Hollandsche families in Amerika üN RADIO-PROGRAM Het Rozen-Kasteel Grootmoeders’ portemonnaie DONDERDAG 9 JUNI Examens fcoo DE BLEECKERS het Vreeaelijk uiteinde £en reuzengeslacht Hy had zichzelf gevormd Voornaam V ermakelyke verglazing FEUILLETON VERHAAL VAN DEN DAG O, zoo Vrijdag 1O Juni Alle abonné’s BASIS’ f3000.- verllee van betdfTsriiiei^jSeid.1 beenen o? bsU^Tot^teri f 750.- soodelüken* afloop f250.- een voet of een oog f 125.' dul” of wü^ringw f50.- SeT“ïr^ AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL - Byna alle leden van deze familie hebben in Amerika een be- langrijke rol gezpeeld f 40 riu» heer Ik moet se TUd- TM" antwoordde er het üno- win- tro*P R 1785 M. 8.05 Gramofoonmuziek. hier geboren. me- het IL (Wordt rerrolrtD werd men ditie- *oen st de Ihoo- bloe- last- FARIJS EIFFEL 1448 M. 8 50 Concert onder leiding van Ed. Famentl; PARIJS 12 50 idem. KALUNDBORC. 1153 M. 3 20 Concert door 1 Radio Harmonie Ensemble onder leiding Johannes Andersen; 11.05 dansmuziek, orkest onder leiding van Heinz Jaath. van Dans- ch de toen in en n> i loo- man enten i «P- doch int het rijf WEENEN 517 M. 10.40 Dansmuziek door het David Msthéorkest. ..KONIGSWl'STERHALBEN 1635 M. 2 20 Ora- mofoonmuzlek. 4.50 Concert. LANGENBERG 472 M. 1220 po pp la ir Concert, 120 Concert onder leiding van Wolf, 2.50 Gra mofoonmuziek. 520 Vesperconcert. 9 20 Kamer muziek, 11.00 populair Concert. rame- a den teling ochte toerig voord it en hoon t ern wert- na- ot ge- de bart od en n on- gede- toen n de Allen tocht Ipben le eu enten t de d» tevol* tnmu- »lleg» echter doen- i gin- d uit lor let- enlgte MARTIN BERDEN Nadruk verboden) over- het een- reli- Marie-C'alre liep de gang door en ging naar de eetzaal, waar een vrouwelijke dienstbode juist een schenkblad binnen bracht. Ook waar de dood zijn intrede beeft gedaan, bluven de dagelhksche gewoonten* de meid bracht de koffie evenals altijd in het sierlijke zilveren potje, dat mevrouw steeds gebruikte, en het verlakte blad was met een geborduurd servet bedekt. Marie-Claire was juist begonnen een kpo koffie gereed te maken, toen juffrouw d'Al- brègue binnenkwam. De zwarte, met eenlg grijs doorparelde haar dos van ongewone dikte was in strengels ge vlochten en op den kruin tot 'n zwaren wrong samengebracht. Haar japon was geheel effen, zonder een enkele plooi om de magerheid van haar taille te verbergen, een nauwsluitende linnen boord deed bel gebruinde van hals en gelaat nog sterker uitkomen 3ü ging zitten, liet.zich bedienen en krui melde achteloos een stuk brood. Zijn de noodige beschikkingen voor de begrafenis reeds genomen? sel ze. zou koud en hard, dat (farie-Clalre zich afvroeg, of ze misschien gedroomd had. toen ae traandruppels op het gelaat der doode meende te bespeuren Ik heb u natuurlijk afgewacht, maar tante bad vrienden, die zich daarmee wel zullen be lasten. als u dat verlangt. Ja, dat zou ik gaarne willen, want ik ben BRUSSEL 509 M. 5 20 Concert door het Ra- dio-orkest onder leiding van Karei Walpot; 6 20 Oramofoonplatenconcert. 