Voor de konijnenliefhebbers
Handleiding gratis
Het kweeken
van
Angorakoni jn t j es
Alleabonné’s
Het
Rozen*Kasteel
HET BIJENDORP
RADIO-PROGRAM
300 Jaar!—
DEN DAG
Donderdag 16 Juni
Vreemd zeemonster
Verkoop van bruiden
Ziekten
Einde van een illusie
FEUILLETON
Het verkrygen van
goede u>ol
Het voedsel
De hokken
De aanschaf der fokdieren
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
WOENSDAG 15 JUNI
WERHAAL VAN
„Waarom heb je „pertoonlijk” op dien brief voor meneer
Jansen getikt?M
„Omdat ik hoop, dat zijn vrouw hem zal lezen.*9
men rijk
ze, waarom
mooi moesten geweest
Wordt vervolgd-
Hf
■21
tu
Door de uitspraak van het Dultsche Reichs-
gericht is een wreed einde gemaakt aan den
droom van tallooze renteniers en spaarders. De
hoop, dat het roodgestempelde duizeqdmark-bU-
jet zijn oude waarde zou herkrijgen, Is de bo
dem Ingeslagen. Een tragedie, maar het komi
sche element ontbreekt niet. Heele vereenlgln-
gen waren opgericht met het doel, de roode Mark
weer op haar waaarde te brengen. Reeds een
maal had het Reichsgerlcht de vele vereenl-
gingsleden teleurgesteld, thans hebben zjj alle
hoop definitief moeten opgeven. De vereenlgln-
gen verkeeren in UquldaUe-stemming. Zoo ener
giek hadden zij de zaak aangepakt, dat som
migen zelfs eigen lijsten bij de landdagverkie-
zlngen hadden ingediend 1 En nu blijkt alle
moeite vergeefsch. Het roode duizend-mark-bil-
jet, ofschoon in vredestijd gedrukt, krijgt zjjn
vroegere waarde niet terug. Zijn exemplaren
kunnen in de prullemand verdwijnen....
Pi
d<
al
g«
ve
di
Schatten van schoonheid sluimeren In Uw huid.
Oelaatmassage met Purol wekt oe tot nieuw leven.
Ken handleiding voor gelaatsmassage ontvangt U
gratis bU koop van Purol (door 30 ct.. tube 80 cU).
Alleen bU Apoth. en Drogisten.
hc
w<
Drie honderd jaar bestaat dut thans
De Universiteit!
En Amsterdam steekt zich vol trots
In feestelijk habijt.
Er wordt gefuifd! en dit behoeft
Natuurlijk geen betoog,
Want studie heeft nu wel den schijn
Maar nooit de daad van droog!
Drie eeuwen lang, is hief de dorst
Naar wetenschap gelescht,
En wie ge-Alma Mater-d heeft
Draagt daarvan het attest.
Drie honderd jaren wetenschap
Is roemvol, bovendien
Van 't vat der wijsheid is nog steeds
De bodem niet te zien!
De Hoogeschool is Stadion
Van geest en van vernuft,
Ofschoon b{j deze athletiek
Niet zóóveel wordt gebluft!
Drie honderd jaren wetenschap
Is zeker een record,
En zelfs niet eens zoo idioot
Als dikwijls bij.... de sport!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
kleedkamertje,
garde-robe, had enkele beschadigde
weleer i--
moet schijnen, als men t niet is. Geloof J»
werkelijk, dat anderen
misleiden?
Waarschijnlijk wel. Luister eens. Marie-
zult eens zien hoe lekker die Donderdags is,
en dan krijg ik ook wat!
Vóór Marie-Clalre kon antwoorden, had Jo
sette zich reeds over de trapleuning gebogen
en riep met gesmoorde stem:
Emma!
De dienstbode, die In de voorkamer was, hief
het hoofd op.
Zeg eens stilletjes aan een mijner zusters,
dat Marie-Claire aangekomen is. En brengt dan
chocolade en wat koekjes boven,, als t u blieft.
Of beter nog, geef het blad aan Marlette en
dat ze vooral op moet passen niets te
Bij dit alles moet steeds voor voldoende drink
water worden gezorgd. Dragende en zoogende
dieren krijgen bovendien dagelijks 112 0. vlta-
kalk en dieren, waarvan men wol verkrijgt,
dagelijks 3 druppels levertraan. De voor den fok
bestemde rammelaars en de dragende dieren
krijgen zoo mogelijk wat krachtvoer extra.
Om te voorkomen, dat er hooi of stroo in de
vacht komt en klitten veroorzaakt, houdt men
de dieren op roosters van ijzerdraad. Deze mogen
echter slechts van de vloeroppervlakte be
dekken; het laatste kwartstuk, voor by de deur
van het hok, wordt voorzien van een plankje,
waarop het konijn kan liggen. Het rooster heeft
bovendien nog het voordeel, dat de dieren niet
voortdurend in hun eigen vuil liggen. De dra
den moeten 1.2 m.M. dik zijn bij een maaswjjdte
van 18 mM. Dunnere draden snijden in de
pooten der konijnen in; dat is dierenplagen!.
De Jonge dieren, die op den leeftijd van 12
weken van de moeder afgenomen en tegelijker
tijd geschoren zijn, kunnen om werk te be
sparen ongeveer 8 weken lang bij elkaar in een
afgeschoten stuk van den tuin worden gehou
den. De hokken moeten ’s zomers elke week en
's winters eens in de veertien dagen worden
uitgemest. De voedselbakjes moeten dagelijks
gereinigd en wekelijks gedesinfecteerd worden.
De hokken worden om de drie maanden ge
desinfecteerd.
