HET BOEK VAN WIBAUT JOHN BULL’S PONDENDANS OP HET SLAPPE KOORD
ROOMSCHE MEISJESBEWEGING
iT
rii
W ereld-circus
Al is het maar een smalle band.
MAANDAG 25 APRIL
1
ir
OPENBARE WEGEN
on
OF NIET?
Schrijven van den Aartebiuchop
BLOEMENOVERVLOED
II
JOANNES HENR1CUS
GERARDUS JANSEN
Een formeele kwestie
FUS1E BRABANTSCHE
TRAMWEGEN
Betere mogelijkheid?
de
KROPMAN.
S»
sen kunnen niet b|j de woning komen wanneer
de afsluiting niet wordt opgeheven.
W|j vernemen hieromtrent, dat, wanneer de
Rijkswaterstaat de afsluiting niet vóór Maan
dag heeft wegenomen, zulks van gemeentewege
zal geschieden.
1) Op den laatsten Zondag van April, dl. den
dag der collecte, zal deze nog eens kort en
krachtig worden aanbevolen.
Procee-verbaal tegen hoofdambte
naar van den Ryktwaterstaat
Boeren gedupeerd
Langs dezen weg staat echter In de landerijen
een twintigtal boerderijen, die alleen langs ge
noemden weg zijn te bereiken. Het gevolg van
de afsluiting was dan ook. dat de boeren noch
hun melk konden wegbrengen, noch levens
middelen en andere zaken konden halen. Het
duurde dan ook niet lang, of de boeren liepen
te hoop en een kwartier nadat de versperring
was gezet, was deze door de boeren opgeruimd;
palen en planken werden In den sloot geworpen
en de gaten in den weg dichtgemaakt.
Bovendien meent de gemeente Ilpendam. dat
de Rijkswaterstaat hier In overtreding is van
artikel 427 sub. 6 van het Wetboek van Straf
recht door zonder voorafgaande toestemming
van het bevoegde gezag een 'weg van openbaar
verkeer af te sluiten. De betrokken weg wordt
sinds meer dan een eeuw voor het openbaar
verkeer gebruikt en wanneer zulks dertig Jaar
het geval is, dan zijn alle rechten op den weg
van den oorspronkeljjken eigenaar vervallen.
„Eigen Wegen"
Wij vernemen hieromtrent, dat deze maatregel
betreft de z.g.n. „eigen wegen" van den Rijks
waterstaat, meest voetpaden, die langs werken
van den Rijkswaterstaat zijn aangelegd. Zoo is
o.a. het voetpad langs den Buiksloterweg aan
de overzijde van het IJ heden voor het verkeer
afgesloten.
De afsluiting van deze wegen heeft echter te
Ilpendam tot een conflict geleld, waarbij door
rijks- en gemeentepolitie van Ilpendam proces
verbaal werd opgemaakt tegen den heer
A. Vreugdeiihll, technisch hoofdambtenaar van
den Rijkswaterstaat te Amsterdam. Laatstge
noemde verscheen Zaterdagochtend omstreeks
acht uur met eenige arbeiders van den Rijks
waterstaat te Ilpendam op den z.gn. Oroeneweg.
gelegen aan de Westzijde van het Noord Hol-
landsch Kanaal. Deze weg werd over een lengte
van ongeveer 2 KM. van het pontveer te
Watergang tot in de gemeente Ilpendam ge
sloten, doordat aan beide kanten eenige palen
in den grond werden geslagen, waarvoor bij
wijze van hek planken werden geslagen.
Afsluiting onrechtmatig
Zooals gezegd, hebben op grond hiervan rUks-
en gemeentepolitie procesverbaal tegen den
heer Vreugdenhll opgemaakt. Zaterdagmiddag
te omstreeks twee uur Is de heer Vreugdenhll
echter opnieuw met arbeiders ter plaatse ver
schenen en werden de afsluitingen weer opge
steld. Even gauw hebben de boeren de versper
ring opnieuw opgeruimd en op een desbetref
fend verzoek van den heer Vreugdenhll was de
politie, die zelf meent dat de afsluiting onrecht
matig is. niet bereid tegen het afbreken
van de versperring op te treden.
