JAPONNEN EN MANTELS
GEWELDIG LAGE PRIJZEN!
f4.50
Japonnen
f8.75
Japonnen
Mantels
f9.75
Kindermantels
St. Nicolaas-Cadeaux
Lederwaren
N.V. P. BOTMAN
1
SOLA MASSIVE
S. BOUMA
Verdronkenoord 105, achter de Vischm.,
Alkmaar Behangerij - Stöffeerderij
GROOTE KEUZE IN TAFEL-, DIVAN- en KAPSTOKKLEEDEN.
- - I" - -
LEWENSTEIN’S
NAAIMACHINE
A. ENGLANDER
Fa. WED. M. J. RANKE
Dames
lasschen
BONBONHUIS
HOOGSTRAAT ALKMAAR
Aan St, Nicolaas
Wij FORCEEREN den verkoop van
Ook in extra groote maten enorm gesorteerd
HOORN
APPELSTEEG 3
Een prachtige en uitgebreide
sorteering
i
SIMON TRIJBETZ
St. Nicolaas-cadeaux
ST. NICOLAAS-CADEAUX
Alleenverkoop van de
ZENTRA-HORLOGES
moderne Klokken en
Wekkers voor Alkmaar
en Omstreken bij
L H. C. VAN EIJK
GOUD EN ZILVER
eerr
4
een
gwil
95
55
60
65
70
75
90
80
85
8.25
4.25
4.75
5.25
7.25
7.75
5.75
6.25
6.75
Si
prilzen.
SCHAGEN
LLWEN5TEIN
moderne stoffen,
royale bontkragen v.a.
zijden marocain,
moderne tinten, vanaf
moderne tweed dessins
vanaf
LANGESTRAAT 93
ALKMAAR
^lC5ENTASSC//£^
PORTEFEUILLES
portemonnaie;
ADVERTEEREN
DOET VERKOOPEN
i
VÏIMALHIXEó,
IVAHSTtftD MAAIMACMIttEHMAhCEl
Z, A LEWEN5TEIH
VERKRIJGBAAR BU:
Ovnctccf
DOOR EN DOOR vlekvrij is.
gedurende den
St. Nicolaastijd
door
moderne stoffen,
echte bontkraag
Wat vraagt U voorde St. Nicolaas
Wij hebben:
Velvet tafelkleeden
Divatt-kleeden
Schoo rsteenloopers
Voetkussens
Voetenbankjes
Wollen
Watten
Molton
Voor halve
ALLES MOET WEG
Luxe doozen Bonbons - Marsepein - Borstplaat
Overtuigt U in onze afdeeling van de
uitgebreide sorteering, die thans zoo
voordeelig wordt aangeboden. Wij toonen
U gaarne alles zonder eenige verplichting
JOH. KÜHNE - HUIGBROUWERSTR. 8
ALKMAAR
Dekens
LEPELS o/ VORKEN Pdoz
COMPLETE CASSETTES^/ƒ51.20
r geschikt St. Nicolaas-Cadeau is
ARTIKEL uit onze ETALAGE
Komt U eens kijken
M
ft
V.
MAKS.
baas.
V
Aanbevelend, JOH. KÜHNE.
Langdurige
•I
F
A
Ik dank u ervoor maar was bltjder geweest
Met *t geen in mijn jeugd in mijn schoen
zat
Een trekpop, een fluitje, een suikeren beest
Met ’t zelfde gevoel dat ik toen had
O ja, ik heb heel wat gekregen van ’t jaar
Zelfs dingen van zilver en goud
(Die 'k echter eerbiedig in 't kastje bewaar.
Wint 'k ben voor dien opschik te oud
En mannen krampachtig daaraan
Met haken en breien en knotten ophouen.
(Ik hèb. er alleen maar mets aan
En twee nieuwe dassen, een scheerapparaat.
