HETV
VAN DE
A<7
HXTOttf
PUROL
DE GRAPJAS HARLEKIJN!
LANGS
DONKERE PADEN
Mocie.fytondeHuid
/Alle ruwheid en roodheid, pukkeltje*
en uitslag, worden weggenomen door
BINNENLANDSCH NIEUWS
nuttig
ONDERWIJS
ACADEMISCHE EXAMENS
Gederailleerd
STUURLIEDEN-EXAMENS
TWEEDE
KAMER
RADIO-OMROEP
HET WARME KADETJE
BACONBEREIDING
Mu-
van
(Wordt vervolgd'
DE VOORTZETTING DER
ZUIDERZEEDROOGMAKING
GENERALE COMMISSIE
ZUIDERZEESTEUNWET
Naar het Engelsch door J. Scheepens
Gewenscht en
Regeling van werkzaamheden
Hoe Harlekijn den hond Hector in een tijger veranderde
verkoopaten
e
B.
om
vereischte
TWAALFDE HOOFDSTUK
Hij had gezien, dat het hek pas gevend
was en duwde Hector flink tegen de natte
verf. De hond was op deze wijze geheel
beschilderd.
riété door
..The Tea-time Four"
's-ORAVENHAOE Geslaagd voor le stuur
man groote stoomvaart de heren P. W. de
Haan. A. H. M. Jansen, 3. C. L. Heeren, C.
J. Brouwer en P. W. Borst.
en
wals.
baten
gesteld
en
U
2.25
820 SAROV-uitzending m.
mandoline-orkest en koor.
Monti, en Standchen. Schubert.
Je bent veranderd! zei Richard Grove.
Hij zag Carina doordringend aan door de
enorme blauwe brilleglazen.
Bij deze woorden werd Carina eenigszins
onrustig.
Dat is omdat ik te veel en te vroeg
geschreven heb. Ik ben vermoeid.
Ik heb je er altijd voor gewaarschuwd!
Het zou je toch geen van beiden het leven
ROME, 441 M. 720 Gramofoonplaten.
8.20 Lichte muziek m. m. v. orkest en so
listen.
ten einde zou zijn, sprak hij, terwijl hij
haar nog steeds onderzoekend aankeek. Hjj
was bang voor haar: zij had noch een te
vreden noch zelfs een onverschillige uit-
ver-
waarom
reless Military orkest
O’Donnell. Mjn.v. Trevor Watkins
O.a. Divertimento no. 11
zart. 10.5012.20 Ambrose's Blue Lyres.
De Directie van den Landbouw deelt mede,
dat gedurende de dagen van 28 Januari tot
3 Februari zijn geslacht voor bagonberelding
6795 varkens Avoorafgaande 7 dagen 6635».
terwijl we:d uitgevoerd bacon, afkomstig van
5818 (5921) varkens.
Volgens telegrafische mededeeling van het
Deensche Departement van Landbouw wer
den in Denemarken in diezelfde periode ge
slacht nog niet ontvangen (154.713)
stuks.
De totale invoer van ba(?on in Groqt-Bri.
tannlë beliep in de week van 2530 Januari
233.698 (196.720) ewts.
Daarna
de aanrukkende vijanden op. die onder
den uitroep: ..Help! help! een tijger! een
tijger!" het hazenpad kozen.
„Ik heb nog nooit zoo n goeden inval
De Urkerpolder
Ofschoon de regeering thans geen raming
van de kosten van den Urkerpolder geeft is
uit vroegere stukken vnj nauwkeurig na te
gaan, om .welk bedrag het hier gaat. In 1924
werd de kostprijs van de Wieringermeer,
Inclusief rente, geschat op j 3200 per HA
Blijkens de stukken I
of een overschrijding
polder werd
alzoo
DINSÖAG 9 FEBRUARI 1932
HUIZEN. 298 M. Ultst. K.R.O.-Uitzending.
8.00—9.15 en 10.00—11.30 Gramofoonpl. 1130
Godsd. Halfuurtje. 12 15 KR.O.-Trio. 1.45
Gramofoonpl. 2.00 Vrouwenuurtje. 3.00 knip
cursus. 3.30 Hoedenmaakcursus. 3.45 Knip
cursus. 4.00 Pauze. 4.30 Cursus „De mooeme
Zakenman". 455 K.RX).-Kunstensemble, o.
1. v. P. Lustenhouwen 5.45 Gramofïnp!. 6.15
Vervolg Kunstensemble. 6 15 Engelse hc les.
7,10 Causerie „Sacramentalia of Prullaria'
745 Verbondskwartiertje. 8.00 Hoog uezcek
van Prins Cameval aan de K. R. O.-studio.
9.00 Vaz Dias. 9.1512 00 Cabaret-prcgmm-
ma. Tholen van Lier, Liaan Gray, K. R.
O.-Salonorkest enz.
26
Zij wachtte tot de prachtige wagen ge-
niiachloos wegreed. Dan slenterde zij lang
zaam. in gedachten verzonken, het tuinpad
«weer af naar huis. In de'veranda trof zV
lady Murray, die klaarblijkelijk op haar
wachtte.
