Qduitenlandsch Q^Cieuws
FEUILLETON
INTERNATIONALISME IN HET
ZAKENLEVEN
Opnieuw ernstige onlusten
door G. K. Chesterton.
I
Oorzaak nog onbekend
Het Engelsche kabinet
Het Poolsche ministerie
Vele dooden en gewonden
Mussolini op zijn vingers
Het Fransche parlement
Rede van Scialoja
r
Mooie vooruitzichten
DE ERFENIS VAN EEN
PRINSES
Duel tusschen Herriot
en Tardieu
De Britsch-Indische
beweging
Emigrantehuis ingestort
te Genua
Vijf moordenaars
ontvlucht
Gemengde (Buitenlandsche
(Berichten
Het treinongeval te
Montereau
Interpellatie over het spoorweg
ongeluk bij Montereau
Grand! over Volkenbond en
ontwapening
Splitsing Dep. Dominions en
Koloniën
De Unie van
V olkenbond vereenigingen
De bomaanslag op het Russische
gezantschap te Warschau
Uit een tuchthuis in Jonla
(Ver. Staten)
PUISTJES
Doodelijk ongeval in de bergen
De dood van Busch
Rede van Wedgwood Benn
Drama te Cambridge
Student schiet prof, neer aan een
diner
Jaarvergadering U Geneve.
van
spoorwegongeluk
het
Een kernaebtige rede in den senaat
van emigranten werden onder de
GRANDI
delegatie
mijn
42
HOOFDSTUK V.
Op het Kerkpad
te
en
Je
(Wordt vervolgd).
een
voor
de ver-
Generaal ('hiadkowski Minister van
Binnenlandsche Zaken
Aan het slot der discussie in den senaat
over de begroeting van het departement van
buitenlandsche zaken heeft minister Grand!
een rede gehouden, ter beantwoording van
verschillende sprekers, -wlie de voornaamste
internationale vraagstukken van dezen tyd
hadden aangeroerd.
Met name sprak Grand! over de ontwa
pening en den Volkenbond. Hij kwam in de
eerste plaats op tegen de critiek op de Ita-
Het Fransche parlement heeft gisteren na
het reces zijn beraadslagingen hervat. Tijdens
de vacantle zijn 62 Interpellaties Ingediend.
De socialisten hebben bovendien een inter
pellatie aangekondigd over de ontsporing van
den sneltrein ParijsMarseille.
Het parlement zal waarschijnlijk tot 15 Juli
bijcenblijven en dan met zomervacantie gaan.
penen. Wanneer men hun zegt, dat de duik
boot tot niets dient, demoraliseert men de*
genen, die haar bedienen.
in het gelaat verdwijnen spoedig door
deze des avonds met wat PUROL in te
wrijven en door zich des morgens te
wasschen met warm water en gewone
zeep of beter nog met Purolzeep. 't Vol
doet Iedereen.
instorting plaats, zoodat van het
gebouw slechte de muren bleven
Bij de behandeling van de begroeting van
buitenlandsche zaken in den Senaat heeft
oudminister Scialoja, oud-gedelegeerde van
Italië bij den Volkenbond, een rede gehou
den, welke nogal opschudding heeft gewekt
omdat zij een bedekte critiek op Mussolini's
beleid Inhield.
Hij wees er op dat het onjuist Is om te
beweren, zooals In bepaalde Italiaansche
kringen geschiedt, dat de Volkenbond voor
Italië van weinig nut is. Er is geen sprake
van dat Frankrijk en Italië te Genève een
overheerachende positie zouden innemen.
Zoolang hij gedelegeerde was, is er nimmer
een 'demarche gedaan zonder zijn voorken
nis.
Een opmerkelijke passage in verband met
Mussolini’s oorlogszuchtige redevoeringen
der laatste dagen was Scialoja's opmerking
dat de vrede—het hoegste streven der
menschheid is, dat de oorzaken der oorlo
gen dieo liggen en dat men er thans te
luchthartig over spreekt.
In verband met de ter Vlootconferentie
herhaaldelijk geuite meening dat de dulk-
booten tot niets dienen, daar zij gemakke
lijk van uit de lucht kunnen worden be
schoten. zeide Scialoja: Wat ook het oor
deel der technici moge zijn, men dient te
bedenken dat niets zwaarder is dan het le
ven der mannen in een duikboot. Om der
gelijke offers te kunnen dragen, dienen zij
overtuigd te zjjn van het nut hunner wa
in het Lagerhuis kondigde Mac Donald
heden aan, dat de regeering voorstelde het
departement van Dominions en Koloniën te
splitsen, waarbij dan J. H. Thomas, de tegen
woordige minster voor de werkloosheid, be
last zou worden met de leiding van het mi
nisterie voor de Dominions. Mac Donald
zeide oa. dat de naderende imperiale con
ferentie en de aard van derzelver werkzaam
heden een scheiding der twee onderdeelen
noodzakelijk maakte, hetgeen in feite nog
niet was geschied. Op het oogenbltk waren
er nog twee onderstaatssecretarissen voor de
ze onderdeelen .doch zij hadden nog een ge
zamenlijke chef. Hij stelde thans voor, leder
der twee departementen een chef te geyëh.
