ll In Memoriam Mgr. Prof. Dr. Willem Hubert Nolens DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN VIJF EN TWINTIGSTE JAARGANG No. 201 VRIJDAG 28 AUGVSTUS 1931 f40 f750 f50 f 3000 VOORNAAMSTE NIEUWS r* ir >n E r. 5. Mgr. Prof. Dr. W. H. Nolens overleden .1 De plechtige begrafenis De laatste oogenblikken van Mgr. Nolens Het oordeel van politieke leiders over Mgr. Nolens Levensbijzonderheden AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN,'GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET OHGEVAL ■r' s en Jetje s» Ko- "Utje Bet drama te Zuidbroek. Amerikaansch crediet aan Engeland. uur opstandelingen uur Grooie bezuiniging in Beieren. om- wielrenner M. Vluggen ?ena Moord te Maastricht? Drama te ’s-Hertogenbosch. De DO X is te New-York aangekomen. de Sacramenten ■eer en 1. 8 H. prof. MGR. PROF. DR. W. H. NOLENS t e 7 IÜ loe ren. Ter wille waar- J de o» Een foto van Mgr. uit zijn jongere jaren. z> nd, ran Levenslange eebeele ongeschiktheid tot werken dool verlies van beide armen, beide beenen of belde oogen eek est. ren als tnensch. als priester, als geleerde, als staatsman, als partijleider! ZIJ, die hem in al deze hoedanigheden en in nog meerdere van nabij heb ben mogen kennen en liefhebben en be- ABGNNEMENTSPRIJS: per kwartaal, voor Alkmaar 3.— Voor buiten Alkmaar f 3.85 Met Geïllustreerd Zondagsblad «.60 hooger VM het 8t. Mis Door de credietcommissle van de Europee- sche commissie uit den Volkenbond is rap port uitgebracht over den internationalen financieelen toestand. ..De Pruisische Landdag zal bijeengeroepen worden. Mgr. Prof. dr. W. H. Nolens is gisteren avond overleden. ot 8 ten. igen ind, ter l de den; t H. AG- in 3 iheta Hf 8 ■elkt. van f. 8 van late- roor leid. ren. en tere vil wiles van andoren vingss n te ring i de rga- r de irkt- Jai Mr. H. F. Marchant. En mr. H. P. Marcnant. voorzitter van de VrUzinnlg-Democratische fractie, schreef on.: Professor doctor W. Nolens. Minister van Staat, in de Tweede Kamer hoofdman over negen en twintig, wordt in de Kamer niet anders genoemd dan Monseigneur. Er is nie mand, die Excellentie zegt of professor: Ut heb hem ook nooit bU zijn voornaam boo- ren noemen. Monseigneur is zeventig jaar. Men ziet het hem niet aan. HU is vrUwel dezelfde geble ven in de dertig jaren, dat ik hem in de Kamer heb gezien; alleen is op een goeden dag het gouden brilletje met de halve glaas jes er bU gekomen, en, sedert hU hoofdman was geworden, de veldheersblik, en menige s. Dle- De dood, de niemand en niets ont ziende dood, die ons welhaast dagelijks voor de smartelijkste en ongelooflijkste feiten plaatst, heeft ons thans aange tast in een allerkostbaarst bezit: Na een wekenlang hevig lijden, waar in de laatste dagen door talloos velen met leder uur, met iedere minuut werd Ir. J- W. Albarda. Aan het oordeel van Ir. J. W. Albarda, voorzitter van da fractie der B. D. A. P, :hle. lan- imi tste oor- !f 8 'es van ■te der vin JOg- and s H. tnu- H. uur. held i ge- de BU een zwaren brand in Italië zjjn 20# huizen en barakken verwoest. De opstandelingen in Portugal zouden eenig succes behaald hebben. In Mgr. Nolens verliest zoowel katho liek als nlet-katholiek Nederland ook een Internationale kracht van bijzondere be- teekenis; wie zal zjjn relaties oveme- men? Aan wien zullen zoovele bulten- landsche grootmachten haar vertrouwen