Rumoerige Raad Langs Donkere Paden Hoe de blinde Treinpassagier het leven kwam om DE VIJANDEN VAN HET BIJENDORP RUKSSERUMINRICHTING Verhaal van den Dag VEELZEGGENDE CIJFERS Nog groote werkloosheid Bezoek oan Minister Rays Decorumschorum!” DONDERDAG 7 APRIL SPORT EN SPEL NEDERLAND—BELGIË De Nieuwbouw te Rotterdam Losgebroken communist Samenstelling Belgisch elftal HET N.V.V. EN DE O.S.P In Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen Een nieuwe vereeniging VICE-ADMIRAAL DE JAGER De reis van de „Patris II” L n FEUILLETON Door H. M. de Koningin ontvangen Wels, Van Stokkum n Bonsema voldoen STEUN AAN DE VARKENS HOUDERIJ? SAMENVOEGING VAN GEMEENTEN NED. PROEFELFTAL TEGEN COVENTRY CITY Samenstelling Neder- landsch elftal In onderzoek by de Regeering WOEKERBESTRIJDING f Arthur Hoffmann overleden an ten Geen toelating stonden >r Weber en d. WUdt (VUC) CT I £8 (Wordt vervolgd) at et ik le le te “Le-^AX Merr La«cwe mr van De aftredende chef van den Marinestaf vice, admiraal Mr. J. C. Jager, la Woensdagmiddag ten Palelze Koordeinde te Den Haag door H. M. de Koningin ontvangen. Volgens een ontvangen draadloos telegram Is de „Patris H", aan boord waarvan zich een ge zelschap Nederlanders bevindt, heden te Itea aangekomen. Hierna werd een bezoek aan Del phi gebracht Het weer Is schitterend. „Wel, vel”, zei onze vriend Perez, terwijl hü zich tot de andere stamgasten wendde, „daar ir n le n 57. Waar wilde Jaap met de inktflesch naar toe? Wel, hü ging haar zoo dicht mogeljjk bij bet wespendorp leggen. Toen maakte hl) met sierlijke letters een bordje en zette dat bij de fleach. En zie. binnen enkele minuten had een juffertje de flesch al In de gaten. Ze las het bord en ging voor de opening staan.... ed o- 50-, en kt en tt- sn en dt It- it a- It- lad rst ?e- ke en 11- >F- ?rs bU Bk. n- e- De regeering stelt volgens het „Hbl.” op het oogenbllk een onderzoek In naar de mogelijk heid, om steunmaatregelen te treffen -Jt^n, J?e- hoeve van de varkenshouderij. U8 se- an an en in at de ie d. ti er en ig. te te n, klS m P- >1- ar or iet fr e er iet •JtóPtHitDHiNd I»< e «5— S' ex 7 ""^3 s zeker bedrag geschiedde met zulk een zakelijk heid, dat 't scheen, alsof alles reeds zijn beslag had gekregen voor een definitieve scheiding. Dat deed haar oneindig pijn. Het eenlge wat zij echter antwoordde, was, dat zjj elke toelage van haar echtgenoot wei gerde. Aan den advokaat schreef zfj: „Voor het oogenbllk staat er geld genoeg van mij op de bank, terwijl Ik geld genoeg verdienen kan. als het noodig zou zijn!" Ze wenschte. dat ze nooit naar Rome geko men was. Haar zoo Intens diepe vernedering van het oogenbllk, haar radelooze smart om de wreede miskenning door haar echtgenoot van haar goede hart en haar oprechtheid en eerlijkheid, verdonkerden de teedere, zij het dan ook droevige herinneringen, welke zjj aan de eeuwige stad bewaarde. Ze kende hier boven dien veel te veel menschen, om haar huidige, onaangename positie te kunnen verborgen hou den, en jammerlijk genoeg had zjj Juist nog kort voor Jim's vertrek haar bezoek aangekon- digd aan verschillende oude vrienden, die wat Blij waren geweest, de oude banden van vriend schap weer te kunnen aanknoopen. Gelukkig behoefde zij hen voor het oogenbllk nog niet te vertellen, hoe de zaak geloopen was. Ze moesten maar gelooven, dat Jlm plotseling voor zaken naar Engeland was geroepen, en dat zij voor haar gezondheid haar verblijf In Rome nog maar wat had gerekt. Oppervlakkig was deze situatie heel begrijpelijk: haar echtgenoot had haar met haar kind hierheen gebracht. Ze was er slecht genoeg aan toe, de eerste dagen na zijn vertrek, zoodat Iedereen, die nieuwsgierig Ds eerste dagen onmlddelUJk na Jim's ver trek gewerd haar geen enkele tijding van hem, doch na zijn thuiskomst bereikten haar ver schillende brieven van zijn advokaat, haar be richtende welke financleele regelingen hij van plan was te treffen, De toekenning van een was naar haar lot, gemakkeljjk tot de overtui ging kwam, dat haar gezondheidstoestand wel zooveel te wenachen overliet, dat een verblijf te Rome gemotiveerd was. Ten slotte ontaardde deze ongesteldheid In een besliste ziekte; ze was geheel terneergesla gen, en met vrees vervuld voor de toekomst. Ze vreesde echter een dokter te raadplegen, doch schreef