WENSCHT U EEN IN EN OM ALKMAAR T Van Putten Oortmeijer NAAR HET LAND VAN OVERZEE Uit den Alkmaarschen Raad m I au WIJ BREIEN I A BLADZIJDE 1 TWEEDEBLAD WOENSDAG 23 DECEMBER 1931 TOOHKAMERS: ink I n JR. 25 z. R. K. Vrouwenbond STADSNIEUWS De aanrijding op de Nieuwesloot PROVINCIAAL-NIEUWS Forto Stalenmeubelen VERDRONKENOORD 30 - TEL. 658 i Een ideëele taak voor onze SCHRIJF- of TELMACHINE?? CYCLOSTYLE of ADRESSEERMACHINE?? Groote keuze uit 1ste klas merken Volledige collectie ALKMAAR De volmaakte Hollandsche Keukenmeid Van Putten Oortmeyer DEN HELDER Juder» i ris. 2.65 ge- p Het nieuwe centraal station te Milaan. 4 1.00 1.00 035 O.iS 0.35 935 030 030 1.00 0.40 1*5 1.30 Thans nog lets over het departement van den Burgemeester, die Algemeene Zaken, Politie en Onderwijs beheert. Het Wlt-Gele Kruis en de R.K. Kraam- venorgsters„ repareeren wollen over we ver- ir- en con- vóór taling voor rente n da- ==a WtT- DEN IUk 30 r van 0.50 3.55 0.55 080 Ó.50 0.40 1.35 een ge- dat be en van Bokke- Juuue- anaal- over sa- Als de hoeveelheid critlek, welke een wet houder te slikken krijgt, een maatstaf sou rijn voor den omvang zijner werkzaamheden, zou de nieuwe afdeellng .Kunstzaken den X 2.70 2.70 2.70 2.10 2.10 2.50 age in n aan het tegen per noemd Naar we vernemen is de toestand van Jen 5-jarlgen Sw die gistermiddag werd overre den, nog steeds zeer ernstig; van verbetering valt niets te bespeuren. t 10 spend het bombastlsch-uiterlijke en voelt niets voor ingehouden innerlijkheid. Maar hoe zullen wij zoo'n kerkhof van Milaan naar waarde schat ten? Daarvoor zou men zelf Italiaan moeten zijn. asphalteerlng betreft van Pater Nosterstraat, Choorstraat, Rltsevoort en Boterstraat. Hoe prachtig we het ook vinden, dat deze wegen, vooral de drie eerste als hartaderen van ons verkeer, gemoderniseerd worden, dit is een uitgave die tot volgende, betere, jaren kan verschoven worden. Te meer, daar, naar wij tneenen, in zulke werken niet zoo heel veel werkverschaffing voor eigen werkloozen zit. Volledigheidshalve, al behoort het mis schien niet bij dit hoofdstuk, zij hier mede gedeeld, dat voorlooplg de Waagtorenklok "s avonds nog niet verlicht zal worden, zoo- dat de vrienden van den heer Govers in het Oosten, maar moeten gissen hoe laat het is. i en repareeren alle soorten wollen Wee ding. kousen en sok ken (ook de allerfijnste) Vraagt onze school- kousen MET DUBBEL GEBREIDE KNIEEN JAAP SNOR Den Helder. Zuldstraat 19 (Let op den gelen winkel). Voor Alkmaar: J G. VERSPAANDONK. Hekelstraat 23. Voor Schagen: C. DE MOEL, Noord. Let op ons gepatenteerd fabrieksmerk. Over .Onderwijs" spraken we reeds. Juist daarvoor gaf de heer Vogelaar een aantal 'bezuinigingen aan, als minder boventallige onderwijzers, wat lagere credleten voor leer middelen en onderhoud der scholen, verhoo- glng van den leeftijd der .aubsldlegevende" kinderen op de bewaarscholen en». Het antwoord was nog weinig positief: Veel moest wachten op de totstandkoming van de onderwijs-novelle Terpstra. Maar in het al gemeen gaf de burgemeester als zijn meenlng te kennen, dat, zoolang niet over de geheele linie bezuinigd moest worden, van hem niet het initiatief was te wachten, om speciaal het onderwijs aan te tasten. Een standpunt, dat we ons héél best kun nen voorstellen van iemand, die zich met zoo groote liefde aan het behartigen der on- derwijsbelangen wijdt. Bij politie of was het by volksgezond heid? kwam ter sprake het groote aantal „verloven" hier ter stede. Op zich zelf is het al verkeerd, dat wij ’n twintig van der gelijke inrichtingen méér bezitten, dan de nieuwe drankwet ons toestaat. Het zal héél lang duren, alvorens door het uitsterfsysteem het maximum van 70 bereikt is. Maar véél erger achten we het nog. dat er steeds meer z.g. „bars" verrijzen. Het moge dan grootsteedseh zijn, leder weldenkend mensch zal het met ons betreuren, dat in onze goede stad zooveel gelegenheden komen waar de deugd van stadgenoot en buitenman wordt belaagd. Mét den heer Woldendorp vragen, neen r is een prachtKookboek 320 bladzijden Circa 800 recepten. Prijs slechts 90 cent franco per post bij vooruitbetaling f 1.05. ALKMAAR deugt Het heeft wetnlg zin als leek o”er een der- gelyke raming te gaan philooofeeren. Met zekerheid kan niemand iets zeggen en de eenige, die in ieder geval méér weet dan leder ander, de inspecteur der belastingen, heeft hier z’n gezaghebbend woord gespro ken. Maar zelfs als we aannemen, dat deze