/DQje'M
.VRi&rHoerH?
B
Voor de Huiskamer
3
Ms
■m
lur-
DE BEGROOTING VAN SURINAME
GOEDGEKEURD
HET TARWE-WETJE HEEFT EEN
MEERDERHEID
r Wrijf Uw
EERSTE KAMER
BINNENLANDSCH NIEUWS
De nieuwe Amerikaansche Gezant
Angst en list
KUNST EN KENNIS
De Amsterdamsche Tooneelcrisis
k
Rljksbegrootlng 1931
TWEEDE KAMER
T
T
a
m.
De „Tribune” in de
Openbare Leeszalen
Het overleg met den Inspecteur en de
subsidle-voorwaarden
Opleiding bil het vooroefenlngs*
Instituut
rl
P I
F pijnlijke spieren W
ca itrcwme gewrichten, verdrijf
die afmattende pijnen van rhes-
■stick en spit met dc beroemde^
1 AKKER» B
k KLOOSTERBAL5EM
^^▼eriacbl varraaaend^^^r
vergadering van donderdag
gesteld, doch dlt sal
rei»
rit
i».
tarwe
daar was het
J,
t’it het voorloop!» verslag
19
30
Vergadering van Donderdag.
I
1*5
1*4
124.
B
rit
k
rit
I
van
ook
oen
en-
een
it
n
ben
:lng
ram
reer
te
van
ne-
iina
leg.
lem
»vs
w
Na
net
eer
b(j
Idv.
ui>
de
Na
noods langs den weg van overschotten te ge
beuren.
Een algemeen onderzoek naar den minera
len rijkdom van Suriname is nogal een vaag
denkbeeld. Spr. sal het Intusschen overwe
gen. Eveneens worden maatregelen overwo
gen om verbetering te brengen in de bevor-
deringskansen der militairen.
Wat de koffie betreft, is er aanleiding te
verwachten, dat binnenkort een middel sal
worden gevonden om de kwaliteit daarvan
te verbeteren.
Spr. geeft ten slotte een uitvoerig over
zicht van de totstandkoming der hout-exploi-
tatle en van de voorwaarden waaronder een
doelmatige exploitatie mogelijk la.
De begroeting wordt »Ji. at. aangenomen
met aanteekenlng dat de heer KNOTTEN
BELT (llb.) wenscht geacht te worden te
hebben tegengestemd, omdat hjj niet bevre
digd 1» door het antwoord op zijn opmerL^a
betreffende den landsvaartuigendienst.
De vergadering wordt verdaagd.
Verschenen is bet Voorlooplg Verslag der
Eerste Kamer nopens het wetsontwerp tot
vaststelling van Hoofdstuk V (Blnnenland-
Het bestuur van de Openbare Leeszaal te
Utrecht heeft zich met een nota gericht tot
het bestuur der Centrale Vereentglng voor
Openbare Leeszalen-en Bibliotheken, waarin
adressant betoogt dat de rjjkssubsldle-voor-
waarde, dat alle moreel-schadelijke lectuur
moet worden geweigerd, zjjn volle Instemming
heeft en dat ook vast staat dat de „Tribune"
blijkens haar Inhoud moreel schadelijken in
vloed kan hebben. De wijze echter, waarop in
dezen door den Inspecteur met de openbare
leeszalen overleg is gepleegd, heeft niet de
instemming van het bestuur. Het bezoek van
den Inspecteur droeg al zeer weinig het ka
rakter van overleg: Immers werd onmlddel-
Ujk bij niet geheel Instemmen met het In
zicht van den Inspecteur gedreigd met stop
zetten en op den duur onttrekken van regee-
rlngssubsidie.
BET .DAM (Chr. Hist.) zegt, dat tot nu toe
verzuimd Is te wijzen op de lichtpunten,
die in deze begrooting zitten. Hij wijst op
de toegezegde proefnemingen met gemecha
niseerde cultuur, op de tot stand gekomen
snelverblndlng tus-chen Suriname en Cura
cao. verder op de mededeellngen over de
stijgende beteekenis van den rijstbouw. Te
dien aanzien mankeert nog een behoorlijke
verkoop-centrale. Nu zullen particulieren
deze centrale oprichten, maar de controle
moet naar spr. meent, In handen van de
regeerlng komen.
Spr. meent, dat er met den houtaankoop
niets onbehoorlijk» gebeurd 1». Wil deze
proef-exploitatie slagen, dan Is een intense
regeeringsbemoellng onontbeerlijk.
De onderwijsvoorziening blijft, voor een
land als Suriname een moeilijk probleem.
De kosten daarvan zijn In tien jaren tijd»
meer dan verdubbeld. Dat het Roomsch Ka-
thollek onderwijs bevoordeeld wordt, ziet
spr. niet In. Wel kan men zeggen, dat het
openbaar onderwijs dit jaar eenlgszlns in
het gedrang Is gekomen.
