HET BOEK VAN WIBAUT JOHN BULL’S PONDENDANS OP HET SLAPPE KOORD ROOMSCHE MEISJESBEWEGING iT rii W ereld-circus Al is het maar een smalle band. MAANDAG 25 APRIL 1 ir OPENBARE WEGEN on OF NIET? Schrijven van den Aartebiuchop BLOEMENOVERVLOED II JOANNES HENR1CUS GERARDUS JANSEN Een formeele kwestie FUS1E BRABANTSCHE TRAMWEGEN Betere mogelijkheid? de KROPMAN. S» sen kunnen niet b|j de woning komen wanneer de afsluiting niet wordt opgeheven. W|j vernemen hieromtrent, dat, wanneer de Rijkswaterstaat de afsluiting niet vóór Maan dag heeft wegenomen, zulks van gemeentewege zal geschieden. 1) Op den laatsten Zondag van April, dl. den dag der collecte, zal deze nog eens kort en krachtig worden aanbevolen. Procee-verbaal tegen hoofdambte naar van den Ryktwaterstaat Boeren gedupeerd Langs dezen weg staat echter In de landerijen een twintigtal boerderijen, die alleen langs ge noemden weg zijn te bereiken. Het gevolg van de afsluiting was dan ook. dat de boeren noch hun melk konden wegbrengen, noch levens middelen en andere zaken konden halen. Het duurde dan ook niet lang, of de boeren liepen te hoop en een kwartier nadat de versperring was gezet, was deze door de boeren opgeruimd; palen en planken werden In den sloot geworpen en de gaten in den weg dichtgemaakt. Bovendien meent de gemeente Ilpendam. dat de Rijkswaterstaat hier In overtreding is van artikel 427 sub. 6 van het Wetboek van Straf recht door zonder voorafgaande toestemming van het bevoegde gezag een 'weg van openbaar verkeer af te sluiten. De betrokken weg wordt sinds meer dan een eeuw voor het openbaar verkeer gebruikt en wanneer zulks dertig Jaar het geval is, dan zijn alle rechten op den weg van den oorspronkeljjken eigenaar vervallen. „Eigen Wegen" Wij vernemen hieromtrent, dat deze maatregel betreft de z.g.n. „eigen wegen" van den Rijks waterstaat, meest voetpaden, die langs werken van den Rijkswaterstaat zijn aangelegd. Zoo is o.a. het voetpad langs den Buiksloterweg aan de overzijde van het IJ heden voor het verkeer afgesloten. De afsluiting van deze wegen heeft echter te Ilpendam tot een conflict geleld, waarbij door rijks- en gemeentepolitie van Ilpendam proces verbaal werd opgemaakt tegen den heer A. Vreugdeiihll, technisch hoofdambtenaar van den Rijkswaterstaat te Amsterdam. Laatstge noemde verscheen Zaterdagochtend omstreeks acht uur met eenige arbeiders van den Rijks waterstaat te Ilpendam op den z.gn. Oroeneweg. gelegen aan de Westzijde van het Noord Hol- landsch Kanaal. Deze weg werd over een lengte van ongeveer 2 KM. van het pontveer te Watergang tot in de gemeente Ilpendam ge sloten, doordat aan beide kanten eenige palen in den grond werden geslagen, waarvoor bij wijze van hek planken werden geslagen. Afsluiting onrechtmatig Zooals gezegd, hebben op grond hiervan rUks- en gemeentepolitie procesverbaal tegen den heer Vreugdenhll opgemaakt. Zaterdagmiddag te omstreeks twee uur Is de heer Vreugdenhll echter opnieuw met arbeiders ter plaatse ver schenen en werden de afsluitingen weer opge steld. Even gauw hebben de boeren de versper ring opnieuw opgeruimd en op een desbetref fend verzoek van den heer Vreugdenhll was de politie, die zelf meent dat de afsluiting onrecht matig is. niet bereid tegen het afbreken van de versperring op te treden. In de gemeente Ilpendam is nog een tweede weg Zaterdag afgesloten en wel een weg van omstreeks 1 KM. lengte, langs een afgesneden kanaalvak. Nu wil het toeval dat aan deaen weg een huis staat waar eergisteren een sterf geval heeft plaats gehad. Maandag moet de teraardebestelling plaats hebben, maar de koet- De technische hoofdambtenaren van den Rijkswaterstaat in de provincie Noord-Holland