VERZAMELEN VAN POSTZEGELS
Na de schoonmaak
DE INBREKER, DIE BANG WAS
RADIO-PROGRAM
VOOR EEN HOND
Kostbaar bezit
LACONIEK
Gabriël
Garcia Moreno
Alle abonné’s de
WOENSDAG 11 MEI
VERHAAL VAN
DEN DAG
Dure exemplaren
*s Wereld» duurste poet zegel
NIEUWE DIEVENVAL
De dubbele Boord
FEUILLETON
Waar zijn millionnairs
te vinden?
Een vierkantig gesneden stuk
papier de waardevolste
zegel ter wereld
Donderdag 12 Mei
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL
L-3
S=s
.ft
lubllek afstond voor
Concerten
Concert.
AVRO.
tdt
12.00
8.00
A'damsch Vrouwen-
Voordrachten enz.
11.00
Cursus Klnder-
Persberichten.
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Grnmofoonplaten.
Op de badplaats staan de deuren
Der hotels weer wagen-wjjd,
Wachtend op royale gasten
Met een reuze-zee aan tijd.
En dé stoelen der terrassen,
Naar de prijzen voor den chic.
Wachten, netjes opgeschilderd.
Op een uitgezocht publiek.
Op een wannen zomerdag In het jaar 1825
deed de goede Mrs. Montagu te Troy In den
staat New-York de wekelijksche wasch. De
wakkere huisvrouw merkte toen op, dat de
boorden van de hemden van haar man veel
vlugger sleten dan de rest. Plotseling kwam
zij daardoor op het Idee afzonderlijke boor
den te maken, die naar believen aan- en
afgedaan konden worden.
Aldus zette zij zich aan het naaien en
maakte dubbele boorden voor haar man;
spoedig opende zij een winkeltje, waar de
buren haar product kochten; de clientèle
breidde zich gestadig uit en na niet al te
langen tijd kwam ook het fortuin binnen.
Om kort te gaan, In 1840 werkten er meer
dere boordenfabrleken in Troy en tegen
woordig is het nog de stad, waar de meeste
boorden gefabriceerd worden.
1000
10.1S
8.05
8.10
8 20
930
9.30
10.05
10.05
1030
1130
2.00
3.00
3.00
4.00
5.00
630
6.45
9.00
12.15
12 20
12.20
230
335
4.20
4 20
4.20
5.00
5.45
7.00
7.20
7.20
730
8.00
Hulzen. Vaz Dlas.
Hilversum, Vaz Dlas.
kziet. zijn er niettegenstaande de
nog genoeg millionnairs.
De
In
bijna
land
ton”, die het weinig opwekkend tafereel van de
„Guayas” hadden aanschouwd en begrepen dat
Garcia Moreno niet van half werk hield, wisten
bij de nadering van de ..Smyrk" niet beter te
doen dan het hazenpad te kiezen. BIJ tientallen
sprongen de schurken overboord om al wadende
het land te bereiken en In de bosschen te ver
dwijnen. Toen de ..Smyrk” gevolgd door de
„Talca” de „Washington” bereikten, waren de
vogels gevlogen. Als bult werd echter de buiten
gewoon interessante cor-espondentie van Urvina
met zijn handlangers te Guayaquil gevonden.
Garcia Moreno moest van een achtervolging van
Urvina en de zijnen afzien daar hij ever te
weinig troepen beschikte en de grens dichtbij
was en de achtervolgers te laat zouden komen.
Intusschen, de ongedachte en onverwachte
overwinning was volkomen. Het wonder van
moed en doortastendheid volbracht.
Vóór den trlumphalen intocht in Guayaquil
werd eerst krijgsraad over de oproerlingen ge
houden. Velen waren gevlucht, velen gesneuveld.
Van de 45 die voor den krijgsraad terecht
stonden werden 17 wegens dwang vrijgesproken,
28 anderen ter dood veroordeeld. Na gebiecht
te hebben werd het vonnis omniddellijk vol»
trokken. De flotllle stoomde naar Guayaquil op
en de jSmyrk” was het eerste vaartuig dat den
havenmond Instoomde. Ben dichte menigte ver
zamelde zich langs de kaden. Wie zou overwon
nen hebben? Was het nog een redelijke vraag?
Hilversum, AVRO,
kleeding.
Hulzen, KRO. Godsd. halfuurtje.
Hulzen, NCRV. Handwerkcursus.
Hilversum, AVRO. Knipcursus.
Huizen. NCRV. Vrouwenhalfuurtje.
Hilversum, AVRO. Ziekenuurtje.
Hulzen. NCRV. Cursus Handenarbeid.
Hilversum. AVRO. Sportpraatje.
