'B
GRIEP
heertcht
c
1
roRj&i
jll
Voor de Huiskamer
l
binnenlandsch nieuws
Het Parelsnoer
De plechtige begrafenis
Overdracht Vlootcomnaado
Ned. Spoorwegen
Mr. J. A. N. Patijn
in
KUNST EN KENNIS
Ambtenaarssalarissen
De moeilijkheden in de tooneelwareM
Portret van Dante ontdekt
Tegen boschbranden
ONZE OOST
Ontevreden koelies
Dameskapperscongres
I
De
Au
I
De Gronlngsche vermakelijk
heidsbelasting
Ned. R. K. Fond van Handelaren
Heerenmodes
T.wee nieuwe bruggen over den
Moerdijk?
4, wc
J. J. G. Baron van Voorst
tot Voorst t
k
de .aken ter plaatse worden gegroepeerd
de
het ergste niet." Hier
Gezant te Rome?
tot
van
Oprichting van een Inkoopcombinatie
De plechtigheid te Vilsteren
Nederland
Het Amsterdamech Te—ssi wacht af
aan,
BU niet verlaging sluiting der bioscopen.
Het oudste tot dusver bekende.
Rapport der Ned. Heidemaatschapptf
i
Een tweetal^resoluties.
x
I
whmiemnon—s
•m lüJWWWM'WiM?
Cj'7*
der
Jhr.
Toen Katherine en Jack drie maanden later
in het huwelijksbootje stepten, was er maar
één bruidsmeisje in den bruiloftsstoet. Dat
was Barbara Payne. ZIJ droeg een fijn snoer
van kleine, echte parels om haar blanken 1
hals een geschenk van het bruidspaar.
Eervol ontslag Ir. F. M. van Panthaleon
van Eek
Toen Jack Stafford den volgenden morgen
rijn opwachting bU zUn meisje wilde komen
maken, vernam hl), dat Juffrouw
Binden administrateur en mandoers aan
boomen vast
Een week of drie na het bal kwam Barbara
bU haar vader In ri)n studeerkamer met het
parel-etul In de hand.
„Vader, ik begin te gelooven, dat er iets
niet in orde is met die parels! Gisteren droeg
Cissy het snoer, toen «U bU Juffrouw Marck-
ham ging theedrinken. Iedereen zei. dat rij
neg veel te jong was om zulke parels te
dragen. Men beleedigt ons, als we die parels
dragen.”
„Kom kind, ben JU niet wat hl te fijnge
voelig?”
„Neen vadbr. Ik geloof, dat de naak ern
stiger is, dan u denkt.”
Professor Payne opende het etui en bekeek
de parels nog sens nauwkeurig.
„Inderdaad. Barbara, de imitatie is bijna
te goed. Waar heb Je ae gekocht?”
„BU Jones Bon in Bond Street. Ik dacht,
dat dit een goed adres was. Zoudt u denken,
vader, A»t zU mU per ongeluk een écht snoer
verkocht hebben?”
„Als dat het geval is, sal een ander, voor
wie dat snoer bestemd was, een zeer onaange-
namen tUd doorgebracht hebben. Kom, laten -
we er samen heengaan.” 1
n. De boerin was dan ook erg kwaad, want nu moest zU een v
nieuw stuk in de broek van haar man zetten. Zij beklaagde
zich bU den baas van het spul en toen had je de poppen
aan het dansen. De drie vrienden kregen de schuld van
allee. De baas dreigde, de boerin dreigde en Mauwtje blies
van rich af.
--- _n,
In „American” te Amsterdam, werd een
door den Nederlandschen Kapprsbond uit
geschreven congres gehouden, speciaal be
stemd voor de Nederlandsche Damesxappen.
Nadat de heeren A. Oithof. van Amster
dam. J. G. Gonlag van Rotterdam en J. Cor-
nax, van Amsterdam inleidingen hadden ge
houden waarop een levendige discussie volg
de werden de beide onderstaande resoluties
met algemeene stemmen aangenomen:
w«i ane uameskappers van 1,™..^,U
op. zich aaneen ve sluiten in den Nederland-
‘is natuurlijk niet echt, dat begrijpt u wel!”
JAn zUn ze toch wel bUzonder goed na
gemaakt”, zei de professor, terwijl hij de
parels nauwkeurig bekeek. „Wat ligt er een
mooie glans op!”
„Kom vader, laten we nu gaan. Ik zou niet
graag te laat komen op mUn eerste bal! En
Jou zal ik wakker maken, Clsals ik thuis
kom en Je alles vertellen!”
Weinig kon Barbara vermoeden, dat zU
eenige uren later gedesilluslonneerd en ver
drietig zou thuiskomen en het parelsnoer zoo
gauw mogelUk weer In zUn etui leggen....
