VAN DEN DE GRAPJAS HARLEKIJN) LANGS DONKERE PADEN DE MOORD TE KERKDRIEL DE AANRIJDING TE HEEMSKERK Twaalf jaar tegen elk der drie verdachten geëischt boete geëischt DRINGEND VERZOEK t Haar kreunen hield hem wakker DE ROOFOVERVAL TE ROTTERDAM INBREKERS VOOR DEN RECHTBANK Naar het Engelsch door J. Scheepens ‘J RADIO-OMROEP Hoe Harlekijn den Konin& en z'n Minister &evanAen nam Het tweede Gezicht ▼VYT «egt. Leiden en Bet reqalsttofr Ook 8320 8320 pen. 'WW##' 'WW' mn. E. Heldring en 1 'i (Wordt vervólgd). Twee broeden w(jaen den derden als dader aan hebben lichamelijk Het OM, waargenomen O. van Everdlngen. Is van de getuigenverklaringen Is Nauwelijks had hy dit geaegd, of de boomstam werd zóó dik en lang, dat de Honing en z’n minister tusschen twee boomen vastgeklemd raakten. Nu liep Harlekijn, bleek van schrik, op een drafje op roek naar den toovenaar, om hem het verlossende woord te te van Jenna v a t 8 s t r v s f t I v d 8 «I 8 z Lanz. pleitten respectievelijk voorwaarde- H)k en clementie. Uitspraak 2 Maart. 1 e ..Ik zal Je het tooverwoord zeg gen", zei de toovenaar tot Harlekijn; .als Je wilt, dat een voorwerp grooter en dik ker wordt, dan moet Je Je vinger op dat voorwerp leggen en zeggen: „Borriobo- loga”." C 1 n b laste ..En d Den volgenden dag, toen Harle kijn met den Honing en den minister een wandeling maakte, besloot hij z’n fortuin als toovenaar te beproeven. „Ziet U daar dien boomstam, Sire?” vroeg hU aan den Honing. „Welnu, Ik aeg: Borrlobotoga." Klachten omtrent de bezorging ge lieve men te richten tot de Directie. toch, dat het niet i. Ik zou vannacht zoo graag de nachtmis bijwonen In Unfold De nachtmis I herhaalde hij. Ja; zou het lastig zijn? Ik kan wel hier of daar een kamer huren, als Je den auto liever niet vannacht rijden laat. Maar waarom niet naar de MIs van waarts. ollepak en schoot en iyk onbescheiden en nieuwsgierig. Welnu, vroeg of laat komt hy toch achter de waarheid. En het zou me overi gens niet verwonderen, indien hij ze reeds kende. Je kunt niet voortgaan met hem in onwetendheid te laten. Carina’s stem klonk beslist. De toestand was Inderdaad zoo eenvoudig mogelijk, zoo duidelijk omlljnd, dat zy zichzelf afvroeg, waarom Jlm er uit vrijen wil zulk _en on- noodige geheimen4 aan zou willen verbinden. Ik had reeds gedacht, dat het misschien beter was, indien Ik bij de Zusters logeer de. Dan sou Ik hier weer op tijd terug kun nen zijn voor het ontbijt! Neen, Ik kan je niet je Intrek laten nemen In een klooster, verzekerde hij haar. Het was voor hem duidelijk, dat wat er ook geschiedde, dit openlijk moest gebeuren, met zijn toestemming en goedkeuring. Men moest kunnen zien, dat hjj haar godsdienst eerbiedigde, en de mogelijkheid om zich er naar te gedragen geheel en volledig voor haar open Het. Dat was hij Carina ver schuldigd. Het was slechts de eerste stap, die zoo moeilijk was en onaangenaam. Armen en beenen stjjf door rbenmatiek. Een Rotterdammer schrijft ons:r .Mijn vrouw. 87 Jaar oud, heeft Jaren lang geleden asm rheumatlek In haar gewrichten. En w<J zoo erg dat zjj soms van de pijn alles liet vallen, wat zij In haar handen had. Dikwijls werd ik *s nacht) wakker van het kreunen, zoo een pijn had zjj In haar handen en bee nen. Ook kon zy soms de trappen niet op komen. Het vorig jaar November zijn wij begonnen met Kruschen Balts. Na de eerste flacon van 90 cent kon zij haar vingers al veel beter gebruiken. Wij zijn er dus mee doorgegaan, en nu Is zU zoo ver genezen, dat zij maar zelden een weinig pjjn voelt. WJj gebruiken nu belden Kruschen en zijn vast besloten om zoo lang wy nog leven -daarmede door tl gun.” x^l September 1931. mc P. J. P. te H. bij Rotterdam. De oorzaak van haar rheumatische pijnen waren de scherpkanilge urinezuur-kristallen, die zich tusschen de gewrichten nestelen. De combinatie van de zes verschillende zouten In Kruschen loet deze kristallen geheel op en voorkomt