woorden als de snaren van een harp
door een kunstzinnige hand bewogen.
Opeens maakte de glimlach om de lipj>en
van het jongemensch plaats voor een droe
ven trek. Kwam een zorg hem plotseling
kwellen? Of was het wellicht een pijnlijke
herinnering, een onverwachte vrees, die zijn
optimisme kwam storen?
Neen, het was een blik die doordrong tot
in zijn ziel, de blik van Jan. den huis
knecht, die achter de barones staande, hem
zoo angstig vreemd aanstaarde. Er lag op
bet gelaat van den knecht een uitdrukking
van energie en evens iets sombers als een
groote droefgeestigheid. Zooals Raymond
hem daar zag staan geleek hjj de schaduw
van het noodlot, dat zijn meester, den graaf
de Gerly. getroffen had.
Verschillende gevoelens welden er op in
het binnenste van den advocaat en zjjn
verbeelding, plotseling overmeesterd door
een gel
lei *n<
hem misschien reeds gevonden? Wat be-
teekent dat bezorgde gelaat?
Wie weet? De schijn bedriegt ons zoo
dikwijlsDaarbij, had mijnheer Rochebel,
de man met zooveel doorzicht en vernuft,
niet beweerd dat de moordenaar zich niet
verborg, m%ar gewoon als de andere men
schen leefde?
Terwijl deze en dergelijke gedachten zijn
hoofd doorkruisten, bleef zijn gelaatsuit
drukking bezorgd. Zoo even was hij hjj nog
vroolijk gestemd geweest en nu dacht hij niet
meer aan lachen; de verandering kon niet
onopgemerkt blijven en zoo vroeg mevrouw
de Grisoire:
Kotn René. waarom kijkt ge zoo be
drukt? Volgen uw zaken, uw processen u
zelfs hier? Hoe kunt ge zoo ernstig kijken,
vlak bjj het kasteel van Font-Aulade?
Deze moederlijke vermaning bracht weder
een glimlach op René's gelaat.
Ik ben met triest, ik ben eqptig. ver
ontschuldigde hij zich.
Kom, laten we nu naar het salon gaan.
Mijn vrouw en ik hebben een ernstige zaak
met u te bespreken.
Daarna stond men van tafel op en terwijl
de baron zijn pijp aanstak, bood de advo
caat zjjn arm aan mevrouw.
Deze sloot de salondeur achter haar dicht
en op René afgaande nam zij diens hand,
keek het jongmensch recht in de oogen en
begon
Houdt ge nog steeds van Paula?
Schiphol, de luchthaven van Amsterdam,
werd gedurende de maand April aangedaan
door 496 verkeersvliegtuigen der geregelde
luchtlijnen, 200 vliegtuigen van leger en
marine en 22 extra-vliegtuigen. terwijl 11
proefvluchten met vliegtuigen van de
K. L. M. en andere luchtvaartmaatschap
pijen werden uitgevoerd. Tevens hadden er
47 vluchten plaats met vliegtuigen van de
N. V.é Ned. Vliegtuigenfabriek „Fokker” en
42 vluchten met Pandervliegtuigen van de
Nationale Luchtvaartschool. Het aantal plei-
ziervlelgers bedroeg 456 en het aantal be
zoekers 6981.
Waalhaven, de luchthaven van Rotter
dam, werd gedurende die maand aangedaan
door 231 verkeersvliegtuigen, 86 vliegtui
gen van leger en marine en 27 vliegtuigen
van de Nationale Luchtvaartschool, de
Kocihovenfabriek en verschillende particu
lieren. Bovendien werden op Waalhaven 175
proef- en oef en vluchten uitgevoerd door
vliegtuigen van de K. L. M..
Luchtvaartschool, de KooBioi
van Leger en Marine. Het aantal pleizier-
vliegers bedroeg 101 en het aantal bezoekers
7095.
Gisteren heeft een krankzinnige twee
maal beproefd tot rjjkspresident Hinden
burg door te dringen.
