^Buiten landsch c^Cieuivs
FEUILLETON
De Ongeziene Wereld of het
Leven na den dood
Weensche Post
HET GEHEIM VAN JESSIE QUINTON
BLADZIJDE 1
VIERDE BLAD
ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1930
cDe verrijzenis
Paniek te Sjasi in China
in
President van Argentinië gaat heen
Turkije
Fethy bey te Smyrna
E-
in
Publicatie van briefwisseling
Contra den redacteur Mende!
Paniek in ondergrond-trein
v. Kossen’s
Drie en twintigste hoofdstuk
De toestand
i Britsch-Indie
De opstand
Zuid-Amerika
De nieuwe partij in
xvni
30 cent per half ons.
Een telegram van Hindenburg aan
den Duitschen Katholiekendag
Spanje rustig
Beleedigingsproces
van den ex-keizer van
Duitschland
Het Nationaliteiten-congres
Bloedige botsihgen te Buenos Aires
en het leven
BLUMAU,
de stad in t bosch
De strijd In China
Het minderhedencongres
■X'W
DE CULTUURPOLITIEK IN MOSKOU
Communistische aanval
C. VIS. Rector.
IRIGOYEN
•u
ge-
I
In
LORD IRWIN
Zes gewonden
I
valt
VIER EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Naar het Engelsch door Joe. P. H. Hamers
Ujk haar hand in de zijne
E-naamheden over den mensch."
Ik weet
'Wordt vervolgd).
I
een
het
laatste drie dagen Tsjentsjan
een
Irigoyen gaat heen
BUENOS AIRES, 5 Sept (Reuter) Pre
sident Irigoyen is afgetreden.
me op m’n woord gelooven; ze la niet meer
tn het land der levenden. Daarom hebben
we niets meer van haar vernomen en haar
geheim, wat het ook moge wezen, zit in den
koffer, die van zelf open sprong."
Vader
historicus,
„Weeen
bosch"
vroeger de dood van uitging zal nii Ie'
uitgaan, en mét dat nieuwe Idyen: de'vr
en de zegen van Christus over de
Arbeiderswereld.
pa
Havas meldt uit Buenos Aires dat de stu
denten in een manifest bet ontslag van den
president der republiek, Irigoyen, hebben ge-
elscht om bloedvergieten te vermijden.
Het kabinet heeft den president den ernst
van den toestand uiteengezet en voorgesteld
een In het nationaal belang zijnd t I luit te
nemen.
Vadfer.”
VI—38;
XXVIII—18:
VI—*4; X—28
Matth.
Joan.:
XIV—8; V—18;
IX—47; XI—47;
XI—17; IX—1; XX—8).
De Sovjetregeerlng heelt eenige geliefde
opera's verboden, omdat zU niet beantwoor
den aan het Sovjet-ldee.
A. : „Noch Rlgoletto noch Aïda noch Tra-
vlata!
B. : „En Pal Jasso?"
A.: „Dat spelen we zelf!”
den de
gestaakt.
In een vollen trein van den ondergrond-
spoorweg, die theaterbezoekers huiswaarts
bracht, Is gisteravond kortsluiting ontstaan,
waardoor twee passagiers zwaar gewond
werden. Onder de passagiers brak een pa
niek uit en In het gedrang om den uitgang
te bereiken, werden yler vrouwen gewond.
De overige 300 passagiers liepen geen let
sel op.
den.
HU
Hem
aarde: En ge zult MU tot getuigen zUn te
Jeruzalem, en In geheel Judea en Samaria
en tet de uiteinden der aarde (Hand. 1—8).
HU treedt op met een ongehoord gezag,
dat door tijd noch plaats begrensd Is. A 1 -
1 e s wat HU geboden heeft, hebben allen
te onderhouden; alles wat HU gepredikt
heeft, hebben allen te gelooven op straffe
van eeuwige verwerping.
stuurt ZUn gezanten heen, om van
te getuigen naar de uiteinden der
de gedachte aan dit alles?"
..Kom, kom jongenlief,” zei de apotheker,
,<le verliefdheid van je zal wel over gaan.
Verliefdheid brengt maar onrust en onaan-
BlUkens de tusschen de in de gevangen!'
verblijvende leiders der Indische nationalis
ten en den onderkoning gewlsse'de coires-
pondentle. welke thans is gepubliceerd. 1»
het duldelUk, dat de nationalisten hun hou
ding geenszins hebben gewijzigd. ZU e;schen
i naar San Sebas-
het geheele land
-Het zal me eens benieuwen, vrouwlief’
W1 mUnheer Gllmps tot z’n echtgenoot®, ter-
WU1 ze In hun gezellige huiskamer achter de
gelagkamer van het koffiehuis zaten te
■oMdagmalea, „bet aal ma eens benieuwen.
damp gezonde dennenlucht waalt en de kip
pen tusschen boomen en struiken gemoede-
lUk hun dagelUksch voedsel zoeken. Slechts
de moderne bouwtrant der huizen en de ef-
feye wegen doen nog denken aan de vroege
re .stad”, en de lange galm van 'n paar si
renes, die 's morgens en 's namiddags het
werkvolk naar de fabrieken roepen, zal al
licht bU menig bewoner nog pUnlUke herin
neringen telkens weer op doen leven, oude
wonden doen bloeden....
