Op de bruiloft van RIJKSPOSTSPAARBANKWET oom Henk Gabriel HET BIJENDORP Wetsontwerp aangenomen Garcia Moreno VRIJDAG 6 MEI OP HET BINNENHOF Discussies over den Economischen Raad nu Marie wet FEUILLETON Ook alarm-pistolen zullen onder de V uurwapen-wet vallen. Minister Donner met een revolver Vervaarlyke demon stratie PRINSES JULIANA’S VERJAARDAG VERHAAL VAN DEN DAG TREINWAGEN OP AUTO BANDEN TEGEN HET MENGGEBOD VAN BOTER a BRANDSTICHTING EN UITLOKKING V uurwapen-u>et Economische Raad Tot drie jaar veroordeeld I—- .Schrijf X *n brief!" Viering te Genève Kon zijn sokken niet? aankrijgen I een dat <Tr Eenmaal verlost van de voortdurende mili taire bedreiging, was het lang verhoopte oogen- bllk van den civlelen en socialen opbouw van Ecuador gekomen. Doch met het vallen van Nog heelemaal niet met haar ge- Daar moet je als de drommel bU sa! en Weken rijn voorbijgegaan. Wim is stiller ge worden. HU heeft Lenie niet meer ontmoet. Frans heeft „z’n gezicht” gehouden» Wim noch Lenie zijn meer naar de Villawijk geweest. Oom Henk heeft de ultnoodiglng voer zijn len vooruitgang waarborgen. Om tot dit goede resultaat te komen, begon hl) de scholen aan de rellgleusen toe te vertrouwen, die op ver zoek van den President gaarne van het buiten land kwamen toegestroomd. Onder hen ook de Jezuïeten en hü had het genoegen, zijn voor 10 jaren geleden gedane belofte te kunnen In lossen door met hen het Te Deum te zingen in te Kathedraal. Doch niet alleen de scholen, ook de hospitalen stelde hü onder religieus per soneel. Onder al deze bedrijven door werd een begin gemaakt met den groeten weg van Quito naar Guayaquil. Het valt moderne menachen moeilijk te ge- looven, maar een weg voor wagens en voer tuigen bestond in 1800 nog niet in Ecuador Reizen in de Republiek beteekende groote in spanning en gevaar. Niet alleen was het pas- seeren van het Hooggebergte van de Cordilleras levensgevaarlijk wegens gebrek aan wegen en bruggen, maar ook daarbuiten werd het reizen bij de ropische stortbuien een vaak aangeboden gratis modderballet voor den moeizaam voort- tobbenden reiziger. Toch kostte het Garcia Moreno al zijn welsprekendheid en overtui- glngszln om het machtig werk tot stand te brengen. Men vroeg of hij gek geworden was om de laatste Inkomsten van den staat te ver spillen aan een werk, waartegen geen enkel geldelijk voordeel stond. Iedereen, die op de hoogte is van de ontzag gelijke kosten onzer hedendaagsche autowegen, vaak 1 millloen gulden par KM., aal de be zorgdheid van vele van Ecuador’s burgers be grijpen. Een weg over een hooggebergte ep ver- de die op het postkantoor te Ginneken, als Instrument tot afdreiging hebben dienst gedaan. Niettemin hield de Katholieke afgevaardigde voet bij stuk. Hij zette den Minister als het ware het pistool op de borst door zeer technisch na mens de Commissie van Rapporteurs een amen dement, dat uitzonderingen mogelijk maakte. zoeken. Wie knoeide of misbruik maakte van zijn ambt werd onverbiddelijk ontslagen of te ruggezet In rang. Het Departement van Flnan- vóór zag hij van een nieuw Reglement en een nieuw Bestuur van terzake kundige mannen. Te Quito stelde hü een soort Rekenkamer in ter contróle van de ambtenaren. Eens per jaar moesten dezen voorkomen om rekenschap af te leggen van arbeid en beheer. Wee dengene. op wlen Iets viel aan te merken. Hjj werd on- mlddellijk gevonnist, beboet ofwel ontslagen en persoonlijk zag hij de dossiers na. Om de schuldboeken der Republiek weder in goeden staat te brengen en echte van gefingeerde schuldbekentenissen te schiften, zat hij dagen en weken over de boeken gebogen. De beurs zwendelaars en smokkelaars genoten ook van zijn welverdiende belangstelling. Om zelf een goed voorbeeld te geven van onbaatzuchtigheid schonk hjj den staat de helft van zijn inkomen terug en besteedde de rest aan goede werken Dit nobele exempel wekte de woede en wraak zucht zijner veelvuldige slachtoffers. Men vond zijn jacht op schurken wel wat al te ijverig en zijn rechtvaardigheid niet te verdragen. De hervorming van het leger elschte spoed De Republiek ging ten gronde aan het Mili tarisme. De vorige Presidenten waren alleen door machtsmisbruik aan het Bewind kunnen blijven, vandaar dat het groote aantal mili tairen en oud-mllltalren een aparte kaste vormden In Ecuador, gewend om In het pu blieke leven gehoorzaamd en niet tegengespro ken te worden. Stilte, waarin de muziek duidelijk