ropj&i ^Binnenlandsch Nieuws I I II; Voor de Huiskamer l I Kalenderblaad j e ONDERWIJS FINANCIËN KERKNIEUWS »n.. 1 De gewisselde bank biljetten I I F V Ned. katoenhandel bedreigd Votief mis van den H. Geest derland” heeft verteld: Bü den aanvang van het schooljaar invloed V Bakkersarbeid op 15 Augustus Steun voor de veenkoloniën van Een beroep op medewerking De Holterberg De Waaloverbrugging te Nijmegen Nadere vragen aan de regeering Een nieuw. jioorwtel aan den Gemeenteraad De Amstelbank den gaf alleen de echo ant- I naar ongetwijfeld In ernstig V o Werklooze diamantbewerkers De vooravond 409. 410. 1 i, Minister Terpstra op het bezuinigingspad alge- zomer- De grootste spoed met de voorbereiding een steunregeling wordt betracht De tweede achtdaagsche priesterretraite In het retraitehuis „Sint Ignatius” te Span beek (L.) gaat, naar men ons meldt, zeker door. Deze wordt gehouden van 26 Augus tus tot 4 September as. Zich op te geven aan de directie. Surséance van betaling verleend voor tijd van Iji jaar. Verminderde steun voer Nederlanders te Antwerpen. Het Eerste Kamerlid de heer Polak, heeft zich onder betuiging van zijn dank voor de op zijn vragen betreffende den Holterberg ge geven antwoorden, met de volgende supple mentaire vragen tot den minister van Bin nen!. Zaken en L. gewend: Is het den minister bekend, dat verreweg het grootste gedeelte van den Holterberg niet aan de gemeente Holten toebehoort en dat dus de volledigste medewerking van gemeen tewege bebouwing van den berg niet zal kun nen voorkomen? Is het den minister bekend, dat na het antwoord op mijne eerste vragen reeds eenige stukken grond op den berg verkocht werden aan Bennlnk's Landerijen-bureau, te Almelo, en aan den heer Njjland te Amsterdam, en dat verder eenige andere terreinen bestemd zullen worden voor villabouw, kampeerhuis- jes en hoenderpark? Ziet de; minister daarin niet aanwijzingen voor het den berg dreigende gevaar en zou derhalve Z.Exc. in overweging willen nemen den berg te onteigenen en In beheer te bren gen bij het Staatsboschbeheer? riep de agent. „U hebt daar gauwdieven van heel Enge lse! gehad, anders niets.” On- geleid, Mgr. be- van w m er a; d( d( sc h( te b? oï h( ee h( za al W1 nt kc st te di ei t a r P e k d t e h g d d d ii o h d 81 tl E z< si t< n bJ te d< ei i’, hf vc Pi ov ga de hi nl te m ke ds hj ek 11c nl m dr kc de Hl m nl m 8C or de te wi ee be In ui z<] in P€ ge M sy tel to ge bo ee zij nu eij br de He ric sle 1 va sit vei 1» sta ■■I Zesde Nationale Bedevaart Dokkum> er in Rusland zooveel menschen in dé vangenis zitten. Alléén omdat het cr réuze-gezelllg is. Lees maar wat Louis Gasteren bjj zijn terugkomst aan „Het Va- Gewaarschuwd door den officier, gaan nu de soldaten langzaam naar het hol. Ze verborgen zich telkens achter boomen en sneeuwhoopen. terwijl de officier manmoedig voortging. Het duurde heel lang voor men opschoot. Men moest bijna alles kruipende doen en met een geweer ging het niet zoo gemakkelijk Telkens wenkte de officier me* de hand om weer verder te gaan. Maar terwijl men zoo voorzichtig voortging, de hond en de kat naast den officier, dacht Mauwtje eensklaps aan zijn vriend Bollebuisje. „Waar Is Bollebuisje?'* vroeg Mauwtje, verschrikt. ,jk weet het niet," zei de officier. Ik heb hem niet meer gezien." „Ik ook niet,” zuchtte Toeki, erg geschrokken, „als de booze- fee hem maar geen kwaad heeft gedaan.” Naar het „Hdbd.” verneemt, heeft de mi nister van Onderwijs, Kunsten en Weten schappen zich met een circulaire gewend tot de directeuren van de Rijks Hoogere Burger scholen en de Rijkskweekscholen, alsmede tot de besturen van ^subsidieerde gymnasia, lycea. H. B. 8.