binnen landsch Nieuws
I
I
Voor de Huiskamer
TWEEDE KAMER
Dl
Vertrouwen
niet vertrouwen
KERKNIEUWS
SOCIAAL LEVEN
De Int. Arbeidsconferentie
D
Rheumatiek belette haar
te werken
0I
we
ha
bei
noi
rel
I
I
werd
eenstemmig te ijveren
Het Nederlandsche Roode Kruis
Jaarvergadering te Deventer
ah
Aanbieding geschenk
e=
Na afloop
aan
maaltijd.
Het Nederlandsch Persmuseum
te
J aa rvergadering.
F. Bos overleden
van Roermond:
wel.
De Ontwapeningsconferentie
LAURENTIU8,
Een nationale actie’
Blsschop van Roermond.
te
Het Paleis op den Dam
De verdeeling der werkuren
Watzmann
meneer
de
vred
stap ach-
kan daarop
B. en W.
De verboden Matteötti-herdenking
Vragen van den heer Albarda
De hoofdpunten van het programma
elleboog
307.
308.
l
1
De arbeidsvoorwaarden in de
bruinkoolmijnen aanvaard
Aan de geestelijkheid en de
geloovlgen van ons Bisdom,
Wenschen ten aanzien van bloem-
percentage en broodprjjs-
yerhooging
I
1
héb ik eindelijk weer eens een moot zaakje.,
in zoo'n beroerden tijd.... en dan haal Ik
zoo'n stommiteit uit.... zoo’n ezelsstreek..
Op bevel van den minister, die zeer boos op Bollebuisje
was, werd de aap, niet zonder moeite, door twee agenten
gegrepen en naar de gevangenis gebracht. Luister, ik ben
onschuldig, riep Bollebuisje. Dat kan Iedereen wel zeg
gen, riep de minister, bovendien, dat moeten de rechters
maar uitmaken. Als je niets op je geweten hebt, dan zal
je wel gauw vrijkomen. Breng hem weg, zei de Beer. Eu
zoo geschiedde.
ondersteuning is van het streven
Internationale arbeidsorganisatie.
I
M
van
EX
Boei
vred
zet!
Afwijzing voorstel-Boekman inzake het
onderhoud
In de Kolencommissie hebben discussies
plaats gevonden over het voorstel van den
Nederlandschen werkgever v. d. Bom en den
Engelschen werkgever Lee. dat het voor de
mijndirecties geoorloofd zou zijn, indien op
één dag van de week minder dan een maxi-
mum-aantal uren gewerkt wordt, dit in min
dering gekomen aantal uren over de andere
Ns
ingei
van
Molh
bij
Na
schie
het
wens
nlnkj
tever
Pron
M<
een
begrj
op.
men
A.VJ
ver-
Hij
11
mot
de i
het
bed
N
ven
»w
aan
ons
lnd<
enki
de i
lijke
zijn
een
nool
W
had
W
KOI
man
dein
Er
dige
8.1
leed
W
maa
Ujk-
wan
won
vem
gelu
Hi
grut
inne
van
part
tiek
Ei
groii
gad<
de 1
thol
rehl
nog richten tot de klooslerzustei
zoo herhaaldelijk de verzekering
rige gebeden gegeven hebben.
Bezoek der Koninklijke Familie
te Parijs
Opmerkelijke genezing van een
60-jarige onderwijzeres
schrijven
gebeden
De vijf landelijke organisaties in het bak
kersbedrijf, hielden gisteren een vergadering
In „Krasnapolsky" te Amsterdam, waar de
wenschen der Nederlandsche bakkerspa
troons werden geformuleerd met het oog
op de a. s. invoering der Tarwewet en
met het oog op de vergadering der com
missie van advies voor de Tarwewet, die
heden voor het laatst zal vergaderen.
De vergadering was bijeen geroepen door
den Ned. Bakkersbond en werd geleld door
den heer Staehle.
lederen dag 7% laten arbeiden.
Het amendement werd bestreden door de
Engelsche regeering en de arbeiders. De
stemming zal heden plaats vinden.
een voordracht
Iransfusiedienst
Roode Kruis.
Te
Betooging van de VARA in
Den Haag.
Gisteravond heeft de Haagsche Federatie
van de VARA een betooging gehouden als
protest tegen het verbod van de uitzending
der Matteotiherdenklng.
Op de Prinsegracht voor het Volksgebouw
stelde zich om acht uur een stoet van 8000
deelnemers op, die met een muziekcorps
voorop om half negen van daar vertrok voor
een wandeling langs de aangekondlgde stra
ten, voornamelijk door de Transvaalbuurt.
