VAN
DE GRAPJAS HARLEKIJN
MXTOH
PUROL
LANGS
DONKERE PADEN
How.^eamde Huid
/*tte ruwheid en roodheid, pukkeltjes
en uitslag, worden weggenomen door
binnenlandsch nieuws
nuttig
ONDERWIJS
ACADEMISCHE EXAMENS
STUURLIEDEN-EXAMENS
KAMER
TWEEDE
RADIO-OMROEP
HET WARME KADETJE
BACONBEREIDING
DE VOORTZETTING DER
ZUIDERZEEDROOGMAKING
generale commissie
zuiderzeesteunwet
Naar het Engelsch door J. Scheepens
Ja. aeg bet eenat yroeg Qrove, (gen vd-
Hoe Harlekijn den hond Hector in een tijger veranderde
hetY
Gederaill
TTTT
15 millloen gulden per jaar te
varkens.
Toen ze haar
hü slapjes.
waarom
van
vereischte
TWAALFDE HOOFDSTUK.
(Wordt vervolgd).
t.
kunnen
worden?
lakt men de
men ook de
's-GRAVENHAOE. Geslaagd voor le stuur-
nian groote stoomvaart de heren P. W. de
Haan, A. H. M. Jansen, J. O. L. Heeren, C.
J. Brouwer en P. W. Borst.
..Morgen baas", riep hü figewekt.
.Ga weg!” riep
winkel in m
i m den boste-
vroeg hl) fier,
aan, .voor je
royale man!
[oppigheid, «te
uk door mtjn
Hen! 1 Is te
was met Mn
Hl) had gezien, dat het hek pas geverfd
was en duwde Hector flink tegen de natte
verf. De hond was op deze wijze geheel
beschilderd.
Mev
laten
dat h<
sierd
Hoe!
roode
stand
een oi
Mevrouw Rosensteln zat de trap te
breien, stralend van vreugde.
mag zag, snelde ze hem tegemc^L Er stoooen
tranen in haar oogen.
„Schat dat je bent! Liev
Eerst start je me voor mijn
dan overstelpt le me met g
Uefsten hartewensch te ven
veel! Ik verdien het niet! I!
kamer al blij geweest!”
„W-w-wat is er dan?" vn
Zijn vrouw glimlachte.
JDe behangers zjjn al aan X werk." set ze
vrooiyk. „Ze zelen, dat Je X absoluut op Mn
dag klaar wou hebben, dus ze hebben twin
tig man gestuurd."
De
de tr
dit, baas,” zei
„maar u hebt
G<
Bs
E.
225
kest
Be
rn
IX
nu
so
U
cv
SC:
ne
wt
de
as
lange
ik m*i
kli
dl|
W
mi
Pa
cie
ml
l
no
1
op
lei
<Q1
m<
ha
nu
«a. WC
be:
en
is
lisi
he
va
no
no
he
ws
bii
he
wo
gel
1
in
als
mt
gei
En
lib
er
1c
V
ki
d<
1«
E
m
E:
di
or
te
h<
al
he mededeeling van het
•nt van Landbouw wer-
,ln diezelfde periode ge-
«ntvangen (154.713)
ikt aan. De
in de deur-
adem. Op
ond een wit
bet trottoir.
In de vergadering van de Tweede Kamer
van 9 Februari zal de voorzitter aan de te
benoemen Centrale Afdeeling voorstellen
om op Woensdag 24 Februari mede te doen
onderzoeken het wetsontwerp tot instelling
van een Economischen Raad.
Voorts zal de voorzitter bij de regeling van
werkzaamheden voorstellen, het kortlngs-
wetje op de uitkeeringen aan gemeenten
en provincies niet te behandelen na de in.
terpellatieVan Dijk, maar na het wets
ontwerp Begrootlng van bet Zulderzeefonds
voor 1932.
Daarna hitste Harlekijn het dier tegen
de aanrukkende vijanden op. die onder
den uitroep: „Help! help! een tijger! een
tijger!” het hazenpad kozen.
„Ik heb nog nooit zoo’n goeden inval
gehad!” juichte Harlekijn.
Gewenscht en
Blijk van vertrouwen In de
toekomst.
Wat voor spr echter den doorslag geeft,
is het feit, dat juist een tijd van malaise,
als wij thans doormaken, bij uitstek ge
schikt is om een zoo groot werk tot stand
te brengen. Voert men dit uit in een tijd
BRUSSEL, 508 en 338 M. 508 M.: 12.35
2.06 Gramofoonpl. (Acte I en n „Tosca”,
Puccini). 2.45 Verslag van den Voetbal
wedstrijd Roode Duivels-Zwaluwen” in het
Heyaelstadlon, Brussel. 520 Concert o. L V.
Kumps. 620 Verslag van het Carneval te
Binche en Gramofonpl. 820 Carnavalscon-
Arthur Meulemans. 338 M.:
Zie 508 M
v. solisten,
Os. Czardas,
Harlekijn was met Hector, den lieve
lingshond van den Konlng, aan X wande
len, toen hij een troep vijanden zag aan
komen. „Mooi zoo,” lachte hij, „ik zal dien
herren eens den schrik op X lijf jagen.”
