dBuitenlandsch cJ^ieuws
FEUILLETON
De Ongeziene Wereld of het
Leven na den dood
DE SMALLE WEG
I
I
J
BLADZIJDE 1
DERDE BLAD
ZATERDAG 15 NOVEMBER 1930
Groot Brittannië en Rusland
De u>e& des Eeuwigen Levens
Onrust in Spanje
Het Britsche Witboek
De Oi
De Oostelijke entente
Duitsche Rijksdag
LUCHTVAART
De DO S
V. ^OSSEM*S
30 cent per half ons.
van H. WARRINGA
Gemengde Buitenlandsche
Berichten
Internationale samen
werking
Vertraging van een Koninklijke
verloving
Belgisch Kabinet
De Britsche Ri]ksconferentie
beëindigd
JEn toch aanbid ik U ook, en juist des
te liever, -Is edelen strijder!
Deze raad was waarlijk ntet ovtjbgdig. Het
ïningscommissie
I
EEN SPELLETJE KAAKT
voorstellen
Botsingen tasechen arbeider* en politie
vielen werkwilligen
en
Eva
i
En
een
b
Radio- en Hlmcongres te Parijs
Van Fransche katholieken
b
Uitnoodiging
EEN PRACHTIG PLAN
Q
Een besluit dat 500 a 700 millioen mark kost
Een laat maar interessant bericht
geen
verderen
en
▼er-
I
sWordt vervolgd)
I
r
i
Zegena er,
hart zoo milt verzadight
t
1
i
en onsterflijckheit,
bewolekt, noch duister.
verdriet
gelaten
de con-
ichtbeeld
De Koning heeft de ontslagname van het
kabinet-Jaspar geweigerd te verleenen. De
I aan.
Het is een
«toet, die de
en
Olbson
Officieel wordt gemeld dat de Britsche re-
geenng vertegenwoordigers van het Jewish
Agency heeft uitgenoodigd met haai te con-
fereeren over kwesties opgeworpen door het
onlangs verschenen Witboek over Palestina.
Gedoeld wordt hierbij op den twijfel, die ge
opperd Is nopens de vereenigbaarheid van
zekere zinsneden uit het Witboek met het
mandaat over Palestina en op het feit, dat
andere zinsneden vatbaar zijn gebleken voor
misverstand.
In de mededeebng omtrent de conferen
tie wordt gezegd, dat daar de bij het man
daat betrokken partijen krachtig wenschen
de correcte Interpretatie en onpartijdige toe
passing er van te verzekeren, gehoopt wordt
dat er overeenstemming zal worden bereikt
ten aanzien van de punten van geschil.
Frankrijk heeft een carré van bondgenoot*»
in de hand!' (Yongo-Slavië, Twhecho-Slowa
kije, Roemenië en Polen)
de vliegboot Do.
dan de Do.
schikt achtte toot
lange zee trajecten.
XXIII
regeering blijft dan ook ongewijzigd
De Kamer komt Dinsdag bijeen.
De wijde wereld zal eerlang van menschen
krielen,
Zij wacht uit luttel zaads een rijke oogst van
zielen, 1
En hierom huwde God de Man aan zijn
Mannin.
Wat Is er dan met Wim? vroeg ze.
De jongen Is niet geschikt voor het
baantje, dat hij nu heeft. Hij beschikt over
een helder verstand en heeft van morgen
Verwey die mij begint tegen te vallen
schaakmat gezet. Ik zou het nu jammer
vinden als aoo'n jongen niet verder kon
leeren en toen ik hem vroeg wat -eigenlijk
«Ün ideaal aas, keek hy mjj met schitterende
eerstvolgende dagen wel een heer van die»
naam zou komen, bewaarde de portier
zooals overigens gebruikelijk is het tele
gram in zijn bureau. HU was dus niet wei
nig verbaasd toen in het late avonduur een
vleugeladjudant verscheen, het telegram
meenam en daarmee naar het paleis ijlde.
Veel te redden was er niet meer, want
tenslotte kon men een koninklijke verlo
ving niet te middernacht onder het volk
bekend maken Dat werd pas den volgenden
morgen gedaan, nadat de telegrammen met
gelukwenschen van de Europeesche staats
hoofden reeds binnen begonnen tè komen,
want uit Italië hadden die natuurlijk op tijd
bericht ontvangen. En wanneer de Bulgaar-
sche koningsvrouwe. Prinses Giovanna niet
tusschenbeide gekomen was. zou er momen
teel in Sofia een beambte van het telegraaf
kantoor zonder betrekking geweest zijn.
tot een conferentie aan het
Jewish Agency
ernstige botsingen
de vuurwapens ge-
De Rijksconferentie is heden met
plenaire zitting, waar alle leiders der dele
gaties aanwezig waren, geëindigd
Er werd een boodschap aan den koning
gezonden, waarin de conferentie uiting geeft
aan de toewijding enj aanhankelijkheid van
alle volkeren van heu gemeenebest
Er werd een motié aangenomen, waarin
de overtuiging wordt uitgesproken, dat de
gedetailleerde bestudeering der verschillen
de onderwerpen van groot nut was geweest
vooral door het nauwe contact, waarin de
verschillende deelen van het gemeenebest
met elkaar waren gekomen.