Dl had reeds eerder moeten geschieden. De
economische relaties met de Dominions had
den voortdurend de groote aandacht van
zijne regeering getrokken. Er was hierover
met de Dominions van gedachte gewisseld en
het zeheele probleem werd onderzocht ter
voorbereiding van wat een van de belangrijk
ste debatten op de Imperiale conferentie zou
worden.
door
op en
Verder zeide MacDonald o a. nog. dat hij
hoopte, dat het contact, dat reeds gemaakt
was tusschen minister Thomas en de Mi
nisters der Dominions meer en effectiever te
kunnen uitbuiten, in beider belang en vooral
In verband met het Engelsche werkloosheids
probleem. Derhalve had hU Thomas gevraagd
de leiding van het Departement van de Do
minions op zich te nemen. Dit zou een her
ziening van de procedure voor de behande
ling van de werkloosheid noodzakelijk maken,
hetgeen t.z.t. zou worden bekend gemaakt.
o
De student, die te Cambridge tijdena
een diner professor W a leas ton dootióe en
zichzelf aan het hoofd zwaar verwondde te
aan de gevolgen van deze verwondingen
overleden.
Het internationaal emigrantentehuis aan de
haven van Genua is in den afgeloopen
nacht door onbekend gebleven oorzaak In
gestort.
Tal
puinhoopen bedolven.
Er zün reeds verscheidene dooden en In
totaal 50 gewonden geborgen.
Onder het puin moeten zich nog onge
veer 40 personen bevinden.
Toen de politie met het ruimlngswerk een
aanvang wilde maken, had plotseling een
tweede
geheele
staan.
Later
Op aelyrp ondersoek aangedrongen
Uit Kuf'teln wordt gemeld, dat Zondag
drie Duiteche studenten een uitstapje
maakten naar het Kaisergebergte, om den
Kartepitze te beklimmen.
De studenten verdwaalden en twee hun
ner, de 20-jarlge Kurt Fleischman en de
21-jarige Rudolf Eichhorn, stortten van den
zuldelyken bergwand naar beneden en ble
ven dood liggen De derde student braeht
den nacht in een ellendlgen toestand door
en werd Maandag gered.
gemeen
dr. E
Door den dood van „Stadtrat" Busch zal
't geknoei met den grondaankoop door de
stad Berlijn wel niet meer opgehekierd kun
nen worden.
Busch te de derde beschuldigde, die vóór de
behandeling ter terechtzitting van deze zaak
is gestorven. Twee anderen beschuldigden,
Schalldach en Kieburg, zijn tijdens het ver
hoor aan een hartverlamming bezweken.
Busch heeft zijn onschuld steeds volgehou
den. Tijdens zijn zware ziekte heeft hij ge
wild. dat hij telkens weer door den rechter
van instructie gehoord werd, totdat acht da
gen geleden de medici elk verhoor verboden.
Het O. M heeft besloten het ondeizoek
voort te zetten. Ook het verhoor van den
strooman van Busch den Nederlander Lutkl,
door een Nederlandschen rechter, zal doce-
gaan.
De gevallen, waarin Busch alleen beschul
digd was. komen natuurlijk door zijn dood
te vervallen. Die. waarin meer beschuldigden
zijn, zullen blnenkort ter openbare terecht
zitting voorkomen.
welkom, doch noemde den naam van Tar
dieu niet.
Het feit, dat Tardieu het waagde in zyn
stad te komen spreken, heeft hem tot ver
zet geprikkeld, en hij heeft besloten nu op
zijn beurt Tardieu te tarten door In diens
kiesdistrict te gaan praten, n.l: te Belfort.
Morgen spreekt Herriot te Parijs voor de
federatie van radicaal-sociallstische comi
tés, den Sstcn Juni zal hy te Salon het
woord voeren. Alles om Tardieu te beant
woorden.
Dag en nacht zijn mijn gedachten by dat
meisje. En toch te het thans niet het ge
schikte oogenblik aan zulke dingen te den
ken. ZU Is in rouw en jij ook.
Paula nam de hand van haar broeder en
met neergeslagen oogen zei ze zacht:
Germaine 1
Wist je het reeds?
Ik heb het al lang geraden. Zij Is
ongelukkig en heeft een goeden steun noo-
dlg. O wat heb je een goede keuze gedaan.
Twaaf vrijwilligers, die bij den aanval op
een zoutdepót waren gearresteerd en hun
berechting in het kamp te Worli afwachttan.
zjjn ernstig gewond by een botsing met de
politie, toen, zij poogden de prikkeldraadver
sperring om het kamp te vernielen. Er zijn
troepen heengezonden.
