Om den
„vorm”
Doorzitten
PUROL
verzacht en geneest
RADIO-PROGRAM EEN NATTE ZONDAG EN
EEN TUSSGHENTREIN
OOSTERSCH
EERGEVÓEL
Gabriël
Garcia Moreno
DINSDAG 17 MEI
Pinksterdagen
VERHAAL VAN
DEN DAG
Krachtige drijfveer
Tandpijn in den oertijd
>1
FOTO’S
VAN DIEREN
De slimme vader
Bankbiljetten uit leer
Niet prettig
FEUILLETON
FOUTIEVE
POSTZEGELS
Woensdag 18 Mei
Wanneer het moet, worden ook
kostbare levens geofferd
aan den utterly ken
vorm
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN GESCHIEDEN U’T ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL
r
heid, de orde en den vrede. De staat was belast
met wat des staats was, op de eerste ptaats
optreden als verdediger der Kerk tegen oe
boozen om de vrije uitoefening van haar gees
telijke gaven ongehinderd te kunnen volbren
gen en op de tweede plaats opdat de kinderen
der Kerk volop zouden kunnen genieten van
tijdelijke gaven en goederen die de Meester
beloofd had aan hen die eerst zochten het
koninkrijk Gods en Zijne gerechtigheid.
122
t Is 738. De dikke beer tikt tegen het glas-
*te
over
N.CJI.V.,
uit
PS. Krantenbericht;
Ben lastig reiziger
7.20
(441)
t (wat ook heden nog wel
22
hyperzcru-
17
glgemeene
(Wordt vervolgd).
•en
1—
Het was een Pinkster, zoo een mensch
Niet beter kan verlangen.
Want naast de zorgen bleef de jas
Ook aan den kapstok hangen.
De zomer maakte pracht-entree
En trok den mensch naar buiten,
En deze, in zijn overmoed.
Sloeg bijna aan het muiten!
Men leefde op en men genoot;
De vreugde moet wel echt zijn
Daar heel wat tafereeltjes op
De kiekjes vastgelegd tijn!
De Graal.... beleefde zijn succes.
Het Pinksterspel was prachtig,
De aanblik op het Stadion
Subliem, geslaagd en machtig.
O Pinksteren en Pinksterspel,
Wij hadden niet te klagen,
Wat wij beleefden, waren echt
Geslaagde Pinksterdagen!
MARTIN BERDEN.
(Nadruk verboden).
atnf.
5-2»
Plotseling slaakte de Jonge vrouw een kreet.
De oude Koeroema-man was In elkaar
zakt en de boomen van het rijtuigje gli
had
Aan
«50
11.15
1130
11.00
1130
1130
12.00
12.15
12.20
Rome (4411
Hulsen N.C.R.V.
HiiversuM VARA
doch
artikelen,
i fa-
nge-
2790
Igen
-U;
L
kt hij niet alleen katten
b.v. boschhanen, wil-
10.15 Hulzen, Vaz Dlas
10.15 Hilversum, Vaz Dlas
Gramofoonplaten
Voordrachten.
V.A.R.A.. Onze Keuken
Voor de landbou-
Gisteravond werd proces-verbaar opgemaakt
tegen den rentenier K uit H„ die, aan t sta
tion D. wat ruw en onhebbelijk optrad. HU zal
zich wegens handtastelijkheden en beleediging
van beambten te verantwoorden hebben.
1JOO;
d’Or
140;
telm
Zonnebrand en Stukloopen
van Huid on Voeten
tuit
ten",
1, ld.
voye
t 1—
730;
100
-80.
eleln
1-17
Chinh Is het eerste land geweest, dat in
plaats van munten bankpapier uitgaf. Deze
eerste bankbiljetten waren uit leer vervaar
digd en aan het ontstaan is een eigenaar
dige geschiedenis verbonden. Er leefde eens
een keizer U-ti genaamd, die zeer in geld
verlegenheid ^at
eens voorkomt!)
Hij had echter een zeer bekwaam thesau
rier en deze werd aangezocht om middelen
te beramen, teneinde de schatkist van het
Hemelsche Rijk weer wat te vullen. Deze
minister van financiën kwam op een lumi
neus idee. Het was toentertijd usantie, dat
alle prinsen en hoogwaardigheidsbekleders
slechts in tegenwoordigheid van den- „Zoon
des Hemels” (zoo werden de Chineesche kei
zers betiteld) toegelaten konden worden
met een leeren masker voor het gelaat.
