Op de bruiloft
van
RIJKSPOSTSPAARBANKWET
oom Henk
Gabriel
HET BIJENDORP
Wetsontwerp aangenomen
Garcia Moreno
VRIJDAG 6 MEI
OP HET BINNENHOF
Discussies over den
Economischen Raad
nu Marie wet
FEUILLETON
Ook alarm-pistolen zullen onder
de V uurwapen-wet vallen.
Minister Donner met
een revolver
Vervaarlyke demon
stratie
PRINSES JULIANA’S
VERJAARDAG
VERHAAL VAN
DEN DAG
TREINWAGEN OP AUTO
BANDEN
TEGEN HET MENGGEBOD
VAN BOTER
a
BRANDSTICHTING EN
UITLOKKING
V uurwapen-u>et
Economische Raad
Tot drie jaar veroordeeld
I—-
.Schrijf X *n brief!"
Viering te Genève
Kon zijn sokken niet?
aankrijgen
I
een
dat
<Tr
Eenmaal verlost van de voortdurende mili
taire bedreiging, was het lang verhoopte oogen-
bllk van den civlelen en socialen opbouw van
Ecuador gekomen. Doch met het vallen van
Nog heelemaal niet met haar ge-
Daar moet je als de drommel bU
sa!
en
Weken rijn voorbijgegaan. Wim is stiller ge
worden. HU heeft Lenie niet meer ontmoet.
Frans heeft „z’n gezicht” gehouden» Wim noch
Lenie zijn meer naar de Villawijk geweest.
Oom Henk heeft de ultnoodiglng voer zijn
len vooruitgang waarborgen. Om tot dit goede
resultaat te komen, begon hl) de scholen aan
de rellgleusen toe te vertrouwen, die op ver
zoek van den President gaarne van het buiten
land kwamen toegestroomd. Onder hen ook de
Jezuïeten en hü had het genoegen, zijn voor
10 jaren geleden gedane belofte te kunnen In
lossen door met hen het Te Deum te zingen
in te Kathedraal. Doch niet alleen de scholen,
ook de hospitalen stelde hü onder religieus per
soneel. Onder al deze bedrijven door werd een
begin gemaakt met den groeten weg van Quito
naar Guayaquil.
Het valt moderne menachen moeilijk te ge-
looven, maar een weg voor wagens en voer
tuigen bestond in 1800 nog niet in Ecuador
Reizen in de Republiek beteekende groote in
spanning en gevaar. Niet alleen was het pas-
seeren van het Hooggebergte van de Cordilleras
levensgevaarlijk wegens gebrek aan wegen en
bruggen, maar ook daarbuiten werd het reizen
bij de ropische stortbuien een vaak aangeboden
gratis modderballet voor den moeizaam voort-
tobbenden reiziger. Toch kostte het Garcia
Moreno al zijn welsprekendheid en overtui-
glngszln om het machtig werk tot stand te
brengen. Men vroeg of hij gek geworden was
om de laatste Inkomsten van den staat te ver
spillen aan een werk, waartegen geen enkel
geldelijk voordeel stond.
Iedereen, die op de hoogte is van de ontzag
gelijke kosten onzer hedendaagsche autowegen,
vaak 1 millloen gulden par KM., aal de be
zorgdheid van vele van Ecuador’s burgers be
grijpen. Een weg over een hooggebergte ep
ver-
de
die
op het postkantoor te Ginneken, als Instrument
tot afdreiging hebben dienst gedaan.
Niettemin hield de Katholieke afgevaardigde
voet bij stuk. Hij zette den Minister als het ware
het pistool op de borst door zeer technisch na
mens de Commissie van Rapporteurs een amen
dement, dat uitzonderingen mogelijk maakte.
zoeken. Wie knoeide of misbruik maakte van
zijn ambt werd onverbiddelijk ontslagen of te
ruggezet In rang. Het Departement van Flnan-
vóór
zag hij van een nieuw Reglement en een nieuw
Bestuur van terzake kundige mannen. Te
Quito stelde hü een soort Rekenkamer in ter
contróle van de ambtenaren. Eens per jaar
moesten dezen voorkomen om rekenschap af te
leggen van arbeid en beheer. Wee dengene.
op wlen Iets viel aan te merken. Hjj werd on-
mlddellijk gevonnist, beboet ofwel ontslagen en
persoonlijk zag hij de dossiers na. Om de
schuldboeken der Republiek weder in goeden
staat te brengen en echte van gefingeerde
schuldbekentenissen te schiften, zat hij dagen
en weken over de boeken gebogen. De beurs
zwendelaars en smokkelaars genoten ook van
zijn welverdiende belangstelling. Om zelf een
goed voorbeeld te geven van onbaatzuchtigheid
schonk hjj den staat de helft van zijn inkomen
terug en besteedde de rest aan goede werken
Dit nobele exempel wekte de woede en wraak
zucht zijner veelvuldige slachtoffers. Men vond
zijn jacht op schurken wel wat al te ijverig en
zijn rechtvaardigheid niet te verdragen.
De hervorming van het leger elschte spoed
De Republiek ging ten gronde aan het Mili
tarisme. De vorige Presidenten waren alleen
door machtsmisbruik aan het Bewind kunnen
blijven, vandaar dat het groote aantal mili
tairen en oud-mllltalren een aparte kaste
vormden In Ecuador, gewend om In het pu
blieke leven gehoorzaamd en niet tegengespro
ken te worden.
