Om den „vorm” Doorzitten PUROL verzacht en geneest RADIO-PROGRAM EEN NATTE ZONDAG EN EEN TUSSGHENTREIN OOSTERSCH EERGEVÓEL Gabriël Garcia Moreno DINSDAG 17 MEI Pinksterdagen VERHAAL VAN DEN DAG Krachtige drijfveer Tandpijn in den oertijd >1 FOTO’S VAN DIEREN De slimme vader Bankbiljetten uit leer Niet prettig FEUILLETON FOUTIEVE POSTZEGELS Woensdag 18 Mei Wanneer het moet, worden ook kostbare levens geofferd aan den utterly ken vorm AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN GESCHIEDEN U’T ERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL r heid, de orde en den vrede. De staat was belast met wat des staats was, op de eerste ptaats optreden als verdediger der Kerk tegen oe boozen om de vrije uitoefening van haar gees telijke gaven ongehinderd te kunnen volbren gen en op de tweede plaats opdat de kinderen der Kerk volop zouden kunnen genieten van tijdelijke gaven en goederen die de Meester beloofd had aan hen die eerst zochten het koninkrijk Gods en Zijne gerechtigheid. 122 t Is 738. De dikke beer tikt tegen het glas- *te over N.CJI.V., uit PS. Krantenbericht; Ben lastig reiziger 7.20 (441) t (wat ook heden nog wel 22 hyperzcru- 17 glgemeene (Wordt vervolgd). •en 1— Het was een Pinkster, zoo een mensch Niet beter kan verlangen. Want naast de zorgen bleef de jas Ook aan den kapstok hangen. De zomer maakte pracht-entree En trok den mensch naar buiten, En deze, in zijn overmoed. Sloeg bijna aan het muiten! Men leefde op en men genoot; De vreugde moet wel echt zijn Daar heel wat tafereeltjes op De kiekjes vastgelegd tijn! De Graal.... beleefde zijn succes. Het Pinksterspel was prachtig, De aanblik op het Stadion Subliem, geslaagd en machtig. O Pinksteren en Pinksterspel, Wij hadden niet te klagen, Wat wij beleefden, waren echt Geslaagde Pinksterdagen! MARTIN BERDEN. (Nadruk verboden). atnf. 5-2» Plotseling slaakte de Jonge vrouw een kreet. De oude Koeroema-man was In elkaar zakt en de boomen van het rijtuigje gli had Aan «50 11.15 1130 11.00 1130 1130 12.00 12.15 12.20 Rome (4411 Hulsen N.C.R.V. HiiversuM VARA doch artikelen, i fa- nge- 2790 Igen -U; L kt hij niet alleen katten b.v. boschhanen, wil- 10.15 Hulzen, Vaz Dlas 10.15 Hilversum, Vaz Dlas Gramofoonplaten Voordrachten. V.A.R.A.. Onze Keuken Voor de landbou- Gisteravond werd proces-verbaar opgemaakt tegen den rentenier K uit H„ die, aan t sta tion D. wat ruw en onhebbelijk optrad. HU zal zich wegens handtastelijkheden en beleediging van beambten te verantwoorden hebben. 1JOO; d’Or 140; telm Zonnebrand en Stukloopen van Huid on Voeten tuit ten", 1, ld. voye t 1— 730; 100 -80. eleln 1-17 Chinh Is het eerste land geweest, dat in plaats van munten bankpapier uitgaf. Deze eerste bankbiljetten waren uit leer vervaar digd en aan het ontstaan is een eigenaar dige geschiedenis verbonden. Er leefde eens een keizer U-ti genaamd, die zeer in geld verlegenheid ^at eens voorkomt!) Hij had echter een zeer bekwaam thesau rier en deze werd aangezocht om middelen te beramen, teneinde de schatkist van het Hemelsche Rijk weer wat te vullen. Deze minister van financiën kwam op een lumi neus idee. Het was toentertijd usantie, dat alle prinsen en hoogwaardigheidsbekleders slechts in tegenwoordigheid van den- „Zoon des Hemels” (zoo werden de Chineesche kei zers betiteld) toegelaten konden worden met een leeren masker voor het gelaat. De vernuftige schatmeester liet toen een decreet uitvaardigen, waarbij deze maskers alleen mochten worden vervaardigd van wit hertenleder, afkomstig van de keizer lijke domijnen. Er ontstond groote vraag naar dit leder, de prijs steeg en het geld vloeide ruim in des keizers kas. Sedert dien tijd had het leder In China een zekere koerswaarde en de eerste banknoten wer den van dit leer vervaardigd. In enkele af gelegen gedeelten van China zijn ze zelfs thans nog In gebruik. 