een brief naar haar tante Murray, ver telde haar in *t kort wat er was voorgevallen en smeekte haar, zoo mogelijk naar Rome te komen en bij haar te blijven. „Indien ge mij nieuws, al is het nog zoo wei nig, uit Unfold kunt mededeelen, zal het me zeer, zeer aangenaam zijn. Maar tracht niet Jlm te spreken," was het postscriptum. Ze had ook aan Peter geschreven, doch had geen antwoord bekomen. Zijn zwijgen was be- teekenlsvol. Carina's oude vrienden hadden nooit veel goeds van dit huwelijk voorspeld. Hoe kon zij er aan gewennen, een heel Jaar lang op het Engelsche platteland te verblijven, zij. die zoo gewoon was aan de zonnige dagen, den blau wen hemel van het Zuiden? En er was boven dien veel te veel verschil In leeftijd en ultsr- lljk. Het werd niet In zijn voordeel uitgelegd, dat hij haar verboden had nog ooit te schrij ven. wat men afleidde van het feit, dat na het boek, verschenen In de eerste dagen van hun huwelijk, er geen enkele roman van haar hand meer was verschenen. Degenen, die hem te Rome zagen, twijfelden niet' aan Carina's liefde voor hem: ze scheen volmaakt gelukkig met hem en haar kleine Sinds geruimen tijd Is bij Ged. Staten van Zeeland en de besturen der Oostelijk Zeeuwsch- Vlaamsche plattelandsgemeenten Boschkapelle, Hengstdijk, Ossenisse Stoppeldijk een voorontwerp In behandeling tot samenvoeging dier vier gemeenten. Naar aanleiding om. van de omstandigheid, dat slechts één dier ge meenten zich vóór samenvoeging heeft uit gesproken, heeft de Minister van Binnenland- sche Zaken en Landbouw aan Ged Staten van Zeeland bericht de voorgestelde vereeni ging niet te kunnen bevorderen. >e in ér •d I- s. beloften, haar gedaan, zoo zonder morren en tegenzin scheen te houden. Nu was hij heengegaan, en hij had geen woord tot haar gesproken betreffende de toe komst, of om te zinspelen op een mogelijk spoe- dlgen terugkeer. Hjj had Peter meegenomen en voor haar en Tony de deuren van Llnfold ge sloten. Bijna zonder waarschuwing had hij haar achtergelaten In dit hotel, in een beschamende, vernederende positie. Bij al bare bekenden zou zjj genoemd worden als de vrouw, die Mallory opgehouden had te beminnen, de vrouw, die hij de deur had gewezen. Hü had haar van zich verstooten, en zijn laatste woorden tot haar be wezen wel, hoe weinig zij voor hem beteekende hoe weinig hun lange liefde beteekende In vergelijking met de liefde voor zijn eenlgen zoon Peter. Een vage wanhoop doemde op In haar arm, gefolterd hart, en terwijl ze tot voor kort nooit had kunnen gelooven, dat Jlm ooit werkelijk van plan sou kunnen zijn, haar te verlaten, thans was zij er van overtuigd, dat een ver zoening In de toekomst onmogelijk zou zjjn. De manier, v larop hij haar verlaten had, had hun scheiding voor goed bezegeld. VIJFTIENDE HÓfOFDSTUK. 58. En in dien tijd heerschte er In het paleis van de koningin der wespen groote bedrijvigheid. De koningin was dien dag Jarig en haar trouwe bedilden wachtten haar op om te felielteeren. Ze mochten de hand van de koningin kussen en voerden een moolen dans voor haar uit. En tegen den middag kwamen al de mevrouwen uit het wespendorp bü de koningin. Groninger wordt de Engelsche doelman op de proef gesteld, maar het schot weet Allen tot hoekschop te verwerken. In de laatste minuut voor de pause neemt Mason een vrijen schop, waaruit Landerdale met den rug naar het doel het leder langs OdUk weet te krijgen 0—3. Na de rust Na de rust zijn Web en Van der WUdt ver vangen door Van Spaendonck van Neptunus en Van der Tuyn van Hennes DV8. Laatstge noemde neemt de rechtsmlddenplaats in, maar Pelicaan de spUpIaats bezet. In het begin Is Holland sterker, maar er wordt te slordig gecombineerd om succes te kunnen hebben. Komt het leder al eens een enkele maal in het doelgebied, dan blijkt dat Allen een uit stekende opvatting van zijn taak heeft. Na een kwartier weten de Engelschen zich weer los te werken, maar hun spel is niet meer zoo aantrekkelijk als In de eerste halft. Eén maal lijkt een doelpunt zeker, als Lakt de ge- heele verdediging passeert, maar hij trapt naast. Landerdale wil voor hem niet onderdoen, hij heeft den bal slechte voor het Intrappen, doch zijn schot is te zacht, zoodat Odljk het leder nog kan grijpen. Weber en Van Stokken verwisselen van plaats, terwijl Mason, de Engelsche