DE BESLISSENDE SLAG IN
DEN EERSTEN BOERENOORLOG
De Tweede Groote
FEUILLETON
Boerenoorlog
■£r,jm:ïrAiwie,-u
een goed heenkomen I
DE VIERDE SEPTEMBER
„Wfaer
Engeland» imperialisme
1H
De zucht naar macht en Aoud
„Des to die handige
vandoor gegaan, bt"
TT
VOOR VIJFTIG JAAR OP DEN AMAJUBA
A D. KEET
zich
ook
Priisrtus
OmmsooI Jwobert
Da wnaiaki leldsre, 1881
•I
de
hl
irooten weg glijden F’ blaatte ’t
(War* verveigft.
1»,
luwe
echter
een
n. J. rkUL xktütk
PreNisol dag ZeMafrikaanaebe Republiek
HM bMeriech terrein
De Aasajuba en leuKring
I eeargen tijd
HOOFDSTUK XVL
Een wedloop na et het gerecht.
Die verwenschte opstoppingen toch Bryce
Oee my ‘n kopple om op te «taan.
Gee my die Swaziland met al sy graan
En nooit of te nimmer hoor ft my kis:
Oee my Suidafrlka
Oee my *n roer in my regterhand,
Oee my n bok wat vlug oor ’n rand
En 'D flukse perd om hom weg te dra:
Oee my Suidafrlka
Met twee apron]
Royce bereikt en l
Wat a I
Oee my *n vlakte ruim en wyd.
Oee my die veld ae oneindigheid
En die lekker geur wat die lug daar dra:
Oee my Suidafrlka:
Van waar Sambeele dreun
Tot Tafelberg ae top.
Gróót rys Suidafrlka
Voor de verbeelding op.
Ek alen die Afrtkaander
Regeerder van sy land:
Ek alen die buitenstaander
Reik hom die broederhand.
ip dat oogen-
■yce kon vrij
ir daarvan was oen flinke, blonde
kleed en die z’a hoed
I. Hü wm in ge-
jongmenfch, dat
Suidafrlka is groot,
Suidafrlka is ryk.
Dit aal nog uit ay hart
En uit sy hersens blijk!
irnmu f”
Gexari
bus, die
bereikten
Na de conventies van Pretoria en
Londen had men mogen verwachten
al
weid
bepaling
I A ,X*
wagen, mijnheer,” merkte de
.ent op, langs t’n kin strijkend.
Tot stijgend misnoegen van den jeugdigen
fat had de agent dit gezegd op ’n toon,
alsof hij op tn gemak 'n nieuwen wagen
stond te bewonderen.
Bn wt «en hoffelijk laehle «u
Bryee stapte eveneens door. Z
«•ren te diep om M onder woor
O— bemfkt tend, l
j staan en keek Mi
mm Wsfl/ahsdfc
„Ja.... e....blauw, wagen Rolls
twee zitplaatsen. No. L. 70987. En, beste
Flor, ik zeg ie....”
..Welk nummer, mijnheer T”
•X L van Londen, snap je en 70987,
we krijgen--.-
..Naam, mijnheer F’
„Dien heb ik je al
n om
luis 01
^abiik
uitbrengen, ««vooraleer h
gereed had, wendt
De politieagent, die hem aHfid met een
wantrouwig en bh 8 aanzag, U
blik tuint op de loer, en- -
t’n gedachten laten gaan, Boeder gestoord
te worden door de gewone vijandelijkheden
van den ander.
Ben prachtige blauwt Rolla Royce, met
twee zitplaatsen, t—-
Met koelen blik zag Br
Zóó leefde dat voll
dieren en wilde menachen, dan nog langer
gebukt te gaan onder het Juk van zulk een
onrechtvaardige regeering Komt vrienden,
komt broeders! Pakt uw wagen, verzamelt
uw kudde en laten wtj de grenzen over
trekken. God weet waarheen. Hü aal ons
leiden.”
