Prikkeldraad
groen front?
EEN KLEINE TARWE-OORLOG
H
Bezuinigingsrapport-
Welter
De uitvoer naar
Duitschland
Uit onbekendheid met
Gevaarlijk spel
de Tarwe-wet?
IN RUSISSCHEN
V arkensf okkeri j
Crisis-zuivelwet
„STAATSDIENST’
VRIJDAG 10 JUNI
ran.
OP HET BINNENHOF
ARTSENIJBEREIDKUNST
COMMUNISTISCHE
OPVOEDING
EERSTE KAMER
MR. TH. HEEMSKERK
Toestand onveranderd
Posterijen
Gereserveerde houding
der Regeering
Publicatie in den loop
dezer maand
Afzonderlijke politieke actie
kan slechts op pijnlijke
teleurstelling
uitloopen
BELASTINGVERHOOGING
OP BIOSCOPEN?
DE ZAAK-DE WIT
ZÓMERZORG
WORDT HERBOU
i
o
FL
Mi
De plannen reeds in teekening r
verheid geleid.
de buitengewone soepelheid, die het
Re-
DEN HAAG, 9 Juni 1932.
Betrouwbare geneesmiddelen
of
1
De kinderen vonden het prachtig
Wetsontwerp tot steun heeft het
Departement reeds verlaten
Intercommunale actie tegen de
Ned. Bioscoopbond?
De Eerste Kamer heeft het ont
werp met 29 tegen 8 stemmen
aarigenomen
'd
prijs legQ
vergetei^
bring te
.hebben
Csucces"
Fraaie opvoeding.
Niets is den communist veilig.
Ook niet het mooie kinderzieltje.
„De Vrijheid” wijst in dit verband op" wat
hij laatstelijk nog In het discussieblad der
S.D.AJ». schrijven durfde:
16 Juni is eerv. ontsl. de commies bij den P.,
T. en T.-dienst A. J. Valk, belast met de func
tie van directeur van het P„ T. en T.-kantoor
een
noe-
de
deelen ten koste van den ander.
tionsweg vier verga,
aónen. die tot één z
ten hooren van zijn minder verstandje
en minder moedige partijgenooten. Hij
laat zich echter niet overbluffen en blijft
rustig zijn meening verdedigen.
Men schrijft ons uit Leiden:
Café-restaurant „Zomerzorg” zal uit zijn as-
sche herrijzen. We schreven reeds onmiudelluk
na den brand, dat het aan den heer Baten
burg niet zou liggen, indien zulks niet zou ge
schieden. Veel toch, ja alles hing af van het-
Naar wij Donderdagavond bij informatie ver
namen, is de toestand van den oud-minister
Mr. Th. Heemskerk, waarin eenlge verslechte
ring was gekomen, nog dezelfde.
geeringsbureau voor de uitvoering van de
Tarwe-wet betracht. Zij hebben daarom ‘n
actie op touw gezet om de wet te sabotee-
ren; de Overheid kan een dergelijk doel
bewust overtreden van de bepalingen niet
toelaten en daarom heeft zij zeer strenge
maatregelen genomen. Van*de 11 contro
leurs, waarover de organisatie beschikt, is
een groot gedeelte momenteel in de oproe
rige streek gedetacheerd en deze contro
leurs bewaken nacht en dag de molenaars
om elk moment in de gelegenheid te kun
nen zijn ontduikingen te constateéren en
processen-verbaal op te maken. Natuurlijk
zet dit niet alleen kwaad bloed, maar doet
de onberedeneerde woede en antipathie
stijgen. Menjkoelt de Intensieve contröle als
een grooteirlast en men smaalt op de kos
ten, die daaraan verbonden zijn. Ook dit is
onjuist; de controleurs moeten toch worden
betaald en Of Zij nu werken in streek of
Hoe beklaagde de bericht
geving verzorgde
„En kameraad Harm maakte aldoor
grappen, zoodat de kinderen het uitproest
ten van het lachen.
Vader kan rijmen en dichten, zei Berend
trotsch.
Kameraad Harm nam dadelijk een slok
koffie en begon:
Bespreking der moeilijkheden met
„Economisch Verweer”
een houding alle verantwoordelijkheid van zich
af.chulft voor wat haar onderdanen daar in
dat niet door haar erkende „terra incognita”
zou kunnen overkómen.
Maat niettemin blijft, wanneer Iemand zon
der verlof naar Rusland gaat, de vraag: wat
voor karakter had het bedrijf, waar hij werkte,
en was dat bedrijf, was de functie, die de be
trokkene daar bekleedde, dusdanig in het leven
van den Sovjetstaat verweven, dat hij geacht
kan worden. In Russischen staatsdienst te zijn
geweest en op dien grond zijn Nederlander
schap te hebben verloren? En zoolang de ver.
houding tusschen Nederland en Rusland zoo
blijft en blijven moet als ze thans Is. zal dit
groote moeilijkheden blijven opleveren.