schenken als aan dezen maar zoo voortreffelijken De Limburgzche doodgereden. Nog nooit hebben wij ons voor éénige journalistieke taak zóó beklemd gevoeld als thans, nu wij aan Mgr. Nolens een «In Memoriam” moeten wijden: hoe zouden wij de ontzaglijke be- teekenls van dezen grooten mensch voor Ons volk en voor de Internationale sa menleving, vooral voor de Katholieken van ons land endaarbuiten, kunnen schetsen! hoe zouden wij hem in onze bescheiden en sobere dagblad-woorden Naar men uit Venlo meldt, zal de plech tige begrafenis van bet stoffelUk overschot van Mgr Nolens te Venlo plaats hebben. Voor de teraardebestelling zal in de Martinuskerk aldaar een plechtige H. van Requiem worden opgedragen. Ter gelegenheid van Mgr. Nolens* 70sten verjaardag op 7 September 1930 wUdde „De Maasbode” een extra-pagina aan den thans ontslapen staatsman. De leiders der grootste fracties in de Tweede Kamer verleenden daarbU hun me dewerking. Zoo schreef de heer dr. H. ColUn, voor zitter der Antl-Revolutionnaire fractie om.:1 medegeleefd, is te Den Haag in den Heer uutalapen onze Minister van Staat Mgr. Prof. Dr. Willem Hubert Nolens. Tot voor betrekkelijk korten tijd was het slechts aan heel enkele Intieme vrienden bekend, dat het niet goed, glpg met den grooten leider; wars van alle sensatie, als Mgr. Nolens steeds w%A heeft hij tot op het laatste oogenbllk zijn ongesteldheid zijn naderend ein de zelfs voor zijn meest nabije om geving weten te doen verbergen. Hoewel reeds zeer ernstig aangetast door de ziekte, welke hem ten grave zou voeren, toog hij nog naar Genève, om dat hij niet ten onrechte meende, dat zijne tegenwoordigheid aldaar niet gemist kon worden; maar te Genèye, te midden van zijn belangrijke werkzaam heid. werd de kwaal hem te machtig: hjj moest de leiding uit handen geven, hU moest gaan rusten, rusten Mgr. was vermoeid, oververmoeid. Dit was trouwens de Indruk, die zUn collega's in de Kamer gedurende de laat ste periode van zijn verschUnen aldaar reeds langer te voren hadden gekregen: Mgr. Nolens was de oude niet meer; hoewel hü met den geest al het parle mentair gebeuren bleef volgen, hü leefde uiterUjk niet meer zoo méé als voorheen: hU stapte niet meer veer krachtig door de zaal, hiér een partij - leider iets Influisterend. daAr een ka merlid met *n enkel woord ‘n héél lesje lezend, met "n vriend een Llmburgsch gemoedelUk praatje makend om plotse ling op de regeeringstafel toe te schie ten om een minister van een. wie weet hoe belangrUk, advies te dienen; hü sprong niet meer als geëlectrlficeerd overeind, als een In de Kamer gespro ken woord hem prikkelde; hü trom melde niet meer met zUn vingers op den lessenaar van zijn zetel, wanneer hü zat te luisteren en na te denken. Mgr. Nolens. die anders steeds met zUn beweeglijkheid de Kamer een leven dig aspect verleende en zü het dan ook o! zoo bescheiden! leiding gaf aan de debatten. Mgr. Nolens was stil geworden, zat In zichzelf gekeerd Dat is het begin van het einde ge weest. En nu staan wü aan het doodsbed van den grooten staatsman. