MIJNHARDT’S KINDERZALF LEPTIS MAGNA IN AFRIKA Radio-program HET HORLOGE VAN DEN RECHTER Alleabonné’s Het Rozen*Kasteel Het teeken des kruises in Afghanistan WOENSDAG-; JUNI Schatgraven VERHAAL VAN DEN DAG Donderdag 9 Juni Romeinsche Keizerstad 1 1 Onder zand bedolven Over talenten gesproken De rijkste hand elsstad ONVEILIG SUMATRA FEUILLETON Br. jpten Weelde vaq marmer en schilderingen Na 1400 jaren op bevel van Mussolini uit het woestijn zand uitgegraven AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLUK DRIE MAAL VIER EN TW1NTIG UREN NA HET ONGEVAL Nachtelijke overvallen I a wat ben bereid", sprak de dappere jongen in de «■n ge- maakjp, kon geen I Doos 25, Tube M et. BU l'w Drogist. geneeat het huidje van Uw kindje. 1 i 1 1 1 In a (Wordt vervolgd) l 1 1 i Intenneno: Volendam- c t VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN RADIOGIDS denkt madame Sylvia, bovengronds malaise, var niets is, daar vind ik niets, raaf ik i la baisse! aaft nu volgens logica, eigens moet het zitten, b b 2 t d d ii s V I I Voor een huis to de Rue de Courcelles te Parijs hield een flacre stil, t Was nog zeer vroeg, een vochtige, droeve morgen, geen ster veling op straat en de witte gevel met stfn talrijke baloons toonde In de ochtendscheme ring een treurigen aanbllk. Een dame van rijzige gestalte, mager en in het zwart gekleed, opende het portier, en na een versleten leeren valles op het trottoir neer gezet te hebben, haalde ze een portemonnale voor den dag en telde nauwkeurig het geld alvorens het den koetsier te overhandigen. Deze scheen lang niet tevreden en nam het zonder ©en woord van dank aan. 1 Is wat moois! bromde htf; heel van bet Lyonstation en dan soo'n fooitje! Hij gaf bet paard een slag met de zweep en verdween in de ledige straat, terwijl zijn klant zonder de minste verwondering te toonen den vinger op den schelknop drukte. Nog tweemaal mneet se dit herhalen, eer de Voor het gerechtshof stond een nieuwsgierige menigte. Er zou een moordenaar, voor de recht bank verschijnen. Eerbiedig ging men opzij voor twee rechters die het gebouw wilden binnengaan. Opeens greep de bekende rechter Oalby naar zijn horloge. Hjj schrikte even, want het was niet in zijn zak. Maar hjj bedacht zich: Die ongelukkige verstrooidheid, zei hij met lulde stem tot zijn collega. Daar heb ik mijn gouden horloge weer op mjjn beddetafeltje liggen. Zijn vriend lachte. Nu je zult den moor denaar ook wel zonder horloge kunnen zeggen wanneer zijn laatste uur slaat Daarmee was de zaak afgedaan. 5.20 kamermuziek 6 40 populair d v E n ei s f s <1 t se te E I Bo 1 nle vo< we vri als aai wh we< I Ma mii sec hol 1 var der Zat Zo< eer bij liet st Hl n R st B e« m ve wi h< va gi ZU en P« gr zo ev git de m< tel Da we da scl ge< vei wa 1 57 C. B H Ui 0| i dl M. 850 concert ÏXtö gramofoonmuziek jscX" Puccini. lalre muziek. loor het Quar- Tranen vulden de oogen var. het meisje. O ja! Zoodra die vreeseljjke bloedspuwing zich openbaarde, heb Ik terstond den priester laten roepen, en zij begreep ten volle den ernst van het oogenbllk, doch zij was reeds te veel verzwakt om zich angstig te maken. En zij, die zoo aan het leven gehecht was, scheer». het toen niet meer te betreuren. Zij ia aeer stichtelijk afgestorven, zei thans de religleuse, die weer binnengekomen was Toen zij de oogen weer opende, gaf ze mij een teeken haar mijn cruslflx te laten kussen En tot het laatste oogenbllk heeft ze ge weten, dat ze door de uiterste zorgen omringd was, voegde Marle-Clalre er weenend bij. Onder dit gesprek hadden de trekken der vreemde dame zich langzamerhand ontspan nen. Directeur: Wat hoor Tr, uw dochter wil In ieder geval tooneelspeelster worden. Maar zou ze er veel talent voor hebben? Moeder (met trots): Maar meneer! ze zal toch wel iets van ons