Ook het hoofdbestuur en het Haagsch Fede
ratiebestuur liepen aan het hoofd van den
stoet, alsmede enkele bestuursleden van de
socialistische organisaties in Den Haag.
Vlaggen werden meegedragen, verder zagen
wjj tal van doeken met ..Weg met de radio-
censuur.” „Weg met de Radio Omroep Con
trole Commissie," terwijl ook een groot por
tret van den voorzitter werd meegedragen
met een slot op den mond.
De stoet, die te ongeveer half tien weer
aan het Volksgebouw arriveerde, werd daar
ontbonden na een toespraak van den Haag-
-e’?e rauevoorzitter. den heer T. K. van
der Veen.
Wij danken Onze Eerw. Geestelijken en
Onze Geloovigen voor de gebeden, die zjj
met zooveel bereidwilligheid en ijver voor
Ons in Onze ziekte hebben willen storten.
Dat de goede God Ons wederom de krach
ten heeft willen terugschenken.
Wij voor het meerendeel aan die
'toe.
Een bijzonder woord van dank willen Wjj
:ters, die Ons
barer vu-
Men bracht Bollebuisje bij de gans en de haas, de twee
dieven, die door Bollebuisje zelf waren gepakt, omdat zij
zijn kleeren en die van zjjn vrienden hadden gestolen.
Gans en haas keken verbaasd, toen zij Bollebuisje In de
cel zagen komen, opgebracht en stevig vast gebonden door
een politie-agent, die blijkbaar niet met zich liet spelen.
«uur,
Wat Is de reden, dat de minister nog
steeds niet overgegaan is tot de regeling van
het beroep van de beslissingen der Radlo-
De Limburgsche bladen bevatten gister
avond het onderstaande schrijven van Z.
H. E. Mgr. L. J. A. H. Schrijnen, bisschop
Dankschrijven van Z. H. E. Mgr.
L. J. A. H. Schrijnen
controle-commissle. hoewel hij reeds op 37
Mei 1930 in de Tweede Kamer zijn voorne
men daartoe uitsprak, op 23 en 30 October
1930 die uitspraak bevestigde, en op 3 Ja
nuari 1931, In antwoord op schriftelijke vra
gen, mededeelde dat zijn beslissing slechts
wachtte op het verslag van een onderzoek in
het buitenland, welk verslag nu reeds gerui-
men tijd geleden is verschenen?
7. Kan de regeling van het> beroep nu spoe
dig verwacht worden, en zal die regeling
zoodanig zijn, dat de beslissing in hoogste
instantie blijft bij den tegenover de volks
vertegenwoordiging verantwoordelijken Mi
nister?
VERGADERING VAN DONDERDAG
De VOORZITTER deelt mee, dat de Cen
trale afdeeling heeft besloten op Donder
dag 18 dezer In de afdeelingen te doen
behandelen het wetsontwerp tot wijziging
van het 10e hoofdstuk der Rijksbegrooting
1931 (economische Voorlichtingsdienst).
De bakkers en de Tarwe-Wet
Rheumatiek kan de dageljjksche
zaamheden tot een foltering maken! Zoowel
t werk voor het levensonderhoud als de
huiselijke plichten gaan achteruit, als het
urinezuur U begint te kwellen.
Ook een muziekleerares moest dit onder
vinden:
„De laatste tien jaar nam ik dagelijks Kni-
schen Salts, Ik leed aan rheumatiek, wat mijn
onderwijs bemoeilijkte. Waarschijnlijk was
hardlijvigheid de oorzaak. Wanneer ik van
mjjn stoel opstond, kraakten mijn knieën en
soms had ik zelfs moeite om op te staan. Het
trappenloopen was een kwelling voor me. Of
schoon ik op een kouden kleigrond woonde,
was ik spoedig verlost van de zware rheuma-
tische pijnen, hoewel ik reeds 60 jaar ben.’
L. J. C.
De rheumatiek is een gevolg van het ge
vaarlijke lichaamsgift, bekend als urinezuur.
Als U de scherp-kantige kristallen van urine
zuur onder de mlkroskoop zien kon, zoudt U
de scherpe pijnen ervan begrijpen!
En als U dan kon zien, hoe Kruschen Salts
de scherpe hoeken van deze kristallen afrondt
en ze tenslotte geheel oplost zult U toegeven,
dat deze wetenschappelijke behandeling Uw
rheumatiek moet genezen! Kruschen Salts
verhoogt de werking der organen, zoodat
ieder spoor van schadelijke zuren uit Uw
organisme verdreven wordt. Kruschen Salts
houdt U van binnen zuiver en schoon! En u
ondergaat naar lichaam en geest deze zuive
rende kracht.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
raadsman van de werkgevegsgroep, lichtte dit
amendement toe en wees er op, dat in
Nederland thans vijf dagen acht uur ge
werkt wordt en 's Zaterdags 6 uur.