De heer VAN VUURFN (R.K) betoogt dat
torwiU» van den «geduld e»n opbouw" en d»
In een vorige editie hebben wij opgenomen
een offlclcele tegenspraak van de Ameri
kaansche legatie, die verk'aarde. dat de be
noeming van den heer N. W. MacChevnsv
tot opvolger van wijlen den heer O. Diekema
als Amerlkaansch gezant hier te lande, niet
heeft plaats gehad.
Reuter, van wie het desbetreffend be
richt afkomstig was. heeft navraag gedaan
in Washington naar aanleiding van de
tegenspraak door het gezantschap te Den
Haag, en ten antwoord ontvangen, dat de
heer MacChesney is uitverkoren om als ge
zant hier te lande op te treden, doch dat
zijn benoeming nog niet officieel ia beves
tigd.
rapport van het RUksbureau voor Drinkwa
tervoorziening niet bil spreker doCh bij den
Mlnlcter van Financiën was binnengekomen,
die het terzijde heeft gelegd.
Wat de uitzending van een geoloog naar
Suriname betreft, zegt spr. dat men daar
moet beginnen met den aanleg van een prise
deau. Daarna zal de geoloog worden uitge
vonden.
Bet wetsontwerp wordt x. h. s. goedgekeurd.
Begroeting voor Suriname.
Voortgezet wordt de behandeling van de
begrooting van Suriname.
De heer JOEKES (Llb.) bespreekt het
verzoek van den ondemetnersraad voor Su
riname, om subsidie voor de koffle-cultuur.
Het lijkt hem voor de regeerlng wel uitent
bezwaarlijk aan deze cultuur subsidie te
verleenen. Te spreken zou zlln over het ge
ven van voorschotten. Het beginsel van de
bevordering van den houtaankoop is zeer
juist, maar de uitwerking die de regeerlng
er aan gegeven heeft, is terecht door ver
schillende sprekers gecritlseerd.
Wat de pacificatie van het onderwijs be
treft, merkt spr. op, dat de Indruk bestaat,
dat de staat aan het openbaar onderwijs
niet de plaats toekent, die het toekomt. Het
is de groote grief der Britech Indiër», dat
dit niet gebeurt
De minister van Onderwijs. K. en W. heeft
een schrijven verzonden aan directeuren van
hoogere burgerscholen, lycea, rectoren van
gymnasia en hooiden van bijzondere onder-
wUsInrichtlngen, welke rjjkssubsldle ontvan
gen. waarin wordt verzocht, medewerking te
verleenen Inzake de opleiding bij het insti
tuut van vooroefening van leerlingen van
hun onderwijsinrichtingen.
Gebleken is toch, dat deze leerlingen gedu
peerd sijn. doordat hun geen gelegenheid
werd gelaten de mi’ltalre oefeningen bU te
wonen. Wel degelijk wenscht de minister
rekening te houden met de studlebelangen
van hen. die een bewijs van voorgeoefend-
heid willen verkrijgen, doch er zijn, volgens
den minister enke'e militaire belanden die
het noodrakelUk maken, dat de studlebe’an-
gen wijken, o.a. verplichte militair» afstands-
marschen.
lUiUtt.US»
De geschiedenis met het militair hospi
taal vindt spr. eenlgszlns wonderlijk. Waar
om wordt dit niet onder burgerlijke leiding
gesteld t
De heer van BOETZELAER VAN DUB-
coad
zoo
Bollebulsje klopte aan en ze traden binnen. De man was
opgestaan en kwam hen tegemoet „Ik b»n," nel nt*.
„de achterkleinzoon van Stad bad, den zeeman, jullie-, kent
hem wel uit de „Arabische Sprookjes vxn «te l<»i| nacht"
en i>en nog fnmlll» van Rnbinxsi Cniwé, van wlcn
Jullie ook wel gehoord zult hebbent” En «onder antwoord
af te vrachten, vroeg hij: „Wie sUn Jullie?"
|-
Koloniale begrooting IBS».
Aan de orde Is het wetsontwerp tot wijzi
ging en verhooglng van het Xle hoofdstuk
der Rijksbegrootlng 1930 (verschillende on
derwerpen).
De heer FOCK (Llb.) wijst op een bjj de
Kamer ingekomen telegram van dt Koloniale
Staten van Suriname, waarbij aanhouding
van dtt ontweip wordt verzocht met het oog
op het rapport Inzake de waterleiding van
Paramaribo, dat eerst onlangs ter kennis van
de Koloniale Staten is gekomen.
Spr. vraagt den Minister naar aanleiding
van het rapport van het Rijksbureau Inzake
Drinkwatervoorziening hoe het staat met de
ultrending van een geoloog naar Suriname In
verbnnd met de opeporlng van nieuwe drink
waterbronnen aldaar.
