Prikkeldraad
De sociale verzekering
MISLUKTE VERDEDIGING
H
DE ROODE WEEGSCHAAL
Wat ’t zwaarst is
De Amsterd. Federatie der S.D.A.P.:
ons
voor
V eevervoer-belangen
„Wat
het zwaarst is, moet ook het zwaarst wegen.”
Niet in dien hoek!
BIJ DE PLAAT
VAN HET BINNENHOF
Motie-Duys verworpen
Door de Directie der Nederlandsche
Spoorwegen bedreigd
ZE LEVEN NOG
IN DE 19e EEUW
Het marionettenspel....
bloedige ernst!
De Tweede Kamer krijgt het
Bezuinigingsrapport-Welter
ter inzage
Lichtvaardigheid ook ter
Rechterzijde
De premiebetaling een
stuk loon
de overschotten in de
fondsen
de
dat dit niet
>f niet verant-
I niets toe:
ten zijn
vaarden/
der Grini
raad ae
niet hebl
handeld
Partij,
zlngs-
„wy
waarin
beginselen te verwezenlijken. Nu meer dan
ooit moeten leider en partij zoo dicht mo
gelijk bij elkaar blijven. Alles moet worden
ondergeschikt gemaakt aan de eenheid en
de solidariteit met de massa. De soms
mooie individualiteit moet daarvoor wijken.
Het is de eerste taak van hen, die leiding
geven aan de arbeidersbeweging, het ver
trouwen van de massa in de soclaal-demo-
cratle te behouden.**
„Wij weten, dat, wat in Amsterdam ge
beurd Is, het verzoek aan drie onzer ge
meenteraadsleden om af te treden. In het
land niet overal in de party goedgekeurd
wordt."
„Wat in de afgeloopen weken te Amster
dam is gebeurd, was een opstand in de
party. Gedachtig aan* het Engelsche woord
„right or wrong my party" (geiyk of onge-
lyk, myn party) hebben zy, die, ofschoon
zjj meenden in de zaak gelijk te hebben,
toch gezegd: vóór alles de strijd vaardigheid
en de eenheid in de party."
Een Dultscher Richard Katz heeft ons
land bezocht en er aardig over geschreven.
Veel juists maar ook wel wat onjuists.
Ook aardig is wat de „Nieuwe Crt.” er van
zegt:
Maandagmiddag JJ. heeft te Utrecht onder
presidium van den heer H. van Poelgeest, voor
zitter van het Uitvoerend Comité van de Com
missie A I. een byeenkomst plaats gehad van
het Uitvoerend Comité met de Contact-Com-
missle, aangevuld met verschillende van de
grootste veevervoerders. terwijl evens aanwezig
waren voorzitter en secretaris van den Neder-
landschen Bond van Vee-expedlteurs.
Deze vergadering, die met spoed was bijeen
geroepen, was belegd naar aanleiding van het
feit, dat de Directie der Nederlandsche Spoor
wegen voorstellen betreffende het veevervoer
heeft gedaan aan den Bond van Vee-expedl
teurs, om deze met hun leden te bespreken.
Deze voorstellen beoogen In hoofdzaak een ge
heel afzonderiyke afsluiting eener, reductie-
regellng, speciaal met den Bond van Vee-
expedlteurs.
Commissie A I, die reeds Jaren als schakel
de onderhandelingen tusschen de Directie der
Spoorwegen en den handel heeft gevoerd, was
van den Inhoud dezer voorstellen geheel on
kundig gehouden. De voorzitter wees er in zijn
openingswoord op. dat, wilde deze vergadering
eenlge vrucht af werpen, open kaart gespeeld
moest worden, zoowel van expediteurszyde over
de gedane voorstellen, als van de Commissie
A I over het ontvangen schryven van de Di
rectie der Nederlandsche Spoorwegen.
De expediteurs bleken hiertoe niet bereid.
Na daartoe uit de vergadering gedaan ver
zoek verlieten de expediteurs de vergadering.