ambtenaar niet te optimistisch is geweest, blijven er, voor wie verder ziet dan komend jaar alleen, nog zorgen genceg over. Het kan toch niet uitblijven, dat in de jaren na *32 de belastingontvangsten geweldig zullen da len. Zelfs al zou in den loop van volgend jaar de toestand verbeteren, dan nog zou 1933 op een veel lager ontvangstcjjfer moeten rekenen, omdat dan pas betaald wordt naar de nu zoo zeer verminderde inkomens. Bovendien zijn er nog de belastingen, die bulten de schatting van den inspecteur val len, zooals school- en marktgelden. Neem die laatste b.v. eens. Hoe zullen die niet da len als er minder vee en landbouwproducten eangevoerd worden. Waarbij nog komt, de mogelijkheid, dat we onze marktgelden wik- en weegloonen om de markten hier te be houden, zuilen moeten veiuagca. Waarmee we maar zeggen willen, dat onze flnancieele barometer nu nog wel op mooi weer staat, doch neiging vertoont naar „ver anderlijk” te schieten. Gisteren hebben we betoogd, dat de flnan cieele toestand van Alkmaar nog kerngezond is, doch daarnaast onze bezorgdheid voor de toekomst niet verzwegen. Een en ander behoeft nog wel wat nadere toelichting. Het is inderdaad een buitengewoon ver heugend verschijnsel, dat deze begrooting sluitend gemaakt kon worden, zonder toe passing van bijzonder ingrijpende maatrege len, zooals belastlneverhooging, leegzuigen van reservefondsen of besnoeiing tot op het leien van anenei goede en nuttige geuiean- telijke bemoeiingen Dat aueen ai is bewijs genoeg voor de soliede basis onder onze stedelijke geldmid delen. Een vergelijking met de wanhoops pogingen, welke sommige andere gemeenten verrichten, om het evenwicht tusschen in komsten en uitgaven te vinden, is wel leer zaam, vooral voor de beroeps-zwartkijkers, die in alle toonaarden en blijkbaar met iet wat „Schadenfreude”, de flnancieele déb&cle onze stad van de -aken uitschreeuwden. Dat in een crisisjaar, a,s luol toen onge twijfeld is, nog een batig saldo van ruim anderhalve ton kon gekweekt worden, is eveneens een symptoom van onze go-oe ge- l^ndheld. t Klonk zóó ongelooflijk, dat de heer Vogelaar zich liet verleiden tot een later noacrujk teruggenomen uiting van twijfel aan 's wethouders oprechtheid. Met eenlgen angst had men zich ook af- gevraRgd, of na de verlaging der electrlci- tettspryzen en d? afschaffing der huur voor gasmeters, de lichtbedryven nog wel langer als melkkoetje zouden fungeeren. Maar ook hier was het antwoord alleszins geruststel lend. Er wak daar zoo’n mooie stille reserve gekweekt, dat de gewone donaties dezer be drijven aan de begiootlng gehandhaafd kon den biyven. Dit alles is dus heel mooi en voor het oogenbllk gevoelen we ons buitengewoon safe. Doch dit heele soiled, uitziende gebouw is ópgetrokken op een fundeerlng, die de proef der tijden nog niet doorstaan heeft. We bedoelen, dat heel het bouwsel van onze sluitende begrooting als een kaartenhuis in elkaar stort, als ebiykt, dat de basis, de ra- Verdronken Maandagavond kwam t zoontje van den hter Zoetelief, die voor z’n vader een boodsenap moest doen, niet thuis, zoodat de ouders ongcrus' werden Ongeveer half 11 ging de '.’ader naar de politie om mededeeling te deer va:i de vern^ssing. Toen bleek, dat et door een juffrouw om 7.15 uur aangifte vas gcaaan var een plons en een geschreeuw Door de politie en een burger is toen getocht, maar mets gevon den. Na aangifte door den vader is men weer gaan zoeken er. toen heeft men na weinig tijd het iy» van den jongen en de fiets opgehaald. Het knaapje was 10 jaar oud. Ook .Publieke Werken" kwam er dit Jaar goedkoop af. Men versta ons niet verkeerd: wjj bedoelen hiermee niet, dat P. W. zoo goedkoop is, want dan zouden we gauw een tegenspraak hooren van den heer Key sper. Deze immers was maar zeer matig tevreden met de z.l. te hooge ramingen van dezen dienst. Hij kreeg daarbij steun van de op positie, vooral natuurlijk van den heer Rin gers. Deze deskundige wilde absoluut niet aanvaarden het oordeel van een anderen des kundige, den directeur van P. W.. dat som mige bouwmaterialen meer neiging toonen om in prijs te stijgen dan om te dalen. Als de mannen uit het vak 't zóó oneens ziln, zullen wij, arme leeken, maar eerbiedig zwijgen. Het verwonderde ons wel wat. dat zoo weinig aanmerking we*d gemaakt op het bestratlngspian, speciaal wat de voorgestelc» Dat de nog pas opgerichte Vereeniglng van het^WitGele Kruis hier ter stede, onder ae energieke leiding