dBuitenlandsch cJ^ieuws FEUILLETON De Ongeziene Wereld of het Leven na den dood DE SMALLE WEG I I J BLADZIJDE 1 DERDE BLAD ZATERDAG 15 NOVEMBER 1930 Groot Brittannië en Rusland De u>e& des Eeuwigen Levens Onrust in Spanje Het Britsche Witboek De Oi De Oostelijke entente Duitsche Rijksdag LUCHTVAART De DO S V. ^OSSEM*S 30 cent per half ons. van H. WARRINGA Gemengde Buitenlandsche Berichten Internationale samen werking Vertraging van een Koninklijke verloving Belgisch Kabinet De Britsche Ri]ksconferentie beëindigd JEn toch aanbid ik U ook, en juist des te liever, -Is edelen strijder! Deze raad was waarlijk ntet ovtjbgdig. Het ïningscommissie I EEN SPELLETJE KAAKT voorstellen Botsingen tasechen arbeider* en politie vielen werkwilligen en Eva i En een b Radio- en Hlmcongres te Parijs Van Fransche katholieken b Uitnoodiging EEN PRACHTIG PLAN Q Een besluit dat 500 a 700 millioen mark kost Een laat maar interessant bericht geen verderen en ▼er- I sWordt vervolgd) I r i Zegena er, hart zoo milt verzadight t 1 i en onsterflijckheit, bewolekt, noch duister. verdriet gelaten de con- ichtbeeld De Koning heeft de ontslagname van het kabinet-Jaspar geweigerd te verleenen. De I aan. Het is een «toet, die de en Olbson Officieel wordt gemeld dat de Britsche re- geenng vertegenwoordigers van het Jewish Agency heeft uitgenoodigd met haai te con- fereeren over kwesties opgeworpen door het onlangs verschenen Witboek over Palestina. Gedoeld wordt hierbij op den twijfel, die ge opperd Is nopens de vereenigbaarheid van zekere zinsneden uit het Witboek met het mandaat over Palestina en op het feit, dat andere zinsneden vatbaar zijn gebleken voor misverstand. In de mededeebng omtrent de conferen tie wordt gezegd, dat daar de bij het man daat betrokken partijen krachtig wenschen de correcte Interpretatie en onpartijdige toe passing er van te verzekeren, gehoopt wordt dat er overeenstemming zal worden bereikt ten aanzien van de punten van geschil. Frankrijk heeft een carré van bondgenoot*» in de hand!' (Yongo-Slavië, Twhecho-Slowa kije, Roemenië en Polen) de vliegboot Do. dan de Do. schikt achtte toot lange zee trajecten. XXIII regeering blijft dan ook ongewijzigd De Kamer komt Dinsdag bijeen. De wijde wereld zal eerlang van menschen krielen, Zij wacht uit luttel zaads een rijke oogst van zielen, 1 En hierom huwde God de Man aan zijn Mannin. Wat Is er dan met Wim? vroeg ze. De jongen Is niet geschikt voor het baantje, dat hij nu heeft. Hij beschikt over een helder verstand en heeft van morgen Verwey die mij begint tegen te vallen schaakmat gezet. Ik zou het nu jammer vinden als aoo'n jongen niet verder kon leeren en toen ik hem vroeg wat -eigenlijk «Ün ideaal aas, keek hy mjj met schitterende eerstvolgende dagen wel een heer van die» naam zou komen, bewaarde de portier zooals overigens gebruikelijk is het tele gram in zijn bureau. HU was dus niet wei nig verbaasd toen in het late avonduur een vleugeladjudant verscheen, het telegram meenam en daarmee naar het paleis ijlde. Veel te redden was er niet meer, want tenslotte kon men een koninklijke verlo ving niet te middernacht onder het volk bekend maken Dat werd pas den volgenden morgen gedaan, nadat de telegrammen met gelukwenschen van de Europeesche staats hoofden reeds binnen begonnen tè komen, want uit Italië hadden die natuurlijk op tijd bericht ontvangen. En wanneer de Bulgaar- sche koningsvrouwe. Prinses Giovanna niet tusschenbeide gekomen was. zou er momen teel in Sofia een beambte van het telegraaf kantoor zonder betrekking geweest zijn. tot een conferentie aan het Jewish Agency ernstige botsingen de vuurwapens ge- De Rijksconferentie is heden met plenaire zitting, waar alle leiders der dele gaties aanwezig waren, geëindigd Er werd een boodschap aan den koning gezonden, waarin de conferentie uiting geeft aan de toewijding enj aanhankelijkheid van alle volkeren van heu gemeenebest Er werd een motié aangenomen, waarin de overtuiging wordt uitgesproken, dat de gedetailleerde bestudeering der verschillen de