Uit de verdere confidentieels bespreking is
met algemeene stemmen de volgende motie
aangenomen:
„De ondergeteekenden, In vergadering byeen
met het Uitvoerend Comité uit de Commissie
A I op heden 6 Juni 1932 te Utrecht In Hotel
„Terminus",
gehoord de besprekingen naar aanleiding van
de op die vergadering gedane mededeelingén,
door den voorzitter van het Uitvoerend Comité.
van meenlng zynde. dat de houding van de
Directie der Nederlandsche Spoorwegen in ver
band met de gedane voorstellen aan de leden
van den Nederlandschen Bond van Vee-expe-
dlteurs, ten zeerste in stryd Is met de persoon -
lyke belangen van de groepen verzenders, die
onder geen beding met voomoemde vee-expe
dlteurs op «enigerlei gebied te maken willen
hébben, ten zeerste waardeering hebbende voor
het goede werk van de Commissie A I, wier
samenwerking door Een op zeer hoogen prijs
gesteld wordt, welke Commissie In het goede
belang van het vervoer functlonneert,
geven u In ernstige overweging geen speciale
korting-contracten met voornoemde vee-expedl
teurs af te sluiten.
Mocht eventueel uw standpunt blijven ge-
JBet moge ontegenzeggeiyk waar zijn, dat
veel van het door Richard Katz opgeschreve-
ne van zeer juiste waarneming getuigt, zoodat
de Nederlander het ietwat onpleizierige gevoel
krygt, dat wy toch heusch en inderdaad de
Chlneezen van Europa zyn. Dat van de radio
hm» alle Nederlanders voelen stuk voor
stuk, dat X gek Is en byna (of heelemaal»
een schandaal. Maar we zyn te koppig om het
te veranderen. We nemen liever het lot op
ons van bewuste zonderlingen, dan dat wy
den stand van zaken wijzigen en niet langer
zouden kunnen prêcher pour les convaincus.
Want déér komen die sectarische uitzendin
gen op neer. De Katholiek luistert niet naar
de N. C. R. V.; de socialist niet naar den
K. R. O. En als we in een Duitsche krant
lezen, dat onze radio een beetje raar is, zyn
we heimelijk blij, dat de correspondent niets
wist van de A.-R. Geltenfokkers, de C. H. Ap-
pelplukkers, den R. K. Machineschrytcursus,
enz."
Misschien. dat het rapport van dr bezulnl-
gingscommlssle, dat naar Minister Verschuurs
mededeellng aan de Kamer ter inzage zal
worden gegeven, sommige leden op dit stuk be-
ke.ren k.-n? Het is te hopen. Want de behan
deling van de motie-Duys en zes naar
aanleiding van haar bestaan nog ingediende
moties heeft wel weer overtuigend bewezen, dat
in sommige kringen nog steeds luchthartig
over financieele mogeiykheden gedacht wordt.
We spreken nu niet van den heer -uys, want
deze brengt zyn rotle, terwyi hy tegelykertyd
te kennen geeft, dat eigeniyk niemand zeggen
kan, wat het gevolg geven aan zyn wensch zal
kosten. De Minister Intusschen taxeerde het be
drag op een dikke elf mlllloen. Dergeiyh- licht
vaardigheid uit den rooden hoek, daaraan zyn
wy gewend. Maar ook ter rechterzijde waren
heden afgevaardigden, die naar onzen smaak
te gemakkelyk over sommige zaken dachten.
De Christeiyk-Hlstorische afgevaardigde Welt-
ksmp byvoorbeeld ondervond warmen en hard
nekkiger steun van zyn fractle-voorzitter
Snoeck Henkemans voor zyn in een motie beli
chaamde gedachte, om eventueel het nog res-
teerende overschot in de sociale fondsen te be
nutten voor tegemoetkoming aan, noodlydende
boeren e- tuinders op het stuk van de premie
betaling der sociale verzekeringen. En dat ge
schiedde nog In tweede distantie, nadat Minis
ter Verschuur al in zyn antwoord te kennen
gegeven had. dat hy, indien werkelijk tot bet
aanspreken van
„Waarom? Omdat de hier In het geding
zynde drie partygenooten niet hebben ge
in strijd met de beginselen der
noch met haar algemeen verkle-
of gemeente-program, noch met
eenlgerlel congresbesluit. Ware dit wel het
geval geweest, dan nog zou misschien be-
treuren en/oj^ ultnoodigen om zich voor
leven niet meer In een periode,
ons de kans wordt gegeven, onze
et Is té wenschen, dat omtrent deze
belangrijke aangelegenheid klaarheid
wordt verschaft.
