ONS BLAD
LEEKEPREEKEN
AAN ONZE
H.H. ADVERTEERDERS'
ABONNE’S
1
1
ZATERDAG 6 JUNI 1931
VIJF EN TWINTIGSTE JAARGANG No. 138
f 3000
ff 40
I VOORNAAMSTE cNTEUWS
Audiëntie
Familietrek
en
-
Gemengde
Sportvereenigingen
Oplichting van 400.000
franc
JOH. LAUWERS
PAYGLOP 3
ALKMAAR
Buikbanden en Breukbanden
Gevaren voor alleen-
reizende meisjes
n.
29
14
r
Ontslagen bij de firma
Van Houten
Ziekenhuizen en de
grondbelasting
dit nummer bestaat uit drie bladen
ff 750.- f250.- f125- f 50
AAIGIFTE MOET, OP STRAFFE VAR VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCNIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL
ge-
EIGENDOM
Ruim 60 personen getroffen
HOMO SAPIENS
De Atlantische tocht van de DO. X.
taal
Vrijheid voor de locht vaart
Barometerstand 9 uur vrn: 1.80 achteruit
morgen
Een haltogtog
b.
Wijziging van de wet van 1870
1
Nederlander gearresteerd
Bij het zwemmen verdronken
voorbij
Bet Belgische kabinet-Renkin is thans de
finitief samengesteld.
Schrijven van Z. H. Exc. Mgr. 3. D. 3. Aea-
genent over gemengde sportvereenigingen.
BUREAU
Telefoon:
van
to-
to-
lee-
254
4
14
4
5
7
7
21
5
ser.
112
5
t
5
De A. F. S met Roosje Kohier aan boord
is gisteravond om 11.40 uur op Schiphol ge
land.
bij verlies van 'a
anderen vinger
laren,
arlna
Z. H. Exc. de Blsschop van Haarlem zal
volgende week Dinsdag geen audiëntie ver-
leenen.
Mededeelingen van minister Rays de Bee-
renbrouck over de Tarwewet
aa Mo-
alhier,
ende te
jaar,
In Natal aangekomen.
De Duttsche vliegboot DO. X. is gisteren
van Fernando Horunha vertrokken en te Na
tal aangekomen.
De Daiteebe ministers te Londen. Verkla
ring van Bruning.
n. van
xeduw-
Anneke
dansje
h Dirk
em-
van
rertje
n.
Ma-
t en
ertje
amp.
Carta
S
m
n
4»
14
tf
1
1
2
J tuig et
raads-
keer.
O1 gM
I werd
ardoor
m ge
er vrij
‘U ge-
erieele
darts
Glas,
i Ari-
ntho-
lintje
Ber-
Anna
tertje
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
bij een breuk van
been off arm
LICHT OP. De lantaarns moeten
worden opgestoken om: 9.44 en overmorgen
om 9.45.
ABONNEMENTSPRIJS
Per kwartaal, voor Alkmaar L—
Voor buiten Alkmaar f 2-S5
Met Geïllustreerd Zondagsblad
0.60 booger
Schrijven van
Z. H. E. Mgr. Aengenent
De 48-jarige Nederlander F. K. woonachtig
in de Congresstraat te Antwerpen, is in
hechtenis genomen op grond van het feit,
dat hjj door middel van valschheld in ge
schrifte een Antwerpeche firma voor een
bedrag van ruim 400.000 franc zou hebben
opgelicht.
t 3. D. J. AENGENENT.
Blsschop van Haarlem.
Haarlem, 1 Juni 1031.
Zeven slachtoffers van vrouwen
handelaars bevrijd
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—
regels f 1.25: elke regel meer 0-2S.
RECLAME per regel 0,75 vwo»
de eerste pagina; vos» de overige
pagina's 0-50.
RUBRIEK „VRAAG EN AANBOD”
b(j vooruitbetaling per plaatsing
0.60 per advertentie van 5 regels:
iedere regel meer 0.12
t Gisteren vergaderde In het gebouw van het
Ned. Roode Kruis te s-Gravenhage de Ne-
Cerlandsche Vereeniging voor Internationaal
Hecht, onder voorzitterschap van mr. B. C. J.
Loder.