- en Handelsscholen en kweek scholen en tot de gemeentebesturen, die der- geljjke scholen onder hun beheer hebben, In welke circulaire mr. Terpstra er op wijst, dat het plicht is van leder, die rechtstreeks of zijdelings Invloed kan oefenen op den om vang der uitgaven ten laste van het rijk, er toe mede te werken, dat deze zooveel moge lijk worden beperkt en dat geen gelegenheid tot bezuiniging ongebruikt wordt gelaten. De minister verzocht aan de hoofden van bovengenoemde onderwijsinrichtingen er ern stig naar te streven, dat van de voor de school toegestane som een zoo groot moge lijk gedeelte onbesteed blijft. De minister vertrouwt, naar hij In zijn circulaire schrijft, dat. Indien hij het aan hen, die voor den gang van zaken verantwoordelijk zijn, zelf overlaat te beoordeelen, op welke posten het best een vermindering kan worden toegepast, een bezuiniging van beteekenis zal worden verkregen, zonder dat de onderwijsresultaten daardoor ernstig worden geschaad. In vele plaatsen is het gewoonte, dat bij den aanvang van het nieuwe schooljaar In de parochiekerk een Votlefmls van de nH. Geest wordt gezongen. Op verzoek van eenige hoofden van scho len is in het wekelijksch missaal Bron van Christelijken Geest, dat uitgegeven wordt onder auspiciën van d efederatie van litur gische vereenlglngen in Nederland, ten be hoeve van de schoolkinderen als nummer ingelascht de Votiefmis van den H. Geest. Men kan niet te vroeg beginnen met de kinderen in te wijden In de verheven betee kenis van de gebeden van het heilig Mis offer. De Jeugd moét voor de liturgische actie worden gewonnen. Wat zal het dan niet een schoon begin zijn van het nieuwe schooljaar, wanneer de schoolkinderen na een korten uitleg van dè misgebeden van den H. Geest aan de hand van het misboekje gekregen te hebben, gezamenlijk met hun onderwijzers van het katholieke onderwijs bij het begin van het schooljaar neerknielen om de ver lichting van den HL Geest over hun leeren af te smeeken. De prijs voor deze aflevering ondergaat géén verhooglng en bedraagt evenals de ge wone wekelijksche missaais twee cents per nummer. Voor bestellingen gelieve men zich rechtstreeks te richten tot de Naaml. Venn. Gooi en Sticht, te Hilversum. Voor zoo ver noodig zij de aandacht van de hoofden van scholen en schoolbesturen op deze uitgave ge vestigd, die niet slechts voor dit jaar maar eventueel ook voor volgende jaren dienstig kan zijn. Ideale gevangenistoestanden 11 Augustus Het is goed, dat er nu en dan Iemand naar Rusland gaat om ons te vertellen hoe knus de menschen ’t er heb ben. Daar heb je anders geen idee van. U raadt bijvoorbeeld nooit hoe t komt, dat -j ge er zoo —I van Transactie van 40 millioen dollar g in voorbereiding f. Om 7 uur werd m de 8t. Bonifaciuskerk een Pontificaal Lof door Mgr. Jansen gece lebreerd, geassisteerd door pastoor van den Hengel uit Hilversum en deken van der Waarden uit Almelo Het grootsche kerkgebouw was geheel gevuld toen Z. H. Exc. de kerk werd bin nengeleid door een groot aantal Eerw. heeren geestelijken. Zegenet schreed hij naar het altaar. Tijdens het Lof hield dr. R Post, secretaris van het Nederlandsen Historisch Instituut te Rome, een predi katie. Onmlddellijk na het Lof werd in hotel „Amlcltla* een begroetingsavond en muzl- in den zomertijd, konden da steunbedragen kale reunie gehouden. f Hoe bezuinigd kan worden Met eenige voorbeelden maakt mr. Terp stra in de circulaire zijn bedoeling duidelijk. Op de brandstoffen zal bijv, kunnen worden bespaard, door ze tijdig voor zotnerprijzen in te koopen en door met het stoken In het a s. winterseizoen niet te beginnen, vóórdat de temperatuur dit volstrekt noodig maakt. Er kan op worden toegezien, dat in geen enkel lokaal langer dan noodig licht brandt, dat alle onnoodlge verlichting, ook van gangen, portalen enz., nagelaten wordt. Aanvulling van schoolbibliotheken zou voorlooplg achter wege kunnen worden gelaten. Werken allen, zoo ongeveer schreef de mi nister, van heeler harte mede om op deze wfjze de lasten van 's lands schatkist te ver lichten, dan zullen ongetwijfeld aanzienlijke bedragen bespaard en ingrijpender maatrege len. die anders onvermijdelijk zullen blijken, vermeden kunnen worden. Een dergelijke circulaire is. naar het blad verder vernam, ook uitgegaan naar het col lege van curatoren van de rijksuniversiteiten en hoogescholen, terwijl ook op de directies van de musea een beroep is gedaan. De laat- sten zouden bijv, kunnen