IN EN OM ALKMAAR I Dubbelsterk Bleekwater N. V. Uit den Alkmaarschen Raad UIT NEERLANDS GOUDEN GLORIETIJD r «g des nr V TWEEDE BLAD BLADZIJDE 1 MAANDAG 16 MAART 1931 ALKMAAR De 350ste herdenking P- C Hooft’s èeboortedaè van BERICHTEN UIT ONZE VORIGE OPLAGE Het Vlootaccoord »t Gemeentelijke Arbeidsbeurs UA I FAILLISSEMENTEN rr rr Uitvaart en begrafenis oud-Pastoor Fr. Heys O.P. f AA in. 0 «ST. tods Ster i n l M Vraagt DE VRIES’ Bij eiken solieden winkelier verkrijgbaar FABRIKANTEN „VRIESIA” JAN DE VRIES ZAADMARKT 58 - Tel. 324 - ALKMAAR - - - - en Maart. M. Brouwer, bouwkundige, Den NA Dl RAMP VAN DEN MERAPI. (een rechtstreekscb Veoe Amerika Wat Indië bijeenbracht. BRAND TB BANDJERMASIN. 4 dooden Schade t MAM. I de schade t daarvoor ult- L gelegd aangaande het d. Graal A Engelschen ten goede komen en geen be- was vaa een lltastareu kring waar Hooft zoo dikwijls ,K. t I I r e PIETER CORNELISZ. HOOFT 1581—1647 ONTPLOFFING IN EEN MUN TE TASMAN» ilm- iren loot vóór ber 14» -oor r lef- vsz roer roer lijn van I V _Tt heb de schim des drossaarts - aangeschouwd, Oroot schreed hij voort, het lokkig hoofd omblonken Van rooden gloed en geluw-glanzend good, Oelljk «en god, In mijmerij verzonken. Hoog, van de schoudren opwaarts, rees zijn leest, De schaar te boven, bij zijn heugnlsfeest.” Er sou een zware principieels boom zijn op te zetten over de kwestie, of leder stads gedeelte recht beeft op een mln of moer be hoorlijke straatverlichting, mitsgaders een straat zélf, reinigingsdienst, politleoewaklng enz. We willen ons hier liever niet aan wa gen, al voelen we meer voor ’s heeren Wol- duoriXP* bevestigend antwoord, dan voor doen, om de kansen daarop ook maar eenlge procenten kleiner te maken, mag niet wor den nagelaten en het geld daarvoor uit gegeven, is wél besteed Ten slotte willen we niet onvermeld laten, dat nog een andere verbetering straks stroo- n.en vreemdelingen naar de stad zal trekken. De Waagtoren wordt nJ. voorzien van een tweede trap voor de afdalende bezoekers. Dit Stimson, de minister van BUltenlandsche Zaken, verklaarde heden, dat de regeering der Vereenlgde Staten *t Engelsch-Fransch- Itallaansche vlootverdrag niet zou kunnen teekenen, en hij vqegde er bij, dat hij voor die onderteekenlng geen enkele reden rag. daar de Vereenlgde Staten bij het accoord geen rechtstreekscb belang hadden. een zaal raadsleden door den burgemeester geheimhouding op- percentage van uit gifte. We weten dus niet, hoeveel de ge meente van de Nederlandach-Indische Es- cornpto Mij. voor elke duizend gulden nomi naal krijgt uitbetaald. We zijn echter desondanks heelemaal gerust, want een specialist als de heer Venneker, heeft het college geluk gewenscht met de voordeellge voorwaarden. Toen we dezer dagen met het vurig enthousiasme, dat een journalist voor der- geiljke gewichtige aangelegenheden aan den dag behoort te leggen, de raadsagenda ontvouwden, was onze eerste, lichtelijk ver heugde opmerking: Ziezoo, dat is nu eens een gemakkelijke vergadering; het wordt Donderdag een vroegertje, want ulterljjk 3 uur staan we weer op straat. Immers, hoofdschotel van dit magere vasten-menu was het voorstel tot het aangaan van een geldleenlng. En nu is het een voor niet- ingewijden tamelijk raadselachtig verschijn sel, dat aan dergelijke mllltoenen-affalres veel minder raadswjjsheld besteed wordt, dan aan pietepeuterige zaakjes, die geen of weinig geld kosten. Edoch, voor de zooveelste maal is weer eens gebleken, dat wij wel wikken, maar da» hoogere machten beschikken. Het werd vfeel later dan drie uur; er kwam zelfs thee in de raadzaal, wat het beste bewijs te, dat de middag dreigt vol-gepraat te worden. Het werd in zeker opzicht zelfs nog een onaangename zitting, waarin de prettige toon der laatste tijden nu en dan dreigde verloren te gaan. Zeker te In leder geval, dat niemand kon vermoed hebben, dat deze agenda poli tieke en misschien wel religieuze hartstoch ten zou doen oplaaien, als we bij de begroo- tingsdebatten zelfs niet gezien hebben. We zullen in chronologische volgorde de verschillende voorstellen even langs rennen en komen dan vanzelf bij de kwestie, welke tot dit politieke vuurwerk aanleiding heeft gegeven. U Maart opgegeven door Co. N. V. (Aid. Handetainformaties) Uitgesproken 11 Maart: O. Ph. Knopper, Utrecht, Oudkerkhof 19. R.