Huizen, NCRV. Knipcursus.
Hulzen, NCRV. Causerie.
En de Pier, met Vim gewasschen.
Steekt haar langen neus in zee,
Biedend daar een promenade
Voor een dubbeltje entree.
Nü de zon nog en wat hitte!
Want de zon is hier de spil,
Maar de zonkan men niet poet
sen,
Want zij schijnt slechts als ze wil.'
Als bij ons de groote schoonmaak
Heel het huis heeft frisch gemaakt.
Dan bespeurt men hoe daar buiten
Ook het leven weer ontwaakt.
Want de Mei preekt ons vernieuwing.
Nu beschouwden zelfs hun kennissen en de
meiden hem als een die dorst.
Zijn vrouw vertelde steeds aan leder die het
hooren wilde: „Ja, en t mooiste is nog dat
ik wakker werd toen hü naar beneden ging na
dat hij gerucht geboord had. en, om mij niet
te verontrusten, verzon hij een of ander smoes
je”.
Wie kennis wil nemen van bet nlenwste
op modegebied moet, voor zoover htet Japon-
nen en avondmantels betreft, zijn licht op
steken bij de Parijsche modekoningen; wat
tatoeëering aangaat, kan Australië hem het
best op de hoogte brengen en wil hij wat
van banditisme weten, dan moet hij (ver
momd als arm man) naar Chicago gaan.
De politie aldaar beweert een nieuwe
methode te hebben gevonden om autodieven
te vangen. Daar de onderwereld In haar ge
heel toch niet meer Is te bestrijken, heeft
de H. Hermandad zich toegelegd op het
détail. En de verschillende manieren, die hij
gebruikt om ulteenloopende boevenstreken
te keer te gaan, doen aan als zoovele van
smaak getuigende modes. Thans laat men
autodieven op elegante wijze hun eigen die
ven wagen sluiten. Men zet, hetzij In een
een
prachtige limousine neer. Na eenlgen tijd
loods en gids dienst deed. De „Guayas” en de 1
„Bernardino" met de loodsboot lagen midden
op de reede .terwijl de „Washington” op eenige
Meters van de kust geankerd lag. Nauwelijks 1
hadden de oproerlingen het gevaar ontdekt dat i
hen bedreigde, of een salvo uit al hun stukken
deed de dapperen van de „Talca” niet weinig 1
schrikken. Garcia Moreno hield echter zijn zin-
nen bij elkaar en commandeerde met zijn zware
stem „Niet terug schieten, recht op de „Guayas' i
aanhouden".
Te midden van de kogels van de vijandelijke i
schepen die echter slecht gericht waren en i
weinig schade aanrichten, op schotsafstand ge
komen. kreeg op commando van Garcia Moreno
de „Guayas” de volle laag. Een schot was een
voltreffer midscheeps op de waterlijn, dat ge
weldige verwarring onder de bemanning bracht
Steeds nader kwam de „Talca” en de opzet van i
Garcia Moreno werd duidelijk. Voor men het
verhinderen kon ramde de „Talca” de „Guayas”
ter plaatse van den treffer. Na dezen opdoffer
werd de „Guayas" geënterd en spronges de
soldaten als katten op het dek; het werd een
gruwelijk handgemeen, dat spoedig ten gunste
van Garcia Moreno was beslist. Wat niet ge
sneuveld of over boord gesprongen was, werd
gevangen genomêh. Alles was zóó spoedig in
zijn werk gegaan, dat weldra de „Bernardino”
en de loodsboot hetzelfde lot ondergingen. In
tusschen was de „Smyrk” klein maar dapper op
de „Washington” afgestevend die. volkomen
verrast door de eb, niet kon manoeuvreeren.
Urvina en Robles aan boord van de .Washing
hem laten fusilleeren, dan mocht hij zijn vlag
als lijkkleed meenemen.
Maar hij was nog niet aan het einde van zijn
moeilijkheden. Bij het nazien der machines be
merkte men dat verschillende onderdeden ver
dwenen waren op order van denzelfden kapitein.
Den machinisten werd toen op straffe des doods
bevolen deze oogenblikkelijk weer aan te bren
gen. Ondertusschen werd de boot zoo goed
mogelijk in staat van verdediging gebracht.
Garcia Moreno het 5 groote kanonnen aan boord
brengen. Vriend en vijand beijverden ziel) hem
te helpen. Zijn vrienden uit sympathie, zijn
vijanden om van hem af te komen door dit
allerdwaast avontuur. Inderdaad, hier leek het
wel een weinig op. Het kostte Garcia Moreno
buitengewone hooge sommen om de bemanning
over te halen deze onderneming mede te maken
die op een débacle en ondergang moest uit-
loopen.