De heer DE JONG (R.K.) sluit zich aan
bU den heer Fock en dringt eveneens op be
vrediging van de bezwaren der Staten In deze
voor Suriname zoo belangrijke aangelegen
heid aan.
Minister DE GRAAFF antwoordt dat het
Aan de nota ontleenen w» verder bet vol
gende:
Hoeseer men den vorm, waarin meenlngen
worden geuit In „De Tribune,” moge verach
ten, toch komt hier de opvatting van duizen
den In on» land tot uiting en daarmede heb
ben vele ontwikkelde bezoeker» van de open
bare leeszalen rekening te houden. Men kan
veilig zeggen, dat men niet op de hoogte 1»
van zijn tijd In ons land en in het buiten
land, wanneer men van dergelljke lectuur
In het geheel geen kennis neemt, waaruit
ongetwijfeld het leed van zeer velen blijkt.
Ook komt daarin tot uiting de niet ophou
dende Sovjet-Russische propaganda in Ons
land, die als een kwaadaardige geestelijke
Infectie vooral in de jongeren Invreet.
Een leeszaal, die van dit verzchijnzel geen
notitie neemt en haar leden en bezoekers
zij het onder zekere beperking geen
gelegenheid geeft daarvan kennis te nemen,
schiet In haar taak tekort.
Iets anders is de vra g of geduld kan wor
den, dat een dergeltjk blad aan iedereen, rijp
en groen, te lezen wordt aangeboden, of daar
door niet aan de propaganda, aan de Infec
tie wordt medegewerkt. Dit Hjkt ons wel
degelijk het geval; en daarom meenen wij,
dat ook hier de middenweg moet warden
bewandeld, die reeds zoo dikwijls bewandeld
is. en die juist een van de meest karakteris
tieke trekken is van de O. L., nJ. het alleen
geven op nadrukkelijk» aanvrage met moge
lijkheid van weigering.
Intusschen hebben de subsidie-voorwaar
den in een samenwerking met de regeerlng
reeds voorzien, maar de weg daarin aange
wezen, is ditmaal niet gevolgd. Immer» be
paalt art. 18 wel, dat „opschorting van uit
betaling op verlangen van den inspecteur
kan geschieden, wanneer naar zijn oordeel
belanghebbende niet aan zijn verplichtingen,
voortvloeiende uit de gestelde voorwaarden,
heeft voldaan’ maar daaraan wordt toege
voegd. „dat het bestuur der betrokken instel
ling met de bezwaren van den Inspecteur
in kennis gesteld wordt door het bestuur der
C. V.”, wat natuurlijk inhoudt dat dit be
stuur aan de betrokken O. L. gelegenheid
zal geven eventueel tegen deze bezwaren op
te komen, zoodat er dus vanzelfsprekend
overleg met het O. V.-beetuur en den In
specteur mogelijk Is.
Die belangrijke Instantie nu meenen wij
dat hier is o verge slagen en dat sier). wij als
den grond van de onrust, gewekt bij verschil
lende O. L.. zelf» meer dan de vraag aan
gaande „De Tribune" zelf. En hier 1» juist
het terrein waar overleg met de O. ..V. al» be
middeling tusschen de regeerlng en de O. L.
zoo geheel op haar plaats 1». Maar ru»Lg
overleg, zonder bedreiging.
continuïteit het gewenacht is, dat de Gou
verneur voor ten minste 8 jaar in plaat* van
3 jaar wordt benoemd. De begrooting nu ver
toont Inderdaad eenlge verbeteringen, al zijn
lie niet alle van evenveel beteekenis.
Het verheugt spr., dat de financieel» ge
lijkstelling op onderwijsgebied voor Suriname
aanvaard Is. Van een bevoorrechting van het
bijzonder onderwijs is daarbij geen sprake.
Alleen is nu de achterstand, die bestond, in
gehaald. Er Is echter geen sprake van, dat
de Britsch-Indiërs zouden gedwongen wor
den hun kinderen naar de bijzondere school
te zenden.
De heer BEUMER (A. R.) herinnert eraan,
dat de heer Wijnkoop verleden jaar tegen de
begrooting stemde, omdat hij de bevolking
daar aan haar lot wilde overlaten. Deed
men dat, dan zou het daar onmlddelltjk
een chaos worden en sou de rijksbljdrage
verdedjnen. Niets belet deze bevolking haar
eigen kracht te ontwikkelen.
Wat de koffie-cultuur betreft, hoopt zpr.
dat deze zal worden behoed vcor ondergang,
op welke wjze dan ook. Ten aanzleh van het
geval met de zieke vrouw, die In het hospi
taal gewe gerd is, zou men uit de memorie
van antwoord kunnen afleiden, dat de fa
milie hier de schuldige is, door dc directie
te willen dwingen tot kostelooze opneming, al
was daarvoor geen aanleiding.