De Nederlandsche mijndirecties wilden de
mogelijkheid openhouden om. indien de con
ventie in werking treedt en de arbeidsdag
van ly, uur wordt ingevoerd, deze regeling
te handhaven, als de aangrenzende landen
niet tot de invoering van een vrijen Zater-
zoo valsch? Gisteren zelen ze toch, dat
echt waren?”
Zijn laatste kracht
boekhouder: „Ja. die
echt.
valsch
Met het oog op de ontwapeningsconferen
tie van den Volkenbond, welke Februari 1932
te Genève zal worden gehouden, worden drie
petitionnementsacties voorbereid en wel
door de R. K., de 8. D. A. P. en, de Ne
derlandsche afdeeling van den Wereldbond
der Kerken.
Naar het „Hbld.” verneemt, wendt laatst
genoemde bond pogingen aan om te komen
tot een nationale actie. De Nederlandsche
afdeeling van den Wereldbond der Kerken,
acht in deze voor allen even belangrijke
aangelegenheid *n Nationale Adresbeweging,
die uiting geeft aan den vredeswil van het
geheele Nederlandsche volk, mogelijk en
zeer gewenscht en heeft zich daarom tot
de R. K. en de 8. D. A. P. gewend.
Op den Itden April van dit jaar heeft
het Amsterdamsche raadslid Boekman een
voorstel ingediend, waarmee hij beoogde,
wordt het paleis op den Dam aan het rijk
afgestaan, daaraan de voorwaarde te verbin
den dat een bijzondere Commissie door Rijk
en Gemeente zal worden benoemd voor het
ontwerpen van plannen, om het voormalige
Raadhuis zooveel mogelUk in zijn oorspron-
kelijken staat terug te brengen.
Het Rijk zou zich moeten verbinden deze
plannen binnen een nader vast te stellen
termijn uit te voeren. Het paleis zou, als de
koningin het niet gebruikt, kosteloos of te
gen een lagen entreeprijs voor het publiek
toegankelijk worden gesteld.
In het verslag van het onderzoek van de
Paleis-Raadhuls-voordracht van B. en W. in
de Afdeelingen van den Raad, werd o.m. ge
vraagd of het dageljjksch gemeentebestuur
bekend is hoe de regeering tegenover dit
voorstel staat.
Het college van
thans antwoorden
In een zeer onlangs bij den burgemeester
ingekomen regeerlngs-misslve wordt ver
klaard dat er reeds jarenlang een offideele
'Commissie voor het onderhoud van het pa
leis bestaat, en de Landsoverheld geen be
hoefte gevoelt tot instelling van een tweede
Commissie, en op den grondslag, als in het
voorstel-Boekman is aangegeven.
twaalf uur werden de deelnemers
de vergadering, die reeds gisteravond in den
Schouwburg waren bijeengekomen ter bijwo
ning van de voorstelling van de .Roode
Kruis Revue.” op het Stadhuis door het ge
meentebestuur ontvangen.
In den middag werd een uitstapje gemaakt
naar Gorssel.
Hedenavond vereenigen de leden der *ver-
"adcr'i'g zich aan een gemeenschappelijken
inspannend zei
van gisteren waren
De commissie der Internationale Arbelds-
confreentie voor de regeling der arbeids
voorwaarden in de bruin kool-industrie heeft
het compromis-voorstel van den Duitschen
regeerlngs-vertegenwoordlger Dr. Sltzler in
zake de overwerkregeling in de brulnkool-
industrle. waarover dagen lang scherpe dis
cussies zijn gevoerd, met groote meerderheid
aangenomen.
De arbeidersgroep stemde gesloten voor
het voorstel, terwijl het grootste deel der
xegeeringsvertegenwoordigers zich van stem-
mëïr onthield of met de werkgevers tegen
het voorstel stemde.
dagmiddag zouden overgaan.
Hij wees erop, dat ook dan in de Neder-
landsche mijnen slechts 46 uur per week
zal worden gewerkt, tegen 4614 uur in de
landen, die zonder vrijen Zaterdagmiddag
u even natellen
Wijziging Stuwadoorswet
Voortgezet wordt de behandeling van het
wetsontwerp tot wijziging van de Stuwa
doorswet.
Bij art. 2 verdedigt de heer BRAUTIGAM
(8D-A.P) een amendement tot invoering
van arbeidersboekjes. betoogend, dat nu de
Arbeidskaart is vervallen, er geen contróle
meer is op den arbeidstijd der havenarbei
ders, in dfen zin, dat niet is na te gaan, of
een arbeider, die zijn bepaalden tUd heeft
gewerkt, daarna nog weer bij een anderen
werkgever zal gaan werken.