hebben Zaterdag op last van hooger hand op een aantal wegen van den Rijkswaterstaat in deze provincie versperringen aangebracht om deze voor het verkeer uit te sluiten. onthouden. Wij begrijpen, dat de socialis tische arbeiders hem vereeren om wat hij voor hen gedaan heeft. En niet alleen de socialistische arbeiders, de geheele Am- sterdamsche burgerij erkent in hem een magistraat, zooals zij er niet veel gehad heeft. Als politiek en sociaal leider van zijn partij, als magistraat is hij een fi guur van den eersten rang) Maar het gees telijk leven heeft hij niet bij kunnen hou den. Nog altijd meent hij, dat men de vrijdenkerij ernstig neemt, dat atheïsme In de mode is, en dat er nog feministen zijn. Dat is de groote vergissing van den liber tair uit de tachtiger jaren, die alles begreep. Wibaut heeft zijn boek eerlijk geschreven. Hij voelt zich profeet. Na zijn geheele lange leven gezwoegd te hebben aan de mate- rieele verbetering der arbeidersklasse, wil hij, aan den avond van zijn leven, hun den weg wjjzen naar volgens hem hooger geluk: de vrije liefde den vrijen sexueelen omgang, den abortus. Maar de arbeiders, óók de socialistische arbeiders, die groote gaven uit zijn handen hebben ontvangen, zullen dit weigeren; de arbeidersjeugd, óók de A. J. c., en niet het minst de leiders der A. J. C., die hem overigens en verdiend hoogschatten, zullen dit profetengebaar 'W afwijzen. Zij zijn van een ander geslacht. Als Wibaut daarvoor gewerkt heeft, dat de arbeidersklasse ook zijn moraal zou aan- E vaarden dan wacht hem een bittere te- l leurstelling. Neen, hij zal door de arbei- ders niet veracht wordenhij zal worden afgewezen. Voor Wibaut het laatste erger dan het eerste. Moeten wij nu nog iets zeggen over het boek? wij willen wel verklaren, dat wij het na lezing in een hoek hebben gesmeten. Wij 1**en ergens: het is een verschrikkelijk boek, naar onze meening is het een mis- «ehjk boek, wij kunnen er geen ander woord aan geven. Waarom noemen de heer en mevrouw Wibaut dit boek: „Wordend Huwelijk”? Van huwelijk is geen sprake. Het eerste deel van het boek berust op het I motief; .dat het huwelijk altijd een mono- Ingewikkelde gevolgen De directe aanleiding tot het afsluiten van de z.gn. „eigen wegen” van den Rijkswaterstaat, schijnt een formeele kwestie te zijn, voort vloeiende uit de Wegenwet. Het vorige jaar reeds heeft de Rijkswaterstaat langs zijn „eigen wegen” in het geheele land bordjes laten plaat sen „eigen weg verboden toegang”. Het schijnt, dat men thans uitgemaakt wil zien, in hoeverre deze wegen al of niet nog aan den Rijkswater staat behooren. nadat vele ervan sedert on heuglijke tijden voor het openbaar verkeer werden vrijgelaten. Tot welke Ingewikkelde gevolgen deze maat regel kan leiden, blijkt wel uit het incident dat zich ^aterdag te Ilpendam heeft voorgedaan. lijke middelen, in dien geest werkt ook de A. J. C. met natuurlijke middelen. Men mag oJ. het boek dan ook niet een socialistisch boek noemen. Met socialisme in den gangbaren zin van het woord heeft dit niets te maken. Wel met vrijdenkerij en dan nog alleen met vrijdenkerij van de oude soort. Het is jammer, dat de heer en mevrouw Wibaut dit boek geschreven hebben. Ook In onze Katholieke kringen werd de heer Wi baut gerespecteerd om zijn maatschappellj- ken arbeid. Dit respect is door hem zelf moedwillig kapotgeslagen. Boven stoffelijke verbetering gaat de geestelijke verheffing. Men kan over den aard der geestelijke ver heffing verschillend denken, wat Wibaut propageert is geestelijke vernieling. En daar hij het met opzet, met voorliefde, met een zekere eigengerechtigde zelfverzekerdheid propageert is hij een gevaar voor lederen