HETV
VAN DE
UIXTON
DE GRAPJAS HARLEKIJN!
Buitenlandsch Nieuws
LANGS
DONKERE PADEN
Naar het Engelsch door J. Scheepens
DERDE BLAD
BLADZIJDE 1
DINSDAG 2 FEBRUARI 1932
E27
HET VOLKENBONDS-
ONDERZOEK
DE CANDIDATUUR-
HINDENBURG
TOCH OVER AMERIKA
KUNST EN KENNIS
radio-onpoep
LANG VERWACHTE
DAG TE GENEVE
Ontwapeningsconferentie
wordt hedenmiddag
geopend
DE SCHILDERSTUDIE VAN
H. M. DE KONINGIN
Commissie 3 Februari
op weg
°P
ral»
Mi.
ute-
md.
Proclamatie van
Dr. Sahm c.s.
SUhlheta afstfdig
New-York luidt de klokken.
TTTT
a
haar verlangen eindelijk toch
vernemen, werd
ader-
lering
I.
van
een
«n-
Un-
tou
één
iet
mee.
(Wordt verrolfd).
tellos
eeo
▼an
hot
Mn
zoot
iflton
hare
W-
«m-
Toen het moederhart
sprak
«M.
AR.
md,
•AAR
H
ht
®et-
aders
iurtng
svolge
tt.
Maar de detective van den Konlng ver
telde Zijne Majesteit, dat Harlekijn een
van z’n mantels gestolen had.
„Daar is hU!” riep de Konlng. „nu kun
nen we met dien schelm afrekenen!"
van
de
DAVENTRY. 1554 M. 1035 Morgenwijding
11.05 Lezing. 12.30 Orgelconcert Quentin Mac -
lean. 1.05 Gramofoonpl. 1.503.35 Trio-con-
cert viool-vello-plano). 3.45 Voor scholen.
330 Sted. Orkest van Bournemouth o. L v.
-M meer te bekwa-
de natuur een llefdevolle
BRUSSEL. 508 en 338 M. 508 M.: 1333—
3.05 Oramofoonpl. 5.35 Dansmuziek uit Ho
tel Atlanta, Brussel. 6.50 Oramofoonpl. 830
Vlaamsche Liederen-avond. 9.20 Concert in
de .Memllnczaal” te Antwerpen. 338 M:
13.353.05 Gramofonpl. 5.35 en 6.50 Gramo
foonpl. 830 Operette .JBn Walzertraum”, O.
Strausz. In de Scala te Antwerpen.
LANGENBERG. 473 M. 635—730 Orkest-
concert. 10.40 Oramofoonpl. 13.251.50 Con
cert oJ.v. Wolf. 4.20530 Werag-orkest oJ.v.
Kühn. M.m.v. solisten 7.20 „Karneval” Uef-
dadlgheldsultzendtag mjn.v. orkest en solis
ten. Hierna tot 1130 Concert uit de „Ta
baris” door Eric Herse en zijn orkest.
ROME. 441 M. 7.20 Oramofoonpl. 830 Uit
zending van en opera.
uaM
Ooflp
jerio-
r Ut
ver
stoten
«ver-
unee-
Mng-
raar»
Iverse
M
ikoop
daad,
be-
nsen-
H.
Wto-
i sQn
sgen-
«jjpg
„Ik zal de oude geit er precies zoo uit
laten zien als ik,” dacht Harlekijn. „Eerst
dit masker en dan m’n muts en als ik
dan nog een mantel van den Konlng uit
z’n kleerkast leen, dan zUn we klaar.**
t cm
dar
itslag
Eiglng
tt ter
aaang
n na.
M-
wdets
ivo».
van
ipeal-
ver-
eersten burgemeester Sahm
geen zitting te kunnen ne-
com-
oder-
chtsn
'ever;
mLv.
nder-
ta
aan hetgeen hun geluk betrof, koelweg op
ZijHem zoo maar botweg in overweging
te geven, naar Noorwegen te gaan met Pe
ter I Het was toch voldoende, om een ge
voelig man alle illusies te ontnemen I Zij
erbaasde er zich eigenlijk over, dat Jlm de
zaak zoo onderworpen had opgevat. Maar
dat was de reden hij was niet zeker van
Carina. ZUn ijzeren wil, waaraan, V-’-s de
legende, zijn eerste vrouw was onderworpen
geweest, waar was die thans? Er was geen
spoor van te vinden in dezen weeken. smee
kenden man! Wat moest hij smoorlijk ver
liefd zijn op Carina en bang om haar toe
genegenheid te verliezen! En de kleine kat
was zich volkomen bewust van haar eigen
macht....
om dezen toestand door de algemeene ont
wapeningsconferentie te sanctionneeren of
te verlengen.
ZEES EN. 1635 M. 730 Zie Langenberg. 930
Berichten en hierna Dansmuziek door Marek
Weber en zijn orkest uit de Marmorzaal
de Dierentuin te Berlijn.
PARUS „RADIO-FARIS”. 1725 M. 8.06 en
12.50 Oramofoonpl. 9.05 Radlo-tooneel „Les
Plaideurs”, Racine.
