d^uitenlandsch c^Cieuivs PUROL bij Ruwe Handen. Doos 30 ct FEUILLETON \l derde blad UIT HET RIJKE NATUURLEKEN DE VIERDE SEPTEMBER BLADZIJDE 1 ZATERDAG 7 FEBRUARI 1931 ^^dierenliefde K.t Een tegenspraak Japansche Parlement Ruslands jeugd De Fransche Bankschandalen Aanslag te Berlijn MIER Uit den Duitschen Rijksdag De Belgische militaire credieten Gemengde buitenlandse he berichten De ramp op Nieuw Zeeland De Vrouw I te h T( t .j r Officieel 150 dooden Clemenceau en de Trappisten Vriendschap de is het Ernstig incident - 12 gewonden Een goed getraind rood leger /r Wie aal berechten? De begroeting Spriet Op den Reichsbahn-direktor gebouw met De aanslag op een ander gemunt Mooi besluit In het Engelsche Lagerhuis de doos achter zich (Wordt vuiMgdJ. A Minimumsalaris voor alle werknemers Betooging van den Deutschlandbund De Deutschlandbund hield in het Berlljn- sche Sportpalast een betooging. waarin het woord wérd gevoerd door den Rijksminlster van Financiën Dietrich, den Prutetechen Mi nister van Onderwijs Grlmme en den Cen- trum-afgevaardlgde Jooa. Te Tokio verbrijzelde iemand de ruit van de zaal, waar de begrootlngscommlssie be zig was te vergaderen. De scherven kwamen terecht op de leden der commissie. Er ont stond groote verwarring, waarbij inktkokers en andere voorwerpen door elkaar werden geworpen. Twaalf personen zouden gewond zijn. Kikt» gereed tot een onverhoed- De Fransche parlementaire enquëte-com- missle naar de financieele schandalen heeft van gedachten gewisseld over het voorloopig rapport van den rapporteur Buyat, die ver klaarde de door hem op 4 Februari Inge diende conclusies te handhaven, n.l. dat alleen het Hooggerechtshof bevoegd is om een zoo ernstige zaak van vermenging van politiek en financiën in al haar gecompli ceerdheid berechten. Eenlge leden der commissie sloten zich bij deze conclusie aan. Anderen. 01 Renaudel, vroegen de zaak in plaats van aan de po litieke jurldlctle van het Hooggerechtshof aan de gewone rechtspraak van het Assisen hof te onderwerpen. Toen alles hem duidelijk was, deed Guest een veerkrachtigen sprong naar boven en greep hij het uiteinde van de goot. Zonder moette werkte hij zich omhoog, totdat hij, al was het wat lastig, op den rand van de Bjj het reddingswerk te Napier is men er gisteren in geslaagd een schooljongen te be vrijden, die sedert het begin van de aard- bevlngsramp onder de pulnhoopen van een huis gelegen had. Ondanks de doorgestane angsten, was hjj nog volkomen bij zijn be wustzijn en vroeg hU onmlddellljk om drin ken. om vervolgens bjj het verdere reddings werk de behulpzame hand te bieden. De voedsel- en drinkwatervoorziening der stad is hersteld. igs de zakken, waarop had laten vallen hij keek naar boven en zag daar een vierkant stuk van den nachtelijken hemel en op dat zelfde oogenblik brak de maan door een wolkenbank. z Hij werd nu beschenen door dien matten glans en toen hij zijn oogen zoekend rond liet gaan, bemerkte hij een stuk paklinnen, dat een open ruimte van dun vloer bedekte. Dit besloeg ongeveer vier meter, maar er was een cirkel vormig iets onder het linnen, dat zijn aandacht trok. Vlug trok hij bet stuk linnen weg en hij zag vier ijzeren ringen in den vloer zitten, en een ervan stond in het linnen afgeteekend. Hij bukte zich, greep den dichtstbijzijnden Groote overstroomingen In Nieuw-Zuid wales Door den hevigen regenval in het Oosten van Australië zijn groote deelen van Nieuw- Zuidwales overstroomd, voornamelijk in de omgeving van Queensland. Een reeks steden staat onder water. De bewoners moesten zich redden, door zich op de daken der hul zen In veiligheid te stellen. Te Lismore kon een stoomboot zonder moeite door de hoofd straat varen en aan het reddingswerk deel nemen. Het spoorwegverkeer heeft groote stagnatie. Bij de voorgezette beraadslagingen in den Rijksdag over de begrootlng werd allereerst het woord gevoerd door de afgevaardigden Dr. Stolper (Staatspartij) en Dr. Neu bauer (K.P.D.) Tijdens de daarop volgende rede van den Centnim-afgevaardlgde Joos kwam het tot levendige* Incidenten toen de spreker heftig te keer ging tegen de NaUonaalsocialtsten. Zijn uiteenzettingen werden door de Nati onaal -socialisten met stormachtige protes ten en interrupties beantwoord, zoodat de Voorzitter Löbe meermalen om kalmte moest verzoeken. Toen de stilte niet terugkeerde, verzocht