socialen vooruitgang, onverschillig of men dien vooruitgang als Katholiek of als nlet- Katholiek bevorderen wil. Wij hadden dit alles liever niet geschre ven. Wij hadden respect voor zijn groote werk en in den persoonlijken omgang ont kwamen wij niet aan de charme van deze figuur. Dit ellendige boek breekt dit alles. Wanneer Wibaut stoffelijke verbetering heeft gebracht om geestelijke vernieling te kunnen bereiken, dan moeten wij eerlijk zeggen, waar t op staat: voor ons is hij af geschreven. Alweer een mooie illusie verdwenen! gebleven. WIJ hebben het boek gelezen, het be wijs is geslaagd, de heer Wibaut kan ge rust zijn. Intusschen is het boek hopeloos ouderwetsch en het spijt ons, dit te moe ten constateeren, omdat de heer Wibaut behalve helden ook met alle geweld mo dem wil zijn en blijven. En dat gaat nu eenmaal niet altijd. Het boek propageert wij kiezen dit woord met opzet vrije liefde, het vrije huwelijk, den sexuee len omgang vóór het huwelijk, de abortus. Het is geschreven door den libertair van de tachtiger jaren. die het moderne leven wil begrijpen. „Wij begrijpen" is eigenlijk verkeerd uitgedrukt: de libertair, de vrij denker van de tachtiger jaren begrijpt Alles; in zijn breedheid van opvatting, in zijn al- les-omvattende groot-menschelljkHeld, ’n zijn „Voraussetzungslosigkeit”, begrijpt hij alles; hij begrijpt het leven, het leven Van de vorige eeuw, het leven van vóór den oorlog, het iëven van na den oorlog. Want hij is verlicht, hij is vrij, vrij van dogma’s en dergelijk gruweüjké dingen, goed én kwaad zijn voor hem mlddeleeuwsche, dus verachtelijke, categorieën; glimlachend over deze domperlj overziet hij de schare en hij zal haar nu eens zeggen hoe het hu welijk wezen en worden moet. De heer Wibaut heeft zich evenwel ver gist: wat hij meende, dat nog bestond, is verdwenen of bezig te verdwijnen. Mul- tatull is allang vergeten, Voltaire is een antiquiteit. Neen, niet voor allen, niet bij voorbeeld voor de heertjes en vrouwtjes uit sommige bourgeois-kringen, niet voor de zatte lieden die de bioscopen en de dancings frequenteeren, wèl voor de gees telijke élite en óók voor de arbeiders. gaam karakter moet dragen, wordt meer en meer een onhoudbare elsch geacht". En omdat dit aldus „geacht" wordt wijzen deze beide profeten, zij t ongevraagd, naar „nieuwe banen”, waarbij natuurlijk niet de gelegenheid ongebruikt wordt gelaten, om het ouderwetsche huwelijk beschaafd te hoonen. Overspel heet niet zoo erg: „wan neer men de huwelijkstrouw niet meer ziet als eerste voorwaarde voor huwelijksgeluk, wanneer men meent, dat het huwelijksge luk nog ongerept kan blijven bij de ruimere opvattingen, dan zullen we de duurzaam- heid van het huwelijk een grootere kans geven.” Het is Ijselijk modem en Ijselijk ge durfd, maar de moderne man eh de moder ne vrouw glimlachen om dit napraten van Ben Lindsey. Wat kennen de heer en me vrouw Wibaut het huwelijk vooral het huwelijk in onze arbeidersbevolking slecht! En wat weten ze weinig van deze jeugd! De tijd van deze honden-moraal is alweer voorbij In onze kringen en óók in sociaal-de- mocratische kringen weet men wat hu welijkstrouw en hu we lijks-eer beteekent en .ook wat zelftucht en offer beteekent. Neen, het zijn heusch niet alle Ideale huwelijken. God alleen weet, en beloont! de offers, die mannen en vrouwen voor elkaar bren gen! En wij erkennen menige fout in me nig huwelijk. Doch dat heeft met het ideaal Wibaut niets te maken. Waarom smijt het echtpaar Wibaut deze maatschappij met ’t verdiende verwijt in het gezicht, dat zij jonge menschen ongelukkig maakt door haar vervloekte individualisme? Waarom niet? Omdat hetzelf, wat het op sociaal