-c. Mr. T. J. Dorhout Mees. Cur. Mr. H. F. H. Steenberghe, Utrecht J J. Schllngmann, bakker. Utrecht. Braamstraat 26. R.-c. Mr. D. Kaars Sijpe- steyn. Cur. Mr. J. Fruna, Amersfoort. P. J. Leenknegt, Amersfoort. Zuldsingel 47. R.-c. Mr. D. Kaars Sijpesteyn. Cur. Mr. J. Fruna, Amersfoort P. Vriend, behanger en stoffeerder, Vught, Taalstraat 171. R.-c. Mr. Vollgraff. Cur. Mr. A. Bloemarts, Den Bosch. J. Bos, schoenmaker. Eindhoven, Aalster- weg 67. R.-c. Mr. Sassen Cur. Mr. B. Per- ridon. Eindhoven. Nalatenschap van A. de Konlng. in leven StrUen, aldaar overleden 15 Mei 1930. R.-c. Aken. Cur. Mr. L Balomonson. Ten gevolge van een ontploffing in mijn te Launceston in Tasmanlë werden 4 mijnwerkers gedodo, die zich op bet moment van de ontploffing aan den Ingang van de mijn bevonden. Vrijdagmorgen heeft de Hoogeerw. Pater tr A. Jurrius OP, provinciaal van de Orde der Dominicanen, In de kerk van den H. Do- minlcus aan de Hoogstraat te Rotterdam, de plechtige MIs van Requiem opgedragen voor afgegaan door de Lauden voor de zlelerust van wijlen pater Franctecus Heys OP, eme ritus pastoor te Alkmaar, die Dinsdagmorgen op acht en tachtig Jarigen leeftijd in het Bt. Antonlusgesticht te Rotterdam overleed. De Hoogeerw. Pater provinciaal werd bij het H. Misoffer geassisteerd door den Wel- eerw. Pater J. A. Busch O.P., kapelaan aan de 8t. Domlnicuskerk te Rotterdam, als dia ken en door den Weleerw. Pater A. Ruberg OP. kapelaan te Nijmegen als subdiaken. Door het zangkoor werd de Requiemmis van A. Perosi uitgevoerd. In de voorste rijen banken, rond het stof felijk overschot van pater Heys, zat een groot aantal Ordebroeders van den overlede ne, alsmede de Z.eerw. z.gel. Heer dr. >J. Wlt- lox en de Zeereerw. heer O. J. H. Kerkvliet, rector vjn het Bt. Antonlusgesticht. De absoute na den Rouwdienst werd even eens met dezelfde assistentie als tijdens het H. Misoffer, verricht door den Hoogeerw. Pater Jurrius OF. De betreffende Gregori- aansche gezangen, volgens den Domlnl- caanschen ritus door eenlge Ordebroeders van den overledene onder leiding van pastoor Th. van der Geest gezongen, maakten een diepen Indruk. Hierna werd het stoffelijk overschot, uit geleide gedaan door de aanwezige geestelijk heid. geplaatst In een Hjkauto, die het naar Alkmaar bracht. De pastoor van de Sint Domlnlcusparochle de Zeereerw. Pater Th. van der Geest O.P„ alsmede de oude kapelaan, pater C. H. ten Haaf OP vergezelden In een afzonderlijken auto het stoffelijk overschot, naar Alkmaar. Te Akmaar. Onder groote belangstelling van de zijde van katholiek Alkmaar te Vrijdagmiddag, te midden van zjjn voormalige kudde, op het R. K. Kerkhof „St. Barbara” alhier begra ven em pastoor F. Heljs OP. Om half drie arriveerde de Ujkauto met het stoffelijk overschot uit Rotterdam op het kerkhof, geëscorteerd door de leden van de R. K Begrafensvereenlging Bt? Josef Door de leden van het collectanten-college van de Bt. Domlnicuskerk werd de baar in de rouwkapel binnengedragen, waar de ab soute verricht werd door den W E. Pater B. A Slones, tijdelijk pastoor der 8t. Domlnl cusparochle, daarbij gassisteerd door de W.E. Paters Ten Haaf en Janssen. OF. Voorts waren aanwezig de H.E. Deken E. Rengs de Z.E. Pater A. Baeteen, O.P.. pas toor der 8t. Joeephkerk en de W.E Paters N. A. van Rijn OJ*., A. Oonk OF. en E. Teppema O.P. Voorts de heeren D. van Dijk, J. Spruyt en H. Wanna, leden van het Kerkbestuur van Bt. Dominicus en vertegenwoordigers van vele R. K. Vereeniglngen. deputaties van St. Catharinavereeniglng, Vrouwencoogrega- tle en Meisjescongregatie. Na de plechtigheden In de kape] werd het stoffelijk overschot tn het prlestergraf bij gezet. De eenvoudige plechtigheden lieten niet na op de vele aanwezigen diepen indruk te maken. De politie onder leiding van adj.' inspec teur Bakkum zorgde voor goede ordemaat regelen. Burgemeester Mr. W. C. Wendelaar had het voornemen bij deze plechtigheid tegen woordig te zijn, doch