Tot slot werden nog eenige redevoerin
gen af gestoken, waarop MacDonald kort
antwoordde.
Czaar Boris ondernam dit jaar zijn bui
tenlandsche reis met het vaste plan, zich
te verloven. Als bruid was de Italiaansche
koningsdochter uitverkoren. Het was afge
sproken, dat het bericht door middel van
een cijfertelegram naar Sofia gezonden zou
worden en wel aan het adres: „Monsieur
Sokolsky, Palais Royal. Sofia”. Zoodra dit
telegram binnenkwam, was het hof gemach
tigd, den Minister-president op de hoogte
te brengen en deze zou dan dus nog op
den feestdag van 3 October voor de be
kendmaking van de blijde tijding in het land
zorgen. De derde October kwam... maar
het telegram kwam niet In het ko
ninklijk slot werd men ongerustde span
ning steeg met het oogenblik. Het werd
avond.. nog geen cijfertelegram! Tenslotte
zond men een vertrouwd persoon naar het
telegraafkantoor om te informeeren naar
een telegram voor mijnheer Sokolsky
„Jawel, in den voormiddag is er een cij
fertelegram voor Sokolsky blnneh gekomen
en naar hotel Palace gebracht.
Hoe was dat nu mogelijk?!.... Heel een
voudig! De beambte die het codetelegram
niet lezen kon. bekeek vluchtig het adres,
las Palais Hotel in plaats van Palais Royal
en stuurde het telegram naar eerstgenoemd
hotel. Daar vertelde de portier, dat er wel
een telegram voor een mijnheer Sokolsky
was. maar niet de geadresseerde en daar
hij in de veronderstelling was dat er in de
zich van stemmen) waarin er bij de regee
ring op wordt aangedrongen maatregelente
nemen ten einde den prijs van versch vleesch
op hetzelfde niveau te brengen als die van
bevroren vleesch. Alle andere voorstellen
werden verworpen.
Dit besluit van
In de huishoudelijke commissie van den
Rijksdag werd gisteren eerst gestemd over
de voorstellen, welke door de verschillende
partijen inzake de kwestie van het ter be
schikking stellen van buitengewone midde
len ten einde den prijs van versch vleesch
te verlagen, waren ingediend.
Nadat Minister Dietrich met nadruk erop
gewezen had dat de regeering geen kans
zag de door deze voorstellen gevraagde mid
delen op te brengen, en dat hij geen pfennig
meer ter beschikking kon stellen, dan in de
begrootlng van zjjn Ministerie was vervat,
werd een communistisch voorstel aangeno
men tegen stemden Centrum en Duitsche
Volkspartij, Duitsch-nationalen onthielden
Blijven er betrekkingen bestaan?
O, ze tin.vien ons zoo vaak in de ooren,
Uw woorden „Ik ben geen vrede komen
brengen, maar een zwaard.” En terecht,
want de Satan had Uw erfgeed over
weldigd, en Gij moest Uw rijk herwinner
En als Gij op dien zegeweg wordt ge
hinderd, blijvend door Schriftgeleerden
en Pharizeeën, of in het voorbijgaan door
Uw leerlingen, dan geduchte Jezus, zijn
Uwe woorden allerverschrikkelijkst. O,
ik herdenk ze met ontzetting: .Achteruit
Satan. Je bent me een aanstoot. Onge-
loovig en verkeerd geslacht Hoe lang
moet ik jullie nog uitstaan Jullie huiche
laars, witgepleisterde graven 1 Wel ja,
maakt de maat van je vaderen maar vol.
Slangen, adderengebroed, hoe willen jul
lie de helsche verdoemenis ontkomen
Geduchte Jezus, donder toch nooit Uw
„Gaat van Mij vervloekten" ons in de
ooren. Heb medelijden, want niet waar,
bet vleesch is zwak, maar de wil is toch
goed.
Geduchte Jezus, o, o, wat wist Gij te
spotten met de tnenschelijke gebreken,
wat hebt Gij de dwazen gehekeld, met
hun muggenzeven, waar kameelen door
vielen, met den splinter en den balk.
Ja, een balk 1 In een oog I Met dien
ploeger, die altijd omkijkt en met den
knecht, die zegtmijn Heer komt nog bij
lange na niet, en maar draalt en slentert,
en eet en drinkt, tot de meester hem
overvalt met den parabel van den Pha-
rizeeër en den tollenaar; met den blinde,
die den blinde den weg wijst naar den
kuil, waar ze samen intuimelen.