Minister DE GRAAFF spreekt een woord
van lof voor den Gouverneur, die onder
zulke moeilijkheden zijn taak daar verricht
naar beste kunnen. Dat de Gouverneur de
katholieke scholen bevoorrecht, ia niet ge
bleken. Er is geen enkel bewijs voor deze
bewering. Spr. gelooft, dat er niet bepaald
ontevredenheid bestaat ónder de Britseh-
IndiCr», al zijn er wel eens moeilijkheden.
Spr. leest vervolgens voor een telegram van
den Gouverneur over de kwestie van de niet
opgenomen vrouw In het militair hospitaal.
Hieruit bleek, dat een bewijs van onvermo
gen, dat geëlscht werd, terecht Is geweigerd.
Mevr. Schneiders heeft dit geval misbruikt
om de Britsch-Indièrs tegen een dokter op
te zetten. Dit neemt niet weg zegt de
Minister, dat ik liever gezien had, dat deze
vrouw toch zou opgenomen zijn.
Eenlge waardeerlng dient men te hebben
voor hetgeen op het gebied van de Volks
gezondheid is bereikt. Groote bedragen wor
den jaarlijk» daarvoor besteed.
Spr. zegt, dat het middel van subsidie hem
niet aangewezen lijkt om de koffle-cultuur op
de been te helpen. Veeleer dient dit des
ja, waarlijk, ze zagen een ouden man, die boven een
groot vuur van takkenbossen, in een grooten pot, bozig
was oliekoeken te bakken. HU zat op een klein houten
bankje van ruw hout en hield een grooten lepel in de
hand. „We moesten maar eens naar binnen gaan,” zei
Bollebulsje. .Een man die oliebollen bakt, zal wel goen
boos man zijn." Dat vonden de anderen ook. En net toe
vallig keek do man op»U on de drie vrienden voor
het raam.
Na nachtatiting de beslissing witgaoteM
Tai wswet.
Voortjezet wordt de behandeling van het
ontwerp van wet houdende bepalingen In
het belang van de Inheemsche tarweteelt.
De heer WIBAUT (S.D AJ.) zegt, dat als
een van de voordeelen van dit wetsontwerp
Is aangevoerd, dat loonsverlagingen in de
betrokken nijverheid er door sullen worden
vermeden. Intusschen heeft spr. voor bet
ontwerp weinig symnathle. Instandhouding
van de tarweteelt In Nederland heeft rede
nen. zoolang er voldoende vraag naar Neder-
landsche tarwe Is en zoolang de productie
niet bU het buitenland ten achter staat Doch
wanneer door toepassing van meer ratloneelc
werkmethoden deze cultuur In het buitenland
beter en goedkooper produceert dan zal men
In Nederland In de betrokken kringen tot
cultuur van andere gewassen moeten over
gaan.
Het ontwerp heeft de strekking den brood
prijs aanmerkelijk te verhoogen. De Inge
wikkeldheid van de inenting alleen zal den
meelprüs met 1 per 100 K G. vermeerderen.
Spr. acht voorts moeilijk betwistbaar, dat
deze wet het einde van den meel-lmport,
met name uit Amerika, beteekent. hetgeen
wederkeerlge bezwaren zal teweeg brengen.
Ook vreest spr. dat de smaak van het brood
er niet op zal verbeteren. Integendeel zal
aehterultgaan. In het bakkersbedrijf zal deze
factor storend werken. Toch geeft spr. toe.
Jat er wel wat moet gebeuren. Het allerbeste
acht hu de vaststelling van een ttjdelUken
ops ag voor productie van Inlandsche tarwe.
Voor den afgeloopen oogst heeft het ont
werp In het geheel geen beteekenis meer en
voor den komenden oogst 1» die beteekenis
zéér gering.
Wanneer er nood ta betrokken kringen Is,
zóóderig dat «etoiyen moet worden, dan
i jwoet d* -e >Ip niet van de broodeters, maar
Eenvoudig uit de schatkist worden verlsingd.
1 De heer VAN LAN3CHOT (R.K acht het
groote bezwaar In deze materie, dat de uni
verseels deskundige ontbreekt. De adviezen
van de vele deskundigen loonen uiteen.
Indien het amendement-Boon zou «Un
aangenomen, dan zouden de meel-importeur»
toch zUn komen te staan voor koeten, naar
snreker becijfert tot ongeveer 80 et. per 100
K G. Snr. erkent dat net Amerikaansche meel
als zoodanig een hande'sartikel 1», doch het
wil hem voorkomen dat na menging het
handelsmerk toch gehandhaafd kan blijven.
De vorwaarde van den heer Van Embden,
dat de Minister voor den tijd van één Jaai
het stelsel-Boon-Oud zal toepasaen. komt
spr. voor den Minister onaannemelijk voor.
want dat zou neerkomen on een uitvoering
van het door de Tweede kamer verworpen
amendement.