HILVERSUM, 1875 M. Uttel A. V. R. O.-
uiteending 8.00 Gramofoonpl. 10.00 Mor
genwijding. 10.15 Gramofoonpl. 1030 Voor
drachten door mevr. E. de Vries-Keilers-
mann. 11.00 Orgelconcert. P. van Egmond
Jr. Mm.v. Bram Mendes (viool,. 12.J0 Gra
mofoonpl. 12.15Kovacs Lajos en zün or
kest, 2.00 Pauze. 2.30 Gramofoonpl. 3.00
Knipcursus. 4.00 Piano-recital Egbert Veen.
4.30 Klnderuur. 530 Avro-Kamerorkest o.
l.v. Louis Schmidt. M.m.v. Willy Vos Men
des (zang). 6.006.30 onderwijsfonds Bin
nenscheepvaart. 730 Engelse)»- les. 8.00
.Gramofoonpl. 8.159.15 Uit den Dierentuin
Den Haag: Concert Lilli Gyenes en haar
20 Zigeunerinnen. O.a. Hongaarsche Dans
no. 5. Brahms, en Fant. „Grüfin Msiiza",
Kalman. 9.15 Optreden van Nono. 9.35
10.00 Omroeporkest o. L v. N. Iieep. ,De
Fremersberg”, Kocnnemann. 10.00 Vaz Dtas.
10.15 Vervolg Omroeporkest. Oa. Fant.
.Manon Lescaut", Puccini en „An der
schónen blauen Donau”,
113012.00 Gramofoonpl
1035^forgenwü*
afsluitlngswerken, niet had verwacht,
zette uiteen, hoe de omstandigheden,
naar hgt oordeel van het meerendeel
Commissieleden, aanleiding hebben
De Directie van den Landbouw deelt mede,
dat gedurende de dagen van 28 Januari tot
3 Februari zijn geslacht voor baconbereidlng
6795 varkens ^voorafgaande 7 dagen 6635),
terwijl werd uitgevoerd bacon, afkomstig van
5818 (5921
Volgens
Deensche Deparfemt
den In Denemarkem
slacht nog niet
stuks.
De totale invoer van bacon in Groot.Bri.
tannlë beliep in de week van 2530 Januari
233.698 (196.720) ewts.
hebben gekost, je huwelijk enkele maanden
uit te stellen.
HIJ wierp een blik op den bundel getypte
vellen papier voor hem.
Jim wilde van geen wachten weten.
Hij wilde zelfs al in September trouwen!
Ben je altijd van plan te doen wat Jim
wil? vroeg Grove haar ernstig.
Ik zal het probeeren, antwoordde Cari
na; haar stem klonk hoopvol.
Kent hjj je boeken? Houdt hij ervan?
Hij geeft geen zier om romans. Ik ge
loof dat hij hoopt, dat wanneer ik mevrouw
James Mallory ben. ik noch lust noch tijd
zal hebben om te schrijven!
Grove zuchtte. Zóó, dus hij is van plan
je te onderdrukken!
Laten we daar niet over spreken, Ri
chard. Ga liever voort met m*n boek.
Ik geloof dat je *n krankzinnigen streek
gaat doen, Carina, sprak Grove, het wordt
een uiterst conventioneel huwelijk met een
rijken Phllistijn. t Is waarschijnlijk dat hij
zich diep schaamt over het feit dat z*n toe
komstige vrouw schrijft. Hij zal zeker alles
in t werk stellen om je te beletten nog ooit
te schrijven. Hij zal het schoone talent dat
je bezit onder de korenmaat willen houden!
Je bent wel vol sombere gedachten,
vandaag, zei Carina, in een zorgelooze bul.
Ze trachtte wel er niet al te zwaar over te
denken, maar zijn woorden schenen de in
drukken te bevestigen, welke zjj tijdens het
korte bezoek van Jim had gekregen.
Ik mag er niet aan denken, dat je loop
baan 09 1W twtatlg jarigen leeftüd reeds
eer Roeenstein zonk neerslachtig op
en neer.
erd,” zei mevrouw Roeenstein na een
auze, als je me één ding belooft, aal
leven lang gelukkig zijn.”
Roeenstein zij niets. Hij was vaag be
nieuwd of die belofte steunde op X een et
ander van gisteren, dat 'hem nog niet ge
openbaard was.
„Beloof me," ging zijn vrouw voort, „dat je,
onverschillig wat er gebeurt, nooit meer
dronken zult zijn."
HU gorgelde hulpeloos:
.Ja, ik beloof X"
En hU hield die belofte.
Je bent veranderd! zei Richard Grove.
HU zag Carina doordringend aan door de
enorme blauwe brilleglazen.
Bü deze woorden werd Carina eenlgszins
onrustig.
Dat is omdat ik te veel en te vroeg
geschreven heb. Ik ben vermoeid.
Ik heb je er altUd voor gewaarschuwd!