Geduchte Jezus, wat kunnen Uw striemen
van woorden scherp zijn Maar, toen de
ijver voor het Huis des Heeren U ver
teerde, hebt Gij het zelfs niet bij strie
mende woorden laten blijven, maar hard
handig he use he, zweepende striemen uit
gedeeld, en de geldstukken der wisselaars
laten wegspatten over den blanken tnarmer-
vloer.
Doch, geduldige Vredekoning, ik aanbid
U toch, als Gij ons vrede-en-strijd beide
inscherpt met Uw schoone woord „Be
waart het zout elk in uw eigen karakter
en houdt toch vrede met elkander.”
Ja, goede Meester, leer ons zóó den
onderlingen vrede bewaren, dat wij er
niet minder krachtig om strijden voor
Uw zielenheil, geef ons, dat wij zóó dien
heiligen krijgstocht tegen de zonde voeren
dat wij nooit meer wie ook der Uwen
onverdiend mogen stooten of kwetsen.”
(Uit Dr. Jac. v. Ginnekens Litanie
van Jezus’ Zielegrootheid.)
verwezenlijkt Stel U even die Paradijs
scène voor de idylle van den schepping*’
dag. De aarde in dageraadsoracht, in licht
van morgenstemmingen. Het groen in de
prille weelde van de ecrite wereld-lente.
De dieren in de volmaakte schoonheid van
het eerste geslacht. Daartusschen en daar
boven Adam en Eva. Om hen heen, de
groote, groote aarde, leeg, wachtend op
menschen.
Om hen heen en voor hen uit de tijd,
de ruimte, wachtend op de opeenvolging
en den golfslag van de geslachten. Aan
het einde, eeuwen ver de ruimte in, een
open Hemel met openstaande deuren, wach
tend op zaligen. God zag, dat bet goed was.
Zijn scheppingsplan, een prachtig plan
Dra werd het eerste huwelijk ingezegend
en kreeg het plan een begin van uitvoering.
En door het ruischende loover van de hoo
rnen van het Eden klonk zijn hoog bevel
Groeit aan en vermenigvuldigt u, bevolkt de
aarde en onderwerpt haar aan u. (Gen
I—a8)
Hiermee begon de bevolking der aarde,
de race van eindelooze geslachten, waarvan
Vondel zingt
Tien Jaar internationale
samenwerking
Onder dezen titel verschijnt vanwege den
Volkenbond te Genève, voorzien van een
inleidend woord van den Secretaris-Generaal,
een uitgebreid boekdeel, omvattende 6oo
pagina's en in groote lijnen toonendc de ont
wikkeling van den Volkenbond en de door
zijn arbeid verkregen resultaten. Van het
werk, dat op elk der gebieden, die de Volken
bond beheerscht, in deze tien jaren is verricht,
wordt een overzicht gegeven, en zoodoende
aangetoond, dat dit werk zich thans uitstrekt
tot het grootste deel van de betrekkingen
tusschen de Staten en in den werke lijken
zin des woords het geheele internationale
leven omvat.
In dit opzicht voorziet het bedoelde boek
in een leemte, die meermalen, wat betreft
de documentatie omtrent den Volkenbond,
is vermeld. Degenen toch, die zich voor den
arbeid van den Volkenbond interesseeren,
hadden tot op dit oogenblik slechts ter
teschikking de officieele publicaties, welis
waar talrijk en gespecialiseerd, waarvan men
dus voor wetenschappelijk en diepgaand
werk gebruik moet maken, en voorts de meer
populaire brochures, die bedoelen den arbeid
van den Volkenbond onder het groote publiek
bekend te maken. Het boek, betrekking
hebbende op de tien jaren arbeid, komt hier
tusschenm zijn plaats innemen.
Het boek onthoudt zich ervan om thgotje
naar voren te brengen, maar heeft tot be-'
doeling om de feiten naar voren te brengen,
die, in 14 hoofdstukken onderverdeeld,
overzichtelijk gerangschikt zijn. Zij worden
voorafgegaan door een inleiding en gevolgd
door een alphabetischen index en drie
aanhangsels, die, behalve het Grondverdrag
zelf, bibliographische aanteekeningen be
vatten.
Dit boek vormt een kostbaren gids voor
degenen, die de velerlei vormen van werk
zaamheid van den Volkenbond meer willen
leeren kennen, en van het veelal technisch
karakter van onderdeelen .van zijn arbeid
op de hoogte willen geraken. In alle biblio
theken zal het waardig zijn plaats innemen,
terwijl het een goede handleiding is voor
degenen, die den Volkenbond wenschen te
bestudeeren.