Stilte, waarin de muziek duidelijk dooetHnkt
tot de keuken.
,,Och Lenie, doe me ‘n plezier en wees voor
met een sprekenden
Dit despotisme te breken was Garcia More
no’s eerste doet
HU gaf strenge reglementen uit tegen de
onzedelUkheld, roof en afpersing en sloot alle
weerspannlgen zonder aanzien des persoons In
het cachot op. De toch reeds vUandlge stem
ming groeide tot verzet; het broeide en gistte,
doch Garcia Moreno zag en hoorde alles en
onverbiddelUk werden de schuldigen gestraft.
Te Quito woonde oa. generaal Ayarza. een
veteraan uit de onafhankelUkheldsoorlogen
Trotsch op zün titel en gewend aan oproeren en
muiterijen, verzamelde hü een groep ontevre
denen om zich heen, om een aanslag te ple
gen op de Regeerlng Goed geïnformeerd als
Garcia Moreno was, liet hü hem aanstonds bü
zUn kraag nemen en evenals een gewoon sol
daat, een pak stokslagen toedienen. Razend
vloog Ayarza op, ultroepdene: „Fusilleer me.
zóó behandelt men geen generaal, veteraan uit
den OnafhankelUkheldsstrUd." Maar Garcia
Moreno antwoordde Uskoud: Je bent me nog
geen schot krult waard”.
Onder zUn Uzeren vuist begrepen het leger
en de militairen, dat het oude spel gedaan en
het raadzaam was, zich niet langer tegen tucht
en orde te verzetten.
Nu de drie noodzakelijke voorwaarden aan
wezig waren: betrouwbare beambten, een be
groeting In evenwicht en een gedisciplineerd
leger om den Inwendlgen vrede te bewaren
begon Garcia Moreno aanstonds die maatre
gelen te nemen, die een waarachtig ChrtstelUke
beschaving zouden kunnen grondvesten en al
dus dan materieelen, InteUectueelen en moree-
te gaan verdedigen. Waarna de. bewindsman
een doosje met de bewuste apparaten liet aan
rukken en zoo vervaarlijk met zulk een, zU het
ongeladen „wapen” ging demons treeren, dat de
voorzitter, tot wlen nu eenmaal ieder In de
Kamer den plicht heeft, zich te richten, droog
jes opmerkte: ..Zoudt U zich in dit geval maar
niet liever tot Uzelf richten?”
Eind van het lied was een compromis. De
Commissie van Rapporteurs trok haar amen
dement in en de Minister wijzigde het betref
fend artikel In dier voege, dat thans bjj Alge-
meenen Maatregel van Bestuur nader wordt
is Inderdaad beter, dat de techniek meer onder -
wet zullen vallen. Een wijs besluit. Want het
Is Inderdaad beter, da de echnlek meer onder
legde administratie tevoren nadere regelen stelt
dan dat later de rechter allerlei grensgevallen
moet gaan uitmaken.
Zonder hoofdelijke «temming ging het ont
werp erdoor, al lieten de communisten aan-
teekenen, dat zjj tegen waren. De regeling, al
dus woordvoerder De Visser, kwam neer op
ontwapening van bet proletariaat en bewape
ning der bourgeoisie. De heeren bleven dus con
sequent. Want reeds In 1880 sprak Domela
Nieuwenhuls In dien trant.
De wijziging van de Vuurwapenwet 1919 be
oogt op de eerste plaats aan het begrip vuur
wapen meerdere uitbreiding te geven, zoodat
b.v. ook alarmpistolen onder de wet zullen val
len, en ten tweede de sanctie op het onbevoegd
voorhanden hebben van vuurwapenen uit te
breiden. De bepaling, die het bezit van bepaalde
genoemde vuurwapenen eerst dAn strafbaar
stelde, zoo niet aan een bevel tot inlevering
gevolg gegeven werd, wordt daartoe thans uit
de wet gelicht.
De bezwaren van de heeren Tilanus, Schaep
man en van Voorst tot Voorst, dat de onorde-
lUke elementen door deze verscherping der wet
een voorsprong krijgen op de ordelievende bur-
gerae die ter hunner beveiliging gaarne over een
wapen beschikken en daartoe vaak geen kans
krijgen, omdat de vergunning hun geweigerd
wordt, bleek de Minister niet te deelen. Immers,
bet principe van de wet, het stelsel wordt niet
gewijzigd. En voorts vroeg Mr. Donner aan
Baron v. Voorst of bet weigeren van bet con
sent misschien niet een gevolg kan zUn van
het feit, dat ten plattelande bijna steeds ver
gunning voor een jachtgeweer wordt aange
vraagd en de tmlgemeester daaruit tot de aan
wezigheid van Andere neigingen dan die tot
Mlf-dcfense besluit.
Dat de alarmpistolen onder de wet gebracht
worden, bad vooral majoor Schaepman ver
droten. De Minister heeft dezen maatregel ge
motiveerd door erop te wijzen, dat op de eerste
plaats deze apparaten gemakkelUk tot een wer
kelijk wapen zün om te vormen iets, wat
da beer Schaepman voor de meeste typen ont
kent, omdat zij van te zwak metaal zijn ver
vaardigd en in hun nieuwen staat slechts ge
vaar voor den hanteerder zouden opleveren
en verder dat de alarmpistolen reeds bü ver
schillende gelegenheden, o.a. den bankoverval
in de Veerlaan te Rotterdam en den roofoverval
UVIlVUIUaat UICV IWtUO imu vw*»w-—---
genomen, benoemde Garcia Moreno een
ge vaardigde om hierover te onderhandelen.