Het aou je toch geen van beiden het leven
neneer,” aei
.Depum-
dat u n>U
Igen? En ik
stelling van de algeipeene regelen voor den
Zulderzeesteun, bij het algemeen beleid en
bij de voornaamste punten van uitvoering
en beheer. BU dit laatste zal de toepassing
van de volgschriften nopens de tegemoet
koming wegens waardevermindering, in den
eersten tijd vooral, veel van uw aandacht
vragen. Intusschen zie Ik daarbU niet over
het hoofd dat uw taak daarbU in zooverre is
vergemakkelijkt, als gü door de instelling
van de plaatseljjke commissies u beter zult
kunnen oriènteeren, omtrent de Inzichten en
wenschen van de belanghebbenden. Ik ver
trouw. dat er tusschen die plaatselUke com
missies en uwe commissie een aangename
samenwerking zal ontstaan.
Het was mij aangenaam, toen ik u eenlgen
'tijd geleden voorstelde die taak op te dra
gen aan een nieuw in te stellen Rjjksdlenst.
onder de bevelen van den verantwoordelüken
Minister, te mogen ontwaren, dat gü aan dit
voorstel uw steun gaaft.
26
ZU wachtte tot de prachtige wagen ge-
ruischloos wegreed. Dan slenterde zU lang
zaam, in gedachten verzonken, het tuinpad
weer af naar huls. In de veranda trof zij
lady Murray, die klaarblUkelUk op haar
wachtte.
Dat afscheid duurde lang, merkte zij
droogjes op.
Inderdaad, antwoordde Carina. Hebt u
gemerkt dat ik vandaag iets heb gedaan om
Jim zoo wanhopig onaangenaam te treffen?
Neen. Ik merkte er eerst niets van tot
dat bet te laat was om je te waarschuwen,
dat hü jaloersch was op Richard Grove. Dat
had ik nu wel X minst van alles verwacht.
Ik denk ook dat het alleen maar ja-
loarachheid was, zei Carina, opgelucht door
de gedachte dat haar tante niets in haar
handelwUze ontdekt had, waarin zü te kort
gmcdiojeu vac
DAVENTRY, 1554 M.
ding. 11.05 Lezing. 1220 -Orgelconoèi
O’Henry. 120 Leonardo Kemp's orkes
Voor de scholen. 450 Midland Studio
o. L v. F. Cantell. 535 Klnderuur. 6!
richten. 6.50 Reg. Paul speelt Haydn's pia
nomuziek. 7.10 Fransche causerie. 7.40/ Va
riété door „Street Pavement Artists". 835
„The Tea-time Four" (pianoduetten en,
zang). 850 Lezing. 920 Berichten. 9.40 Wi
reless Military orkest oJ.v. B. Walton
O’Donnell. Mm.v. Tretor Watkins (tenor).
Oa. Divertimento no. 11 (K. V. 251), Mo-’
zart. 10501220 Ambrose’s Blue Lyres.
wUls geantwoord. Het Was, alsof zU hem niet
het recht toekende, zich in deze zaak te
mengen.
En tante Nora vindt bet óók goedl
voegde zU er nog bU-
Dat zou ik denken! Ze heeft de heels
zaak op touw gezet! Een huwbare nicht
en een rijke weduwnaar, die *n vrouw
wenschte.
Wat denk je van dien jongen van Mal
lory?
Ik heb hem nog slechts ééns ontmoet,
antwoordde Carina voorzichtig.
HU zou de zaken wel eens voor je kun-
nen bederven!
Vandaag ben je beslist zwartgallig,
lachte Carina, maar van Peter ben ik vol
strekt niet bang. Ik weet zeker, dat ik zal
bereiken, dat hU van me gaat houden. Jim
is veel te streng jegens hem.
Beste kind, je Jim is een hardvochtig
man, die het hart zijner eerste vrouw heeft
gebroken.
Goed, maar ik ben niet van plan hem
het mijne te laten breken! zei ze.
Een lieve vrouw, merkte Richard in
gedachten op, ze heette Iris, geloof ik. Een
mooie naam, die baar goed paste.
Roeenstein keek hem aan.
hU. ,Jk wil geen paarden vAr mUn winkel
hebben staan. Zet *m ergens mders!"
„Ik zal *m zetten waar u
de man, zUn pet aanrakend,
nog niet voor hem betaald."
„Heb ik dat paard gekocht?'
.Dat heb je zeker,” zei de
schillen wUk."
.Maar ik heb geen schlllenw! k," antwoord
de Roeenstein. De oogen van flen man scho
ten vonken.
Roeenstein liep onvast den
sloeg den arm cm den hals
houder.
duw Roeenstein wou een kamer rood
Ahangen en meneer Rosensteln vond.
F gele papier, waarmee de muren ver
baren, nog best een Jaar meekon.
langïr zijn vrouw aanhield over het
behangsel, hoe koppiger zUn tegen-
irerd. tot hU, op den ochtend na
gewonden gedachtenwisseling, waarin
I hU niet éetvredelUk argument te berde had
I kunnen brengen, plotseling en kwaadaardig
I toegaf.
„Uitstekend,” zei hU, terwUl hU zUn hoed
I opzette en naar de deur ging, „neem JU Je
rooie papier. Doe maar wat je wilt. Maar
van dit oogenblik af ben ik een dronkaard.”
Mevrouw Roeenstein werd bleek. .Man!