Doch het gevoelige OostenrUksche volks
karakter weet ook van stille berusting.
Iets is er, wat Blumau nieuw aanzien geeft
voor de toekomst,
't Feit namelUk, dat de „Congregatie voor
R. K. Werklieden” (Paters CalasantUnen)
van de koffers zitten en trok haar omslag
doek (Échter om zich heen.
,ZU heeft het een en ander van de wereld
gezien,,” dacht ze. Ik zou wel eens willen
weten wat zU op 't oogenbllk doet. Ik zou
het prettiger gevonden hebben, wanneer zU
openhartiger tegen mU geweest was. Ik ben
graag op de hoogte van de geheimen van
anderen.”
ZU gevoelde zich huiverig en keek de ka
mer rond. De deur en het venster waren
gesloten en toch vond zU dat het er tochtte.
De dikke mist hulde alles in geheimzinnige
schaduwen en het licht der kaars diende
slechts om deze geheimzinnigheid nog te
vermeerderen Het ouderwetsche mahoniehou
ten bed was opgemaakt en de gordijnen vle
ien in grillige plooien langs de stijlen.
En plotseling juffrouw GUmps kon niet
zeggen waarom bekroop haar een eigen
aardige vrees; zU werd bang In d!e koude,
leege kamer, bang voor die donkere hoe
ken. voor de draperieën en de gordUnen.
Plotellng kreeg zU een gevoel over zich,
alsof zij niet alleen was alsof een onzicht
baar wezen zich bU haar In ’t vertrek be
vond. Bevend stord zU van den koffer op
waarop ze zat en keek om rich heen.
„Ik ben bang.” fluisterde sü;
wel dat het dwaashe'd Is dat er geen reden
voor bestaat, maar toch ben Ik bang. Hoe
zou dat toch komen? Ik kom uit Lancashire
en we zijn daar nog al bUgeloovlg; we ge
looven daar aan voorgevoelens en voortee-
Fethy bey (de stichter van de liberale op-
posltlepartU) is bU zijn aankomst te Stam
boel door een geweldige en geestdriftige me
nigte begroet. In een redevoering te Smyrna
gehouden, heeft hU de regeerlng verantwoor
delijk gesteld voor de huidige economische
crisis.
Geheel Smyrna schUnt In verband met den
slechten toestand van den exporthandel voor
de liberale partij gewonnen.
Een nader telegram meldt nog, dat het bU
pogingen van de politie om de opgewonden
menigte uiteen te doen gaan, tot botsingen Is
gekomen. waarbU verschillende personen ge
wond zUn.
De bladen verwachten Spoedig wijziging
van het kabinet; de ministers van justitie,
financiën, blnnenlandsche zaken en economi
sche aangelegenheden zouden nJ. binnenkort
aftreden.
MUnheer Gllmpe zat naast z’n vrouw met
haar handen in de zijne die hU hartelUk
drukte.
..Maak Je zelf toch niet overstuur.”, sprak
hU „en gebruik je verstand. Je bent direct
na t eten in een koude, sombere kamer ge
gaan. De koude heeft Je bevangen en daar
door is het eten je niet goed bekomen. Ik
zal je Iets uit het café halen, waardoor je
direct zult opknappen. Daarna gaan we sa
men naar de kamer. Ik wil met je wedden
om alles wat je wilt dat wU al de koffers
■’uilen gesloten vinden."
Juffrouw Gllmps gebruikte met eenig wri-
b-bsven de hartversterking die haar man
tn 't café gehaald had waardoor zU zich al
rauw wat beter gevoelde maar bleef
-p haar stuk staan.
ten eerste het recht zich uit het kader van
het Brltsche RUk terug te trekken; ten
tweede een nationale Indische regeerlng
te vormen, welke tegenover het volk ver-
antwoordelUk is en de nationale defensie cn
alle financiën beheert; ten derde dat de
Brltsche aanspraken en concessies, met
Inbegrip der Indische openbare schuld, naar
een gemengde rechtbank zullen worden ver
wezen; ten vierde de onverwUlde Invrijheid
stelling van alle politieke gevangenen, die
zich aan geen gewelddaden hebben schuldig
gemaakt en de restitutie aan dezen van alle
geconfisceerde goederen en van de boeten,
die zU moesten betalen. Indien deze elschen
worden aanvaard, zouden de nationalisten
hun actie van civiele ongehoorzaamheid
staken, doch het posten van drankwinkels
en van magazijnen van bu tenlandsche
weefsels of het winnen van onwettig zout
voortzetten.