tevens, dat zy zich opnieuw kunnen vormen. Dit Is de manier, waarop Kruschen Balts de rheumatlek bestrijdt. En dit is ook de reden, waarom rheumatlek niet bestaan kan In een lichaam, dat zjjn „klei ne, dagelijkse he dosis" Kruschen krijgt. Kruschen Balts Is uitsluitend verkrijgbaar by alle apothekers en drogisten k f 090 en 1.60 per flacon. (Adv.) Daarop hü is geen Getaigen verboer. De majoor der Rljksveldwacht te Zaltbom. ’mei hééft naast het UJk vah den verklagen* dteds klewang, alsmede de kap van eén bruinen klomp gevonden. Het is getuige bekend, uit mededeellngen van den ver moorde, dat vend. Johannes dezen wel eens heeft geholpen. De verslagene had geen uit dagend karakter, maar was kalm in zijn op treden. Dr. Hulst uit Lelden volhardt by zijn rap porten. De aard van de verwondingen wees op het gebruik van twee messer. De belde hoofdwonden zijn belde In dezelfde richting toegebracht en wel met groote kracht, waar schijnlijk door één en dezelfde persoon. Hoe. wel het overigens niet uitgesloten Is dat et twee personen hebben gestoken. Zelfs op de rugzijde van een der Jassen heeft get. bloed. door mr. J. J. oordeel, dat uit komen vast te staan, dat alle d~le verdachten met beneden Met een alarmpistool bedreigd De Rechtbank te Rotterdam heeft Don derdag uitspraak gedaan In de zaak van de beide verdachten van den bankoverval In het bijkantoor van de firma Van ’t Hoff en Plkaar aan de veerlaan te Rotterdam, waar zij op 10 December J.l. den filiaalhouder met een alarmpistool bedreigden en een klein bedrag aan Italiaansch geld wegna men. De Rechtbank veroordeelde J. L., vier-en- dertlg jaar, loodgieter, tot één jaar gevan genisstraf en den vter-en-dertlg-Jarigen J. F. H. tot drie jaren gevangenisstraf. De elsch luidde tegen belde verdachten vier jaar. elf uur ’s morgens? Dat zou veel gemakke- Hjker zyn Dat zou Ik minder prettig vinden. Ik wil graag te Communie gaan, Jlm. God Is zoo goed voor ons gewejM^Ik wil hem gaan bedanken, God Is zoo goed voor ons geweest. Deze woorden maakten meer indruk op hem, dan hy wilde bekennen. O. liefste, als Je het van dien kant be kijkt I riep hjj uit. Ik zou het van geen ander standpunt kunnen bezien, antwoordde zy, terwijl ze zyn hand even raakte. HIJ trok de zyne echter plotseling en vlug terug, als vreesde hy een aanraking op het oogenbllk. Hy wist dat wanneer zl) hem vast hield, hy vertee- derd worden zou. Er ontstond een kleine pauze, waarna hy hernam: Je hebt me iets gevraagd, wat niet erg gemakkeiyk Is Ja, stemde zy toe. daarom was Ik laf genoeg, om er tot nu toe mee te wachten. Ze zat voor hem en staarde in den vuur gloed. Het weer bulten was grimmig koud en ze had een goudbestikte zyden sjaal van Venetlaansche zyde om de schouders ge slagen. Het maakte een kleurige vlek in de overigens sober, maar deftig gemeubileerde werkkamer. Zie Je in mUn poejtie. Hy zweeg, lis vervelend, zie Je. En Peter. Daar heeft Peter niets mee te maken Hy zal me met vragen overstelpen. Jon gens van zyn leeftijd zyn gewooniyk vreeoe- 26 Uitstekend, zei Jlm. half weerbarstig Ik meen, dat bet brutaal is maar als jy het werkeiyk zoo wenscht, Carina Maar wat later begaf hy zich naar haar kamer en klopte aan. Ze was alleen, zat naast het vuur, gehuld in een lossen mantel van bleekgroene crêpe. Mag Ik binnenkomen. Carina? Zeker mag Je dat. Ze maakte plaats voor hem naast haar op de sofa, en hy sloeg zyn arm om haar been. Zult Je Je gelukkig gaan gevoelen hier op Llnfold? zei hy. O zoo gelukkig, Jlm, antwoordde zy. Ik ben zoo biy, dat Peter zich goed ge draagt. Toen we aankwamen vanmiddag dacht Ik, dat we last met hem zouden krijgen. Carina zweeg. Het scheen hem. alsof de druk van haar lichaam tegen zyn arm ver minderde. Arme Peter zoo sprak zy ten slotte. O, maar je moet hem niet verwennen, lieveling. Wees niet al te zacht tegenover hem. Hy moet ferm worden behandeld. Ik zal hem ook niet verwennen. Maar Ik wil