Hollandsche families in Amerika
üN
RADIO-PROGRAM
Het
Rozen-Kasteel
Grootmoeders’
portemonnaie
DONDERDAG 9 JUNI
Examens
fcoo
DE BLEECKERS
het
Vreeaelijk uiteinde
£en reuzengeslacht
Hy had zichzelf gevormd
Voornaam
V ermakelyke verglazing
FEUILLETON
VERHAAL VAN
DEN DAG
O, zoo
Vrijdag 1O Juni
Alle abonné’s BASIS’ f3000.- verllee van betdfTsriiiei^jSeid.1 beenen o? bsU^Tot^teri f 750.- soodelüken* afloop f250.- een voet of een oog f 125.' dul” of wü^ringw f50.- SeT“ïr^
AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL
-
Byna alle leden van deze familie
hebben in Amerika een be-
langrijke rol gezpeeld
f 40 riu»
heer
Ik moet se
TUd-
TM"
antwoordde
er
het
üno-
win-
tro*P
R 1785 M. 8.05 Gramofoonmuziek.
hier
geboren.
me-
het
IL
(Wordt rerrolrtD
werd
men
ditie-
*oen
st de
Ihoo-
bloe-
last-
FARIJS EIFFEL 1448 M. 8 50 Concert onder
leiding van Ed. Famentl;
PARIJS
12 50 idem.
KALUNDBORC. 1153 M. 3 20 Concert door 1
Radio Harmonie Ensemble onder leiding
Johannes Andersen; 11.05 dansmuziek,
orkest onder leiding van Heinz Jaath.
van
Dans-
ch de
toen
in en
n>
i loo-
man
enten
i «P-
doch
int
het
rijf
WEENEN 517 M. 10.40 Dansmuziek door het
David Msthéorkest.
..KONIGSWl'STERHALBEN 1635 M. 2 20 Ora-
mofoonmuzlek. 4.50 Concert.
LANGENBERG 472 M. 1220 po pp la ir Concert,
120 Concert onder leiding van Wolf, 2.50 Gra
mofoonmuziek. 520 Vesperconcert. 9 20 Kamer
muziek, 11.00 populair Concert.
rame-
a den
teling
ochte
toerig
voord
it en
hoon
t ern
wert-
na-
ot ge-
de
bart
od en
n on-
gede-
toen
n de
Allen
tocht
Ipben
le eu
enten
t de
d»
tevol*
tnmu-
»lleg»
echter
doen-
i gin-
d uit
lor let-
enlgte
MARTIN BERDEN
Nadruk verboden)
over-
het
een-
reli-
Marie-C'alre liep de gang door en ging naar
de eetzaal, waar een vrouwelijke dienstbode
juist een schenkblad binnen bracht.
Ook waar de dood zijn intrede beeft gedaan,
bluven de dagelhksche gewoonten* de meid
bracht de koffie evenals altijd in het sierlijke
zilveren potje, dat mevrouw steeds gebruikte,
en het verlakte blad was met een geborduurd
servet bedekt.
Marie-Claire was juist begonnen een kpo
koffie gereed te maken, toen juffrouw d'Al-
brègue binnenkwam.
De zwarte, met eenlg grijs doorparelde haar
dos van ongewone dikte was in strengels ge
vlochten en op den kruin tot 'n zwaren wrong
samengebracht. Haar japon was geheel effen,
zonder een enkele plooi om de magerheid van
haar taille te verbergen, een nauwsluitende
linnen boord deed bel gebruinde van hals en
gelaat nog sterker uitkomen
3ü ging zitten, liet.zich bedienen en krui
melde achteloos een stuk brood.
Zijn de noodige beschikkingen voor de
begrafenis reeds genomen? sel ze. zou koud
en hard, dat (farie-Clalre zich afvroeg, of ze
misschien gedroomd had. toen ae traandruppels
op het gelaat der doode meende te bespeuren
Ik heb u natuurlijk afgewacht, maar tante
bad vrienden, die zich daarmee wel zullen be
lasten. als u dat verlangt.
Ja, dat zou ik gaarne willen, want ik ben
BRUSSEL 509 M. 5 20 Concert door het Ra-
dio-orkest onder leiding van Karei Walpot; 6 20
Oramofoonplatenconcert. 8 20 concert door het
symphonleorkest onder leiding van J. Kumps,
10.30 gramofoonplatenconcert.
gen en om
nen i
Ambtenaar (tot een dame, die *n spaarbank
boekje verlangt op den naam Burck)..Wordt
die naam met k of met c en k geschreven?