Gesproken werd over het onderwerp „Vrij-
1 eld van Luchtvaart en vaste internationale
vliegdlensten." waarvoor prof. mr. J. A. van
Hamel een Inleiding had geschreven.
Op voorstel van mr. Hartsfeld werd een
motie geredigeerd door den Inleider, waarin
de vergadering den wensch uitspreekt, dat bij
de ontwikkeling van de internationale lucht
vaartdiensten het beginsel der vrijheid soo-
veel mogelijk op den voorgrond aal worden
gesteld en dat de verschillende regeerlngen
de te verleenen vergunningen slechts afhan
kelijk sullen maken van motieven, die uit
sluitend op het belang van het luchtverkeer
self berusten en eventueele belemmeringen
tot de onvermijdelijke sullen beperken.
Na debat werd besloten dat een reserve der
belangen van de nationale veiligheid in de
wsutie aal worden opgenomen en dat baar re
dactie door bet bestuur zal Worden vastge
steld.
De motie werd daarna aangenomen.
De aankomst van Mevr. Roosje
Kohier
Minister Rays de Beerenbrouek over de
werkloosheid te IJmuiden.
Het staat wel onomstooteljjk vast, dat het
bolsjewistisch economisch systeem berust op
dwangarbeid. Er is in Rusland een terugval
in de lijfeigenschap, aan welke het volk on
der het Tsarisme ontkwam.
Merkwaardig is nu, schrijft „De Stan
daard”, dat tegen dit schrikkelijk feit zoo
weinig protest komt uit soclalistischen kring.
Een onzer Sociaal-democraten heeft zich
indertijd niet ontzien in Genève een scherpe
critlek te geven op het nog bestaan der
poenale sanctie in Indlë, die vergeleken met
den toestand in Rusland nog wel fatsoen
lijke vrijheid mag heeten.
De overdreven critlek bezorgde ons vrij
wat last.
Men denke aan hetgeen dr. Beumer daar
omtrent in de Tweede Kamer verhaalde, die
er ^>p wees, hoe men In Amerika er direct
txj was, om uit het geval voordeel te slaan.
Wat echter in Rusland geschiedt, vindt in
soclalistischen kring zelfs wel sympathie. En
men hoort niets van eenige krachtige pro
testactie ten bate der Russische arbeiders.
Zelfs werd op het congres der Fransche
Sociaal-democraten gerept van de mogelijk
heid eener samenwerking over heel de roode
linie, als deae ééne voorwaarde slechts werd
vervuld, dat men in Rusland wat vriénde
lijker werd tegenover de Sociaal-democraten.
Een seer egoïstisch verzoek.
Blijkbaar ziet men in hetgeen in Rusland
geschiedt nog steeds een socialistisch expe
riment.
En zoo is de familietrek onmiskenbaar.
Het Socialisme is in consequentie niets an
ders dan wat het Bolsjewisme brengt. En
dit werd in onze Tweede Kamer eens geken
merkt als een terugkeer tot de barbaarsche
methoden van het industrleele kapitalisme
in zijn eerste periode.
Weer blijkt, hoe de revolutlebeglnselen in
dubbele mate steeds brengen, wat zjj heeten
te bestrijden.
De Tweede Kamer heeft de behind»ling
der Asteurswet afgehandeld. Dinsdag aa.
vindt de stemming plaats.
Ontslag b(j de firma Van Houten. Een
voor velen zwarte dag.
Reeds lang was het duidelijk, dat het bij
de firma Van Houten te Weesp niet zoo
florissant ging, als velen hoopten. Had de
directie aanvankelijk gedacht aan een loons
verlaging over de geheele linie, thans is zij
overgegaan tot ontslag, op wachtgeld stel
ling en verplaatsing met vermindering van
loon. Ruim 80 personen zijn getroffen, waar
van velen met meer dan vijftien dienstjaren.
Het is niet uitgesloten, dat ook nog een
werktijdverkorting in t vooruitzicht moet
worden gesteld.
Wij meenen goed te doen nog eens onder de aandacht
te brengen, dat onze administratie naast bel plaatsen
van Uw advertentiën in onze eigen uitgave, gaarne
haar bemiddeling verleent voor bet piasteen van Uw
gelegenheids-advertentiên ook to andere Maden.