Een allen bevredigende regeling aal niet
zijn te vinden. Spr. vertrouwt op het aanpas
singsvermogen van de 'lelanghebbenden die
in dezen crislstUd moeten worden geholpen.
Hierna wonlt gepauzeerd.
Nadat de vergadering is heropend. 1» het
woord aan den heer DIEPENHORST (AJt.i
die met dankbaarheid constateert, dat de
hoogstaande oppositie veel heeft ongebruikt
gelaten, dat In het Voorlooplg Verslag tegen
het ontwerp was aangevoerd.
Spreker meent de oppositie te kunnen
sche'dcn In twee hoofdstroomingen: ie. die
genen. die elke staatssteun aan de tarwe
teelt uit den booze achten en 3e. degenen,
dl» meer bepaaldelijk bezwaar hadden tegen
de hier voorgestelde steunverleenlng. Ook
genen, die eiken staatssteun aan de tarwe-
cultuur in ons land, op den duur niet meer
loonend zal zUn, dan nog moet men de cul
tuur den tijd laten, zich om te vormen.
De moeilijkheden ziln niet aan achterlUk-
held van onsen landbouw te wijten; Inte
gendeel heeft onze landbouw-outillage de
bewondering zelfs van het bu’tenland gaan
de gemaakt. Een crisis als deze kan niet
door inwendige bedrijfshervormlng worden
bezworen
Het percentage inlandsche tarw» zal op
StwdleLelangen moeten wijken voor enkele
militaire belangen
Donderdag sou in den Amsterdamschen
Gemeenteraad de beslissing vallen over de
cplossing van de Amsterdamsche. Tooneel-
crisis. Er was een voordracht van B. en W„
om als vaste bespeler van den Stadsschouw
burg tot Augustus 1933 aan te wUzen de
KoninklUke Vereenlging „Het Nederlandsen
Tooneel”, waarin opgenomen de leden van
het ontbonden Amsterdamsen Tooneel. met
uitsondering van den heer Eduard Verkade.
Aan de Kon. Ver. zou tevens het resteerende
van de subsidie voor het seizoen 1930—'SI
worden uitbetaald, terwijl genoemd gezel-
sehap tot 1933 twee maal een JaarlUkseh»
subsidie van 156 000 zou ontvangen. De
Kon Ver. zou bovendien dadelijk een voor
schot van 80.000 ontvangen, terug te beta-
len uit de jaarlUksche subsidie met twee
maal 38.000.
Op voorstel van den heer Rcmme werd de
voordracht echter zoodanig gewijzigd, dat de
Kon. Ver. thans geen voorschot, maar een
extra-subsldie van 50.000 zou ontvangen en
dat daarentegen de twee jaarlijksche subsl-
d J teruggebracht zouden worden tot
i 130.000 per seizoen. Dit voorstel werd aan
genomen, zoodat de Kon. Ver. thans tot
1 Augustus as. op den huldigen voet kan
doorgaan. De beslissing over de vaste bespe
ling van den Stadsschouwburg i Augustus
as. werd aangehouden totdat .c Raad zal
■Un ingelicht omtrent het resultaat van het
werk der reorganlsatie-commlssle. die bestaat
uit den Wethouder voor Kunstzaken, en c a.
drie leden, aangewezen door het personeel
van het ontbonden gezelschap van het Am-
sterdamsch Tooneel.
Mevrouw Marston zat alleen; ze hoorde
den wind om het huisje gieren en probeerde
te lezen, maar het ging haar slecht af. Voor
't eerst maakte de eenzaamheid haar bang.
Als het meisje tenminste nog thuis waj ge
bleven! Maar ze had niet gedacht, dat ze
zich zoo angstig zou voelenPh I Wie zou
er zich druk maken om zoota bescheiden
klein huisje als het hunne? Wie kon ver
moeden. dat er zoo Iets kostbaar» verborgen
lag ouder dat lage, met sneeuw beladen
dak?
Diérom voelde ze zich nu angstig, omdat
het haar pas te binnen geschoten was: in
het kleine geheime laatje van het bureau
van den professor lagen de recepten voor
die nieuwe texttel-verfstoflenl
Ze beteekenden voor haar en den profes
sor het einde van een bestaan vol kommer
en ontbering.
Ze vroeg zich af. of er geen betere plaats
zou zUn. om de recepten te verbergen. Ieder
een zou natuurlijk het allereerste In het
bureau gaan zoeken
Heelemaal ongegrond was haar angst niet.
Er was dien winter meermalen Ingebroken in
de buurt. Aan één dier inbraken dorst ze
nu niet eens te denken
niet bU Inbraak gebleven!
Het gloeide plotseling pijnlijk in haar
oogen. Ze trok vlug een zUla open en haalde
er sen kleine revolver uit.