RUkspresident Von Hindenburg heeft op
het door hem van den Duitschen Katholle-
keildag te MUnster ontvangen telegram
eveneens langs telegraflschen weg als volgt
geantwoord:
„De deelnemers aan den 69sten Katholie
kendag te MUnster dank Ik voor het vrién
delijke aandenken en voor de verzekering
van hun Ijverige medewerking Inzake het
overwinning der moeilijke tijdsomstandighe
den. Ik beantwoord hun groeten op de
meest harteltjke wijze met den wensch dat
hun bijeenkomst er daadwerkelijk toe moge
bijdragen om bij het Dultsche volk dieper
te doen postvatten de christelijke gezind
heid, plichtsgetrouwheid en het verantwoor
delijkheidsgevoel, tot heil van staat en va
derland.”
Justlzrat Mamroth hiertegen De eischer was
thans eenvoudig een particulier persoon
„Wilhelm, prins van Pruisen."
De voorzitter kwam hier tuscshenbelden en
verklaarde, dat aan de rubriceerlng van de
zen naam door de staatsautoriteiten niet te
tornen viel. WU verzoeken, zoo zeide hU, met
de gegeven feiten rekening te houden.
De uitspraak.
In het proces, dat de vroegere Dultsche
keizer tegen den hoofdredacteur van de
BerlUnsche „Morgenpost" aanhangig heeft
gemaakt wegens beleedlging, Is uitspraak ge
daan De hoofdrédacteur Is wegens laster tot
een boete van 1500 Mk. of 3 maanden gevan
genisstraf veroordeeld.
Aan den vroegeren keizer Is het recht toe
gekend, om het vonnis, nadat het In staat
van gewUsde zal zUn gegaan, te laten publl-
ceeren In het bedoelde blad.
Uit Sjasi in Hoepel wordt gemeld, dat er
gisteren een paniek ontstond onder de be
volking wegens een plotsellngen aanval op
de stad door een troep van 3000 communis
ten.
De regeeringstroepen slaagden er na een
gevecht van 3 uur in den aanval af te slaan.
Alle Japansche Inwoners benevens verschei
den Brltsche en Amerlkaansche onderdanen
ZUn aan boord van een Japansche kanon
neerboot gevlucht.
„Neen, niet In zulk een o n e1gen-
l 1 j k e n, halfslachtlgen zin
noemde Jezus zich Zoon Gods," zegt htf,
maar wel degelUk in den echten,
vollen, eigenlijken zin.”
„Immers, HU beschouwde zich als
werkelUk God. als een goddelUk Per
soon; en dat blUkt volop duldelUk hier
uit, dat HU Zlchzelven goddelijke
eigenschappen en goddelijke
werkingen toeschreef en zich voor
één van weze
(Joon.
VIH—42;
VIII—3
-30—38
Luc.: XIV—26; X—22
43
„O. mUnheer Green, het kwelt en pUnlgt
me toch zoo, dat juffrouw Jessie dien sir
Charles lief heeft en binnen kort met hem
gaat trouwen. Ik weet wel, dat U niets
van verliefde menschen moet hebben, omdat
U nooit verliefd bent geweest. Ze waren sa
men in de bibliotheek en hu heeft natuur
lijk haar hand In de zijne genomen en ze
hebben elkaar natuurlUk gekust. En Ik, die
haar ook bemin, zou niet bleek worden bU
in zUn
Chrlstentums” met veel ge
leerde argumenten trachten aan te toonen.
welke echter op schitterende wUze worden
weerlegd door zUn geleerden landgenoot, dr.
P. Hllarln FUder. (Jezus Christus, Apolog e
Seiner Messlanltkt und Gotthelt, Dl II, blz
145—500).
Onze bekende
dogmaticus, dr. O. van
Noort, weerlegt deze grove dwaling in zUn
schoone, bekende Apologie: De Christus,
ZUn Persoon en ZUn werk, blz. 3947.
kenen. Kan soms het een of Ander onze
commensale overkomen sUn?”
De tocht dreigde de kaars uit te blazen,
maar juffrouw Gllmpe manoeuvreerde zóó
behendig met haar hand, dat zU bleef bran
den. Haar vrees nam steeds toe. Angstig
keek ze om zich heen. Toen gebeurde er
iets vreemds ofschoon het een geheel na-
tuurlUke oorzaak had. De klamp van het
hangslot van den grootsten koffer kon niet
langer de spanning verdragen van al hetgeen
tn deze bergplaats samengeperst was. ZU
mee en de koffer scheen geheel uit
zich zelf open te gaan.
Juffrouw Gllmps slaakte een luiden kreet
en vluchtte, met den kandelaar in de hand,
de kamer uit. ZU liep, zoo gauw ze maar
kon de trappen af de huiskamer in rukte
de deur open die toegang tot het café gaf
en riep haar man:
Sam! Sam!"