Dat afscheid duurde lang, merkte zv
droogjes op.
Inderdaad, antwoordde Carina. Hebt u
gemerkt dat ik vend-ag ie's heb ged. an om
Jim zoo wanhopig onaangenaam te treffen’
Neen. Ik merkte er eerst niets van tot
dat bet te laat was om je te waarschuwen
dat hij jaloersch was op Richard Grove. Dat
had ik nu wel t minst van alles verwacht.
s^Ik denk ook dat het alleen maar ja-
InenwWhrUl wws. zei Carina, opgelucht door
de gedachte dat baar tante niets in haar
handelwijze ontdekt had, waarin zij te kort
geschoten was.
DELFT.' (Technische Hoogeschool.) Ge
slaagd voor het cand.ex. voor werktuigk.
ing. A. J. Gideonse, geb. te Velp (gem. Rhe-
den); en F. M. Oberstadt geb. te 's-Graven-
hage.
stelling van de algemeene regelen voor den
Zuiderzeesteun, bij het algemeen beleid en
bij de voornaamste punten van uitvoering
en' beheer. Bjj dit laatste zal de toepassing
van de voorschriften nopens de tegemoet
koming wegens waardevermindering, in den
eersten tijd vooral, veel van uw aandacht
vragen. Intusschen zie ik daarbij niet over
het hoofd dat uw taak daarbij in zooverre is
vergemakkelijkt, als gij door de instelling
van de plaatselijke commissies u beter zult
kunnen oriënteeren. omtrent de inzichten en
wenschen van de belanghebbenden. Ik ver
trouw, dat er tusschen die plaatseljjke com
missies en uwe commissie een aangename
samenwerking zal ontstaan.
Het was mij aangenaam, toen ik u eenlgen
tijd geleden voorstelde die taak op te dra
gen aan een nieuw in te stellen Rjjksdienst.
onder de bevelen van den verantwoordelijken
Minister, te mogen ontwaren, dat gij aan dit
voorstel uw steun gaaft.
hebben gekost, je huwelijk enkele maanden
uit te «tellen.
Hij wierp een blik op den bundel getypte
vellen papier voor hem.
Jim wilde van geen wachten weten.
Hjj wilde zelfs al in September trouwen!
Ben je altijd van plan te doen wat Jim
wil’ vroeg Grove haar ernstig.
Ik zal het probeeren. antwoordde Cari
na: haar stem klonk hoopvol.
Kent hij je boeken? Houdt hij ervan?
Hij geeft geen zier om romans. Ik ge
loof dat hij. hoopt, dat wanneer ik mevrouw
James Mallory ben. ik noch lust noch tijd
zal hebben om te schrijven!
Grove zuchtte. Zóó, dus hij is van plan
je te onderdrukken!
Laten we daar niet over spreken, Ri
chard. Ga liever voort met m'n boek.
Ik geloof dat je ’n krankzinnigen streek
gaat doen. Carina, sprak Grove, het wordt
een uiterst conventioneel huwelijk met een
rijken Philistijn. t Is waarschijnlijk dat hij
zich diep schaamt over het feit dat z’n toe
komstige vrouw schrijft, Hjj zal zeker alles
in X werk stellen om je te beletten nog oott
te schreven. Hij zal het schoone talent dat
je bezit onder de korenmaat willen houden!
Je bent wel vol sombere gedachten,
vandaag, zei Carina, in een zorgelooze bui.
Ze trachtte wel er niet al te zwaar «ver te
denken, maar zijn woorden schenen de in
drukken te bevestigen, welke zij tijdens het
korte bezoek van Jim had gekregen.
Ik mag er niet aan denken) dat je loop-
baan op vijf en twintig jarigen leeftijd reeds
Harlekijn was met Hector, den lieve
lingshond van den Koning, aan X wande
len. toen hij een troep vijanden zag aan
komen. „Mooi zoo," lachte hij, „ik zal dien
heeren eens den schrik op 't lijf jagen."
Blilk van vertrouwen in de
toekomst.
Wat voor spr. echter den doorslag geeft,
is het feit, dat juist een tijd van malaise,
als wjj thans doormaken, bij uitstek ge
schikt is om een zoo groot werk tot stand
te brengen. Voert men dit uit in een tijd
De kantonrechter Mr. Dr. A. Fontein heeft
schriftelijk vonnis gewezen in de zaak van
den heer J. F. Staal, directeur van de hotel-
maatschappij „Suisse" te Amsterdam, die de
vorige week heeft terecht gestaan wegens het
op 2 October j.l. vóór tien uur voormiddags
41 de eetzaal van gemelde maatschappij aan
de Kalverstraat aan een hotelgast doen afle
veren van eenige broodjes, welke na 8 uur
des namiddags van den vorigen dag waren
gebakken, althans opgewarmd. Blijkens de
dagvaarding acht het Openbaar Ministerie
dit in strijd met artikel 35, zesde lid, der
Arbeidswet, althans met het bij de Arljpids-
wet 1919 bepaalde.