De vernuftige schatmeester liet toen een
decreet uitvaardigen, waarbij deze maskers
alleen mochten worden vervaardigd van
wit hertenleder, afkomstig van de keizer
lijke domijnen. Er ontstond groote vraag
naar dit leder, de prijs steeg en het geld
vloeide ruim in des keizers kas. Sedert dien
tijd had het leder In China een zekere
koerswaarde en de eerste banknoten wer
den van dit leer vervaardigd. In enkele af
gelegen gedeelten van China zijn ze zelfs
thans nog In gebruik.
8.00
8.15
1130
12.06
430
4.50
5.30
730 Parijs (1725)
730
10.25
11.15
6.20 Langenberg (473)
7.05 Parijs (1735)
Hilversum V.AJLA.
Hulzen, NCRV.
Parijs <1725)
Hulzen N.C.R.V.
Kalundborg (1155)
Brussel (508)
Hilversum VARA
De laatste vier jaren waren de liberalen er
in geslaagd verschillende concessies op den
H. Stoei te veroveren die den goeden invloed
van het concordaat belemmerden. Garcia
Moreno, die de Kerk absoluut vrij wilde den.
gaf deze concessies prijs, waarvan bl) de H.
Stoel in kennis stelde.
Het nieuwe congres zou uit 30 afgevaardig
den bestaan, 3 voor elke provincie. De leeftijd
van 30 jaar en een zekere welstand was als
norm voorgestreven.
De gang van zaken bracht echter de revo-
lutlonnairen buiten zichzelf en een nieuw op
roer werd te Gugyaqull beproefd, dat echter
door de trouw de militairen absoluut mis
lukte. Meer dan ooit voelde ge bevolking de
noodzakelijkheid van de verkiezing van Garcia
Moreno tot president en men verzocht hem
zijn beslissing te willen herroepen, hetgeen
Feitelijk heeft men zich het eerst met
dier en fotografie beziggehouden in den
Berljjnschen Dierentuin, waar men in de
kooien coulissen had geplaatst. Met behulp
van speciaal voor de gelegenheid uitgeko
zen voer probeerde men foto’s te vervaar
digen van een aantal der kooibewoners,
zooals deze zich zouden bewegen wanneer
ze in vrijheid waren.
Door de grootproductie en den lagen
prijs van foto-toesteilen, die dergelijke in
strumenten voor bijna ieder bereikbaar
maakt, zijn zeer velen in staat dieren in
hun natuurlijke omgeving te nemen. On
danks de vele pogingen die reeds door de
grootste fabrieken van camera's zijn ge
daan, heeft men nog geen apparaten kun
nen vervaardigen, die een speciale ge-
van den afval der naties, de eenige geheel ka
tholieke staat der wereld.
Tot zoover was alles goed gegaan, maar wie
zal nu de nieuwe Rechtsvorm tot werkelijkheid
brengen? vroeg de bevolking zich met zorg
af. Garcia Moreno, de auctor intellectualis was
de aangewezen man. Waarom nu toch het Pre
sidentschap geweigerd? vroeg men. Een be
lofte die de welgezinden opofferde en de re
volutionairen meer wind in de zeilen zou bren
gen kon toch nooit verplichtend zijn. De natie
had hetrecht en de plicht zijn belofte te an-
nuleeren, meende men en alle slechte gevolgen
van de weigering zouden voor zijn rekening
komen. Maar Garcia Moreno had een bard
hoofd. Hoewel hl> de juistheid van deze op- en
aanmerkingen inzag, wilde hjj niet toegeven.
Zijn vrienden lieten het daarbij echter niet
en bestormden hem letterlijk met verwijten. HU
pleegde verraad aan de natie, hfj hielp de re
volutionairen. door zijn valsch eergevoel speel
de hjj geheel in de kaart van de vijanden van
kerk en vaderland en aan deze vUanden die hU
self bestrijdde, ging hij nu het volk overgeven,
dat hem deze weigering nooit zou vergeven.