ge bied bestrijdt, op geestelijk gebied tot zijn uiterste consequenties huldigt. Zij geven de voorkeur aan „de vrije verloving” of het ventig gepasseerd kan zijn en toch helde* f.Proéfhuwelijk", „waarbij het hebben van kinderen is uitgesloten". „WIJ staan begrij pend...." herhalen zij en deze opdringe rige aanmatiging ten aazlen van het mo derne leven is lichtelijk hinderlijk. Want zij begrijpen alleen maar de platte bourgeoisie en niet het gezonde arbeiders leven. Geslachtelljke omgang tusschen kin deren willen zij niet, er moet zeggen zij zelfbeheersching zijn, maar „anders uitteraardl?) staat het ten opzichte van Jonge mannen en Jonge vrouwen, die een leeftijd hebben bereikt, waar sexueele drang veelvuldig voorkomt”: .Wachten tot ge huwt is een niet-gerechtvaardigde elsch, voor wie het bevorderen van persoonlijk geluk zedelijk acht.I” Zoo gaat het echt paar verder, zij motiveeren en argumentee- ren niet of nauwelijks, zij „vinden” alleen maar, dat het zoo moet. Zeker, zij gaan uit van het geluk der menschen, d.wz. van het geluk, zooals zij dat zien. En daarom pre diken zij de bewuste beperking van het kin deraantal, meenen zij, dat abortus moet zijn toegestaan op medische indicatie; propa- geeren zij gemeenschapshuizen voor kin deropvoeding. En zij beschrijven dit alles, alsof zij nog heelemaal moderne menschen zijn. Zonder te hebben ervaren, dat er in de moderne menschen iets heel anders aan hét groeien is! Wij bestrijden dit boek niet als Katholiek. Wanneer het echtpaar Wibaut schrijft, dat „gebondenheid aan kerkelijk voorschrift vrijheid van denken belet” en overigens herhaaldelijk schimpt op dogma’s (het echt paar ziet vele dogma’s), dan is alle moeite al bij voorbaat vergeefsch. Wij bestrijden dit boek uit algemeen menschelijk stand punt. Wij gunnen den heer Wibaut zijn coquetteeren met zijn heidendom, doch wat Dit is het tragische in de figuur Wibaut: heeft de opstrevende arbeidersklasse daar aan? Wij hebben zedelijk-sterke mannen en vrouwen noodlg, die eerlijk zijn tegen over zich zelf en elkander, die het leven aandurven en open en eerlijk erkennen, dat daarvoor noodlg is: zelftucht, offergezind heid en liefde. In dien geest werkt de groot godsdienstig en zedelijk belang dit is voor die Jonge moeder. „De kleine Zusters van den H. Joseph” van Heerlen bedienen in het R. K. Doorgangshuis te Utrecht de jonge moe ders en kinderen. Een priester Is belast met de zielzorg, zoo zijn zu dus naar ziel en lichaam goed verzorgd. Aan het Bestuur brengen WIJ hier onzen dank voor zijn uitstekende voorbe- reldings-bemoelïngen voor dit liefdewerk tijdens de oprichting van het nieuwe Doorgangshuis. De beste zorgen worden aan de Jonge moe ders besteed, niet slechts den tijd vóór en onder en na de behandeling, maar zelfs, nadat zjj het huls verlaten hebben, wordt de band van liefderijke hulp niet losgelaten. Na de moederplichten te hebben vervuld, worden de jonge moeders aan eene haar passende betrek king geholpen en de kinderen kunnen blijven tot den leerplichtigen leeftijd. Welk een zegen voor meisjes, die anders ge vaar loopen In verkeerde omgeving te worden gebracht: welk een lief de vol medelijden voor de schuldelooze, onschuldige kinderen! De jeugdige moeders voelen zich in dit huls binnengeloodst in een haven van godsdien stige en zedelijke rust en veiligheid, waar de fouten worden betreurd en vergeven en de naastenliefde, die haar van alle kanten be schermt, de tljdelljke straffen haar zoo draag lijk mogelijk maakt. De St. Paula-stlchting heeft door dit nieuwe R. K. Doorgangshuis geheel het Aartsbisdom aan zich verplicht. Het geldt hier een gods dienstig en zedeljjk belang voor geheel het