•De heer GUIT (R.K.l licht een amende
ment van gelijke strekking toe. Spr. meent,
dat tegen invoering van arbeidsboekjes ook
bij de werkgevers geen bezwaar is. Hjj heeft
in zijn amendement tevens voorgesteld de
mogelijkheid ran ontheffing van de ver
plichting tot het hebben van arbeidsboekjes
te geven als in collectieve contracten reeds
een regeling bestaat.
De MINISTER VAN ARBEID, H. EN N-,
de heer Verschuur, merkt op. dat vroeger
een arbeidskaart bestond, die niets dan last
veroorzaakte. De eerste gedachte waarop
men zint na mislukking van zoo'n middel,
is een ander controlemiddel in te voeren,
doch in de praktijk deed zich de behoefte
daaraan niet zeer sterk gevoelen De haven
inspectie voelt niets voor arbeidsboekjes.
De regeering dient niet gedwongen te wor
den over de heele lijn van de arbeidsboekjes
gebruik te maken.
De heer BRAUTIGAM vraagt of de be
drijven. waarin het noodig zal zijn over
arbeidsboekjes zullen kunnen beslissen.
DE MINISTER zegt dit toe.
Beide amendementen worden Ingetrokken
De heer BRAUTIGAM (8. D.) verdedigt
een amendement om te bepalen, dat bij over-
werkvergunnlngen voor langer dan een week
vooraf overleg moet worden gepleegd met
de arbeidsorganisaties.
De heer DE VISSER (C. P.i verdedigt een
amendement om den werktijd in de haven
te bepalen op 7 uur per dag en 40 uur
per week.
Minister VERSCHUUR merkt den heer
De Visser op. dat een groot deel der in
dustrie reeds werkt met een .short time
system”. Iets anders is of in dit ontwerp
de 7-urigen arbeidsdag moet worden vastge
legd. Spr. wijst er op, dat de communisten
- in 1919 tegen den 8-urlgen arbeidsdag ge
stemd hebben. Spr. zou intusschen totaal
geen bezwaar hebben tegen een 7-urigen ar
beidsdag als hij over middelen beschikte om.
evenals in Rusland, vrUwllligen arbeid ver
plicht voor te schrijven. Van de havenar
beidsinspectie kan spr. niets dan goed zeg
gen. ZU heeft ook te maken met inter
nationale veiligheidsmaatregelen met be
trekking tot schepen.
De heer DE VISSER dient een amende
ment in om den vrijen Zaterdagmiddag
verplicht te stellen.
Het amendement wordt niet voldoende on
dersteund en maakt dus geen onderwerp van
bespreking uit
De heer BRAUTIGAM verdedigt nader
zijn amendement en wijzigt het zoodanig,
dat een overwerkvergunnlng voor een ter
mijn. langer dan een bij algemeenen maat
regel van bestuur vastgesteld tijdvak slechts
wordt verleend na overleg met de organi
saties van werknemers en werkgevers.
De MINISTER neemt het amendement-
Brautigam over.
Het amendement-De Visser wordt verwor
pen met 54 tegen 2 stemmen.
De heer KNOTTENBELT (VB) wijst er
op. dat in de wet staat, dat op Zondag geen
schepen worden gelost. Hjj vraagt ot dit
ook geldt voor het lossen van vee.
Minister VERSCHUUR meent, dat zich in
dit opzicht geen moeilijkheden voordoen.
Verschillende reederijen zijn reeds in het
bezit van een dergelijke doorloopende ver
gunning.
De heer BRANTIGAM licht een amende
ment toe om stuwadoorsveiligheldscommis-
sies dwingend voor te schrijven.
De heer DE VISSER (CP.) zegt, dat dit
amendement een bewijs is van de onder
worpenheid der sociaal-democraten aan de
regeering. Een middel om ongevallen te
voorkomen is verkorting van den arbeidstijd.
Minister VERSCHUUR merkt op. dat de
ongevallen in de haven vrijwel gelijk blijven.
Het aantal dient echter verminderd te wor
den. De instelling van velligheidscommissies
is een nieuw strijdmiddel tegen de ongeluk
ken. De regeering stelt zich daarvan niet
veel voor.
De heer KNOTTENBELT (VB betoogt,
dat de werkgevers de uiterste zorgen be
steden aan de veiligheid, doch dat vaak de
arbeiders niet medewerken. Men moet de In
stelling der veillgheidscommissie aan den
Minister overlaten, die dit zoo beknopt en
eenvoudig mogelijk kan doen.
De vergadering wordt verdaagd tot heden.