Den 20en Juli koos liet congres hem dan
ook met op één na algemeene stemmen tot
president. De hernieuwde weigering werd ver
worpen en om aan alles een einde te maken
werd hem medegedeeld dat hij den volgenden
d °P dit blad «qn ingevolge de vernkertngevoorwaarden tegen f bq levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door f 7Cft bq een ongeval met f »q verlies van een baad f 9C bq verlies van sen f Cfl bq een breuk van
■salie uuunnc S ongevallen veraekerd voor een der volgende ultkeerlngen f «J 1/verlies van belde armen, belde beenen ol belde oogsn f OU.- doodelljken afloop l Adv,- een voe» of een oog duim of wijsvinger UV. been of arm
Amateur- en beroepsfotograaf kunnen dus
belden met gelijke middelen werken.
Het fotografeeren van dieren het zij
hier nogmaals vermeld Is zeker geen ge-
makkelijke taak. Wanneer U het eens pro
beert, zult U ervaren hoeveel moeilijkheden
het reeds oplevert om een muach, die in de
zon zit, goed te fotografeeren en hoeveel
geduld ervoor noodig is een hert, dat zich
op een open plek in het boech heeft ge
waagd, goed voor de lens te krijgen.
De meeste fouten worden wel gemaakt
bij het opnenóten van vogels. Velen weten
bijv, niet, dat steeds het beeld zooals het
op de plaat komt aan een minimum op
pervlakte gebonden Is, wijl men het an
ders niet vermag te vergrooten. Zoo mag
men b.v. een kraaienden haan, die onge
veer 30 c.m. groot is, niet kleiner dan
1 cm., dus dertigvoudig verkleind, op de
plaat zetten. Werkt de amateur nu met
een camera met een lichtsterkte van 4J4
en een brandwijdte (Brennwelte) van
15 c.m., dan mag de haan op slechts 4% M.
worden genomen; het gebeurt echter zeer
vaak dgt het dier op dezen afstand de
glanzende lens bemerkt en.... de opname
is mislukt.
Het consigne blijft dus steeds: kalmte en
geduld. Het «heeft immers geen doel er
maar op los te fotografeeren met het eeni
ge resultaat dat men op het gereede posi
tief niets anders kan ontdekken dan eenige
lijnen, die ongeveer den omtrek van den
persoon of het voorwerp In quaestie aan
geven. De bij dit artikel afgedrukte foto
doet U duidelijk zien, dat de fotograaf, die
haar opnam zich zonder eenigen twijfel
geruimen tijd heeft beziggehouden om een
interessante en karakteristieke houding
van den kop op de plaat te krijgen. Het
was hem er niet enkel om te doen een foto
te nemen zonder meer, doch bovendien om
hem, die zich b.v. meer met dieren bezig
houdt. een waardevol document te ver
schaffen.
Aan dit genoegen kan men een meer
duurzaam karakter geven, doordat men vele
der mooie en interessante dierentooneeltjes
op schilderachtige bosch- of duinplekjes op
de gevoelige plaat vastgelegt. Vele erva
ren jagers zullen U kunnen vertellen, dat
een goedgelukte verschalklng met de ca
mera den jager zeker niet minder bevredi
ging geeft dan een goedgeraakt schot met
het jachtgeweer. De amateur-fotograaf
moet op dit gebied nog een groote dosis
handigheid en oefening verkrijgen, voor
dat hjj zoo ver is, d£t
en honden, doch ook
vrouw stapte hijgend uit. Wij keken naar
het bewegenlooze lichaam, geveld door den
ouderdom, de zon en een ongetwijfeld reeds
oude kwaal.
„Hij heeft den „vorm” gered.” zei mijn
Koeroema-man rustig in zijn dialect, „en
daarmee de eer.”
Dat de mensch ook in den oertijd reeds
veel last van zijn kiezen en tanden moet
hebben gehad, ondanks zijn gezonde leef
wijze, hebben onderzoekingen bij opgegra
ven schedels uit den vóór-historischen tijd,
duidelijk bewezen.
Van de negen schedels, die men op het
Donau-ellandje Czepel in Hongarije aan
trof, en uit het steenen tijdperk dateeren,
hadden er zeven met carles aangestoken
tanden.