HU koos zich 250 soldaten uit van de dapper
sten die zich aanboden en stelde absoluut be
trouwbare officieren aan. Een priester en dok
toren vergezelden de expeditie.
Na een gloeiende toespraak verliet de „Talca”
met de „Smyrk”. een klein stoombootje als ge
zelschap, in den laten namiddag van den 25en
Juni de haven, nagestaard door de menigte die
zich afvroeg wat voor goeds er uit deze dwaas
heid kon komep.
Den volgenden morgen verscheen de „Talca”
en de „Smyrk” voor de reede van Jambeli. Be
halve de 3 met kanonnen bewapende schepen
hadden de piraten nog een klein schip dat als
z -- "i verzekerlngsvoorwaarden tegen f Dflfjfj bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7C(Ï bij een ongeval met f 7C/Ï bjj verUes van een hand f OC bfl verlies van sen f Cfi bijeen breuk van
ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeringen f verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen W.” doodelijken afloop f fcvtz.- een voet at oen oog Isiv." duim of wijsvinger vtz» been of arm
De bevolking was evenwel verre van genist.
Garcia Moreno kon nu wel proclamaties uit
vaardigen. maar hoe zou hü de zeeroovers de
baas worden. Met een proclamatie ging dat
niet.
Precies zoo dacht Garcia Moreno er zelf over.
De komst van de Engelsche stoomboot „Talca”
bracht hem de oplossing. Met deze boot wilde
hij de verraders met hun schepen te lijf die
op de reede van Jambeli geankerd lagen.
Was het hem in het hoofd geslagen??
Toen de „Talca” gemeerd lag begaf Garcia
Moreno zich naar denEngelschen consul met
verzoek hem de „Talca" af te staan, om deze
te bewapenen en daarmede de piraten aan te
vallen. De consul stemde toe onder storting
van een borgtocht. Toen echter Garcia Moreno
in allerijl de boot wilde bewapenen en In ge
reedheid brengen, kwam een nieuwe kink in de
kabel. D econsul meende dat hU de boot alleen
kon afstaan als deze gekocht werd, daar het
schip vrU zeker verloren zou gaan in het ge
vecht. De prijs bedroeg 1.250.000 peseta's. Ook
dit werd bewilligd, maar nu kwam de kapitein
van het schip zelf in verzet. HIJ streek de in
middels geheschen vlag van Ecuador, beval allen
werklieden en soldaten het schip oogenbllkkehjk
te verlaten, zich beroepende op de Engelsche
vlag.
Nu, Garcia Moreno lustte desnoods ook nog
wel een Engelschman en zelde op onvrlende-
lljken toon tot den zoon van Albion, dat hü zijn
mond had te houden. Zoo niet, dan zou bü
13
In den nacht van 31 Mei dreef de boot, schUn-
baar toevallig, langzaam af naar de „Guayas”,
het eenigste oorlogsschip van Ecuador. De com
mandant van dit schip meende dat de „Wash
ington" door een verkeerde manoeuvre in zijn
nabUheid was geraakt, gaf order assistentie te
verleenen, toen plotseling naderbü gekomen de
gewapende bandieten met tientallen op het dek
van „Guayas” oversprongen en de ongewapende,
verraste bemanning overmeesterden. Daarop
zetten de „Washington” en de „Cuayas” koers
naar zee, waar zich nog een derde schip, de
.Bernardino”, bü hen voegde. Den volgenden
dag wist Guayaquil dat deze 3 schepen op 40
KM. afstand op de reede van Jambeli voor
anker lagen ter beschikking van Urvina en
Robles en de stad zouden bombardeeren als
deze zich niet voor Urvina verklaarde. Intus
schen was dan ook in de kazerne de opstand
uitgebroken.
Een speciale koerier bracht deze Jobstijdingen
over aan Garcia Moreno die, herstellende van
eene -dekte, zich in de omgeving van Quito be
vond.
„Bruut, die je bent, iedereen
weet, dat je je vrouw een oor hebt
afgebeten."
„Onzin, ik ben vegetariër.”
van kon overtuigen, dat zijn kostbaarheid
niets zou overkomen, als hij haar eens ter
bezichtiging van het pi
een Londensche expositie.
Tijdens de geheele tentoonstelling werd de
zegel door twee mannen bewaakt. Bovendien
verzekerde mr. Hind de zegel voor een zeer
De gouverneur Dival van Florida was de
zoon van een armen Vlrginiër. een streng
norsch, stil man.