In de gemeente Ilpendam is nog een tweede
weg Zaterdag afgesloten en wel een weg van
omstreeks 1 KM. lengte, langs een afgesneden
kanaalvak. Nu wil het toeval dat aan deaen
weg een huis staat waar eergisteren een sterf
geval heeft plaats gehad. Maandag moet de
teraardebestelling plaats hebben, maar de koet-
De technische hoofdambtenaren van den
Rijkswaterstaat in de provincie Noord-Holland
hebben Zaterdag op last van hooger hand op
een aantal wegen van den Rijkswaterstaat in
deze provincie versperringen aangebracht om
deze voor het verkeer uit te sluiten.
onthouden. Wij begrijpen, dat de socialis
tische arbeiders hem vereeren om wat hij
voor hen gedaan heeft. En niet alleen de
socialistische arbeiders, de geheele Am-
sterdamsche burgerij erkent in hem een
magistraat, zooals zij er niet veel gehad
heeft. Als politiek en sociaal leider van
zijn partij, als magistraat is hij een fi
guur van den eersten rang) Maar het gees
telijk leven heeft hij niet bij kunnen hou
den. Nog altijd meent hij, dat men de
vrijdenkerij ernstig neemt, dat atheïsme
In de mode is, en dat er nog feministen zijn.
Dat is de groote vergissing van den liber
tair uit de tachtiger jaren, die alles begreep.
Wibaut heeft zijn boek eerlijk geschreven.
Hij voelt zich profeet. Na zijn geheele lange
leven gezwoegd te hebben aan de mate-
rieele verbetering der arbeidersklasse, wil
hij, aan den avond van zijn leven, hun den
weg wjjzen naar volgens hem hooger
geluk: de vrije liefde den vrijen sexueelen
omgang, den abortus. Maar de arbeiders,
óók de socialistische arbeiders, die groote
gaven uit zijn handen hebben ontvangen,
zullen dit weigeren; de arbeidersjeugd, óók
de A. J. c., en niet het minst de leiders der
A. J. C., die hem overigens en verdiend
hoogschatten, zullen dit profetengebaar
'W afwijzen. Zij zijn van een ander geslacht.
Als Wibaut daarvoor gewerkt heeft, dat de
arbeidersklasse ook zijn moraal zou aan-
E vaarden dan wacht hem een bittere te-
l leurstelling. Neen, hij zal door de arbei-
ders niet veracht wordenhij zal worden
afgewezen. Voor Wibaut het laatste erger
dan het eerste.
Moeten wij nu nog iets zeggen over het
boek? wij willen wel verklaren, dat wij het
na lezing in een hoek hebben gesmeten. Wij
1**en ergens: het is een verschrikkelijk
boek, naar onze meening is het een mis-
«ehjk boek, wij kunnen er geen ander
woord aan geven. Waarom noemen de heer
en mevrouw Wibaut dit boek: „Wordend
Huwelijk”? Van huwelijk is geen sprake.
Het eerste deel van het boek berust op het
I motief; .dat het huwelijk altijd een mono-
Ingewikkelde gevolgen
De directe aanleiding tot het afsluiten van
de z.gn. „eigen wegen” van den Rijkswaterstaat,
schijnt een formeele kwestie te zijn, voort
vloeiende uit de Wegenwet. Het vorige jaar
reeds heeft de Rijkswaterstaat langs zijn „eigen
wegen” in het geheele land bordjes laten plaat
sen „eigen weg verboden toegang”. Het schijnt,
dat men thans uitgemaakt wil zien, in hoeverre
deze wegen al of niet nog aan den Rijkswater
staat behooren. nadat vele ervan sedert on
heuglijke tijden voor het openbaar verkeer
werden vrijgelaten.