van zijn eminenten voor zitter Mr. Dr. Bromberg; niet werkeloos toe ziet, zou men reeds al kunnen constatee- ren uit dit feit alleen, dat voor genoemde vereeniglng 1 Januari as. werkzaam zullen zijn in t belang harer leden: een verloskun dige, een wiJk-kr»amve-T)leeir'»er en twee wijkverp!ee«nrters. Alleen dit reeds moest ten gevolge hebben, dat het leden-aantal met bet komende jaar hier ter stede zich ging Ben der meest „beweegbare” deelen eener begrooting is de post: subsidies. Vandaar natuurlijk, dat in bezuinigingstyden daarop Vooral de eerste aanval gericht wordt. Er zijn dan altijd menschen, die met één pen- nestreek alle gemeentelijke bijdragen aan het particulier initiatief om hals willen bren gen. Wij kunnen voor dergeiyke .jilckslchtlose" politiek maar heel weinig voelen. Natuurlijk, vooral hier is uiterste waakzaamheid gebo den, dat geen cent meer wordt uitgegeven dan beslist noodig is. Dat „noodige” moet voor elk geval op zich zelf nauwkeurig gewikt en gewogen worden. Er moet onderzocht worden, of de subsldie- vragende instelling van groot maatschappe lijk cultureel belang is voor de geheele ge meenschap of althans een belangrijk deel ervan. Bovendien moet blijken, dat de burgerij, blij kens naar Dydragea aan cue msteuuig, het doel ervan op prijs weet te stellen. Terwijl tenslotte zal moeten aangetoond worden dat iedere gevraagde cent hard en hard noodig is om bjj een allerzuinigst beheer rond te komen. ■Wanneer aan dergelf’ke en wellicht nog andere elschen voldaan wordt, kan en mag zelfs in deze tijden geen surname gewei gerd worden. Wie anders handelt, zou reeds nu. maar zeker voor de toekomst, onbereken bare schade toebrengen aan vitale belangen der gemeenschap. Hoe dom zou het b.v. niet zijn, om nu subsidie te weigeren aan die vereenlgingen, welke zorgen voor ziekenverpleging aan buis. Of aan fondsen, die onbemiddelden in staat stellen zich te verzekeren tegen ziekenhuis kosten. Het bedrag dat zóó zou worden uit gespaard, moest dubbel en dwars weer wor den uitgegeven als extra bijdrage aan Maat schappelijk Hulpbetoon! Of echter de subsidie van 2800. die be schikbaar werden gesteld voor kunst in den meest uitgebreiden zin, aan de hier boven djor ens genoemde normen voldoet, moeten we vooralsnog betwijfelen. Er is over dit onderwerp heel wat gepraat, nog meer geschreven en gestookt. Men kent de historie. Vorig jaar werd plotseling bij motie het Stedelijk Muziekkorps ter dood gebracht. Hierdoor kwam een bedrag van 2800 vrij, dat besteed zou mogen worden voor kunstdoeleinden. Ruim 10 maanden lang hcorde men niet óf en hoe over dit Geld beschikt was. Totdat In de bladen het (Slot.) In een vorig artikel gaven we zoo In vo gelvlucht een overzichtje van het meer po litieke gedeelte der begrootlngsdebatten. Vandaag zullen we het nu moeten hebben over da verschillende posten zelf, al zal waar schijnlijk blijken, dat ook daarbij het poli tieke spook zoo nu en dan grijnzend om het hoekje komt gluren. Om eenige orde in den chaos van op- en aanmerkingen te brengen, zullen we trachten ze te groepeeren om den persoon der diverse beheerders van departementen, te weten Burgemeester en Wethouders. Het is natuurlijk geen bewijs van onder schatting voor het werk, dat de Burgemees ter als hoofd van „Onderwijs" en „Openbare Veiligheid" verricht, als we hier toch het eerst onder handen nemen de afdeellng van den hear Wettcrhof. Het komt eenvoudig hierdoor, dat nu nog meer dan ooit het geheele gemeentebeleid beheerscht wordt coor den gaven. Holland- schen gulden, zoodat flnancieele vraag stukken ook telkens by andere hoofdstuk ken een beslissende rol spelen. Men schrijft ons: De firma Verkade te Zaandam vertoonde Maandagavond zijn bedrijfsfilm voor de leden van dfn R.K. Vrouwenbond In den Schouw burgzaal van het Gulden Vlies. De presiden te, mej. Boom, opende deze bijeenkomst en deelde de leden mede, dat den jaarlijkschen feestavond zal gehouden worden op Vrijdag 15 Januari 1932, waarvoor het bekende en gevierde gezelschap van Jan van Riemsdijk Is geëngageerd. Verder deelde de presidente mede, dat tot groote spijt van ’t bestuur, de Kerstkrlbbe-actle niet is doorgegaan by gebrek aan deelname; door het artikel van den zeereerw. heer rector C. Vis In het N.