I Man!” riep ze smeekend. zich tot hem weA-
I dend met saamgevouwen handen. Maar Ro-
I senstein zei niets meer, stapte der kamer uit
I en sloeg de deur achter zich dicht. Mevrouw
Rosensteln viel ontsteld op een stoel naar.
I Intusschen wandelde Rosensteln naar de
I meest nabije herberg. HU was er dulzend-
I maal langs gekomen, maat; nog nooit bin
nengetreden. De 'oogen van den kastelein
I gingen wat wijder open, toen hU zoo’n pa
triarchale figuur voor de toonbank zag staan’
I met een vastberaden gezicht.
„Geef me een borrel!” beval Rosensteln.
„Wat voor een borrel wou u hebben?”
I vroeg de kastelein.
Die flesch daar die groote zwarte.”
Het was Benedictine. De kastelein goot er
e enbeetje van in een klein likeurglaasje,
I maar Rosensteln fronste.
Jk wou een borrel hebben," zei hU. .«een
I druppeltje. Schenk een groot glas voL”
De wUze kastelein debatteert niet met zUn
I klanten, zoolang die de middelen hebben,
om te betalen, wat ze bestellen. ZwUgend
vulde hU een klein emmertje met de stroo-
perige lekkernU. en even zwUgend zwolg
I Rosensteln het In. De kastelein zag het met
verbazing, berekende vier glaasjes, en mom
pelde. terwUl Roeenstein met een booge
borst het terrein verliet: Jk laat me han
gen....”
Rosensteln liep doelloos maar vroolUk de
I straat door, naar links en rechts buigend
tegen de menschen, die hem zoo vrlendeHjk
I toelachten. Toen hU aan den hoek-kwam,
I verbaasde het hem, dat het heele aanzicht
van de straat dien nacht veranderd was.
I Toen leek het hem, dat er een regiment
I soldaten kwam aanmarcheeren elke man
hield hem een dampenden beker toe; nu
trad in het gelid en marcheerde mee, en ze
I kwamen in den schlttergloed van eenlge hon
derden zonnen. Daarna werd hü door een
kanon afgeschoten, en toen hU Jol bewust
zijn kwam, herkende hU de trekken van me-
I vrouw Rosensteln en voelde hU de verkwik
kende köelte van de natte servetten, die zU
I teeder op zijn koortsende hoofd legde. Het
I was bUna middernacht.
Roeenstein kreunde angstig.
„Wat is er gebeurd?” vroeg hU.
.Je bent dronken geweest," antwoordde
zUn vrouw. .Maar X Is nu over. Slaap maar
eens flink uit, dan zullen we er nooit meer
I over praten. En we zullen X nog wel een
jaar met het gele behangsel doen."
Toen viel hU vredig In slaap. Den vol
genden morgen zag hU zUn vrouw onder de
oogen en wees haar op de ontzettende les,
die hU haar geleerd had.
,Ku zie je, hoe ver je koppigheid me drij
ven kan,” zei hU.
ZUn vrouw klemde zich aan hem vast en
huilde en zwoer, dat ze nooit meer zou aan
dringen op iets, dat hunuitgaven opdreef.
En toen kusten ze elkaar en maakten het
goed, en Roeenstein ging naar zUn winkel,
een beetje zwak In de beenen, en een beetje
duizelig, en met een raar gevoel in zUn
hoofd, maar opgewekt, omdat hU zoo goed
koop een volkomen meesterschap had ge
wonnen over zUn koppige bruida I
De winkel was gesloten.
Rosensteln keek bot naar de dichte deur
en luiken. De boekhouder was verplicht, om
acht uur te komen en den winkel te openen.
Het was nu negen uur. Waar was de boek
houder? En waar waren de drie verkoop
sters? En de Jongste bediende? Zoo snel hU
kon stapte Rosensteln naar des boekhouders
woning. De jonge man was zich aan het aan
kleed en, vroolijk fluitend. De boekhouder
keek verbaasd, toen hU zUn patroon gewaar
werd.
„Wat moet dat?” vroeg Rosensteln. „Waar
om ben je niet aan de zaak? Waar zUn de
sleutels?"
Het gezicht van den jongen man betrok.
HU keek Roeenstein vreemd aan. Toen vroeg
hU: .Meende u X dan niet?”
jOt ik X meende?" vroeg Roeenstein. „Wat
Hoe? Wanneer? Je bent toch niet gek?"
„U hebt gisteren gezegd, dat we de zaak
moesten sluiten, en dat we het er maar eens
goed van moesten nemen, en dat we de eét-
ste week niet terug hoefden te komen.”
Roeenstein zocht steun bU den deurpost, i
HU probeerde te spreken, maar er klemde i
iets in zUn keel. ElndelUk. op zUn borst wU-
zend. bracht hU zwakjes uit:
„Ikke?"
De klerk knikte.
JEn wat heb ik nog meer gedaan?” vroeg
Roeenstein verslagen.
DELFT. (Technische Hoogeschool.) Ge
slaagd voor het cand.ex. vogr werktulgk.
ing. A. J. Gldeonse, geb. te Velp (gem. Rhe-
den); en F. M. Oberstadt geb. te ’s-Graven-
hage.