onderwerpen van groot nut was geweest vooral door het nauwe contact, waarin de verschillende deelen van het gemeenebest met elkaar waren gekomen. Tot slot werden nog eenige redevoerin gen af gestoken, waarop MacDonald kort antwoordde. Czaar Boris ondernam dit jaar zijn bui tenlandsche reis met het vaste plan, zich te verloven. Als bruid was de Italiaansche koningsdochter uitverkoren. Het was afge sproken, dat het bericht door middel van een cijfertelegram naar Sofia gezonden zou worden en wel aan het adres: „Monsieur Sokolsky, Palais Royal. Sofia”. Zoodra dit telegram binnenkwam, was het hof gemach tigd, den Minister-president op de hoogte te brengen en deze zou dan dus nog op den feestdag van 3 October voor de be kendmaking van de blijde tijding in het land zorgen. De derde October kwam... maar het telegram kwam niet In het ko ninklijk slot werd men ongerustde span ning steeg met het oogenblik. Het werd avond.. nog geen cijfertelegram! Tenslotte zond men een vertrouwd persoon naar het telegraafkantoor om te informeeren naar een telegram voor mijnheer Sokolsky „Jawel, in den voormiddag is er een cij fertelegram voor Sokolsky blnneh gekomen en naar hotel Palace gebracht. Hoe was dat nu mogelijk?!.... Heel een voudig! De beambte die het codetelegram niet lezen kon. bekeek vluchtig het adres, las Palais Hotel in plaats van Palais Royal en stuurde het telegram naar eerstgenoemd hotel. Daar vertelde de portier, dat er wel een telegram voor een mijnheer Sokolsky was. maar niet de geadresseerde en daar hij in de veronderstelling was dat er in de zich van stemmen) waarin er bij de regee ring op wordt aangedrongen maatregelente nemen ten einde den prijs van versch vleesch op hetzelfde niveau te brengen als die van bevroren vleesch. Alle andere voorstellen werden verworpen. Dit besluit van In de huishoudelijke commissie van den Rijksdag werd gisteren eerst gestemd over de voorstellen, welke door de verschillende partijen inzake de kwestie van het ter be schikking stellen van buitengewone midde len ten einde den prijs van versch vleesch te verlagen, waren ingediend. Nadat Minister Dietrich met nadruk erop gewezen had dat de regeering geen kans zag de door deze voorstellen gevraagde mid delen op te brengen, en dat hij geen pfennig meer ter beschikking kon stellen, dan in de begrootlng van zjjn Ministerie was vervat, werd een communistisch voorstel aangeno men tegen stemden Centrum en Duitsche Volkspartij, Duitsch-nationalen onthielden Blijven er betrekkingen bestaan? O, ze tin.vien ons zoo vaak in de ooren, Uw woorden „Ik ben geen vrede komen brengen, maar een zwaard.” En terecht, want de Satan had Uw erfgeed over weldigd, en Gij moest Uw rijk herwinner En als Gij op dien zegeweg wordt ge hinderd, blijvend door Schriftgeleerden en Pharizeeën, of in het voorbijgaan door Uw leerlingen, dan geduchte Jezus, zijn Uwe woorden allerverschrikkelijkst. O, ik herdenk ze met ontzetting: .Achteruit Satan. Je bent me een aanstoot. Onge- loovig en verkeerd geslacht Hoe lang moet ik jullie nog uitstaan Jullie huiche laars, witgepleisterde graven 1 Wel ja, maakt de maat van je vaderen maar vol. Slangen, adderengebroed, hoe willen jul lie de helsche verdoemenis ontkomen Geduchte Jezus, donder toch nooit Uw „Gaat van Mij vervloekten" ons in de ooren. Heb medelijden, want niet waar, bet vleesch is zwak, maar de wil is toch goed. Geduchte Jezus, o, o, wat wist Gij te spotten met de tnenschelijke gebreken, wat hebt Gij de dwazen gehekeld, met hun muggenzeven, waar kameelen door vielen, met den splinter en den balk. Ja, een balk 1 In een oog I Met dien ploeger, die altijd omkijkt en met den knecht, die zegtmijn Heer komt nog bij lange na niet, en maar draalt en slentert, en eet en drinkt, tot de meester hem overvalt met den parabel van den Pha- rizeeër en den tollenaar; met den blinde, die den blinde den weg wijst naar den kuil, waar ze samen intuimelen. Geduchte Jezus, wat kunnen Uw striemen van woorden scherp zijn Maar, toen de ijver voor het Huis des Heeren U ver teerde, hebt