R.K. BOND VAN RIJWIELCLUBS
IN NOORD-HOLLAND
„ST. CHRISTOPHORUS”
I
'STER1
I
Vaandel wijding
KERKNIEUWS
De St. Adelbert-akker
De
UIT DE STAD
VAN HET VATICAAN
Dc
Mevr.
gte/
-
Ook Venezuela wil de
buitenlandsche geestelijken
uit het land drijven
In eeuwigdurende erfpacht aan het
Bisdom Haarlem
Tsn
boven
taal a
schtpt
goede
netto-
dat m
behoel
I
I
I
TABAK
MAAKT
Linkss x. Amsterdam; 2. Goorn; 3. Alk-,. kracht .van het kruis zullen voere^g^te^ henhMjwd.aaa geven sP°t>
aan dat
af
was
genoemde
langen
een
gaat
als volgt toegewezen
5
Een feestvergadering
Na het lof had in de groote veranda-
zaal een feestvergadering plaats, welke door
St. Louis op schitterende wijze werd opge
luisterd door vroolijke muziek.
blik
haafd
Op
•verlette
voorbaat.
Adelbert
Zat
lands
Konii
gevoe
per
Vlaar
van
den.
Kont
O
oodi
Jan»
lioh
en
grot
D
aan
Con
D
van
bijni
U e
van
mel<
den
nen
De
wore
mout
dige
de a
ten
nlg
der
dien
..De
opho
Kl
wone
norm
mak)
eenig
deele
de
van
slech
nale
Int
Dond
daar
het 1
te tx
Of
hebt»
tegen
ter I
af geil
Dar
laatst
RUkei
het si
men.
Dfei
alle
hoogd
aanvri
gegeve
dan j
redder
32 pis
1) Me
ter La;
Zaandar
Aan
eind g
lenging
hebben
Intw
gevalle
geholjx
antieke
den gri
met in
De 1
wat zw
van in
Rani|
held aa
vergrui
En w
agenter
Ik a
hebben
openba:
bulten,
Want
werd a
huls, n
Zaanda
En w
gewone
alle ve
komen
«terne, i
waar in
hoog in
Ai w!
bjjbelscl
wat je i
juist dl<
bil julli
den spr
ernst oi
taxeerei
Toen
kers bij
eerste-k
geesten
federeer
lachen,
ultgedle
En k
den wei
»«he sir
diend.
Nee. s
hadden,
het hen
hlnderei
Ik st<
vermeld^
Oenoots
als vriend van Egmond aan de
besprekingen, ter zake had devi
ls n.l. voor enkele weken eene
overeenkomst
Het leven is, geen vrede alhier.
Geen wapenstilstand vragen.
Het leven is de kruisbanier
Tot in Gods handen dragen
belaelelijk gemaakt en verbraken. De hei
lige wetten, waarmee God het huwelijk be
schermd heeft, worden met voeten getreden.
Zoo wordt de weg geopend naar een onbe
toomd zingenot. Het sexueele leven ontaardt
weer tot de zedeloosheid, waaruit het Chris
tendom door eeuwenlangen arbeid de rnensch-
heid had opgeheven.
In zulk een atmosfeer kunnen onmogelijk
de christelijke deugden van opoffering en
zelfverloochening, van versterving en wijze
zelfbeheersching bloeien. In zulk een atmos
feer is is de groei van een gezonde samenle-r
ving onmogelijk. In zulk een atmosfeer is het
Rijk van Koning Christus een onmogelijk
heid.
Een derde aanval onderneemt de macht
der duisternis op de ziel van het kind. Wie
het kind heeft, heeft de toekomst. Daarom
wordt alles door den Satan in het werk ge
steld, om de blanke ziel van het kind te be
derven. Wanneer de kinderen heidensch worr-
den, dan ontbreken de strijders voor het Rijk
van Koning Christusz: dan is het gedaan met
Zijn Rijk.
In Sovjet-Rusland hebben we het voor
beeld, hoe de wereld zal worden als Christus
er niet meer heerscht. En we huiveren bij het
hooren van de ellende, waarin dat ongeluk
kige land gedompeld is.
Maar waarom verontrusten we ons erover,
ils de Sovjets het huwelijk opheffen, de
vrouw tot gemeenschappelijk eigendom ver
klaren, en alle zedewetten opheffen Staat
dan ook in onze harten de huwelijkstrouw
altijd zoo ongerept vast Worden ook bij ons
die moderne boeken het meest en het liefst
gelezen, die pleiten voor het volle uitleven derr
zinnen, en openlijk of bedekt de heiligste in
stellingen Gods bespotten. Komen zulke boe-r
ken ook niet in onze handen en in onze hui
zen 1 Wordt ook bij ons het familieleven niet
wreed verstoord door heele of halve kinder
moord bij het toepassen van Neo-Malthusi-
aansche praktijken Is zelfs bij onze Katho
lieke mannen ieder vrij van misdrijven tegen
de tnuwelijkstrouw, eenmaal aan het altaa
gezworen
We beklagen de 8 millioen kinderen, die
rondzwerven over de Russische vlakten,sdie
opgroeien in zedeloosheid. Maar waken wij
voldoende over onze eigen kinderen, vooral
als zij wat ouder worden Kennen w hun
omgang Laten wij niet al te dikwijls over
matige opschik en minder zedelijke kleeding
toe bij de meisjes Laten niet vele katholieke
ouders hun kinderen met een gerust hart
heengaan naar dansgelegenheden waar zij
met allerlei minderwaardig tuig in aanraking
komen Laten zij niet toe, dat zij bioscoop
theaters bezoeken, zonder te weten of de fil
men, die daar gegeven worden, wel in over
eenstemming zijn met de christelijke zede
wetten
En zoo zou ik nog kunnen doorgaan. Dit
eene zij genoeg ook in onze samenleving
zijn de oorzaken aanwezig die in Rusland de
overheersching van een modern heidendom
mogelijk maakten. En wanneer wij niet allen
eensgezind te wapen snellen, dan zullen die
oorzaken langzamerhand zoo doorwerken,
dat ook hier over de heele wereld de kreet
weerklinke Nolumus ilium regnare super
nos Wij willen niet, dat Christus over ons
heersche. Meer dan ooit is het noodig, in
aaneengesloten gelederen te strijden voor het
Koninkrijk van Christus.