bezuinigen op het aanschaffen van nieuwe schilderijen enz. De hoofden van scholen voor nijverheids onderwijs tenslotte kunnen dezer dagen eveneens een dergelijke circulaire van minis ter Terpstra verwachten. Op de vragen van den heer Polak betref fende vermindering der ondersteuningsbedra- g< n, toegekend aan werklooze Nederland- 'sche diamantbewerkers te Antwerpen, heeft de minister van Binnen!. Zaken en L. geant woord, dat sedert Februari 1931 de te Ant werpen gevestigde Nederlandsche diamant bewerkers, die door werkloosheid niet in staat zijn in hun onderhoud te vooralen van Regeeringswege worden gesteund, ten einde hen niet voor de 'noodzakelijkheid te plaat sen om naar ons land terug te keeren. Bp de vaststelling van de ondersteunings- bedragen werd mede rekening gehouden met uitgaven voor verwarming. Toen bleek, dat de ondersteuning moest worden voortgezet Naar het „Hdbd.” verneemt, sprak het meerendeel der crediteuren van de Amstel bank zich uit voor het verleenen van sur séance van betaling, terwijl zeven crediteu ren, te zamen een kapitaal vertegenwoordi gende van bijna f 300.000, zich hiertegen ver klaarden. Deze laatste crediteuren zouden la ter, gezien de groote meerderheid, die voor de verleenmg was, hun stemmen hebben terug getrokken. De vacant iekamer der Amsterdamsche rechtbank, uitspraak doende, heeft aan de Amstelbank surséance van betaling verleend voor den tijd van anderhalf jaar, ingegaan 22 Juli 1931, en heeft tot voorloopige windvoerders benoemd de heeren Mol Charente, Grtinebaum en Van Walré. Tenimore Dulcimer’s Jonge vriend toonde inderdaad niet veel tijd te hebben. Hij had spoedig z’n keus bepaald op een halssnoer van diamanten en opalen, met dito doek speld en armbanden ter waarde van vijf honderd vljftalg pond die gelukkige Sofle! en betaalde In eens met een bankbiljet van duizend pond. „Ziedaar! Kunt u dat wisselen?" vroeg hij en smeet z’n bankbiljet op de toonbank. Nu stak er voor een man van ondervinding als mijnheer Elephant geen gevaar in, om een bankbiljet van welk bedrag ook, te wis selen, als het gepresenteerd werd door een heer van mijnheer Dulcimer's voorkomen en manieren, maar zoo’n jonge hard looper en- driftkop, met z’n handen in l'n zakken van z’n gestreepte broek, een bonte zijden das los om z’n hals, z’n hoed schuin op "t hoofd, zie, dat was iets anders. Niet, dat hij het jonge mensch voor een losbol of een op lichter aanzag. Immers, die keurige mijnheer Dulcimer had hem ..Frank’’ genoemd, en die zou zeker geen Frank zeggen tegen iemand, die niét door en door fatsoenlijk was. Maar toch, jongelui zijn jongelui en verkeeren soAis In slecht gezelschap. Dus, daar het kantoor dicht bij de hand was, zond mijn heer Elephant *t bankbiljet van mijnheer ..Frank" voor de zekerheid even naar den bankier, om dit te laten onderzoeken ónder voorwendsel, dat hij geen genoeg klein papier had om te wisselen. De looper kwam spoe dig terug en fluisterde z’n patroon in t oor, dat het bankbiljet deugdelijk en echt was. De heer Elephant, die nu boos was op zich zelf, omdat hij zoo’n goeden klant ver dacht had en zoo lang had laten wachten, wisselde haastig het bankbiljet en na het verschil van de waarde er van en de klein- oodiën, bestemd voor juffrouw Sofle, aan den heer Frank ter hand gesteld te hebben, boog hjj s’n twee begunstigers onder allerlei strijkages de deur uit, toeneen politie agent, ademloos van drift en schrik den winkel binnenstormde, den deftigen, ouden heer Dulcimer en z’n vluggen. Jongen vriend bij den kraag pakte, waardoor het spijt me verschrikkelijk het te moeten zeggen al de deftigheid van eerstgenoemde ver dween, terwijl hij bevend en als ontmas kerd voor den heer Elephant stond. „Wa. wa.... wa.... wa.... wat is dat?” stotterde de als uit de lucht gevallen juwelier. „Mijnheer!” de doortrapt^ land in uw wir der 't spreken, hkd hij z’n twee gevangenen de ijzeren polsmofjes reeds aangedaan. „Hebt u ook bankbiljetten van hen gewisseld?” ,4.... j.... jal” tw.... tw.... van dui zend pond ieder." ,JDie zijn valsch, al zjjn ze nog zoo prach