FEUILLETON
^uitenlandsch c^Qieinvs
SKLAREK on SHAKESPEARE
DE VIERDE SEPTEMBER
-
RADIO-OMROEP
BRIEVEN UIT FRANKRIJK
D* flnantlën van Oostenrijk
Industrleel-opllchter
Anarchisten in Argentina
„City Lights"
Btrtler voor den Krijgsraad
Miljoenenstad in New-Yersey
Na de Ronde-Tafel-Conferentle
Hongaarsch-Oostenrijksch verbond
De katholieke actie in Mexico
KORT NIEUWS
LAWAAI-WETTEN IN PARIJS DE KEERZIJDE
VAN DE MEDAILLE ZWARTE VREEMDELINGEN
Hebben de klassieken &een
invloed meer
Gemengde ^Bultenlandsche
<Berichten
Het proces tegen den „goudmaker”
Tausend
Het huwelijk van Prins Lennart
De zaak Oustric
Besulnlgtag ru 5* minis schilling
tot
Voor IS mlllloen fra.
de
want
Complet •nteekl
den
ont-
Proem begtat IS Fl
Piaata veer 500.000 menaehen
H. K.
aan zwarte of aan
Wedgwood Benn beantwoordt eenlge liaauai
Mlslnkt
(Bulletin)
te
Ei
(Wordt rervolfd).
A
Fremttre ran de nieuwste film ran
Charley Chaplin
Het Turksche kabinet heeft het von-
nia tegen 28 ter dood veroordeelde samen
zweerders bevestigd, slechts In gevallen ia
de doodatraf ui gevangen wet ral veranderd.
met meer muziek te streelen en keek onder
wijl naar Myra’s tafe
„Ha, ik weet 't ai.
7.00 Concert. T. Relss-
J. Black (plano) 7 20
Lezing 8 30 Concert.
koor
de club de
schreed en
t u. Tot
lid is van
'e terreinen hun
en, waardoor de
krijgen Senator
Ie, dat men het
•n stad van vijf
geval zouden er
Uit Colombia wordt gemeld, dat daar
Zondag bij de verkiezingen bloedige botsin
gen hebben plaats gehad; 10 peraonen aar
den gedood en IS gewond.
Jacouea, uk ken
mijnheer Medway
Tuist die gemakkelijkheid deed hem aarzelen.
ft Was haast niet te gelooven. dat de moorde
naar zich zoo maar aan herkenning zou bloot
stellen en dat gevaar bestond toch ais hij
in ’t openbaar met Myra ging dineeren
liligheid te hebben ver
in aansluiting op mijn vorigen brief hier
onder een tg e bijzonderheden over de zwarte
vreemdelingen te Parijs. Eigenlijk zijn ze
meer zwart dan vreemdeling, want de
meeste dezer negers hebben tijdens den
oorlog voor Frankrijk gevochten, maar de
echte Franschman beschouwt een kleur
ling nu eenmaal niet gemakkelijk als zijn
gelijke.
Ef zijn hier kleine cafétjes en restaurants,
waar alleen negers komen. In een dier ge
legenheden hoopte ik stof voor dit artikel
tje op te doen en zoo stapte ik gisteravond,
om een uur of tien, een der negercaparets
binnen Het was een klein, laag zaaltje,
overvol mannen, allen zwart en er was geen
enkele vrouw. Ik hoorde lachen en Fransch
en Engelsch spreken. Maar dat alles drong
eerst later tot me door, want Ik had eenlge
minuten noodlg om aan de geweldige warm
te en den bijna ondocrdringbaren rook te
.wennen.
Aan kleine tafeltjes, vlak tegen den muu-,
werd een wonderlijk kaartspel gespeeld; ae
Br ie een nieuw plan ontworpen om In eqpa
met den bouw te beginnen van een nieuwe
stad voor 4 mll'ioen menaehen. De „Meadow
Reclamation Commission" In den staat NeW-
Yeraey f* een vurige voorstander van het
sensationeel* plan, waarvoor 200 mlllloen
dollar gevraagd wordt om met de voorbe
reidende werkzaamheden te kui an begin
nen. Meer dan drie maanden lang hebben
de Ingenieurs der commissie het terrein be-'
studeerd waar de nieuwe stad gebouwd zal
worden en men was eenparig van oordeel,
dat er haast geen geschikter terrein te vin
den was voor den bouw van een Industrie
centrum dan de Hackensack-vlakte, die nu
een absoluut waardeloos terrein is. Het
transportvraagstuk wordt op ideale wijze
opgelost door de Hackensack-rivier, die 'n
de Newarkbaal uitmondt. Senator Wolber, d*
voorzitter van genoemde commissie heeft
dezer dagen een lezing over dit onderwerp
gehouden voor een vergadnlng van Industrl-
Waarin hU duidelijk uiteenzette, dat
de uitvoering van het plan een nieuwe
periode van welvaart sou beteekenen. Ver
schillende van dg grootste jndustrieele onder
nemingen hadden hem r*nds toezegging ge
daan. dat *U op de nlei
onderneming zouden Mud
stad levensvatbaarheid ÏB
Wolber deelde verd^M
plan berekend had BB.
mlllloen Inwoners In
in deze nieuwe industriestad reeds binnen
korten tijd 800 000 menschen wonen, en de
uitbreiding zal In soo'n zne’ tempo geschie
den, dat bet den groei van alle andere Ame-
rlkaanache steden in de schaduw zal stellen
De Amerikaansche bladen wijden lange arti
kelen aan dit grootoche plan, en er is bijna
geen enkele tegenstander, die de opwerplng
maakt, dat door den bouw van deze Industrie
stad de overproductie nog zal vermeerderen
Algemeen wordt de indruk er op gelegd,
dat een gunstig ge'egen Industrie centrum
de koopkracht zal verhoogen. In Amerika
heerscht, ondanks de malaise, toch nog een
economisch optimisme. Ook in dezen slechten
U)d maakt men In Amerika plannen waar
men In Europa den spot mee drijft.