8.00 8.15 1130 12.06 430 4.50 5.30 730 Parijs (1725) 730 10.25 11.15 6.20 Langenberg (473) 7.05 Parijs (1735) Hilversum V.AJLA. Hulzen, NCRV. Parijs <1725) Hulzen N.C.R.V. Kalundborg (1155) Brussel (508) Hilversum VARA De laatste vier jaren waren de liberalen er in geslaagd verschillende concessies op den H. Stoei te veroveren die den goeden invloed van het concordaat belemmerden. Garcia Moreno, die de Kerk absoluut vrij wilde den. gaf deze concessies prijs, waarvan bl) de H. Stoel in kennis stelde. Het nieuwe congres zou uit 30 afgevaardig den bestaan, 3 voor elke provincie. De leeftijd van 30 jaar en een zekere welstand was als norm voorgestreven. De gang van zaken bracht echter de revo- lutlonnairen buiten zichzelf en een nieuw op roer werd te Gugyaqull beproefd, dat echter door de trouw de militairen absoluut mis lukte. Meer dan ooit voelde ge bevolking de noodzakelijkheid van de verkiezing van Garcia Moreno tot president en men verzocht hem zijn beslissing te willen herroepen, hetgeen Feitelijk heeft men zich het eerst met dier en fotografie beziggehouden in den Berljjnschen Dierentuin, waar men in de kooien coulissen had geplaatst. Met behulp van speciaal voor de gelegenheid uitgeko zen voer probeerde men foto’s te vervaar digen van een aantal der kooibewoners, zooals deze zich zouden bewegen wanneer ze in vrijheid waren. Door de grootproductie en den lagen prijs van foto-toesteilen, die dergelijke in strumenten voor bijna ieder bereikbaar maakt, zijn zeer velen in staat dieren in hun natuurlijke omgeving te nemen. On danks de vele pogingen die reeds door de grootste fabrieken van camera's zijn ge daan, heeft men nog geen apparaten kun nen vervaardigen, die een speciale ge- van den afval der naties, de eenige geheel ka tholieke staat der wereld. Tot zoover was alles goed gegaan, maar wie zal nu de nieuwe Rechtsvorm tot werkelijkheid brengen? vroeg de bevolking zich met zorg af. Garcia Moreno, de auctor intellectualis was de aangewezen man. Waarom nu toch het Pre sidentschap geweigerd? vroeg men. Een be lofte die de welgezinden opofferde en de re volutionairen meer wind in de zeilen zou bren gen kon toch nooit verplichtend zijn. De natie had hetrecht en de plicht zijn belofte te an- nuleeren, meende men en alle slechte gevolgen van de weigering zouden voor zijn rekening komen. Maar Garcia Moreno had een bard hoofd. Hoewel hl> de juistheid van deze op- en aanmerkingen inzag, wilde hjj niet toegeven. Zijn vrienden lieten het daarbij echter niet en bestormden hem letterlijk met verwijten. HU pleegde verraad aan de natie, hfj hielp de re volutionairen. door zijn valsch eergevoel speel de hjj geheel in de kaart van de vijanden van kerk en vaderland en aan deze vUanden die hU self bestrijdde, ging hij nu het volk overgeven, dat hem deze weigering nooit zou vergeven. Den 20en Juli koos liet congres hem dan ook met op één na algemeene stemmen tot president. De hernieuwde weigering werd ver worpen en om aan alles een einde te maken werd hem medegedeeld dat hij den volgenden d °P dit blad «qn ingevolge de vernkertngevoorwaarden tegen f bq levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door f 7Cft bq een ongeval met f »q verlies van een baad f 9C bq verlies van sen f Cfl bq een breuk van ■salie uuunnc S ongevallen veraekerd voor een der volgende ultkeerlngen f «J 1/verlies van belde armen, belde beenen ol belde oogsn f OU.