geërfd hebben; mjjn man was 15 jaar lang bureaulist en ik heb 20 jaar de garderobe in het theater verzorgd! Die glangperiode der stad, die van nu af aan den naam Leptis Magna (Groet-Leptis) voerde, duurde tot In het midden van de 5e eeuw. In het jaar 455 werd zij zóó door vandalen geschonden, dat zij zich nooit geheel herstelde. Opeenvolgende overvallen der barbaren bedreig den de stad steeds meer, totdat zij eindelijk totaal uitgeplunderd en door de laatste bewo ners verlaten, ten prooi viel aan 't zich steeds uitbreidende woestijnzand. Op de ruinen van de prachtige keizerstad legden de Arabieren een begraafplaats aan. Borgers 6.45 Cursus in knippen en stofver- sleren 7.00 Declamatie door A Langeler - 7.30 Politieberichten 7.46 Persberichten van het Ned. Chr. Persbureau 8-00 Tijdsein en Protestantech Christelijke Reclasseerlngsver- eenlglng 8.00 A Capella-ultvoerlng In de 8t. Pieterskerk te Utrecht; Intermezzo: Persberich ten van het Persbureau Vas Dlaa te Amster dam. Aan het einde van het programma gra- mofoonmuzlek. deur openging. Het gordijn van de loge hing nog omlaag, doch de rijzige vrouw klopte vinnig tegen de ruit en riep lulde: Het appartement van barones Boyer? Nu kwam daarbinnen toch wat leven, en de portierster vertoonde zich aan de deur, ver schrikt en met verwarde haren. Weet u het niet? Mevrouw is eergisteren avond overleden. Dat weet Ik, antwoordde de nleuwaange- komene droogjes. Welke verdieping? De derde. Mevrouw is zeker van de fa milie, dat ze op zulk een uur komt? Dat spreekt. harde, korte toon van dit antwoord ver bitterde de portierster, en uit wraak nam niet eens de moeite de bezoekster de lift wjjzen. o tWas nog donker op de trap. De vrouw 't zwart Het haar valles In de gang staan, haalde een doosje lucifers uit den zak en ging de trap op bij het weifelende licht van een vlammetje, dat ae nog twee maal moest ver nieuwen. t Was een nieuw, elegant huis met gestuca- doorde wanden, en op de wlt-steenen treden verdoofde een mollige, purperen looper de voet stappen van de bezoekster. Óp de derde verdieping schelde zjj aan. In dit huls, waar de dood was binnengetreden, werd natuurlijk gewaakt; een religieuss deed open. Ik ben de halfzuster van mevrouw Boyer, en ik heb mijn valles beneden gelaten. Wil u Op zekeren dag voer Ik de Theems op aan boord van het stoomschip .Duke of Clarence”, om naar het vorstelijke Hamptoncourt te gaan, eens het weelderige paleis van Kardinaal Wol sey, den beroémden minister van Hendrik VIII Ik zat aan dek naast een gepensioneerd kapi tein van het Engelsch-Indlsch leger. Het duur de niet lang of we waren in een onderhoud ge wikkeld, dat weldra over godsdienstige onder werpen liep, hetgeen b<j de Engelschen spoedig het geval Is. We zagen hoe hij zich verwijderde richting der kloof, waar hem waarschijnlijk de dood wachtte. Zn rozenkrans hield hij. om t'n deerd het regiment daar te bereiken Is gering; je leven staat er bij op *t spel.” „Ik sta onder Gods bescherming, kolonel; Ut >n anrralr Ha rlnnrxn.,»» De deur ging dicht en juffrouw d’Albrègue knielde bjj het doodsbed neer. Haar groote, harde oogen waren nu zacht, en haar kleine, door de zon gebruinde hand legde ze op d» bleeke, koude handen, waar een koralen rozen krans omheen geslingerd was. De rozenkrans van haar eerste H. Com munie, zei ze halfluid. Wat heeft ze dien trouw bewaard, en wat is dat al lang geleden' ZIJ woelde in de plooien van haar japon en haalde een rozenkrans te voorschijn, volkomen gelijk aan dien anderen, en legde hem op de handen der doode. Lang lag ze daar In stille beschouwing, de vervlogen laren In den geest weer doorloopend als wilde ze op dit wasbleeke gelaat den blos terugroepen van bet lieve kind, waarmee ae gespeeld had, als wilde ze de blonde lokken weerzien, waarin een