Qduitenlandsch Q^Cieuws FEUILLETON INTERNATIONALISME IN HET ZAKENLEVEN Opnieuw ernstige onlusten door G. K. Chesterton. I Oorzaak nog onbekend Het Engelsche kabinet Het Poolsche ministerie Vele dooden en gewonden Mussolini op zijn vingers Het Fransche parlement Rede van Scialoja r Mooie vooruitzichten DE ERFENIS VAN EEN PRINSES Duel tusschen Herriot en Tardieu De Britsch-Indische beweging Emigrantehuis ingestort te Genua Vijf moordenaars ontvlucht Gemengde (Buitenlandsche (Berichten Het treinongeval te Montereau Interpellatie over het spoorweg ongeluk bij Montereau Grand! over Volkenbond en ontwapening Splitsing Dep. Dominions en Koloniën De Unie van V olkenbond vereenigingen De bomaanslag op het Russische gezantschap te Warschau Uit een tuchthuis in Jonla (Ver. Staten) PUISTJES Doodelijk ongeval in de bergen De dood van Busch Rede van Wedgwood Benn Drama te Cambridge Student schiet prof, neer aan een diner Jaarvergadering U Geneve. van spoorwegongeluk het Een kernaebtige rede in den senaat van emigranten werden onder de GRANDI delegatie mijn 42 HOOFDSTUK V. Op het Kerkpad te en Je (Wordt vervolgd). een voor de ver- Generaal ('hiadkowski Minister van Binnenlandsche Zaken Aan het slot der discussie in den senaat over de begroeting van het departement van buitenlandsche zaken heeft minister Grand! een rede gehouden, ter beantwoording van verschillende sprekers, -wlie de voornaamste internationale vraagstukken van dezen tyd hadden aangeroerd. Met name sprak Grand! over de ontwa pening en den Volkenbond. Hij kwam in de eerste plaats op tegen de critiek op de Ita- Het Fransche parlement heeft gisteren na het reces zijn beraadslagingen hervat. Tijdens de vacantle zijn 62 Interpellaties Ingediend. De socialisten hebben bovendien een inter pellatie aangekondigd over de ontsporing van den sneltrein ParijsMarseille. Het parlement zal waarschijnlijk tot 15 Juli bijcenblijven en dan met zomervacantie gaan. penen. Wanneer men hun zegt, dat de duik boot tot niets dient, demoraliseert men de* genen, die haar bedienen. in het gelaat verdwijnen spoedig door deze des avonds met wat PUROL in te wrijven en door zich des morgens te wasschen met warm water en gewone zeep of beter nog met Purolzeep. 't Vol doet Iedereen. instorting plaats, zoodat van het gebouw slechte de muren bleven Bij de behandeling van de begroeting van buitenlandsche zaken in den Senaat heeft oudminister Scialoja, oud-gedelegeerde van Italië bij den Volkenbond, een rede gehou den, welke nogal opschudding heeft gewekt omdat zij een bedekte critiek op Mussolini's beleid Inhield. Hij wees er op dat het onjuist Is om te beweren, zooals In bepaalde Italiaansche kringen geschiedt, dat de Volkenbond voor Italië van weinig nut is. Er is geen sprake van dat Frankrijk en Italië te Genève een overheerachende positie zouden innemen. Zoolang hij gedelegeerde was, is er nimmer een 'demarche gedaan zonder zijn voorken nis. Een opmerkelijke passage in verband met Mussolini’s oorlogszuchtige redevoeringen der laatste dagen was Scialoja's opmerking dat de vrede—het hoegste streven der menschheid is, dat de oorzaken der oorlo gen dieo liggen en dat men er thans te luchthartig over spreekt. In verband met de ter Vlootconferentie herhaaldelijk geuite meening dat de dulk- booten tot niets dienen, daar zij gemakke lijk van uit de lucht kunnen worden be schoten. zeide Scialoja: Wat ook het oor deel der technici moge zijn, men dient te bedenken dat niets zwaarder is dan het le ven der mannen in een duikboot. Om der gelijke offers te kunnen dragen, dienen zij overtuigd te zjjn van het nut hunner wa in het Lagerhuis kondigde Mac Donald heden aan, dat de regeering voorstelde het departement van Dominions en Koloniën te splitsen, waarbij dan J. H. Thomas, de tegen woordige minster voor de werkloosheid, be last zou worden met de leiding van het mi nisterie voor de Dominions. Mac Donald zeide oa. dat de naderende imperiale con ferentie en de aard van derzelver werkzaam heden een scheiding der twee onderdeelen noodzakelijk maakte, hetgeen in feite nog niet was geschied. Op het oogenbltk waren er nog twee onderstaatssecretarissen voor de ze