JAPONNEN EN MANTELS GEWELDIG LAGE PRIJZEN! f4.50 Japonnen f8.75 Japonnen Mantels f9.75 Kindermantels St. Nicolaas-Cadeaux Lederwaren N.V. P. BOTMAN 1 SOLA MASSIVE S. BOUMA Verdronkenoord 105, achter de Vischm., Alkmaar Behangerij - Stöffeerderij GROOTE KEUZE IN TAFEL-, DIVAN- en KAPSTOKKLEEDEN. - - I" - - LEWENSTEIN’S NAAIMACHINE A. ENGLANDER Fa. WED. M. J. RANKE Dames lasschen BONBONHUIS HOOGSTRAAT ALKMAAR Aan St, Nicolaas Wij FORCEEREN den verkoop van Ook in extra groote maten enorm gesorteerd HOORN APPELSTEEG 3 Een prachtige en uitgebreide sorteering i SIMON TRIJBETZ St. Nicolaas-cadeaux ST. NICOLAAS-CADEAUX Alleenverkoop van de ZENTRA-HORLOGES moderne Klokken en Wekkers voor Alkmaar en Omstreken bij L H. C. VAN EIJK GOUD EN ZILVER eerr 4 een gwil 95 55 60 65 70 75 90 80 85 8.25 4.25 4.75 5.25 7.25 7.75 5.75 6.25 6.75 Si prilzen. SCHAGEN LLWEN5TEIN moderne stoffen, royale bontkragen v.a. zijden marocain, moderne tinten, vanaf moderne tweed dessins vanaf LANGESTRAAT 93 ALKMAAR ^lC5ENTASSC//£^ PORTEFEUILLES portemonnaie; ADVERTEEREN DOET VERKOOPEN i VÏIMALHIXEó, IVAHSTtftD MAAIMACMIttEHMAhCEl Z, A LEWEN5TEIH VERKRIJGBAAR BU: Ovnctccf DOOR EN DOOR vlekvrij is. gedurende den St. Nicolaastijd door moderne stoffen, echte bontkraag Wat vraagt U voorde St. Nicolaas Wij hebben: Velvet tafelkleeden Divatt-kleeden Schoo rsteenloopers Voetkussens Voetenbankjes Wollen Watten Molton Voor halve ALLES MOET WEG Luxe doozen Bonbons - Marsepein - Borstplaat Overtuigt U in onze afdeeling van de uitgebreide sorteering, die thans zoo voordeelig wordt aangeboden. Wij toonen U gaarne alles zonder eenige verplichting JOH. KÜHNE - HUIGBROUWERSTR. 8 ALKMAAR Dekens LEPELS o/ VORKEN Pdoz COMPLETE CASSETTES^/ƒ51.20 r geschikt St. Nicolaas-Cadeau is ARTIKEL uit onze ETALAGE Komt U eens kijken M ft V. MAKS. baas. V Aanbevelend, JOH. KÜHNE. Langdurige •I F A Ik dank u ervoor maar was bltjder geweest Met *t geen in mijn jeugd in mijn schoen zat Een trekpop, een fluitje, een suikeren beest Met ’t zelfde gevoel dat ik toen had O ja, ik heb heel wat gekregen van ’t jaar Zelfs dingen van zilver en goud (Die 'k echter eerbiedig in 't kastje bewaar. Wint 'k ben voor dien opschik te oud En mannen krampachtig daaraan Met haken en breien en knotten ophouen. (Ik hèb. er alleen maar mets aan En twee nieuwe dassen, een scheerapparaat. Een barnsteenen pijpje, nét echt, (Hoewel ik ze stil in de kast liggen laat Want 'k ben aan de oude gehecht 1) teulen. Deze zag den i naar zich toe en zei Wim, Sint Nicolaas En handwerkjes Wekenlang ploeteren vrou we e In den zak van Sinterklaas. O jongens, jongens, 't is zoo’n Sinterklaas, Sinterklaas, I i I I I t t 9 LANGESTRAAT Nooit SCHILFERT et SLUT. B>| d. maest RUWE bahanda. ling volkom.» VLCKVRU blijft. Bestand la tegen MOSTERD en AZIJNZUUR. Daarbij WIT ala ZILVER, en Jut hdaifrgkt ttuduit» Jtu Jt joMk tchnjUlgk wuju gttouaJtud. Nog nooit waren kinderen zoo ingenomen met den zak van Sinterklaas en Pieterbaas, als Freddy Vermeulen en Wim Jansen. keek hij nog wel wat angstig. Buiten gekomen stapten Sint en Piet in den auto, die nog steeds op hen stond te wachten. Vriendelijk noodig- de de Heilige man kleinen Wim uit om ook in te stappen. Stilletjes zat hij daar nu tegen over Sint en Piet. En als hij zoo nu en dan een angstigen blik naar hen opsloeg, werd hij telkens weer getroffen door de lieve oogen van den Sint, die hem zoo welwillend aan zagen, dat z'n angst geheel verdween. Toen ze zoowat een half uurtje gereden hadden, keek Sint Nicolaas eens naar buiten