Dat wm de taal der „voortrekkers*soo
ontstond jis groote trek’' naar Noorden,
over de Vaal en de Oranjerivier waar
tallooae wederwaardigheden en tragische
gebeurts niwii n hen wachtten Berucht is
het verraad van het Zoeloe-opperhoofd
Dkmaan. die eindelijk werd overwonnen op
18 December DM. welk fett nog steeds op
„Dingaanrdag” herdacht wordt.
De Boeren mochten nu meenen in bet
gerust beult te «l)n van bet door hen ge
kochte. en ten overvloede veroverde, land:
het schoons Natal Maar de Engeleobe
landhonger strekte zich nu ook naar dit
gebied uit: in 1843 werd Natal door Enge-
land junntTioni
Merer dsn «tob te onderwerpen, trokken
ds Boeren weer verder, onder Pretortus. en
als een aanklacht klonk hun taal: „We
hebben ons erf. onse vruchten, oneen te
velde steenden oogst, onse tuinen, die we
met zooveel sorg en vlot bearbeid hadden,
wtj hebben dit allee verlaten. W|) verlangen
met heimwee naar de roet, de eenzaamheid
der woestijnen”
Zoo trokken sU weer vorder, en kwamen
met de inboorlingen in den Oranje-VrV-
ataat op goeden voet, behalve met de Gri-
qua’s. waarvan Engeland weder profiteerde,
door In IMS ook den Vrijstaat te
annexeeren Pretortus kwam wel tn verwet,
maar werd verslagen en kon temauwer-
nood ontkomen.
Nu kwamen de Engelsehen echter op hun
beurt ook te moeilijkheden met de In
boorlingen. tegen wie ril het ondersptt
snnieten delven, omdat de Boeren, aeer be
grijpelijk. hun steun onthielden.
In het Britache moederland werd men nu
toch eindelijk wakker on de regeering sag
het voordeel tn van een goede verhouding
mat de Boeren. In 1883 sloot men de Zand-
rtvtenwnventie. waarbij de Oranjerivier
scbeUMUn gemaakt werd van de Britache
verantwoordelijkheid, en in 18M word do
Oranje-Vrijstaat aan do rechthebbende
Boeren teruggegeven.
Eindelijk due, na een halve eeuw ven
ctiruBt, Ityctan on ■trtJd. echoen voor de
Boeren weer een betere tijd te zullen
enh—ken Deae duurde echter maar «enige
tieniaDwi jaren. Ben nieuwe factor kwam
toen te bet spel: do goudrijkdom van den
grend en de diamanten van Kimberley
Er moest iete op worden gevonden om
dien faorttwren grond te annexeeren. En
jonge man, deftig gekleed
scheef op t'n hoofd droeg,
zelechap van een onder 1
te ‘l blauw gekleed was.
„Wat voor den duivel." foeterde de eerste
ia 4te> adem. „Daar is me Boo n lieve jongen
er met onse Luxte vandoor, Fiona. Wat 'a
durf. Heil» diender En met voel beweging
wenkte hij een politieagent. „Kom 'as hier 1
Nou, kom maar I Ik heb Mts, dat speciaal
voor louw oorsa bestemd ia.”
De maa ia *t blauw kwam gewichtig
naderbij
„Mijnbeer f"
„Zie Je die blauwe Rolle daar «oo heerlijk
over den grooten weg glijden F’ blaatte "t
dX T*vaa mii.** weeklaagde
hü verder.
Reeds eeuweri is het geleden, dat Hol
landers en Franache Hugenoten zich ves
tigden aan Kaap de Goede Hoop en daar
dén volk voortbrachten van Afrikaners,
een volk, voorbeeldig in eenvoud, burger
deugd en godsdienstzin, dat zich, niettegen
staande moeilijke levensomstandigheden,
gestaag ontwikkelde tot een natie waar
voor thans nog over heel de wereld achting
en sympathie bestaat
Tben echter in het begin der negentien
de eeuw Oroot-Brittannié er sün heer-
schappü kwam vestigen, braken voor het
Xxige Afrikanervolk dagen van beproeving
aan; Jaren van onderdrukking en verne
dering een eeuw van onrecht.