onderdeelen .doch zij hadden nog een ge zamenlijke chef. Hij stelde thans voor, leder der twee departementen een chef te geyëh. Dl had reeds eerder moeten geschieden. De economische relaties met de Dominions had den voortdurend de groote aandacht van zijne regeering getrokken. Er was hierover met de Dominions van gedachte gewisseld en het zeheele probleem werd onderzocht ter voorbereiding van wat een van de belangrijk ste debatten op de Imperiale conferentie zou worden. door op en Verder zeide MacDonald o a. nog. dat hij hoopte, dat het contact, dat reeds gemaakt was tusschen minister Thomas en de Mi nisters der Dominions meer en effectiever te kunnen uitbuiten, in beider belang en vooral In verband met het Engelsche werkloosheids probleem. Derhalve had hU Thomas gevraagd de leiding van het Departement van de Do minions op zich te nemen. Dit zou een her ziening van de procedure voor de behande ling van de werkloosheid noodzakelijk maken, hetgeen t.z.t. zou worden bekend gemaakt. o De student, die te Cambridge tijdena een diner professor W a leas ton dootióe en zichzelf aan het hoofd zwaar verwondde te aan de gevolgen van deze verwondingen overleden. Het internationaal emigrantentehuis aan de haven van Genua is in den afgeloopen nacht door onbekend gebleven oorzaak In gestort. Tal puinhoopen bedolven. Er zün reeds verscheidene dooden en In totaal 50 gewonden geborgen. Onder het puin moeten zich nog onge veer 40 personen bevinden. Toen de politie met het ruimlngswerk een aanvang wilde maken, had plotseling een tweede geheele staan. Later Op aelyrp ondersoek aangedrongen Uit Kuf'teln wordt gemeld, dat Zondag drie Duiteche studenten een uitstapje maakten naar het Kaisergebergte, om den Kartepitze te beklimmen. De studenten verdwaalden en twee hun ner, de 20-jarlge Kurt Fleischman en de 21-jarige Rudolf Eichhorn, stortten van den zuldelyken bergwand naar beneden en ble ven dood liggen De derde student braeht den nacht in een ellendlgen toestand door en werd Maandag gered. gemeen dr. E Door den dood van „Stadtrat" Busch zal 't geknoei met den grondaankoop door de stad Berlijn wel niet meer opgehekierd kun nen worden. Busch te de derde beschuldigde, die vóór de behandeling ter terechtzitting van deze zaak is gestorven. Twee anderen beschuldigden, Schalldach en Kieburg, zijn tijdens het ver hoor aan een hartverlamming bezweken. Busch heeft zijn onschuld steeds volgehou den. Tijdens zijn zware ziekte heeft hij ge wild. dat hij telkens weer door den rechter van instructie gehoord werd, totdat acht da gen geleden de medici elk verhoor verboden. Het O. M heeft besloten het ondeizoek voort te zetten. Ook het verhoor van den strooman van Busch den Nederlander Lutkl, door een Nederlandschen rechter, zal doce- gaan. De gevallen, waarin Busch alleen beschul digd was. komen natuurlijk door zijn dood te vervallen. Die. waarin meer beschuldigden zijn, zullen blnenkort ter openbare terecht zitting voorkomen. welkom, doch noemde den naam van Tar dieu niet. Het feit, dat Tardieu het waagde in zyn stad te komen spreken, heeft hem tot ver zet geprikkeld, en hij heeft besloten nu op zijn beurt Tardieu te tarten door In diens kiesdistrict te gaan praten, n.l: te Belfort. Morgen spreekt Herriot te Parijs voor de federatie van radicaal-sociallstische comi tés, den Sstcn Juni zal hy te Salon het woord voeren. Alles om Tardieu te beant woorden. Dag en nacht zijn mijn gedachten by dat meisje. En toch te het thans niet het ge schikte oogenblik aan zulke dingen te den ken. ZU Is in rouw en jij ook. Paula nam de hand van haar broeder en met neergeslagen oogen zei ze zacht: Germaine 1 Wist je het reeds? Ik heb het al lang geraden. Zij Is ongelukkig en heeft een goeden steun noo- dlg. O wat heb je een goede keuze gedaan. Twaaf vrijwilligers, die bij den aanval op een zoutdepót waren gearresteerd en hun berechting in het kamp te Worli afwachttan. zjjn ernstig gewond by een botsing met de politie, toen, zij poogden de prikkeldraadver sperring om het kamp te vernielen. Er zijn troepen heengezonden. Volgens een nader Reuter-berlcht rijn in het geheci 88 menschen gewond, onder wie twee vrouwen. De staat