ONS BLAD LEEKEPREEKEN AAN ONZE H.H. ADVERTEERDERS' ABONNE’S 1 1 ZATERDAG 6 JUNI 1931 VIJF EN TWINTIGSTE JAARGANG No. 138 f 3000 ff 40 I VOORNAAMSTE cNTEUWS Audiëntie Familietrek en - Gemengde Sportvereenigingen Oplichting van 400.000 franc JOH. LAUWERS PAYGLOP 3 ALKMAAR Buikbanden en Breukbanden Gevaren voor alleen- reizende meisjes n. 29 14 r Ontslagen bij de firma Van Houten Ziekenhuizen en de grondbelasting dit nummer bestaat uit drie bladen ff 750.- f250.- f125- f 50 AAIGIFTE MOET, OP STRAFFE VAR VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCNIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL ge- EIGENDOM Ruim 60 personen getroffen HOMO SAPIENS De Atlantische tocht van de DO. X. taal Vrijheid voor de locht vaart Barometerstand 9 uur vrn: 1.80 achteruit morgen Een haltogtog b. Wijziging van de wet van 1870 1 Nederlander gearresteerd Bij het zwemmen verdronken voorbij Bet Belgische kabinet-Renkin is thans de finitief samengesteld. Schrijven van Z. H. Exc. Mgr. 3. D. 3. Aea- genent over gemengde sportvereenigingen. BUREAU Telefoon: van to- to- lee- 254 4 14 4 5 7 7 21 5 ser. 112 5 t 5 De A. F. S met Roosje Kohier aan boord is gisteravond om 11.40 uur op Schiphol ge land. bij verlies van 'a anderen vinger laren, arlna Z. H. Exc. de Blsschop van Haarlem zal volgende week Dinsdag geen audiëntie ver- leenen. Mededeelingen van minister Rays de Bee- renbrouck over de Tarwewet aa Mo- alhier, ende te jaar, In Natal aangekomen. De Duttsche vliegboot DO. X. is gisteren van Fernando Horunha vertrokken en te Na tal aangekomen. De Daiteebe ministers te Londen. Verkla ring van Bruning. n. van xeduw- Anneke dansje h Dirk em- van rertje n. Ma- t en ertje amp. Carta S m n 4» 14 tf 1 1 2 J tuig et raads- keer. O1 gM I werd ardoor m ge er vrij ‘U ge- erieele darts Glas, i Ari- ntho- lintje Ber- Anna tertje NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD bij een breuk van been off arm LICHT OP. De lantaarns moeten worden opgestoken om: 9.44 en overmorgen om 9.45. ABONNEMENTSPRIJS Per kwartaal, voor Alkmaar L— Voor buiten Alkmaar f 2-S5 Met Geïllustreerd Zondagsblad 0.60 booger Schrijven van Z. H. E. Mgr. Aengenent De 48-jarige Nederlander F. K. woonachtig in de Congresstraat te Antwerpen, is in hechtenis genomen op grond van het feit, dat hjj door middel van valschheld in ge schrifte een Antwerpeche firma voor een bedrag van ruim 400.000 franc zou hebben opgelicht. t 3. D. J. AENGENENT. Blsschop van Haarlem. Haarlem, 1 Juni 1031. Zeven slachtoffers van vrouwen handelaars bevrijd ADVERTENTIEPRIJS: Van 1— regels f 1.25: elke regel meer 0-2S. RECLAME per regel 0,75 vwo» de eerste pagina; vos» de overige pagina's 0-50. RUBRIEK „VRAAG EN AANBOD” b(j vooruitbetaling per plaatsing 0.60 per advertentie van 5 regels: iedere regel meer 0.12 t Gisteren vergaderde In het gebouw van het Ned. Roode Kruis te s-Gravenhage de Ne- Cerlandsche Vereeniging voor Internationaal Hecht, onder voorzitterschap van mr. B. C. J. Loder. Gesproken werd over het onderwerp „Vrij- 1 eld van Luchtvaart en vaste internationale vliegdlensten." waarvoor prof. mr. J. A. van Hamel een Inleiding had geschreven. Op voorstel van mr. Hartsfeld werd een motie geredigeerd door den Inleider, waarin de vergadering den wensch uitspreekt, dat bij de ontwikkeling van de internationale lucht vaartdiensten het beginsel der vrijheid soo- veel mogelijk op den voorgrond aal worden gesteld en dat de verschillende regeerlngen de te