In plaats van de Boeren bü te staan en
hun gezag hoog te houden tegenover de
telrjjke. meest nog onbeschaafde. Inboor
lingen volgden de Engelechen een politiek
van onderdrukking en belemmering op al
lerlei gebied Openlük werd voor de Kaf-
fcrs pwrtü getrokken tegen de Boeren, wier
taal selfs verdrongen werd.
BegrlJpelUk was toen de ontevredenheid
en de verontwaardiging der Boeren, die
ben er tenslotte toe dreef bet vaderland te
wriatui. waarin sü. onder vreemde over-
heerBching, in geen enkel opzicht veilig
waren. Hun leiders spraken: „liever nog de
•BVB’ 1 der wildernis van verscheurende
^Mu. ik mow mfl asn uw aangenaam fs-
Mlschap onttrekkenbeats vriend, ww
pelde hij op sputinM toen. „Ik hoop onse
kennismaking In DUrtmoor no* eean te
1 of hfl niew peboord hsd.
bijzonderheden zijn er, mijn
IbaatT vroeg hy.
ngen had Bryce de Rolb
21 1 dook echter Let stuurrad.
bof. dat hij dien wagen daar had
laten, staan I Hij haalde de handle over.
De Rolle gleed voort, Bryce tuurde voor
neb utt. t'n oogen slee! te gericht op het
achterstuk van den zwarten wagen
hij wa> zich met bewust van den be
den blik, die sprak uit twee zacht
ze overzijden Ie ab Ja m niet moet hebben.
Dat is aardig. Flor. Ommbuassn ik wil
zeggi n hominmibussen zijn sen algehoeie
—imenlijk gingen m hoen en namen de
tegenover de Hall stil hield, en
zoó bun plaats van bestemming,
omsingeld door een menigte vred.twagem,
autos, omnibussen en motorfietsen. Ben
arm met witte manchet rees statig omhoog
En waar een chaoe was, daar kwam orde.
onderscheid n.
Bij Victoria en MJ Vsuxhall Bridge moeet
hij opnieuw evemb t>u Hyde Park, vijf minu»
fan wachtin, omdat het geomnge oog ven
een dienaar der wet over het vzrkee/waskte
en dit SMt machtig gebaar regtlda.
van
BH dat
de Boeren in het rustig bezit van hun land
en recht gelaten zouden worden. In het
veilig weten van hun herwonnen vrijheid
konden «ij er thans weer aan denken hun
land tot welstand en grooter bloei te bren
gen. De factoren leken gunstig; daarbij
kwam nog dat al spoedig meer en meer rijk
dom werd ontdekt aan diamanten en goud.
waarvan een seker deel natuurlijk ook tn de
staatskas vloeide
Die rükdotn van den bodem had
mede UX gevolg, dat van alle kanten
ware rush naar de goudvelden en
diamantmünen begon Een onoverzienbare
schare vreemdelingen kwam slch thans veo-
tlgsn in Zuid-Af rik» waaronder sen groot
percentage van mr twüfelachtlg gehalte.
stond vóór het trottoir,
ig Bryce dst asa.
Ik met n auto’s
onbeheerd stond bet daar maar, ’t was een
wha filiaal.
Dat aoseM toch aanlokkelijk werken op
auto-diewa. Hu keek rond «aar den eige-
naar. Bn op dot oogenbiik gevoelde hl), dat
hij lust had om den eigenaar vaa dien wagen,
wie bet ook wal. een, een flinke afstraffing
te geven. Hij awmf s’n gal over iemand uit-
tpuwen En ab hem dat niet gegeven was
4n wilde hij wel ns even n kort onderhoud
hebben neet den agent, die zoo tets had toe-
gesraan. Hü overwoog g*B voornemen, maar
Ket het tenslotte varen.