dooetHnkt tot de keuken. ,,Och Lenie, doe me ‘n plezier en wees voor met een sprekenden Dit despotisme te breken was Garcia More no’s eerste doet HU gaf strenge reglementen uit tegen de onzedelUkheld, roof en afpersing en sloot alle weerspannlgen zonder aanzien des persoons In het cachot op. De toch reeds vUandlge stem ming groeide tot verzet; het broeide en gistte, doch Garcia Moreno zag en hoorde alles en onverbiddelUk werden de schuldigen gestraft. Te Quito woonde oa. generaal Ayarza. een veteraan uit de onafhankelUkheldsoorlogen Trotsch op zün titel en gewend aan oproeren en muiterijen, verzamelde hü een groep ontevre denen om zich heen, om een aanslag te ple gen op de Regeerlng Goed geïnformeerd als Garcia Moreno was, liet hü hem aanstonds bü zUn kraag nemen en evenals een gewoon sol daat, een pak stokslagen toedienen. Razend vloog Ayarza op, ultroepdene: „Fusilleer me. zóó behandelt men geen generaal, veteraan uit den OnafhankelUkheldsstrUd." Maar Garcia Moreno antwoordde Uskoud: Je bent me nog geen schot krult waard”. Onder zUn Uzeren vuist begrepen het leger en de militairen, dat het oude spel gedaan en het raadzaam was, zich niet langer tegen tucht en orde te verzetten. Nu de drie noodzakelijke voorwaarden aan wezig waren: betrouwbare beambten, een be groeting In evenwicht en een gedisciplineerd leger om den Inwendlgen vrede te bewaren begon Garcia Moreno aanstonds die maatre gelen te nemen, die een waarachtig ChrtstelUke beschaving zouden kunnen grondvesten en al dus dan materieelen, InteUectueelen en moree- te gaan verdedigen. Waarna de. bewindsman een doosje met de bewuste apparaten liet aan rukken en zoo vervaarlijk met zulk een, zU het ongeladen „wapen” ging demons treeren, dat de voorzitter, tot wlen nu eenmaal ieder In de Kamer den plicht heeft, zich te richten, droog jes opmerkte: ..Zoudt U zich in dit geval maar niet liever tot Uzelf richten?” Eind van het lied was een compromis. De Commissie van Rapporteurs trok haar amen dement in en de Minister wijzigde het betref fend artikel In dier voege, dat thans bjj Alge- meenen Maatregel van Bestuur nader wordt is Inderdaad beter, dat de techniek meer onder - wet zullen vallen. Een wijs besluit. Want het Is Inderdaad beter, da de echnlek meer onder legde administratie tevoren nadere regelen stelt dan dat later de rechter allerlei grensgevallen moet gaan uitmaken. Zonder hoofdelijke «temming ging het ont werp erdoor, al lieten de communisten aan- teekenen, dat zjj tegen waren. De regeling, al dus woordvoerder De Visser, kwam neer op ontwapening van bet proletariaat en bewape ning der bourgeoisie. De heeren bleven dus con sequent. Want reeds In 1880 sprak Domela Nieuwenhuls In dien trant. De wijziging van de Vuurwapenwet 1919 be oogt op de eerste plaats aan het begrip vuur wapen meerdere uitbreiding te geven, zoodat b.v. ook alarmpistolen onder de wet zullen val len, en ten tweede de sanctie op het onbevoegd voorhanden hebben van vuurwapenen uit te breiden. De bepaling, die het bezit van bepaalde genoemde vuurwapenen eerst dAn strafbaar stelde, zoo niet aan een bevel tot inlevering gevolg gegeven werd, wordt daartoe thans uit de wet gelicht. De bezwaren van de heeren Tilanus, Schaep man en van Voorst tot Voorst, dat de onorde- lUke elementen door deze verscherping der wet een voorsprong krijgen op de ordelievende bur- gerae die ter hunner beveiliging gaarne over een wapen beschikken en daartoe vaak geen kans krijgen, omdat de vergunning hun geweigerd wordt, bleek de Minister niet te deelen. Immers, bet principe van de wet, het stelsel wordt niet gewijzigd. En voorts vroeg Mr. Donner aan Baron v. Voorst of bet weigeren van bet con sent misschien niet een gevolg kan zUn van het feit, dat ten plattelande bijna steeds ver gunning voor een jachtgeweer wordt aange vraagd en de tmlgemeester daaruit tot de aan wezigheid van Andere neigingen dan die tot Mlf-dcfense besluit. Dat de alarmpistolen onder de wet gebracht worden, bad vooral majoor Schaepman ver droten. De Minister heeft dezen maatregel ge motiveerd door erop te wijzen, dat op de eerste plaats deze apparaten gemakkelUk tot een wer kelijk wapen zün om te vormen iets, wat da beer Schaepman voor de meeste typen ont kent, omdat zij van te zwak metaal zijn ver vaardigd en in hun nieuwen staat slechts ge vaar voor den hanteerder zouden opleveren en verder dat de alarmpistolen reeds bü ver schillende gelegenheden, o.a. den