ZEE8EN, 163S M. 650 Acoustische
proefnemingen in de groote zaal van de
BerlUnsche Punkstunde. 735 Lezing. 820—
1120 V&stenavond-Bal m. m. v. solisten.
Omroeporkest o. L Bruno Seldler-Winkler
en Hans Schindler’s Dansorkest.
De Urkerpolder
Ofschoon de regeering thans geen raming
van de kosten van den Urkerpolder geeft, is
uit vroegere stukken vrij nauwkeurig na te
gaan, om welk bedrag het hier gaat. In 1924
weird de kostprijs van de Wieringermeer,
inclusief rente, geschat op 3200 per H A.
BlUkens de stukken is dit geworden 5000,
of een overschrijding met 55 pet. De Urker-
polder werd in 1924 geschat op 2300 gld.,
alzoo veel minder dan de Wieringermeer.
BU de uitvoering van den Urkerpolder staat
men er in allerlei opzichten veel gunstiger
voor; men heeft veel meer ^rvaring, men
weikt achter den beschuttenden afsluitdUk.
men heeft geen ander Zuiderzeewerk tege
lijk onder handen, terwijl de Wieringer
meer, in afwijking van Lely'q plan, gelijk
met den afsluitdijk werd uitgevoerd. Einde
lijk is de Wieringermeer uitgevoerd in een
tUd van „hoogconjunctuur" Dit alles heeft
tot de groote kostenoversclfriJdlng geleid.
Spr. wil echter voor het oogenblik aanne
men, dat ook bjj den Urkerpolder de be-
grootlng-1924 met 55 pet. wordt overschre
den en komt dan op een kostprijs van
3É00 per H.A., inclusief rente, of voor den
geheelen polder, groot 53000 H.A.,
190.000.000. Het werk duurt 12 i 15 jaar.
WU hebben dus voorlooplg zeker niet met
meer dan
rekenen.
DINSDAG 9 FEBRUARI 1932
HUIZEN. 298 M. UitsL K.R.O.-Uitzending.
8.00—9.15 en 10.0^-11.30 Gramofoonpl. 1130
Oodsd. Halfuurtje. 12.15 KH.O.-Trio. 1.45
Gramofoonpl. 2.00 Vrouwenuurtje. 3.00 knip
cursus. 330 Hoedenmaakcursus. 3.45 Knip
cursus. 4.00 Pauze. 430 Cursus ,De moceroe
Zakenman”. 455 KJt.O.-Kunstensemble, o.
L V. P. Lustenhouwer. 5.45 Gramofinpi. 6.15
Vervolg Kunstensemble. 6.45 Engelschc les.
7,10 Causerie .JBacramentalla of Prullaria".
7.45 Verbondskwartlertje. 8.00 Hoog uezoek
van Prins Carneval aan de K. R. O.-studio.
9.00 Vaz Dlas. 9.1512 00 Cabaret-program
ma. Tholen van Lier, Lilian Gray. K. R.
O.-8alonorkest enz.
nlg voorover gebogen vol aandacht.
Te doen inzien hoe lief hü me had,
besloot Carina. Want het was natuurhjk een
groot offer. U moet weten dat hü op Unfold
de voorganger is. En voordat wü in Unfold
kwamen wist hü niet dat Ik katholiek was.
Dus, toen was het te laat, zei Grove
geheimzinnig-
Het is eigenaardig, dat iemand van zün
type mü wil huwen, sprak Carina in ge
dachten.
Zie in den spiegel! ried Grove.
Ach! We houden belden van zoo ver
schillende dingen. HU houdt van sport in de
buitenlucht ik van eenzaamheid en boe
ken!
En je ziet daarin geen enkel gevaar?
Het gevaar dat er is In elk huwelUk.
En dit is een .gemengd” op den koop
toe! Wat zou de oude Alfred daarvan wel
zeggen?
Ik weet zeker, dat hü van Jim zou
houden, sprak Carina vol vertrouwen.
Hü zou je minstens geraden hebben te
wachten. Je had hem toch nog slechts drie
maal ontmoet voor je verloving?
Richard, wil je beproeven onze verlo
ving te elfder ure te breken? Laat ik je dan
vertellen, dat elke poging daartoe ver-
geefsch ia Ik treed met Jim In het huwelük.
Ik heb er rijpelük over nagedacht. Ik weet
even goed als gü het vóór en tegen. Maar.
Ik houd^van hem en ik voel, dat we van
elkaar zullen houden.
Carina sprak met ongewone besUstMd en
■MNkHo. Zóó tad Oran w BM «-
Je ziet dus, dat je In X vervolg wat
voorzichtiger zult moeten zün. sprak lady
Murray levendig.
Want deze was een oogenblik bevreesd dat
haar nicht er zelfs nu nog over zou kunnen
denken, niet tot een huwelUk met Jim Mal
lory over te gaan. Indien ooit een man bezig
was geweest, z’n eigen zaak te bederven,
dan was het vanavond geweest. Had zij er
maar aan gedacht, hem een wenk te geven:
dan had de kleine scène misschien vermeden
kunnen worden.