hem tot myn vriend maken. Ja, dat is alles goed en wel, maar je moet hem op een afstand houden. Hy heeft neiging om brutaal te zyn. Ik had liever ge zien, dat Je nog wat had gewacht met hem te vragen Je Carina te noemen. Ik heb niet gewacht, antwoordde zy op dit llchteiyk verwytend klinkende woord van haar echtgenoot, juist omdat Ik hem onmlddeliyk tot myn vriend wilde maken Ik voelde, dat hy bedroefd was en ge kwetst hy U zoo gevoelig weet je dat kan men aan zUn uiteriyk zien. Laat me hem op myn manier behandelen, en jy, zy zag tot hem op en glimlachte jy moogt verder zoo ferm optreden, als je wilt, of schoon ik hoop en geloof, dat het niet meer noodlg zal zijn. Jlm omhelsde baar. 1 Donkerbruine haar, waarop het haardllcht viel, glansde als goud. Uitstekend liefste. Handel met hem zooals Je goed dunkt. Ik weet zeker, dat Je goed zult slagen, en hoe het ook zy. ik zal wel zorgen, dat hij geen misbruik maakt van je goedheid. Maar Jlm, Je móet toch «elf óók goed voor hem zyn zóó goed, dat hy «let, dat er tusschen jullie twee niets veranderd is. hy gekregen, toen hij In dronkenschap is gevallen, de snywonde aan zyn hand, zegt hy, van glassneden te hebben gekregen. De bloedvlekken op zyn Jas zltn afkoms’lg van de woride aan «yn hand. De modder komt er op, omdat hij de Jas lederen dag by het vlsyihen draagt. De bloedvlekken op het vest zi‘n het gevolg van het uittrekken van dit kleedingstuk. HU ontkende, In tegen stelling met de verklaring voor den rechter commissaris, syn broek te hebben ultgewas- schen. De andere bloedvlekken, verklaarde hy te hebben opgeloopen by verschillende verwondingen. Hy heeft nooit lets met den rilksveldwachter gehad en kende hem ook niet. Het bloed kan ook van «yn broers af komstig gewee't «yn. want die hielden el kander vast Voor dat vasthouden kon hy echter geen verklaring geven. Veertien dagen geleden stond voor ds Haarlemscbe Rechtbank terecht ean 32-Jar.g automobilist uit IJmulden, dia op 24 Juli 1931 te Heemskerk hoogst roekeloos en on voorzichtig had gereden waardoor hy den wielrijder C. Vis, die geheel aan den rech terkant van den weg reed, by het Inbalen raakte, tengevolge waarvan deze kwam te vallen, een schedelbreuk kreeg en spoedig daarna overleed. Vast kwam te staan, dat verdachte niet onder den invloed van sterken drank ver keerde en in het dageiyksch leven zich niet aan onvoorzichtigheid te bulten placht te gaan, hetgeen oun. door zyn werkgever be vestigd werd. De zaak werd uitgesteld om eenlge ge tuigen k décharge te hooren. Gisterenmiddag werd een ooggetuige ge hoord, die verklaarde, dat het ongeluk ge beurd was. voor hy er erg in had. Verdachte dien hy met syn auto Inhaalde, was zich in het geheel niet bewust een aan rijding veroorzaakt te hebben. Een ander meende, dat verdachte het slachtoffer niet veel raakte, maar dat hy zeer leelyk kwam te vallen. De officier van just.tie mr. Paardenkooper Overman, achtte het geval aeer eenvoudig In tegenstelling met veie verkeersongevallen. Het slachtoffer heeft een fout gemaakt maar ook verdachte beeft niet voldoende aandacht geschonken aan het verkeer van beide kanten. Spreker neemt niet aan. dat verdachte expres is doorgereden na het on geval. Hy Is evenwel schuldig en spreker elschte een geldboete van ƒ200 of 20 dagen hech tenis en ontzegging van de bevoegdheid om een motorrijtuig te besturen voor den tyd van een jaar. De verdediger, mr. H. v. d. Loos, ultte zyn deelneming mede namens verdachte, aan de nabestaanden van hét slachtoffer. Na een ultJberig pleidooi concludeerde spreker tot vrijspraak. Uitspraak 1 Maart. het hem ten President: dan?” Verdachte zaakt is toen hy van de zitbank van zijn roeiboot Is gevallen. Het blauwe oog heeft zoon - maken. 