Gij het zelfs niet bij strie mende woorden laten blijven, maar hard handig he use he, zweepende striemen uit gedeeld, en de geldstukken der wisselaars laten wegspatten over den blanken tnarmer- vloer. Doch, geduldige Vredekoning, ik aanbid U toch, als Gij ons vrede-en-strijd beide inscherpt met Uw schoone woord „Be waart het zout elk in uw eigen karakter en houdt toch vrede met elkander.” Ja, goede Meester, leer ons zóó den onderlingen vrede bewaren, dat wij er niet minder krachtig om strijden voor Uw zielenheil, geef ons, dat wij zóó dien heiligen krijgstocht tegen de zonde voeren dat wij nooit meer wie ook der Uwen onverdiend mogen stooten of kwetsen.” (Uit Dr. Jac. v. Ginnekens Litanie van Jezus’ Zielegrootheid.) verwezenlijkt Stel U even die Paradijs scène voor de idylle van den schepping*’ dag. De aarde in dageraadsoracht, in licht van morgenstemmingen. Het groen in de prille weelde van de ecrite wereld-lente. De dieren in de volmaakte schoonheid van het eerste geslacht. Daartusschen en daar boven Adam en Eva. Om hen heen, de groote, groote aarde, leeg, wachtend op menschen. Om hen heen en voor hen uit de tijd, de ruimte, wachtend op de opeenvolging en den golfslag van de geslachten. Aan het einde, eeuwen ver de ruimte in, een open Hemel met openstaande deuren, wach tend op zaligen. God zag, dat bet goed was. Zijn scheppingsplan, een prachtig plan Dra werd het eerste huwelijk ingezegend en kreeg het plan een begin van uitvoering. En door het ruischende loover van de hoo rnen van het Eden klonk zijn hoog bevel Groeit aan en vermenigvuldigt u, bevolkt de aarde en onderwerpt haar aan u. (Gen I—a8) Hiermee begon de bevolking der aarde, de race van eindelooze geslachten, waarvan Vondel zingt Tien Jaar internationale samenwerking Onder dezen titel verschijnt vanwege den Volkenbond te Genève, voorzien van een inleidend woord van den Secretaris-Generaal, een uitgebreid boekdeel, omvattende 6oo pagina's en in groote lijnen toonendc de ont wikkeling van den Volkenbond en de door zijn arbeid verkregen resultaten. Van het werk, dat op elk der gebieden, die de Volken bond beheerscht, in deze tien jaren is verricht, wordt een overzicht gegeven, en zoodoende aangetoond, dat dit werk zich thans uitstrekt tot het grootste deel van de betrekkingen tusschen de Staten en in den werke lijken zin des woords het geheele internationale leven omvat. In dit opzicht voorziet het bedoelde boek in een leemte, die meermalen, wat betreft de documentatie omtrent den Volkenbond, is vermeld. Degenen toch, die zich voor den arbeid van den Volkenbond interesseeren, hadden tot op dit oogenblik slechts ter teschikking de officieele publicaties, welis waar talrijk en gespecialiseerd, waarvan men dus voor wetenschappelijk en diepgaand werk gebruik moet maken, en voorts de meer populaire brochures, die bedoelen den arbeid van den Volkenbond onder het groote publiek bekend te maken. Het boek, betrekking hebbende op de tien jaren arbeid, komt hier tusschenm zijn plaats innemen. Het boek onthoudt zich ervan om thgotje naar voren te brengen, maar heeft tot be-' doeling om de feiten naar voren te brengen, die, in 14 hoofdstukken onderverdeeld, overzichtelijk gerangschikt zijn. Zij worden voorafgegaan door een inleiding en gevolgd door een alphabetischen index en drie aanhangsels, die, behalve het Grondverdrag zelf, bibliographische aanteekeningen be vatten. Dit boek vormt een kostbaren gids voor degenen, die de velerlei vormen van werk zaamheid van den Volkenbond meer willen leeren kennen, en van het veelal technisch karakter van onderdeelen .van zijn arbeid op de hoogte willen geraken. In alle biblio theken zal het waardig zijn plaats innemen, terwijl het een goede handleiding is voor degenen, die den Volkenbond wenschen te bestudeeren. Leonie zal toch eerst wel haar gewone bezigheden hebben verricht en voor de rest heb Ik liever, dat ze zich aan de deugd der naastenliefde wijdt, dan haar tijd met aller lei beuzelarijen zoek brengt. Het leert haar tenminste, dat het in