Op de vragen van het Kamerlid Van Rappard
betreffende publicatie van het rapport der be-
zulnigingscommissle-Welter heeft Minister Ruys
de Beerenbrouck oun. het volgende geant
woord:
De publicatie van het rapport kan in den
loop dezer maand te gemoet gezien. De be
schouwingen en voornemens der regeering vol
gen later.
der molenaars en wanneer men het ver
moeden had, dat er clandestien gewerkt
werd,'kwamen de controleurs opzetten, zoo
noodlg ln het holst van den nacht om naaf
de boeken en de facturen te vragen voor
de noodzakelijke verwerking der Vita-tar-
we. Kon men deze niet aantoonen, de tar
we en alles wat zich verder in de fabrieken
bevond werd in beslag genomen. Voor velen
was deze kleine tarwe-oorlog een bron van
sensatie en vermaak en met belangstelling
volgde men de veldwachters, wanneer een
nieuw relletje in scene werd gezet.
Het zakelijke was natuurlijk, dat men
streng de hand aan de wet moest houden
en dat men den eene niet mocht bevoor-
Op 8 Juni heeft op het Ministerie van Eco
nomische Zaken en Arbeid een bespreking
plaats gehad over de moeilijkheden van den
export naar Duitschland en de daarover te Ber
lijn gevoerde onderhandellngen.
Ter vergadering waren aanwezig vertegen
woordigers van het Comité voor Economisch
Verweer, van de organisaties, welke het mani
fest van dit comité hebben gesteund en de
voorzitters van eenlge Kamers van Koophandel.
De besprekingen werden in opdracht van den
Minister van Economische Zaken en Arbeid
„Meneer van Heek,
Wat zie je bleek
Als een witte lap.
Kreeg je soms een klap
Met een koevoet
Op je snoet.i
Die zeer doet?....”
„de regeering opdracht te geven binnen
tweemaal 24 uur krachtige maatregelen te
nemen om meer den export van onze pro
ducten naar het buitenland te bevorderen,
eveneens binnen dien tijd de overige steun
maatregelen, die in voorbereiding zijn, te
doen In werking treden, zoodat paal en
perk worde gesteld aan het ,afmaak-
systeem waaraan wij thans blootstaan.”
De heer L. Mansholt, lid van Gedepu
teerde Staten \an Groningen, wordt gepre
zen als een verstandig èn als een moedig
man:
Verstandig, omdat hij tot het inzicht is
gekomen, dat een fel verzet tegen Iedere
loonsverlaging in de tegenwoordige tijdsom
standigheden piet gemotiveerd is. Moedig,
omdat hij een vooraanstaand lid van de
3.DA.P. is en niettemin voor zijn meening
openlik uitkomt, waarmee hij vierkant in
laat tégen de 'houding van zijn partij, die
op ’t oogenblik als t ware moet leven van
verzet tegen de. onvermijdelijke aanpassing -
der loonen aan de gewijzigde omstandighe
den.
In de raadsvergadering van Woensdag te
Nijmegen deed de heer De Vreeze het voorstel
om in geval de gemeenteflnanclën zoo slecht
blijven, opnieuw een actie te beginnen tot ver-
hooguig der bioscoopbelasting. Nijmegen zou bij
eventueele actie moeten samenwerken met an
dere gemeenten tegen den Ned. Bioscoopbond.
B. en W. deden geen definitieve toezegging in
deae richting.
„Ik meen dus dat loonsverlaging in Neder-
land onder de bovenaangehaalde omstan
digheden (sterke buitenlandsche concur
rentie. Red.) moet worden aanvaard. Ik
erken: het is een slecht middel, evenals de
Tarwewet, de steun aan den bietenbouw, de
steun aan de zuivelboeren. tal van con-
tingenteerlngsmiddelen slechte middelen
zijn die ik alleen aanvaard om. het groo-
-tere kwaad: nog grootére ontwrichting van
et zal, allereerst in het belang der
land- en tuinbouwers zelf, zaak zijn,
dat men op *t platteland helmhoofd
koel houdt en zich onder geen beding tot
wanhoopsdaden laat verleiden.
Als de gevaarlijkste, bedenkelijkste wan
hoopsdaad, waartoe het platteland in zijn
nood zour.kunnen komen en waartoe van
ifekere zijde gedreven wordt, beschouwen
wij de stichting van een afzonderlijke poli
tieke boeren-organisatie.