Het Is seer goed mogelijk, dat het gouver
nement van New-Yersey de benoodlgde 200
mlllloen Dollar beschikbaar zal stellen.
De Oostenrjjkache regeering wil de staats
uitgaven voor 1932 verminderen. Naar een
der bladen meldt, sullen alle departementen
instructie ontvangen om de uitgaven voor
1932 met ten minste 2 procent te verlagen,
waardoor men een besparing van ongeveer
50.000.000 schilling verwacht te verkrijgen.
Verder sullen, volgens het blad, in de toe
komst soo weinig mogelijk nieuwe wetten
worden Ingediend, teneinde nieuwe uitgaven
te vermijden.
Ook aan ds bondslanden en de gemeenten
aal bet worden verboden, de uitgaven te ver
hoogen.
Tenslotte beeft het departement van bto-
nenlandsche zaken aangekondlgd, dat bet de
salarissen der ambtenaren wil verminderen
en ook maatregelen wil treffen om te verhin
deren, dat dubbel salaris wordt genoten.
Naar aanlei^jng van het tusschen Schober
en Bethlen afgesloten OostenrUksch-Hon-
gnarsche vriendschapsverdrag. komt de
„Oesterr Volkswlrt" met de onthulling, dat
„voor de wisseling op den Ballhausplatz
Bethlen op goede gronden had kunnen reke-
kenen op een anderen Inhoud van het ver
drag." Volgens het blad sou dr. Seipel als
minister van bultenlandsche zaken bereid
zijn geweest een defensief verdrag met Hon
garije aan te gaan, waardoor Oostenrijk vas
ter san het half dictatoriaal geregeerde Hon
garije zou zijn gekoppeld.
tang I
ij behoefde niets anders
te doen dan een politieagent te roepen, den
moordenaar aan te wijzen en hem te laten
anesteeren. Heel eenvoudig. Te eenvoudig.
te bespreken.
i vent daar aan dat tafeltje in den
1 too plotseling om, di kkop
r rechts, die met dat meisje
helgele japonnetje zit te spreken,
groote groepen Ingedeeld. De eerste groep
omvat alle gehuwde en ongehuwde mannen
tot 35 Jaar, ds tweede groep de organisatie^
der mannelijke jeugd van 15—25 Jaar, ver»
volgens de katholieke Vrouwenbonden, cci
ten slotte de vrouwelijke Jeugdo. ganisaties
waarin zijn ondergebracht alle jonge meisjes
van 1525 jaar. Tegelijkertijd is Iedere pa
rochie in Mexico in vier groepen Ingedeeld
Al deze groepen te samen vormen de Dioce
sane Bonden en deze vormen weer de grond
slag tfan geheel de Katholieke Actie in
Mexico.
zonder eerst zijn veiligheii
zekerd.
En nuWally werd heen en weer ge
slingerd door tegenstrijdigs gevoelens, 't
Gedoe van den moordenaar was nagenoeg
een geniale zet. Hier in de club was hij heel
veilig. Geen enkele van de gewone bezoekers
kende hem, noch sloeg iemand acht op hem.
De leden bleven altijd in groepjes bijeen,
zoodat de moordenaar de club zonder vrees
voor ontdekking kon bezoeken. De politie
kwam er zelden, behalve als de eigenaar van
grenzen der geoorloofdheid over-
die gelegenheden waren, sinds zijn
veiligheid in gedrang kwam, zeer zeldzaam
geworden.
Neen, in 't algemeen, stond Gerald Wace
tamelijk veilig dat wil zeggen en nu
g remade Wally boosaardig -bij had veilig
gestaan I
Van waar hij zat kon hij zien boe Myra een
pleidooi scheen te houden voor haren gezel
Een- of tweemaal liet de moordenaar z’n
oogen doelloos in de richting van Wally gaan
en dan sloeg Wally onmiddellijk z’n oogen
neer en verborg zich achter een krant. Een
herkenning door den moordenaar kon voor
hem noodlottig zijn. Op de eerste plaats
kon hij wel eens bang worden en ontsnappen
en op de tweede plaats, en wat waarsemjn-
Avlateur: „Ik was bezig een wereld
record te maken."
Dorpsbewoner: „Nou dat Is je
gelukt. Jl) bent de eerste In dit dorp,
die uit een boom naar benedeA klom,
zonder dat )e er eerst in geklommen
bent.”
maakt terug te koeren tot den intenatevea
boycot, voegde de minister hier aan toe.
dat de regeering voortdurend da ontwikkeling
der situatie gadeslaat
In antwoord op ds vraag of reeds een
Commissie van Deskundigen was samenge
steld om de blzonderheden na te gaan van
een in Indl8 te vestigen academie voor of
ficieren van bet Indische Leger, deelde Benn
mede, „nog niet, maar ik pleeg in deae aan
gelegenheid overleg mei het gouvernement
ln ludie.”
Benn verklaard* voorts, dat teneinde bet
risico te vermijden van een mogeiUk voorult-
loopen op den gunstigen afloop der huidige
situatie, voorgesteld was het verstrekken der
wekelUksehe regeerlngsmededeeUngen be
treffende Indli op te schorten.