1 Is zoo’n lieve Jongen, Jlm. En ik weet aeker. dat hy een flink man aal war den, sprak zy. Kom, Carina, bederf hem daarom maar niet, waarschuwde hy nog eens. Je moet ons niet al te zeer verwennen, noch hem noch myi Eerst moet Ik zyn toegenegenheid win nen. En dan zal Ik pogen een gestrenge stief moeder voor hem te zynl Kerstmis was in aantocht, en wanneer «U dacht over het feest, dat naby was. werd het Carina angstig te moede. Ze wenschte natuuriyk zich naar de nachtmis te bege ven In Llntown, maar Jlm sou bezwaar maken en niet zonder reden, gewis, want de auto zou den hklvan nacht bulten moeten staan, zy zou natuuriyk wel een nacht kunnen logeeren In een naburig kloos ter, maar daar sou hy zich al evenmin mee kunnen vereenigen. Daarom stelde zy de be handeling dezer teere zaak maar uit tot daaga voor Kerstmis, toen een beslissing moest worden genomen. Ze wist zelfs niet eens, of Peter al had opgemerkt, dat zy katholiek was. By haar huweiyk was hy niet tegenwoordig geweest, en In het aan de krant gezonden bericht had Jlm geen enkele toespeling op de kerk gemaakt. Zoo meende zy te kunnen gissen, meer dan zy het wist, dat Mallory hem zoo lang mogelyk in onwetendheid wilde laten daaromtrent. Hy heeft geen moeder, die syn zyde kiezen kan. Ik weet, wat dat beteekent, wyi ik zelf gedurende myn gansche jeugd ervan ver stoken was. M’n moeder stierf reeds toen we nog zeer Jong waren, en toch kan ik me nftg herinneren, om haar geschreid te hebben. Je moet dus niet al te streng al te on barmhartig zyn; Mallory zou haar op dat oogenbllk allee hebben beloofd. Ik zal myn best doen. Wy zyn altyd groote vrienden geweest, Peter en ik. Zelfs toen hy nog zeer klein was, hield hy reeds veel van myi Ik ben ook trotsch op myn maar Ik wil een man van hem Zoo spoedig «y dien morgen met haar tollet gereed was, begaf Carina zich naar de werkkamer van haar echtgenoot. Ze vond er hem alleen, te midden van oneven on couranten. Heb Je het erg druk, Jlm? Mag Ik Je even komen storen? Zeker! Hy sprong op en trok haar naar een stoel by het haardvuur. Het is koud vandaag. Vannacht heeft het tien graden gevroren! Het zou me niet verwonderen, Indien we sneeuw kregen voor het avond to. Zou bet? Ik h zoo is. Want zie je van het rapport van dr. Van - - s Wat verdachte J. zag Verdachte Johannes passeerde de buurt schap Hintham op weg naar huis. HIJ was dronken. Plotseling hcorde hy ge«chreeuw -van zijn belde broers en zag toen, dat verd. G. aan het vechten was met den rijksveld- wachter en dezen driemaal stak. De ri’ks- veldwachter greep verd. G. beet en beiden rolden zij daarop den dyk af. Verda-hte Jenna volgde. Verd. to daarop naar huis gegaan, waarop «yn broer G. hém verteld heeft, dat hy den rljksveldwachter heeft gestoken. Verd. heeft zóóveel bloed aan zltn kloeren gekregen, omdat hy «yn b-oer G. van den veldwachter heeft afgetrokken. Deze Jas rolde hy op en legde die weg ten voordeele van zyn broer, om hem uit de ■kast” te houden. deze verdachte zegt, nimmer eentge moeite met den. ryksveldwachter te hebben gehad. HU heeft hem zelfs wel eens gehol- Ook met syn broer Gerard was de verstandhouding goed. Hy heeft ondei het worstelen zyn broer G. gezegd, op te hou den. Nader verklaarde hy, dat hy zijn broer Jenna niet by de worsteling heeft gezien. Verdachte Jenna seide, niet te weten, dat hy dien avond den Ryksveldwachter Tap heeft ontmoet. Hy hield dit vol nadat de president hem erop gewezen heeft, dat hy in de instructie verklaard heeft, alle drie door den Ryksveldwachter aangemaand te zyn, zich rustig te houden. Alle tot hem ge richte vragen beantwoordde deze verdachte met het ste eotvpe: .Jk weet het niet”. Hy kon het zich niet herinneren. vochten Heeft. VermoedeHJk Is dat verd. O. geweest, want de bovenkant van de plooien van diens jasmouwen waren met bloed be vlekt. Dr. F. Jonkers te Tiel heeft de by de ver dachten geconstateerde verwondingen on- de-zocht. Verdachte Jenna had een verwon ding aan zyn rechterhand, waarschyniyk veroorzaakt door het vastgrypen van een sabel. Het op diens Jas voorkomende bloed was teveel om van die