In Engeland vond de onderzoeker Mum
mer onder 32 schedels uit het bronzen tijd
perk er zeven, onder 56 schedels van de
ijzer-perlode 24, onder 143 uit het Romein-
sche tijdvak 41 en onder 76 uit het Angel
saksische tijdvak 12 met aangetoken tanden
en kiezen.
een scheen Unksch te zijn en allen hadden
de hemdsmouwen naar bulten opgestroopt.
Inplaats van naar binnen, zooals dat bij
smeden de gewoonte is. Deze onjuiste voor
stelling verdween dan ook spoedig van deze
postzegels.
Terzelfdertijd verscheen een postzegel van
Jamaica, dat een volkomen onjuist wapen
droeg; en de uitgave van een postzegel uit
Chili veroorzaakte zelfs een langdurig pro
ces. In de teekenlng bevond zich namelijk
een portret van een bekend lid van de regee-
rlng van Chili, en de beeltenis va* deze
populaire persoon verwekte een algemeen
hoofdschudden. Het portret gaf de uitdruk
king weer van een dronkaard en werd door
den persoon zelf als een zware beleediging
opgevat, zoodat de zegels onmiddellijk wer
den Ingetrokken.
Op het gebied van natuurlijke historie zijn
ook veel onjuistheden voorgekomen. Bloe
men. die geheel verkeerd geteekend zijn en
dieren, die de natuur niet kent, zijn geen
zeldzaamheid. Ongeveer 25 jaar geleden
werd een postzegel van New Foundland uit
gegeven, waarop een rob. die Inplaats van
de bekende vinvormige voeten doodgewone
pooten had.
de zwijrten of herten met goed resultaat zal
kunnen fotografeeren. Heeft men echter
liefde voor dit werk en weet men wat men
van zijn hulpmiddelen mag verwachten,
dan leidt een dergelijke bezigheid vanzelf
tot een grootere vertrouwdheid met de
natuurlijke omgeving die den amateur dan
veel van haar mooie geheimen zal doen ge
bruik van een bloedhond, vooropgesteld na
nieten.
Eenige jaren geleden werd een nieuwe
postzegel versierd met de beeltenis van Co
lumbus met een verrekijker, hoewel de ver
rekijker pas een eeuw na den dood van den
ontdekker werd uitgevonden. Dergelijke ver
gissingen komen meer voor op postzegels, en
zijn van groot belang, daar juist de zegels
met dergelijke fouten de grootste waarde
voor verzamelaars hebben. Een verkeerde
druk, een onjuist getal, die bij ongeluk op
een zegel geraken, kunnen den prijs ver
menigvuldigen. Zoo werd op een veiling voor
'n Zuid-Afrikaansche postzegel van 4 pence,
waarop een kleine drukfout voorkwam,
81 pond geboden. Een ander voorbeeld zijn
eenige Britsch-Indlsche zegels, die voorzien
waren met den verkeerden kop van koningin
Victoria.
Op de eerste zegels van de Duitsche repu
bliek kwamen drie smeden voor, die op een
aambeeld hamerden. Deskundigen wezen
onmiddellijk op het feit, dat de houding
van deze smeden absoluut onmogelijk was.
,Een roode neus te hebben Is toch niet erg
prettig; zoo juist sprak weer iemand mij
midden op straat aan en vroeg of ’k ook
leege flesschen te koop had.”
Vader; „Mijn zoontje krijgt drie stuiver
zakgeld per dag.”
Vriend: „Maar dat is veel te veel voor *n
kind van zes jaar.”
Vader: „Ja, maar we hebben m ontgas.”
Vriend: „Wat heeft dat er mee te maken?"
Vader: „Wel, ik heb hem den gasmeter
laten zien, en gezegd, dat dit zijn spaarpot
was.”
f dfl Ml verlloo van ta
TV»—anderen Vinger
Garcia Moreno zag zich genoodzaakt zich ta
onderwerpen, niet wijl hij den staat een ab
solute macht over bet individu toekende, maar
wel omdat hij in de stem van het volk de
stem Gods meende te herkennen.
Het wil ons voorkomen dat de
puleuse opvatting van Garda Moreno ook
daarom onjuist was, wijl hij beloofd' had geen
macht tn handen te zullen houden tot de
nieuwe constitutie niet alleen gevestigd, maar
ook geconsolideerd was en de rust in het land
verzekerd. Noch het een, noch het ander was
ook maar in de verste verte bewaarheid.