O» datnoifde oogtnblik kwam een toefte,
gwarte Buggatti de poorten van Chattertou’.
t.uts uitgeatoven. Aan weerexfidrn stond lanns
het spatbord eeen groote koffer en een derde
„Maakt hij het b tegenwoordig
lastig t Of ligt de handel noowat stiJT
hier «weeg hij. terwijl ar oen bijsondere
gloed in «ün oog» kwem. Js db atroew
uitdrukking ven b gelaat te wijten aan t
die misdaden een lid van
1 den hals te schuiven T’
j geen woord
een pestend
de Viscount
niet waren in te willigen. President Kruger
toonde zich echter nog toegevend en ver
zocht om arbitrage.
Toen openbaarde zich bü Engeland een
niet minder dan misdadige houding: het
weigerde arbitrage, waardoor toch neer
waarachünlük de hangende kwesties opge
lost hadden kunnen worden en het drama
voorkomen ware geworden dat thans moest
volgen.
Tegenover den «normen troepenaanvoer van
Engeland Melde de Republiek een ultima
tum. Hieraan werd niet voldaan de oor
log was weer begonnen.
Deaen Boerenoorlog van 1SM herinnert
zich nog menigeen. Geheel de wereld volgde
met spanning bet verloop van den strüd.
Beroemde namen rijzen weer voor de ver
beelding op Kruger Cron jé, de Wet. Botha,
Steyn. de la Rey en zooveel anderen.
Engeland Bette er aHe« op. en zond Lord
Roberts en Kitchener Met wisselend geluk
werd de strtjd gevoerd, maar de Engeisehe
overmacht was te groot In 1900 werd reeds
door Engeland de algeJieele annexatie afge-
kondlgd; Paul Kroger, de grijze president,
kwam op een hem door de Nedertandache
Regeering aangeboden oorlogsschip naar
Europa en werd tn Frankrijk. Keulen on tn
one land met onbeachrüfeltjke uitingen van
sympathie ontvangen. Algemeen trok men
partij voor de Boeren, die in een ontsetton-
de guerilla hun vijand nog twee Jaren be
stookten. Om echter niet al hun vrouwen
en kinderen tn de beruchte concentretle-
kampen om te laten komen sagen sü sioh
eindelijk gedwongen toe te geven; in DM
kwem de vrede van Pretoria tot stand.
waarbü hun onafhankelijkheid verloren
ging.
De beenchende stemming dwong Enge
land tot niet al te ongunstige vredesvoor
waarden. soodat omstreeks 19M selfbestuur
werd verleend aan beide kolonies, die zich
In D10 met de Kaapkolonie en Natal ver-
eenlgden tot het Britsen» dominion van de
Unie van Zuld-Afrika.
gens de Boeren en vooral na den strijd om
den Amajuba. ongetwüfeld een demonstratie
van den grooten persoonlijken moed van de
Afrikaners, begon de publieke opinie
zeer tegen Engeland te keeren
En ook was men niet direct voor
uitgegaan. wat de achting voor het Britache
leger betreft. Het was immers een feit, dat
een leger van 12000 man niets had kunnen
uitrichten tegen een zooveel geringer aan
tal Boeren.
Daardoor bleef er voor bet ministerie
Gladstone niets anders over dan in de ge
leden nederlaag te berusten. Gladstone er
kende dat men hem verkeerd had tngellcht
H3 vernietigde de annexatie en herstelde de
Boeren In hun geschon
den rechten. Door de con
ventie van Pretoria, die
in D31 tot stand kwam,
werd aan de Boeren de
vrüheid van binnen-
landsch bestuur terug ge
geven. onder loorwaarde
van erk-nnlng van En
geland* suzeretnitelt.