U kunt ran onse bemiddeling gebruik maken sender
dat de prQs van Uwe annonce doordoe» maar eenlgs-
sins wordt verhoogd.
Wij honden ons gaarne aanbevolen.
DE ADMINISTRATIE
Huldiging in het Cariton-hotel
Per auto begaf het gezelschap zich naar
het Carlton hotel, waar een buitengewoon
hartelijke ontvangst van de koene reizigster
plaats had.
Het was hier de echtgenoote van wethou
der Ketelaar, mevrouw Ketelaar—van Oogh,
die mevrouw Köhler het eerst toesprak.
Vervolgens spraken nog een afgevaardigde
van den Senaat der U. S. A.. de heer Ter
Hall als oud-directeur van mevr. Köhler, Bob
Peeters, manager van het Nieuwe Revue-
gezelschap. waaraan mevrouw Kohier ver
bonden is, Max van Gelder, die een geluk-
wenschtelegram van Mistinguett voorlas.
Louis Davids en nog enkele anderen.
Terwijl een strijkje vrooljjke muziek ten
gehoore bracht, bleef men nog genii men
tijd gezellig bijeen.
In een kort onderhoud bevestigde mevrouw
Köhler nogmaals, dat zU tijdens de ganw-he
vlucht geen oogenblik bang is geweest, w»lf«
niet toen het vliegtuig in de buurt van Wan-
goon in een storm geraakte. Wel beeft Mi
vrees had in den auto, die haar gistermor
gen van het hotel naar het vliegveld te 8a-
lonlki bracht en die onderweg was blijven
steken, reden waarom de start van de PW-
AF S enkele uren vertraging had onder
vonden.
Ned. Ver. voor Int. Recht
als tooneql, dans- en rels-
welke volgens het oordeel
den ZJE. Pastoor der parochie of bjj
interparochieel» vereeniglngen van den H.E.
Deken der plaats, het praedlcaat R. K. mo
gen dragen en waarover door de geestelijk
heid ter plaatse eenlg toezicht wordt gehou
den (More-Soilto 10 April <1930 VI), verkla
ren WU bjj dezen, dat onder dergelijke ver
eeniglngen ook moeten gerekend worden de
gemengde Sportvereenigingen (zooals lawn-
tennls, korfbal en hand balspelwanneer
tot de oprichting daarvan uitsluitend
voor Katholieken moet worden overge
gaan.
Wanneer deze gemengde clubs ontstaan
uit door Ons erkende RK Sportvereenigin
gen, moeten zjj zich hiervan afscheiden en
op bovengenoemde voorwaarden zelfstandig
bestaan.
taak billijkerwijze de lasten der
meenschap te verdeelen.
Ziedaar, in de groote lijn de leer van
den eigendom aangegeven. Wanneer
deze gevolgd was. wanneer geen hoog
moedig liberalisme de sociale beteeke-
nis van den eigendom had ondergra
ven en geen hebzuchtig collectivisme
het privaat karakter van den eigendom
had afgezwakt, dan zou de wereld er
heel wat vreedzamer en gelukkiger uit-
zlen. Wanneer dan ook de laatste pau
sen met zulk een kracht en zoo zonder
ophouden voor het zuivere karakter van
den eigendom tegen liberalen, tegen so
cialisten en pommunisten opkomen, dan
hebben zij daarbij niet anders dan het
werkelijk heil der menschheid op het
oog.
HOF 8. ALKMAAR
Administratie No 433
Redactie Ns. 633
Z. H. E. Mgr. J. D. J. Aengenent. Bisachop
van Haarlem, publiceert in ,j8t. Bavo” het
volgend schrijven:
In aansluiting aan hetgeen reeds door
Ons is bepaald betreffende zg Amusements-
vereenlglngen
vereeniglngen.
van
deze leer is mede ook oorzaak van den
afval van zeer velen. Aan de vijanden
van de Kerk wordt hiermee immers een
dankbaar wapen in de hand gegeven om
de Kerk te bestrijden, t Is zoo gemak-
kelijk het voor te stellen en het wordt
zoo licht geloofd, dat de leiders der Kerk
het bezit verdedigen uit eigenbelang, om
zelf rijkdommen te kunnen verzamelen
en over de armen te kunnen heerschen;
om de vriendschap en den steun van de
grooten der aarde te behouden en der-
gelljke argumenten meer. En omdat
hebzucht een der hoofdfouten van de
gevallen menschelijke natuur is, gèlooft
men zulke beschuldigingen graag. Hoe
sterker dan de haat der maatschappe
lijk misdeelden tegen het privaat bezit
van anderen wordt, des te afkeeriger
wordt men ook van de christelijke leer,
die den persoonlijken eigendom met
haar gezag beschermt „ten eigen bate!”