Cis zat al rechtop in bed, toen zU den
sleutel in het slot hoorde steken, benieuwd
naar alles wat Baba haar vertellen zou.
„Ga maar gauw weer slapen. Cissy! Par
tijen zUn afschuweUJk! Iedereen op het bal
bekeek mUn parelsnoer op zulk een imper
tinente wijze, dat ik het ding op het laatst
verfoeide. Zelfs die rijke Juffrouw March
kon er haar oogen bUna niet afhouden,
of ae nog nooit imitatie-parels gezien had!
Want iedereen kan toch wel begrijpen, dat
ik geen echte parels kan dragen! Mijn heele
avond is bedorven!"
ZU legde da parels in het etui, dat zij in
haar kastje wegsloot.
„Voor niets of niemendal ter wereld draag
ik dat ding ooit weer!”
De offideele eteegsse
Dinsdagmorgen werd begonnen met de oCTV-
cleele overgave van het wenmandssnesst der
zeemacht. Dit feit bad plaats aan boord van
Hr. Ms. pantserschlp „De Zeven Provinciën”.
HierbU waren aanwezig de commandant van
Hr. Ms. flottieljevaartulg „Flores”, van de
onderzeebooten, de groepevliegtulgoosnman-
danten etc. Nadat vice-admlraal Ten Broecke
Hoekstra rijn functie had neergelegd, werd de
admiraalsvlag neergehaald en de scbout-bij-
nachtavlag geheschen, welke vlag begroet
werd met saluutschoten. Hierna begaven bei
den zich naar het sa. der gouvernements
marine.
De overgave en overneming van de functie
van hoofd van het departement der marine,
geschiedde later op 1 departem. van marine,
in het bdrijn van het geheele personeel. Hier
bU werd zoowel door den scheidenden als door
den nieuwen functionaris een toespraak ge
houden, terwUl namens het personeel bet
woord gevoerd werd door den secretaris van
het departement der marine.
Naar de Prov. Geld, en NUm. Ct. mee
deelt, wordt aan het departement van Wa
terstaat het plan uitgewerkt, een brug over
den Moerdijk, voor het gewone verkeer be
stemd, met zeer wijde overspanningen te
bouwen.
En niet uitgesloten wordt het geacht, dat
de Nederlandsche Spoorwegen een geheel
nieuwe brug voor het spoorwegverkeer over
den Moerdijk zullen slaan, die volledig aan
de moderne verkeeraelschen kan voldoen.
Met Ingang van 1 Januari is aan den heer
Ir. T M. van Panthaleon van Eek, wegens in
validiteit eervol ontslag verleend als Inge
nieur van den Weg bU de Nederlandsche
Spoorwegen te Rotterdam. Als diens opvolger
wordt genoemd de heer Ir. A Klomp, thans
Ingenieur te Breda.
Te Plstoja Is in de kerk achter een aeven-
tlende eeuwsch altaar een aantal fresco's
ontdekt, die bU nader ondersoek werk bleken
te zUn uit de dertiende at veertiende eeuw.
Een dezer fresco’s, dat door deskundigen
unaniem gedateerd wordt op midden veer
tiende eeuw, stelt voor drie halve figuren,
onder een waarvan Dante staat geschreven,
terwUl een tweede Petrarca als onderschrift
heeft. Ook zonder deze onderschriften zou
den belde figuren gemakkelUk te herkennen
geweest zUn als portretten van ds groots
dichters. Het is vrUwel zeker, dat Dante voor
dit conterfelteel niet kan hebben geposeerd
en dat het ongeveer 30 Jaar na stfn dood
werd gemaakt. Het blUft natuurlijk mogelijk,
dat de schilder den dichter tUdens diens le
ven gekend heeft. Het portret verschilt tas
zooverre van de tot dusverre bekende, dat
Dante hier wordt afgebeeld als een nog jeug
dig man. De muurschildering verkeert ech
ter In vrij slechten staat.
De Centrale Ned. Ambtenaarsbond heeft
aan den voorzitter van den minlstarrasd
verzocht, te willen bevorderen dat de aan d-
ambtenaren Ingevolge het bekende
van den hooeen Raad toekomende gelden
zoo --
op
Over de tegenwoordige moeilijkheden tn
de Amsterdamsche tooneelwereld en de mo
gelijkheid van een fusie wordt van de sfjde
van de Kon. Ver. Het Nederlandsch Tboned
vernomen, dat de beraadslagingen in den
boezem van die vereeniging met kracht wor
den voortgezet; beraadslagingen, waarbu de
voorwaarden, waarop een fusie met bet Am
sterdamsen Tooneel casu quo zou kunnen
worden aangegaan, «orgvuldlg wordsn over
wogen.
