HENK’S LAATSTE
KERSTVACANTIEWERK
DE ZOON VAN DEN EDELMAN
IETS OVER
DE HAWAII-EILANDEN
SNEEUWBUI
VAN ALLES WAT
2
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
E«.k*v«ri^
6
lllil
7
DE B.L.N.S.
ma x u
Tig J
Hmnoek.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
MET PLAATJES VAN JOOPIE
0
0
0
0
0
n
L
0
0
Met iltUnfJt
io4qjqk'1oioioioioioioioioioioioioiiqiooo»ioiqioiqioioioiqioioiqioioioioioicmiqioiooqioioioiqioioiqioiqioiqioiqÏ
OVERNEMING
j^IT DEZE RUBRIEK ZONDER TOESTEMMING VERBODEN
ö-
Zoo eindloos in wcemlenden nL
je
TORENTJE MAKEN
wierp Bieb op de knieën voor de blanken
HERMAN J. HAUKMAU1
o
NOG EEN REKENKUN8TJK,
o
o
o
o
o
t
o
o
o
o
o
o
o
o
o
p
o
o
o
o
o
o
140980
Daas uitkomst moet worden m*de**-
(dfc
18x8
IS X 4 negena
144
Nog een ander voorbeeld:
HestcltlsKnl
l+4+4=0
000 X 7
Nog
180
14-8+0=0
In een snel vaartje bereikte h|j de branding
Aanlig hér
7X1 negen*.
I
R--
e
i
er tea
48006
0060
Toen voor Otto’s oogen,
De sneeuwvlokje* vlogen,
In warlende, dwarlende vlucht.
Uit dikke en duistere lucht:
Riep hij zijn Vader en Moeder er UL
En toonde hun 1 sneeuwbul-tje blij.
Of* Ouden, *IJ kwamen.
Nu óók voor de ramen,
In zagen den vlagenden wind,
Nu net al* hun bllj-julcbend kind:
Aan *t stoelen met vlokje*, ontelbaar ito
14 0085
1
O
n
e
een voorbeeld:
30x8
Veronderstellen we eens, dat hfl 4 ne
gens met 15 vermenigvuldigt:
En gelschi
het hier i
tijd te m
die
want
tal potjes, dat er op sou komen geregeld
worden haar de ruimte. Henk meende, dat
acht potjes wel een plaatsje konden vln-
een
om
NUHad Henk wel alles bij zichzelf over
legd, maar de uitvoering was nog het
groote vraagstuk. Gelukkig stelde de va
der van Jan en Gerrit, bU wien hij na
tuurlijk terecht kwam, hem gerust. Alle
plantjes, die Henk uitgezocht had. waren
in zijn bloemisterij voorhanden. En Henk
kreeg ze nog goedkoop ook!
Toen Henk de volgende week weer te
rugging naar zijn werk, had hij de vol
doening rijn moeder een aardig aanden
ken te hebben gegeven, waar as nog lang
plezier van kon hebben.
Toen *t sneeuwen bedaarde...t
De hemel verklaarde:
En springend en zingend van vreugd.
Toog Otto naar buiten, verheugd.
Omdat hij de muschjea, nu plots’llng tn
nood.
Mocht brengen: zijn handjea-vol-broodl
Uit de rij getallen van 1 tot en met 30
met uitzondering van het getal 11
kun je je publiek een willekeurig getal
laten kiezen.
Dat getal behoeft ie je niet te noemen,
maar hij moet het voor zichzelf met 9
vermenigvuldigen.
Is dit gebeurd, dan moet hij de ver
schillende cijfers van deze uitkomst bij
elkaar optellen. En nu kun je self de
uitkomst van deze optellerfj zeggen, zon
der dat je ook maar iet* weet van bet
.gedachte” getal.
Het is heel eenvoudig, want deae uit
komst is steeds 0.