Pogingen van plattelanders om in de
Kamer eep aparte vertegenwoordl
krijgen,.zijn lang niet nieuw, en zij
in het verleden ook al wel een^
gehad (de heer Braat is in ons parlement
nog het resultaat van zoo'n „succes”),
maar het doel, dat de plattelandskiezers
zich indertijd stelden, is voorzeker nooit
bereikt.
Ook van katholieke zijde is wel eens zoo
iets geprobeerd: zoo heeft bij de vorige
Kamerverkiezingen toen er’van krisis
nog niet gesproken kon worden
groep landbouwers in Limburg, zich
mende de R. K. Boerenpartij, naast
R. K. Staatspartij een aparte politieke actie
gevoerd; deze R. K. Boerenpartij bracht
het echter tot niet meer dan ongeveer 2000
stemmen en sloeg daarmede tegenover de
R. K. Staatspartij (met dezelver 160.000
stemmen) een heel zielig figuur: deze 2000
stemmen moesten als verloren moeite en
als een portie aan de R. K. Staatspartij
ontroofde kracht beschouwd worden, dit
gering resultaat zoo werd geredeneerd
zou de leiding van deze of *n dergelijke
groep wel wijzer maken, zoodat een her
haling van zulk een bij voorbaat tot mis
lukking 'gedoemde poging wel uitblijven
zou.
Op de vraag van het Kamerlid van Rappard
betreffende het nemen van maatregelen van
regeeringswege ter zake van steunverleening
aan de varkenshouderij luidt het antwoord van
minister Verschuur aldus:
Het in de vraag bedoelde onderzoek is be
ëindigd; een ontwerp van wet tot steun van
de varkenshouderij heeft bereids het apparte
ment van den minister verlaten.
De wet op de uitoefening van de artsen Ij-
bereidkunst heeft dringend herziening noodig.
Want de sedert 1865 sterk veranderde omstan
digheden men denke bijvoorbeeld eens aan
den geweldigen groei van de chemische indu
strie, die in enorme hoeveelheden allerlei ge
neesmiddelen kant en klaar en verpakt op de
markt werpt zijn geleidelijk oorzaak gewor
den, dat deze nog van Thorbecke afkomstige
wet in het geheel niet meer past op den ge-
groeiden toestand.
Doel van de wet was, van Overheidswege een
regeling te scheppen, die aan het publiek be
trouwbare geneesmiddelen verschaffen zou.
Daartoe gat men in 1865 den apotheker een
soort van monopolie en er werd een lijst van
artikelen gemaakt, die beneden een zeker kwan
tum alleen door hem zouden mogen worden
verkocht. Maar de enorme hoeveelheid nieuwe
geneesmiddelen, die de industrie verpakt en
wel aan het publiek ter beschikking stelde,
ondermijnde steeds meer des wetgevers opzet.
Immers, zij kwamen op de monopolielijst niet
voor en naarmate zij ter markt verschenen, zag
de drogist dan ook zijn werkterrein zich uit
breiden. De gevaren, die hieraan vastzitten,
moeten niet worden onderschat. Onder die ver
pakte geneesmiddelen zijn er niet weinigen, die
een gevaar voor de volksgezondheid opleveren.
Het thans behandelde wetsontwerp herziet
nu deze materie. Het monopolie van den apo
theker wordt op eenlgszins andere wijze ge
regeld. Er wordt namelijk een nieuwe HJst aan
gelegd van geneesmiddelen, die iedereen vrij zal
kunnen verkoopen. De daarop niet voorkomen
de artikelen zijn dan uitsluitend het domein
v«n den apotheker.
Daarnaast wordt de mogelijMnëid geopend,
voor bepaalde geneesmiddelen de reclame aan
regelen te binden of zelfs den invoer daarvan
tc weren.
En op de derde plaats wordt de vestlglngs-
kans voor den apotheker vergroot, doordat aan
geneeskundigen voortaan slechts voorwaardelijk
en bij uitzondering een vergunning zal kunnen
worden gegeven, om naast hun medische prac-
tjjk ook de artsenijberetdkunst te beoefenen.
Thans is die vergunning blijvend en heeft zij
in sommige plaatsen de vestiging van apothe
kers tegengehouden.
Het kr overigens zeer lastig te beoordeelen.
Dat „binnen tweemaal 24 uur” zegt na
tuurlijk Alles; het bewijst, dat deze groen-
fronters in de politiek niet thuis behooren
en van reëele mogelijkheden geen verstand
hebben.
Het valt niet moeilijk, te voorspellen, dat
dit ongelukkig begin een voorteeken zal
blijken...^
BATAVIA, 8 Juni (Aneta). Door den Raad
van Justitie werd het verhoor Voprtgezet van
den waarnemend hoofdredacteur van de
,Java-Bode”, den heer D. F. van Wijk, getuige
ItiMle zaak-De Wit.