Volgens een nader Reuter-berlcht rijn in
het geheci 88 menschen gewond, onder wie
twee vrouwen.
De staat van beleg overwogen
De corresjjondenF van de ..Dally Herald"
te Bombay meldt dat. tenzij de campagne
van burgerlijke ongehoorzaamheid over drie
weken geluwd' |s. in- bepaalde gebieden de
staat van beleg zal worden afgekondlgd.
Volgens de autoriteiten zullen de eerstvol
gende drie weken de uitkomst der beweging
bepalen en het karakter »an de maatregelen,
te treffen tot het beteugelen an den toe
stand van wetteloosheid. Totnogtoe hebben
de autoriteiten alleenlijk op de civiele
machtsmiddelen vertrouwd, enkele uitzonde
ringsgevallen buiten beschouwing gelaten,
doch indien het verzet voortduurt, zal het
naar de meening der regeering noëdtg zijn,
meer keeren een beroep te doen op de troe
pen en tenslotte in bepaalde gebieden den
staat van beleg in te stellen.
liaansche delegatie ter Londensche vloot-
oonferentie en tegen de bewering, als zou
den de aanspraken op pariteit met Frank
rijk uitsluitend zijn ingegeven door „pres-
tige-politlek”. Hij citeerde in dit verband
talrijke redevoeringen van gedelegeerden
ter conferentie van Washington, o.a. van
Balfour en Hugues, alsmede een verklaring
in 1921 afgelegd door Sarraut, den toenma-
ligen Franschen minister van koloniën,
waarin deze zeide, dat de Fransche delega
tie het beginsel der pariteit met Italië aan
vaarde.
Grandi deed opmerken, dat. blijkens deze
aanhalingen uit de processen-verbaal der
conferentie van Washington, Italië te Lon
den niets nieuws had geëischt. niets, wat
afweek van den door Italië sinds 1922 ver-
Het ondersoek naar de oorzaak van het
bij Montereau heeft nog
geen opheldering gebracht.
De ..Populaire" wijt het ongeluk aan het
feit, dat de voorgeschreven snelheid, die op
31 Mei wegens den slechten toestand van den
weg op 30 K M. was vastgesteld, sedert dier
tot op 90 KM. werd verhoogd.
aan
uiting te
Heden heeft de Minister voor Indlë Wedg
wood Benn voor de Imperiale persconferentie
een redevoering gehouden over Indlë. Hierin
zeide hij o.a dat de campagne voor burger
lijke ongehoorzaamheid, welke een niet-ge-
welddadige zou zijn, noodzakelijkeu- wyae
moest leiden tot botsnigen. hetgeen reeds ge
schied was.
De groote meerderheid der bevolking
van Indlë had natuurlijk niet actief deelge
nomen aan de campagne. Natuurlijk is het de
plicht van iedere regeering die belast is met
de zorg voor een land met zoovele verschil
lende belangen, klassen en gelooven. als In-
dië, de openbare orde te handhaven. Welke
vorm van regeering ook het resultaat zal zjjn
van de conferentie en de parlementsdebatten,
het zou een misdaad zijn een erfenis na te
laten, niet alleen van een chaos en wanorde,
doch wat nog veel erger was van verachting
voor de wet. Ook zou het oogensluiten voor
werkelijkheden zijn, niet te erkennen, dat er
tegenwoordig in Indlë over alle klassen en
rassen een zeer diepe ernstig en brandend
verlangen naar gelijkheid van status heerscht.
Het is zekerlijk een buitengewoon moeilijk
probleem, dat dit gemeentebest thans onder
het oog moet zien. Onder de verwarring van
vraagstukken komen twee of drie punten dui
delijk naar voren. Het eerste ia. dat geweld
onmogelijk een remedie kan zijn. Wanneer
de wet nagekomen wordt is dat In het be
lang der Indiërs zelfgeweld wordt geens
zins toegepast ter bescherming van een Brlt
sche overheersching. De oplossing der moei
lijkheden moet in liet belang van het Brit-
sche Rijk vurig verlangd worden. Het is geen
trek van de Brltsche politiek de regeering
van Indië voort te zetten op het principe:
..Verdeel en Heersch.” De eerste plicht van
een goed burger is alles te doen wat in zijn
macht is om tegenstrijdige belangen met el
kaar in overeenstemming te brengen en te
vermijden, voedsel te geven aan het vuur
van onderllngen naijver. Het is de vurige
wensch geweest van deze regeering tusschen
de rassen een geest van sympathie en be
grijpen te bevorderen, wanneer de huidige
troebelen het bewustzijn van belde partijen
versnellen dan kan misschien nog iet-; goeds
eruit ontstaan. Het Brltsche volk is niet on
gevoelig voor groote idealen. De Indische
volkeren hebben een oude geschiedenis en
onzelfzuchtige en edele instincten.