Een barnsteenen pijpje, nét echt,
(Hoewel ik ze stil in de kast liggen laat
Want 'k ben aan de oude gehecht 1)
teulen. Deze zag den
i naar zich toe en zei
Wim, Sint Nicolaas
En handwerkjes Wekenlang ploeteren vrou
we e
In den zak van Sinterklaas.
O jongens, jongens, 't is zoo’n
Sinterklaas,
Sinterklaas,
I
i
I
I
I
t
t
9
LANGESTRAAT
Nooit SCHILFERT et SLUT.
B>| d. maest RUWE bahanda.
ling volkom.» VLCKVRU blijft.
Bestand la tegen MOSTERD en
AZIJNZUUR.
Daarbij WIT ala ZILVER,
en Jut hdaifrgkt ttuduit» Jtu Jt
joMk tchnjUlgk wuju gttouaJtud.
Nog nooit waren kinderen zoo ingenomen
met den zak van Sinterklaas en Pieterbaas,
als Freddy Vermeulen en Wim Jansen.
keek hij nog wel wat angstig. Buiten gekomen
stapten Sint en Piet in den auto, die nog steeds
op hen stond te wachten. Vriendelijk noodig-
de de Heilige man kleinen Wim uit om ook
in te stappen. Stilletjes zat hij daar nu tegen
over Sint en Piet. En als hij zoo nu en dan
een angstigen blik naar hen opsloeg, werd hij
telkens weer getroffen door de lieve oogen
van den Sint, die hem zoo welwillend aan
zagen, dat z'n angst geheel verdween. Toen
ze zoowat een half uurtje gereden hadden,
keek Sint Nicolaas eens naar buiten en zei
,.Wim, ik ga je iets vertellen. Je behoeft niet
bang te zijn, want er gebeurt niets kwaads
met je, maar wanneer de auto aanstonds
stil staat, dan moet je even bij Piet in den
zak. Je wordt dan heel netjes gedragen door
Piet, maar heusch, over tien minuten halen
we je er weer levend en wel uit.” Weer keek
Ami bevelend
prachtige kamer, zag er Dr. Vermeulen, een
lieve oude dame. .Sint Nicolaas met Pjct
en dat aardige tongetje dat hem omhelsde.
Wat was dat toch Maar zie, daar stond Sint
Nicolaas'op en sprak „ja. nu ben ik toch
verplicht om hier eenige opheldering te
geven. Dr. Vermeulen is het mij geoorloofd
alles te zeggen?"
Beleefd antwoordde de dokter „zeker,
zeker. Sint Nicolaas. mets liever dan dat.”
„Dank u.” ging de Snit lachende voort;
„Eenige weken geleden kreeg ik een briefje
van Freddy Vermeulen, waarin hij mij ales
Sint Nicolaasgeschenk om een speelmakkertje
vroeg. Dat was een lastig verzoek. Ik dacht
dan ook bijna, dat- ik met'aan dat verzoek zou
kunnen voldoen, tot dat ik een uurtje geleden
in het Maria Ziekenhuis op de kinderzaal
kwam, en daar van zuster Angela de geschie
denis van kleinen Wim Jansen hoorde. Op
eens schoot Freddy's briefje mij te- binnen.