van beleg overwogen De corresjjondenF van de ..Dally Herald" te Bombay meldt dat. tenzij de campagne van burgerlijke ongehoorzaamheid over drie weken geluwd' |s. in- bepaalde gebieden de staat van beleg zal worden afgekondlgd. Volgens de autoriteiten zullen de eerstvol gende drie weken de uitkomst der beweging bepalen en het karakter »an de maatregelen, te treffen tot het beteugelen an den toe stand van wetteloosheid. Totnogtoe hebben de autoriteiten alleenlijk op de civiele machtsmiddelen vertrouwd, enkele uitzonde ringsgevallen buiten beschouwing gelaten, doch indien het verzet voortduurt, zal het naar de meening der regeering noëdtg zijn, meer keeren een beroep te doen op de troe pen en tenslotte in bepaalde gebieden den staat van beleg in te stellen. liaansche delegatie ter Londensche vloot- oonferentie en tegen de bewering, als zou den de aanspraken op pariteit met Frank rijk uitsluitend zijn ingegeven door „pres- tige-politlek”. Hij citeerde in dit verband talrijke redevoeringen van gedelegeerden ter conferentie van Washington, o.a. van Balfour en Hugues, alsmede een verklaring in 1921 afgelegd door Sarraut, den toenma- ligen Franschen minister van koloniën, waarin deze zeide, dat de Fransche delega tie het beginsel der pariteit met Italië aan vaarde. Grandi deed opmerken, dat. blijkens deze aanhalingen uit de processen-verbaal der conferentie van Washington, Italië te Lon den niets nieuws had geëischt. niets, wat afweek van den door Italië sinds 1922 ver- Het ondersoek naar de oorzaak van het bij Montereau heeft nog geen opheldering gebracht. De ..Populaire" wijt het ongeluk aan het feit, dat de voorgeschreven snelheid, die op 31 Mei wegens den slechten toestand van den weg op 30 K M. was vastgesteld, sedert dier tot op 90 KM. werd verhoogd. aan uiting te Heden heeft de Minister voor Indlë Wedg wood Benn voor de Imperiale persconferentie een redevoering gehouden over Indlë. Hierin zeide hij o.a dat de campagne voor burger lijke ongehoorzaamheid, welke een niet-ge- welddadige zou zijn, noodzakelijkeu- wyae moest leiden tot botsnigen. hetgeen reeds ge schied was. De groote meerderheid der bevolking van Indlë had natuurlijk niet actief deelge nomen aan de campagne. Natuurlijk is het de plicht van iedere regeering die belast is met de zorg voor een land met zoovele verschil lende belangen, klassen en gelooven. als In- dië, de openbare orde te handhaven. Welke vorm van regeering ook het resultaat zal zjjn van de conferentie en de parlementsdebatten, het zou een misdaad zijn een erfenis na te laten, niet alleen van een chaos en wanorde, doch wat nog veel erger was van verachting voor de wet. Ook zou het oogensluiten voor werkelijkheden zijn, niet te erkennen, dat er tegenwoordig in Indlë over alle klassen en rassen een zeer diepe ernstig en brandend verlangen naar gelijkheid van status heerscht. Het is zekerlijk een buitengewoon moeilijk probleem, dat dit gemeentebest thans onder het oog moet zien. Onder de verwarring van vraagstukken komen twee of drie punten dui delijk naar voren. Het eerste ia. dat geweld onmogelijk een remedie kan zijn. Wanneer de wet nagekomen wordt is dat In het be lang der Indiërs zelfgeweld wordt geens zins toegepast ter bescherming van een Brlt sche overheersching. De oplossing der moei lijkheden moet in liet belang van het Brit- sche Rijk vurig verlangd worden. Het is geen trek van de Brltsche politiek de regeering van Indië voort te zetten op het principe: ..Verdeel en Heersch.” De eerste plicht van een goed burger is alles te doen wat in zijn macht is om tegenstrijdige belangen met el kaar in overeenstemming te brengen en te vermijden, voedsel te geven aan het vuur van onderllngen naijver. Het is de vurige wensch geweest van deze regeering tusschen de rassen een geest van sympathie en be grijpen te bevorderen, wanneer de huidige troebelen het bewustzijn van belde partijen versnellen dan kan misschien nog iet-; goeds eruit ontstaan. Het Brltsche volk is niet on gevoelig voor groote idealen. De Indische volkeren hebben een oude geschiedenis en onzelfzuchtige en edele instincten. Paula, die de arme vrouw reeds lang als n moeder liefhad, leed