Leonie zal toch eerst wel haar gewone
bezigheden hebben verricht en voor de rest
heb Ik liever, dat ze zich aan de deugd der
naastenliefde wijdt, dan haar tijd met aller
lei beuzelarijen zoek brengt. Het leert haar
tenminste, dat het in de wereld niet overal
overvloed is^en dat we zonder te veel moeite
anderen in onzen overvloed kunnen laten
deelen. Bovendien handel ik in den geest van
moeder.
Een hoogrood van schaamte en woede te
gelijk kleurde het gelaat van mevrouw Van
Erp en Leonie, die een uitbarsting vreesde,
probeerde door levendig en opgewekt praten
«^■ze te verijdelen.
In het hoogerhuis heeft lord Brentford een
heftlgen aanval gedaan op de politiek der
Arbeidersregeering tegenover Sovjet-Rusland.
Lord Brentford is de vroegere Sir Joynson-
Hicks. die in het kabinet-Baldwin minister
van binnenlandsche zaken was en in 1927 een
befaamden inval deed verrichten in de bu
reaux der Arcos, de Sovjet-Russische handels-
organisatie. waarvan het afbreken van de
diplomatieke en officieele handelsbetrekkin-
gen met Sovjet-Rusland het gevolg was. Hij
beschuldigde er thans den minister van bui
tenlandsche zaken of de regeering van óf het
parlement te hebben misleid, óf volkomen
van meening te zijn veranderd sedert de
nieuwe moeilijkheden met Sovjet-Rusland
zijn begonnen.
Hij wees erop, dat toen de Arbeidersregee
ring de nieuwe handelsovereenkomst met
Sovjet-Rusland sloot. Henderson duidelijk
vaststelde dat de regeering geen enkelen vorm
van propaganda of inmenging in de binnen-
landsche zaken van Engeland of eenig deel
van het Britsche rijk zou dulden. Dit was de
grondslag, waarop de onderhandelingen tus
schen de beide landen werden gevoerd, ter
wijl ook werd verklaard dat de Derde Inter
nationale zou worden beschouwd als te val
len onder het gezag der Sovjetregeering.
Lord Brentford beweerde dat onlangs 500 000
dollars waren gegeven voor de roode padvin-
dersafdeeling der Derde Internationale, waar
van 200 000 dollars alleen voor de propagan
da in Indië. Henderson had den Oden Juni
verklaard, dat hij niet ontkende dat er propa
ganda werd gevoerd, doch dat hjj de Sovjet
regeering daarvan het bewijs moest kunnen
leveren voordat hij kon overgaan tot een
actie, en indien hjj dit kon. zou de Brit
sche regeering hetzij de betrekkingen afbre
ken. hetzij het parlement vragen, haar te
ontslaan van haar afgelegde verklaringen.
Het gedraai van den minister van buiten
landsche zaken in de laatste weken was van
dien aard, dat men het recht had van de
regeering te eischen dat zij de meest volledige
inlichtingen zou verschaffen.
Lord Brentford wees voorts op de Rus
sische ..dumping’ en drong er op aan, de aan
Sovjet-Rusland verleende credieten te staken.
Lord Parmocr. !ord-president van den raad,
antwoordde dat de regeering vast van plan
was. voort te gaan met het verleenen van
postcredieten aan Rusland De regeering be-
chouwde Rusland als een groot terrein voor
de opneming van in Groot-Brlttannië gefabri
ceerde goederen in de toekomst. Hij betwistte
dat er in Rusland onbehoorlijke arbeidsvoor
waarden bestonden, gelijk lord Brentford had
beweerd. De regeering had haar politiek niet
gewijzigd en was ook niet voornemens, haar
politiek te wijzigen.
was in te halen. Er wordt een radlo-tijdschrift
gesticht: ...Les dossiers de la Radio”, op den-
zelfden leest geschoeid als de ..Film-dossiers
Voorts werden heel wat kwesties Inzake de
pers behandeld en wel 'n aparte zitting odder
voorzitterschap van den afgevaardigde de Du-
val-Arnould. En gedurende twee avonden
werden voorstellingen gegeven van 'n reeks
sprekende filmen in de nieuwe arbeidersbios-
coop bij de Place Dupleix.
Maar het hoogtepunt van het con
gres was toch wel de plechtige sluiting in de
feestzaal van de ingenieursvereeniging. Hier
presideerde Kardinaal Liénart utt Rjjssel.
Het hoogste genot hebben de vergaderden
gesmaakt bij X aanhooren van de slotrede,
uitgesproken door Kardinaal Liénart. Rustig
overwogen, in sympathieke woorden stelde hij
Kerk en industrie tegenover elkaar. Hij deed
uitkomen. hoe ze elkander wederkeerlg kun
nen helpen, wanneer maar X juist begrip
daartoe niet ontbrak.
Natuurlijk blijft de vraag open of er nog
niet meer had moeten en kunnen gebeuren.