Aartsbisdom. Immers. B. O., de aldaar verpleegde patiën ten komen voor het grootste deel niet uit Utrecht, maar uit andere plaatsen van ons Aartsbisdom, welk getal nu de geheele be handeling in dit huls wordt afgewerkt zeer zeker zal vermeerderen. Het huis nu. B. O., is gekocht met geleend geld en Jaarlijks zal dus. behalve de explolta- tle-kosten, de rente moeten worden opgebracht en een zekere spm van' het geleend kapitaal worden, afgelqst. Als u nu bedenkt, dat voor verreweg de meëate patiënten slechts een zeer geringe vergoeding wordt betaald en velen zelfs gratis moeten worden opgenomen en dat niet voor enkele dagen, maar maanden en Jaren, dan begrijpt u, B. O., dat de instandhouding van dit huis moet worden gezocht uit collectes. B. G. Na u overtuigd te hebben van de noodzakelijkheid en het nut van een R. K. Doorgangshuis voor geheel het Aartsbisdom en na u te hebben getoond de verschillende andere liefdewerken door de R. K. Vereenlglng ter be scherming van meisjes In het Aartsbisdom be oefend, durven wij een beroep doen op allen In Ons Aartsbisdom om steun, durven wij een kreet -uiten om hulp voor al dit streven en werken, waarvoor, zooals u thans duidelijk is, veel geld noodlg Is en schrijven Wij bij dezen voor, dat jaarlijks in alle tot ons Aartsbisdom behoorende kerken op den laatsten Zondag v*i April onder alle verplichte Missen een col lecte met open schaal zal worden gehouden voor de R. K. Vereenlglng ter bescherming van meisje en kind in het Aartsbisdom. En zal dit Ons Herderlijk schrijven In alle tot Ons Aartsbisdom behoorende kerken op Zondag 17 April as. in alle vastgestelde H.H. Missen van den predikstoel worden voorge lezen. 1) Gegeven te Utrecht, den 15 Maart 1932. f J. H. G. JANSEN. Aartsbisschop van Utrecht Op last van Zijne Hoogw. Excellentie: J. VAN DER BURG, Secretaris. oen een paar maanden geleden „Het I Volk” berichtte, dat de heer en mevr. dr. Wibaut bezig waren ’n boek te schrijven over ’t huwelijk, wisten wij wel on geveer wat er komen zou. De heer Wibaut is bet type van den libertair van de tachti ger Jaren. Vrijdenker met 'n hartgrondig dé dain voor hen, die gelooven, hetwelk echter schuil gaat onder zekere hoofdsche vormen, men is niet waar? nu eenmaal in de wereld; enorm belezen in de wereld-litte- ratuur, helaas met te weinig lust om even uit te rusten en in zich-zelf te keeren; een groote liefde voor de onterfden: wat Wibaut voor de volkshuisvesting in Am sterdam gedaan heeft, als het geoor loofd is het te zeggen: God zegene hem er voor; een meer dan gewone scherpzin nigheid als financier en economist; een overtuigd sociaal-democraat met Marxis tische tendenzen: en verder als ook dit geoorloofd is te zeggen: een voortreffelijk Amsterdamsch burger, een van de groo- ten, en ten slotte moet hij wel een on gelooflijk prettige grootvader zijn. Maar vóór alles: heiden. Dit is geen blaam, in de verste verte niet, dr. Wibaut gaat er groot op, heiden te zijn, hij ver zekert het u bij voorbaat, hij vindt het een eere-titel. Wist ge het niet, hij zou het u, ongevraagd, verzekeren. De heer Wibaut en mevrouw Wibaut hebben nu tezamen een boek geschreven over het hu welijk, of liever: over het „Wordend Hu welijk”. Het Is, alsof de heer Wibaut tus schen twee romans in ineens gedacht heeft aan het gevaar, dat er nog iemand kan wezen, die nooit gehoord had, dat de heer Wibaut heiden is. Dit gevaar moest voor komen worden, het bewijs moest geleverd worden, dat men morbleu! de ze- Tusschen de vertegenwoordigen der Noord- Brabantsche Tramweg-MaatechappUen en de commissie Van der Vegte is overeenstemming verkregen over ontwerp-statuten en ontwerp overeenkomst betreffende een