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1— regels f 125: elke regel meer «25. RECLAME per regel 8.78 voer de eerste pagina; voer de overige pagina’s 1 8.88- I RUBRIEK „VRAAG EN AANBOD" ‘bU vooruitbetaling per plaatsing 9.80 per advertentie van regels: Iedere regel meer 8.13 Alle ebonne’e op dit blad il|n Inaexolae de veriekerlnuavuurwaarden tegen ongevallen versekerd voor een der volaende uitkeeringen verschillende gedelegeerden worden medege geven. Dat de regeering zulk een standpunt te genover hem aannam, was overigens niet te verwonderen, daar hij een uitnemend des kundige was in arbeidszaken en niet alleen binnen onze grenzen, maar ook daarbuiten, den roep had van een bekwaam geleerde te zUn inzake de kennis van het internationaal arbeidsrecht. Dr. Franke schreef in het bekende week blad: ..Sociale praxis”: .Nolens een hooge ka tholieke geestelUke, leider van de katholieke partU in Nederland, is een veteraan in de Internationale arbeids-beschermlng.” Mgr. Nolens bU stfn borstbeeld, dat hem ter gelegenheid van zijn 46-jarig priezterftoat ward aangeboden. Mgr. Nolens, de typische staatsman, zoo’n markant Nederlandsch politicus, was vóór alles democraat. Op de eerste plaats was het Mgr. Nolens erom te doen, de sociaal-econo- mische toestanden te toetsen aan de natuur lijke zedenleer en de waarheden, welke aan de Twenschen geopenbaard zün door Christus. HU zocht naar de wegen, welke konden lei den tot de verwezenlUking van die zuivere harmonie. HU zocht de ruimte van de Chris tus-boodschap te brengen in de maatschap- pelUke verhoudingen. In zUn functie van re- geeringsafgevaardigde voor de verschillende arbeidszaken en conferenties, genoot hU ten volle het vertrouwen van de overheid. Iets merkwaardigs voor zijn persoon, iets toeke- nenda en verheffends tevens was. dat men hem zelden of nooit een beperkte opdracht med«af; hU was Immers volkomen onafhan- kelUk en had een haat gezworen aan de ver schillende instructies, welke steeds aan de NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD ONS ^LAD Venlo hem afgevaardigde naar de Tweede Kamer, welke functie hjj vüf en dertig jaren onafgebroken heeft waargenomen. Ih 1909 werd hU benoemd tot Hoogleeraar la de Arbeidswetgeving aan de Gemeénte- Unlversltelt te Amsterdam, welken post hu ongeveer 20 jaar heeft bekleed. HU nam ten slotte nog deel als Nederlandsch vertegen- wgnrriigwf aan de Internationale Arbeids wetgeving,' woonde in deze hoedanigheid in Mig de Internationale Arbeidsconferentle te Washington bU. en werd eenmaal zelfs voor zitter, nJ. op de 8ste conferentie. De steen kolenconferenties deden weer van Mgr. No lens spreken als van een internationaal poli ticus. In Augustus 1923 werd hü benoemd tot minister van Staat, waardoor de overheid blUk gaf de groote hoedanigheden en presta ties van dezen priester te eeren. In het begin van 1930 herdacht Mgr. Nolens den r op hU voor 40 jaar zUn beide d< behaalde. Maar wars van alle uiterUjk eer betoon en feestelükheden hem ter eere, als Nolens was, werd ook dit feest evënals ver schillende andere in stilzwegen voorbUgegaan Buiten de reeds genoemde functies bezat Mgr. Nolens er nog vele andere, zoo was hU o m. voorzitter van den MUnraad, curator van de Technische Hoogeschool te Delft, voorzitter van den Werkloosheldsraad en ondervoorzit ter van den Hoogen Raad van Arbeid. Van zUn tallooze onderscheidingen noemen wU zUn benoeming tot Protonotarlus apostolicus a.l.p. en huisprelaat van Z. H. den Paus. Voorts was hU Commandeur in de orde van den Neder- landschen Leeuw. Man van onkreukbaar vertrouwen en on baatzuchtige persoonlUkheid, was Mgr. No lens