- doodelljken afloop l Adv,- een voe» of een oog duim of wijsvinger UV. been of arm Amateur- en beroepsfotograaf kunnen dus belden met gelijke middelen werken. Het fotografeeren van dieren het zij hier nogmaals vermeld Is zeker geen ge- makkelijke taak. Wanneer U het eens pro beert, zult U ervaren hoeveel moeilijkheden het reeds oplevert om een muach, die in de zon zit, goed te fotografeeren en hoeveel geduld ervoor noodig is een hert, dat zich op een open plek in het boech heeft ge waagd, goed voor de lens te krijgen. De meeste fouten worden wel gemaakt bij het opnenóten van vogels. Velen weten bijv, niet, dat steeds het beeld zooals het op de plaat komt aan een minimum op pervlakte gebonden Is, wijl men het an ders niet vermag te vergrooten. Zoo mag men b.v. een kraaienden haan, die onge veer 30 c.m. groot is, niet kleiner dan 1 cm., dus dertigvoudig verkleind, op de plaat zetten. Werkt de amateur nu met een camera met een lichtsterkte van 4J4 en een brandwijdte (Brennwelte) van 15 c.m., dan mag de haan op slechts 4% M. worden genomen; het gebeurt echter zeer vaak dgt het dier op dezen afstand de glanzende lens bemerkt en.... de opname is mislukt. Het consigne blijft dus steeds: kalmte en geduld. Het «heeft immers geen doel er maar op los te fotografeeren met het eeni ge resultaat dat men op het gereede posi tief niets anders kan ontdekken dan eenige lijnen, die ongeveer den omtrek van den persoon of het voorwerp In quaestie aan geven. De bij dit artikel afgedrukte foto doet U duidelijk zien, dat de fotograaf, die haar opnam zich zonder eenigen twijfel geruimen tijd heeft beziggehouden om een interessante en karakteristieke houding van den kop op de plaat te krijgen. Het was hem er niet enkel om te doen een foto te nemen zonder meer, doch bovendien om hem, die zich b.v. meer met dieren bezig houdt. een waardevol document te ver schaffen. Aan dit genoegen kan men een meer duurzaam karakter geven, doordat men vele der mooie en interessante dierentooneeltjes op schilderachtige bosch- of duinplekjes op de gevoelige plaat vastgelegt. Vele erva ren jagers zullen U kunnen vertellen, dat een goedgelukte verschalklng met de ca mera den jager zeker niet minder bevredi ging geeft dan een goedgeraakt schot met het jachtgeweer. De amateur-fotograaf moet op dit gebied nog een groote dosis handigheid en oefening verkrijgen, voor dat hjj zoo ver is, d£t en honden, doch ook vrouw stapte hijgend uit. Wij keken naar het bewegenlooze lichaam, geveld door den ouderdom, de zon en een ongetwijfeld reeds oude kwaal. „Hij heeft den „vorm” gered.” zei mijn Koeroema-man rustig in zijn dialect, „en daarmee de eer.” Dat de mensch ook in den oertijd reeds veel last van zijn kiezen en tanden moet hebben gehad, ondanks zijn gezonde leef wijze, hebben onderzoekingen bij opgegra ven schedels uit den vóór-historischen tijd, duidelijk bewezen. Van de negen schedels, die men op het Donau-ellandje Czepel in Hongarije aan trof, en uit het steenen tijdperk dateeren, hadden er zeven met carles aangestoken tanden. In Engeland vond de onderzoeker Mum mer onder 32 schedels uit het bronzen tijd perk er zeven, onder 56 schedels van de ijzer-perlode 24, onder 143 uit het Romein- sche