Paula, die de arme vrouw reeds lang als
n moeder liefhad, leed een ware marteling,
haar het vreeselijk geheim, dat zij van den
steenhouwer Marbaille vernomen had, niet
te mogen bekend maken.
Het meisje deed als iedereen haar best me
vrouw de Gerly in den waan te brengen, dat
het jongmensch heimelijk vertrokken was om
te trachten den schat te ontdekken.
Zoudt ge denken, was de weifelende
vraag der ongelukkige moeder, eentgszlns ge
troost door de verzekering der anderen.
Wel zeker, mevrouw, bevestigde Paula.
Dat is de eenige oplossing. En daarom heeft
hij dan ook dien bnef geschreven om u gerust
te stellen.
Och Ja, dat te waar, mompelde René s
moeder. Wat stond er ook weer in dat schrij
ven, vroeg zy misschien rèeds voor de tiende
maal. Evenals Paula, beijverde ook Germaine
zich den angst van haar moeder te kalmee-
ren, maar er lag maar weinig overtuigings
kracht in haar woorden, omdat zij er zeker
van was, dat er In die plotselinge verdwijning
van haar broeder een vreeselijk geheim lag.
Zoo gingen langzaam de dagen voorbij,
vo! vrees, vol smartelijke onzekerheid. Het
gebeurde eens dat mevrouw de Gerly, op
nieuw teleurgesteld door een langen dag van
vergeefs wachten, haar tranen niet meer
bedwingen kon en klagend meerdere malen
uitriep:
Neen, hy te te goed en hield te veel
te latenDe ellendelingen hebben
zoon gedood!
O, welk een vreugde en verlichting ware
het Paula toen geweest, die moedersmarten
te lenigen door de ongelukkige vrouw te
zeggen, dat haar René leefde en meer dan
ooit aan haar dacht In dien akeligen kerker,
waar de haat en wraaklust zijner tegenstan
ders hem hadden opgesloten.
Zjj moest echter blijven zwijgen, juist om
het leven van dien dierbare niet in gevaar
te bréngen. Allerlei pijnlijke gedachten kwa
men er op in haar geest. Waarom gaf die
man, dien zU door een beschikking der
Voorzienigheid had verpleegd, geen enkel
teeken van leven meer? Waarom was die
zonderlinge bode, welke zichzelf aangeboden
had om haar verloofde te bezoeken, uit
dankbaarheid voor haar trouwe zorgen,
waarqpi was hij niet teruggekomen?
Ik zal hem nieuws van u gaan bren
gen had hy beloofd, toen hy hersteld was
en weer goed kon loopen. Ik zal dan een
brief van hem voor u medebrengen. Sinds
dien had zij den steenhouwer niet meer ge
zien. Ongemerkt had zij inlichtingen over
hem ingewonnen in het dorp waar hy woon
de, doch niemand wist wat er van hem ge
worden was.
kregen rechtstoestand. Italië is alleen naar
Londen gegaan, omdat het wilde medewer
ken aan de oplossing van een der ernstigste
vraagstukken, welke op dit o<»genblik het
wereldgeweten bezighouden.
In de voorbereidende besprekingen met
Frankrijk in November 1929 heeft Italië
zich bereid getoond rekening te houden met
de Fransche stelling der absolute behoeften,
mits Frankrijk het recht van Italië erken
de dezelfde tonnenmaat te bereiken. Indien
en wanneer het dit wenschte.
In antwoord op de critiek van Scialoja
verklaarde Grandi. dat Italië Inderdaad be
reid is het denkbeeld in overweging te
nemen van een afschaffing der dtrtkbooten.
in de hoop, dat dit zou kunnen leiden tot
de afschaffing der linieschenen en een
doeltreffende beperking der andere catego
rieën schepen en dus tot een meer volko
men oplossing van het ontwapenlngsvraag-
stuk.
Grand! deed opmerken, dat de bekende
formule van Mussolini: „Italië is bereid °lk
cijfer, zelfs het laagste te aanvaarden, mits
geen enkele mogendheid van het Europee-
sche continent er boven gaat", volkomen
beantwoordt aan den geest van art. 8 van
het handvest van den Volkenbond.
Aandringen op pariteit met dë sterkst ge
wapende mogendheid van het vasteland is
aandringen op een- natuurlijk recht. Van
een ander inferioriteit te verlangen Is het
instellen van een heerschapptf van wille
keur. die in strijd is met het wereldgeweten
Te Washington is Italië's recht op pariteit
erkend, en dit recht is door de gebeurtenis
sen sinds 1921 «verdrag van Locarno. Kel-
logg-pact, herstelregellng, enz.) nog ver
groot.
Men zou werkelijk aan het eindresultaat
van den Europeescben wederopbouw en de
organisatie van den vrede moeten gaan
twijfelen, aldus Grandi. als de achtereen
volgende internationale overeenkomsten nie*
zouden leiden tot een vermindering, maar
tot een uitbreiding der bewapening.