Wil de B. D. A P. In volle onverantwoor
delijkheid ook tegen alle redelijke
eischen van de realiteit In blijven agee-
ren, enkel en alleen, omdat de demagogie
alias het partijbelang dit eischt?
Het is niet alleen een soclaal-demokra-
tlsch, maar tevens ook een natlonaa^ie-
lang, dat men weet, welke beteekenis aan
de houding van De Miranda en de zijnen
moet worden toegekend, of m.a.w. de 8.
D. A. P. van haar afgevaardigden mario
nettenspel eischt als.... bloedigen ernst.
Als de motie-Duys. welke ontheffing van de
be aling van de premies der sociale verzekering
vroeg voor werkgevers, natuuriyke personen, met
een inkomen van minder dan 1500, eenig nut
heeft opgeleverd, dan Is het dit, dat de debatten
in de Tweede Kamer over dit uit *s heeren Duys’
implusleven aard voortgesproten schrlftelljk de
sideratum op de eerste plaats weer eens hebben
aangetoond, met welk een lichtvaal Jgheld som
migen in de Kamer dergeiyke zeken aanpakken,
en dat zy voorts aan Minister Verschuur weer
eens eene gelegenheid hebben gegeven, daarte
genover op de noodzakelijkheid van de mee»
drastische zuinigheid te wyzer
De heer Loerakker kreeg het een moment
hevig met mr. Duys aan den stok, toen hy wees
op het typische verschijnsel, dat hi een so
ciaaldemocraat werkgeversbelangen stond te
verdedigen. ~et moge waar zyn. dat mr. Duys
met zyn limiet van f 1500.— alleen kleine zelf
standigen in het debat bracht, Indirect raakte
zyn pleidooi alle werkgevers, die de premies
niet kunnen opbrengen tengevolge van den nood
der tyden. Dat dit en niets anders het ciMerium
moest zyn voor eene beslissing over al of niet
ontheffing, had Immers dr. Vos Vrydag reeds
overtuigend aangetoond.
Doch hoe het zy, mr. Duys toornde hevig
tegen den Katholieken democraat Loerakker en.
hoewel diens rede eigeniyk In X licht .wilde stel
len, dat men steeds maar lp het algemeen over
de noodlydende boeren, die toch ook In betere
jaren reserves hebben kunnen kweeken, spreekt
en over de landarbeiders zwygt, kreeg hij van
zyn socialistischen opponent de insinueerdende
vraag te hooren, of hy zyn rede gehouden had
in opdracht van zyn fractiegenooten Korten
horst en van wynbergen, die in *s heeren Duys'
brein voor onverstandig conservatief doorgaan.
Over opdracht gesproken, repliceerde de Ka
tholieke afgevaardigde niet mis. met een ver
wijzing naar zekere Amsterdamsche gebeurtenis.
Duys beeft deze onvriendelijkheid
handhaafd, dan zullen zy zich genoodzaakt zien
alle medewerking betreffende het veevervoer in
welken vorm ook. op te zeggen, wat ten gevolge
heeft dat door alle groepen en bonden op ver
gaderingen en in de pers propaganda zal wor
den gemaakt voor andere vervoermiddelen bul
ten de Nederlandsche Spoorwegen ejn. Teneinde
het spoorwegvervoer te bevorderen, waartoe zy
zeer wel genegen zyn, hetwelk zy in het afge
loopen Jaar getoond hebben, verlangen zy voor
lederen verzender gelyke rechten ongeacht de
vraag of deze verzender al of net expediteur is."
Het eigenaardige In de houding der Directie
van de Nederlandsche Spoorwegen is, dat zy
immer op het standpunt heeft gestaan met geen
bond onderhandelingen te willen voeren van
daar de Instelling van de Commissie AI
en nu met voorbygang van genoemde Com
missie onderhandelingen aanknoopt met zelfs
voorstellen doet, wél aan een Bond.