Probeer bet maar een* even:
8093
8 993
1
dig v
Engel
en et
tüdsl
langer vochtig
op, dat
.O Moeder en Vader,
„Gauw, zie toch een* nader,
„Dien lokkenden, vlokkenden dana,
.Van vliegende vlindertje* thans:
„Er zijn er wel honderden, duizenden
•aam,
„Toe, kijk een* met mij door het raamt*
ilf
da miss
Als de
trossen
Om te beginnen, moest er een rekje ge
maakt, waar de potje* op zouden komen
te staan. Mevrouw van Voorden wilde de
plantjes voor bet raam hebben. Henk
moest dus een rekje timmeren, dat op de
vensterbank paste. Hij had nog een mooi
trlplexplankje, dat voor dit doel bijzonder
deeld.
Je zoekt nu van recht* naar link* bat
getal, dat bij bet eerste cijfer (hier de 5)
opgeteld, 9 tot uitkomst geeft.
Dat 1* in bovenstaand* uitkomst du*
de 4.
Want dit is bet cijfer, dat, wsnneer flt
bet btf bet eerste cijfer (de 6) optai, 0 tot
uitkomst gééft.
Dus dit gevonden cijfer (de 4) en bat
cijfer, dat daar recht* naast staat (een 0)
set Ik een scheldingsstreepje. In gedach
ten natuurlijk. Den geeft het aantal cij
fers, dat rechts van dit streepje staat ook
het aantal negens aan, dat opgesenreven
werd. Het getal link* van bet streep;*,
vermeerderd met 1. vertelt on*, met welk
getal die negens werden vermenigvuldigd.
Kijk in bet volgende voorbeeld maar eao*
even of het niet precis* uitkomt:
BOBOBOBOBOBOIOBOBOBOBOBOBOBOBOBOIOBBOIOBOI lOIOtólOlOIOlOIOIOIOOfjftDIOlOIOIOlOf IOIOIO BCD BCD BCD BC3 BCD BCDBCD BCD BCDBCDBOBCDBCD BCDB
geschikt was. Het was lets breeder, dan de
vensterbank en was gemakkelijk op de
goede lengte te zagen. Aan de eene zijde
maakte hij een steuntje, waar de potje*
tegen aan konden staan. Hiervoor had hij
keurig geschaafde latjes. Met een ijzer
draadje werd vervolgens het plankje aan
Ongeveer tn t midden tusschen Ame
rika in t Westen en China In het Oos
ten, In den Orooten of Stillen Oceaan,
ligt de eilandengroep, die bekend Is on
der den naam van HawaU-ellanden. Alle
groote scheepvaartlijnen, wier schepen
eigenaardige bladeren bedekt met een
dikke waslaag en van allerlei knobbeltje*
en wratje* voorzien.
De bladeren staan evenals
te vetplanten in een blad'
plant bloeit, dan komen er
geelroode bloemen aan.
het steuntje bevestigd. Een tweede ijzer
draad hield het tegen het raamkozijn vast
(Flg. 1). Het geheel zag er keurig uit
(Pig. 3).
Maar nu moesten er nog plantjes op
komen. In de eerste plaats moest het aan-
De emoties van den nacht hadden Hubertus heelemaal uitgeput en hij
had een gevoel of zijn hoofd van lood was. Bovendien waren er tn het boech
geen begaanbare wegen, zoodat hij voortdurend moest klauteren en klimmen.
Ook de dorst liet zich gelden, maar gelukkig ontdekte hij een kleinen waterval
met helder en frisch water.
Nadat hij gedronken had. waachte hij zijn getest en handen en voelde
zich daarna weer een weinig versterkt.
Opeens ontdekte hij tusschen bet kreupelhout een wild zwijn. Een oogen-
blik stond Hubertus besluiteloos. Wat kon hjj geheel alleen tegen dat wilde
dier beginnen. Z*n gewone stoutmoedigheid liet hem geheel tn den steek en
hjj zocht in heil in de vlucht. Hij hield eerst stil, toen zijn boenen hem den
dienst weigerden. Thans durfde hjj voor bet eerst omdraaien en achter sen
lagen heuvel verborgen uitkijken of het wild* zwijn hem nog steed* volgde.
HM grootste gedeelte van de B. I*. N.