de voorzitter de Nationaal-socia listische afgevaardigden Koch. Brückner en Heines en tenslotte ook Vetter de zaal te verlaten. Onder hevig protest van hun par- tilgenooten gaven zij aan dit verzoek gevolg President Löbe verklaarde daarop, dat hij ook op andere rustverstoorders, wier namen hij zich op het moment niet kon herinneren, het reglement van orde zou toepassen. Het woord was daarop aan Dlngeldey (D Volkspartij), Smterendörffer (Chr. Sociale Partij), Mollath (Economische Partij) en Dr. Mlerendorff (Soc. Dem) De Nationaal-soci alisten stelden daarop verdaging voor, ter wijl president Löbe verzocht tot acht uur te blijven vergaderen. Aangezien voor den aanvang van de stemming de rechterzijde eendrachtig het huls verliet, was de Rijks dag niet in staat een beslissing op te nemen. De President plaatste daarop op de agen da van de zitting, welke heden te 12 uur zal beginnen, de punten: Voortzetting der debatten. Voorstellen inzake verandering van het Huishoudelijk reglement. De Poolsche vlieg er sk westie De ervaringen van Gruse De Duitsche sportvlieger Gruse, die na zijn vrijlating uit de Poolsche gevangenis den nacht ‘te Breslau beeft doorgebracht, heeft aan de „Schleslsche Zeitung” een verklaring afgelegd over zijn wederwaardigheden in Po len. Hij zetde om, dat de autoriteiten In het bijzonder belangstelling hadden voor even- tueele foto's. Op tafel lagen foto's, platen en andere zaken, tot een pak vereenigd en toen dit pak in zijn tegenwoordigheid was losgemaakt, kwam er een fototoestel van Duitsch fabrikaat voor den dag. Dit toestel aldus zeiden de autoriteiten moest van den gevangene zijn. Dit ontkent Gruse ten stelligste, aangezien hij zijn toestel in Schnel- demühl heeft achtergelaten. Men legde hem toen een foto voor eveneens van 4% x 6 cM -formaat en beschuldigde hem ervan, dat hU die foto gemaakt zou hebben. Deze foto was niet door hem vervaardigd, doch hU had haar slechts cedeau gekregen. Het zelfde probeerde men ook met 'n foto, die grooter was geweest, doch die men later op genoemd formaat had af gesneden. Voorts werd hem toegevoegd, dat hU leider van Stahlhelm zou zijn en tevens reserve-officier. Dit zijn volgens Gruse. alle dingen, die niet in overeenstemming zijn met de waar heid. Daarna werd een arrestatiebevel uit geschreven en werd hij te voet naar het sta tion gebracht om naar Lissa te worden ge transporteerd, hetgeen onder leiding van drie politiebeambten geschiedde. Nadat in de gevangenis vingerafdrukken van hem waren genomen, mocht hij den nacht op een brits doorbrengen. De bewakers waren zeer voor komend. Den volgenden dag trachtte men nog in een verhoor de tegen Gruse aange voerde beschuldigingen staande te houden, doch later werd vanwege de justitie medege deeld. dat zijn onschuld was komen vast te staan. Gebleken Is. dat de vliegmachine wegens gebrek aan olie geweigerd heeft. Gruse kreeg ten slotte bevel Polen zoo vlug mogelijk te verlaten. zachtjes wat overdruppelen op de tong van de bedelares. Dit voedingstafereeltje her haalt zich telkens als een hongerige mier om wat eten vraagt, zoolang de voorraad strekt deelt ze ^r van uit aan de eerste de beate, die er om vraagt. Koninginnen, larven en gasten worden op die manier gevoed. Zoolang dus een mier nog wat In den krop heeft, zal de mierenkolonie niet van honger sterven. Op het eerste gezicht lijkt het wel buiten gewoon menschllevend, of liever mler-llevend, dat de mieren zooveel over hebben voor haar medezusters. Want zelf neemt ze uit den vollen krop maar zoo weinig, als ze zelf hoog noo- dlg heeft. De rest is voor de gemeenschap. Ze torst het zware achterlijf naar de kolonie terug en deelt er royaal uit aan elk, die er om vraagt. Zou dit werkelijk niet echte naastenliefde zijn? Zoo oppervlakkig be schouwd wel. Maar men heeft kunnen con- stateeren (hoe. is me een raadsel), dat de mier een gevoel van genot ondervindt bij deze regurgitatie. dit „terugkeelen." Zoo is het hier niet een gevoel van naas tenliefde, maar eën welbegrepen eigenliefde, die de mieren aldus doet handelen. De Schepper heeft aan de redelooze dieren een gevoel gegeven, dat hen handelingen doet stellen, die nuttig of noodzakelijk zijn tot instandhouding van het individu en van de eigen diersoort. Het dier wordt daarbij uitsluitend en alleen geleid door de aange name of onaangename