In een der vergaderingen is daar ook in Pa
rijs over gesproken. Want luisterrijke con
gressen met éclatante redevoeringen mogen
dan al heel schoon zijn, maar daarmee zijn
nog geen goede filmen gemaakt. In Frank
rijk werkt met ruime geldmiddelen de Etoi-
le-film-maatschappü. in België de ..Bravo"
en in Duitschland de .Leo”. En al blijven
er natuurlijk nationale verschillen, toch kun
nen ze samenwerken, internationaal, zoodat
we van hen verwachten, dat ze onze wen
schen en verlangens ééns zullen vervullen.
En nu is X woord aan de Katholieke produ-*
centen en aan de katholieke zakenlui. Want
congresverslagen zijn er nu onderhand
waarachtig genoeg geschreven
DE RONDE-TAFEL-
CONFERENTIE.
is een prachtige
zalen te
Londen binnentrekt. Op
ie Indische olifanten
MacDonald en de Indi
sche vorsten, achter de
le. met vuurwerk in de
handrn, Gandhi en de
Indische nationalisten.
Vrouw Post verkeerde in een zenuw
achtig opgewonden toestand en liep, gewa
pend met een groeten stofdoek, door het
kleine z’ndeljjke woonvertrekje heen en weer
als wilde ze ieder stofje opvangen, alvorens
het zich tot rusten kon zetten op een der
armoedige meubeltjes. Wim. de eenige van X
viertal, die nog op was de anderen waren,
met het oog op de „visite” reeds in bed ge
stopt keek zijn kleine moeder met zjjn
aar.trekke)ijken jongenskop en guitig glin
sterende oogen na en toen hej, vrouwtje ze
ker voor de honderdste maal den stoel, waar
op Réné moest zitten, onder handen nam,
alsof hjj een jaar lang in stof en modder
had gestaan, lachte hjj luid op en zei:
„Maar moeke, ga nu toch zitten. Dadelijk
bent u weer zoo moe, dat u niets kunt zeg
gen.”
Met recht laat Vondel dit eerste Bruids
paar na hun Bruidsmis den vrijgevigen
Schepper dit dankgebed stamelen
Adam
Van U beginnen wij met reen.
Zoodra de zon ter kimme uitrijze.
Algoede almachtige, en alwijze.
Der dingen oorsprong, eenigh een.
Wjj zagen, toen onze oogen zagen,
U end) toos schooner dan de zon.
Een schijn gelijck, die in een „bron
Den mensch gelijekt, o, bron der dagen I
Wij zagen, die ons 't wezen schonck,
En uit het roode klay bootseerde.
Een ziel inaëmde en haar vereerde
Met eenen glans, die uit U blonck.
Gij dommelde Uwen heldren luister
In onze ziele een Majesteit
Van vrijen wille
En reden, noit
oogen aan en zei dat hjj zoo gaarne onder
wijzer wilde worden. Ik wil nu eens met zijn
moeder praten of we daar geen weg op
kunnen vinden.
Niemand sprak nog onder den
maaltijd, maar ieders gelaat drukte duidelijk
de gemoedsstemming uit. Réné at rustig ver
der met het kalme vredige gelaat van iemand
wien geen directe zorgen drukken en die
weet, dat hjj zijn plicht doet. Het lieve, glim-
'ichende gezichtje van Leonie getuigde van
onschuld en reinheid. Mevrouw was wit van
ingehouden drift en keek tersluiks naar
George, ais verwachtte ze van hem de hulp
tegen den gehaten stiefzoon, die haar steeds
„dwars zat” zonder, dat zc nem van de min
ste oneerbiedigheid kon beschuldigen. De on
gemotiveerde haat en afkeer van deze vrouw
was ontzettend en hoewel Réné wel wist, dat
zjjn stiefmoeder hem niet mocht, vermoed ie
hjj toch niet den omvang van het gevoel, dat
haar bezielde. En waarom? Wanneer iemand
haar dat had gevraagd zou ze zelf het ant
woord schuldig moeten blijven, althans geen
steekhoudend argument kunnen aanvoeren.
George nam geen notitie van de blikken,
die zjjn moeder op hem wierp. In hem leefde
nog altjjd dat gevoel, dat hjj gekregen had,
toen Réné zoo onverwachts binnentrad, dat
hjj had probeeren te verbergen achter spot
en stugheid. Het hinderde hem geweldig, dat
hjj zich een oogenblik onder den Invloed van
die zachtere gewaarwording had laten gaan
en ondanks zich zelven vergeleek hij ook nu
nog zjjn eigen leven met dat van Réné, ge
voelde zich klein en nietig en in plaats zijn
moeder te helpen, had hjj lust haar met ver
wijten te -overstelpen, gevoelde hjj neiging
Réné zjjn beide handen toe te steken, hem te
smeeken hem te helpen zichzelf te overwin
nen en zóó sterk leefde dat in hem. dat zjjn
vingers beefden en hjj zjjn mes en vork neer
leggend de kamef verliet en boven op zjjn
slaapkamer zich met een snik op het bed
wierp, met zich zelf strijdend, maar geen
steun vindend om den stap te doen, die hem
dat wist hjj zou veredelen, omdat hjj
den „deesern” miste, dien hij dienzelfden
morgen zoo had bespot.