De liberalen begonnen aanstonds den strijd
tegen de nieuwe constitutie, daar deze de vrij
heid vernietigde, doch Garcia Moreno herhaal
de zijn geliefkoosd slagwoord: „Vrijheid voor
allee en «dien, behalve voor het kwaad en de
kwaaddoeners.”
De constitutie garandeerde tn werkelijkheid
alle vrijheden op voorwaarden van respect
orde.
ge-
matige beweging, terwijl de spieren van zijn
kuiten zich sterk afteekenden In de strak
gespannen stof, welke zijn beenen bedekte.
Tamelijk vlug kwamen we bulten de oude
Japansche wijken, vol vrouwen en veelkleu-
rige kimono’s met prachtige ceinturen.
De nauwe winkelstraten werden wijder en
wij bereikten den luchtbrug over den spoor
weg, vanwaar een zeer stijle helling omhoog
leidde naar de consulaten. Ik maakte aan
stalten om uit te stappen, daar ik medelijden
had met den man, die me trok, maar deze
schudde trots het hoofd en begon met inge
houden kracht de helling te bestijgen. Hal
verwege haalden wij een ander wagentje in,
waarin een Engelsche dame, aan wie ik
reeds was voorgesteld, was gezeten. Ik
groette haar.
„Wat een heerlijke dag!” zei ze, terwijl
ze haar glanzende tanden liet zien. „Ik vond
het alleen jammer, dat mijn koeroema-man
zoo lui is.”
Ik bekeek den man aan de dlsselboomen.
hij was lang zoo sterk niet als de mijne en
reeds op gevorderden leeftijd. Zwaar ging
zijn borst op en peer en heel zijn gerim
pelde figuur was samengekrompen onder de
Inspanning, die hem zichtbaar drukte. Het
kwam een oogenbllk bij me op, de jonge
vrouw aan te raden in mijn rijtuigje te
stappen, ter wille van den ouden man. Maar
Ik kende haar aangeboren verachting voor
„inboorlingen” en was er zeker van, dat zij
niet wilde vergoelijken, wat zij noemde de
luiheid van den man, die haar trok. Daarom
zweeg ik maar. Naast elkaar werden wij dus
de helling, terwijl we samen over alles en
nog wat babbelden. Vermoedelijk zonder het
te willen, verhaastte mijn Koeroema-man
zijn stap, zoodat zijn compagnon meer en
alle vrijheden op voorwaarden
voor: godsdienst. moraal en de publieke
Een nieuw complot, tegen zijn leven w«d ge
smeed. Men wilde zich meester maken van de
kazernes van Quito. Guayaquil en Cuenca en
daarna Urvtna als president proclameeren.
Aan het hoofd van het complot stond Man nel
Cornejo. De aanslag zou 15 December pl»»re
vinden, maar de Voorzienigheid, die elk men-
schenleven leidt en «Un lengte bepaalt, waakte
over hem.
ruljt van t loket; bij kijkt op eens vrooljjk,
schrander en zegevierend.
,jk vertrek 7.50 Geef me negen en dertig
kaartjes naar t volgende station en één naar
de stad.”
De situatie is als bij tooverslag veranderd.
2.15 Hilversum,
6.00 Hulzen, N.C.R.V.,
were
6.45 Hulzen, N.C.R.V., Duitsche sagen
Persberichten
sche en onverschrokken werk van
Moreno door zijn vijanden betiteld
meest
19e eeuw aangedurfd en uitgevoerd.
Het eerste artikel van de katholieke con
stitutie van Ecuador begon in ngam van God
aldus:
„De godsdienst van de republiek ia de
Roomsch Katholieke met uitsluiting van alio
andere; Zjj zal alle rechten en prerogatieven
genieten weke hem volgens de wet Gods en
en de kanonleke beschikkingen toekomen. De
staatkundige Instituties sullen verplicht zijn
haar te verdedigen en haar te doen respectee-
ren.”
Dit artikel wend met op 2 na
stemmen aangenomen.