zonnestraaltje zich scheen te verbergen. Geheel het verleden reef weer voor haar geest op: het lijden van een door allen vergeten kind, een Ijverzucht, waar niemand rekening mee hield, een treurig ver waarloosde jeugd, en dat alles tegenover het jongere zusje, vertroeteld en verwend uitver koren om haar lachende schoonheid en beval ligheid, om haar rich uitstortende teederheid. Dan sprak ze bijna overluid, gelijk meer ge beurt met menschen, die alleen leven Hoe lang duurde deze zwijgende beschouwing zonder eenlg teeken van rouw of droefheid? Een jong meisje aan t hoofdeinde gezeten stond op en kwam naar haar toe. De harde, donkere oogen wendden zich van de doode af en vestigden zich op haar, die naderkwam. Ik ben haar halfzuster. Deze woorden werden op denzelfden korten toon gesproken, waarover de zuster zich reeds zoo verwonderd had, maar nu klonken ae uit de hoogte, bijna als een bevel. Juffrouw d'Albrègue? vroeg Marle-Clalre. het jonge meisje, t Is zoo haastig gegaan. Toch hebben wij u terstond getelegrafeerd. Ja, maar Ik was afwezig, en bovendien, ik kon toch niet bijtijds bier rijn, ik denk niet dat ze naar me gevraagd heeft. Dit klonk als een bevestiging bjj voorbaat, en werd dan ook niet tegengesproken. Nogmaals beschouwde zU het bleeke meisje, dat daar vóór haar stond met een wlt-flanellen ochtendjapon om de slanke leest; dan ging ae naar het doodsbed, knielde een oogenbllk neer en nam, zonder daartoe ultgenoodlgd te zUn de plaats In, die Marle-Clalre aooeven ver laten had. Beschroomd bleef deze staan wachten, tot ze ondervraagd zou worden. Een longaandoening? Ja; tante genoot een goede gezondheid, al scheen ae ulterHJk niet sterk; en toch to zij besweken I -- Was zU rich haar toestand bewust? gouden horloge! O, „sancia simplicltas!” De schurk heeft zelf den reebout gekocht, om den vogel op den lijmstok te lokken. Begrijp Je 1 nu? maar naar boven." Wie het Kruisteeken vijand zijn. Het eerste bedrijf van de grootech opgezette Uitgravlngen bij de oud-Afrikaansche stad Lep tis Magna Is geëindigd Dit werk is op last van Mussolini ter hand genomen en heeft tot re sultaat gehad, dat deze keizerlijke Romeinsche hoofd- en residentiestad in Noord-Afrlka aan het woestijnzand kon warden ontrukt en thans na een diepen slaap van 1400 Jaren. aan de verbaasde oogen der bezoekers een overweldi gend beeld biedt van pracht en heerlijkheid. Ongeveer 126 K.M. van Tripolis verheffen rich midden In de Lyblsche woestijn de op be vel van den duce uit hun verzonkenheld te voorschijn getooverde bouwwerken van Leptis Magna, de geboorte- en kroningsstad van den groeten keizer Septimus Seierus. De allereerste geschiedenis dezer Noord- Afrikaansche nederzetting Is In 't duister ge huld. De oadheidsvorschers zijn van meenlng. dat het Phoeniciërs waren, die hier een van hun talrijke kustenkolonles hebben gesticht en den grondslag voor de latere schitterende ont wikkeling der stad legden. Nadat de Grieken den Phoenlcischen woest tinhandel verdrongen hadden, namen zij de stad In bezit, die zjj om doopten in Neapolis. Later geraakte de stad In handen van de Cathagers. die hun handels- rijk aan de kusten der Mlddelandsche Zee uit breidden. De onderging van Carthago had de komst der Romeinen ten gevoge, die eerst de stad het recht van vrjj zelfbestuur en vrije munt gaven en haar daarna in een Romeinsche kolo nie veranderden. Het i\ T handt En wa Dus gi Z\j gn Want En daarom staat Zaandam thans !i Het t-eken van het spitten! Er wordt gegraven en geboord. Er wordt gez-aht naar schatten. En ieder snapt, die liggen niet Verscholen in de watten. Maar staat dit graven, en ik stel De vraag I hier zeer bescheiden, Misschien I een beetje in verband Meer met den geest der tijden? Doch hoe Scherpzinnig men dan ook De kwestie\wil doorgronden: