WENSCHT U EEN
IN EN OM ALKMAAR
T
Van Putten Oortmeijer
NAAR HET LAND VAN OVERZEE
Uit den Alkmaarschen Raad
m
I
au
WIJ BREIEN
I
A
BLADZIJDE 1
TWEEDEBLAD
WOENSDAG 23 DECEMBER 1931
TOOHKAMERS:
ink
I
n
JR.
25
z.
R. K. Vrouwenbond
STADSNIEUWS
De aanrijding op de Nieuwesloot
PROVINCIAAL-NIEUWS
Forto Stalenmeubelen
VERDRONKENOORD 30 - TEL. 658
i
Een ideëele taak voor onze
SCHRIJF- of TELMACHINE??
CYCLOSTYLE of ADRESSEERMACHINE??
Groote keuze uit 1ste klas merken
Volledige collectie
ALKMAAR
De volmaakte Hollandsche
Keukenmeid
Van Putten Oortmeyer
DEN HELDER
Juder»
i
ris.
2.65
ge-
p
Het nieuwe centraal station te Milaan.
4
1.00
1.00
035
O.iS
0.35
935
030
030
1.00
0.40
1*5
1.30
Thans nog lets over het departement van
den Burgemeester, die Algemeene Zaken,
Politie en Onderwijs beheert.
Het Wlt-Gele Kruis en de R.K. Kraam-
venorgsters„
repareeren
wollen
over
we
ver-
ir- en
con-
vóór
taling
voor
rente
n da-
==a
WtT-
DEN
IUk 30
r van
0.50
3.55
0.55
080
Ó.50
0.40
1.35
een
ge-
dat
be
en van
Bokke-
Juuue-
anaal-
over
sa-
Als de hoeveelheid critlek, welke een wet
houder te slikken krijgt, een maatstaf sou
rijn voor den omvang zijner werkzaamheden,
zou de nieuwe afdeellng .Kunstzaken den
X
2.70
2.70
2.70
2.10
2.10
2.50
age in
n aan
het
tegen
per
noemd
Naar we vernemen is de toestand van Jen
5-jarlgen Sw die gistermiddag werd overre
den, nog steeds zeer ernstig; van verbetering
valt niets te bespeuren.
t 10
spend
het bombastlsch-uiterlijke en voelt niets voor
ingehouden innerlijkheid. Maar hoe zullen wij
zoo'n kerkhof van Milaan naar waarde schat
ten? Daarvoor zou men zelf Italiaan moeten
zijn.
asphalteerlng betreft van Pater Nosterstraat,
Choorstraat, Rltsevoort en Boterstraat. Hoe
prachtig we het ook vinden, dat deze wegen,
vooral de drie eerste als hartaderen van ons
verkeer, gemoderniseerd worden, dit is een
uitgave die tot volgende, betere, jaren kan
verschoven worden. Te meer, daar, naar wij
tneenen, in zulke werken niet zoo heel veel
werkverschaffing voor eigen werkloozen zit.
Volledigheidshalve, al behoort het mis
schien niet bij dit hoofdstuk, zij hier mede
gedeeld, dat voorlooplg de Waagtorenklok
"s avonds nog niet verlicht zal worden, zoo-
dat de vrienden van den heer Govers in het
Oosten, maar moeten gissen hoe laat het is.
i
en repareeren alle
soorten wollen Wee
ding. kousen en sok
ken (ook de allerfijnste) Vraagt onze school-
kousen MET DUBBEL GEBREIDE KNIEEN
JAAP SNOR Den Helder. Zuldstraat 19
(Let op den gelen winkel). Voor Alkmaar:
J G. VERSPAANDONK. Hekelstraat 23.
Voor Schagen: C. DE MOEL, Noord.
Let op ons gepatenteerd fabrieksmerk.
Over .Onderwijs" spraken we reeds. Juist
daarvoor gaf de heer Vogelaar een aantal
'bezuinigingen aan, als minder boventallige
onderwijzers, wat lagere credleten voor leer
middelen en onderhoud der scholen, verhoo-
glng van den leeftijd der .aubsldlegevende"
kinderen op de bewaarscholen en».
Het antwoord was nog weinig positief: Veel
moest wachten op de totstandkoming van de
onderwijs-novelle Terpstra. Maar in het al
gemeen gaf de burgemeester als zijn meenlng
te kennen, dat, zoolang niet over de geheele
linie bezuinigd moest worden, van hem niet
het initiatief was te wachten, om speciaal
het onderwijs aan te tasten.
Een standpunt, dat we ons héél best kun
nen voorstellen van iemand, die zich met zoo
groote liefde aan het behartigen der on-
derwijsbelangen wijdt.
Bij politie of was het by volksgezond
heid? kwam ter sprake het groote aantal
„verloven" hier ter stede. Op zich zelf is
het al verkeerd, dat wij ’n twintig van der
gelijke inrichtingen méér bezitten, dan de
nieuwe drankwet ons toestaat. Het zal héél
lang duren, alvorens door het uitsterfsysteem
het maximum van 70 bereikt is.
Maar véél erger achten we het nog. dat
er steeds meer z.g. „bars" verrijzen. Het moge
dan grootsteedseh zijn, leder weldenkend
mensch zal het met ons betreuren, dat in
onze goede stad zooveel gelegenheden komen
waar de deugd van stadgenoot en buitenman
wordt belaagd.