Woensdagmorgen arriveerde In ons land de be
kende Michellne-auto op rails. Op het station
te Roosendaal, bet eerste Nederlandsche station
waar de wagen aankwam, bevonden zich zeer
veel belangstellenden. Om ruim tien uur kwam
de wagen met een kalme vaart en volkomen ge-
ruischloos bet station binnengereden en stopte
op de middelste UJn tusschen bet eerste en
tweede perron.
noemlng aan te nemen, de macht van den
President reikte niet ver genoeg en was door
de Algemeene Vergadering veel te veel Inge-
belang In de scheepvaart, dan weer in den
landbouw, een derde maal in de industrie aan
den dag treden. En dAArachter te komen,
dAArover de Regeerlng onafhankelijk en ob
jectief voor te lichten, is bet doel van bet ont
worpen adviessysteem.
Al Is Minister Verschuur niet zoo naïef, thans
opeens een ommekeer en een opbloel allerwegen
te verwachten, hü beeft redelUk goede ver
wachtingen, dat het nieuwe stelsel betere re
sultaten zal afwerpen dan de oude methode,
waarbij meer opportunistisch, meer te hooi en
te gras advies werd gezocht.
BU de behandeling der artikelen en amen
dementen komen we natuurlUk nog nader op
allerlei détallzaken terug.
Den Haag, 4 Mei 1932.
Voordat heden Minister Donner zijn wijzi
ging van de Vuurwapenwet 1919 verdedigen kon.
moest allereerst een opvolger voor wijlen den
heer van Vuuren in de Gemengde Commissie
voor de Stenographic gekozen worden, voor
welke functie de leider der Katholieke fractie,
prof. Aalberse, werd uitverkoren. En voorts
diende een wijziging van de Postspaarbank
vooraf te gaan, die twee ministers, Jhr. de
Geer en Mr. Reymer, achter de tafel riep,
doch slechts van één afgevaardigde, den antl-
revolutlonnalr Mr. de Wilde, een korte en vrij
ondergeschikte opmerking ontlokte. Zonder
hoofdelijke stemming werd deze wijziging aan
vaard. ZU komt in hoofdzaak hierop neer, dat
van de RUkspostspaarbank een zelfstandige
rechtspersoon gemaakt wordt. Deze metamor
phose is noodlg, omdat de Nederlandsche Bank
krachtens haar octrooi geen Staatsfondsen in
beleenlng mag aannemen van den Staat zelf.
En aangezien in de toekomst waarschijnlijk de
talrijkemillioenen, thans in verband met de
crisis bU de RUkspostspaarbank belegd, bü ver
andering van de conjunctuur weer zullen wor
den opgevraagd, was het wenschelijk, deze be
lemmering voor de beleenlng van Staatsfond
sen door de RUkspostspaarbank weg te nemen
en door middel van eigen rechtspersoonlijkheid
aan dit instituut grooter liquiditeit te ver
schaffen.
Allereerst werden eenlge douane-formaliteiten
vervuld, waarna de vertegenwoordigers der Ml-
chelln-fabrieken namens de directie der Neder
landsche Spoorwegen door ir. Kater begroet
werden.
De wagen maakt den Indruk van een gewone
autobus, zoowel in ulterlUken vorm als wat de
inrichting betreft. HU loopt op met lucht ge
vulde banden met een spanning van zes atmos-
pheer. De motor wordt met gewone benzine ge
dreven. De wagen heeft In totaal een gewicht
van 4800 K.G. en kan een snelheid behalen van
150 KM. per uur. Verschillende remproeven, die
op het statlonsemplaoement werdengenomen
verliepen schitterend.
Om 104*0 vertrok de wagen in\de richting
Breda, over Tilburg en Den Bosch naar Utrecht
Woensdagmiddag tegen half twee is op het
Centraal Station te Utrecht de autotrein op
luchtbanden, de Mlchellne. aangekomen. Hon
derden nieuwsgierigen hadden zich op het per
ron verzameld en daarbU voegden zich nog de
reizigers, die tusschen de aansluitingen in
eenigen tUd hadden. Het oponthoud heeft nog
geen minuut geduurd.
Onder de aanwezigen bevond zich een aan
tal spoorwegautoriteiten, t.w. de Chef van het
Centraal Station te Utrecht, eenlge Inspecteurs
en Ingenieurs. De snelle start van het voertuig
doet denken aan electriache treinen. De Mlche
llne Is daarna naar de werkplaatsen van de
spoorwegen in Utrecht gereden, waar het voer
tuig blUft tot de volgende week. Dan zullen er
eenlge demonstraties worden gegeven.
zUn laagste hoogte toch nog altijd 4000 M.
boven den zeespiegel, over een afstand van
250 A 300 KM., moet het Ecuador van die da
gen met zUn uitgeplunderde en afgeperste be
volking een offer geleken hebben, gelijkstaande
aan een complete flpancltele ruïne. Maar Gar
da Moreno gaf geen krimp en zette door, on
danks den tegenstand van vele kortzichtige
menschen, wel begrUpende, dat deze levens
ader voor een land, dat geheel verloren lag
usschen de bergen, een dwingende noodzake
lijkheid was niet alleen, maar ook een bron
van veel welvaart voor de toekomst.