bankoverval in de Veerlaan te Rotterdam en den roofoverval UVIlVUIUaat UICV IWtUO imu vw*»w-—--- genomen, benoemde Garcia Moreno een ge vaardigde om hierover te onderhandelen. Woensdagmorgen arriveerde In ons land de be kende Michellne-auto op rails. Op het station te Roosendaal, bet eerste Nederlandsche station waar de wagen aankwam, bevonden zich zeer veel belangstellenden. Om ruim tien uur kwam de wagen met een kalme vaart en volkomen ge- ruischloos bet station binnengereden en stopte op de middelste UJn tusschen bet eerste en tweede perron. noemlng aan te nemen, de macht van den President reikte niet ver genoeg en was door de Algemeene Vergadering veel te veel Inge- belang In de scheepvaart, dan weer in den landbouw, een derde maal in de industrie aan den dag treden. En dAArachter te komen, dAArover de Regeerlng onafhankelijk en ob jectief voor te lichten, is bet doel van bet ont worpen adviessysteem. Al Is Minister Verschuur niet zoo naïef, thans opeens een ommekeer en een opbloel allerwegen te verwachten, hü beeft redelUk goede ver wachtingen, dat het nieuwe stelsel betere re sultaten zal afwerpen dan de oude methode, waarbij meer opportunistisch, meer te hooi en te gras advies werd gezocht. BU de behandeling der artikelen en amen dementen komen we natuurlUk nog nader op allerlei détallzaken terug. Den Haag, 4 Mei 1932. Voordat heden Minister Donner zijn wijzi ging van de Vuurwapenwet 1919 verdedigen kon. moest allereerst een opvolger voor wijlen den heer van Vuuren in de Gemengde Commissie voor de Stenographic gekozen worden, voor welke functie de leider der Katholieke fractie, prof. Aalberse, werd uitverkoren. En voorts diende een wijziging van de Postspaarbank vooraf te gaan, die twee ministers, Jhr. de Geer en Mr. Reymer, achter de tafel riep, doch slechts van één afgevaardigde, den antl- revolutlonnalr Mr. de Wilde, een korte en vrij ondergeschikte opmerking ontlokte. Zonder hoofdelijke stemming werd deze wijziging aan vaard. ZU komt in hoofdzaak hierop neer, dat van de RUkspostspaarbank een zelfstandige rechtspersoon gemaakt wordt. Deze metamor phose is noodlg, omdat de Nederlandsche Bank krachtens haar octrooi geen Staatsfondsen in beleenlng mag aannemen van den Staat zelf. En aangezien in de toekomst waarschijnlijk de talrijkemillioenen, thans in verband met de crisis bU de RUkspostspaarbank belegd, bü ver andering van de conjunctuur weer zullen wor den opgevraagd, was het wenschelijk, deze be lemmering voor de beleenlng van Staatsfond sen door de RUkspostspaarbank weg te nemen en door middel van eigen rechtspersoonlijkheid aan dit instituut grooter liquiditeit te ver schaffen. Allereerst werden eenlge douane-formaliteiten vervuld, waarna de vertegenwoordigers der Ml- chelln-fabrieken namens de directie der Neder landsche Spoorwegen door ir. Kater begroet werden. De wagen maakt den Indruk van een gewone autobus, zoowel in ulterlUken vorm als wat de inrichting betreft. HU loopt op met lucht ge vulde banden met een spanning van zes atmos- pheer. De motor wordt met gewone benzine ge dreven. De wagen heeft In totaal een gewicht van 4800 K.G. en kan een snelheid behalen van 150 KM. per uur. Verschillende remproeven, die op het statlonsemplaoement werdengenomen verliepen schitterend. Om 104*0 vertrok de wagen in\de richting Breda, over Tilburg en Den Bosch naar Utrecht Woensdagmiddag tegen half twee is op het Centraal Station te Utrecht de autotrein op luchtbanden, de Mlchellne. aangekomen. Hon derden nieuwsgierigen hadden zich op het per ron verzameld en daarbU voegden zich nog de reizigers, die tusschen de aansluitingen in eenigen tUd hadden. Het oponthoud heeft nog geen minuut geduurd. Onder de aanwezigen bevond zich een aan tal spoorwegautoriteiten, t.w. de Chef van het Centraal Station te Utrecht, eenlge Inspecteurs en Ingenieurs. De snelle start van het voertuig doet denken aan electriache treinen. De Mlche llne Is daarna naar de werkplaatsen van de spoorwegen in Utrecht gereden, waar het voer tuig blUft tot de volgende week. Dan zullen er eenlge demonstraties worden gegeven. zUn laagste hoogte toch nog altijd 4000 M. boven den zeespiegel, over een afstand van 250 A 300 KM., moet het Ecuador van die da gen met zUn uitgeplunderde en afgeperste be volking een offer geleken hebben, gelijkstaande aan een complete flpancltele ruïne. Maar Gar da Moreno gaf geen krimp en zette door, on danks den tegenstand van vele kortzichtige menschen, wel begrUpende, dat deze levens ader voor een land, dat geheel verloren lag usschen de bergen, een dwingende noodzake lijkheid was niet alleen, maar ook een bron van veel welvaart voor de toekomst. Verder introduceerde hü de Australische Eucallptus, welke verrassende resultaten op- leverde. Geheel verdorde landstreken werden hierdoor In onmetelüke en weelderige bosseben omgetooverd en de droge provincie Chimboraro (waarin den gelUknamigen bergreus. 