8 20 concert door het symphonleorkest onder leiding van J. Kumps, 10.30 gramofoonplatenconcert. gen en om nen i Ambtenaar (tot een dame, die *n spaarbank boekje verlangt op den naam Burck)..Wordt die naam met k of met c en k geschreven? Dame: ..Met een enkele k is voldoende het is maar voor mijn dienstmeisje!" .Men moet zich self vormen", zei Jochem Hoogborst, .de 80.000 pop. die ik bezit, heb ik niet gekregen of geerfd. die heb ik zelf in de staatsloterij gewonnen. Middelbaren En klassieken Zweeten thane hun Wijsheid uit. Want het tijdperk Der examens Is nu weder Ingeluid! Al wat jeugd heet En aan stoelen Voor de studie Zit gekleefd. Wordt gewogen En gepijnbankt En becijferd En gezeefd! Die de wijsheid Uit de boeken Blijkt te kennen Is geslaagd. En hij toont dus Zijn diploma Waar hij om een Baantje vraagt. Maar die zakken Missen altijd Weer dat steuntje In de hand, Want die zijn slechts Aangewezen Op hun aanleg En verstand! DAVENTRY 1554 M. 1220 Concert, 105 Or- gelrecital. 2.05 Oramofoonmuzlek, 350 idem, 4.35 Concert van Edinburgh door het Studlo- orkest. 820 Concert door het B. B C.-orkest. HUIZEN 1375 M. NCRV.: 8.00 Tijdsein en schriftlezing. 8.15 Gramofoonmuziek, 10.30 Kor te ziekendienst. 11.00 Gramofoonplaten. 13.00 Politieberichten. 12.15 Middagconcert, 2.00 Ver zorging zender. 230 Halfuur Hollandsche liede ren 'Gramofoonmuziek). 3> Concert door het Haagsche Trio. 5 00 Vioolconcert In e kl. t op. 64 Mendelssohn. Frits Kreisler (Orampl.i. 5 30 halfuurtje voor jeugdige amateur-fotografen. ..Het vergrooten”, 6.00 Causerie door H J. Stetn- voort Onderwerp: Een armpje voor een muur- lampje, 7.00 Causerie: Zomerbehandellng van zaadplanten, balkon- en perkplanten. 7.30 Poli tieberichten. 7.45 Spreker Max K. W Gerisch en uitzending vanuit het Paedagoglsch Insti tuut. Valeriuspleln, Amsterdam. pl.m. 10.00 Pers bureau Vaz Dtas, 10.00 Gramofoonplaten. HAMBURG, 372 M. 1.35 Oramofoonmuzlek. 4.50 Concert. 8.40 tweede Ooethe concert door het Omroeporkest onder leiding van José Eiben- schutz. 10.40 Concert door het Omroeporkest van Hannover onder leiding van Otto von Ebel von Sosen. Prof. Hublard verzekert, dat de fossielen in zulk een goeden staat verkeerden, dat ztj op groote standbeelden gelijken. De haren, die in overvloed op het hoofd van deze voorwereld lijke wezens groeien, zün uitmuntend bewaard gebleven. Den rechterarm houden zij opge heven De Engelsche geleerde meent, dat het stam hoofden zijn, die door hun stamgenooten be graven werden in een rivier waarvan het kalk- houdend water versteenend .werkte Men kan zich eemgszlns een denkbeeld, vor men van hun ouderdom, als men bedenkt, dat 'Be grot, waarin men deze menscheltfke stand beelden vond, vroeger gelegen was op den ri vieroever en nu ongeveer 1300 meter boven de stroombedding ligt. Het meisje wendde zich tot haar en sprak met een zucht van verlichting: Die vrouw is toch niet zoo ongevoelig, als w schijnt. Tantes gelaat draagt de sporen van haar tranen. Ga die juffrouw gezelschap houden, ant woordde de zuster; ik blijf hier, tot bet ttfa is voor de Mis. Zij is ook uw bloedverwante niet waar? WARSCHAU 1411 M. 5.20 populair Concert. 6.40 Dansmuziek. 8.20 Concert door het Phll- harmonieorkest van Warschau onder leiding E Mlynarskl, 1020 Dansmuziek. BEROMt NSTER. 463 M. 8 20 Onbekende wer ken van Verdi. Het omroeporkest het strijk kwartet van Bern. André von Diehl, bas en Ernst Kappeler, plano. VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN RADIOGIDS Sindsdien was de oude heer Lambermont ons aller vriend geworden. Als tijdgenoot van grootmoeder en koningsgezinde van het zui verste water, moest ook hij wei de Lelie-orde hebben. Ik begaf me dus naar zijn woning De de coratie had hij zorgvuldig bewaard en gaarne stond hij ze mij,af Nu moest ik nog een por temonnaie koopen. Maar de winkel waar ik de vorige had gekocht, was reeds gesloten en den volgenden morgen moest ik van den win kelier hooren. dat hij er slechts twee zoo had en dat hü de andere juist gisteren had ver kocht. „Aan wlen?" .Aan den commissaris van politie Vijf minuten later stond ik in diens bureau. Ik vertelde hem de heele geschiedenis en verzocht hem dringend mfj de portemonnaie af te staan. .Ja, maar op één voorwaarde, zelf aan de waardige, oude dame terug bren- ?