Hoewel het reeds een
belangrijk succes was. had
dit U>t gevolg, dat het
land nu door twee hete
rogene beginsels beheerd
werd dat van het volks
vertegenwoordigende zelf
bestuur «n dat. vertegen
woordigd door den Brit-
schen resident. Daar dese
toestand vele moeilijk
heden met zich bracht,
ging tn 1883 een deputa
tie. waarbij ook Paul Kro
ger behoorde, wederom
naar Londen, waar in Fe
bruari 1884 een nieuwe
oonvenUe tot stand kwam
waarbü over de suserei-
nlteltakwestie al niet
meer gerept werd. De
voornaamste
bracht artikel
Zuld-Afrikaarsche Repu
bliek aal geen verdrag at
verbintenis aangaan met
eentgen staat at natie,
behalve den Oranje-Vrij
staat, noch met eenlgwn
inboorltngstam ten Oos
ten of ten Westen van de
Republiek, voordat het
zal zün goedgekeurd door
H M de Koningin".
(Victoria),
Lord Derby verklaarde In het Hoogerfruls
dat. hoewel hü ds suaerelnlteit had laten
varen, bet weaen ervan was gebleven: de
regeering hield dus een slag om den arm
De deputatie der Republiek welke van
toen af sou heeten _de Zuid-Afrlkaanache
Republiek" sag dus haar taak met óen
besten uitslag bekroond Vooral was de vol
doening groot voor den sympathleken Peul
Kroger, die met groote meerderheid tot
Staatspresident gekozen werd.
De Britache resident te Pretoria werd tot
gewoon consul teruggebracht en aan het
tweeslachtig bestuur der Republiek was een
eind gemaakt
Na haar bsuoek aan Landen kwam de
deputatie van Transvaal ook tn Nederland,
waar zü overal met de grootste sympathie
ontvangen werd.
Nu waren de Boeren weder vrü maar
waakzaamheid bleef geboden, gezien de
waarschuwingen van het verleden. Gelukkig
vertrouwden hun belangen toe aan een
man. die als staatsman een grooten naam
wist te verwelven en met vaste hand ds teu
gels van het bewind kon voeren
Gelukkig tn sün vrüheid en met vertrou
wen op de toekomst keerde de Boei terug
naar «ün hoeve en cijn land Was het dan
teveel, wat hü vroeg, met rost gelaten te
worden op den grond, dien hü lief hadl
Waarvoor hü gewerkt en gezwwegd en gestre
den had. het land, waarvan A. K Keet song:
genoemd, vriend.
T -h niet telkens
„Uw naam. mijnheer»” vroeeg Robert
geduldig.
„O. neem me niet kwalijk. Dat ia mijn
schuld. Veeg uit. Hier, tn n kaartje.” Uit
«n binnenzak trok hij g’n portefeuille en
nam er een kaartje uit.
Robert spelde nauwkeurig naam en woon
plaats.
„L-o-r-d L-e-l-e-h-a-m 1 M-o-n-i-t-o-r
C-I-fa-b. R-i-e-c-e-d-i-l-l-y. Prad tig, mijn
beer. We zullen u bericht «enden.”
MenI maakte aanttalte otn hacti t*
£*tnn Lord Laleham tem bij den arm
*Wacht *m even." teemde
kunn n we dien stinkenden
pakken F’
D» hem koel aan.
„Stink hobbeL O, u bedoelt een
bominmibua I”
Schitterend f” riep lord Lalekam «R.f
.Er» hcminimbua Zoo n oude brmdaer
Ze MM nooit ab je ae nood., b^t M
renige tnoeilükheden der Boeren met de
inboorlingen en nam de Kimberley-mljnen
in beslag President Brand ging persoonlijk
naar Engeland om op te koenen voor de
rephten van den Oranje-Vrijstaat Het
Kabinet erkende ongelijk en bewilligde een
schadevergoeding, belachelük laag voor de
rijkste diamantvelden der wereld.