De heer Albarda heeft de volgende vragen
gesteld aan den Minister van Waterstaat:
L Wil de minister mededeelen, op welke
gronden de Radio Controle-commissle de
uitzending van een redevoering en van or
gelmuziek, ter herdenking van de zeven jaar
geleden in Italië omgebrachten socialist
Matteotl, op 10 Juni 1931 heeft verboden?
X Heeft de minister, toen hfj van het in
de eerste vraag bedoelde verbod bericht ont
ving, aanleiding gevonden zijn tusschen-
komst te verleenen. ten ein0e opheffing van
het verbod te bevorderen?
3. Hebben eenige beslissingen, welke de
Radio-controle-commissie in den laatsten
tijd heeft genomen, den Minister niet tot
de overtuiging gebracht, dat die commis
sie met haar preventief toezicht menigmaal
verder gaat, dan ter voorkoming van gevaar
voor de veiligheid van den Staat, de open
bare orde of de goede zeden, waarvan wet
en reglementen spreken verdedigbaar is?
4. Is de Minister niet van meenlng. dat
inzonderheid met het verbod van dé Matte-
ottl-herdenking de Radio-controle-commissie
de grenzen heeft overschreden van de op
dracht welke voor haar in artikel 3 ter van
de Telegraaf- en Telefoonwet en in artikel
5 van het Radlo-controle-reglement is te
vinden?
5. Hebben de ervaringen van den laatsten
tijd den Minister niet overtuigd van de
wenacheliJkheid, om de preventieve censuur
op de radio-ultzendingen af te schaffen, en
wil de Minister de afschaffing van die cen-
al of niet met wetswijziging, bevorde-
De aanbieding aan het Internationale
Arbeidsbureau van de prachtige muurschil
dering van den Franschen meester Mau
rice Denis (die voorstelt de waarde van
den arbeider en den zegen van Christus)
door de Internationale van Christelijke
Vakvereenigingen, heeft gisteren plaats
gevonden.
Daarbij zijn redevoeringen uitgesproken
door den Belg Pauwels, ondervoorzitter van
de Internationale van Christelijke Vak
vereenigingen, door Serrarens, als secreta-
ris-generaal van deze organisatie, door
den Engelschen arbeidersgedelegeerde Poul-
ton. als waarnemend voorzitter van den
raad van beheer en door den directeur,
Albert Thomas, die verklaarde zich erover
te verheugen, dat de nieuwe encycliek
„Quadragesimo Anno” zulk een krachtige
van de
Er kwam een dame de zaak van den Ju
welier Watzmann binnen. Zij keek wat aar
zelend rond, sprak toen den bediende aan,
met een Engelsch accent, zoekend naar haar
woorden.
„Hebt u ookhoe noemt u dateen
parelensnoer?”
De bediende keek een ietsje wantrouwig,
en vertelde, dat er een rijke keuze parelsnoe
ren aanwezig was.
In het kantoor achter den winkel zat de
juwelier met zijn boekhouder. HU had op
gekeken, toen de dame binnenkwam, en het
was hem opgevallen, dat ze wat vreemd deed,
wat schuw. HU besloot, haar in 't oog te
houden. Juweliers moeten oppassen. HU ging
den winkel in,
De “bediende had intusschen eenige snoe
ren getoond, De dame koos heel opper
vlakkig kUkend. bijna onverschillig. Dat
vond Watzmann nog verdachter. HU wist bU
ondervinding: zoo vluchtig kiest een dame
geen parelsnoer.
De dame had een snoer gegrepen en zei:
„Ik geloof.... dit hier...." Ze had nog niet
eens naar den prUs gevraagd.
Toen kwam de juwelier dichterbU en sprak
de dame aan: ..Heeft mevrouw al beslist?
Dit hier? U hebt een goede keuze 't Is
‘t mooiste stuk, dat we hebben.”
De dame scheen te schrikken van de komst
van den juwelier, 't Was alsof ze even in
eenkromp; ze wendde den blik af en keek
hulpeloos rond
„En.... de prUs?” vroeg ze eindelUk.
Op die vraag had de juwelier gewacht. HU
had het snoer al twee jaar in huis en nog
had hU geen kooper gevonden. Als de prijs
genoemd werd, trokken alle liefhebsters zich
terug. Maar hU voelde, dat deze klant zich
niet terug zou trekken. Ze voerde iets In
haar schild, dat achtte hU zeker; en lui van
dat slag vinden nooit iets te duur.
Loerend zei hjj: ,J)e prUs is wel wat hoog
maar de parels zUn er ook naar.... het
kost zestigduizend mark.”