verleenen vergunningen slechts afhan kelijk sullen maken van motieven, die uit sluitend op het belang van het luchtverkeer self berusten en eventueele belemmeringen tot de onvermijdelijke sullen beperken. Na debat werd besloten dat een reserve der belangen van de nationale veiligheid in de wsutie aal worden opgenomen en dat baar re dactie door bet bestuur zal Worden vastge steld. De motie werd daarna aangenomen. De aankomst van Mevr. Roosje Kohier Minister Rays de Beerenbrouek over de werkloosheid te IJmuiden. Het staat wel onomstooteljjk vast, dat het bolsjewistisch economisch systeem berust op dwangarbeid. Er is in Rusland een terugval in de lijfeigenschap, aan welke het volk on der het Tsarisme ontkwam. Merkwaardig is nu, schrijft „De Stan daard”, dat tegen dit schrikkelijk feit zoo weinig protest komt uit soclalistischen kring. Een onzer Sociaal-democraten heeft zich indertijd niet ontzien in Genève een scherpe critlek te geven op het nog bestaan der poenale sanctie in Indlë, die vergeleken met den toestand in Rusland nog wel fatsoen lijke vrijheid mag heeten. De overdreven critlek bezorgde ons vrij wat last. Men denke aan hetgeen dr. Beumer daar omtrent in de Tweede Kamer verhaalde, die er ^>p wees, hoe men In Amerika er direct txj was, om uit het geval voordeel te slaan. Wat echter in Rusland geschiedt, vindt in soclalistischen kring zelfs wel sympathie. En men hoort niets van eenige krachtige pro testactie ten bate der Russische arbeiders. Zelfs werd op het congres der Fransche Sociaal-democraten gerept van de mogelijk heid eener samenwerking over heel de roode linie, als deae ééne voorwaarde slechts werd vervuld, dat men in Rusland wat vriénde lijker werd tegenover de Sociaal-democraten. Een seer egoïstisch verzoek. Blijkbaar ziet men in hetgeen in Rusland geschiedt nog steeds een socialistisch expe riment. En zoo is de familietrek onmiskenbaar. Het Socialisme is in consequentie niets an ders dan wat het Bolsjewisme brengt. En dit werd in onze Tweede Kamer eens geken merkt als een terugkeer tot de barbaarsche methoden van het industrleele kapitalisme in zijn eerste periode. Weer blijkt, hoe de revolutlebeglnselen in dubbele mate steeds brengen, wat zjj heeten te bestrijden. De Tweede Kamer heeft de behind»ling der Asteurswet afgehandeld. Dinsdag aa. vindt de stemming plaats. Ontslag b(j de firma Van Houten. Een voor velen zwarte dag. Reeds lang was het duidelijk, dat het bij de firma Van Houten te Weesp niet zoo florissant ging, als velen hoopten. Had de directie aanvankelijk gedacht aan een loons verlaging over de geheele linie, thans is zij overgegaan tot ontslag, op wachtgeld stel ling en verplaatsing met vermindering van loon. Ruim 80 personen zijn getroffen, waar van velen met meer dan vijftien dienstjaren. Het is niet uitgesloten, dat ook nog een werktijdverkorting in t vooruitzicht moet worden gesteld. Wij meenen goed te doen nog eens onder de aandacht te brengen, dat onze administratie naast bel plaatsen van Uw advertentiën in onze eigen uitgave, gaarne haar bemiddeling verleent voor bet piasteen van Uw gelegenheids-advertentiên ook to andere Maden. U kunt ran onse bemiddeling gebruik maken sender dat de prQs van Uwe annonce doordoe» maar eenlgs- sins wordt verhoogd. Wij honden ons gaarne aanbevolen. DE ADMINISTRATIE Huldiging in het Cariton-hotel Per auto begaf het gezelschap zich naar het Carlton hotel, waar een buitengewoon hartelijke ontvangst van de koene reizigster