gevoelens, die iedere handeling met zich brengt. Het dier kan zich niet boven dit gevoelsleven verheffen. Het kan niet anders dan zijn lusten Involgen en vluchten wat hem niet lust. Dit is en blijft de eenige drijfveer ven al zijn doen en laten. Zien we nu een dier een of andere handeling stellen, dié schijnbaar niet In het voordeel is van het Individu, maar ten voor- deele van de eigen dierengesneenschap, dan kan het niet anders of aan die handeling moet voor dat dier een lustgevoel verbonden zijn. Dat ze dan strekt tot hell van de ge meenschap, Is niet een gevolg van een ver standelijk overleg, maar van de wijze schik king van den AlwUren Schepper, die èn het belang van het individu èn dat van de ge meenschap door een en deselfde handeling doet dienen. Voor een mierenverstand is dit altruïsme, dat bij de voeding zoo oogenschijnlijk naar voren treedt, dus geen bewijs. 't Legt slechts een heerlijk getuigenis af van een wijze Voorzienigheid. Die ook het kleine miertje niet ultsluit van Haar liefde volle zorg Het ministerie van financiën heeft volgende communiqué gepubliceerd: In tegenstelling met bepaalde persberich ten kan worden gemeld dat de minister van financiën geen mededeellng aan de Kamer commissie heeft gedaan omtrent eventueele wijzigingen, welke in de buitengewone be grootlng zouden kunnen worden aange bracht. Volgens Inlichtingen, In verband met de publicatie van dit communiqué ingewonnen, blijft het crediet van 300 mlllloen, dat Is be stemd voor de vestingwerken. In de buiten gewone begrootlng opgenomen Aan de „W. R Crt." werd Vrijdagochtend uit Brussel gemeld: ..Indien dit jaar niet 300 mlllloen. maar de helft daarvan voor for- tenbouw wordt uitgegeven, dan Is het om dat de onteigeningsprocedure geen on mid dellijke Inbezitneming der terreinen en ge bouwen, noodlg voor ultvoeilng van de ves- tingplannen, toelaat.” ring en trok een langwerpige valdeur naar boven. Hetzelfde deed hij met de andere ringen en een diepe, gapende kelder lag aan zijn voeten, die, behalve in 't midden, met doo- reedte en In tegenstelling met den vogelen-krop. blijft het voedsel In dien krop totaal onverteerd. De mier heeft er dus zelf niet het minste profijt van. al Is haar krop tot barstens-toe gevuld. Een klein klepje sluit den toegang naar he maag af en een miniem beetje behoeft het dier maar daarin te laten druppelen om zijn maal te hebben Volgeladen gaat zoo n mier naar de ko lonie terug en wat er dan gebeurt Is Iets, wat men in zoogenaamde kunstnesten met groote bewondering gadeslaat. Als ze met haar snoepgoed-buidel in de kolonie aankomt, bemerken de andere mie ren terstond aan den zoeten geur, dien ze met zich draagt, dat ze goede vangst heeft ge daan. Terstond snelt de een of ander op haar af en met haar twee sprieten, die ze voor op den kop draagt, trommelt ze zacht jes op den kop van de rijke mier! ..Mij ook wat!" wil dit beteekenen In de mierentaai. Dadelijk staat ze stil en nu openen beiden haar bek. want nu laat de krop-volle mier Afgevaardigde Joos noemde het noodzake- HJk te trachten om over de kloven, die tus- schen de partijen bestaan, heen elkander te verstaan en respect te hebben voor de mee- nlngen van anderen. In plaats van minister Grimme voerde ten slotte nog het woord de 8. D.-rijksdag- afgevaardigde Sollmann. welke zich ver weerde tegen de beweringen als zouden -ie verantwoordelijk zijn voor het den moeilijken vrede. Op het heeft leder werklooze en steun trekkende In Duitschland het nog beter dan de massa des volks in Italië. De Duitsche reputyiek heeft vele zwakke plekken, doch deze eene eer: dit Ineengestorte Duitsch land met zijn mlllioenen werkloozen heeft nog de beste sociale voorzorg van de geheele beschaafde wereld. In plaats van de strijd leuze der nat.