Tiet verhoor leufrde diverse mededeellngen”
op over de wijze, waarop beklaagde De Wit
de berichtgeving verzorgde.
Nadat De Wit zijn heus gestooten had bij
de autoriteiten bij liet zoeken van InlltAin-
gen over een kwestie van een Europeesche
dame, die als Verstekellnge naar Indië zou zijn
gekomen met het dpel chantage te plegen,
verklaarde De Wit, golgens den heer Van
Wijk, „dat hij er toch wel alles van te weten
'zou komen Op een dag kwam De' Wit aan
getuige mededeelen (Jat iemand hem corres
pondentie tusschen „don Commandant der
Marine te Soerabaja inzake ontevredenheid
onder de schepelingen .had aangeboden voor
150-het rapport over .de Ophelia.ramp
voor 100.—, en geheime” telegrafische corres.
pondentie tussehen Indië en Holland over het
komen naar Indië van Minister Deckers voor
200. Getuige' Van Wijk erkent, dat ook zijn
nieuwsgierigheid was geprikkeld, doch hij
dacht des avonds over de zaak na, waarna hij
den volgenden morgen den Regeeringsgemach.
tlgde Voor Algemeene Zaken opbelde, die hem
voor „deze belangrijke kwestie" naar den Pro-
cureur-Generaal verwees. De heer Van Wijk
belde den Procureur.Generaal op .waarna deze
hem verzocht b(j hem op kantoor te komen,
hetgeen des morgens orri 9 uur geschiedde, na
dat getuige eerst van De Wit een verbaal van
een telefonisch onderhoud van het Departe
ment der Marine met Nederland had Ingezien
en aan De Wit had gezegd er maar lets over
te schrijven.
Op een desbetreffende vraag antwoordt de
heer Van Wijk, dat hjj, gezien de aangifte bij
den Procureur.Generaal, hiertoe gerechtigd
meende te zijn, terwijl hij aan De Wit niets
zeide van de stappen, welke hij bij den Procu
reur-Generaal had ondernomen, omdat De Wit
anders wellicht de relatie dadelijk zou hebben
verbroken en de man, die in geheime stukken
handelde, wellicht niet zou kunnen worden be
trapt, hetgeen de heer Van Wijk tegen het
landsbelang achtte.
Een nauwkeurig verhoor leverde de verkla
ring op, dat getuige Van Wijk aanvankelijk
De Wit zijn gang wilde laten gaan, en zulks
ook tegenover De Wit heeft geult, doch des
avonds kwam de heer Van Wijk tot andere ge
dachten. De aangifte volgde, waarna het on
derhoud met den Procureur.Generaal plaats
had, aan wien alles werd verteld. Getuige Van
Wijk verklaarde: Ik wist toen niet beter
De Wit was even onschuldig als ik zelf.
et is reeds uitentreuren verkondigd: de
toestand van den land- en tuinbouw
is allerbedroevendst; een krisis is den
boerenstand gaan teisteren zóó hevig, als
het huidige geslacht het nooit beleefd heeft.
Armoede, schrijnende armoede Is er bin
nengedrongen daar, waar voorheen wel
vaart heerschte: de met noesten arbeid
en groote zorgen verkregen land- en tuin
bouwproducten brengen al sinds geruimen
tijd hun kostprijs niet meer op, en niet
alleen kunnen duizenden land- en tuinbou
wers hun periodieke financieele verplich
tingen niet nakomen, het meerendeel van
hen leeft ook in de grootste zorg voor den i
dag van morgen, in de grootste zorg, hoe
zien te voeden en te kleeden. en het
armbestuur in vele gevallen: een zélf 1
noodlijdend gemeentebestuur was veler 1
laatste toevlucht. 1
De boerenbevolking, anders gewoon zoo 1
lang mogeltjk te zwijgen en zich tot het
uiterste te behelpen, smeekte nu om steun
maatregelen, maar deze konden niet zoo 1
spoedig getroffen worden als de nood
eigenlijk wel eischte.
Zoo groeide er geleidelijk een wanhoops-
stemming.
En terwijl deze stemming groeiende was,
verwierp de Eerste Kamer bovendien nog
de Pachtwetten, waardoor een groot deel
der landbouwende bevolking het gevoel
kreeg, dat het door zijn vertrouwensman-
nen in het parlement in den steek werd
gelaten.