Er Is maar weinig noodig om de
dwaasheid van deze beschuldigingen
aan te toonen. t Is juist de Kerk, die
alle eeuwen door meer last dan pleizier
van het privaat bezit heeft gehad. De
bloem der kerk, haar beste zonen, haar
geleerdste priesters hebben in vrijwil
lige armoede en versterving in kloos
ters geleefd; de armoede heet zelfs
„heilig” in de Kerk. X Is dus een onbe
schaamde dwaasheid aan de Kerk te
verwijten, den eigendom te verdedigen
uit eigen belang. Wie zich dan ook bo
ven zijn eigen hebzucht uit kan stellen
en onbevooroordeeld de waarheid wil
zoeken, begrijpt gemakkelljk, dat de
Kerk in haar leer omtrent den eigendom
niet anders doet dan de door den
Schepper ingestelde orde verklaren
en de daaruit voortvloeiende zede-
wetten vaststellen. En die leer is in
haar zuivere wezen Keel duidelijk en
onafwijsbaar. Het karakter van den pri
vaten eigendom is tweevoudig: persoon
lijk en sociaal. De Schepper zelf heeft
den drang naar privaat bezit in den
mensch Ingestort; alle pogingen dus om
dit te vernietigen gaan rechtstreeks te
gen de door God gestelde orde in. De
mensch is een onderdeel, zij het X ver-
hevenste deel, der schepping op aarde.
Hij past volkomen in die schepping. In
dat wereldplan nu zien wij een eenheid
met oneindige verscheidenheid; geen
twee bladen aan de ontelbare boomen
zijn dezelfde; geen twee menschen van
de vele mlllioenen zijn of waren ooit ge
heel gelijk. Zoo is een gelijkheid van
bezit ook een hersenschim, tegen heel
de natuur van den mensch en van alle
dingen Ingaande. De aarde is aan de
menschen gegeven, alle rUkdommen der
menschen zUn er gratis voor Jen ieder,
zoolang zU nog in nlemands bezit zijn.
Maar wie een rechtvaardig deel verkre
gen heeft bUJft de natuurUJke eigenaar
daarvan, zoolang hij het niet zelf weg
geeft of door eigen schuld verliest. Alle
vruchten ook uit de bewerking of het
gebruik van dat eigendom voortko
mende, zijn het onbetwistbaar eigendom
van den bezitter. Er is geen andere rege
ling denkbaar, die beter zou voldoen.
Ze is ook geheel overeenkomstig de na
tuur van den mensch. Neem zelf de
proef met een aantal kinderen, die
nauwelijks tot de gave des onderscheids
zijn gekomen. Zet^hen in een tuin met
vruchten, met speelgoed, met allerlei
begeerenswaardlge dingen. In weinig
tijds zal ieder zUn deel genomen heb
ben; de vlugste het meest, de slimste
het beste. En de rechtsbedoeling zal on-
middellUk na de in bezitneming volgen.
Ieder zal het verworvene met kracht
verdedigen tegen eventueele aanvallen;
en de algemeene opinie zal zich heftig
verzetten, wanneer de een tracht te ra
ken aan het bezit of het vruchtgebruik
van den ander en wel tegen diens wil.
De natuur van den mensch en de orde'
der samenleving eischen het privaat be
zit en wel ongelUkmatig verdeeld, zoo
als de menschen zelf onderling verschel
den zijn.