Het Amsterdamsch Tooneel neemt thans
een afwachtende houding aan. In den kring
van dit gezelschap leeft men op bet «ogen
blik in het vertrouwen, dat met medewer
king van de Kon. Ver. een bevredigende op
lossing in het belang van het Amzterdam-
cche tooneelleven weldra gevonden zal wor
den het Amsterdamsen Tooneel aal ten
volle bereid zUn. aan een dergelUke oplossing
ook indien deze den vorm van een fusie
zal dragen van zUn kant mede te werken,
mits hlerbU de grenzen ven bet artistiek en
financieel aanvaardbare niet wordsn over
schreden.
„Er Is op bet oogenblik bij beide gesel
schappen een streven tot samenwerking, dat
doet verwachten, dat een bevredigend re
sultaat niet te lang meer zal uitblijven.*
gelooven, dat het de
van de verwUdering
Na eenigen tijd trad Jack Stafford den win
kel binnen. Mijnheer Jones vertelde hem, In
welk nieuw stadium de zaak gekomen was.
„Ais u ons nu nog het adres van uw ver
loofde wilt geven, mUnheer Stafford, zullen
wU zorgen, dat juffrouw March onverwUld
het gerepareerde parelsnoer ontvangt, terwUl
wU niet zullen nalaten, haar ons leedwezen
te betuigen met het voorgevallene.”
Jack's gericht stond koud en strak, toen hU
antwoordde:
„U deed beter de parels rechtstreeks aan
Mr. Dover te zenden, den advocaat van
juffrouw Katherine! March.”
Er ontstond een pUnlyke stilte.
„Uitstekend, mUnheer,” sprak elndehjk de
jongste firmant.
„Mag ik u misschien verzoeken, professor
Payne, mij even te volgen naar de kamer
hiernaast, dan kunt u een en ander, wat u
ons verteld hebt, op schrift stellen en onder -
teekenen,” vervolgde Jones Sr.
Barbara en Stafford bleven alleen In het
privé-kantoor achter. De Jonge man scheen
echter de tegenwoordigheid van het meisje
geheel te vergeten, zóó verdiept was hU in
de beschouwing van het parelsnoer, dat hem
zooveel verdriet had berokkend.
Plotseling stond Barbara op en zei zacht
tot Jack:
„ZU zag er toch zoo ongelukkig uit!”
Verwonderd staarde Stafford haar
waarop het Jonge meisje vervolgde:
„Ik droeg op den avond van het bal de
parels en ik weet zeker, dat zU het snoer
herkende en maar niet kon begrUpen, hue ik
er aan was gekomen. Misschien maakte rij
wel verkeerde gevolgtrekkingen!”
.-.Waarom heeft ze mU dat dan niet gezegd?
Waarom vertrouwde rij mU niet, in plaats
van mü te verlaten?"
EindelUk kon Jack zUn hart eens uitstorten
en hU voelde zich heelemaal geen vreemde
tegenover dit meisje, dat hU toch vandaag
voor het eerst van zUn leven zag!
„U hebt haar immers ook niet gezegd, dat
het parelsnoer weggeraakt was! Als u dat ge
daan had, waren heel wat misverstanden
uit den weg geruimd!” zei Barbara eenigsrins
verontwaardigd. „U kunt het misschien nóg
goedmaken, als u onmlddellUk naar haar toe
gaat en haar de toedracht der zaak uit
legt."
Jack's gezicht klaarde heelemaal op.
„U bent mijn reddende engel. Ik weet niet
eens hoe u heet, maar ik voel dat wU spoe
dig vrienden sullen zU°!"
Dezer dagen is verschenen een boechbrand-
rapport, samengesteld door een commissie,
benoemd door den Raad van Commissarissen
van de Nederlandsche HeidemaatschappU ter
bestudeerlng van het vraagstuk der boech-
en heidebranden.
Naar het oordeel der commissie moet de
oorzaak van het grootste aantel bosch- en
Heide branden worden gezocht in het niet
nemen van prevenl'eve maatregelen, onvoor
zichtigheid, roekeloosheid en kwaadwilligheid.
Wat de branden' langs spoor en tramwegen
betreft, deze ontstaan meermalen door von
ken uit locomotieven ep het achteloos ver-
w*’deren van vuur of brandende poetslappen.
De commissie geeft In verband met deze
lat-tste branden in overweging, om bepaalde
brandgevaarlUke baanvakken te merken, b.v.
door het aanbrengen van een teeken op seln-
of telegraafpalen, terwUl het volgens haar
zeer doeltreffend zou zUn, indien na het pas-
seeren van een trein een dergelUk baanvak
onmlddellUk werd geïnspecteerd. Door uit
breiding van electrlflcatle van de spoor en
tramwegen zou het vraagstuk der bosch- en
heidebranden voor een belangrijk deel zUn
opgelost.