Daar de Arbeidswet zelve bepaalt, dat zij
koffiehuizen en hotels niet brengt onder fa
brieken en werkplaatsen, volgt daaruit, dat
geenerlei bepaling geschreven voor den ar
beid in fabrieken of werkplaatsen tot wel
ken arbeid zoo krachtens de in de wet voor
komende begripsomschrijvingen als blijkens
de structuur der wet de arbeid in broodbak
kerijen behoort van toepassing kan zijn
op den arbeid in een koffiehuis.
Op grond, dat de handeling van den ver
dachte niet in strijd is met de arbeidswet,
noch met eenige andere wettelijke bepaling
of wettige verordening, heeft de kanton
rechter die handeling verklaard niet te zijn
een strafbaar feit en den verdachte te dier
zake van alle rechtsvervolging ontslagen.
Op een desbetreffende vraag van den kan
tonrechter, verklaarde de verdediger, Mr. A.
J. Herzberg, geen appèl tegen dit vonnis te
zullen aanteekenen: de ambtenaar van het
O. M. deëlde mede, dit wel te zullen doen.
LANGENBERG. 473 M. 625—7 20 Or-
kestconcert. 11.20 en 11.55 Gramofoonpl.
12.251.50 Concert door orkest o. 1. v. H.
Salger. 4.205.20 Namiddagconcert. 7.20
Vastenavomjconcert. Groot en Klein Werag-
orkest o. 1. v. Buschkötter en Eysoldt. 8.30
.Mörder”, hoorspel van Schmidtbonn.
ziek van H. Ebert. 920 Berichten, sluiting.
ZEESEN, 1635 M. 6.50 Acoustische
proefnemingen in de groote zaal van de
Berljjnsche Funkstunde. 7.35 Lezing. 820
11.20 Vastenavond-Bal m. m. V. solisten.
Omroeporkest o. 1. v. Bruno Seidler-Winkler
en Hans Schindler’s Dansorkest.
BRUSSEL, 508 en 338 M. 508 M.: 12.35
2.05 Gramofoonpl. (Acte I en II „Tosca”,
Puccini). 2.45 Verslag van den Voetbal
wedstrijd .Roode Duivels-Zwaluwen” in het
Heyselstadion. Brussel. 5.20 Concert o. 1. v.
Kumps. 6.20 Verslag van het Carneval te
Blnche en Gramofonpl. 820 Carnavalscon
cert o. 1. v. Arthur Meulemans. 338 M
1225—2.05 Gramofoonpl. 620 Zie 508 M.
m. v. solisten,
O.a. Czardas,
PARIJS, „RADIO-PARIS”, 1725 M.
8.05; 1250 Gramofoonpl. 820 Radio-con -
eert. O.a. Potpourri „Pariser Leben Offen
bach. 8.50 Gramofoonpl. O.a. uit ..Love Pa
rade”, Schertzinger. 920 Radlo-tooneel.
Je ziet dus, dat Je in t vervolg wat
voorzichtiger zult moeten zijn, sprak lady
Murray levendig.
Want deze was een oogenblik bevreesd dat
haar nicht er zelfs nu nog over zou kunnen
denken, niet tot een huwelijk met Jim Mal
lory over te gaan. Indien ooit een man bezig
was geweest, z'n eigen zaak te bederven,
dan was het vanavond geweest. Had zij er
maar aan gedacht, hem een wenk te geven:
dan had de kleine scène misschien vermeden
kunnen worden.
Op eenmaal viel Carina met ’n hartstoch
telijk gebaar haar tante om den hals en
riep snikkend uit:
O. tante Nora! Wat haat ik het, ver
loofd te zijn! De menschen beweren altijd
dat het zoo heerlijk is. en er is niets van
waar! Niets!
En na deze verwondering barende open
hartigheid verdween zij in huis, lady Murray
alleeA latend, in overpeinzing over de al
gemeene slechtheid der mannen als ze ver
liefd zjjn.
nlg voorover gebogen vol aandacht
Te doen inzien hoe lief hjj me had,
besloot Carina. Want het was natuurlijk een
groot offer. U moet weten dat hjj op Linfold
de voorganger is. En voordat wij in Linfold
kwamen wist hij niet dat ik katholiek was.
Dus, toen was het te laat, zei Grove
geheimzinnig.
Het is eigenaardig, dat iemand van zijn
type mü wil huwen, sprak Carina in ge
dachten.
Zie in den spiegel! ried Grove.
Ach! We houden beiden van zoo ver
schillende dingen. Hij houdt van sport in de
buitenlucht ik van eenzaamheid en boe
ken!
En je ziet daarin geen enkel gevaar?
Het gevaar dat er is in elk huwelijk.
En dit is een .gemengd" op den koop
toe! Wat zou de oude Alfred daarvan Wel
zeggen?
Ik weet zeker, dat hij van Jim zou
houden, sprak Carina vol vertrouwen.
Hjj zou je minstens geraden hebben te
wachten. Je had hem toch nog slechts drie
maal ontmoet voor je verloving?
I Richard, wil je beproeven onze verlo
ving te elfder ure te breken? Laat ik je dan
vertellen, dat elke poging daartoe ver-
geefsch is. Ik treed met Jim in het huwelijk.