Na deze episode richtte de Britache begee-
righeid zich naar een anderen kant: thans
was Transvaal aan de beurt Toen dew» re
publiek omstreeks 1877 een strüd tegen de
Matabelen te voeren had. welke aanvanke
lijk ongunstig verliep, achtte Engeland dit
een prachtige gelegenheid om vanuit de
Kaapkolonie de Engelse he troepen Trans
vaal te laten bezetten, onder voorwendsel,
dat de klsmrblükelüke onmacht der Boeren
tegenover de inboorlingen een blüvend ge
vaar opleverde voor leven en goederen van
alle Europeanen in Zuld-Afrika
Hoe het Britache Gouvernement dese
daad van bruut geweld kon overeen bren
gen met de Zandnvierconventle. was onver
klaarbaar De eene deputatie na de andere
werd naar Engeland gestuurd, maar bet Mi
nisterie weigerde verandering in den toe
stand te brengen, voorgevende dat andere
de belangen der Britache kolonisten zouden
geschaad worden en zelfs gevaar voor een
burgeroorlog sou ontstaan.
Zoo waa dus weer de Britache heerschap
pij gevestigd in Zuld-Afrika. met schending
van alle verdragen en conventies louter om
te voldoen aan de zucht naar macht en
goud Maar ook nu sou het onversaagde volk
der Boeren slch niet onderwerpen, te veel
nog had bet de eigenschappen in slch van
zün Hollandscgie voorvaderen, die
eeuwen worstelden om hun vrüheid.
Voor vrijheid en recht.
Een publieke wrkooping. wegens belas
tingschuld, te Potchefstroom werd de aanlei
ding tot den opstand. Cronjó stelde zich
aan het hoofd van gewapende Boeren en
gaf bet sein tot verset. Dit leidde tot een
volksvergadering, waar een nieuw Republl-
kelnsch bestuur werd ingevoerd sn Kroger.
Joubert en Pretortus als leiders werden aan-
IV
Zoo begon de Vrijheidsoorlog van 1881 De
Boeren waren met buitengewone geestdrift
bezield en traden zeer voortvarend op. Zü
beletten den Engelsehen. hun troepen te
Pretoria samen te trekken Te Bronkhorst-
rprult. tusschen Lüdenburg en Pretoria,
kwam bet tot een treffen, waarbü de Brit-
ache krijgsmacht een verpletterende neder
laag leed: aan alle kanten, zoowel te Lü
denburg, Pretoria als te Standerton werden
de Engelechen Uigealoten
De Boeren beletten den Gouverneur van
Natal den Engelsehen te hulp te komen
door de toegangen In het Drakengebergte
bezet te houden. Bij Laings Nek werd h|j
teruggeworpen.
Toen de Gouverneur ten tweeden male
trachtte een doorgang te forceeren, wachtte
hem de strüd om den Amajuba-heuvel. Hü
liet In den nacht van X op 37 FVbroari 1M1
de steile helling beklimmen.
De Boeren hadden hiervan kennis gekre
gen. Ben vurige toespraak van den aanvoer
der verzamelde 150 vrijwilligers om hem
heen Onder bescherming van bet vuur
eener tweede atdeellng van meer bejaarde
mannen, die schoten op alles, wat zich maar
even blootgaf, beklommen ds dappere Boe
ren den berg en verdreven den vüand van
den top, waarop hü zich genesteld had De
generaal sneuvelde, de Engelacbe strüdmacht
was aan alle zijden totaal verslagen de
Boeren hadden overwonnen!
Dat was de groote dag van vandaag voor
vütUg jaar! De haast ongeloofelüke overwin
ning op den Amajuba. die diet alleen den
Boeren de overwinning bracht tn den Vrij
heidsoorlog. maar ook leidde tot een totalen
ommekeer in de Brltoehe politiek ten op
zichte van Zuld-Afrika, ten minste voor de
eerste decennia.
