DE WONDEREN VAN HE!
YELLOWSTONE-PARK
KERSTSPROOKJE
GRIEP EN KAMERPLANTEN
B’J DE KERSTKRIBBE
rx
ER
I
X
I
i
rocn
s-
Een praatje
>IEK
DE B.L.N.S.
p
V
AA
Y'
I
over geyse-s
4
41
W
Mr
d»
OVERNEMING UIT DEZE
RUBRIEJC ZONDER
Jh Vvcn.
31-21
31:1»
chUven.
48 43
'e lieve oude.
kinderen
al*
dolveel
ad 11b.
n Wit
39-34
13 40
en eg.
s3. «I
k
wesen»
2 en
Bieden U ons hartje klein.
lt3F-
•-w MA CL
lUMTtMMlNG VERBODEN
oer*
rtn-
Loat ors steeds gehoorzaam
V« cc.; leed re kindermin.
Zegen Vader regen Voeder,
Zegen heel ons huisgezin,
Kerstekfndje liefste Ktndje,
Allerzoetste' Jesullfn.
Sluit ons oHen in Uw Hartje,
Maak cm deugdzaam, vroom e* rata.
25 34
van de
beetje
hul* je
VUld.
De oude mensehen dachten.
tneL Hoe konden d e cactussen daar nog
groeien, hoe we» daar nog pantenle-vi:
mogelijk? En die zvarte stippen, wane
dat geen aameelen? En die Kleine stipjes
in de tucht waren dat geen gieren, bc-
heblzen
boor!
Neen. Jongelui. we sullen het nu niet
over geysers in de badk..m.ri.
laai
Precie*
Omdat
in
opgenangen.
driagt
I d»
isd»
f?'
net
op
liven.
22 2
den
iden
een
:11de
tryd-
iilos-
ter
bbende
sseeren
d, Hol
En try touwen rol vertrouwen
Ome beide handles sdam.
Bidden vroom: Lief Kerstkindje,
Zegen one in Uwen Naam!
Daar r
wat hun
Kerstkindje du» hun wenach had
Kerstekindfe, He fete Vrindje,
Allerzoetste JtrulUn,
Oriep niet pleialsrig. Zelf* al* je er
■net een paar dagen af bent en daarna
rustig In een stoel bij de kachel kunt
zitten lezen.
dat grootvader dikwijls «et:
Jk geloof waarlijk, dat onas lievelin
gen op Kerstavond het Goddelijk Kinaje
Heb je nu eieenlUk school, dan 1* t
nog niet «oo erg. Maar al* je student
bent en vacautle hebt, is T erg verve
lend.
Nu sou het nog wel uit te houden zijn,
al* je maar eens beaoek kreeg Maar de
andere clubleden hadden sLeng consigne
gekregen, voorlooplg weg t« b>l)ven. we
gen* gevaar van besmetting. Maar ver-
I voor zulke geweldige natuur»
waarbij vergeleken menschon-
weik sier hu kindeispel is.
Een volgende maal ve.tel Ik misschien
n.' meer van de wonderen vcui het Y»i-
lowstone-Park.
vertelden «j natuurlijk dadelpK.
i overtomen waa en dat het
I ver
niet een
om
De oude mensehen dachten, dat de
kinderen het üch maar verbeeld hadden.
maar Greta en Stephan waren na dien
Kerstavond zóó gehoorzaam. en aóó ilef.
Laat ent groeien laat om bl oefen.
Hik viooltjes in het icoad.
Zco eenvoudig en bescheiden,
Dat een iedn van ons houdt.
Toen mijnheer Van Voerden
thuis kwam,
naast met
geien deden re hun voorzitter niet Dat
b-wezen de mooie kamerplanten die om
Henk heen stonden. Daar was in oe
eeiste plaats een prachtige chrysant
«lig. 11. Verder een paar aardige cac
tussen (tig. een bolcactus en een
bladcactus >flg 3' Die laatste had een
paar mooie knoppen, aoodat het te ver
wachten was, dat de p.ant mooi in bloei
■ou komen.