Ik heb er rijpelijk over nagedacht. Ik weet
even goed als gij het vóór en tegen. Maar,
ik houd van leem en ik voel, dat we van
elkaar zullen houden.
Carina sprak met ongewone beslistheid en
geestdrift. Zóó had zU Grove nog niet dik-
uit en betaalde Carey. Toen die weg
nam Rosenstein den boekhouder apart
fluisterde hem. op een toon van vrees, in
het oor:
„O, wat ben ik bljj, dat ik gisteren de
brandkast niet open gehad heb!"
De boekhouder keek hem met groote oogen
aan.
„U hebt 1 wel geprobeerd, meneer,” zei
hij. „Weet u niet meer dat u zei: „De num
mers willen niet stilstaan”, en dat u mij
vroeg, of ik hem open kon krijgen? En ik
zei. dat ik de combinatie niet wist."
Rosenstein keek hem verschrikt aan. De
kamer werd benauwd. Hij ging In de deur
opening staan snakken naar adem. Op
straat, vlak voor den winkel, stond een wit
paard. Een sjofel heer stond op het trottoir,
met de leidsels in de hand, en keek Rosen
stein vol verwachting aan.
.Morgen baas”, riep hij opgewekt.
Rosenstein keek hem aan. „Ga weg!" riep
hij. „Ik wil geen paarden voor mijn winkel
hebben staan. Zet 'm ergens anders!"
,Jk zal 'm zetten waar u wilt, baas," zei
del man. zjjn pet aanrakend, ..maar u hebt
nog niet voor heth betaald.”
„Heb ik dat paard gekocht?” vroeg hij fier.
„Dat heb je zeker,” zei de man, „voor je
schillenwjjk.”
.Maar ik heb geen schlUenwjjk.” antwoord
de Rosenstein. De oogen van den man scho
ten vonken.
Rosenstein liep onvast den winkel in en
sloeg den arm om den hals van den boek
houder.
tot
Spr.
men.
grooting-1924 met 55 pet. wordt Overschre
den en komt dan op een kostprijs van
f 3500 per H.A.. inclusief rente, of voor den
geheelen polder. groot 53000 HA.
190.000 000. Het werk duurt 12 A 15 jaar.
Wij hebben dus voorlooplg zeker niet met
meer dan 15 mlllloen gulden per jaar te
rekenen.
wjjls geantwoord. Het was. alsof zjj hem niet
het recht toekende, zich in deze zaak te
mengen.
En tante Nora vindt het óók goed!
voegde zjj er nog bij.
Dat zou ik denken! Ze heeft de heel»
zaak op touw gezet! Een huwbare nicht
en een rijke weduwnaar, die ’n vrouw
wenschte.
Wat denk je van dien jongen van Mal
lory?
Ik heb hem nog slechts ééns ontmoet,
antwoordde Carina vqprzichtlg.
Hij zou de zaken wel eens voor je kun
nen bederven!
Vandaag ben je beslist zwartgallig,
lachte Carina, maar van Peter ben ik vol
strekt niet bang. Ik weet zeker, dat ik zal
bereiken, dat hjj van me gaat houden. Jim
is veel te streng jegens hem.
Beste kind, je Jjm is een hardvochtig
man, die het hart zijner eerste vrouw heeft
gebroken.
Goed, maar ik ben niet van plan hem
het mijne te laten breken! zei ze.
Een lieve vrouw, merkte Richard in
gedachten op. ze heette Iris, geloof ik. Een
mooie naam, die haar goed paste.
land en Overijsel
ontstaan. Eindelijk is het
moreele beteekenis, dat
wenscrisis als wij die thans doormaken
Staat blijk geeft zelf niet alle vertrouwen
in de toekomst van ons land te hebben
verloren.
Mevrouw Rosenstein zat op de trap te
breien, stralend van vreugde. Toen ze haar
mag zag. snelde ze hem tegemoet. Er stonaen
tranen in haar óogen.
..Schat dat je bent! Lieve royale man!
Eerst starf je me voor mijn koppigheid, en
dan overstelpt ie me met geluk door mijn
lief sten hartewensch te vervullen! 1 Is te
veel! Ik verdien het niet! Ik was met één
kamer al bltf geweest!"
„W-w-wat is er dan?” vroeg hij slapjes.
Zjjn vrouw glimlachte.
„De behangers zjjn al aan X werk." zei ze
vrooljjk. „Ze zelen, dat je t absoluut op één
dag klaar wou hebben, dus ze hebben twin
tig man gestuurd."
De heer Rosenstein zonk neerslachtig op
de treden neer.
..Lieverd.” zei mevrouw Rosenstein na een
lange pauze, als je me één ding belooft, zal
ik m’n leven lang gelukkig zijn.”
Rosenstein zij niets. Hij was vaag be
nieuwd of die belofte steunde op t een of
ander van gisteren, dat hem nog niet ge
openbaard was.
Re loof me," ging zijn vrouw voort, „dat )e,
onverschillig wat er gebeurt, nooit meer
dronken zult zijn.”
Hij gorgelde hulpéloos:
,2a, ik beloof X.”