spil het veld ver laat. Coventry speelt nu eenlgen tjjd met tien man. Een kwartier voor het elndg begint het te regenen, zoodat het publiek reeds het veld gaat verlaten. De Engelschen missen nog eenlge kan sen. Weber verlaat het veld en spoedig daarop is het einde en heeft Coventry dezen onbelang- rüken oefenwedstrijd met 3—0 gewonnen. baby en ook Mallory's groote zoon scheen veel* van haar en zU van hem te houden.... In den beginne lekte er niets uit van den twist, welke geëindigd was in hun plotselinge scheiding. Men geloofde Carina, want zU was klaarblijkelijk niet in staat, om te reizen. Het eenlge. waarover men zich verwonderde was, dat Mallory haar zoo alleen had kunnen achter laten in het groote Rome.... Allen waren het er over eens. wanneer ze over haar spraken, dien winter, tijdens het thee- uurtje, dat er tusachen miss Ramsden en Mrs. Mallory een oneindig verschil bestond De drie jaren van haar huwelijk met den graaf hadden haar ongeloofelijk veranderd. Mrs. Mallory was schoon, zelfbewust en koud. Ze was niet spon taan en opgewekt en vurig, zooals miss Carina Ramsden was geweest; al die jeugdhoedanig- len »at OP Dan keerde hjj terug, knikte Carina even toe en verliet de kamer, zonder verder nog een woord van affcheid te spreken. Toen h(j de deur achter zich gesloten had, barstte zU in hartstochtelijk geween uit. Tot het laatste oogenbllk had zij niet kuhnen gelooven. dat hij werkelijk van plan was, haar te verlaten en haar alleen in Rome achter te laten als een gestrande vrouw.... Dóch dit vertrek was voor eeuwig, zijn Hef de voor haar was dood.... Meer dan drie jaar had die liefde haar leven gehuld in een warme, schoone atmosfeer. Zjjn liefde scheen haar verre te houden van de ruw heid en de hardvochtigheid der buitenwereld, en om die llefdsMiad zjj hem gereedelijk al zijn gebreken en karakterfouten vergeven; zijn op vliegend temperament en zjjn jaloerschheld. Het waren meer oppervlakkige dingen, welke niet diep de ziel troffen. Ten slotte was het haar >oo gemakkelijk gevallen Jim’s wil te volgen in tal van kleinigheden, omdat hij zelf de groote Nu de Geldschieterswet in het Staatsblad Is verschenen heeft zich een voorlooplge commis sie gevormd, bestaande uit de heeren: mr. dr. G. v. d Bergh, lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, P. A. van Aggelen, directeur der gem. Bank van Leenlng te Leiden, prof, mr. D. van Blom, oud-voorzitter van de Leid- sche Wjekercommlssle, prof. dr. J. H. Boeke. oud-adviseur van het Volkscredletwezen in In een Woensdag *te Amsterdam gehouden vergadering van de hoofdbesturen der bU het N.V.V. aangesloten organisaties, waarbij tevens vertegenwoordigers van de elf federaties van bestuurdersbonden waren ultgenoodigd, is met 285.794 vóór, 16.871 stemmen tegen en 11-907 stemmen blanco een i.iotie aangenomen, waarin het verzoek van de Onafhankelijk Socialistische Partij om toelating tot den Algemeenen Raad van N.V.V. en 8D.A.P. wordt afgewezen. Ned—Indlë, mr. P. A. Pjjnacker Hordijk, voor zitter van de Leldsche Maatschappij van Wel dadigheid, prof. mr. O. W. de Vries, secretaris van de Algemeene Armencommissie, 'sGraven- hage. P. J. Fortanler, oud-dlrecteur V. d. Gem. Dienst v. Maatsch. Hulpbetoon, Rotterdam, mr. J. Everts, secretaris van den Armenraad te Amsterdam, G. v. Roekel, dr. J. H. Adrian!, secretaris van den Armenraad te Utrecht, mr. G. C. J. D. Kropman, wethouder van Amster dam, mr. A. Jonker, directeur der Vereeniging van Nederlandsche Gemeenten, N. Arkema, adj— directeur van de Ver. v. Nederl. Gemeenten, J. W. Jurrema, dlr. v. h. Bureau voor Maatsch. Steun te Amsterdam, J. P. v. d. Tak, directeur van de Stadsbank van Leenlng te Amsterdam. M. Bueno de Mesquite, J. Bromet, leden van de Commissie voor Maatsch. Werk der Intern. Order of Odd Fellows, J. D. D. Pruissen, lid v h. Hoofdbestuur v. d. MU. tot Nut van het Al gemeen en Hovens Greve, Algemeen Secretaris d. Mij. tot Nut van het Algemeen, teneinde verdere stappen te ondernemen om het kwaad van den woeker te bestrijden... Naast het terrein Immers dat de wet be strijkt, blijft er nog een wijd arbeidsveld over. De wet regelt de oprichting en de werkwijze van geldschietbanken op commercieelen grond slag en kan In zooverre van groote beteekenls zijn voor de woekerbestrijding, maar