DE LOOZE STREKEN VAN
REINTJE DEN VOS
5,
SOORTEN
VAN ALLES WAT
I
DE ZOON VAN DEN EDELMAN
J
VERSCHILLENDE HOUT
KEIZER OTTO EN ZIJN
BROEDER
'ti
fK
2
o
2
o
c
pH’
NS -
WÉ
o
o
o
o
o
o
o
k
o
o
o
o
o
o
3
o
o
o
DE B.L.N.S.
DOOR RO KOPU1T
nn
Tg I
ni:
■I
I
raiiiiiiiiiii
MET PLAATJES VAN JOOPIE
0
0
0
y 1
ij
L^
0
PU rnl
L 'h ';l llll
Mhu ."i
^1
I
0
ioiOIOIOIOIOIQIOIOIQiOlOIOIOIOIO’.w «s^lQtOHOIOIOIOIOIQIOIOIOIOIOIOIOlOiOlOIOIIOIOIOIOIOIOIOIOIOIQIOIOIQIOIQlO»
-ï.
OVERNEMING UIT DEZE
RUBRIEK ZONDER TOESTEMMING VERBODEN
Rtnkenauw de Apin ten Runtte
f
Ma Karei den Grnoten is wel
X
I
Voelde hij met.
A
3).
I
voerden hem gebonden rem zijn broeder den beteer
EEN VIJFHOEK VOUWEN
en
hiernaast
KAARTEN RADEN
K
t
7
I
Af\
en toen aac hV daar dien
armen
In *n effla in het doet «tjn alle rameai
van glas in lood. Een eer ramen heetaat
uit «1 ruitjes en is vierkant van model.
De ruitjes die allemaal eren groot «Un.
sttn dua eooals jullie mot tn negro rtfoa
van negen geplaatst.
o
o
3 echter begat OUvler met Hubertus zich naar
verkoopen. die hU tn een mand aan sUn arm
Met de belofte sjtoedlg weer terug te
komen als de zieken weer gezond aoudro
HJn, werd van Bram afscheid genomen
een bakje water halen, dan sul je eero
zien hoe licht dit oout ia Ah ik dit «tuk
kurk er naast leg kun Je zien, dat net
dieper wegzakt Eigenlijk komt het bout
niet oorspronkelijk in Indié voor, maar
Als dit gebeurd is. vraag Je aan den
eersten ..denker" In welke rjj zijn kaart
nu ligt en legt hU nu bijvoorbeeld, dat
Rtnd'Hjk kwamen rtj bij 't hof aan.
Waar een heele tehare ttond.
Retnaart liep gearmd met Grtmbaard,
tn heet trotech en deftig rond,
t Wai of hij na wilde teggen:
..Zie mij allen even aan,
tn dan kun je wel beteffen.
Ik heb nimmer kwaad gedaan."
Retnaart gtng nu naar den kontng.
Rn tprak woorden echoon ran taal.
Doch het waren alle leugen».
Dat wa» weer een groot tchandaal.
Maar de kontng wa» veretandtg.
Hij geloofde niet» pan Rein.
Zoo vertelde Retnaart,
Wat je allen nu wel weet.
Van de Kraai, den Haat en Koebout,
tn wat hij hgn allen deed.
Hoe roten de vliegen vóór en boo oaten
m na de wandeling’
Kontng Nobel ttond vervlogen.
Ril wa» werkelijk ontdaan,
tn wiet heelemaal geen raad meer,
Hoe kon alle» toch zóó gaan
Pirapel. het tltmme Luipaard,
Gaf hem echter nu den rood.
Om aan Rein te laten zeggen,
Hoe hot met Fa zonden ttaai.
Doch de vrouw oan oom den kouter,
Heette Rtnkenauw da Apin,
tn die vond dat vrooHJk lachen,
Abtoluut niet naar haar tin.
Zij hield werk'Hjk veel van Retnaart,
tn keek daarom heel erg boog.
Schreeuwde toen tot alle leden.
Dat zij Retnaart» zijde kooi.
Retnaart wa» zü« tante dankbaar.