kon hieraan, wegens een vergadering bulten de stad, geen gevolg De aolemneele uitvaartdienst sal Woens dagmorgen in de St. Domincuskerk worden gehouden. zleleven voortaan zou Hooft dichten phllosopheeren .met den zonnegloed Italië in zijn oog, den zwierigen klank Ronsard en Petrarca in zijn stem, en de wijze berusting van Seneca in zijn hart.” Al spoedig na zijn terugkeer schrijft hij zijn „Theeeus en Ariadne”, wellicht in den tijd dat zjjn vader meende dat hij druk zat te werken op „T comptolr”, dat hem echter in 1 geheel niet interesseerde. De vurige Jongeman beleeft in dien tijd verschillende avonturen, hij dicht zijn spel „Granida", oorspronkelijk een pastorale, waarin hij zijn gedachten uit over de liefde. Deze periode kan nog zeer wel bij die van zijn ontwikkeling gerekend worden. Daar de jonge P. C. Hooft toch wel iets anders wil worden dan koopman, gaat hjj dan naar Leiden, om in de rechten en de letteren te studeeren. Daar maakt hij kennis met de muzikale Christina van Erp. een leerlinge van Sweellnck. onzen beroemd- sten toondichter en organist van de zeven tiende eeuw. En als Prins Maurlts hem in 1609 heeft benoemd tot slotvoogd van Mui tten, voert hij al spoedig daarna de „vooch- desse van syn siel” als drostinne naar het Muiderslot. Daar komt dan de tijd van zijn hoogste lyrisch dichterschap en zijn voornaamste tooneelwerk. Dan komt pas goed tot uiting dat zonnig-heerlijke, dat schoon-weelderlge, dat fijn beschaafde, waardoor de Drost eigenlijk, misschien mèt Huig de Groot en Tesselschade, onder al onze zeventiend’ eeuwsche grooten alleen, of althans apart staat gelijk dit wordt aangevoeld door een prof. Jac. van Glnneken 8. J., die in zijn colleges van Hooft wel eqns zelde, dat aan diens lippen de oude mythe van weelde-ko- nlng Mldas weer jong was geworden, want al de woorden, die hij aanraakt, worden goud. Talrijke voorname werken ontstaan dan, en in alles is „iets koninklijks, fleurigs, niet slechts In de bezadigde, deftige woor den van zijn proza-stljl, maar ook in de jong-prlnoelijke bevalligheid van zijn gedich ten; dat heeft hij ook in de gratie van zijn bewegen, zijn sierlijk elastieken gang, voornaam gracieus gebaar, het rijzige zijn gestalte, kortom, den slanken adel van zijn persoonlijk wezen”. Maar het lijden zou komen om hem nog te louteren. Vier kinderen van hem stier ven, waarbij zijn oudste, van twaalf, een jongen „van grooten geest en hope”, en ten slotte: zijn vrouw sterft op 33-jarigen leef tijd. Bovendien verloor hij een groot deel van zijn vermogen door t bankroet van Wil lem Hooft te Londen. Nu begint zijn dichterschap pM rijp te worden. Na een ,.naere nacht van benaude drie Jaeren" verrijst voor hem een nieuwe zon, Eleonore Hellemens, een mooi en schatrijk Aritwerpsch weeuwtje, die hem haar hand schonk. Voor Hooft komt nu een tweede gelukkige tijd aan, van rustige be zonkenheid en historische studie, waardoor nog een enkelen keer een gedicht klinkt, als zijn door leed verdiept meesterstuk van een minnelied: .Klachte der Prinoesse van Oranje, over t oorloogh voor ’s Hartogen- bosch.” Dan ret hU zich aan 't schrijven, in prach tig gebeeldhouwde proza van het epos \an onzen volksopstand, den strijd tegen Spanje. Dit is de tijd, dat Pieter Cornells- zoon Hooft het middelpunt is der gansche Hollandsche kunstenaars- en geleerdenwe reld: de gevierde gastheer van den Mul- derkrlng, 's zomers op het slot, ’s winters in de stad, op de Keizersgracht. Daar verzamelt hij al wat naam heeft om Cats, Gisternacht is te Bandjermasin de ge- meentepassar Soedmamplr afgebrand, be nevens twee toko's. De schade bedraagt f 80.000. Hiervan is f 67.000 verzekerd. Zóó Juichte eens Jacques Perk over Pieter □orneltszoon Hooft, wiens geboorte driehonderdvljftlg jaar wjj heden jenken. Wanneer de Drost van Mulden na zooveel laren nog wordt herdacht en gevierd, wan neer zijn figuur nog steeds voor onze oogen jtaat in een omstrallng van roem en edele voornaamheid, dan heeft hij dat te danken aan zijn verfijnde beschaving, die hem stempelt tot een der meest beroemde en be wonderde vertegenwoordigers van zijn tijd, die voor ons vaderland