-H. Dagblad zullen de leden dit reeds weten. Het was een genoegen voor de voorzitster het woord te geven aan den heer Volkera, vertegenwoordiger der Verkade-fabrieken, nu de zaal tot in alle hoeken was gevuld met huisvrouwen, die kwamen zien en luisteren naar de fabricatie der producten, waarmee zy dageiyks omgang hebben. In een 15 a 1600 M. lange film, verdeeld In 5 afd. kregen wij de fabrieken, der firma Verkade te zien, 45 jaren geleden opgericht door dep heer E. J. Verkade Sr. en begonnen met een brood fabriek. n 1890 werd een aanvang gemaakt met het leveren van verpaklte koek, wat in dien tijd een pionlersdaad was; in 1910 werd dé bis cuitfabricatie ter hand genomen en In 1920 kwam de chocolade- en bonbonsfabriek tot stand. De goed geoutlleerde fabrieken vol doen aan alle moderne elschen var hygiëne en ontspanning en de mooie film liet de 3 recreatiezalen zien, elk plaats biedende aan 350 meisjes, die daar in 't middaguur haar brood kunnen op eten en tevens kunnen ge nieten van radio en eigen bibliotheek. Ter hunner ontspanning is een groote speelplaats aangelegd met allerlei vermake- lykheden. - De byzondere aandacht werd gevraagd voor het album waarmee in 1903 is begonnen en Jaariyks in een andere vorm wordt uit gegeven; hoeveel werk het Inruilen der plaatjes geeft was op de film duidelijk te zien. In de pauze werden alle aanwezigen ge- tracteerd op een kopje thee met Verkade biscuit en by het slot va nden avond ont ving een leder een blikje gemengde biscuits. De presidente dankte dén vertegenwoor diger der firma harteiyk voor alle genoegens den leden bereid en wenschte de firma Ver kade een goed succes. De dom van Milaan. Hoort dat er zoo niet een beetje by, dat Je als goed onderlegd Italiërelziger moet schel den op den dom van Milaan? Hoe dikwyis heb 'k daarover al gelezen, dat de schry- vers dit bouwwerk geringschattend een goed gelukte koekenbakkerstaart noemen! Mis schien niet ^le. Maar toch wil t my voor komen, dat( Wet gekleed s'.aat, om dit pronk stuk van louter wit marmer, uit honderden pinakels ongebouwd, te klelneeren. We zagen op het eind eener beschaduwde straat er eerst één hoekje van: wonderlyk filigraanwerk, geweven tegen de blauwe middaglucht. En toen daarna eerst, langzaam en geleldeiyk, den groei van het geweldige gevaarte, tot zyn volle pracht ontplooid. Juist scheen de namiddagzon op de eene zy- de en den voorgevel. Het geheel veryide in zyn weergalooze slankheid en fynheld, teer en rag, ongeloofiyk blank tegen den blauwen hemel. En daar de zon reeds begon te neigen, had haar licht dien tooverachtlgen, warmen, rooden toon gekregen, die over de dingen een rozlgen schyn verbreidt. In dezen bloei van het licht ontvouwde de architectuur haar luister. Het was één en al kantwerk, ragfyn en als een veryiend spinsel geweven. Die dom bezit geen toren, die het geheel bestrykt. maar in de plaats daarvan dan wel duizend kleine torentjes, die alle zyn als leliestengels en bloesemende staafjes. Zooals dat kantwerk van nok en daklyst langs de lucht stond ult- geiynd, was het van een onbsschryfeiyke ijlheid en fynheld. Het zou een steenen hart vermurwd hebben. En ofschoon Ik vast be sloten was om *n goedgelukte koekenbakkers taart in dit gevaarte te zien, werd Ik er door ontroerd, zonder dat ik het wilde of wist, en liét ik me niet dan met tegenzin meetronen naar het inwendige, waar de zon niet was en alles In een geheimzinnig duister verzonk achter den kleurenbloei der 16e-eeuwsche ra men. wy daalden er in de krypte af. om in een kapel met zilveren zoldering, en neergelegd in een zilveren sarcofaag, het gebeente te zien van den H. Carolus Borromaeus, dat daar rust in volledig ornaat, met goudbestlksels en ryk gesierd met juweelen. Zoo wordt dit gebeente ook nog. met het bruingeworden doodshoofd en de witte tanden In de kaak, onj de zooveel jaar in processie door den dom gedragen. Pompeuze en barokke heill- genvereering, waarvan men in Italië houdt. Kerken als deze, die de glorie verkoiihigt van St. Ambrosius, en waaraan de kunste naars van een geloovig en ryk volk heele eeuwen bouwden, zyn gewoonlyk ook niet arm aan merkwaardigheden. Ook deze heeft haar byzonder-vereerd ge nadebeeld. dat zich bevindt in den omgang achter het hoogaltaar, en waar een menigte van kleine kaarsen en lampjes stond te bran den. Aan een ander Madonna-beeld, wier ge schilderd paneel achter glas geborgen stond, was onlangs nog een halssnoer vereerd van onschatbare waarde, aan Maria vereerd uit dankbaarheid voor de genezing van een ziek kind. Tot de merkwaardigheden van den dom behooren verder de drie ontzagiyke gebrand schilderde vensters achter