Ze werd hoe langer hoe onrustiger; ging
naar de deur van de kamer, waar de kin
deren sliepen, om te luisteren, of alles In
orde was; ze ging naar het raam om te
zien, of de gordijnen wel stevig dicht waren.
Ze nam de revolver mee. maar toen re een
gordUn wat vaster aan moest trekken, legde
zt^k-l wapen neer, en dasma vergat ze het
weer.
Ze ging weer voor het bureau zitten.
Plotseling stokte haar eigen adem en ze
kreeg een eigenaardig prlkkellg gevoel in de
wortel» van haar haren Een geluld, zwakker
dan het tikken van de klok, maar toch een
geluid, kwam achter uit het huis. In felle
spanning, met half geopmden mond, rat zU
roerloos, de ooren spitsend. Minuten glneen
voorbij en weer, heimelijk, kwam het geluid.
Een zeker instinct hielp haar, de plaats te
vermoeden: het raam van de provisiekamerI
Waar had ze de revolver gelaten? Ze dacht
er nu opeens weer aan maar waar had
ze het ding gelaten?
Doet er niet toe ze was er toch bang
voor had in haar jeugd zelfs met geen
speelgoedrevolver durven schieten....
Ze wou het licht uit hebben. maar re
do-»t bet klik!» van den sehake’nar niet te
wagen. Ze draalde stil aan het lamnle tot
de kamer donker was. Toen, onhoorbaar op
haar zachte pantoffels, met zekeren stan,
haar kleeren dicht om zich heen plooiend,
zoodat zU niets aanraakte onder het gaan,
zocht ze tastend haar weg naar de deur van
da klnde-kamer Daar bleef ze, met een
elgenaardleen, ondoorgrondelUken glimlach
om de lippen.
Uit de «mg. buiten de kamer, kwam het
onmiskenbare geluid van sluipende voet
stappen.
Het hoofd neenrebogen In de butend- kou.
recht tegen dtn wind In. sloop „Pietje”
Ixximls alleen rUn grUze oogen waren
zichtbaar tuasehen zitn opgelaten kraag en
den ncenretrokken rand van zitn hood.
A»n den hoek van de laan b'eef hU staan.
Twee hooge, met sneeuw beladen ceders
verborgen bet huisje van nrofessor Marston
blina reheel, en onder één van die ceders
bleef Pietje staan.
Ondanks zitn kleine, wat gebogen figuur
en zUn geslutp »ag Pietje er niet naar uit,
om In te breken.
Een kwartier later stond Pietje binnen het
huisje, In het wa-me donker, ronder over
jas. met pemischlooze voeten als een kat,
zUn scherp gehoor gereed om lederen klank
op te vangen HU hoorde niets dan het tik
ken van een klok.
HU sloop door een leege rang, van deur
tot deur, geleld door zlin instinct en routine,
waakraam on lederen Irdruk.
HU herkende de bibliotheek zoedra hij den
deurknop had omeedraald. Daar hing In de
lucht ren zwakke geur v»n tabak, van leer,
van oude boeken. Een ooeenbllk nauze om
te luisteren dan liet hU een felle licht
straal In een balven cirkel om rich ’-<jn
schieten. ZUn vlurae blik nam met vold^t
ntng dc eesloten deuren waar, de zware gor-
dilnen voor de ramen.
Weer liet hij zifn licht branden, ditmaal
In een vasten schijn, en half binnensmonds
slaakte hU een uitroep.
KlaarblUkelUk was hU te laat gekomen.
Iemand wa» hem vóór geweest. Het bureau
*a» overhoop gahaa’d, da laden waren ult-
sche Zaken en Landbouw) der RUksbegroo-
Ung voor 1931.
Aan dit verslag wordt het volgende ont-
Icttidz
De bekende bezwaren, welke de Kg. zomer-
tUd voor het platteland met zich mede
brengt. werden weder naar voren gebracht.
Gevraagd werd, of de minister, nu hU OP
grond van de bestaande bepalingen geen
subsidie kan voorstellen ten behoeve van de
vestiging van het Goolsche natuurreservaat,
niet op andere wijze het verleenen van gel-
deUjken steun aan deze zaak zou kunnen
bevorderen.
Sommige leden wraakten de Julrthe'd van
den theoretlschen grondslag bU benoemingen
van burgemeesters, zooals de minister dien
te verigen jare heeft aangegeven.