Dit laatste feit kon den krisisnood na-
tuurlijk niet verminderen, noch ook ver-
ergeren; de steunmaatregelen konden
niet zóó maar gedecreteerd worden, dat
de boerenstand er terstond zoo spoedig
als eigenlijk noodig was soelaas van
ondervond maar met zulke overwegingen
kon zelfs een plattelandsbevolking, welke
zich in *t algemeen duldzaam toont tot het
uiterste, niet in vrede blijven.
Ofschoon er nu zekere steunmaatregelen
heel spoedig op komst zijn en nog andere -
zijn aangekondlgd, hebben wij thans reke
ning te houden met het feit, dat de land
en 'tuinbouwende bevolking voor een groot
deel in wanhoop'verkeert en in haar wan-
hoopsstemming gelijk ’t zoo vaak gaat
tot ondoordachte daden gedreven wordt
geen de Ned. Spoorwegen dachten te doen.
Ter geruststelling van het Zomerzorgmlnnend
publiek zij hier medegedeeld, dat de plannen
voor een hernieuwd Zomerzorg reeds op papier
staan.
De heer Batenburg heeft er ons reeds een
en ander van medegedeeld en In groote trek
ken willen we den nieuwbouw van „Zomerzorg"
hier even uitstippelen.
Deze herbouw Is mogelljk geworden, dank zjj
de coulante houding van de directie der Ned.
Spoorwegen. Het geheel krijgt eep frontbreedte
van 90 meter in haak-vorm, d.w.z. 45 M. aan
den Stationsweg en 45 M. aan den kant van
deh spoorweg. De hoofdingang komt onder een
toren op den hoek je liggen.
Achter den hoofdingang komt natuurlijk eerst
weer het café, plaats biedend voor $00 perso
nen. Dit café zal zoo getrouw mogelljk een
copie zijn van het oude, zitje: een serre, een
leestafel, muziek-verhooging, buffet en verdere
café-rulmte.
Het restaurant voor 100 personen komt weer
rechts van hét café eveneens een aparteri
Ingang aan den kant van Zomerlust.
Achter het restaurant worden een groene en
een rose-zaal gemaakt, waarin allés, niet alleen
de drapeerlng. maar ook de serviezen in dezelf
de kleur wordt gehouden.
Achter het café wordt de biljartzaalmet 8
biljarts gebouwd. Daarachter ligt de gang met
den aan 500 personen.
Geheel aan den achterkant van het gebóu-
wen-complex komt de ingang voor het perso
neel.
Op de bovenverdieping komen aan den Sta-
■rzalen elk voor 40 per
il vereenigd kunnen wor
den. Aan den anderen kant komen verder klei-
nerp vergaderzalen en salons, elk voor 20 per-
sonen. -
Een daktuin in de omgeving van den toren,
s'.-vsu u dte'dèn hoofdingang zal besluiten, waarborgt
niet begrijpen van de verhoudto-
Beneden komen er tevens vier kegelbanen,
zoodat alles wat in één café-restaurant ver
eenigd kap zijn, hier te vinden is. Het geheel
zal plaats bieden voor 240Q personen.
AChter de gebouwen komt Fen groot parkeer
terrein, waarpij het éénrichtingsverkeer 'zal
kunnen worden toegepast. ^wieic uuiwucui,u16
Aan b^de-kanten komt een flink-terras,dau het bedrijfsleven in Nederjand, te ontgaan,
plaats gal bieden-voor 350 personen.
Omstreeks half September hoopt men met
den bouw gereed te zijn.
Het is eigenaardig, dat nog zoovele be
langhebbenden weinig van de Tarwe-wet
weten en dat zij zich laten verleiden tot da
den, die op den duur tot hun nadeel rnoeten
uitloopen. In de Haarlemmermeer zijn de
vlakmolenaars tot een lijdelijk verzet ge
komen. Zij hebben zich laten ophitsen door
niet geheel juiste argumenten en hebben
zich daarna verzet tegen het mengen van
hun tarwe met inlandsch meel. Zij vinden
het onbillijk, dat zij het dure Vita-product
moeten koopen, in alle geval voor 22 s pet.
en zij mopperen er diArom tegen, omdat zij
voorbaat zich verzetten tegen het surplus yan 1.35
per 100 K.G., dat de Vita boven deii richt
lij noemen dit de Vita-wlnst. Zij
m eerste, dpt de Vita (de Ver-
eenlglng van onlandsche Tarwe-afnemers)
een instelling is, die geen winst beoogt en
die ten slotte ook lets van henzelf is. In
de Vita zitten meelfabrikanten en mole
naars. De toeslag van 1.35 per 100 K.G.