Op eenmaal viel Carina met *n hartstoch-
telUk gebaar haar tante om den hals en
riep snikkend uit:
O, tante Nora! Wat haat Ik het, ver
loofd te zün! De menschen beweren altüd.
dat het zoo heerlük is, en er is niets van
waar! Niets!
En na deze verwondering barende open
hartigheid verdween zü in huls, lady Murray
alleen latend, In overpeinzing over de al-
gemeene slechtheid der mannen als ze ver
liefd zün.
eert o. 1.
12352.06 Gramofoonpl. 620
820 SAROV-uitzendlng m. m.
mandoline-orkest en koor.
Monti, en Standchen, Schubert.
Rede Minister P. Reijmer
Zaterdag vergaderde de Generale Commis
sie Zuiderzeesteunwet te Amsterdam onder
voorzitterschap van mr. G. Vissering. Op de
agenda kwam het volgende punt voor: Be
spreking vaij den toestand, geschapen door
de in weröngtreding van de Koninklüke Be
sluiten van 7 Januari 1932, betreffende de
reorganisatie van de Generale Commissie de
instelling van den Rüksdienst ter Uitvoering
van de Zuiderzeesteunwet en de herziening
van het Zuideraeesteunbesluit.”
De behandelng van d tpunt werd büge-
woond door Zijne Excellentie dpn Minister
van Waterstaat, mr. P. Rey-mer, die ver
gezeld was van den referendaris, mr J
Draaier.
De voorzitter heette den Minister welkom
en leidde de besprekingen In. Hü wijst er op
hoe de arbeid der commissie, weke o.m ge
richt was op een zoo spoedig mogelük helpen
van de visschersbevolklng aan een nieuw be
staan. verzwaard werd door de gunstige re
sultaten van de visscherii. welke men aan-
vankelük in verband met de vordering van de
Spr.
ook
der
vommissieieuen. aanleiding hebben gegeven
tot een reorganisatie van haar werkzaam
heden. Spr. geeft voorts te kennen, dat hü
als voorzitter van de Generale Commissie
uit volle overtuiging kan verzekeren, dat alle
leden der Commissie en de secretaris, Ir.
Houben, den laatsten tUd zeer verdienste
lijk büsestaan door mr. v. d. Werf met de
grootste toewijding zich hebben gegeven aan
de uitvoering van de taak, waartoe zü ge
roepen waren en dat die personen leder in
hun richting, ook voor de toekomst, ten virile
bereid zün hun beste krachten daaraan te
wüden.
ZKxc. hleli^ hierna een rede, waaraan wü
het volgende ontleenen:
De Koninklüke Besluiten van 7 Februari
JJ. hebben in de organisatie van de Zuider-
zeesteunverleenlng een belangrijke wijziging
gebracht. De thans afgesloten periode van
ruim zes jaar heeft veel van de toewüding
en van het inzicht der Generale Commissie
gevraagd. Naar het mü voorkomt is men, in
onderlinge samenwerking, in de toepassing,
welke aanvankelijk aan de Zuiderzeesteunwet
is gegeven, niet ongelukkig geslaagd en wan
neer wü dus thans met gepaste voldoening op
het afgeloopen tüdperk terugzien, dank ik dit
voor een goed deel aan de loffelüke wüze.
waarop de Generale Commissie haar taak
heeft opgevat en ieder uwer, ook uw bekwame
en onvermoeide secretaris, moge zich ver
zekerd houden van mijn erkentelükheid voor
ieders aandeel in het werk, dat in 1925 werd
begonnen.
Voor uw onverflauwde belangstelling en
onverzwakten steun betuigt de Regeering U
gaarne baar waardeerlng.
Ook tot den ondervoorzitter, den heer De-
foer, richtte ZJExc. waardeerende woorden,
terwUl hü mededeelde, dat bet H. M. de
Koningin heeft behaagd den heer Defoer te
benoemen tot Officier in de Orde van Oranje
Nassau.
Als den voornaamsten arbeid van de Com
missie beschouw ik, aldus vervolgde de Mi
nister, Uw raad en voorlichting bü de vast-
De kantonrechter Mr. Dr. A. Fontein heeft
schriftelük vonnis gewezen in de zaak van
den heer J. F. Staal, directeur van de hotel-
maatschappü „Suisse" te Amsterdam, die de
vorige week heeft terecht gestaan wegens het
op 2 October jJ. vóór tien uur voormlddags
in de eetzaal van gemelde maatschappü aan
de Kalverstraat aan een hotelgast doen afle
veren van eenlge broodjes, welke na 8 uur
des namiddags van den vorigen dag waren
gebakken, althans opgewarmd. BlUkens de
dagvaarding acht het Openbaar Ministerie
dit in strijd met artikel 35. zesde lid, der
Arbeidswet, althans met het bü de Arbeids
wet 1919 bepaalde.
Daar de Arbeidswet zelve bepaalt, dat zü
^koffiehuizen en hotels niet brengt onder fa
brieken en werkplaatsen, volgt daaruit, dat
geenerlei, bepaling geschreven voor den ar
beid in fabrieken of .werkplaatsen tot wel
ken arbeid zoo krachtens de in de wet voor
komende begripsomschrijvingen als blükens
de structuur der wet de arbeid in broodbak
kerijen behoort van toepassing kan zün
op den arbeid in een koffiehuis.