plaats had. Het was hier de echtgenoote van wethou der Ketelaar, mevrouw Ketelaar—van Oogh, die mevrouw Köhler het eerst toesprak. Vervolgens spraken nog een afgevaardigde van den Senaat der U. S. A.. de heer Ter Hall als oud-directeur van mevr. Köhler, Bob Peeters, manager van het Nieuwe Revue- gezelschap. waaraan mevrouw Kohier ver bonden is, Max van Gelder, die een geluk- wenschtelegram van Mistinguett voorlas. Louis Davids en nog enkele anderen. Terwijl een strijkje vrooljjke muziek ten gehoore bracht, bleef men nog genii men tijd gezellig bijeen. In een kort onderhoud bevestigde mevrouw Köhler nogmaals, dat zU tijdens de ganw-he vlucht geen oogenblik bang is geweest, w»lf« niet toen het vliegtuig in de buurt van Wan- goon in een storm geraakte. Wel beeft Mi vrees had in den auto, die haar gistermor gen van het hotel naar het vliegveld te 8a- lonlki bracht en die onderweg was blijven steken, reden waarom de start van de PW- AF S enkele uren vertraging had onder vonden. Ned. Ver. voor Int. Recht als tooneql, dans- en rels- welke volgens het oordeel den ZJE. Pastoor der parochie of bjj interparochieel» vereeniglngen van den H.E. Deken der plaats, het praedlcaat R. K. mo gen dragen en waarover door de geestelijk heid ter plaatse eenlg toezicht wordt gehou den (More-Soilto 10 April <1930 VI), verkla ren WU bjj dezen, dat onder dergelijke ver eeniglngen ook moeten gerekend worden de gemengde Sportvereenigingen (zooals lawn- tennls, korfbal en hand balspelwanneer tot de oprichting daarvan uitsluitend voor Katholieken moet worden overge gaan. Wanneer deze gemengde clubs ontstaan uit door Ons erkende RK Sportvereenigin gen, moeten zjj zich hiervan afscheiden en op bovengenoemde voorwaarden zelfstandig bestaan. taak billijkerwijze de lasten der meenschap te verdeelen. Ziedaar, in de groote lijn de leer van den eigendom aangegeven. Wanneer deze gevolgd was. wanneer geen hoog moedig liberalisme de sociale beteeke- nis van den eigendom had ondergra ven en geen hebzuchtig collectivisme het privaat karakter van den eigendom had afgezwakt, dan zou de wereld er heel wat vreedzamer en gelukkiger uit- zlen. Wanneer dan ook de laatste pau sen met zulk een kracht en zoo zonder ophouden voor het zuivere karakter van den eigendom tegen liberalen, tegen so cialisten en pommunisten opkomen, dan hebben zij daarbij niet anders dan het werkelijk heil der menschheid op het oog. HOF 8. ALKMAAR Administratie No 433 Redactie Ns. 633 Z. H. E. Mgr. J. D. J. Aengenent. Bisachop van Haarlem, publiceert in ,j8t. Bavo” het volgend schrijven: In aansluiting aan hetgeen reeds door Ons is bepaald betreffende zg Amusements- vereenlglngen vereeniglngen. van deze leer is mede ook oorzaak van den afval van zeer velen. Aan de vijanden van de Kerk wordt hiermee immers een dankbaar wapen in de hand gegeven om de Kerk te bestrijden, t Is zoo gemak- kelijk het voor te stellen en het wordt zoo licht geloofd, dat de leiders der Kerk het bezit verdedigen uit eigenbelang, om zelf rijkdommen te kunnen verzamelen en over de armen te kunnen heerschen; om de vriendschap en den steun van de grooten der aarde te behouden en der- gelljke argumenten meer. En omdat hebzucht een der hoofdfouten van de gevallen menschelijke natuur is, gèlooft men zulke beschuldigingen graag. Hoe sterker dan de haat der maatschappe lijk misdeelden tegen het privaat bezit van anderen wordt, des te afkeeriger wordt men ook van de christelijke leer, die den