Verder waren er een paar begonia’s
met mooie bisseren nog .n bloei en niet
te vergeten een prachtige cyclamen (tig
4 en S’.
t la maar jammer, dat je. als je
griep hebt, zoo weinig lust hebt KU
goeds uit te voeien. je voelt je aoo slap
en alle* koe* je te veel Inspanning Toch
scheen er vandaag leu -an Henk* veer
kracht terug te komen en daarmee de
lust tot «erken Bij vroeg tenminste
aan njn moeder, d e juist binren kwam;
hem een paai van zUc studie
boeken te geven over planten.
Hjj wilde de kamerplanten, d'e
hij gekregen bad, nog eens
jaar weer plezier van te hebben <flg.
Ten «lette Kwam de cvclamen aan d»
beurt Dat moest wel een Aziaat nn
afkotfistig uit Klein-Azté. De naam .J^r-
zisch varKensbrood" kon hem maar ma-
tg bekoren Zoon mooie plar.t! Dan
peste de naam Al.venviooltje beter, al
Kaan, de plant niet uit de A pen iflg 5>.
Hij hoopte maar, dat het bikken zou een
volgend tear de p*am opzueuw m O.oei
te knigen.
opeoikvn «n er nog wat ovsr nalezun.
HU begon met de ch. ysanth. Die blee:
zijn meeste familie'eden in Ch na en
Japon ts hebben. Even «loot Henk de
cogen HU zag voer zich een mooie Ja-
pansche p'aat m:t Chrysanthemums er
op den achtergrond de eeuwig rookende
be.g: de Futschl-Yama.
De cactussen brachten weer andere
v sloenen mee- de woest'Jnen. met bun
zand en hun verschroeiend? hitte, alias
eveikoepeld door den strok-blauwen ne-
gezlen hebben.'
- In den loop van het Jaar spraken de
belde kinderen dagelijks over het God-
delUk Kindje en als *U rams eens tets
wilden doen, wat elgenlUk niet moeit,
dan was het genoeg, als grootvader of
greotmoccer maar tot ten rei:
.Denkt er sens aan. hoe het Jezus-
klnd.e, dat wel vinden zou. wanneer Het
je dit zag doen en terstond waren sus
en ook broert'e gehoorzaam en gewiTg
Op de plek, vooraan in het bosch. waar
■U den Kindervriend gezien hadden, leg
den zU het geheele Jaar door de mooiste
bloemp.es neer en dikwijls knielden zU er.
om hun rozenkrans’e te b dd?n. en steeds
eindigden *U met de woorden:
.14*1 Gcddel'ik K nd* kom bee! a«tn-
blleft ook den vo'genden Kerstavond
weer bij cns."
Zomer en herfst gingen voorbij en net
Kaïstfeest naderde andermaal! Alle men
seden en kinderen sagen verlangend uit
naar hot moo's en het lekkers, dat er
voor hen onder dan Kerstboom ligt?n
zou. de een wensshte dit de andere dat,
maar niemand ander* dan Greta en
Stephan wenschten, dat »U. in plaat* van
a ie geschenken te krUgen. het Kerst
kindje zeil mochten aanschouwen, la.
toch welToen di beide kleinen roo
voortdurend bleven praten over hetg-en
zU stellig verwachtten, begonnen ook de
oude «rr-Atvader en «rootmoed'r depr
aver na te denken en ook zU hadden
weldra slechts «en verlangen: het Kerst
kind e te aanschouwen
.Jfu moeten we ander* doen dan ver
leden Jaar”l meende Greta. „to*n wto-?*n
we nog niet, dat we het Kindje «ouden
den, maar nu weten wg bet wél en due
moeten we oen sacht Kussen meenemen
en grootmoeders allerfVnste servet en die
spreiden we uit op de dennennaalden,
dan kan het Kindje daarop »Utan
Ftephan «el: „En we moeten elk een I
cJ?,t'^n/S.n"1 h-’- b-eITng waren, f
h. d^en Or.ta en Stephan hun ovd»r* 1
vei lor en en nu woonden re bU grootvader
Hoe ontstaan die geysers?