beteekent kosten van vervoer, assurantie en
ook voor de Gewestelljke Tarwe-organisa-
tiea en het Regeeringsbureau; de naole-
eeniging van Inlandsche Tarwê-afnemers)
hun* molens. In vroegere tijden hadden zij
die kosten ook te betalen; door rationalisa
tie heeft de Tarwe-wet zorg kunnen dragen
dat deze tot de geringst mogelijke propor
ties zijn teruggebracht en lager liggen dan
vroeger, toen de tarwe nog vrij was. Doch len ve’nneldën. dat dë controleurs
nimmer kan hierin een bevoordeeling van --
den meelfabrikant gezien worden, omdat
de meelfabrikant dezelfde kosten heeft tëi btnlrde woningen naast de emplacementen
betalen. - - -
De Eerste Kamer heeft met 29 tegen 8 stem
men het ontwerp tot steun aan de melkvee
houderij goedgekeurd en ook dit is een oud
lied, dat helaas steeds opnieuw nieuw blijkt
de sociaal-democraten in den senaat waren
weer evenmin te overtuigen als overal elders.
Dat men met uit nieuwe belastingen te be
kostigen rechtstreekschen steun een verkeerden
weg bewandelen zou, hebben Mr. v. Lanschot
en Minister Verschuur nog eens duidelijk aan
getoond.
De nieuwe belastingen zullen /iog wel voor
andere- doeleinden noodig zijn. En er is inder
daad niets tegen, om ten behoeve van de zui
velboeren de crisiswinst van den consument
eenlgermate te verkleinen.
Thans kan de Crisis-Zulvel-Centrale dus op
volle kracht beginnen. Glück aufl 'ito Brummen.
t aten de land- en tuinbouwers
^katholiek of niet-kathollek toch wèl
bezinnen, vóór zij beginnen!
Afzonderlijke politieke actie kan slechts
°P pijnlijke teleurstelling uitloopen.
Het is heel twijfelachtig, of aparte poli
tieke actie eenig noemenswaardig tastbaar
resultaat zou opleveren, maar gesteld
al, dat groepen erin slagen konden, een
zekere vertegenwoordiging in het parle
ment te veroveren, wat zouden zij dan nóg
bereiken? Wat zouden zij méér kunnen
bereiken, dan. men thans voor hen té ver
krijgen tracht?
Afzonderlijke belangen-partijen en -par
tijtjes zijn in ons land bij voorbaat tot on
beduidendheid en ondergang gedoemd-
Het verleden heeft zulks genoegzaam
aangetoond.
Juist omdat zij belangen-partijen zijn,
worden zij in Den Haag niet als „vol"
erkend en verwekken zij eerder tegenstre
ving dan bevordering van door haar
voorgestane belangen.
Voor katholieke land- en tuinbouwers
geldt behoudens dan de\bij
vaststaande mislukking van het avontuur
bovendien nog het pijnlijke bezwaar
dat zij, door zich met eenlge „groen front”-
actie in te laten, ontrouw zouden worden
aan hun eigen, principieele R.K. Staats
partij én de eenheid .daarvan schade zou
den toebrengen.
Alvorens zij zich daartoe leenen. zullen
onze van oudsher degelijke, organisatie-
getrouwe land- en tuinbouwers, niet alleen
bij hun gezond verstand, maar ook bij hun
geweten te rade gaan.
De nood van land- en'tuinbouw eischt
spoedige en heel bijzondere voorziening
en binnen de eigen organisaties is er volop
gelegenheid, de noodzakelijkheid daarvan
te bepleitten en aan te toonen; van de
organisaties kan* men ook sterken invloed
doen uitgaan; maar.men vergroote niet
het krisis-leed door de beschikbare energie
elders te verspillen, door zich te storten in
een avontuur, dat wel het algemeen en het
katholiek belang ernstig zal kunnen scha
den, doch^praktisch niet het minste voor
deel zal vermogen te brengen.
welke veranderingen deze wet eventueel in de
practUk zal aanbrengen. Alles hangt namelijk af
van de wijze, waarop de Minister gebruik zal
maken van de vele In het ontwerp gegeven
bevoegdheden. Zoo zijn er groote bezwaren tegen
het volkomen aan de drogisten ontnemen van
den verkoop van verpakte geneesmiddelen. De
Vrijheidsbonder Dr. Vos, de ChristeUJk-Histo-
rlcus Bakker en de Vrijzinnig-Democrate mevr.