Ik roep u allen dus op tot een moderne
Kruistocht de kruistocht der twintigste
eeuw.
van het
Alkmaar, hield
waarin hij dank
zegde voor de uitnoodiging, welke door
diet bestuur uit Alkmaar zeer op prijs werd
gesteld.
Spr. constateerde met genoegen de goede
samenwerking tusschen den Bond en het
Genootschap van den Stillen Omgang te
Alkmaar en feliciteerde den Bond met het
mooie vaandel. Spr. eindigde met den wensch,
dat het ledental van den Bond mocht toe
nemen. (Applaus).
telkens opnieuw door de H. Eucharistie,
gesteund door de moederlijke zorgen van de
Koningin des Hemels, Maria
Over dezen strijd wil ik u hedenmiddag
meer bijzonder spreken. En dan zou ik u
a.ien willen oproepen tot een modernen
Kruistocht.
Eens trokken onze voorvaderen, bezield
met een brandende geestdrift, naar het H.
Land, om de H. plaatsen aan de macht der
heidenen te ontrukken. Thans bedreigt de
Vijand van het heidendom de heele Christen
wereld, waartegen wij in een nieuwen Kruis
tocht ten strijde moeten trekken.
Ik weet het't beeld van een Kruistocht
is oud en dikwijls gebruikt, maar het komt
er niet op aan, een nieuw of een oud beeld te
gebruiken, daar de gedachte, die het uit
drukt, altijd nieuw en modern blijft, omdat
het Kruis immer modern is, met den
bloedenden Christus eraan, „dezelfde gis
teren, heden en in de toekomst”, omdat
het altijd moderner is de nieuwe gevaren
onder oogen te zien en er tegen te velde te
trekken, dan zich er door te laten over
rompelen.
Ik spreek dan over een modernen Kruis
tocht tegen moderne gevaren.
Welke zijn de gevaren, die het Christelijk
leven bedreigen
Welke zijn de wapenen, waarmee we ten
strijde moeten trekken
Een modern Duitsch geleerde heeft eens
gezegd, dat de gebouwen der menschen
hunné'ldeeën uitdrukken. De oude tijd der
Middeleeuwen was geheel christelijk de
openbare gebouwen der Middeleeuwen
waren de kerken en kathedralen, die zware
offers aan geld en de hoogste inspanning
der kunstenaars gevorderd hebben. Het
middeMtrwtche stadsbeeld wordt beheerscht
door de kerk of kathedraal als middelpunt.
Het moderne stadsbeeld wordt beheerscht
door machtige warenhuizen, kantoorgebou
wen en beurspaleizen. In de Middeleeuwen
was het Huis Gods het middelpunt van het
openbaar leven, in onzen tijd zijn het de
paleizen van den Mammon.
Daarmee is de geest van onzen tijd ge-
teekendVoor het meerendeel der men
schen zijn de hoogere belangen der ziel ver
drongen uit hun voorrangspositie, en re-
gteren de zuiver stoffelij ke belangen heel het
denken en handelen. De wereld is op weg terug
naar het fieidendom.
In een eeuwenlangen strijd hebben de
apostelen van het Christendom de heiden-
sche wereld voor hun Koning Christus ver
overd. Drie eeuwen lang hebben de keizers
van het Romeinsche wereldrijk met hun
bloededikten getracht het groeiende Chris
tendom te verpletteren. Maar de roep ging
over de wereld „Oportet Ilium regnare”,
Qij, onze Koning Christus moet heerschen.
En Christus zegevierde over het Romein
sche Heidendom.
De Muzelmannen kwamen met onover
zienbare scharen aangezwermd uit de ge
heimzinnige diepten van Azië, om heel
Europa met zwaard en bloed en vuur te ont
rukken aan Christus en te veroveren voor
Mahomed.
Maar weer klonk de kreet„Oportet
Ilium regnare”, Christus Koning moet
heerschen. En de Muzelmannen liepen hun
dweepzieke koppen te pletter op de legers van
Karei Martel, Karei den Grooten, de Kruis
vaarders en de Spaansche kortingen. Christus
zegevierde over de Halve Maan.
Daarna begonnen de machten der duis
ternis een andere taktiek het stille werk
in de gedachten en harten. Langzamerhand
werd door goddelooze schrijvers de christe
lijke wereld ontchristelijkt. De eerste groote
uitbarsting kwam bij de Fransche revolutie,
de tweede bij den roof der Pauselijke Staten,
en de derde beleven we nu in de communis
tische Revolutie in het onmetelijke Rus
sische Rijk.