persoonlijken eigendom met haar gezag beschermt „ten eigen bate!” Er Is maar weinig noodig om de dwaasheid van deze beschuldigingen aan te toonen. t Is juist de Kerk, die alle eeuwen door meer last dan pleizier van het privaat bezit heeft gehad. De bloem der kerk, haar beste zonen, haar geleerdste priesters hebben in vrijwil lige armoede en versterving in kloos ters geleefd; de armoede heet zelfs „heilig” in de Kerk. X Is dus een onbe schaamde dwaasheid aan de Kerk te verwijten, den eigendom te verdedigen uit eigen belang. Wie zich dan ook bo ven zijn eigen hebzucht uit kan stellen en onbevooroordeeld de waarheid wil zoeken, begrijpt gemakkelljk, dat de Kerk in haar leer omtrent den eigendom niet anders doet dan de door den Schepper ingestelde orde verklaren en de daaruit voortvloeiende zede- wetten vaststellen. En die leer is in haar zuivere wezen Keel duidelijk en onafwijsbaar. Het karakter van den pri vaten eigendom is tweevoudig: persoon lijk en sociaal. De Schepper zelf heeft den drang naar privaat bezit in den mensch Ingestort; alle pogingen dus om dit te vernietigen gaan rechtstreeks te gen de door God gestelde orde in. De mensch is een onderdeel, zij het X ver- hevenste deel, der schepping op aarde. Hij past volkomen in die schepping. In dat wereldplan nu zien wij een eenheid met oneindige verscheidenheid; geen twee bladen aan de ontelbare boomen zijn dezelfde; geen twee menschen van de vele mlllioenen zijn of waren ooit ge heel gelijk. Zoo is een gelijkheid van bezit ook een hersenschim, tegen heel de natuur van den mensch en van alle dingen Ingaande. De aarde is aan de menschen gegeven, alle rUkdommen der menschen zUn er gratis voor Jen ieder, zoolang zU nog in nlemands bezit zijn. Maar wie een rechtvaardig deel verkre gen heeft bUJft de natuurUJke eigenaar daarvan, zoolang hij het niet zelf weg geeft of door eigen schuld verliest. Alle vruchten ook uit de bewerking of het gebruik van dat eigendom voortko mende, zijn het onbetwistbaar eigendom van den bezitter. Er is geen andere rege ling denkbaar, die beter zou voldoen. Ze is ook geheel overeenkomstig de na tuur van den mensch. Neem zelf de proef met een aantal kinderen, die nauwelijks tot de gave des onderscheids zijn gekomen. Zet^hen in een tuin met vruchten, met speelgoed, met allerlei begeerenswaardlge dingen. In weinig tijds zal ieder zUn deel genomen heb ben; de vlugste het meest, de slimste het beste. En de rechtsbedoeling zal on- middellUk na de in bezitneming volgen. Ieder zal het verworvene met kracht verdedigen tegen eventueele aanvallen; en de algemeene opinie zal zich heftig verzetten, wanneer de een tracht te ra ken aan het bezit of het vruchtgebruik van den ander en wel tegen diens wil. De natuur van den mensch en de orde' der samenleving eischen het privaat be zit en wel ongelUkmatig verdeeld, zoo als de menschen zelf onderling verschel den zijn. Maar die menschelijke natuur is niet meer onbedorven, zoodat zij niet zon der wetten van boven af haar vrUen, gang kan gaan. Behalve een persoonlijk heeft de eigendom ook een sociaal ka rakter. X Is tegen de gestelde orde in, om het van den Schepper ontvangen bezit egoïstisch, voor zichzelf alleen te ge bruiken. En hier treedt de Kerk rech tens met hiar leer omtrent het sociale karakter van den eigendom naar voren. Dan leeren wij, dat een ieder zUn bezit moet gebruiken naar staat en stand, op de eerste plaats tot opbouw en onder houd van het gezin; dat hij