Het kwam uit, zooals de Juwelier gedacht
had. Het bedrag maakte niet den minsten
Indruk. De dame dacht maar één oogenblik
na. „Zestigduizendzestigduizendhoe
veel is dat in dollars?”
Watzmann nam een papiertje en rekend«u
maar hield de dame in 't oog.
klaar was zei hU: .Ik moet u voor ’t snoer
veertienduizend dollar rékenen, mevrouw;
dat is de uiterste prijs.”
De dame knikte. „Goed. Ik neem het.”
Nu moest de aap uit den mouw komen.
Met spanning wachtte de juwelier, hoe de
,-Amerikaansche” zich verder zou houden.
Ze stond een oogenblik besluiteloos, deed
dan een paar stappen heen en weer, beet
zich op de lip en vroeg eindelUk met een
benepen stemmetje: ,,Ik.... heb geen
Duitsch geld. Neemt u ook dollars aan?”
„Zeker mevrouw", zei de juwelier hü
glimlachte, want hU- meende nu de oplossing
van het raadsel gevonden te hebben „'t
is ons precies hetzelfde.”
„Goed. Ik zal u direct betalen.”
Watzmann zuchtte: kwamen zulke klan
ten maar alle dagenen wat jammer, dat
zulke klanten bUna allen zwendelaars zUn!
De dame deed haar tasch open, nam er
een portefeuille uit en daaruit ee*i pakje
bankpapier. Het vlei Watzmann op, dat
haar handen beefden, en énmaal keek ze
schichtig naar de deur. EindelUk had ze het
u
't
Heden werd te Deventer de JaarlUksche
algemeene vergadering gehouden van het
Nederlandsche Roode Kruis.
Z. K. H. Prins Hendrik, die de vergade
ring presideerde, heeft in zUn openings
woord in het bUzonder welkom geheeten den
heer Nauta als vertegenwoordiger van het
Centraal Comité in Nederlandsch-Indlë. Na
ook de overige nieuwe aanwezigen te hebben
begroet, herdacht de spreker de overledenen,
in het bUzonder Dr. Mansholt.
De secretaris-generaal, de heer Mr. G.
van Slooten Azn., bracht vervolgens verslag
uit van het Hoofdbestuur over het jaar 1930.
Het jaarverslag werd door de vergadering
goedgekeurd evenals het verslag van den
penningmeester, den heer W. J. van LUn-
den. De begrootlng voor 1931 werd vastge
steld op f 71.592.30.
van de vergadering werd door
den heer H. C. J. M. van DUk uit Rotterdam
gehouden over den bloed-
van het Nederlandsche
geld bU elkaar. Ze legde het neer. „Als
even na wilt tellen.Ik geloof, dat
veertienduizend Is."
De juwelier telde langzaam. NatuurlUk
waren die biljetten valsch. Een beetje on-
noozele zwendel, dacht hU, ietwat teleurge
steld. HU had iets orlgineelers verwacht.
Toen zei hij: „Dat klopt. Veertien duizend
dollar.”
De dame herademde zichtbaar, zU nam
het snoer en wilde toen gaan. Maar Watz
mann trad haar in den weg. „Een oogen-
blikje, mevrouw.”
Met schrikoogen ging ze een stap ach
teruit. „Wat.... wat is er dan nog....?”
„Als mevrouw t goed vindt, wou ik die
biljetten eerst even naar de bank laten bren
gen.”
ZU werd bleek. „Naar de bank?”
„Ja mevrouw zal wel begrUpen, dat zul
ke bedragen niet zonder contröle aangeno
men kunnen Worden. Ik ben er natuurlUk
volkomen zeker van, dat de biljetten echt
zUn
„Dat zUn ze ook!” riep ze.
Watzmann bleef kalm en vriendelUk. „Zoo
als ik u al zei, ben ik er volkomen zeker
van. Maar omwille van de goede orde
t Is toch ook in 't belang van mevrouw zelf,
dat er later geen strubbelingen komen."
De dame was woedend. ,.’t Is in mUn be
lang, dat ik mUn tUd niet sta te vermorsen!
Uw houding is eenvoudig beleedigend. U
schUnt te vergeten, dat u een dame voor
hebt!"
De juwelier maakte een buiging. „Ik
geet het geen oogenblik, mevrouw.”
wenkte zUn boekhouder en zei: „Lqpp even
vlug naar de bank aan den overkant.... In
vUf minuten is alles in orde, mevrouw.”
De klant greep n^ar het bankpapier. „Geef
mUn geld maar terug. Ik laat me door u
niet beleedigen! Ik maak den koop onge
daan!"