~i deze rol met meer succes te kun- spelen. zal Ik m'n uniform aantrekken „Uitstekend; dan ga Ik vast vooruit." Was ik inderdaad ijverzuchtig en vol nijd ■coals mij steeds verweten werd? Neen, want ik had je lief! Jou had ik heel mijn xlnderhart gegeven met zijn verborgen geestdrift, zijn vurige toewijdingMaar je hebt het ver stoeten. of niet gekend. Je' wilde zelfs niet door mi) bemind worden Nooit heb je be grepen, dat je mij alles ontnomen hebt, eerst het hart mijns vaders, daarna het familiefor tuin. dat je in allerlei dwaasheid verkwist hebt Maar wellicht was je niet aansprakelijk voor het kwaad, dat je mü berokkend hebt Je waart lichtzinnig als een voge’tje. en iedereen vond er behagen in de liefde te helpen ontwikkelen die heel je leven beheerscht heeft. Alles vergeef •k je; je onverschilligheid, je wreede onbewust heid. Als het offer van mijn lijden je schuld Verminderen Hat het fi»n oannMnF' *t Valt altijd pijnlijk in dergelijke omstan digheden van zaken te spreken, zet juffrouw d’Albrègue op haar beslisten toon; maar dat is nu eenmaal niet anders; t is een der vele narigheden, die den dood vergezellen. Mijn zuster was niet ruim bij kas, en ik reken, dat er juist genoeg zal zijn om de kosten van de begrafenis te bestrijden. Om de rekeningen te betalen, die ik gevonden heb. het honorarium van den geneesheer de huishuur en het loon den dienstboden, zullen we de meubelen moeten 1 Hart kromp Marie-Claire Ineen, bij desa koude, berekenende woorden, wellicht ook bij de gedachte aan haar eigen volslagen hulpe loosheid. Als er na de verkooping en afrekening nog eenlg geld beschikbaar blijft, aal ik bet met u deelen. Mijn Zuster had u lief, voor aooverre in staat was te beminnen. O, waartoe deae woorden, die In bet gemoed van het meisje een vrijwillig gesmoord lijden weer deden herleven? Woont u hier reeds lang? Sedert drie jaar. Op zekeren dag kwam tante bij mijn stiefmoeder, toen ik juist nn de kloosterschool was teruggekeerd. O, zij was goed, aeer goed, en zij begreep, dat mijn stief moeder het niet ruim had en groote verlichting zou gevoe'en, als één onzer het huis verliet. Daarom stelde zij voor, mij bij zich te nemen. Juist, zij hield niet van de eenzaamheid, en als men self niet jong meer la. vindt men het een aangenaam voorwendsel een jong, lief meisje de wereld In te lelden. Alweer zulke woorden, waarvan Marie-Claire de waarheid niet kon ontkennen, maar die toch zekere Illusies deden verdwijnen, dierbare illusies, die ae, thans vooral, aoo gaarne bad willen behouden. kookte ze van verontwaardiging. 