Eerst verscheen hij om ongeveer half acht
en toen nogmaals om negen uur.
De ongeveer 30-jarige man. die den in
druk maakt tot de arbeidersklasse te be-
hooren. reed in een taxi tot voor het paleis
van den rjjkspresident. Toen op zijn bellen
de portier verscheen, en deze hem op zijn
verzoek om den rükspresident te spreken,
niet dadelijk door wilde laten, greep hij den
bediende aan en wilde zich met geweld toe
gang verschaffen. Toegesnelde rechercheurs
en militairen konden slechts mét groote
moeite den zonderlingen bezoeker overmees
teren. die ten slotte -In een auto naar het
politiebureau werd gebracht. Onderweg
bleef de man zich hevig verzetten. Toen
hjj de ruiten van den wagen stuk had ge
slagen. besloot de politie hem te voet naar
het bureau te brengen, hetgeen slechts met
de grootste krachtsinspanning ten slotte
gelukte. Onder het verzet door riep de ar
restant steeds: „Mijnheer de Rijkspresldent,
help mjj toch!”
Op het politiebureau weigerde de man
elke inlichting; hij bleek pu geheel apa
thisch. Papieren had hij niet bij zich. Men
meent met een krankzinnige te doen te
hebben.
Een later telegram meldt, dat de man
herkend is als een te Berlijn wonend koop
man, Otto Bemfeld genaamd. Hij is op ad
vies van een medicus naar een krankzinni
gengesticht gebracht.
bedrage van 439.195.000 dollar, waartoe
reeds machtiging werd verleend, stelt Brit
ten voor, den president te machtigen, in de
volgende acht jaren over te gaan tot den
aanbouw van 73.500 ton lichte kruisers.
55 500 ton destroyers. 42.100 ton duikboo-
ten en 69 000 ton moederschepen voor vlieg
tuigen. alles te amen een bedrag, groot
499.308.000 dollar kostende.
Naar het W. B. uit Boedapest An
heeft gisteren een windhoos in het Tok
wynbouwgebied de twee dorpen TallVi
Ratha geteisterd. Alles wat de cycloon!
moette. boomen, daken telefoonpalenli
werd meegesleurd. In twee minuten tijd was
een ontzaglijke schade aangericht.
Uit verschillende steden in de provincie
'komen berichten over hagelslag, welke ook
groote schade veroorzaakte.
In het Huis v’an Afgevaardigden is heden
reeds het verzoek aan de regeering gedaan
de zwaarbezochte gebieden te steunen.
Naar gemeld wordt is het te Gjoevik onder
leiding van een communistisch advocaat we
derom tot onlusten gekomen. Een 500-tal
communisten trachtte de gevangenis te be
stormen en den zich in arrest bevindende
communistische leider te bevrijden. De poli
tie slaagde erin de menigte terug te drijven,
die zich vervolgens verzamelde voor het re-
dactiebureau van een der burgerlijke bladen.
De communisten dwongen de politie een ar-
Vol-
vele Volken-
iogvbMbn zouden,
nibmt-'vol van een nieuwe
van ambtenaren, het „internatio
nale ambtenarendom'! Nationale ambtena
ren en beambten kende men wel. die waren
er genoeg; gemeente-secretarissen. kassiers
van spaarkassen, lui in gemeentedienst, dat
waren nog maar plaatselijke ambtenaren
Maar nationale: dat waren lieden van het
Spoor en aan de Post verbonden, zelfs ge
volmachtigde gezantenNu kreeg men in
ternationale ambtenaren en men wist er niet
goed weg mee, ze hoorden tot geen van
beide bovengenoemde soorten Met de stad
Genève hebben ze niets uit te staan en ook
niet met een of anderen staat.. Natuurlijk
zijn ze burgers van hun vaderland, er zijn
Engelschen onder en Franschen. Duitschers.