zorgt niet rechtstreeks voor een behoorlijke voorziening in de credletbehoefte. Bedoeling is thans een vereeniging op te richten die het geheele terrein van de woeker bestrijding zal bestrijken. Het doel van de ver eeniging is vooreerst om tot een organisatie van hot niet-commercleele volkscredletwezen te geraken, waarbij voornamelijk gedacht wordt aan het bevorderen van de oprichting van stichtingen of andere rechtspersonen op nlet- oommercieele basis, welke tot doel hebben in de volksbehoefte aan credlet te voorzien, zoo veel mogelijk in samenwerking met gemeente besturen, armenraden en andere sociale instel lingen. Daarnaast stelt zjj zich tet doel om tot een zoo goed mogelijke uitvoering van de bestaande wet te geraken, door voortdurend acht te slaan op de wijze waarop deze uitvoering geschiedt, en de aandacht van de bevoegde instanties op eventueele leemten in den wet of haar practljk te vestigen. Ten slotte wil zij trachten te bevorderen bet tot stand komen van wettelljke regelingen tot bestrijding van den woeker ook waar deze zich bulten het geldschletersbedrljf voordoet, en in het algemeen waarschuwend en inlichtend op lees 'k een treurig bericht in de krant: een van mijn vrienden is gestorven. Ik heb den man maar ééns in mijn leven gezien, en toch heb ik hem nooit kunnen vergeten. Ik maakte ken nis met hem op een keer, dat ik 's nachts met den sneltrein van Valencia naar Madrid reis de. Ik zat in een coupé eerste klasse. In Al bacete stapte de eenlge reiziger, die mij tot nu toe gezelschap had gehouden, uit, en toen ik alleen achterbleef en een blik wierp op de leege gepolsterde banken, kreeg ik een heerlijk ge voel van welbehagen, want ik had den vo- rigen nacht weinig of niet geslapen. Ik had den heelen coupé voor mij alleen I Ik trok dus dadelijk het groene lichtscherm voor de lamp, zoodat de coupé zich in *n gezellig schemerdonker hulde, en strekte mij. gewikkeld in m'n reisdeken, zoo lang als ik was op de bank uit. in het heerlijke bewustzijn, niemand tot last te zijn en door niemand te zullen wor den lastig gevallen. De trein raasde over de dorre, eenzame vlakte van La Mancha. De stations lagen ver van el kaar, de locomotief werkte als een bezetene en mijn wagen steunde en schudde als een oude postkoets. Een gevoel van koude deed mij ontwaken. Het was alsof er een koude waterstraal over mijn gezicht liep. Toen ik de oogen opende, zag ik den legen coupé voor me en tevens, dat het .portier tegenover me gesloten was Maar de koude tocht hield niet op en nu zag ik. dat het andere portier open was. Op den rand van den bodem zat een man. geheel ineen gedoken, met de voeten naar bulten, op de loopplank. Zjjn gelaat was nam- mij toegekeerd, en s*n oogen schitterden in t halfdonker. M’n verbazing liet me geen tjjd om tot be zinning te komen. In het eerste oogenbllk werd ik aangegrepen door een soort bljgeloovlgen schrik. Maar direct daarop herinnerde ik mij de aanrandingen in treinen, de moorden in een zame coupé’s, waarover ik wel eens in de krant gelezen had. De angst gaf mjj den moed der wanhoop. Ik wierp mij op den onbekende en trachtte hem met handen en voeten naar bulten te duwen. „Om Godswil, mijnheer!” steunde de man'met half verstikte stem: „Heb medelijden met mij; ik ben een eerlijk man.” Er lag zulk een uitdrukking van deemoed en angst in z'n stem, dat ik mij schaamde over m'n ruwe handelwijze en hem dadelijk losliet. HU ging weer op de zelfde plaats zitten, be vend en hUgend. terwUl ik rechtop onder de lamp bleef staan, waarvan ik het scherm weer bad opgetrokken. Nu kon ik den man op m'n gemak bekUken. Het was een klein, mager man netje, met een armoedig ulterlljk. gekleed in een vullen, gelapten kiel en een nauwe, lichte broek. Z'n zwarte muts stak slechts weinig of bU z’n dor, gebruind gezicht, welks hoofdken merken bestonden uit een pear zachte, donkere oogen en een stevig geelachtig gebit. HU keek me aan met een breeden grijnslach van dank baarheid. Ik was medelUdend gestemd en nam een welwUlenden, vroolUken toon aan. „Kom", zei ik, „kom er maar in, doe het por tier dicht en ga hier zitten”’. .JJeen, mUnheer", antwoordde hU, „dat nóóit Ik heb geen recht om in den coupé te zitten, want ik heb geen geld om een kaartje te koo- pen. Ik ben al heel danbaar, als ik hier