Andere leden betoogden, dat bij de benoe
ming van burgemeesters niet zoozeer op de
partijen, waartoe de oandidaten behooren,
dan wel op hun geschiktheid most worden
gelet. Het zou dezen leden geenszins vjrwon-
deren, Indien de minister, na de bekende
verklaring van den heer Albarda, aUne t»
vorlgen Jure kenbaar gemaakte zlenswUte
niet meer zou handhaven. Deze leden toch
meenden, dat, aangezien buiten allen twijfel
vast moest staan, dat burgemeesters In ge
val van mobilisatie de hun door de wet
opgelegde verantwocs-delUke plichten zullen
nakomen, leden eener politieke paiVJ. Ji»
uitdrukkelijk voor zich het recht opelscht
om van geval tot geval uit te maken of wet-
teUJke voorschriften aangaande de mobili
satie souden worden nagekomen, dan wel op
nader door de party vast te stellen wjze
zouden worden gesaboteerd, hetzij in het ge
heel niet. hetzU eerst nadat door hen op dit
punt een bevredigende verklaring zou »Ön
afgelegd, tot burgemeester zouden kunnen
worden benoemd. De betrokkenen zouden
zich daarover bazwaarUjk kunnen beklagen,
daar wie slch bulten de wet stelt, de gevol
gen daarvan heeft te aanvaarden.
De houding door den burgemeester van
Nijmegen tegenover H. M. de Koningin aan-
g»nnm<n nA&T aanleiding van de feestelUKö
herdenking van het 700-jarig bestaan dier
gemeente noemden vele leden ten hoogste
Van andere zijde werd het vorenstaande
niet geheel onderschreven, doch de houding
van den burgemeester eenlgszlns lijdelijk ge
noemd Weder andere leden hadden niets
dan lof voor de houding van dezen burge
meester.
ten hoogste 35
In de p'actUk er'veel beneden blUven. Ove
rigens zUn geheele geslachten opgevoed met
brood van uitsluitend inlandsche tarwe.
Ook zal de prijs bU lange na niet zoo
booc worden als bijv. In Zwitserland. Tach
tig procent buitenlandsche tarwe zal kun
nen blUven aangewend tegen de geldende
prUzeu.
Aan de landarbeiders wordt verweten dat
zij ten dezen meegaan met de boeren, maar
zijn ook niet de tyrovr«fen met hun pa
troons gaan samenwerken om betere prU-
zen te maken?
Aan den minister zal de nocdlg» vrUheld
moeten worden gelaten. Men kan van den.
minister niet verwachten, dat hil een door
hem als het beste gekozen stelsel onmlddel-
Ujk op zij zal zetten. De minister heeft een
eerlijke proef toegezegd.
Wat wij hier hebben te treffen, is een
maatregel van belang voor het land waarbij
handelspol’tleke overwegingen geen hoofdrol
moran spelen. De belangen, die hier op het
spel staan eiachen aanneming van het ont
werp.
De heer POLLEMA (C.H heeft seer ern
stige bezwaren teren het ontwerp, al spreekt
hil aldus voor zichzelf.
In het ontwerp ziet spr. geen andere
strekking, dan dat men zich wil onttrekken
aan het Internationale gebeuren. Men wil
den landbouw In Nederland maken tot een
beschut bedriif. Daartegen heeft spreker bs-
zwaar evenals tegen het verhaal op een
bepaalde categorie ven consumenten, van
steun aan eenlge bedrijfsgroep.
Een van de balde hoofdbeswaren van
spreker Is dat de Staten-Generaal ten de
zen afstand doen van hun eontroleerende be
voegdheid en dat bU den algemeenen maat
regel van bestuur aan de Reeeerlng een
te groote bevoegdheid wordt verleend, waar
voor hij de Regeerlng niet voldoende eco
nomisch georiënteerd acht.
Het ander» hoofdbezwaar is, dat zonder
uiterste noodzakelijkheid steun wordt ver
leend.
Komende tot het maal- en menggebod.
witst spr. er on. dat de Regeerlng een kunst
matig afzetgeb’rd schept, waarvan het ge
volg aal sUn, dat het natuu-lijke afzetgebied
verloren zal gaan, omdat de tegenwoordige
afnemer bultenlandsche tarwe zal gaan koo-
pen uit Polen of België, dl» goedkooper kan
wo-den geleverd.
Bovendien I» dez» wet «en uitlokking tot
overtreding.
Hei doet snr. ernstig leed, dat hit de Re
geerlng bU dit ontwerp niet kan steunen.
getrokken en papieren lagen op den grond
verspreidDat ééne kleine laatje, wrar-
In hij bijzonder belang stelde, lag boven op
het bureau de holte! waaruit het geko
men was. gaapt» hem tegen als een tande-
looze mond.... en het laatje was leegt
Ginds bU het raam, op den vloer, wekte
zUn licht een glinstering, die een kleine re
volver bleek te zUn. En verderop was nog
iets, dat hij tot dan toe niet gezien had.
Ook dat lag op den vloer ineengedrongen,
zonderlinge houding, vóór de gesloten deur,
die naar een andere kamer leidde.... een
vrouw In een llcht-blauwe ochtend tapon.
Het koude straaltje van zUn lantaarn Het
hem de doodelUke witheid van haar huid
zien tot het hem een stuk marmer leek. De
ééne arm. gebogen, bedekte de helft van haar
gezicht, en teren het donkere beschot daar
achter kwamen de teere trekken nog scher
per uit.