met recht een gou den tijd genoemd mag warden. groote belangstelling, hij brengt er zeven wëlgebrulkte maanden door en reist dan weer naar Venetië, waar hij weder zijn in trek neemt bij zijn bekenden, de familie Francesco Vrlents, en uit welken tijd hij op rekent, dat hij in Maart 1601 „den Vene- tiaenschen Carneval gesien heeft ende haer magniflque bruiloften Dan begint hij echter toch wel naar huis te verlangen, naar Amsterdam, het Vene tië van het Noorden, met zijn koele grach ten, en het stille, statige burgemeestershuis op de Keizersgracht. Over Trente, door heel Dultschland reist hij naar Bremen, waar hij op de boot naar Holland stapt. En de jonge Hooft komt weer terug in 't vaderhuis; zijn horizon Is verruimd, zijn zelfstandigheid ver sterkt, zjjn dichterschap volgroeid, gevoed als het was door de vloeiende zangen van Itallë’s puurste renaissance, geïnspireerd vooral door den vader der renaissance, Pe trarca, die de heraut werd van den nieu wen tijd, die in aantocht was. Niemand van zijn tijdgenooten in Hol land evenaarde Hooft in kennis der bulten- landsche letteren. Zijn reis heeft een ont zaglijk grooten Invloed uitgeoefend op zijn van van Het Centraal Merapicomlté heeft in to taal t 389B05.76 bijeengebracht, exclusief de bijdragen uit Nederland. Blijkens een rondschrijven zijn de inza melingen gestaakt. Het te verwachten over schot wordt gestort in het Smeroefonds. DI8TRICTS-ARBEID8BEUR8 Doelenstraat 36 Telefoon 838 Geopend lederen werkdag van 913 uur. Voor werkgevers van 91 en van 25 uur. Maandag- en Donderdagavond van 78 uur. Bemiddeling voor kantoorpersoneel op Donderdagavond. Voor vrouwelijk personeel afzonderlijke ingang. Bemiddeling kosteloos De Directeur van bovengenoemden dienst maakt bekend, dat heden staan Ingeechre ven: 1 aanhoudér, 2 bakkers, 1 banketbakker, 4 bankwerkers, 1 betonvlechter, 3 boekbin ders, 1 bouwk. opzichter, 3 chauffeurs, 1 oonstructiewerker, 16 grondwerkers, 1 incas seerder, 1 kaasmaker, 3 mach, houtbewer kers, 2 magazijnbedienden, 2 metaaldraalers, 1 metaalslüper, 3 metselaars, 1 meubelma ker, 2 meubelstoffeerders, 5 opperlieden, 5 pakhuisknechts, 1 plaatwerker, 1 radiomon teur, 2 reizigers, 4 schilders, 1 schipper, 1 scheepstimmerman, 33 sigarenmakers, 2 slagers, 2 smeden. 2 steenbikkers, 1 steen houwer, 2 stokers, 1 straatmaker, 7 stuca- doors, 19 timmerlieden, 3 tuinlieden, 1 ver- warmingsmonteur, 2 vormers, 1 wagenma ker, 1 winkelbediende. 17 üzerwerkers, 77 losse arbeiders, 2 werksters. Geplaatst: 1 electricien, 1 loodgieter, 1 pakhuisknecht, 1 schilder, 2 timmerlieden, 2 typisten, 13 losse arbeiders, 1 dagmeisje, 2 dienstboden. Alkmaar, 13 Maart 1931. De Directeur voomoemd ED. V. d. HEUVEL. de burgemeesteriljke ontkenning. Natuurlijk is met dwaze konsekwenties de stelling van den katholieken afgevaardigde wel bespot- teluk te maken: als in eeu uithoek van b.v. den Huiswaarderpolder een agrariër (boer klinkt tegenwoordig zoo weinig elegant) een bedrijf sticht, kan hij geen recht laten gel den op een asphaltweg daarheen, evenmin op een serie electriscbe booglampen, dage- lljkschen vuilnis-ophaaldienst, polltle-toe- zlcht enz. We moeten altijd redelijk blijven en kunnen in het geval van aangevraagde straatverlichting altijd elschen dat er tamelijk druk verkeer is en (of) dat er een behoorlijk aantal menschen wonen. In zulk geval mo gen de kosten niet de eerste rdl spelen. Te recht is opgemerkt, dat men bij de vaststel ling der belastingkohieren óók geen reductie geeft voor het wonen bulten de kom der stad. Gelijke lasten, dan ook, zoo eenlgszins mogelijk gelijke lusten. In de kwestie, waar het hier om ging, straatverlichting, komen er nog een paar an dere factoren ten gunste bij. Licht Is in onze stad het product van een monopolistisch overheidsbedrijf. Een der redenen waarom wjj met derg. bedrijven vrede kunnen hebben Is deze, dat zij alleen in dezen vorm hun functie goed kunnen vervullen. We bedoelen dit. Een particulier bedrijf zal uiteraard eerst vragen: is hier winst te maken? Dat mag bij een overheidsbedrijf geen hoofdzaak ztjn. .Dat meet de gemeenschap dienen. Daar kan het voorkomen, dat voor een deel met verlies ge werkt wordt, wat door de winst op een ander deel wordt gedragen. ..Draagt elkanders lasten” zou hier een goede kernspreuk zijn. AIzoo ook licht leve ren aan de nu nog duistere stadswijken, óók al vraagt dit een niet onbeduidende uit gave. Behalve dit princlpleele motief, pleit voor deze verlichting nog een ander, naar onze meenlng nog zwaarder wegend. Duisternis op den publieken weg is Immers een aan leidende oorzaak voor ongelukken, lichame lijke en moreele. Al wat de overheid kan Mr. M. V. Dordrecht. J. H. Dollekamp. koopman in manufactu ren, Markelo 8. 