KALUNDBORG. 1153 M. 13.06—130 Con
cert uit Rest. „Wlvex”. 230—430 Radio-or-
kest oJ.v. Gröndahl. 430430 Oramofoonpl.
7.10 Radlo-tooneel. 730 Cello-soil door J. 8Ö-
rensen. Suite A-dur (cello-plano). dUer-
velois. 835130 Dansmuziek voor de jeugd
door verschillende orkesten.
door de
hoorde
Mevr. Maria stond daar moedeloos en te
leurgesteld. want Elisabeth verroerde zich
niet. Elisabeth leek wel het Engelenbeeld aat
bfj het volgende graf stond.
Hoewel mevr. Maria nu nog heel wat had
kunnen bidden en r—’eneeren. sp--.k ?U
geen enkel woora meer.... ZU stond daar
en wachtte. Elisabeth had haar kunnen paa-
seeren. zij zou nog geen woord gezegd, geen
beweging gemaakt hebben. Het scheen haar
alleen toe. dat zij zeer arm was en misschien
had zij voor de eerste maal de doode
met een moederhaat herdacht.
Maar langzamerhand scheen het gezicht
van Elisabeth de starre uitdrukking te ver
liezen. ZU wankelde.... Haar n-
den zich openen. Haar armen bewogen zich.
Plotseling lag zij on bet graf en schreide.
Mevr. Maria zei nog altUd geen woord. ZU
keek slechts met brandende oogen op het
kind en bad in haar hart. Heel zachtjes trad
zU nader Elisabeth keek naar haar op. En
nu lag het kind in de armen der vrouw....
zU had het nu eenvoudig opgetlld. ..Lief
kind.” zei Mevr. Maria, onder tranen glim
lachend. Voor het eerst, zag het kind lang
In de oogen der vrouw. Yoor de eerste maal
dacht Elisabeth: ..ZU t' n.”
MUnheer Wille zag de twee langzaam aan
komen hand in hand, moeder en kind....
In de struik naast het graf begon een vo
gel te zingen....
HILVERSUM. 1875 M. 6.45—7.00 en 7.30-
7.45 Gymnastiekles. 8.00 Gramofoonpl. 10.15
Amsterd. Sollstenkwtntet o.l.v.. L. Cohen.
Gramofoonpl. 12.001.45 VARA-septet o.l.v
Is. Eyl en Gramofoonpl. 3.00 Zang en plano
door J. H. v. d. Ploeg en Joh. Jong en Gra
mofoonpl. 4.30 VARA-septet oJ.v. Is. Eyl.
530 Vervolg concert. 630 Radio-Volks-Unt-
verslteit. 730 Zang door Gem. Arb. Zang-
kor .Morgenrood”, Bussum o.Lv. 8. H. Eng
lander. 7.45 VARA-orkest oJ.v. H. de Groot
Os. Ouvert. Egmont, Beethoven. 8.15 Ver
volg koorconcert. 10.00 Vervolg concert. O.a.
Ouvert. „Teil”, Roeslnl. 10.45 Vervolg con
cert. 11.00 Vaz Dlas. 11.15—12.00 Uit Res
..De Kroon", Amsterdam: Roemeensch orkest
Tavaza Codolban.
wordt, dat Dultschland tegen luchtaanvallen
geheel weerloos is. Wie dit weet, zal niet kun
nen verwachten dat welke Duitsche regee
ring ook de hand zal leenen aan pogingen
er zich op toe, haar godsdienstig karakter
te bewaren en te verdiepen. MogelUk. dat
zU het wilde sterken voor de komende da
gen, wanneer het misschien moeilijk
zUn, hare oude gewoonten getrouw te nU|-
ven. Want er was In de onmiddellhke nsbU-
heid van Llnfold geen katholieke kerk. Lln-
town was acht mUl ver en zij zou dus met
den auto moeten gaan. Misschien echter kon
zU Jim er nog eens toe over halen, haar een
eigen huiskapel te geven. Zoo dlkwUls al
had zU er over nagedacht, hoe schoon het
zou zUn, ergens in Engeland een missie te
ondernemen en een lamp te ontsteken voor
een nieuw tabernakel, waar er sinds de da
gen der Hervorming nooit meer een had
gebrand! Voortdurend speelde haar deze ge
dachte door het hoofd en was zU er mee
bezig. En Jlm, die zooveel van haar hield,
zou Immers ook gaan beminnen, wat naar
zoo dierbaar was. HU zou haar niets willen
onthouden wat noodlg was voor na»r vol
maakt geluk. Het feit, <L.t hU •too gemak
kelUk bereid gevonden was, de vereisen te
beloften te doen, scheen er op te witsen. nat
hU geen vooroordeelen hade het was voor
zeker een gunstig teeken voor de toesomst.
Llnfold zou volmaakt zUn. als het een huis
kapel bezat.
Sir Dan Godfrey. Maurice Eisenberg (cello).