MUnheer Gllmps kwam aangeloonen, zag
haar doodsbleek relaat en nam den kande
laar uit haar hand.
„Lieve hemel MUly!" riep hij; „wat is er
gaande?”
ZU liet zich ademloos tn een stoel neer
vallen. Ze la dood!" klonk het met doffe
stem. „Vraag me niet hoe of Ik het weet
maar zU is dood, zoo zeker als ik Je vrouw
ten. Toen ik boven was. was Ik mU van
haar tegenwoordigheid bewust en haar geest
maakte een van haar koffers, den groot
sten. open. Dat gebeurde van zelf. Je kunt
HU durft beweren, dat ZUn leer be-temd
is voor alle tUden en alle volkeren der vier
windstreken (Math. XXIII—38) en dat he
mel en aarde In al hun pracht en luister
eerder zullen voorbijgaan dan ZUne woor-
De minister-president, generaal Berenguer,
heeft In een gesprek met een persvertegen
woordiger verklaard, dat hU zeer ingenomen
Is met de maatregelen, die de nieuwe mi
nister van financiën Wals genomen heeft
om den financleelen toestand te saneeren.
Ook in flnancleele kringen en bU oe
openbare meenlng hebben de maatregelen
voldoening gewekt. De minister van finan
ciën is vast besloten energiek op te treden
tegen de valuta-speculatle.
Generaal Berenguer verklaarde verder,
dat de censuur zal worden opgeheven en
dat de regeerlng haar politiek ten uitvoer
zal brengen, zonder een streep van de vast
gestelde lUn af te wUken, ten einde het land
definitief In een normalen toestand te bren
gen.
Berenguer zal
tlaan vertrekken.’
heerscht rust.
Dr. Jac. v. Gtnneken s
van Jezus’ Zielegroot-
Jezus van Nazareth heeft zich niet enkel
Zoon Gods genoemd, maar HU elschte ook
met onverbiddelUke gestrengheid voor zich
„op, goddelUke rechten en goddelUke eer.
Heel ZUn optreden is bovenmenschelUk en
goddelUk.
HU trad op met een gezag en autoriteit,
dat nergens ZUn gelUke vond; een gezag,
dat eigen woord niet enkel naast en boven
vroegere leeraars stelde, maar zelfs naast
en boven de wet van Mozes: „HU leerde
hen als gezaghebbend en niet gelUk de
schriftgeleerden," zeggen de Evangelisten
(Marc.: 1—2; Luc.: IV—33).
Tot zesmaal toe klinkt zUn plechtig:
Oe hebt gehoord, dat tot de ouden gezegd
1»:Maar Ik zeg U(Matth. V—21).
Heer van den Sabbat, noemt HU zich
(Matth. XH—6).
HU, de arme werkman uit Nazareth, de
zoon van den timmerman Joseph, verklaart
ultdrukkelUk alles te overtreffen, wat Is
raël ooit aan groote mannen had aan
schouwd: Veel Profeten en rechtvaardigen
hebben begeerd te zien, wat gU ziet en ze
hebben het niet gezien. (Matth. xlll17).
Abraham, uw vader, verheugde zich, dat
hU mUn dag zeu zien; hU heeft dien ge
zien en zich verblUd. (Joan.: XIII56).
De Koningin van het Zuiden (Saba)
kwam van de aiteinden der aarde om Salo
mons wUsheld te hooren: en zie, meer dan
Salomon Is hier (Matth. XII—43). Meer
dan Jonas ia hier!
Het zesde Europeesche Nationaliteiten
congres Is geëindigd.
Men heeft besloten ook het volgend jaar
wederom bUeen te komen.
Het congres heeft een open brief tot
Briand gericht, waarin het congres zegt
het te betreuren te moeten verklaren, dat
naar zUn overtuiging, de door Briand on-
nernomen stappen, niet tot een gemeen-
schappelijk doel zullen kunnen lelden, daar
het plan van Briand uitgaat van een ge
dachtengang, waarbU uitsluitend de staten
a! de eenigste draagkracht der Europee
sche eenheid worden beschouwd.
De mlllloenen Europeanen kunnen de
nationale eenheid binnen de grenzen van
eenzelfden staat verweeenlUken, kunnen
echter niet Instemmen met een Europee
sche unie, die uitsluitend op de staten en
en niet op de volken berust.
De essentieele voorwaarde voor een
dergelUke Europeesch unie Is, dat alle bur
gers hun eigen bestuur overeenkomstig hun
eigen bestuur kunnen Inrichten, en dat zij
In nauw verband kunnen blijven met hun
stamverwanten, ook bulten de grenzen.