Tot dusver\ heeft de vrouw haar l „schat" Steeds bovengronds gevonden! MARTIN BERDEN (Nadruk verbaden) f Afl Ufl verlies va» todenn vlngsr Het vonnis was uitgesproken en ernstig ging rechter Calby naar huls terug. Zijne liefhebbende vrouw ontving hem harte lijk. Een smakelijk middagmaal stond gereed Terwijl men aan de soep was. viel den rech ter zijn b°rloge In. Och vrouw, zelde hU. doe me een plezier, mijn horloge van het beddetafeltje te halen Daar heb ik het laten liggen. Zijne vrouw lachte. Maar Calby, zei ze je wordt hoe langer hoe vergeetachtiger 1 Waar moet dit heen? Ik heb het je Immers drie uur geleden aan het gerechtshof gestuurd. Ónmogelijk, viel Calby In. Niet mogelljk? Je hebt het zelf laten halen! I1k? Verschrikt liet hjj den lepel vallen Ja, jij! ging zijne vrouw voort. Je waart pas een uur weg och wat zeg ik. nauwelijks een half uur toen een knap jongmensch hij zelde dat eene gerechtsbode was aan schelde. HU bracht mU een heerlijken reebout, dien Je vandaag op de markt gekocht had, met een vrlendelUk compliment van Je. Ik moest den reebout overmorgen op tafel brengen, zei hU HU wou al heengaan, toen hU zich opeens be zon. Je had Je gouden horloge op het bedde tafeltje laten liggen, en dat moest hU Je dade- 'Uk meebrengen. Het schemerde Calby voor de oogen. En jU heb Je hem het horloge gegeven? Ja zeker! Of nu werd mevrouw Calby toch ongerust had Ik het niet moeten doen? Neen, je had het niet moeten doen, juweel van een slimme vrouw! brulde Calby woedend Hoe kan een rechtersvrouw zoo zoo hU be dacht nog juist bUtUds dat hU een welopgevoed man was zoo lichtgeloovig wezen! Een ver standig mensch zou zoo Iets niet kunnen ge beuren. Een mooie ruil! Een reebout voor een WU u me een oogenbllk alleen laten’ vroeg ze eensklaps met een zachtheid in haar stem, die men van haar niet zou verwacht heb ben. WU hadden elkander sedert jaren niet meer gezien; onze levenspaden liepen ver uit een, en ik had het recht te denken, dat zU mli vroeger onrecht had aangedaan. Maar we noemden elkander zusters: we hadden denself- den vader. Zwygend ging het meisje naar de deur, door de zuster gevolgd, doch op den drempel keerde sU zich om en sprak: moet wel zeer vermoeid sljn Ik zal een kamer voor u In gereedheid laten brengen, en ook een dejeuner. U kunt me vinden in de kamer hiertegenover. HUIZEN, 1875 M. 8.00 KRO. Morgen- concert 10.00 N.C.R.V. TUdseln en gramo- foonmuzlek 10.15 korte ziekendienst dooi Ds. J. J. v. Petegem 10.45 Gramofoonmuziek 11.00 K.R.O. Gramofoonmuziek 11.30 Godsdienstig halfuurtje door Pastoor L. H. Perquln OP 12 00 Tijdsein en politieberich ten 12.15 K-RO -orbest o.l.v. Johan Ger- riteen 2.00 N C.R.V. Tijdsein en cursus fraaie handwerken door mej. G. Albly 3.Ou vrouwenhalfuurtje 3.30 verzorging sender 4.00 ziekenuurtje door Dg. J. Wlllemze 5.00 Cursus liandenarbeid voor onze jeugd door H. J. Stelbvoort. Onderwerp: De beplakking van gevolg hebben door een hevig geweervuur te worden ontvangen, daar men In ons vermomde tegenstanders sou zien. Onze kolonel commandeerde halt en sprak ons toe: .Jongens, we verkeeren in eei; netelige po sitie. We zUn van bijna alle kanten door den vüand Ingesloten. Ons eenlg redmiddel Is. aan sluiting bU de Connaught Rangers. Ze moe ten vóór alles er van in kennis gesteld wor den. dat we hier zUn. want, daar we noch hun herkennlngsteeken, noch hun wachtwoord ken nen. loopen we groot gevaar bij onze nadering als vijanden te worden beschouwd en neer geschoten te worden. Is er onder jullie iemand van goeden wil. die z*n leven wil wagen om ons allen te redden?” Een jonge lerache soldaat trad naar voren/ en sprak: .Kolonel, u kunt over mtf beschikken; moet ik doen?” ,Klj de Connaughts trachten te komen om dezen brief aan hun koloneL te overhandigen Maar denk eerst goed na, de kans, om onge- Verstekeltng„Hallo meneer, gaat u naar het restaurant?" Verbaasde passagier: ^OMel.