Verder introduceerde hü de Australische
Eucallptus, welke verrassende resultaten op-
leverde. Geheel verdorde landstreken werden
hierdoor In onmetelüke en weelderige bosseben
omgetooverd en de droge provincie Chimboraro
(waarin den gelUknamigen bergreus. 6300 M.
veranderde zelfs door den Eucallptus geheel
van klimaat.
De tweede helft van den middag heeft de
Kamer benut, om de Algemeene Beschouwingen
over het ontwerp tot instelling van een Econo
mischen Raad af te werken. Er was een zevental
sprekers, de heeren van Braambeek, van Voorst
tot Voorst, Kortenhorst, Knottenbelt, Slote
nmaker de Bruine en Minister Verschuur,
met nadruk door den voorzitter van
Schalk bU zjjn nieuwen titel „Minister van Eco
nomische Zaken en Arbeid” tot antwoorden
opgeroepen, heeft in een bondige en vaak gees
tige rede zUne gedachten over het ter tafel lig
gend ontwerp, de vervulling van een door de
Kamer lang gekoesterden wensch, ontvouwd.
Van bereidwilligheid tot gemeen overleg gaf
de bewindsman daarbU reeds blijk. Tegenover
de vrU algemeene critlek op het losse verband
en het gebrek aan éénheid In het ontworpen
„zonnestelsel”. waarin de Economische Raad
het centrale lichaam is en de vaste commissies,
de bUzondere commissies en de erkende advies
colleges (Middenstandszaad en NUverheldsraad)
de .planeten” zün vergelüklng van den heer
Kuiper bleek hü niet ongenegen, een tege
moetkomende houding aan te nemen tegenover
de amendeihenten van Braambeek en Slotenma
ker. die hier de banden dichter aansnoeren.
Vanzelf worden dan, doordat de heer van
Braambeek In ieder geval de commissies hare
adviezen via de centrale van den Eco
nomischen Raad aan do Ministers wil
doen uitbrengen, deze nevenlichamen minder
zelfstandig en vervalt ook het grondwettehjk
bezwaar, dat in de thans ontworpen regeling
deze commissies immers óók vaste advies
colleges niet bU de wet worden Ingesteld.
Een meer organische samenstelling met ver
tegenwoordiging van werkgevers- en arbelders-
zUde, door den heer Kuiper even op het tapUt
gebracht, lükt Minister Verschuur hier minder
aangewezen dan in den Hoogen Raad van Ar
beid, waar de sociale vraagstukken aan de orde
zUn. Terecht heeft Dr. Kortenhorst in dit i
band ook gewezen op de desillusies niet
Commissie van de Economische Politiek,
dusdanig was samengesteld.
Dat de landbouw in het gekozen systeem
meer op den voorgrond sou komen verwach
ting. gekoesterd door baron van Voorst is
natuurlUk niet de bedoeling geweest. De opeet
is juist, alle groepen van economische belangen
zoo zorgvuldig mogelUk aan elkaar te toetsen
en tegen elkander af te wegen. Het nationaal
belang staat voorop. Nu eens zal dit nationaal
zilveren feest mondeling gebracht en er niet
vergeten bU te voegen, dat geen jongeman van
meer dan twintig wordt toegelaten, zonder
dame. Wim heeft met ernstig gezicht beloofd
zUn best te zullen doen....?....
De weken gaan haar geregelden gang. De
avond van bet zilveren feest is elndelUk aan
gebroken.
jn het huis van de Villawijk heerscht een
vraolüke drukte. De meeste gasten zün al bin
nen, staan hier en daar in groepjes te keuvelen.
Oom Henk loopt met een glimmend gezicht van
den een naar den ander, en Is in zUn beste hu
meur. De ..zilveren" tante is als altUd druk
bezig hier en daar voor alles en nog wat te
zorgen. Frans en Marie tellen stoelen, schuiven
bU, verplaatsen naamkaartjes....
„Waar blüft Wim, Frans?”
„Z’n dame balen, vader," Is bet prompts
antwoord.
„Zullen we maar gaan ritten?"
Twee stoelen blUven onbezet....
Even later onder den welkomstgroet van
oom komt Wim binnen.... alleen.
„Wel verduiveld, deugniet 1” onderbreekt ds
bruidegom zün speech: „Toch durft ie X wa
gen...."
„Oom, Ik heb u vanmorgen al ge»
nog *n laatste poging zou doen, maar
ook deze is mislukt-...” Onder een daverend
hoera voor ..den verstokten vrijgezel” warden
hem twee stoelen aangewezen. Frans rit tegen
over hem, en lacht maar.... lacht....
De stemming wordt bü het verstrijken van de
uren al vroolljker. Wim vermaakt zich best
kort. ,De autoriteit ontwapenen”, zelde hU.^Jafcién, dat alleen maar tekorten aanwees,
hetzelfde als de complete anarchie bevorderen.”
ZUne vrienden wisten echter, met egn beroep
op zUn verleden en zUn liefde voor Ecuador
hem tot aanneming te bewegen, hem hun steun
toezeggende in het Congres.