bul ten mag blUven zitten”. HU was niet te bewe gen van plaats te veranderen. Ik zat vlak bU hem, m'n knieën raakten bUna z'n rug aan. In razende vaart vloog de trein over de kale vlakte. De arme man scheen niet In de week van 7 tot 12 Maart waren van het totaal aantal leden van bU werkloozenkassen verzekerde arbeiders, dat 549.943 bedroeg, ge heel werkloos 132.657 en gedeeltelUk werkloos 39533 of respectievelUk 24.1 en 7J pet. Hoewel dus sedert de week dat het grootste aantal werkloozen werd geconstateerd, in de week van 8 tot 13 Februari waren deze per centages 27.5 en 7.6 pet. de werkloosheid, onder den invloed van seizoensomstandlgheden. iets is afgenomen, bUjft nog altijd 172.189 of 35 pct. van de tegen werkloosheid verzekerden, onder de gevolgen lUden. In de week, waarop de bovenstaande cüfers betrekking hebben, waren van de 77946 georga niseerde bouwvakarbeiders geheel of gedeelte lijk werkloos 34485, dat is niet minder dan 44.4 pet BU ds schilders waren van de 12362 tegen werkloosheid verzekerden 4496 of 36.3 pet. geheel of gedeeltelUk werkloos. In de vier groote gemeenten, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht waren werk loos 3050 metselaars, 3450 schilders, 5800 tim merlieden. heden waren verdwenen, en er waren stemr genoeg, om te beweren, dat zulks het result was van dat nieuwe, conventloneele leven Llnfold. Het was evenzeer bekend zulke din gen worden altUd bekend dat het eerste hu welijk van Jim Mallory volstrekt niet gelukkig was geweest. En nu was Carina alleen in Rome, alleen met haar kind en klaarblUkelUk ziekZulk een Jong, aantrekkelijk schepsel hoe kon haar echtgenoot het van zich verkrijgen? HU was vertrokken met dien grooten. boven zijn krach ten ultgegroelden zoon van hem. Alle stukken van het raad- en legspel waren aanwezig, slechts wachtend op de hand, welke ee samen voe gen sou. Vang duurde bet niet. Al snedig deed bet Dultach kampioen werpnummers en Het lidmaatschap van de vereeniging staat open zoowel voor personen als voor vereenlgin- gen; zU die het beroep of bedrijf van geld schieter uitoefenen, kunnen niet als lid toe treden. De oprichtingsvergadering zal plaats vinden 30 April as. 's middags half drie, op een nader vast te stellen plaats. Personen of vereenlglngen die met het doel van de vereeniging sympathi ses ren, wordt verzocht een naamkaartje of an dere adhaeslebetuigingen te zenden aan den voorlooplg secretaris, mr. Th. J. Eskens, van Eeghenstraat 12, Amsterdam, waarop hun een uitnoodiglng tot het bUwonen van de oprich tingsvergadering zal worden toegezonden. De wedstrUd tusschen het Nederlandsch proef- elfatl en de Engelsche derde klas profclub Co ventry City welke Woensdagmiddag op het Spartaterrein te Rotterdam gespeeld werd, mocht zich slechts in een zeer matige belang stelling verheugen: naar schatting waren er on geveer 3000 toeschouwers aanwezig. Het weer liet wel te wenschen over, maar het heeft er oJ. alles van, dat Rotterdam langzamerhand ge noeg begint te krijgen van al die oefenwedstrij den. De wegblUvers heben ditmaal niet veel enkel opzicht geweest. De Engelschen deden het gemist, want interessant is de wedstrUd in geen kalm aan en hadden weinig moeite desondanks om hun meerderheid te toonen. want het Bonds- elftal hing als los zand aan elkaar. Met uitzon dering van Wels, Van Stokken en Bonsema. van wie eerstgenoemde wegens een enkelblessure In de rust het spel staakte, heeft de ploeg al heel weinig gepresteerd. Lichtpunten waren er voor de heeren van de keuze-commlssle, Herberts en Mund, terwUl de voorzitter van de Technische Commissie, de heer K. J. J. Lotsy, eveneens aanwezig was. in het geheel niet. Zelfs de Internationaal Weber voldeed ditmaal geenszins. Bonsema wordt ongetwUfeld een speler, die er op den duur wel zal komen. Het spel van Smit, Kruiver, v. d. WUdt en Ophorst was Uiterst zwak en ook over Odljk kan onze indruk niet onverdeeld gunstig zUn. Coventry City heeft echter den slechten in druk, dien Southampton te Rotterdam heeft achtergelaten, wel eenlgszlns weggenomen. De wedstrUd als volgt tegenover BERLIJN, 6 April. Den der bekendste Duit- sche athleten uit de jaren vóór den oorlog, Arthur Hoffmann, is Woensdag op 48-jarigen leeftüd overleden. In het Jaar 1906 was hU op de 100 M en voor de vertegenwoordiger