Mét den heer Woldendorp vragen, neen
r
is een prachtKookboek
320 bladzijden Circa 800 recepten.
Prijs slechts 90 cent franco per post bij
vooruitbetaling f 1.05.
ALKMAAR
deugt
Het heeft wetnlg zin als leek o”er een der-
gelyke raming te gaan philooofeeren. Met
zekerheid kan niemand iets zeggen en de
eenige, die in ieder geval méér weet dan
leder ander, de inspecteur der belastingen,
heeft hier z’n gezaghebbend woord gespro
ken.
Maar zelfs als we aannemen, dat deze
ambtenaar niet te optimistisch is geweest,
blijven er, voor wie verder ziet dan komend
jaar alleen, nog zorgen genceg over. Het kan
toch niet uitblijven, dat in de jaren na *32
de belastingontvangsten geweldig zullen da
len. Zelfs al zou in den loop van volgend jaar
de toestand verbeteren, dan nog zou 1933
op een veel lager ontvangstcjjfer moeten
rekenen, omdat dan pas betaald wordt naar
de nu zoo zeer verminderde inkomens.
Bovendien zijn er nog de belastingen, die
bulten de schatting van den inspecteur val
len, zooals school- en marktgelden. Neem
die laatste b.v. eens. Hoe zullen die niet da
len als er minder vee en landbouwproducten
eangevoerd worden. Waarbij nog komt, de
mogelijkheid, dat we onze marktgelden wik-
en weegloonen om de markten hier te be
houden, zuilen moeten veiuagca.
Waarmee we maar zeggen willen, dat onze
flnancieele barometer nu nog wel op mooi
weer staat, doch neiging vertoont naar „ver
anderlijk” te schieten.
Gisteren hebben we betoogd, dat de flnan
cieele toestand van Alkmaar nog kerngezond
is, doch daarnaast onze bezorgdheid voor
de toekomst niet verzwegen.
Een en ander behoeft nog wel wat nadere
toelichting.
Het is inderdaad een buitengewoon ver
heugend verschijnsel, dat deze begrooting
sluitend gemaakt kon worden, zonder toe
passing van bijzonder ingrijpende maatrege
len, zooals belastlneverhooging, leegzuigen
van reservefondsen of besnoeiing tot op het
leien van anenei goede en nuttige geuiean-
telijke bemoeiingen
Dat aueen ai is bewijs genoeg voor de
soliede basis onder onze stedelijke geldmid
delen. Een vergelijking met de wanhoops
pogingen, welke sommige andere gemeenten
verrichten, om het evenwicht tusschen in
komsten en uitgaven te vinden, is wel leer
zaam, vooral voor de beroeps-zwartkijkers,
die in alle toonaarden en blijkbaar met iet
wat „Schadenfreude”, de flnancieele déb&cle
onze stad van de -aken uitschreeuwden.
Dat in een crisisjaar, a,s luol toen onge
twijfeld is, nog een batig saldo van ruim
anderhalve ton kon gekweekt worden, is
eveneens een symptoom van onze go-oe ge-
l^ndheld. t Klonk zóó ongelooflijk, dat de
heer Vogelaar zich liet verleiden tot een
later noacrujk teruggenomen uiting van
twijfel aan 's wethouders oprechtheid.
Met eenlgen angst had men zich ook af-
gevraRgd, of na de verlaging der electrlci-
tettspryzen en d? afschaffing der huur voor
gasmeters, de lichtbedryven nog wel langer
als melkkoetje zouden fungeeren. Maar ook
hier was het antwoord alleszins geruststel
lend. Er wak daar zoo’n mooie stille reserve
gekweekt, dat de gewone donaties dezer be
drijven aan de begiootlng gehandhaafd kon
den biyven.
Dit alles is dus heel mooi en voor het
oogenbllk gevoelen we ons buitengewoon
safe. Doch dit heele soiled, uitziende gebouw
is ópgetrokken op een fundeerlng, die de
proef der tijden nog niet doorstaan heeft.
We bedoelen, dat heel het bouwsel van onze
sluitende begrooting als een kaartenhuis in
elkaar stort, als ebiykt, dat de basis, de ra-
Verdronken Maandagavond kwam t
zoontje van den hter Zoetelief, die voor z’n
vader een boodsenap moest doen, niet thuis,
zoodat de ouders ongcrus' werden Ongeveer
half 11 ging de '.’ader naar de politie om
mededeeling te deer va:i de vern^ssing.
Toen bleek, dat et door een juffrouw om
7.15 uur aangifte vas gcaaan var een plons
en een geschreeuw Door de politie en een
burger is toen getocht, maar mets gevon
den. Na aangifte door den vader is men
weer gaan zoeken er. toen heeft men na
weinig tijd het iy» van den jongen en de
fiets opgehaald. Het knaapje was 10 jaar
oud.
Ook .Publieke Werken" kwam er dit Jaar
goedkoop af. Men versta ons niet verkeerd:
wjj bedoelen hiermee niet, dat P. W. zoo
goedkoop is, want dan zouden we gauw een
tegenspraak hooren van den heer Key sper.
Deze immers was maar zeer matig tevreden
met de z.l. te hooge ramingen van dezen
dienst. Hij kreeg daarbij steun van de op
positie, vooral natuurlijk van den heer Rin
gers. Deze deskundige wilde absoluut niet
aanvaarden het oordeel van een anderen des
kundige, den directeur van P. W.. dat som
mige bouwmaterialen meer neiging toonen
om in prijs te stijgen dan om te dalen.