verwondingen afkomstig te zijn. By verd. G. constateerde get. een wonde aan den llnker.bovenarm, welke met groote kracht door een vry stomp voor werp moet zyn toegebracht en welke e m onderhuldsche verbloeding heeft veroor. zaakt. De gemeente-veldwachter van Zaltbom- mei Mulders heeft op het politiebureau al daar gehoord, dat verd. J. tegen zyn broer Jenna zelde dat G. het gedaan had. Jenna beaamde dit en gaf toe, twee klappen cp zyn arm te hebben gehad. Later reide Jeo- na weer, dat hy zyn broer aJnt verried Verd. G. zegt naar aanleiding hiervan, dat «Un broer J. niet* normaal te.- Janna kan er niets van weten, want die was dien avmd .dronken. G? B Hanff, steen fabrieksarbeider Kerkdriel, ontmoette In gezelschap eenlge anderen de drie verdachten, hie’d hen aan en dreigde met een puntig mes Daarop hoorde get. den Ryksveldwach. ter zeggen: „Je moet Je mond houden’’. Opeens zag hy, dat de veldwachter sloeg Jenna gaf hem een duw. Da-op vielen alle drie verdachten Tap aan en rolden aüri naar beneden. Verd kwam bo*sn op Tap terecht A. Verdonk had ook gehoord, dat de Ryksveldwachter de verdachten waarschuw, de. Byna dadelUk daarop sloeg hy er met zyn sabel op in, waarop verdachte Jenna riep: „Sla me maar dood”. Hy hoorde roe pen: „wy zullen Je kapot steken”. Ook heeft get. een mes gezien. Verdachte Jenna beval aan get om naar huis te gaan, nadat hy tegen den dyk was opgeklauterd rieo deze ve'dachte: „Hy is kapot kapot”. Get. heeft op dat oogenbllk andere menschen op den dyk gezien. Gysbert de Jong zag den Ryksveldwach- ten en de drie verdachten als in een kluwen plotseling den dyk afrollen. H. A. Verdonk, die het verzoek doet, zyn verklaringen, in de Inst-uctle afgelegd, voor te lezen, vertelt op fluisterenden toon, dat hy hoorde roepen: ,XMe beroerling to er geweest”. Dit riep een ander dan verdachte gen dien ryksveldwachter, welk geweld diens dood ten gevolge heeft gehad, nog meer subsidiair dat zy hebben deelgenomen aan een aanval op Tap, welke diens dood ten gevolge heeft gehad. Voor de behandeling van deze zaak be stond zeer veel belangstelling. De publieke tribune was dan ook geheel gevuld. De rechtbank bestond uit de heeren mr. A. G. A. Ridder van Rappard, president; mr. W. J. Hofdyk en mr. D. Visser, rech ters; mr. G. van Itallle, substitaut-grlffier en mr. J. J. G. van Everdlngen. substltuuf- offlcler van Justitie. Na_.de dagvaarding geschiedde voorlezing van het rapport van dr. Hulst, prosector te Leiden en van het rapport van dr.- Pelt, die de hjkschouwing verrichtte. Op 20 November van t vorige Jaar sloop een tweetal jonge mannen. een een en twintigjarige stucadoor en een negen en twintigjarige typograaf binnen in een perceel aan de Heerengracht te Amster dam. Uit de monsterkamers In het per ceel was een handel In yserwaren geves tigd hadden zy een keuae gedaan; een pak met zakmessen, scharen en manlcure- garolturen werd klaar gelegd om te wor den medegenomen. De boekhoudster kwam echter terug, zy bespeurde onraad, de politie werd gewaar schuwd en het tweetal werd geknipt. Voor de vytde Kamer der Amsterdam- sche Rechtbank legden zy een volmondige bekentenis af. door werkloosheid waren zy tot hun daad gekomen. De Officier van Justitie vorderde tegen leder der verdachten een gevangenisstraf van acht maanden. De verdedigers, By de voorlezing van het pro^es-verbaa! der verbalisanten bleek, dat verdachte Jenna by «yn verheor verteld heeft, dat zyn broer Gerard de dader zou zyn. Ook verdachte Johannes heeft zich In denzelf- dep geest uitgelaten. Verdachte Gerard ontkende echter «yn schuld. Het verhoor van de verdachten ving aan met dat van Gerard. Hy bekende, dien avond op Hintham te zyn geweest, maar den ryksveldwachter Tap heeft hy toen niet ontmoet. Hy to by zyn zwager geweest en vervolgens naar huls gekeerd. Hy ontkende gelegde, die houw op den arm ZATERDAG 20 FEBRUARL HUIZEN. 298 M. UltaL KRO-Ult«endlng. 