.Moord!" zelden zUn lippen geluidloos.
Er was een misdaad begaan; »n hU was
h’er. op de plek van den moord, zonder re
delijk zijn aanwezigheid te kunnen verklaren.
Alles was overhonn eehaald. Verbeeld Ie. dat
er Iemand kwam! Verbeeld Je. dat hU ge
arresteerd werd! Als hU maar door Iemand
In de buurt gezien was! Ergens verder In
de duisternis bezon plotseling een klein kind
te schreéuven. Er waren er méér In huls!
Misschien kwamen ze er al aanl HU vlucht
te. Bulten viel hU neer In de sneeuw, met
zUn over las In de armen, en zonder te A11-
ken waar hU ging rende hU voort door de
velden, stak een grintweg over, strompelde
en struikelde over den oneffen grond.
Hoewel de baby huilde en het oudere kind
al spoedig mee zitn stem verhief, bewoog
de vrouw van professor Marston zich niet.
ZIJ hoorde het raam van de provisiekamer
dichtschuivenbulten stierf het geluld van
wijkende voetstappen weg. Toen kwam rij
overeind en draaide met den schakelaar de
bovenlichten aan Toen de fssebendeur
-open was en de kinderen het licht zagen,
werden rij stil.
Vervolgens tilde de vrouw het kussen op
van den ouden gemakkelljken stoel van den
professor, om rich er van fe verzekeren, dat
de papiertjes met de kostbare recepten er
nog lagen. Ze lagen er inderdaad nog Toen
had zU weer kunren traan ritten Maar dat
deed zij niet. ZIJ liet zich op de knieën val
len, en verborg haar gericht In de kussen»
van den stoel en snikte kramoachtiir.
Want Juist op dat oozenbllk. zacht en
heesch. ver. maa’ duidelijk erven» langs de
lUn. hoorde zU bet welkome fluiten van den
trein, waarmee de professor naar huis kwam.
De Minister aan het wvoró.
Minister RUYS DE BEERENBROUOK
zegt, dat de tarwe het meest in aanmer
king kwam als gewas, waardoor aan den m
nood verkeerenden landbouw steun kon voor
den verleend, omdat deze een algemeen ge
bruikt artikel is, waarvan de Inlandsche
productie kan wordsn verbeterd. Spreker
geeft toe, dat niet alle land- en tuinbouw
bedrijven daarvan zullen proflteeren.
De Regeerlng is van meaning, dat het
ontwerp geen protectionistische gevaren be
zit. Evenmin bestaat gevaar voor trustvor
ming.
Verwerking van een zekere hoeveelheid In
landsche tarwe zal van het brood eerder
den smaak verbeteren dan verminderen.
De tarweprUzen sUn over het algemeen
weer tot het voor-oorlogapeil gedaald. Moet
nu alleen de landbouwer de slagen opvan
gen?
BU een vermenging mat het maximum
ran 38 pct. Inlandsche tarwe ml, wanneer
men 180 brooden van ons per zak meel
berekent, de broodprijs slechts met 'n frac
tie van een cent per «00 gram worden ver
hoogd. i
Het ia der Regeerlng slechte te doen om
den sfzet van blnnenlandsche tarwe te ver
beteren.
Via de aankooporganlsatie zal de Regee
rlng zich kunnen overtuigen van de werke
lijke uitvoering van de te nemen maatre
gelen.
Spreker stolt slch gaarn» objectief be
schikbaar om te worden overtuigd van de
uitvoerbaarheid van het stelsel-Boon-Oud.
Indien hU daarvan wordt overtuigd, dan cal
hU geen oogenbllk aarzelen het minder ver
gaande te verkiezen boven het verder gsutn-
de.
De heer WIBAUT (S.D.A.P.) dient, mede
namens de fractie van den heer RINK (Llb.)
een motie In, luidende:
De Kamer, overwegende, dat de toestand
van de tarweteelt in Nederland op dit
oogenbllk alia aanleldng geeft tot het tljde-
UJk verleenen van steun van Rijkswege;
dat dez» steun behoort te worden bekos
tigd door den Staat en niet de strekking
mag hebben, den broodprijs te verhoogen,
noch oa. door een meng- en maalgebod
verstoring en benadeellng teweeg te bren
gen van bedrijven van verschillende groepen
der bevolking;
gaat over tot de orde van den dag.”
MINISTER RUY8 ontraadt de aanname
van de motie en beveelt nogmaals de aan
name van het wetsontwerp aan.
De motle-Wibawt wordt met 24 tegen
■temmen (rechte-links) verworpen.
Het wetsontwerp wordt met 23 tegen
stemmen aangenomen.
De Kamer gaat te 5 uur tot nadere bU-
eenroeping uiteen.