Onze Duitsche briefschrijver maakte deser
dagen reeds melding van een werk in meer-
dere deelen, waarin de Duitsche justitie
uiting geeft aan ta’looee klachten over de
slechtheid van het menschdom, en speciaal
van de gebroeders Sk'arek, die binnenkort
In de gelegenheid gesteld zullen worden het
hunne bU te dragen aan de reeks finan
cieel* en andere schandalen, die de rechters
van Berlijn in de laatste paar jaar te be-
oordeelen kregen.
Naar aanleiding van deze formidabele
aanklacht deelt Lehnau in de B. Z. am
Mlttag nog eenlge bUsonderheden mee, die
wel een heel eigenaardig licht werpen op
de mentaliteit van deze drie gebroeders, die
kans zagen de goegemeente voor een acht
tien mlllloen Mark op te lichten.
Ongeveer een heel deel van het dossier
behandelt de zucht naar overvloed en wel
lustig zwelgen, die den gebroeders tenslotte
a'len eerbied voor de wet ontnam. Genieten
Immers maakt gemeen, zelde Schiller reeds.
Het Is wel een duidelUke aanwijzing hoe sterk
hun zucht naar buitensporigheid was, dat
deze zelfs in hun bibliotheek tot uiting
kwam.
De catalogus van dese boekerij, dien de
justitie in haar aanklacht-dossler heeft op
genomen. noemt slecht* titels en prijzen, en
daaruit blUkt, dat de Sklareks In zóóverre
hun principe zijn nagekomen, dat ze zich
geen boeken van minder dan vijftig Mark
winkelprijs hebben aangeschaft I De catalogus
noemt o.a. een exemplaar Byron van tachtig
Mark, een Peter Sch'emihl van 90 Mark en
een exemplaar van Shakespeare’s Ham 1st. k
honderdvljftlg Mark
De edele textlelmagnaten schijnen er een
uitgesproken voorliefde op na gehouden te
hebben: wat zij aan meesterwerken der
woordkunst bezaten, was uitsluitend In lux*-
ultgaven. in prachtbanden; men vond echter
een wetboek van strafrecht, dat niet eens
was opengesneden, en slechts een armzalig
reclame-exemplaar was
Hieruit zou men toch hun toegankelijk
heid voor ware kunst en schoonheid moeten
aflelden. Nu doet zich echter het geval voor,
dat de hel'zame invloed van groote geesten,
als Shakespeare bijvoorbeeld. Is af ge ketst op
hun verhard gemoed óf dat sU van hun
heele bibliotheek weinig of niets gelezen
hebben. Genoemde BerlUnsch* schrijver is
geneigd het laatste te veronderstellen, want
een zoo groot zedekundlg genie als Sha
kespeare had hen toch geweldig moeten ont
roeren, vooral In een luxe-ultgavel
Als ze maar een tien minuten in Hamlet
gelezen hadden, dan waren die honderd-
vjjftlg Mark tenminste niet voor niets weg
gegooid. Wie weet, hoeveel dan van de aoht-
Uen mlllloen nooit verloren gegaan wast
Want alles, wat bijvoorbeeld Polonlu* In de
derde acte zegt bjj 1 afscheid van s|jn zoon
Laertes. had den Sklareks toch als een
gloeiend stempel tn de zie! moeten branden I
Zoo zegt de wjjze Polonlus tot zUn zoon:
„Wees vroolük wel, maar nooit gemeen. De
Sklareks dachten en deden juist het tegen
deel Tegenover hun grenzenloose luxe in
kleedlng stelt Polonlus zijn: „Wanneer uw
geld 't gedoogt, uw kleedlng kostbaar zij, en
niet T opva'lende, wel rijk, niet bont.” En
tot slot geeft hu zijn alles-otnvattende ver
maning „Maar boven alle*, wees uzelf steeds
trouw, en daaruit volgt, gelijk op eiken dag
de nacht: GU zult niet valsch zijn jegens
wlen dan ook
Lehnau Wenscht, dat de Duitsche wetten
nog wat strenger waren; want dan zouden
de Sklareks, alleen al om Polonlus' wnnritaü
In hun eigen boekerij, gevoelig gestraft kun
nen worden, wegens verzuimde gelegenheid
tot ontwikkeling, en minachting der klas
sieken 1
Om dan van hun andere „looze streken"
nog maar te zwijgen.
lijker was, kon hij Wally wel eens met cijn
aandacht verteren, maar daa met een minder
goede bedoeling.
Dat moest tot iederen prijs vermeden wor
den. Wally huiverde bij de gedacht* aaa den
plotselingen dood van Venning.
Op dat oogenblik kreeg hij den dikken en
vroolijken Jacques Dorian in ’t oog.
De eigenaar van de club drentelde soo’n
beetje rond in de nabijheid van Wally, als
wenschte hij te weten of hij hem met een
praatje kon dienen. Dat was niets ongewoons,
want behoorde Wally niet tot de trouwste
clubleden en, wat meer beteekende, tot z’n
beste klanten 1 Vandaar die afwachtende
houding
Wally maakte hieraan een einde door hem
een sullen wenk te geven.
De dikke Franschman, dis juist deed alsof
hij Wally nu eerst opmerkte, kwam met een
stralend gezicht naar hem toe
Hij schudde hem hartelijk de hand.
„Goeden arond, mijnheer Chatterton,”
zei Jacques met Fransch accent, Uk meen,
dat men u zoekt.’’