6300 M. veranderde zelfs door den Eucallptus geheel van klimaat. De tweede helft van den middag heeft de Kamer benut, om de Algemeene Beschouwingen over het ontwerp tot instelling van een Econo mischen Raad af te werken. Er was een zevental sprekers, de heeren van Braambeek, van Voorst tot Voorst, Kortenhorst, Knottenbelt, Slote nmaker de Bruine en Minister Verschuur, met nadruk door den voorzitter van Schalk bU zjjn nieuwen titel „Minister van Eco nomische Zaken en Arbeid” tot antwoorden opgeroepen, heeft in een bondige en vaak gees tige rede zUne gedachten over het ter tafel lig gend ontwerp, de vervulling van een door de Kamer lang gekoesterden wensch, ontvouwd. Van bereidwilligheid tot gemeen overleg gaf de bewindsman daarbU reeds blijk. Tegenover de vrU algemeene critlek op het losse verband en het gebrek aan éénheid In het ontworpen „zonnestelsel”. waarin de Economische Raad het centrale lichaam is en de vaste commissies, de bUzondere commissies en de erkende advies colleges (Middenstandszaad en NUverheldsraad) de .planeten” zün vergelüklng van den heer Kuiper bleek hü niet ongenegen, een tege moetkomende houding aan te nemen tegenover de amendeihenten van Braambeek en Slotenma ker. die hier de banden dichter aansnoeren. Vanzelf worden dan, doordat de heer van Braambeek In ieder geval de commissies hare adviezen via de centrale van den Eco nomischen Raad aan do Ministers wil doen uitbrengen, deze nevenlichamen minder zelfstandig en vervalt ook het grondwettehjk bezwaar, dat in de thans ontworpen regeling deze commissies immers óók vaste advies colleges niet bU de wet worden Ingesteld. Een meer organische samenstelling met ver tegenwoordiging van werkgevers- en arbelders- zUde, door den heer Kuiper even op het tapUt gebracht, lükt Minister Verschuur hier minder aangewezen dan in den Hoogen Raad van Ar beid, waar de sociale vraagstukken aan de orde zUn. Terecht heeft Dr. Kortenhorst in dit i band ook gewezen op de desillusies niet Commissie van de Economische Politiek, dusdanig was samengesteld. Dat de landbouw in het gekozen systeem meer op den voorgrond sou komen verwach ting. gekoesterd door baron van Voorst is natuurlUk niet de bedoeling geweest. De opeet is juist, alle groepen van economische belangen zoo zorgvuldig mogelUk aan elkaar te toetsen en tegen elkander af te wegen. Het nationaal belang staat voorop. Nu eens zal dit nationaal zilveren feest mondeling gebracht en er niet vergeten bU te voegen, dat geen jongeman van meer dan twintig wordt toegelaten, zonder dame. Wim heeft met ernstig gezicht beloofd zUn best te zullen doen....?.... De weken gaan haar geregelden gang. De avond van bet zilveren feest is elndelUk aan gebroken. jn het huis van de Villawijk heerscht een vraolüke drukte. De meeste gasten zün al bin nen, staan hier en daar in groepjes te keuvelen. Oom Henk loopt met een glimmend gezicht van den een naar den ander, en Is in zUn beste hu meur. De ..zilveren" tante is als altUd druk bezig hier en daar voor alles en nog wat te zorgen. Frans en Marie tellen stoelen, schuiven bU, verplaatsen naamkaartjes.... „Waar blüft Wim, Frans?” „Z’n dame balen, vader," Is bet prompts antwoord. „Zullen we maar gaan ritten?" Twee stoelen blUven onbezet.... Even later onder den welkomstgroet van oom komt Wim binnen.... alleen. „Wel verduiveld, deugniet 1” onderbreekt ds bruidegom zün speech: „Toch durft ie X wa gen...." „Oom, Ik heb u vanmorgen al ge» nog *n laatste poging zou doen, maar ook deze is mislukt-...” Onder een daverend hoera voor ..den verstokten vrijgezel” warden hem twee stoelen aangewezen. Frans rit tegen over hem, en lacht maar.... lacht.... De stemming wordt bü het verstrijken van de uren al vroolljker. Wim vermaakt zich best kort. ,De autoriteit ontwapenen”, zelde hU.