1 Was toch zoo diep smartelijk te moeten zien, hoe vreem de, en dan nog wel zulke koude handen, al die voorwerpen aanraakten, welke de dood in haar oogen geheiligd had; hoe oogen. zonder de minste deernis, de lichtzinnigheid, het gemis aan orde van de dierbare overledepe aouden ontdekken. Weer vluchtte ze naar de sterf kamer om van heeler harte de doode te be- weenen, wie ae aoo gaarne tot gezelschap had gediend, die ze bemind had zonder vee! weder liefde te ontvangen, ir wier verlies zj) tevens de plotselinge ineenstorting van haar eigen leven moest betfeuren. Een half uur later liet juffrouw d'Albrègue haar roepen en Marie-Claire schrikte op. als ware een scherpe doorn haar in t hart ge drongen. rileecke.r» zijn één van de weinige „oude families", naar wie in New-York een straat is genoemd. Ook vele café's restaurants, glazen- wasscherben en banketbakkerijen dragen den naam EUeecker en dit feit wordt door iedeien echten Amerikaan altijd met eerbied gerele veerd Jan Jansen Bleecker was het eerste lid dezer familie, dat naar Amerika overstak. Hjj werd geboren te Meppel p den 9den Juli 1641 Op asventienjarlgen leeftijd verliet hj) Holland en in 1668 vestigde hij zich te Nleuw-Amsterdam Als zooveel Hollandsche kolonisten keerde hij Manhattan Isle weldra den rug toe en voer den Hudson op naar Albany. Hier nam hjj deel in verschillende handelsondememlngen en slaagde uitstekend. Weldra was hü in de nederzetting één der meest vooraanstaande personen. De kinderen en kleinkinderen van Jan Jansen Bleecker trouwden met leden van de families Cuyler, Coster, Llspenard (LKsplnard). de Wltt. de Lancey. Rhinelander. Ver Planck, Van Rens selaer. Lansing, Schuyler, Wendells, Ten Eyck en Schermerhorn Zooals men ziet zijn hieron der veel Hollandsche namen. De Bleeckers. die op het oogenbllk nog leven in New York City, zijn afstammelingen van ZU boog zich voorover en kuste innig het voorhoofd van de doodedan nam ze den rozenkrans weer op, dien ze op de nandcn van het U)k had neergelegd, en deed hem weer tn de plooien van haar kleed verdwünen. Nu begaf zü rich naar de deur, die haar was aangewezen en trad met vasten tred binnen. ZU bevond zich in een kleine kamer, voudlg doch «maAtvol gemeubeld. De gleuze was juist klaar met het opmaken van het bed. Als u een oogenbllk wil rusten, mejuf frouw? Na een nachtreisje per spoor zou dat mi) wel te pas komen. Geef mü echter eerst wat frisch water en een kop koffie, als t u belieft De religieuze wees naar de wasch tafel. Het juffrouw d’Albrtgue alleen en begaf rich weer naar de sterfkamer, waar ze Marie-Claire, over het lük gebogen aantrof Rutger Bleecker. In de buurt van Albany wo nen de nakomelingen van John Bleecker Bei den zUn zoons van bovengenoemden Jan Jan sen Bleecker. die In 1667 In den echt werd verbonden met Margaret van Schoenderwoert Een der dochters van Jan en Margaret. n.l. Catharine, trouwde met Abraham Cuyler en zij is de stammoeder van vele der thans nog in Amerika verblüfhoudende Cuylers. Büna alle Bleeckers hebben In Amerika een belangrijke rol gespeeld en evenals bü ons b.v het Czaar Peter-huls In Zaandam een beziens waardigheid is, zoo is b.v. de woning van James Bleecker op Davenport Neck bij New Rochelle een historisch gebouw. James Bleecker, die op 9 December 1716 werd geboren, bezocht, voor hü naar Europa ging om Fransch en Bpaansch te leeren, de nederzetting der Hugenoten in New Rochelle, waar hü ge negenheid opvatte voor Abigail Llspenard, doch ter van Anthony Llspenard en kleindochter van Antoine L’Esplnard. die in Frankrijk werd ge boren en omstreeks 1670 naar Amerika overstak Het Bleecker-huls werd tüdens den Ameri- kaanschen vruheldsoorlog door de Engelscben gebruikt als hospitaal Elizabeth, één der doch ters van James, trouwde met Col. William de Hart, evene^-is iemand van Nederlandsche af komst. De Hart was adjudant van George Was hington. Bleecker-street. een straat in bet oude New York City werd echter genoemd naar Anthony Llspenard Bleecker, die begon als venduhouder en een groot zakenman bleek te zün. Het zomer huis van dezen man stond ergens In de wilder nis, n.l. daar, waar nu de 10de straat en de 2de avenue zün.... ving* BERLIJN, 419 M. 6.10 Populair Concert. 