Keek haar lief er. innig aan;
O. hij had haar willen danken.
Moeit helaa» hier blijven etaan.
Kontng Nobel vond dtt alle»
Handig en heel iltm bedacht.
Maar hij tcaz nu op zijn hoede,
Zoaiet» had hij wel verwacht.
Jled'le Vee," zei hij tot Retnaart,
„■k Vtnd fe praatje» waarlijk Hef,
Maar fe kant mij niet bedotten.
Leeltjke gemeen» dief."
tn hij praatte tot den kontng.
Van ztjn braven oom Marttjn,
Die toch werkelijk zoo dol wa».
Op zijn lieve neefje Rein.
Onze vriend werd toen veer angttig,
tn vertelde tonder eehroom.
Weer een and re groot» leugen.
Van Martijn den Aap. Fn oom.
Deze Aap nu wa» een kotter
Van een oud eerwaar a tg ra».
Du» kwam hij voor onzen Retnaart,
Hier nu wel het beet van pa».
Als je den knoop tegen een sterk Ueht
houdt. »e Je heel duidelijk een vtjfpun-
Uge ster.
Retnaart tchrok ean deze woorden.
Rij nt n toch h» de knel;
tven wiet *V »iet» te neggen,
Plukte angtlig aan z’n vel.
Al de dieren, dia er waren,
Baritten ploti tn lachen uit.
O. wat zat die Rein er tuMcben.
Deze ilechte looze guit.
han-
op
en
Rtnkenauw trad nu naar voren,
tn vertelde iedereen.
Dat zV allen tlechtaard» waren.
Uitgezonderd Rein alleen.
Heel veel goed» vertelde dj nog.
Fan haar brave neefje Retn,
tn riep luide tot den kontng,
^Zoo moett iedereen nu eUnf"
CDKC3ECDEeDdC3RC3R0bOKICDKedCDE KC5KC3KC9 KCDECDgOKCSKCDdCSKOKC3gCSKOKOgCDKCSKeDg EC>KCDKCDKOKC9KC3RC3KOKC9KOKC9KOKOaaKCDKCDKOg
0
verzoende
hem
en maakte hem
tot hertog van
een groot rfjk
want het paard vliegt recht op bet .Donkere hol" aan. Het
hol" was een diepe afgrond Met mannenmoed rende Hubectua
paard tegemoet en greep het bj) de teugela Het paard steigerde
Toen de dageraad weer aanbrak.
Nam de tluwe Vo» Retnaart,
Van zyn vrouu en ktnd'ren aftcheid;
Hij vertrok met neef Grim baard.
Hermelijne wa» teer angttig,
tn zij huilde .arme man.
O, wat vind ik het toch vreet’lijk.
Dat je bent tn Pauzen ban.”
Maar hij dacht zoo bij zWhzeif
„Voejelief, ’k krijg jou wel kletn."
„Wel. dat waren tchoone woorden.
Die gij daar zooeven zei,
tvengoed zal ik hangen.
Rein de Vo», geloof me vrij."
Indische meubels, maar natuurlek wor
den ze ook in Holland voor allerlei doel
einden gebruikt. Bamboe is hol en rotan
geruid iFTg t>. Uit het merg van de
laatstgenoemde plant kan men bet pte-
riet maken, een stof, waarvan ook meu-
bela vooral lichtere, vervaardigd worden,
aooals mandjes en wiegen.
..Maar nu moeten jullie nog even mQn
opgezette rtjatvogela sten." (Flg.
..En dan naar huist" riep Jan. die ga
llen had. dat het boog Kjd waa.
er op Ze klemde zich angstig aan het aadel vast
Hubertus meende het jonge meisje te herkennen
_Het lijkt de freule van Vollenhoven wel." dacht hij. jen ae ia vast
verloren want het
„Donkere
nu hot
r ''i i i j r i| j
m tei do derde r|j ligt, dan ia bet da
derde kaart in de eerste loodrechte rtJ,
dus Harten-seven
Vraag Je ook den tweeden persoon naar
zijn kaart en heeft die bijvoorbeeld
Klaver-tten gekozen dan aal ztjn kaart
in ds tweede loodrechte rtj onderaan
liggen ona.