8.00—0.15 Gramofoonpl. 10.00 Concert KRO- Trto. 1130 Oodsd. Halfuur. 12.15 Concert KRO-sextet. 2.00 Gramofoonpl. 230 Kln- deruur. 4.00 KRO-Kunstensemble o. L v. P. Lustenhouwer. 5.15 Bportpraatje. 530 Ver volg concert. 630 Joum. Weekoverzicht. 6.40 Eaperantoles. 7.10 Causerie over Sociale Klnderhyglene. 7.45 Ambrose en zyn Band. 8.00 KRO-salon-orkest o. L v. M. van t Woud. Oa. Czardas, ^Jer Gelat der Woj- woden”, Groszmann en Berceuse (Jocelyn), Godard, ca. 9.00 Vaz Dlas. Hierna Vervolg concert. Ox Spaansche Biyspel-Ouverture, Keler-Bela. 11.0012.00 Gramofoonplaten- concert. HILVERSUM, 1875 M 6.45—7 00 en- 7^p— 7.45 Gymnastiekles. 8.00 Gramofoon 9.00 Concert Trio W. Drlkker. 12.00 VARA-sep- tet oj.v. Is. Eyl en Gramofoonpl. 230 Gra mofoon. 3.00 Hannonle-orkest o. L v. J. Boers. 4.06 Vervolg concert. 5.00 Beoefening der huismuziek. 6.00 Zang en plano, reap. H. v. Osa en F de Nobel en gramofoonpl. 7.45 Zaterdag-avond-programma. M. m. v. VARA-septet o. L v. Is. Eyl. VARA-orkest o. L v. H. Wiggelaar. 11.00 Vaz Dias. 11J5 Vervolg populair programma. Oa. Estudian- tlna, Waldteufel en Addlo (lied), Tosti. 1230 Sluiting. DAVENTRY. 1554 M. 1035 Morgenwy- dlng. 11.05 Lezing. 130230 Commodore Grand orkest. 330 Sydney Baynes en «yn orkest. Fr. Webster (tenor). 5.05 Orgelcon cert R. Foort. 535 Klnderuur. 630 Berich ten. 6,50 Uitzending uit Wales. 7.10 en 735 Lezing. 730 Radio-koor oJ.v. Robmson. 830 Vaudeville. Oa. Jack Payne’s Dansorkest. 930 Berichten, lezing. 10.00 BBC-orkest o. L v. E. Clark. Oa. Slavische Dansen, Dvor- zak. 11.0012.20 Dansmuziek door Ambrose en lijn orkest. PARIJS „RADIO-PARIS" 1725 M. 8.05 Gramofoonpl. 930 Concert vanuit het Con servatorium. 1230 Gramofoonplaten. 530 Siohan-eoncert. 9.05 Cabaret-programma. KALUNDBORG lift M. 1130—130 Con cert uit ResL Wlvex. 1.50230 Gramofoon platen. 2304.50 Omroeporkest en solisten o. 1. v. Reesen. 7.501130 Dansmuziek door het Radlo-orkest en solisten o. 1. v. Grön- dahl. Polka’s, walsen enz. LANGENBERG. 473 M. 635—730 Concert uit Hamburg. 10.4011.55 Concert uit Ber- UJn. 11.56 Gramofoonpl. 1235130 Con cert o. L v. Wolf. 135—2.45 Gramofoonpl. 4.20630 Concert. H. HUttens (sopraan), W. Schneiderhan (viool) en Grape (beget). 730 Vrooiyke avond m. m. v. de kapel Eysoldt. Hierna tot 1130 Dansmuziek. BRUSSEL. 508 en 338 M. 508 M. 1235— 2.05 Gramofoonpl. 530 Dansmuziek. 630 Gramofoonpl. 830 Concert Omroeporkest. O.a. Don Juan, R. Strausz. 9.00 „Volpone”, radlo-toonee!. 338 M. 1235 Gramofoonpl. 5.20 Gramofoonpl 630 Gramofoonpl. Operette „Der fidele Bauer”. Fall. ROME. 441 M. 730 Gramofoonpl Uitzending van een opera. ZEESEN. 1635 M. 730 „Jedem daa Seine”, vrooiyk uurtje. 830 Bal der Staataopera te Beriyn. Bernard Etté’s orkest. 9.40 Con cert vanuit het Kroll-Theater (solisten, koor en orkest). 11.05 Vervolg Dansmuziek. 113512.06 Concert o. L v. Furtwkngler, E. Kleiber en Otto Klemperer. tZy zaten op het achterdek van de stoom boot, die de badgasten vervoerde, onder het uitgespannen zonnenschermde ernstige ka pitein Hoogestraat, de Ironische zeeschilder Ulrlchsen en de nieuwsgierige schryver Tam- mo Hayenga. De drie mannen zaten rookend en babbe lend rond een der tafeltjes op het achter dek. De schilder had Juist zitten vertellen van «yn ondervindingen met vteschenlul van zyn geboorteland, met wie hy zoo vaak op de achelvlaphvangst geweest was. Met een ruk zette kapitein Hero Hooge straat rich nu recht op zyn dekstoel. „De zee” begon hy. „voedt de menschen, die haar bevaren en hun brood daarop zoe ken, zelf op. Dat Is in onsen tyd van stoom schepen en kompassen niet meer zoo In het oog loojjend Maar vroeger ten tyde der zeilschepen was dat anders. Het was op een reis van Hamburg naar Norfolk, Virginia. Tot Bermudas was alles goed van stapel geloopen Alleen de scheeps jongen. wegens een of ander vergryp op de vlucht voor den stuurman, die hem achterna zat, had een been gebroken en lag kennend