tig nagemaakt. Geeft u ze mi), als ’t u blieft.” De heer Elephant gehoorzaamde werk tuiglijk. „Ik moet ze," hernam de agent, „inleve ren aan t politiebureau, om er proces-ver- baal van op te maken. Hier, koetsier, een rijtuig!” En nadat hij z’n twee arrestanten vrij on zacht in T rijtuig geduwd en den ontstelden juwelier had toegeroepen, zoo spoedig moge lijk naar t polltle-bureau te komen, om ge tuigenis af te leggen, reden ze weg. Waarheen? Op deze woord. Want van af dit oogenbllk heeft mijnheer Elephant nooit meer iets gezien: noch van z’n beide klanten, noch van den politie agent, die hen arresteerde: noch van den koetsier, die hen reed; noch van het gouden horloge met dito ketting voor mevrouw Dul cimer, noch van het halssnoer van diaman ten en opalen met dito doekspeld en arm banden voor Sofle. evenmin van de twee echte bankbiljetten van duizend pond, waar mee hij door de mannen van Lancashire zoo behendig was opgellcht. Gisteren is de zesde Nationale Bedevaart naar de St. Bonlfaciusbron te Dokkum ge houden, waarvoor als steeds groote belang stelling bestond. Niet alleen dat men een extra-trein van Leeuwarden had ingelegd, doch ook tal van autobussen en auto's voerden een groote schare naar de Martel- stad van St. Bonlfaclus, die reeds voor 9 uur de straten vulde. Na aankomst van den extra-trein begaf men zich in optocht, voorafgegaan door het R. K. muziekkorps van Ameland, naar het processiepark. Onderweg werd de pasto rie gepasseerd, waar de Aarstbisschop van Utrecht, Mgr. Jansen, zieb had opgesteld en den stoet bij het voorbijgaan zegende. Nadat Z. H. Exc. riiet het gebruikelijk ceremonieel het processiepark was binnen ving de Hoogmis aan. welke door zelf werd opgedragen, daarbij geas sisteerd door pastoor Eshuls uit Zwolle als diaken en pastoor Mfetz uit Assen als sub- claken. Prof. dr. T. Brandsma uit Nijmegen en deken v. d. Waarden uit Almelo fungeer den als troondlakenen,!. terwijl de plaats Ja, en nou heeft-ie de merkwaardigste dingen nog niet eens vertelcL Die vertrek ken, waarin ze met z’n zeshonderden wor den ondergebracht, zijn maar geen zijka mertjes, maar flinke lokalen van wel 5 bij 5 meter, behangen met de mooiste schilderijen .uit de Hermitage. De s.g. ge vangenen ontvangen daar om 7 uur een uitgebreid Engelsch ontbijt, om 11 uur naar verkiezing een kop chocola of morellen op brandewijn, om 12 uur een Zweedsche lunch (z.g. smorgaasbord), waarbij iedere logé zich zoo vaak en zoo ruim kan bedienen als hij wenscht. Om 4 uur een Engelse!» tea, met een jazzband, veel sandwiches en diverse versnaperingen, om 7 uur een co pieus diner, samengesteld uit schotels, die de gasten met meerderheid van stemmen hebben uitgekozen, en In den loop van den avond zooveel thee met rum, cocktails wodka als de invités kunnen verorberen. Wie zin heeft In een partijtje bridge, golf of tennis, gaat rustig z’n gang. De premières in Rusland gaan bjj voor keur in de gevangenistheaters. De schrijvers van de tooneelstukken zijn daar zeer mede Ingenomen, daar het beste en intelligentste deel van Rusland juist in de gevangenissen zit en kunst weet te waardeeren. De direc ties verstrekken daartoe naast gevangenls- kleedjj ook smoking en deze premières, waartoe Iedere logé zooveel Invités mag ult- noodlgen als hij verkiest, behooren tot het hoogtepunt van het seizoen. Onbeleefdhe den van het gevangenispersoneel of de directie tegen de veroordeelden worden niet zelden met knoetslagen gestraft (gevange- nisstraffen vormen voor deze Ingewijden natuurlijk geen bedreiging meer). De jaar lijkse!» vacantle wordt meestal genoten In de luxueuze badplaatsen aan de Zwarte Zee, maar menige „gevangene” keert lang voor de vacantle om is, terug, omdat hjj nergens zaike paradijstoestanden aantreft als In zijn tweede tehuis. Is het niet ongeloofelijk? Ja, het is ongeloofelijk. Kiest Lou de Visser! hcofdstrekking van het voor den oogst 1931 van de landbouwbedrijven, heeft de Binnenlandse!» Zaken en geenszins te willen ontkennen, dat een oplossing van loon- conflicten In de veenkoloniale landbouw