Tot welke Ingewikkelde gevolgen deze maat
regel kan leiden, blijkt wel uit het incident dat
zich ^aterdag te Ilpendam heeft voorgedaan.
lijke middelen, in dien geest werkt ook de
A. J. C. met natuurlijke middelen. Men mag
oJ. het boek dan ook niet een socialistisch
boek noemen. Met socialisme in den
gangbaren zin van het woord heeft dit
niets te maken. Wel met vrijdenkerij en dan
nog alleen met vrijdenkerij van de oude
soort.
Het is jammer, dat de heer en mevrouw
Wibaut dit boek geschreven hebben. Ook In
onze Katholieke kringen werd de heer Wi
baut gerespecteerd om zijn maatschappellj-
ken arbeid. Dit respect is door hem zelf
moedwillig kapotgeslagen. Boven stoffelijke
verbetering gaat de geestelijke verheffing.
Men kan over den aard der geestelijke ver
heffing verschillend denken, wat Wibaut
propageert is geestelijke vernieling. En daar
hij het met opzet, met voorliefde, met een
zekere eigengerechtigde zelfverzekerdheid
propageert is hij een gevaar voor lederen
socialen vooruitgang, onverschillig of men
dien vooruitgang als Katholiek of als nlet-
Katholiek bevorderen wil.
Wij hadden dit alles liever niet geschre
ven. Wij hadden respect voor zijn groote
werk en in den persoonlijken omgang ont
kwamen wij niet aan de charme van deze
figuur. Dit ellendige boek breekt dit alles.
Wanneer Wibaut stoffelijke verbetering
heeft gebracht om geestelijke vernieling te
kunnen bereiken, dan moeten wij eerlijk
zeggen, waar t op staat: voor ons is hij
af geschreven.
Alweer een mooie illusie verdwenen!
gebleven.
WIJ hebben het boek gelezen, het be
wijs is geslaagd, de heer Wibaut kan ge
rust zijn. Intusschen is het boek hopeloos
ouderwetsch en het spijt ons, dit te moe
ten constateeren, omdat de heer Wibaut
behalve helden ook met alle geweld mo
dem wil zijn en blijven. En dat gaat nu
eenmaal niet altijd. Het boek propageert
wij kiezen dit woord met opzet
vrije liefde, het vrije huwelijk, den sexuee
len omgang vóór het huwelijk, de abortus.
Het is geschreven door den libertair van
de tachtiger jaren. die het moderne leven
wil begrijpen. „Wij begrijpen" is eigenlijk
verkeerd uitgedrukt: de libertair, de vrij
denker van de tachtiger jaren begrijpt Alles;
in zijn breedheid van opvatting, in zijn al-
les-omvattende groot-menschelljkHeld, ’n
zijn „Voraussetzungslosigkeit”, begrijpt hij
alles; hij begrijpt het leven, het leven Van
de vorige eeuw, het leven van vóór den
oorlog, het iëven van na den oorlog. Want
hij is verlicht, hij is vrij, vrij van dogma’s
en dergelijk gruweüjké dingen, goed én
kwaad zijn voor hem mlddeleeuwsche, dus
verachtelijke, categorieën; glimlachend
over deze domperlj overziet hij de schare
en hij zal haar nu eens zeggen hoe het hu
welijk wezen en worden moet.
De heer Wibaut heeft zich evenwel ver
gist: wat hij meende, dat nog bestond,
is verdwenen of bezig te verdwijnen. Mul-
tatull is allang vergeten, Voltaire is een
antiquiteit. Neen, niet voor allen, niet bij
voorbeeld voor de heertjes en vrouwtjes
uit sommige bourgeois-kringen, niet voor
de zatte lieden die de bioscopen en de
dancings frequenteeren, wèl voor de gees
telijke élite en óók voor de arbeiders.
gaam karakter moet dragen, wordt meer
en meer een onhoudbare elsch geacht".