Het congres richt daarom tot Briand de
dringende bede, dat deze met de congres
leden moge samenwerken ten gunste van
een Europeesche unie, die niet uitsluitend
berust op de economische noodzakelijkheid
of op het staatsbelang, doch ook en voor
al op de gerechtigheid en intieme samen
werking tusschen de volken zelf..
De „Associated Press" verneemt uit Buenos
Aires, dat in de hoofdstraten van de stad
studenten een tegen de regeerlng gerichte
demonstratie hebben gehouden, waarbij het
herhaaldelijk tot ordeverstoringen is geko
men.
De politie moest ingrijpen en van de wa
pens gebruik maken. Er werden hierbij twee
studenten gedood en vijftig studenten en
politiemannen gewond.
Ook In andere deelen van de stad heb
ben onlusten plaats gehal, waarbij door de
politie geschoten werd.
Tijdens een zitting van het kabinet
trachtten ongeveer 3000 studenten het re-
geerlngspaleis binnen te dringen. Na bloedi
ge gevechten met aanhangers van president
Irigoyen. werden de rustverstoorders door
de polltie met blanke sabels uitgedreven.
Het blad „La Naclon" verneemt van be
trouwbare zijde, dat de regeerlng gisteren
heeft aangeboden collectief af te treden en
dat zU ook aan president Irigoyen heeft
verzocht zijn ambt neer te leggen.
President Irigoyen heeft dit echter
weigerd.
De toestand wordt door het blad uiterst
kritiek genoemd. Alle theaters zijn geslo
ten en de straten zijn verlaten, daar de be
woners in verband met de vrees voor nieu
we onlusten hun hulzen niet durven ver
laten.
hier een Instituut geopend heeft en vanuit
Weenen haar Noviciaat na^r hier verlegd
heeft. Acht jongemannen werden dezer da
gen als novicen onder groote belangstelling
plechtig Ingekleed; en niet alleen Oostenrijk,
doch ook Holland, Duitschland en Honga
rije zijn onder deze toekomstige pioniers der
Katholieke Sociale Actie vertegenwoordigd.
„Nieuw aanzien”, zei Ik; en dat is géén
groots praak!
Toen. Immers 'n paar jaar geleden ge
noemde Congregatie het vroegere „Comman
dantenhuis" te Blumau waar de generale
Staf der munitiefabrieken zetelde van de
Oo„tenrljksche regeerlng wist te koopen, en
een Pater met twee Broeders zich daar ves
tigden, brak er In de socialistische bladen te
Weenen 'n lulde kreet van protest en ver-
ontwaai ulglng los. 'n Troep roode jongelui
werd naar Blumau gezonden, om ook daar
alann te blazen en de bewoners te wijzen
op het dreigende „Zwarte gevaar.”
Dat alles mocht echter niet baten. De
nieuwe stichting was gevestigd en begon
haar invloed op *t arbeidsvolk. Een in
vloed. wel is waar, die langzaam werkt, maar
die door geen dammen of wallen te stuiten
Is, omdat er nog altijd véél menschen zijn
die „waarheid zoeken" en niet bevredigd
worden door den leugen van 't Socialisme.
Van deze .stad In het bosch" waar
sven
de'vrede
de. zoekende
JAN VAN T NOORPEN.
wanneer we het genoegen zullen hebben juf
frouw Clalr weer hier te zien. ZU Is nu al
veertien dagen geleden vertrokken en heeft,
geloof Ik, niets meer dan een handkoffertje
meegenomen.”
„Nu.” antwoordde juffrouw Gllmps, „ik
denk niet dat ze schrijven zal. Ze zinspeelde
er op, dat ze misschien haar koffers noodig
zou hebben. Ze zag er wel niet als een ver-
kleede prinses of een hoog geplaatst perso
nas t Je uit, dat Incognito reist, maar ze liet
zich toch eens op geheimzinnige manier aan
mU uit, dat ze toch wel iets meer was dan
ze leek te zijn. Ik herinner me, dat ze op een
keer tegen me zei: „Dezer dagen zal je iets
nieuws hooren, waar je van zult opkijken.”
In gepeins verzonken, schudde mUnheer
Gllmps z’n hoofd. De pudding werd opge
diend en juffrouw Gllmps deelde er van
rond.
„Ze was niet wat men noemt openhartig:
ze kwam niet rond voor alles uit, dat kan
Ik zeggen", hernam de vrouw des huizes;
„of het In haar natuur, of in haar gewoon
te lag, dat weet ik niet, maar ae was ge
heimzinnig, zeer geheimzinnig selfs. Je kunt
er op aan. beste man. dat die vrouw een
geheimzinnig verleden achter den rug heeft.”
En als om haar bewering kracht bU te
zetten, knikte juffrouw Gllmps een keer of
drie tegen haar goeden echtvriend.