bedrijven minder moeilijk wordt. Indien partijen bekend zijn met den Inhoud van het steunvoorstel voor den oogst 1931. Ge zien echter den algemeenen economischen toestand en de beperking, welke de regee- ring zich nu eenmaal in geval van steun- verleening moet opleggen, kan hij niet de stelling beamen, dat in het niet bekend zijn van hetgeen de regeering voornemens is te doen, de voornaamste oorzaak van de con flicten zou zijn gelegen. Moeilijkheden van den meest verschillen den aard, bij de uitwerking van het voor nemen tot steunverieening ondervonden, hebben de bekendmaking van definitieve voorstellen meer vertraagd, dan aanvanke lijk mocht worden verwacht. Ook thans moet de minister zich tot zijn leedwezen beperken tot de mededeellng, dat een rege ling In gevorderden staat van voorbereiding verkeert, waarbij dc verzekering kan wor den gegeven, dat de grootste spoed, welken deze moeilijke stof maar eenigszins toe laat, wordt betracht. B. en W. van de gemeente Nijmegen stellen den Raad voor te besluiten een bijdrage uit de gemeentekas te verleenen in de kosten der Waaloverbrugging van: a) voor de hoofdtoegangswegen aan de Nljmeegsche zijde; b) 2/3 voor andere opritten of afwegen aan de Nljmeegsche zijde; c) 1/6 voor den toegangsweg aan de fcent- sche zijde, onder voorwaarde, dat bij de uit voering van de onder a> en b) bedoelde wer ken de alsdan te Nijmegen geldende collectie ve arbeidsovereenkomsten voor de bouwbe drijven zullen worden toegepast en de werk krachten zooveel mogelijk door bemiddeling van de Gem. Arbeidsbeurs zullen worden betrokken en dat ten aanzien van het project van de onder a) en b) bedoelde toegangs wegen vooraf overeenstemming tusschen Rijk, Provincie en Gemeente zal zijn verkregen. In verband met dit voorstel is door den j Burgemeester, den heer Steinweg, een schrij ven aan den Raad gericht, waarin hij ver klaart zich niet met het door B. en W. aan geboden ontwerpbesluit Inzake den Waalbrug- bouw te kunnen vereenlgen. Hjj vreest, niet alleen ernstige vertraging daardoor, maar noodlottige gevolgen van blijvenden aard voor Nijmegen. In die opvatting is hjj wel zeer versterkt door de mededeellng van den be trokken minister aan de gemeente Arnhem, hierop neerkomende, dat de Minister de ook door dien Raad gestelde voorwaarde betref fende de collectieve arbeidsovereenkomsten, weigert te aanvaarden. Ook heeft hij zich niet kunnen vereenlgen met de voorwaarde In het ontwerpbesluit, dat ten aanzien van het project van de onder a) en b) bedoelde toegangswegen vooraf over eenstemming tusschen Rjjk, Provincie en Gemeente zal zijn verkregen. In feite wordt daarmee, aldus de Burgemeester, het geheele plan der hier bedoelde toegangswegen op losse schroeven gezet, daarom is de voorwaarde noch voor het Rijk, noch voor de Provincie aannemelijk. Die voorwaarden mogen volgens den Bur gemeester niet worden gestéld, daar zij den brugbouw ongetwijfeld In ernstig gevaar brengen. Zij dienen Z-l. te worden vervangen door een opdracht aan B. en W. ter verzekering van nader overleg over de uitvoering tusschen de betrokken organen van het Rijk, de Pro vincie en de Gemeente, met handhaving van de grondslagen van het rapport der Bruggen- commlssie ten aanzien van de kostenverdee- ling. Op de vragen van het Tweede Kamerlid, dan heer Van den Heuvel, betreffende de indiening bij de Staten-Generaal of mede deellng van de steunvoorstel veenkoloniale Minister van Landbouw geantwoord, dat een oplossing van men door deken Vaas uit Leeuwarden. Tijdens de Hoogmis hield pastoor Th. J. Noord uit Noord-Scharwoude de feest predikatie, die echter tengevolge van den hevig neerstroomenden regen ontijdig beëin digd moest worden. Gisterenmiddag om 3 uur ving in de Kerktent op het processieveld van den H. Bonlfaclus het pontificale Lof aan, gecele breerd door den oud-pastoor van Dokkum, den zeereerw. heer A. Arends, pastoor te Delden, daarbij geassisteerd door prof. Volmer van het Seminarie te Ogdenburg (N. A.) die op het oogenblk hier te lande vertoeft en den zeereerw. deken H. A. P. O. van der Waarden