116. I.-c. Mr. A. Ikman van Burck. Cur. Mr. P. L. v. d. Polder, Henge lo (O.). O. ten TVe. arbeider, Hengelo (O.), Oude Postweg 180. N.-c. Mr. A Ikman van Burck. Cur. Mr. P. L. v. d Polder, Hengelo (O.). Jobs. Lunding, caféhouder, Enschede. R.-C. Mr. A. Ikman van Burck. Our. Mr. 8. Roean- daal. Enschede. *11 Maart opgegeven door v. d Graaf 4i Co. N.V. (Afd. Handejslnfonnatiee). UitaresDroken Met zijn vader, den beroemden Amster- damschen burgemeester Cornells Pieterszoon Hooft, is hjj een treffend voorbeeld van wat energie, onkreukbare trouw en volhardende Ijver vermogen om een geslacht tot het? hoogste aanzien te verheffen. Zijn grootva der immers was een eenvoudige Zaansehe schipper, die nooit had durven droomen, dat zijn zoon Cornells, koopman geworden, het spoedig'zóó ver zou brengen, dat hU tot zeven maal toe als burgemeester werd geko zen van Amsterdam en nog steeds wordt beschouwd als de meest typische vertegen- voordiger van het toenmalige regentenpa triciaat. Met Ijzeren hand bracht deze zijn ^slacht omhoog: zijn zoon. Pieter Comellsz., zich boven alles: patriciër, en hij was ook inderdaad, omdat hij zich den nieuwen adel door nobelheid van karakter en zeden had eigen gemaakt, zóózeer, dat hU de eerste burger was van de jonge repu bliek der Vereenlgde Nederlanden, die „grand Seigneur" werdRidder van Bint Mlchlel, Drossaardt van Mulden, Baljuw van Goollandt. Dat zijn persoonlijkheid thans nog dui delijk tot ons komt, als zich losmakend uit den nevel van vergane glorie der middel eeuwen, is te danken aan het licht van zjjn kunstenaarsgeest, die hem de eerste helft van de zeventiende eeuw geheel deed be- heerschen met zijn gouden woord, waardoor hij de toekomst onzer letterkundige geschie denis heeft mogelljk gemaakt, de richting der litteraire ontwlkkeltn heeft bepaald, en omdat hij den vollen bloei der renaissance naar ons land heeft gebracht, het schoon heidsideaal der antieken herleven latende in sen frlssche, buigzame Nederlandsche taal, vrucht zijner studiën van Latijn, Fransch en Itallaansch. Vele jongelui van voornamen huize reis den destijds ter voltooiing van hun algemee ns ontwikkeling naar Spanje, Frankrijk of Italië. Zoo ging de jonge Coornhert naar Spanje en Portugal, Vondel's broer ging naar Italië, Cats naar Frankrijk, Huygens naar Engeland. Burgemeester Hooft vond t voor de ontwikkeling van zijn veelbelovenden zoon t beste, dat hij zou reizen naar het moederland van alle schoone kunsten in de vijftiende en zestiende eeuw, naar Italië. Zoo trekt dan In den zomer van 1598 de Jonge Hooft, nauwelijks zeventien Jaren oud, met twee andere jongelui over zee naar Frankrijk. Reeds vóór die reis had hij een proeve van treurspel geschreven .Achilles en Polyxena", maar pas de Invloed van Italië zou deze stugge spraak zijner jongelings jaren herploolen tot zachten vorm. Met groote nauwkeurigheid heeft de Jonge reiziger zfjn driejarigen ontwlkkellngstocht beschreven in zijn .JRelsheuchenls”, terwijl ook zijn brieven vooral die aan de broe ders „In Liefde Bloeyende” talrijke bijzon derheden geven. Over Rochelle, Parijs. Rou- •an. Lyon en Marseille komt hl) te Genua, vanwaar hij verder trekt naar Milaan en Venetië, waar hjj ruim drie maahden blijft. Dan gaat hjj weer voort, in Rome blijft hU een maand, Napels komt aan de beurt, en daarna trekt hij naar Florence, de heerlijke »tad, de stad der bloemen, de bloem der steden, Florenza! Voor deze stad en haar taliooee kunstwerken toont Hooft een zeer ParijsInterlaken-Alkmaar I Voor wlen het