een ware marteling, haar het vreeselijk geheim, dat zij van den steenhouwer Marbaille vernomen had, niet te mogen bekend maken. Het meisje deed als iedereen haar best me vrouw de Gerly in den waan te brengen, dat het jongmensch heimelijk vertrokken was om te trachten den schat te ontdekken. Zoudt ge denken, was de weifelende vraag der ongelukkige moeder, eentgszlns ge troost door de verzekering der anderen. Wel zeker, mevrouw, bevestigde Paula. Dat is de eenige oplossing. En daarom heeft hij dan ook dien bnef geschreven om u gerust te stellen. Och Ja, dat te waar, mompelde René s moeder. Wat stond er ook weer in dat schrij ven, vroeg zy misschien rèeds voor de tiende maal. Evenals Paula, beijverde ook Germaine zich den angst van haar moeder te kalmee- ren, maar er lag maar weinig overtuigings kracht in haar woorden, omdat zij er zeker van was, dat er In die plotselinge verdwijning van haar broeder een vreeselijk geheim lag. Zoo gingen langzaam de dagen voorbij, vo! vrees, vol smartelijke onzekerheid. Het gebeurde eens dat mevrouw de Gerly, op nieuw teleurgesteld door een langen dag van vergeefs wachten, haar tranen niet meer bedwingen kon en klagend meerdere malen uitriep: Neen, hy te te goed en hield te veel te latenDe ellendelingen hebben zoon gedood! O, welk een vreugde en verlichting ware het Paula toen geweest, die moedersmarten te lenigen door de ongelukkige vrouw te zeggen, dat haar René leefde en meer dan ooit aan haar dacht In dien akeligen kerker, waar de haat en wraaklust zijner tegenstan ders hem hadden opgesloten. Zjj moest echter blijven zwijgen, juist om het leven van dien dierbare niet in gevaar te bréngen. Allerlei pijnlijke gedachten kwa men er op in haar geest. Waarom gaf die man, dien zU door een beschikking der Voorzienigheid had verpleegd, geen enkel teeken van leven meer? Waarom was die zonderlinge bode, welke zichzelf aangeboden had om haar verloofde te bezoeken, uit dankbaarheid voor haar trouwe zorgen, waarqpi was hij niet teruggekomen? Ik zal hem nieuws van u gaan bren gen had hy beloofd, toen hy hersteld was en weer goed kon loopen. Ik zal dan een brief van hem voor u medebrengen. Sinds dien had zij den steenhouwer niet meer ge zien. Ongemerkt had zij inlichtingen over hem ingewonnen in het dorp waar hy woon de, doch niemand wist wat er van hem ge worden was. kregen rechtstoestand. Italië is alleen naar Londen gegaan, omdat het wilde medewer ken aan de oplossing van een der ernstigste vraagstukken, welke op dit o<»genblik het wereldgeweten bezighouden. In de voorbereidende besprekingen met Frankrijk in November 1929 heeft Italië zich bereid getoond rekening te houden met de Fransche stelling der absolute behoeften, mits Frankrijk het recht van Italië erken de dezelfde tonnenmaat te bereiken. Indien en wanneer het dit wenschte. In antwoord op de critiek van Scialoja verklaarde Grandi. dat Italië Inderdaad be reid is het denkbeeld in overweging te nemen van een afschaffing der dtrtkbooten. in de hoop, dat dit zou kunnen leiden tot de afschaffing der linieschenen en een doeltreffende beperking der andere catego rieën schepen en dus tot een meer volko men oplossing van het ontwapenlngsvraag- stuk. Grand! deed opmerken, dat de bekende formule van Mussolini: „Italië is bereid °lk cijfer, zelfs het laagste te aanvaarden, mits geen enkele mogendheid van het Europee- sche continent er boven gaat", volkomen beantwoordt aan den geest van art. 8 van het handvest van den Volkenbond. Aandringen op pariteit met dë sterkst ge wapende mogendheid van het vasteland is aandringen op een- natuurlijk recht. Van een ander inferioriteit te verlangen Is het instellen van een heerschapptf van wille keur. die in strijd is met het wereldgeweten Te Washington is Italië's recht op pariteit erkend, en dit recht is door de gebeurtenis sen sinds 1921 «verdrag van Locarno. Kel- logg-pact, herstelregellng, enz.) nog ver groot. Men zou werkelijk aan het eindresultaat van den Europeescben wederopbouw en de organisatie van den vrede moeten gaan twijfelen, aldus Grandi. als de achtereen volgende internationale overeenkomsten nie* zouden leiden tot een vermindering, maar