-soc. moet gesteld worden: „Volk, verweert u met al uw krachten". De vergadering had een rustig verloop ging hij ertoe zitten om het hout langs het luik weg te snijden. Bijna een uur lang werkte hij voort, ter wijl hij af en toe ophield, om te luisteren of men hem niet had gehoord. Na verloop van dien tijd was er een gat ontstaan in het hout, dat aanvankelijk taai genoeg was ge weest om aan een mes weerstand te bieden maar dat mettertijd door wind en weer ver teerd was. Hij stak zijn hand erdoor en betastte de binnenzijde van het luik en vond een klein grendeltje, dat hij er uit wrong, wat vergezeld ging van een weerbarstig gepiep. Hij schoof het luik terug en stak zijn lantaarn aan en liet den lichtstraal spelen in de wijde ruimte van het pakhuis. Toen het ijle schijnsel door de donkerte sneed, bemerkte hij. dat hij zich juist boven een vijf of zes voet hoogen stapel zakken bevond De afstand van boven tot op de zakken bedroeg veertig tot zestig voet. Dat maakte zijn binnendringen gemakke lijker over den uitslag maakte hij zich niet bezorgd. Overal lagen er in het pakhuis balen en kisten, maar er waa geen menseh Geen enkel geluid trof zijn oor Hierover gerustgesteld, liet hij zich door de opening naar beneden zakken, totdat hij met zijn handen aan de lijst hing toen liet hij zich vallen. Hij kwam precies boven op de zakken te recht en half glijdend en half vallend be reikte hij den grond. Terwijl hij de lantaren Dietrich eritiaeerde de indolentie van bet Duitsche volk. De middelste lagen, die vroe ger van politieke beteekente zijn geweest, hebben na de verkiezingen van September J.l. volkomen het hoofd verloren. Economisch gesproken is het volk echter in een letargi- schen toestand geraakt en voor een groot deel zjjn de economische moeilijkheden dan ook aan de veranderde geestesgesteldheid toe te schrijven Nog verwarrender werkt echter de binnen- en buitenlandsch-polltleke groot- sprekerU van de nieuwe groepen In den Rijksdag, die het volk om den tuin probeeren te lelden met de verklaring, dat zjj in staat zijn in één slag het geheele economische pro bleem op te lossen. Met slechte mlddelei. kan men een groote. goede zaak niet dienen en nvn kan het Duitsche probleem evenmin op lossen met vragen als met Insinuaties Het is noodzakelük de moeilijke vraag stukken onder oogen te zien De regeering kan den strijd tegen de binnenlandfthe moeilijkheden niet alleen voeren, zij moet hierbij geholpen worden door het volk en dc y«rs. Er moet gestreden worden met de pens van den geest en niet met demagogie. De ergste vijand van Duitschland Is zijn eigen zwakte. voor zich uit liet schijnen, trok hij op in spectie uit. Het was een Langdurig en moeilijk werk. Het onderzoek van één hoek nam hem twin tig minuten in beslag en bleek totaal vruchte loos. Zwijgend sloop hij tusschen de opge taste balen, hier scheurde hij een stuk uit een zak, daar bevoelde en onderzocht hij het dekkleed soms maakte hij heele balen los om tot dc bevinding te komen, dat er wol in zat, wol, mets dan wol. Guest wist wel, dat die wolhandel mets meer was, dan 'n dekmantel voor voordeeliger zaakjes, maar tot nog toe had hij nog geen bewijsstukken gevonden. Na twee uur zoeken was hij nog even ver of beter even weinig gevorderd, als toen hij binnenkwam. Nu liep hij weer lan< hij *t eerst zijn licht j Een blik op die deuren overtuigde hem, dat een aftocht daardoor niet te verwachten was en nadat hij nog een nuttelooze poging gedaan had om ze met z'n schouder te for- ceeren, ging hij een stuk achteruit en ver diepte hij zich in overwegingen, ’n Minuut of drie had hij daar staan peinzen, toen de moeilijkheid plotseling en op zeer onaan gename wijze voor hem werd opgelost. Plotseling werden de deuren naar buiten geopend en bevond hij zich tegenover een klein, schraal, gemaskerd mannetje, dat in een zware overjas gehuld waa, en een wollen muts tot over zijn oogen getrokken droeg. Guest, die ongeveer op dezelfde wijze toegerust was, was met bang, dat hq herkend zou worden, maar was er van overtuigd, dat socialisten sluiten van oogenblik tot boven aan toe volgestapeid la zen van een voet lengte, zes duim hoogte. Hij veronderstelde, dat de open midden ruimte diende om vrij in den kelder te kunnen afdalen en bij die gedachte liet hij zich in de diepte zakken. Rondom stonden de doezen alle netjes opgestapeld hij haalde er een uit de laag, die het dichtst bij hem stond en.bekeek ze. Hij kwam tot de ontdekking, dat ze met zwaarder woog dan een pond, en onmiddel- lijk opende hij het deksel met zijn zakmes. De klep viel terug en toen hij het stanniol, waarmee de doos als gevoerd was, verwijderd had, zag hij een laag sigaretten liggen. Eén blik was voldoende om hem te zeggen, dat die sigaretten dezelfde waren als die eene, die Farrell Massey had geanalyseerd, en met dc doos onder zijn arm klom hij naar boven, en deed de vier luiken weer dicht en bedekte ze met het paklinnen. Zijn