Gefolterd door al deze droevige gedachten
vroeg zij zich af, waarom de Goddelijke
Voorzienigheid had toegelaten, dat zy el
kander ontmoet hadden en hun harten zich
hadden vereenigd door banden, die zoo
van mU om m« in zoo'n wreedo onzekerheid moeilijk te verbreken waren.
Het jaariyksch congres van de Unie
Volkenbondvereenlgingen, dat o.a. in 193S te
's-Gravenhage plaats had. wordt van 5 tot
9 Juni a s. te Genève gehouden.
Voorzitter van dit Congres is mr. J. Lim
burg. die In de zitting van den Raad der
Unie, te Zürich in 1929 gehouden, tot pre-
siaënt werd gekozen als opvolger van Graaf
Beristorff.
De Ncdcrlandsche delegatie naar dit con
gres bestaat naast den heer Limburg, die
als leider dier delegatie optreedt, uit mevr,
mr. c. BakkerVan Bcsse, onder-voorzitter
van de Vereenijlng voor’ Volkenbond en
Vrede, mej. L. C. A. van Eeghen, lid van
het hoofdbestuur der Vereenigii^. en de
heeren K. Ch. O. J. van der Mandere, al-
secretaris dier vereenigtng; prof.
Moresco, oud-ondervoorzitter van
den Raad van Indië. te Genève woonachtig;
mr. A. van Ryckevoreel. Commissaris der
Koningin in Noord-Brabant en dr. E. van
Raalte, de beide laatsten leden van
hoofdbestuur der genoemde vereenigtng.
Aan het congres gaat een economische
conferentie vooraf.
De Unie organiseerde voor het eerst zulk
een economische conferentie te Praag in de
Jaarvergadering 1928. de thans voorgenomene
is een vervolg daarop. Zij staat onder lei
ding van den Franschen oud-mlnteter Lou
che ur.
In de nota, die de Poolsche regeering op
31 Mei van de Sovjet-regeering heeft ont
vangen In verband met den bomaanslag van
28 April op het Russische gezantschap te
Warschau, wordt betreurd dat de Poolsche
Justitie nog geen opheldering in deze zaak
heeft gebracht.
De Sovjetregeering verzoekt de Poolsche
regeering alle maatregelen te nemen om de
schuldigen op te sporen, opdat de Poolsch-
Russteche verhouding niet vertroebeld wor
de
Het
schrijft
onderzoek met kracht wordt voortgezet
dus de nota op zyn minst te vroeg is.
regeeringsblad „Kurjer Polska"
naar aanleiding hiervan, dat bet
en
denaar zyn wapen op een in hetzelfde lo.
kaal aanwezigen rechercheur, dien hy met
twee schoten neerlegde, waarn ahy zichzelf
een levensgevAriyke hoofdwonde toebracht.
Over de oorzaken van het drama te
slechts bekend, dat de student in acht da
gen de universitelt niet bezocht had en b|j
zyn terugkeer aan een streng verhoor werd
onderworpen.
Prof Woieaston was een bekend geleerde,11
die o.a. in 1921 aan de Mount Everest Ex
peditie heeft deelgenomen.
Die band welken men liefde noemt en
vastligt in het diepste wezen der ziel te zoo
zoet en toch soms, geiyk nu, zoo allerpyn-
lykst. J.
Gelukkig kwam een hoopvol voorgevoel
het meisje in haar bedruktheid troosten. Er
was iets In haar binnenste dat zong:
- Ik zal hem weder zienhy komt te
rug!
Het arme kind kende nog niet geheel de
uitgestrektheid van haar ongeluk, zy wist
niet, dat haar vader, de notaris van Val-
réas, dat wezen hetwelk zy zoo teeder be
minde een doortrapte schurk was.
zy, de vrome, openhartige en vurige Fran-
caise, vermoedde geenszins, dat ze de doch
ter was van een Prulslschen Jood die een
Franschen naam had aangenomen om zich
zelf en zijn misdaden te verbergen.
Paula de dochter van Blücher!
God weegt in zyn oneindige liefde
wysheld het menschelyk leed, dat vooral op
de edelste en sterkste harten valt. Voor ont
zettende misdaden wordt een groote vergoe
ding geëischt om de schaal der gerechtigheid
In evenwicht te brengen. Zoo boet het lUden
van onschuldige zielen de zonden van ande
ren uit...’. v
Op zekeren Zondag kwam Raymond
Rochebel den dag In Font-Auladedoorbren
gen. Voor eenige dagen had hy zyn polltie-
ken veldtocht, zyn .kruistocht”, zooals hy
zeide, onderbroken.