Dame: ..Met een enkele k is voldoende het
is maar voor mijn dienstmeisje!"
.Men moet zich self vormen", zei Jochem
Hoogborst, .de 80.000 pop. die ik bezit, heb ik
niet gekregen of geerfd. die heb ik zelf in de
staatsloterij gewonnen.
Middelbaren
En klassieken
Zweeten thane hun
Wijsheid uit.
Want het tijdperk
Der examens
Is nu weder
Ingeluid!
Al wat jeugd heet
En aan stoelen
Voor de studie
Zit gekleefd.
Wordt gewogen
En gepijnbankt
En becijferd
En gezeefd!
Die de wijsheid
Uit de boeken
Blijkt te kennen
Is geslaagd.
En hij toont dus
Zijn diploma
Waar hij om een
Baantje vraagt.
Maar die zakken
Missen altijd
Weer dat steuntje
In de hand,
Want die zijn slechts
Aangewezen
Op hun aanleg
En verstand!
DAVENTRY 1554 M. 1220 Concert, 105 Or-
gelrecital. 2.05 Oramofoonmuzlek, 350 idem,
4.35 Concert van Edinburgh door het Studlo-
orkest. 820 Concert door het B. B C.-orkest.
HUIZEN 1375 M. NCRV.: 8.00 Tijdsein en
schriftlezing. 8.15 Gramofoonmuziek, 10.30 Kor
te ziekendienst. 11.00 Gramofoonplaten. 13.00
Politieberichten. 12.15 Middagconcert, 2.00 Ver
zorging zender. 230 Halfuur Hollandsche liede
ren 'Gramofoonmuziek). 3> Concert door het
Haagsche Trio. 5 00 Vioolconcert In e kl. t op.
64 Mendelssohn. Frits Kreisler (Orampl.i. 5 30
halfuurtje voor jeugdige amateur-fotografen.
..Het vergrooten”, 6.00 Causerie door H J. Stetn-
voort Onderwerp: Een armpje voor een muur-
lampje, 7.00 Causerie: Zomerbehandellng van
zaadplanten, balkon- en perkplanten. 7.30 Poli
tieberichten. 7.45 Spreker Max K. W Gerisch
en uitzending vanuit het Paedagoglsch Insti
tuut. Valeriuspleln, Amsterdam. pl.m. 10.00 Pers
bureau Vaz Dtas, 10.00 Gramofoonplaten.
HAMBURG, 372 M. 1.35 Oramofoonmuzlek.
4.50 Concert. 8.40 tweede Ooethe concert door
het Omroeporkest onder leiding van José Eiben-
schutz. 10.40 Concert door het Omroeporkest
van Hannover onder leiding van Otto von
Ebel von Sosen.
Prof. Hublard verzekert, dat de fossielen in
zulk een goeden staat verkeerden, dat ztj op
groote standbeelden gelijken. De haren, die in
overvloed op het hoofd van deze voorwereld
lijke wezens groeien, zün uitmuntend bewaard
gebleven. Den rechterarm houden zij opge
heven
De Engelsche geleerde meent, dat het stam
hoofden zijn, die door hun stamgenooten be
graven werden in een rivier waarvan het kalk-
houdend water versteenend .werkte
Men kan zich eemgszlns een denkbeeld, vor
men van hun ouderdom, als men bedenkt, dat
'Be grot, waarin men deze menscheltfke stand
beelden vond, vroeger gelegen was op den ri
vieroever en nu ongeveer 1300 meter boven de
stroombedding ligt.
Het meisje wendde zich tot haar en sprak
met een zucht van verlichting:
Die vrouw is toch niet zoo ongevoelig, als
w schijnt. Tantes gelaat draagt de sporen van
haar tranen.
Ga die juffrouw gezelschap houden, ant
woordde de zuster; ik blijf hier, tot bet ttfa
is voor de Mis. Zij is ook uw bloedverwante
niet waar?
WARSCHAU 1411 M. 5.20 populair Concert.
6.40 Dansmuziek. 8.20 Concert door het Phll-
harmonieorkest van Warschau onder leiding
E Mlynarskl, 1020 Dansmuziek.