Het volgend artikel hiermede aansluitend:
„Elk burger zal van zijn rechten vervallen ver-
Een klein station aan een locaalspoorweg. t
Is Zondag en het regent. Het beeft den heelen
dag al geregend. Op een zijpad staat een trein:
een locomotief met twee wagens. De trein
dampt, de regen valt, 'n paar stations- en trein-
beambten gapen.
Een half uur later is er nog niets in de
situatie veranderd.
Een dikke heer stormt t station binnen met
een hond van twljfelachtlg ras. De hond is
alleen van bulten nat; de heer schijnt zich ook
van binnen rUkelUk bevochtigd te hebben.
De heer kijkt speurend door 't loket, totdat
z’n blik op een gapenden beambte blijft rusten:
„Wanneer vertrekt de trein van 6.40?”
,,Om 10 over half zeven en hU te al drie
kwartier weg”, bromt de aangesprokene.
„En hoe laat gaat de volgende?"
en het klinkt als: loop
r ge-
leden
hem uit de handen. Onder het gewicht van
de inzittende vrouw begon het achtervoor te
hellen.
De jonge vrouw wendde zich vol angst om
naar de dreigende helling.
Hevig verschrikt sprong Ik uit mijn
wagentje, niet wetend, of ik nog dere tijd
zou hebben, het ongeluk te voorkomen.
Doch nauwelijks was ik op den beganen
grond, of de oude Koeroema-man gaf in een
bovenmenschelijke inspanning met kramp
achtig vertrokken gelaat zijn wagentje een
zwenking en wierp zich tegen de wielen.
Zoo was dan realiteit geworden het groot-
Garcia
als het
buitensporige ondernemen, in de volle
De Japanners hebben den slag van
Sjanghai gewonnen. Ondanks den wilden
tegenstand van de slecht uitgeruste soldaten
van de 19e Chineesche armee, welke een ver
rassing was voor de geheele wereld, hebben
de troepen van den mikado hen geduldig
uit hun stellingen verjaagd en hen met
.bruut geweld terug gedrongen.
Het had ook niet anders gekund.
De telkens weer nieuwe versterkingen, de
vliegtu^en, de tanks, de enorme munitie-
voorraad bleken op te wegen tegen een
dapperheid, welke zoo wanhopig was, dat zij
op waanzin geleek. Doch evenals de moed
niet de eenige moreele hefboom was van de
Chlneezen, die verknocht waren aan hun
hulzen en graven, zoo was de betere bewape
ning niet de eenige factor, welke de Japan
ners zoo hardnekkig maakte.
Hadden hun tegenstanders een machtige - - -
geestelijke drijfveer, om «t-and te houden, meer moeite kreeg, om hem bij te houden,
de Japanners hadden er een, welke minstens
ev%n krachtig was.
De Japanners moesten den „vorm” in acht
nemen, de verm, die in het Verre Oosten in
één woord de begrippen, eer, prestige en
waardigheid samenvat. De nederlaag der
Chineesche .Jandloopers” moest overweldi
gend zijn, opdat de Japansche vorm werd
gered, zelfs wanneer de strijd ten laatste
nutteloos zou zijn. Tegen dit ideaal zal geen
enkele Japanner tn opstand komen, al heeft
hij er voor moeten lijden, zelfs al heeft het
hem een dierbaar leven gekost. Want in het
land van de kersenbloesem hebben allen,
zelfs de geringsten. een soort vereering van
den uiterlijken vorm. - - -
Zoo was het ook met den Koeroeniaman. welke hij met zijn borst blokkeerde. De jonge
die ik te Kobe zagJ
De Koeroema s zijn in Japan wat in China
de riksja’s zijn. d. w. z. de tweewielige rij
tuigjes. die door menschen getrokken wor
den. Maar terwijl de Chineesche riksjaman
bedekt is met een hoop slordig om het lijf
hangende lompen, dragen de Japansche
dito's een soort uniform.
Korte, donkerblauwe vesten staan gespan
nen om hun ineengedrongen bovenlijf, ter
wijl een broek van dezelfde kleur strak om
hun abnormaal ontwikkelde dijen en beenen
spant, tenslotte loopen ze op platte san
dalen, zonder hakken.