werk was af. In zijn handen droeg hij het bewijsmateriaal, dat noodig was om te«n Naisuki te kunnen procedeeren. Terug keeren langs den weg, dien hij ge komen was, was ónmogelijk. vensters waren er niet tn het pakhuis en dc geweldige deuren waren degelijk aan de buitenzijde gesloten en maakten van den toestand een netelig vraagstuk. ingericht het gemeenschappelijk heil te die nen. Ze bezitten een echt sociaal orgaan, dat speciaal ingericht is de gemeenschap te dienen, een krop. Verschillende andere dieren, o.a. vogels, bezitten een krop. Maar de» krop dient alleen tot nut van den gelukkigen bezitter. Doch de mierenkrop is de voorraadschuur voor de geheele kolonie. Als een mier op haar weg iets zoets vindt (we zullen later daar nog speciaal eens over spreken), dan zuigt zij het op en voert het door een spUskanaa] naar den krop. Russisch passagiersschip zinkende Volgens berichten uit Moskou is gisteren nabij Sebastopol het Russische •-» „Serge- jew”. dat ongeveer 100 passagiers aan boord heeft, op een rots geloopen. Het schip ver keert in zinkenden toestand. Verscheidene Russische draadlooze stations ontvangen SO.S.-signalen. Twee oorlogsschepen atfn naar de plaats des onheils onderweg. Nader wordt gemeld, dat men in den xak van den moordenaar, die Freese heet, een aan de politie gerichten brief heeft gevon den, welke Inlichtingen geeft over de mo tieven van de daad. Freese verklaart nJ„ dat hü het gebouw met het besliste voornemen is binnen gegaan. om den vroegeren ambtenaar voor de ongevallenverzekering. de heer Kat- tak, te dooden en daarna zichzelf het leven te benemen. Hij voelde zich n.l. be nadeeld in de hem toegewezen gelden. Verder verzoekt de moordenaar zijn sleu tels aan zjjn verwanten te zenden en hun mededeellng .van zijn daad te doen. Aangezien volgens 's mans eigen bewe ren de aanslag gemunt was op den heer Kattak. is de heer Zander, een man van 59 jaren. het onschuldige slachtoffer ge worden. Zijn toestand is bedenkelijk. Freese was vroeger loketbeambte. En haar aandeel In lands bestoor De snelle vordering van de beweging voor de emancipatie der vrouw sedert de laatste jaren blijkt uit de Indiening door de regeering van Japan van ëen wetsont werp tot toekenning aan de vrouw van dezelfde kiesrechten als de man bezit' voor de zelfbesturende lichamen in de steden en dorpen, alvorens haar het kiesrecht voor de wetgevende lichamen des lands te ver leunen Een d erge lijk wetsontwerp werd in de vorige zitting van den Landdag aangeno men, doch door het Hoogerhuis op de lange baan geschoven Algemeen gelooft men, dat het heden door de regeering Ingediende wetsontwerp hetzelfde lot zal ondergaan, doch de toenemende belangstellng In de zaak schijnt er op te wijzen, dat aan de vrouwen, ten minste eerlang een beperkt aandeel in lands bestuur zal worden toegewezen. Onder alle dieren, die uit de hand van den Schepper zijn voortgekomen, is er haast geen enkel, dat zoozeer een nadere studie waard is, als de znier. Al eeuwen lang hebben geleerde mannen met de meeste nauwgezet heid en geduld, het Interessante mleren-leven bestudeerd. De literatuur, die alleen over de mieren In den loop der laatste 23 eeuwen verschenen is, is zoo ontzaglijk groot, dat een mengchenleven haast te kort is, om al les door te lezen. Uit den grooten overvloed van studie-materlaal heb ik dan een selectie gemaakt en datgene uitgekozen, wat voor de lezers van dit dagblad het meest boeiend is. Om te beginnen moet men weten, dat er nooit mieren gevonden zUn. die een solitair leven leiden. Alle mierensoorten (men schat haar aantal op ongeveer 7000!) leven in ko lonies. Al die 7000 verschillende soorten en va- ritelten hebben elk haar karakteristieke le venswijze, maar allen komen met elkaar hierin overeen, dat ze allen In kolonies, ge meenschappen leven. Bij geen enkel dier U dan ook het aoclaal-instlnkt zoo ontwik keld als bij de mier. D» zorg van de af zonderlijke mieren voor het gemeenschappe lijk welzijn, is zoo opvallend, dat er menschen zjjn geweest, die haar een soort altruïsme, een naastenliefde hebben toegekend We zullen echter, hoeveel bewondering wU ook mogen hebben voor het sociaal-lnstinkt der mieren, nooit de dwaasheid begaan de mieren ook maar een greintje verstand toe te schrij ven, wat voor echte naastenliefde toch altijd een veretschte is. Dit moeten we altijd