_Eji_hjj hield die belofte.
afsluitingswerken, niet had i-
zette uiteen, hoe de omstandigheden,
naar het oordeel van het meerendeel
Commissieleden, aanleiding hebben
tot een reorganisatie van
heden. Spr. geeft voorts te kennen, dat hij
als voorzitter van de Generale Commissie
uit volle overtuiging kan verzekeren, dat alle
ledender Commissie en de secretaris, Ir.
Houbén, den laatsten tijd zeer verdienste
lijk bijgestaan door mr. v. d. Werf met de
grootste toewijding zich hebben gegeven aan
de uitvoering van de taak, waartoe zij ge
roepen waren en dat die personen ieder in
hun richting, ook voor de toekomst, ten volle
bereid zijn hun beste krachten daaraan te
wijden.
Züxc. hield hierna een rede, waaraan wij
het volgende ontleenen:
De Koninklijke Besluiten van 7 Februari
jl. hebben in de organisatie van de Zuider-
zeesteunverleening een belangrijke wijziging
gebracht. De thans afgesloten periode van
ruim zes jaar heeft veel van de toewijding
en van het inzicht der Generale Commissie
gevraagd. Naar het mij voorkomt is men, in
onderlinge, samenwerking, in de toepassing,
welke aanvankelijk aan de Zuiderzeesteunwr.t
is gegeven, niet ongelukkig geslaagd en wan
neer wjj dus thans met gepaste voldoening op
het afgeloopen tijdperk terugzien, dank ik dit
voor eën goed deel aan de loffelijke wijze,
waarop de Generale Commissie haar taak
heeft opgevat en ieder uwer, ook uw bekwame
en onvermoeide secretaris, moge zich ver
zekerd houden van mijn erkentelijkheid voor
ieders aandeel in het werk, dat In 1925 werd
begonnen.
Voor uw onverflauwde belangstelling
onverzwakten steun betuigt de Regeering
gaarne haar waardeering.
Ook tot den ondervoorzitter, den heer De-
foer, richtte Z.Exc. waardeerende woorden,
terwijl hij mededeelde, dat het H. M. de
Koningin heeft behaagd den heer Defoer te
tx noemen tot Officier in de Orde van Oranje
Nassau*
Als den voomaamsten arbeid van de Com
missie beschouw 'ik. aldus vervolgde de Mi
nister, Uw raad en voorlichting bjj de vast-
De baten
Welke baten kunnen tegenover deze
uitgaven gesteld worden? Spreker merkt
op, dat ook de regeering niet als eisch stelt
dat deze baten ten volle den kostprijs moe
ten dekken; men is het er over eens, dat er
daarvoor veel te groote indirecte voordeelen
aan het toevoegen van nieuwen grond aan
ons land verbonden zijn.
De commissie-Lovink, waarin een aantal
onzer beste landbouwkundigen zitting had
den. is op grond van een diepgaand onder
zoek tot de conclusie gekomen, dat op den
duur dergelijke grond een waarde heeft van
2500 gulden per H A. Op het oogenblik is
ten gevolge van de landbouwcrisis de prijs
lager, maar de grond van den Urkerpolder
komt eerst na 12 A 15 jaar aan de markt.
Het is wel een zeer pessimistische opvatting
om aan te nemen, dat in 1945 A 1948 de
landbouwcrisis nog steeds zal heerschen.
Wanneer nu gedurende de uitvoering de
polder niets opbrengt in 1924 schatte
men deze opbrengst nog op 23 mlllloen gul-
dwn dan zou de Staat dus circa 53 mil-
lloen moeten bijpassen te besteden over 12
A 15 Jaar, hetgeen neerkomt op 3‘< A 4 mil-
lioen per jaar. Spr. meent, dat dit geen be
dragen zijn, die het financieel evënwicht
van den Staat in gevaar kunnen brengen
In de vergadering van de Tweede Kamer
van 9 Februari zal de voorzitter aan de te
benoemen Centrale Afdeeling voorstellen
om op Woensdag 24 Februari mede te doen
onderzoeken het wetsontwerp tot instelling
van een Economlschen Raad
Voorts zal de voorzitt?r bij de regeling van
werkzaamheden voorstellen, het kortings-
wetje op de uttkeeringen aan gemeenten
en provincies niet te behandelen na de in
terpellatieVan Dijk, maar na het wets
ontwerp Begroeting van het Zuiderzeefonds
voor 1932.
van hoogconjunctuur, dan maakt men de
zaak onnoodig duur en jaagt men ook de
prijzen van andere werken op. zooals in de
jaren 1927—1931 is gebleken. In een tj)d van
depressie echter kan men profiteeren van
het groote aanbod en verschaft men aan
vele duizenden, die men anders werkloozen-
uitkeerlng moet geven, behoorlijk werk en
bestaan. Slechts een gering deel der kosten
gaat naar het buitenland. Schat men het
aantal direct werkzamen op eenige duizen
den, nog veel talrijker zijn zij, die indirect
van het werk profiteeren; zoo is tijdens de
werkzaamheden bij Medemblik de bovo’
king daar met duizend zieb^n vermeerden.’