BakkerNort brachten deze vooral in het be
lang van het platteland naar voren. Maar wij
vragen: is hier reeds zoo pertinent een oordeel
te vormen? Zullen alle verpakte geneesmid
delen alleen door den apotheker verkocht
mogen worden? Dit hangt toch geheel van de
mate van volledigheid van de aan te leggen
lijst af. We zouden, om. de lijst van artikelen,
die door iedereen verkocht mogen worden, zoo
beknopt mogelljk te houden, zeker niet gaarne
het argument van mevrouw v. Itallievan
Embden aan willen voeren. ZIJ beriep zich voor
het monopolie van den apotheker op diens
grondige wetenschappelijke épleiding. Dit argu
ment is zeer zwak. Voor het bereiden van recep
ten moge die opleiding onontbeerlijk zijn, wij
zien niet in, waarom niet een drogist verpakte
middelen van onschuldigen aard als b.v. aspi
rine niet even veilig als de apotheker zou
kunnen verkoopen.
Morgen komen we op deze kwesties uitvoe
riger terug. Alleen zij nog vermeld, dat van
Katholieke zijde de heer Bchaepman krachtig
vonnis velde over het voornemen van contröle
op de reclame voor bepaalde middelen in de
pel*. Deze contröle acht de Katholieke afge
vaardigde absoluut overbodig, aangezien de
contröle-comnfissie. gevormd uit vertegenwoor
digers van de Nederlandscbe pers en de fabri
kanten en handelaars, volkomen bevredigend
werkt en erin slaagt, de afkeurenswaardlge
advertenties zooveel mogelijk te weren. Mevrouw
v Itallie moge over de pers kleineerend spreken
als een nauwelijks te vertrouwen belangheb
bende, dat oordeel is op niets gebaseerd, want
de Nederlandsche pers heeft ten deze haar
plicht uitnemend verstaan.
Bij de voortzetting van de behandeling der
interpellatie-de Visser over den rechtstoestand
van Nederlanders, die zonder verlof in Rusland
zijn gaan werken, is weinig belangrijk nieuws
toegevoegd aan wat gisteren reeds in de Tweede
Kamer te berde was gebracht door belde par
tijen. Minister Donner telde het trouwens zelf,
dat zijn ambtgenoot van Buitenlandsche Zaken
.Afdoende en volle
dig" geantwoord had.
Niettemin was het
een lust, den be
windsman van Jus
titie wederom met
zijn bekende gemak
allerlei ingewikkelde
staatsrechtelijke
kwesties te hooren
uiteenrafelen.
Toch is, dunkt ons,
de vraag: wat is in
Rusland staats-
dienst? nog niet op
gelost. Want de Mi
nister is er, wanneer
hem gevallen wor-
ien voorgelegd, waar
in personen werkzaam
De molenaars beweren, dat zij niet meer
tegen de meelfabrikanten op kunnen en
dat deze lichamen door de Tarwewet in
staat worden gesteld om de anderen eruit
te werken. Dit is niet Juist. De Tarwe-wet
heeft niets anders-gedecreteerd dan dat er
inlandsch prodüct’möet worden vermalen
in eén wettehjK vastgesteld percentage.
Voof de Tarwe-wet konden de groote meel
fabrikanten ook in het groot inkooperi, ter
wijl de molenaars zich in hun aankoopen
hadden te beperken. Men koopt nu: een
maal goedkooper bij zeer groote^ dan bij
kleinere partijen. Het, feit, dat de -meelfa-
brikanten op het moment de meelprijzen
extra hebben gedrukt, ligt evenmin bij de
Tarwe-wet, doch is een gevolg van de moor-
denaA concurrentie, die zij elkander bezig
zijn aan te doen. Zij hebben in een foutieve
berekening der gevolgen van de wet hun
organisatie sterk uitgebreid en nu het on
elastische broodverbruik toch schijnt terug
te loopen, voefen zij hun onjuiste denken
dubbel. In zekéren zin ondervinden de mo
lenaars daarvan nadeel.
De gemoederen der molenaars in de bo
vengenoemde streek zijn verbitterd door *n
onjuiste interpretatie van de wet; boven-
door den directeur-generaal van Handel en NU- dien hebben zij niet genoeg vertrouwen in
Als ik een drenkeling met een haak bo
ven water kan* houden, vraag ik mij niet
af* of hij '.ook” kans loopt, met dien haak
een schram op te loopen. Ik kies het klein
ste kwaad, en-tracht hem te redden.
Zoo sta ik thans in vele gevallen aan de
zijde van de regeering en ik acht loyale
medewerking onzerzijds geboden, waar ze
tracht te redden wat te redden valt .—-'uer,
tende dat ik daardoor behoor tot diegenen
waarover ons partijblad „Het Volk” gere
geld in de -meest felle bewoordingen oor
deelt. Ik zal dat gelaten over mü heen laten
gaan, in de vaste overtuiging, dat ik mijn
standpunt in dezen crisistijd volkomen in
overeenstemming weet "met mijn eerlijke
sociaal-democratische overtuiging.” x
- - u
Dat waa inderdaad verstandige én moe-
dige taal" -
Tot op heden hééft de heet Mansholt zich
deze vrijheid hog kunnen permltté?ren en
,is hij er zonder Kleerscheuren afgekomen,
maar np lijkt Ret ons voor hem toch ge
vaarlijk Spel, in deze.richting voort te gaan.