Dat was ook zoo. maar Wally had ernstiger
hoek— kijk niet zoo
lanp den muur i
met dat
gezien t Wie is dat r*
Jacques koerde zich op z’n dooie gemak om,
en motiveerde die beweging mat een wenk
aan het orkest om da ooren van de gastan
De krijgsraad, die generaal Butler zal be
rechten wegens de beleedlgende woorden door
deren ten opzichte van Mussolini gesproken,
zal den Hen Februari büeenkomen
Adams, de minister van Marine, heeft ver
klaard, dat de dttingen openbaar zullen zfjn,
tenaU Butler beswaren hiertegen oppert.
De industrieel Philippe, oprichter van
Soclété de Landrecles pour l'exploltatlon de
racine de manloc”, die beschuldigd wordt
van oplichting van een bank te Reims voor
een bedrag van 15 mlllloen frx la in de Santé
opgesloten.
WOENSDAG FEBRUARI 1931
HILVERSUM. U75 M. Uital. VARA-
Uitzending 8.00 GramofooupL 9.25
Orgelspel Joh. Jong 10 15 orgelspel Joh.
Jong 10.30 P. J. Kers: „Onze Keuken"
IIjOO Gramofoonpl. 11.06 Mevr. N. L.
Heybroek-d'Ancona: ,JJe lichamelijke ver
zorging van den kleuter” 1135 Gramo
foonpl. 12.00 Polltleber. 12.15 Concert
VARA-septet o.l.v. Ia. Eyl en gramofoonpL
2.15 Vrouwenuurtje 3.05 Gramofoon-
platen 3.10 K. de Boer:' „Eerlijke Han-
delsmethoden" 3.25 &ramofoonplaten
3 30 „Maak het zelf". Céllne Schaake-Ver
kozen 4.20 Piano-recltal, Joh. Jong
4.50 Klnderuurtje 5.15 Concert VARA
Mandoline-Ensemble o.l.v. Joh. B. Kok 7.00
Prdf. Dr. H. J. M de Weve: „Zien de' dieren
de wereld In dezelfde kleuren als de
mensch?” 7.30 Polltleber. 7.45 Vervolg
Concert Mandoline-Ensemble 8.15 Ultz.
vanuit Den Helder. M.m.v. het VARA-orkest
o.l v. Hugo de Groot 8.35 Toespraak
9.00 Vervolg jiltz. uit Den Helder 9.30
Hoorspel .B.O.8.Rao Rao Foyn...." Ds
Krassin redt de Italia, van Friedr. Wolft.
Bewerk. M. Sliyzser Het Groot Volkstooneel
o.l.v. Herman Bouber, Willem van Capellen,
Ben Oroeneveld 10.30 Slot-ultzendtng uit
Den Helder 11.00 Vaz Dlas 11.10
Gramofoonpl.
HUIZEN. 398 M. Uital. N.CJLV.-altsen-
ding. 8 00—8.15 Schriftlezing 8.159.30
Gramofoonpl. 10.3011.00 Ziekendienst
11.0012.00 Concert. M. F. Jurjaanz, harmo
nium en mej. D. Mtjnhout, sopraan 12.00
12.30 Gramofoonpl. 12.302.00 Concert
ter geleg. van het 2-jarlg bestaan v. h.
NCRV-Dameskoor. M.m.v. het NCRV-Dames-
koor en H. Hermann (viool), P. v. d. Hurk
(fluit) Johan van Glnkel (klarinet). K F.
Bareeroi cello) mej. Lulse Laurenroth (plano)
en harmonium). 2.00—2.30 Gramofoonpl.
2.30—3 00 Lezing van Christ. Lec
tuur 3.00—4.30 Concert. Mevr. J. Hek-
ker-Van Evsden (sopraan). Plet Zwager
(tenor), Eveline Lopes Salzedo (viool)) en
Ann'e de Ridder (nlano) 4.30—t4 45 Gra-
mofoonplaten 605.00 Klnderuurtje
6.007.00 H. Pilon: „Het kalkvraqgstuk”
7.00—7.30 Onderwijsfonds voor de binnen
vaart 730—5.00 dr. G. Esaelink: „Ons be
staan een worsteling om het leven” 8.00—
IOOO Uitzending eener Kweekschool-
Demonstratle van het Leger des Heil*, vanuit
de N.Z. Kapel te Amsterdam. Leider: Komm.
Bouwe Vlas 10 00 Vas Dlas 10 10—11.30
Gramofoonplaten.
DAVENTRY. 1554.4 M. 10.35 Morgen
wijding 11.05 Lezing 12.10 Gramofoon
platen 1.20 Orkestconcert 2.20 Con
cert. A. Pendarvus (alt). M. Lang (tenor)
2 45 Schooluitz. 3.50 Concert Orkest.
8. Russel (cello) 5 06 Orgelspel door R,
New 5 35 Klnderuurtje 6 20 Lezing
6 35 Berichten
Smith (cello).
Lezing 745
Szigctl (vlooi), B. Maine (declama
en orkest 9.20 Berichten 935 Vervolg
concert 10 40 Lezing 10.55 Berichten
1100—12 20 Dansmuziek
PARIJS „RADIO PARIS". 1725 M.
8 05 Gramofoonpl. 12 50 Gramofoonpl.
4.05 Gramofoonpl. 630 Gramofoonpl.
9 05 .Xa Damnation de Faust” van H. Ber
lioz. Koor, orkest en solisten.