Als de mannen uit het vak 't zóó oneens
ziln, zullen wij, arme leeken, maar eerbiedig
zwijgen.
Het verwonderde ons wel wat. dat zoo
weinig aanmerking we*d gemaakt op het
bestratlngspian, speciaal wat de voorgestelc»
Dat de nog pas opgerichte Vereeniglng van
het^WitGele Kruis hier ter stede, onder ae
energieke leiding van zijn eminenten voor
zitter Mr. Dr. Bromberg; niet werkeloos toe
ziet, zou men reeds al kunnen constatee-
ren uit dit feit alleen, dat voor genoemde
vereeniglng 1 Januari as. werkzaam zullen
zijn in t belang harer leden: een verloskun
dige, een wiJk-kr»amve-T)leeir'»er en twee
wijkverp!ee«nrters. Alleen dit reeds moest ten
gevolge hebben, dat het leden-aantal met
bet komende jaar hier ter stede zich ging
Ben der meest „beweegbare” deelen eener
begrooting is de post: subsidies. Vandaar
natuurlijk, dat in bezuinigingstyden daarop
Vooral de eerste aanval gericht wordt. Er
zijn dan altijd menschen, die met één pen-
nestreek alle gemeentelijke bijdragen aan
het particulier initiatief om hals willen bren
gen.
Wij kunnen voor dergeiyke .jilckslchtlose"
politiek maar heel weinig voelen. Natuurlijk,
vooral hier is uiterste waakzaamheid gebo
den, dat geen cent meer wordt uitgegeven
dan beslist noodig is.
Dat „noodige” moet voor elk geval op zich
zelf nauwkeurig gewikt en gewogen worden.
Er moet onderzocht worden, of de subsldie-
vragende instelling van groot maatschappe
lijk cultureel belang is voor de geheele ge
meenschap of althans een belangrijk deel
ervan.
Bovendien moet blijken, dat de burgerij, blij
kens naar Dydragea aan cue msteuuig, het
doel ervan op prijs weet te stellen. Terwijl
tenslotte zal moeten aangetoond worden dat
iedere gevraagde cent hard en hard noodig
is om bjj een allerzuinigst beheer rond te
komen.
■Wanneer aan dergelf’ke en wellicht nog
andere elschen voldaan wordt, kan en
mag zelfs in deze tijden geen surname gewei
gerd worden. Wie anders handelt, zou reeds
nu. maar zeker voor de toekomst, onbereken
bare schade toebrengen aan vitale belangen
der gemeenschap.
Hoe dom zou het b.v. niet zijn, om nu
subsidie te weigeren aan die vereenlgingen,
welke zorgen voor ziekenverpleging aan buis.
Of aan fondsen, die onbemiddelden in staat
stellen zich te verzekeren tegen ziekenhuis
kosten. Het bedrag dat zóó zou worden uit
gespaard, moest dubbel en dwars weer wor
den uitgegeven als extra bijdrage aan Maat
schappelijk Hulpbetoon!
Of echter de subsidie van 2800. die be
schikbaar werden gesteld voor kunst in den
meest uitgebreiden zin, aan de hier boven
djor ens genoemde normen voldoet, moeten
we vooralsnog betwijfelen.
Er is over dit onderwerp heel wat gepraat,
nog meer geschreven en gestookt. Men kent
de historie. Vorig jaar werd plotseling bij
motie het Stedelijk Muziekkorps ter dood
gebracht. Hierdoor kwam een bedrag van
2800 vrij, dat besteed zou mogen worden
voor kunstdoeleinden. Ruim 10 maanden
lang hcorde men niet óf en hoe over dit
Geld beschikt was. Totdat In de bladen het
(Slot.)
In een vorig artikel gaven we zoo In vo
gelvlucht een overzichtje van het meer po
litieke gedeelte der begrootlngsdebatten.
Vandaag zullen we het nu moeten hebben
over da verschillende posten zelf, al zal waar
schijnlijk blijken, dat ook daarbij het poli
tieke spook zoo nu en dan grijnzend om het
hoekje komt gluren.
Om eenige orde in den chaos van op- en
aanmerkingen te brengen, zullen we trachten
ze te groepeeren om den persoon der diverse
beheerders van departementen, te weten
Burgemeester en Wethouders.
Het is natuurlijk geen bewijs van onder
schatting voor het werk, dat de Burgemees
ter als hoofd van „Onderwijs" en „Openbare
Veiligheid" verricht, als we hier toch het
eerst onder handen nemen de afdeellng van
den hear Wettcrhof.
Het komt eenvoudig hierdoor, dat nu nog
meer dan ooit het geheele gemeentebeleid
beheerscht wordt coor den gaven. Holland-
schen gulden, zoodat flnancieele vraag
stukken ook telkens by andere hoofdstuk
ken een beslissende rol spelen.
Men schrijft ons:
De firma Verkade te Zaandam vertoonde
Maandagavond zijn bedrijfsfilm voor de leden
van dfn R.K. Vrouwenbond In den Schouw
burgzaal van het Gulden Vlies. De presiden
te, mej. Boom, opende deze bijeenkomst en
deelde de leden mede, dat den jaarlijkschen
feestavond zal gehouden worden op Vrijdag
15 Januari 1932, waarvoor het bekende en
gevierde gezelschap van Jan van Riemsdijk
Is geëngageerd. Verder deelde de presidente
mede, dat tot groote spijt van ’t bestuur,
de Kerstkrlbbe-actle niet is doorgegaan by
gebrek aan deelname; door het artikel van
den zeereerw. heer rector C. Vis In het N.-H.