De Juwelier had haar bU den elleboog
gevat en jpp een bank neergedrukt. „Te laat
mevrouw u ziet, dat mijn boekhouder al
weg is. Als u hier even wilt wachten, tot
hU terug is? Maar ik heb er geen bezwaar
tegen, den koop ongedaan te maken”, ging
hU spottend voort, „want ik geloof niet, dat
uw dollars erg hoog staan op ’t moment”.
NauwelUks vUf minuten later kwam Un-
terberg met de biljetten terug. HU was bleek
en gaf den chef een wenk, mee naar achter
te komen. Watzmann ging, maar fluisterde
den bediende toe: „Oppassen! Zorg dat ze
niet ontsnapt!"
De bediende knikte, de chef ging naar het
kantoortje. .Rn, Unterberg?”
J3e briefjes zUn echt, meneer; door vier
beambten onderzocht zonder twUfel echt.”
De juwelier stond verslagen. „Echt? Echt?"
.Re hebben me uitgelachen, otndat ik nog
zoo lang twijfelde.”
Watzmann ging met de hand“n door de
,aren. „Ontzettend! Ont-zettend! Nu loopt
re natuurlUk weg en ik blUf met 't snoer
•itten".
Toen trachtte hU zich te beheerschen en
ring den winkel weer in. „Mevrouw ik
vraag u duizendmaal excuus u zult me
mün voorzichtigheid niet kwalUk nemen? U
weet, wU juweliers worden
„Niet kwalijk nemen?" riep de dame, woe
dend opstaande ,.U moest u doodschamen!
Dacht u. dat een Amerikaansche zich zooiets
liet aandoen? Hier hebt u uw parelsnoer
geef me maar gauw mijn geld terug.”
.Maar mevrouw”, begon de winkelier
smeeken. ..begrUpt u dan toch....”
Een koude blik uit haar oogen sneed zUn
«■oorden af Watzmann maakte een berus
tende handbeweging. „Alstublieft mevrouw.,
ik begrUp natuurlijk wel.... hier is uw
geld
De dame nam de dollars terug en verliet
zonder groet den winkel.
Watzmann sleepte zich naar zUn kantoor
terug. HU liet zich in een leunstoel vallen
en kreunde: „Wat 'n pech! Wat 'n pech! Nu
Besloten
voor:
1. Een percentage van minstens 10 pet.
vrije, onvermengde bloem voor de beschuit
en banketbakkerij der gemengde bedrijven.
2. Voor een zoo laag mogelUken prijs
der onvermengde bloem.
3. Voor een niet hooger percentage dan
15 pet. bloem en meel van inlandsche
tarwe.
4. Voor een sterke bestrijding van den
invoer van Belgisch brood in Nederland
5. Voor een broodprUsverhooging van
een cent per 800 gram voor elke t 1.50.
waarmede de bloemprijs per 100 kilo wordt
verhoogd, in te gaan met 1 Juli as.
6. Voor de oprichting eener bakkers
centrale door de federatief samenwer-
werkende bonden in het bakkersbedrijf.
Aan de bakkers-vertegenwoordlgers in
de advies-commissie werd verzocht deze
wenschen aan de regeering over te bren
gen.
Het programma van het bezoek van de
Koningin, den Prins en de Prinses aan
Parijs blUkt, behalve het bezoek aan de
Koloniale Tentoonstelling en dat aan den
nieuwen president der republiek, den heer
Paul tfcumer, in het Elysée, nog eenige be
langwekkende punten te bevatten.
GelUk men weet, komt de koninklUke
familie Dinsdag as. in den vroegen ochtend
te ParUs aan. Woensdag wordt zU door pre
sident Dourner officieel op het Elysée ont
vangen, die haar een déjeuner aanbiedt
Dienselfden avond diner op de Nederland
sche legatie, waarbU de president der repu
bliek tegenwoordig zal zUn.
Donderdagochtend bezoek aan de Kolo
niale Tentoonstelling.
Vrijdagavond zou, naar verluidt, maar
schalk Lyautey den vorstelUken gasten een
diner aanbieden, vermoedelUk op de ten
toonstelling.
Zaterdagmiddag ontvangst der konink
lijke familie in het ParUsche Stadhuis;
daarna zouden de leden der Nederlandsche
kolonie in de gelegenheid worden gesteld
om in de Nederlandsche legatie hun op
wachting bü het vorstelUk echtpaar en de
prinses te maken.
Dezer dagen is te Amsterdam onder voor
zitterschap van den heer J. H. Rogge de
jaarvergadering gehouden van het bestuur
van het Nederlandsch Persmuseum.
De vergadering heeft het verslag van <ren
secretaris, den heer A. Cohen, goedgekeurd.