Als bekwame welsprekende verdediger der
katholieke zaak had hy in weinig tyd een
goeden naam vei wonen. De bladen gewuag-
De groote politieke rede, welke Tardieu
Zondag In Dijon j heeft gehouden, heeft hef
tig commentaar uitgelokt by de radicaal-
socialisten. en Herriot is voornemens Tar
dieu van antwoord te dienen. De verhouding
tusschen de beide staatslieden is er in den
jongsten tyd niet beter op geworden, want
toen Tardieu onlangs te Lyon. de stad, waar
Herriot malre is. voor den Bond van Oud
strijders een rede hield, heette Herriot aan ’t
banket in eenige stroeve woorden de gasten
moest het reddingswerk stop ge
zet worden.
De slachtoffers zijn in hoofdzaak Anneen-
sche, Poolsche en Syrische landverhuizers.
Betreffende de Instorting van Hotel Chris
toph Columbus, het landverhulzer&hotel te
Genua, wordt nog nader gemeld, dat zich
in den namiddag ongeveer 200 emigranten
in het gebouw bevonden. Behalve de reeds
genoemde nationaliteiten waren er. op het
tijdstip der instorting ongeveer 70 Jtallaan-
sche reizigers aanwezig. Tegen den avond,
toen het «rrootste deel der bewoners zich ter
ruste wilde begeven, stortte plotseling het
dak van het huls In. even later gevolgd door
de bovensts verdieping. Er ontstond een
paniek en alom weerklonken de kreten der
gewonden, die onder de pufnhoopen lagen.
Terwijl de brandweer trachtte het rulmlngs-
werk te beginnen, stortte kort daarop het
geheele gebouw in en werd ook de geheele
reddingsbrigade onder het vallend gesteente
bedolven. Deze kon echter geborgen
worden. In tegenstelling met de eerste be
richten zyn er tot dusverre slechts twee
dooden. Gebleken is. dat het hotel ver-
oouwd werd. De leider der verbouwings
werkzaamheden Is evenals de pachter van het
hotel gearresteerd.
De President der Republiek heeft het
ontslag van den Minister van Binnenland
sche Zaken Josophskl aanvaard en als zoo
danig benoemd generaal Chladkowski, die
reeds een langdurige ministerieele loop
baan achter zich heeft. Deze benoeming zal
waarschynltjk een verscherping van het
polltiereglein tot gevolg nebben.
voeringen houden over den Wereldvrede en
de broederschar onder de menschen. maar
hij speelt het nooit klaar om ook maar een
enkele van zyn onderdanen er toe te bren
gen. dat hy met negers in een zelfde wacht
kamer zit te wachten of in eenzelfde her
berg te eten. En MacDonald kan met de
zoetste woorden die hij kan vinden en met
fluweele stem praten van een allesomvat
tende menschenliefde. maar hy kan er zijn
landgenooten toch nimmer toe brengen voor
de arme lersche arbeiders van Glasgow
evenveel achting te hebben als voor de geld
mannen van Wallstreet of Bcriyn. 'k Ge
loof graag, dat Lord Cecil of Chamberlain er
van overtuigd zyn. dat de Volkenbond over
de geheele wereld de goede verstandhouding
onder volken en rassen k®n bevorderen of
bewerken, maar ze zullen er toch niets aan
kunnen veranderen, dat hun eigen zusters,
nichten en tantes voor zoover die tot de
Engelsch-Indische aristocratie behooren. t
vertikken om den eersten den besten Hin
doe te beschouwen als een gentleman en zyn
vrouw als een Lady
Zoolang het maar over den handel gaat,
biykt alles In ordeWant de Europeaan
heeft zich koloniën gesticht om handel te
kunnen dry ven. En too lang het alleen maar
by praten biyft, is alles óók nog in orde,
want men kan toch over 'n overzeesch ge
west net zoo goed praten als over Uto
pia! Maar zoo gauw er sprake gaat worden
van fundamenteele menschelljke dingen en
dat zijn eten, drinken, en bidden toch, dan
is de Hindoe een mensch, die rijst eet en
niet eens fatsoenlijk aan tafel kan zitten.
Dan blijkt er een onoverbrugbare afgrond te
gapen tusschen zijn oer-ouden godsdienst en
dien van ons
Maar hier, in het gebouw der Propaganda-
Flde. waar alle missies thuis liggen-, hier
worden al die moeüykheden en tegenstellin
gen met verbazingwekkende gemakkelijkheid
opgelost en wel. omdat hier de dingen Juist
worden omgekeerd en elk de plaats krygt,
die het toekombidden komt voorop! En
dan volgt he* eten pas en het drinken en
elndeiyk ’t „redeneeren,” 't zwammen, om de
allerlaatste plaats te laten aan de uitwis
seling van stoffelyke goederen. Wat by an
deren achteraan komt, staat hier in het cen
trum. Wat elders scheldt, verbindt hier. Wel
licht zyn ze het hier nog niet over alle
moeliyke vraagstukken eens. dat kan best.
Maar zeker weet ik .dat allen ernstig streven
om die onder de knie te krijgen en dat allen
het in dit opzicht roerend eens zyn.