Toen hij een jongen van 15 jaar was. zei
zijn vader op een zekeren avond tusschen
twee halen aan zijn pijp door:
„Tab, haal dat groote blok eens binnen
en leg het op het vuur. Tab ging naar bui
ten en bekeek bet blok eens. Hij wist, dat
het hem niet zou baten, of hij al zei. dat hij
het te zwaar vond, en dat het niet geraden
was zonder het blok op zijn schouders naar
binnen te komen Hij vroeg zijn zusje, dat
voorbij kwam, hem zijn geweer en kruit -te
brengen. Het meisje denkend, dat haar broer
het spoor van een beer gevonden had, of een
roofvogel, bracht hem het verlangde. Tab
liep weg en kwam terecht in Kentucky. Dat
was in 1791. Vijftien jaar later was hij lid
van het Congres en reisde naar Washington,
zijn weg nemend langs zijn vaderhuis, waar
men hem reeds lang dood waande.
Nu was hij sterk genoeg, nam het blok op
zijn schouders, en stapte naar binnen. De
oude man zat nog als steeds onbeweeglijk
naast het vuur.
„Hier is het blok, vader." zei hij.
.Je hebt lang werk gehad,” antwoordde
de oude laconiek. „Leg bet maar op het
vuur en ga naar bed.”
En doordat dit ons bekoort
Gaan wij, door een handje helpen,
Daar ook gaarne mee accoord.
We behoeven niet lang te raden wat er ge
beurde. Beter of niet beter, aanstonds zat hij te
paard, In een razend tempo zakte hü de Cor
dilleras af en reeds 3 dagen na zijn vertrek,
terwijl de oproerlingen meenden dat nu het
bericht wel in Quito zou zijn, was hjj te Guaya
quil. Zonder een oogenbllk te verliezen ging hij
naar de kazerne. De schildwacht die hem aan
riep, stormde hjj voorbij met een „Ik ben je
cheF'. De deur van de groote zaal openrukkend
waar de officieren juist de kansen der revolutie
bespraken, weerklonk zijn gebiedende stentor
stem: „Wat heeft dat hier te beteekenen”.
Een oogenbllk van ijzige stilte. Daar stonden
de officieren als aan den grond genageld, de
blikken gericht op die gebiedende hooge ge
stalte die met bliksemende oogen hen fixeerde.
Geïmponeerd, overdonderd door zijn plotseling
verschijnen, zwaaide in een moment hun ge
heele stemming om! Wat Xi kerel, wat 'n re use-
kerel! „Leve Garda Moreno!” klonk het als uit
één mond. Het pleit was hier tenminste ge
wonnen.
Den volgenden morgen vernam heel Guaya
quil dat Garcia Moreno in hun midden was
door twee proclamaties die op de hoeken der
straten waren aangeplakt. Een die de mobili
satie van het lager beval waarvan de president
het bevel op zich zou nemen (generaal Flores,
de ex-president was inmiddels overleden). Een
andere die de roovers van de „Guayas" tot pi
raten brandmerkte die voor den krijgsraad zou
den gedaagd worden evenals als allen die hun
op een of andere wijze bijstand hadden verleend.
(althans dit verwacht men), verschijnt de
dief, opent één dtr portiers, zet zich achter
het stuur en sluit de deur. Vervolgens slaat
hij de motor aan en deze begint te snorren.
Tot zoover gaat alles prachtig. Dan echter
blijkt het, dat de limousin niet van haar
plaats is te krijgen. De wielen zijn nJ. ge
blokkeerd. „Niets aan te doen," denkt de
dief, „dan ga ik weer weg.” Maar jawel, de
mooie auto is wel van buiten af, maar niet
aan den binnenkant te openen. „Ik«la een
ruit in en verdwijn,” overlegt de bandiet.
Maar de ruiten zijn van onvemiefbaar glas.
De wanhopige pogingen van den gevangen
roover om te ontsnappen, trekken tenslotte
de aandacht van de voorbijgangers, die de
politie gaan waarschuwen (als het tenminste
zelf geen bandieten zijn) en na deze waar
schuwing komt de sterke arm, die den man.
arresteert en die (wanneer tenminste niet
vermomde bandieten de rol der agenten
hebben overgenomen) den betrapten „han-
dlgen jongen” naar de cel brengt. Het is
alleen jammer, dat men dit trucje hopgstens
twee keer kan toepassen, zoodat men zich
afvraagt, of het misschien niet voordeeliger
is om de echte auto’s maar te laten stelen.
635 Langenberg (473).
7 05 Parijs (1725).