“ Verstekeling„Do» me dan een lol en breng ee.i naar rest jes voor me mee in je zak doek!" Eeuwen vergingen, een dikke zandlaag bedek te id e verzonken stad. Jakhalzen en gieren wa ren de eenlge gasten op deze plek, waar eens: spaarpot 5.45 Cellorecttal door K. r. een rijk en machtig leven had gebloeid. Thans na 1400 jaren. ontw'aakt Leptis Magna weder uit haren'$aap. De prachtige triomfbogen met fresco's, wegte re krijgsdaden des keizers Septi mus Severus' foorstellen, zjjn geheel blootge legd, zoomede 'de granieten muur, die het kei zerlijk forum <*ón (de binnenstad scheidde. Langs den muur leidt een uitstekend gepla veide straat. de KeizerSweg, naar het paleis en de basilieken. Aan de andere zijde van den muur liggen de badhuizen. Zij hebben een op pervlakte van 3 H.A. De schitterende zullen, marmerplaten, wandsrujweik en fresco's geven het geheel een prachtig aanzien. Een paar hon derd meter verder verheft zich het goed onder houden zuilenwoud van het forum In al zjjn pracht, het keizerlijk paleis uit Toscaansch marmer. Hoeveel galjoenen zopden niet be vracht zUn om dezen berg van kostelijk ge steente naar NoordAfrika te brengen. Hoeveel slavenhanden moesten dag In dag -uit. maand na maand, in de gloeiende stralen der Afri kaansche zon arbeiden om In het verre gebied van het Romeinsche Imperium dit troteche bouwwerk op te trekken, dat heden, midden in de Arabiscne woestijn, als een sprookje uit 1001-nacht, als een droomvisioen, zien aan ons oog vertoont. Dien dag aten mijnheer en mevrouw Calby niet verder. Gedane zaken nemen geen keer en dus was de rechter den volgenden morgen In eene zach tere stemming. Een teedere omhelzing, een hartelijk kus. en mevrouw Calby was weer verzoend en beloofde hem, niet weer aan de harde woorden van den vor ken dag te zullen denken. En men zou In ieder geval nog van den heer lijken reebout smullen. Kalm vermaande Calby zjjn vrouwtje niet meer zoo lichtgeloovig te zijn, en welgemoed ging hjj naar het gerechtshof. De zittingen duurden lang en veel later dan gewoonlijk kwam hij thuis. Daar verwachtte zljnë vrouw hem al met ongeduld. Vroolljk omhelsde zij hem en Juichend riep zjj: Manlief Calby het Is toch maar ge lukkig dat wij je horloge terug hebben! Hoe wat hebben we terug? vroeg Mj verrast. Wel, je horloge: ze hebben dien schurk van een dief Immers ontdekt en hem van den d/ef stal overtuigd. Het werd den rechter benauwd om het hart; hu haalde zijn zakdoek uit en veegde zjjn klam voorhoofd af. Vrouw, je spreekt in raadselen! Verklaar je duidelijker, want Ik weet noch van den dief noch van het horloge. Wat Is het nu weer? Maar lieve hemel! riep de vrouw uit; van daag tegen den middag schelde er weer een zeer net gekleed heer aan, zei dat hij gerechtschrlj- ver was. en vertelde, dat de dief van het hor loge gelukkig ontdekt was. Om hem heelemaal te overtuigen was nu alleen nog maar een corpus delicti, de reebout, noodig. Op jou bevel is hij dus gauw naar mij toe gegaan om den reebout te halen. En jij heb hem dien gegeven? Natuurlijk. Tegen een rechterlijk besluit mag men zich niet verzetten. Verpletterd zonk Calby op den stoel neder Dubbel bedrogen! Want de spitsboef had rich natuurlijk wel gewacht de politie in de armen te loopen. O, die slimme vrouw! Zich ook nog den vertroostenden bout te laten af troggelen! En ditmaal bedacht rechter Calby niet nog juist bijtijds, dat hij een welopgevoed man was en niet mocht vloeken. pols gewonden, in z’n hand. BU het beklimmen van een bergrug, langt een nauwelijks herkenbaar pad, stond hij eensklaps stil. Op korten afstand, boven zich hoorde hU een stem. Toen hjj omhoog keek, zag hU op de rots een Engelsche schildwacht, een scherpschutter met aangelegd geweer, die hem toeriep: .Kalt! Wie ben je?" .Een vriend!” „Geef dadelUk het herkennlngsteeken of ik schiet!” I De arme Ier, die het teeken niet kende, be greep, dat hU verloren was. Toen bad h(J „Mijn God. ontvang mijn ziel”. Daarna muit» hU het Kruisteeken en sprak daarbU duidelijk de woorden uit. Onifliddenijk zette de schildwacht z'n ge weer in rust en zet: „In orde, kameraad, klim PABUS (Eiffel) 144K „R adio Parts”. 