^Jafcién, dat alleen maar tekorten aanwees, hetzelfde als de complete anarchie bevorderen.” ZUne vrienden wisten echter, met egn beroep op zUn verleden en zUn liefde voor Ecuador hem tot aanneming te bewegen, hem hun steun toezeggende in het Congres. Verschillende van zUn voorstellen werden dan ook zonder moeite aangenomen, waaronder de verandering van de vlag van 1845, die door Urvina, Robles en Franco was bezoedeld, de instelling van den feestdag voor het Leger van O. L. Vrouw op 24 Sept, en een Concordaat met den H. Stoel; de reorganisatie van Leger en civlelen dienst, onderwUa en publieke wer ken en tot slot den aanleg van een groote heirbaan van Quito over de Cordilleras naar Guayaquil. Na het reces der Kamers ging Garcia Mo reno direct aan den arbeid. Geschitterd had hU met pen en degen, thans nu hü de teugels van het bewind definitief in handen bad ge kregen, zou hU schitteren als staatsman Evenals zün eerste gestie in het leger was ook thans zUn eerste zorg zich te omringen van betrouwbare mannen. Vele posten waren onder vorige machthebbers vergeven bü wüze van beloomng, als middel om zich te kunnen verrUken ten koste van anderen. Kennis deed niets ter zake. Nu, Garcia Moreno was het best toevertrouwd een razzia te houden onder dit gespuis. Met groote oplettendheid en recht vaardigheid leidde bü persoonlük deze onder leen, en toch wou ik je graag *ns alleen spre ken. *k Zag in de Vinkenlaan, dat je naar huls ging, en toen ben *k achterom geloopen, om je te ontmoeten.” Het gaat goed, nu hU eenmaal op weg ta... meteen de kogel maar door de kerkt.... „Lenie.... ik zal ronduit zeggen, waarom ik alleen wou spreken Lenie.... ik hou van je en.... lk....l” Daar rit hU-... toch vsstl Een vroolUke, heldere lach klinkt door den vredlgen avond. .Daar zal ik ’ns voor den gek gehouden worden door „den meest bescheiden neef” van Maria.... Je kent me niet eens.... Een paar keer heb je me gezien.... en jé houdt van me.... zoo pardoes!.... De vólgen de week zie Je *n ander.... mooier meisje.... en Lenie Hermans kan aan haar tweede liefdé beginnen. Dat is tegenwoordig gewoon..., maar ik bedank daarvoor.... Ik blUf liever ouderwetsch .Meisjeals je wist, hoe goed ik t meen., ouderwetsch-goed I Stel me een poos op de proef. Ik kan wachten.... als ik maar weet, dat ik met m’n eerlUke bedoeling *n kans heb. Neem *t niet aan, als een verliefde bul van een avond.... T zou me spUten, als je t zoo be greep.... Lenie...." Hemel, hoe nou verder? slamming van onze Prinses. Des avonds vereenlgden de leden zich aan een eenvoudlgen maaltUd in het restaurant „Hungaria” en hadden zich daarbU verschei dene leden der Nederlandsche delegatie gevoegd. Aanwezig waren o.a. prof. Rutgers, prof. Mo resco en mevrouw. Generaal Van Tuinen en mevrouw, Vice-Admiraal Surie, de heeren Gauw, Van Ginkel en Ruechlln en de consul Van Notten. De president der vereenlglng, de heer Denis Mesrltz, stelde een dronk in op de gezondheid der Prinses, de consul te Genève, de heer J. C. van Notten, dronk in een zeer toegejuichte rede op het KonlnklUk Huls. Tenslotte tankte prof. Rutgers de Nederlandsche Vereenlglng voor het arrangeeren van dit gezellige feestje. Er werd een telegram van gelukwenschen ge zonden aan Hare KonlnklUke Hoogheid. één keer m’n dame, nu.voor de polonaiseL." „Voor één keer?....** i „Wim...." Meteen trekt hU haar mee naar binnen, zich aan achter de vroolUke ril Oom die met tante, handen hoog vast, een poortje maakt voor de door-krulpende paren, laat verbaasd los om naar de laatste twee gasten te zien. „Wel verduiveld. deugMetl ,Oom, Ik wou dat ulmaar eerder over 1» polonaise was begonnen I” Frans lacht maar, lacht.... Frans halen.’ Marie komt en de paren stellen zich op. Frans: „Och Wim, er staan nog wat flewehen wUn In de keuken. Wil je die even krijgen? Je kan toch niet meedoen....” Wim naar de keuken, de wijs fluitend van de polonaise. „Als Ik ze maar vinden kan,” mom pelde hU bU het binnengaan. „Wie is....” „Lenie.... goeden avond....” .Dag Wim!?...." Verwondering. „Hoe kom je hier?” „Frans kwam vanmiddag vragen, of ik van- De Vierde Kamer van de Amsterdamsche rechtbank heeft uitspraak gedaan in de straf zaak tegen een vroegeren postbode en bloem bollenhandelaar te Uithoorn, die terecht stond wegens brandstichting en uitlokking van brand stichting. Een café, gelegen aan de z.gn. „VuurlUn” te De Kwakel, gemeente Uithoorn, dat aan ver dachte toebehoorde, brandde in den nacht van 5 op 6 Juni af. Verdachte was brandstichting ten laste ge legd, gepleegd In Juli 1928. Toen ontstond