Ik vernam, dat Dr. Vermeulen'* Freddy’s
vader was. wendde mij terstond tot hem en
vertelde wat z’n zoontje zoo gaarne als Sint
Nicolaasgeschenk wilde hebben. En daar
Wim het zoo akelig scheen te vmden, om
weer naar buurvrouw terug te moeten, vroeg
ik Dr. Vermeulen, aan Wim te vragen, of
hij voor altijd Freddy’s speelmakkertje zou
willen zijn. Het antwoord van Dr. Vermeulen
maakte mij heel erg blij, omdat ik altijd aan
gehoorzame kinderen graag eengeschenk
naar hun genoegen geef. Want, lieve kinde
ren, weet jullie nu wat Dr. Vermeulen zei
Als Freddy zoo graag een speelmakkertje
wil hebben en kleine Wim er niets op tegen
heeft, dan mag Wimpie Jansen voor altijd bij
Oma. bij Dr. Vermeulen en bij Freddy blij
ven Nü. wat zeggen jullie daarvan
Als antwoord vlogen twee kleine jongens
tegelijk op Dr. Vermeulen’s schoot, en vier
kleine armpjes strengelden zich zóó stevig
om zijn hals, dat de goede man het er benauwd
van kreeg. Nu begrepen ze alles. Aan het
gejubel kwam geen eind. Oma moest ze er
ten slotte nog op wijzen, dat ze Sint Nicolaas
toch wel bedanken mochten. Zelden gebeurde
dit hartelijker dan hier het geval was. Bij
het vertrek van Sint Nicolaas met zijn zwar
ten knecht, zongen Dr. Vermeulen Oma en
de jongens uit volle borst het bekende lied
krijgen En jawel hoor, op de beurt moesten
ze allemaal bij Sint Nicolaas komen, om een
pakje in ontvangst te nemen. De mooiste
dingen kwamen voor den dag bouwdoozen,
blokkendoozen, ballen, boeken, trommels,
poppen en al zoo wat meer. In minder dan
geen tijd geleek de ziekenzaal wel op een
speelgoedwinkel. Het galmde voortdurend
qver de zaal van juichkreten. Toen allen hun
geschenken in ontvangst hadden genomen,
begon Piet weer te strooien. Ondertussch^n
waren Dr. Vermeulen,' zuster Angela en
Sint Nicolaas in druk gesprek. Kleine Wim,
die juist opkeek, zag net, dat Sint Nicolaas
iets tegen Piet zei en naar hem wees. Opeens
bemerkte hij, dat Piet met den zak in z’n hand,
recht op hem toe kwam loopen. Wat zou dat
zijn Hij werd wat angstig door die zwarte
blikken van Piet. Toen Pieterman vlak bij
hem was, maakte hij den zak open, stak de
hand uit en wilde Wim grijpen. De kleine
had nog juist den tijd qm op zij te springen
en hard weg te loopen. Vlug liep hij naar
zuster Angela toe, als om daar bescherming
te zoeken. Weer kwam Pieterman hem achter
na. Angstig klemde Wim zich aan de zuster
vast, dan weer keek hij vragend naar Dr.
Vermeulen, en smeekte als het ware met z’n
blikken om hulp. Hij begreep er niets van,
zoo juist hadden de dokter en de zuster nog
aan Sint Nicolaas verteld, dat hij gehoorzaam
was geweest. Opeens flitste hem iets door
zijn hoofd. Buurvrouw, zou buurvrouw soms
gezegd hebben, dat hij z’n blouse stuk ge
maakt had? Plotseling begon hij rluid te snik
ken „o, Sint Nicolaas, ik kon het heusch
niet helpen. Mijn mouw is van zelf stuk ge
gaan Zuster Angela hield beschermend
haar hand op Wim zijn hoofd.
Sint Nicolaas boog zich voorover en fluis
terde Wim heel zacht iets in het oor. Hij
keek Sint met groote oogen aan. want deze
had gezegd....„ga maar met mij mee, dan
behoef je nooit meer naar buurvrouw terug."
Dat was nu wel een groot geluk voor Wim,
maar voor altijd mee naar Spanje leek hem
toch ook niet Zoo prettig. Had hij niet altijd
gehoord, dat, als je mee moest m den zak,
zooiets voor straf was. Besluiteloos en angstig
keek hij naar Dr. Vesme
knaap even aan, trok hkm
„ik zou het maar doet 1
is heusch een heel erg lieve man."
Ja, dat vond Wim toch eigenlijk ook wel.
En wat Dr. Vermeulen zei, was immers
altijd goed. „Hoef ik dan niet in den zak,”
vroeg hij.
„Neen," zei Sint Nicolaas, „loop dan maar
netjes achter ons aan."