en zei ,.Wim, ik ga je iets vertellen. Je behoeft niet bang te zijn, want er gebeurt niets kwaads met je, maar wanneer de auto aanstonds stil staat, dan moet je even bij Piet in den zak. Je wordt dan heel netjes gedragen door Piet, maar heusch, over tien minuten halen we je er weer levend en wel uit.” Weer keek Ami bevelend prachtige kamer, zag er Dr. Vermeulen, een lieve oude dame. .Sint Nicolaas met Pjct en dat aardige tongetje dat hem omhelsde. Wat was dat toch Maar zie, daar stond Sint Nicolaas'op en sprak „ja. nu ben ik toch verplicht om hier eenige opheldering te geven. Dr. Vermeulen is het mij geoorloofd alles te zeggen?" Beleefd antwoordde de dokter „zeker, zeker. Sint Nicolaas. mets liever dan dat.” „Dank u.” ging de Snit lachende voort; „Eenige weken geleden kreeg ik een briefje van Freddy Vermeulen, waarin hij mij ales Sint Nicolaasgeschenk om een speelmakkertje vroeg. Dat was een lastig verzoek. Ik dacht dan ook bijna, dat- ik met'aan dat verzoek zou kunnen voldoen, tot dat ik een uurtje geleden in het Maria Ziekenhuis op de kinderzaal kwam, en daar van zuster Angela de geschie denis van kleinen Wim Jansen hoorde. Op eens schoot Freddy's briefje mij te- binnen. Ik vernam, dat Dr. Vermeulen'* Freddy’s vader was. wendde mij terstond tot hem en vertelde wat z’n zoontje zoo gaarne als Sint Nicolaasgeschenk wilde hebben. En daar Wim het zoo akelig scheen te vmden, om weer naar buurvrouw terug te moeten, vroeg ik Dr. Vermeulen, aan Wim te vragen, of hij voor altijd Freddy’s speelmakkertje zou willen zijn. Het antwoord van Dr. Vermeulen maakte mij heel erg blij, omdat ik altijd aan gehoorzame kinderen graag eengeschenk naar hun genoegen geef. Want, lieve kinde ren, weet jullie nu wat Dr. Vermeulen zei Als Freddy zoo graag een speelmakkertje wil hebben en kleine Wim er niets op tegen heeft, dan mag Wimpie Jansen voor altijd bij Oma. bij Dr. Vermeulen en bij Freddy blij ven Nü. wat zeggen jullie daarvan Als antwoord vlogen twee kleine jongens tegelijk op Dr. Vermeulen’s schoot, en vier kleine armpjes strengelden zich zóó stevig om zijn hals, dat de goede man het er benauwd van kreeg. Nu begrepen ze alles. Aan het gejubel kwam geen eind. Oma moest ze er ten slotte nog op wijzen, dat ze Sint Nicolaas toch wel bedanken mochten. Zelden gebeurde dit hartelijker dan hier het geval was. Bij het vertrek van Sint Nicolaas met zijn zwar ten knecht, zongen Dr. Vermeulen Oma en de jongens uit volle borst het bekende lied krijgen En jawel hoor, op de beurt moesten ze allemaal bij Sint Nicolaas komen, om een pakje in ontvangst te nemen. De mooiste dingen kwamen voor den dag bouwdoozen, blokkendoozen, ballen, boeken, trommels, poppen en al zoo wat meer. In minder dan geen tijd geleek de ziekenzaal wel op een speelgoedwinkel. Het galmde voortdurend qver de zaal van juichkreten. Toen allen hun geschenken in ontvangst hadden genomen, begon Piet weer te strooien. Ondertussch^n waren Dr. Vermeulen,' zuster Angela en Sint Nicolaas in druk gesprek. Kleine Wim, die juist opkeek, zag net, dat Sint Nicolaas iets tegen Piet zei en naar hem wees. Opeens bemerkte hij, dat Piet met den zak in z’n hand, recht op hem toe kwam loopen. Wat zou dat zijn Hij werd wat angstig door die zwarte blikken van Piet. Toen Pieterman vlak bij hem was, maakte hij den zak open, stak de hand uit en wilde Wim grijpen. De kleine had nog juist den tijd qm op zij te springen en hard weg te loopen. Vlug liep hij naar zuster Angela toe, als om daar bescherming te zoeken. Weer kwam Pieterman hem achter