Het I. D." verneemt uit Soekaboeml.
dat Zondag op de thec-ondcmemlng TJlgem-
bang In het district NJalindoeng, de waar
nemend administrateur en zes mandoers
tarief van f 25.—;
dat het aantal g-;—
het aantal tarieven zooveel mogelük
beptrkt;
en ten slotte:
draagt het hoofdbestuur op. den afdeelin-
gen bj het voeren van de actie voor een ml-
nimum-tarlef vcor de blUvende haargolf. met
alle .beschikbare en wettige middelen bU te
staan.”
74. Bollebulsje, die wel begreep, dat het verkeerd voor tasn w
afloopen, Uep gauw naar de juffrouw van de oliekoeken
kraam, vroeg haar zUn Instrument, de saxophone terug. Ei
de vrouw met haar neepmutsje haastte zich, om hem tas
muziekinstrument terug te geven. Ze had rehik tn hem, a
hij zich zoo netjes had gedragen.
.vRi&Hoers?
die bulten elk organisatie-verband staan en
rekening gehou en moet worden met plaat-
selUke omstandigheden, geaardheid der mak
en standing der cllënteele
dat, met inachtneming van deze factoren,
l en
door ongeveer aestig koelies van de osidsr-
neming aan boomen werden vastgebonden,
De employé Keasberry waarschuwde den
asslstent-wedana. die de slachtoffers be
vrijdde. BU onderzoek bleek, dat er geen mis-
handeling was gepleegd. Voorts kwam aan
het- licht, dat de koelies gedurende een
maand geen loon hadden ontvangen, waar
door zU op deze wijze lucht gaven aan bun
ontevredenheid.
schen Kappersbond;
draagt het bestuur van den Nederlandschen
Kappers bond op, alle in de referaten ge
noemde middelen toe te passen, om te ko
men tot beteugeling van het aantel Dames-
kappers en het 'nvoeren van een minimum
tarief of -tarieven voor de permanent-wave;
gaat over tot de ord- van den dag
arrest
-1 op
kort mogelUken termjjn automatisch en
uniforme wijze zullen warden uitbetaald.
Maandagavond werd door den guuvsrneur-
generaal een afscheidsdiner aangebodsn aaa
den vertrekkenden commandant dsr «oe
rnacht in Ned. Indié, hoofd van bet departe
ment der Marine, vlce-admlraal A. tea
Broecke Hoekstra. Een vijftigtal genoodig-
den namen aan het diner deel.
Onder de aanrittenden bevonden zich olM.
de nieuwbenoemde commandant dm «es
macht in Ned.-Indlé, 8chout-Mj-nacht J.
F. Osten, de leden van den Raad van Ned.-
Indlë, de commandant van het lager, Oa
voorzitter van den Volksraad, de oonewl-
gcneraal van Oroot-Brlttannlé en Ierland
Sir Josiah Crosby, «Is vertegenwoordiger ven
het consulaire corps, en vele vooraanstaande
personen. De gouverneur-genereal hield een
zeer waardeerende afscheidsrede tot den
scheidenden ▼Ice-Bdminwd.
Tangsaam wandelde Katherine March heen
en weer in den tuin van de prachtige villa,
die zU sinds eenigen tUd met haar tante be
woonde. De bediende bracht haar een brief
met een klein pakje. Dit pakje bevatte
haar parelsnoer, waarvan het slotje weer
in orde gebracht was en dat vergezeld was
van een brief van de firma Jones, waarin
deze haar uitlegde, hos de vergissing begaan
was en haar excuus vroeg voor de begane
fout.
„Had ik Jack toch maar vertrouwd en was
ik maar niet zoo Jaloersch geweest op dat
andere meisje!” snikte Katherine. „Nu is alles
mis! Nooit zal Jack het mU kunen vergeven!
O, wat ben Ik ongelukkig!"
Schreiend liep rij naar het huls toe. ZU
wilde Juist de serre binnengaan, toen een
lange, slanke gestalte den tuin Inkwam.
"t Was Jack!
Met een kreet van blUdschap snelde «U op
hem toe en wierp rich in zUn armen....
E E W
Arsen.
tariff van f 15.—;
Groep C. met zoo mogelijk een minimum
tarief van f 10.—;
Groep B, met zoo mogelUk een minimum»
wel
Groep A, met zoo mogelijk een minimum-
plein te Arnhem naar Vilsteren, waar gister-
M.JÜ .S de begrafenis plaats vond.
Van de rijde van het Ambemscbe publiek
wes de belangstelling zeer groot.