j 1500 inkomen heel wat zwaarder zuchten kan
onder de sociale premies dan de categorie, ten
wier behoeve mr. Duys de groep met meer dan
1500 nog eens extra wilde belasten, de heer
Schouten wees erop, dat de gedachte hoege
naamd niets was uitgewerkt. Een bezwaar, dat
de motie al zéér In hare potsierlijkheid te kyk
stelde, was b.v., dat de voorsteller als criterium
stelde een bepaalden aanslag 1 de Ryksinkom-
stenbelasting. De .geholpene" zou dus eerst ge-
wor moeten doorgaan met te zuchten onder
den premielast, om dan later al- gebleken was,
dat hy de 1500 niet bereikt had, restitutie
te ontvangen. Bovendien was er geen enkele
reden, om alleen natuuriyke personen tegemoet
te komen en rechtspersonen bulten *e regeling
te laten. En zoo waren er meer bedenkingen,
die de voorsteller met zyn gewone lichtvaardig-»
heid totaal genegeerd had.
zou moeten worden besloten wat hy niet uit
sloot, omdat alle nog aanwezige reserves nu
eenmaal zeer ernstig In aanme-klng komen
voor het stoppen van lekken dat hy dan wel
twintig, dertig andere doeleinden wist, waar
voor die gelden eerder besteed konden worden.
De motie-Duys niet onaardig t”peerde de
president baar by deze veelheid van nakome
lingen als de „Moedennotle" is door den anti-
revolutlonnalr Schouten, later daarin gevolgd
door Minister Verschuur, zoo grondig mogelyk
onttakeld. Had dr. Voe Vrydag reeds gewezen
En dr. Polak meent, dat de partij als zoo
danig zich over het geval zal moeten uit
spreken.
Een nóg scherpere afkeuring van de
houding der federatie schijnt echter gele
gen te zyn in het feit, dat een der emi-
nentste sociaal-demokratlsche raadsleden,
dr. J. van den Tempel naar inmiddels
gemeld wordt in het gebeurde aanleiding
gevonden moet hebben om voor het raads
lidmaatschap te bedanken.
„Het Volk” biykt intusschen ook in de
gaten gekregen te hebben, dat het Amster
damsche systeem door de party niet zóó
maar geslikt zal worden; bet blad vangt
zyn hoofdartikel van gisterenavond ten
minste aan met de erkenning:
i een byeenkomst der Amsterdamsche
A J O., heeft de voorzitter der 8. D. A.
P.-federatle in de hoofdstad, wethou
der De Miranda, gepoogd, de houding der
federatie, welke drie belangryke manda
tarissen uit den Amsterdamschen raad
joeg, omdat dezen volgens de wet en vol
gens hun geweten tegen den zin der fe
deratie in stemden voor zekere loons-
kortlng, te verdedigen.
Wie de wereld vooralsnog niet precies
binnenste-buiten gekeerd ziet, zal de po
ging van den heer De NÏlranda als een deer-
Ahjke mislukking beschouwen; deze mis
lukte verdediging maakt het geval eigen
iyk nog'erger dan het reeds was.
Immers: om althans kans te krijgen,
in zyn verdedlgingspoging te slagen, had
De Miranda moeten beginnen met (te
trachten) aan te toonen, dat het standpunt
van de' federatie en van de Amsterdamsche
fractleïneerderheld het j u 1 s-t e standpunt
was in het algemeen belang, dat in deze
omstandigheden niet tot loonsverlaging
mocht (of behoefde te) worden besloten,
dat voor de gemeente Amsterdam deze
verlaging niet noodig was, dat de ge
meente het geld voor de nlet-korting be
schikbaar had en eventueele verdere con
sequenties van een afstemming der verla-
gingsvoorstellen zou kunnen dragen.
Maar.... niets van dit alles.
TTct is gelukkig! echter ^éér de
XT vra»g, of de party in haar geheel en
in haar voornaamste leiders een zoo
onverantwoordelijke taal zal believen te aan
vaarden als een evangelie, of men in het
land der rooden de onverantwoordeiyke
houding der Amsterdamsche federatie,
fractleméerderheid en pers zal believen
goed te keuren.
Vele teekenen wyzen er
Is dat niet aardig? „Haast alle Nederlan
ders” vinden het met de radio niet in orde!
Wel wel
Dat is de oude methode van het libera
lisme, dat alles naar zich toe rekent. Ter-
wyi minstens drie kwart der Nederlanders
niets willen hebben van de A. V. R. O.-me-
thode, blijven de liberalen van meenlng.
dat hun haan konlng moet blijven kraaien,
omdat immers héél Nederland
En X ergste is, zegt de „Residentiebode”,
ze meenen het, ze weten niet beter. Ze
levey nog altijd in den roes van de liberale
victorie d.d. 19e eeuw....