brand in het schuurtje bU het café, doch het vuur werd gebluscht. Ten tweede was hem po ging tot uitlokking van brandstichting in het café ten laste gelegd; deze poging had geen succes gehad, daar de caféhoudster niet op de voorstellen van verd. was ingegaan. Ten derde was verd. ten laste gelegd, dat hij zelf In den nacht van 5 op 6 Juni brand had gesticht in genoemd café. Ten slotte zou hU zijn vroegeren compagnon in den bloembollenhandel en diens vrouw hebben ultgelokt. brand te stichten in hun huls aan den AmsteldUk te Uithoorn. Het echtpaar was op zUn voorstellen Ingegaan en de vrouw had brand gesticht. Het vuur kon spoe dig worden gebluscht. De man en de vrouw wer den veroordeeld wegens brandstichting. Verdachte bleef gedurende de behandeling van de zaak voor de rechtbank die drie da gen in beslag nam ontkennen, brand te heb ben gesticht ot te hebben uitgelokt. De Officier van Justitie elschte wegens brand stichting, poging tot uitlokking van brand stichting en uitlokking van brandstichting een gevangenisstraf van vier jaar met aftrek van de voorlooplge hechtenis. De rechtbank, heden vonnis wUzend, sprak verd. vrU van het hem ten laste ge legde in sub 1: de brandstichting in het schuurt je. Dè rechtbank achtte de brandstich ting in het café, poging tot uitlokking van brandstichting en de uitlokking tot brandstich ting in het woonhuis van zUn compagnon wet tig en overtuigend bewezen. De rechtbank overwoog, dat de door verd. begane feiten hoogst ernstig waren; In het bU- zonder ook de lichtvaardigheid waarmede hu tot brandstichting aanzet en zelf tot brand stichting overgaat bewijst, hoe verd. een maat- schappelUk gevaarlUk man is en een straps straf gerechtvaardigd is. Wegens brandstichting, uitlokking tot brand stichting en poging tot uitlokking, werd ver dachte veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie jaren. gewilds dat Lenie op den anderen stoel had ge zeten. .Dansen! Och Wim, even een wal.... Je hebt tóch geen dame,” Zégt Frans guitig. „Vooruit dan, omdat je *t zoo mooi vraagt, plaaggeest.” „Ohne dichsou je nog altUd *ns geven, niet? Of is dat geen wals?” Wim laat zUn stemming niet bederven «n speelt tot ze niet meer kunnen. „Nou aanstonds ’n polonaise, Wim!” hUgt oom. die met de bruid niet voor de jongelui heeft ondergedaan. dat gaan? Dan kun nen we allemaal meedoen!" .Marie kan *n polonaise spelen, vader,” zegt .ze is In de keuken, ik zal <Tr even te zetten en broodjes te smeren en zoo.... Marie is toch alleen zel-d-le, en dat zou *n verrassing voor d*r zUn...." „Kom je heelemaal niet binnen?" ,J<ee.... dat durf Ik niet... .Mag ik hier even blUven... te?” „Wacht je dame dan niet?” „Ik ben alleen.” ,Mleen?” den boom waren alle stronken en wortels nog niet uit den grond. Urvina, Robles en Franco hadden leger en magistratuur ruim voorzien van hunnf creaturen en deze deden in het geheim alles om de Voorlooplge Regeerlng te gen te werken en onmogelUk te maken. Vooral op Garcia Moreno, de oorzaak van hun dé- bAcle was men fel gebeten. Uit was het met de plunderingen en afpersingen der bevolking en in hun razemU zou hU reeds in Guayaquil gevallen zUn als slachtoffer van een complot, ware hU niet plotseling naar Quito opgeroepen 10 Januari 1861 werd te Quito de Nationale Vergadering geopend. Het Voorlooplg Bewind werd bedankt voor zUn schitterend werk. Ger eis Moreno werd tot President gekozen, welke verkiezing na de invoering van algemeen kies recht met verpletterende meerderheid beves tigd werd. AanvenkalUk weigerde hU de be- jaren! Tante.... Frans.... Ja, je meisje ook ....ZUn wangen branden. Er valt een wreede u- tusschen beiden. Wim tenslotte: „Geef me tenminste ’n hand Lente, dat je aan m’n eerlUkheid wilt gelooven.” Kort, stevig pakt hu de weifelende hand en na een hopeloos „dag Lenie” ontsnapt hU haastig door het donkere laantje, naar huls. dat je. komen. niet voorbijgaan. I Ze gaat naar huis, natuurlUk. Loop JU hier achterom den Singel af, hard!.... dan ontmoet je d*r in het laantje.... hoe heet X.... eh.... waar de dokter woont, je weet wel. Vooruit nou, loopen Het gaat vanzelf.... je begint maar!” Frans duwt Wim op gang, die X werktuigelUk op een drafje zet.... Twee oude mannekee draaien zich op hun wandelstok om. om den .haastigen klant” verwonderd na te kUken. Allerlei vragen rijzen in den verwarden kop van den hollenden Wim: „Wat zal ze denken.... wat moet Ik zeggen.... sou ik maar