De aanval van het moderne heidendom
is gericht op drie steunselen van een gezonde
samenleving, waarvoor het Christendom
immer gestreden heeft op het eigendoms
recht, op de familie, op het kind.
Een aanval op het eigendomsrecht
Het maakt tenslotte geen verschil, of de
groote massa der menschen onterfd en tot
slavernij gebracht wordt door een hartelooze
liberalistische geldmacht of door de enkele
gewetenlooze uitbuiters, die regeeren in een
communistischen staat als bv. Rusland. In
beide gevallen teren enkelen in weelderigen
qvervloed op het zweet en bloed van heele
volkeren. In beide gevallen regeeren onbarm
hartige zelfzucht en rauwe haat. In beide
gevallen is er geen plaats meer voor de chris
telijke liefde, de christelijke deugden, de
hoogere belangen der ziel. In beide gevallen
is het gedaan met het Vrederijk van Koning
Christus.
Het nieuwe heidendom richt zijn aanval
op het familieleven. Het huisgezin is de kern
des samenleving en de voedingsbron der
christelijke geslachten. Zoolang het huisge-
zin goed is, blijft het katholiek geloofsleven jen_ tonele,
bloeien.
Het moderne heidendom tracht het fami
lieleven te ontwrichten. De onverbreekbare
immer en overwint. Wie als echte Katholiek
wil werken, strijden en vruchten dragen moet
met Christus en zijn evenmensch verbonden
blijven door de bovennatuurlijke liefde.
„Blijft in mijn liefde,” heeft Christus gezegd.
„Zooate de rank geen vrucht kan dragen als
hij nirt met den wijnstok verbonden is, zoo
ook gij, als gij niet blijft in mij Daarom zal
voor ons het hoogste gebod bij onzen arbeid
en strijd voor Gods Rijk steeds gelden Gij
zult den Heer Uwen God beminnen uit ge
heel Uw hart, en Uw naaste als U zelven.
Die liefde zal ons den weg ter overwinning
banen, volgens het profetenwoord op dat
uur zal de waarheid overwinnen door de
hef de.
„Waarom schud jij steeds
van neenl neenl Meen je
soms, dat het rooken van n
pijp je niet zal bevallen?
Kook dan eens een pijp
STER-TABAK
Dan zul je jal ia! knikken en
van geen ophouden meer
weten.”
VRIENDEN
Maar denken we, dat het werk van het
i-j.z'.t -zzz iz
jetal. Een kleine schaar van
apostelen heeft het wereldrijk der Romeinen
omvergeworpen. Een klein getal christenen
behaald op een wereld-
j hebben we de godde-
Toespraak van den heer
Jac. Baart
De heer J. Baart, voorzitter
Stille Omgang-bestuur, uit
hierna een korte toespraak,
Te Bergen, in het retraitenhuis „St. Pe
trus Camsius” had gisteren een groote
reünie plaats van de leden van de R.K. rij
wielclubs in Noord-Holland, sinds 25 Mei >4
vereenigd in één Bond, onder de bescher
ming van St. Christophoris.
Alle afdeelingen hadden hun afgevaar
digden gestuurd er waren ongeveer 200
leden present.
Het was n.l. de dag, waarop de plechtige
vaandelwijding plaats zou hebben in het
Retraitehuis, den zetel van den Bond.
De kleine kapel van het retraitehuis
niet groot genoeg om al de belangstellenden
te kunnen bevatten velen moesten zich met
een staanplaats tevretjpn stellen.
Om 4 uur begon een plechtig lof, gecele
breerd door den H. E. Deken E. P. Rengs van
Alkmaar, daarbij geassisteerd door den W. E.
Pater N. A. van Rijn O.P. als diaken en den
Z.E. Rector P. Verwer als subdiaken.
Nadat het vaandel gewijd was, ving het
lof aan, waaronder Gregoriaansche zangen
werden gezongen met begeleiding van een
verkleinde bezetting van de muziekkapel
van „St. Louis” uit Alkmaar.
Na de liturgische plechtigheid
vaandelwijding hield
de H. E. Deken een toespraak,
waarin hij zijn voldoening er over uitte,
dat de Bond tot beschermer gekozen had,
den H. Christophorus. Spr. noemde dit een
bewijs van goeden Roomschen smaak, tot
patroon te kiezen een Christusdrager om
daardoor te erkennen, dat men ook wilde
worden,'Wat hij was, een Christusdrager
door de heiligmakende genade.
De H. E. spr. spoorde de leden aan om
in navolging van hun H. Patroon, ook Chris
tusdragers te zijn en naar buiten uit hun
Christus te belijden.
De Gregoriaansche lofgezangen werden
uitgevoerd met begeleiding van de R.K.
muziekkapel „St. Louis” Alkmaar, in kleine
processie.
Onder het lof ^verd in den heerlij ken tuin
van het retraitehuis een processie gehouden,
waarin behalve het nieuw ingewijde vaandel,
nog zes andere vaandels werden Aiedege-
gedragen.
Met St. Louis-begeleiding werden de
processiegezangen uitgevoerd.
maar; 4. Weere; 5. Waarland; 6. Obdam; 7.
Hoogwoud; 8. Warmenhuizen; 9. Tuitjen-
horn.
Rechts: 1. Spanbroek; 2. H.H. Waard
(zuid); 3. Spierdijk; 4. Wognum; 5. Beem-
ster; 6. H.H. Waard (noord); 7. •'Nibbix-
woud; 8. Langendijk.
De vaandels zullen aan den kant van de
afdeelingen geplaatst worden.
Rede van den voorzitter.