En omdat dit aldus „geacht" wordt wijzen
deze beide profeten, zij t ongevraagd, naar
„nieuwe banen”, waarbij natuurlijk niet
de gelegenheid ongebruikt wordt gelaten,
om het ouderwetsche huwelijk beschaafd te
hoonen. Overspel heet niet zoo erg: „wan
neer men de huwelijkstrouw niet meer ziet
als eerste voorwaarde voor huwelijksgeluk,
wanneer men meent, dat het huwelijksge
luk nog ongerept kan blijven bij de ruimere
opvattingen, dan zullen we de duurzaam-
heid van het huwelijk een grootere kans
geven.” Het is Ijselijk modem en Ijselijk ge
durfd, maar de moderne man eh de moder
ne vrouw glimlachen om dit napraten van
Ben Lindsey. Wat kennen de heer en me
vrouw Wibaut het huwelijk vooral het
huwelijk in onze arbeidersbevolking
slecht! En wat weten ze weinig van deze
jeugd! De tijd van deze honden-moraal is
alweer voorbij
In onze kringen en óók in sociaal-de-
mocratische kringen weet men wat hu
welijkstrouw en hu we lijks-eer beteekent en
.ook wat zelftucht en offer beteekent. Neen,
het zijn heusch niet alle Ideale huwelijken.
God alleen weet, en beloont! de offers,
die mannen en vrouwen voor elkaar bren
gen! En wij erkennen menige fout in me
nig huwelijk. Doch dat heeft met het ideaal
Wibaut niets te maken. Waarom smijt het
echtpaar Wibaut deze maatschappij met ’t
verdiende verwijt in het gezicht, dat zij
jonge menschen ongelukkig maakt door
haar vervloekte individualisme? Waarom
niet? Omdat hetzelf, wat het op sociaal ge
bied bestrijdt, op geestelijk gebied tot zijn
uiterste consequenties huldigt. Zij geven
de voorkeur aan „de vrije verloving” of het
ventig gepasseerd kan zijn en toch helde* f.Proéfhuwelijk", „waarbij het hebben van
kinderen is uitgesloten". „WIJ staan begrij
pend...." herhalen zij en deze opdringe
rige aanmatiging ten aazlen van het mo
derne leven is lichtelijk hinderlijk.
Want zij begrijpen alleen maar de platte
bourgeoisie en niet het gezonde arbeiders
leven. Geslachtelljke omgang tusschen kin
deren willen zij niet, er moet zeggen zij
zelfbeheersching zijn, maar „anders
uitteraardl?) staat het ten opzichte van
Jonge mannen en Jonge vrouwen, die een
leeftijd hebben bereikt, waar sexueele drang
veelvuldig voorkomt”: .Wachten tot ge
huwt is een niet-gerechtvaardigde elsch,
voor wie het bevorderen van persoonlijk
geluk zedelijk acht.I” Zoo gaat het echt
paar verder, zij motiveeren en argumentee-
ren niet of nauwelijks, zij „vinden” alleen
maar, dat het zoo moet. Zeker, zij gaan uit
van het geluk der menschen, d.wz. van het
geluk, zooals zij dat zien. En daarom pre
diken zij de bewuste beperking van het kin
deraantal, meenen zij, dat abortus moet zijn
toegestaan op medische indicatie; propa-
geeren zij gemeenschapshuizen voor kin
deropvoeding. En zij beschrijven dit alles,
alsof zij nog heelemaal moderne menschen
zijn. Zonder te hebben ervaren, dat er in
de moderne menschen iets heel anders aan
hét groeien is!
Wij bestrijden dit boek niet als Katholiek.