Os. Cello-concert. Boccherini en 7de Sym
phonic in C. Schubert. 5 05 Orgelconcert Red
New. 535 Kinderurn*. 6.30 Berichten. 6.50
Orgelconcert O. H. Peasgood. 7.10 en 730
Lezing. 835 BBC-Symphonle-orkest uit de
Queen’s Hall mjn.v. Szigetl (viool) en o.l.v
Nikolai Malko. Os 5de Symphonic in e-moll.
Tschalkowsky. 9.25 (In de pauze) en 1040
Berichten en lezing. 11.0013 20 Jack Har
ris’ Band.
WOENSDAG 3 Februari 1932.
HUIZEN. 298 M. Uital. NCRV-Uitzending.
8.00 Schriftlezing. 8.15—9.00 Gramofoonpl
10.00 NCRV-Dameskoor. 10.30 Ziekendienst
11.00 Harmoniumspel M. F. Jurjaanz. Mej.
C. de Jager (sopraan) en mevr. R. Münhout
(alt). 12.15 Concert. D.ie Jarig bestaan NC
RV-Dameskoor o. 1. v. L. Lauenroth. M.m.v
H. Hermann (viool). P. v. d. Hurk (fluit)
K. F. Borgers (cello) en L. Lauenroth (piano
harmonium). 2.3RChr. Lectuur. 3.00 Concert.
A. Hermes (alt). O. Beths (viool), P. Halse-
ma (iano). 5.00 Kinderuur. 6.00 Voor de
landbouwers. 7.00 Afgestaan. 7.45 Ned. Chr.
Persbureau. 8.00 Bestuursnleuws. 8.15 Con
cert door de HOV oJ.v. M. Adam. Os. Sym
phonic La Reine, Haydn. 9.15 Causerie over
het Nieuwe Testament. 9.45 Vervolg Concert.
Os Suite van Frits Schuurman. Na afloop*
Vaz Dlas en tot 1139 Gramofoonpl.
31
Maar begrUp Je dan niet, sprak Carina
op rusligen toon, dat je met Peter’s gevoe
lens mcir dan ooit rekening zult moeten
houden? De omstandigheden toch zullen voor
hem niet meer dezelfde zUn als voorh-cn'
Je moet zUn laatste vacantie-weken, die hU
bü je alleen doorbrengt, gelukkig maken.
Meet ik dat? Maar zUn sombere uit-
drukk hg maakte plaats voor een zwakken
glimlach.
In jouw plaats zou ik het plan naar Noor
wegen te gaan, niet laten varen. Ik neem
tante Nora n)et mU mee naar een heel rustig
kleh nlaat'. e in Cornwall. Je zou me dus
toch niet zien
Je niet zien? Den boelen zomer niet
«len! vroeg hU ongeduldig.
Althans waarschünlUk htot deze
maand en de heele maand bcplemUer. In
sprak ze zacht. Je weet, ons huwelUk zal
hem genoeg pUn doen!
Jlm Mallory zweeg. Ze had gelUk, dat
wist hU. maar hoe kon ze nu verlangen,
dat h'j onzelfzuchtig was! Duldde het van
haar kant niet op een gebrek aan geest-
453. Toen nu de detective HarlekUn een
steek met z’n degen wilde geven, sprong
de geit tegen hem op en dreef hem met
hoornstooten het kasteel uit. De Koning
begreep, dat men HarlekUn valsch be
schuldigd had.
wacht de Britsche premier
Duitsche RUkskanselier Dr.
mogehjk ook Laval.
Men verwacht dat de beraadslagingen te
gen Paschen voor een of twee maanden zul
len worden onderbroken.
Voor de conferentie zUn meer dan 500
journalisten uit alle deelen eter wereld te
Oenève aanwezig.
maanden mee klaar. Tenminste, zoo voegde
zU er bU, zoolang Jlm het niet in z’n hoofd
krUgt. naar ons toe te komen. Dat is hoofd-
zakelUk de reden, waarom ik er zoo op aan
gedrongen héb, dat hU naar Noorwegen zou
gaan met Peter.
Vreemd, die afwezigheid van alle ge
voel bU je, meende lady Murray, een wei
nig scherp. De meeste vrouwen zouden in
zulke tUden niet denken aan werken!
Ik wilde maar, dat ik het óók vergeten
kon! zei Carina openhartig. Maar u weet
tante, dat mUn kunst m’n meesteres is, en
ik de gedienstige. Ik zou ziek worden, ge
loof ik, als hU me verhinderen wilde te
schrijven als ik er lust toe had en behoefte
gevoelde
Ik hoop, dat ge je bewust zult wor
den, dat je in de toekomst slechts
meester zult hebben, zei lady Murray.
Carina bloosde even. Ze was een weinig
huiverig, deze kwestie reeds nu onder de
oogen te zien. Ze wist, dat Jlm niet altijd
zoo nederig en zoo smeekend zou bhjven.
ZUn ijzeren wil zou zich vanzelf wel aan
haar opdringen. ZU vond het niet aardig
van haar tante, haar juist nu daaraan te
te herinneren.