De heer Niele opende de vergadering met
den Christelijken groet, waarna hij welkom
heette den H. E. Deken, de overige geeste
lijken, het bestuur van het Stille Omgang-
genootschap uit Alkmaar en alle aanwezigen
van de 16 afdeelingen, speciaal de nieuwe
afdeeling van Tuitjenhom.
Spr. noemde dezen dag een feestdag voor
het Bondsbestuur het is de dag, waarop de
kroon op het werk wordt gezet. Spr. brengt
dank aan de afdeelingsbesturen voor het
werk dat zij. verricht hebben om tot zoo'n
groote en machtige organisatie te komen.
Spr. herinnert aan de voorgeschiedenis
van den Bond, hoe in 191a de rijwielclub van
Alkmaar bestond, waarbij zich Heer Hugo-
waard en de Langendijk aansloten. In 1916
bestonden reeds zes verschillende clubs, die
een organisatie wilden stichten, omdat zij
hetzelfde doel beoogden er ontstond een
federatie -van die afdeelingen welke reeds
zoo groot werd, dat zij in staat was in de
bedevaartplaats van O. L. Vrouw Ter Nood ’n
Kruiswegstatie op te richten. (Appl.).
Toen er 13'i 14 afdeelingen waren met
600 i 700 leden, werd officieel een Bond op
gericht, niet om iets grootsch te zijn, maar
om de bisschoppelijke goedkeuring te krij
gen die Bond werd opgericht 25 Mei 1924,
met 14 afdeelingen, en met het doel de
beevaart naar Amsterdam te organiseeren.
Bij de laatste bedevaart namen ruim 800
leden deel aan den nachtelijken tocht naar
Ansterdam.
Vanaf Purmerend is het altijd een edhte
beevaart spr. uitte den wensch, dat ieder
jaar mag groeien, die beevaart, welke beoogt
het geestelijk leven van de leden op te wek
ken en op hooger peil te brengen.
Een resultaat noemt spr. het ook, dat de
Bond zoo krachtig geworden is, om een
beevaart naar Heiloo te kunnen financieren
spr. brengt in dit verband dank aan de 16
verschillende organisaties, voor haar mede
werken in dezen.
Het 3e doel is de beevaart naar den stillen
omgang van Alkmaar, op den eersten Mei-
Zondag, waarbij de Bond ook steeds tal
rijker is vertegenwoordigd. Verder de bede
vaart naar Kevelaar, waartoe het initiatief
is genomen door de afdeeling Alkmaar.
Tenslotte stelt de Bond zich ten doel het
retraitewerk onder de leden te bevorderen,
om zoodoende hun geestelijk leven op te
wekken. Spr. spoort de afdeelingsbesturen
aan, om ook in dit opzicht hun best te doen
(Appl.).
Dankbaarheid uitte spr. over het feit, dat
de Bond door Z. D. H. den Bisschop een
geestelijke leider had ontvangen, waardoor
de Bond zoo niet een officieele, dan toch een
officieuze Bisschoppelijke goedkeuring had
ontvangen.
Dank brengt spr. aan den H. E. Deken
van Alkmaar, voor diens bemoeiingen in
dezen dank ook aan den geestelijken advi
seur en aan het bestuur van den Stillen Om
gang te Alkmaar dank aan de leden voor
hun groote opkomst op dezen feestdag.
Hierna deed spr. voorlezing van een tele
gram van gelukwensch van den vroegeren
secretaris, den heer Verstraeten, die den
Bond geluk wenschte met dit heugelijk feit
(Appl.).
Hierna werden door St. Louis eenige
Welke zijn onze wapenen in den strijd 1
Mannen Broeders we hebben erkend,
dat de 'strijd tot verdediging en herovering
der wereld voor Christus een dure plicht
voor ons is. Laten we de wapenen ter hand
nemen, die een groot strijder voor het Gods
rijk, St. Paulus ons in de handen drukt
„Broeders, zoo spreekt hij, weest sterk in
den Heer en in de macht van Zijn kracht
Trekt aan de wapenrusting Gods, opdat gij
wederstand kunt bieden in den boozen tijd
en onwrikbaar vast moogt staan. Wapent uwe
lendenen met waarheid, neemt aan het
Pantser der gerechtigheid en schoeit uwe
voeten met de bereidwilligheid voor het
Evangelie des vredes. Vóór alles grijpt naar
het schild van het Geloof, waarmee gij alle
pijlen van den Booze kunt afweren neemt de
helm van de hope des heils, en het zwaard
des geestes, welke is het woord Gods”.
Dat zijn onze wapenen, waaronder we vooral
aan de drie laatsten onzen bijzonderen aan
dacht hebben te schenken.
Neemt voor alles het schild van het geloof.
Wat we vooral noodig hebben, dat is een
levendig, bovennatuurhjk geloof, dat ons
tot alle offers bereid doet zijn 1 Ons geloof
moet niet alleen bestaan in een uiterlijke
bekentenis, neen het moet een geloof van
daden zijn, een geloof, dat. al onze handelin
gen in het dagelijksch leven doordringt,
dat de diepe en voortdurende oorzaak is van
een heilige levenshouding. Wanneer we in
het dagelijksch leven voor moeilijkheden en
gevaren staan, wanneer bij de opvoeding
van onze kinderen conflikten voorkomen,
dan moeten de grondregelen van ons geloof
ons den weg aanduiden, die we moeten gaan.