tijdvak 41 en onder 76 uit het Angel saksische tijdvak 12 met aangetoken tanden en kiezen. een scheen Unksch te zijn en allen hadden de hemdsmouwen naar bulten opgestroopt. Inplaats van naar binnen, zooals dat bij smeden de gewoonte is. Deze onjuiste voor stelling verdween dan ook spoedig van deze postzegels. Terzelfdertijd verscheen een postzegel van Jamaica, dat een volkomen onjuist wapen droeg; en de uitgave van een postzegel uit Chili veroorzaakte zelfs een langdurig pro ces. In de teekenlng bevond zich namelijk een portret van een bekend lid van de regee- rlng van Chili, en de beeltenis va* deze populaire persoon verwekte een algemeen hoofdschudden. Het portret gaf de uitdruk king weer van een dronkaard en werd door den persoon zelf als een zware beleediging opgevat, zoodat de zegels onmiddellijk wer den Ingetrokken. Op het gebied van natuurlijke historie zijn ook veel onjuistheden voorgekomen. Bloe men. die geheel verkeerd geteekend zijn en dieren, die de natuur niet kent, zijn geen zeldzaamheid. Ongeveer 25 jaar geleden werd een postzegel van New Foundland uit gegeven, waarop een rob. die Inplaats van de bekende vinvormige voeten doodgewone pooten had. de zwijrten of herten met goed resultaat zal kunnen fotografeeren. Heeft men echter liefde voor dit werk en weet men wat men van zijn hulpmiddelen mag verwachten, dan leidt een dergelijke bezigheid vanzelf tot een grootere vertrouwdheid met de natuurlijke omgeving die den amateur dan veel van haar mooie geheimen zal doen ge bruik van een bloedhond, vooropgesteld na nieten. Eenige jaren geleden werd een nieuwe postzegel versierd met de beeltenis van Co lumbus met een verrekijker, hoewel de ver rekijker pas een eeuw na den dood van den ontdekker werd uitgevonden. Dergelijke ver gissingen komen meer voor op postzegels, en zijn van groot belang, daar juist de zegels met dergelijke fouten de grootste waarde voor verzamelaars hebben. Een verkeerde druk, een onjuist getal, die bij ongeluk op een zegel geraken, kunnen den prijs ver menigvuldigen. Zoo werd op een veiling voor 'n Zuid-Afrikaansche postzegel van 4 pence, waarop een kleine drukfout voorkwam, 81 pond geboden. Een ander voorbeeld zijn eenige Britsch-Indlsche zegels, die voorzien waren met den verkeerden kop van koningin Victoria. Op de eerste zegels van de Duitsche repu bliek kwamen drie smeden voor, die op een aambeeld hamerden. Deskundigen wezen onmiddellijk op het feit, dat de houding van deze smeden absoluut onmogelijk was. ,Een roode neus te hebben Is toch niet erg prettig; zoo juist sprak weer iemand mij midden op straat aan en vroeg of ’k ook leege flesschen te koop had.” Vader; „Mijn zoontje krijgt drie stuiver zakgeld per dag.” Vriend: „Maar dat is veel te veel voor *n kind van zes jaar.” Vader: „Ja, maar we hebben m ontgas.” Vriend: „Wat heeft dat er mee te maken?" Vader: „Wel, ik heb hem den gasmeter laten zien, en gezegd, dat dit zijn spaarpot was.” f dfl Ml verlloo van ta TV»—anderen Vinger Garcia Moreno zag zich genoodzaakt zich ta onderwerpen, niet wijl hij den staat een ab solute macht over bet individu toekende, maar wel omdat hij in de stem van het volk de stem Gods meende te herkennen. Het wil ons voorkomen dat de puleuse opvatting van Garda Moreno ook daarom onjuist was, wijl hij beloofd' had geen macht tn handen te zullen houden tot de nieuwe constitutie niet alleen gevestigd, maar ook geconsolideerd was en de rust in het land verzekerd. Noch het een, noch het ander was ook maar