Lady Murray zag haar nicht aan. Zoo’n
vreemde, schoone, begaafde jonge vrouw,
maar die toch volstrekt niet geleek op een
zoo juist verloofde! Moest zU niet alleen
aan Jlm denken, met uitsondering van elk
ander, en toch, zU zette voor een pasr -San
dra lang wel elke gedachte aan hem en
drift, om zich daar in *n gehucht in Corn
wall te gann'bigraven, en te trachten,
hem naar Noorwegen te verbannen! ZU
konden te Llnfold samen met lady Murray
zulke heerlUke dagen beleefd hebben, dezen
zomert HU had gehoopt een'.ge hulp in
deze van Carina te mogen ontvangen, maar
helaas, zU was even beslist als haar tante
op dit punt.
HU bracht ze dus in Lintown naar den
trein en beloofde den volgenden VrUdag
voor enkele dagen over te komen.
Gelukkig voor zUn gemoedsrust wist hU
niet, dat het plan om den zomer in Corn
wall te gaan doorbrengen, uitsluitend van
Carina was uitgegaan. Ze moest deze laat
ste weken van vrijheid uitbuiten, om een
boek te eindigen, waaraan zU vorigen win
ter begonnen was. Richard Grove moest
haar maar ontheffen van haar belofte om
een paar maanden rust te nemen., en hU
kon het ook wel bllIUken. Indien hU de ver
andering vernam, welke »r op handen was.
Maar Carina deelde Mallory dit plan niet
Ze raadde terecht, dat hU zich om
haar werk niet bekommerde en had wel
begrepen, dat hU liever niet te veel van
haar romans zou hooren.
Zeg het Jlm niet, sprak ze tot haar
tante, toen de trein zich in beweging had
gezet. Maar ik heb deze twéé maanden hard
nood'g om met mUn boek gereed te komen.
Sinds den vorigen winter heb ik er niets
meer aan gedaan. Maar als ik hard genoeg
doorwerk kom ik er gemakkelijk in twee
GENEVE, 1 Febr. De secretaris-generaal
van den Volkenbond heeft medegedeeld,
dat het verkeer op den Oost-Chineeschen
spoorweg ten Noorden van Charbln onder-
brokMi is, zoodat de door den Volken
bondsraad in December jl. ingestelde inter
nationale commissie van onderzoek naar de
gebeurtenissen in het Verre Oosten, krach
tens een besluit van den voorzitter der
commissie, lor/ Lytton (Engeland), op 3
Februari naar New-York zal reizen, om zich
vandaar langs den kortsten weg naar China
te begeven.
De regeering der Ver. Staten heeft op de
ultnoodiging van den secretaris-generaal
om aan het onderzoek naar de gebeurtenis
sen te Sjanghai deel te nemen, geantwoord:
De Vereenlgde Staten weigeren deel te ne
men aan de commissie tot onderzoek naar
den toestand in Sjanghai, op grond van
het feit, dat zU geen lid van den Volken
bond zUn.
In verband met den wensch van lord Lyt
ton. voorzitter van de Volkenbondscomhils-
sle inzake den toestand in MandsjoerUe,
om zich zoo spoedig mogelUk naar dat land
t? begeven had het Volkenbondssecreta’ iaat
Maandag telefonisch aan de KonlnklUke
Luchtvaart MaatschappU gevraagd of. en
zoo ja. op welke voorwaarden deze maat
schappij bereid was een harer vliegtuigen
beschikbaar te stellen voor de overbrenging
der commissieleden naar MandsjoerUe.
De directie der K. L. M. heeft toen haar
voorwaarden genoemd, doch later van het
Volkenbondssecrctarlaat niets vernomen.
Ontwerp-eonventie deugt niet, al
dus Curtlus.
De Hearst-pers publiceert een artikel van
den vourmallgen Duitschen RUksmlnhter van
Bultenlandsche Zaken Dr. Curtlus over de
opening der Ontwapeningsconferentie..
Curtlus verklaart oa. dat Dultschland het
toejuicht dat het Amerikaansche volk één
van wil is dat een zoover als mogelUk gaan
de ontwapening moet worden uitgevoerd.
Geen land heeft grootere eischen aan de
conferentie te stellen dan Dultschland. Men
heeft geloofd, de Duitsche eischen te kunnen
bestrijden. Het Franzche memorandum van
15 Juli 1931 blokkeert de ontwapening door
politieke vcorwaarden
De tegenstand tegen werkelUke ontwape
ning zal te Genève groot zUn. Dit is tot uit
drukking gekemen in de ontwerp-conventle,
die in het geheel niet leidt tot werkelUke
’ontwapening en waartegen de Dultiiche re
geert), g zich dan ook met kracht heeft ver
zet. De ontwcrp-conventle bevat een artikel
53. dat de ontwapende landen opnieuw wil
vastleggen op de ontwapenlngsbepallngen
van het vredesverdrag. Dtt denkbeeld is ge
heel onvereenlgbaar met de idee van gelUk-
berechtigdheid en fair play. Wanneer de Ont
wapeningsconferentie het ultzonderingsrecht
tegen Dultschland en andere reeds ontwa
pende staten niet omzet in gelUk recht voor
allen, zal zU nooit tot een gelukkig einde
lelden.