Immers, ds schtjnaehoone redeneertngen
en geraffineerd opgeeette tactiek van de En-
gelache manipulaties in Zuld-Afrika waren
niet langer in staat de wereld te mislei
den omtrent de ware bedoelingen Na de
vele onrechtmatigheden van Engeland je-
De belangstelling van de geheels wereld
werd nu weer des te meer op Afrika geves
tigd. Verschillende mogendheden schiepen
er kolonlén, zoodat al spoedig Afrika geheel
verdeeld was.
Ook Engeland had zün belangen in Afri
ka steeds meer uitgebreid en omsloot weldra
de Boerenrepublieken. Met leede oogen be
gon men het aan te zien, dat juist deae ge
bieden aan het Britache koloniaal bezit
ontbraken.
Vooral vanuit de Kaapkolonie begon men
nu te ageeren om meer invloed te kunnen
krügen op den gang van zaken in de Zuld-
Afrlkaansche republiek Dit was echter on-
mogelük. omdat volgens de wet het kies
recht voor buitenlanders niet gemakkelük
en slechts na zeer langen tüd van vestiging
te verkrijgen was. Zoo moest men zich er
dua^^toeleggen, de wet gewijzigd te krij-
geÉ^nervoor werden al spoedig alle krach-
toir Ingespannen en alle middelen gebruikt.
Omstreeks dien tijd kwam Cecil Rhodes
naar voren In Afrika als gouverneur van de
Kaapkolonie en leider van de Chartered-
Company. een tnaatachappü. opgericht om
de rijkdommen van Zuld-Afrika te exploi-
teeren. Rhodes eras de verpersoonlijking van
het Britache Imperialisme dat droomde van
Zuld-Afrika als een tweede Brttach-IndW,
maar niet minder van de meest brute en
hebzuchtige begeerlükheld naar rijkdom
men voor zichzelf en zün maatschappü
Onder zün aanvoering werden systematisch
onrust en ontevredenheid gekweekt onder de
vele „uitlanders" die zich tn de Boerenre
publieken. en vooral in Johannesburg, had
den gevestigd. Het kwam tot een samen
zwering van Engelsehen in Rhodesia, zich
uitend in een aanval onder leiding van Dr
Jameson
Ds Jameson-raid mislukte echter totaal,
dank sü President Kruger’s waakzaamheid
en had slechts tot gevolg dat de Boeren ge
waarschuwd waren voor wat hun thans
weer te wachten stond.
De Engelache etechen, vooral inzake het
kiesrecht, werden steeds grooter, soodat ae
Robert fronste al peinzend de wenkbrau
wen.
„Mooie
agent op, lani
*1**- -
de agent dit gezegd op ’n
alsof hij op z a gemak *a nieuwen wagen
stond te bewonderen. „xewn nep i« je
„Ja, nust die car hebben ze gestolen. Rolls Onderbreek me
g«8«PL meegepikt, gekaapt, ont
eigend
^Robert strekte z’n hand uit, waarmee
hij om stilte verzocht.
„Ik begrijp ’t al, mijnheer,” zei hij, en
diepte uit zijn heupzak een notitieboekje
op. „Dua de wagen u gestolen.”
„Wat voor den drommel Zoo’n uils
kuiken," bromde de eigenaar van de Rolls.
„Hoor je ‘t Flor, hij begint het te «nappen
Nu, kijk 'Ut haer, ik Ud graag, dat js de
kapers te pekken krsef...."
„De auto-dMvea, mijnbeer,” viel Robert
hem ia de rede. „Ei zijn er dea lasiMen
rijd teel «rat. Ik had aooieta wel verwacht
ea ik wü u vertellen, dal ik al laager sen
diea veal heb.”
-Is 1 heuech V vroeg de ander
L Mi handigejdief ar onder je oogen
Robert’deed of hij nisN
„Wat voor I
-