in de verste verte bewaarheid. De liberalen begonnen aanstonds den strijd tegen de nieuwe constitutie, daar deze de vrij heid vernietigde, doch Garcia Moreno herhaal de zijn geliefkoosd slagwoord: „Vrijheid voor allee en «dien, behalve voor het kwaad en de kwaaddoeners.” De constitutie garandeerde tn werkelijkheid alle vrijheden op voorwaarden van respect orde. ge- matige beweging, terwijl de spieren van zijn kuiten zich sterk afteekenden In de strak gespannen stof, welke zijn beenen bedekte. Tamelijk vlug kwamen we bulten de oude Japansche wijken, vol vrouwen en veelkleu- rige kimono’s met prachtige ceinturen. De nauwe winkelstraten werden wijder en wij bereikten den luchtbrug over den spoor weg, vanwaar een zeer stijle helling omhoog leidde naar de consulaten. Ik maakte aan stalten om uit te stappen, daar ik medelijden had met den man, die me trok, maar deze schudde trots het hoofd en begon met inge houden kracht de helling te bestijgen. Hal verwege haalden wij een ander wagentje in, waarin een Engelsche dame, aan wie ik reeds was voorgesteld, was gezeten. Ik groette haar. „Wat een heerlijke dag!” zei ze, terwijl ze haar glanzende tanden liet zien. „Ik vond het alleen jammer, dat mijn koeroema-man zoo lui is.” Ik bekeek den man aan de dlsselboomen. hij was lang zoo sterk niet als de mijne en reeds op gevorderden leeftijd. Zwaar ging zijn borst op en peer en heel zijn gerim pelde figuur was samengekrompen onder de Inspanning, die hem zichtbaar drukte. Het kwam een oogenbllk bij me op, de jonge vrouw aan te raden in mijn rijtuigje te stappen, ter wille van den ouden man. Maar Ik kende haar aangeboren verachting voor „inboorlingen” en was er zeker van, dat zij niet wilde vergoelijken, wat zij noemde de luiheid van den man, die haar trok. Daarom zweeg ik maar. Naast elkaar werden wij dus de helling, terwijl we samen over alles en nog wat babbelden. Vermoedelijk zonder het te willen, verhaastte mijn Koeroema-man zijn stap, zoodat zijn compagnon meer en alle vrijheden op voorwaarden voor: godsdienst. moraal en de publieke Een nieuw complot, tegen zijn leven w«d ge smeed. Men wilde zich meester maken van de kazernes van Quito. Guayaquil en Cuenca en daarna Urvtna als president proclameeren. Aan het hoofd van het complot stond Man nel Cornejo. De aanslag zou 15 December pl»»re vinden, maar de Voorzienigheid, die elk men- schenleven leidt en «Un lengte bepaalt, waakte over hem. ruljt van t loket; bij kijkt op eens vrooljjk, schrander en zegevierend. ,jk vertrek 7.50 Geef me negen en dertig kaartjes naar t volgende station en één naar de stad.” De situatie is als bij tooverslag veranderd. 2.15 Hilversum, 6.00 Hulzen, N.C.R.V., were 6.45 Hulzen, N.C.R.V., Duitsche sagen Persberichten sche en onverschrokken werk van Moreno door zijn vijanden betiteld meest 19e eeuw aangedurfd en uitgevoerd. Het eerste artikel van de katholieke con stitutie van Ecuador begon in ngam van God aldus: „De godsdienst van de republiek ia de Roomsch Katholieke met uitsluiting van alio andere; Zjj zal alle rechten en prerogatieven genieten weke hem volgens de wet Gods en en de kanonleke beschikkingen toekomen. De staatkundige Instituties sullen verplicht zijn haar te verdedigen en haar te doen respectee- ren.” Dit artikel wend met op 2 na stemmen aangenomen. Het volgend artikel hiermede aansluitend: „Elk burger zal van zijn rechten vervallen ver- Een klein station aan een locaalspoorweg. t Is Zondag en het regent. Het beeft den heelen dag