Italianen, Spanjaarden, Polen, Llthauen en
Zwitsers. Maar in de uitoefening van hun
ambt zijn ze niet verantwoordelijk aan hun
eigen regeering. maar aan hun chef, den
secretarls-generaal van den Volkenbond. En
deze st^at weer onder de Volkenbondsver
gadering Tenminste., zoo staat het op pa
pier. Zoo zou het moeten wezen. Maar in
den loop der jaren, liever al heel gauw, Is
er de politiek tusschen gekomen. De regee-
ringen hebben al spoedig Ingezien, wat het
beteekent een landsman te hebben onder de
vooraanstaande ambtenaren van het Ge-
neefsche secretariaat. Want eigenlijk is dat
secretariaat dat de conferentie heeft voor
te bereiden, het te verwerken materiaal vast-
stelt en gereed maakt, eigenlijk is dat se
cretariaat, herhalen we. de kern van heel
den Volkenbond, het eenigc concrete en
blijvende, waar men houvast aan heeft. Het
heeft een huls, het heeft vast-aangestelde
ambtenaren, het heeft een adres, kortom,
het is iets concreets, iets tastbaars, in te
genstelling met het moeilijk-definieerbare
begrip „Volkenbond", waar ieder zich
eigenlijk iets anders bij voorstelt. Er
zelfs lieden die zeggen: „De Volkenbond?
wel dat is het Secretariaat!” en ze heb
ben niet helemaal ongelijk.
Dat alles hebben de regeerlngen heel goed
in de gaten gehad toen de Volkenbond ont
stond. toen het Secretariaat werd gesticht.
En daarom nam dan ook de strijd om de
baantjes terzelfder tijd een aanvang. Iedere
Staat zou erg graag de post van Secretaris-
Generaal, Onder-Secretaris-Generaal of
van Directeur voor zich reserveeren Wie
het eerste komt, wie het eerste maalt, ten
minste.... als hij wat in de pap te brokken
heeft. En daarom is de huidige samenstelling
van het Secretariaat een trouwe weergave
van de machtsverhoudirtgen. Het meerendeel
der ambtenaren zijn Franschen en Engel
schen. Dan komen Italianen en Japanners,
maar., in veel minder aantal. En heelemaal
achteraan komen de Duitschers en de Oos
tenrijkers: men kan hun aantal best op zijn
tien vingers tellen. Omdat Duitschland een
der vijf permanente zetels bezet houdt, mag
het ook een Onder-Secretaris-Generaal be
noemen. Maar bij de verdeeling der functies
heeft men hem de minst-belangryke gege-
De Veiligheidsconunissie van den Volken
bond heeft heden haar werkzaamheden in
zake de maatregelen ter voorkoming van
oorlog beëindigd. De overeenkomst betreffen
de een accoord kon echter niet verkregen
worden. Aan den Volkenbondsraad tullen de
twee verschillende stroommgen. die be
lichaamd zijn in de ontwerp-overeenkomsten.
kenbaar gemaakt worden Met de Duitsche
opvatting heeft men in zooverre rekening ge
houden. als de instelling van een neutrale
zóne verlangd wordt, terwijl de idee van con
trole- en sanctierecht evenwel verworpen
wordt. Daarentegen wordt overeenkomstig de
Fransche opvatting in het andere ontwerp
aan den Volkenbondsraad controle- en
sanctierecht voorgestcid. fndien een staat
de maatregelen van den Volken'oondsraad
tot belegging van een conflict niet wenscht
te aanvaarden en tot den oorolg besluit. De
Duitsche opvatting wordt gesteund door En
geland, Italië en enkele neutrale staten Ter
andere -zijde staan Frankrijk. Polen en de
Kleine Entente.
De laatste zitting van de Veilig'neidscom-
mlssie gaf den vertegenwoordigers der mo
gendheden gelegenheid hun zienswijze nog
eens kort en duidelijk te onderstr4epen. Zoo
verklaarde Lord Robert Cecil o a namens
de EngeLsche regeering. dat deze principieel
iedere uitbreiding van de sanctie-n^atrege-
len buiten de reeds bestaande dwalingen
van het Volkenbondspact om afkeurt.