^tas
..Lieve vrouw, wee» toch niet angttig.
Ik red mij er heu»ch wel utt,
Niet voor niet» zegt men toch altijd,
Retnaart is een looze guilt"
Toen zjj op de heide kwamen,
Zeide Retnaart „Waarde nee^
Ik tal u nog een» vertellen,
Wat ik allemaal miedreef."
Op *n gegeven oogenbltk ritten g ette
ren op evenaoovele verschillende rwnjm
en toevallig in een aoodanige rangschik
king. dat geen g e< meer vliegen la Ma
mlfde ruitje sitten. noch horiaonteal.
noch verticaal noch diagonaal.
Zes van deae vllegn. zitten maar een
beetje te suffen. althans ae vermeren
slch niet doch elk der drie anderen
marcheert naar een ander ruitje
Ntettegenstasmde de pin - tei u olmeilng
van deee drie vliegen komen merkwaar-
dlgerwUae ook nu geen twee of meer ette
ren in deaslfde rultJee-rU. noch In hort-
aontaüe. noch in verticale, noch In dlM»-
nale richting
Dat was nog aan geen van sjjn voorgan
gers gelukt en daarom Juichte men den
keizer overal toe. toen hij na den slag de
steden tn zijn rijk bezocht.
„Leve keizer Ottot” riep men hem over
al toe en met palmtakken en kleeding-
stukken wuifde t volk, toen de overwin
naar minzaam buigend langs zijn onder
danen reed
Eenlgen der keurvorsten nu werden
daardoor jaloersch op de macht des kei
zer» en se verbonden zich met Ottot
broers om tegen hem op te trekken en
A i
Je legt speelkaarten op de volgende
manier:
Eerste rij: Ruiten-acht. Schoppen
boer, Marten -seven. Klaveraas
Teer de rUSchoppen-tien. Ruiten-
negen. Harten-negen. Klaver tien
Derde rij: Harten-heer. Sc hoppen -
echt. Harten-aas Ruiten-eau
Vierde rtj: Klaver-acht Ruiten-tien.
Harten-acht, Klaver-vrouw
het schijnt een hand elsproduct van
groote waarde te sullen worden en daar
om doet men proeven den boom ook tn
Indiè san te kweeken Het hout wordt
balsahout genoemd naar de vlotten, die
de inboorlingen van Zuld-Amerika die
natuurlijk al lang met de eigenschappen
bekend stjn. er van maken De Europea
nen gebruiken bet voor reddingsgordels
en in de vllegmachtne-tndustrte. Een
bezwaar Is dat het 100 gemakkelijk gaat
rotten.
Natuurlijk moet ik jullie ook wat ver
tellen over bamboe en rotan. (Flg. en
Het stjn de grondstoffen voor onze
wat aardige dingen laten zien Dit oli
fantje bijvoorbeeld is van echt ebbenho M
De boom, die deze houtsoort levert, kamt
uit Indtei De meeste menschen weten
niet, dat er ook anders gekleurd ebben
hout bestaat n.l bruin en grijs. Dat hout
wordt Koromandel genoemd
«.Korosnandel.* mompelde Toos. „waar
ligt dat ook weer
„Voor-Indie." antwoordde Bram, zon
der eenlge aarzeling Nu. dat Bram hun
allen de baas wgs in aardrijkskunde, dat
hadden ze al wel eens eerder gemerkt
..Hier." ging Bram voort, terwijl hij «en
stukje hout het zien dat nog onbewerct
was en donkerbruin van kleur „Dat is
het echte teakhout, dat ren der belang
rijkste ultvoerproducten voor India vormt.
isa sarei den Orooten is wel keizer
Otto I of de Groote de beroemdste kei
zer die ooit over het heilige Dultache
Rijk heeft geregeerd.