al geregend. Op een zijpad staat een trein: een locomotief met twee wagens. De trein dampt, de regen valt, 'n paar stations- en trein- beambten gapen. Een half uur later is er nog niets in de situatie veranderd. Een dikke heer stormt t station binnen met een hond van twljfelachtlg ras. De hond is alleen van bulten nat; de heer schijnt zich ook van binnen rUkelUk bevochtigd te hebben. De heer kijkt speurend door 't loket, totdat z’n blik op een gapenden beambte blijft rusten: „Wanneer vertrekt de trein van 6.40?” ,,Om 10 over half zeven en hU te al drie kwartier weg”, bromt de aangesprokene. „En hoe laat gaat de volgende?" en het klinkt als: loop r ge- leden hem uit de handen. Onder het gewicht van de inzittende vrouw begon het achtervoor te hellen. De jonge vrouw wendde zich vol angst om naar de dreigende helling. Hevig verschrikt sprong Ik uit mijn wagentje, niet wetend, of ik nog dere tijd zou hebben, het ongeluk te voorkomen. Doch nauwelijks was ik op den beganen grond, of de oude Koeroema-man gaf in een bovenmenschelijke inspanning met kramp achtig vertrokken gelaat zijn wagentje een zwenking en wierp zich tegen de wielen. Zoo was dan realiteit geworden het groot- Garcia als het buitensporige ondernemen, in de volle De Japanners hebben den slag van Sjanghai gewonnen. Ondanks den wilden tegenstand van de slecht uitgeruste soldaten van de 19e Chineesche armee, welke een ver rassing was voor de geheele wereld, hebben de troepen van den mikado hen geduldig uit hun stellingen verjaagd en hen met .bruut geweld terug gedrongen. Het had ook niet anders gekund. De telkens weer nieuwe versterkingen, de vliegtu^en, de tanks, de enorme munitie- voorraad bleken op te wegen tegen een dapperheid, welke zoo wanhopig was, dat zij op waanzin geleek. Doch evenals de moed niet de eenige moreele hefboom was van de Chlneezen, die verknocht waren aan hun hulzen en graven, zoo was de betere bewape ning niet de eenige factor, welke de Japan ners zoo hardnekkig maakte. Hadden hun tegenstanders een machtige - - - geestelijke drijfveer, om «t-and te houden, meer moeite kreeg, om hem bij te houden, de Japanners hadden er een, welke minstens ev%n krachtig was. De Japanners moesten den „vorm” in acht nemen, de verm, die in het Verre Oosten in één woord de begrippen, eer, prestige en waardigheid samenvat. De nederlaag der Chineesche .Jandloopers” moest overweldi gend zijn, opdat de Japansche vorm werd gered, zelfs wanneer de strijd ten laatste nutteloos zou zijn. Tegen dit ideaal zal geen enkele Japanner tn opstand komen, al heeft hij er voor moeten lijden, zelfs al heeft het hem een dierbaar leven gekost. Want in het land van de kersenbloesem hebben allen, zelfs de geringsten. een soort vereering van den uiterlijken vorm. - - - Zoo was het ook met den Koeroeniaman. welke hij met zijn borst blokkeerde. De jonge die ik te Kobe zagJ De Koeroema s zijn in Japan wat in China de riksja’s zijn. d. w. z. de tweewielige rij tuigjes. die door menschen getrokken wor den. Maar terwijl de Chineesche riksjaman bedekt is met een hoop slordig om het lijf hangende lompen, dragen de Japansche dito's een soort uniform. Korte, donkerblauwe vesten staan gespan nen om hun ineengedrongen bovenlijf, ter wijl een broek van dezelfde kleur strak om hun abnormaal ontwikkelde dijen en beenen spant, tenslotte loopen ze op platte san dalen, zonder hakken. Op een stralenden, brandend-heeten mor gen verliet ik mijn hotel te Kobe, om me naar het Engelsch consulaat te