De woordvoerder van Frankrijk Massigli
wenschte uitbreiding en versterking van
de bevoegdheden van den Volkenbondsraad
in conflict-gevallen.
Namens Duitschland betreurde Göppcrt.
dat er geen accoord tot stand is gekomen,
terwijl voor Italië De Marinis betoogde, dat
het Fransche ontwerpverdrag besen de be
voegdheden van de Veiligheidscomm'ss** uit
gaat. Bij het Fransche standpunt sloten zich
ook de vertegenwoordigers van Polen. Roe
menië, Tsjechjwlokwakije en Yougqslavië
aan. S
Op wonderlijk rustige wijae is de verijde
ling van de door de generaals Anido en Bar
rera op touw gezette staatsgreep in haar
werk gegaan. Toen de regeering van de plan
nen In "kennis was gesteld, liet zij den gene
raals weten dat ze zich tot het uiterste zou
verweren. Tegelijkertijd werd een bewaking
voor de woningen der beide revolutionnaire
leiders ingesteld.
Gemeld wordt dat de bijeenkomst der libe
rale politieke kopstukken in het huis van den
voormaligen Kamerpresident Villanueva fei
telijk op instigatie der regeering is geschied,
een uiterst taktische zet dien men van Beren-
guers kabinet, dat als een overgangsministe-
rie wordt beschouwd, niet had verwacht. Ko-
ning Alfonso> zou Berenguer krachtig heb
ben ondersteund en de revolutionnaire gene
raals, ofschoon voor de dynastie ageerend. 'n
krachtige waarschuwing hebben doen toeko
men.
De wederopleving van de republikeinsche
propaganda, die door de redevoeringen van
Prieto en van prof. Unamuno zeer was ver
scherpt. heeft de reactie tot haar ingrijpen
gebracht. De monarchisten zijn bezig met de
vorming van een soort ï>n fascistische groe
pen. z-g. nationale legioenen, terwijl er In
het officierencorps hevig wordt geageerd.
De sludentênrelletjes der jongste dagen
«aren koren op den molen der monarchisten.
Het heet dat generaal Anido zelfs agents
provocateurs onder de studenten zou hebben
verspreid om ongeregeldheden uit te lokken.
In de politierapporten werd ook inderdaad
vermeld dat zich onder de gearresteerden
personen bevonden, die niets met de studen
ten haden uit te staan.
Te Madrid loopt het gerucht dat koning
Alfonso voornemens zou zijn zelf de regeering
op zich te nemen zooals koning Alexander
van Joego-Slavië doch de Madrileensche cor
respondent van het „Bërl. Tageblatt” meent
dat de koning een te. ervaren politicus is om
de kroon door zjjn persoonlijke verantwoor
delijkheid tot het uiterste te belasten.
Ofschoon de uit Spanje komende reizigers
verklaren, dat alles kalm is, wordt gewield,
dat er een zeer nauwkeurig toezicht aan de
grens wordt geoefend. De buitenlandsche bla
den worden zorgvuldig nagekeken en ver-
Omtrent het onderhoud, dat Briand heden
met den Engelschen Minister van Buiten
landsche Zaken* gehad heeft, wordt nog het
volgende gemeld:
De beide Ministers van Buitenlandsche
Zaken hebben zich allereerst onderhouden
over de a.s. Volkenbondsraadszitting.
Vervolgens bespraken zij de kwestie van de
Vlootontwapenlngen. Briand heeft Henderson
hierbij op de hoogte gebracht van den stand
der Fransch-Italiaansche besprekingen.
HU stelde vast» dat er nog geen essentiee
ls vooruitgang was bereikt, doch dat hij
hoopte te Genève gelegenheid te hebben van
Scialoja uitsluitsel te verkrijgen omtrent de
Itallaansche plannen.
Briand verzekerde, dat htm zeer veel ge
legen was aan een zoo snel mogelijk her
vatten van de besprekingen.