LANGENBERG. 473 M. 8.20—7 20 Gra
mofoonpl. 93511 15 Gramofoonpl.
11.30Gramofoonpl 12 25—1 50 Orkest-
ooncert 4 206.20 Orkestconcert 7 06
8 10 Orkestconcert 8 35 Concert Orkest
M v. Bastildes (alt). Daarna berichten en
tot 11 20 Orkestconcert
KALUNDBORG. 1153 M. 1120—130 Or-
keatoonoert 2 504 50 Orkestconcert en
voordracht 8.20736 ..Famtllen Hansen"
van Jena Loaher 7.35—736 Viool - recital
door O. Fessel 7.55—830 Flnd-rup
Lade”. Hoorspel van H. Tandrup 8 30
9 30 Orkestconcert 9 45—1020 Kamermu
ziek. Blazers-Enaemble 10.201150
Dansmuziek.
BRUSSEL, 5083 en 335.2 M. 520 Gra
mofoonpl. 6.06 Dansmuziek 7.20 Gra
mofoonpl. 7 50 Gramofoonpl. 8 20 Mili
taire muziek 8 40 Liederen 830 Mili
tair* muziek 920 Vervolg Militaire
muziek 9 50 Dansmuziek 338 2 M.
5.20 Orgelconcert 6 05 Concert georga
niseerd door de BAROV 7.30 Gramofoon
platen 7 35 Declamatie 7.50 Gramo
foonplaten 8.20 Muzikaal Intermezzo
830 Concert. Orkest en vlooi.
ZEESEN, 1635 M. 5 40—1120 Voor
drachten 11.2012 15 Gramofoonplaten
12.15—1.20 Berichten 1.20—230 Gramo
foonpl. 230350 Voordrachten 3.50—
450 Concert 4 507.15 Voordrachten en
lezingen 7.20 „In den Bergen”. Solisten,
koor en orkest. Leiding Hans Adolf Winter
7 C5 Dialoog 8 30 Siebzlg Minuten
Patching 9 40 Berichten en daarna Popu
laire Muzleft.
hij op zijn nagels en onmiddelliik daarop
herinnerde hij zie de toespeling van Guest,
maar nu begreep hij ze. Dat klopte. Nu had
hij zijn mannen*. Hi) glimlachte, met zich
zelf ingenomen, en atond op.
Van ter zijde had hij gezien, dat Gerald
met den kellner afrekende.
Broeder en zuster verlieten de club op een
veihgen afstand gevolgd door Wally.
Buiten namen zij afacheid en Myra nam
een taxy, en gaf het adres van haar huis op,
hetgeen Wally kon opvangen.
Gerald nam de richting van Leicester
Square, en stapte stevig door en schijnbaar
onbewust van de schaduw, die hem volgde.
De achtervolging duurde zoo lang, dat
Wally’» geduld danig op de proef werd ge-
steld/Daar hij Aooit veel geloofen had. was
hij niet weinig vermoeid toen hij dsn moor
denaar langs Piccadilly, Waterloo Place,
Trafalgar Square en Northumberland Avenue
gevolgd was. Niettemin scheen zijn prooi
z’n voorliefde voor een wandeling eens te
willen involgen en steeds voorwaarts ging
het door het Charing-Cros»-Station van den
ondergrondschen spoorweg. De trappen op
naar de Hungerford Bridge aan den overkant.
Je brug over en in de richting van Water-
ioo-atation.
[enoot.
Jat is,” en zijn stem
slonk tot een vertrouwelijk gefluister, „mijn
heer Medway. Hij komt nog niet lang naar
de club, is ’t wel T Ik Tieb waarachtie nog
heelemaal vergeten hem aan te bevelen maar
hij heeft heel goede relaties, begrijpt
uw dienst. Ze zeggen, dat hij een lid
’t Hoogerhuis. Maar ik weet niet of 't waar is
„H’m,” bromde Wally. „Schitterend. Wat
is ’t voor ismand
„Hij is juist als zoovele anderen van die
dolle ik wil leggen— van die Engelschen.
Altijd den grooten mijnheer uithangen met
heel veel noe boemt u dat allures, met I”
Wally knikte. „Dank ie, Jacques,” zei hij,
„Tten je die dame ook T"
,,’t Spijt me,” zuchtte Jac
zijn vriendinnetje niet. Is miji
misschien een vriend van u t'
„Vriend T Ta eh we hebben samen
nog met modderkluiten gespeeld."
„Ha.” knikt* Jacques begrijpend, „die
Engelschen hebben leuke spelleties met
Was zijn buurman beter in z’n humeur
geweest, dan zou hij z’n praatje nog wat
gerekt hebben. Maar Wally scheen hier
weinig lust toe te gevoelen.
,Julez I” was alles wat hij zei.
Met een uitdrukking van spil’ op t*n ge
laat boog hij hoffelijk en verwijderde zich.
Terwijl hij broeder en zuster gadesloeg,
viel het hem op. dat Gerald herhaaldelijk
zijn vingers naar z’n lippen bracht, ata
Het schUnt dat de gramofoon- en radio-
manle. die sinds eenlge maanden te Parijs
heerscht en waarover Ik In een mijner vorige
brieven geschreven heb, de bekende drup
pel is geweest, die den Parijschen lawaal-
beker heeft doen overloopen. De overheid
heeft begrepen, dat het leven In de Fransche
hoofdstad reeds sinds jaren zenuwsloo-
pend en afmattend tharts werkelijk ón
mogelijk begon te worden en ze heeft den
strijd tegen alle overbodige geluiden met
kracht aangepakt. Gisteren zijn althans
buitengewoon strenge bepalingen gemaakt
en het laat zich aanzien, dat, indien aan
deze bepalingen tenminste de hand gehou
den wordt, de zenuwen der ParUzenaars. die
door de einde loose symphonic der wereld
stad hopeloos van streek dreigden te raken,
thans eindelijk wat tot rust zullen kunnen
komen.