van Almelo. Z. H. Exc. Mgr. Jansen hield daarna een predikatie met de woorden uit het Te Deum„U o Heer looft het schitterend leger der marelaren”. Mgr. wekte de aanwezigen op het voorbeeld der martelaren te volgen in liefde tot Konlng-Christus. Vervolgens werd de'processlestoet gefor meerd. welke door de groote deelname en schitterende ensceneering een geweldigen in druk maakte. De Minister van Arbeid, Handel en Nijver heid heeft A. ten aanzien van broodbakkerijen In alle gemeenten des Rijks, waarin ter vie ring van den R. K. feestdag van Maria He melvaart, op Zaterdag 15 Augustus geen ar beid wordt verricht vergund als volgt: lo. door hoofden of bestuurders en door bakkersgezellen mag op Vrijdag 14 Augustus 1931 bakkersarbeid worden verricht tusschen 12 uur 's nachts en 6 uur des voormiddags, met dien verstande, dat. voor zoover betreft broodbakkerijen, voor welke een vergunning, als bedoeld in art. 37, eerste lid, der Arbeids wet 1919. Js verleend, reeds op Donderdag 13 Augustus 1931, te 10 uur des namiddags, met den arbeid, bestaande in het gereedmaken van deeg en ovens, mag worden aangevan gen; 2o. door bakkersgezellen mag op Vrijdag 14 Augustus 1931, gedurende ten hoogste 10 uren arbeid worden verricht, tenzij eene kennisge ving (coupon), als bedoeld in art. 35 tweede Ud. onder b, dier wet, tijdig is ingezonden aan het districtshoofd der Arbeidsinspectie, in welk geval de werktijd ten hoogste 13 uren mag bedragen; B. aan hoofden of bestuurders van brood bakkerijen in alle gemeenten des Rijks, die gebruik maken van de vergunning, onder A genoemd, en In wier bakkerijen derhalve op 15 Augustus 1931 geen bakkersarbeid mag worden verricht, vergund, op Vrijdag 14 Augustus 1931 deeg of brood, dat na 8 uur des namiddags van den vorlgen dag gebak ken of opgewarmd is: 1. van 730 uur des voormiddags af uit het gebouw met aanhoorigheden, waarin zich de broodbakkerij bevindt, wordt vervoerd; 2. van 8 uur des voormiddags af wordt ver kocht of afgeleverd. De Vereeniglng voor den Katoenhandel te Rotterdam, heeft, volger» het „Hdbd.", aan den minister van Arbeid, H. en N. een telegram gezonden, waarin onder de aan dacht van den minister wordt gebracht, dat er onderhandellngengaande zijn tusschen de American Farm Board en het Duitse!» gouvernement, omtrent den verkoop en fi nanciering van ongeveer 800.000 balen Noord-Amerikaanschc katoen op lang cre- dlet, ter waarde van 40 millioen dollar. De verkoop van een zoo groote hoeveel heid katoen zal daa geheelen katoenhan del tusschen Nederland en Amerika en Ne derland en Duitschland, alsmede met ge heel centraal Europa, ontwrichten en zal niet nalaten op den handel In verschillende soorten katoen van niet Amerikaanschen oorsprong een desorganiseerenden uit te oefenen. Het ligt voor dc hand, dat zulk een transactie ook een zeer ongunstlgen Invloed zal uitoefenen op den export van onze Ne derlandsche katoenindustrie naar onze ko loniën. De vereeniglng verzoekt den minister met den meest mogelijken spoed de noodige stappen te willen overwegen ten einde te trachtenfde uitvoering der bovenbedoelde transactie als nadeelig voor den Neder- landschen handel en Industrie te verhin deren. „De celstraf is geheel afgeschaft. De veroordeelden wordey in groepen van 600 gezamenlijk ondergebracht in niet afgeslo ten vertrekken. Zij kiezen hun eigen opzich ters, terwijl per groep officieel zijn aange steld één directeur en één vertegenwoordiger van de Gepeoe. De veroordeelden werken 7 uur per dag, hetzij in een aan da gevangenis verbonden fabriek, hetzij daarbuiten. Zjj genieten het zelfde loon als andere arbeiders; daarvan betalen zfj hun pension, terwijl de rest voor hen bewaard wordt, tot het tijdstip der invrijheidstelling. De bedoeling is niet, de veroordeelden te straffen, doch hen te ver beteren en geschikt te maken voor een plaats in de vrije maatschappij. De gevangenen krijgen voorts hun jaar lijkse!» vacantle en keeren na afloop daar van terug. Gemiddeld blijft slechte 1 pro cent weg, dezen worden spoedig door de Gepeoe gevat, en dan begint hun