De lUkauto werd voorafgegaan door enkele
auto's waarin dc familieleden hadden plaats
genomen, de echtgenoote van den over
ledene, A. M. G. M. baronesse van Voorst tot
VoorstCremer, de beide dochters J. E. ba
ronesse Van V.orst tot Voorst en J. M. A.
baronewe van Voorst tot Voorst. In de ove
rige wagens hadden plaats genomen de echt-
gencoten van de zoons van den overledene.
Toen het stoffelUk overschot gedekt met
de kransen In den lUkauto was geplaatst,
namen de zoons van den overledene plaats
In de volgauto’s. Hieronder merkten wU op
baron van Voorst tot Voorst uit
W. C. J. J. baron van Voorst tot
Vcorst. Ir. E. L. baron van Voorst
Voorst, J. G. O. baron van Voorst tot Voorst
Jr., E. A. J. N. baron van Voorst tot Voorat,
H F. M. baron van Voorst tot Voorst, E. J.
M baron van Voorst tot Voorat, F J. baron
van Voorst tot Voorst, allen te 's Graven
ha ge.
De kransen die de lUkbaar dekten waren
van de Koningin en de Konlngin-Moeder.
Voorts was er een krans van de kleinkinde
ren van den overledene, een bloemstuk van
den behandelenden geneesheer, Dr. van
Doorn en een bloemstuk van den tuinman
van den overledene.
In alle stilte reed de lUkstoet de stad uit.
tarief van f 20.—;
Groep D, met zoo mogelUk een minlmum-
Het Amsterdamsch Effectenblad weet te
melden, dat er sprake van is, dat de oud-
burgemeestcr van Den Haag, mr. J. A. N.
PatUn, gezant zou worden te Rome, terwUl
dan Jhr. mr. A. van der Goes van Rome
naar Cairo sou woxden overgeplaatst.
groepen en dientengevolge
wordt
Na een kort gesprek stond de oudste fir
mant der Juweliers Jones Son op en be
tuigde Professor Payne en zUn dochter zUn
buitengewone erkentelUkheia.
„WU zUn u zeer verplicht, professor. Vindt
u het goed, dat ik mijnheer Stafford opbel?
HU is namelUk de verloofde van Juffrouw
March, voor wie hU bet snoer hier ter repa
ratie bracht. Het verlies der parels heeft hem
zoo geschokt, dat hU ons zelfs verbood de
waarheid aan Juffrouw March mee te aeeien."
MUnheer Jones snelde naar de telefoon.
„Ziet u wel vader, dat mUn voorgevoelen
mU niet bedroog? Wat zullen die menschen
een ellendlgen rijd hebben doorgemaakt!"
Professor Payne drukte zUn dochter de
hand.
,Je had geUJk, mUn kind. En de jongste
fi: mant zal Je zUn leven lang dankbaar zUn.
want hU heeft de fout begaan.”
MUnheer Jones Sr. kwam van het telefoon
toestel terug.
„Het verlies der parels heeft heel wat
narigheid met zich gebracht. En ik mag
het u wel In vertrouwen zeggen het gelde-
lUk verlies was nog
wachtte hU even.
„Ik heb reden te
oorzaak is geweest
tusschen Juffrouw March en den heer Staf
ford. een onzer oudste klanten."
„ZU zag er op den avond van het bal ook
zóó ongelukkig uit!” dacht Barbara bU zich
zelf.
Redevoeringen
Na de gebrulkelUke plechtigheid aan de
groeve sprak de heer J. W. Baron van
Voorst tot Voorat, zoon van den overledene,
eenige woorden ten afscheid.
Spr. dankte den overledene voor ai het
geen hU als hoofd van de familie gedaan
heeft en herinnerde er aan, dat men relden
een echtpaar zag, zoo a’gemeen geëerd als
de overledene en spr.’s moeder.
Het sterven is aldus spr. voor mijn
moeder een ontzettende slag geweest, even
als voor mUn broeders en mU-zclf- De over
ledene was voor ons een onvergeteUlxe
vader en de goede God moge zUn voorbeel
dig leven rükelUk beloonen.
Hierna sprak de heer Van Lanschot, voor-
fltter van de katholieke fractie der Eerste
Kamer, die den thans ontslapene huldigde
«Is een leider van groote bekwaamheid.
Daarna voerde nog het woord de Com
missaris der Koningin In de provincie Lim
burg. baron Van HöveU tot Westerflier, werk-
meester-waamemend baljuw van do Bouve-
relne Orde van Malta. In een korte rede
huldigde hU de verdiensten van deren bal
juw der Orde en zeide ten slotte, dat hU
door de Malthezer Ridders nimmer zal wor
den vergeten.
Tenslotte sprak de oudste zoon van den
overledene, Overste C. E. W. Baron v. Voorst
tot Vcorst woorden var. dank tot Z. K. H.