een der merkwaardige figuren uit het geheele openbare leven. ZUn fUne gesloten lippen, zUn groote levendige oogen en zUn innemende glimlach deden direct den diplo maat in hem vermoeden. UiterUjk altUd even kalm en bezadigd, soms bUna den indruk makend van onbewogen zelfkenner en zelf- beheerscher, was hU in den grond van zUn hart een wezenlUk vurig type, een tempera mentvol mensch. ZUn gesprekken waren meestal droog, maar daarom geenszins ont bloot van geest en humor; misschien lag daarin de reden, waarom Mgr. Nolens onder de diplomaten ook zoozeer gezien was. Dik wijls werd hU voorgesteld als iemand, die in het geheel geen gevoelen zou hebben; niets was minder juist dan dat, omdat de diplo maat zUn gevoelens wel vaak moet en wU ver bergen, maar deze daarom nog niet mist Mgr. Nolens heeft het van zichzelf bekend, toen hem op den partUdag bU het herdenken van den dood van Mgr. van de Wetering, een persoonlUken vriend van hem, de stem stokte in de keel. „Tegen mUn gewoonte in zoo verontschuldigde zich de voorzitter van den partijraad ben ik uiterUjk wat aangedaan." En dan, wie herinnert zich niet die aardige situatie, welke zich eenigen tUd geleden voordeed op een diner van diplomaten. Een buitenlandsche gezant, die te Den Haag zUn regeering vertegenwoordigt, sprak de dlsch- genooten toe, maar zocht op een gegeven oogenbllk naar het juiste woord. Mgr. No lens. een buurman van den spreker, souf fleerde „wetenschappen”, waarop de gezant met een vrlendelüke buiging zeide: „Dank je, mijn jongen"; men kan zich voorsteBen de hilariteit, welke toen onder het corps di plomatique heerschte enden lach van Mgr. Nolens. wonderen, zullen, méér dan wU, zUn wonderlUk-groote eigenschappen en ver diensten vermogen te schetsen en te boekstaven voor al den tUd. die na ons komt. Maar tenslotte zUn het ook niet eens deze vrienden en vertrouwelingen van den overleden leider, die ons een volledig BUREAU: HOF 8. ALKMAAR Telefoan: Administratie Na. 433 Redactie No. 633 pUn. Hij wilde er niet over spreken, leed hU veel. Woensdagavond was Mgr. volledig bU kennis, hoewel hU erg naar was. Ik vroeg hem of ik hem de H. Absolutie zou geven. Mgr. knikte.... Ik ging heen in de overtuiging, dat Bt den zieke niet levend zou terugzien. Gisterenochtend om zeven uur was Ik' er weer en heb Mgr., die volledig bU kennis was, nog de H. Communie uitgereikt, welke hU devoot ontving. Toen ik gisterenavond om half zes kwam, was de doodstrUd in voUen gang. Deze heeft lang geduurd Het sterke lichaam ver zette zich en ook de pols bleef krachtig. Totdat langzaam aan het bewustzijn week en Mgr., toch nog vrU plotseling om 820 uur. overleed. Van 1880 tot 1884 studeerde hU In de rech ten aan de Universiteit te Utrecht. Na bet doctoraal examen in de Rechtswetenschap bezocht hU van 1884 tot 1887 het Groot-8e- mlnarie te Roermond. Op 25 Maart 1887 ont ving hU de H. PriesterwUdlng. In Februari 1888 werd hU tot professor te Rolduc be noemd. Twee jaar later 12 Februari 1890 promoveerde hU te Utrecht cum laude op een proefschrift .De leer van den H. Tho mas van Aquino over het Recht." ZUn pro motor was professor De Louter, die dezen eminenten leerling steeds zUn groote belang stelling gewoonlUk per briefkaart bleef betoonen. wanneer eenig belangrUk levens moment daartoe de aanleiding bood. Denzelfden dag, dat Mgr. Nolens tot doc