Zoo is het kloppen van kleeden en tapij
ten. na negen uur ’s morgens, verboden;
hebben de sirenes en bellen der fabrieken
slechts vUftlen seconden om den werklieden
het begin en het einde van den arbeid aan
te kondigen. Verder zun de meeste geluiden,
di* niet strikt noodlg zijn, verboden, terwijl
de marktkooplieden (in Parijs heeft iedere
buurt haar markt), de radioliefhebbers, de
autobusbeetuurders, de bezitters van auto
mobielen en motorrijwielen, kortom allen,
die in het orkest van geraas en getier een
Instrument bespelen, zich vanaf heden aan
zekere uren van geluidloosheid te houden
hebben. Inderdaad een prachtige maatregel.
Maar toch ontbreekt ook hier de tradltio-
neele keerzijde der medaille niet. Na de
meeste schilderachtige, oude stadsbeelden,
gaan nu ook de oude geluiden verdwijnen.
De claxons moeten minder hard en minder
lang schreeuwen, de sirenes minder gillen,
de autobussen minder "daveren; prachtig I
Maar den .traccommodeurs de porcelains'
(zij, die de gebroken potten en pannen en
de dito borden en kopjes weer heel maken)
den stoelenmatters. den tweedehandskoop-
lieden. den straatmuzikanten en orgeldraai
ers, allen, die de herinnering aan het Parijs
der middeleeuwen levend hielden. Is een
volkomen zwijgen opgelegd. En dat is eigen
lijk jammer, want hun lawaai wa^ zoo heel
erg nog niet en vormde stellig niet den on-
aangenaamsten toon in de cacophonie der
moderne stadsgeluiden. Maar tenslotte waren
dergelijke drastische maatregelen inderdaad
meer dan noodlg, terwijl deze oude bedrij
ven bovendien toch tot verdwijnen gedoemd
waren: de moderne stad heeft geen plaats
en geen tijd voor „porteurs d'eaü" (water-
bezorgers dit is een beroep, dat slechts de
oudste ParUzenaars maar van overlevering
kennen), voor geitenhoeders (tot voor eeni-
ge maanden kwam de „geitenmelkboer"
met zijn geiten en zijn hond de melk, m
Parijs aan de liefhebbers van geitenmelk
leveren), terwijl bet roepen van den oublle-
enventer en van den „marchand de mou-
ron" (een soort vogelzaad) eveneens al tot
het verleden behoort.
Een mijner collega's heeft het verdwijnen
dier oude beroepen belangrijk genoeg ge
lékt, om er een onderhoud aan de prefec
tuur van polltie over aan te vragen. Men
"heeft hem daar medegedeeld, dat hU niet
de eenlge was. wlen het verdwUnend middel-
eeuwsch Parijs ter harte ging en ook dat
men tegenover deze verouderde beroepen
met de grootste welwillendheid zou optreden,
terwijl de straatmuzikanten en orgeldraai
ers voorlooplg nog over dag zouden kunnen
spelen, natuurlUk. indien voorzien van een
speciale vergunning. Zoodat de komende
dagen zullen zUn die der laatste kreten \an
krantenverkoopers en porselein-menschen
en van den zwanenzang van straatmuzikan
ten en orgeldraaiers.
Zelfs de markt moet minder luidruchtig
worden en de huisvrouwen zullen zich er
aan moeten wennen hun inkoopen zonder
gepraat en gelach te verrichten. Ln Indien
we nog een paar stappen verder gaan in
deae richting, dan zal spoedig slechts de
sprekende film het recht hebben in Parijs
een woordje ln het midden te brengen
Maar aangezien we hier al sooveel polltle-
Verordenlngen gekend hebben, waarvan wc.
na de bekendmaking, nooit meer iets ge
hoond hebben, denk ik dat het ook dezen
keer wel niet zoon vaart zal nemen!
kaarten waren ongeveer tweemaal zoo groot
als de kaarten die men gewoonlijk aantreft
en de figuren hadden met het gewone aas,
heer, boer en vrouw niets gemeen. Het
scheen echter geducht te spannen, want af
en toe klaterden woedende .uitroepen en
scheldwoorden fel op
Ik vond een^plaats aan een der tafeltjes.
„Eigenaardig spel", zei Ik, bU wijze van.
inleiding, tot een müner huurlieden. Is het
moelluk
„Gaat nog al," antwoordde deze en
zonder eenigen overgang „U bent jour
nalist?”
„Ja,” antwoordde Ik. „Ik schrijf een artikel
over de vreemdelingen te Parijs Maar naar
uw Fransch te oordeelen, bent U geen
vreemdeling.”
„Het verwondert u, dat ik correct Fransch
spreek,” merkte hU lachend op. „Maar ik
ben geboren op Guadeloupe en dat Is sinds
1643 Fransch; mijn land Is dus heel wat
langer een deel van Frankrijk dan vele
Fransche provincies I”
„Waarom komen er zoo vele negers naar
Parijs?” vroeg Ik. Maar hU had geen gele
genheid te antwoorden, want een jonge
neger, achter ln de zaal, begon plotseling te
zingen.