straftijd weer van voren af aan. Men gaat in Rusland uit van de ge dachte: De mensch is goed, en op deze basis wordt, zooveel mogelijk zonder dwang, verder gewerkt. In de gevangenis-en zijn scholen en theaters, en men heeft geen idee, er in een gevangenis te zijn.” Het was op een marktdag in een groote, drukke fabrieksstad in 't graafschap Lan cashire. welks inwoners den naam hebben van bijzonder geslepen te zijn. De treinen hadden dien morgen uit alle hoeken van het graafschap duizenden samengebracht, de meesten voor zaken, anderen voor plezier, weer anderen voor beide tegelijk. Bankiers en kassiers, kooplieden en ka- toenfabrikanten, makelaars en commlssion- nairs, verdrongen elkander op de beurs en hadden het zoo druk als bijen in een jtorr. ’Ik heb gehoord, dat honderdduizenden gul dens op zoo’n marktdag van de eene hand in de andere hand overgaan, zonder een regel schrift of bewijs van koop en verkoop. Maar we hebben nu met de beurs niets te maken, évenmln als met de heeren, die haar bezoeken. In de groote stad, waar ik van spreek, maar die ik om meer dan één ge gronde reden niet zal noemen, waren de voornaamste juweliers de heeren Elephant en Castle. Ik verzeker u. dat hun winkel ramen er, vooral op marktdagen, niet on behaaglijk uitzagen en zeker niet In de dagen dat het oude jaar op z’n laatste beenen liep en tal van kostbaarheden voor het oog der kijkers en koopers lagen ten toon gesteld. Zoo scheen er ook een reeds tamelijk be jaard buitenman van een deftig voorkomen over te denken. Z’n hagelwitte das en de zware gouden cachetten, die onder uit s’n vest hingen, toonden aan. dat hij niet alleen deftig, maar ook welgesteld was. Dat welge stelde was ook hoorbaar uit het gekraak zijner met zorg gepoetste, blinkende laarzen en uit den goedlgen. maar ook zelfbewusten glimlach op z’n welgevulde wangen. Hij maakte in elk opzicht den Indruk van een man. aan wiens tafel men graag zou willen plaats nemen en in wiens testament niemand zou weigeren opgenomen te worden. De heer Elephant z’n compagnon, mijn heer Castle, was op dit ’oogenbllk afwezig had uit den aard van zijn bedrijf grooten eerbied voor alles, wat welgesteld en deftig was. Hij maakte dus een diepe buiging voor den bejaarden heer, die op zijn beurt voor den heer Elephant boog. De juwelier gevoelde zich daarmee zeer vereerd, te meer daar beleefdheid geen stapelartlkel in de onge noemde stad was. ZIJ mag een rijke stad wezen, maar de penny in de week, die in andere deelen van Engeland aan ’t ver krijgen van goede manieren wordt besteed, werd daaraan in die dagen in 't graafschap Lancashire blijkbaar niet ten koste gelegd. Maar de heer Elephant kende z’n men schen; hij wist op ’t eerste gezfcht een heer van een pseudo-heer te onderscheiden en liet dus z’n winkelbediende een anderen aanwezigen klant helpen, terwijl hij zelf de zorg voor den nieuw aangekomene op zich nam. De deftige, minzame klant ging recht op z’n doel af. „Aanstaanden Donderdag,” sprak hij, „is bet Nieuwjaar, en dan moet mevrouw Dulcimer, zooals elk Jaar, haar gewone ge schenk hebben. De vraag is maar, wat zal ik haar geven? Natuurlijk iets, waar ze wat aan heeft en niet al te duur. Iets niet boven de driehonderd, op z’n hoogst vierhonderd pond." ’t Was inderdaad aardig om te hooren. hoe die goede mijnheer Tenimore Dulcimer over geld sprak. Hjj scheen er alleen prijs op te stellen, om er anderen plelzler mee te doen. Er werden hem een aantal kostbare voorwerpen ter keuze voorgelegd, maar ze werden glimlachend door mijnheer Dulcimer, als te gering, terzijde geschoven. Eindelijk viel z’n keus op een zwaar gouden dames horloge met dito ketting en de noodige aan hangsels. Het geschenk moest zeshonderd pond sterling kosten, en terwijl mijnheer Elephant's bediende een kistje zocht, om het behoorlijk in te pakken, haalde mijnheer Tenimore Dulcimer een vrij smerig zwart leeren zakboekje te voorschijn en nam er een bankbiljet van duizend pond uit. De def tige heer was juist iemand, bij wlen men zoo’n zakboekje zou verwachten, onder voorwaarde natuurlijk, dat