De Urkerpolder zal op Urk in Zuid-Fries-
overal nieuw leven doen
van onschatbare
bij een vertrou-
de
KALUNDBORG, 1153 M. 11.20—120
Concert uit hotel Palace. 220420 Radio-
orkest o. 1. v. Gröndahl, m. m. v. solisten.
720 Les grandes PAques russes, van Rims-
ky-Korsakoff. 'Radio-orkest o. 1. v. Hee
sen). 7.359.35 „Het levende lijk". van
Tolstoi. 9.5010.20 Strijkkwartet E-dur. op.
125, nr. 2, Schubert (Rafn-kwartet). 1020
Dansmuziek.
is dit geworden 5000.
[Xnet 55 pet. De Urker-
in 1924 geschat op 2300 gld„
veel minder dan de Wieringermeer.
By de uitvoering van den Urkerpolder staat
men er in allerlei opzichten veel gunstiger
voor; men heeft veel meer ervaring, men
werkt achter deij beschuttenden afsluitdijk,
men heeft geen ander Zuiderzeewerk tege
lijk onder handen, terwijl de Wieringer
meer, in afwijking van Lely’s plan, gelijk
met den afsluitdijk werd uitgevoerd. Einde
lijk is de Wieringermeer uitgevoerd in een
tijd van „hoogconjunctuur”. Dit alles heeft
de groote kostenoverschrijding geleid,
wil echter voor het oogenblik aanne-
dat ook bij den Urkerpolder de be-
zelfs een onverschillige
drukking. En indien zij zich in deze
loving niet gelukkig gevoelde,
maakte zij er dan geen eind aan.
’n Mensch droogt uit! lachte zjj ge
maakt. En zij noemde enkele namen van
lieden die een of twee schitterende romans
geschreven hadden en van wien men daarna
niets* meer had vernomen. X Is zoo mijn ge
voelen, dat ik met Jim een nieuwe loopbaan
begin. Ik zal trachten er iets goeds van te
maken.
Öpeens vroeg Grove: M'n kind, hou Je
van dien man
Carina aarzelde. Even slechts; dan her
nam ze eenvoudig: Ja.
X Is geen half-god!
Hij heeft zelfs heelcmaal niets
een god!
Heb je van hem gedaan gekregen, dat
hij de door de Kerk vereischte beloften
doet?
Ja, hij is onmiddellijk na onze ken
nismaking een priester op gaan zoeken oir.
te vernemen wat men van hem verlangde
Ik dacht dat hij mij wel op zou geven, als
men hem verteld had wat men van hem
verwachtte.
Diezelfde gedachte of hoop had ook
Grove gehad.
Doch in plaats daarvan scheen het hem
alleen te.... Carina zweeg.
Ja, zeg het eens? vroeg Grove, een wel-
„U hebt ons ieder vijf dollars gegeven, en
u vroeg, of we een mopje voor u zongen,
enWat is er meneer Rosenstein? Bent
u ziek?”
„Ga ga!” hijgde Rosenstein. „Trommel
ze bij elkaar en doe den winkel weer open.
Gauw. En zeg ze dat er niet gesproken mag
worden, over wat er gisteren gebeurd is.
Ze ze. ze kunnen (slikbeweging)
het geld houden. Maar de zaak moet open,
en ze moeten hun mond houden."
Hij wankelde de straat op. Zjjn hoofd
draaide, zijn hart was ziek van plotselinge
vrees. HU liep een heel eind om, en voelde
zich weer meester van zichzelf, toen hij den
winkel bereikte. Die was nu open, en alles
ging zijn gewonen gang. En er stond een
man een vreemde op hem te wachten.
Toen de vreemde Rosenstein zag, klaarde
zijn gezicht op.
„Goeden morgen!” riep hij vroolijk. Jk
kom wel 'n beetje vroeg, maar ik heb het
geld noodlg ik moet vandaag huur be
talen."
Rosenstein werd bleek. De verkoopsters
keken een anderen kant op met een beschei
denheid, die pijnlijk duidelijk was. snel
knipperde Rosenstein eenige malen met de
oogen. Toen vroeg hjj heesch: „Welk geld?"
De vreemde keek hem verbaasd aan.
„Weet u X niet meer?” vroeg hij, en hij
liet een kaartje zien.
„Da's mijn kaartje,” zei Rosenstein. „Wat
zou dat?"
„Kijkt u maar eens aan den anderen
kant.” Rosenstein deed het. Deze letters
staarden hem aan: „Ik beken schuldig te
zijn aan den heer Carey 36 dollars, ik. Ro
senstein.” Het was ontwijfelbaar zijn schruu
En opeens kreeg hij een vage, verre, droom
achtige herinnering aan een bergtop, waar
op hij had gestaan, met een muziekkorps om
zich heen, en meneer Carey, die hem geld
gaf.
„Ik dacht, dat ik dat vroeger eens ge
droomd had,” mompelde hij. En toen vroeg
hij aan den vreemde: „Wie bent u?”
„Ik?” zei de vreemde verwonderd. ,Jk ben
Carey van Café Carey. U zei. dat ik maar
komen moest, zoodra ik het...."
,Bt.!” riep Rosenstein. „XIs in orde.” Hij
deed een brandkast open, nam er het geld
was
en
Mevrouw Rosenstein wou een kamer rood
laten behangen en meneer Rosenstein vond,
dat het gele papier, waarmee de muren ver
sierd waren, nog best een jaar meekon.