Maar die menschelijke natuur is niet
meer onbedorven, zoodat zij niet zon
der wetten van boven af haar vrUen,
gang kan gaan. Behalve een persoonlijk
heeft de eigendom ook een sociaal ka
rakter. X Is tegen de gestelde orde in, om
het van den Schepper ontvangen bezit
egoïstisch, voor zichzelf alleen te ge
bruiken. En hier treedt de Kerk rech
tens met hiar leer omtrent het sociale
karakter van den eigendom naar voren.
Dan leeren wij, dat een ieder zUn bezit
moet gebruiken naar staat en stand,
op de eerste plaats tot opbouw en onder
houd van het gezin; dat hij vervolgens,
voor zoover noodig, zijn deel moet bij
dragen in de noodzakelijke uitgaven
voor het grootere gezin, dat Staat heet
en tenslotte van wat er dan nog over
bluft ruimschoots moet mededeelen aan
de noodlUdenden. De Kerk stelt hier
den gewetensplicht vast; een leder heeft
zich daarnaar In eigen geweten te rich
ten en de wereldlijke overheid heeft tot
Aan welke gevaren alleenreizende dames
en meisjes bloot staan en hoezeer de uiter
ste voorzichtigheid is geboden, vooral in in-
ternatioaale treinen, blijkt wel uit het
avontuur, dat een 22-jarige onderwijzeres uit
Nijmegen overkwam op een vacantie-uit-
stapje naar Keulen.
De „Graafschapsbode” publiceert sen ge
deelte van een brief, waarin xjj vertelt, wat
haar is overkomen:
,jn den trein naar Keulen, die dicht be
zet was. raakte ik ongemerkt in gesprek met
een paar charmante vriendelijke heeren, die
rich seer correct ea hoffelijk gedroegen. Toen
ri) bemerkten, dat mijn reis naar Keulen
ging, vertelden zl) mU, dat zU in de buurt
van het station Keulen een spoedbrief had
den af te geven, die via de posterijen niet
meer tijdig ter plaatse kon zijn, en daarom
eigenhandig bezorgd moest worden. Jammer
vonden rij het, hierdoor genoodzaakt te zjjn
de prachtige sneltreinverbinding met een ver
der gelegen stad te moeten prijs geven. Zij
vroegen mU toen langs een omweg, ot Ik het
ook onbescheiden zou vinden, als men mU
verzocht den brief in Keulen even te willen
afgeven, desgewenscht gaarne tegen royale
vergoeding. De groote belangen, die zfj zei
den, bij de tijdige bezorging te hebben, recht
vaardigden dit in alle oprichten. Waar het
adres van bezorging vrij dicht bij het sta
tion was, liet ik mij bepraten bedoelden hee
ren dezen dienst zonder eenige belooning te
bewijzen. Er werd mij toen echter nadruk-
kelljk verzocht den brief niet in de bus te
stoppen, doch af te geven uitsluitend aan
„een dame”, die zou opendoen en zoo het
geen dame was, die open deed, dan in geen
geval den brief af te geven, doch in dat ge
val even naar die dame te willen vragen,
opdat zij toch vooral persoonlijk den brief in
handen zou krijgen. Het heele geval leek
mij wel eenigsrins vreemd, doch ik had het op
mij genomen en zou dus aan den wensch
der beide heeren voldoen. Toen Ik
In Keulen uitstapte, tikte een pater, die bjj
ons in den coupé gezeten had, mij op den
schouder en waarschuwde: „Weest u voor
zichtig met die boodschap, dame! Het kon
mogelijk geen kwaad, maar het heele geval
komt my mln ot meer verdacht voor. Neemt
u rich In acht. Men kan nooit weten!” Mijn
Keulsche vriendin, die mij afhaalde, vertelde
ik natuurlijk aanstonds het heele relaas en
toen ook zij het eigenlijk maar half ver
trouwde, besloten wij voor alle zekerheid de
politie eens te raadplegen. Op het politie
bureau vond men het aanvankelijk een vrij
onschuldig geval. Niettemin vond men het
evenwel gewenscht, een oogje in het zeil te
houden. Het aangegeven adres werd nage
zocht en bletx een riante villa te rijn. Be
sloten werd, dat mijn vriendin aan het hek
zou wachten, terwijl een paar agenten rich
verdekt zouden opstellen. Aldus geschiedde.