730 vocaal concert: 9.35 Edwin Fischer speelt en dirigeert. ..Thuis gekomen vond ik se allen, de oude naaister Madeleine incluis, met grootmoeder in den salon Ze schenen allen In vroolljke stem ming: ook ons dierbaar oudje zag er lang zoo treurig niet uit als ik wel verwacht had ..Welnu." vroeg ze me" ..wat zegt de poli tie er van?" „Er is nog niets gevonden, maar de H. An- tonlus heeft zün laatste woord nog niet ge sproken .JJaar reken ik stellig op.” antwoordde zü met een schalksche uitdrukking in de oogen. die mü elgenlük had moeten waarschuwen We keuvelden nog wat, toen er gescheld werd, t Was de commissaris. ..Mevrouw sprak hü ernstig, ,Js dit niet de portemonnaie die u vermist?” „Nu mijnheer, ze lükt er sprekend op.-’” mag ik u ook vragen, wat er in zat?" Nu noemde grootmoeder de verschillende muntstukken op en zie, goud. en zilver, alles kwam voor den dag Elndelük kwam ook het Leliekruls te voorschün In Juni 1851 reisde een Engelsche familie de heer Dubb met zün vrouw en dochter, langs den Rün. De heerlijke omstreken van Lahn- stetn en Lahneck lokten hen uit daar wat anger te vertoeven; miss Idllla. de dochter die niet onbedreven in het natuurteekenen was. wen<chte eenige schetsen van het fraaie land schep te maken. Daartoe ondernam zü dlk- wüls alleen kleine tochten. Maar op een avond keerde zü niet van haar uitstapje terug; het werd nacht en nog altijd bleef zij uit. De doo- delük ontstelde ouders begaven zich op wee om haar te zoeken, helaas tevergeefs. Even vruchteloos bleven de pogingen der landlieden den volgenden dag en later ingesteld, om de verlorene terug te vinden: er werd geen spoor van haar gevonden en algemeen ge'oofde mer. dat miss Idllla op de een of andere wüze in den Rün geraakt en door den stroom afge dreven was. Oproepingen in allerlei bladen met de bede om kennisgeving of hier of daar een drenkelinge aangespoeld was. bleven onbeant woord. er. de diep bedroefde ouders reisden naar Engeland terug. Jaren verliepen; de raadselachtige verdwü- nlng van het Engelsche meisje bleef nog altüd onopgehelderd en was bü de meesten al ver geten. Daar vond men bü gelegenheid der her- stel'lng van een bouwvalllgen toren der ruïne Lahneck op den omgang een geraamte, en de teekenmap, enkele sieraden en overblüfselen der kleedlng lieten geen twüfel over, of dit was afkomstig van miss Idllla De laatste bladen van haar teekenboek behelsden een deernis wekkend verhaal van haar vreeselijk lijden Het stoutmoedige meisje had. om volop van het heerlijke uitzicht te kunnen genieten, de bouwvallige houten trap beklommen, die naar den Ingang van den toren leidde. Maar toen zü boven aangekomen woas, was de trap achter haar ingestort en de terugweg haar aldus af- gesneden. Tevergeefsch had zü zich heesch ge schreeuwd. tevergeefsch door met doeken te wuiven de aandacht der voorbüvarende Rün- booten op zich trachten te vestigen. Niemand had haar bemerkt, „t Is alles vruchteloos. Ik moet hier ellendig omkomen Zoo eindigde het verhaal, dat zü zelf schreef en dat na jaren pas haar verdwünlng ophel derde Frits: .Mün