Onder luid gejuich nam Siht Nicolaas
afscheid van de kinderen. Hij verliet de zaal,
op den voet gevolgd door Piet. Ook kleine
Wim kwam achter hen aan. echter maar half
gerust en met zijn speelgoed onder den arm,
Om ons dan te verrassen
Kwaamt gij uit Spanjeland.
En deeldet hier uw gaven uit.
Aan elk, met milde hand.
Wij zijn u daarvoor dankbaar
Q goede Sinterklaas,
En roepen thans een luid hoera,
Voor u en Pieterbaas.
Wij weten, lieve kindervriend,
Dat u, al zfjt g’ ook oud,
j Van brave kinderen altijd nog
Zooveel, zoo heel veel houdt.
Door een vok-
commissie gekeurd
boHogmwol»». harfc—baur oor
nav«a«tao»J Zaalta-taaha^
k^entRa
Weer boog Wim voor Sint Nicolaas.
„Wel, wel, beste jongen, «lat heb je mooi
gedaan hoor”, zei de Bisschop, „geef mij maar
eens een handje." Vrijmoedig kwam Wim
naar voren en deed wat hem gevraagd werd.
„Je bent zeker wel heel erg braaf geweest, is
't niet,” vroeg Sint Nicolaas, „dat je niets
bevreesd bent
„Ja, Sint Nicolaas," antwoordde zuster'
Angela ui plaats van Wim, want ze zag wel,
dat de kleine daar geen antwoord op diefde
geven. „En,” ging Sint Nicolaas verder,
„ik hoorde van Dr. Vermeulen tot mijn groot
genoegen, dat ze allemaal lief geweest zijn.
Ik vind, dat Piet ze dan maar eens tracteeren
moest. Kom, Piet, geef eerst de kinderen
eens wat, die in bed moeten blijven, en dan
moet je voor de anderen maar flink strooien.”
Piet volgde dadelijk het bevel op. Eerst ging
hij langs de bedjes en daarop strooide hij met
volle handen het lekkers door de zaal. Dat
was me een leventje 1 Allen rolden Ze over
den grond om zoo veel mogelijk van het strooi-
goed te bemachtigen. Kleine Wim kwam met
het eerste handje lekkers, dat hij opgeraapt
had, hard hollende naar Dr. Vermeulen
en zuster Angela toe, gooide zonder een woord
te zeggen ieder de helft op den, schoot, en
rende toen weer even vlug weg om zoo moge
lijk voor zich zelf ook nog wat te krijgen.
Met voldoening keken de twee menschen
hem na. „Wat is het toch een buitengewoon
lief kind," zei zuster Angela.
„Ja,” beaamde Dr. Vermeulen.
Toen ze na enkele minuten alles van den
grond hadden opgeraapt, werden ze allemaal
getracteerd op een glaasje limonade. Zoodra
ze dat op hadden, zagen ze tot hun verrassing,
dat Piet op ieder bedje een groote speculaas
pop gelegd had, met twee chocolade letters.
Ze sprongen van plezier. Spontaan begonnen
ze, als uit één mond, weer een bekend Sint
Nicolaasliedje te zingen. Ze waren zóó woelig
en druk, dat niet een bemerkte, hoe Piet
bezig was, de groote mand open te maken.
Eerst toen zuster Angela riep „jongens,
allen op je plaats I” zagen ze, dat er allemaal
pakjes uit de mand kwamen. Ze durfden
het haast niet gelooven. Zouden ze nog meer
Wij hebben in voorraad de alom be
kende Mundlas, Original Victoria,
Phoenix Dürkopp en Nauman, als
naaitafels, salonkasten en kabinetten.
Vraagt Prijsopgaaf.
Borduurlessen gratis,
garantie.
De zak van Sinterklaas.
Daar stopt hij daar stopt hij. daar stopt hij
blij van zin
De heele de heele. de heele wereld in.
In den zak van Sinterklaas.