Wanneer het echtpaar Wibaut schrijft, dat
„gebondenheid aan kerkelijk voorschrift
vrijheid van denken belet” en overigens
herhaaldelijk schimpt op dogma’s (het echt
paar ziet vele dogma’s), dan is alle moeite
al bij voorbaat vergeefsch. Wij bestrijden
dit boek uit algemeen menschelijk stand
punt. Wij gunnen den heer Wibaut zijn
coquetteeren met zijn heidendom, doch wat
Dit is het tragische in de figuur Wibaut: heeft de opstrevende arbeidersklasse daar
aan? Wij hebben zedelijk-sterke mannen
en vrouwen noodlg, die eerlijk zijn tegen
over zich zelf en elkander, die het leven
aandurven en open en eerlijk erkennen, dat
daarvoor noodlg is: zelftucht, offergezind
heid en liefde. In dien geest werkt de
groot godsdienstig en zedelijk belang dit is
voor die Jonge moeder. „De kleine Zusters van
den H. Joseph” van Heerlen bedienen in het
R. K. Doorgangshuis te Utrecht de jonge moe
ders en kinderen. Een priester Is belast met de
zielzorg, zoo zijn zu dus naar ziel en lichaam
goed verzorgd. Aan het Bestuur brengen WIJ
hier onzen dank voor zijn uitstekende voorbe-
reldings-bemoelïngen voor dit liefdewerk tijdens
de oprichting van het nieuwe Doorgangshuis.
De beste zorgen worden aan de Jonge moe
ders besteed, niet slechts den tijd vóór en
onder en na de behandeling, maar zelfs, nadat
zjj het huls verlaten hebben, wordt de band
van liefderijke hulp niet losgelaten. Na de
moederplichten te hebben vervuld, worden de
jonge moeders aan eene haar passende betrek
king geholpen en de kinderen kunnen blijven
tot den leerplichtigen leeftijd.
Welk een zegen voor meisjes, die anders ge
vaar loopen In verkeerde omgeving te worden
gebracht: welk een lief de vol medelijden voor
de schuldelooze, onschuldige kinderen!
De jeugdige moeders voelen zich in dit huls
binnengeloodst in een haven van godsdien
stige en zedelijke rust en veiligheid, waar de
fouten worden betreurd en vergeven en de
naastenliefde, die haar van alle kanten be
schermt, de tljdelljke straffen haar zoo draag
lijk mogelijk maakt.
De St. Paula-stlchting heeft door dit nieuwe
R. K. Doorgangshuis geheel het Aartsbisdom
aan zich verplicht. Het geldt hier een gods
dienstig en zedeljjk belang voor geheel het
Aartsbisdom.
Immers. B. O., de aldaar verpleegde patiën
ten komen voor het grootste deel niet uit
Utrecht, maar uit andere plaatsen van ons
Aartsbisdom, welk getal nu de geheele be
handeling in dit huls wordt afgewerkt zeer
zeker zal vermeerderen.
Het huis nu. B. O., is gekocht met geleend
geld en Jaarlijks zal dus. behalve de explolta-
tle-kosten, de rente moeten worden opgebracht
en een zekere spm van' het geleend kapitaal
worden, afgelqst. Als u nu bedenkt, dat voor
verreweg de meëate patiënten slechts een zeer
geringe vergoeding wordt betaald en velen zelfs
gratis moeten worden opgenomen en dat niet
voor enkele dagen, maar maanden en Jaren,
dan begrijpt u, B. O., dat de instandhouding
van dit huis moet worden gezocht uit collectes.
B. G. Na u overtuigd te hebben van de
noodzakelijkheid en het nut van een R. K.
Doorgangshuis voor geheel het Aartsbisdom en
na u te hebben getoond de verschillende andere
liefdewerken door de R. K. Vereenlglng ter be
scherming van meisjes In het Aartsbisdom be
oefend, durven wij een beroep doen op allen
In Ons Aartsbisdom om steun, durven wij een
kreet -uiten om hulp voor al dit streven en
werken, waarvoor, zooals u thans duidelijk is,
veel geld noodlg Is en schrijven Wij bij dezen
voor, dat jaarlijks in alle tot ons Aartsbisdom
behoorende kerken op den laatsten Zondag v*i
April onder alle verplichte Missen een col
lecte met open schaal zal worden gehouden
voor de R. K. Vereenlglng ter bescherming van
meisje en kind in het Aartsbisdom.