Prins Hendrik, Baron van Hövell tot Wes
terflier en de vele andere belangstellenden,
voor hun tegenwoordigheid.
De kamenier was juist bezig de mooie
bruine lokken van haer meesteres te borste
len. toen Katherine een telegram van haar
verloofde ontving, waarin hU haar berichtte,
dat hU wegens dringende zaken dien Arond
niet komen hem.
Dit was nu al de derde maal, dat Jack
Stafford rich niet aan een afspraak met
haar gehouden had. Dezen keer was het
dubbel onaangenaam voor Katherine, want
hU zou haar parelsnoer meebrengen, dat hU
bU een juwelier ter reparatie gegeven had.
Was het niet bjzonder toevallig, dat Jack
Juist vanavond wegbleef? Nu zU er goed
over nadacht, gedroeg hU zich eigenlUk al
sinds eenige weken wat eigenaardig, als zU
het gesprek op het parelsnoer bracht. Toen
had zU er niet veel aandacht aan geschon
ken, maar thans vond zU zUn gedrag toch
wel wat verdacht.
Mprch en
haar tante op reis waren gegaan, zonder haar
adres achter te laten.
Barbara Payne hield het kleine pakje ste
vig vast, toen zU in de overvolle bus naar
hóls reed. VroolUk snelde zU de trappen op
naar de flat, waar zU woonde.
„KUk eens wat ik gekregen heb. Cis!” riep
zU verrukt uit.
Samen bekeken de zusters een mooi parel
snoer, dat In een keurig etui lag.
„Wat prachtig. Bat»! Ze Ujken wel echt.
Je zult er vanavond mee kunnen pronken,
hoor!”
„En re koeten nog geen tien gulden!”
Barbara zuchtte even. „Toch jammer, dat
het geen echte parels zUn; ik houd heelemaal
niet van imitatie, maar mevrouw Brewer
drong er op aan, dat ik re koopen sou. En
bovendièn, ik kan immers geen echte be
talen!”
„Kom, Cis,” Het zU er op volgen, „het
wordt langzamerliand rijd, dat ik mU ga
kleeden voor het feest. JU helpt me natuur-
UJk met mUn Japon, niet waar? Vind je hem
niet keurig? Ik voel me vanavond een echte
groote dame!”
Toen Profeesor Payne zUn oudste dochter
aanzag, kon hU niet nalaten haar te bewon
deren. Met vergeeflijken vadertrots zeide hU,
dat zU er werkelijk heel goed ultkag.
„Ik denk, dat het komt van het parelsnoer,
vader!” merkte Barbara op. „Mevrouw Brewer
>gaf mU het geld om er een te koopen. Het
Dinsdagmiddag werd te Utrecht door den
Ned. R.K Bond van Handelaren in Heeren
modes ,3t. Gerardus Majella” een vergade
ring gehouden, v aarin als voornaamste agen-
depunt de organisatievorm van den gecotnbl-
neerden inkoop gold.
Men ging er mee accoord, dat de bond zich
als vakbond bU den Ned. R. K. Middenstands
bond zou aansluiten.
Het woord was hierop aan mr. F. J. H.
Bach om als vertegenwoordiger van het Na
tionaal Hanzebureau de behandeling der or
ganisatie van een gecombineerden Inkoop in
te lelden. Volgens mr. Each zou er in overleg
met en gedreltelUk uit het bestuur een com
missie moeten worden gevormd, die op een
volgende vergadering eenige nadere plannen
zou Indienen. HU herinnerde er verder aan,
dat de inkoopcombinatie als instelling van
den vakbond sal worden opgericht en haar
leden dus eerst bU den vakbond moeten zUn
aangesloten. WU zUn er allen van overtuigd,
aldus spr. dat de gecombineerde Inkoop een
van de krachtigste wapenen van den midden
stand is. ’t Is een commercleele onderne
ming. maar dit wil niet zeggen, dat bU de op
richting daarvan van elke sociale gedachte
wordt afgezien. In de inkoopcombinatie moet
een geest van solidariteit heerschen en zU
moet door gezonde sociale beginselen worden
gedragen.
Het doel mag niet zUn voor enkele bevoor
rechte winkeliers de winst zoo hoog mogelUk
te maken, maar om in breeden kring het be
staan te beveiligen tegen de concurrentie van
het grootbedrijf, waarvan Immers de groote
kracht is: zooveel mogelUk tegelUk en zoo
dicht mogelUk bU de bron in te koopen. Een
eerste vereischte is natuurlUk, dat de deel
nemers voldoende soiled sUn.
Voorts wees mr. Each er op, dat bU JBt.
Homobonus”, de inkoop-centrale van de R.K.
manufacturiers, een soiled handelaar, die zich
als lid opgeeft, alleen afgewezen kan worden,
wanneer hU voor een reeds gevestigd lid een
bUzonder lastig en onreëel concurrent is.