broer heeft gisteren bü het hardloopen een zilveren beker gewonnen. En vroeger heeft hü bovendien al twee medailles gewonnen'. Karei: „O. dat is niks. Mün oom heeft min stens twintig gouden en 'n paar honderd zil veren bekers en een reuzenmassa medailles' Frits: „Verbazend, dat is dan z-ker wel een beroemde athleet. die oom van jou”. Karei: „Nee, maar hü houdt een pandjes huis”. Door den Amerikaanschen professor Samuel Hublard zün eenige jaren geleden buitengewoon belangwekkende bijzonderheden medegedeeld over een ontdekking; die hü gedaan heeft in hel gebied van Colorado (Ver. Staten). Op zün onderzoekingstochten heeft hü laar in een grot gevonden twee reusachtige versteen de lichamen van menschen. die ruim 4 M groot geweest moeten zün met naar verhouding de zelfde afmetingen voor de overige dchaams- deelen. De fossielen zün niet alleen van belang als wetenschappelüke ontdekking, maar rij given voor het eerst een proefondervindelijk bewijs van het bestaan van reuzen die in het prae- historisch tijdperk op het Amerlkaansche vas teland woonden HILVERSUM 296 M. VARA. 8 45 Lichaams oefeningen onder leiding van G. Kleerekoper. 7.50 idem, 8 00 TUdseln -en Oramofoonmuzlek. 9.00 Willem Drukker. VPJtO: 10.15 Voordracht door Minny Erfmann. 10.30 Trio W Drukker, 11.00 Kwartiertje voor den bond van Soc. Dem. Vrouwenclubs in Nederland. 11.15 Trio W. Druk ker. 12.00 sluiting. AVRO: 12 00 TUdseln en Omroeporkest onder leiding van Nico Treep. Tusschenspel van Gra mofoonplaten. 2 00 uitzending voor scholen H. van Wük. „Van Zuiderzee tot Ysselmeer 2.30 Het Omroeporkest. 3 00 Franz Osenegg en zün orkest uit .Atlanta” in Rotterdam. VARA: 4.01 Plano-recital door Joh. Jong. 4.30 Na schooltüd. Mevr. A. de Beer—Plomp, 5.00 VARA-orkest onder leiding van Hugo de Groot, afgewisseld door Gramofoonmuziek. 6 45 Imperialisme en volkenbond II, 7.05 VARA-or- kest. Itallaansch opera-concert. 8.00 sluiting. V.P.R.O.: 8 00 Tijdsein en cursus De mis deelde jeugd van dezen tüd. 8.30 Gramofoon- concert, 9.00 Cursus. Hoe brengen wtj eenstemming tusschen den wil Gods en kwaad in de wereld? 9 30 Gramofoonconcert, 16.00 Vrüz Gods. Persbureau, 10 05 Persbureau Vaz Dtas, 10 45 Declamatie door Albert van Dalsum. VARA: 1100 Gramofoonmuziek, 12.00 sein. ik denk het niet. Die arme tante, zü zag er zoo tegen op. te moeten sterven! Weer ontsprongen de tranen aan de oogen van het meisje. Is haar echtgenoot bier begraven? Ja, op het kerkhof Montmartre. Dan moet zü daar ook rusten. Rn weet u. of ze eenlg geld heeft nagelaten? Diep geérgerd schudde Marie-Claire hoofd. Kent u tenminste haar bedoelingen te uwen opzichte? Heeft zü iets voor u kunnen doen? Met driftig gebaar wischte het meisje zich de oogen sl. Toen tante mü aanbood bü haar te komen wonen, antwoordde Marie-Claire meer en meer gekwetst, heeft ze mü rondweg verklaard, dat zü mü niet het minste fortuin zou nalaten. U weet ongetwüfeld. voegde ae er aarzelend bü. dat zü van het vermogen van haar man slechts het levenslange vruchtgebruik had. en dat ae haar eigen fortuin in een lüfrente heeft om gezet. Juffrouw d'AIbrègue knikte. Ja. dat weet ik. Alles, zelfs de familie goederen, die ae verkócht heeft. Toch dien ik mü wel te verzekeren, of er nog contant geld tn huis isZü moest, dunkt me, toch wel iets van naar inkomen overhouden. Marie-Claire haalde een kleinen bos selutels „Wel. dat te sterk. Ik ook! En toch herinner Ik me niet.... Maar ik heb ook reeds