1725 M.: I 1250 idem 8» ,Ea T< MILAAN, Ml M. 752 Po^di ROME, 441 M. 9 05 concert di tetto dl Rotna. WEENEN, 517 M. 755 „Mlssa Solemnls” van Beethoven. 10.55 concert door de Robert Hügelkapel. WARSCHAU, 1411 M. door het Dubiska-kwartet concert 8.20 populair concert door het Phli- harmxxiie-orkest van Warschau' oJ.v. St. Nawrot; 10.20 dansmuziek 11.10 dansmu ziek. BEROMUN8TER, MO M. - 8 20 concert door het Kamerorkest van Bazel oJ.v. Paul Sachet 10.05 concert door het Omroeporkest. In t oude Romeinsche rijk gold Leptis als een van de rijkste en bloelendste handelsste- den. ZU lag op het kruispunt van de zeewegen, die uit bet Westelijk deel der Middeltendsche Zee naar Egypte en Voor-Azie voerden. ZU breidde zich steeds meer uit. tal van Romein sche patriciërs vestigden er zich. De roep van den rijkdom der stad, van de weelde harer be woners drong door tot in de verste uithoeken der vroegere beschaafde wereld. Architecten, beeldhouwers, dichters en geleerden reisden naar Leptis, om in de schaduw der palmen een rustig en zorgenvrij leven te leiden. Het toeval wilde, dat juist in deze Afrikaan sche handelsstad op 11 April van het jaar 146 na Chr. de groote krijgsman Septimus Severus het levenslicht zag. Toen hjj op 47-jarigen leeftijd door de Romeinsche legioenen op het schild werd geheven, kon hU op een wisselvallig, en stormachtig verleden terugzien. HU was in tusschen advocaat, koopman, centurio. procon sul en ten slotte opperbevelhebber In Afrika geweest. Na zUn triomfalen Intocht in het Capitool te Rome Vergat Severus zUn vaderland niet. Hon derden bouwmeesters en tienduizenden slaven gingen op bevel van den keizer aan het werk om van Leptis de tweede hoofdstad van het Romeinsche Imperium te maken. Uit alle ha vens der Mlddellandsche Zee zeilden schepen en roeiden galjoenen naar Leptis met kostbaar hout en marmer beladen. Een nieuwe haven ontstond, een forum, een groote markthal, bad huisen. een circus, triomfbogen, tempels en basilieken. op dit blad sQn Ingevolge de vemekeringsvoonraarden tegen Z bij levenslange geheele ongeecblktbeld tot werkendoor f 7CD bU ongeval met f bfl verllee van een hand f 1 9C bfl verllee van een f CQ w OU een breuk van ongevallen vereekerd voor een der volgende ultkeerlngen f verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen VV»" doodehjken afloop fctztz. een voet of een oog duim of wijsvinger We been of arm het laten halen, zuster? Ietwat geschokt door zulk een volslagen ge mis aan gevoel of ontroering in dergelUke om standigheden, knikte de religleuse bevestigend en vroeg dan, de besoekster aarzelend aan ziend: Wil u niet in het salon komen, mevrouw, en een oogenbllk rusten, alvorens Ik verlang mUn zuster terstond te aten, als 1 u belieft. Wees dan zoo goed mU te volgen. Een gasbek verlichtte de voorkamer, die met gebeeldhouwde meubelen en keurig porceleln prijkte. De religleuse wees dè gang recht». Hier heen, mevrouw, als 't u belieft. Uit een openstaande kamer drong een tril lend licht in de gang door, en toen de bezoek ster met vasten tred de zuster volgde, stond ze op eens vóór een groote legerstede, waar het roozeroode hoofdkussen het gelaat van de doode ?en weerschijn gaf, of ze nog leefde. Halfzusters! Maar welk ee ntegenstelling tn elk opzicht! ZU. die daar rustte, was In haar plechtige