teruggaan.... sou Frans niet staan schateren in de Vinkenlaan?" Nadat VTUdag in Den Haag een dergelUke vergadering was gehouden, hadden de Neder- landsche Margarinehandel en de Nederlandsche Bond voor den Margarinehandel Dinsdagavond een bUeenkomst belegd in Krasnapolsky om te protesteeren tegen het menggebod van room boter en margarine. In de bUeenkomst, welke onder leiding stond varf den heer B. Israel, secretaris van den Ne- derlandschen Margarine Detailhandel, werd het woord gevoerd door den heer H. C. Brinkers, die het laakte, dat bU het voorbereiden van deze zaak geen rekening is gehouden met de belangen van melangeurs en detaillisten. Door roomboter met margarine te meng de margarine haar goeden naam kwUtral zal het melangeverbruik sterk afnemen. 8pr. verzette zich ook tegen het Invoeren van merken, welker werking precies dezelfde zUn zal als die van banderolles en waardoor de hande laren geen contróle meer zullen kunnen uit oefenen op hetgeen zU verkoopen. Voorts pleitte spr. ervoor het mengpercenta- ge lager te stellen en de uitvoering van het menggebod op te dragen aan de Crisis Zuivel Centrale. Wim Verstraelen kwam zelden bU zUn oom uit de Villa-wUk, hoewel diens zoon Frans zün boezemsvriend was, van den dag af, dat ze i belden voor het eerst naar school waren ge- gegaan. Sindsdien waren ze als broer naast el kaar opgegroeld, hadden ze de helft van hun jaren samen doorgebracht. Frans was meer bU Wim thuis, dan bU zUn eigen moeder. Wim ging echter zelden met Frans mee naar huls. De oorzaak daarvan was oom Henk zelf, die steeds een groote stilte beval in zUn mooie wo ning. De jongens voelden zich veel vrUer bU den vroolUken vader van Wim, voor wlen de stilte een zeldzaam iets was geworden, omdat hU veel kinderen had. Wim en Frans waren nu twee-en-drieëntwin tig, en altUd was het zoo gebleven. De laatste weken echter was er verandering gekomen. Op den avond van oom Henk’s verjaardag bracht Wim een van zUn weinige bezoeken. Toch werd „de zeldzame gast” met ronde hartelUkheid ontvangen. Het was er echt gezellig. Het licht van de schemerlanmp spreidde een zachten schUn over de feestelijke tafel, speelde vonkend in de kristallen glaasjes van tsmte’s - best ser vies, kleurde de gezichten met een rose teint. „Oom.... hartelUk gefeliciteerd hoor, nog vele natuurlUk.... en dan m’n lieve nicht Marie, gef De hand van Maria nog in de zUne, kUkt Wim verder.... in een paar blauwe oogen van .^Juffrouw....” „Hoer die!»., juffrouw!" lacht Maria. „Ik kan best merken, dat je hier niet te dlkwUls komt. Dat is Lenie Hermans, jongen!.... een vriendin van me. Leniedeze jongeman is de meest bescheiden neef uit de familie: Wim Verstraelen I” Wim drukt zacht de hand van het meisje, mompelt iets als een schietgebed. Marie lacht ondeugend, terwUl ze een stoel bUschuift naart Frans. „Lenie Hermans.... van den Valken weg mis schien.... wel ’ns meer gezien toch...., wat heeft dat kind mooie oogen!....” „Toe Wim, steek *ns op. Een glaasje wUn?” „Graag....” Na dien avond waren die bezoeken veevul- dlger geworden.... Wim bleef lang zitten als Lenie er was. Spoedig wist hU maar al te goed, dat er twee blauwe oogen waren, die een groote wanorde in zijn kalm gedachtenleven veroorzaakten. De Grondwet van Ecuador erkende de Ka tholieke godsdienst als de eenlge en de ware, doch de praktUk hiervan was ver te De kerk was tot slavin van den Staat verlaaga en daar de liberalen langen tUd het beft» handen hadden, laat zich denken, welke god- delooze en revolutionaire denkbeelden oen Staat beheerschten. Daar het Congree een Concordaat met Rome had voorgestold en aan genomen, benoemde Garcia Moreno een ar- (Wordt vervolgd! ,^eg.... Frans”.... Het was een zachten lente-avond, die de belde vrienden tot een flinke wandeling had uitge- noodlgd. „Zeg Frans.... ik wou je iets vragen maar je moet er niet mee lachen.” Frans ziet Wim leuk in de ernstige oogen en plaagt op vaderlUken toon: „Wat kan het zUn, dat je jeugdig hart bezwaart, m’n zoon?” „Nee Frans, doe me 'n plezier.... X is ernst!” „Nou kom op.... wat is er dan?" ,Dle Lenie Hermans....?” „Aha!.... zoo-zoo!.... je hart gestolen? Kan geen kwaad jongen. En dan zoon lieve die vegge Heb je al een ander hart terugge vraagd?, sproken? wezen! Hartzeer is ’n gevaarlUke ziekte.... dikwijls den dood tengevolge....! Nou weer ernstig Wim. Heb Je werkelUk plannenmet de anderó’jongelui. M had hU dolgraag of.... zou bet een.... verstandsverduistering zUn, van voorbUgaanden aard?” lacht hU toch weer. ,J3chei nou *nS uit met dien onzin. Ik meen het zoo ernstig als hét kan....! Ik ben dol op dat meisje! Maar -ik weet niet hoe.... hoe ik baar zal zeggen. JU bent verloofd, JU hebt dat allemaal meegemaakt.... geef JU me nou *ne een goeden raad. ,4a.... eh.... ontmoet je baar nooit op den weg?” Den je gek! Stel je voor, dat ik niet de minste kans heb.” „Kom morgen bU ons. Op Woensdagavond is Lenie altUd bU Marie. En ja.dan speel Je op de plano een keer of vier die mop.... hoe heet i« ook weer?”