En wanneer we zelf geen raad meer weten,
dan moeten we den weg bewandelen, die de
plaatsbekleders van God, uw herders en
priesters, u aangeven, hoe de wereld buiten
ons, en de booze wereld onzer hartstochten
in ons ook lachen en spotten. Dan leven we
ten volle uit het geloof, en dan is ons geloof
ook een schild tegen de aanvallen van het
moderne heidendom.
We moeten ons wapenen met de helm van
de hope des heilsl m.a.w., we moeten kunnen
beschikken over een onwankelbaar vertrouwen
Wanneer we de overmacht van onze vij
anden zien, wanneer we een vloedgolf van
modern heidendom zich over de wereld zien
losstorten, om het Rijk van Christus te ver
zwelgen, en we aanschouwen ons kleine aan
tal, dan zouden we moedeloos en wanhopig
kunnen worden. Dan vragen we ons af wat we
met dit kleine troepje kunnen doen.
Na Mexico, volgt thans Venezuela dat in
een verkeerd begrepen nationalisme het plan
heeft opgevat om de buitenlandsche geeste
lijken van zijn gebied te verjagen. Tot
welke onwaardige en voor het H. Geloof
schadelijke uitersten zulks pleegt te lelden,
behoeft geen betoog. Geen wonder dan ook,
dat de kerkelijke autoriteiten met - kracht
protesteeren. De Oea. Rotn. meldt daarom
trent het volgende:
Onlangs maakten wjj melding van een
collectieven brief waarin het Episcopaat van
Venezuela zijn geloovigen ernstig wees op de
voornaamste punten van het godsdienston
derwijs en tevens den nadruk legde op de
uiterst delicate situatie waarin de republiek
op godsdienstig terrein verkeerde.
Op een en ander gaat hetzelfde Episco
paat dieper In door middel van een me
morandum dat dezer dagen werd geadres
seerd aan het Nationaal congres,, (de twee
de kamer)
Dit memorandum vangt aan met een
protest tegen de uitwijzing uit het land
van den Bisschop van Valenza, en merkt
op dat deze, door den resident der repu
bliek bekrachtigde uitwijzing in strijd is
met het wetboek van strafrecht zoowel als
met de z.g. „Wet op het Kerkelijk Patro
naat”. De staat is hier dus de perken zij
ner macht te buiten gegaan en heeft zich
schuldig gemaakt aan verkrachting der
a^e bur-
hef* oogen-
muzieknummers ten gehoore gebracht.
De processie naar Heiloo
De secretaris deed hierna mededeeling
van de volgende regeling van de processie
naar Heiloo op 6 Juli
10 uur, aantreden in de Wilhelminalaan
10 ya uur, vertrek.
11.30 uur, plechtige Hoogmis.
2 uur. Kruisweg daajAa plechtig lof,
waaronder plechtige próc«sie, met vaan
dels na de processie wordt het Te Drum
gezongen. De plaatsen in de kerk worden
als volgt toegewezen -------
igen.
God
geven.”
Mannen worden niet geteld maar gewogen.
Gij moet naar uw huizen terugkeeren, en
trachten, ieder voor zich in zijn omgeving,
in zijn levensomstandigheden 18-karaats
christenen te zijn. Dan zijt gij ook strijders
voor het Rijk Gods waartegen geen helsche
macht bestand is.
Het laatste wapen is het Woord Gods. Niet
het woord alleen maar Hij zelf, het mensch-
geworden Woord, onze Koning Christus,
die door de liefde moet heerschen in onze
harten. Zonder de liefde kan ons geloof tot
ij en onze hoop tot vermetelheid wor-
Ijr de liefde zijn we niets en kun
nen we niets. De grond, de kracht, de kroon
van die liefde moet zijn Christus. Bij ont
goochelingen en nederlagen, bij bitterheid er»
spot, bij haat en vervolging de liefde blijft
van de
En nu tot slot het volgende
Daar staat uw vaandel. Het spreekt van
uwe bedevaarten naar de H. Eucharistie en
naar de Moeder Gods.
De H. Eucharistie is de groote krachtbron
van ons godsdienstig leven. De Moeder Gods
is de smee kende Almacht, die alles voor ons
kan verkrijgen
Laat uwe bedevaarten nooit ontaarden m
uitgangsdagen of in een spannende wieler
sport. Het gevaar ligt in het streven zelf
besloten .maar we moeten het vermijden.
Uw bedevaarten moeten de dagen worden,
waarop ge aan de twee groote krachtbronnen
van ons godsdienstig leven in de H. Eucharis
tie en aan de voorspraak der Moeder Gods
de krachten gaat ontleenen, om te strijden
voor het Rijk Gods.
Het moderne heidendom komt over de
wereld geslagen als een stormvloed. Onze
voorvaderen wierpen tegen de stormvloeden
der zee machtige dijken op van klei en bazalt.
Heel de wereld heeft de oogen op Holland
gericht, waar men het aandurft dammen te
leggen dwars door de Zuiderzee, om het eens
verloren land terug te winnen.
Dat moet het beeld zijn van onzen strijd
voor het Geloof.
Ieder van ons moet taai zijn als de klei
en de vlechtstukken der dijken. Ieder van
ons moet hard zijn als de basaltblokken der
dijkbekleeding. Dan zal geen stormvloed
van modern heidendom óns kunnen ont
rukken aan het Rijk van Christus.
In ons persoonlijk leven kunnen we mis
schien vallen en zware nederlagen lijden.
De strijd kan ons misschien zware schier
ondraagelijke offers kosten.