van Duitschland op de Olympiade van Londen. De elftallen elkaar: Bondself tal: Doel: OdUk (De Hollandlaan). Achter: Van Stokken iDWS) (ADO). Midden: Pelicaan Longa), en Scheffers (Hermes DVS). Voor: Wels (Unites), Bonsema (Velocitas Gr.), Ophorst (HBS). Smit (RCH) en Kruiver (KFO). Coventry City: Doel: Allen. Achter: BakeY en Elliott. Midden: O’Brien. Mason en Helneman. Voor: Call. Landerdale. Bourton. Lake en White. De Engelschen zUn aanvankelUk eenlgszlns in de meerderheid en heel spoedig moet OdUk han delend optreden. Na een goeden aanval lost Landerdale een hard schot, dat goed gestopt wordt Even daarna wederom een schot van den zelfden speler, dat OdUk nog juist tot hoek schop weet te verwerken. Wanneer White den bal zuiver voor doel plaatst en OdUk uitloopend mist, heeft Lander dale weinig moeite Coventry de leiding te geven 01. Er zUn dan tien minuten gespeeld. Direct daarna schiet Bourton recht tegen den paal. Landerdale vangt den tenrgspringenden bal op, maar het schot gaat over. Eerst nu ont plooit het Bondself tal zUn spel, waarbU de voorhoede het tot eenlge goede aanvallen brengt. Direct gevaar is er echter in het geheel niet. De Engelschen zUn zeer actief en na ongeveer een half uur spelen benut Call een voorzet van den linksbuiten 02, Nadat Ophorst een schot heeft gelost, waar mede de Engelsche doelman geen moeite heeft, volgen weer verschiUende gevaarlUke aanvallen van Coventry City, waarbU OdUk steeds zUn uiterste best moet doen om doelpunten te voor komen. Langzamerhand komen de Hollanders los. maar desondanks blUven de gasten den toon aangeven. Voor open doel schiet Bonsema eenlge malen hoog over. Na goed werk van den Het Belgisch elftal voor den wedstrUd op 17 April tegen Nederland, is heden als volgt samen gesteld: Doel: v. d. Berghe (Daring Club Brus sel). Achter: Nou wens (Racing Club Mechelen). De Deken (Antwerp F.C.). Midden: Simons (Antwerp F.C.), Hellemans (F.C. Mechelen). Claessens (Union 8t. GlUolse). Voor: VersUp (F.C. Brugge), Voorhoof (Llersche 8.K.) Ca- pelle (Standard C.L.), Grimmonprez (R.C.Gent) en Bastin (Antwerp F.C.). Reserves: Bad jou (Daring Club Brussel), La vigne (R.C. Brussel). De Clercq (Antwerp F.C.). Secretin (R.C. Montegnee), J. Diddens (R.C. Mechelen) In de Dinsdagmiddag gehouden vergade ring van den Schledamschen gemeenteraad werd o.m. behandeld het voorstel van B. en W tot reorganisatie van het Burgerlük Armbe stuur. De communist Collé voerde er het hooge woord, dat echter weinig met het bewuste on derwerp te maken had, hetgeen zeer duldelUk bleek uit herhaalde interrupties. Toen de so- claal-democratische afgevaardigde v. d Hoek zich tot den voorzitter richtte, meende Collé. die het spoor der zelfbeheersching bUster was. dat de heer v d. Hoek eenlge onvriendelUkhe- den aan >Un communistisch adres debiteerde. HU greep een aschbak en wierp dit Instrument woedend naar het hoofd van den sociaaldemo craat, zonder echter dezen te treffen. De aschbak brak in scherven op den grond. De voorzitter, burgemeester H StulemeUer, elschte, dat de heer Collé oogenblikkelUk zUn verontschuldiging sou aanbieden, doch de com munist weigerde, ondanks herhaald en drin gend verzoek. Op grond van art. 73 der Ge meentewet stelde toen de voorzitter voor, den heer Collé van de vergadering uit te sluiten, welk voorstel de raad met algemeene stemmen aannam. Toen Collé op het dringend verzoek van dep voorzitter, die de politie Het ontbieden, weder om weigerde de zaal te verlaten voor „het decorum van den raad”, riep de communist: „Wat decorum.... schorum!" Vervolgens is de wildeman door twee agenten en een rechercheur met geweld uit de raadzaal verwUderd, waarbU hU zich tevergeefs vast klampte aan stoelen en tafels. De raad hervatte hierna rustig zUn bespre kingen. praatje de ronde, dat een ernstige twist kort voor het vertrek had plaats gehad. Mallory was met zUn zoon aeer onverwacht vertrokken. Dien laatsten dag had men Oarina niet aan tafel gezien. De famiUe Trueman Laceys wist mee te deelen, dat vader en zoon op zeer ge spannen voet schenen bU hun vertrek. Het leed geen twUfel. of Carina zou ook het hare wel hebben ondervonden de laatste drie jaren. BU een bezoek, haar door de praatzieke me vrouw Trueman gebracht en waaraan zU onge lukkig niet ontkomen kon, wist