HU was de zoon van den eersten
Frankischen keizer Hendrik den Vogelaar
en regeerde van 935—073 By zijn kroning
te Aken dienden de machtigste keurvor
sten van Dultschland hem en bogen voor
hem de knleen Zóó wilde Otto het: hl)
de keizer, de keurvorsten zjjn dienaren'
Met een groot leger trok hl) op tegen
de vijanden der Dultsche natle.de Honga
ren, die roovend en plunderend het
Zuiden van zijn rijk waren binnen geval
len. In 955 versloeg hij die woeste horden
totaal bjj de stad Augsburg aan de Lech
Zoo toonde
de groote kei
zer otto slch
grootmoedig te
gen iljn opstan-
dlgen broeder,
die hem zooveel
onheil had be
reid.
Het kan gebruikt worden voor plaveisel,
voor buitenbetimmering en bU bet in
richten van schepen.”
„Teakhout?’ riep Kees uit. „maar Ik
heb toeh nooit van teakboaschen gele
ien."
„Oeen wonder." was het antwoord „De
boeacben noemen we op Java djattbos-
achen. Hier heb ft weer een ander stukje
bout, dat merkwaardig ia Ik zal even
de stad om boschbassen te verkoop»», die hij in een mand aan sljn arm
droeg Plotseling hoorde nU den snellen galop van een rennend paard, ver-
gerold van lulde angstkreten En bijna gelijktijdig sag qubertus echter het
iriilkgewas sen hollend paard te voorschijn schieten Sn een jong meisje
en het meisje liet zich daarbij uit hot zadel tn het gras vallotL Angstig
knielde Hubertus naast baar neer on bevochtigde haar gestekt met Irtseh
wator. dat hu mot do holle hand uil do naburige beek schepte ZUn stwgsn
bleven niet onbeloond, want weldra keerde de Meur op bos gostatu van de
t route terug
neem je de kaarten op en legt se nu
niet horizontaal maar in loodrechten
stand, soodat men daa de volgende rijen
krijgt:
le rij Ruiten-acht. achoppen-tttn,
Harten-heer. Klaver-acht.
3e rij: Schoppen-boer. Rulten-negen.
Schoppen-acht. Rulten-tlen
3e rij: Harten-seven. Harten-negen.
Harten-aro, Harten-acht.
«e rtj: Klaver aas. Klaver-tten. Ruiten
aas. Klavervrouw
Het bleek een goede ttjdpasseertng en
de middag was al een heel eind verstre
ken vóór ge ophielden om eens uit te
rusten Jan' nam nog eens een schijf op.
draaide die om en om en mercte toen
op: „Wat maken ze die dingen toch mout
glad. Van wat voor hout zou aoo'n.e^hdf
wel zijn?"
Het was maar een klein troep dat
Woensdstgmlddag bijeen was Kee p
en Jan en Toos. De anderen warr ..^1
in bed met griep. Toch vonden se net
gezelliger de gewone bijeenkomst mair
te houden. Bovendien sou het verschrik-
kelijk sneu voor Bram geweest zijn, die
juist met zün verjaardag een sjoelbak
had gekregen en nu gevraagd had of ae
zich bl) hem kwamen oefenen.
„Dat kan ik fe toevallig vertellen."
antwoordde Bram. „Zulke schijven wor
den van palmhout gemaakt En het
meeste palmhout is afkomstig van den
buxboom Fig 1. Als jullie je voor hout
soorten intereeseeren, dan kan Ik je nog
dat daar iemand aan stjn mantel, zijn
pracht gen. keizerlijken mantel trok?
Ja. weer voelde hl) het en eenlgssins
boos wendde hl) zich om. om te zien wie
dat gedaan kon hebben
Zijn oogen zagen neer op dien armen,
bijna naakten bedelaar, bedekt met zwe
ren. terwijl nog duidelijk aan handen en
voeten de plekken zichtbaar waren, «raar
ds boelen hadden groeten En een stem
boerde hU. die zachtjes sprak: „Mijn
broeder, kent ge mjj niet meer? Weet ge
niet meer, boe wu vroeger als kinderen
door het paleis draafden? Weet je niet
meer, hoe we samen hebben gespeeld en
geluisterd naar de vertellingen onzer
goede moeder, die nu reeds jaren dood
Is? Ach. ik smeek u. ter «rille van die
moeder, help mijl Red mU. kleed mijl*
Diep bewogen hoorde de kelaer die woer
den aan. Zonder één woord te zeggen,
stond hl) op. masütte de gouden gesp
los. waarmee zijn kostbare hermelijnen
mantel om sijs hals was bevestigd en
hing bet stjn broeder om de schouders.