het hoogaltaar, die het heele oude en nieuwe testament In kleine tafereeltjes bevatten, en niet min der de nieuwe deur van den dom, In brons gedreven: een kunstenaarswerk van onzeg bare schoonheid, eerst in deze laatste Jaren aldaar aangebracht. Maar de grootste schat van den dom van Milaan is de kostbare re liek die boven het altaar bewaard wordt, in gesloten In het hooge gewelf, waar zy veilig is voor elke aanranding, n.l. een der drie nagels waarmee de HeMand aan het Kruis werd vastgehecht. Op den derden dag van Mei wordt leder jaar een feest gevierd, waarby deze reliek op plechtige en eigenaardige wyze wordt ver eerd. Dan daalt de H. Nagel uit het gewei! af, gedragen op een houten wolk, die daartoe bijzonder bestemd is, en wordt dan zoo op het altaar neergebracht en ter vereertng uitge- steld. Ook deze steenen kathedralen leven hun eigenaardig leven, en hoe meer er over bleef van de primitiefheid der vroom-geloo- vige middeleeuwen, hoe meer hun zielen ons ontroeren In dezen nuchteren, door het ratio nalisme zoo bedorven tyd. !T Bonsema niet tverbelasten. Je weten echter beter en zullen de wei nige opmerkingen, welke de jeugdige wet houder der bedryven te beantwoorden kreeg, eerder toeschryven aan vrywel algemeene tevredenheid met zyn beleid. Ontevreden was biykbaar alleen de heer StoutjesdUk. Deze had als rasecht Alk- maarsch winkelier, er zich aan geërgerd, dat benoodlgdheden voor het gasbedryf bui ten Alkmaar gekocht werden, wy gaan hier in een heel stuk met hem mee. Indien eenigs- zlns mogeiyk behoort een gemeentebedryf winkeliers en industrleelen uit de stad zelf te begunstigen. Waar wy echter sterk tegen protesteeren willen, Is het feit, dat een verdlensteiyk hoofdambten, zonder eenlgen schyn van be- wys ervan beschuldigd wordt, zich privé met handelszaken te bemoeien, wy zeggen: zon der eenig bewijs, want de heer Stoutjesdyk zal toch zelf aan de geheimzinnige foto, wel ke circuleerde, wel geen overtuigingskracht toekennen. Als deze afgevaardigde z’n beschuldiging niet beterkan staven, verwachten we van hem, dien we als eerlijk mensch kennen, dat hy z’n openiyk geulte aantyglng ook in t openbaar zal intrekken. mlng der te ontvangen belastinjsn, niet Ook nu weer Is wethouder v. Slingerland het „enfant chéri", het verwende kindje van den Raad gebleken. Wat hy doet la altyd goed; wat hy zegt, wordt door ieder ge apprecieerd. Het beetje critlek dat hem aanging, kwam n.b. nog wel van zyn grootsten vriend in dén Raad, den heer Govers. Deze land- kundige sputtert nu al een jaar lang tegen de grondaankoopen door de gemeente. Het is altyd veer en veel te duur. Wonderlyk is het, daarby op te merken, hoe onze nestor het geheele kadaster der omgeving in zyn hoofd heeft. Van iedere kavel land weet hy, of Jansen, Pietersen of Klaasen de eigenaar is, voor welken prys die bezitter het voor tientallen Jaren gekocht heeft, of van welke achternicht het geërfd is. Eén ding vergeet hij echter wel eens: dat een gemeente om een begeerden weg of uitbreiding te verkry- gen. wel eens meer betalen moet, dan dé bedryfswaarde als wei- of bouwland. Wel licht is naast zyn bekende zuinigheid, dit de oorzaak van zyn voortdurende critlek. Als wethouder van het Sportpark had de heer v. Slingerland even een moeiiyk oogen- blikje. Niet, toen hy werd aangevallen over het toelaten van Sarrasanl. Per saldo bracht dit een bedrag van 600 In het gemeente- laatje, zonder dat ons mooie Sportpark biy- vende schade ondervond. Neen, het was een meer principleele kwes tie. Van Chrlsteiyke zijde werd nJ. voor gesteld de motorraces te verbieden. Al kon in dezen vorm de motie geen effect sorteeren. omdat de gemeente moeiiyk de races zelf kan verbieden wel natuurlijk kan ze wei geren het Sportpark er voor te verhuren had deze zaak een heel ernstlgen kant. De motorraces brengen zonder twijfel gevaar mee voor ongelukken, naar in de practyk gebleken is, méér dan iedere andere, hier beoefende, sport. Daartegenover staat, dat ze druk bezocht worden, een bron van inkom sten dus zyn voor de gemeente en vele in gezetenen in de stad. Wat moet nu het zwaarst wegen? Dit is een gewetensvraag, waarop niet zóo gemakkelijk een antwoord te geven is. Acht men de kans op ongelukken zóó groot, dat hier gesproken moet worden van het moed willig in gevaar brengen van leven en ge zondheid. dan is, ondanks alle flnancieele overwegingen, het eenige antwoord: ophou den ermee. Meent men echter, datongelukken