tot een uitbreiding der bewapening. Gefolterd door al deze droevige gedachten vroeg zij zich af, waarom de Goddelijke Voorzienigheid had toegelaten, dat zy el kander ontmoet hadden en hun harten zich hadden vereenigd door banden, die zoo van mU om m« in zoo'n wreedo onzekerheid moeilijk te verbreken waren. Het jaariyksch congres van de Unie Volkenbondvereenlgingen, dat o.a. in 193S te 's-Gravenhage plaats had. wordt van 5 tot 9 Juni a s. te Genève gehouden. Voorzitter van dit Congres is mr. J. Lim burg. die In de zitting van den Raad der Unie, te Zürich in 1929 gehouden, tot pre- siaënt werd gekozen als opvolger van Graaf Beristorff. De Ncdcrlandsche delegatie naar dit con gres bestaat naast den heer Limburg, die als leider dier delegatie optreedt, uit mevr, mr. c. BakkerVan Bcsse, onder-voorzitter van de Vereenijlng voor’ Volkenbond en Vrede, mej. L. C. A. van Eeghen, lid van het hoofdbestuur der Vereenigii^. en de heeren K. Ch. O. J. van der Mandere, al- secretaris dier vereenigtng; prof. Moresco, oud-ondervoorzitter van den Raad van Indië. te Genève woonachtig; mr. A. van Ryckevoreel. Commissaris der Koningin in Noord-Brabant en dr. E. van Raalte, de beide laatsten leden van hoofdbestuur der genoemde vereenigtng. Aan het congres gaat een economische conferentie vooraf. De Unie organiseerde voor het eerst zulk een economische conferentie te Praag in de Jaarvergadering 1928. de thans voorgenomene is een vervolg daarop. Zij staat onder lei ding van den Franschen oud-mlnteter Lou che ur. In de nota, die de Poolsche regeering op 31 Mei van de Sovjet-regeering heeft ont vangen In verband met den bomaanslag van 28 April op het Russische gezantschap te Warschau, wordt betreurd dat de Poolsche Justitie nog geen opheldering in deze zaak heeft gebracht. De Sovjetregeering verzoekt de Poolsche regeering alle maatregelen te nemen om de schuldigen op te sporen, opdat de Poolsch- Russteche verhouding niet vertroebeld wor de Het schrijft onderzoek met kracht wordt voortgezet dus de nota op zyn minst te vroeg is. regeeringsblad „Kurjer Polska" naar aanleiding hiervan, dat bet en denaar zyn wapen op een in hetzelfde lo. kaal aanwezigen rechercheur, dien hy met twee schoten neerlegde, waarn ahy zichzelf een levensgevAriyke hoofdwonde toebracht. Over de oorzaken van het drama te slechts bekend, dat de student in acht da gen de universitelt niet bezocht had en b|j zyn terugkeer aan een streng verhoor werd onderworpen. Prof Woieaston was een bekend geleerde,11 die o.a. in 1921 aan de Mount Everest Ex peditie heeft deelgenomen. Die band welken men liefde noemt en vastligt in het diepste wezen der ziel te zoo zoet en toch soms, geiyk nu, zoo allerpyn- lykst. J. Gelukkig kwam een hoopvol voorgevoel het meisje in haar bedruktheid troosten. Er was iets In haar binnenste dat zong: - Ik zal hem weder zienhy komt te rug! Het arme kind kende nog niet geheel de uitgestrektheid van haar ongeluk, zy wist niet, dat haar vader, de notaris van Val- réas, dat wezen hetwelk zy zoo teeder be minde een doortrapte schurk was. zy, de vrome, openhartige en vurige Fran- caise, vermoedde geenszins, dat ze de doch ter was van een Prulslschen Jood die een Franschen naam had aangenomen om zich zelf en zijn misdaden te verbergen. Paula de dochter van Blücher! God weegt in zyn oneindige liefde wysheld het menschelyk leed, dat vooral op de edelste en sterkste harten valt. Voor ont zettende misdaden wordt een groote vergoe ding geëischt om de schaal der gerechtigheid In evenwicht te brengen. Zoo boet het lUden van onschuldige zielen de zonden van ande ren uit...’