Daarvandaan ook die fUne en origlneele
moppen van de A. R. geltenfokkers en R.K.
machineschriivera. Wat *n grootheid van
Zoo Is er in de 8. D. A. P. dus een sterke
beweging waar te nemen tegen wat de
8. D. A P. te Amsterdam zich aangematigd
heeft.
„Wanneer een vertegenwoordigende ver
gadering van de partygenooten in zulke
vraagstukken eenstemmig is in haar mee
nlng, kan het niet anders dan dat de ver
tegenwoordigers in de openbare lichamen
zich zelf Ondergeschikt maken aan bet be
lang van de groote massa."
Dr. Henrl Polak, de bekende sociaal-de-
mokratlsche voorman verklaart in zijn
jongste kroniek in „Het Volk”, dat hy van
het uitwerpea der drie verdiensteiyke
raadsleden met „ontsteltenis en droefheid”
heeft kennis genomen en motiveert als
volgt, waarom de houding der federatie te
genover de drie mannen hem verkeerd
voorkomt
herhaling te wachten, voldoende zyn ge
weest tegenover partygenooten van de be
kwaamheid en het verleden als deze drie.
Maar met verder gaan, zou de Federatie
niet buiten de geschreven en de ongeschre
ven wet zyn getreden. Deze drie partyge
nooten hebben echter volgens eigen opvat
ting en geweten gestemd in een bestuurs
aangelegenheid. die met beginselen en pro
gram niets te maken heeft. Hoe hoog de
loonen der gemeentewerklieden moeten
zyn en of voor deze loonen een andere
maatstaf mag gelden dan voor de bezoldi
ging der gemeente-ambtenaren het zyn
vragen van gemeentebestuurs-techniek. met
welke beginselen en program onzer Party
niets hebben uit te staan."
y-y elfs geen zwakke poging heeft De Mi-
/j randa gewaagd om d? houding van
federatie en fractie-meerderheid in
bet algemeen belang goed te praten.
D11 belang kwam by hem biykbaar op
de tweede of op een nog latere plaats.
Voorop stelde hy met een waarlijk ver-
bysterende vrymoedigheid het party
belang, waar alles vóór wyken moest.
Goed of'n^et góed, verstandig of niet
verstandig, verantwoord pf n
woord, het deed er allemaal
de eenheid in de party, in de fractie moest
gehandhaafd bUJven, zóó als de demagogie
die den belanghebbenden kiezer naar de
oogen ziet en naar den mond praat het
eischte.
We geven hier enkele kenmerkende zin
netjes uit De Miranda's rede:
T t it al deze citaatjes spreekt de onver-
LJ antwoordelijke mentaliteit:
X Kan ons niet schelen, wie er geiyk
heeft, X kan ons niet schelen, of wy een
andere oplossing voor de moeiiykheid heb
ben, wy erkennen zelfs, dat onze begin
selen in de huidige omstandigheden niet
te verwezenlijken zyn, maar van dat
alles trekken wy ons *ts aan: onze party
moet thans stemmen, zóó als de kiezer het
verlangt, zóó dat de massa vertrouwen
houdt in de aociaal-democratie, zóó dat de
strijdvaardigheid en de eenheid in de par
ty vóór alles behouden biyven; aan die
eenheid en aan de solidariteit met de mas
sa moet alles let wel: alles! onder
geschikt gemaakt worden.
X Is teekenend voor het verval in de
613.AJ3, welke sinds jaren in vele leiders
gewénnen had aan verantwoordeiykheids-
gevoel, dat een voorzitter van een zoo be
langryke federatie als de Amsterdamsche
dergeiyke taal heeft durven spreken.
We zouden X ook aldus kunnen uitdruk
ken:
Met dergeiyke taal, gretig aanvaard door
een party federatie en door de sociaal-de-
mokratlsche pers, is de 8X>AJ>. in Neder
land als zy hiermee instemt minstens
twintig jaren in haar geschiedenis terug
gevallen.