BEROMt NSTER. 463 M. 8 20 Onbekende wer
ken van Verdi. Het omroeporkest het strijk
kwartet van Bern. André von Diehl, bas en
Ernst Kappeler, plano.
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
Sindsdien was de oude heer Lambermont ons
aller vriend geworden. Als tijdgenoot van
grootmoeder en koningsgezinde van het zui
verste water, moest ook hij wei de Lelie-orde
hebben.
Ik begaf me dus naar zijn woning De de
coratie had hij zorgvuldig bewaard en gaarne
stond hij ze mij,af Nu moest ik nog een por
temonnaie koopen. Maar de winkel waar ik
de vorige had gekocht, was reeds gesloten en
den volgenden morgen moest ik van den win
kelier hooren. dat hij er slechts twee zoo had
en dat hü de andere juist gisteren had ver
kocht.
„Aan wlen?"
.Aan den commissaris van politie
Vijf minuten later stond ik in diens bureau.
Ik vertelde hem de heele geschiedenis en
verzocht hem dringend mfj de portemonnaie
af te staan.
.Ja, maar op één voorwaarde,
zelf aan de waardige, oude dame terug bren-
?~i deze rol met meer succes te kun-
spelen. zal Ik m'n uniform aantrekken
„Uitstekend; dan ga Ik vast vooruit."
Was ik inderdaad ijverzuchtig en vol nijd
■coals mij steeds verweten werd? Neen, want ik
had je lief! Jou had ik heel mijn xlnderhart
gegeven met zijn verborgen geestdrift, zijn
vurige toewijdingMaar je hebt het ver
stoeten. of niet gekend. Je' wilde zelfs niet
door mi) bemind worden Nooit heb je be
grepen, dat je mij alles ontnomen hebt, eerst
het hart mijns vaders, daarna het familiefor
tuin. dat je in allerlei dwaasheid verkwist hebt
Maar wellicht was je niet aansprakelijk voor
het kwaad, dat je mü berokkend hebt Je waart
lichtzinnig als een voge’tje. en iedereen vond
er behagen in de liefde te helpen ontwikkelen
die heel je leven beheerscht heeft. Alles vergeef
•k je; je onverschilligheid, je wreede onbewust
heid. Als het offer van mijn lijden je schuld
Verminderen Hat het fi»n oannMnF'
*t Valt altijd pijnlijk in dergelijke omstan
digheden van zaken te spreken, zet juffrouw
d’Albrègue op haar beslisten toon; maar dat is
nu eenmaal niet anders; t is een der vele
narigheden, die den dood vergezellen. Mijn
zuster was niet ruim bij kas, en ik reken, dat
er juist genoeg zal zijn om de kosten van de
begrafenis te bestrijden. Om de rekeningen te
betalen, die ik gevonden heb. het honorarium
van den geneesheer de huishuur en het loon
den dienstboden, zullen we de meubelen moeten
1 Hart kromp Marie-Claire Ineen, bij desa
koude, berekenende woorden, wellicht ook bij
de gedachte aan haar eigen volslagen hulpe
loosheid.
Als er na de verkooping en afrekening nog
eenlg geld beschikbaar blijft, aal ik bet met
u deelen. Mijn Zuster had u lief, voor aooverre
in staat was te beminnen.
O, waartoe deae woorden, die In bet gemoed
van het meisje een vrijwillig gesmoord lijden
weer deden herleven?
Woont u hier reeds lang?
Sedert drie jaar. Op zekeren dag kwam
tante bij mijn stiefmoeder, toen ik juist nn
de kloosterschool was teruggekeerd. O, zij was
goed, aeer goed, en zij begreep, dat mijn stief
moeder het niet ruim had en groote verlichting
zou gevoe'en, als één onzer het huis verliet.
Daarom stelde zij voor, mij bij zich te nemen.
Juist, zij hield niet van de eenzaamheid, en
als men self niet jong meer la. vindt men het
een aangenaam voorwendsel een jong, lief
meisje de wereld In te lelden.