Geprezen zij de
Die 's menschen
met Zijn’ rijekdom begenadight.
Wat uit Hem vloeit is wonderbaer.
Hij stortte hier een vollen horen
Van overvloeden voor ons uit.
’t Is Godt al wat de lof besluit.
Hij sluit voor ons geen schat-trezooren.
Alkmaar. C. VIS.
Rector.
De ambassadeur van Italië te Ankara ver
trekt heden naar Rome om deel te nemen
aan de besprekingen tusschen Roesjdl bey.
den Turkschen minister van buitenlandsche
zaken. Mussolini en Grand!
Deze conferentie, die in politieke kringen
hier van groot belang wordt geacht, zal,
naar uit betrouwbare bron wordt gemeld,
de grondslagen vaststellen voor een zeer
nauwe entente tusschen Italië. Hongarije,
Griekenland, Bulgarije en Turkije.
Het duurde dan ook niet lang of vrouw Post
bedaarde en was in staat om Réné voor alles
te bedanken en hem ook zelf om vergiffenis
te vragen. Met een paar hartelijke woorden
stelde Réné haar gerust. Nu werd Wim naar
boven gestuurd om te zien of zjjn broertjes
en zusjes goed sliepen en met een lachend:
„Laat me niet te lang boven, mijnheer,” ver
dween hjj.
„En nu vrouw Post, moeten we samen eens
praten," begon Réné.
„Ach, mijnheer, u doet al zooveel voor
onsboe zal ik dat ooit kunnen vergel
denen als ik dan bedenk
••Tut, tut” viel Réné haar in de rede, „geen
oude koeien uit de sloot halen. Gaarne hart
ik je dit oogenblik bespaard, maar waar het
hier je oudsten jongen «teldt, moeten we
maar door den zuren appel heenbtften.”
Is er beter troostmiddel voor een mneoer.
dan over haar kinderen te praten. Het bleef
hier ook niet ronder uitwerking. Vrouw Post
droogde haar laatste tranen af en zei met
een glimlach:
„Ja. het is een goede jongen en hjj is dol
op u."
.Ja, zei Réné lachend, „we kunnen bet
samen best vinden. Ik mag hem ook graag
ik al een paar maal heb opgemerkt.
dat hjj een helder verstand heeft, vind Ik
het jammer om hem zjjn jonge jaren te la-
ten verknoeien. Hij heeft me vanmorgen ver
teld. dat hjj zoo graag onderwijzer wil wor-
den.”
de comrfjssie heeft in
politieke kringen groot opalen gebaard, daar
men de ter uitvoering benoodigde middelen
op 500 a 700 millioen mark schat.
Alle besparingsmaatregelen der regeering
worden hierdoor te niet gedaan en alle kans
op een sluitende begrootlng wordt Illusoir.
De chef-piloot Wagner en de navigator
Hellwig van de Do. S werden aan boord van
de ..Axial" (een boot van de Avioianda),
door de heeren Burgerhout en van Rees en
door den burgemeester van Papendrecht
bartelijk ontvangen.
Besloten is heden naar Parijs te vertrek
ken.
De heer Burgerhout verklaarde, dat hjj
de vliegboot Do. 8 mooier van Ujn vond
dat hij haar uiterst ge
vlochten naar Indië over
Kort voor het sluiten van de zitting heeft
de Voorbereidende Ontwapeningscommissie
heden een resolutie van Lord Cecil aan
genomen, waarin verklaard wordt, dat de
meerderheid der commissie zich uitspreekt
voor een budgetalre. indirecte beperking van
het oorlogsmateriaal, doch dat zekere de
legaties zich voor een directe bejierking
verklaren en andere weer voor een verbin
ding van de directe met de indirecte me
thode.
TVgen stemden Italië, Duitschland
Sovjet-Rusland. De ambassadeur
(Ver. Staten») en enkele andere gedele
geerden onthielden zich van stemming.
Te Madrid zjjn vier arbeidjers, che bjj
de instorting van een nieuw gebouwd huis
om het leven zjjn gekomen, ter aarde be
steld
Het grootste gedeelte der bouwvakarbei
ders had gedurende de plechtigheden het
werk neergelegd.
De straten waren zwart van de menschen.
De deelnemers aan den rouwstoet ver
woestten een aantal auto's, die bouwmate
rialen vei"voerden
aan.
Hierop kwam het tot
met de polltie, die van
bruik maakte.