Aan het verslag over 1930 ontleenen wU, dat
het Museum voor het eerst op geregelde tU-
den voor het publiek was opengesteld. Op
16 Mei had de opening plaats, waarna in
den loop van het Jaar verschillende ten
toonstellingen werden gehouden. Eenige hon
derden bezoekers hebben deze tentoonstel
lingen bezocht.
Gedurende het verslagjaar is het aantal
dossiers van het Nederlandsch Persmuseum
gestegen van 8100 tot 8500. Van verschillen
de instellingen, uitgevers en particulieren
werden zoowel oude als pas verschenen pe
riodieken ontvangen.
Eenige belangrijke aanwinsten van het
Museum, n.l. een octrooi uit het jaar 1691
en een courant van 1620, worden in het
verslag met name genoemd.
De financleele toestand van het Neder
landsch Persmuseum is ook in het afgeloo-
pen jaar nog moellUk geweest, waardoor
vooral de noodzakelUke uitbreiding werd
tegengehouden. Ook het inrichten van een
journalistieke bibliotheek kon om dezelfde
redenen nog niet geschieden.
Het bestuur hechtte verder zUn goedkeu
ring aan het financieel verslag van den
penningmeester, den heer dr. A. G .C. de
Vries, welk verslag met een zeer klein ba
tig saldo sluit.
Besloten werd zoo mogelUk tot uitbreiding
van het museum over te gaan met een af
deeling betreffende de techniek van het Dag
bladbedrijf.
Den volgenden dag Watzmann klaarde
op! betrad de dame opnieuw den winkel,
lachte verlegen en zei: ,.U treft ’t, meneer.
Ik heb overal gezocht, maar ik kon nergens
zoo’n mooi parelsnoer tegen dien prUs krU-
gen."
Watzmann straalde. „Dat dacht ik
mevrouw.
„Een mensch moet practisch blUven. 't Zou
onnoozel zUn, om een persoonlUk geschil met
u ergens anders duizend dollar meer te be
talen.”
De juwelier boog beminnelUk. „Zeer ver
standig. Zeer practisch, mevrouw.”
„Maar een troostpennlng moet u me toch
betalen. Duizend dollar. Geeft u me het
snoer voor dertienduizend?
Watzmann dacht geen seconde na. ..Zeker
mevrouw u hebt gelUk die boete ben
ik u wel schuldig.”
„Mag ik ’t snoer dan maar hebben?”
..Alstublieft. Ik feliciteer u met uw mooien
koop.”
„Hier is het geld. Als
wilt dertienduizend.”
De juwelier telde snel. „Klopt. Dank u wel.
Dertienduizend.”
De dame glimlachte. „En moet u niet
even iemand naar de bank sturen? Voor-
ti rratnai; .aichtigheldshalve? U bent zoo'n voorzichtige
Toen bU kooPman dat heb ik gisteren ondervon
denIk wil graag zoolang wachten..”
Watzmann keek beschaamd. „U spot me
vrouw maar ik heb 't verdiend geef ik
toe...."
De dame knikte hem toe, trok spottend
de mondhoeken op, lachte even hardop en
ging.
De juwelier stond zich in de handen
wrUven. .Ren mensch moet maar geluk
hebben, wat? Ik had nooit gedacht, dat dié
nog ’n keer terug zou komen. Mooi zaakje,
jongens! Maar één ding beloof Ü9 je ik
neem nooit meer zoo’n duur stuk in voor
raad. Zoo'n bofje heb je niet eiken keer. Zeg
Untenberg. ga even naar de bank en wissel
het geld. We hebben morgen een wissel,
komt prachtig uit”.
De boekhouder nam de dollars en ging. De
juwelier liep vroolUk-opgewonden door den
winkel.
VUf minuten later stormde Unterberg bin
nen, doodsbleek, hUgend: .Meneer tne-z
neer....”
„Wat is er? Wat heb je?”
„De dollars.
„Nou? Heb je ze gewisseld?” „Geen
kwestie van, meneer.” „Hoezoo geen
kwestie van?”
.,Ze zUn valsch,
valsch!”
Watzmarm stond verstüfd. „Valsch? Hoe-
ze
Te Lonneker is gistermorgen op 65-Jarl-
gen leeftUd overleden de heer F. Bos, een
zeer bekend figuur in landbouwerskringen
De overledene die mede-oprichter was van
den Plattelanders Bond, werd in September
1918 voor dezen bond gekozen als lid der
Tweede Kamer, waarin hU tot September
1919, toen hU als zoodanig bedankte, zitting
had.
De overledene, die bestuurslid was van
verschillende instellingen op landbouwkun
dig gebied, was Officier in de Orde van
Oranje Nassau.
zUn
(Adv.)
werxdagen der week te verdeelen.
Mr. Haex, de Nederlandsche technische