B.'ers was al weer naar school. Henk
werkte deze week nog thuis; Relndert
waz al lang vertrokken en Maandag was
Henk ook van plan weer te vertrekkken
Voor hij evenwel weer naar de unlver-
sitelt ging, wilde hij eerst nog een harte-
wensch van zijn moeder vervullen. Die
had al zoo vaak gezegd, dat ze toch zoo
graag een verzameling vetplantjes wou
hebben.
De bordjes werden nu verhangen en tn
plaats van eerbied en achting voor de
Engelschen toonden de Hawalanen nu de
grootste minachting voor hen. Het waren
slechts menschen, net als zij; ook onder
hevig aan lijden en doodt Ze grepen naar
Je laat bet getal 9 In een willekeurig*
hoeveelheid op papier schrijven. Is dit
gebeurd, dan laat je dit getal met e*n
ander willekeurig getal vermenigvuldigen.
Alleen moet je er o« vertellen, dat nM
getal, waarmee je lag* vermenigvuldigen,
niet meer cijfers mag ne^L-O dan bM ge
tal met de negens.
Heeft bet .slachtoffer" deze vermenlg*
vuldlglng uitgeregend, dan moet htj d*
uitkomst mededeelen. Van de oeide getal
len zelf behoeft to je natuurlijk niet* te
vertellen.
Weet je echter de uitkomst, dan kim je
heel gemakkelijk bepalen hoeveel negen*
hij oorspronkelijk opgeschreven heeft en
met welk getal hij deze negen* heeft ver
menigvuldigd.
den. Misschien konden er nog wel
paar bij, nmar dan was het moeilijk
ze water te geven. Het eerste potje wa*
bestemd voor een hemelsleutel. De mooie
roode bloemen zouden aardig uitkomen
tusschen de Ingesneden bladeren. Die dik
ke bladeren konden heel wat sap bevat
ten, al waren re minder dik dan die van
tripmadam (Fig. 3), de plant, die bestemd
was het tweede potje te vullen.
Henk had eens gelezen, dat er vetplan
ten zijn, die, als je ze in een herbarium
droogt, nog doorgaan met groeien. In het
bijzonder moest dit het geval zijn met
muurpeper, 'n plant, die zijn naam te dan
ken heeft aan den peperachtlgen smaak
de wapenen en slaagden er In het troepje
te verdrijven, nadat ze Cook hadden ver
moord.
Het scheepsvolk vertelde natuurlijk zijn
avonturen in het vaderland en sprak er
van, hoe fraai de hoofden der Hawalanen
uitgedost waren, als ze op het oorlogspad
gingen. Ze droegen dan o*, een soort van
kap op het hoofd, gemaakt van prachtige
roode of gele veeren. Nooit nog had men
zoo Iets fraais gezien!
Later bleek het, dat de Engelschen goed
hadden gezien en dat deze kap Inderdaad
gemaakt was van de fijnste veertje* der
z.g. Oö-vogel*. Dit zijn betrekkelijk kleine
gele of roode vogels, die In strikken wor
den gevangen. Onder de vleugels dezer
dteren prijken altijd 3 of 3 fijne, gekrulde
veertjes, die uitmunten door een verblin
denden glans. Welnu heel voorzichtig
worden deze veeren uitgetrokken en ver
zameld voor de „koningskap.” Daarna
laat men de vogels weer vrij, want later
groeien die kostbare veeren weer aan en
zoo kan iedere Oö-vogel telken* weer
eenlge veertje* leveren. Jammer genoeg
zijn er maar heel weinig van deze vogels,
zoodat het jaren duurt voor t benoodlgde
aantal veertjes voor de fraaie kappen bij
een komt.
Ook vertelden de Engelschen over
eigenaardige feestdagen, die de Hawala
nen er op na houden. Op de allerheiligste
dagen mocht men geen geluld maken, hoe
klein ook. Zelfs kinderen mochten niet
luidruchtig zijn en heel kleine kinderen
moesten door moeder gedwongen worden,
vooral niet te huilen. Maakte men toch
lawaai op zulke dagen, dan kon men er
van op aan. dat de góden den dood zon
den om de luldruchtlgen te straffen!
Zoo gauw de roem der Hawaii-eilanden
bekend werd, haastten duizenden vreem
delingen zich, om zich daar te vestigen.