Maar ziet dan boven op Uw vaan staat
de kruisbanier. Dat is het teeken der liefde,
waarmee Christus de wereld overwon. In dat
teeken moet ook gij overwinnen. En daarom
wil ik sluiten met een strijdkreet van den
dichter Gezelle
Het leven is een krijgsbanier
Door goede en kwade dagen
Gescheurd, bevlekt, ontvallen schier.
Kloekmoedig voorwaarts dragen.
Men valt, en wonden krijgt
Men dikwijls, dichte en diepe
Maar 't is geen weerbaar man die wijgt
Of hem de dood beliepe.
gemaakt
rechten welke de grondwet aan
gers van Venezuela toekent.
Het Episcopaat heeft tot op
voorzichtig stilzwijgen gehand-
en heeft zich zoo gematigd mo-
gelijk gedragen om de situatie niet moei-
Ijjker te maken en omdat het boven alles
vredestidhtenden arbeid hoopt te verrich
ten. Het meent zich echter niet te mogen
onttrekken aan zijn herderlijken plicht om,
waar zulks noodig is, de waarheid te zeg
gen. Het Episcopaat verklaart daarom open
lijk, dat de Bisschop van Valenza niets
anders gedaan heeft dan op de juiste wijze
rijn ambt vervullen door de grondwaarhe
den van den katholieken /godsdienst te
preeken. In dit verband meent men tevens
te moeten opmerken, dat zich reeds sedert
langeren tijd In Venezuela een „de kerk
absoluut vijandig streven” heeft geopen
baard.
Dat openbaart zich vooral wanneer het
om het godsdienstonderwijs dat nu
reeds practisch geheel onmogelijk Is ge
worden. En dat blijkt ook nu al meer dan
een jaar geen buitenlandsche geestelijken
meer In de republiek worden toegelaten,
terwijl een mlnlsterleele circulaire aankon-
dlgt dat in December 1930 dus juist bij
de viering van het eeuwfeest van den dood
van Bolivar alle kerkelijke beneficies in
handen moeten zijn van nationale of gena
tionaliseerde geestelijken. De groote schade
welke lift dit besluit voor den godsdienst
Sluiting
Rector Verwer dankte hierna den spreker
Pater van Rijn voor zijn heerlijke rede, als
ook de pers voor haar tegenwoordigheid.
Spr. hoopte voorts, dat de leden in groote
getale zouden deelnemen aan de op het pro
gramma staande beevaarten naar Heiloo en
Kevelaer, en dat de leden, als de retraite van
den Bond van rijwielclubs in Noord-Hol
land wordt gehouden, het vaandel, dat een
plaats op het altaar krijgt, met alleen zullen
laten. (Applaus). t
Hierna werd de goedgeslaagde vergadering1
gesloten met den Chr. groet.
Voor het gebouw had hierna de plechtige
liturgische zegening der'ongeveer 200 rij
wielen plaats, waarna men zich, voldaan over
den goedgeslaagden middag, na nog even
Bergen bezocht te hebben, huiswaarts begaf.
Rede Pater W. A. van
Rijn O.P.
Hierna betrad Pater van Rijn uit Alkmaar,
het spreekgestoelte tot het houden van de
feestrede
Mannen Broeders aldus begon P ater
van Rijn zijn rede zooeven waart gij ge
tuigen van een plechtigheid, even eenvoudig
als vol van symbolische beteekenis Het
vaandel van Uw Bond is plechtig gewijd en
gezegend met de zegebeden der H. Kerk,
en daarmee officieel in gebruik genomen.
Het is ongeveer een tiental jaren gelden,
dat enkelen Uwer tesamen kwamen, be
zield door dezelfde gelukkige gedachte n.l.:
om een bond te stichten van wielrijders-
bedevaartgangers.
Ik noem dat een gelukkige gedachte.
Een nieuw middel van vervoer, de fiets,
had in ons vlakke land al heel spoedig al
gemeen burgerrecht verkregen. Er is geen
land ter wereld, waar zooveel fietsen zijn,
en waar zooveel gefietst wordt, als in ons
vaderland.
Het was een zeer origineel plan, dat en
kelen onder u opvatten, om de fiets te be
nutten voor het houden van bedevaarten.
En het feit is éénig over de heele wereld:
alleen de Hollanders gaan ter bedevaart
op de fiets.
En praktisch ook
Van den eenen kant immers gaan de rei
zen naar de bedevaartplaatsen immer met
onkosten gepaard, die niet iedere beurs
zich kan veroorloven. En zoo zou voor
menigeen de bedevaart vrijwel onmogelijk
zijn. Van den anderen kant missen wij on
9nze jachtende eeuw den tijd om te doen,
wat onze middeleeuwsche voorvaderen de
den te voet te pelgrimeeren naar de oorden,
waar Gods genade rijkelijker vloeit. De
Middeleeuwers namen den tijd ervoor en
liepen niet alleen uréh, maar heele weken en
maanden. Wij kunnen dat niet meer.
Hier biedt ons nieuwe vervoermiddel, dat
ongeveer in ieders bezit is, een prachtige
gelegenheid voor iedereen, om aan een bede
vaart deel te nemen. Hulde dan op dit oogen-
blik aan de mannen, die het initiatief toenter
tijd genomen hebben 1 (Applaus).