Toen ik aanbelde, deed een allerbeminnelijk
ste dame open, die haar bijzondere blijd
schap over het bezorgen van den brief te
kennen gaf. Zij noodigde ml) allervriendelijkst
uit, even binnen te willen komen, op een dus
danig vriendellJken toon, dat ik het onbe
leefd vond te weigeren. Maar wat toen ge
beurde gaat alle beschrijving te boven
Tot zoover deze brief
Het slot van de historie was aldus: Toen
het meisje na een kwartier nog niet terug
was, vonden de politiemannen het raadzaam
in te grijpen. Men belde aan, doch.... kreeg
geen gehoor, ook op herhaald bellen niet.
De mannen der wet achtten toen den tijd
gekomen, de deur open te laten breken. In
de villa bleekniemand meer aanwezig te
zijn. Op bet naderen van de politiemannen
waren de bewoners blijkbaar door den ach
tertuin gevlucht; bet huls was leeg. Even
wel.... uit een vertrek klonken klagende
vrouwenstemmen zwakjes naar boven, en
toen men ook hier een deur forceerde, ont
dekte men. dat achter deae deur een 7-tal
jonge vrouwen en meisjes opgesloten zaten,
waarbij ook reeds de bezoekster van daar
even.
Welk een vroezelUk lot deze jonge vrou
wen heeft bedreigd, laat rich denken. Men
denke rich eens even in. in welken toestand
doe meisjes tijdens haar opsluiting moeten
hebben verkeerd.
Ot de politie er in geslaagd is, de Ulustre
bewoners der villa te achterhalen vermeldt
de historie niet.
Dat zooveel duizenden in onzen tUd
van het christendom tot het socialisme
en communisme worden getrokken,
moet vóór alles aan de domheid der
groote massa geweten worden. De nlet-
bezltters zien de aardsche goederen in
handen van weinigen; zU zien om zich
heen een vaak ergerlUk weelde-vertoon
van kapitaalbezitters; zU zUn óf wel
werkloos óf wel achten de bekroning
voor hun werk in geen evenredigheid
staan tot de winsten van degenen, in
wier dienst zU arbeiden en dan is het
zoo begrUpelUk, dat zU Ingaan op den
lokkenden roep van demagogen: vernie
tig het kapitaal; weg met den privaten
eigendom; laten wij de productiemidde
len in eigen hand nemen!
Weg met het kapitaal; dood aan het
kapitalisme! Dat is de haatleuze der
nlet-bezittende massa. En men weet
niet, dat men daarmee zUn eigen onder
gang afroept. Niet in het kapitaal, niet
in het privaat bezit, niet in het kapita
listische productiestelsel ligt de schuld
van heel veel onmiskenbare maatschap
pelijke ellende, maar In de wUze waarop
het kapitaal wordt besteed, in de ma
nier, waarop het stelsel.wordt toegepast.
In onze vorige beschouwing naar aan
leiding van de jongste encycliek van
Pius XI hebben wij daarop nog eens
uitdrukkelUk gewezen. Het onderscheid
tusschen bezit en gebruik, tusschen stel
sel en toepassing kan niet, scherp ge
noeg en niet dikwUls g^^toeg worden
gemaakt. Het is het eerste en noodzake-
UJke middel om aan duizenden, ook
christelijke, ook katholieke handar
beiders en daarmee gelUk staanden, een
blinddoek voor de oogen weg te nemen:
om een halt toe te roepen aan allen, die
de lokstem van socialisme en commu
nisme willen volgen en het slachtoffer
dreigen te worden van de roode mislei-
ding.
Maar, hooren wU dat leger van maat
schappelijk misdeelden, van werkloozen
en paupers al roepen, wat baat het of
het eigendom en het kapitalisme in
theorie al niet verkeerd zUn, wanneer
de rUken hun bezit toch verkeerd ge
bruiken en het stelsel alleen tot uitbui
ting van den werkman wordt toegepast?
Gesteld eens, dat dit zoo ware maar
het is in zUn algemeenheid verre van
waar! dan nóg is het voor een rede
lijk mensch beschamend om de waar
heid niet te willen zien. Wanneer een
mensch zich als een beest gedraagt,
mogen wU hem toch niet als een dier
behandelen; dat is dom en onchristelUk.