jong m n geboorteplaats verlaten, en daar had ik reden voor!” Is t misschien onbescheiden te vragen om welke reden?” vroeg grootmoeder, terwül se haar buarman over haar bril aanzag. Met een zucht antwoordde hü: ,Jk zal het u zeggen, mevrouw; m'n buurmeisje, waar ik met hart en ziel van hield en die Ik stellig hoopte te trouwen, gaf de voorkeur aan een müner vrienden, die dit trouwens ook ver diende.” .Muur dan moet u m'n vroegere buurjongen Frédéric Lambermont zün!" „U kent me dus?” riep de ander verbaasd. ..maar met wie spreek Ik dan?” „Destijds heette ik Rosa Valcrolssant”. .Jibe is het mogelük?” En de oude drukte hartelük de hand der oude dame MILAAN 331 M. 920 Symphonle^fflricert on der leiding van Rlto Selvaggl. ROME 441 M. 8.10 Gramofoonmuziek, 9 06 Orkestconcert „L'inevitable tortura" Spel in 1 bedrijf van Francis de Croisset, 1035 Concert Een geneesheer zond zün knecht met een .mand braadkulkens naar een züner giede vrien den, en terzelfder tod gaf hü hem h donsje pillen mede voor een zieke. De knecht echter geeft de kuikens aan den zieke en de pillen aan den vriend. De maaglijder is niet wetnig verwonderd op het briefje van den dokter te lezen; Neemt er twee van. elk half uur, maar volstrekt niets er bü eten! En de vriend, die de pillen ontving: Eén per week zal genoeg zün. met een lekkere flesch om ze door te spoelen. -Mün grootmoeder." vertelt Francois Oop- pée in z'n jeugdherinneringen, „was nog altüd een krasse vrouw, al had ze de negen kruisjes, al achter den rug. Zü woonde bü ons in en ze was het voorwerp van ons aller liefde en ver- eering. Eens had ik haar als verjaringsgeschenk een portemonnaie gegeven; ze was er zóó mee in haar schik, dat ae hem dadelük met geld vul de. Nu gingen we dagelijks om de beurt een kleine wandeling met haar maken, want ze was nog vrü goed ter been. Daags /na haar verjaring, kwam ze met m’n zuster van zoon wandeling thuis. Op de stoep vcor de deur stond juist een bekende bedelaar, die haar als naar gewoonte een aalmoes vroeg. Ze stak de hand in haar zak, maar.... geen portemon naie. Daar stond se paf. letterlük versteld van. WU trachtten haar geRist te stellen Met de bewering, dat se haar geldbuidel wel thuis sou gelaten hebben.” Nu was het een gezoek van alle kanten en büna zonder eind, maar in elk geval zonder succes. We liepen ook den weg af, die m’n zuster met de oude ziel geloopen had. maar vonden niets. Verloren, gestolen misschien! Grootmoeder bleef ontdaan over haar verlies. „t Is niet voor t geld,” zei ze, „maar zoo iets voorspelt ongeluk" Terwül ze op haar kamer van al deze emo ties zat uit te rusten, -hield de familie raad. Daar viel me een goede gedachte In. ..Laten we slim zün." stelde ik voor: „Ik koop een soortgelüke portemonnaie. en dan sullen we haar zeggen, dat de hare gevonden en terug bezorgd is". ..Niet kwaad bedoeld." sel m'n vrouw, .maar dan zullen we tóch eerst moeten weten wat er in zat 's Middags at grootmoeder niet veel; ze was nog te zeer onder den Indruk, t Viel niet moeilUk het gesprek op de verloren portemon naie te brengen. „t Was toch zeker geen groot bedrag dat er tn zat?" vroeg ik zoo langs m’n neus weg. ..Nou. zeg dat niet, drie gouden Napoleons en wat klein geldhoeveel, dat weet Ik niet precies meer. Wacht eens ja. nu her inner ik «iet mü-drie stuken van twintig centimes, en dan nog'een dubbele sou dien ik voor dien armen man bestemd had." Tersluiks keken we elkaar eens aan Na