Wie de positie van Dultschland te midden
tot de tanden gewapende wereld
kent, die weet dat de Duitsche veiligheid
aan de grenzen opgehoopte onge-
bewapening ten zeerste bedreigd
De kunstschilder W. A. van KonUnenburg
vercocht ons plaatsing van het volgende:
De eerbied en waardeerlng van ons Vor
stenhuis voor de beeldende kuhst 13 over
bekend Een steeds grooter wordende verza
meling schilderijen en teekentngen siert de
paleizen. JaarlUks proflteeren jonge kunste
naars van de KonlnklUke subsidie, door Ko
nlng Willem III Ingesteld en door Koningin
Wilhelmina voortgezet.
Echter minder bekend was het aandeel, dat
de Koningin daadwerkelUk als schilderes in
de kunst heeft. Maar thans is dit, nu Harer
Majestelts werken ten bate van de noodlU-
dende kunstenaars geëxposeerd worden,
voor niemand meer een geheim. Het feit van
deze tentoonstelling, deze liefdadigheid, sluit
aan bU de mooie traditie van ons Vorsten
huis. De kunst van H. M. heeft het land-
scliap tot onderwerp. Haar groote liefde voor
de sfeer der aarde, voor de gestrektheid der
NEW YORK, 1 Febr. (VB.) Op initiatief
van de Society for International Justice and
Goodwill zullen de kerkklokken te New-York
morgen, het begin der Ontwapeningsconfe
rentie Inluiden.
October komen we weer in Londen terug.
Is het je ernst, dat ik je in twee maan
den niet zal zien? vroeg hU weer. HU
staarde haar aan met verwU tenden, ver
baasden blik.
O, maar Jlm, later zul je me nog zóó
lang, zóó lang bU je hebben!....
Carina, ik geloof, dat je geen zier om
me geeft!
Ik heb toch beloofd je vrouw te wor
den! Is dat geen bewijs?
Maar die soort verbanning dan, die je
me nu oplegt?
Ik wil eenlgen tUd alleen zUn ge
heel alleen! Tante Nora telt in deze niet
mee we zUn al zoo aan elkaar gewend. Ik
moet over alles nog eens diep nadenken.
Alles Is zoo plotseling gegaan!
Maar Je zult me toch wel toestaan, je
in Cornwall eens te komen opzoeken?
Cornwall is toch niet de wereld uit!
Ik zou liever zien, dat je het niet
deed, Jln*Ga naar Noorwegen met
Peter!.... En. Jlm
Ja, Carina?
Ze strekte naar hand uit en raakte even
de zUne Mn.
Wees vooral vriéndelijk tegen Peter,
OENEVE. 1 Febr. (V. D.) Dinsdagnamid
dag om 2 uur 50 (A. T.) zal de Ontwape
ningsconferentie worden geopend met een
plechtige redevoering van president Hender-
scn. De redevoering zal door alle radlo-sta-
tions worden uitgezonden.
Aan de conferentie wordt deelgenomen
door afgevardlgden van alle landen ter we
reld, met uitzondering van de kleine staten
Monaco, Lichtenstein en San Marino. Een
gioot aantal gedelegeerden is reeds te Genève
aangekomen De conferentie geldt officieel
niet als Volkenbondsconferentie, hoewel zU
bUeengeroeoen is door den Volkènbondsraad.
In de openmgszitting zal nog niet worden
ove* gegaan tot debat. Er zal slechts een
commissie worden samengesteld welke op
dracht zal krijgen de agenda samen te stel-
len. In de eerstvolgende dagen zal de confe
rentie zich dan bezig houden met de verkie
zing van de leden van het presidium. Men
stelt zich voor het presidium uit 15 personen
te doen bestaan.
De groote mogendheden en dé kleinere
staten zullen ieder de helft van het aantal
preslalumzetels bezetten. Tot nu toe heeft
men zich vUf commissies gedacht en wel voor
bewapening te land, ter zee en in de lucht,
een politieke en een Juridische commissie.
Eerst den Ssten Februari zullen belang
rijke besprei, ngen aan de orde komen. Om
streeks dien tüd worden nJ. te Genève ver-
yac Donald en de
VBrünlng en zoo
bemerkt, en
eens een weinig van deze diepe, reine liefde
van het kind te mogen
pUnlUk sterk.
ZU wist, dat het verkeerd was, dit punt
te ontwUken. in plaats van het moedig on
der het oog te zien. ZU mocht deze stille
akte van kinderliefde hoe ontroerd zU er
ook door was. niet laten passeeren, zU
moest er met Elisabeth over spreken. Zij
moest met haar over haar moeder spreken.
Maar Elisabeth was zoo schuw
In den namiddag ging Elisabeth naar het
kerkhof. Met sidderende handen legde Eli
sabeth den krans op het graf. De wind
speelde met heur haar, en het kruis op het
graf schitterde. Elisabeth stond nog in
diepe. klnderlUke gedachten, toen op den
weg een heer en een dame verschenen. ZU
bleven achter een struik staan en de heer
zei zachtjes tot de dame: „Ga nu Mar!?. De
liefde van dit kind is wonderbaar groot,
zoodat je er een deel van veroveren kunt,
zonder de doode iets te ontnemen.