Drie personen werden gedood en 38 ge
wond, waaronder verscheidene politie
agenten en twee officieren van politie.
De guardia Civil heeft de voornaamste
punten van de stad bezet.
Sterke polltle-j^atroullles trekken door de
straten.
Een café werd door de menigte bestormd,
waarbij de inrichting verwoest werd.
van iemand die dagelijks
omgang ha<V Hjj begreep echter niet
zjjn moeder zoo angstig
maakte, omdat hij niet wist, dat zij de oor
zaak was van de mismaaktheid van zjjn pa
troon. Wanneer ze Réné wel eens op straat
had zien passeeren en dan reeds hartklop
pingen kreeg van schrik en schaamte, hoe
moest het haar dan nu te moede zjjn, nu hjj
zoo dadelijk zou binnenkomen tegenover
haar staan en zjj den bult van zoo dicht
bij zou zien dat hjj tegen haar zou spre
kenhjj. het kind, dat nu man geworden
nog de gevolgen moest dragen van haar on
achtzaamheid.
De goede vrouw, aan wie het leven wei
nig goeds, maar veel tegenslag en
had bezorgd, had alles geduldig en
gedragen, maar dat ééne vergat ze nooit
stond haar altjjd voor den geest en dikwijls
had ze in haar gebed God gesmeekt, één van
haar kinderen te nemen en dan door een
wonder Réné te genezen. God echter, die er
nu eenmaal geen ruilhandel op na houdt, liet
alles zooals het was, maar zal toch het ge
bed en bet b^ouw der goede vrouw niet al-
Te Parijs werd dezer dagen 'n nationaal
radio- en fümeongres gehouden. Dat congres
was wel van meer dan gewone beteekenis.
immers: vertegenwoordigers van België,
Duitschland, Italië en Spanje waren aanwezig,
alsmede afgevaardigden van den Volkenbond
te Genève en van het Internationaal leerftlm-
instituut te Rome. X Congres heeft vier dagen
in beslag genomen en er werd 'n ontzagwek-
kend-groot programma afgewerkt. Daarvan
moeten op de eerste plaats worden genoemd:
de belangrijke openingsbijeenkomst, de plech
tige H. Mis in de Madeleine en dan de slotzit
ting.
Zooals we zeidende openingszitting. die
plaats had in de feestzaal der Patriottische
Liga, beloofde al dadelijk heel veel voor X
verloop van X congres. X Presidium berustte
bij den bekenden generaal te Castelnau, den
voorzitter van den Nalionalen Katholieken
Bond, 't Eèrst was het woord aan Professor
Hébrard. president van X Katholieke Filmco-
mlté. In harteljjke bewoordingen heette hij de
vele gasten welkom, vooral de ongeveer vier
honderd geestelijken en leeken, die uit gansch
Frankrijk naar Parijs waren gekomen, om aan
de belangrijke beraadslagingen deel te nemen.
Namens de buitenlandsche vertegenwoordi
gers werd het woord gevoerd door Mgr. Pi
card. VoorzltterVBn den Belgischen Katholie
ken Radlo-Omroep en door Pater Friedrich
Muckermann 8.J., die sprak namens de Duit
sche Katholieke Film- en Radlo-centrale.
Spr. herinnerde er aan, dat de groote con
gressen in Den Haag en München 'n innige
verhouding hadden geschapen tusschen de
Europeesche Katholieken, die werken op X ge
bied van radio en film.
Radio en film zjjn als X ware uitgegroeid
tot kansels, van waar ook de leek 'n hetlza-
men invloed kan uitoefenen op tnillloenen.
De practljk heeft uitgewezen, dat de film
niet alleen is 'n kunst, maar voornamelijk
'n Industrie. En met dit feit dienen we ern
stig rekening te houden. En daarom hoopt
spr., dat dit conferes niet alleen rijken zegen
moge afwerpen voor de Fransche katholieken,
maar dat X de overige Europeesche geloofsge-
nooten moge insplreeren om met moed en vol
harding te prdpageerenden offergeest, om
met de Franschen samen te strijden voor de
groote cultuurbelangen van het katholicisme
over de heejW wereld. X Mag niet bij praten
blijven, may er moet ook gehandeld wor
den! Op X congres te München werd beslo
ten tot samenwerking met de filmindustrie
Mogeljjk, dat door dit congres 'n inniger con
tact kon worden gelegd tusschen de Fransche
en de Duitsche fümindustrie. Want voor de
katholieken is de vorming van 'n Europeesch
film blok van X hoogste belang.
Hoogst belangrijk was ook de rede, op de
ze openingsvergadering uitgesproken door
kanunnik Reymond, den ijverigen president
van X katholiek film- en radiowerk in Frank
rijk. In 'n stevig gefundeerd betoog omschreef
hjj de geweldige taak, die de katholieken op X
gebied van füm, pers, en radio hebben te ver
richten.