tor in-de Staatswetenschappen promoveerde, verdedigde hU 24 theses, waarmede hU den titel van doctor in de Rechtswetenschappen behaalde. - En thans, terugziende op dit leven, mogen wU mft den heer Serrarens constateeren ..Niet het zoeken naar gewin, niet de zucht naar invloed, niet het streven naar macht, bepalen z(jn handelingen, maar het bewust zijn te werken in overeenstemming met de ChristelUke beginselen, met de katholieke be ginselen, de wet om naar de volle maat zU- ner kracfk Gods gebod tot grondwet van de samenleving te doen maken.” Van 1888 tot 1896 bleef Mgr. Nolens als or te Rolduc. in welk laatste jaar hem afgevaardigde naar de Tweede zóó rUkelUk eenvoudlgen, diplomaat? Voor ons, katholieken van Nederland, klemt nog méér de vraag: wie zal den grooten, den' on betwisten partU leider vervangen? Wie zal Mgr. Nolens In diens heel bUzondere leiderspositie kunnen opvolgen? De „Msb.” heeft gisterenavond nog een onderhoud gehad met pastoor Beysens, in wiens parochie Mgr. Nolens woonachtig was, die de biechtvader van Monseigneur is weest er. den thans overledene ook laatste geestelUke hulp verschafte. Ik ging er naar toe, aldus deelde pastoor mede, toen ik van dokter Steger den ernst van den toestand vernam. Uit eigen beweging vroeg Mgr. mü na enkele dagen terug te komen. HU wist, dat hU waar- schUnlük sterven ging en was zich zUn zware verantwoordelUkheid echt bewust. Vier Augustus heb ik Mgr. de laatste H H. Sacramenten toegediend. Het was nog wel niet noodig en geschiedde meer uit voorzorg. Mgr. heeft de H.H. stlchtelUk ontvangen. Ik ging eenlge dagen naar Lourdes en toen ik terugkwam, was de bedlegerigheid was H. Willem Hubert Nolens werd geboren te Venlo op 7 September 1860. ZUn vastheid van karakter, nuchter verstand en fierheid hU hU van zUn hoogvereerden vader ge ërfd. zUn vroomheid van zUn zeer geliefde moeder. De jonge Wiel, zooals ze hem in Venlo noemden, was een stille jongen, die weinig deelnam aan de spelen zUner klasgenooten en aan wien men niets bUzonders opmerkte, dan dat hü een hartgrondigen afkeer had van vleesch-eten, en „een stiefkopf was. Te Venlo bezocht hij de lagere school en vandaar kwam hU In 1870 op de voorberei dende klasse van de 3-jarige H B ZUn medeleerlingen op den 3den cursus waren: W. Berden, thans pastoor te Affer- den, P. de Sevaux, als leeraar thans van de zelfde school gepensionneerd. W. J. van Terwisga, thans gepensionneerd luitenant- generaal en P. Schrijnen, als apotheker te Amsterdam overleden. Onder de ongeveer 50 leerlingen waren er zes, die zich tot den Priesterstand geroepen achtten. ZU leerden LatUb en Grleksch bU de kapelaans der stad. Zoo Nolens bU kape laan Mathieu Nüssen. In 1874 ging hU over naar het College te Weert, waar hU zich weldra door zUn helder verstand onderscheidde. In de jaren 18791880 studeerde hU philo sophic in Rolduc, van waaruit hU te Leiden het Staatsexamen deed. Socialisme Is het staatkundig werk van Dr. Nolens niet geworden. Naar mime overtui ging zou hU in een ander politiek milieu krachtig en volhardend aan socialistische staatkunde hebben kunnen medewerken. De Katholieke StaatspartU, met haar veelkleu rige samenstelling, bood hem daartoe geen gelegenheid. Haar eenheid en geslotenheid ging hem steeds boven alles. daarvan legde hU zich vaak en veel zelfbe dwang op. Socialistische politiek kon