Men vindt ze natuurlek alleen In vul
kanische streken.
Het cpp.rvlakte-water sjpelt door
den bodem naar ben'den en verzame t
zich in onde. aord-chc holen, die slechts
dx>r een nauw kanaa tje met de aard
oppervlakte In verb nd.ng staan De noj
lazer liggende gloeiende lavmasso» ru
ien het water zóó heet maken, dat de
tT-nerat-jur boven het kookpunt komt,
en het onderste water du* In stoom ve -
arden, waarvan de spanning spoed g
zóó grJC-t worat. dat de er boven staands
waterzuil met kracht naar bulten vo dt
geslingerd; meestal korren dan ook
groote stoomwolken m e noar buiten.
In dit water zjjn *cht»r verscbi'lende
stoffen opre ort. die door d* afkoeljig
vulkanen,
modderbronnen ap.eten. waaruit
te voorschUn komen «fumarolen enz.
De toeristen, die hier bU duizenden
in den zomer Komen genieten van <le
indrukwekkends natuur, hebben oogm te
kort al* zU daar opeen* geplaatst vo-dem
voor soo n spuitenden geyer of voor
zoon modde. bron, waarin de kokenoe
modder, als de pap in een gr^ct» kook
pan. voortdurend in groc.te bobbels op
spat: bub bub. gaat het dan, net a.s
de pap in de pan!
In het Yellow'tor.e-P*rk heeft men
een heele men gte van gevsers grootere
en kleinere, geyse.s. die hoog en die
minder hoog spuiten, en*.
en grootmoe-*»-, twee -e
may arme men chcn. van wie de b’lde
dolvsal hielden, aóóveel. dat,
toon kort voor
Kerstmis grootvader
hun rroog. wat ze
nu wel graag van
het K*rrtkind»e «ou-
d*n willen hebben.
Stephan antwoord
de; „Bm paar war
me pantoffels voor
grootvader." en Gre
ta „Een lekke-e
warme do»k voor
grootmoeder."
best, klnde-
*ei grootmoe-
„maar
ook
kaan in de band houden, net als d* mis
dienaar* in de kerk, wanneer at) met
meneer Pastoor mogen gaan al* bU net
H. Sacrament naar een zieke brengt,"
Grootvader en grootmoeder vond*n bet
goed en op den Heiligen avond, tegen dat
het donker werd, kleedden zU de klnoc-
ren In hun beste pakjes, gavel) hun net
mooiste rugkussen en het fijn;te servet,
en lieten de kleinen met de kaarsjes en
een paar lucifers naar het coach tr-K-
ken. Bedrijvig trippelde Greta heen en
weer, om alles gereed te leggen, to-n
stak Stephan de kaarsen aan en belden
knielden neer.
Grootvader en grootmoeder hadden de
deur van hun huisje opengezet en waren
op den drempel ge’reden, om een oogje
te houden op de kinderen, die *U tn de
verte duidelijk zagen knielen en hoorden
zingen.
Eensklaps zwegen de stemmetjes,
struikgewas werd helder verlicht en
het mooie kussen stond een al erlietst
Kindje, dat de armpjes uiUtrskt*.
wl’d? het d- k’e'ren dvnr vóór tl?h
noodlgón. naderbij te komen. In blijde
ont'te ten's aonken ook de oud' 11-cen
op de kniesn en staarden eerbiedig naar
de hem«lsche ver chijning To?n oo-en
e.ch ook hun hoefden, om den zegen van
het Jerusktndje te ontvangen en -iaai-a
opalende. bemerkte-. zU dat hun cleln-
ktnderen kwamen aangehuppeld met de
nog brandende kaarsen, het kuisen en
den doek ramen dragende. Grootmoeder
legde belde rorgvuld.g weg en gebruikte
Se niet meer.