Voor het overige stelt ,3t. Homobonus” zich
op zoo breed mogelUk standpunt. Naar dit
voorbeeld zou de te vormen centrale der
Heerenmodehandelaren zich hebben te rich
ten. Spr. gaf dan een nadere uiteenzetting
van de eischen aan zulk een centrale en aan
de leden te stellen.
Na eenige gedachtenwisseling werd een
commissie benoemd, bestaande uit de heeren
Th. Vink, Rotterdam, G. Petera, Amsterdam
en v. d. Broek, Amsterdam, die de in grove
trekken aangegeven plannen nader uit te
werken zal hebben. a
Algemeene Vergadering van den Ne-
deriaudschen Kappertbond, gehouden op IS
Januari 1931 te Amsterdam;
draagt den Bondsafdeellngen op, zoo spoe
dig mogelUk een plaatselUk tarief vast te
•tellen voor de blUvende haargolf-bewerkiag;
daarbj in acht te nemen:
dat. waar een plaatselUke vereeniging be-
•taat van vakgenooten, die bU de blUvende
heargolfbewerklng geïnteresseerd zUn, sa
menwerking gewenscht Is;
dat b!J de vaststelling van een minimum-
tarief gekend moeten worden de vakgenooten,
Woensdagmiddag te één uur arriveerde
de auto met het stoffelUk overschot van Ba
ron van Voorst tot Voorst uit Arnhem te
Vilsteren, gevolgd door eenige auto’s met
familieleden.
Inmiddels waren uit alle deelen van het
land vele belangstellenden naar Vilsteren
gekomen om bU de plechtige teraardebe
stelling tegenwoordig te zUn. Onder hen be
vonden zich Z. K. H. Prins Hendrik,
luitenant-generaal Jhr. Wittert nameAs H.
M. de Koningin, Mgr. Evers, vertegenwoor
diger van den Nuntius Schloppa en eere-
kapelaan van de Souverelne Orde van
Ma ta; de Hoojeerw. Heer Deken Stock
mann, vertegenwoordiger van den Aartsbis
schop, Jhr. Ruys de Beerenbrouck, minister
president, baron De Vos van SteenwUk en
Jhr. Beelaerts van Blokland, voorzitter en
griffier van de Eerste Kamer, dr. Van
Schalk, voorzitter van de Tweede Kamer;
Baron van Voorst tot Voorst, Commissaris
der Koningin in de pro vine.e OverUsel, ’t ka-
x r'ttel van de afdeellng Nederland van de
Malthezer Orde, bestaande uit de heeren
Baron van HöveU tot Westerflier, Commis
saris der Koningin in de provincie Lim
burg, Jhr. Basse van IJsselt, Baron van
Dordt tcMedler; Baron van Oldeneel tot
Oldenzeel en Baron van Voorst tot Voorat,
een deputatie uit de Johanniter Orde, ver
der luitenant-generaal Insinger, comman
dant vah het Veldleger als vertegenwoordi
ger van den Minister van Defensie en van
het Nederlandsche leger; lult.-generaal
Seiffardt, chef van den genenden staf-
generaal-majoor Hardenberg, Inspecteur van
de Infanterie; Baron Van Nagel van de
Schaffelaar en Jhr. Nahuys, voorzitter en
secretaris van het Oeldersche Ridderschap
en verder talrijke Eerste- en Tweede Ka
merleden.
Vanaf het huls van de familie Panhuis
Cremer trok de rouwstoet naar de WilU-
brorduskerk. waar de absoute werd verricht
door een zoon van den overledene, den Wel-
eerw. Pater E. van Voorst tot Voorst S. J.
uit Den Haag. Assistentie verleenden de
Zeereerw. Heeren pastoor Dalama uit Dalf-
sen, pastoor Bloemen uit Ommen en pastoor
Eysink uit Vilsteren.
Na deze kerkelUke plechtigheid trok de
rouwstoet naar de nabU gelegen begraaf
plaats, waar het stoffelUk overschot, na
het gebrulkelUk ceremonieel, werd bUgezet
in den grafkelder van de famUle Cremer.