In de kool. Deze jongen was uit dezelfde streek afkomstig als de timmerman. De tim merman bevederde hem, om zoo te zeggen, en kon, niettegenstaande «yn kalme natuur, woedend worden en bulten zich zelf geraken, als een der matrozen den jongen te na durf de komen. Tegen de macht, die toentertijd de stuur man van een zeilschip bezat, kon hij natuur lijk niets uitrichten. Hy »as machteloos en het was ook tegen het scheepereglement ge weest. Ik wil n!e‘s ten nadeele van den stuurman zeggen. Men wordt aan boord niet met gla céhandschoenen aangepakt. Ik self was ge durende myn stuurmanstyd meer dan een maal gedwongen, in vreemde havens de lui half dood te slaan, om de bende, die dan totaal dronken was, In de boot en aan boord te krijgen. Hero Hoogestraat zweeg een oogenbllk. Hy keek onder het zonnescherm heen naar het Werten. Het scheen of hy vol aandacht den ondergang der zon aanschouwde. Maar hy zag niets van de schoonheid van dezen Noordzee-avond „U moet stuurman Janssen toch gekend hebben?” wendds de kapitein rich tot Fam- mo Hayenga Hayenga knikte bevestigend. Hy wist maar al te goed wien de kapitein bedoelde. En Hoogestraat vervolgde: .Nu, de stuurman en de scheepstimmer man uit het Munsterland kregen herrie om den jongen. Maar het kwam nooit tot hand tastelijkheden. Op zekeren nacht, op die reis near Norfolk, kwal?' Ik, do^r onrust gedreven, tydens de hondewacht aan dek. oarome- ter was gedaald. Wy naderden Kaap Hatte ras ook zoo’n leeiyke windhoek op onze schoons aarde. Stuurman Janssen Uep heen en weer. Aan het' roer stond de tenmertnan. Toen Ik met den stuurman den toestand van het weer en de positie van het schip be sprak, bemerkte Ik. dat rieh tusschen deze twee menschen I2_. vecht, zoo niet haat, afspeelde. Was de at mosfeer rond ons met onweer geladen. In de harten der belde mannen zag het er niet minder onheilspellend uit...., Waarschynlük hadden ze geen woord met elkaar gewisseld. Het was, zooals gezegd een zwijgende kamp, taal er. verbeten gevoerd van belde rijden. Ik deed, akot Ik er niets van merkte Onder een of ander voorwendsel zond Ik den stuurman naar beneden en nam ze'f de wacht over. Het schip maakte weinig vaart. Ik onder zocht het log. Wy liepen geen 6 myien. De timmerman stond zwygend aan het rad en stuurde In den hem aangegeven koers. De J rchyn van het kompas viel, met de bewe gingen van het rollende schip, af en toe tot dat die wonde veroor- den Ryksveldwachter Tap naar beneden «yn gerold en hem hebben aangevallen, met hei resultaat, dat zy hem. badende in zyn bloed, dood hebben achtergelaten. Niemand weet wat er precies gebeurd 1«. Het te ook niet bekend, wie er van de ver dachten gestoken heeft. Niettemin hebben zy er alle drie toe mede gewerkt, dat de Ryksveldwachter om het leven te gekomen, zoodat «y alle drie schuldig zyn. Dat er zoo weinig uit de getuigen van dit drama to te krygen. te vermoedeiyk een gevolg van In timidatie van de zyde van de familie van verdachten. Het opzet om den Ryksveld. wachter te dooden, Is niet bewezen. Wél de zware mishandeling, den dood tengevolge hebbende. Tap Is het slachtoffer van zyn plicht geworden. Spr. brengt een eere.saluut aan zyn nagedachtenis. Een aeer strenge straf is noodzakeiyk, ook omdat het Slacht, offer vreeseiyk moet hebben geleden. Wie het mes gebruikt heeft te «let bekend, allen 'Txizypn VPTrÏAk'Fltf* f zyn echter gelyk schuldig. I XW. Twaalf jaren tegen leder geMacbt Vervolgens elschte spr. tegen ieder der verdachten twaalf jaren gevangenisstraf onder aftrek van preventieve hechtenis. Hierna werd gepauzeerd. In d<*n nacht van oud- op nieuwjaar deed de ryksveldwachter Tap te Kerkdriel de rotjde door het do:p, waarna hy zich begaf naar het buurtschap Hintham. Daar werd hy door de drie gebroeders R., name- lyk Gerard, Johannes en Jenna overvallen ■s met messteken om het leven gebracht Terzake van dit feit stonden zy Donder- dagmo gen v^-or