Wanneer in een dorp of een stad het
geloof verflauwt en de bevolking gods
dienstloos wordt, blUft het toch misda
dig om de kerken te sluiten en op de
muren aan te plakken: er is geen God,
want de menschen hier zUn goddeloos.
Eveneens dom en ongemotiveerd is het
om bU veel misbruik van kapitaal te
verkondigen: er is geen recht op privaat
bezit, of: het kapitalisme moet zoo spoe
dig mogeUJk vernietigd worden! Er is,
wanneer werkelUk een algemeen mis
bruik van kapitaal en een totale mis
lukking van een bepaald economisch
stelsel te constateeren valt, maar één
oplossing: ingrijpen van de bevoegde
overheid tot bestrijding van misbruiken
en bevordering van juistere aanwending
van het bezit; streven naar een ander,
beter productiestelsel, zoo dit mogelUk
lijkt en redelUke kans op slagen biedt.
Over dit laatste zullen wij nader spre
ken. Voor heden willen wU ons bepalen
tot de groote vraag, welke aan iedere
beschouwing over welk maatschappelijk
stelsel ook, moet vooraf gaan: wat moe
ten wU denken van het privaat bezit?
X Is niet zonder reden, dat Leo XIII
aan deze vraag reeds in zUn encycliek
Rerum Novarum ernstig aandacht
wijdde en dat de tegenwoordig regee-
rende Paus In zijn jongste encycliek
„Quadragesimo anno” wederom een heel
hoofdstuk aan het eigendomsvraagstuk
wUdt. Het privaat bezit toch is de kern,
waarom alle maatschappelijke vraag
stukken draaien, waarover bezitters en
nlet-bezitters peinzen en piekeren: de
eersten, om een weg te vinden het te
verkrijgen; de anderen om te zoeken naar
middelen om wat zU hebben te behou
den en te vermeerderen. De eenen droo-
men van de mogelUkheid om alle pri
vaat bezit af te schaffen en gelijkelUk
te verdeelen; dan zal de hemel op aarde
bereikt zUn. De anderen wenden alle
middelen aan om de bestaande orde te
beveiligen. Deze wrijving leidt nu en
dan tot een conflict. BU alle revoluties
moet het eigendom het steeds ontgelden.
Ten allen tUde is de Kerk voor de on-
achendbaarheid van het privaat vermo
gen opgekomen, en tot op den dag van
heden Is In haar leer daaromtrent geen
wUziging gebracht, getuige de jongste
encycliek van Pius XI. Dit heeft aan
het christendom en speciaal aan de
Katholieke Kerk veel verwUten gekost;
BU de Tweede Kamer Is een wetsontwerp
ingediend tot wijziging van art. 25 der wet
van 36 Mei 1870 betreffende de grondbelas
ting.
De toepassing van dit artikel, zooals die
volgens latere uitspraken van Ged. Staten
van verschillende provinciën moe*, geschie
den, leidt tot een in breeden kring gevoelde
onbillijkheid met betrekking tot ziekenhui
zen.
De oorzaak hiervan ligt in het volgende:
Ziekenhuizen van het -Rijk, de provinciën
en de .gemeenten zijn vrijgesteld op grond
van art. 25 lltt. a. of lltt. f. der wet. Andere
ziekenhuizen alleen, indien zU behooren aan
een erkend kerkgenootschap en ten alge-
meenen nutte dienen.
Tot voor 1929 werden de R. K. Ziekenhui
zen, staande ten name van een vereenlglng
of een stichting niet gerekend te behooren
aan bet R. K. Kerkgenootschap. Zfj waren
dus, evenmin als bijv, dlakonessenhulzen,
vrij van grondbelasting. Hierin Is in 1929
verandering gekomen door een beslissing van
Ged. Staten van Noord-Holland, die op
grond van een bepaling in het reglement
voor het R. K. Kerkgenootschap van 1923
besloten, o.m. dat de gebouwen van de ver
eenlglng van Franciscanessen der Maria-
Stlchtlng te Haarlem en de gebouwen van de
stichting van het St. Elisabeths Gasthuis te
Hoorn, toebehooren aan het R. K Kerkge
nootschap.