Alweer zulke woorden, waarvan Marie-Claire
de waarheid niet kon ontkennen, maar die
toch zekere Illusies deden verdwijnen, dierbare
illusies, die ae, thans vooral, aoo gaarne bad
willen behouden.
kookte ze van verontwaardiging. 1 Was toch
zoo diep smartelijk te moeten zien, hoe vreem
de, en dan nog wel zulke koude handen, al die
voorwerpen aanraakten, welke de dood in haar
oogen geheiligd had; hoe oogen. zonder de
minste deernis, de lichtzinnigheid, het gemis
aan orde van de dierbare overledepe aouden
ontdekken. Weer vluchtte ze naar de sterf
kamer om van heeler harte de doode te be-
weenen, wie ae aoo gaarne tot gezelschap had
gediend, die ze bemind had zonder vee! weder
liefde te ontvangen, ir wier verlies zj) tevens
de plotselinge ineenstorting van haar eigen
leven moest betfeuren.
Een half uur later liet juffrouw d'Albrègue
haar roepen en Marie-Claire schrikte op. als
ware een scherpe doorn haar in t hart ge
drongen.
rileecke.r» zijn één van de weinige „oude
families", naar wie in New-York een straat is
genoemd. Ook vele café's restaurants, glazen-
wasscherben en banketbakkerijen dragen den
naam EUeecker en dit feit wordt door iedeien
echten Amerikaan altijd met eerbied gerele
veerd
Jan Jansen Bleecker was het eerste lid dezer
familie, dat naar Amerika overstak. Hjj werd
geboren te Meppel p den 9den Juli 1641 Op
asventienjarlgen leeftijd verliet hj) Holland en
in 1668 vestigde hij zich te Nleuw-Amsterdam
Als zooveel Hollandsche kolonisten keerde hij
Manhattan Isle weldra den rug toe en voer den
Hudson op naar Albany. Hier nam hjj deel in
verschillende handelsondememlngen en slaagde
uitstekend. Weldra was hü in de nederzetting
één der meest vooraanstaande personen.
De kinderen en kleinkinderen van Jan Jansen
Bleecker trouwden met leden van de families
Cuyler, Coster, Llspenard (LKsplnard). de Wltt.
de Lancey. Rhinelander. Ver Planck, Van Rens
selaer. Lansing, Schuyler, Wendells, Ten Eyck
en Schermerhorn Zooals men ziet zijn hieron
der veel Hollandsche namen.
De Bleeckers. die op het oogenbllk nog leven
in New York City, zijn afstammelingen van
ZU boog zich voorover en kuste innig het
voorhoofd van de doodedan nam ze den
rozenkrans weer op, dien ze op de nandcn
van het U)k had neergelegd, en deed hem weer
tn de plooien van haar kleed verdwünen.
Nu begaf zü rich naar de deur, die haar
was aangewezen en trad met vasten tred
binnen.
ZU bevond zich in een kleine kamer,
voudlg doch «maAtvol gemeubeld. De
gleuze was juist klaar met het opmaken van
het bed.
Als u een oogenbllk wil rusten, mejuf
frouw?
Na een nachtreisje per spoor zou dat mi)
wel te pas komen. Geef mü echter eerst wat
frisch water en een kop koffie, als t u belieft
De religieuze wees naar de wasch tafel. Het
juffrouw d’Albrtgue alleen en begaf rich weer
naar de sterfkamer, waar ze Marie-Claire, over
het lük gebogen aantrof
Rutger Bleecker. In de buurt van Albany wo
nen de nakomelingen van John Bleecker Bei
den zUn zoons van bovengenoemden Jan Jan
sen Bleecker. die In 1667 In den echt werd
verbonden met Margaret van Schoenderwoert
Een der dochters van Jan en Margaret. n.l.
Catharine, trouwde met Abraham Cuyler en zij
is de stammoeder van vele der thans nog in
Amerika verblüfhoudende Cuylers.
Büna alle Bleeckers hebben In Amerika een
belangrijke rol gespeeld en evenals bü ons b.v
het Czaar Peter-huls In Zaandam een beziens
waardigheid is, zoo is b.v. de woning van James
Bleecker op Davenport Neck bij New Rochelle
een historisch gebouw.
James Bleecker, die op 9 December 1716 werd
geboren, bezocht, voor hü naar Europa ging om
Fransch en Bpaansch te leeren, de nederzetting
der Hugenoten in New Rochelle, waar hü ge
negenheid opvatte voor Abigail Llspenard, doch
ter van Anthony Llspenard en kleindochter van
Antoine L’Esplnard. die in Frankrijk werd ge
boren en omstreeks 1670 naar Amerika overstak
Het Bleecker-huls werd tüdens den Ameri-
kaanschen vruheldsoorlog door de Engelscben
gebruikt als hospitaal Elizabeth, één der doch
ters van James, trouwde met Col. William de
Hart, evene^-is iemand van Nederlandsche af
komst. De Hart was adjudant van George Was
hington.