na. Angstig klemde Wim zich aan de zuster vast, dan weer keek hij vragend naar Dr. Vermeulen, en smeekte als het ware met z’n blikken om hulp. Hij begreep er niets van, zoo juist hadden de dokter en de zuster nog aan Sint Nicolaas verteld, dat hij gehoorzaam was geweest. Opeens flitste hem iets door zijn hoofd. Buurvrouw, zou buurvrouw soms gezegd hebben, dat hij z’n blouse stuk ge maakt had? Plotseling begon hij rluid te snik ken „o, Sint Nicolaas, ik kon het heusch niet helpen. Mijn mouw is van zelf stuk ge gaan Zuster Angela hield beschermend haar hand op Wim zijn hoofd. Sint Nicolaas boog zich voorover en fluis terde Wim heel zacht iets in het oor. Hij keek Sint met groote oogen aan. want deze had gezegd....„ga maar met mij mee, dan behoef je nooit meer naar buurvrouw terug." Dat was nu wel een groot geluk voor Wim, maar voor altijd mee naar Spanje leek hem toch ook niet Zoo prettig. Had hij niet altijd gehoord, dat, als je mee moest m den zak, zooiets voor straf was. Besluiteloos en angstig keek hij naar Dr. Vesme knaap even aan, trok hkm „ik zou het maar doet 1 is heusch een heel erg lieve man." Ja, dat vond Wim toch eigenlijk ook wel. En wat Dr. Vermeulen zei, was immers altijd goed. „Hoef ik dan niet in den zak,” vroeg hij. „Neen," zei Sint Nicolaas, „loop dan maar netjes achter ons aan." Onder luid gejuich nam Siht Nicolaas afscheid van de kinderen. Hij verliet de zaal, op den voet gevolgd door Piet. Ook kleine Wim kwam achter hen aan. echter maar half gerust en met zijn speelgoed onder den arm, Om ons dan te verrassen Kwaamt gij uit Spanjeland. En deeldet hier uw gaven uit. Aan elk, met milde hand. Wij zijn u daarvoor dankbaar Q goede Sinterklaas, En roepen thans een luid hoera, Voor u en Pieterbaas. Wij weten, lieve kindervriend, Dat u, al zfjt g’ ook oud, j Van brave kinderen altijd nog Zooveel, zoo heel veel houdt. Door een vok- commissie gekeurd boHogmwol»». harfc—baur oor nav«a«tao»J Zaalta-taaha^ k^entRa Weer boog Wim voor Sint Nicolaas. „Wel, wel, beste jongen, «lat heb je mooi gedaan hoor”, zei de Bisschop, „geef mij maar eens een handje." Vrijmoedig kwam Wim naar voren en deed wat hem gevraagd werd. „Je bent zeker wel heel erg braaf geweest, is 't niet,” vroeg Sint Nicolaas, „dat je niets bevreesd bent „Ja, Sint Nicolaas," antwoordde zuster' Angela ui plaats van Wim, want ze zag wel, dat de kleine daar geen antwoord op diefde geven. „En,” ging Sint Nicolaas verder, „ik hoorde van Dr. Vermeulen tot mijn groot genoegen, dat ze allemaal lief geweest zijn. Ik vind, dat Piet ze dan maar eens tracteeren moest. Kom, Piet, geef eerst de kinderen eens wat, die in bed moeten blijven, en dan moet je voor de anderen maar flink strooien.” Piet volgde dadelijk het bevel op. Eerst ging hij langs de bedjes en daarop strooide hij met volle handen het lekkers door de zaal. Dat was me een leventje 1 Allen rolden Ze over den grond om zoo veel mogelijk van het strooi- goed te bemachtigen. Kleine Wim kwam met het eerste handje lekkers, dat hij opgeraapt had, hard hollende naar Dr. Vermeulen en zuster Angela toe, gooide zonder een woord te zeggen ieder de helft op den, schoot, en rende toen weer even vlug weg om zoo moge lijk voor zich zelf ook nog wat te krijgen. Met voldoening keken de twee menschen hem na. „Wat is het toch een buitengewoon lief kind," zei zuster Angela. „Ja,” beaamde Dr. Vermeulen. Toen ze na enkele minuten alles van den grond hadden opgeraapt, werden ze allemaal getracteerd op een glaasje limonade. Zoodra ze dat op hadden, zagen ze