Verschillende van zUn voorstellen werden dan
ook zonder moeite aangenomen, waaronder de
verandering van de vlag van 1845, die door
Urvina, Robles en Franco was bezoedeld, de
instelling van den feestdag voor het Leger van
O. L. Vrouw op 24 Sept, en een Concordaat
met den H. Stoel; de reorganisatie van Leger
en civlelen dienst, onderwUa en publieke wer
ken en tot slot den aanleg van een groote
heirbaan van Quito over de Cordilleras naar
Guayaquil.
Na het reces der Kamers ging Garcia Mo
reno direct aan den arbeid. Geschitterd had
hU met pen en degen, thans nu hü de teugels
van het bewind definitief in handen bad ge
kregen, zou hU schitteren als staatsman
Evenals zün eerste gestie in het leger was
ook thans zUn eerste zorg zich te omringen
van betrouwbare mannen. Vele posten waren
onder vorige machthebbers vergeven bü wüze
van beloomng, als middel om zich te kunnen
verrUken ten koste van anderen. Kennis deed
niets ter zake. Nu, Garcia Moreno was het
best toevertrouwd een razzia te houden onder
dit gespuis. Met groote oplettendheid en recht
vaardigheid leidde bü persoonlük deze onder
leen, en toch wou ik je graag *ns alleen spre
ken. *k Zag in de Vinkenlaan, dat je naar huls
ging, en toen ben *k achterom geloopen, om je
te ontmoeten.”
Het gaat goed, nu hU eenmaal op weg ta...
meteen de kogel maar door de kerkt....
„Lenie.... ik zal ronduit zeggen, waarom ik
alleen wou spreken Lenie.... ik hou van
je en.... lk....l” Daar rit hU-... toch vsstl
Een vroolUke, heldere lach klinkt door den
vredlgen avond. .Daar zal ik ’ns voor den gek
gehouden worden door „den meest bescheiden
neef” van Maria.... Je kent me niet eens....
Een paar keer heb je me gezien.... en jé
houdt van me.... zoo pardoes!.... De vólgen
de week zie Je *n ander.... mooier meisje....
en Lenie Hermans kan aan haar tweede liefdé
beginnen. Dat is tegenwoordig gewoon...,
maar ik bedank daarvoor.... Ik blUf liever
ouderwetsch
.Meisjeals je wist, hoe goed ik t meen.,
ouderwetsch-goed I Stel me een poos op de
proef. Ik kan wachten.... als ik maar weet,
dat ik met m’n eerlUke bedoeling *n kans heb.
Neem *t niet aan, als een verliefde bul van een
avond.... T zou me spUten, als je t zoo be
greep.... Lenie...." Hemel, hoe nou verder?
slamming van onze Prinses.
Des avonds vereenlgden de leden zich aan
een eenvoudlgen maaltUd in het restaurant
„Hungaria” en hadden zich daarbU verschei
dene leden der Nederlandsche delegatie gevoegd.
Aanwezig waren o.a. prof. Rutgers, prof. Mo
resco en mevrouw. Generaal Van Tuinen en
mevrouw, Vice-Admiraal Surie, de heeren Gauw,
Van Ginkel en Ruechlln en de consul Van
Notten.
De president der vereenlglng, de heer Denis
Mesrltz, stelde een dronk in op de gezondheid
der Prinses, de consul te Genève, de heer J. C.
van Notten, dronk in een zeer toegejuichte
rede op het KonlnklUk Huls. Tenslotte tankte
prof. Rutgers de Nederlandsche Vereenlglng
voor het arrangeeren van dit gezellige feestje.
Er werd een telegram van gelukwenschen ge
zonden aan Hare KonlnklUke Hoogheid.
één keer m’n dame, nu.voor de polonaiseL."
„Voor één keer?....** i
„Wim...."
Meteen trekt hU haar mee naar binnen,
zich aan achter de vroolUke ril Oom die met
tante, handen hoog vast, een poortje maakt
voor de door-krulpende paren, laat verbaasd
los om naar de laatste twee gasten te zien.
„Wel verduiveld. deugMetl
,Oom, Ik wou dat ulmaar eerder over 1»
polonaise was begonnen I”
Frans lacht maar, lacht....
Frans
halen.’
Marie komt en de paren stellen zich op.
Frans: „Och Wim, er staan nog wat flewehen
wUn In de keuken. Wil je die even krijgen? Je
kan toch niet meedoen....”
Wim naar de keuken, de wijs fluitend van de
polonaise. „Als Ik ze maar vinden kan,” mom
pelde hU bU het binnengaan. „Wie is....”
„Lenie.... goeden avond....”
.Dag Wim!?...."
Verwondering.
„Hoe kom je hier?”
„Frans kwam vanmiddag vragen, of ik van-
De Vierde Kamer van de Amsterdamsche
rechtbank heeft uitspraak gedaan in de straf
zaak tegen een vroegeren postbode en bloem
bollenhandelaar te Uithoorn, die terecht stond
wegens brandstichting en uitlokking van brand
stichting.
Een café, gelegen aan de z.gn. „VuurlUn” te
De Kwakel, gemeente Uithoorn, dat aan ver
dachte toebehoorde, brandde in den nacht van
5 op 6 Juni af.