En toen de godsdienstoefening was af-
geloopen, riep do kelaer zijn broeder bU
slch.
zich met
Hoe mevrouw
Nu laat Je iemand uit het gezehichap
een kaart „denken" uit de eerste rt). een
ander uit de tweede rtj, tm daarop
van Rei naart tprak
hem zoo mo^elljk te verdrijven.
Zoo «ras Otto dus genoodzaakt krijg te
voeren tegen zijn eigen broeders, van wie
hij zoo veel hield!
Hel kwam weldra tot een vreeaeHjkon
vedslag on sooals te voorsten
was oegevierde Otto. Zijn oudste broer
sneuvelde hlor. terwijl zijn Jongrte broer
wist te vluchten Diep In het gebergte
wist hU zich eentgen tijd In een hol te
verbergen: maar de speurders van den
kelaer ontdekten syn verblijfplaats en
voerden hem gebonden voor zUn broeder,
den keizer.
Vertoornd
bevel, den
te voeren
nis; hU
nadenken.
T- - ry I!1'. r-w-v
reeds ’s avonds naar de kerk en zocht een
plazts heel voorin in de nabijheid van de
plek, waar de keizer zou zitten.
Toon dan eindelijk de geeetelUkt
delingen waren begonnen, sat daar
stjn stoel de groote keizer en bad
luisterde naar de woorden van den predi
kant
Doch, wat was dat?
Jullie suit het self al wel eens onder
vonden hebben, dat het verduiveld lastig
is een securen vijfhoek te teekenen. waar
heelemaal niets aan mankeert.
En ik wed. dat je nog nooit geboord
hebt van een heel eenvoudige manter.
om dat vlug en secuur klaar te spelen
Je doet daarvoor niets anders dan
doodgewoon In een reep papier volgens
alle regels van de kunst een knoop te
leggen
BefcUk bet teekeningetje
maar eens even.
Wanneer de belde uiteinden, die
met A en B gemerkt zijn, stevig worden
sangetrokken. neemt het papier den
vorm ean. sooato die op het tweede fi
guurtje Is geteekend
Als Je nu bet eind A vóór et achter
den knoop naar beneden vouwt en dan
het papier omdnuilt. dan krllg Js figuur
D.
Otto nu
ondankbare weg
naar de gevange-
zou er nog wel eens
over nadenken, welke straf
hU den gevangene sou geven
En zoo zuchtte prins Hein
rich in zijn donkere cel
en verlangde vurig naar zijn
vrijheid: maar zijn kelzeritjko
broer scheen hem geheel te
vergeten, hoewel hij meerdere
malen om genade had ge
smeekt.
Het ging tegen Kerstmis en
de keizer wilde dit groote
feest niet laten voorb.jgaan
vonder een daad van men-
aehenllefde te stellen Daar
om gaf hU bevel, de kerkers
der gevangenen te openen en
sun honderd van hen de vrij
heid te geven Zoo kwam ook
prins Heinrich weer in vrij
heid. Maar hoe zag hl) er
uit? ZUn kleeren geleken op
die van een bede!aar en rUn
gezicht en zUn handen zaten
vol zweren
Hoe sou hU aan kleeren
komen om slch behoorlUk te
kunnen dekken?
Hoe aan medicijnen om
zijn pijnen te verdrijven?
Daar hoorde hU. dat «Un
keizerlijke broeder dien nacht
in de kerk zou komen om aan eenlge armen der «pul klee
ren. geld en etenswaren uit te deelen.
Daar moest hij bU zljnl Was htj ook niet een attoe die
niets bezat? En de daad bU 1 woord voegend, begaf hU slc!i