het een of meer bankbiljetten van duizend bevatte. Het deed den heer Dulcimer wel leed, dat hij mijnheer Elephant lastig moest vallen met wisselen, maar de juwelier antwoordde natuurlijk, dat hij maar al te gelukkig was den heer Dulcimer te mogen verplichten. Hij kon het des te gemakkelijker doen, daar het juist marktdag was. Het respectabele zak boekje met vier honderd pond in klein bank papier werd weer in den oenen diepen bin nenzak gestoken en het gekochte kostbare gouden horloge in een fraai lederen etui, zorgvuldig in een niet minder diepen ande ren zak, en de heer Dulcimer ging even be leefd den winkel weer uit, als hjj dien was binnen gekomen. Maar wat wil nu het ongeluk? Op hetzelf de oogenbllk kwam er een jong heer, uiterst elegant gekleed, den winkel met zoo’n vaart binnenstormen, dat hjj den deftigen ouden heer op een alleronfatsoenlijkste manier tegen t lijf liep. De heer Dulcimer was niet boos, maar wel zeer onthutst. Hij bukte zich om z’n hoed op te rapen, die door den schok van zn hoofd was gevallen. Terwijl hij z’n hoofd deksel zorgvuldig gladstreek, kwam hij een weinig tot bedaren en herkende den jon gen man, die hem zoo onverhoeds aan ’t schrikken gebracht had. „Wel, lieve hemel!” riep hij. „ben Jij het Frank? Hoe kom je zoo hier?” „Och, mijnheer Dulcimer, Ik moet wat voor Sofia koopen. Maar ik hoop niet, dat ik u bezeerd heb?” „Neen, dat zal wel schikken Maar je moet niet zoo wild bij de menschen binnen kom»n stormen. Ga je met den trein vim kwart over vieren?” „Waarschijnlijk wel. mijnheer* Nu, dan kunnen we samen gaan. Ik moet Je nog spreken over dat geval van Williams Koop dus maar gauw, wat Je hebben moet, jongenlief, want we hebben niet veel rijd.” Mgr. J. H. G, Jansen onder de deelnemers f Zondagmiddag omstreeks half zes arri veerde dc Aartsbisschop van Utrecht, Z, H. Exc. Mgr. J. H. G. Jansen per auto te Leeu warden, teneinde de zesde Nationale Bede vaart naar Dokkum te leiden. Voorafgegaan door enkele auto's, waarin het bestuur en comité der Bedevaart hadden plaats geno men, benevens eenige groepen wielrijders, leden van de R. K. Propagandaclub De Katholieke Garde, Jonge Werkman en Pa tronaten. reed Z. H. Exc. naar de Pastorie van de St. Bonifaciuskerk, alwaar de vaan dels der diverse plaatselijk Katholieke ver- ceniglngen bulten waren opgesteld. Onder lulde toejuichingen schreed Z. H. E. langs een eerewacht van Gardisten en Jonge Werklieden naar de Pastorie, alwaar hij werd verwelkomd door den Hoogeerw. Deken J. H. Vaas. Het muziekkorps ,jBt. Jozef’ bracht hierna den Aartsbisschop een serenade. Het voorplein van de pastorie was voor deze gelegenheid versierd met vlaggen en vaandels, terwijl in de stad van vele parti culiere huizen de vlag wapperde. worden verminderd. Dit geschiedde eerst met ingang van 13 Juli JJ omdat het wensche- Hjk werd geoordeeld de resultaten van een hernieuwd onderzoek naar de omstandighe den der gesteunden af te wachten. Wanneer in een aantal gevallen de steun bedragen aanzienlijk verminderd zijn gewor den wellicht voor bepaalde gezinnen tot P0!- dan was dit niet het gevolg van bovenbedoelde algemeene herziening, doch geschiedde zulks, omdat bU de contróle ge bleken was van gezinslnkomsten, die de ge steunden niet hadden opgegeven. De ondersteuning wordt in ieder geval af zonderlijk bepaald naar de werkelijke be hoeften van het betrokken gezin. Daarbij wordt rekening gehouden met de plaatselijke regelen op het stuk van openbare ondersteu ning. Ook in gevallen, waarin tot belangrijke vermindering moest worden overgegaan, bleef nochtans het steunbedrag voldoende ter voorziening in de werkelijke behoeften, der halve mede er op berekqpd, dajt daarvan de wonlhghuur moet worden'voldaan. Voor de uitgesproken vrees behoeft' geen grond te bestaan. De minister is van oordeel, dat de meene- vermindering gedurende de maanden gehandhaafd moet blijven. Bij het bepalen van steunbedragen kan. naar de minister meent, slechts de werkelijke behoefte beslissend zijn.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1931 | | pagina 6