Bleecker-street. een straat in bet oude New
York City werd echter genoemd naar Anthony
Llspenard Bleecker, die begon als venduhouder
en een groot zakenman bleek te zün. Het zomer
huis van dezen man stond ergens In de wilder
nis, n.l. daar, waar nu de 10de straat en de
2de avenue zün....
ving*
BERLIJN, 419 M. 6.10 Populair Concert. 730
vocaal concert: 9.35 Edwin Fischer speelt en
dirigeert.
..Thuis gekomen vond ik se allen, de oude
naaister Madeleine incluis, met grootmoeder in
den salon Ze schenen allen In vroolljke stem
ming: ook ons dierbaar oudje zag er lang zoo
treurig niet uit als ik wel verwacht had
..Welnu." vroeg ze me" ..wat zegt de poli
tie er van?"
„Er is nog niets gevonden, maar de H. An-
tonlus heeft zün laatste woord nog niet ge
sproken
.JJaar reken ik stellig op.” antwoordde zü
met een schalksche uitdrukking in de oogen.
die mü elgenlük had moeten waarschuwen
We keuvelden nog wat, toen er gescheld
werd, t Was de commissaris.
..Mevrouw sprak hü ernstig, ,Js dit niet de
portemonnaie die u vermist?”
„Nu mijnheer, ze lükt er sprekend op.-’”
mag ik u ook vragen, wat er in zat?"
Nu noemde grootmoeder de verschillende
muntstukken op en zie, goud. en zilver, alles
kwam voor den dag Elndelük kwam ook het
Leliekruls te voorschün
In Juni 1851 reisde een Engelsche familie
de heer Dubb met zün vrouw en dochter, langs
den Rün. De heerlijke omstreken van Lahn-
stetn en Lahneck lokten hen uit daar wat
anger te vertoeven; miss Idllla. de dochter
die niet onbedreven in het natuurteekenen was.
wen<chte eenige schetsen van het fraaie land
schep te maken. Daartoe ondernam zü dlk-
wüls alleen kleine tochten. Maar op een avond
keerde zü niet van haar uitstapje terug; het
werd nacht en nog altijd bleef zij uit. De doo-
delük ontstelde ouders begaven zich op wee
om haar te zoeken, helaas tevergeefs. Even
vruchteloos bleven de pogingen der landlieden
den volgenden dag en later ingesteld, om de
verlorene terug te vinden: er werd geen spoor
van haar gevonden en algemeen ge'oofde mer.
dat miss Idllla op de een of andere wüze in
den Rün geraakt en door den stroom afge
dreven was. Oproepingen in allerlei bladen met
de bede om kennisgeving of hier of daar een
drenkelinge aangespoeld was. bleven onbeant
woord. er. de diep bedroefde ouders reisden
naar Engeland terug.
Jaren verliepen; de raadselachtige verdwü-
nlng van het Engelsche meisje bleef nog altüd
onopgehelderd en was bü de meesten al ver
geten. Daar vond men bü gelegenheid der her-
stel'lng van een bouwvalllgen toren der ruïne
Lahneck op den omgang een geraamte, en de
teekenmap, enkele sieraden en overblüfselen
der kleedlng lieten geen twüfel over, of dit was
afkomstig van miss Idllla De laatste bladen
van haar teekenboek behelsden een deernis
wekkend verhaal van haar vreeselijk lijden
Het stoutmoedige meisje had. om volop van
het heerlijke uitzicht te kunnen genieten, de
bouwvallige houten trap beklommen, die naar
den Ingang van den toren leidde. Maar toen
zü boven aangekomen woas, was de trap achter
haar ingestort en de terugweg haar aldus af-
gesneden. Tevergeefsch had zü zich heesch ge
schreeuwd. tevergeefsch door met doeken te
wuiven de aandacht der voorbüvarende Rün-
booten op zich trachten te vestigen. Niemand
had haar bemerkt, „t Is alles vruchteloos. Ik
moet hier ellendig omkomen
Zoo eindigde het verhaal, dat zü zelf schreef
en dat na jaren pas haar verdwünlng ophel
derde
Frits: .Mün broer heeft gisteren bü het
hardloopen een zilveren beker gewonnen. En
vroeger heeft hü bovendien al twee medailles
gewonnen'.