Op grond, dat de handeling van den ver
dachte niet in strijd is met de arbeidswet,
noch met eenlge andere wettelüke bepaling
of wettige verordening, heeft de kanton
rechter die handeling verklaard niet te zün
een strafbaar feit en den verdachte te dier
zake van alle rechtsvervolging ontslagen.
Op een desbetreffende vraag van den kan
tonrechter, verklaarde de verdediger, Mr. A.
J. Herzberg, geen app&l tegen dit vonnis te
zullen aanteekenen; de ambtenaar van het
O. M. deelde mede, dit wel te zullen doen.
Voor bet Departement Amsterdam der
Ned. Mü. voor Nüverheld en Handel heeft
Zaterdagavond mr. K. Jansma, secretaris
van den Zuiderzeeraad te Amsterdam, een
lezing gehouden over het onderwerp: „Is de
voortzetting der Zulderzeedroogmaklng ge-
Wenscht?-
3pr. begon met er”op te wüzen, dat de
geheele Zulderzee-ondernemlng bestaat uit
Vüf «fzonderlüke deelen, nl. den grooteu
afslultdük en de vier daarachter door Lely
geprojecteerde polders, waarvan alleen de
beide Zuldelüke samenhangen. Overigens
■taan deze werken ieder op zichzelf.
De afsluitdUk en de lyieringermeerpirider
>ün beide grootendeels gereed en worden
ongetwüfeld af gemaakt; ook de regeering
wil dit. Anderzijds dringt niemand er op
aan thans reeds de Zuldelüke polders ter
hand te nemen. Het eenlge punt in kwestie
is of men in 1933 met den Urkerpolder zal
van hoogconjunctuur, dan
zaak orinoodlg duur en jat„.
Prijzen van andere werken op, zooals in de
jaren 1927—1931 is gebleken. In een tüd van
depressie echter kan men proflteeren van
het groote aanbod en verschaft men aan
vele duizenden, die men anders werkioozen-
uilkeering moet geven, behoorlük werk en
bestaan. Slechts een gering deel der kosten
gaat naar het buitenland. Schat men het
aantal direct werkzamen op eenlge duizen
den, nog veel talrüker zün zü, die indirect
van het werk proflteeren; zoo is tüdens de
werkzaamheden bü Medembllk de bever’
king daar met dulaend zielen vermeerderd.
De Urkerpolder zal op Urk In Zuid-Fries-
en <->verW8eï overal nieuw leven doen
ontstaan. Eindelijk is het van onschatbare
moreele beteekenis. dat bü een vertrou
wenscrisis als wü die thans doormaken, de
Staat blük geeft zelf niet alle vertrouwen
in de toekomst van ons land te hebben
verloren.
FARIJS, JtADIO-FARIS". 1725 M.
8.05; 1250 Gramofoonpl. 820 Radio-con -
eert- Os. Potpourri „Pariser Leben”. Offeh-
bach. 850 Gramofoonpl. Os. uit .Love Pa
rade”, Schertzinger. 920 Atadio-tooneel.
z»
KALUNDBORG, 1153 M. 1120—1*20
Concert 'hit hotel Palace. 220420 Radlo-
orkest o. 1. v. Gröndahl, m. m. e. sollstert.
720 Les grandes PAques russes, van Rlms-
ky-Korsakoff. (Radio-orkest o. L V. Ree-
sen). 735935 „Het levende Ujk”, van
Tolstoi. 9.50—1020 Strijkkwartet E-dur, op.
125, nr. 2. Schubert (Rafn-kwartet). 1020
Dansmuziek.
De baten
'Welke baten kunnen tegenover deze
uitgaven gesteld worden? Spreker merkt
op, dat ook de regeering niet als eisch stelt,
dat deze baten ten volle den kostprijs moe-
I ten dekken; men is het er over eens, dat er
daarvoor veel te groote indirecte voordeelen
aan het toevoegen van. nieuwen grond aan
ons land verbonden zün.
De commlssie-Lovink, waarin een aantal
onzer beste landbouwkundigen zlttipg had-
I den, is op grond van een diepgaand onder
zoek tot de conclusie gekomen, dat op den
duur dergelüke grond een waarde heeft van
2500 gulden per HA. Op het oogenblik is
ten gevolge van de landbouwcrisis de prijs
lager, maar de grond van den Urkerpolder
komt eerst na 12 15 jaar aan de markt.
Het is wel een zeer pessimistische opvatting
om aante nemen, dat in 1945 k 1948 de
landbouwcrisis nog steeds zal heerschen.
Wanneer nu gedurende de uitvoering de
polder niets opbrengt in 1924 schatte
men deze opbrengst nog op 23 mlllioen gul
den dan zou de Staat dus circa 53 mll-
lloen moeten büpassen te besteden over 12
A 15 jaar, hetgeen neerkomt op 3j< 4 4 mil-
lioen per jaar. Spr. meent, dat dit geen be
dragen zijn, die het financieel evenwicht
van den Staat in gevaar kunnen brengen.
ten einde zou zün. sprak hü, terwUl hü
haar nog steeds onderzoekend aankeek. Hü
was bang voor haar: zü had noch een te
vreden noch zelfs een onverschillige uit
drukking. En indien zü zich in deze ver
loving niet
„U hebt ons ieder vüf dollars gegeven
u vroeg, of we een mopje voor u zongen,
en.... Wat is er meneer Roeenstein? Bern
u ziek?”