de wereld niet overal overvloed is^en dat we zonder te veel moeite anderen in onzen overvloed kunnen laten deelen. Bovendien handel ik in den geest van moeder. Een hoogrood van schaamte en woede te gelijk kleurde het gelaat van mevrouw Van Erp en Leonie, die een uitbarsting vreesde, probeerde door levendig en opgewekt praten «^■ze te verijdelen. In het hoogerhuis heeft lord Brentford een heftlgen aanval gedaan op de politiek der Arbeidersregeering tegenover Sovjet-Rusland. Lord Brentford is de vroegere Sir Joynson- Hicks. die in het kabinet-Baldwin minister van binnenlandsche zaken was en in 1927 een befaamden inval deed verrichten in de bu reaux der Arcos, de Sovjet-Russische handels- organisatie. waarvan het afbreken van de diplomatieke en officieele handelsbetrekkin- gen met Sovjet-Rusland het gevolg was. Hij beschuldigde er thans den minister van bui tenlandsche zaken of de regeering van óf het parlement te hebben misleid, óf volkomen van meening te zijn veranderd sedert de nieuwe moeilijkheden met Sovjet-Rusland zijn begonnen. Hij wees erop, dat toen de Arbeidersregee ring de nieuwe handelsovereenkomst met Sovjet-Rusland sloot. Henderson duidelijk vaststelde dat de regeering geen enkelen vorm van propaganda of inmenging in de binnen- landsche zaken van Engeland of eenig deel van het Britsche rijk zou dulden. Dit was de grondslag, waarop de onderhandelingen tus schen de beide landen werden gevoerd, ter wijl ook werd verklaard dat de Derde Inter nationale zou worden beschouwd als te val len onder het gezag der Sovjetregeering. Lord Brentford beweerde dat onlangs 500 000 dollars waren gegeven voor de roode padvin- dersafdeeling der Derde Internationale, waar van 200 000 dollars alleen voor de propagan da in Indië. Henderson had den Oden Juni verklaard, dat hij niet ontkende dat er propa ganda werd gevoerd, doch dat hjj de Sovjet regeering daarvan het bewijs moest kunnen leveren voordat hij kon overgaan tot een actie, en indien hjj dit kon. zou de Brit sche regeering hetzij de betrekkingen afbre ken. hetzij het parlement vragen, haar te ontslaan van haar afgelegde verklaringen. Het gedraai van den minister van buiten landsche zaken in de laatste weken was van dien aard, dat men het recht had van de regeering te eischen dat zij de meest volledige inlichtingen zou verschaffen. Lord Brentford wees voorts op de Rus sische ..dumping’ en drong er op aan, de aan Sovjet-Rusland verleende credieten te staken. Lord Parmocr. !ord-president van den raad, antwoordde dat de regeering vast van plan was. voort te gaan met het verleenen van postcredieten aan Rusland De regeering be- chouwde Rusland als een groot terrein voor de opneming van in Groot-Brlttannië gefabri ceerde goederen in de toekomst. Hij betwistte dat er in Rusland onbehoorlijke arbeidsvoor waarden bestonden, gelijk lord Brentford had beweerd. De regeering had haar politiek niet gewijzigd en was ook niet voornemens, haar politiek te wijzigen. was in te halen. Er wordt een radlo-tijdschrift gesticht: ...Les dossiers de la Radio”, op den- zelfden leest geschoeid als de ..Film-dossiers Voorts werden heel wat kwesties Inzake de pers behandeld en wel 'n aparte zitting odder voorzitterschap van den afgevaardigde de Du- val-Arnould. En gedurende twee avonden werden voorstellingen gegeven van 'n reeks sprekende filmen in de nieuwe arbeidersbios- coop bij de Place Dupleix. Maar het hoogtepunt van het con gres was toch wel de plechtige sluiting in de feestzaal van de ingenieursvereeniging. Hier presideerde Kardinaal Liénart utt Rjjssel. Het hoogste genot hebben de vergaderden gesmaakt bij X aanhooren van de slotrede, uitgesproken door Kardinaal Liénart. Rustig overwogen, in sympathieke woorden stelde hij Kerk en industrie tegenover elkaar. Hij deed uitkomen. hoe ze elkander wederkeerlg kun nen helpen, wanneer maar X juist begrip daartoe niet ontbrak. Natuurlijk blijft de vraag open of er nog niet meer had moeten en kunnen gebeuren. In een der vergaderingen is daar ook in Pa rijs over gesproken. Want