algemeene ver- voer-maatschappij in Noord-Brabant. welke thans aan de betrokken Maatschappijen ter be krachtiging zullen worden voorgelegd. Indien de algemeene vergadering van aan deelhouders dier Maatschappijen hunne bewil liging verleenen. zal in samenwerking met rijk en provincie de Algemeene Vervoer Maat schappij kunnen tot stand komen, vrat voor de verdere ontwikkeling van het personen- en goederenvervoer in Noord-Brabant goeds voor- uitzichten biedt. Naar wij vernemen overwegen de tuinden in Bent en Bemmel in verband met de slechte markt voor de potplanten, welke den kostenden prjjs niet kunnen opbrengen, groote hoeveel heden planten te vernletlgén, zoodat de aan voer aan de veilingen beperkt wordt. De ongeloof lijkste toeren worden er thans voor de verbaasde blikken der volken ver toond op het slappe koord in het wereld- circus, waar optreden Chamberlain, Tar- dleu. Uncle Sam, Michel.... Met bewonderende verbazing ziet men John Bull-Chamberlain over het hoogge spannen koord glijden; en deze toont zich een volmaakt evenwlchts-kunstenaar: hij balanceert met het aangevreten pond, dat de mede-circusartisten hem zijn sterken toer wel benijden moeten. Wie doet ’t hem nk, door middel van ponden-evenwicht langs het gevaarlljk- smalle lijntje over de duizelingwekkende diepte der krlsls heen te komen? Zielig figuurtje daaronder: clowntje Tar- dleu, die, gelukkig als 'n kind met z’n gou den francje, op een speelgoed-trekkarretje dit heerlijk en begeerig schitterend stukje metaal na zich sleept.... Tardieu heeft het geld, het goud, maar met al dien rijkdom brengt hij het niet verder dan een clowntjes-rol. Chamberlain is de gevierde held, die de stoutste toeren aandurft met zijn welis waar aangevreten maar in ieder geval ren dabele ponden Uncle 3am kijkt toe: Wat, drommel, veroorlooft die John Buil zich wel? En misschien overweegt hij al, of hij óók niet eens een of andere kracht- en lenigheids-toer wagen zal. En wat zal er omgaan in het hoofdje der stxuische Volendamsche? Zou zij er iets voor voelen, John Bull’s partnerin worden? Door de genade Gods en de mnst van den Apostoltechen Steel AARTSBISSCHOP VAN UTRECHT Aan de Geestelijkheid en de Geloovi<en van het Aartsbisdom Utrecht ZALIGHEID IN DEN HEER B. G., Uwe godsvruchtige aandacht komen WU vragen voor de R. K. Vereenlglng ter be scherming van meisjes in ons Aartsbisdom, voor de velerlei liefdewerken, welke door h^r wor den beoefend in alle parochies door middel van correspondentschappen. Het is van groot belang, B. O., dat gij hare llefdevolle werkzaamheden kent, want als gij weet op welke verschillende terreinen deze lief dadige vereenlglng werkt, zal uwe belangstel ling grooter worden en zult gij allen gaarne door uwe aalmoezen willen deelnemen aan die veelzijdige liefdewerken. Welke zijn dan hare vele goede werken? WU zullen noemen en kort aangeven wat een leder beoogt. Allen tezamen vormen zU één groot liefdewerk tot bescherming van meisje en kind. Vooreerst haar stationswerk vangt In de grootere steden de meisjes op. die den goe den weg niet weten, waarschuwt en verstrekt vertrouwde adressen. Het stadsonderzoek spoort op in welke betrekkingen de nieuw aangekomen Hol- landsche en niet-Hollandsche meisjes zUn aan geland. Als zU, alvorens In betrekking te gaan, zich thuis In verbinding gesteld hadden met de R. K. Vereenlglng ter bescherming van meisjes, waarvan de w 1 t-gele kaart achter In elke parochie-kerk hangt, dan waren zjj van te vo ren goed Ingellcht geweest. Helaas, verzuimen vele ouders tijdig Inlichtingen In te winnen voor hunne dochters. Dat is een schuldige na latigheid. In vele steden zUn R. K. Tehuizen om tUdelUk de meisjes op te