De Arenas” meldt, dat het da ArgsotUn-
sche politie gelukt ia. de groep anarchisten,
die vroeger onder leiding stond van den reeds
terechtgestelden Dl Giovanni. onechadelUk
te maken. Op den dag d«r terechtstelling
van Di Giovanni drong de politie in de voor
stad Bursaoo van Buenos Aires een villa bin
nen, waarin het hoofdkwartier der anarchis
ten was gevestigd. Er ontstond een schiet
partij. waarbij twee anarchisten werden ge
dood en de eenlg overlevende, Scarfo, werd
gearresteerd. Ook een politieagent kwam om
het leven. In de villa werd een geheel arse
naal van machinegeweren, revolvers. karabU-
nen en ontplofbare stoffen gevonden als
mede een valschemunterswerk plaats met ge
heel voltooide nagemaakte bankbiljetten tot
waarde van te samen 200 000 peso's. Ook
Scarfo la ter dood veroordeeld en reeds te
rechtgesteld.
een heer, die aan een afzonderlijk tafeltje
zat.
Deze was gekleed in avondcostuum en zijn
hart stokte toen zijn oog op dat onberispelijk
en schijnbaar onverschillig heerschap viel.
Hij was volgens Wally's oordeel middelmatig
groot en knap, en hij had krullend haar maar
t was vooral zijn gelaat, dat Wally’s aandacht
trok.
Het geleek veel op dat van Leslie Wace en
toch was Myra’s gezel Leslie niet. Een paar
rimpeltjes onder zijn oogen gaven hem een
ouder aanzien, ook droeg hij zijn haar anders
en waren zijn schouders breeder.
Als een bliksemstraal schoot het door Wal-
ly’s brein.
Die man was Gerald Wace, Gerald Wace,
de beruchte moordenaar. Na di* ontdekking
bleef Wally eenlge oogenblikken roerloos,
als in een droom zitten. Gerald I Wat een
ijzeren vent l Gezocht te worden vanwege
vijf moorden, er nog een in petto hebbende,
en zich dan nog in 't publiek te durven
vertoonen.
Weliswaar was er niemand, die er positief
zeker van was sinds de laatste tien jaren
Gerald Wace ontmoet te hebben, zelfs Myra
of Leslie niet, die hem toch zouden moeten
tert.zkennen. Myra en Leslie. Hier zat de
moordenaar aan dezelfde tafel als Myra.
Zoo’n leugenach
Wally aarzelde.
Ofschoon de godsdienstige vrijheK der
Mexicaanache Katholieken nog steeds be
perkt is. hebban de katholieken toch reeds
de handen ineengeslagen om met vereende
krachten de katholieke actie tot bloei te
brengen. Alle godsdienstige en sociale grond
slagen moeten weer vernieuwd worden. BU
de organisatie der Katholieke Actie ln Mexico
houdt men zich stipt aan de wenken en ver
ordeningen. aooals die door den H. Vader
zUn gegeven. Mgr Pascual Dias, Aartsbis
schop van de stad Mexico is de Hoofdpre
sident, die te samen met de overige bisschop
pen de statuten en werkwljse van ds katho
lieke actie heeft ontworpen. Heel do organi
satie 1* ondergeschikt aan de kerkelUke
autoriteiten, zooala dOOF den H. Stoel is
voorgeechreven. Plus XI hoeft immers be
paald dat bet werk van de katholiek* actie
onder strenge tucht moet staan om goede
vruchten voort te brengen. (PauaelUk schrij
ven van Februari 1926).
De nieuwe organisatie ln Mexico beeft
vooral ten doel om alle sociale standen on
der de katholieken, oud en jong, mannen en
vrouwen voor hare Idealen te winnen. Mgr.
Pascual Dia* beeft alle katholieken in vier
In antwoord op desbetreffende vragen,
deelde de minister voor Indit, Wedgwood
Benn ln het Lagerhuis mede, dat de tijd
nog niet daar is om ds resultaten der In
dische Ronde Tafelconferentie en de onvoor
waardelijke vrijlating der Congres-leiders te
waardeeren.
Met referte aan de persberichten, volgens
welke Gandhi den wensch beeft kenbaar ge-
De chemische deskundige Prof. Höntg-
sctunldt, stelde zich in zUn rapport op een
absoluut afwUzend standpunt betreffende de
experimenten van Tausend. TaugpM's ..har
monisch systeem" was niet veel Jmers dan
kinderspel. -r
„180 elementen” Is volgens hem het werk
van een genlalen krankzinnige, die tegelij
kertijd een niet-natuurwetenschappelljk ge
vormd mensch is.
In aansluiting op de verklaringen van de
deskundigen, merkte Tausend op: „Iedere
leek weet, dat elementsveranderlng bestaat.
De wetenschap weet dit niet.”
De verdere bewijsvoering werd hierna ge-
elndlgd-en de sitting werd geschorst
Woensdag.
-M.
Het orkest had reeds lang het vorige num
mer beèindigd en op dit oogenblik begeleidde
het een weeklagende sazophoon, die de
bekoorlijkheid van een zekere Dinah ver
tolkte. die baars gelijke niet had in den Caro-
lina-Staat.
In neerslachtige stemming zat Wally 1
roolcen en hij luisterde lAtusschen met klaai
Ui)kelijke verveling naar de beeache aankon
diging van den pianist, dat hij „wou hebben
een Oceaan-schip om te ijlen naar z’n Dinah.”
Het leven is gebaseerd op alledaagschheden.