Een goed idee draagt steeds het succes
der uitvoering met zich mee. Wat enkelen
schuchter begonnen waren, groeide weldra
uit tot een krachtigen bond. Dorp na dorp
en stad na stad sloten zich aan, om per fiets
te pelgrimeeren naar de Ommegangen van
Alkmaar met zijn H. Bloed en Amsterdam
met zijn H. Stede naar Maria’s genade
oorden te Runxpiutte, ja zelfs tot over onze
landsgrenzen te Kevelaar.
En zoo zie ik hier op dezen plechtigen
middag rondom' mij vergaderd de stoere
mannen uit alle hoeken van Hollands Noor
derkwartier.
Groot is uw bond geworden, en mooi
is het doel 1
Hedenmiddag is de kroon op het werk
gezet.
Gij hebt nu een vaandel 1
Een vaandel is meer dan een stuk doek en
een stok, waaraan het bevestigd wordt. Het
vaandel is een symbool en een teeken het
vaandel vertegenwoordigt een gedachte en
een streven een vaandel is vooral de band
die velen bindt tot een eenheid in het stre
ven.
Dit vaandel is het symbool van ons eens
gezind streven Uit vele draden is het samen
geweven hecht en sterk zijn die draden
samengevoegd en krachtig moet de hand zijn,
die het uiteen zal rukken. Zoo moet ook
eenheid zijn hecht en moeilijk te
voortvloeit. Iaat xteh makkeluk schaten
wanneer men bedenkt dat er van de 4ió
parochies welke Venezuela telt, 150 verla
ten rijn wegens gebrek aan priesters, en
dat er 67 bediend worden door buitenland-
sche geestelijken.
Het memorandum herinnert er aan dat
de huwelijkswetgeving geenszins beantwoordt
aan de Katholieke tradities van het land
doordat de algeheele echtsontblndtng wordt
erkend. Het Episcopaat vraagt dat aan'het
kerkelUk huwelijk civiele beteekenis wordt
toegekend met de Kathollek-karakterlstleka
eigenschap van onontbindbaarheid
Venezuela heeft momenteel 3026.878 in
woners, waarvan er 2.818.200 den Katho
lieken godsdienst belUden. Slechts 208.678
zUn alzoo niet Katholiek. Z(j bestaan uit
136.147 kleurlingen en 72.183 vreemdelingen
van geen of andere godsdiensten. Deze
kleine minderheid kan natuurlijk niet af
doen aan het feit dat Venezuela een typisch
Katholiek land is ën het mag dus als billijk
worden beschouwd dat de wetgeving daar
mee overeenstemt.
Het Episcopaat spreekt de hoop uit dat
men geen klove scheppen zal tusschen de
godsdienstige en de burgerlijke co'uciéntle,
en eindigt met de woorden aan te halen
welke Bolivar, de Bevrijder, als een politiek
testament naliet aan de wetgevers van het
Oroot-Columbla„Staat mU toe als laatste
handeling u aan te bevelen den heiligen
godsdienst, welken wij belUden, te bescher
men als een overvloedige bron van hemel-
sche zegeningen."
onze
breken.
Het vaandel is het teeken van eenheid
naar militair voorbeeld. Want in het leger
is het vaandel het verzamelpunt van een
bepaalde groep of van een regiment. Wie
zijn hand omhooggeheven heeft tot God en
trouw zwoer aan het vaandel, heeft zich
eng verbonden met het leger. En wie dan
wegvlucht, bedrijft eedsbreuk en is een
deserteur.
Zoo zal dit vaandel voortaan uw verzamel-
teeken zijn. Want gij zijt als een regiment
in het groote Godsleger der H. Kerk. Aan
dit vaandel hebt ge trouw gezworen. En
wanneer de oproep weerschalt om op te
trekken naar een heiligdom van den Eucha-
ristischen God-Koning of naar de genade
oorden van de Koningin des Hemels, dan
is dat vaandel uw legerstandaard, waarom
gij u zult scharen, in gesloten gelederen.
Maar dit vaandel behelst ook een ge
dachte
We zien daar op de teekenen van het H.
Bloed van Mirakel te Alkmaar en van de H.
Stede te Amsterdam we zien ér de zinne
beelden van O. L. Vrouw ter Nood en van
Kevelaar. Het vaandel spreekt van ons ge
loof in de H. Eucharistie en in de smeekende
macht van de Moeder Gods. We zien er St.
Christoffel, den Patroon der reizigers, onder
wiens sterke schutse gij uw tochten onder
neemt. En boven op het vaan staat ’t Kruis
het teeken van onze verlossing5 het teeken
waarin we met Koning Christus zullen
moeten zegevieren over de machten van de
duisternis.
En daarom spreekt dit vaandel van strijd.
Een heftigen strijd hebben we als een leger-
afdeeling van het Godsrijk te voeren tegen
den boozen vijand een strijd, dien we in de
Toen in het jaar 1927 meerdere H. Eerw.
en Zeereerw. Heeren Geestelijken. Historici
en andere belangstellende vrienden van
Egmond. daar bijeen waren gekopien om te
overwegen, hoe men, als een der eerst te
stellen daden om geleidelijk te komen tot
het volledige historisch herstel van het be
roemde Egmond. den bouw zou kunnen be
vorderen van een kapel oj> de St. Adel-
bert-Stichting. verlof had gegeven, was men
eenparig van meenlng. dat het passend was,
om aan Z. D. H. eerst kennis te geven, hoe
men rich voorstelde, dat dit op de meest
geschikte wijze sou kunnen geschieden.