^Er zyn voor de soc.-democraten in de-
sen moeilijken veelbewogen tyd vier groote 1
vraagstukken: oorlog of vrede, dictatuur of
democratie, werkloosheid of arbeid, natio-
nale of internationale planmatige voorzie
ning in de levensbehoeften.
Het is niet mogelyk, dat de sociaal-demo-
cratle thans haar positie zoo kan bepalen.
dat zy ocunlddeliyk voor al die vier proble-
men de juiste oplossing sou kunnen aan-
wyzen. Hoofdzaak is, dat men in deze ure 1
van gevaar een gesloten stuwende kracht i
vormt.^
„Wil de sociaal-democratie den stryd op
al die gebieden krachtig voeren, wil zy
niet spreken van den vijfden stand die
er niet is dan moet zy haar eenheid
gaaf en ongeschonden weten te bewaren."
De motie, welke deze week door de Am
sterdamsche partijfederatie der SD-AJ*. met
algemeene stemmen werd aangenomen
naar aanleiding waarvan drie leidende fi
guren in de Amsterdamsche roode raads
fractie hun mandaat hebben neergelegd
is in de party-politieke geschiedenis van
Nederland van grooter belang dan velen
op X eerste gezicht misschien veronder
stellen zouden.
Deze aldus aangenomen motie beteekent
niet minder dan dat de 8.DAA althans
in haar bolwerk te Amsterdam van haar
afgevaardigden cadaver-gehoorzaamheid
eischt; dat de S.DA.P. over haar manda
tarissen wenscht te beschikken als over
marionnetten, als over zetbazen.
Ook wanneer de afgevaardigden in een
bepaald geval de meenlng der kiezers niet
deelen, moeten zy volgens den wil der kie
zers stemmen, en anders.... eruit!
De drie soc.-dem. raadsleden, die den
moed gehad hebben tegen het onverant-
woordeiyk dryven der party federatie in
de stem van hiin eeriyke overtuiging te
volgen, hebben de kwestie in hun ontslag
brief heel zuiver gesteld:
,Daar wy door het raadslidmaatschap 1e
biyven bekleeden voor de keuze zouden zyn
geplaatst van een conflict, hetzy met onze
Amsterdamsche party federatie, hetzy met
ons geweten en onze, by de toelating tot
het raadslidmaatschap gedane beloften,
zien wy ons genoodzaakt ontslag te nemen
als lid van den raad.”
Aan den eenen kant een conflict met de
federatie, welke het partybelang voorop
stelt, aan den anderen kant een conflict
met de wet en met het geweten.
De drie S.D.A.P.'ers kozen de eervolste
party, en gingen heen:
Als hun gecommandeerd wordt tegen de
wet en tegen hun geweten te handelen om
het partybelang te dienen, dan bedanken
zy voor de vertegenwoordiging der SD.A P.
Weinig eervol staat daarnaast de Am
sterdamsche party federatie, die by het af-
wegen van partybelang eenerzyds en wet,
eer en geweten anderzyds, de schaal ten
gunste van het partybelang doet dóórslaan.
Prima vertegenwoordigers, die prys stel
den op wet, eer en geweten, moesten lichter
wegen dan wat de federatie als partybelang
beschouwde.
De federatie heeft 't zoo uitgemaakt:
wat voor ons het zwaarst is, moet ook
het zwaarst wegen!
Had de heer Schouten du. financieele en
practische bezwaren, zyn principieel bezwaar
was niet geringer. Terecht. Want uitwerking
van het desideratum-Duys zou ernstig aantas
ten den grondslag onzer sociale verzekering, die
nu eenmaal in de premiebetaling door den
werkgever een stuk loon ziet. Waarom, zoo
vroeg ook de heer Loerakker, zou de Staat nu
precies voor dat gedeelte van het loon moeten
zorgen? En Minister Verschuur redeneerde op
mr. Duys* verzuchtingen over den looden last,
dien de premiebetaling op de door hem in be-
schermin- genomen pa’roontjes legt, door met
erop te wyzen, dat die looden last precies 5.7
pCt. van het door hem uitgekeerde loonbedrag
bedraagt, juist het percentage, waartegen de
SD-AJP. de grootst mogeiyke bezwaren heeft,
als het op de loonen gekort moet worden. Dén
is men opeens de benarde positie van den pa
troon glad vergeten!