Karei: „O. dat is niks. Mün oom heeft min
stens twintig gouden en 'n paar honderd zil
veren bekers en een reuzenmassa medailles'
Frits: „Verbazend, dat is dan z-ker wel een
beroemde athleet. die oom van jou”.
Karei: „Nee, maar hü houdt een pandjes
huis”.
Door den Amerikaanschen professor Samuel
Hublard zün eenige jaren geleden buitengewoon
belangwekkende bijzonderheden medegedeeld
over een ontdekking; die hü gedaan heeft in hel
gebied van Colorado (Ver. Staten).
Op zün onderzoekingstochten heeft hü laar
in een grot gevonden twee reusachtige versteen
de lichamen van menschen. die ruim 4 M groot
geweest moeten zün met naar verhouding de
zelfde afmetingen voor de overige dchaams-
deelen.
De fossielen zün niet alleen van belang als
wetenschappelüke ontdekking, maar rij given
voor het eerst een proefondervindelijk bewijs
van het bestaan van reuzen die in het prae-
historisch tijdperk op het Amerlkaansche vas
teland woonden
HILVERSUM 296 M. VARA. 8 45 Lichaams
oefeningen onder leiding van G. Kleerekoper.
7.50 idem, 8 00 TUdseln -en Oramofoonmuzlek.
9.00 Willem Drukker. VPJtO: 10.15 Voordracht
door Minny Erfmann. 10.30 Trio W Drukker,
11.00 Kwartiertje voor den bond van Soc. Dem.
Vrouwenclubs in Nederland. 11.15 Trio W. Druk
ker. 12.00 sluiting.
AVRO: 12 00 TUdseln en Omroeporkest onder
leiding van Nico Treep. Tusschenspel van Gra
mofoonplaten. 2 00 uitzending voor scholen H.
van Wük. „Van Zuiderzee tot Ysselmeer 2.30
Het Omroeporkest. 3 00 Franz Osenegg en zün
orkest uit .Atlanta” in Rotterdam.
VARA: 4.01 Plano-recital door Joh. Jong.
4.30 Na schooltüd. Mevr. A. de Beer—Plomp,
5.00 VARA-orkest onder leiding van Hugo de
Groot, afgewisseld door Gramofoonmuziek. 6 45
Imperialisme en volkenbond II, 7.05 VARA-or-
kest. Itallaansch opera-concert. 8.00 sluiting.
V.P.R.O.: 8 00 Tijdsein en cursus De mis
deelde jeugd van dezen tüd. 8.30 Gramofoon-
concert, 9.00 Cursus. Hoe brengen wtj
eenstemming tusschen den wil Gods en
kwaad in de wereld? 9 30 Gramofoonconcert,
16.00 Vrüz Gods. Persbureau, 10 05 Persbureau
Vaz Dtas, 10 45 Declamatie door Albert van
Dalsum.
VARA: 1100 Gramofoonmuziek, 12.00
sein.
ik denk het niet. Die arme tante, zü zag er
zoo tegen op. te moeten sterven!
Weer ontsprongen de tranen aan de oogen
van het meisje.
Is haar echtgenoot bier begraven?
Ja, op het kerkhof Montmartre.
Dan moet zü daar ook rusten. Rn weet u.
of ze eenlg geld heeft nagelaten?
Diep geérgerd schudde Marie-Claire
hoofd.
Kent u tenminste haar bedoelingen te
uwen opzichte? Heeft zü iets voor u kunnen
doen?
Met driftig gebaar wischte het meisje zich
de oogen sl.
Toen tante mü aanbood bü haar te komen
wonen, antwoordde Marie-Claire meer en meer
gekwetst, heeft ze mü rondweg verklaard, dat
zü mü niet het minste fortuin zou nalaten. U
weet ongetwüfeld. voegde ae er aarzelend bü.
dat zü van het vermogen van haar man slechts
het levenslange vruchtgebruik had. en dat ae
haar eigen fortuin in een lüfrente heeft om
gezet.
Juffrouw d'AIbrègue knikte.
Ja. dat weet ik. Alles, zelfs de familie
goederen, die ae verkócht heeft. Toch dien ik
mü wel te verzekeren, of er nog contant geld
tn huis isZü moest, dunkt me, toch wel
iets van naar inkomen overhouden.