eenlgszins vreemd lijkt, dat we de onvolpreaen Ville Lumière (Lichtstad), de schoone stad tusschen de meren en onze dierbare kaasveste in één adem noemen, ril opgemerkt, dat ze bij alle onderscheid dit eene gemeen hebben: het bezit van een bloemenklok. Natuurlijk kennen alleen zij, die de ingre diënten voor buitenlandsche reizen bezitten tijd en geld deze nouveauté in nature. Wij gewone stervelingen moeten afgaan op de enthousiaste beschrijvingen, welke die gelukkigen ons er van geven. Zijn die over eenkomstig de waarheid uit principe twij felen we nooit aan de waarheid van wat door de hoogmogenden aan de" college-tafel be weerd wordt dan betreft het hier eea be zienswaardigheid, welke onze mooie stad nog veel aantrekkelijker voor vreemdelingen zal maken, t Het doel is dus goed, terwijl een bijkomend voordeel is, dat de reizigers, op weg naar het station, door Flora's kinderen er op aangename wijze aan herinnerd worden, dat zij nog een zee van tijd hebben of dat hun trein toch reeds weg Is. Tot onze geruststelling en die van alle be lastingbetalers werd medegedeeld, dat de kosten uit de gewone begrootlng van plant soenen konden bestreden worden. Zoo kunnen we dus dit jaar reeds aflezen, hoe laat het Is op een klok van 6 M. mlddel- Hfn, waarvan de wijzers 's zomers bestaan uit de ons bekende mozalekbloemen. in den win ter te vervangen door dito steentjes. Als dat niet trekt, trekt niemendal. Haag, Charlotte de Bourbonstraat 74. Rx. mr. J. F. A. Hljlnk. Cur. mr. L. J. T. Bakker, Den Haag. 9 Maart. N.V. Nationale Houtbewerkings- fabrieken. Leiden, Haagweg 80. Rx. jhr. mr. Th. W. O. Calkoen. Our. mr. A J. Romljn, Lelden. D. Catsburg, timmerman, Aarlanderveen, Stationsweg 2. R.C. Mr. A. B. BommezUip Cur. Mr. G. H. Wlsaenburgh, Leiden 9 Maart. F. Schallenberg, koopman en win kelier. Den Haag, Prins Hendrikstraat 91. R.c. jhr. mr. H. O. Felth. Cur. mr. G. 8tc- nren, Den Haag. wel ren. Het felst in de bestrijding was de oud- wethouder Thomsen. Deze had eerst for- meele bezwaren: statuten, rekening en be groeting waren niet ter tnzage gelegd en of nu wethouder Westerhof al betoogde, dat het doel, tn de bijlage afgedrukt, door een ambtenaar ter secretarie uit de statuten was gehaald, het mocht niet baten. Het verwijt bleef bestaan, dat de wethouder de statuten zelf niet had bestudeerd. We concludeeren hieruit, dat de oud- functlonaris van financiën dus nooit iets aan ztjn ambtenaren overtlet, en altijd alles zelf bewerkte. Anders toch had hij dit verwfjt niet mogen doen! Het werd er echter met de bestrijding van den zakeljjken Inhoud niet beter op. Mijn heer Thomsen had zjjn licht opgestoken b|j een katholiek en deze anonieme deskun dige (I) had hem het volgende op de mouw gespeld: ,Het Jeugdwerk is door den bisschop aan iedere parochie opgelegd; het staat onder leiding van de geestelijkheid en de leeken hebben slechte een adviseerende stem. De kosten worden gedragen door de R.K. Kerk en we hebben hier dus te doen met een verkapte subsidie aan die Kerk.” Die katholieke anonymus is geen held dat Is trouwens niemand, die zijn Identiteit tracht te verbergen, maar hjj is boven dien óf bar slecht Ingellcht, dan'had h|j zjjn mond moeten houden óf iemand, die opzettelijk en verraderlijk met oneerlijke wapens zjjn geloofsgenooten wil bestrijden. De zaak Is toch zoo eenvoudig. De De kenale Jeugdcentrale is, juist zooals de naam zegt, een centrale der verschillende vereeniglngen. waarin de rijpere jeugd ge organiseerd is, als patronaten, gezellenver- eenlglngen, e.d. Dat de leeken daarin ook iets te zeggen hebben, weet leder insider. Het bestuur bestaat n.L uit één priester er vier leeken. Trouwens, al zou de geheeie leiding in geestelijke handen zjjn, wat doet dit er toe? Totaal idioot is, dat de kerk deze organisaties financiert. Die heeft wel voor andere lasten te zorgen. .Anonymus” komt zeker nooit in de kerk Zondags, als voor de jeugdbeweging gecol lecteerd wordt en zendt de Ijverige bede laars en bedelaarstere voor dit doel be paald ongetroost van zijn deur. Als we niet beter wisten, zouden we zeg gen. dat de heer Thomsen een felle anti papist was. We