Carina bUna niet, hoe haar figuur te redden, en of zU er wel in geslaagd was de oude, nieuwsgierige dame geheel tevreden te stellen met de veelal ontwUkende antwoorden op de arglistig gestel de vragen, zou Carina voor zichzelf niet hebben durven beamen. Carina verlangde naar de komst van hare tante. Ze gevoeld* thans, dat zU het eentga menschelUke wezen was. behalve haar echtge noot en Peter, welke au graag bU zich had Sinds haar huwelUk hadden ze elkaar niet dlkwUls meer gezien, tenzij bU de geboorte van Tony, doch ze hadden "n drukke briefwiseeling gevoerd, en nu en dan had Lady Murray eentaa dagen te Llnfold doorgebracht, en zU had kun nen zien, ho gelukkig en tevreden hare nicht er In haar nieuwe leven was geworden. Het waa een wreede slag voor haar, zoo dacht Carina nu te moeten vernemen, hoe ongelukkig thans waa. nu deze plotselinge ramp gekomen waa. De keuze-commlssle van den K N VB, heeft thans het Nederlandsche elftal samengesteld dat op 17 April as. in het Olympisch Stadion te Amsterdam tegen de Belgische nationale ploeg zal uitkomen. De samenstelling luidt als volgt: Doel: Van Male (FeUenoord). Achterhoede: Weber (ADO) en Van Run (P8V). Mlddenllnle: Paauwe Sr. (FeUenoord), Andertessen (Ajax) van Heel (FeUenoord). Voorhoede: Wels (Uni tes), Adam (HVV), Lagendaal (Xerxes), Mol (KFC) en Van Nellen (DHQ). Reserves zUn: Veenendaal (NaaldwUk), Lelie veld (VUC), Paauwe Jr. (FeUenoord), v. d. WUdt (VUC), Bonsema Velocitas-Groningen)v. d. Broek (PSV). Van der Meulsn heeft verzocht buiten beoordeeUng te blUven, daar zUn knle- wonde nog niet geheel is genezen. De Minister van Staat, Minister van Bln- nenlandsche Zaken en Landbouw, jhr. Ruys de Beerenbrouck. vergezeld den Directeur van het VeeartsenUkundlg Staatstoezicht, prof. dr. Berger, braéht Woensdag een officieel bezoek aan het nieuwe onlangs in gebruik genomen gebouwencomplex der RUksserumlnrichtlng te Rotterdam, waar Z.Excellentle werd rondgeleid door den direc- 81 teur van het instituut, dr. Lourens. Deze wees r' er op, dat de nieuwbouw door de vele deskun digen, onder wie ook buitenlanders, die een bezoek hebben gebracht, als een der beste van Europa wordt geroemd. Opzet en inrichting is een gevolg van samenwerking en gezamenlUke studiereis van den stadsarchitect van Rotter dam, ir. A. van der Steur, prof. dr. Berger en dr. Lourens. Door de groote tegemoetkoming van de stad Rotterdam, die ook den bouw heeft uitgevoerd, is de totstandkoming zeerste bevorderd. De Minister toonde zich zeer ingenomen met hetgeen hU waarnam en complimenteerde den bouwmeester, ir. van der Steur, met het grootsch opgezette en toch sober gehouden werk. Het dagelUksch bestuur van de MaatschappU voor Diergeneeskunde in Nederland droeg bU monde van den voorzitter, dr. Dhont, een ge-' brandschilderd raam in het trappenhuis, ge schenk van de Nederlandsche dierenartsen, als hulde aan de nagedachtenis van prof. dr. Poels, grondlegger van de RUksserumlnrich- ting, die in den loop der jaren zooveel zegen- rUk werk voor den Nederlandschen veestapel heeft verricht, aan de Regeering over, welk geschenk door ZUne Excellentie met groote waardeerlng en dank namens de Regeering werd aanvaard. op z’n gemak te zUn. BlUkbaar verbaasde hU er zich over, dat ik hem daar zoo rustig liet zitten. Ik gaf hem een sigaret. Dat maakte hem ver- trouwelUk en hU begon spraakzaam te worden. Eiken Zaterdag reisde hü op de zelfde ma nier. In de nabUheld van Albacete wachtte hU op den trein, vloog met één sprong op de loopplank, op gevaar van onder de wielen te geraken. Uep dan. zich voorzichtig vasthoudend, langs den trein, totdat hU een leegen coupé vond, deed de deur open en ging op den rand van den vloer zitten. Telkens wanneer de trein een station naderde waar hU stoppen moest, sprong hU er uit. om er. even voorbU het sta tion. weer in te springen. NatuurlUk moest hU telkens de plaatsen, waar hü in- en ultstapte verwisselen, opdat de spoorbeambten hem niet konden pakken. .Jdaar waar reis Je dan in vredesnaam op die manier naar toe?” vroeg ik. „en waarom maak je eiken Zaterdag zoon levensgevaarHjke reis?" HU vertelde, dat hU dat deed om den Zon dag bü z'n gezin te kunnen doorbrengen. HU. werkte namelUk in een steengroeve bU Alba cete; z’n vrouw diende in een dorp, dat aan den spoorweg naar