Daarna zijn uitspraken In denzelfden
geest gevolgd van Ged. Staten van Gelder
land, Overijssel, en Zuld-Holland. De Ged.
Staten van Noord-Brabant gaan iets min
der ver.
Door deze wetstoepassing is een rechtson
gelijkheid ontstaan, doordat een deel der
ziekenhuizen de vrijstelling geniet, terwijl
een ander deel deze mist.
Het is wenschelljk In deze leemte te voor
zien. Daartoe strekt het ontwerp terwijl
mede wordt voorgesteld, dat ook Instellingen
van weldadigheid, toebehoorende aan rechta-
persoonlijkheid bezittende instellingen en
vereeniglngen onder de vrijstellingen zullen
vallen.
u
Te Amsterdam waren gistermiddag te
ongeveer 5 uur eenige jongens In den Am
stel, even voorbij het Kalfje, aan het
zwemmen.
Een van hen. een ongeveer 15 jaar oude
scli&BW riep: „Help! help!” doch daar juist
een motorjacht passeerde en men hem te
gen de opvarenden daarvan zag spreken en
hij daarna wederom gewoon aan het zwem
men was, schonk men hieraan verder geen
aandacht. Plotseling zag men hem echter
onder water gaan en niet meer boven
komen.
Toevalligerwijze passeerde een transport-
auto der politie; de agenten begonnen on-
middellljk te dreggen, doch tot nu toe zon
der resultaat.
De eerste vrouw, die d» lange zeto van
Indlë naar Holland door de lucht heeft af
gelegd, de actrice mevr. Roosje Köhler in
het gansche land bekend als de gracléuse
commère In de vroegere revues van Ter Hall
Is gisteravond te 11.40 aan boord van de
P. H.-A. F. S-, het zeventiende retourvlleg-
tulg In het heldere schijnsel van Schiphol’s
landingsllchten op Amsterdamsohen bodem
gearriveerd.
Uiteraard gold het doorzettingsvermogen,
dat de bemanning van de P. H. -A. F. 8. be
toond heeft, den meegenomen mail welker
spoedige aankomst ditmaal van te meer be-
teekenls was omdat circa 70 K.O. poststuk
ken zijn meegebracht, welke voor de eerste
maal in de geschiedenis der Nederlandacbe
luchtvaart met het HoUandsche vliegtuig
„Abel Tasman” van Australië naar Batavia
zijn getransporteerd.
Dit alles nam echter niet weg, dat de be
langstelling van het gezelschap, dat in het
avonduur naar de Amsterdamsche vlleghaven
was gekomen om bet vliegtuig af te wachts^
althans wat de buitenstaanders betreft, uit
fluitend ultglng naar mevr. Köhler. Tot dit
gezelschap hetwelk zich gezellig In het hotel
op den dijk bijeengezeten met vrooljjken
kout den tijd doodde, behoorde in de eerste
plaats mevr. Köhlers echtgenoot, voorts de
heer en mevrouw Ter Hall, de heeren Ples-
man en Martin, de heer Smits, chef van de
afdeellng propaganda der Fokkerfabrieken
en verschillende leden van het Revuegezel-
schap, waarbij mevrouw Köhler zich zal aan
sluiten. Ook de heer Thomson, chef van de
u K.L.M. op Schiphol, en havenmeester Del-
laert, ontbraken niet op het appel.
Onmiddellijk nadat het vliegtuig geland
was. alsof mevrouw Kohier, vroolljk en op
gewekt, alsof zij alleen maar een rondvlucht
had gemaakt, te voorschijn onder X gejuich
dergenen die om het toestel geschaard ston
den Er volgde een hartelijk weerzien van
echtgenoot en dochtertje en nadat ook de
begroetingen van vrienden en bekenden
waarin ook de vliegers Tepas en Van On
langs en de marconist Blok hun aandeel
kregen geëindigd waren, trad de heer
Plesman naar voren om In een korte, harte
lijke toespraak zijn bewondering te uiten
voor den moed, dien mevrouw Köhler be
toond heeft, door dezen tocht te aanvaarden.
De toegesprokene dankte voor deze woor
den, er daarbij op wijzende dat zU geduren
de den tocht geen oogenblik bang Is geweest
en dat zij allen lof heeft voor de HoUand
sche piloten.