voor oogen blijven houden, dat de mieren geen verstand hebben, zooals geen enkel dier trou wens. Deze stelregel moeten we altijd blijven volgen. Want ofschoon we niet alles in het mierenleven kunnen verklaren, toch worden we nooit gedwongen ook maar een haar breed af te wijken van dezen regel. Een bewijs voor verstandelijk overleg bij de mieren is nog nooit gegeven. Een mierenkolonie bevat altijd drie soorten individuen: mannetjes, koninginnen en ge- - slachtslooze werksters. De twee eersten zor- <rrn voor het voortbestaan der kolonie, de laatsten voor het onderhoud van het ge meenschappelijk leven. Aan de mannetjes is slechts een kort leven gegund. Slechts 5 of I weken mogen ze in dit ondermaansche verwijlen en dan wordt aan hun vroolijk bestaan gewelddadig een eind gemaakt. In de insectenwereld wordt het mannetje bijna altjid geslachtofferd. ZU worden met vleugeltjes geboren en wachten geduldig hun tijd af. dat hun ge malinnen ter brulloftsvlucht uitvliegen, want ook de koninginnetjes zijn voor dit festijn met vleugels uitgedost. Als dan op een warmen dag de koninginnen het oogenblik gekomen achten voor de brulloftsvlucht. stijgen ze met de mannetjes het luchtruim In en daar volbrengen de mannetjes dan hun taak en sterven daarna. Ik sprak van: koninginnen. Wjj zjjn zoo gewend, dat er in bijenkolonies maar één koningin leeft, die voor het voortbestaan der kolonie zorgt, dat we ons er over verwon deren als wij lezen dat er bj) de mieren koninginnen zijn. Ja. In de mierenkolonie kunnen soms 2001500 koninginnen in pais en vree naast elkaar leven. De naam „ko ningin" is dan ook misschien een weinig te flatteerend voor de dames. Het indlvidueele leven van een mleren-koningin is wegens haar groote aantal niet zoo kostbaar als bjj de bijen: van dien kant beschouwd Is haar koninklijke titulatuur misschien wel wat overdreven: maar van den anderen kant toonen ze dikwijls, dat ze dien eeretltel wel eenigszlns verdienen het geen gemakkelijke taak zou zijn om langs I dat kleine mannetje te komen, dat tusschen hem en de vrijheid stond, terwijl hij boven dien het kostbare vrachtje bij zich had. dat hij, kostte wat ’t wilde, moest behouden. Opeens begon de man, die in de deur stond, te spreken. „Zoo f” zeide hij. Onmiddeliijk herkende Guest het zachte, sissende geluid. Het was Naiauki. die sprak I De kleine Japannees keek den indringer koud aan. Guest, die het initiatief aan Naisuki over-, I liet, maakte zich-J 1 schen aanval en op een baal. Tijdens een lezing over het leven der Trappisten deed de bekende Dom. Chantard de volgende mededeelingen over het gesprek dat hij destijds met Clemenceau had gehad. Het was in den tjjd nu reeds lang geleden dat Clemenceau voorzitter was van de Com missie uit den Senaat die belast sras met het nazien van de rapporten over de Congrega ties die getroffen werden door de wet van 1901 Dom. Chantard besloot om alvorens voor de vierschaar der Commissie te ver schijnen eerst eens te gaan praten met dien vreeselijken man. om daar zijn zaak eens te bepleiten. Deze was zoo bereid om kennis te nemen van een rapport dat hem werd toegezonden, maar hij aarzelde ook niet net belang van de hoofdzaak te betwisten en zijn critiek ging vergezeld van een nota die Dom. Chantard onaannemelijk achtte. Hij deelde aan Clemenceau mede, dat hd teleurgesteld was en dat hij het jammer vond van de moeite die er voor gedaan waa. De Tijger bood toen zijn verontschuldiging aan en hij verklaarde zich bereid om te luis teren naar een mondelinge uiteenzetting van de punten, die voor Clemenceau het meest aanvechtbaar schenen. „Vertel me eens zoo begon deae waarom dat ge monnik geworden bent, en juist Trappist?” Dom. Chanterd antwoordde hierop door een uiteenzetting te geven van den geest van het kloosterleven en van de klooster regels der Trappisten. Hjj vertelde daarbij dat als er geen monniken waren om de Eucharistie te aanbidden, om een liefde en eerewacht te vormen, dag en nacht, dat dan de katholieken niet zouden gelooven m de waarachtige tegenwoordigheid van den God der liefde in het Tabernakel en In de H. Hostie HU herinnerde Clemenceau aan het woord van Proudhon: Er is maar een godsdienst die werkelUk in God gelooft en dat is de katholieke godsdienst.” HU vertelde tegen hem over de verheven heid van het H. Misoffer. HU toonde hem aan dat de gekruiste