vervolgens, voor zoover noodig, zijn deel moet bij dragen in de noodzakelijke uitgaven voor het grootere gezin, dat Staat heet en tenslotte van wat er dan nog over bluft ruimschoots moet mededeelen aan de noodlUdenden. De Kerk stelt hier den gewetensplicht vast; een leder heeft zich daarnaar In eigen geweten te rich ten en de wereldlijke overheid heeft tot Aan welke gevaren alleenreizende dames en meisjes bloot staan en hoezeer de uiter ste voorzichtigheid is geboden, vooral in in- ternatioaale treinen, blijkt wel uit het avontuur, dat een 22-jarige onderwijzeres uit Nijmegen overkwam op een vacantie-uit- stapje naar Keulen. De „Graafschapsbode” publiceert sen ge deelte van een brief, waarin xjj vertelt, wat haar is overkomen: ,jn den trein naar Keulen, die dicht be zet was. raakte ik ongemerkt in gesprek met een paar charmante vriendelijke heeren, die rich seer correct ea hoffelijk gedroegen. Toen ri) bemerkten, dat mijn reis naar Keulen ging, vertelden zl) mU, dat zU in de buurt van het station Keulen een spoedbrief had den af te geven, die via de posterijen niet meer tijdig ter plaatse kon zijn, en daarom eigenhandig bezorgd moest worden. Jammer vonden rij het, hierdoor genoodzaakt te zjjn de prachtige sneltreinverbinding met een ver der gelegen stad te moeten prijs geven. Zij vroegen mU toen langs een omweg, ot Ik het ook onbescheiden zou vinden, als men mU verzocht den brief in Keulen even te willen afgeven, desgewenscht gaarne tegen royale vergoeding. De groote belangen, die zfj zei den, bij de tijdige bezorging te hebben, recht vaardigden dit in alle oprichten. Waar het adres van bezorging vrij dicht bij het sta tion was, liet ik mij bepraten bedoelden hee ren dezen dienst zonder eenige belooning te bewijzen. Er werd mij toen echter nadruk- kelljk verzocht den brief niet in de bus te stoppen, doch af te geven uitsluitend aan „een dame”, die zou opendoen en zoo het geen dame was, die open deed, dan in geen geval den brief af te geven, doch in dat ge val even naar die dame te willen vragen, opdat zij toch vooral persoonlijk den brief in handen zou krijgen. Het heele geval leek mij wel eenigsrins vreemd, doch ik had het op mij genomen en zou dus aan den wensch der beide heeren voldoen. Toen Ik In Keulen uitstapte, tikte een pater, die bjj ons in den coupé gezeten had, mij op den schouder en waarschuwde: „Weest u voor zichtig met die boodschap, dame! Het kon mogelijk geen kwaad, maar het heele geval komt my mln ot meer verdacht voor. Neemt u rich In acht. Men kan nooit weten!” Mijn Keulsche vriendin, die mij afhaalde, vertelde ik natuurlijk aanstonds het heele relaas en toen ook zij het eigenlijk maar half ver trouwde, besloten wij voor alle zekerheid de politie eens te raadplegen. Op het politie bureau vond men het aanvankelijk een vrij onschuldig geval. Niettemin vond men het evenwel gewenscht, een oogje in het zeil te houden. Het aangegeven adres werd nage zocht en bletx een riante villa te rijn. Be sloten werd, dat mijn vriendin aan het hek zou wachten, terwijl een paar agenten rich verdekt zouden opstellen. Aldus geschiedde. Toen ik aanbelde, deed een allerbeminnelijk ste dame open, die haar bijzondere blijd schap over het bezorgen van den brief te kennen gaf. Zij noodigde ml) allervriendelijkst uit, even binnen te willen komen, op een dus danig vriendellJken toon, dat ik het onbe leefd vond te weigeren. Maar wat toen ge beurde gaat alle beschrijving te boven Tot zoover deze brief