Dagblad zullen de leden dit reeds weten.
Het was een genoegen voor de voorzitster
het woord te geven aan den heer Volkera,
vertegenwoordiger der Verkade-fabrieken,
nu de zaal tot in alle hoeken was gevuld met
huisvrouwen, die kwamen zien en luisteren
naar de fabricatie der producten, waarmee
zy dageiyks omgang hebben. In een 15 a 1600
M. lange film, verdeeld In 5 afd. kregen wij
de fabrieken, der firma Verkade te zien, 45
jaren geleden opgericht door dep heer E. J.
Verkade Sr. en begonnen met een brood
fabriek.
n 1890 werd een aanvang gemaakt met het
leveren van verpaklte koek, wat in dien tijd
een pionlersdaad was; in 1910 werd dé bis
cuitfabricatie ter hand genomen en In 1920
kwam de chocolade- en bonbonsfabriek tot
stand. De goed geoutlleerde fabrieken vol
doen aan alle moderne elschen var hygiëne
en ontspanning en de mooie film liet de 3
recreatiezalen zien, elk plaats biedende aan
350 meisjes, die daar in 't middaguur haar
brood kunnen op eten en tevens kunnen ge
nieten van radio en eigen bibliotheek.
Ter hunner ontspanning is een groote
speelplaats aangelegd met allerlei vermake-
lykheden. -
De byzondere aandacht werd gevraagd
voor het album waarmee in 1903 is begonnen
en Jaariyks in een andere vorm wordt uit
gegeven; hoeveel werk het Inruilen der
plaatjes geeft was op de film duidelijk te
zien.
In de pauze werden alle aanwezigen ge-
tracteerd op een kopje thee met Verkade
biscuit en by het slot va nden avond ont
ving een leder een blikje gemengde biscuits.
De presidente dankte dén vertegenwoor
diger der firma harteiyk voor alle genoegens
den leden bereid en wenschte de firma Ver
kade een goed succes.
De dom van Milaan.
Hoort dat er zoo niet een beetje by, dat Je
als goed onderlegd Italiërelziger moet schel
den op den dom van Milaan? Hoe dikwyis
heb 'k daarover al gelezen, dat de schry-
vers dit bouwwerk geringschattend een goed
gelukte koekenbakkerstaart noemen! Mis
schien niet ^le. Maar toch wil t my voor
komen, dat( Wet gekleed s'.aat, om dit pronk
stuk van louter wit marmer, uit honderden
pinakels ongebouwd, te klelneeren.
We zagen op het eind eener beschaduwde
straat er eerst één hoekje van: wonderlyk
filigraanwerk, geweven tegen de blauwe
middaglucht. En toen daarna eerst, langzaam
en geleldeiyk, den groei van het geweldige
gevaarte, tot zyn volle pracht ontplooid.
Juist scheen de namiddagzon op de eene zy-
de en den voorgevel. Het geheel veryide in
zyn weergalooze slankheid en fynheld, teer
en rag, ongeloofiyk blank tegen den blauwen
hemel. En daar de zon reeds begon te neigen,
had haar licht dien tooverachtlgen, warmen,
rooden toon gekregen, die over de dingen een
rozlgen schyn verbreidt. In dezen bloei van
het licht ontvouwde de architectuur haar
luister. Het was één en al kantwerk, ragfyn
en als een veryiend spinsel geweven. Die dom
bezit geen toren, die het geheel bestrykt.
maar in de plaats daarvan dan wel duizend
kleine torentjes, die alle zyn als leliestengels
en bloesemende staafjes. Zooals dat kantwerk
van nok en daklyst langs de lucht stond ult-
geiynd, was het van een onbsschryfeiyke
ijlheid en fynheld. Het zou een steenen hart
vermurwd hebben. En ofschoon Ik vast be
sloten was om *n goedgelukte koekenbakkers
taart in dit gevaarte te zien, werd Ik er door
ontroerd, zonder dat ik het wilde of wist, en
liét ik me niet dan met tegenzin meetronen
naar het inwendige, waar de zon niet was
en alles In een geheimzinnig duister verzonk
achter den kleurenbloei der 16e-eeuwsche ra
men.
wy daalden er in de krypte af. om in een
kapel met zilveren zoldering, en neergelegd in
een zilveren sarcofaag, het gebeente te zien
van den H. Carolus Borromaeus, dat daar
rust in volledig ornaat, met goudbestlksels
en ryk gesierd met juweelen. Zoo wordt dit
gebeente ook nog. met het bruingeworden
doodshoofd en de witte tanden In de kaak,
onj de zooveel jaar in processie door den
dom gedragen. Pompeuze en barokke heill-
genvereering, waarvan men in Italië houdt.
Kerken als deze, die de glorie verkoiihigt
van St. Ambrosius, en waaraan de kunste
naars van een geloovig en ryk volk heele
eeuwen bouwden, zyn gewoonlyk ook niet
arm aan merkwaardigheden.