onbeweeglijkheid nog altUd schoon en leek met haar fijne, delicate gelaatstrekken bUna Jong. De andere, die daar aan het voet einde belangstellend toezag, bezat harde, bUna manneiuke trekken en een gebruinde kleur, ge rimpeld voorhoofd, strenge, doordringende diepzwarte oogen. En dezelfde tegenstelling sprak uit den nauwen rok, de verkleurde sjaal, den oud-modischen hoed, het arme’Uke toilet in één woord, en het kleed der doode, met rijk borduurwerk «n kanten versierd. Zoo vertelde ik van een katholiek kind, dat verdwaald was- en door bet Kruisteeken was teruggevonden. ,4a”, zei de oude soldaat. ,Jk ben protestant, maar zoo Iets hoor ik graag. Nu we toch over 't Kruisteeken spreken, zal ik u op mijn beurt Iets verhalen, waarin u belang zult stellen. Hetgeen ik u ga vertellen, geschiedde in ’t re giment waarin ik diende, en ik verzeker u, dat alle soldaten er zeer door getroffen werden.” HILVERSUM, 296 M. 8.J0 TUdseln en gra mofoonmuziek 10.00 morgenwUdlng 10.15 gramofoonmuziek 10.30 vlool-recital Boris Lensky 1150 knipcursus klnderkleeding door mevr. Ida de Leeuwvan Rees 1130 gra mofoonmuziek 12.00 Tijdsein en A.V.R.O.- kleln orkest oJ.v. Nico Treep; Accordeónmuriek door van Dljks mens 2.15 Rustpoos voor het verzorgen van den sender 230 mevr. LotgeringHille- brand: „Zomergerechten” 3.00 gramofoon- tnuriek; Symphonle-orkest oJ.v. Leopold Stro- kowskl 4.00 ziekenuur door mevr. A van Dijk 5.00 A VRO -kamerorkest ol.v. Gerard Hemmes; Tusschenspel van gramofoonmuziek 630 Sportpraatje door H. Hollander 7.00 A.V.R.O.-kamerorkest 730 Vacantiegangers .Attentie”! door H. J. Peppink: „Vacantle- tochten per auto NederlandArdennenSauer- lanidRijnstreek 8.00 TUdseln en causerie door Paul F. Sanders Het werk van het In- 1 ternatlonale Genootschap voor moderne muziek en het aa. muziekfeest te Weenen 8.15 Aan- slultjng met het Concertgebouw te Amsterdam. Coucertgebouw-orkest oJ.v. Oscar Strauss. In - de pauze causerie door W. Vogt „Geen liefda digheid naar vermogen” 10.45 Kovacs Lajc» en zUn orkest. BRUSSEL, 509 M. 530 concert door het radlo-orkest oJ.v. Frans André 650 gramo- foonplatenconcert 7.35 idem 8.20 concert 9 20 Russische muziek door het symphonle- orkest van den omroep oJ.v. Arthur Meulemans 10.30 gramofoonplatenconcert. KALUNDBORG, 1153 M. 330 concert door Louis Prell’s Instrumentaal ensemble 83u Italiaansche' opera-muzlek door het Omroep orkest oJ.v. Launy Gröndahl 10.10 muziek van Deensche componisten. BERLIJN. 418 M. 450 Cello recital door Paul Hermann 7.35 populair concert door Alois Pachemegg en zjjn orkest 9.30 Con cert door het Omroeporkest. HAMBURG, 372 M. 135 gramofoonmuziek 2.003.00 idem 10.40 Duitsche dansmuziek door het Omroeporkest o.l.v. Adolf Seeker. KONÏGSWUSTERHAUSEN, 1635 M. 2.20 gramofoonmuziek 4.50 concert. LANGENBERG, 472 M. 1.20 concert oJ v Wolf 250 gramofoonmuziek 5.20 Vesper concert uit Frankfort. DAVENTRY, 1554 M. 12.20 concert van Edinburgh door het Omroeporkest 1.20 con cert 10 00 Debussy concert 11.05 B.B.C.- dansorkest oJ.v. Henry Hall „In 1880 voerden we oorlog op de grenzen van Afganlstan. Het was een strUd, een onder neming vol van gevaren; het land is bergachtig en dor; de enkele wegen zUn smal en liggen meestal aan den rand van diepe afgronden'of nauwe bergpassen. Wanneer de vUand, die na tuurlijk uitstekend met het land bekend was. van die kennis een handig gebruik maakte, kon hier een geheel legercorps gemakkelljk ver nietigd worden. Nu hadden de opstandige Afghanen een krijgslist verzonnen. Ze staken zich in de uni form van Engelsche soldaten, zoodat men op een afstand vriend van vUand ónmogelijk kon onderscheiden. Op zekeren dag kwamen we met ons regi ment aan den Ingang van zoo’n bergpas, welke verscheidene mijlen lang was. Het was ons be kend, dat aan den anderen kant van dezen doorgang rich het regimen; Connaught be vond en we wensen ten met deze afdeeling ver binding te krUgen om onze krachten te kun nen cohcentreeren Dót was een zeer moenyke en gevaarlijke onderneming, want het regiment wist niet, da’, wjj in de buurt waren en we kenden noch hun wachtwoord, noch huu herkennlngsteeken. Vooruitrukken zonder meer zou vrü zeker tot Staaltjes van toenemende onveiligheid wor den ook van e'ders dan van Java gemeld In een nummer van de Rum.