Over de 100.000 Japanner* trokken er oa.
heen, terwijl ook Amerikanen. Portugee-
zen en Engelschen, zelfs Ohlneeaen er
het zevende had Henk t mosbloempje
(Pig. 5) bestemd en voor het achtste huls-
look (Flg- 5).
Toen Henk alles goed uitgemeten had.
viel de ruimte zoo mee, dat hij op het
Idee kwam, een grootere plant In het
midden te zetten, dan konden er aan
weerszijden vier kleinere potjes staan.
Voor dat middenstuk wilde Henk een
mooie echeveria zien te krijgen (Flg. 8).
Hij kende echeverla's wel met hun
Het aantal medespelers 1* onbepaald.
Ieder kind krijgt 31 koekjes of erwten
of boonen.
Ieder der speler* legt de koekje* of
erwten of boonen voor zich, zooala on-
derstaand teekenlngetje aangeeft.
En samen genoten
Zij toen onverdroten
Van 1 waaiend en draaiend gedrom:
Totdat „heel de Wereld" ror4-om.
Gehuld wa* in weeld’rige wit-
vacht
Van blankende blinkende pracht.
Ieder op zijn beurt gooit men mM één
dobbelsteen; wie de meeste oogen gooit
mag met bet spel beginnen.
No. 1 gooit met één dobbelsteen: gooit
ie bijvoorbeeld 4 oogen, dan neemt bij
het rijtje van 4 weg; gooit hij 3 oogen,
dan neemt hjj het rijtje van 3 weg, enz.
enz. Hij mag net zoolang gooien, tot le
niet meer kan. Dan doet no. 2 evenzoo.
Als men de rijtjes weggenomen heeft,
speelt men met den rechterbuurman mee,
wat deze eerst wel niet prettig vindt,
maar als je dit spelletje eenlge malen
gedaan hebt, dan wil je het telkens weer
spelen, dat weet Ik zeker.
Al* van alle spelers de rijtjes koekjes,
erwten of boonen weggenomen rijn, to
bet spel uit.
Wie dan de meest* koekje* beeft is de
winnaar.
Men kan het spel langer laten duren,
door leder *n toren te laten leggen van
78 koekje* of tot* dergelljks en wel van
1 tot ‘n rij van 11
Je kunt dan met twee dobbelsteenen
gooien.
den Grooten Oceaan bevaren, doen de
nu zoo bekende hoofdplaats der eilan
den, Honoloeloe aan, zoodat reeds menig
wereldreiziger een kijkje heeft genomen
op de Hawall-ellanden, en veel weet te
vertellen over de wonderen, daar aan
schouwd.
Bekend 1* het, dat deze eilanden tegen
woordig een Amerlkaansche kolonie vor
men en dat de bewoners der eilanden In
1898 gaarne hun toestemming gaven om
te worden Ingeiyfd bij de machtige Re
publiek. Eeuwenlang waren de Hawatl-
eltenden om zoo te zeggen ontsnapt aan
de belangstelling der groote mogendhe
den, zoodat de Hawalanen tot 1878 nooit
een Europeaan hadden aanschouwd. In
d»t jaar echter landde de Engelschman
Cook met zijn schip op het eiland Hawaii,
het grootste der geheele groep en toen
begonnen de eilanden hun rol in de ge
schiedenis te spelen I
Met wa* voor de donkerbruine Hawal
anen natuurlijk een groote verrassing,
toen ze daar opeens tot de ontdekking
kwamen, dat er warempel ook witte men
schen waren. Maar waren het eigenlijk
wel menschen? zoo redeneerden ze.
Waren het geen, gaden, die aan Hawaii
een bezoek kwamen brengen 1?
Ja, dat moest het geval zijn! En zie,
de eenvoudige bevolking wierp zich op de
knieën v^or de blanken en bewees het
Engelschc scheepsvolk goddelijke eer. Rij
ke geschenken brachten ze om deze góden
te stemmen en het troepje
met Cook aan het hoofd, had
d, zoodat ze besloten eenlgen
en der Hawalanen te blijven!