Nauweiyks had ze deze woorden gezegd
of ze kon hur ontroering niet meer be
dwingen en omhelsde Raymond om
haar vreugde en dankbaarheid
geven.
Och Raymond, hernam zy ver.olgcns,
het te onze bestemming niet den verlovlngs-
tyd aangenaam door te brengen. En alsof
wy aan onze eigen wederwaardigheden niet
genoeg hadden, zoo nemen wy door onze
liefde nog die van anderen op en zelfs
gaarne.
Ja, bekende het Jongmensch. dat is
waar. Toen Ik haar zoo bedroefd zag. werd
in my de liefde eerst voor goed aetekcr.
Naar uit Jonla in den Staat Michigan
gemeld wordt, zyn uit het sanatorium van
het tuchthuis aldaar 11 gevangenen ont
vlucht, nadat zy den chef van dienst en .wee
bewakers met messen hadden gedwongen de
deuren te openen. De misdadigers sneden ver
volgena de telefooniynen door om de inrich
ting van de buitenwereld te isoleeren en wis
ten zich uit de voeten te maken, begunstigd
door het nachteiyk duister Aangezien er zich
onder de vluchtelingen niet minder dan 5
moordenaars bevinden, heeft zich van de
bevolking in de omgeving een paniek meester
gemaakt.
Alle beschikbare politiecontlngenten
zyn gerequireerd en organlseeren thans, bijge
staan door politiehonden klopjachten. Tot
dusverre bleven de nasporingen zonder succes.
tragische gebeurtenissen van
het kasteel van Grisoire
toevluchtsoord geworden voor de
dames de Gerly. De moeder van René,
edele vrouw, voi toewijding en liefde
haar kinderen, kon den slag, welke
dwijning van haar zoon voor haar moeder
hart was. niet te boven komen
Soms trachtte zy zich te overtuigen, dat hy
gevolg gevende aan een onbegrypeiyken gril,
niar den vreemde was getrokken. Andermaal
ondervroeg zy vrienden én kennissen, allen
die op eenlgerlei wijze met hem In verbin
ding gestaan hadden.
Zy hoopte in hun vage verkls^fcgen de ver
zekering te vinden dat de advoeftt nog leef
de. iets, waaraan zij vaak met zooveel bitter
heid twijfelde.
den van hem als van een onvermoeibaren
voorvechter der godsdlenstvryheid.
By myn ontslag ben Ik slechte van regi
ment veranderd, zei hy. Ik heb het leger,
dat niets te strijden heeft, verlaten voor dat
andere hetwelk lederen dag slag levert.
Verscheidene steden van het zuiden waren
reeds naar zyn welsprekend, bezielend woord
komen luisteren en in de ootmoedigste har
ten herleefde de hoop. y
Zoodra hy op het kasteel aankwam, ging
hy zyn vader groeten. Deze was sinds eenige
dagen onherkenbaar. Na een kort onderhoud
zond hy zyn zoon heen met de woorden:
Laat my met rust, ik ben ziek
Raymond trok zich bescheiden terug en
zocht zyn zuster op om wat met haar
praten. Hy wachtte zich er echter we! voor
te spreken over de geheime vrees die hem
folterde.
Hy ontmoette het meisje in den tuin en
zei haar:
Paula, ik moet eens ernstig met
praten.
zyn zuster hief vertrouwvol haar oogen
op naar het jongmensch en trachtte te glim
lachen.
Zander omwegen begon de gewezen offi
cier nu:
Paula, heb Je René de Gerly lief?
Dat weet Je wel. nietwaar? antwoordde
zy en haar stem trilde lichtelijk.
Welnu dan kun je ook de vertrouw-
vohe mededeelingen van een verliefd hart
begrUpen. Mijn hart klopt ook voor iemand..
Heden heeft te Cambridge tijdens een di
ner een student een schot gelost op pro
fessor Woieaston, waara'oor deze op slag
werd gedood. Vervolgens richtte de moor-
Sedert de
Font-Aulade, was
een waar 1-
"k Heb me al dikwyis afgevraagd, waarom
ik toch telken zoo uit m'n slof schiet, als
er sprake is van internationalisme. Op zich
zelf is dat toch niet iets om boos over te
worden: alleen al daarom niet, omdat het
*t begrip „natif* veronderstelt. Als goed
Christen wil ik natuuriyk met menschen die
tot •een andere natie hooren, in goede ver
standhouding leven, zelfs met die catego
rieën, van buitenlanders, waar by ons in En
geland zeker soort internationalisten niets
van hebben moeten
Toch vind ik iets tegenstrydigs in de ma
nier, waarop het Internationalisme gewoon-
lyk wordt beoefend. Dat is mij onlangs nog
zoo duideiyk geworden by een bezoek aan
•lome. Ik ontving daar achtereenvolgens be
zoek van eer. neger, van een kleinen Ja
panner en van een Engelschman met ’n open
en prettig gelaat, een kerel als een boom.