luisterrijke con gressen met éclatante redevoeringen mogen dan al heel schoon zijn, maar daarmee zijn nog geen goede filmen gemaakt. In Frank rijk werkt met ruime geldmiddelen de Etoi- le-film-maatschappü. in België de ..Bravo" en in Duitschland de .Leo”. En al blijven er natuurlijk nationale verschillen, toch kun nen ze samenwerken, internationaal, zoodat we van hen verwachten, dat ze onze wen schen en verlangens ééns zullen vervullen. En nu is X woord aan de Katholieke produ-* centen en aan de katholieke zakenlui. Want congresverslagen zijn er nu onderhand waarachtig genoeg geschreven DE RONDE-TAFEL- CONFERENTIE. is een prachtige zalen te Londen binnentrekt. Op ie Indische olifanten MacDonald en de Indi sche vorsten, achter de le. met vuurwerk in de handrn, Gandhi en de Indische nationalisten. Vrouw Post verkeerde in een zenuw achtig opgewonden toestand en liep, gewa pend met een groeten stofdoek, door het kleine z’ndeljjke woonvertrekje heen en weer als wilde ze ieder stofje opvangen, alvorens het zich tot rusten kon zetten op een der armoedige meubeltjes. Wim. de eenige van X viertal, die nog op was de anderen waren, met het oog op de „visite” reeds in bed ge stopt keek zijn kleine moeder met zjjn aar.trekke)ijken jongenskop en guitig glin sterende oogen na en toen hej, vrouwtje ze ker voor de honderdste maal den stoel, waar op Réné moest zitten, onder handen nam, alsof hjj een jaar lang in stof en modder had gestaan, lachte hjj luid op en zei: „Maar moeke, ga nu toch zitten. Dadelijk bent u weer zoo moe, dat u niets kunt zeg gen.” Met recht laat Vondel dit eerste Bruids paar na hun Bruidsmis den vrijgevigen Schepper dit dankgebed stamelen Adam Van U beginnen wij met reen. Zoodra de zon ter kimme uitrijze. Algoede almachtige, en alwijze. Der dingen oorsprong, eenigh een. Wjj zagen, toen onze oogen zagen, U end) toos schooner dan de zon. Een schijn gelijck, die in een „bron Den mensch gelijekt, o, bron der dagen I Wij zagen, die ons 't wezen schonck, En uit het roode klay bootseerde. Een ziel inaëmde en haar vereerde Met eenen glans, die uit U blonck. Gij dommelde Uwen heldren luister In onze ziele een Majesteit Van vrijen wille En reden, noit oogen aan en zei dat hjj zoo gaarne onder wijzer wilde worden. Ik wil nu eens met zijn moeder praten of we daar geen weg op kunnen vinden. Niemand sprak nog onder den maaltijd, maar ieders gelaat drukte duidelijk de gemoedsstemming uit. Réné at rustig ver der met het kalme vredige gelaat van iemand wien geen directe zorgen drukken en die weet, dat hjj zijn plicht doet. Het lieve, glim- 'ichende gezichtje van Leonie getuigde van onschuld en reinheid. Mevrouw was wit van ingehouden drift en keek tersluiks naar George, ais verwachtte ze van hem de hulp tegen den gehaten stiefzoon, die haar steeds „dwars zat” zonder, dat zc nem van de min ste oneerbiedigheid kon beschuldigen. De on gemotiveerde haat en afkeer van deze vrouw was ontzettend en hoewel Réné wel wist, dat zjjn stiefmoeder hem niet mocht, vermoed ie hjj toch niet den omvang van het gevoel, dat haar bezielde. En waarom? Wanneer iemand haar dat had gevraagd zou ze zelf het ant woord schuldig moeten blijven, althans geen steekhoudend argument kunnen aanvoeren. George nam geen notitie van de blikken, die zjjn moeder op hem wierp. In hem leefde nog altjjd dat gevoel, dat hjj gekregen had, toen Réné zoo onverwachts binnentrad, dat hjj had probeeren te verbergen achter spot en stugheid. Het hinderde hem geweldig, dat hjj zich een oogenblik onder den Invloed van die zachtere gewaarwording had laten gaan en ondanks zich zelven vergeleek hij ook nu nog zjjn eigen leven met dat van Réné, ge voelde zich klein en nietig en in plaats zijn moeder te helpen, had hjj lust haar met ver wijten te -overstelpen, gevoelde hjj neiging Réné zjjn beide handen toe te steken, hem te smeeken hem te helpen zichzelf te overwin nen en zóó sterk leefde dat in hem. dat zjjn vingers beefden en hjj zjjn mes en vork neer leggend de kamef verliet en boven op zjjn slaapkamer