Verder heeft Henderson zich accoord ver
klaard met de door Briand uitgesproken
meeningen over een Europeeschen economi
seren bond, waarbij de Engelsche Minister
Van Buitenlandsche Zaken Briand geluk toe
we nsch te.
Het onderhoud van de beide staatslieden
werd besloten met een gedachtenwisseling
over problemen samenhangende met de
Y oung -obligaties
vallen en bezeeren zich dikwijls, en het
wiegekind heeft vaak last van roode of ge
smette huid. Dit verzacht en geneest men met
biederf?
Als eenig antwoord nam de hand
der barones, en sprak vervolgens:
Sta mij toe, dat ik nog wat nadenk....
of neen. Ik wil onmiddellijk zekerheid heb
ben. Ik ga mijnheer Rochebel opzoeken ren
hem mijn gevoelens jegens zijn dochter te
bekennen, maar nooit zal men van een
om
Zoudt u mM|
uit 't veld geslagen
Bent u er zeker
van zijn dochter in
Beslist! Al
openlijk gezegd, toe
delijk verstaan.
René bleef sprai
De trots
streed tegen
Na
vrouw:
Wel, hebt ge goed nagedacht? Wilt
gij ons gelükkig maken door te acceptee-
ren hetgeen wij u van ganscher harte aan-
Britten, de voorzitter van de commissie
voor vlootzaken uit het Representanten-
huls, heeft bijzonderheden bekend gemaakt
van het wetsontwerp voor den bouw van
oorlogsschepen, dat hjj van plan is in te
dienen Buiten en behalve den bouw ten
In het deel van zijn rede, waarin hij zich
o.a. keerde tegen de agitatie van de sociaal
democratische pers, verklaarde spr., met
nadryk. dat het niet langer aanging, dat de
politiek in de fractievergadering gemaakt
werd, doch dat de regeering den moed moet
hebben leiding te geven en vastbesloten
moet zjjn om alle middelen, die de grond
wet ter beschikking stelt, dat wat zjj als
noodzakelijk voor de redding van het
Duitsche volk acht, ook inderdaad parle
mentair door te voeren.
Inzake de werkloosheid gaf spr. het voor
nemen te kennen te streven naar een sa-
neering der gemeentelijke financiën, aan
gezien de gemeenten dan weer in meerdere
mate In staat zullen zjjn werken te laten
uitvoeren en aldus harerzijds gunstig op het
werkloosheidsprobleem invloed uit te oefe
nen. De nieuwe regeering zal zich zeer in
het bijzonder met dit probleem bezighou
den en zal een reeks maatregelen moeten
nemen om de arbeidsmarkt en In de eerste
plaats de bouwmarkt op gang te brengen.
In dit verband somde spr. een aantal 'maat
regelen op, welke deze doeleinden zullen
kunnen verwezenlijken. Kapitaal is echter
niet voorhanden, voor beleggingen op lan
gen termijn. Het vertrouwen ontbreekt.
Derhalve moet een financleele politiek varf
bezuiniging worden gevoerd, hetgeen de re
geering echter dwingt om in dit jaar niet
de voor de werkloozenverzekering aanzien
lijke uitgaven te doen
Als voornaamste taak van deze Rijksre-
geerlng duidde spr. ten slotte aan. de
noodzakelijkheid om het Parlement te dwin
gen de verantwoordelijkheid op zich te ne
men. Zonder parlementaire verantwoorde-
geen kinderen. René zoudt gij niet onze zoon
willen worden ons vermogen behoort u
dan voortaan toé.
De advocaat schrok bü dit onverwachte
voorstel en zei ridderlijk:
Dat nooit!
Wat nooit? kwam de baron daar tegen
op. Wij geven u geen aalmoes maar een
bruidschat.
U beiden zijt te goed voor mij. Wat u
mij daar aanbiedt, is niets minder dan een
verzekerde toekomst. Zelf zou ik
geen enkele inspanning gedaan
zoo iets beschouw ik bijna als
verboden waar, als smokkelarij. Ik ben jong
en sterk, ik zal dus mijn handen moedig aan
't werk slaan en al moet ik ook jaren op
Paula wachten, ik voel mij sterk genoeg om
zoolang te blijven zwoegen, totdat ik haar
hand verdiend zal hebben en haar waardig
zal zijn.