.... eh...x „Ohne dich kann ich nicht leben! Die kent ze....” en dan begrijpt ze bliksemsgoed, dat het niet in orde is met je.... ha-hal .Daten we over iets anders praten,” onder breekt Wim geprikkeld den plagenden lach. ,,’t Spijt me dat ik er over begonnen ben.” „Wim, nou is X werkelUk uit, echt! Kom morgenavond.... ik zal zorgen dat je d’r alleen kan spreken en zeg haar eerlUk en ronduit Ze waren In de Vinkenlaan ge- De Nederlandsche Vereenlglng te Genève heeft niettegenstaande de moellUke tUdsom- standigheden toch Prinses Juliana’s verjaardag niet onopgemerkt willen laten voorbijgaan. Een damescomité bestaande uit de dames Mesrltz, Rozelaar en Kuljlaars, vereenlgde op den 30sten April des ’s middags de kinderen der leden In het clublokaal en werden deze daar onthaald terwUl allerlc’. spelletjes gespeeld werden en de president der Vereenlglng kort geschiedkundig overzicht gaf van de af- ,.Wat is X daar donker.... maar één lantaarn tje.... *k ga nu maar kalm verder, anders gaat ze op de vlucht voor me,” hUgt hU bU zichzelf. „Waarachtig daar komt ze.... Als dit goed afloopt”!.... J DichterbU gekomen houdt bU zUn passen in: ,Dag Lenie....!” HU neemt zün hoed af en veegt met den zakdoek langs zUn dampend voorhoofd. „Lenie.... je moet X me niet kwalUk nemen dat ik je op deze plek en op dezen rijd staande houd, om je iets te vregen. Ik zie je nooit al- Had een half uur nnodig otn op te staan Al vUftig jaar rheumatlek Vüftig jaar verdroeg deze man uit Dordrecht zUn pUnen.... toen ontdekte hU dat hU er In een paar maanden af kon zUn. Uit den brief, dien hü schrUft kunt U zien dat zün rheumatlek zeer ernstig was. „Van mijn He tot mün 60e jaar werd ik steeds door hevige pünen gekweld. Mün werkzaam heden brachten mede, dat ik ’s morgens heel vroeg op moest, maar het gebeurde vaak, dat ik alleen voor het uit komen meer dan een half uur noodlg had. Verder moest ik net als een kind geholpen worden om mün sokken aan te trekken enz. Thans na het gebruik van slechts 3 flesschen Kruschene beveel Ik het uit dank baarheid voor mün genezing, die aan dezelfde kwaal lüdt, ten zeerste aan.” Dordrecht. J. F. U moet de rheumatlek dooden, voordat zü U neervelt. Zorg dat de rheumatlek U niet steeds erger In haar klauwen krUgt, zoodat Uw ge pijnigde gewrichten U ten slotte noodzaken het bed te houden. Zoek de grondoorzaak van Uw rheumatlek, NU. en neem maatregelen die oorzaak te verwüderen. Rheumatlek Is -iet ge volg van een teveel aan urinezuur in het 11- ghaam. Twee bestanddeelen in Kruschen Sal’s -nebben het vermogen urinezuur op te lossen. Ajle bestanddeelen van dit zout helpen de na tuur-deze opgeloste kristallen door de natuur- lüke kanalen te verwüderen. Verder r a er weer andere zouten in Kruschen die gisting van hst voedsel In de ingewanden voorkomen en hou den daarbU niet alleen de vorming van urine zuur tégen, doch ook van andere llchaamsglften die de gezondheid ondermünen. Onthoudt dus dat bet „de kleine, dagelüksche dosis” Kruschen Salts Is die Uw lichaam verre houdt van de ketenen der rheumatlek. Kruschen Balts Is uitsluitend verkrijgbaar bU alle apothekers en drogisten A 040 en 1.60 per flacon. (Adv.) 100 106. Toen Jaap van het feesten ^ilteeruet was. stag ie weer aan het honlngverzamelen. HU had een plank gevonden en die aóó gelegd, dat Ie op Xen wagentje regelrecht den korf binnen kon glUden. Dat ging zóó vlug on aóó leuk, dat Jaap wol twlntle kaar achter mekaar dan korf In en uit wipte. 103. Toen Jaap de koningin zag. werd le weer ernstig- .Jaap’’ begon de koningin, „je hebt heel goed voor alles gezorgd. Df» me een plezier en sluit bet feest. Oa dan aan bet werk. op<it onze vijanden ons niet uitlachen.” Buigend hoorde Jaap %a koningin aan en beloofde haar nog vUJtlger dan anders te sullen werken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 6