Als de heer, die tegenover hem was gaan
gitten, hem niet had toegevoegd „dat meisje.
dat daar juist binnenkomt is 'n perzik’’, dan
had Wally hoogst waarschijnlijk het binnen
treden van Myra Wace niet eens opgemerkt.
Terwijl zijn blikken langzaam de dame
tochten, voor wie zijn bewondering gevraagd
werd, zag en herkende hij haar. Hij stond op
het punt op te staan en haar toe te wenken,
toen een onverklaarbare drang zijn hand
weerhield. Deze terughoudendheid was, al
hoewel er geen reden voor bestond, van zeer
rotandigen aard. Wally zag hoe zij de zaal
oorging en boe zij zich neenette tegenover
Officieel wordt medegedeeld, dat de Ko-
ntaig van Sweden geweigerd beeft *Un toe
stemming te verleenen roer bet huwelijk
van zijn kleinzoon Prins Lennart met mej.
Karin Nlesvandt.
Naar verluidt is de Prins echter bereid
alle gevolgen, die een huwelUk met - mej.
Nlesvandt met zich mede sou brengen, op
zich te nemen. De datum van bet huwelijk
is echter voor onbcpaalden tUd ultgesteld
Het was monotoon en melancholiek.
De stilte was volmaakt, nog lang nadat de
laatste klanken vervlogen waren
„Houden de zwarten van muziek?”
„Ja, we spelen banjo, gultaar en vooral
saxophone”
.En dansen
„Dat is voor 's-Zaterdags en 's-Zoadags".
„Welke beroepen oefent u hier uit
„Velen onzer zijn chauffeur, kok, kellner,
anderen zijn electrlclen, sommigen kantoor
bedienden. Ook zUn er die geen werk heb
ben."
„Dus de meesten uwer zjjn echte Fran-
schen
„Ja. als er oorlog Is. Onze vaders en ooms
hebben voor Frankrijk gevochten..,, en
hoeveel oorlogsverminkten zijn er niet ln
deze zaalMaar, als de oorlog voorbU Is
en wij werken willen, zooals Iedereen, dan
wil men ons niet, wegens de kleur van onze
huid.”
„Het is als met de formulieren voor de
pensioens," voegt een andere neger er aan
toe. WU zijn niet op de hoogte met al die
formaliteiten en er is niemand, die ons wil
Inlichten
„Spreek niet met dien blanke," schreeuwt
plotseling een groote neger. „Waarom Is hl)
hier WU zijn geen wilde beesten, die men
komt beztaptigenLaat hem weggaan I”
De caféhouder, zelf een blanke, maar die
de negers door en door kent. zegt, als ver
ontschuldigend: „Ze zijn wat ongewonden,
omdat men soms tn de kranten over ze
schrijft als over halve wilden.”
,^a.” vervolgt de driftige neger. „U gaat nu
vermoedelUk schrijven dat we rauw vleeach
eten en dat we er niet behoorlUk bU loopen.
Dat is allemaal onzinSinds we elkander
kennen, dragen we kleeren en schoenen en
we eten als alle andere menschen
Werkelijk, het Is bijna onhoudbaar warm
in het klein* zaaltje en de sigarettenrook is
bijna tastbaar
Terwijl Ik den patroon betaal, vraag Ik
hem nog
„Zijn die negers niet getrouwd
„Zeker, verschillende zijn getrouwd, maar
ze nemen hun vrouw nooit mee uit; ze. zUn
te jaloersch."
„Geven ze voorkeur
blanke vrouwen?”
„O.” antwoordt hU lachend, „de liefde
heelt geen kleur en geen leeftijd.
H. d. J.
In het Lagerhuis werd medegedeeld,
dat van Juni 1929 tot September 1930 mu
nitie en wapens, benevens leger- en martne-
uitrustingsbenoodlgdheden tot een bedra*
van 44000 pnd. sterl. van Engeland naar
Rusland werd uitgevoerd. x
De Fransche parlementaire commissie van
onderzoek in zake de bankschandalen dringt
aan op uitlevering van den Italiaanschen
financier Guallno.
Guallno werd onlangs wegens benadeeling
van het Itallaansche economische leven tot
vUf Jaar verbanning op de Llparische eilan
den veroordeeld.
De commissi van onderzoek heeft zich
reeds met het ministerie van bultenlandsche
zaken in verbinding gesteld omde uitleve
ring aan de Italtaanache regeering te ver
zoeken.
Wilde tooneelen moeten zich Zondag Jl.
te Los Angeles hebben afgespecld bU de pre
mière van Charly Chaplins nieuwste Alm
„City Lights.''
Berichten ln de Engelsche bladen melden,
dat alle konlngen en koninginnen uit de
filmwereld aanwezig waren, geëscorteerd
door alle filmmagnaten van Hollywood! Een
ontzaglijke menigte wachtte bulten
schouwburg op de komst der .sterren".
PollUecordona werden verbroken, er
stond een schrikkelijk gedrang, soodat auto's
van den geneeskundigen dienst de gewonden
moesten weghalenCharley's limousine
werd telkens door de menschenmaasa tegen
gehouden en kon bU enkele meters tegelijk
voortkomen. Gloria Swanson, Mary Pickford
en Dolores del Rio. die tot de genoodigden
behoorden, konden slechts onder geleide van
de motorpolitie het theater bereiken.
Chaplins persoonlijke gasten waren nie
mand minder danprof. Einstein en dr.
Robert Millikan, een bekend Amerikaansch
astronoom.
„City Lights" is een zwijgende film.