Door de plechtige H Mis in<de majestueuze
Madeleine werd aan dit congres religieuze wij
ding geschonken.
Toen begon X werk In de afdeelingen. Dat
was er vooral op gericht om te komen tot een
practische organisatie êan X katholieke film
werk in Frankrijk tot den uitbouw vooral van
bioscopen, die reeds heel goed zjjn georgani
seerd.
Verder kwamen aan de orde de vraagstuk
ken van de radio en men ontveinsde zich niet,
dat op dit gebied nog heel wat achterstand
Zoo stond het dus van alle eeuwigheid
onomstootbaar vast in het goddelijk raads
besluit, dat Hij, de almachtige, goddelijke
kunstenaar, wilde scheppen een heelal, om
zoo een flauwe afstraling tè geven naar
buiten van Zijn eigen goddelijk Wezen
daarbinnen.
Van zijn Onmetelijkheid zoudeta
stellaties der vaste sterren een ti(
zijn op hunne haast onmetelijke banen
van tallooze lichtjaren.
Van Zijn Eeuwigheid zouden de onover
zienbare tijdperken dier zonne- en pla-
neten-wordingen een zwakke nabootsing
wezen.
Van Zijn Zichzelf bewegend, parelend,
alheugend Godsleven, zouden planten en
dieren een flauwe afschaduwing worden.
Maar meer cu beter wilde Hij Zich een
sprekend beeld scheppen in den mensch,
den koning der zichtbare schepping, een
sprekend, en dus veel getrouwer beeld,
zoodat Hij aan dezen zou geven een zelf
bewust verstand en een vrijen wil, kortom
- de koningskroon der persoonlijkheid, met
den vonk Zijner genade.
Juist door die geestelijke ziel immers
zijn wij een sprekende afbeelding van God
zelf God sprak: laat Ons nu menschen
maken, die sprekend op Ons gelijken, op
dat zij heerschen over de visschen der zee,
het gevogelte des hemels, het vee, al het
gedierte des velds en alle dieren, die krui
pen op aarde. En God schiep den mensch
als Zijn evenbeeld, naar d* gelijkenis van
God schiep Hij hem. Toen vormde God
den mensch uit stof van den aardbodem en
blies in zijn aangezicht den adem des
levens. Zoo werd de mensch een levend
wezen. (Gen III)
Zoo was dan het plan der eeuwen, een
plan God waardig, verwezenlijkt, een heils
plan vol goedgunstigheid voor den mensch,
een plan, dat voor verregaande mogelijk
heden de poorten van het heelal ging ont
sluiten. (Dr. v. Ginneken Conferenties
blz. 25—43)
En God zag, dat het goed was 1
Ja, dat was een prachtig plan, dat die
goddelijke kunstenaar daar zoo even had
was het tengere en zwakgebouwde vrouwtje
goed aan te zien, dat ze de ziekte nog niet
te boven was gekomen. Met een zucht liet ze
zich op haar stoel vallen.
„Jongen. dat mijnheer nu ook zelf
komt" en ze schrok op toen er weer een voet
stap klonk in het smalle zijstraatje van de
Bloemerstraat.
„Nu, wat zou dat”, zei Wim met het air
met „mijnheer”
wat
zenuwachtig
gewezen hebben, daar hjj immers de bedoe
ling van het „aanbod” van vrouw Poet op
zijn juiste waarde zal hebben geschat en dat
deze waarde niet gering is, rullen het best
moeders kunnen beoordeelen.
„Daar is hij,” riep Wim die den stap
van zijn patroon goed kende, plotseling
uit en snelde naar de deur om ze te openen,
terwjjl vrouw Post, als verlamd op haar stoel
bleef zitten en met haar oogen maar steeds
naar de deur keek, waardoor Re**é moest
binnentreden.
.2oo jongen," hoorde ze zijn stem in het
smalle gangetje.
„Och de juffrouw ook weerkomt
u maar binnen, moeke verwacht u al", ant
woordde W:m in zijn waardigheid als gast
heer en trotseb. dat de patroon bij moeke op
„visite" kwam.
Volgens afspraak trad Leonie het eerst
binnen, en de gemoedsstemming op het ge
laat van vrouw Post ziende trad ze snel op
haar toe, sloeg den arm om haar schouder
en zei:
„Kom, vrouw Post, kalm zfjn hoor!”
Réné aarzelde op den drempel, zelf
legen en ontroerd, stapte dan echter snel
naar binnen en stak zijn hand uit. Nauwe
lijks echter had de goede vrouw hem gezien,
of de spanning week en ze barstte in een
heftig snikken uit.
Réné gaf Leonie een teeken haar kalm te
laten uitschreien en beval Wim. die met open
mond en niet begrijpenden blik dit tooneeltje
had gade geslagen, een kopje water te halen.