Ook deze heeft haar byzonder-vereerd ge
nadebeeld. dat zich bevindt in den omgang
achter het hoogaltaar, en waar een menigte
van kleine kaarsen en lampjes stond te bran
den. Aan een ander Madonna-beeld, wier ge
schilderd paneel achter glas geborgen stond,
was onlangs nog een halssnoer vereerd van
onschatbare waarde, aan Maria vereerd uit
dankbaarheid voor de genezing van een ziek
kind. Tot de merkwaardigheden van den dom
behooren verder de drie ontzagiyke gebrand
schilderde vensters achter het hoogaltaar,
die het heele oude en nieuwe testament In
kleine tafereeltjes bevatten, en niet min
der de nieuwe deur van den dom, In brons
gedreven: een kunstenaarswerk van onzeg
bare schoonheid, eerst in deze laatste Jaren
aldaar aangebracht. Maar de grootste schat
van den dom van Milaan is de kostbare re
liek die boven het altaar bewaard wordt, in
gesloten In het hooge gewelf, waar zy veilig
is voor elke aanranding, n.l. een der drie
nagels waarmee de HeMand aan het Kruis
werd vastgehecht.
Op den derden dag van Mei wordt leder
jaar een feest gevierd, waarby deze reliek op
plechtige en eigenaardige wyze wordt ver
eerd. Dan daalt de H. Nagel uit het gewei!
af, gedragen op een houten wolk, die daartoe
bijzonder bestemd is, en wordt dan zoo op het
altaar neergebracht en ter vereertng uitge-
steld. Ook deze steenen kathedralen leven
hun eigenaardig leven, en hoe meer er over
bleef van de primitiefheid der vroom-geloo-
vige middeleeuwen, hoe meer hun zielen ons
ontroeren In dezen nuchteren, door het ratio
nalisme zoo bedorven tyd.
!T Bonsema niet tverbelasten.
Je weten echter beter en zullen de wei
nige opmerkingen, welke de jeugdige wet
houder der bedryven te beantwoorden kreeg,
eerder toeschryven aan vrywel algemeene
tevredenheid met zyn beleid.
Ontevreden was biykbaar alleen de heer
StoutjesdUk. Deze had als rasecht Alk-
maarsch winkelier, er zich aan geërgerd,
dat benoodlgdheden voor het gasbedryf bui
ten Alkmaar gekocht werden, wy gaan hier
in een heel stuk met hem mee. Indien eenigs-
zlns mogeiyk behoort een gemeentebedryf
winkeliers en industrleelen uit de stad zelf
te begunstigen.
Waar wy echter sterk tegen protesteeren
willen, Is het feit, dat een verdlensteiyk
hoofdambten, zonder eenlgen schyn van be-
wys ervan beschuldigd wordt, zich privé met
handelszaken te bemoeien, wy zeggen: zon
der eenig bewijs, want de heer Stoutjesdyk
zal toch zelf aan de geheimzinnige foto, wel
ke circuleerde, wel geen overtuigingskracht
toekennen.
Als deze afgevaardigde z’n beschuldiging
niet beterkan staven, verwachten we van
hem, dien we als eerlijk mensch kennen, dat
hy z’n openiyk geulte aantyglng ook in t
openbaar zal intrekken.
mlng der te ontvangen belastinjsn, niet
Ook nu weer Is wethouder v. Slingerland
het „enfant chéri", het verwende kindje van
den Raad gebleken. Wat hy doet la altyd
goed; wat hy zegt, wordt door ieder ge
apprecieerd.
Het beetje critlek dat hem aanging, kwam
n.b. nog wel van zyn grootsten vriend in
dén Raad, den heer Govers. Deze land-
kundige sputtert nu al een jaar lang tegen
de grondaankoopen door de gemeente. Het
is altyd veer en veel te duur. Wonderlyk is
het, daarby op te merken, hoe onze nestor
het geheele kadaster der omgeving in zyn
hoofd heeft. Van iedere kavel land weet hy,
of Jansen, Pietersen of Klaasen de eigenaar
is, voor welken prys die bezitter het voor
tientallen Jaren gekocht heeft, of van welke
achternicht het geërfd is. Eén ding vergeet
hij echter wel eens: dat een gemeente om
een begeerden weg of uitbreiding te verkry-
gen. wel eens meer betalen moet, dan dé
bedryfswaarde als wei- of bouwland. Wel
licht is naast zyn bekende zuinigheid, dit
de oorzaak van zyn voortdurende critlek.
Als wethouder van het Sportpark had de
heer v. Slingerland even een moeiiyk oogen-
blikje. Niet, toen hy werd aangevallen over
het toelaten van Sarrasanl. Per saldo bracht
dit een bedrag van 600 In het gemeente-
laatje, zonder dat ons mooie Sportpark biy-
vende schade ondervond.
Neen, het was een meer principleele kwes
tie. Van Chrlsteiyke zijde werd nJ. voor
gesteld de motorraces te verbieden. Al kon
in dezen vorm de motie geen effect sorteeren.
omdat de gemeente moeiiyk de races zelf
kan verbieden wel natuurlijk kan ze wei
geren het Sportpark er voor te verhuren
had deze zaak een heel ernstlgen kant. De
motorraces brengen zonder twijfel gevaar
mee voor ongelukken, naar in de practyk
gebleken is, méér dan iedere andere, hier
beoefende, sport. Daartegenover staat, dat
ze druk bezocht worden, een bron van inkom
sten dus zyn voor de gemeente en vele in
gezetenen in de stad.
Wat moet nu het zwaarst wegen?