8.00 Hulzen, KRO.
8.00 Hilversum. AVRO.
10.00 Hulzen, NCRV.
10.15 Hilversum, AVRO.
10.45 Huizen, NCRV.
11.20 Brussel (508).
11.50 Parijs (1725).
1.50 Langenberg (473).
2.45 Hilversum, AVRO.
3.45 Hilversum. AVRO.
5.50 Brussel (508).
7.25 Rome (441).
11.00 Hulzen, NCRV.
11.30 Hilversum, AVRO.
Toen Bart Kerkhoven den tweeden dag van
zijn huwelijksreis driftig een nieuwen schoen
veter stuk trok, welk feit alleen voor de slechte
kwaliteit des veters kan getuigen, beschouwde
zijn vrouwtje hem als een krachtmensen en
bleef dat steeds In hem zien. Liefde is nu een
maal blind....
Heel hun verder huwelijksleven, dat zeer ge
lukkig was, bleef zü hem eeren als „haar held.”
1 Feit, dat Bart een zielig, stumperig man.
netje was. vermocht niets aan haar gevoelen',
te veranderen.
Tot vervelens toe hadden hun kennissen al
moeten hooren: „Ja. ja, je zou het niet zeggen,
maar Bart is geweldig sterk. Als Je hem Zou
zien als hij driftig was...." hier zweeg zü dan
verder, doch trok een gezicht, of ze zeggen wou:
berg Je dan maar!
Als haar dienstboden Iets verkeerd deden
klonk het strijk en zet: „Kind, stel je nu eens
voor, dat mijnheer zoolets zag, ik beloof je.
dat hij driftig zou worden en dan was je nog
niet gelukkig.”
Zü kon niet weten, dat, toen zjj voor een
maand op reis was. er niets op tijd klaar was en
haar gedienstigen 't beschouwden als een extra
vacantle. De heer des huizes had den eersten
dag schuchter gevraagd of 1 eten nog niet
klaar was, doch toen hij bits ten antwoord
kreeg, dat zü beter bekend waren met de huis
houding dan bü. had hü een verontschuldiging
gestameld en nadien geen woord meer durven
zeggen. Gelukkig maar, dat zijn vrouw dit niet
wist.
Na twintig jaar deed zich echter Iets voor,
dat zelfs oorzaak werd, dat hun kennissen Ban
gingen beschouwen als een held.
Hü had heelemaal geen heldenrol vervuld
doch het feit dat hü alleen was geweest en de
omstandigheden
bezorgde
heid
„Gladde Jaap” was een reus van 'n kerel
met een onguur uiterlljk. die het afkeuren*
waardige ambt van „inbreker" uitoefende.
In tegenstelling met zün afschrikwekkend
uiterlljk was Jaap wat men noemt een lafaard.
Zijn gróótste angst was: honden: èn dit alleen
door het feit, dat hü eens door een klein
hondje In zün been gebeten was. Voordat we
nu het scherm ophalen om u getuige te doen
zün van het drama en tevens blijspel, dat zich
ten huize der Kerkhovens afspeelde, moet Ik u
eerst even meedeelen. dat men daar ook onderdak
verleende aan een grooten hond, die geweldig
te keer kon gaan als er onraad was, doch.
nooit dorst te bijten.
Op een kwaden avond dan. toen alles In huls
reeds in rust verkeerde, stapte gladde Jaap,
na een venster gelHkvloerrch geopend te hebben,
de eetkamer der familie Kerkhoven binnen om
zijn slag te slaan. Toevallig viel zün oog op de
whisky-flesch. Even later gleed de whisky In
Jaap's keelgat en nog leta later gleed Jaap In
een stoel, waar hü In slaap viel.
Bart was nauweilfks in bed. of er schoot hem
iets te binnen dat hü vergeten had op te
schrijven Vlug besloot hü naar zün werkkamer
te gaan, die aan de eetkamer grensde, om zün
fout te herstellen. Op 'n vraag van zün vrouw
wat hü ging doen, draaide hü er wat om heer?,
daar hü niet wou laten blüken. dat hü Iets
vergeten had. Beneden gekomen zag hü licht
onder de deur van de eetkamer schünen en be
sloot dat even uit te draaien. Nauwelüks had
hü de deur geopend, of zün oog ontwaarde
een reuzen gestalte in zün stoel aan tafel zit
tend Van schrik had hü haast een schreeuw
gegeven, als hü nog niet juist bütüds bedacht,
dat dan de inbreker zou ontwaken en hem zeker
te lüf zou gaan. Vlug besloot hü op zün schre
den terug te keeren. de deur van buiten te
sluiten en om een' agent te gaan, liefst als het
Amerika is het land, dat nog altijd de mees
te millionnairs heeft, doch het valt sterk te
betwijfelen of hun bezit wel in de schaduw kan
staan van dat van zekere Indische vorsten, die
over reusachtige schatkamers kunnen be
schikken.
Engeland Is ook niet arm aan millionnairs.