zich met een snik op het bed wierp, met zich zelf strijdend, maar geen steun vindend om den stap te doen, die hem dat wist hjj zou veredelen, omdat hjj den „deesern” miste, dien hij dienzelfden morgen zoo had bespot. Geprezen zij de Die 's menschen met Zijn’ rijekdom begenadight. Wat uit Hem vloeit is wonderbaer. Hij stortte hier een vollen horen Van overvloeden voor ons uit. ’t Is Godt al wat de lof besluit. Hij sluit voor ons geen schat-trezooren. Alkmaar. C. VIS. Rector. De ambassadeur van Italië te Ankara ver trekt heden naar Rome om deel te nemen aan de besprekingen tusschen Roesjdl bey. den Turkschen minister van buitenlandsche zaken. Mussolini en Grand! Deze conferentie, die in politieke kringen hier van groot belang wordt geacht, zal, naar uit betrouwbare bron wordt gemeld, de grondslagen vaststellen voor een zeer nauwe entente tusschen Italië. Hongarije, Griekenland, Bulgarije en Turkije. Het duurde dan ook niet lang of vrouw Post bedaarde en was in staat om Réné voor alles te bedanken en hem ook zelf om vergiffenis te vragen. Met een paar hartelijke woorden stelde Réné haar gerust. Nu werd Wim naar boven gestuurd om te zien of zjjn broertjes en zusjes goed sliepen en met een lachend: „Laat me niet te lang boven, mijnheer,” ver dween hjj. „En nu vrouw Post, moeten we samen eens praten," begon Réné. „Ach, mijnheer, u doet al zooveel voor onsboe zal ik dat ooit kunnen vergel denen als ik dan bedenk ••Tut, tut” viel Réné haar in de rede, „geen oude koeien uit de sloot halen. Gaarne hart ik je dit oogenblik bespaard, maar waar het hier je oudsten jongen «teldt, moeten we maar door den zuren appel heenbtften.” Is er beter troostmiddel voor een mneoer. dan over haar kinderen te praten. Het bleef hier ook niet ronder uitwerking. Vrouw Post droogde haar laatste tranen af en zei met een glimlach: „Ja. het is een goede jongen en hjj is dol op u." .Ja, zei Réné lachend, „we kunnen bet samen best vinden. Ik mag hem ook graag ik al een paar maal heb opgemerkt. dat hjj een helder verstand heeft, vind Ik het jammer om hem zjjn jonge jaren te la- ten verknoeien. Hij heeft me vanmorgen ver teld. dat hjj zoo graag onderwijzer wil wor- den.” de comrfjssie heeft in politieke kringen groot opalen gebaard, daar men de ter uitvoering benoodigde middelen op 500 a 700 millioen mark schat. Alle besparingsmaatregelen der regeering worden hierdoor te niet gedaan en alle kans op een sluitende begrootlng wordt Illusoir. De chef-piloot Wagner en de navigator Hellwig van de Do. S werden aan boord van de ..Axial" (een boot van de Avioianda), door de heeren Burgerhout en van Rees en door den burgemeester van Papendrecht bartelijk ontvangen. Besloten is heden naar Parijs te vertrek ken. De heer Burgerhout verklaarde, dat hjj de vliegboot Do. 8 mooier van Ujn vond dat hij haar uiterst ge vlochten naar Indië over Kort voor het sluiten van de zitting heeft de Voorbereidende Ontwapeningscommissie heden een resolutie van Lord Cecil aan genomen, waarin verklaard wordt, dat de meerderheid der commissie zich uitspreekt voor een budgetalre. indirecte beperking van het oorlogsmateriaal, doch dat zekere de legaties zich voor een directe bejierking verklaren en andere weer voor een verbin ding van de directe met de indirecte me thode. TVgen stemden Italië, Duitschland Sovjet-Rusland. De ambassadeur (Ver. Staten») en enkele andere gedele geerden onthielden zich van stemming. Te Madrid zjjn vier arbeidjers, che bjj de instorting van een nieuw gebouwd huis om het leven zjjn gekomen, ter aarde be steld Het grootste gedeelte der bouwvakarbei ders had gedurende de plechtigheden het werk neergelegd. De straten waren zwart van de menschen. De deelnemers aan den rouwstoet ver woestten een aantal auto's, die bouwmate rialen vei"voerden aan. Hierop kwam het tot met de polltie, die van bruik maakte. Drie personen werden gedood en 38 ge wond, waaronder verscheidene politie agenten en twee officieren van politie. De guardia Civil heeft de voornaamste punten van de stad bezet. Sterke