begeven. De diplomatieke wijk bevond zich In het hooger gelegen gedeelte van de stad. Ik liep een eindweegs, doch de zon was zoo verzengend, dat ik niet den moed had. mijn weg te voet voort te zetten. Daarom ging ik naar een Koeroema-station, waar ik een krachtigen kerel uitkoos. Met een breeden glimlach liet de man zijn licht wagentje voor me omlaag en ultte en kele vriendelijke woorden in pidjin, een klankrijk taaltje met veel Engelsche woor den, dat in alle havens van het Verre Oosten tot internationale taal dient. Vervolgens nam hij de boomen op en be gon in draf te loopen in een soepele, regel- Concerten. Langenberg (473) Orkestconcert Hilversum V.AR.A. Daventry (1554) Orgelconcert Huizen, N.CJI.V., Concert Kalundborg (1153) Concert Langenberg (473) Bymphonlecon- cert uit München Hilversum. V.AJRA, Septet Huizen. N.C.R.V., Concert Langenberg (473) Concert 12.50 Daventry (1554) Orkest 130 Kalundborg (1153) Kerkconcert 2.50 Kalundborg (1153) Concert 2.50 Daventry (1564) Sted. Orkest 3.00 Hilversum. V AJl.A., Pianorecital 3.00 Hulzen, N.R.C.V., Concert 4.05 Daventry (1554) Orgelconcert 4.20 Brussel (506) Sonateconcert 530 Brussel (508) Dansmuziek 750 Kalundborg (1153) Deensche avond 8.00 Hulzen, N.C JI.V., Orkestconcert Utrecht 8.10 Hilversum. VARA., Concert 830 Brussel (338) Concert 930 Hilversum, V AR A.-orkest 9.40 Daventry (1554) Kwintet 9.50 Kalundborg (1153) Dansmuziek 1030 Daventry (1554) Dansmuziek Tooneei en Opera van situatie is als bU tooverslag veranderd. De machinist, de stoker, de conducteur en de beambte achter t loket, staan perplex. t Is 7.45. De trein te voorgereden; de loco motief dampt zwaarder. De dikke heer heeft vanl den stationsbeambte veertig kaartjes ge kregen voor f 12 35. die hf) me voorname on verschilligheid in z’n vestzak brengt. Een tweede beambte te naderbij gekomen en knipt stuk voor stuk de veertig kaartjes. Zegevierend wil de overwinnaar in den trein stappen. „En een hond?” vraagt de kaartjesknipper. De dikke heer kükt verbaasd en half wezen loos. De klok wijst 7.49. „Ik heb het kaartje voor den hond nog niet geknipt." herneemt de beambte. „Voor óen hond?” schreewt de dikke heer, .maar man, wat praat je? Ik heb toch veer tig kaartjes gekocht en „U moet een apart biljet hebben voor den hond; dat te nou eenmaal niet sunders." De meneer wordt donkerrood van woede; uit z’n mond schiet een stroom vanon hoffelijkheden. De wijzer van de stationsklok springt op X. De chef roept: „Vooruit!" „Over twee uur”. naar de maan! *t Is 730; de trein op het zijpad dampt nog steeds. Even later stormt de dikke meneer weer op het loket af. „Wat hebt u me nou verteld? Er staat nog een trein van 7.50 op de dienstregeling*. De man aan *t laatje kijkt medelijdend zijn bri. 1 „Kijkt u t dan zelf na”, stuflp de ander op. De beambte verwijdert zich, zonder iets te zeggen. Dat te te veeL De dikke meneer wordt woest. HU stelt de vraag of de beambten er voor t publiek zUn of het publiek voor de beambten en trekt een gezicht alsof hU die vraag self beeft uitge vonden. De hond begint erbarmelUk te hullen, zooals een hond kan doen .die drijfnat te en zich ver veelt. De conducteur van den dampenden trein is uitgegaapt; h Uloopt langzaam naar den dikken heer en zegt: „Dat te een. tusschentrein, een zg. vrasugtee- kentrein Gaat alleen Zondags als er minstens veertig kaartjes zUn verkocht.” 