Het aantal dergenen, die zich een post-
zegelverzameling „aanschaffen” en deze bij
voortduring door aankoop of ruil met nieuwe
d.wx. in hun collectie nog niet voorko
mende exemplaren trachten uit te breiden
en te verrijken, neemt van dag tot dag toe.
Een leder heeft In zjjn familie- of kennis
senkring wel iemand, die geen gelegenheid
onbenut laat voorbijgaan, om te informee-
ren, of men misschien In het bezit van
vreemde postzegels en zoo Ja of men
wellicht genegen is, hem of haar deze af te
staan.
Al dan niet tegen een (geldelijke) ver
goeding.
Deze postzegel-verzamelwoede als we
het laatste deel van deze woord-comblnatle
tenminste gebruiken mogen heeft een
dergelijken om vang genomen, dat we een
geregelden postzegelhandel kunnen consta-
teeren en er postzegel-veilingen georgani
seerd worden, waar het, als op een echte
beurs, tamelijk warm toe kan gaan.
Kinderen bewaren angstvallig hun snoep-
centen, om daarmee „snoepies” van vreemde
postzegels te kunnen aankoopen. Daarmede
begint het gewoonlijk. Trouwens, zooals
overal bü, is ook hier het begin niet zoo
moeilijk. Voor de eerste exemplaren behoeft
men gewoonlijk zelfs geen cent uit te kee
ren, maar naarmate de verzameling toe
neemt, het aantal postzegels, dat nog niet
in het album vertegenwoordigd is. inkrimpt,
worden de kosten van aankoop hooger en
kunnen deze zelfs tot kapitaaltjes uitdrijven
De Vorst van Liechtenstein b.v. is in het
bezit van een enveloppe, waarop zich twee
exemplaren van de Mauritius „Post Office”-
postzegels bevinden, welker waarde op min
stens 12.000 Pond Sterling geschat wordt.
De meeste waarde schünt de kleine kar-
münroode 1 centspostzegel van Britsch-
Guyana te hebben en toch is deze zegel
eigenlük maar een klein vies-rood stukje
papier, welks opdruk en schrift slechts nog
met zeer goede oogen te onderscheiden zün.
Destijds was het de gewoonte in Britsch-
Guyana de postzegels te voorzien van de
handteekening van den postdirecteur en
deze handteekening nu maakt het büna on
mogelijk, het beeld te herkennen of het op
schrift te lezen.
Interessant is, dat de meest waardevolle
postzegel van de geheele wereld eigenlük
een beschadigde zegel is. Het is een vierkan
tig gesneden stuk papier, waarvan de hoe
ken door den postdirecteur nog verder afge-
sneden werden. En deze beschadigde post
zegel is niettemin minstens 15.000 Pond
Sterling waard.
Deze merkwaardige postzegel is ongeveer
tien jaar geleden uit de wereldberoemde
verzameling-Ferrari in vreemde handen ge
komen. De verzameling werd nJ. in het Jaar
1922 door den Franschen staat te Parüs ge
veild op rekening vkn de Duitsche herstel
betalingen. Graaf Ferrari, die uit Dultsch-
land afkomstig is, bleef bü het uitbreken
van den oorlog in 1914 te Parijs. Op deze
Wijze legde de Fransche staat beslag op de
verzameling en bracht ze in het jaar 1922
onder den hamer. De postzegel werd toen
aangekocht door den Amerikaanschen land
bezitter, Mr, Arthur Hind uit Utica. Mr. Hind
betaalde 7343 Pond Sterling voor de zegel en
ging, gelukkig met zün schat, naar huis.
Sindsdien liet hü de zegel aan niemand speculatieve overwegingen of uit verzamel- drukke buurt of op een stille plek.
kon twee. Helaas. Juist ontwaakte de onver
wachte gast en stond direct, nog half wagge
lend, op zün beenen. Ik zei u immers al, dat
Jaap een lafaard was, dus begon hü eerst om
zün vrüheld te smeeken, doch toen hij eens goed
zün tegenstander op nam. die ook op zün beenen
stond te waggelen, al was het dan niet van
whisky maar van angst, veranderde hü van
tactiek
„Jou kleine wurm, moet Jü me komen storen
bü mün bezigheden. Ik zal eens naar je toe
komen en je nek omdraaien.”.
.Neen, neen, doe dat alsjeblieft niet, Ik zal
je geld geven, alles wat Ik heb,” smeekte Bart,
„maar doe me toch niets,” en het angstzweet
stond hem op X voorhoofd.
„Voor dezen keer dan,” sprak de reus, .maar
kom dan gauw op met Je centen, als je niet
wilt dat Ik je tot pulver wrüf.”