Mevr. Wille ging en haar hart klopte.
Elisabeth had er niets van bemerkt, dat
plotseling iemand bU het graf kwam en
naast haar stond. Eerst toen zU eensklaps
een tweeden bloemruiker op het graf zag
liggen, keek zU om en zag de .Andere” met
gebogen hoofd naast het graf staan.
.U.... U.... komt ook?” stamelde zR
Mevr. Wille knikte slechts. ZU kon niets
zeggen. zU moest tegen haar tranen vech
ten. want zll voelde: nu en hier op deze
plaats won zU de liefde van dit kind of....
nooit
Elisabeth zag op het graf neer met on
doordringbaar gezicht, zooals in zichzelf-
gekeerde. vroegrijoe ’-i-de’en dat in oogen-
bllkken van g—conflicten hebben.
Toen vond Mevr. Maria elndetUk woor
den, die naar het hart van het kind to<d-
den net was haar, als had .*U met relf
deze woorden gevonden, maar als *:jen zU
haar door een bovenaardsche macht inge
geven.
.Kijk. Elisabeth, leder mensch heeft
slechts één moeder in zUn leven en wanneer
gU vandaag haar portret versierd hebt en
naar haar graf gekom-n bent, is dit een be
wijs, hoezeer JU *e moeder liefhebt. En wan
neer ik vandaag aan haar graf sta. bid ik
haar, dat ik baar kind zóó lief mag neb
ben, als zU het bemind heeft. Kun JU je nu
met voorstellen, dat Je moeder omdat
zU het nu niet meer kan. mU naar je ge
stuurd heeft om je lief te hebben en voor
je te zorgen, tot je later eenmaal, wanneer
wU allen, allen gestorven zUn, Je moeder
wederziet? Dan wil ik me gaarne terugtrek
ken. Elisabeth....*
Kort verhaal Toen he tmoederhart sprak
„Wat haak Je daar?” vroeg Elisabeth aan
haar klasgenootje Hanne. die onder het
speelkwartlertje in de school gebleven was
en aan een borduurwerkje arbeidde.
„Een kussen, voor mUn moeder met haar
verjaardag!” antwoordde Hanne.
.Kool” zet Elisabeth en keerde zich
om.
Toen Elisabeth vandaag wat later uit
school naar huis kwam, wachtte mevr. Wille
reeds met het eten on haar dochtertje.
„Wat is er toch, kind?” vroeg zU bezorgd,
want Elisabeth zag er bleek uit.
.Klets!” antwoordde het kind gesloten als
altUd. MUnheer Wille keek Elisabeth eens
aan. Zwijgend aten zU de soep.
In haar kamer begon Elisabeth plotseling
te schreien. ZU dacht aan Hanne. die een
borduurstuk Ie voor haar moeder maakte.
.MUn moeder is al zoo lang dood!” dacht
Elisabeth. De .Andere" d'.e hier nu twee
jaar in huis was en dlkwUls .schat” tegen
vader zei. zou nooit haar liefde verwerven.
ZU was de stiefmoeder maar. Voor stiefmoe
ders maakt men geen handwerken, bedacht
men geen verrassingen om haar met ver
jaardagen een genoegen te doen. Maar als
ze ziek werd evenals Elisabeth den vorigen
winter en wanneer mevr. Wille aan haar
bed zat den heelen nacht en natte omsla
gen maakte en Hef tot haar sprak, zooals;
Neen. zU was toch haar stiefmoeder maar..
ZU kon haar niet liefhebbenHet kwel
de haar wanneer vader 's avonds gekheid
met haar maakte. ZU ging dan stil de ka
mer uit en dacht aan haar overleden moe
der.
Morgen was het haar verjaardag. ZU sou
nog gauw wat voor haar overleden moeder
maken, misschien een kransje van bloemen
die zU in den tuin plukken konneen
twéé kransjes, een voor het portret in baar
kamer en een voor het graf.
Zou vader er niet meer aan denken, dat
moeder morgen verjaarde?....
ZU. Elisabeth, zou morgen in ieder geval
heel alleen naar het kerkhof gaan. Niemand
zou het merken. Niemand zou erbU zUn.
Den heelen dag bleef zU stil en in zich
zelven gekeerd. Men zag. dat zU geschreid
had. Mevr. Wille streek haar eens deelne
mend over het haar, maar Elisabeth keek
langs haar heen. Haar gezicht was zeer
bleek en geschrokken.
’s Avonds haalde zU uit den tuin eenlge
bloemen. Plotseling kwam haar vader op
haar toe.
„Wat doe Je daar toch?” vroeg hU vrién
delijk.
„Ik.... ik....” stotterde zU.
,3u kind?”
,Ik pluk een paar bloemen, ik wil ze moe
der brengen.”
MUnheer Wille's gezicht klaarde plotse
ling op. de rimpel op zün voorhoofd was
verdwenen.