RUIM GESORTEERD IN NUTTIGE, PRACTISCHE
VOORDEELIGE ST. NICOLAAS-CADEAUX
Ruim gesorteerd in Dames-. Heeren- en Kmderpullovers en Vesten. Luxe
Doozen Zeep, Flacons Eau de Cologne. Mooie Doozen Zakdoekjes. Dames-,
Heeren- en Kinderzakdoeken, enz. enz.
Als extra St. Nicolaasaanbiedinj prachtige dessins
en kwaliteit Damesvesten en Pullovers L50 en L75.
Kinderpuliovers, mooie kwaliteit 1.1«, 1,25, f LM en hooger.
Ruime sorteering in Heerenoverhemden, Zelfbinders, Sokken, Sokhouders en
waar w(j vooral uw aandacht op vestigen op onze uitgebrekfe keuze in Dames-,
Heeren- en Kinderen tricot ondergoederen.
Als SL Nicolaas-verrassing geven wfj b|j aankoop voor f 5. en booger een
mooi nuttig geschenk.
GEL). HORLOGEMAKER
MIENT 12-ALKMAAR
RUIME KEUZE
Wim erg angstig, maar Sint en Piet lachten
zoo vroolijk en waren zoo aardig voor hem,
dat hij van de heele zaak méts begreep. „Maar
Sinterklaas," waagde hij té zeggen, „ik dacht
dat het altijd voor straf was, wanneer je bij
u in den zak moest." „Ja, kijk eens,” zei
Sint Nicolaas, „daar heb je eigenlijk gelijk
aan, dat is ook zoo. Maar bij jou is dat nu
eens een heel ander geval. Je bent een beste
lieve jongen en je krijgt daarom ook heeïemaal
geen straf. Je moet nu alleen maar een klein
kwartiertje geduld hebben eh even stil bij
Piet in den zak blijven zitten? tótdat hij je
er weer uit haalt. Vertrouw maar op mij,
en heusch, je), zult zien, dat Sint Nicolaas
alles goed in orde maakt.” Eerlijk gezegd
was Wim nu heeïemaal nietbang meer.;
Hoewel hij van de zaak nog steeds mets
snapte en het heel erg vjeemd vond, deed
hij toch wat van hem gevraagd werd. Zoodra
de auto stil stopd, stapte hij gewillig in den
zak, dien Piet voor hem openhield. Neen,
waarvoor nog vrees te hebben Sint Nico
laas streek hem nog eens heel goedig over
het hoofd, terwijl hij hem nog zei: „wees nu
maar niet angstig hoor, over tien minuten
spring je er weer uit." En zoo nam Piet den
zak op z’n rug, met kleinen Wim er in.
Hoewel hij geen voetstappen kon hooren,
voelde Wim toch, dat Piet hem een trap
opdroeg, daarna een eind rechtuit liep, en
ten slotte den zak met inhoud heel voor
zichtig neerlegde. Even maakte Piet een
klein kiertje den zak open en fluisterde Zoo
zacht, dat alleen Wim het maar verstaan kon:
„stil maar hoof, nog maar vijf minuten.”
Hij kon niets zien van hetgeen er gebeurde,
maar wel hoorde hij, wat er werd gesproken.
Nu snapte hij er heeïemaal niets meer van.
Daar hoorde hij een welbekende stem. Het
was de vriendelijke stem, die hij den laatsten
tijd onophoudelijk gehoord had: de stem
van Dr. Vermeulen. Duidelijk hoorde Wim
hem zeggen: „wel, wel. Sint Nicolaas, wat
een eer valt ons door uw bezoek te beurt.
Kom Freddy, zing jij nu eens een liedje
voor Sint Nicolaas."
Daar begon een frissche stem hetzelfde
liedje te zingen, dat de patiëntjes op de zieken
zaal. waar hij pas vandaan kwam, gezongen
hadden. Inderdaad was Sint Nicolaas hier
in het huis van Dr. Vermeulen die zoo juist
was thuis gekomen en nu met Oma en Freddy
in de gezellige huiskamer zat. Het eerst
richtte Sint Nicolaas het woord tot Oma.