„Haar kaffers", ging ze na eenige oogen-
bllkken voort, „zUn met etlquetten en labels
beplakt. Ze schijnt overal geweest te zijn. Ik
meen te mogen aecgen, dat we er van sou-
Zooals wU In een vorig artikel hebben
aangetoond, heeft Jezus zich herhaalde!.,k
de Zoon van God genoemd, zoowel in be
sloten kring als in 't openbaar tot voor de
rechtbank van Israel's hoogeprlester en
Rome’s landvoogd. Wie dit loochent, heeft
4 nooit het Evangelie gelezen. Maar zU, die
voor den schijn nog aan het Evangelie wil
len vasthouden en toch de godheid van
Christus ontkennen, zeggen: Zeker, Jezus
beeft zich steeds Zoon Gods genoemd,
maar dit moet men niet letterlijk verstaan,
alsof HU werkelUk God was, een goddelUk
wezen of een goddelUke nauur had, wel
neen, het wil alleen zeggen, dat Jezus door
God bUzonder bemind, bUzonder beschermd
werd; dat HU met buitengewone gaven
door Hem was toegerust en dat HU God
wederkeerig met echt klnderlUke liefde als
ZUn Vader beminde. De groote Dultsche
HArnack heeft dit
des
toeschreef
ii verklaarde met den
VÏ1I—58 XVII—5:
IH—13;
IX—28;
Welnu, kan een schepsel, een menseb.
geloof elschen aan ZUn leer en gehoor
zaamheid aan ZUne geboden, van alle vol
keren, In lengte van dagen, van alle ko
mende geslachten?
Is het wonder, dat men dien Rabbi Jezus
van Nazareth, dien men aanvankelUk slechts
kende als „den Zoon van den Timmerman
Joseph, die met zulk een onverbiddelUke
autoriteit verklaarde, dat HU Gods Zoon
was, één In wezen met den Vader en God
den H Geest, te voet viel met de begees
terende bekentenis: Heer, tot wlen zullen
wU gaan? GU hebt de woorden des eeuwi
gen levens? (tyfatth. XVI).
Is het wonder, dat Iedereen gevangen
werd door ZUn woord; dat het zoovelen,
die Hem hoorden, verging als die gerecht-
d.enaars, die docr den Hoogen Raad werden
uitgezonden om den gevlerden Profeet uit
Nazareth In boelen te slaan en gevangen
mee te voeren? ZU kwamen met Uzeren
ketenen om Jezus te boelen, en zie, Jezus,
de wondere Leeraar, boeide hen door ZUn
woord en toen zU onverrichter zake waren
heen gegaan, hadden zü voor den Hoogen
Raad geen andere verontschuldiging dan
deze: „Nooit heeft een mensch gesproken
als Deze.” (Joon.: VII48).
Alkmaar.
Een uurtje sporen zuldeUJk van Weenen
en ik zag het liggen: Blumau bel Fellxdorf.
'n Groot bosch met lonunerrUk geboomte;
daar torenhogo bovenuit stekend 'n goed
dozUn fabrleksschoorsteenen als vervaar
lijke. opwaarts gerichte kanonnen en 'n
dorre vlakte er rond omheen, met eenzaam
hier en daar oude munltleloodsen, en heel in
de verte een wUde ring van bergland, 't Hel
dere water van 'n beek, in tallooze huppelen
de stroompjes vertakt, brengt wasdom aan
het bosch, aan de tuinen, tusschen ranke
cypressen en machtige platanen, aan de beu
ken en kastanjes, eiken en sparren en veler
lei heerlUk geboomte. En als asphalt liggen
de paden en wegen, met aan weerskanten
sierlUke steedsche hulzen In gele en roode
tinten, gedoken In groene omgeving of
hier en ginder ook fabriekscomplexen en ba
rakken, en groote ruïnes ervan.
Dat is „Blumau” de stad In t bosch.
Een naam, waar heel wat herinnering,
maar ook heel wat leed voor het OostenrUk
sche volk aan verbonden is. Want tUdens
den oorlog was Blumau een der grootste
voorraadkamers der OostenrUksche strUd-
macht. De talrUke kruit- en munitiefabrie
ken waren hier tot een complete stad ge
groeid, waar zoo’n 40-dulzend menschen hun
krachten In dienst van het vaderland stel
den, nacht en dag, In koortachtlge haast
nieuw moordmateriaal fabrlceerend en daar-
bU voortdurend In gevaar hun leven op
schrikkelUke wUze te verliezen. Nog heden
zUn de sporen sprekend zichtbaar van ge
weldige ontploffingen, waarbU fabrieksgebou
wen als 'n bom uit elkaar sprongen en tien
tallen van menschen onder hun puinen ver
pletterden. Zoo b v. twee van de grootste ca
tastrofen: op. 5 April 1918 en 35 Mei 1933,
waarbU tezamen zeven-en-vUftlg man den
ploteellngen dood vonden, „in trouwen dienst
voor het Vaderland" zooals met gouden
letters op hun gemeenschappelüke, marme
ren grafzerk staat. Lange rijen graven ook
alle van ‘n zwart houten kruis voorzien
toonen op het kerkhof de rustplaats aan van
honderden soldaten, gestorven In de militai
re ziekenbarakken te Blumau. als offers van
den oorlog.