730 Daventry (1564) Eerste acte Wagner’s „Der fliegende Hollander" 730 Langenberg (473) Opera „Gloconda" van A. Ponchielli Brussel <508) Opera .jSamson en Da- lilah”, St. Saéns 730 Parus (1725) Operette ^hna Rosa", Romberg 8.06 Rome (441) JL’ Arlerlana, Opera in drie acten van F. CUea de constitutie in katholieken geest te vernieu wen er den nadruk op leggenoe dat van de al of niet aanneming daarvan de toekomst van de Republiek afhing. In de boodschap aan het Congres gaf hU gedetailleerd verslag van zijn handelingen en legde zün voorloopig pre sidentschap neer opdat het congres tot keuze van een nieuwen President zou kunnen over gaan. Herkoeen weigerde hU opnieuw, zoodat men ten einde raad Manuel Ascarubi koos, die hem onmiddellUk tot Minister van Financiën benoemde. De terugtrekking uit de oppwste leiding bracht echter groote onrust onder de bevol king. Om hieraan een einde te maken en het vertrouwen te versterken droeg men hem ook bet opperbevelhebberschap van het leger op. Nu werd het ontwerp fier nieuwe constitutie door de afgevaardigden in studie genomen; alle artikelen werden aan een nauwgezet on derhoek onderworpen. Verschillende artikelen ondervonden hevige beatrtjding van sommige afgevaardigden, doch de onverschrokken ont werper stond op zUn post en wist met overtui gende welsprekendheid het ontwerp ongewij zigd te doen aannemen. Garcia Moreno had gezegevierd! Als waar achtig christen staatsman geloofde hij dat God ZUn Zoon evengoed op aarde gezonden om de naties als de zielen te regeeren. ambtenaar, welke ook. uitsluiten van het lid maatschap der VrUmetsMarU en iedereen weet hoe rUkelUk de Regeeringen van Europa en Amerika met deze heeren. die zich daarbij heel welvarend gevoelen, voorzien waren Dat hU dit artikel niet voor niets liet opnemen on dervond in 1874 de Consul van Ecuador te Brussel die zich bü de VnjmetselarU had laten inlijven. Het kostte hem zijn positie. BU het laatste artikel voegde hu nog de vol gende clausule: „Niemand kan kiezer zUn. noch gekozen, noch ambtenaar worden in wel ken graad ook. die niet den katholieken gods dienst belijdt”. Heftige bestrijding ondervono dit artikel van de züde der liberalen. Garcia Moreno wees op de vorige waarvan dit het logisch gevolg was. Indien het artikel niet werd aangenomen zou een Jood. Protestant of Renegaat niet alleen Magistraat en Minister doch ook President kunnen worden en aldus de kaholieke constitutie enorme -chade doen. Nu de katholieke staat gegrondvest was, her stelde hU de burgerluke macht en wapende de Regeerlng met die middelen om de veelvuldige Revoluties te keeren. HU omschreef de macht van den President en verhielp de Instabiliteit der Regeerlng. deze zoo kenmerkende eigen schap van den Republlkelnschen regeerings- vorm. 121 Toen Jaap de Bie weer in het bljendorp aankwam, liet ie sich bij de koningin aanmelden. .Beste koningin," nel Jaap, „ik sa! u nooit meer komen storen, maar ik weet heele bergen honing te liggen Bn hij vertelde van rijn reis in het wagentje en hoe h|j in het hommelpaleis een massa honing had ontdekt. Want toen ie beneden kwam hoorde ie stemmen. Het waren geen stemmen van bijen, neen van hommels. ..Ben natuurverschijnsel." hoorde Jaap de hommels seggen en het was maar goed, dat ie nog altUd rond draalde, want toen de hommels wegliepen om andere geleerden te waarschuwen, maakte Jaap dat ie wegkwam. „Waarom heb je dat artikel ^loe rond te komen met 109 gulden” uttgeknipt?” „Voor je moeder.” „Aardig van je, dat zal ze leuk vinden.” ^Ze zal het niet te zien krijgen.”

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 7