polltle-j^atroullles trekken door de straten. Een café werd door de menigte bestormd, waarbij de inrichting verwoest werd. van iemand die dagelijks omgang ha<V Hjj begreep echter niet zjjn moeder zoo angstig maakte, omdat hij niet wist, dat zij de oor zaak was van de mismaaktheid van zjjn pa troon. Wanneer ze Réné wel eens op straat had zien passeeren en dan reeds hartklop pingen kreeg van schrik en schaamte, hoe moest het haar dan nu te moede zjjn, nu hjj zoo dadelijk zou binnenkomen tegenover haar staan en zjj den bult van zoo dicht bij zou zien dat hjj tegen haar zou spre kenhjj. het kind, dat nu man geworden nog de gevolgen moest dragen van haar on achtzaamheid. De goede vrouw, aan wie het leven wei nig goeds, maar veel tegenslag en had bezorgd, had alles geduldig en gedragen, maar dat ééne vergat ze nooit stond haar altjjd voor den geest en dikwijls had ze in haar gebed God gesmeekt, één van haar kinderen te nemen en dan door een wonder Réné te genezen. God echter, die er nu eenmaal geen ruilhandel op na houdt, liet alles zooals het was, maar zal toch het ge bed en bet b^ouw der goede vrouw niet al- Te Parijs werd dezer dagen 'n nationaal radio- en fümeongres gehouden. Dat congres was wel van meer dan gewone beteekenis. immers: vertegenwoordigers van België, Duitschland, Italië en Spanje waren aanwezig, alsmede afgevaardigden van den Volkenbond te Genève en van het Internationaal leerftlm- instituut te Rome. X Congres heeft vier dagen in beslag genomen en er werd 'n ontzagwek- kend-groot programma afgewerkt. Daarvan moeten op de eerste plaats worden genoemd: de belangrijke openingsbijeenkomst, de plech tige H. Mis in de Madeleine en dan de slotzit ting. Zooals we zeidende openingszitting. die plaats had in de feestzaal der Patriottische Liga, beloofde al dadelijk heel veel voor X verloop van X congres. X Presidium berustte bij den bekenden generaal te Castelnau, den voorzitter van den Nalionalen Katholieken Bond, 't Eèrst was het woord aan Professor Hébrard. president van X Katholieke Filmco- mlté. In harteljjke bewoordingen heette hij de vele gasten welkom, vooral de ongeveer vier honderd geestelijken en leeken, die uit gansch Frankrijk naar Parijs waren gekomen, om aan de belangrijke beraadslagingen deel te nemen. Namens de buitenlandsche vertegenwoordi gers werd het woord gevoerd door Mgr. Pi card. VoorzltterVBn den Belgischen Katholie ken Radlo-Omroep en door Pater Friedrich Muckermann 8.J., die sprak namens de Duit sche Katholieke Film- en Radlo-centrale. Spr. herinnerde er aan, dat de groote con gressen in Den Haag en München 'n innige verhouding hadden geschapen tusschen de Europeesche Katholieken, die werken op X ge bied van radio en film. Radio en film zjjn als X ware uitgegroeid tot kansels, van waar ook de leek 'n hetlza- men invloed kan uitoefenen op tnillloenen. De practljk heeft uitgewezen, dat de film niet alleen is 'n kunst, maar voornamelijk 'n Industrie. En met dit feit dienen we ern stig rekening te houden. En daarom hoopt spr., dat dit conferes niet alleen rijken zegen moge afwerpen voor de Fransche katholieken, maar dat X de overige Europeesche geloofsge- nooten moge insplreeren om met moed en vol harding te prdpageerenden offergeest, om met de Franschen samen te strijden voor de groote cultuurbelangen van het katholicisme over de heejW wereld. X Mag niet bij praten blijven, may er moet ook gehandeld wor den! Op X congres te München werd beslo ten tot samenwerking met de filmindustrie Mogeljjk, dat door dit congres 'n inniger con tact kon worden gelegd tusschen de Fransche en de Duitsche fümindustrie. Want voor de katholieken is de vorming van 'n Europeesch film blok van X hoogste belang. Hoogst belangrijk was ook de rede, op de ze openingsvergadering uitgesproken door kanunnik Reymond, den ijverigen president van X katholiek film- en radiowerk in Frank rijk. In 'n stevig gefundeerd betoog omschreef hjj de geweldige taak, die de katholieken op X gebied van füm, pers, en radio hebben te ver richten. Door de plechtige