het eten bracht mijn vrouw grootmoeder naar den salon, en nauwelüks was de deur achter haar gesloten, of we staken de hoofden bü elkaar. ..Ik zal voor het goudgeld zorgen." beloofde ik. „En ik voor het kleingeld.” zei m'n zuster „Dan is de zaak in orde." lachte ik. ..Nog niet.” kwam m'n vrouw er tusschen. die weer binnen gekomen was; „je vergeet het Lelie-kruis van grootvader dat grootmoeder als een relikwie bewaarde en dat natuurlük ook in de portemonnaie zat”. „O, dat is allicht in een winkel van snuiste rijen of oudheden op te scharrelen." meende ik. We gingen nu allen naar den salon, en wel dra nam ik afscheid onder voorwendsel aan ritte bü de politie te doen. „Goed." zei grootfhaeder. .maar Ik stel ook veel vertrouwen in den H Antoniua.” Nadat ik tevergeefs allerlei winkels had af- geloopen, rees een nieuwe gedachte bü me op. Maar nu moet Ik m'n verhaal even onderbre ken, om vooraf een verklaring te geven van hetgeen verder gaat volgen. 't Gebeurde te Nizza Op zekeren dag zat grootmoeder daar alleen op een bank in een der wandelplaatsen, toen een oud heer met welverzorgd ulterlük naast haar kwam zitten Hü scheen zoowat van den zelfden leeftüd. even kras, gezond en blijmoedig als zü. De oude luitjes keken elkander heimelük verge noegd aan en weldra geraakten ze met elkaar in gesprek „Ik ben negen en tachtig." zei de oude heer. ..En ik negentig," overtroefde de oude dame hem een beetje fier. „Zoo. zoo! En bent u vrouw?" „Pardon, münheer; ik ben Corentin." „Lieve hemel!” riep ze. ontsteld, „dat gaat mün begrip te boven!” Waarom keek ze ons over haar bril aoo ver baasd aan? „Verbeeld je," vertelde zü. „vannacht kon Ik niet slapgn en toen herinnerde Ik mü eens klaps.'dat ik de portemonnaie niet op de deling had meegenomen. Ze was in een lade blijven liggen en daar vond ik se van morgen terug Kük maar, se zün precies eender.” Daar stonden we allen beduusd en verle gen! Er bleef me niets anders over dar. versach tende omstandigheden te pleiten. „Och grootmoeder.” zei Ik, „*t ging om een goed doel: ieder heeft het züne er toe büge- dragen; zelfs münheer Frédéric gaf z'n kruis." Ze keek ons allen glimlachend met tranen in de oogen aan „Is Anlonlus geen groote heilige? Door mü dit nieuwe bewijs van jullie liefde en toewü- asl mn oo- óér rar- ten. van hu MD te voorschün en reikte haar dien toe. Het bureau van tante is hier naast in het kleine salon, ael koeltjes. Maar Inwendig hier geheel en al vreemd. Heeft zü ook be schikkingen nagelaten? Ik heb haar bureau niet geopend, maar het T»- «ai ding te schenken, heeft hü me honderd maal meer terug doen vinden dan Ik verloren had.” De dame: „Wat sta je hier zoo eenzaam op de brug?“ De blinde: „Om het prachtig uitzicht, dame!” Ife2\. De dokter wreef het hoofd van Vaap eerst met each te olie en 11e» Jaap toen onder het geheimzinnige instrument staan. Zijn gebroken angels warden aan drie kloeeen vastgebonden en verder werden oog meer van die gekke dingen aan syn hoofd gehecht, t Leek wel at Jaap sUn haren moest laten permanenten. Twee uren daarna was de behandeling afgeloopen Toen de dokter Jaap in den spiegel liet kijken, eag de arme bij. dat er ia plaat» van drie wel twintig engeltjes op s’n hoofd eaten. zeker nog allemaal uitkomen.'* zei de dokter lachend en nadat .’a?r betaald had. kon le vertrekken. Maar of le blij was met f engeltjes kon je wel aan s*n gezicht zien.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 7