VUftlg spoorlUnen waarvan vele nog
bestaan kwamen in deze streek bUeen.
om leder oogenbllk op order nieuwen voor
raad krügsmaterlaal naar Iedere richting te
kunnen transporteeren. Blumau was een
stad-van-soldaten, geheel onder militair be
wind; 'n centrum waar de dood van uitging
naar rockende slagvelden en knetterende
loopgraven.
Zóó was Blumau 'n tiental jaren geleden.
Sindsdien is er veel veranderd. Krult en
lood was niet meer noodig, en de eene fa
briek na de andere werd dus gesloopt of om
gebouwd voor andere doeleinden.
Wél hoort men er dagelUks nog „proef
scholen" knallen want 'n paar springstof-
fabrieken zUn nog overgebleven; de overige
veranderden in staalwaren- of celluloldfa-
brieken, en vele gebouwen staan al jaren
lang renteloos. Militair gezag en soldaten
zUn geweken. Het aantal bewoners is van
40.000 op ruim 3000 teruggezonken. Blumau
Is een Idyllisch dorp geworden, waar iedereen
zich veilig acht, waar Inplaats van krult-
Jeztn, Ik aanbid U, klnderlUke dichter,
•ven gevoelig voor eenvoudige kleuter-
oogen, als voor de fUnste van Magdalena's
sielentsellngen, slanke zlele-flguur van de
licate beschaving. Toonbeeld aller fUnge-
voellgen; gratie der gratiën, éénlge Jezus!
Maar tegeiUk aanbid Ik in U den prak-
tlschen wil-heros, den iUJ veren groot-
handelsman, die alles verkoopt, om die
ééne kostbare parel voor allen: het hemel-
rUk te winnen, die woekert met al Uw
wondere vermogens en krachten, om te
bereiken het doel waarop GU op de wereld
sUt gekomen, zieken geneest en duivels ul>
drUIt!
Den fijnen zlelekenner, die U wegwerpt
aan tafel bU tollenaars of in een wrak
scheepje U waagt met eenvoudige vl schers.
landelijke moeders met Palestljnsche kwa
jongens tot U roept, aller gedachten In
palmt en aller gemoederen streelt, die
van goeden wille waren en de kwaden
van wille ten slotte als weergalooze Koop
man den prUs van HJden en strUden ken
nend. weet te benutten, om uit hun geeee-
lende en hamerende vuisten als offerlam
te komen op de rJachtbank des krulses 8n
soo Uw afgemarteld leven aan den Vader
tot losprijs te bieden voor het zondige
menschelUke geslacht. U hierin op den voet
te volgen, gaat wis onze klein-menschelUke
kracht te boven. Maar verleen toch Uw
hulp om ons fUn gevoel en onzen krach ei
gen wil zoo harmonisch en eendrachtig te
ontwikkelen, dat belde moge groeien en
bloeien, aonder ooit elkander in de scha
duw te stellen.
(Uit
Litanie
held).
BU de behandeling van het beleedlgings-
prooes van den ex-kelzer tegen den verant-
woordelUken redacteur van de ..Berliner
Morgenpost", Mendel, nam mr. Bloch als
vertegenwoordiger van eischer het woord
en wees er op, dat een schrUver den abso-
luten plicht heeft, om eerlUk te zUn en de
waarheid te spreken, ook wanneer hU zijn
lezers sensatloneele feiten wil verhalen.
Mr. Everllng, de verdediger van den ex-
kelzer. betoonde met nadruk, dat de obliga
ties bU de firma Krupp slechts vUftlg dui
zend mark bedragen hadden, een in ver
houding tot zUn toenmalig vermogen gering
bedrag.
HU stelde daarna artikelen van de „Ber
liner Morgenpost” uit de oorlogsjaren tegen
over het bewuste artikel. Toen had het blad
met veel pathos geschreven van den onver-
brekelUken band tusschen vorst en volk, ter
wijl het thans den keizer, nu hU ongelukkig
Is geworden, beschimpt.
Justlzrat Mamroth bracht als vertegen
woordiger van beschuldigde naar voren, dat
men vroeger niet had kunnen voorzien, dat
de positie van den keizer zoozeer zou ver
anderen. Als zUn verdedigers thans wederom
meenden te moeten wüzen op de liefde van
den keizer voor het Dultsche volk, dan sprak
hiervoor nu niet direct het feit, dat de kei
zer zich aan alle bepalingen van het land,
dat hU toch verlaten heeft, meende te kun
nen onttrekken.