Het slot van de historie was aldus: Toen het meisje na een kwartier nog niet terug was, vonden de politiemannen het raadzaam in te grijpen. Men belde aan, doch.... kreeg geen gehoor, ook op herhaald bellen niet. De mannen der wet achtten toen den tijd gekomen, de deur open te laten breken. In de villa bleekniemand meer aanwezig te zijn. Op bet naderen van de politiemannen waren de bewoners blijkbaar door den ach tertuin gevlucht; bet huls was leeg. Even wel.... uit een vertrek klonken klagende vrouwenstemmen zwakjes naar boven, en toen men ook hier een deur forceerde, ont dekte men. dat achter deae deur een 7-tal jonge vrouwen en meisjes opgesloten zaten, waarbij ook reeds de bezoekster van daar even. Welk een vroezelUk lot deze jonge vrou wen heeft bedreigd, laat rich denken. Men denke rich eens even in. in welken toestand doe meisjes tijdens haar opsluiting moeten hebben verkeerd. Ot de politie er in geslaagd is, de Ulustre bewoners der villa te achterhalen vermeldt de historie niet. Dat zooveel duizenden in onzen tUd van het christendom tot het socialisme en communisme worden getrokken, moet vóór alles aan de domheid der groote massa geweten worden. De nlet- bezltters zien de aardsche goederen in handen van weinigen; zU zien om zich heen een vaak ergerlUk weelde-vertoon van kapitaalbezitters; zU zUn óf wel werkloos óf wel achten de bekroning voor hun werk in geen evenredigheid staan tot de winsten van degenen, in wier dienst zU arbeiden en dan is het zoo begrUpelUk, dat zU Ingaan op den lokkenden roep van demagogen: vernie tig het kapitaal; weg met den privaten eigendom; laten wij de productiemidde len in eigen hand nemen! Weg met het kapitaal; dood aan het kapitalisme! Dat is de haatleuze der nlet-bezittende massa. En men weet niet, dat men daarmee zUn eigen onder gang afroept. Niet in het kapitaal, niet in het privaat bezit, niet in het kapita listische productiestelsel ligt de schuld van heel veel onmiskenbare maatschap pelijke ellende, maar In de wUze waarop het kapitaal wordt besteed, in de ma nier, waarop het stelsel.wordt toegepast. In onze vorige beschouwing naar aan leiding van de jongste encycliek van Pius XI hebben wij daarop nog eens uitdrukkelUk gewezen. Het onderscheid tusschen bezit en gebruik, tusschen stel sel en toepassing kan niet, scherp ge noeg en niet dikwUls g^^toeg worden gemaakt. Het is het eerste en noodzake- UJke middel om aan duizenden, ook christelijke, ook katholieke handar beiders en daarmee gelUk staanden, een blinddoek voor de oogen weg te nemen: om een halt toe te roepen aan allen, die de lokstem van socialisme en commu nisme willen volgen en het slachtoffer dreigen te worden van de roode mislei- ding. Maar, hooren wU dat leger van maat schappelijk misdeelden, van werkloozen en paupers al roepen, wat baat het of het eigendom en het kapitalisme in theorie al niet verkeerd zUn, wanneer de rUken hun bezit toch verkeerd ge bruiken en het stelsel alleen tot uitbui ting van den werkman wordt toegepast? Gesteld eens, dat dit zoo ware maar het is in zUn algemeenheid verre van waar! dan nóg is het voor een rede lijk mensch beschamend om de waar heid niet te willen zien. Wanneer een mensch zich als een beest gedraagt, mogen wU hem toch niet als een dier behandelen; dat is dom en onchristelUk. Wanneer in een dorp of een stad het geloof verflauwt en de bevolking gods dienstloos wordt, blUft het toch misda dig om de kerken te sluiten en op de muren aan te