Na de daad van de Amsterdamsche par
tij-federatie vreezen we voor hem het -
ergste.
In onze gruwende verbeelding zien vjij
de guillotine al voor hem klaar staan......
Zóóveel verstandigheid en zóóveel moed
zijn in de 8.D.A.P. Immers niet langer ge
oorloofd.
In ,De Tribune” vindt men geregeld ook
een „tribune” voor de kinderen in den
vorm van een kinderverhaaltje; in 'het
nummer van gisteren wordt den kindertjes
verteld van ’n paar Amsterdamsche Jon
gens van 5 en 8 Jaar, die in het Twentsche
staklngsgebied op bezoek zijn en daar ge
weldig veel bolsjewistisch plelaier hsbben:
t
ntusschen is echter, zooals gezegd, de
krisis ook op dit terrein haar funesten
invloed gaan uitoefenen: uit het Zuiden
kwam bericht, dat wederom katholieke
dissidenten bezig waren, een afzonderlijke
politieke actie voor te bereiden, en dat
daar door de nieuwe organisatie alreeds
een eigen orgaan was uitgegeven.
En in Utrecht is dezer dagen een nieuwe
nationale plattelandspartij „Het groene
front” gesticht; de kern van deze nieuwe
„partij” stelde zich aanvankelijk nk&st den
Plattelandersbond van den heer Braat,
maar als politieke boeren-partij Is zij al
terstond begonnen, samenwerking te zoe
ken met ’s heeren Braat’s politieke creatie
en reeds nu is het gekomen tot een samen
smelting van beide „partijen”.
De nieuwe Utrechtsche boeren-staats-
Partij heeft zich al terstond belachelijk
gemaakt door aan de Koningin een onnoo-
zel telegrammetje te sturen, waarin Hare
Majesteit met klem verzocht wordt:
Minister Donner
r waren bij autonome
Russische bedrijven, niet van af. wanneer hjj
daarop zeer in het algemeen antwoordt, dat
het begrip autonomie Russlsch-proletarisch nu
eenmaal geheel iets anders is en dat in Rus
land de penetratie van het centraal gezag nu
eenmaal zeer ver gaat.
De sociaal-democraat Mt. van den Bergh
wees er terecht op, dat de Nederlandsche Re-
geerlnj het begrip .staatsdienst" in art. 7 van
de Wet op het Nederlanderschap enz moei
interpreteeren. De ratio immers van dé bepa
ling, die het zonder verlof treden in vreemden
staatsdienst treft met verlies van het Neder,
landerschap, was, dat degene, die zich zoo
vereenzelvigt met een vreemden^ Staat, be
zwaarlijk langer Nederlander zijn kan. Is dit
,Aich /ereenzelvigen” in de Russische gevallen
bewezen? Kin het bewezen worden? Dat is
de zeer moeilijke vraag, die vermoedelijk door
den Hoogen Raad binnenkort zal moeten be
slist worden. Want dat deze kwestie langs den
weg van de procedure over de niet-plaatslng
op de kiezerslijst zal worden uitgevochten, lijkt
ons waarschijnlijk.
Intusschen-heeft de Regeering totnogtoe niet
één maal verlof tot het treden in Rjuslschen
steatsdjefisT^gëteven en Minister Dofher gaf
hedeiPte kennenjeat zij op dit stuk ook in de
toekomst een zeer gereserveerde houding zal
aannemen. Daarin kunnen we haar gelijk ge
ven, al was het alleen maar, omdat zij met zulk
B doet in dit verband niets ter zake. Hoog- P‘aató We’
stefis zullen andere gebieden wat minder
streng worden bewaakt, terwijl men wel
maatregelen genomen zal hebben om tijde
lijke onbezoldigde vervangers te verzoeken
een oog in het zeil te houden.
Naar verluidt, moet op het moment, de
s,trljd nagenoeg beëindigd zijn, doordat dé
molenaars zich hebben neergeiegd bij de
maatregelen, die de tarwe-autoriteiten
moeten nemen. Zooals -gezegd is hét" hier
meer een i
gen.... een verzet, dat op onzuiver reae-
neeren is gebaseerd, welk verzet verscherpt
is door onverantwoordelijk steken.
Wanneer het niet zoo onaangenaam was,
zouden'Wij gaarne de nate gaie hier wil-
- J zich als -
hettwaré. op het oorlogspad vermeenden te 1
vinden. List tegen list was de leuze; men