Dat de premiebetaling een onderdeel en in
vele gevallen een onbeduidend onderdeel van
de bedryfsonkosten is, wordt überhaupt
voorbygezien. Hoe weinig het in verhouding tot
andere kosten is, rekende de heer Schouten uit
voor het platteland. Hy kwam op een bedrag
van ƒ5 per H.A, terwyi b.v. de waterschapp
en polderlasten reeds f 20 per H.A. bedragen.
vang van dit avontuur wellicht veronder
steld heeft:
de leider der J5. A- P-, de kamer-
fractie-voorzitter Albarda, schreef reeds,
dat door het Amsterdamsche systeem
de afgevaardigden tot marionetten ver
laagd werden.
Dr. F. M. Wibaut schaarde zich achter
Van den Bergh es. door op te komen tegen
de neiging in de 8. D. party om aan hare
fracties in de openbare lichamen, ten aan
zien van sommige vraagstukken, een be
paalde houding voor te schrijven
„Wint die neiging veld,” aldus de heer
Wibaut, „en leidt zy tot een bindend be
sluit, dan zal het aan mannen en vrouwen
van karakter onmogeUJk worden gemaakt
een vertegenwoordigende functie te be
kleeden.”
In Amsterdam heeft het hof der roode
kiezers aan drie raadsleden opgedragen po
litieke harakiri te plegen, in Nymegen
nam de R. K. Party raad een motie aan,
waarin betreurd werd, dat mede door
toedoen van zes katholieke senatoren
de pachtwet werd verworpen.
Zoo zyn de feiten, en anders niet-
Het verschil, in handelwijze van
belde party-Instanties valt duideiyk op:
in Amsterdam: >verweging van het
standpunt der party Inzake loonsverlaging
gezien het advies der federatie tegen
verlaging afkeuring van het standpunt
der drie gebod aan het adres der drie,
hun mandaten neer te leggen;
in Nymegen: betreurlng van het feit,
dat pachtwet verworpen werd, betreu-
ring, dat ook zes katholieke senatoren tegen
stemden
Daarmee uit!
In Nymegen: géén standpunt van de par-
ty géén advies van de party-instantie
géén afkeuring van het standpunt der zes
(slechts betreuring) géén commando:
vort!
Toch probeert men onzen Party raad in
denzelfden hoek te duwen, als waarin de
Amsterdamsche federatie der 8. D. A. P. is
komen te staan.
Van socialistischen kant begrijpeiyk: een
misdadiger wil graag collega's hebben, boe
meer en hoe érgere, des te liever; des te
minder loopt de misdadiger in de gaten.
Maar w y passen ervoor om ons met de
roode party-instantie in eenzelf den hoek te
gaan staan schamen.
wy aanvaarden niet de verwrongen voor
stellingen in „Het Volk” en elders, als zou
er in Nymegen *n soort revolutie uitgevoch-
opde hoofden der zes; wy aan-
texik niet het betoog van prof, van
iten in ,De Tyd”, als zou de Partij-
e stemmen-tegen der zes zelfs
>o^n mogen betreuren.
Wy laten ons niet in den hoek dringen,
waarin de roode federatie staat.
Het verschil tusschen Nymegen en Am
sterdam is té groot, dan dat daartoe ook
maar de minste reden zou bestaan.
toch niet gezegd in opdracht van de Federa
tie Den Haag der S.D.A.P.?
Het eind van het lied wa» natuurlijk ver
werping. Alle vier de moties sneuvelden, die
van de heeren Duys en Weltkaxnp respectieve
lijk met 55 tegen 26 en 64 tegen 16 stemmen,
terwyi de motie Braat en -Kersten slechts
drie voorstanders telden.
Ds. Kersten wilde, zooals vanzelf spreekt,
heel de sociale verzekering opdoeken, terwijl
staatsman Braat alle premies ten laste van den
Staat wenschte te brengen. Dat kost wel
ƒ90.000.000.‘maar daarvoor heeft de heer
Braat zyn bekend advies: bezuiniging op de
ambtenaarssalarissen
Resteeren nu nog de motles-Vos en Wyn
koop. die de geheele zaak op veel breeder basis
plaatsen en te ha-er tyd wel eens behandeld
worden.