Dit is een gewetensvraag, waarop niet zóo
gemakkelijk een antwoord te geven is. Acht
men de kans op ongelukken zóó groot, dat
hier gesproken moet worden van het moed
willig in gevaar brengen van leven en ge
zondheid. dan is, ondanks alle flnancieele
overwegingen, het eenige antwoord: ophou
den ermee.
Meent men echter, datongelukken niet
onafscheidelijk aan deze sport vastzitten,
doch alleen voortkomen uit abnormale om
standigheden als: onvoorzichtig ryden, slech
te baangedeelten e.d., dan zal het geldelyke
argument een woordje mogen meespreken en
zou het verbieden dezer wedstryden geen
goede politiek zyn.
Hoewel deze races ons persoonlijk niet
sympathiek zyn, gelooven we dat 's Raads
meerderheid door de laatste redeneering te
aanvaarden, den voorzlchtigen weg bewan
deld heeft.
Rondgang door Milaan
Wie Milaan van vroeger kent, staat verrast
by den aanbllk van het nieuwe station. Is me
dit grootsch en weelderig en ryk opgezet! Een
Babylonische temjjel, waarby we herinnerd
worden aan het Paleis van Justitie te Brussel
Maar dit hier Is heel in Wit marmer en
blinkt op het oogenbllk nog in al den glans
van zyn ^nieuwheid.
Het ügt achter het vroegere station, en dus
even wat verder van de stad af. Het oude
wordt afgebroken, dan zal In de plaats daar
van een groot plein den toegang tot de stad
venraaien. Zeer zeker Is de opzet van het ge
heel, dat hier den vreemden bezoeker aan
stonds een hoog denkbeeld bygebracht worde
van de grootheid van het nieuwe Italië. Het
is als een zegeteeken opgericht voor het
triomfeerend fascistisch regiem. Met groote
trappen daalt men er af in de eerste hal.
en het station van Antwerpen is er niets by!
Dan betreedt men een tweede hal, hoogge
bouwd als een kerk, en even prachtig: en hier
rijden autos en wagens binnen, zooals men
tot nu toe alleen maar kende b‘J een schouw-
burggebouw. By de ingangspoorten staan
twee reusachtige pylenbundels, de „fasces'
der oude Romeinen, die door Mussolini als
symbool gekozen zijn voor het ryk zUner
schepping.
Terwyi al het andere straalt van witheld,
zijn deze pyibundels uit een brandend-geel
marmer gebeeldhouwd. Wanneer we nu bui
ten "t gebouw naar zyn hoogen gevel opzien
gepaarde zuilen, die 'n geweldige fries dra
gen, met daarboven op de hoeken twee ge
vleugelde rossen, door symbolische figuren
by den toom geleid laat onze gids niet na
rarer ons van op de hoogte te brengen, dat
het geheel, d.wx. het gebouw zelf en he:
nieuwe emplacement, de som van drie mll-
llarden heeft gekost. Maar het doel is be
reikt: de vreemde bezoeker staat vol verbluf-
fing op te zien naar deze „porta dTtalla”.
En nu rijder» we aanstonds naar het kerk
hof. dat niet bulten de stad ligt: het be
hoort tot de bezienswaardigheden der stad,
evengoed als het Sforza-paleis en de be
faamde dom.
Maar wat gaat de bezoeker, die voor het
eerst In Italië komt, van dezen doodenakker
denken?.... Ik vraag me zelf af, wat ik
u daarvan zeggen kan.
Het is Je reinste kerm!» der ydelheid.
Onze gids noemt dit dan ook: het schit
terendste der wereld. Maar te Genua gaat
men er eveneens trotsch op, het mooiste
kerkhof te bezitten. Prachtig zyn ze beide
Maar het zyn geen doodenakkers naar on
zen geest, naar onzen smaak en naar ons ge
voel. Hier heerscht een lawaaierigheid van
uiteriykheden, waarby ons de haren te berge
ryzen. Stel u honderden van enorme stand
beelden en kapellen voor, in marmer en in
brons, met levensgroote en nog veel graotere
figuren. Engelen en sfinxen, nabootsing der
gestorvenen, symbolische gestalten en em
blemen. Alles is hier even reusachtig, var
afmetingen en van vormen, en telkens gooit
de gids, die er alles van weet, heele mllll-
oenen van lires tusschen zjjn verklaringen
door.
„Is dit een Roomsch kerkhol?” vraag ik
hem.
„31, si. signore,” zegt hU; andersdenkenden,
de Joden b.v., hebben hun eigen afdeellng.
Maar het kruis is verre van het algemeen
en allesbeheerschend symbool. Christus deelt
er het ryk met lk-weet-niet-wie al niet. Zeker
spreekt uit vele steenen en monumenten het
geloof In de eeuwigheid en een toekomstig
weerzien. Maar het is toch vooral een uit
stalling van romantische smart. Het is een
wanhopig worstelen tegen den dood na het
verschelden, en een wil, hartstochtelyk en
toomelcos, om iets te biyven in het land der
levenden, om niet geheel uitgeschakeld te
zyn. Alles minder dan berusting en vrede,
hetgeen den schoonen stempel drukt op onze
eenvoudige begraafplaatsen; de Dultscner
spreekt dan ook van „Friedhof", vrede-hof.
Maar hier kan het u voorkomen alsof de
dooden hier den vrede niet vinden zullen,
om het vertoon en het spektakel dat er boven
op hun graven gemaakt wordt.