. v Op zekeren Zondag kwam Raymond Rochebel den dag In Font-Auladedoorbren gen. Voor eenige dagen had hy zyn polltie- ken veldtocht, zyn .kruistocht”, zooals hy zeide, onderbroken. Als bekwame welsprekende verdediger der katholieke zaak had hy in weinig tyd een goeden naam vei wonen. De bladen gewuag- De groote politieke rede, welke Tardieu Zondag In Dijon j heeft gehouden, heeft hef tig commentaar uitgelokt by de radicaal- socialisten. en Herriot is voornemens Tar dieu van antwoord te dienen. De verhouding tusschen de beide staatslieden is er in den jongsten tyd niet beter op geworden, want toen Tardieu onlangs te Lyon. de stad, waar Herriot malre is. voor den Bond van Oud strijders een rede hield, heette Herriot aan ’t banket in eenige stroeve woorden de gasten moest het reddingswerk stop ge zet worden. De slachtoffers zijn in hoofdzaak Anneen- sche, Poolsche en Syrische landverhuizers. Betreffende de Instorting van Hotel Chris toph Columbus, het landverhulzer&hotel te Genua, wordt nog nader gemeld, dat zich in den namiddag ongeveer 200 emigranten in het gebouw bevonden. Behalve de reeds genoemde nationaliteiten waren er. op het tijdstip der instorting ongeveer 70 Jtallaan- sche reizigers aanwezig. Tegen den avond, toen het «rrootste deel der bewoners zich ter ruste wilde begeven, stortte plotseling het dak van het huls In. even later gevolgd door de bovensts verdieping. Er ontstond een paniek en alom weerklonken de kreten der gewonden, die onder de pufnhoopen lagen. Terwijl de brandweer trachtte het rulmlngs- werk te beginnen, stortte kort daarop het geheele gebouw in en werd ook de geheele reddingsbrigade onder het vallend gesteente bedolven. Deze kon echter geborgen worden. In tegenstelling met de eerste be richten zyn er tot dusverre slechts twee dooden. Gebleken is. dat het hotel ver- oouwd werd. De leider der verbouwings werkzaamheden Is evenals de pachter van het hotel gearresteerd. De President der Republiek heeft het ontslag van den Minister van Binnenland sche Zaken Josophskl aanvaard en als zoo danig benoemd generaal Chladkowski, die reeds een langdurige ministerieele loop baan achter zich heeft. Deze benoeming zal waarschynltjk een verscherping van het polltiereglein tot gevolg nebben. voeringen houden over den Wereldvrede en de broederschar onder de menschen. maar hij speelt het nooit klaar om ook maar een enkele van zyn onderdanen er toe te bren gen. dat hy met negers in een zelfde wacht kamer zit te wachten of in eenzelfde her berg te eten. En MacDonald kan met de zoetste woorden die hij kan vinden en met fluweele stem praten van een allesomvat tende menschenliefde. maar hy kan er zijn landgenooten toch nimmer toe brengen voor de arme lersche arbeiders van Glasgow evenveel achting te hebben als voor de geld mannen van Wallstreet of Bcriyn. 'k Ge loof graag, dat Lord Cecil of Chamberlain er van overtuigd zyn. dat de Volkenbond over de geheele wereld de goede verstandhouding onder volken en rassen k®n bevorderen of bewerken, maar ze zullen er toch niets aan kunnen veranderen, dat hun eigen zusters, nichten en tantes voor zoover die tot de Engelsch-Indische aristocratie behooren. t vertikken om den eersten den besten Hin doe te beschouwen als een gentleman en zyn vrouw als een Lady Zoolang het maar over den handel gaat, biykt alles In ordeWant de Europeaan heeft zich koloniën gesticht om handel te kunnen dry ven. En too lang het alleen maar by praten biyft, is alles óók nog in orde, want men kan toch over 'n overzeesch ge west net zoo goed praten als over Uto pia! Maar zoo gauw er sprake gaat worden van fundamenteele menschelljke dingen en dat zijn eten, drinken, en bidden toch, dan is de Hindoe een mensch, die rijst eet en niet eens fatsoenlijk aan tafel kan zitten. Dan blijkt er een onoverbrugbare afgrond te gapen tusschen zijn oer-ouden godsdienst en dien van ons Maar hier, in het gebouw der Propaganda- Flde. waar alle missies thuis liggen-, hier worden al die moeüykheden en tegenstellin gen met verbazingwekkende gemakkelijkheid opgelost en wel. omdat hier de dingen Juist worden omgekeerd en elk de plaats krygt, die het toekombidden komt voorop! En dan volgt he* eten pas en het drinken en elndeiyk ’t „redeneeren,” 't zwammen, om de allerlaatste plaats te laten aan de uitwis seling van stoffelyke goederen. Wat by an deren achteraan komt, staat hier in het cen trum. Wat elders scheldt, verbindt hier. Wel licht zyn ze het hier nog niet over alle moeliyke vraagstukken eens. dat kan best. Maar zeker weet ik .dat allen ernstig streven om die onder de knie te krijgen en dat allen het in dit opzicht roerend eens zyn. Nauweiyks had ze deze woorden gezegd of ze kon hur ontroering niet meer be