8»!” hügde Rooenstein. „Trommd
ze bü elkaar en doe den winkel weer open.
Gauw. En zeg ze dat er niet gesproken mag
worden, over wat er gisteren gebeurd la.
Ze.... ze.... ze kunnen (slikbeweging)
het geld houden. Maar de zaak moet open,
en ze moeten hun mond houden.”
Hü wankelde de straat op. Zün hoofd
draaide, zün hari£was ziek van plotselinge
vrees. Hü liep eeiFheel eind om, en voelde
zich weer meester van zichzelf, toen hü den
winkel bereikte. Die was nu open, en alle*
ging zün gewonen gang. En er stond een
man een vreemde op hem te wachten.
Toen de vreemde Roeenstein zag, klaarde
zün'gezicht op.
„Goeden morgen!” riep hü vroolük. T>
kom wel *n beetje vroeg, maar ik heb het
geld noodlg ik moeï vandaag huur be
talen.”
Rosensteln werd bleek. De verkoopsters
keken een anderen kant op met een beschei-'
denheld, die pünlük duldelük was. Bnel
knipperde Roeenstein eenlge malen met de
oogeh. Toen vroeg hü heesch: „Welk geld?”
De vreemde keek hem verbaasd aan.
„Weet u X niet meer?” vroeg hü, en hfl
liet'een kaartje zien.
„Da's mün kaartje.” aei Roeenstein. „Wat
zou dat?"
„KUkt u maar eens aan den anderen
kant.” Rosensteln deed het Deze letters
staarden hem aan: ,Jk beken schuldig te
zün aan den heer Carey 36 dollars, ik, Ro
sensteln." Het was ontwijfelbaar zün achnn.
En opeens kreeg hü een yage, verre, droom
achtige herinnering aan een bergtop, waar
op hü had gestaan, met een muziekkorps om
zich been, en meneer Carey, die hem geld
gaf.
Jk dacht dat ik dat vroeger eens ge
droomd had," mompelde hü- En toen vroeg
hü aan den vreemde: „Wie bent u?”
,Jk?” zei de vreemde verwonderd. „Ik ben
Carty r— van Café Carey. U set dat ik maar
komen moest, zoodra ik het..,."
JBt!" riep Roeenstein. „XIs in orde.” Hü
deed een brandkast open, nam er bet geld
uit en betaalde Carey. Toen die weg was
nam Roeenstein den boekhouder apart en
fluisterde hem. op een toon van vrees, in
het oor:
wat ben ik blü. dat ik gisteren de
brandkast niet open gehad heb!”
De boekhouder keek hem met groote oogen
aan.
„U hebt X wel geprobeerd,
hü- „Weet u niet meer dat u z
mers willen niet stilstaan",
vroeg, of Ik hem open kon H
zei. dat ik de combinatie nlet|
Roeenstein keek hem verse!
kamer werd benauwd. Hü ginj
opening staan snakken naar
straat, vlak voor den winkel, i
paard. Een sjofel heer stond
met de leidsels in de hand, i i keek Rosen-
stein vol verwachting aan.
gelukkig gevoelde,
maakte zü er dan geen eind aan.
*n Mensch droogt uit! lachte zü ge
maakt. En zü noemde enkele namen van
lieden die een of twee schitterende romans
geschreven hadden en van wlen men daarna
niets meer had vernomen. XIs mijn ge
voelen, dat ik met Jim een nieuwe loopbftg^i
begin. Ik zal trachten er iets goeds van
maken.
Opeens vroeg Grove: M*n kind, hou Jf
van dien man!
Carina aarzelde. Even slechts; dan
nam ze eenvoudig: Ja.
X Is geen half-god!
Hü heeft zelfs heelemaal niets
een god!
Heb je van hem gedaan gekregen, dat
hü de door de Kerk vereischte beloften
doet?
Ja, hü is onmlddellük na onze ken
nismaking een priester op gaan zoeken om
te vernemen wat men van hem verlangde.
Ik dacht dat hü mü wel op fou geven, als
men hem verteld had wat men van hem
verwachtte.
Diezelfde gedachte et hoop had ook
Grove gehad.
Doch in plaats daarvan scheen bet hem
alleen te.... Carina zweeg.
ROME, 441 M. 720 Gramofoonplaten.
820 Lichte muziek m. m. orkest en so
listen.
Regeling van werkzaamheden
LANGENBERG, 473 M. 625—720 Or-
kestconcert. 1120 en 1155 Gramofoonpl.
1225—*1.50 Concert door orkest o. L v. H.
Salger. 420520 Namiddagconcert. 720
Vastenavondconcert. Groot en Klein Werag-
orkest o. 1 v. Buschkötter en Eysoldt. 830
.Mörder", hoorspel van Schmldtbonn. Mu
ziek van H. Ebert. 920 Berichten, sluiting.
Oa.
,.A:i
wals, Strauss.