niet onafscheidelijk aan deze sport vastzitten, doch alleen voortkomen uit abnormale om standigheden als: onvoorzichtig ryden, slech te baangedeelten e.d., dan zal het geldelyke argument een woordje mogen meespreken en zou het verbieden dezer wedstryden geen goede politiek zyn. Hoewel deze races ons persoonlijk niet sympathiek zyn, gelooven we dat 's Raads meerderheid door de laatste redeneering te aanvaarden, den voorzlchtigen weg bewan deld heeft. Rondgang door Milaan Wie Milaan van vroeger kent, staat verrast by den aanbllk van het nieuwe station. Is me dit grootsch en weelderig en ryk opgezet! Een Babylonische temjjel, waarby we herinnerd worden aan het Paleis van Justitie te Brussel Maar dit hier Is heel in Wit marmer en blinkt op het oogenbllk nog in al den glans van zyn ^nieuwheid. Het ügt achter het vroegere station, en dus even wat verder van de stad af. Het oude wordt afgebroken, dan zal In de plaats daar van een groot plein den toegang tot de stad venraaien. Zeer zeker Is de opzet van het ge heel, dat hier den vreemden bezoeker aan stonds een hoog denkbeeld bygebracht worde van de grootheid van het nieuwe Italië. Het is als een zegeteeken opgericht voor het triomfeerend fascistisch regiem. Met groote trappen daalt men er af in de eerste hal. en het station van Antwerpen is er niets by! Dan betreedt men een tweede hal, hoogge bouwd als een kerk, en even prachtig: en hier rijden autos en wagens binnen, zooals men tot nu toe alleen maar kende b‘J een schouw- burggebouw. By de ingangspoorten staan twee reusachtige pylenbundels, de „fasces' der oude Romeinen, die door Mussolini als symbool gekozen zijn voor het ryk zUner schepping. Terwyi al het andere straalt van witheld, zijn deze pyibundels uit een brandend-geel marmer gebeeldhouwd. Wanneer we nu bui ten "t gebouw naar zyn hoogen gevel opzien gepaarde zuilen, die 'n geweldige fries dra gen, met daarboven op de hoeken twee ge vleugelde rossen, door symbolische figuren by den toom geleid laat onze gids niet na rarer ons van op de hoogte te brengen, dat het geheel, d.wx. het gebouw zelf en he: nieuwe emplacement, de som van drie mll- llarden heeft gekost. Maar het doel is be reikt: de vreemde bezoeker staat vol verbluf- fing op te zien naar deze „porta dTtalla”. En nu rijder» we aanstonds naar het kerk hof. dat niet bulten de stad ligt: het be hoort tot de bezienswaardigheden der stad, evengoed als het Sforza-paleis en de be faamde dom. Maar wat gaat de bezoeker, die voor het eerst In Italië komt, van dezen doodenakker denken?.... Ik vraag me zelf af, wat ik u daarvan zeggen kan. Het is Je reinste kerm!» der ydelheid. Onze gids noemt dit dan ook: het schit terendste der wereld. Maar te Genua gaat men er eveneens trotsch op, het mooiste kerkhof te bezitten. Prachtig zyn ze beide Maar het zyn geen doodenakkers naar on zen geest, naar onzen smaak en naar ons ge voel. Hier heerscht een lawaaierigheid van uiteriykheden, waarby ons de haren te berge ryzen. Stel u honderden van enorme stand beelden en kapellen voor, in marmer en in brons, met levensgroote en nog veel graotere figuren. Engelen en sfinxen, nabootsing der gestorvenen, symbolische gestalten en em blemen. Alles is hier even reusachtig, var afmetingen en van vormen, en telkens gooit de gids, die er alles van weet, heele mllll- oenen van lires tusschen zjjn verklaringen door. „Is dit een Roomsch kerkhol?” vraag ik hem. „31, si. signore,” zegt hU; andersdenkenden, de Joden b.v., hebben hun eigen afdeellng. Maar het kruis is verre van het algemeen en allesbeheerschend symbool. Christus deelt er het ryk met lk-weet-niet-wie al niet. Zeker spreekt uit vele steenen en monumenten het geloof In de eeuwigheid en een toekomstig weerzien. Maar het is toch vooral een uit stalling van romantische smart. Het is een wanhopig worstelen tegen den dood na het verschelden, en een wil, hartstochtelyk en toomelcos, om iets te biyven in het land der levenden, om niet geheel uitgeschakeld te zyn. Alles minder dan berusting en vrede, hetgeen den schoonen stempel drukt op onze eenvoudige begraafplaatsen; de Dultscner spreekt dan ook van „Friedhof", vrede-hof. Maar hier kan het u voorkomen alsof de dooden hier den vrede niet vinden zullen, om het vertoon en het spektakel dat er boven op hun graven gemaakt wordt. Men zou een boek kunnen schryven over dit kerkhof alleen al. De foto's der verschil lende grafmonumenten zyn te koop by den Ingang, alsof het