dwingen en omhelsde Raymond om haar vreugde en dankbaarheid geven. Och Raymond, hernam zy ver.olgcns, het te onze bestemming niet den verlovlngs- tyd aangenaam door te brengen. En alsof wy aan onze eigen wederwaardigheden niet genoeg hadden, zoo nemen wy door onze liefde nog die van anderen op en zelfs gaarne. Ja, bekende het Jongmensch. dat is waar. Toen Ik haar zoo bedroefd zag. werd in my de liefde eerst voor goed aetekcr. Naar uit Jonla in den Staat Michigan gemeld wordt, zyn uit het sanatorium van het tuchthuis aldaar 11 gevangenen ont vlucht, nadat zy den chef van dienst en .wee bewakers met messen hadden gedwongen de deuren te openen. De misdadigers sneden ver volgena de telefooniynen door om de inrich ting van de buitenwereld te isoleeren en wis ten zich uit de voeten te maken, begunstigd door het nachteiyk duister Aangezien er zich onder de vluchtelingen niet minder dan 5 moordenaars bevinden, heeft zich van de bevolking in de omgeving een paniek meester gemaakt. Alle beschikbare politiecontlngenten zyn gerequireerd en organlseeren thans, bijge staan door politiehonden klopjachten. Tot dusverre bleven de nasporingen zonder succes. tragische gebeurtenissen van het kasteel van Grisoire toevluchtsoord geworden voor de dames de Gerly. De moeder van René, edele vrouw, voi toewijding en liefde haar kinderen, kon den slag, welke dwijning van haar zoon voor haar moeder hart was. niet te boven komen Soms trachtte zy zich te overtuigen, dat hy gevolg gevende aan een onbegrypeiyken gril, niar den vreemde was getrokken. Andermaal ondervroeg zy vrienden én kennissen, allen die op eenlgerlei wijze met hem In verbin ding gestaan hadden. Zy hoopte in hun vage verkls^fcgen de ver zekering te vinden dat de advoeftt nog leef de. iets, waaraan zij vaak met zooveel bitter heid twijfelde. den van hem als van een onvermoeibaren voorvechter der godsdlenstvryheid. By myn ontslag ben Ik slechte van regi ment veranderd, zei hy. Ik heb het leger, dat niets te strijden heeft, verlaten voor dat andere hetwelk lederen dag slag levert. Verscheidene steden van het zuiden waren reeds naar zyn welsprekend, bezielend woord komen luisteren en in de ootmoedigste har ten herleefde de hoop. y Zoodra hy op het kasteel aankwam, ging hy zyn vader groeten. Deze was sinds eenige dagen onherkenbaar. Na een kort onderhoud zond hy zyn zoon heen met de woorden: Laat my met rust, ik ben ziek Raymond trok zich bescheiden terug en zocht zyn zuster op om wat met haar praten. Hy wachtte zich er echter we! voor te spreken over de geheime vrees die hem folterde. Hy ontmoette het meisje in den tuin en zei haar: Paula, ik moet eens ernstig met praten. zyn zuster hief vertrouwvol haar oogen op naar het jongmensch en trachtte te glim lachen. Zander omwegen begon de gewezen offi cier nu: Paula, heb Je René de Gerly lief? Dat weet Je wel. nietwaar? antwoordde zy en haar stem trilde lichtelijk. Welnu dan kun je ook de vertrouw- vohe mededeelingen van een verliefd hart begrUpen. Mijn hart klopt ook voor iemand.. Heden heeft te Cambridge tijdens een di ner een student een schot gelost op pro fessor Woieaston, waara'oor deze op slag werd gedood. Vervolgens richtte de moor- Sedert de Font-Aulade, was een waar 1- "k Heb me al dikwyis afgevraagd, waarom ik toch telken zoo uit m'n slof schiet, als er sprake is van internationalisme. Op zich zelf is dat toch niet iets om boos over te worden: alleen al daarom niet, omdat het *t begrip „natif* veronderstelt. Als goed Christen wil ik natuuriyk met menschen die tot •een andere natie hooren, in goede ver standhouding leven, zelfs met die catego rieën, van buitenlanders, waar by ons in En geland zeker soort internationalisten niets van hebben moeten Toch vind ik iets tegenstrydigs in de ma nier, waarop het Internationalisme gewoon- lyk wordt beoefend. Dat is mij onlangs nog zoo duideiyk geworden by een bezoek aan •lome. Ik ontving daar achtereenvolgens be zoek van eer. neger, van een kleinen Ja panner en van een Engelschman met ’n open en prettig gelaat, een kerel als een boom. Ze kwamen me afhalen voor het diner, dat we zouden gebruiken in het College van de Propaganda. Alle drie