tot hun verrassing, dat Piet op ieder bedje een groote speculaas pop gelegd had, met twee chocolade letters. Ze sprongen van plezier. Spontaan begonnen ze, als uit één mond, weer een bekend Sint Nicolaasliedje te zingen. Ze waren zóó woelig en druk, dat niet een bemerkte, hoe Piet bezig was, de groote mand open te maken. Eerst toen zuster Angela riep „jongens, allen op je plaats I” zagen ze, dat er allemaal pakjes uit de mand kwamen. Ze durfden het haast niet gelooven. Zouden ze nog meer Wij hebben in voorraad de alom be kende Mundlas, Original Victoria, Phoenix Dürkopp en Nauman, als naaitafels, salonkasten en kabinetten. Vraagt Prijsopgaaf. Borduurlessen gratis, garantie. De zak van Sinterklaas. Daar stopt hij daar stopt hij. daar stopt hij blij van zin De heele de heele. de heele wereld in. In den zak van Sinterklaas. RUIM GESORTEERD IN NUTTIGE, PRACTISCHE VOORDEELIGE ST. NICOLAAS-CADEAUX Ruim gesorteerd in Dames-. Heeren- en Kmderpullovers en Vesten. Luxe Doozen Zeep, Flacons Eau de Cologne. Mooie Doozen Zakdoekjes. Dames-, Heeren- en Kinderzakdoeken, enz. enz. Als extra St. Nicolaasaanbiedinj prachtige dessins en kwaliteit Damesvesten en Pullovers L50 en L75. Kinderpuliovers, mooie kwaliteit 1.1«, 1,25, f LM en hooger. Ruime sorteering in Heerenoverhemden, Zelfbinders, Sokken, Sokhouders en waar w(j vooral uw aandacht op vestigen op onze uitgebrekfe keuze in Dames-, Heeren- en Kinderen tricot ondergoederen. Als SL Nicolaas-verrassing geven wfj b|j aankoop voor f 5. en booger een mooi nuttig geschenk. GEL). HORLOGEMAKER MIENT 12-ALKMAAR RUIME KEUZE Wim erg angstig, maar Sint en Piet lachten zoo vroolijk en waren zoo aardig voor hem, dat hij van de heele zaak méts begreep. „Maar Sinterklaas," waagde hij té zeggen, „ik dacht dat het altijd voor straf was, wanneer je bij u in den zak moest." „Ja, kijk eens,” zei Sint Nicolaas, „daar heb je eigenlijk gelijk aan, dat is ook zoo. Maar bij jou is dat nu eens een heel ander geval. Je bent een beste lieve jongen en je krijgt daarom ook heeïemaal geen straf. Je moet nu alleen maar een klein kwartiertje geduld hebben eh even stil bij Piet in den zak blijven zitten? tótdat hij je er weer uit haalt. Vertrouw maar op mij, en heusch, je), zult zien, dat Sint Nicolaas alles goed in orde maakt.” Eerlijk gezegd was Wim nu heeïemaal nietbang meer.; Hoewel hij van de zaak nog steeds mets snapte en het heel erg vjeemd vond, deed hij toch wat van hem gevraagd werd. Zoodra de auto stil stopd, stapte hij gewillig in den zak, dien Piet voor hem openhield. Neen, waarvoor nog vrees te hebben Sint Nico laas streek hem nog eens heel goedig over het hoofd, terwijl hij hem nog zei: „wees nu maar niet angstig hoor, over tien minuten spring je er weer uit." En zoo nam Piet den zak op z’n rug, met kleinen Wim er in. Hoewel hij geen voetstappen kon hooren, voelde Wim toch, dat Piet hem een trap opdroeg, daarna een eind rechtuit liep, en ten slotte den zak met inhoud heel voor zichtig neerlegde. Even maakte Piet een klein kiertje den zak open en fluisterde Zoo zacht, dat alleen Wim het maar verstaan kon: „stil maar hoof, nog maar vijf minuten.” Hij kon niets zien van hetgeen er gebeurde, maar wel hoorde hij, wat er werd gesproken. Nu snapte hij er heeïemaal niets meer van. Daar hoorde hij een welbekende stem. Het was de vriendelijke stem, die hij den laatsten tijd onophoudelijk gehoord had: de stem van Dr. Vermeulen. Duidelijk hoorde Wim hem zeggen: „wel, wel. Sint Nicolaas, wat een eer valt ons door uw bezoek te beurt. Kom Freddy, zing