„Dat Is lief van Je. Elisabeth” zei hU
.Moeder zal er zeer blU mee zUn. ‘eloof
me, je kon je nieuwe moeder wel wat meer
vreugde bereiden dan je tot nu toe deed,
kind, als je maar wilde.”
Het kind was diep rood geworden.
„De.... bloemen..., zUn toch.... voor
moeders graf. Morgenis het de ver
jaardag van moeder.”
Thans was het gezicht van mUnheer
Wille plotseling weer donker, de ri—pels
kwamen weer terug op het voorhoofd. HU
hield een hand voor de oogen.
.Kleintje!” zei hU teleurgesteld. HU wilde
nog wat zeggen, maar zU plukte alweer
bloemen. HU kon naar gezicht niet zien. HU
zag slechts den ontroerenden ernst, waar
mede zU de bloemen uitzocht en ging ont
steld heen....
De Zondag kwam. Elisabeth was de eer
ste, die opstond. De zon scheen in de ka
mer. Elisabeth nam het kleine kransje en
legde het om de fotografie van haar moe
der.
„Lieve Moeder!" fluisterde zU- Niemand
zag haar zoo bezig. Later, toen mevr. Wille
de ontbijttafel dekte, had zU wel het kransje
op het portret van de vorige Mevr. Wille
BERLIJN, 1 Febr. Het door den eer
sten burgemeester van BerlUn. Dr. Sahm.
in het leven geroepen Hlndenburg-comlté
heeft den volgenden oproep gepubliceerd:
„Het volk wil Hindenburg.
Dultschers. binnen enkele weken moet
het Duitsche volk den nieuwen RUkspresi-
dent kiezen. MUlloenen zUn overtuigd dat
voor de hoogste waardigheid van het RUk
slechts een man in aanmerking komt: Hin
denburg. Tegenover de hlstori-che persoon-
lUkheid van den huldigen RUk?presldent
treden alle anderen op den achtergrond,
wier namen in de afgloopen weken door de
partijpolitiek zUn genoemd.
Hindenburg: deze naam herinnert aan
den roem van Tannenberg, brengt de le
vendige herinnering aan het Duitsche leger
van den wereldoorlog, het leger dat vier
jaren lang den vaderlandschsn bodem ver
dedigde en de Duitsche wapenen overwin
nend in verre landen droeg.
Hindenburg: dat is een leven van Duit
sche plichtsvervulling in dienst van het va
derland van de keizersproclamatle van 1871
af tot het presidentschap der Republiek
toe.
Hindenburg: dat is de overwinning
den partijgeest, het zinnebeeld van
Volksgemeenschap, de leiding naar de vrij
heid.
Hindenburg: dat is voor Dultschland en
de wereld de voornaamste belichaming der
Duitsche natie: de eerste in den oorlog, de
eerste in den vrede en de eerste in het hart
zijner medeburgers.
Dultschers: Weert ta dit uur één volk,
dankbaar, eensgezind en groot. Een spon
tane betooglng zal er toe bijdragen dat
Hindenburg zich ter beschikking zal stellen
als volkscandldaat bU de verkiezing tot
RUkspresident. ‘-’iemand mag ter zijde blU-
ven, wanneer l^t er om gaat zich uit te
spreken voor Hindenburg en de nationale
eenheid. Dultschers. Uw naam behoort aan
Hindenburg.”
Medegedeeld wrdt dat een onafhankelijk
voorstel geteekend moet worden door 20 000
kiesgerechtigden Het gaat er om dit aan
tal zoo spoedig ^rogelUk te verzamelen. Het
manifest betsricent een verzoek aan den
RUkspresident zich card'daat van het volk
te stellen bU de verkiezing.
De oproep is door een groot aantal voor
aanstaande Duitsche mannen en vrouwen
geteekend o.m. door Dr. Sahm. BerlUn; Dr.
Gessler, Gerhardt HruD’mann. Dr. Mulert,
Gustav Noske, Mgr. Dr. Schreiber van Ber
lUn: generaal maj v. Winterfeld.
Dr. Sahm heeft nadrukkelUk medegedeeld
dat de stap waartoe hU het initiatief heeft
genomen niet is beïnvloed door de RUks-
regeering en geen partU kiezen pro ot con
tra regeering beteekent.
Ze namen hun Intrek in een gemeubileerd
landhuisje in Cornwall, aan den zeekant. Er
was een tuintje rondom, waar palmen en
tropische planten groeiden met wonderbaar
succes. Van uit de vensters aan de zuidzijde
konden zU de grootsche lijnen van het
eiland St. Michel zien. en de lage kust,
zich ut*~*—•'-'••nd achter Penzance naar
Newlyn. In den tuin stond een klein thee
huis en Carina's eerste zorg was, het ta te
richten tot haar werkkamer, waar zU van
's morgens tot ’s avonds schreef. BUna lede
ren morgen ging zU reeds vroegte Pen
zance de H. Mis bjjwonen. ofschoon lady
Murray de wandeling te lang vond voor
haar, vooral wanneer zU nuchter was. Maar
misschien meer dan ooit legde Carina thans
Naar het bondsbestuur van de Stahlhelm
mededeelt, heeft de bondslelder Seldto den
Berlljnschen
medegedeeld,
men ta de door dezen te benoemen
missie voor de herkiezing van president
Hindenburg.