plakken: er is geen God, want de menschen hier zUn goddeloos. Eveneens dom en ongemotiveerd is het om bU veel misbruik van kapitaal te verkondigen: er is geen recht op privaat bezit, of: het kapitalisme moet zoo spoe dig mogeUJk vernietigd worden! Er is, wanneer werkelUk een algemeen mis bruik van kapitaal en een totale mis lukking van een bepaald economisch stelsel te constateeren valt, maar één oplossing: ingrijpen van de bevoegde overheid tot bestrijding van misbruiken en bevordering van juistere aanwending van het bezit; streven naar een ander, beter productiestelsel, zoo dit mogelUk lijkt en redelUke kans op slagen biedt. Over dit laatste zullen wij nader spre ken. Voor heden willen wU ons bepalen tot de groote vraag, welke aan iedere beschouwing over welk maatschappelijk stelsel ook, moet vooraf gaan: wat moe ten wU denken van het privaat bezit? X Is niet zonder reden, dat Leo XIII aan deze vraag reeds in zUn encycliek Rerum Novarum ernstig aandacht wijdde en dat de tegenwoordig regee- rende Paus In zijn jongste encycliek „Quadragesimo anno” wederom een heel hoofdstuk aan het eigendomsvraagstuk wUdt. Het privaat bezit toch is de kern, waarom alle maatschappelijke vraag stukken draaien, waarover bezitters en nlet-bezitters peinzen en piekeren: de eersten, om een weg te vinden het te verkrijgen; de anderen om te zoeken naar middelen om wat zU hebben te behou den en te vermeerderen. De eenen droo- men van de mogelUkheid om alle pri vaat bezit af te schaffen en gelijkelUk te verdeelen; dan zal de hemel op aarde bereikt zUn. De anderen wenden alle middelen aan om de bestaande orde te beveiligen. Deze wrijving leidt nu en dan tot een conflict. BU alle revoluties moet het eigendom het steeds ontgelden. Ten allen tUde is de Kerk voor de on- achendbaarheid van het privaat vermo gen opgekomen, en tot op den dag van heden Is In haar leer daaromtrent geen wUziging gebracht, getuige de jongste encycliek van Pius XI. Dit heeft aan het christendom en speciaal aan de Katholieke Kerk veel verwUten gekost; BU de Tweede Kamer Is een wetsontwerp ingediend tot wijziging van art. 25 der wet van 36 Mei 1870 betreffende de grondbelas ting. De toepassing van dit artikel, zooals die volgens latere uitspraken van Ged. Staten van verschillende provinciën moe*, geschie den, leidt tot een in breeden kring gevoelde onbillijkheid met betrekking tot ziekenhui zen. De oorzaak hiervan ligt in het volgende: Ziekenhuizen van het -Rijk, de provinciën en de .gemeenten zijn vrijgesteld op grond van art. 25 lltt. a. of lltt. f. der wet. Andere ziekenhuizen alleen, indien zU behooren aan een erkend kerkgenootschap en ten alge- meenen nutte dienen. Tot voor 1929 werden de R. K. Ziekenhui zen, staande ten name van een vereenlglng of een stichting niet gerekend te behooren aan bet R. K. Kerkgenootschap. Zfj waren dus, evenmin als bijv, dlakonessenhulzen, vrij van grondbelasting. Hierin Is in 1929 verandering gekomen door een beslissing van Ged. Staten van Noord-Holland, die op grond van een bepaling in het reglement voor het R. K. Kerkgenootschap van 1923 besloten, o.m. dat de gebouwen van de ver eenlglng van Franciscanessen der Maria- Stlchtlng te Haarlem en de gebouwen van de stichting van het St. Elisabeths Gasthuis te Hoorn, toebehooren aan het R. K Kerkge nootschap. Daarna zijn uitspraken In denzelfden geest gevolgd van Ged. Staten van Gelder land, Overijssel, en Zuld-Holland. De Ged. Staten van Noord-Brabant gaan iets