Marie-Claire haalde een kleinen bos selutels
„Wel. dat te sterk. Ik ook! En toch herinner
Ik me niet.... Maar ik heb ook reeds jong m n
geboorteplaats verlaten, en daar had ik reden
voor!”
Is t misschien onbescheiden te vragen om
welke reden?” vroeg grootmoeder, terwül se
haar buarman over haar bril aanzag.
Met een zucht antwoordde hü: ,Jk zal het
u zeggen, mevrouw; m'n buurmeisje, waar ik
met hart en ziel van hield en die Ik stellig
hoopte te trouwen, gaf de voorkeur aan een
müner vrienden, die dit trouwens ook ver
diende.”
.Muur dan moet u m'n vroegere buurjongen
Frédéric Lambermont zün!"
„U kent me dus?” riep de ander verbaasd.
..maar met wie spreek Ik dan?”
„Destijds heette ik Rosa Valcrolssant”.
.Jibe is het mogelük?” En de oude
drukte hartelük de hand der oude dame
MILAAN 331 M. 920 Symphonle^fflricert on
der leiding van Rlto Selvaggl.
ROME 441 M. 8.10 Gramofoonmuziek, 9 06
Orkestconcert „L'inevitable tortura" Spel in 1
bedrijf van Francis de Croisset, 1035 Concert
Een geneesheer zond zün knecht met een
.mand braadkulkens naar een züner giede vrien
den, en terzelfder tod gaf hü hem h donsje
pillen mede voor een zieke.
De knecht echter geeft de kuikens aan den
zieke en de pillen aan den vriend.
De maaglijder is niet wetnig verwonderd op
het briefje van den dokter te lezen; Neemt er
twee van. elk half uur, maar volstrekt niets
er bü eten!
En de vriend, die de pillen ontving: Eén
per week zal genoeg zün. met een lekkere
flesch om ze door te spoelen.
-Mün grootmoeder." vertelt Francois Oop-
pée in z'n jeugdherinneringen, „was nog altüd
een krasse vrouw, al had ze de negen kruisjes,
al achter den rug. Zü woonde bü ons in en ze
was het voorwerp van ons aller liefde en ver-
eering.
Eens had ik haar als verjaringsgeschenk een
portemonnaie gegeven; ze was er zóó mee in
haar schik, dat ae hem dadelük met geld vul
de. Nu gingen we dagelijks om de beurt een
kleine wandeling met haar maken, want ze
was nog vrü goed ter been. Daags /na haar
verjaring, kwam ze met m’n zuster van zoon
wandeling thuis. Op de stoep vcor de deur
stond juist een bekende bedelaar, die haar als
naar gewoonte een aalmoes vroeg. Ze stak de
hand in haar zak, maar.... geen portemon
naie. Daar stond se paf. letterlük versteld van.
WU trachtten haar geRist te stellen Met de
bewering, dat se haar geldbuidel wel thuis sou
gelaten hebben.”
Nu was het een gezoek van alle kanten en
büna zonder eind, maar in elk geval zonder
succes. We liepen ook den weg af, die m’n
zuster met de oude ziel geloopen had. maar
vonden niets. Verloren, gestolen misschien!
Grootmoeder bleef ontdaan over haar verlies.
„t Is niet voor t geld,” zei ze, „maar zoo iets
voorspelt ongeluk"
Terwül ze op haar kamer van al deze emo
ties zat uit te rusten, -hield de familie raad.
Daar viel me een goede gedachte In.
..Laten we slim zün." stelde ik voor: „Ik koop
een soortgelüke portemonnaie. en dan sullen
we haar zeggen, dat de hare gevonden en
terug bezorgd is".
..Niet kwaad bedoeld." sel m'n vrouw, .maar
dan zullen we tóch eerst moeten weten wat er
in zat
's Middags at grootmoeder niet veel; ze was
nog te zeer onder den Indruk, t Viel niet
moeilUk het gesprek op de verloren portemon
naie te brengen.
„t Was toch zeker geen groot bedrag dat
er tn zat?" vroeg ik zoo langs m’n neus weg.
..Nou. zeg dat niet, drie gouden Napoleons
en wat klein geldhoeveel, dat weet Ik
niet precies meer. Wacht eens ja. nu her
inner ik «iet mü-drie stuken van twintig
centimes, en dan nog'een dubbele sou dien ik
voor dien armen man bestemd had."