Op een stralenden, brandend-heeten mor
gen verliet ik mijn hotel te Kobe, om me
naar het Engelsch consulaat te begeven. De
diplomatieke wijk bevond zich In het hooger
gelegen gedeelte van de stad. Ik liep een
eindweegs, doch de zon was zoo verzengend,
dat ik niet den moed had. mijn weg te voet
voort te zetten. Daarom ging ik naar een
Koeroema-station, waar ik een krachtigen
kerel uitkoos.
Met een breeden glimlach liet de man zijn
licht wagentje voor me omlaag en ultte en
kele vriendelijke woorden in pidjin, een
klankrijk taaltje met veel Engelsche woor
den, dat in alle havens van het Verre Oosten
tot internationale taal dient.
Vervolgens nam hij de boomen op en be
gon in draf te loopen in een soepele, regel-
Concerten.
Langenberg (473) Orkestconcert
Hilversum V.AR.A.
Daventry (1554) Orgelconcert
Huizen, N.CJI.V., Concert
Kalundborg (1153) Concert
Langenberg (473) Bymphonlecon-
cert uit München
Hilversum. V.AJRA, Septet
Huizen. N.C.R.V., Concert
Langenberg (473) Concert
12.50 Daventry (1554) Orkest
130 Kalundborg (1153) Kerkconcert
2.50 Kalundborg (1153) Concert
2.50 Daventry (1564) Sted. Orkest
3.00 Hilversum. V AJl.A., Pianorecital
3.00 Hulzen, N.R.C.V., Concert
4.05 Daventry (1554) Orgelconcert
4.20 Brussel (506) Sonateconcert
530 Brussel (508) Dansmuziek
750 Kalundborg (1153) Deensche avond
8.00 Hulzen, N.C JI.V., Orkestconcert
Utrecht
8.10 Hilversum. VARA., Concert
830 Brussel (338) Concert
930 Hilversum, V AR A.-orkest
9.40 Daventry (1554) Kwintet
9.50 Kalundborg (1153) Dansmuziek
1030 Daventry (1554) Dansmuziek
Tooneei en Opera
van
situatie is als bU tooverslag veranderd.
De machinist, de stoker, de conducteur en de
beambte achter t loket, staan perplex.
t Is 7.45. De trein te voorgereden; de loco
motief dampt zwaarder. De dikke heer heeft
vanl den stationsbeambte veertig kaartjes ge
kregen voor f 12 35. die hf) me voorname on
verschilligheid in z’n vestzak brengt. Een
tweede beambte te naderbij gekomen en knipt
stuk voor stuk de veertig kaartjes.
Zegevierend wil de overwinnaar in den trein
stappen.
„En een hond?” vraagt de kaartjesknipper.
De dikke heer kükt verbaasd en half wezen
loos. De klok wijst 7.49.
„Ik heb het kaartje voor den hond nog niet
geknipt." herneemt de beambte.
„Voor óen hond?” schreewt de dikke heer,
.maar man, wat praat je? Ik heb toch veer
tig kaartjes gekocht en
„U moet een apart biljet hebben voor den
hond; dat te nou eenmaal niet sunders."
De meneer wordt donkerrood van woede;
uit z’n mond schiet een stroom vanon
hoffelijkheden. De wijzer van de stationsklok
springt op X. De chef roept: „Vooruit!"
„Over twee uur”.
naar de maan!
*t Is 730; de trein op het zijpad dampt nog
steeds. Even later stormt de dikke meneer
weer op het loket af.
„Wat hebt u me nou verteld? Er staat nog
een trein van 7.50 op de dienstregeling*.
De man aan *t laatje kijkt medelijdend
zijn bri. 1
„Kijkt u t dan zelf na”, stuflp de ander op.
De beambte verwijdert zich, zonder iets te
zeggen. Dat te te veeL
De dikke meneer wordt woest. HU stelt de
vraag of de beambten er voor t publiek zUn
of het publiek voor de beambten en trekt een
gezicht alsof hU die vraag self beeft uitge
vonden.
De hond begint erbarmelUk te hullen, zooals
een hond kan doen .die drijfnat te en zich ver
veelt.
De conducteur van den dampenden trein is
uitgegaapt; h Uloopt langzaam naar den dikken
heer en zegt:
„Dat te een. tusschentrein, een zg. vrasugtee-
kentrein Gaat alleen Zondags als er minstens
veertig kaartjes zUn verkocht.”