jij nu eens een liedje voor Sint Nicolaas." Daar begon een frissche stem hetzelfde liedje te zingen, dat de patiëntjes op de zieken zaal. waar hij pas vandaan kwam, gezongen hadden. Inderdaad was Sint Nicolaas hier in het huis van Dr. Vermeulen die zoo juist was thuis gekomen en nu met Oma en Freddy in de gezellige huiskamer zat. Het eerst richtte Sint Nicolaas het woord tot Oma. „Wel, Mevrouw u is immers de groot moeder van Freddy. U is alle dagen bij hem vertelt u me eens. of de kleine baas nog al lief en gehoorzaam is." Dadelijk antwoordde Oma heel beleefd ..o, zeker heilige Nicolaas. ik ben in alle opzichten over hem tevreden." „Zoo, zoo, nu. dat dacht ik ook wel. het doet me heel veel genoegen," sprak de heilige man, voldaan glimlachend. Ondertusschèn stond Piet onafgebroken Freddy aan te kijken en op den zak te wijzen/Daarbij lachte hij. dat zijn witte tanden glinsterden in het lamplicht. - Bah. wat vond Freddy dat naar, wat keken die roetzwarte oogen hem onheil spellend aan. Sint en Piet zullen het toch met verkeerd begrepen hebben, dacht hij Fred dy werd heusch een beetje angstig en voelde zich maar half gerust. Zenuwachtig stond hij aan den onderkapt van zijn dasje te fromme len. terwijl hij de oogjes strak op de poppe tjes vap zijn pantoffeltjes gericht hield. „Pieterman, laat tij dat ventte dus den zak eens zien. hernam Sint Nicolaas. Ach lieve deugd, daar zou ie het hebben. Sint Nicolaas had Omi stellig verkeerd begrepen. De lee- lijke zwarte pakte zoowaar den zak beet en kwam et regelrecht mee- op hem afgestapt. Nu werd het Freddy toch te machtig. Z'n lipjes begonnen verdacht te trillen alsof er een huilbuitje op komst was. Opeens begon hij luid te snikken terwijl hij angstig z'n hoofdie verborg in Oma’s schoot. Sint Nico laas. die het zag, stelde hem gerust door te zeggen wel Freddy. Oma heeft immers zoo juist gezegd, dat ze zoo over je tevreden was. Welnu beste iongen. kinderen, die zich goed gedragen, zijn mijn beste vriendjes en be hoeven niets te vreezen. Huil maar niet, wees niet bang, doch kijk alleen eens eventjes bij Pieterman in den zak." Gerustgesteld ging het hoofdie nu weer omhoog én met een nog betraand gezichtje kwam hij schoorvoetend ‘een paar pasjes naderbij. Wat zou het toch te beteekenen hebben, dacht hij. Eenigszins wantrouwig keek hij nog steeds naar Pieterman, op wiens zwarte loogen hij het toch niet al te best be grepen had. Voor de zekerheid kwam hij maar tiet al te dicht bij staan. Eindelijk deed de zwarte roetmop den zak open. Freddy moest op de teenen staan en zich wat uit trekken om den inhoud te kunnen zien. Plot seling veranderde zijn gezicht als van een regenbui tn een zonnestraal, want zie daar was de aardige krullenbol van WiniTe voor schijn gekomen. Met beide armen m de lucht zwaaiend en met allerlei dolle sprongen holde hij door de kamer van den eenen naar den anderen kant, luid roepend „mijn speelmakkertje mijn speelmakkertje f 1 Voor iemand het. kon voorzien klom hij. stel ie voor, bij Sint Nicolaas op schoot en nep tn verrukking uit „o heilige Nicolaas. ik dank u wel honderd duizend keer." In dei overmaat van zijn geluk kuste hij Sint Nicolaas op de beide handen. Dan rende hij naar Wim. die inmiddels heeïemaal uit den zak te voorschijn was gehaald. Z’n twee armpjes om Wim’s halsje s’aande. vroeg hij „wil je- wel altijd mijn speelmakkertje zijn Wimbegreep nog altijd niet, wat er om hem heen gebeurde. Hij stond daar midden m een

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1931 | | pagina 14