De pogingen, om beide partijen te verzoe
nen mislukten. Justlzrat Mamroth stelde
voor, het proces te staken, wUl de ondertee-
kenlng van de volmacht van eischer in strUd
met de wet was. Mr. Bloch antwoordde hier
op, dat de machtiging van den keizer niet in
Duitschland maar In Nederland geschied
was, waar de ex-kelzer het recht had, den
hem eigen titel te voeren.
Ondanks een uitvoerig debat, slaagde men
er niet in, tot een oplossing te komen, zoodat
mr. Everllng verzocht, verdere bemiddelings
pogingen op te geven daar beschuldigde er
op zinspeelde, dat enkele van zUn bewerin
gen toch zouden kunnen bewezen worden,
waardoor hU dus feltelUk hetgeen in het be
wuste artikel gezegd was, herhaalde.
Toen tUdens het debat mr. Bloch den
eischer „onzen keizer” noemde, protesteerde
den opkUken. als we ze open maakten en
konden zien wat er In was. Ze heeft zeer
mooie dingen.”
„Ik zal eens naar boven gaan en eens naar
d’r koffers kUken”, sprak zU tot zich zelve,
toen ze met hun middagmaal klaar waren;
„uit den buitenkant van den koffer
soms heel wat op te maken.”
Het was een nare, sombere dag;
echte Londensche mist zweefde over
westelUk deel der stad. Juffrouw Gllmps
haalde een wollen omslagdoek uit haar
slaapkamer en sloeg dien om zich heen. De
mist was het huis binnengedrongende
lucht was vochtig en klam.
„Ik zal wat vuur In m’n kamer laten aan
leggen”, zei juffrouw Gllmps tot zich zelf
en boven aan de trap staande, riep ze Liza,
haar dienstbode, die In de keuken was, toe,
dat zU de kachel moest aanmaken
Voor dat re naar de kamer ging, die Juf
frouw Clalr bewoond had, stak ze een kaars
aan. In de kamer stonden acht groote kof
fers, waarvan de meeste zoowel met rie
men vastgemaakt als van sloten voorzien
waren. Juffrouw Gllmpe liep het vertrek
rond en keek naar de etlquetten. die op de
koffers k plakt waren en waarvan eenige
zeer oud en andere vaq recenten datum
waren. Op sommige etlquetten kon men nog
duidelijk de namen leren van: Waterloo.
Kaapstad Johannesburg. Op andere waren
nog niet zoo lang geleden etlquetten geplakt
met de namen: Marltzburg, Port-Elisabeth,
Southampton. Juffrouw GUmps ging op een
Vliegtuigen der nationalisten hebben ge
durende de 1—- -
in Honan gebombardeerd en daarbU
aantal personen gedood en gewond.
Uit een onderzoek van de 33 neergescho-
ten vliegtuigen blUkt, dat de meerderheid
ervan door de Vereenigde Staten, de
overige door Duitschland waren geleverd,
hetgeen kwaau bloed tegen deze beide lan
den heeft gezet.
>e Chlneesche regeerlng In Nanking 1»
voornemens haar overeenkomsten met de
bultenlandsche telegraafmaatschappl'en dle
eind van dit jaar afloopen. op te zeggen.
In de toekomst zullen bultenlandsche
firma’s in China niet meer het recht er
langen telegraafkabels aan te leggen.
Het antwoord van den onderkoning, door
bemiddeling van Tej. Saproe en Jayakar
overgebracht zegt dat de nationalisten het
groote kwaad weigeren te erkennen, het
welk zU door de ongehoorzaamheidsbewe-
glng aan de welvaart van Indlë hebben
toegebracht en dat geen enkel nuttig doel
kan worden verkregen door welke poging
ook om de nationalist sche voorstellen In
bU zonderheden te bespreken.
De onderkoning geeft te verstaan, dat In-
clvlele ongehoorzaamheid wordt
de speciale, door de autoriteiten
getroffen maatregelen zouden worden Inge
trokken. HU zou dan de InvrUheldstelllng
der politieke gevangenen adviseëren naar
gelang hunner verdiensten, alsmede de ver
tegenwoordiging van bet congres op de
„ronde tafei’’-conferentle.
In de gisteren gehouden zitting van het
Europeesche congres der minderheden elsch-
ten twee Belgische gedelegeerden, de be
kende Vlaamsche nationalist Ward Her
mans en de Waal Ruska toelating tot het
congres.
Voor de zitting hadden zU medegedeeld,
dat zU het voornemen hadden, in bet con
gres voor te stellen België te verdeelen tn
een Waalsch en een Vlaamsch deel, en te
elschen aansluiting van het Vlaamsche deel
bu Nederland, het Waalsche deel bU Frank-
rUk en Eupen-Maimedy bU Duitschland.
Aangezien noch de Waalsche. noch de
Vlaamsche groep zich langs den voorge
schreven weg voor het congres hadden op-
gegeven. konden hun gedelegeerden niet
worden toegelaten.