een museum was. Er zyn dan ook heel merkwaardige stukken daar onder. Ik zag nog maar één uitgesproken modern werk, dat onze gids ons aanwees met mlspryzen. De Italiaan houdt vooral veel van de vereeniglng gebrelden staf werksters als verloskundige wykkraamverpleeFSter Zr. Koop-nen geTplo- meerde wykverpleegsters Zr. Baltus en Zr. Trompetter en de gedlplom. krnamve-ro-g- sters die hiertoe speciaal in bedoelden cur sus worden opgeleid. Het vorig jaar werd deze cursus tngeset met pl.m. 15 candldaten. Dit laar moet dit aantal verdubbeld worden. Kathol’eke meis jes. hier wacht u een Ideëele taak: hfar wenkt u een wyd, open en vruchtbaar veld van actie, waaroo zU a»n n's’techanplj en hnl-oezln onschatbare diensten kunt be wijzen! Geeft u zoo spoedig mogelilk h'e-voor op aan Gedelegeerde van het Wlt-Gele Kruis: Mevr. v. d. Weyst. Kennemers’neel 13. Rector C. VIS. Alg. Adviseur. verdubbelen. Wie toch zou tegen de geringe contributie van f 1, f 2, f 3 per jaar niet willen genieten van de voordeelen. die deze vier verplegende krachten aan het gezin kunnen beden? Welnu, verreweg het edelste en het meest verdlensteiyke onderdeel van wykverpleging, die het W. G. Kruis hier behartigt, is de zorg voor moeder en kind of de 1-g. wijk- kraamverpleglng, welke omvat: 1. De bescherming der moeder gedurende de zwangerschap, tijdens de bevalling en gedurende den kraambed-tüd. 2. De bescherming van het kind van af de geboorte tot en met den schoolplichtigen leeftyd. Dat dit geen overdreven zorg ia, moge binken uit de volgende korte cyfers: Wist gy. lezer, dat alleen in het Bisdom Haarlem, jaariyks: Meer dan 500 kinderen uit katholieke ouders éood reboren »-o^<!en: meer dan 200 k»»h'',,~,'e t''nde-rn sterven voor ze drie daren, meer dan 300 voor Be een week oud zijn meer dan 60 katholieke moeders aan het gezin ontrukt worden alleen tengevolge van zw-o-e-sch-’' en bevalling? Welnu het W. G. Kruis wil de Jonge moeder een zedeiyken steun bieden, opdat zy biymoedlg haar verheven taak in dienst van het groetende leven ral vervullen; haar sterken tegen den schandeiyken invloed der nleuw-malthuslaansche propaganda Het wil door een hygiënische verpleging gedurende den kraambedtyd, door doelmatige voedingen voorgeschrev^n rust het volledig herstel der kraamvrouw bevorderen en zoo de moeder In staat stellen om zonder schade voor haar gezondheid aan de hooue eischen. welke elke zwangerschap en bevalling aan de vrouw stelt, te kunnen voldoen. Verder beoogt het W. G K vooral de natuuriyke voeding te bevorderen Om dit doel te bereiken beschikt genoem- hler ter stede over een uit- van verpleegsters en mede- daar zyn: de gediplomeerde de Veer, gediplomeerde bericht verscheen, dat B. en W. aan het bekende Comité voor Tooneelvoorstellingen 1000 hadden toegezegd, waartegenover stond, dat dit comité goedkoopere rangen zou instellen en bovendien een z.g. volks voorstelling zou organiseeren. Toen kwamen de poppen aan t dansen. Van zekere zyde werd geweldig geageerd, en niemand scheen tevreden. Men verweet B. en W„ dat zy eigenmachtig waren te werk gegaan en den Raad hadden gepasseerd. Er werd zelfs een verontwaardigde motie van wantrouwen geboren, die echter naar wy tneenen, zeer gelukkig werd afgestemd. Ook wy willen wel toegeven, dat het wat eleganter ware geweest van het college, wan neer het den Raad vooraf van z’n voorne men verwittigd had. Doch naar ons gezien der zaak was het ongetwyteld de beuoeang van d n lAer v. Drunen, voorsteller der motie, dat B. en W. hier de beslissing In handen zouden houden. Zoo heeft ook het college, speciaal de Bur gemeester, het opgevat. Aan dit reeds toegekend subsidie was dus niets meer te veranderen. Iets anders was echter, of ook voor 1932 de 2800 gulden beschikbaar moesten gesteld worden. De heer Keesom meende van niet, en wy mét hem. Hoe hoog we ook uitingen van ware kunst waardeeren, het iykt ons nu niet de tyd om daarvoor gemeenteiyk geld uit te geven. Doéh de meerderheid heeft anders gewild en het voorgestelde bedrag gevoteerd. Hler- by werden we tevens verrykt met een nieuwe raadscommissie, die voor Kunstzaken. Wel ke wethouder voorzitter wordt, weten we niet al geven we den heer Bonsema een goe de kans. Deze heeft immers by een vorige begrooting door z’n gevleugelde woorden ,KHas weet het beter" z’n groote tooneel- kennls overtuigend gedemonstreerd. eischen we, dat tegen dit euvel krachtige maatregelen worden genomen. Het zou verleldeiyk