liefde moet beantwoord worden door zich zelf kruisende liefde. Hij weerlegde de bewering dat monniken egoïs ten zijn door aan te toonen dat juist d« monniken het meeste doen voor hun even- menseh. Dom. Chantard sprak daarbij met zooveel vuur en daar lag zooveel gloed in zUn voordracht, dat Clemenceau zich gewon nen gaf en zijn vriendschap aanbood aan den monnik naar wien hU zoo juist geluis ter had. Hij beloofde hem dat hij persoon lijk nooit iets ten nadeele van de Trappisten zou doen. Men weet wellicht dat Clemenceau de vriendschap met Dom. Chantard nooit heeft verloochend. Het Lagerhuis heeft met 123 tegen 51 stemmen in tweede lezing het door den linkervleugel der ArbelderspartU ingediende wetsvoorstel aangenomen, strekkende tot 1 waarborgen aan alle werknemers (geëm ployeerden), van een minimumsalaris, het welk hun in staat stelt behoorlUk te leven. De arbeidersafgevaardlgden steunden het wetsontwerp met de overweging, dat de eer ste zorg der Industrie de ontwikkeling van den loonstandaard zou moeten zUn, hetgeen goed zou wezen uit economisch standpunt, daar dit de koopkracht zou verhoogen. De conservatieve oppositie kenschetste het wetsontwerp als een poging om de armen te misleiden. Het Is onuitvoerbaar en zal groote werkloosheid uitlokken. Miss Bondfield, de minister van arbeid, zeide, dat de door het Vakverbond inge stelde enquête zal aantoonen, dat een een vormig nationaal minimumsalaris onuit voerbaar is. Het Is onmogelijk de minste hoop te geven, dat de regeering den tijd zal vinden tot een nieuwe overweging van het wetsontwerp. Willy Freese, die op den Directeur der RUksspoorwegen heden verscheidene revol verschoten gelost heeft, had in het jsar 1914 in dienst der spoorwegen een ongeval gehad, doordat hij uitgleed en op het ach- terhofd viel. Tengevolge hiervan bleef Freese nerveus en lijdende aan migralne- aanvallen, die hem aanvankelijk tot werken ongeschikt maakten. In 191# was hij in «OO- verre hersteld, dat hij nog voor 50% tot werken In staat was. Óp grond van de des kundigen-rapporten keelde de Rijks verzeke ringsbank hem 50% uit. Het is nog een raadsel wien de revolverschoten gegolden hebben De toestand van den gewonden Directe* Zander is nog steeds ernstig. 30 *t Kostte hem geen moeite de pakhuizen, die aan Naisuki toebehoorden, en aan dezen kant van het dok de voornaamste en grootste waren, te ontdekken. Kolossale donkere houten stellages wierpen hun sombere scha duwen in het vuile, zwarte, olieachtige water, dat fantastisch glinsterde in het maanlicht, dat af en toe tusschen de jachtende wolken door viel. Rechts van hem lag de Limehouse Pier en achter/iem lag 't Limehouse zelf, doodsch en verlaten. Nu en dan verbrak de stap van ten nachtwaker de verkillende stilte, maar overigens bleef alles roerloos. Langzaam nam de Inspecteur zijn weg naar de achterzijde van Naisuki’» grootste veem, en stond dan stil om zijn plan te beramen. Het pakhuis zelf torende zich boven hem uit als een koios&aal Zwitsersch landhui» en hij berekende, dat ais hij een sprong deed, de houten goot binnen z'n bereik zou zijn. Van daar moest hij die steile schuinte op klimmen naar de nok op goed geluk af daar lang tn dakraam te ontdekken, of iet» ander», plek /m er van boven af in te komen. 1- Ze achten het tenminste beneden haar waardigheid het grove werk te doen. Altijd blijven ze binnen in de kolonie Als er onraad dreigt, laten ze zich meestal door de werk sters naar veiliger oorden sleepen of dragen: „daar hebben ze haar lui voor." Zelf lelden ze. althans in een gevestigde kolonie, een tamelijk zorgeloos leven, dat haast alleen besteed wordt aan het leggen van eitjes. De werksters stellen deze allergewichtigste be zigheid der koninginnen op zoo hoogen prijs, dat ze gaarne voor haar sloven en slaven den geheelen dag. om haar van het noodige te voorzien. ZU nemen genoegen met haar rol van proletariërs en benijden de koninginnen volstrekt haar werkloos inkomen niet. ZU doen toch ook haar nut en dit is het criterium, dat beslist over de vraag of een mier mag blUven leven of niet. Want als er een van haar verminkt of ziek wordt dan te haar doodvonnis geteekend. Aan deze bloe dige wet zUn ook de koninginnen onderwor pen Het nut van het algemeen te om »oo te zeggen de eenlgate gedachte van de mier. Haar heele lichaamsbouw te er dan ook op In het gebouw