730 Daventry (1564) Eerste acte
Wagner’s „Der fliegende Hollander"
730 Langenberg (473) Opera „Gloconda"
van A. Ponchielli
Brussel <508) Opera .jSamson en Da-
lilah”, St. Saéns
730 Parus (1725) Operette ^hna Rosa",
Romberg
8.06 Rome (441) JL’ Arlerlana, Opera in
drie acten van F. CUea
de constitutie in katholieken geest te vernieu
wen er den nadruk op leggenoe dat van de
al of niet aanneming daarvan de toekomst
van de Republiek afhing. In de boodschap aan
het Congres gaf hU gedetailleerd verslag van
zijn handelingen en legde zün voorloopig pre
sidentschap neer opdat het congres tot keuze
van een nieuwen President zou kunnen over
gaan. Herkoeen weigerde hU opnieuw, zoodat
men ten einde raad Manuel Ascarubi koos, die
hem onmiddellUk tot Minister van Financiën
benoemde.
De terugtrekking uit de oppwste leiding
bracht echter groote onrust onder de bevol
king. Om hieraan een einde te maken en het
vertrouwen te versterken droeg men hem ook
bet opperbevelhebberschap van het leger op.
Nu werd het ontwerp fier nieuwe constitutie
door de afgevaardigden in studie genomen;
alle artikelen werden aan een nauwgezet on
derhoek onderworpen. Verschillende artikelen
ondervonden hevige beatrtjding van sommige
afgevaardigden, doch de onverschrokken ont
werper stond op zUn post en wist met overtui
gende welsprekendheid het ontwerp ongewij
zigd te doen aannemen.
Garcia Moreno had gezegevierd! Als waar
achtig christen staatsman geloofde hij dat God
ZUn Zoon evengoed op aarde gezonden
om de naties als de zielen te regeeren.
ambtenaar, welke ook. uitsluiten van het lid
maatschap der VrUmetsMarU en iedereen
weet hoe rUkelUk de Regeeringen van Europa
en Amerika met deze heeren. die zich daarbij
heel welvarend gevoelen, voorzien waren Dat
hU dit artikel niet voor niets liet opnemen on
dervond in 1874 de Consul van Ecuador te
Brussel die zich bü de VnjmetselarU had laten
inlijven. Het kostte hem zijn positie.
BU het laatste artikel voegde hu nog de vol
gende clausule: „Niemand kan kiezer zUn.
noch gekozen, noch ambtenaar worden in wel
ken graad ook. die niet den katholieken gods
dienst belijdt”. Heftige bestrijding ondervono
dit artikel van de züde der liberalen.
Garcia Moreno wees op de vorige
waarvan dit het logisch gevolg was. Indien het
artikel niet werd aangenomen zou een Jood.
Protestant of Renegaat niet alleen Magistraat
en Minister doch ook President kunnen worden
en aldus de kaholieke constitutie enorme
-chade doen.
Nu de katholieke staat gegrondvest was, her
stelde hU de burgerluke macht en wapende de
Regeerlng met die middelen om de veelvuldige
Revoluties te keeren. HU omschreef de macht
van den President en verhielp de Instabiliteit
der Regeerlng. deze zoo kenmerkende eigen
schap van den Republlkelnschen regeerings-
vorm.
121
Toen Jaap de Bie weer in het bljendorp aankwam, liet ie sich bij
de koningin aanmelden. .Beste koningin," nel Jaap, „ik sa! u nooit
meer komen storen, maar ik weet heele bergen honing te liggen
Bn hij vertelde van rijn reis in het wagentje en hoe h|j in het
hommelpaleis een massa honing had ontdekt.
Want toen ie beneden kwam hoorde ie stemmen. Het waren geen
stemmen van bijen, neen van hommels. ..Ben natuurverschijnsel."
hoorde Jaap de hommels seggen en het was maar goed, dat ie nog
altUd rond draalde, want toen de hommels wegliepen om andere
geleerden te waarschuwen, maakte Jaap dat ie wegkwam.
„Waarom heb je dat artikel ^loe rond te komen met 109
gulden” uttgeknipt?”
„Voor je moeder.”
„Aardig van je, dat zal ze leuk vinden.”
^Ze zal het niet te zien krijgen.”