Tersluiks keken we elkaar eens aan Na het
eten bracht mijn vrouw grootmoeder naar den
salon, en nauwelüks was de deur achter haar
gesloten, of we staken de hoofden bü elkaar.
..Ik zal voor het goudgeld zorgen." beloofde
ik.
„En ik voor het kleingeld.” zei m'n zuster
„Dan is de zaak in orde." lachte ik.
..Nog niet.” kwam m'n vrouw er tusschen.
die weer binnen gekomen was; „je vergeet het
Lelie-kruis van grootvader dat grootmoeder
als een relikwie bewaarde en dat natuurlük
ook in de portemonnaie zat”.
„O, dat is allicht in een winkel van snuiste
rijen of oudheden op te scharrelen." meende
ik.
We gingen nu allen naar den salon, en wel
dra nam ik afscheid onder voorwendsel aan
ritte bü de politie te doen.
„Goed." zei grootfhaeder. .maar Ik stel ook
veel vertrouwen in den H Antoniua.”
Nadat ik tevergeefs allerlei winkels had af-
geloopen, rees een nieuwe gedachte bü me op.
Maar nu moet Ik m'n verhaal even onderbre
ken, om vooraf een verklaring te geven van
hetgeen verder gaat volgen.
't Gebeurde te Nizza Op zekeren dag zat
grootmoeder daar alleen op een bank in een
der wandelplaatsen, toen een oud heer met
welverzorgd ulterlük naast haar kwam zitten
Hü scheen zoowat van den zelfden leeftüd.
even kras, gezond en blijmoedig als zü. De
oude luitjes keken elkander heimelük verge
noegd aan en weldra geraakten ze met elkaar
in gesprek
„Ik ben negen en tachtig." zei de oude heer.
..En ik negentig," overtroefde de oude dame
hem een beetje fier.
„Zoo. zoo! En bent u
vrouw?"
„Pardon, münheer; ik ben
Corentin."
„Lieve hemel!” riep ze. ontsteld, „dat gaat
mün begrip te boven!”
Waarom keek ze ons over haar bril aoo ver
baasd aan?
„Verbeeld je," vertelde zü. „vannacht kon Ik
niet slapgn en toen herinnerde Ik mü eens
klaps.'dat ik de portemonnaie niet op de
deling had meegenomen. Ze was in een lade
blijven liggen en daar vond ik se van morgen
terug Kük maar, se zün precies eender.”
Daar stonden we allen beduusd en verle
gen!
Er bleef me niets anders over dar. versach
tende omstandigheden te pleiten.
„Och grootmoeder.” zei Ik, „*t ging om een
goed doel: ieder heeft het züne er toe büge-
dragen; zelfs münheer Frédéric gaf z'n kruis."
Ze keek ons allen glimlachend met tranen
in de oogen aan
„Is Anlonlus geen groote heilige? Door mü
dit nieuwe bewijs van jullie liefde en toewü-
asl
mn
oo-
óér
rar-
ten.
van
hu
MD
te voorschün en reikte haar dien toe.
Het bureau van tante is hier naast in het
kleine salon, ael koeltjes. Maar Inwendig
hier geheel en al vreemd. Heeft zü ook be
schikkingen nagelaten?
Ik heb haar bureau niet geopend, maar
het
T»-
«ai
ding te schenken, heeft hü me honderd maal
meer terug doen vinden dan Ik verloren had.”
De dame: „Wat sta je hier zoo eenzaam op de brug?“
De blinde: „Om het prachtig uitzicht, dame!”
Ife2\.
De dokter wreef het hoofd van Vaap eerst met each te olie en 11e»
Jaap toen onder het geheimzinnige instrument staan. Zijn gebroken
angels warden aan drie kloeeen vastgebonden en verder werden oog
meer van die gekke dingen aan syn hoofd gehecht, t Leek wel at
Jaap sUn haren moest laten permanenten.
Twee uren daarna was de behandeling afgeloopen Toen de dokter
Jaap in den spiegel liet kijken, eag de arme bij. dat er ia plaat»
van drie wel twintig engeltjes op s’n hoofd eaten.
zeker nog allemaal uitkomen.'* zei de dokter lachend en nadat .’a?r
betaald had. kon le vertrekken. Maar of le blij was met f
engeltjes kon je wel aan s*n gezicht zien.