„Het Kind e heeft ons gezegd, dat Het
ons allen timen komt halen, om voor
altud bU Hem te blijven", vertelde Ste
phan. en Gre'a bevestigde dat.
Zoo gebeurde het datzelfde jaar gin
gen eerst de kinderen en toen ds oude
mensehen hemelwaarts, nadat grootva-ier
al het gebeurde aan meneer pa toor ver
teld had. Deze teckcnde het geheele ver
haal op In zUn dagboek en st'.chtta op
ds aangewezen plek in het bosch -en
kleins kapel, waar men nog heden in
een prachtige doos met een glazen deksal
een fluweelen ku ren slet liggen en een
hagelwit servet, waarvan de landlie.ien
verhalen dat de voetjes van het Godde
lijk Kindje eenmaal daarop gerust heb
ben
kon ht zjn oog-n
ge.ooven. HU was
s morgens
weggegaan.
te-wjl Henk
nog in bed
lag en nu
zag hij hr-m
terug, rve-ig
aan ,’t werk.
Wel een oe-
wüs, i-at
Henk eer
bdna „-eter
«as.
verder op de eilanden van Nieuw-Zeeland
in Au tral
Nu tal Ik het vandsag nlrt hebben
over de geyse.s van Ijsland of Nlcuw-
Zeeland doch over die In Amerika.
Misschien heb j» wel eens gehoord van
het Yellowstone-Park, een stuk land
Juist zoo groet als een drrde gedeelte
van ons vaderland dat door de Ameri
kanen tot nationaal natuurmonument
geproclameerd D t park moet nu in zU"
oorspronkelUken toestand bewaard blU-
ven: Je mag er niet In jagen, bl - men
plukken of iets mrenemen zonder toe
stemming der ambtenaren, die met het
toezicht over bet park rijn belast. Zware
straffen krijgen diegenen, die het regle
ment overtreden.
Yellowttone beteekent eigenlijk: gate
(teen, en dit Is een heel juiste tena-
ming. «ant het park beslaat bijna geheel
uit gesteente, .dat gevormd is door ge
weldige vulkanen, en dit gesteente u
drar verwering licht-bruln of geel gewor
den
Dit merkwaardige park nu Is zeker «VI
een der eigenaardigste hoekje* der we
reld: men heeft er nog betrekkelijk dicht
bU elkaar alle bekende vulkan tehe ver-
•chljnselen: vulkanen, geyeer*. hecte-
gassan
ren."
der. „maar Jel’rt
mosten ook Iets
▼oor jezelf vragen.’
„O. dat hebben
we ook wel gedaan,
niet Stephan zei
Greta, „we hebben
saampjes aan Onse-
Uevaheer gevra'gd.
of HU ons het
Kent'xindj* oen*
wilde latan sisn."
.Afaar kinderen,
dat Is toch niets om
te vragen!" riep
grootmoeder uit.
„En." zal Stephan
nu. ..an grootmoeder
h*eft gezegd, dat »i
alles mochten vra -
gen. wat goed was'"
„Natuurlijk ^mag
j* dat. en wie weet
of Jelui mooie wensch
-niet wordt toege
staan." zei groot
moeder hleroo.
„Maar nu moeten
Jelui even naar
het bosch. om wat
afgevallen takjes te
halen, ander» uiten
ws vanavond in oe
kou. Pakken jelui
j* maar goed warm
in «n ga niet te v-sr
het bosch in."
De kir deren gin
gen en raapten om
T hardst dorre tak
je* op. die re bij een
grooten txxim cp
een hoop legden.
Nu en dan hiel
den ze even op met
het werk. om zich
de handen warm ie
slaan, want het was
bitter koud. Ver wa
ren ze niet van huis
en al was het al een
donker, hun
konden ze
toch tn de verte nog
tien, ook al omdat
(Tootmoeder een
lamp voor het raam
gezet had.