droegen ze een zwar ten toog met een roode sjerp. En terwyi ik ze ik zoo onder het eten zat aan te kijken en te luisteren zat naar de gezellige conversatie, was het my, of ik een verklaring had gevon den voor de boven gelanceerde stelling. Men zou het stadium, waarin de wereld vrede en de internationale broederschap thans getreden zyn, het best kunnen om schrijven met deze aanhaling uit „De Koop man van Vqpetië" van Shakespeare, waarin Bhylock zegt: „We zullen met elkander om gaan. we zullen met èlkander spreken, we zullen van u koopen en aan u ook verkoo- pen, maarwe zullen niet met elkander eten en niet met elkander drinken en ook niet met elkander biddenZoo wilde Shylock bet internationalisme omschreven zien, omdat het hem zoo -het best in zyn --kraam te pas kwam bij de uitoefening van handelsdiktatuur. Inderdaad: in zooverre er van internationale vriendschap sprake kan zyn tegenwoordig, is die eenvoudig en niet^ anders dan een kwestie van koopen en ver- koopen En in zooverre er dan iets in moge wezen van meer socialen of intellectueelen aard, wel dan is dat niet dan een aangele genheid van de conversatie. Zoo denkt iedereen, dat het beslist nood- zakelijk is, om de betrekkingen met Sovjet- Rus'.and weer te herstellen en dat terwijl er geen sterveling voor uit durft te komen, dat hy wat voor die Bolsjewisten voelt. Het beteekent voor de heeren ministers tm ge zanten neelemaal niets om, indien het noo- dig mocht biyken, hun sympathie voor de Eovjets <e betuigen. Dat zouden ze in der- geiyke gevallen even makkeluk doen tegen over Calabrische roovers en menscheneters van de lldschl-eilanden. Maar, het gezwam a»*i een officieel feestmaal daargelaten, eten doen ze niet samen, noch drinken, noch bidden Een Engelschman zal byvoorbeeld veel moois weten te vertellen van dén konlng der Kannibalen en ongetwijfeld rel hy nog vee. meer moois weten te zeggen in het ge zicht van den konlng der Kannibalen en hy zal met dien konlng der Kannlbaren zoo veel handel dryven als hy maar kan. Maar... aan een maaltijd van dien konlng der Kanni balen deelnemen, peet), daar past hy voor, zy het in de hoedanigheid van gast, zy bet in die vanonderdeel van het menu! En een man die zich zelf respecteert en wonende in een der Zuidelijke Staten van Noord-Amerika, zal niet enkel weigeren aan tafel te zitten met een neger, als deze een boutje van een missionaris op zyn bord heeft, maar ook wanneer het een schapen- cotelette is! En of er nu sprake is van den christeiyken godsdienst of van negermagie of van menschenoffers, dat biyft allemaal hetzelfde, want hy zal eeker niet deelnemen aan een religieuze plechtigheid, die door negers Is georganiseerd. En ik vermoed zoo half en half, dat h’y niets van de „zwarte kunst" moet hebben, omdat die genoemd Is naar de huidskleur van de zwartjes. En toch zal de Amerikaan er geen been in zien om by de negers van Jamaica alco hol te gaan koppen vooral sinds zyn va derland is „drooggelegd”. Alleen zal hy pertinent weigeren dien alcohol samen met die negers op te drinken. Zelfs de afkeer tegen de prohibitie kan hem toch niet tot mildere gevoelens stemmen. Nog sterker: hy zal zich ten stelligste verzetten tegen de aanwezigheid van negers in een christelijk kerkgebouw, hy zal eischen. dat ze er wor den uitgesmeten, zooals dan ook trouwens onlangs gebeurd is in een Anglikaansche kerk in de Vereenigde Staten. Hü houdt zich strikt aan het principe van Shylock, hy drijft handel met de negers, hy wil ook wel met hem samen werken on openbare congressen en vergaderingen, maar hy bedankt er fees telijk voor om met hem te eten, te drinken, te bidden. En toen ik zoo in het College der Propa ganda te Rome die negers en nog andere van zulke „ex-wilden” met allerlei Europe anen an Amerikanen samen zag eten en drinken en vroolijk zyn, toen dacht ik op eens weer aan het eenige waarlijk-practlsche ding op dit ondermaansche. Ik praktiseerde weer over de kracht, die in staat is werke lijk tot stand te brengen, waarover de heele wereld alleen maar weet te „praten”. Want President Hoover kan nog zulke mooie rede-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1930 | | pagina 2