En zal dit Ons Herderlijk schrijven In alle
tot Ons Aartsbisdom behoorende kerken op
Zondag 17 April as. in alle vastgestelde H.H.
Missen van den predikstoel worden voorge
lezen. 1)
Gegeven te Utrecht, den 15 Maart 1932.
f J. H. G. JANSEN.
Aartsbisschop van Utrecht
Op last van Zijne Hoogw. Excellentie:
J. VAN DER BURG,
Secretaris.
oen een paar maanden geleden „Het
I Volk” berichtte, dat de heer en mevr.
dr. Wibaut bezig waren ’n boek te
schrijven over ’t huwelijk, wisten wij wel on
geveer wat er komen zou. De heer Wibaut
is bet type van den libertair van de tachti
ger Jaren. Vrijdenker met 'n hartgrondig dé
dain voor hen, die gelooven, hetwelk echter
schuil gaat onder zekere hoofdsche vormen,
men is niet waar? nu eenmaal in de
wereld; enorm belezen in de wereld-litte-
ratuur, helaas met te weinig lust om even
uit te rusten en in zich-zelf te keeren;
een groote liefde voor de onterfden: wat
Wibaut voor de volkshuisvesting in Am
sterdam gedaan heeft, als het geoor
loofd is het te zeggen: God zegene hem
er voor; een meer dan gewone scherpzin
nigheid als financier en economist; een
overtuigd sociaal-democraat met Marxis
tische tendenzen: en verder als ook dit
geoorloofd is te zeggen: een voortreffelijk
Amsterdamsch burger, een van de groo-
ten, en ten slotte moet hij wel een on
gelooflijk prettige grootvader zijn.
Maar vóór alles: heiden. Dit is geen
blaam, in de verste verte niet, dr. Wibaut
gaat er groot op, heiden te zijn, hij ver
zekert het u bij voorbaat, hij vindt het
een eere-titel. Wist ge het niet, hij zou
het u, ongevraagd, verzekeren. De heer
Wibaut en mevrouw Wibaut hebben nu
tezamen een boek geschreven over het hu
welijk, of liever: over het „Wordend Hu
welijk”. Het Is, alsof de heer Wibaut tus
schen twee romans in ineens gedacht heeft
aan het gevaar, dat er nog iemand kan
wezen, die nooit gehoord had, dat de heer
Wibaut heiden is. Dit gevaar moest voor
komen worden, het bewijs moest geleverd
worden, dat men morbleu! de ze-
Tusschen de vertegenwoordigen der Noord-
Brabantsche Tramweg-MaatechappUen en de
commissie Van der Vegte is overeenstemming
verkregen over ontwerp-statuten en ontwerp
overeenkomst betreffende een algemeene ver-
voer-maatschappij in Noord-Brabant. welke
thans aan de betrokken Maatschappijen ter be
krachtiging zullen worden voorgelegd.
Indien de algemeene vergadering van aan
deelhouders dier Maatschappijen hunne bewil
liging verleenen. zal in samenwerking met rijk
en provincie de Algemeene Vervoer Maat
schappij kunnen tot stand komen, vrat voor de
verdere ontwikkeling van het personen- en
goederenvervoer in Noord-Brabant goeds voor-
uitzichten biedt.
Naar wij vernemen overwegen de tuinden in
Bent en Bemmel in verband met de slechte
markt voor de potplanten, welke den kostenden
prjjs niet kunnen opbrengen, groote hoeveel
heden planten te vernletlgén, zoodat de aan
voer aan de veilingen beperkt wordt.
De ongeloof lijkste toeren worden er thans
voor de verbaasde blikken der volken ver
toond op het slappe koord in het wereld-
circus, waar optreden Chamberlain, Tar-
dleu. Uncle Sam, Michel....