Toen de baron zyn jongen vriend zoo hard
nekkig zag weigeren, speelde hij zijn laatste
troef uit. meenende, dat deze de beslissing
zou brengen.
Welnu, zei hij daarom, op gevaar af u
leed te doen door deze mededeellng. moet ik
u toch alles zeggen. Ik weet, dat mijnheer
Rochebel er nimmer in toe zal stemmen u
zijn dochter te-geven, indien gij geen ander
vermogen hebt dan uw naam. Ge weet, dat
hij zeer practisch is en in zulke gevallen zegt
vens. waaruit volgen kan voor een neutraal
toeschouwer, dat de gelijkberechtiging van
overwonnenen en overwinnaars een mooi
sprookje is. De secretarls-generaal is Drum
mond, een Engejschman. Zijn plaatsvervan-
1 Franschman. De Onder-Secre-
de Japanner Sugl-
ra en de Italiaan Paulucci en die hebben
leiding over de afdeelingen Politiek en
Verkiezingen. Hun Duitsche collega Defour-
Feronce heeft een heel interessante afdee-
Ung, maar in politiek opzicht absoluut
belangrijk; die der intellectueelc
king
Het laat zich begrijpen, dat de Duitschers
hierover allesbehalve gesticht zijn Maar
ook de kleine en kleinste staten trekken een
pruillip. Want er komt nog lets by. Er is
niet alleen de onrechtvaardige verdeeling
der posten. Omdat alle landen, zooveel mo
gelijk de leidende plaatsen willen bezet zien
door landslieden, moeten zich deze laat-
sten vanzelf gaan voelen als vertrouwens
mannen hunner regeeringen. „Maar”, vra
gen dan de kleine landen, „waar blijft nu
het internationale beambtendom En daar
om willen ze een hervorming van het Secre
tariaat „in hoofd en leden". De ambtenaren
moeten wezenlijk „internationaal" zijn, ze
mogen zich niet langer voelen als-afgcvaar-
digde der regeering van hun land.... Ook
mogen ze er niet meer op speculeeren. dat
ze na de zeven jaren dienst bjj den Volken
bond, waartoe ze vplgens contract verplicht
waren, worden overgenomen door den con-
sulairen dienst van hun vaderland. Tot nog
toe waren de Volkenbondsambtena/en ook
niet pensioengerechtigd. En daarom hoort
tot die hervorming „in hoofd en leden" ook
vaste aanstelling voor heel 't leven, en pen-
sioeil-gerechtlgd zjjn boven een bepaalde
leeftijpsgrens van ambtenaren, die met recht
„internationaal kunnen worden genoemd.
Maar ook daar zitten weer haken en
oogen aan vast, want de kwestie is nu een
maal politiek. Want wat zjjn „internatio
nale ambtenaren Immers, bestaat er een
internationale staat? Is de Volkenbond zelf
internationaal, in dezen zin. dat hij een li
chaam is, boven de naties verheven? Inder
daad is hij niet anders dan een vercemging
van naties en elke staat probeert binnen het
verband dier vereeniging zijn nationale as
piraties zooveel inogelljk te verwezenlijken.
Kan men de ambtenaren van die vereeni
ging los maken van hun vaderland? Komen
ze dan niet in de lucht te hangen, Interna
tionale .ampliibiën". viscy noch vlecsch?
Worden ze dan geen werktuigen in de hand
van machtgevers, die hen gebruiken zullen
ter bereiking van hun nationale doeleinden?
Dat is een vraag, waaroser veel te denken
valt.
Zijt 'ge van gedachten veranderd, of heb ik
niet goed in uw hart gelezen?
U bent een goede moeder voor mjj. zei
hy ontroerd. Ja. ik heb Paula lief, meer dan
wie ook ter wereld Ik kan mij mijn leven
zelfs niet meer voorstellen zonder naar.