En het was bij gelegenheid van die ken
nisgeving, hoe te meer bleek hoeveel belang
Z. D. H. stelde in alles wat in betrekking
stond tot het oude Egmond. zooals reeds
gebleken was door de toestemming tot den
kapelbouw. want aan de afgevaardigden ter
rake, deelde Monseigneur toen mede, dat
hlj het op hoogen prijs zou stellen, wanneer
het beheer van den St. Adelbert-akker.
mitsdien ook de kapelbouw, aan het Bisdom
zou kunnen worden toevertrouwd. Het Bis
dom toch verzorgde reeds met zooveel vol
doening voor Z D. H. die andere, histori
sche Heiligdommen in het Diocees, van de
H.H. Martelaren van Gorkum. van St. Je
roen te Noordwfjk en van het belangwek
kende Heiligdom van O. L. Vrouw ter Nood
te Heiloo; en het zou Haar daarom tot
groote vreugde strekken, wanneer aan dat
gezegend en gewaardeerd beheer ook dat
van de oude Bedevaartplaats van St. Adel
bert zou kunnen worden toegevoegd.
Zoodra de Hoogeerw. Abt van Oosterhout,
Dom J. de Puniet, in zijne hoedanigheid
van voorzitter van het bestuur der St. Adel-
bert-Stichting eigenaresse van den akker,
kennis kreeg van dezen bisschoppeljjken
wensch, liet hij Monseigneur aanstonds we
ten, dat hij gaarne zou meewerken om aan
dit. zijn begrijpelijk verlangen tegemoet te
komen, wanneer slechts het grondeigen-
domsrecht van den akker ten name van de
Stichting bleef staan, waardoor deze dan
voor immer verbonden zoude blijven aan
dit van oudsher Benedictijner bezit.
Ten gevolge van de ziekte van Monseig
neur Calller en diens daarop gevolgd over
lijden en mede van al wat daarop volgde,
bleef echter de zaak hangende, al werd ze
niet afgesteld.
W(j kunnen nu echter het heuglijk nieuws
tnededeelen, dat aan den wensch der belde
Kerkelljke Hoogwaardigheldsbe-
kleeders, op voortreffelijke wijze is voldaan.
Tusschen het bestuur der St. Adelbert-
Stichtlng, in overeenstemming met het ver-
van zijn Hoogeerw. voorzitter, den
Hoogeerw. Abt van Oosterhout. Dom J. de
Puniet, en Z. D. H. Monseigneur Aengenent,
die reeds
vroegere
genomen,
notarieele overeenkomst gesloten, waarbij
de St. Adelbert-Stlchtlng als „grondeigena
resse”, in eeuwigdurend erfpacht aan het
Bisdom van Haarlem het onbeperkt beheer
verleent over den St. Adelbert-akker, .in
overeenstemming met zijn eerbiedwaardig
karakter.”
Het kan niet anders of deze overeen
komst, welke wij met blijdschap vermelden,
zal aan de verheven bestemming van deze
heilige, historische plaats in alle opzichten
ten goede komen en zegenbrengend zijn
voor het historische Egmond en verdient
dus van alle vrienden van Egmond toejui
ching en dank.
Moge die dank vooral tot uiting komen,
wanneer het geldt dat tot stand te brengen,
hetgeen èn Monseigneur, èn de Hoogeerw.
Vader Abt, eenmaal in het belang van Eg
mond van deze „historische" daad ver
wachten, welke tevens op kiesche wijze ons
spreekt van waardeering voor alles, wat de
seculiere geestelijkheid te Egmond heeft ge
daan. om St. Aelbrecht’s erfgoed daar steeds
bU het volk in eere te houden, vooral door
er het geloof te bewaren, dat hij en zijne
medebroeders te Egmond hebben gepredikt.
Gezien Haarlem -9 Juni 1930.
Wij kunnen in verband met dit bericht
nog het volgende mededeelen
Zooals bekend, is door de goede zorgen
van den Zeereerw. Heer pastoor P. Roovers,
het feest van den H. Adelbert in de laatste
jaren steeds plechtig gevierd op deze hei
lige en historische plaats door het opdragen
van een plechtige H. Mis. vereering van de
reliek van St. Adelbert en andere feestelijk
heden.
Ook dit jaar zal de St. Adelbert-Mis we
der op den 25en Juni a.s. op den akker wor
den opgedragen.
Indien reeds te voren vastgestelde vorm-
reizen geen beletsel hadden gevormd, zou
Monseigneur zelf gaarne, in de nieuwe
phase, waarin dit aantrekkllJk Heiligdom is
komen te staan, daar die H. Mis hebben
opgedragen. Nu dit niet ging, zal de Hoog"
eerw. heer Mgr. Taskin, president van het
.Groot Seminarie Warmond, daartoe uitge-
noodigd als vertegenwoordiger van Mon
seigneur, in diens plaats de H. Mis
Wjj vermelden dit heuglijk nieuws reeds
bij voorbaat, opdat de vele vrienden van
St. Adelbert en zijn bemind Egmond, cr
mede rekening kunnen houden, om den
25en as. vrij te houden: we gaan dan
grooten getale op naar de oudste heilige
plaats van Egmond, waar we door Sint
Adelberts voorspraak Gods Zegen afsmee-
ken over het werk van den Heilige.
Christendom nooit volbracht is door de
macht van het g<
hi
cmvergeworpen. Een klein
heeft de overwinning t
heidendom. En daarbij
lijke belofte met ons De machten van de
hel zullen het Rijk van Christus niet kunnen
overweldigen. „Vreest niet gij kleine schaar,
waar het God behaagt aan u de heerschappij
te