Met bewonderende verbazing ziet men
John Bull-Chamberlain over het hoogge
spannen koord glijden; en deze toont zich
een volmaakt evenwlchts-kunstenaar: hij
balanceert met het aangevreten pond, dat
de mede-circusartisten hem zijn sterken
toer wel benijden moeten.
Wie doet ’t hem nk, door middel van
ponden-evenwicht langs het gevaarlljk-
smalle lijntje over de duizelingwekkende
diepte der krlsls heen te komen?
Zielig figuurtje daaronder: clowntje Tar-
dleu, die, gelukkig als 'n kind met z’n gou
den francje, op een speelgoed-trekkarretje
dit heerlijk en begeerig schitterend stukje
metaal na zich sleept....
Tardieu heeft het geld, het goud, maar
met al dien rijkdom brengt hij het niet
verder dan een clowntjes-rol.
Chamberlain is de gevierde held, die de
stoutste toeren aandurft met zijn welis
waar aangevreten maar in ieder geval ren
dabele ponden
Uncle 3am kijkt toe:
Wat, drommel, veroorlooft die John Buil
zich wel? En misschien overweegt hij al, of
hij óók niet eens een of andere kracht- en
lenigheids-toer wagen zal.
En wat zal er omgaan in het hoofdje der
stxuische Volendamsche? Zou zij er iets
voor voelen, John Bull’s partnerin
worden?
Door de genade Gods en de mnst van den
Apostoltechen Steel
AARTSBISSCHOP VAN UTRECHT
Aan de Geestelijkheid en de Geloovi<en
van het Aartsbisdom Utrecht
ZALIGHEID IN DEN HEER
B. G., Uwe godsvruchtige aandacht komen
WU vragen voor de R. K. Vereenlglng ter be
scherming van meisjes in ons Aartsbisdom, voor
de velerlei liefdewerken, welke door h^r wor
den beoefend in alle parochies door middel
van correspondentschappen.
Het is van groot belang, B. O., dat gij hare
llefdevolle werkzaamheden kent, want als gij
weet op welke verschillende terreinen deze lief
dadige vereenlglng werkt, zal uwe belangstel
ling grooter worden en zult gij allen gaarne
door uwe aalmoezen willen deelnemen aan die
veelzijdige liefdewerken.
Welke zijn dan hare vele goede werken?
WU zullen noemen en kort aangeven wat een
leder beoogt. Allen tezamen vormen zU één
groot liefdewerk tot bescherming van meisje en
kind.
Vooreerst haar stationswerk vangt In
de grootere steden de meisjes op. die den goe
den weg niet weten, waarschuwt en verstrekt
vertrouwde adressen.
Het stadsonderzoek spoort op in
welke betrekkingen de nieuw aangekomen Hol-
landsche en niet-Hollandsche meisjes zUn aan
geland.
Als zU, alvorens In betrekking te gaan, zich
thuis In verbinding gesteld hadden met de
R. K. Vereenlglng ter bescherming van meisjes,
waarvan de w 1 t-gele kaart achter In elke
parochie-kerk hangt, dan waren zjj van te vo
ren goed Ingellcht geweest. Helaas, verzuimen
vele ouders tijdig Inlichtingen In te winnen
voor hunne dochters. Dat is een schuldige na
latigheid.
In vele steden zUn R. K. Tehuizen om tUdelUk
de meisjes op te nemen, tot zU zoo mogelUk
aan eene goede dienstbetrekking zijn geholpen.
Waar vooral In grootere steden een dergelUk
Tehuis nog niet is gevestigd, is het hoog
noodlg tot de oprichting daarvan over te
gaan.
De R. K. Arbeidsbeurs zoekt nieuwe betrek
kingen voor de meisjes en helpt de huisgezin
nen aan dienstboden, zaken aan dienstperso
neel.
De St. Martha-vereeniging houdt nuttige en
aangename bijeenkomsten en zorgt voor gees
telijke oefeningen voor de R. K. Hollandsche
dienstboden, de 8t Notburga-Vereln doet het
zelfde voor de Dultsch sprekende meisjes.