Maar helaas, zuchtte hij. terwijl hij zijn
weldoenster aankeek, ik ben bang, dat dé
toekomst my een allergrootste teleurstelling
brengen zal. Zy Js ryk en ik ben slechts
arm
En u bent van adel, voegde mijnheer de
Grisoire er aan toe.
Wilt gij dan niet haar vermogen aan
nemen door een huwelyk?
Hier zyn wy aan de kwestie waar het
omgaat, verklaarde de barones wy hebben
••n idee, dat we lang overwogen hebben, dus
w witan wat we zeggen. Wy hebben belaas
Meer dan ooit! antwoordde de advo
caat met geestdrift, ofschoon hy wel wat
verrast werd door deze onverwachte
vraag.
Zy ook, vervolgde de barones,
dunkt gy zyt voor elkander geschapen. Uw
maatschappeiyke positie is verzekerd,
huwelijk met Paula kan niet anders dan
gelukkig zyn, want uw. liefde gaat gepaard
met een gevoel van plicht en is aan Gods
wet onderworpen. Is het niet zoo?
René antwoordde niet en bleef met neer
geslagen oogen staan
Heb ik mij vergist? vroeg de barones
ongerust. Kom. beste René. zeg my alles!
Senator Robinson, een dergenen, die na
mens de Vereenigde Staten te Londen het
hebben geteekend heeft voor
het eerst sedert zijn terugkeer uit Londen
een rede gehouden waarin hy zich uit over
den j»olitieken toestand. Hij heeft daarin
strenge critiek geleverd op Hoover wegens
diens optimistische en misleidende verkla
ringen over den toestand van het zaken
leven en de werkloosheid die volgens Robin
son voortdurend slechter zyn geworden
24
Behalve het genoegan Paula te zien, ver
langde hy zeer kennis te maken met haar
broeder dien hy vroeger slechts terloops
opgemerkt had in .sommige mondaine krin
gen.
Er was echter nog een andere reden,
welke hem naar Grisoire dreef. Hy was
nieuwsgierig te weten waarom zyn vrienden
hem zoo dringend verzocht hadden by hen
te komen, zoodra de gelegenheid zich mocht
aanbieden. Op een Zaterdagavond by 't val
len van den avond kwam hy op het kasteel
van Grisoire aan.
Gaarne had hy onverwyld ae kwestie,
welke zyn weldoeners bezwaren moest, gaan
behandelen.
Intusschen deed de by na uitbundige
vrooiykheid van den baron en de barones
geen enkele slechte tyding vermoeden.
Tijdens het souper schertste men zelf
meer dan ooit over al de zonderlinge ver
halen van Font-Aulade.
René was opgetogen van vn^de t*
In zijn
van dr
o a gezegd
Betreffende de taak van het
merkte hy op, dat het thans tyd is
nadat men zich eerst om buüenlandsch-
politieke redenen met de binnenlandsche
politiek heeft beziggehouden, den blik naar
het Oosten tè wenden en te verhinderen,
dat de landbouw aldaar >©t een volkomen
catastrophe gevoerd worm. Dit streven der
nieuwe regeering is tot uitdrukking geko
men in het agrarisch program.
Heden hebben de Fransche, Belgische, En
gelsche en Itallaansche regeeringen de ratl-
ficatleoorkonden Inzake de Haagsche over
eenkomsten te Parys doen deponeeren in het
Fransche Ministerie van Financiën.
Voor de practische Inwerkingtreding van
het Young-plan moet nu nog slechts de of-
flcieele beslissing afkomen van de Bank
voor Internationale Betalingen. Deze Is
Maandag te verwachten.
reloos, verslagen staan.
liefde, s.
oogenblikken
Wie zyn kranten byhoudt, heeft in. de
laatste weken nog al eens een bericht kun
nen lezen, dat deze en gene hooge ambte
naar van het Volkenbondssecretariaat zy«
ontslag tiad genomen. Er werden verschil
lende motieven voor zulk een geste opge-
geven. De óen zou gezant te Parys worden.