Men zou een boek kunnen schryven over
dit kerkhof alleen al. De foto's der verschil
lende grafmonumenten zyn te koop by den
Ingang, alsof het een museum was. Er zyn
dan ook heel merkwaardige stukken daar
onder. Ik zag nog maar één uitgesproken
modern werk, dat onze gids ons aanwees met
mlspryzen. De Italiaan houdt vooral veel van
de vereeniglng
gebrelden staf
werksters als
verloskundige
wykkraamverpleeFSter Zr. Koop-nen geTplo-
meerde wykverpleegsters Zr. Baltus en Zr.
Trompetter en de gedlplom. krnamve-ro-g-
sters die hiertoe speciaal in bedoelden cur
sus worden opgeleid.
Het vorig jaar werd deze cursus tngeset
met pl.m. 15 candldaten. Dit laar moet dit
aantal verdubbeld worden. Kathol’eke meis
jes. hier wacht u een Ideëele taak: hfar
wenkt u een wyd, open en vruchtbaar veld
van actie, waaroo zU a»n n's’techanplj en
hnl-oezln onschatbare diensten kunt be
wijzen!
Geeft u zoo spoedig mogelilk h'e-voor op
aan Gedelegeerde van het Wlt-Gele Kruis:
Mevr. v. d. Weyst. Kennemers’neel 13.
Rector C. VIS. Alg. Adviseur.
verdubbelen. Wie toch zou tegen de geringe
contributie van f 1, f 2, f 3 per jaar niet
willen genieten van de voordeelen. die deze
vier verplegende krachten aan het gezin
kunnen beden?
Welnu, verreweg het edelste en het meest
verdlensteiyke onderdeel van wykverpleging,
die het W. G. Kruis hier behartigt, is de
zorg voor moeder en kind of de 1-g. wijk-
kraamverpleglng, welke omvat:
1. De bescherming der moeder gedurende
de zwangerschap, tijdens de bevalling en
gedurende den kraambed-tüd.
2. De bescherming van het kind van af
de geboorte tot en met den schoolplichtigen
leeftyd.
Dat dit geen overdreven zorg ia, moge
binken uit de volgende korte cyfers:
Wist gy. lezer, dat alleen in het Bisdom
Haarlem, jaariyks:
Meer dan 500 kinderen uit katholieke
ouders éood reboren »-o^<!en:
meer dan 200 k»»h'',,~,'e t''nde-rn sterven
voor ze drie daren, meer dan 300 voor Be
een week oud zijn
meer dan 60 katholieke moeders aan het
gezin ontrukt worden alleen tengevolge van
zw-o-e-sch-’' en bevalling?
Welnu het W. G. Kruis wil de Jonge
moeder een zedeiyken steun bieden, opdat
zy biymoedlg haar verheven taak in dienst
van het groetende leven ral vervullen; haar
sterken tegen den schandeiyken invloed der
nleuw-malthuslaansche propaganda Het wil
door een hygiënische verpleging gedurende
den kraambedtyd, door doelmatige voedingen
voorgeschrev^n rust het volledig herstel der
kraamvrouw bevorderen en zoo de moeder
In staat stellen om zonder schade voor haar
gezondheid aan de hooue eischen. welke
elke zwangerschap en bevalling aan de vrouw
stelt, te kunnen voldoen. Verder beoogt het
W. G K vooral de natuuriyke voeding te
bevorderen
Om dit doel te bereiken beschikt genoem-
hler ter stede over een uit-
van verpleegsters en mede-
daar zyn: de gediplomeerde
de Veer, gediplomeerde
bericht verscheen, dat B. en W. aan het
bekende Comité voor Tooneelvoorstellingen
1000 hadden toegezegd, waartegenover
stond, dat dit comité goedkoopere rangen
zou instellen en bovendien een z.g. volks
voorstelling zou organiseeren.
Toen kwamen de poppen aan t dansen.
Van zekere zyde werd geweldig geageerd, en
niemand scheen tevreden. Men verweet B.
en W„ dat zy eigenmachtig waren te werk
gegaan en den Raad hadden gepasseerd. Er
werd zelfs een verontwaardigde motie van
wantrouwen geboren, die echter naar wy
tneenen, zeer gelukkig werd afgestemd.
Ook wy willen wel toegeven, dat het wat
eleganter ware geweest van het college, wan
neer het den Raad vooraf van z’n voorne
men verwittigd had.
Doch naar ons gezien der zaak was het
ongetwyteld de beuoeang van d n lAer v.
Drunen, voorsteller der motie, dat B. en W.
hier de beslissing In handen zouden houden.
Zoo heeft ook het college, speciaal de Bur
gemeester, het opgevat.
Aan dit reeds toegekend subsidie was dus
niets meer te veranderen.
Iets anders was echter, of ook voor 1932
de 2800 gulden beschikbaar moesten gesteld
worden. De heer Keesom meende van niet,
en wy mét hem. Hoe hoog we ook uitingen
van ware kunst waardeeren, het iykt ons
nu niet de tyd om daarvoor gemeenteiyk
geld uit te geven.
Doéh de meerderheid heeft anders gewild
en het voorgestelde bedrag gevoteerd. Hler-
by werden we tevens verrykt met een nieuwe
raadscommissie, die voor Kunstzaken. Wel
ke wethouder voorzitter wordt, weten we
niet al geven we den heer Bonsema een goe
de kans. Deze heeft immers by een vorige
begrooting door z’n gevleugelde woorden
,KHas weet het beter" z’n groote tooneel-
kennls overtuigend gedemonstreerd.
eischen we, dat tegen dit euvel krachtige
maatregelen worden genomen.