De St. Anna-vereenlglng bezoekt wekelijks de
klinieken, om de katholieke Jonge moeders, die
aldaar zijn ondergebracht, hulp te verleenen
en zoo mogelUk over te plaatsen in het R. K.
Doorgangshuis. Hier betreden wU het terrein
van de 8t. Paula-stlchting.
B. G. Aan een zeer dringende behoefte In
ons Aartsbisdom hebben WU voldaan door het
liefdewerk van het bestaande Doorgangshuis
(Utrecht, Oude Kamp 6) over te plaatsen In
een grooter huls (Utrecht, Admiraal v. Gent-
straat 33), dat is aangekocht en zoodanig is
ingericht, dat de jonge moeder aldaar kan ver
blijven. niet alleen vóór en na, maar thans ge
durende de geheele behandeling, en zU dus niet
meer behoeft te gaan naar stadsziekenhuis of
kliniek, maar van bet begin tot het einde in
het R. K. Doorgangshuis kan vertoeven.
U begrijpt, B. G„ van welk onberekenbaar
weinigen hebben zooveel voor de verhef
fing in de arbeidersklasse gedaan als hl).
Zijn groote talenten heeft hij belangeloos
dienstbaar gesteld aan de verbeteripg der
maatschappij.
Wij zijn zUn politieke tegenstanders,
doch mogen hem oprechten gerbled niet „Graal”, met natuurlijke en bovennatuur-
De wereld is een schouwtooneelEn
wei zeiden in de wereldgeschiedenis viel
er op zóóveel akrobatiek van de wereldre
geerders toe te schouwen als thans.
Ofschoon het zittende kabinet nu juist niet
„van vandaag of gisteren” Is zoowel letter
lijk als figuurUJk wordt er in minder be
vriende kringen nog voortdurend gaarne kri
tiek uitgeoefend op desaelfs wezen, karakter
en samenstelling.
De chr.-hist. Nederlander” seide onlangs:
..Dat een Kabinet, hetwelk zoowel in zUn
samenstelling als in zijn werkprogram blUk
geeft te willen steunen op een bepaalde
meerderheid in de Kamer, niet een parle
mentair Kabinet zou zUn. Indien het niet
bovendien vooraf een fiat op zUn plan
nen aan de meerderheid vraagt, is. gezien de
geschiedenis, geen oogenbllk vol te hou
den."
Waaraan „De Maasbode" toevoegde:
„Uit hetgeen wij vroeger schreven kan be
kend wezen, dat wU het hiermede volkomen
eens zUn. zelfs al zou men zich niet op de
historie kunnen beroepen.”
De zooeven verschenen „Vrljzinnlg-Demo-
kraat” concludeert hieruit, dat de coalitie
vrienden het kabinet Ruys de Beerenbrouck
dus beschouwen als een parlementair minis
terie terwUl het zichzelf extra-parlementalr
noemt.
Het wordt nu. zoo zegt de „Vrijzinnig-De-
mokraat" nóg moeilljker. den aard van dit
kabinet vast te stellen, en het rose orgaan wil
het dan ook maar liever quallflceeren met
een term, die uitdrukt, dat men het niet we^t:
„Het te een kabinet sul generis, van eigen
soort. En aangezien dit soort nooit te vóór
gekomen, heeft het kabinet dan nog het
voordeel, da*, men er niet van kan zeggen:
het te In zijn soort goed,
deugt niet.’*
GemakkelUke kritiek
En goedkoope scherts!
Laten de vrljz.-demokreten ons er eens iets
beters voor in de plaats geren.
Met wat voor ’n écht kabinet zou Mr. Mar
chant voor den dag willen enkunnen ko
men?
We zien belangstellend uit naar het in Mch
self goede kabinet van de goede soort,
mede Mr. Marchant ons gelukkig kan maken.