Maar../„niet altijd Is het geluk besten -
anl duur.” Dat ondervonden ook de
Isdnen! Eén van hen werd nl. stek
■jiige dagen later verwisselde hij het
like met het eeuwige. Toen gtng den
ijanen een licht opl Neen
:en konden geen góden zijn,
i sterven niet.
van de blaadje*. De aardige gele bloe
men (Flg. 4) zouden een mooie afwisse
ling vormen mM de roode van hemel
sleutel. Omdat de vetplanten zoo goed
water in hun bladeren kunnen bewaren,
worden ze wel eeno sapspaarders ge
noemd.
HM derde potje had dus een bewoner In
Henk’s gedachten. Het vierde, vijfde en
zesde sou een bultenlandsch familielid
van hemelsleutel te bevatten krijgen. Voor
een kansje gingen wagen.
Geen wonder, dat de hoofdstad Hono
lulu op t eiland Ohau sterk groeide en
dat er spoedig meer dan 100.000 men
schen woonden, een echt allegaartje na
tuurlijk. Japanners, Chineeaen en Hawat-
anen hebben er afzonderlijke buurten en
alten bouwden hun hulzen zooals ze dat
bij hun eigen volk hadden geleerd.
De plantengroei is op alle Ha wall-elk- n -
den zeer weelderig; maar sedert de Ame
rikanen er zich genesteld hebben, Is het
doel natuurlijk den hier en daar zeer
vruchtbaren bodem te gebruiken voor den
verbouw van allerlei producten: suiker
en ananas werden al spoedig de rijkdom
van het land. Zoo leverden de eilanden in
1935 meer dan 800.000 ton suiker, dJ. 800
mlHloen K O I
De grond, dte niet geschikt Is voor den
verbouw van bet suikerriet, is dat in den
regel wel voor ananasteelt. De ananas
heeft maar weinig water noodlg om weel
derig te kunnen groeien. Op den grond
legt men nu dik asfaltpapier met gaten
er in, waardoor de klemplanten in den
grond worden gestoken. Het asphaltpapier
houdt den bodem langer vochtig en
slorpt een heeleboel reservewater
In droge tijden door de plant i
kan worden.
Het gevolg van deze werkwijze was, dat
in 1935 reeds 7 mlllioen kisten met ana
nasvruchten naar Amerika konden wor
den verscheept.
Behalve de gewone huisdieren vindt
men op de eilanden maar weinig vogels
en viervoetige dieren. De zee om de eilan
den te echter zeer rijk aan allerlei dier
vormen: schildpadden, visschen en schaal
dieren komen er btj menigte voor en geen
water te er, waarin de visschen zoo mooi
gekleurd zijn als In dat deel van den Stil
ten Oceaan.
Dicht bi) Honolulu heeft men ook een
schitterend strand; geen wonder dus, dat
er langzamerhand ook badplaatsen ont
stonden, waar het vaak even druk te als
bU ons op Scbevenlngen en Zandvoort.
De Hawalaansche jeugd houdt veel van
de zwemsport: dikwijls gebeurt bM dat
eenlge stoutmoedlgen het wagen heel op
het hoogste deel van de in de haven lig
gende schepen te klimmen om dan mM
een schitterenden dulksprong In het wa
ter te plonzen. Lachend neemt de moe
dige dan de kleine beloonlngen In ont
vangst, die de passagiers hem schenken.
De nationale sport der jongens te daar
echter de „snrfi-ide”. Dat kennen wij Hol-
landers niet. Wat bet is? De jongen werpt
een plank vén ongeveer 2 M. lengte en
K M. breedte In de zee, gaat er op staan
en laat zich door de terugkeerende golf
beweging van t water In zee drijven. Hij
mag echter niet gaan zitten of hurken. In
een snel vaartje bereikt hU de branding
en krijgt dan natuurlijk een hevlgen stoot
van de golven, die zich strandwaarts
spoeden. Ook nu weer moet hij rechtop
staand linden aan 1 vlakke strand.
Je begrijpt, dat dit een heerlijk spel
letje te en dat veel Amerikanen en andere
vreemdelingen, dte op de eilanden komen,
dit den Hawalaanschen jongens na trach
ten te doen.