Men moet hieruit niet afleiden, dat de
Stahlhelm zich tegen president Von Hin
denburg verklaart.
De Stahlhelm ziet echter noch ta dr.
Sahm den juisten man, noch ta den door
hem tagesiagen weg, nJ. het vormen van
een commissie uit de middenportUen, het
juiste middel voor de behanaellng van de
kwestie der herkiezing van den RUks
president.
akkers, voor de kantigheid der rotsen, inspi
reerde tot het landschap schilderen. ZU on
dergaat gaarne den eenvoud van de stilte der
eenzaamheid van helde en bergen. Alle
weersgesteldheden, de wisselingen van och
tend en avond, dag en nacht, de verschillen
de aangezichten der natuur vervullen haar
met dezelfde belangstelling en genegenheid
Niet altUd zUn de omstandigheden, door
weer en terrein, voor den landschapschilder
gemakkelUk. Hier worden de moellUkheden
overwonnen, door de groote toewUdtag voor
hare kunst, welke een manifestatie wil zUn
van het geloof, dat de verschUnlng der na
tuur de goddelUke ziel openbaart.
Ook de boomen hebben een ziel zelde zU
eens. en zoo is hej.! De werkelUke liefde,
die mensch aan mensch ta vrede bindt, die
de ware hulpvaardigheid brengt, kent geene
bepaaldheden, noch grenzen van leven
Sedert hare jeugd heeft onze KonlnklUke
schilderes de schllderstaak ernstig en ate roe
ping opgevat; zeer zeker een bewijs van
kracht en energie voor iemand, wier le
ven ta de eerste plaats in beslag wordt ge
nomen door eene nauwgezette plichtsbe
trachting als constitutioneel vorstin. De
schllderopletding oegon reeds op zeer jongen
leeftUd. Dat zU thans met ervaren hand
uiting weet te geven aan gevoel en inzicht. U
een gevolg van de planmatige en systemati-
"ev v**« KnninklHke artiste.
De schilder Frits Jansen, dhecteur der
Haagsche Academie, gaf de eerste opleiding.
De beginselen van het vak. ta technisch op.
o„.mnrr'-n be«tudee*d. On deze
grondige studie volgden Jaren van vrijen ar
beid. welke de kennis tot eigen doorleefde
erva: tag maakte. Het kunnen werd in zulk
ni..«hrMd tri' d? wensch. de na
tuur dieper te kennen, ontstond, waaruit een
verlangen groeide naar hoogere scholing
Het is toen de knappe kunstenaar Albert
Roe'ofs geweest, uie de studie op breeder
basis als een hooger onderwUs heeft voort,
gezet. De leiding van deze studie werd, ooor
het, helaas, vroegtijdig overlUden van d»zen
bekwamen schilder, door Van KonUnenburg
overgenomen gedurende de jaren 1921, 1932.
Het is niet gemakkelUk een goed 'ee'tnees.
ter te zUn. maar nog moeilUker een goed
leerling. Alleen sterke persoonlUkheden kun-
r.n zv-h ?an den lee^eester of aan de vegeven
stof overgeven, zonder eigen persoonlijkheid
of inzicht te verliezen. Toch geeft de bü«>n-
dere persoonlUkheid van den leerling aan het
onderwUs een bepaalden trek. Hoezeer dus
ta dit geval, waar de leerlinge een zoo krach
tige persoonlUkheid to. een uitgesproken ka
rakter. dat alleen door zichzelf eigen vol.
tooting wil volmaken. Zuiver gericht zUn het
gestelde doel nooit door bijoogmerken ver.
troebelen aiieen cte waarheid zoekend streng
en ernstig, waren de voorname kenmerken
ta de methode van werken van deze vor.
stelllke leerllnve.
In de schilderstudie vormt het zlen-wer-
ken één <rir leerzaamste factoren; ook dit
werd In het leerplan betrokken en tot dat
doei hebben de fline en zeer bekwame Schil
ders Gorte- en Louis van Soest tijdens de
voltooiing der studie door hunne biizondere
e-var n?»n. steun verleend aan onze konlnk-
lUke artiste.
Deze vakkundig geschoolde schilderes heeft
vanaf hate ieu"d veerheld en nu haar on
derricht reeds eenlge laren geëindigd te. bleef
toch de wensch zich steeds meer te bekwa
men en tegenover de natuur een liefdevolle
leerling te zün.
De kunstenaar blUft de zoekende naar de
meest doelmatige middelen, om zich steeds
inniger te vereenzelvigen met het geheimzin
nige wezen der verhoudingen van lUn en
boek, var toon en kleur, een vrome over
gave. een uiting van de podde'Uke roeping
van het krmatetoaarschy „liefde geven, liefde
wekken”.
Harlekijn bereidt den defectieve een verrassin&
ri
de
>et
ui
ten
ar
ia
dz
er-
de
M
d-
rs-
rz-
D-
ige
BO-
tnc
taf
n:
ep
tL
um
KT»