min der ver. Door deze wetstoepassing is een rechtson gelijkheid ontstaan, doordat een deel der ziekenhuizen de vrijstelling geniet, terwijl een ander deel deze mist. Het is wenschelljk In deze leemte te voor zien. Daartoe strekt het ontwerp terwijl mede wordt voorgesteld, dat ook Instellingen van weldadigheid, toebehoorende aan rechta- persoonlijkheid bezittende instellingen en vereeniglngen onder de vrijstellingen zullen vallen. u Te Amsterdam waren gistermiddag te ongeveer 5 uur eenige jongens In den Am stel, even voorbij het Kalfje, aan het zwemmen. Een van hen. een ongeveer 15 jaar oude scli&BW riep: „Help! help!” doch daar juist een motorjacht passeerde en men hem te gen de opvarenden daarvan zag spreken en hij daarna wederom gewoon aan het zwem men was, schonk men hieraan verder geen aandacht. Plotseling zag men hem echter onder water gaan en niet meer boven komen. Toevalligerwijze passeerde een transport- auto der politie; de agenten begonnen on- middellljk te dreggen, doch tot nu toe zon der resultaat. De eerste vrouw, die d» lange zeto van Indlë naar Holland door de lucht heeft af gelegd, de actrice mevr. Roosje Köhler in het gansche land bekend als de gracléuse commère In de vroegere revues van Ter Hall Is gisteravond te 11.40 aan boord van de P. H.-A. F. S-, het zeventiende retourvlleg- tulg In het heldere schijnsel van Schiphol’s landingsllchten op Amsterdamsohen bodem gearriveerd. Uiteraard gold het doorzettingsvermogen, dat de bemanning van de P. H. -A. F. 8. be toond heeft, den meegenomen mail welker spoedige aankomst ditmaal van te meer be- teekenls was omdat circa 70 K.O. poststuk ken zijn meegebracht, welke voor de eerste maal in de geschiedenis der Nederlandacbe luchtvaart met het HoUandsche vliegtuig „Abel Tasman” van Australië naar Batavia zijn getransporteerd. Dit alles nam echter niet weg, dat de be langstelling van het gezelschap, dat in het avonduur naar de Amsterdamsche vlleghaven was gekomen om bet vliegtuig af te wachts^ althans wat de buitenstaanders betreft, uit fluitend ultglng naar mevr. Köhler. Tot dit gezelschap hetwelk zich gezellig In het hotel op den dijk bijeengezeten met vrooljjken kout den tijd doodde, behoorde in de eerste plaats mevr. Köhlers echtgenoot, voorts de heer en mevrouw Ter Hall, de heeren Ples- man en Martin, de heer Smits, chef van de afdeellng propaganda der Fokkerfabrieken en verschillende leden van het Revuegezel- schap, waarbij mevrouw Köhler zich zal aan sluiten. Ook de heer Thomson, chef van de u K.L.M. op Schiphol, en havenmeester Del- laert, ontbraken niet op het appel. Onmiddellijk nadat het vliegtuig geland was. alsof mevrouw Kohier, vroolljk en op gewekt, alsof zij alleen maar een rondvlucht had gemaakt, te voorschijn onder X gejuich dergenen die om het toestel geschaard ston den Er volgde een hartelijk weerzien van echtgenoot en dochtertje en nadat ook de begroetingen van vrienden en bekenden waarin ook de vliegers Tepas en Van On langs en de marconist Blok hun aandeel kregen geëindigd waren, trad de heer Plesman naar voren om In een korte, harte lijke toespraak zijn bewondering te uiten voor den moed, dien mevrouw Köhler be toond heeft, door dezen tocht te aanvaarden. De toegesprokene dankte voor deze woor den, er daarbij op wijzende dat zU geduren de den tocht geen oogenblik bang Is geweest en dat zij allen lof heeft voor de HoUand sche piloten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1931 | | pagina 1