Verdachte was brandstichting ten laste ge
legd, gepleegd In Juli 1928. Toen ontstond
brand in het schuurtje bU het café, doch het
vuur werd gebluscht. Ten tweede was hem po
ging tot uitlokking van brandstichting in het
café ten laste gelegd; deze poging had geen
succes gehad, daar de caféhoudster niet op de
voorstellen van verd. was ingegaan. Ten derde
was verd. ten laste gelegd, dat hij zelf In den
nacht van 5 op 6 Juni brand had gesticht in
genoemd café. Ten slotte zou hU zijn vroegeren
compagnon in den bloembollenhandel en diens
vrouw hebben ultgelokt. brand te stichten in
hun huls aan den AmsteldUk te Uithoorn. Het
echtpaar was op zUn voorstellen Ingegaan en de
vrouw had brand gesticht. Het vuur kon spoe
dig worden gebluscht. De man en de vrouw wer
den veroordeeld wegens brandstichting.
Verdachte bleef gedurende de behandeling
van de zaak voor de rechtbank die drie da
gen in beslag nam ontkennen, brand te heb
ben gesticht ot te hebben uitgelokt.
De Officier van Justitie elschte wegens brand
stichting, poging tot uitlokking van brand
stichting en uitlokking van brandstichting een
gevangenisstraf van vier jaar met aftrek van de
voorlooplge hechtenis.
De rechtbank, heden vonnis wUzend, sprak
verd. vrU van het hem ten laste ge
legde in sub 1: de brandstichting in het
schuurt je. Dè rechtbank achtte de brandstich
ting in het café, poging tot uitlokking van
brandstichting en de uitlokking tot brandstich
ting in het woonhuis van zUn compagnon wet
tig en overtuigend bewezen.
De rechtbank overwoog, dat de door verd.
begane feiten hoogst ernstig waren; In het bU-
zonder ook de lichtvaardigheid waarmede hu
tot brandstichting aanzet en zelf tot brand
stichting overgaat bewijst, hoe verd. een maat-
schappelUk gevaarlUk man is en een straps
straf gerechtvaardigd is.
Wegens brandstichting, uitlokking tot brand
stichting en poging tot uitlokking, werd ver
dachte veroordeeld tot een gevangenisstraf van
drie jaren.
gewilds dat Lenie op den anderen stoel had ge
zeten.
.Dansen! Och Wim, even een wal....
Je hebt tóch geen dame,” Zégt Frans guitig.
„Vooruit dan, omdat je *t zoo mooi vraagt,
plaaggeest.”
„Ohne dichsou je nog altUd *ns geven,
niet? Of is dat geen wals?”
Wim laat zUn stemming niet bederven «n
speelt tot ze niet meer kunnen.
„Nou aanstonds ’n polonaise, Wim!” hUgt
oom. die met de bruid niet voor de jongelui
heeft ondergedaan. dat gaan? Dan kun
nen we allemaal meedoen!"
.Marie kan *n polonaise spelen, vader,” zegt
.ze is In de keuken, ik zal <Tr even
te zetten en broodjes te smeren en zoo....
Marie is toch alleen zel-d-le, en dat zou *n
verrassing voor d*r zUn...."
„Kom je heelemaal niet binnen?"
,J<ee.... dat durf Ik niet...
.Mag ik hier even blUven...
te?”
„Wacht je dame dan niet?”
„Ik ben alleen.”
,Mleen?”
den boom waren alle stronken en wortels nog
niet uit den grond. Urvina, Robles en Franco
hadden leger en magistratuur ruim voorzien
van hunnf creaturen en deze deden in het
geheim alles om de Voorlooplge Regeerlng te
gen te werken en onmogelUk te maken. Vooral
op Garcia Moreno, de oorzaak van hun dé-
bAcle was men fel gebeten. Uit was het met
de plunderingen en afpersingen der bevolking
en in hun razemU zou hU reeds in Guayaquil
gevallen zUn als slachtoffer van een complot,
ware hU niet plotseling naar Quito opgeroepen
10 Januari 1861 werd te Quito de Nationale
Vergadering geopend. Het Voorlooplg Bewind
werd bedankt voor zUn schitterend werk. Ger
eis Moreno werd tot President gekozen, welke
verkiezing na de invoering van algemeen kies
recht met verpletterende meerderheid beves
tigd werd. AanvenkalUk weigerde hU de be-
jaren! Tante.... Frans.... Ja, je meisje ook ....ZUn wangen branden. Er valt een wreede
u- tusschen beiden. Wim tenslotte: „Geef
me tenminste ’n hand Lente, dat je aan m’n
eerlUkheid wilt gelooven.” Kort, stevig pakt hu
de weifelende hand en na een hopeloos „dag
Lenie” ontsnapt hU haastig door het donkere
laantje, naar huls.
dat je.
komen.
niet voorbijgaan. I Ze gaat naar huis, natuurlUk.
Loop JU hier achterom den Singel af, hard!....
dan ontmoet je d*r in het laantje.... hoe heet
X.... eh.... waar de dokter woont, je weet
wel. Vooruit nou, loopen Het gaat vanzelf....
je begint maar!” Frans duwt Wim op gang, die
X werktuigelUk op een drafje zet.... Twee oude
mannekee draaien zich op hun wandelstok om.
om den .haastigen klant” verwonderd na te
kUken. Allerlei vragen rijzen in den verwarden
kop van den hollenden Wim: „Wat zal ze
denken.... wat moet Ik zeggen.... sou ik maar
teruggaan.... sou Frans niet staan schateren
in de Vinkenlaan?"