„Het Dameskapperscongres. uitgeschreven
door den Nederlandschen Kappersband en
gehouden op 19 Januari 1931 te Amsterdam;
gehoord de inleidingen omtrent de toestan
den in het DamcskappersbedrUf en de mid
delen tot verbetering;
van oordeel:
ten eerste, dat de arbeidsmarkt reeds in
sterke mate is overvoerd en beteugeling van
het aantal vakgenooten noodzakelUk is, waar
uit voortvloeit, dat het kweeken van kappers
door particuliere vakscholen uit den booze
wordt geacht;
ten tweede, dat de manier waarop recla
me wordt gemaakt voor d» permanent-wave,
met aanbieding ven tarieven, waarbu serieus'
werk absoluut is uitgesloten, van zeer nadee-
1Jf52,JnVlO!d voor het Prestige van het
bedrijf en de bedrijfsgenooten;
ten derde, dat het noodzakeïljk is, dat voor
het Eameskappersvak, in t bUzonder voor
de permanent-wave, een minimum-tarief
wordt vastgesteld om de totale vernietiging
van het bedrijf te voorkomen;
ten vierde, dat organisatie van alle D«-
m«kappers een dringende behoefte is om
met des te meer kans van slagen de in ’t be
drijf geslopen misstanden en euvelen te be
kampen;
wekt alle Dameskappera
De Nederlandsche Bioscoopbond heeft be
sloten de Gronlngsche b.oscopen stop te Bet
ten aan het eind der programma-week,
waarin het besluit van den raad der gemeen
te Groningen valt op het adres van den
Bond inzake verlaging der vermakelUkheids-
belasting welke thans yt van de bruto op
brengst bedraagt. Indien dit besluit voor de
Gronlngsche bioscoop-exploitanten ongun
stig mocht uitvallen. Het Hoofdbestuur van
den bioscoopbond heeft dit besluit genomen
na conferentie met den wethouder van fi
nanciën, burgemeester en wethouders en
fractle-voorzltters, van welke laatste men
den Indruk kreeg, dat zij in het algemeen
niet voor een verlaging der belasting voel
den.
Verhooging der entreeprUaen acht de Bond
niet mogelUk, daar zulks het door de hooge
prijzen toch al matige bioscoopbezoek nog
zou verminderen.
hoesten en kuchen vaa belang.
Past op. Koopt oomlddellljk d*
beroemde Akker** «4bdi)*iroop(
die de ziektekiemen doodt, de vast-
ilttende slijm oploat. de boest-
■anvallen verdrijft. Gebruikt:
uur. ABDIJSIROOP
Op het bal. dat dien avond gegeven werd,
miste Katherine Jack zeer; er waren niet
veel jongelui, die goed dansten.
„Ik vind het heel verstandig van uw ver
loofde,” merkte de oude mevrouw Linacre op,
„dat hU in de stad is gebleven om te .zer
ken. Jongelui moeten flink aanpakken, als
zU zich een goede positie willen verwerven,
hoewel hU het e genlUk niet noodig heeft,
nu hU spoedig met u gaat trouwen.”
Katherine bloosde; daar had je weer die
toespeling op haar groot vermogen. ZU er
gerde zich daar altUd aan.
„Dan zal ik vanavond maar eens muur
bloempje zUn." sei Katherine met een ge
forceerd lachje. „Ziet u dat meisje daar? ZU
ziet er zoo gelukkig en stralend uit, of dit
haar eente bal is!”
Plotseling bestierven de woorden Katherine
op de lippen, toen zU het meisje wat nauw
keuriger had opgenomen.
„Voel je je niet goed, mUn kind?” vroeg
mevrouw Linacre. ,4e bent opeens zoo bleek.”
.Maak u maar niet ongerust over mU, me
vrouw, ik heb wat last van de warmte. Ik
denk, dat ik met tante Charlotte naar bins
ga.”
Hoewel Katherine nog nooit flauw geval
len was, was zU nu toch zóó bleek, dat haar
tante zich ernstig bezorgd maakte. ZU bracht
haar zoo spoedig mogelUk thuis en raadde
haar nichtje aan gauw naar bed te gaan.
Dien nacht deed Katherine geen oog dicht.
Al haar twUfel en angst omtrent Jack kwa
men met verdubbelde kracht boven. En zu
had daar ook wel reden toe. Het aard ge
meisje, dat zU dien avond op het bal
gezien had droeg haar parelsnoer.
Er was geen twUfel mogelUk! ZU kende haar
snoer té goed om zich te vergissen. Boven
dien, het zou toch iü te toevallig zijn geweest,
als ook uit dit slotje één diamantje ontbrak
en nog wel op dezelfde plaats!
Om dat slotje te laten repareeren, had
Jack het parelsnoer mee naar de stad geno
men. En nu droeg een ander meisje het
Zou Jack weggebleven zUn, omdat hU haar
parels aan een ander had gegeven? Zou hU
zóó iets laags gedaan hebben?
Toen drong de bittere gedachte zich aan
haar op, dat het andere meisje misschien
Wel degene was, van wie Jack écht hield, ter
wUl «U...
A
Gistermorgen omstreeks half 11 had
ov-.orenglng plaats van het stoffelUk over
schot van J. J. O. baron van Voorat tot
Voorst van sterfhuis aan het Walburgs-