-Bode” worden twee rampokpartijen beschreven, welke ter Sumatra’s Westkust zich afspeelden. De eerste rampokpartU viel voor In kampong Padang Madöeng. negorij Aoer l$allntang. in het dis trict Paria man. Even voor twee uur des nacht- keerden een neef van den bewoner en een vriend van een trouwpartij terug en omdat hun woning nogal veraf waren, klopten zü bU den oom aan om nachtverblijf Nauwelijks waren de gasten binnen en was de deur gesloten, ot deze werd na hevig geklop van buiten Inge drukt. Tien Rampokkers, gewapend met kap messen en knuppels, drongen toen de woning binnen, waarop een verweed gevecht voigM dat spoedig afgeloopen was. De bewoners wer den zoodanig met kapmessen en knuppels be werkt, dat zU In half bewusteloozen toestand bU elkaar werden gesleept. De boeven wisten een buit ter waarde van ruim 345 te bemach tigen. Hierna verdween de bende. De veld politie arresteerde een zevental verdachten die echter hardnekkig ontkenden van iets af (e weten. Twee van hen werden bij confron tatie herkend. Het tweede geval speelde zich af in kampong Boenga Tandjong, waar tegen half drie een inheemsche vrouw wakker werd door het geluld van mannenstemmen op haar voor galerij. Vermoedende, dat het geen goed volk was, begon zU hard om hulp te roepen, waarop de voordeur met geweld werd ingedrukt. Zes mannen drongen de kamer binnen. Haar man werd overmand en tegen den grond geslagen, waar hü met een bultzak werd bedekt, waar een van de bende boven op ging zitten. De vrouw, die schreeuwende een toevlucht onder het bed had gezocht, werd daar met geweld onderuit getrokken en tot straf voor het lawaai dat zü had gemaakt, flink afgeranseld met den rug van een kapmes. Hierna werd het vertrek grondig onderzocht. waarbU de rampokkers aan contanten, gouden sieraden en» lijf goederen een buit maakten ter waarde van ruim f 520. Overtuigd, dat er niets meer te halen viel, trok de bende daarop af. achtervolgd door het „toeioeng, toeloeng"-geroep van de beroofden. Alhoewel het huls midden in 'n dlchtbevolkten kampong ligt, kwam geen hulp opdagen, het geen later werd verklaard door het feit, dat een viertal handlangers buiten de wacht hield en bU de omliggende woningen steenen had op gestapeld om eventueele hulpbiedenden te kun nen bekogelen. Eerst toen de bende afgetrok ken was, kwamen de buren kUken wat er was gebeurd. De beroofde en geslagen vrouw had bU het licht der door de rampokker gebruikte electrieche lantaarn, drie harer huurlieden herkend, zoodat de veldpolitie al spoedig zes verdachten arresteerde, en zelfs van het ge- stolene kon achterhaalt. Toen nam mevrouw de Ble een besluit. Ze greep Jaap bU sUn mouw en duwde bem naar beneden. En daarvan profiteerden de anderen om bun dompers op bet hoofd van Jaap te drukken. De arme by lag plat op den grond en schreeuwde van pbn, maar daar stoorde niemand slch aan. Kreunend van pyn ging Jaap later voor den 'Dlegel staan en sag met verbazing dat s*n angels stuk waren. „Ik ga naar den dokter.” riep Jaap uit en ging alleen op stap De doktor ontving hem vriendeiyk en beloofde Jaap te sullen genezen. „Daar heb Ik een fyn machientje voor," vertelde de dokter en Jaap ward naar een kamer gebracht waar allemaal gekko potjes en Instrumenten stonden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 6