Ze werkten maai
door en telkens weer
zongen ze van
„Stille nacht, hei
lige nacht." E.a
toen opeens, ter
wijl ae alleoci
bukten naar een
takje, scheen cr
een helder lient
voor hun voeten
en toen Greta en
Stephan verbaasd
opkeken. «tor.1
daar voor nen een
wondermooi Kindje,
in lange, witte klee-
ding en
lichtkrans
hoofdje.
Belde Kinderen IH-
ten de takje*, die te
In de hand hadden,
vallen.... dat was
natuurlijk het Ker-t
kindje, dat zu zoo
graag hadden willen
zien. Samen kniel
den ze neer on
vriéndelijk lachend
hief net Kindje zilu
handen op. als xn
hen te zegenen Eo
toen de kinde en
uit hun gebukte
houding weer ópke
ken. was het Klnd;e
set dwenen.
Etil stonden zU 'XV
namen hun tak
kenbos jes en gin
gen naar na^.
hot publiek in d-n
op tjd ve. toont hu zUn
hU zoo precle» is. heelt
de buurt van den geyser een
die tot opschrift da
woorden draa-;i Old failbftul w L <a«
dat wii zeggen: de oude gclrouwe werkt.
Na iedere ultba.stlng wordt die Klok >13
minuten vooru.tgezet: sU geeft dus proctea
den julrten tyd aan, «aarop ae geyser
spuit,
De anders geyseis zijn meestal niet
zóó rege.matig
Zoo vindt men er b.v. den Bijenkorf-
geyser, die m:t een tusschenpoos van 8
dagen tot 3 uren tot een hoogte van
40 meter spr net.
Dan heb Je “er nog den Giant 'Revsi.
die met een lusschennnmte van T—13
dagen een wate. massa 65 M. hoog op
spuit.
Eerbied
kracht,
Het gaat over d’ gevser* die,- moed»?
Natuur gevormd, die viel meer once be
wondering wekken dan die doode instal
laties in onze badkamer
Hst woord gejsMWis een I’s’and* h
woord en betsekent op zijn Hollandsch:
de kokende
Nu, dat 1* het! Een spu tbron!
Kokend water «erdt tientallen meter*
hoog de lucht Ingeslingerd, zo-dat t dan
weer met kletterend geraas in de buu.t
neervalt.
Waa- men re vindt?
Op de eerete pl»»ts op IJs'and. he’
rrcote, wlke.ris.-he eiland In het Noor
den
De voornaamste van deae stoffen la
het kiezelzuur en dit goedj* vormt
rond-m den geyser heele lagan van
kiezel. d*t zich tn den bodem in het rood
afzet. toedat de geyser al* het war*
komt te staan midden in een door hem
zeif gevormd klezelbekken.
Mc. kwaardige ge-ser* zUn er bU in
het Yellowstone-Park.
De grootst» en belangrijk'te is wel de
Old f*lthfuil-gev*er. Een eigenaardige
naam. hè Die Engcsche woorden bette
kenen: de oude getrouwe.
Precle» om de 6ö minuten spuit hU een
teusachilg h:eter waterstraal van 35 tot
45 meter omhoog, terwijl de uitbarsting
precies 4 m nutsn duurt.
Verdient hU dus zjjn naam van ouden
g< trouwe ol niet?
Nooit laat hU
sieek.
kunst,
men
kick
„Bom.
grond Al lezende was Henk neusch In
s aap gevallen. Nu w.eef hu de ooger..
het slaapje bad hem goed gedaan Zoo
veel goed dat hU lust had eenlge aan-
teekeningen u- maken
De begonle’a. ook kinderen van “iet
Zuiden, werden verdeeld in eer arige.
dcorbloelende en knolbegonla Henk had
een docrbloetende, een een ja r. ge. Deze
plant laat z ch heel goed stekken en
Henk noopte dan ook er het volgend