„Wel, Mevrouw u is immers de groot
moeder van Freddy. U is alle dagen bij hem
vertelt u me eens. of de kleine baas nog al
lief en gehoorzaam is."
Dadelijk antwoordde Oma heel beleefd
..o, zeker heilige Nicolaas. ik ben in alle
opzichten over hem tevreden."
„Zoo, zoo, nu. dat dacht ik ook wel. het
doet me heel veel genoegen," sprak de heilige
man, voldaan glimlachend. Ondertusschèn
stond Piet onafgebroken Freddy aan te
kijken en op den zak te wijzen/Daarbij lachte
hij. dat zijn witte tanden glinsterden in het
lamplicht. - Bah. wat vond Freddy dat naar,
wat keken die roetzwarte oogen hem onheil
spellend aan. Sint en Piet zullen het toch met
verkeerd begrepen hebben, dacht hij Fred
dy werd heusch een beetje angstig en voelde
zich maar half gerust. Zenuwachtig stond hij
aan den onderkapt van zijn dasje te fromme
len. terwijl hij de oogjes strak op de poppe
tjes vap zijn pantoffeltjes gericht hield.
„Pieterman, laat tij dat ventte dus den zak
eens zien. hernam Sint Nicolaas. Ach lieve
deugd, daar zou ie het hebben. Sint Nicolaas
had Omi stellig verkeerd begrepen. De lee-
lijke zwarte pakte zoowaar den zak beet en
kwam et regelrecht mee- op hem afgestapt.
Nu werd het Freddy toch te machtig. Z'n
lipjes begonnen verdacht te trillen alsof er
een huilbuitje op komst was. Opeens begon
hij luid te snikken terwijl hij angstig z'n
hoofdie verborg in Oma’s schoot. Sint Nico
laas. die het zag, stelde hem gerust door te
zeggen wel Freddy. Oma heeft immers zoo
juist gezegd, dat ze zoo over je tevreden was.
Welnu beste iongen. kinderen, die zich goed
gedragen, zijn mijn beste vriendjes en be
hoeven niets te vreezen. Huil maar niet,
wees niet bang, doch kijk alleen eens eventjes
bij Pieterman in den zak."
Gerustgesteld ging het hoofdie nu weer
omhoog én met een nog betraand gezichtje
kwam hij schoorvoetend ‘een paar pasjes
naderbij. Wat zou het toch te beteekenen
hebben, dacht hij. Eenigszins wantrouwig
keek hij nog steeds naar Pieterman, op wiens
zwarte loogen hij het toch niet al te best be
grepen had. Voor de zekerheid kwam hij
maar tiet al te dicht bij staan. Eindelijk deed
de zwarte roetmop den zak open. Freddy
moest op de teenen staan en zich wat uit
trekken om den inhoud te kunnen zien. Plot
seling veranderde zijn gezicht als van een
regenbui tn een zonnestraal, want zie daar
was de aardige krullenbol van WiniTe voor
schijn gekomen. Met beide armen m de
lucht zwaaiend en met allerlei dolle sprongen
holde hij door de kamer van den eenen naar
den anderen kant, luid roepend „mijn
speelmakkertje mijn speelmakkertje f 1
Voor iemand het. kon voorzien klom hij.
stel ie voor, bij Sint Nicolaas op schoot en
nep tn verrukking uit „o heilige Nicolaas.
ik dank u wel honderd duizend keer." In
dei overmaat van zijn geluk kuste hij Sint
Nicolaas op de beide handen. Dan rende hij
naar Wim. die inmiddels heeïemaal uit den
zak te voorschijn was gehaald. Z’n twee
armpjes om Wim’s halsje s’aande. vroeg hij
„wil je- wel altijd mijn speelmakkertje zijn
Wimbegreep nog altijd niet, wat er om hem
heen gebeurde. Hij stond daar midden m een