Hoe langer zijn vrouw aanhield over het
roode behangsel, hoe koppiger zijn tegen
stand werd, tot hij, op den ochtend na
een opgewonden gedachtenwisseling, waarin
hjj niet één redelijk argument te berde had
kunnen brengen, plotseling en kwaadaardig
toegaf.
„Uitstekend,” zei hU, terwijl hij zijn hoed
opzette en naar, de deur ging, „neem jij Je
rooie papier. Doe maar' wat je wilt. Maar
van dit oogenblik af ben ik een dronkaard."
Mevrouw Rosenstein werd bleek. „Man!
Man!” riep ze smeekend, zich tot hem wen
dend met saamgevouwen handen. Maar Ro
senstein zei niets meer, stapte de kamer uit
en sloeg de deur achter zich dicht. Mevrouw
Rosenstein viel ontsteld op een stoel naar.
Intusschen wandelde Rosenstein naar de
meest nabije herberg. Hjj was er duizend
maal langs gekomen? maar nog nooit bln-
nengetraden. De oogen van den kastelein
gingen wat wijder open, toen hjj zoo'n pa
triarchale figuur voor de toonbank zag staan
met een vastberaden gezicht.
„Geef me een borrel!" beval Rosenstein.
„Wat voor een borrel wou u hebben?"
vroeg de kastelein.
Die flesch daar die groote zwarte."
Het was Benedictine. De kastelein goot er
enbeetje van in een klein likeurglaasje,
maar Rosenstein fronste.
„Ik wou een borrel hebben," zei hij. „geen
druppeltje. Schenk een groot glas vol.”
De wijze kastelein debatteert niet met zijn
klanten, zoolang die de middelen heböen.
om te betalen, wat ze bestellen. Zwijgend
vulde hjj een klein emmertje met de stroo-
perige lekkernij, en even zwijgend zwolg
Rosenstein het in. De kastelein zag het met
verbazing, berekende vier glaasjes, en mom
pelde. terwijl Rosenstein met een hooge
borst het terrein verliet: ,Jk laat me han
gen.
Rosenstein liep doelloos maar vroolijk de
straat door, naar links en «echts buigend
tegen de menschen, die hem zoo vriéndelijk
toelachten. Toen hij aan den hoek kwam,
verbaasde het hem. dat het heele aanzicht
van de straat dien nacht veranderd was.
Toen leek het hem, dat ef een regiment
soldaten kwam aanmarcheeren; elke man
hield hem een dampenden beker toe; n;j
trad in het gelid en marcheerde mee. en ze
kwamen in den schittergloed van eenige hon
derden zonnen. Daarna werd hjj door een
kanon afgeschoten, en toen hij tot bewust
zijn kwam-, herkende hij de trekken van me
vrouw Rosenstein en voelde hij de verkwik
kende koelte van de natte servetten, die zij
teeder op zijn koortsende hoofd legde. Het
was bijna middernacht.
Rosenstein kreunde angstig.
„Wat is er gebeurd?” vroeg hij.
,2e bent dronken geweest.” antwoordde
zjjn vrouw. .Maar X is nu over. Slaap maar
eens flink uit. dan zullen we er nooit meer
over praten. En we zullen X nog wel een
jaar met het gele behangsel doen.”
Toen viel hij vredig in slaap. Den vol
genden morgen zag hjj zjjn vrouw onder do
oogen en wees haar op de ontzettende les.
die hjj haar geleerd had.
.Nu zie je, hoe ver je koppigheid me drij
ven kan," zei hjj.
Zjjn vrouw klemde zich aan hem vast en
huilde en zwoer, dat ze nooit meer zou aan
dringen op iets, dat hun uitgaven opdreef.
En toen kusten ze elkaar en maakten het
goed, en Rosenstetq ging naar zjjn winkel,
een beetje zwak in de beenen, en een beetje
duizelig, en met een raar gevoel in zjjn
hoofd, maar opgewekt, omdat hij zoo goed
koop een volkomen meesterschap had ge
wonnen over zjjn koppige bruida
De winkel was gesloten.
Rosenstein keek bot naar de dichte deur
en luiken. De boekhouder was verplicht, om
acht uur te komen en den winkel te openen.
Het was nu negen uur. Waar was de boek
houder? En waar waren de drie verkoop
sters? En de jongste bediende? Zoo snel hjj
kon stapte Rosenstein naar des boekhouders
woning. De jonge man was zich aan het aan-
kleeden, vrooljjk fluitend. De boekhouder
keek verbaasd, toen hij zjjn patroon gewaar
werd.
„Wat moet dat?’"vroeg Rosenstein. „Waar
om ben je niet aan de zaak? Waar zjjn de
sleutels?”
Het gezicht van den jongen man betrok.
Hij keek Rosenstein vreemd aan. Toen vroeg
hjj: .Meende u X dan niet?”
„Of ik X meende?” vroeg Rosenstein. „Wat
Hoe? Wanneer? Je bent .toch niet gek?”