nemen echter aan. Juist als bU de begrootlngsbeschouwlngen, dat hier aan politiek gedaan werd. De bedoeling was wethouder Westerhof in moeilijkheden te brengen. Hierop wijzen ook de vragen, welke de heer Thomsen gister aan bet College heeft gesteld. Ook de V. D.’ere waren tegen. Het waren echter zóó de afgereden en tientallen malen weerlegde argumenten van algemeenheid en in-hokjes-verdeelen, i la A. V. R. O., dat we ons hier van weerlegging ontslagen achten. De heer Hoytink is nog jong in de poli tiek e.: dus Juist geschikt voor enfant ter rible. Dat was hjj Donderdag, toen hU den waren aard der oppositie omhulde: men-waa tegen, omdat het een compromis-punt be trof van het nieuwe regeerlngsblok. Om hieraan mede te kunnen doen, moest naar onzen smaak de heer Hoytink s’n beginselen wel een tikje loslaten. Als anti-revulution- nalr is hjj toch ook voorstander van een rechtvaardige overheidssteun, voor andere dan louter „algemeene" doeleinden. Ziehier, waartoe soms „politiek” kan lel den! In het algemeen willen we opmerken, dat het hier voor de voorstanders van de her nieuwde elftal-polltlek een zwarte dag is geweest. Het zal héél moeilijk zijn bij de katholieken de ongunstige indrukken van dit debat uit te wlsachen. ra! zeer zeker de gemoedsrust der wachtende Engelschen ten goede komen en geen be stuurslid van V V V. zal op hun binnensmonds gebromde verwensching meer nlichtmatlg „Yes Sir” behoeven te antwoorden Ook hier betreft net een uitgave die direct en indirect haar geld wel ral opbrengen. Vogelaar maar heel schuchter voor den dag durfde komen. Laten we eerbiedshalve beginnen met den burgemester. Deze tegenwoordig bijna de permanente minderheid in het college was tegen, omdat hij vreesde, dat andere jeugdorganisaties ook om sub sidie zouden aankloppen. En toen hoorden we, wat we uit dezen mond nooit verwacht hadden: Laten we wachten tot ook de anderen vragen; dan kunnen we het geheel overzien. Een indirecte aansporing dus om gemeentelijken steun te komen vragen I Maar bovendien, sinds wanneer is het ge woonte, dat een Ingekomen verzoek onaf gedaan moet blijven wachten op mogelijke andere? Neen, we hebben den voorzitter eens gelukkiger hooren argumentee- Driehonderd gulden jaarlljksche subsidie voor den dekenalen Jeugdraad, d. w s. dertig harde guldens voor leder der tien plaatseluke jeugdorgani .at|es. Ziehier het lijdend voorwerp van een uur fel debat- teeren. De aanval tegen dezen, toch werkelijk bescheiden katholieken wensch glrg uit van.... onze vroegere bondgenootenZeven man pardon, er was er één. zij het een zwijgende, dame bij de geheeie kleur- schakeering van rose tot blauw vormde een aaneengesloten front tegen het katho lieke verlangen. Natuurlijk is hun aanval te pletter geloopen tegen den hechten zwart- rooden muur. Over de billijkheid van dit subsidie be hoeven we niet te spreken. Elk der tien organisaties op zich zelf doet zooveel in bet belang der gemeenschap, dat een veel grooter subsidie zou zijn te rechtvaardigen geweest. Wethouder Westerhof, bijgestaan door de heeren Woldendorp en Keeaorn, heeft dat glashelder aangetoond. Maar het loont do moeite toch wel eens de argumenten der tegenstanders te be sten. Buitengewoon leerzaam voor de toe- komst. Natuurlijk laten we rusten de financleele beewaren, waarmede trouwena de beer Waarmede we maar zeggen willen, dat we de beslissing toejuichen om Zeglis, West- dl)k en Hellooërdljk van een zjj het spaarzame straatverlichting te voorzien. We hadden het bij den aanvang van dit overzicht over een mlllioenenleenlng. Daar mee ie misschien een golf van schrik geslagen ever het hart van menig belasting betaler Laten we daarom dadelijk gaan ge rust stellen. Deze leenlng van meer dan één mlllioen zeshonderd duizend gulden beteekent nu eens niet nieuwe lasten, maar verlichting van oude. Op het goede moment profiteerend van lagere rente-koersen voor overheidsleenlngen. heeft het gemeentebestuur een reeks schul den k 5 en 6 procent willen afbetaien met de opbrengst uit de nieuwe leenlng 4 4 procent. Een niet onaardig Jaarlljkech voor deeltje, dus. Gaarne hadden we onzen lezers voorge