nemen, tot zU zoo mogelUk aan eene goede dienstbetrekking zijn geholpen. Waar vooral In grootere steden een dergelUk Tehuis nog niet is gevestigd, is het hoog noodlg tot de oprichting daarvan over te gaan. De R. K. Arbeidsbeurs zoekt nieuwe betrek kingen voor de meisjes en helpt de huisgezin nen aan dienstboden, zaken aan dienstperso neel. De St. Martha-vereeniging houdt nuttige en aangename bijeenkomsten en zorgt voor gees telijke oefeningen voor de R. K. Hollandsche dienstboden, de 8t Notburga-Vereln doet het zelfde voor de Dultsch sprekende meisjes. De St. Anna-vereenlglng bezoekt wekelijks de klinieken, om de katholieke Jonge moeders, die aldaar zijn ondergebracht, hulp te verleenen en zoo mogelUk over te plaatsen in het R. K. Doorgangshuis. Hier betreden wU het terrein van de 8t. Paula-stlchting. B. G. Aan een zeer dringende behoefte In ons Aartsbisdom hebben WU voldaan door het liefdewerk van het bestaande Doorgangshuis (Utrecht, Oude Kamp 6) over te plaatsen In een grooter huls (Utrecht, Admiraal v. Gent- straat 33), dat is aangekocht en zoodanig is ingericht, dat de jonge moeder aldaar kan ver blijven. niet alleen vóór en na, maar thans ge durende de geheele behandeling, en zU dus niet meer behoeft te gaan naar stadsziekenhuis of kliniek, maar van bet begin tot het einde in het R. K. Doorgangshuis kan vertoeven. U begrijpt, B. G„ van welk onberekenbaar weinigen hebben zooveel voor de verhef fing in de arbeidersklasse gedaan als hl). Zijn groote talenten heeft hij belangeloos dienstbaar gesteld aan de verbeteripg der maatschappij. Wij zijn zUn politieke tegenstanders, doch mogen hem oprechten gerbled niet „Graal”, met natuurlijke en bovennatuur- De wereld is een schouwtooneelEn wei zeiden in de wereldgeschiedenis viel er op zóóveel akrobatiek van de wereldre geerders toe te schouwen als thans. Ofschoon het zittende kabinet nu juist niet „van vandaag of gisteren” Is zoowel letter lijk als figuurUJk wordt er in minder be vriende kringen nog voortdurend gaarne kri tiek uitgeoefend op desaelfs wezen, karakter en samenstelling. De chr.-hist. Nederlander” seide onlangs: ..Dat een Kabinet, hetwelk zoowel in zUn samenstelling als in zijn werkprogram blUk geeft te willen steunen op een bepaalde meerderheid in de Kamer, niet een parle mentair Kabinet zou zUn. Indien het niet bovendien vooraf een fiat op zUn plan nen aan de meerderheid vraagt, is. gezien de geschiedenis, geen oogenbllk vol te hou den." Waaraan „De Maasbode" toevoegde: „Uit hetgeen wij vroeger schreven kan be kend wezen, dat wU het hiermede volkomen eens zUn. zelfs al zou men zich niet op de historie kunnen beroepen.” De zooeven verschenen „Vrljzinnlg-Demo- kraat” concludeert hieruit, dat de coalitie vrienden het kabinet Ruys de Beerenbrouck dus beschouwen als een parlementair minis terie terwUl het zichzelf extra-parlementalr noemt. Het wordt nu. zoo zegt de „Vrijzinnig-De- mokraat" nóg moeilljker. den aard van dit kabinet vast te stellen, en het rose orgaan wil het dan ook maar liever quallflceeren met een term, die uitdrukt, dat men het niet we^t: „Het te een kabinet sul generis, van eigen soort. En aangezien dit soort nooit te vóór gekomen, heeft het kabinet dan nog het voordeel, da*, men er niet van kan zeggen: het te In zijn soort goed, deugt niet.’* GemakkelUke kritiek En goedkoope scherts! Laten de vrljz.-demokreten ons er eens iets beters voor in de plaats geren. Met wat voor ’n écht kabinet zou Mr. Mar chant voor den dag willen enkunnen ko men? We zien belangstellend uit naar het in Mch self goede kabinet van de goede soort, mede Mr. Marchant ons gelukkig kan maken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 5