Hier kwam fortune Bart te hulp. Nauwelüks
had Jaap een paar passen gedaan, of hü gleed
onderuit, kwam met een smak tegen de tafel
aan en rolde lang uit op den grond, na eerst
de whisky met blad en glazen In zün val mee
gesleurd te hebben, die rinkelend op den vloer
aan stukken vielen. Doordat hü niet onzacht
met zün hoofd tegen den tafelpoot sloeg, kwam
hü In het bezit van een schedelverhooglng en
bleef eenigszins versuft liggen. Door al dat ge
raas kwam Barts vrouw naar beneden geloopen.
voorafgegaan door een woedend blaffenden
hond. Nauwelüks had Bart echter bemerkt, dat
zün tegenstander bleef liggen, of hü greep naar
den pook en wilde hiermee gaan lostimmeren
op de gevallen grootheid. Zoover iw het ech
ter niet komen. Een passeerende politieagent,
reeds opmerkzaam geworden door het geopende
raam, stak Juist zün hoofd boven het venster
kozijn en kwam na enkele seconden binnen
gestapt.
..Zoo. zoo. münheer. ik geloof dat u hem
er flink van langs gegeven hebt.” en verge
noegd keek hü naar den bult op X hoofd van
den Inmiddels overeind gekrabbelden Inbreker.
Deze, hopend vermindering van straf te krü-
gen. omdat hü al een aframmeling gehad had,
liet het zoo en sprak bovendien nog jammerend:
„Hü zou me vast doodgeslagen hebben."
.Hou je mond, als je niets gevraagd wordt,"
snauwde de agent **n mompelend liet hü er
op volgen:
„Er zou trouwens niet veel aan Je verloren
zün gegaan". Bart stond met den pook In zün
hand als een veldheer, die den grooten slag ge
wonnen heeft.
„Gladde Jaap”, die inmiddels heelemaal ont
nuchterd was. kreeg plotseling den hond In X
vizier en begon te Jammeren: .Ach, agent, neem
me toch alsjeblieft gauw mee....
Barts vrouw, alsook de agent, dachten niet
anders of hü was bang, dat hü nog een pak
slaag van den heer des huizes zou krügen en
keken dan ook met bewonderende blikken naar
Bart, die van trots moeite deed zün borst onder
zün nachthemd nog meer naar voren te plaat
sen. De agent deed zün plicht en nam den
nachtelüken bezoeker mee. Barts vrouw kuste
haar man en lispelde maar steeds:
.Mün dappere held!"
Bart zelf legde kalm zün wapen neer, gaf
zün vrouw ‘n arm en zoo toog ons tweetal
naar hun kamer, gevolgd door een kwispel-
staartenden hond. Den anderen dag stond alles
uitvoerig In de couranten en was Bart overal
het onderwerp van de gesprekken.
f Af) bü verlies van X»
“anderen vinger
hem gunstig gezind waren,
hem een aureool van heldhaftlg-
10.30 Hilversum. AVRO. Concert.
1130 Daventry (1554). Concert.
1130 Kalundborg (1153). Concert
Palace Hotel.
Hilversum, AVRO. Omroep Kamer
orkest.
Hulzen, KRO. Orkestconcert.
Daventry (1554). Orkest.
Langenberg (473)Concert.
Kalundborg (1153). Omroeporkest
Daventry (1554). BBC-orkest.
Langenberg (473). Middagconcert.
Br u s s e 1 (508)Concert.
Brussel (338L Trto-concert.
Hilversum, AVRO< Omroep Klein
orkest.
Huizen. NCRV. Concert.
Hilversum. AVRO. VioolrecltaL
Daventry (1554). Kamermuziek.
Langenberg (473). Dansmuziek.
Brussel (508). Marla-avond.
Hilversum, AVRO. Concertgebouw -
orkest.
Huizen, NCRV,
koor.
Rome (441). Gevarieerd concert.
Kalundborg (1153). Jazz-muziek.
B r u s s el (3381Concert.
Kalundborg (1153). Orkestconcert.
Hulzen, NCRV. Carillon-bespellng.
Langenberg (473). Kamermuziek.
Daventry (1554). Dansmuziek.
Hilversum, AVRO. Kovacs La Joe.
Daar Is het vooral de hertog van Westminster,
die zich er op mag beroemen niet te weten
hoeveel hü eigenlük bezit.
Avontuurlük is de groei van het vermogen
van den te Parüs wonenden millionnair Simon
J. Patino, die in zün jeugd een kleine geëm
ployeerde In Bolivia was.
Van een in gebreke gebleven schuldenaar
nam hü eens een stuk bergland over, waar hü
niettegenstaande ongelooflüke moeilükheden
een tlnontginnlng vestigde. Tegenwoordig
staat
ongelooflüke
tlnontginnlng vestigde.