zyn. om nog wat na te praten over de lydénsge-chled’nis van on ze zwemschool of over dé ietwat naïeve vraag van mr. Lange.eid 'anders toch heugen geen ds. Llngbeek!) om 'n zachten drang op de religieuze orden, om lets van de salaris sen in de gemeentekas te storten. Maar we moeten nu eenmaal met de wer- keiykhetd rekening houden. Het politiek op- nemlngsvermogen van den lezer is als elas tiek: het Is zeer rekbaar, maar eens is er toch een grens. Die grens is door ongeveer 4 pagina’s raadsverslag en 9 kolom overzicht al heel dicht benaderd. Wy zullen dus moeten eindigen, maar vra gen eerst nog even het woord voor een per soonlijk feit. De naam van ons blad Is in de debatten nog al eens genoemd. Dat verheugt ons na tuurlijk. want het is een bewys, dat er aan dacht geschonken wordt aan hetgeen we schreven. De gewone verontschuldiging, dat men in den Raad niemand mag aanvallen, die zich daar niet verdedigen kan, geldt voor ons niet, want al moeten we aan de perstafel zwygen, ons staan andere middelen ter ver dediging ten dienste. Eerst dan even een woordje tot den heer Sietsma. Deze had tegenspraak ontdekt tusschen onze le pagina, waar de socialisten werden aangevallen en de 5de, waar de samenwer king met rood verdedigd werd. Dit werd in een bevriend orgaan nog even aangedikt en ons verweten, dat we den heer Westerhof ophemelen en al zyn daden ver heerlijken. Wie zoo redeneert moet toch wel opzette- lyk verkeerd willen zien. Er is niet de minste tegenspraak, want we zijn ons nooit bewust geweest, dat we op die 5de pagina ébeter lezen, mynheer Sietsma. we hebben geen 5de pa gina; U bedoelt zeker de le pagina van het 2de blad Vaar gewoonlyk de raadsbeschou- wlnxen staan) ook maar ooit socialt’tische leerstellingen verdedigd of vergoeiykt heb ben. Die worden daar evengoed als op pa gina 1 ten scherpste bestreden. Verwar toch niet een samenwerken op be paalde praktische punten geen specifiek socialistische met het overnemen van leer stellingen. Zyn b.v. in Amsterdam mr. Hom me minder katholiek, of de heer Ketelaar minder vryzinnig-democraat, omdat ze op een bepaald program samen met rood re- geeren? Dat we alles, wat de heer Westerhof zegt of doet, ophemelen, Is al even dwaas. Er zou een kleine bloemlezing zyn samen te stel len, van wat we tegen hem schreven. Maar we behouden ons het recht voor, om. ook wat een principleele tegenstander goed doet, open en eeriyk goed te noemen. Dan nog iets tot den heer Vogelaar. On bedoeld waarsrhyniyk, heelt hy den Indruk gewekt, alsof we ons In de verkiezingen aan letterdieverij zouden schuldig gemaakt heb ben. Hy vertelde n.l. dat wy een artikeltje van hem overnamen, en Inplaatst van; stemt Ringers, er onder plaatsten; „Stemt no. I van Hjrt 2”. Aangezien het plegen van plagiaat een der ergste journalistieke zonden is, stellen we er prys o, de juiste toedracht der zaak even te releveeren. In het C. H. verklezlngsorgaan stond artlkrltje over „Beginselen, óók ir. de meentepoiitiek.’’ Daarin werd betoogd, ook by het be turen van een gemeente ginselvragen een rol sjoelen en speciaal werd gewezen op de debatten In onzen Raad gehuwde ambtenaressen en onwettige menlevlngen. Dit stukje, dat geheel onze meenlng dit punt weergaf, namen we over, doch schreven er boven; „Het gebeurt niet dikwyi» dat we met volle instemming een artikeltje kunnen ovemtmen uit een verkiozlngsblaadje van een der „vyandeiyke" partijen. Juist om het uitzonderlyke, Is het ons daarom zoo’n groot genoegen dat we hier onder Bunnen laten volgen een stukje door J. V.(ogelaar) geschreven in „Christeiyk- Historische Unie". Onze lezers zullen er uit zien, dat noemd raadslid precies hetzelfde stand punt Inneemt, ais wy in ons laatste raads- overzicht over deze kwestie ontwikkelden." Dat we de verdediging van die heilige be ginselen toch maar liever toevertrouwden aan onze eigen mensenen. zal de heer Vo gelaar zich wel kunnen indenken. Vandaar on« advies; ,,Wie er van verzekerd wil zijn dat in de toekomst dergelyke principleele zaken vol gens onze Katholieke beginselen worden opgelost, make de katholieke raadsfractie zoo ster’.: mogeiyk.” Dat dit advies docr zoo velen is opgevolgd, en dat de R. K. fractie versterkt uit den stryd is gekomen, zal tot gelukkig gevolg hebben, dat de beginselen, waarvoor ook de heer Vogelaar streed, In ons stadsbestuur steeds meer tot gelding zullen komen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1931 | | pagina 12