Ze kwamen me afhalen voor het diner, dat
we zouden gebruiken in het College van de
Propaganda. Alle drie droegen ze een zwar
ten toog met een roode sjerp. En terwyi ik
ze ik zoo onder het eten zat aan te kijken en
te luisteren zat naar de gezellige conversatie,
was het my, of ik een verklaring had gevon
den voor de boven gelanceerde stelling.
Men zou het stadium, waarin de wereld
vrede en de internationale broederschap
thans getreden zyn, het best kunnen om
schrijven met deze aanhaling uit „De Koop
man van Vqpetië" van Shakespeare, waarin
Bhylock zegt: „We zullen met elkander om
gaan. we zullen met èlkander spreken, we
zullen van u koopen en aan u ook verkoo-
pen, maarwe zullen niet met elkander
eten en niet met elkander drinken en ook
niet met elkander biddenZoo wilde
Shylock bet internationalisme omschreven
zien, omdat het hem zoo -het best in zyn
--kraam te pas kwam bij de uitoefening van
handelsdiktatuur. Inderdaad: in zooverre er
van internationale vriendschap sprake kan
zyn tegenwoordig, is die eenvoudig en niet^
anders dan een kwestie van koopen en ver-
koopen En in zooverre er dan iets in moge
wezen van meer socialen of intellectueelen
aard, wel dan is dat niet dan een aangele
genheid van de conversatie.
Zoo denkt iedereen, dat het beslist nood-
zakelijk is, om de betrekkingen met Sovjet-
Rus'.and weer te herstellen en dat terwijl er
geen sterveling voor uit durft te komen, dat
hy wat voor die Bolsjewisten voelt. Het
beteekent voor de heeren ministers tm ge
zanten neelemaal niets om, indien het noo-
dig mocht biyken, hun sympathie voor de
Eovjets <e betuigen. Dat zouden ze in der-
geiyke gevallen even makkeluk doen tegen
over Calabrische roovers en menscheneters
van de lldschl-eilanden. Maar, het gezwam
a»*i een officieel feestmaal daargelaten, eten
doen ze niet samen, noch drinken, noch
bidden
Een Engelschman zal byvoorbeeld veel
moois weten te vertellen van dén konlng
der Kannibalen en ongetwijfeld rel hy nog
vee. meer moois weten te zeggen in het ge
zicht van den konlng der Kannibalen en hy
zal met dien konlng der Kannlbaren zoo
veel handel dryven als hy maar kan. Maar...
aan een maaltijd van dien konlng der Kanni
balen deelnemen, peet), daar past hy voor, zy
het in de hoedanigheid van gast, zy bet in
die vanonderdeel van het menu!
En een man die zich zelf respecteert en
wonende in een der Zuidelijke Staten van
Noord-Amerika, zal niet enkel weigeren aan
tafel te zitten met een neger, als deze een
boutje van een missionaris op zyn bord
heeft, maar ook wanneer het een schapen-
cotelette is! En of er nu sprake is van den
christeiyken godsdienst of van negermagie
of van menschenoffers, dat biyft allemaal
hetzelfde, want hy zal eeker niet deelnemen
aan een religieuze plechtigheid, die door
negers Is georganiseerd. En ik vermoed zoo
half en half, dat h’y niets van de „zwarte
kunst" moet hebben, omdat die genoemd Is
naar de huidskleur van de zwartjes.
En toch zal de Amerikaan er geen been
in zien om by de negers van Jamaica alco
hol te gaan koppen vooral sinds zyn va
derland is „drooggelegd”. Alleen zal hy
pertinent weigeren dien alcohol samen met
die negers op te drinken. Zelfs de afkeer
tegen de prohibitie kan hem toch niet tot
mildere gevoelens stemmen. Nog sterker: hy
zal zich ten stelligste verzetten tegen de
aanwezigheid van negers in een christelijk
kerkgebouw, hy zal eischen. dat ze er wor
den uitgesmeten, zooals dan ook trouwens
onlangs gebeurd is in een Anglikaansche
kerk in de Vereenigde Staten. Hü houdt zich
strikt aan het principe van Shylock, hy drijft
handel met de negers, hy wil ook wel met
hem samen werken on openbare congressen
en vergaderingen, maar hy bedankt er fees
telijk voor om met hem te eten, te drinken,
te bidden.
En toen ik zoo in het College der Propa
ganda te Rome die negers en nog andere
van zulke „ex-wilden” met allerlei Europe
anen an Amerikanen samen zag eten en
drinken en vroolijk zyn, toen dacht ik op
eens weer aan het eenige waarlijk-practlsche
ding op dit ondermaansche. Ik praktiseerde
weer over de kracht, die in staat is werke
lijk tot stand te brengen, waarover de heele
wereld alleen maar weet te „praten”. Want
President Hoover kan nog zulke mooie rede-