zU nies verdragen. Maar zoover zU maar tot sociale politiek te bewegen was. bewoog de heer Nolens haar. Niemand kon twUfelen aan de diepte van overtuiging, waaruit zUn so ciale politiek voortspruit, noch aan haar oprechtheid. Hierdoor heeft Dr Nolens ieders achting verworven, ook die van zUn tegenstanders, die achting geldt niet alleen zUn werk, maar ook zUn persoon. tusschen de groepen der rechterzüde ligt nu al eenlge jaren achter ons en de persoon- lUke aanrakingen zUn daarom niet meer ge heel van denzelfden aard als voorheen. In dezen zin dan. dat onderlinge besprekingen en overleg over zaken den laatsten tUd niet meer plegen voor te komen. Toen ze nog plaats vonden, was dat overleg niet altUd even gemakkelUk. In hooge mate voorzich tig, placht Dr Nolens zich niet spoedig vast te leggen. Maar had hU zich uitgesproken, dan wist men ook waar men aan toe was. En was er een enkele maal een olotsellnge en op het eerste gezicht soms onverklaar bare koerswUziging, .Ik denk hier b.v. aan het voorstel de behandeling der indertijd door mU Ingediende militlewet tot een later tUdstip te verschuiven dan bleek achter af, dat dese doorzout parlementariër daar mee de zaak zelve had gediend. Zoo zouden er nog wel meer voorbeelden zUn aan te voeren, die alle echter naast verandering tevens van beter inzicht hebben getuigd. Mannen van zooveel rijpe ervaring en zoo veel inzicht in de psychologie van de Kamer zUn voor elk parlement van onschatbare waarde. Laten wU toekomstige zorgen echter zwUgen bU den rouw van het oogenbllk; scharen wU ons In den geest rondom naar de werkelUkiield kunnen waardee- de doodssponde van den. eminenten pre-- laat, die het beste van zichzelf aan de wereld en vooral aan ons gegeven heeft, en bidden wU: Dat hU moge rusten. In vrede! De nieuwe Bongaarsche regeering heeft zich aan het parlement voorgezteld. Dr. H. ColUn. Niet alles wat de 100 uitverkorenen des volks plegen te zeggen, is eyen belangrijk, en toch moet het worden aangehoord en verwerkt, omdat ook het op zichzelf mln gewichtige belangrijk kan zUn door de be toeterds, die een bepaalde politieke groep aan de woorden van dien spreker verbindt. Dat geldt nu wel van alle tractle-leldert, maar iflet allen ondergaan dia taak op de zelfde *Uzé. Er zijn er die opvallend op merkzaam zijn, er is er maar één die sUne opmerkzaamheid beoefent zander het te la ten merken, die meestal, schijnbaar zonder veel interesse, rustig op een der achterste banken aan de rechterzijde zit en wien niet temin niets van belang ontgaat Voeg daarbU den langen staat van dienst van Monseigneur nagenoeg 34 jaar onafgebroken Kamerlid en ge hpfet reeds genoeg om te beseffen, dat gp nizr meer te doen hebt met één van de honderd. Toch mag men hierbU niet blUven staan, want de werkelijke beteekenls van gr. No lens wordt, er niet door bepaald. Die gaat ver boven deze ulterlUk waarneembare din gen uit, Reeds het leiderschap der sterkste Kamer fractie stempelt hem op zichzelf tot de In- vloedrijkste figuur in ons staatkundig leven. Dat zou zelfs zoo zUn. indien Dr. Nolens niet ware die hü is. Immers, regeeren In parle mentairen zin is In Nederland niet mogelUk zonder medewerking van de Roomsch-Katho lieke fractie; noch ook kan een Kabinet zich de weelde veroorloven het bewind te voeren in een antl-Roomschen zin. En dat alleen reeds maakt