Nadat VTUdag in Den Haag een dergelUke
vergadering was gehouden, hadden de Neder-
landsche Margarinehandel en de Nederlandsche
Bond voor den Margarinehandel Dinsdagavond
een bUeenkomst belegd in Krasnapolsky om te
protesteeren tegen het menggebod van room
boter en margarine.
In de bUeenkomst, welke onder leiding stond
varf den heer B. Israel, secretaris van den Ne-
derlandschen Margarine Detailhandel, werd het
woord gevoerd door den heer H. C. Brinkers,
die het laakte, dat bU het voorbereiden van
deze zaak geen rekening is gehouden met de
belangen van melangeurs en detaillisten.
Door roomboter met margarine te meng
de margarine haar goeden naam kwUtral
zal het melangeverbruik sterk afnemen.
8pr. verzette zich ook tegen het Invoeren van
merken, welker werking precies dezelfde zUn zal
als die van banderolles en waardoor de hande
laren geen contróle meer zullen kunnen uit
oefenen op hetgeen zU verkoopen.
Voorts pleitte spr. ervoor het mengpercenta-
ge lager te stellen en de uitvoering van het
menggebod op te dragen aan de Crisis Zuivel
Centrale.
Wim Verstraelen kwam zelden bU zUn oom
uit de Villa-wUk, hoewel diens zoon Frans zün
boezemsvriend was, van den dag af, dat ze
i belden voor het eerst naar school waren ge-
gegaan. Sindsdien waren ze als broer naast el
kaar opgegroeld, hadden ze de helft van hun
jaren samen doorgebracht. Frans was meer bU
Wim thuis, dan bU zUn eigen moeder. Wim
ging echter zelden met Frans mee naar huls.
De oorzaak daarvan was oom Henk zelf, die
steeds een groote stilte beval in zUn mooie wo
ning. De jongens voelden zich veel vrUer bU
den vroolUken vader van Wim, voor wlen de
stilte een zeldzaam iets was geworden, omdat
hU veel kinderen had.
Wim en Frans waren nu twee-en-drieëntwin
tig, en altUd was het zoo gebleven. De laatste
weken echter was er verandering gekomen. Op
den avond van oom Henk’s verjaardag bracht
Wim een van zUn weinige bezoeken. Toch werd
„de zeldzame gast” met ronde hartelUkheid
ontvangen. Het was er echt gezellig. Het licht
van de schemerlanmp spreidde een zachten
schUn over de feestelijke tafel, speelde vonkend
in de kristallen glaasjes van tsmte’s - best ser
vies, kleurde de gezichten met een rose teint.
„Oom.... hartelUk gefeliciteerd hoor, nog vele
natuurlUk.... en dan m’n lieve nicht Marie,
gef
De hand van Maria nog in de zUne, kUkt
Wim verder.... in een paar blauwe oogen
van
.^Juffrouw....”
„Hoer die!»., juffrouw!" lacht Maria. „Ik
kan best merken, dat je hier niet te dlkwUls
komt. Dat is Lenie Hermans, jongen!.... een
vriendin van me. Leniedeze jongeman is
de meest bescheiden neef uit de familie: Wim
Verstraelen I”
Wim drukt zacht de hand van het meisje,
mompelt iets als een schietgebed. Marie lacht
ondeugend, terwUl ze een stoel bUschuift naart
Frans.
„Lenie Hermans.... van den Valken weg mis
schien.... wel ’ns meer gezien toch...., wat
heeft dat kind mooie oogen!....”
„Toe Wim, steek *ns op. Een glaasje wUn?”
„Graag....”
Na dien avond waren die bezoeken veevul-
dlger geworden.... Wim bleef lang zitten als
Lenie er was. Spoedig wist hU maar al te goed,
dat er twee blauwe oogen waren, die een
groote wanorde in zijn kalm gedachtenleven
veroorzaakten.
De Grondwet van Ecuador erkende de Ka
tholieke godsdienst als de eenlge en de ware,
doch de praktUk hiervan was ver te
De kerk was tot slavin van den Staat verlaaga
en daar de liberalen langen tUd het beft»
handen hadden, laat zich denken, welke god-
delooze en revolutionaire denkbeelden oen
Staat beheerschten. Daar het Congree een
Concordaat met Rome had voorgestold en aan
genomen, benoemde Garcia Moreno een ar-
(Wordt vervolgd!
,^eg.... Frans”....
Het was een zachten lente-avond, die de belde
vrienden tot een flinke wandeling had uitge-
noodlgd.
„Zeg Frans.... ik wou je iets vragen
maar je moet er niet mee lachen.” Frans ziet
Wim leuk in de ernstige oogen en plaagt op
vaderlUken toon: „Wat kan het zUn, dat je
jeugdig hart bezwaart, m’n zoon?”
„Nee Frans, doe me 'n plezier.... X is ernst!”
„Nou kom op.... wat is er dan?"
,Dle Lenie Hermans....?”
„Aha!.... zoo-zoo!.... je hart gestolen? Kan
geen kwaad jongen. En dan zoon lieve die
vegge Heb je al een ander hart terugge
vraagd?,
sproken?
wezen! Hartzeer is ’n gevaarlUke ziekte....
dikwijls den dood tengevolge....! Nou weer
ernstig Wim. Heb Je werkelUk plannenmet de anderó’jongelui. M had hU dolgraag
of.... zou bet een.... verstandsverduistering
zUn, van voorbUgaanden aard?” lacht hU toch
weer.