De ander kreeg een baantje aan de Inter
nationale bank In Bazel.... Van de derde
werd de reden niet opgegeven, maar men
kan wel nagaan, dat hem de betrekking
"Tilet meer beviel. Als zich in het burgeriyk
leven zulk een opmerkeiyke neiging tot ont
slagaanvragen voordoet, dan gaat men al
licht eens vragen wat er de oorzaak van
kan zijn. Ook in Geneve heeft men naar de
reden gezocht. Als binnen betrekkelyk
korten tyd maar liefst vyf vooraanstaande
ambtenaren van een zoo belangrdk instituut
als het Volkenbondssecretariaat er tus
schen uit gaan, nou dan is er iets niet hee
lemaal in den haak.
Sterker! Er zyn wel niet veel menschen.
die het weten zullen, want zulke dingen
worden zoo licht ondcrgespoeld door den
dageiykschen stroom van telkens nieuwe
gebeurtenissen, maar een feit is, dat voor
kort een expressclyk daarvoor ingestelde
commissie van dertien man zich heeft be
zig gehouden met het vraagstuk hoe het
Volkenbondssecretariaat totaal zou kun
nen worden georganise?rd. -Ze hebben we
kenlang gepraat en ten slotte hebben ze
dan maar besloten, om in Juni nog maar
eens by elkaar te komen, want het pro
bleem dat ze te verwerken gekregen had
den. was wel erg ingewikkeld en zoo maar
niet met een handomdiaal op te lossen Men
kan uit dit alles wel opmaken, dat in dit
vraagstuk die leelyke politiek weer de hand
heeft, zooals het trouwens het geval is bij
zoovele kwesties in Genève Welnu, het
is dan ook zoo!
Het zal den oningewyde niet dadeluk hee
lemaal duidelyk zyn, hoe deze dingen met
elkaar in verband staan Daarom moeten
we vooral een en ander gaan vertellen.
Vooreerst, wat eigenlijk een ..Internatio
nale ambtenaaris. wat hy wezen moet en
welk Idee men in Genève van die betrekking
heeft.
Toen elf jaar geleden dc VolkAbond werd
gesticht en een vast secretariaat werd in
gesteld, noodig geworden voor de werkzaam-
<4icgen van den Volkenbyndsraad. de
kenband&yesfgidcrlng pi
bondsconferentlb^ die
had men den
categorie
gedachte, dat hy misschien weldra zyn
leven zou vereenigen met dat van Paula
om één met haar te zyn in denken, voelen
en handelen
Mevrouw
De Haagsche overeenkomsten. aldus
Grandi. handhaafden niet alleen het even
wicht tusschen de Itallaansche verpUchtin-
tingen en wenschen. doch verschaffen den
staat een aanzienlijk overschot. Italië heeft
ingezien, dat door onderdrukking der elschen
der kleine volkeren de vrede in gevaar wordt
^gebracht en heeft derhalve Opstenrijk. Hon
garije en Bulgarye ondersteund bij het na
streven van een rechtvaardige oplossing van
het réparatieprobleem.
Overgaande op de vlootovereenkomsten
verklaarde Grandi, dat Italië zich tot on-
voorwaardeiyke aanvaardng van de Londen
sche uitnoodiglng had gedwongen gezien. En
geland en Amerika waren aangezocht vor een
gedachtenwisseling. Ondanks het feit, dat
Italië tegenover Frankrijk verklaard had. dat
het de door Frankrijk voor zichzelve naar
eigen goeddunken viistgestelde totale tonnen-
maat zonder meer ook voor Italië zou aan
vaarden, heeft de Fransche regeering ontwy-
kend geantwoord De overeenkomst van Lon
den is geen definitieve, zoolang de vraag der
ontwapening van Frankryk en Italië open
biyft. Immers Italië en Frankryk kunnen
door nieuwen aanbouw de bewapeningen der
drie onderteekenende mogendheden te allen
tyde beïnvloeden.