H Mis in<de majestueuze Madeleine werd aan dit congres religieuze wij ding geschonken. Toen begon X werk In de afdeelingen. Dat was er vooral op gericht om te komen tot een practische organisatie êan X katholieke film werk in Frankrijk tot den uitbouw vooral van bioscopen, die reeds heel goed zjjn georgani seerd. Verder kwamen aan de orde de vraagstuk ken van de radio en men ontveinsde zich niet, dat op dit gebied nog heel wat achterstand Zoo stond het dus van alle eeuwigheid onomstootbaar vast in het goddelijk raads besluit, dat Hij, de almachtige, goddelijke kunstenaar, wilde scheppen een heelal, om zoo een flauwe afstraling tè geven naar buiten van Zijn eigen goddelijk Wezen daarbinnen. Van zijn Onmetelijkheid zoudeta stellaties der vaste sterren een ti( zijn op hunne haast onmetelijke banen van tallooze lichtjaren. Van Zijn Eeuwigheid zouden de onover zienbare tijdperken dier zonne- en pla- neten-wordingen een zwakke nabootsing wezen. Van Zijn Zichzelf bewegend, parelend, alheugend Godsleven, zouden planten en dieren een flauwe afschaduwing worden. Maar meer cu beter wilde Hij Zich een sprekend beeld scheppen in den mensch, den koning der zichtbare schepping, een sprekend, en dus veel getrouwer beeld, zoodat Hij aan dezen zou geven een zelf bewust verstand en een vrijen wil, kortom - de koningskroon der persoonlijkheid, met den vonk Zijner genade. Juist door die geestelijke ziel immers zijn wij een sprekende afbeelding van God zelf God sprak: laat Ons nu menschen maken, die sprekend op Ons gelijken, op dat zij heerschen over de visschen der zee, het gevogelte des hemels, het vee, al het gedierte des velds en alle dieren, die krui pen op aarde. En God schiep den mensch als Zijn evenbeeld, naar d* gelijkenis van God schiep Hij hem. Toen vormde God den mensch uit stof van den aardbodem en blies in zijn aangezicht den adem des levens. Zoo werd de mensch een levend wezen. (Gen III) Zoo was dan het plan der eeuwen, een plan God waardig, verwezenlijkt, een heils plan vol goedgunstigheid voor den mensch, een plan, dat voor verregaande mogelijk heden de poorten van het heelal ging ont sluiten. (Dr. v. Ginneken Conferenties blz. 25—43) En God zag, dat het goed was 1 Ja, dat was een prachtig plan, dat die goddelijke kunstenaar daar zoo even had was het tengere en zwakgebouwde vrouwtje goed aan te zien, dat ze de ziekte nog niet te boven was gekomen. Met een zucht liet ze zich op haar stoel vallen. „Jongen. dat mijnheer nu ook zelf komt" en ze schrok op toen er weer een voet stap klonk in het smalle zijstraatje van de Bloemerstraat. „Nu, wat zou dat”, zei Wim met het air met „mijnheer” wat zenuwachtig gewezen hebben, daar hjj immers de bedoe ling van het „aanbod” van vrouw Poet op zijn juiste waarde zal hebben geschat en dat deze waarde niet gering is, rullen het best moeders kunnen beoordeelen. „Daar is hij,” riep Wim die den stap van zijn patroon goed kende, plotseling uit en snelde naar de deur om ze te openen, terwjjl vrouw Post, als verlamd op haar stoel bleef zitten en met haar oogen maar steeds naar de deur keek, waardoor Re**é moest binnentreden. .2oo jongen," hoorde ze zijn stem in het smalle gangetje. „Och de juffrouw ook weerkomt u maar binnen, moeke verwacht u al", ant woordde W:m in zijn waardigheid als gast heer en trotseb. dat de patroon bij moeke op „visite" kwam. Volgens afspraak trad Leonie het eerst binnen, en de gemoedsstemming op het ge laat van vrouw Post ziende trad ze snel op haar toe, sloeg den arm om haar schouder en zei: „Kom, vrouw Post, kalm zfjn hoor!” Réné aarzelde op den drempel, zelf legen en ontroerd, stapte dan echter snel naar binnen en stak zijn hand uit. Nauwe lijks echter had de goede vrouw hem gezien, of de spanning week en ze barstte in een heftig snikken uit. Réné gaf Leonie een teeken haar kalm te laten uitschreien en beval Wim. die met open mond en niet begrijpenden blik dit tooneeltje had gade geslagen, een kopje water te halen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1930 | | pagina 9