de rechtbank te Tiel te recht. Hun te ten laste gelegd, dat zy te zamen en in vereenlglng opzettelijk den survellleerenden rijksveldwa 'hter van het leven hebben beroofd, althans opzetteiyk zwaar llchameiyk letsel hebben toeg«- bracht, subsidiair dat zy met ernstige ver storing der openbare orde openiyk met ver eendekrachten geweld hebben gepleegd te- op «yn breed Westfalengezlcht met de drnna lippen; zyn oogen waren lichtblauw en had den een eigenaardigs, afwezige uitdrukking. Wat was er met den man? „Hé, timmerman, hoe to de koers?” vroeg ik zcherp. „De koers is recht, kapitein,antwoordde hy, .heelemaal niet op zeemanrtoon.... het klonk zonderling toonloos, alsof het uit de verte kwam Ik onderzicht de richting. Het kwam uit Ik sprak den man, wiens vieemc gedrag af en toe my reeds mecnnalen gemeld was, goed toe.’ Hy antwoordde gewillig, maar als in een droom. Reeds wilde Ik een man der wacht naar den stuurman zenden. Maar ik deed bet niet. Waarom, dat kan ik bist zeggen. Maar Ik hield den timmerman fui het oog. Hy deed zyn dienst aan het roer totaal me chanisch. zyn ziel was er niet by, om bet zoo maar eens uit te drukken. Plotseling begon hy te spreken, onsamen hangende woorden. De vreeseiyk.-' gave van het tweede gezicht had bezit van hem ge nomen. Ik riep een ruan der wacht en beval hei* richting en roer over te nemen. Toen oreftht ik den timmerman naar zyn kajuit en liet hem op de smalle leeren bank liggen. Ik stak een licht aan. De timmerman lag daar met wyd open oogen. Een rilling liep over rijn bleekbruin gezicht. Ik ging ritten en sloeg den man ■gade. Plotseling begon hy weer te spreken Lang zaam en duldelyk zei m): „Ik zie een voorgebergte. Zwarte verrader lijke klippen... uskoude branding van twee oceanen.... een schip temidden van toren- tiooge waterbergen. Westwaarts! West- to de reddingEen man in Zuidwester trekt aan de fokke- trekt de uitgeputte bemanning meeDe brandingPas op mannen, dat Is een moordenaar In de wanten!.. Hou je vast!.... Nu ligt het voorste stuk van het schip in het water en schuim begraven.. Nu richt het schip zich weer langzaam op.. Alle mannenergens aan vastgeklemd zyn er nog.... maar waar to de stuur- manHet fokkezell fladdert en scheurt tot flarden..... De branding heeft het mee gesleurd Het zware blok heeft den stuur man mee over boor! getrokken.... Daar dryft hyZiedaar drijft hybo ven op den kam van een geweldige golf.... Groote grijze vogels, stooten met gulzige snavels naar zyn oogen, waarin ontzetting te lezen stamt....” De haren rezen my te berge. Wat zag de timmerman? Kaap Hatterm was het niet, kon het niet zyn. Voorgebe.gten. zwarte ver raderlijke klippen, branding van twee Ocea nen? Dat was Diego Ramirez ct Kaap Hoorn zelf. Ja, Kaap Hoorn en niets anders. De timmerman vlei in slaap. Ik liet hem liggen en begaf my werir aan dek. De stutireSin was weer boven. Reeds op de trap hoordémk, hoe hy met harde stem de bemanning toe riep. Ik zei hem nooit lets van het gezicht van den timmerman. Den anderen dag ge- hler een soort «wygend ge- raakten wy bij Kaap Hatteras in een zwaar weer. Maar alles Uep goed af, schip en equi page ondervonden niet de rrlnste schade. Twee Jaar later Is Heiko Janssen, stuur man op mijn bark ..Amalie by het onder zoeken der fokkeschoot by Kaap Hoorn over boord gcslhgcn.... En nu mo”t u mij excu- seeren heeren. Ik moet nog een artikel voor de krant schrijven.” besloot kapitein Hooge straat zyn verteUing. De gasten namen afscheid, klauterden In de boot en roeiden naar de haven. Onder weg wilde de schilder, een onverbeterlijke spotter, de opsnydertien en het zeemansla- tyn In het bssnotteiyke ‘rekken, maar Fam- mo Hayengo ging er niet op in en hy dacht aan zijn vroegeren schoolkameraad, den stuurman Helko Janssen. ▼lekken geconstateerd. Alle drie de personen moeten met den verslagene in aanraking ziin

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 6