„U hebt gisteren gezegd, dat we de zaak
moesten sluiten, en dat we het er maar eens
goed van moesten nemen, en dat we de eer
ste week niet terug hoefden te komen.”
Rosenstein zocht steun bjj den deurpost.
Hjj probeerde te spreken, maar er klemde
iets in zjjn keel. Eindelijk, op zjjn borst wij
zend. bracht hjj zwakjes uit:
„Ikke?"
De klerk knikte.
„En wat heb ik nog meer gedaan?” vroeg
Rosenstein verslagen.
DAVENTRY, 1554 M. 10.35 Morgenwtf-
ding. 11.05 Lezing. 12.20 Orgelconcert
O'Henry. 1.20 Leonardo Kemp s4 orkest.
Voor de scholen. 4.50 Midland Studio-orkest
o 1. v. F. Cantell. 5.35 Kinderuur. 6 20 Be
richten. 6.50 Reg. Faul speelt Haydn’s pia
nomuziek. 7.10 Fransche causerie. 7.40 Va-
.JStreet Pavement Artists”. 825
(pianoduetten en
zang). 8.50 Lezing. 9 20 Berichten. 9 40 Wi-
oJ.v. B. Walton
(tenor).
(K. V. 251). Mo-
Rcde Nlimster P. Rcijmer
Zaterdag vergaderde de Generale Commis
sie Zuiderzeesteunwet te Amsterdam onder
voorzitterschap van mr. G. Vissering. Op de
agenda kwam het volgende punt voor: „Be
spreking van den toestand, geschapen door
de in werkingtreding van de Koninklijke Be
sluiten van 7 Januari 1932. betreffende de
reorganisatie van de Generale Commissie, de
Instelling van den Rjjksdienst ter Uitvoering
van de Zuiderzeesteunwet en de herziening
van het Zuiderzeesteunbeslult."
De behandelng van d tpunt werd bijge-
woond door Zijne Excellentie d~n Minister
van Waterstaat, mr. P Reymcr, de ver
gezeld was van den referendaris, mr J.
Draaier.
De voorzitter heette den Minister welkom
en leidde de besprekingen in. Hjj wijst er op
hoe de arbeid der commissie, weke o.m ge
richt was op een zoo spoedig mogeljjk helpen
van de visschersbevolking aan een nieuw be
staan, verzwaard werd door de gunstige re
sultaten van de visscherjj. welke men aan
vankelijk in verband met de ^ordering van de
1 verwacht. Spr.
ook
der
gegeven
haar werkzaam-
Voor het Departement Amsterdam der
Ned. Mjj. voor Nijverheid en Handel heeft
Zaterdagavond mr. K Jansma secretaris
van den Zulderzeeraad te Amsterdam, een
lezing gehouden over het onderwerp: „Is de
voortzetting der Zuiderzeedroogmaking ge
wenscht?”
Spr. begon met er op te wijzen, dat de
geheele Zuidenee-onderneming bestaat uit
vijf afzonderlijke deelen. n 1. den groote-j
afsluitdijk en de vier daarachter door Lely
geprojecteerde polders, waarvan alleen de
beide Zuidelijke samenhangen. Overigens
■taan deze werken ieder op zichzelf.
De afsluitdijk en de Wieringtrmeenxilder
zijn beide grootendeels gereed en worden
ongetwijfeld afgemaakt; ook de regeering
wil dit. Andeizjids dringt niemand er op
aan thans reeds de Zuidelijke polders ter
hand te nemen. Het eenige punt iri kwestie
is of men in 1933 met den Urkerpolder zal
beginnen.
HILVERSUM, 1875 M. Uitsl. A. V. R. O.-
uitzending 8.00 Gramofoonpl. 13.00 V-Ior-
genwjjding. 10.15 Gramofoonpl. 10.35 Voor
drachten door mevr. E. de Vries-Kellers-
mann. 11.00 Orgelconcert P. van Egmond
Jr. Mm.v. Bram Mendes (vlooi-. (2.10 Gra
mofoonpl. 12.15 Kovags Lajos en ;yn or
kest. 2.00 Pauze. 2.30 Gramofoonpl. 3.00
Knipcursus. 4.00 Piano-recital Egbert Veen.
4.30 Kinderuur. 5.30 Avro-Kamerorkest o.
I. v. Louis Schmidt. Mjn.v. Willy Vos Men
des (zang). 6.006.30 Onderwijsfonds Bin
nenscheepvaart. 7.30 Engelsche les. 3.00
Gramofoonpl. 8J59.15 Uit den Dier"ntuln
Den Haag: Concert Lllll Qyene-s én haar
20 Zigeunerinnen. O.a. Hongaarsche Dans
no. 5. Brahms, en Fant. „Griifin Mmiza”,
Kalman. 9.15 Optreden van Nono. 9.35—
10 00 Omroeporkest o. 1. v. N. lieep „De
Fremersberg”, Kocnnemanh. 10 00 Vaz Dias.
10.15 Vervolg Omroeporkest. O.a. Fant.
Manon Lescaut”', Puccini en .Aa der
schónen blauen Donau”, wals, Strauss.
II. 3012.00 Gramofoonpl.