den leider dier fractie tot een figuur, waarmee onder alle omstandigheden te rekenen valt. Maar als zulk een leider dan bovendien waarlUk leider is, en daaraan twüfelt in dit geval wel niemand dan is het dui- delük. dat hU in de politieke constellatie tot een centrale figuur wordt. Van zulk een positie een gematigd ge bruik te maken, verheft iemand tot den rang van Staatsman In den dieperen zin van het woord. De rijd van meer nauwe samenwerking 4 biiteen ongeval met f BEA b,) »«rllee van eaa band f IOC bil verlies van een f £A >U een brattk ven doodeliiken afloop I *wll«" een voet ot een ooe I duim of wijevinset been of arm beeld van hem vullen boetaeeren: over figuren, al* Mgr. Nolens er een was, oordeelen geen tUdgenooten, selfs niet de meest IngewUde, over een fi guur als Mgr. Nolens oordeelt de onfeil bare TUd zelf. En nu weten wU bU voorbaat, hoe die onfeilbare TUd oordeelen zal. De eeuwen, die gaan volgen, zullen In Mgr. Nolens zien en eeren den ultelnde- lUken emancipator van katholiek Ne derland, die het groote werk van Mgr. Schaepman voorftette en we mogen welhaast zeggen voltooide. Schaepman en Nolens, er zouden hoogst belangrijke vergelUkende studiën te schrUven zUn over deze beide groote figuren, maar het allervoornaamste ts, dat belden geleefd hebben in den hun door God aangewezen tUd: de laatste decennia der vorige eeuw Hadden Mgr. Schaepman noodig, de eerste decen nia der nieuwe eeuw konden Mgr. No lens niet missen. God heeft het zoo beschikt tot heil van katholiek Nederland, dat leder van beiden leefde te juister stonde en den arbeid verrichtte, welken de katholieken van Nederland In deze tUdperken be hoefden. Maar, hoezeer Mgr. Nolens als priester natuurlUk allereerst gestreefd heeft naar de eere Gods en dus naar een chrlste- lUke, een katholieke staatkunde In Ne derland, hü heeft héél de natie gediend als een der besten; en juist door Mgr. Nolens’ optreden is vaak gebleken, hoe zeer katholiek en nationaal belang pa rallel loopen. Men noeme ons één liberaal, één vrü- zlnnlg-demokraat, één socialist, één communist zelfs, die den prachtigen po- lltleken en socialen arbeid van Mgr. No lens niet met eere moet vermelden. Van de met ons verwante ChristelUke partijmannen behoeven wij In dit ver band niet eens te gewagen. Züne Excellentie, de Doorluchtige Hoogeerwaarde heer Monseigneur Prof. Dr. W. H. Nolens is gisterenavond om 8 uur 20 in het gesticht van den H. Carolus. Bcrro- mens te 's-Gravenhage zacht en kalm in den Heer ontslapen. Rond half vUf was de doodstrUd begon nen. Behalve eenlge eerwaarde Zusters, waren bü het sterfbed aanwezig de zeer- eerwaarde heer L. H. J. BeUsens, pastoor der parochie van den H. WilllbrorduS- de geneesheer dr. L. C. M. Steger en de Twee de Kamerleden oud-mlnlster Prof. Mr. P. J. M. Aalberee en oud-mlnlster ir. M. C- E. Bongaerts. voorgoed begonnen. De H. Mis lezen Mgr. ónmogelijk géwordén, maar de Communie ontving hü eiken morgen. De wetenschap te moeten sterven, Mgr. eerst zwaar, maar hü was op laatst tevreden en volkomen onderworpen aan Gods Heiligen WH. Er waren weinig relaties: alleen prof. Kalberse. ir Bongaerts cn ik hadden voort durend toegang. Mgr. las en mediteerde. De laatste dagen zyn physiek zeer moel- lük geweest, maar Monseigneur verborg zU»

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1931 | | pagina 11