rekend hoeveel besparing deze transactie gaf, maar dat is onmogelijk. Immers In een vergadering met gesloten deuren (nu echte geheime, hoewel we nog In de aanwezig waren!) werd aan de zich heen: Vondel, Roemer Vtsscher, Huygens, Anna Vtsscher, Tesselschade, Joan Ban, Coster, Daniël Mostart waren gaarne bU den Mulder Drost te gast. Daartusschen was Hooft de man, die vrij stond en zelfstandig. Zjjn devies luidde: „omnibus idem”, voor allen dezelfde. Daar aan heeft hij zich gehouden: hl) hield zich zooveel mogelijk bulten politiek en kerkelijk krakeel, waaraan bijvoorbeeld een Vondel die alle kanten van het leven en zijn strijd in zich voelde branden, zich niet heeft ont trokken. Daarom heeft Hooft aan ons. Katholieken, niet die uiterste volheid kunnen geven van geestelijke waarde, die Vondel ons geschon ken heeft door de Inspiratie van zijn diepen godsdienstzin. In Den Haag, na de begrafenis van Fre- derlk Hendrik, is Hooft gestorven, op 21 Mei 1647. Zijn stoffelijk overschot werd bij gezet In het koor der Nieuwe Kerk te Am sterdam, maar zjjn gedachtenis moge blijven leven onder ons volk, de gedachtenis aan een voorname figuur uit Neerlands gouden glorietijd. Nog klonk in onze ooren de nagalm der raadsdebatten over maatschappelijk hulp betoon. of zie, opnieuw kwam dit onderwerp ter sprake, dat op sommige raadsleden schijnt te werken als de roode lap op een stier. Men herlnnere zich even, dat In de be wuste vergadering van twee weken terug door wethouder Westerhof was toegezegd, dat hU den raad sou voorleggen een plan, hoe de 4 „gewone burgers” in Maatschap pelijk Hulpbetoon te kiezen. (Wjj willen hiermede heelemaal niet beweren, dat raadsleden en menschen uit de vakbeweging geen .gewone burgers” zijn). Redelijkerwijs hadden we dus een bijlage mogen verwach ten. waarin de wethouder, met redenen om kleed, uiteenzette, uit welke groepen der bevolking hjj die leden wilde nemen. Een dergelljk staatsstuk verscheen echter niet, maar wel prijkte achteraan op de lijst van Ingekomen stukken, op lijst B (d.wx brie- I ven, die na Dinsdag zijn Ingekomen) een schrijven van B. en W. aan den Raad, waarin werd medegedeeld, hoe het college In dezen dacht te handelen. Ware het voor- zltterlljke voorstel om het stuk voor ken nisgeving aan te nemen, goedgekeurd, dan sou niemand, behalve eenlge uitverkorenen, iets van den inhoud er van geweten hebben. Een merkwaardige wijze van handelen. Daar wordt eerst 6 4 8 uur gedebatteerd over de samenstelling van twee derden van het MH.-bestuur, en het andere derde part geelt men den Raad door middel van een Inge komen stuk te slikken. We staan dan ook geheel aan de zijde der oppositie, die hier een krachtig: Halt riep. Niet om het voorgestelde zélf, één lid uit ieder der beide middenstandsorganisaties en één uit Diaconie en R. K. parochiaal Arm bestuur Zoo op het eerste oog HJkt dit geen kwade oplossing al kan nadere bestudeering misschien een nóg betere aanwijzen. Onze grief gaat alleen maar tegen de wijze, waar op deze zaak aan de orde kwam. Wethouder Westerhof was wijs en verzette zich ten slotte niet tegen uitstel. Waarom zou hU trouwens ook? We hebben het zoo veel tientallen Jaren zonder M. H. gesteld, dat een paar weken vroeger of later er niet op aan komen. Van het Burgerlijk Armbe stuur weten we zeker dat het, ofschoon ten doode opgeschreven, tot de laatste minuut z'n mooie taak zal blijven vervullen. Elk debat heeft zijn note comlque en dit dus ook. Deze was er toen de heer Co vers beweerde, dat voor 2 weken de bijlage omtrent het M. H. niet met algemeene stem men was aangenomen. HU had wel geen stemming aangevraagd, maar was er toch tegen. Een dergelijke naïeve verklaring had den we niet verwacht van iemand, die meer dan wie ook aanteekenlng heeft gevraagd van zUn tegen -zijn, zelfs al stond hjj heele maal alleen. Dan was de verklaring van zUn mede-vUftaller, den heer Vogelaar vrij wat sympathieker. Deze zelde, dat hU. door geen stemming te vragen, de mede-verant woordelijkheid van dit besluit op zich geno men had. Zóó is het en niet anders!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1931 | | pagina 5