Het zou verleldeiyk zyn. om nog wat na
te praten over de lydénsge-chled’nis van on
ze zwemschool of over dé ietwat naïeve
vraag van mr. Lange.eid 'anders toch heugen
geen ds. Llngbeek!) om 'n zachten drang op
de religieuze orden, om lets van de salaris
sen in de gemeentekas te storten.
Maar we moeten nu eenmaal met de wer-
keiykhetd rekening houden. Het politiek op-
nemlngsvermogen van den lezer is als elas
tiek: het Is zeer rekbaar, maar eens is er
toch een grens. Die grens is door ongeveer
4 pagina’s raadsverslag en 9 kolom overzicht
al heel dicht benaderd.
Wy zullen dus moeten eindigen, maar vra
gen eerst nog even het woord voor een per
soonlijk feit.
De naam van ons blad Is in de debatten
nog al eens genoemd. Dat verheugt ons na
tuurlijk. want het is een bewys, dat er aan
dacht geschonken wordt aan hetgeen we
schreven.
De gewone verontschuldiging, dat men in
den Raad niemand mag aanvallen, die zich
daar niet verdedigen kan, geldt voor ons
niet, want al moeten we aan de perstafel
zwygen, ons staan andere middelen ter ver
dediging ten dienste.
Eerst dan even een woordje tot den heer
Sietsma.
Deze had tegenspraak ontdekt tusschen
onze le pagina, waar de socialisten werden
aangevallen en de 5de, waar de samenwer
king met rood verdedigd werd.
Dit werd in een bevriend orgaan nog even
aangedikt en ons verweten, dat we den heer
Westerhof ophemelen en al zyn daden ver
heerlijken.
Wie zoo redeneert moet toch wel opzette-
lyk verkeerd willen zien. Er is niet de minste
tegenspraak, want we zijn ons nooit bewust
geweest, dat we op die 5de pagina ébeter lezen,
mynheer Sietsma. we hebben geen 5de pa
gina; U bedoelt zeker de le pagina van het
2de blad Vaar gewoonlyk de raadsbeschou-
wlnxen staan) ook maar ooit socialt’tische
leerstellingen verdedigd of vergoeiykt heb
ben. Die worden daar evengoed als op pa
gina 1 ten scherpste bestreden.
Verwar toch niet een samenwerken op be
paalde praktische punten geen specifiek
socialistische met het overnemen van leer
stellingen. Zyn b.v. in Amsterdam mr. Hom
me minder katholiek, of de heer Ketelaar
minder vryzinnig-democraat, omdat ze op
een bepaald program samen met rood re-
geeren?
Dat we alles, wat de heer Westerhof zegt
of doet, ophemelen, Is al even dwaas. Er zou
een kleine bloemlezing zyn samen te stel
len, van wat we tegen hem schreven.
Maar we behouden ons het recht voor, om.
ook wat een principleele tegenstander goed
doet, open en eeriyk goed te noemen.
Dan nog iets tot den heer Vogelaar. On
bedoeld waarsrhyniyk, heelt hy den Indruk
gewekt, alsof we ons In de verkiezingen aan
letterdieverij zouden schuldig gemaakt heb
ben.
Hy vertelde n.l. dat wy een artikeltje van
hem overnamen, en Inplaatst van; stemt
Ringers, er onder plaatsten; „Stemt no. I
van Hjrt 2”.
Aangezien het plegen van plagiaat een der
ergste journalistieke zonden is, stellen we
er prys o, de juiste toedracht der zaak even
te releveeren.
In het C. H. verklezlngsorgaan stond
artlkrltje over „Beginselen, óók ir. de
meentepoiitiek.’’ Daarin werd betoogd,
ook by het be turen van een gemeente
ginselvragen een rol sjoelen en speciaal werd
gewezen op de debatten In onzen Raad
gehuwde ambtenaressen en onwettige
menlevlngen.
Dit stukje, dat geheel onze meenlng
dit punt weergaf, namen we over, doch
schreven er boven;
„Het gebeurt niet dikwyi» dat we met
volle instemming een artikeltje kunnen
ovemtmen uit een verkiozlngsblaadje van
een der „vyandeiyke" partijen.
Juist om het uitzonderlyke, Is het ons
daarom zoo’n groot genoegen dat we hier
onder Bunnen laten volgen een stukje door
J. V.(ogelaar) geschreven in „Christeiyk-
Historische Unie".
Onze lezers zullen er uit zien, dat
noemd raadslid precies hetzelfde stand
punt Inneemt, ais wy in ons laatste raads-
overzicht over deze kwestie ontwikkelden."
Dat we de verdediging van die heilige be
ginselen toch maar liever toevertrouwden
aan onze eigen mensenen. zal de heer Vo
gelaar zich wel kunnen indenken.
Vandaar on« advies;
,,Wie er van verzekerd wil zijn dat in de
toekomst dergelyke principleele zaken vol
gens onze Katholieke beginselen worden
opgelost, make de katholieke raadsfractie
zoo ster’.: mogeiyk.”
Dat dit advies docr zoo velen is opgevolgd,
en dat de R. K. fractie versterkt uit den
stryd is gekomen, zal tot gelukkig gevolg
hebben, dat de beginselen, waarvoor ook
de heer Vogelaar streed, In ons stadsbestuur
steeds meer tot gelding zullen komen.