,J3chei nou *nS uit met dien onzin. Ik meen
het zoo ernstig als hét kan....! Ik ben dol op
dat meisje! Maar -ik weet niet hoe.... hoe ik
baar zal zeggen. JU bent verloofd, JU hebt dat
allemaal meegemaakt.... geef JU me nou *ne
een goeden raad.
,4a.... eh.... ontmoet je baar nooit op den
weg?”
Den je gek! Stel je voor, dat ik niet de
minste kans heb.”
„Kom morgen bU ons. Op Woensdagavond is
Lenie altUd bU Marie. En ja.dan speel Je
op de plano een keer of vier die mop.... hoe
heet i« ook weer?”.... eh...x „Ohne dich kann
ich nicht leben! Die kent ze....” en dan begrijpt
ze bliksemsgoed, dat het niet in orde is met
je.... ha-hal
.Daten we over iets anders praten,” onder
breekt Wim geprikkeld den plagenden lach.
,,’t Spijt me dat ik er over begonnen ben.”
„Wim, nou is X werkelUk uit, echt! Kom
morgenavond.... ik zal zorgen dat je d’r alleen
kan spreken en zeg haar eerlUk en ronduit
Ze waren In de Vinkenlaan ge-
De Nederlandsche Vereenlglng te Genève
heeft niettegenstaande de moellUke tUdsom-
standigheden toch Prinses Juliana’s verjaardag
niet onopgemerkt willen laten voorbijgaan.
Een damescomité bestaande uit de dames
Mesrltz, Rozelaar en Kuljlaars, vereenlgde op
den 30sten April des ’s middags de kinderen der
leden In het clublokaal en werden deze daar
onthaald terwUl allerlc’. spelletjes gespeeld
werden en de president der Vereenlglng
kort geschiedkundig overzicht gaf van de af-
,.Wat is X daar donker.... maar één lantaarn
tje.... *k ga nu maar kalm verder, anders gaat
ze op de vlucht voor me,” hUgt hU bU zichzelf.
„Waarachtig daar komt ze.... Als dit goed
afloopt”!.... J
DichterbU gekomen houdt bU zUn passen in:
,Dag Lenie....!” HU neemt zün hoed af en
veegt met den zakdoek langs zUn dampend
voorhoofd.
„Lenie.... je moet X me niet kwalUk nemen
dat ik je op deze plek en op dezen rijd staande
houd, om je iets te vregen. Ik zie je nooit al-
Had een half uur nnodig otn op te staan
Al vUftig jaar rheumatlek
Vüftig jaar verdroeg deze man uit Dordrecht
zUn pUnen.... toen ontdekte hU dat hU er In
een paar maanden af kon zUn. Uit den brief,
dien hü schrUft kunt U zien dat zün rheumatlek
zeer ernstig was.
„Van mijn He tot mün 60e jaar werd ik steeds
door hevige pünen gekweld. Mün werkzaam
heden brachten mede, dat ik ’s morgens heel
vroeg op moest, maar het gebeurde vaak, dat
ik alleen voor het uit komen meer dan een half
uur noodlg had. Verder moest ik net als een
kind geholpen worden om mün sokken aan te
trekken enz. Thans na het gebruik van slechts
3 flesschen Kruschene beveel Ik het uit dank
baarheid voor mün genezing, die aan dezelfde
kwaal lüdt, ten zeerste aan.”
Dordrecht. J. F.
U moet de rheumatlek dooden, voordat zü U
neervelt. Zorg dat de rheumatlek U niet steeds
erger In haar klauwen krUgt, zoodat Uw ge
pijnigde gewrichten U ten slotte noodzaken het
bed te houden. Zoek de grondoorzaak van Uw
rheumatlek, NU. en neem maatregelen die
oorzaak te verwüderen. Rheumatlek Is -iet ge
volg van een teveel aan urinezuur in het 11-
ghaam. Twee bestanddeelen in Kruschen Sal’s
-nebben het vermogen urinezuur op te lossen.
Ajle bestanddeelen van dit zout helpen de na
tuur-deze opgeloste kristallen door de natuur-
lüke kanalen te verwüderen. Verder r a er weer
andere zouten in Kruschen die gisting van hst
voedsel In de ingewanden voorkomen en hou
den daarbU niet alleen de vorming van urine
zuur tégen, doch ook van andere llchaamsglften
die de gezondheid ondermünen. Onthoudt dus
dat bet „de kleine, dagelüksche dosis” Kruschen
Salts Is die Uw lichaam verre houdt van de
ketenen der rheumatlek.
Kruschen Balts Is uitsluitend verkrijgbaar bU
alle apothekers en drogisten A 040 en 1.60
per flacon. (Adv.)
100
106. Toen Jaap van het feesten ^ilteeruet was. stag ie weer aan het
honlngverzamelen. HU had een plank gevonden en die aóó
gelegd, dat Ie op Xen wagentje regelrecht den korf binnen kon
glUden. Dat ging zóó vlug on aóó leuk, dat Jaap wol twlntle
kaar achter mekaar dan korf In en uit wipte.
103. Toen Jaap de koningin zag. werd le weer ernstig- .Jaap’’
begon de koningin, „je hebt heel goed voor alles gezorgd. Df»
me een plezier en sluit bet feest. Oa dan aan bet werk. op<it
onze vijanden ons niet uitlachen.” Buigend hoorde Jaap %a
koningin aan en beloofde haar nog vUJtlger dan anders te
sullen werken.