van de Jteichsbahn”- dlrektle te door een onbekende een aan slag gepleegd. De man drong het bureau van den ,Jteichsbahn”-director Zander binnen en vuurde eenlge kogels op hem af. waardoor deze zwaar gewond werd. De moordenaar doodde zich daarna, door zich een kogel door het hoofd te jagen. De heer Zander te naar het ziekenhuis gebracht. Men weet nog niets van de iden titeit van den moordenaar. Het gouvernement van Nieuw-Zeeland seinde heden aan den Hoogen Commissaris te Londen. Sir Thomas Wllford: Hoewel de berichten uit het door de aard beving geteisterde gebied van zeer emstigen aard zUn. is de orde hersteld. Er zjjn hulp organisaties Ingesteld, welke zoowel te Has tings als te Napier op schitterende wijze werken. Manschappen der oorlogsschepen patrouil- leeren door de straten van Hastings en Na pier. De ministers en departementale deskun digen oefenen toezicht uit op de geneeskun dige verzorging, afbraak der gebouwen en andere noodzakelijke diensten. Een ruime voedselvoorziening is in depots geconcentreerd. Er te voor tUdelUk nachtverblijf gezorgd. Op de wegen, die naar de geteisterde ge bieden leiden, wordt het verkeer gecontro leerd, teneinde een belemmering van hulpwerkzaamheden te voorkomen. Alle noodzakelUke medische bijstand prompt verleend. De meeste gewonden zijn thans buiten 't geteisterde gebied gebracht. Daarenboven zUn vele vrouwen, kinderen en ouden van dagen uit Napier, waar overs’roon ingen hebben plaats gehad, naar elders overge bracht. Te Hastings is de waterafvoer normaal. Gisteren te de treinverbinding .net Has tings hersteld, terwUl verwacht wordt, dat het traject tot Napier in de komende twaalf uur zal kunnen worden hersteld. Voor zoover bekend, bedraagt het aantal dooden ongeveer 150, maar verwacht wordt, dat nog eenlge lijken uit de pulnhoopen zullen worden te voorschUn gehaald. Het aantal gewonden bedraagt eenige honderden. goot kon zitten. Hij rustte even en keerde zich daarna behoedzaam om, om het steile dak te gaan beklimmen, terwijl hij met één hanaop de lijst van het dak steunde«n met de andere naar al de oneffenheden op het dak zelf greep, om er zich zelf op te laten rusten. Drie vierde deel van den weg naar de nok had hij reeds langzaam af gelegd, toen zijn hand op iets stiet, dat op den hoek leek van een bovenlicht of een tamelijk groot luik. Met beide handen greep hij er naar, werkte zich er boven uit en kwam erboven te zitten. Terwijl hij de uiterste hoekpunt als richel gebruikte om er zijn voet op te steu nen, rustte hij even uil om op adem te komen. Die klimmerij was een krachttoer geweest, zelfs voor een behendigen kerel als hij was en hij was er bek-af van. Toen hij zich weer hersteld had, wijdde hij zijn aandacht aan het dakvenster en terwijl hij den bovenrand vastgreep, pro beerde hij het houten luik te verwijderen. Maar dit was aan de binnenzijde gegrendeld. Dat was een beletsel, maar hij was erop voorbereid. Uit zijn zak haalde hij een j knipmes te voorschijn en toen hij de t gevonden had, waar het luik bij 't neerdrukken den meesten weerstand bood. Naar de „Osservatore” uit Rusland ver neemt, heeft de Russische volkscommissaris van oorlog, Woroshllof, dezer dagen op een algemeene vergadering der communistische Jeugdorganisatie een rede gehouden over de bewapening van Sovjet-Rusland en over de ontwikkeling van de wapen-lndustrie. In deze rede noodlgde hU alle leden der communistische jeugdorganisaties uit, om een cursus te volgen aan de krijgsscholen, om zich op militair gebied te bekwamen. De volkscommissaris verklaarde, dat nog steeds het gevaar dreigde, dat de kapitalis tische landen een aanval op de Sovjet unie zullen wagen en om aan zUn woorden meer kracht bU te zetten, citeerde hU het beroemde werk van generaal Ludendorff, waarin deze voorspelt, dat den Isten Maart 1933 een nieuwe wereldoorlog zal uitbre ken. Woroshllof zeide verder, dat het roode leger goed getraind te en zich lederen dag steeds meer en meer perfectlonneert. Wat de luchtvloot betreft, zeide hU, kan Bovjet-Rusland met alle landen ter we reld wedUveren. De leden der communistische Jeugdorga nisaties moeten zich daarom niet alleen be kwamen op militair gebied, maar bovendien een ijverige propaganda voeren voor dit doel in alle fabrieken en arbeiderscentra.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1931 | | pagina 9