Patino aan het hoofd van de grootste
tin winning der wereld. In Parüs heeft hü zich
onlangs een prachtige villa doen bouwen In
den trant van een slot. Zün dochter werd een
half jaar geleden de gale van een Bourbon-
schen prins.
Baron Rotschild, eens om zün rükdommen
wereldbekend is allang niet meer de rijkste
In zün vaderland. Tegenwoordig staan in
Fimkrük de automobielkoningen Louis Re
nault en André Citroën aan de spits. Het al
lerrijkst Is echter in Frankrijk de parfumerie-
fabrikant Coty, die met zün reukwerken een
slordige 50 millloen dollars heeft verdiend, en
wl-.-n tegenwoordig eenige voorname dagbla
den toebehooren.
geldkonlng van Polen is graaf Potocky.
Hongarije heeft vorst Paul Esterhazy
het zestigste gedeelte van het geheele
in eigendom en In Yoego-3Iavië geeft
Arthur Drach met 206 millloen dollar den won
aan.
In Lltauen geldt Richard Tillmann, een ge
ïmmigreerde Duitscher als de rükste man ter
wijl het In Tsjech islowaküe Petsjek en Bata
zün.
Zooals
wereldma!
hoog bedrag. lederen avond, na sluiting der
tentoonstelling, werd ze In de safe van een
der grootste Londensche banken gebracht
en daar tot den volgenden morgen bewaard
Dan werd ze weer onder bewaking afgehaald
en te kijk gesteld tot 's avonds.
De geschiedenis van de postzegel Is niet
minder interessant. Dit postzegelwonder
werd in het Jaar 1856 in de stad George
town gedrukt, op de primitieve drukpers van
den stedelijken aankondiger. Indertijd heb
ben ongeveer vijftien s|uks van deze zegel-
soort bestaan. Hoewel de zegel gelijktijdig
met de veelvuldig voorkomende 4-cents-
zegels gedrukt werd, slaagde men er pas na
tientallen Jaren in, zoo’n zegel te ontdek
ken, een feit, dat met het kleine aantal
de zegel onvergelijkelijk waardevoller
maakte dan haar zusje van vier cent.
De eerste postzegelhandelaar, die de zegel
ter hand kreeg, was Thomas Reidpots uit
Liverpool, die ze verkocht aan een Londen-
schen postzegelverzamelaar tegen den toen
ongelooflijk hoogen prijs van 100 Pond Ster
ling. Thans weet men nog niet, op welke
wijze en tegen welken prijs de zegel verzeild
raakte in de verzameling van graaf Ferrari.
Graaf Ferrari bereisde, in gezelschap van
zijn twee bedienden, de geheele wereld en
kocht overal postzegels. Op deze manier
schafte hij zich de grootste zeldzaamheden
aan en hij heeft zelfs zijn beste vrienden
niet medegedeeld, hoeveel hij voor de Guy-
ana-zegel betaald heeft. Wel wist ieder, dat
de nieuwe eigenaar van de zegel goede zaken
deed, toen de graaf afstand van zijn schat
moest doen.
Ferrari bewaakte deze postzegel, zooals
slechts Indische vorsten hun staatsschatten
en onmetenlijke rijkdommen bewaken kun
nen. De zegel lag in een speciaal tot dit doel
geconstrueerde gepantserde kast, die tegen
brand, diefstal en ongelukken verzekerd
was.
Zooals gezegd, is de postzegel thans on
leesbaar, vervaagd en het opschrift haast
niet meer te herkennen. Haar, waarde wordt
dan ook alleen bepaald door het feit, dat
iedere kenner weet, dat zij het eenige exem
plaar is van een bepaalde postzegelsoort op
de geheelé wereld.
Mr. Arthur Hind heeft talrijke aanbiedin
gen voor de postzegel gekregen, waaronder
vele, die het bedrag van de door de verzeke
ring geschatte waarde verre te boven gingen.
Maar hij wil er geen afstand van doen op
meer zlep. Lang duurde het, eer men er hem woede.
MIk heb bij de menschen altijd van die geheimzinnige wagentjes
gezien, die vanzelf loopen,” dacht Jaap. ..en die fitten met buizen
en draden in elkaar. Ik maak er ook een. Ik beij w\Js genoeg.' en
hij ging op zolder al dên ouden rommel nakijken en begon te
timmeren.
113. Jaap ging het dorp in en buurde den grootsten wagen, die
maar te vinden was. HIJ duwde hem naar het veld en schudde
de sakken honing er in leeg. De wapen liep over. Jaap wist er
geen raad mee en het ergste was nog. dat de wagen niet meer
voor- of achteruit te krijgen was.