Madrid lag. Armoede en gebrek had de echtgenooten van elkaar gescheiden. In 't begin legde hU den afstand te voet af. maar dan moest hU den geheelen nacht stevig door- loopen. en als hU dan ’s morgens aankwam, was hU zoo moe als een hond en had geen lust met z’n vrouw te spreken of met z'n kinderen te spelen. Toen was hU op een goeden dag op het idee gekomen, gebruik te maken van den trein op de vooromschreven wUze. en tot nu toe was het prachtig gegaan. Het denkbeeld, Zondags met z'n kinderen te kunnen spelen, gaf hem moed, zoodat hU de heele week werkte als een last dier. .Maar”, vroeg ik, „heb je er nooit aan ge dacht. dat een van je reizen je kinderen wel van hun vader zou kunnen tx ■ovenF” HU glimlachte listig O. hU wist heel goed, hoe hU het moest aanleggen. HU was niet bang, als de trein snuivend en vuurspuwend op hem toe kwam snellen. Vlug en handig was hU. één sprong, en hU stond op de loopplank. En het afspringen was ook geen heksenwerk. Wanneer hU op den grond viel, kon hU wel een duw krUgen. maar de hoofdzaak was, niet onder de wielen te raken. Voor den trein zelf was hU niet bang, maar wel voor de menschen. die er in zaten. HU zocht altUd coupé’s eerste klasse op. omdat die meestal leeg zUn. Maar wat had hU daarbU al niet ondervonden! Eens maakte hU bU vergis sing een damescoupé open; twee dames die er in zaten, schreeuwden zoo hard ze konden: .Help! Help! Dieven!” HU sprong verschrikt van den trein af en moest het overige deel van de reis te voet afleggen. Reeds tweemaal was hU door verschrikte rei zigers op den weg geworpen; eens sloop hü zachtjes een niet verlichten coupé binnen en stiet onverwacht tegen een reiziger aan. die hem, zonder een woord te zeggen, een vreeseUI- ken stokslag op het hoofd gaf. HU viel bedwelmd op de spoorbaan, en dat hü toen niet was ver ongelukt. was een waar wonder. TerwUl hü dit vertelde. Het hU een groot Htteeken zien, dat dwars over z’n voorhoofd Uep. Over X algemeen werd hU zeer onzacht be handeld. maar daarover kon hü zich natuurlUk niet beklagen HU begreep heel goed, dat de reizigers bü z’n verachUnlng schrikten en op verdediging bedacht waren. Als hü geslagen werd, kreeg hU niet meer dan z’n verdiende loon, maar eigenlUk kon hü er toch niets aan doen. Geld om een plaatskaartje te nemen, had hü niet en z’n vrouw en kinderen moest hü toch zien. Intusschen had de trein z’n snelheid vermin derd. want wU naderden een station. M'n reis makker begon onrustig te worden en stond op. ..Blüf maar zitten”, zei ik; „er komt nog een ander station, voor dat je aan de plaats van Je bestemming bent. Ik zal je kar tje wel betalen" „O neen, münheer!" riep hü verschrikt. .Als ik een kaartje Het zien, dan zou ik zeker de aandacht van den conducteur trekken. Ze hebben me al zoo dikwUls vervolgd, zonder dat ze me ooit van dicht bü gezien hebben en daarom wou ik me nu ook maar liever niet laten zien. Goede reis, münheer. u bent de vriende- lükste van alle menschen, die ik ooit in den trein ontmoet heb.” HU verwUderde zich langs de loopplank en was in een oogenbUk in de duisternis ver dwenen. Ik heb den armen kerel nooit meer gezien. 's Winters dacht ik dlkwüls aan den ongeluk kige. en dan zag ik hem in mUn verbeelding in de buurt van een station staan, gegeeseld door wind en sneeuw en hagel, loerend op den toe snellenden trein, dien hü dan besprong met den moed van een soldaat, die een verachanalng bestormt. En nu lees ik hier in de krant, dat dicht bü Albacete een onbekende, armoedig gekleede man door den trein is overreden. Dat is hü. de arme blinde passagier, mün hart zegt het mU. Mis schien is hü op de loopplank uitgegleden, mis schien slingerde een verschrikte passagier hem onder de wielen. God weet, hoe het in z’n werk is gegaan. .Het is nu vier jaar geleden”, zoo eindigde Perez zün verhaal, „dat ik dien man ontmoet heb. Ik heb in dien tüd heel wat rond gereisd, zoowel door Spanje als in X buitenland, en tel kens als ik zag, hoeveel menschen voor hun plelzler of uit verveiltpg op reis gingen, dan herinnerde ik muitten 'armen daglooner, die, om den Zondag bü z'n tfrouw en kinderen te kunnen doorbrengen, zich als een wUd dier liet vervolgen en opjagen en den dood trotseerde met de zielsrust van een held.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 7