De konijnen worden tweemaal per week ge
borsteld met een jjzerdraadborstel op een gum-
mibodem. Om de drie maanden worden zij ge
schoren. Bij het scheren —ordt de wol dadelijk
gesorteerd. De voornaamste firma’s onderschei
den drie soorten: de haren van 7% k 8 c.M. en
van 4 5 7 c.M. (gereinigd van alle vuil), bene
vens kortere haren en zoo goed mogelijk gerei
nigd vilt. Het thuis verspinnen van de wol is
het meest winstgevend.
De ziekten ontstaan gewoonlijk, doordat de
hokken dan wel het voer te wenschen overla
ten. Verder kan verlies van dieren niet uit-
blijven. wanneer fouten gemaakt worden bij den
fok, bijv, door nog niet volwassen dieren of
konijnen, die vroeger niet tot de sterkste be
hoorden, daarvoor te gebruiken, of wanneer
men de Jongen van de moeder heeft weggeno
men, toen ze nog slechts 4 5 6 weken oud waren,
aooals niet zelden gebeurt. Hetzelfde geldt,
wanneer men den moederdieren geen tjjd gunt
om na een worp weer op krachten te komen
Al deze praktijken zijn te vergelijken met roof
bouw en wreken zich geducht. Verder moet alle
voer, waarin wijnsteenzuur voorkomt, zooals
klaver, rapen en kool, van de jonge dieren ver
wijderd worden gehouden, omdat anders de
sterfte onder hen zeer groot wordt. Over het
algemeen dient men bij het geven van groen
voer zeer voorzichtig te zijn, terwijl de Jonge
dieren steeds water binnen hun bereik moeten
hebben.
In de ruif moet steeds hooi liggen en wel
hooi van de beste kwaliteit, aangezien de spijs
vertering der dieren hierdoor geregeld wordt.
Verder is alle goede, niet bedorven tuin- en
keuken-afval voor de dieren geschikt. Aardap
pelschillenzen bladeren van roode en witte kool
moeten eerst gestoofd worden. Het voedsel kan
men het beste om de drie dagen laten afwisse
len. In den zomer geeft men bijv, den eersten
dag 250 G. gekookte aardappelschillen, 20 G
rogge en 60 G. hooi; den tweeden dag 400 G.
bloemkoolbladeren, 30 G. rogge en 60 O. hooi;
den derden dag 350 G. groenvoer, 20 G rogge
en 60 G. hooi. In den winter geeft men den
eersten dag 20 G. soja, haver, gerst of tarwe,
benevens 100 G. knollen en 60 G. hooi; den
tweeden dag 100 G. wortelen en 60 G. keuken
afval of hooi; den derden dag 200 G. aardap
pelen met 30 O. zemelen met telkens afwisse
lende aromatische kruiden.
Ik meende, zei ze, dat er beneden nog
een kamer vrij was.
Daar is een tweede salon van gemaakt;
het andere was zoo klein. En het staat heel
niet chic maar één salon te hebben. Zie je,
zusje, we moeten net doen, of we rijk zijn,
voegde zij er ernstig bij, met zichtbaar genot
haar chocolade slurpend.
Daar Marie-Claire nauwelijks ontbeten had.
deed de warme drank haar goed. Het inne
mend gezicht van haar zusje en de malle ma
niertjes van het kind begonnen haar te ont
spannen, en ze voelde, dat ze de toekomst zóó
somber niet meer inzag.
Ik begrijp niet, zei
Ga mee naar mijn kamer, Marie-Claire,
zei Josette. In 1 salon is nog bezoek.
Zij stegen langs een nauwe trap naar een
portaal op, waar het meisje een der deuren
opende.
Kijk eens. Je zult met me samen moeten
doen, daarom heb ik den boel vast wat opge
ruimd en een beetje orde gemaakt.
Het denkbeeld dat Josette van orde had, was
nogal vreemd. Marie-Clalre bevond zich in een
kleine kamer, gemeubeld met een ijzeren ledi
kant, een glazen kast en een tafel. Op deze
tafel lagen stapels boeken en schriften, op een
kist naast een Mariabeeld met één arm lag een
onbeschrijflijke rommel: een vaas met ver
welkte bloemen, een sinaasappel, een honden-
halsband, een tennisracket en een reep cho-
Marie-Claire’s oogen doorliepen het vertrek
en vestigden zich met iets als schrik op den
baw’
De hokken worden van hout gemaakt en moe
ten minstens 70 x 80 x 60 cM. metenhet
is echter aan te bevelen, ze wat grooter te
maken, bijv. 100 x 80 x 70 cM, en de wanden
tusschen de verschillende hokken zoodanig aan
te brengen, dat ze desgewenscht eruit genomen
kunnen worden. Een eenvoudige dakbedekking
wordt op maat gesneden op de vloeren gelegd,
terwijl aan de achter- er. zijkanten van het
hok nog een ongeveer 10 c.M. hooge rand wordt
aangebracht. Ongeveer 10 c.M. boven den vloer
wordt nu een rooster van latten of ijzerdraad
geplaatst, wat zeer prachtisch is, omdat men
dus van onderaf hooi en ander voedsel aan de
dieren kan geven, sender alle hokken open te
maken. Dit beteekent een belangrijke werkbe-
sparing.
Verder moet in elk hok beslist een ruif je voor
hooi staan en twee aarden potjes voor voer en
water. De rij hokken wordt in haar geheel
overdekt met een ver uitstekend dak of onder
een afdak of loods geplaatst. Is dit onmogelijk
en moeten de hokken bulten staan, dan worden
ze bestreken met carbollneum, wanneer de
planken met spanningen in elkaar sluiten en
anders met de dakbedekking geheel bekleed
om de dieren tegen tocht te beschermen.
Bij het koopen van fokdieren is zuinigheid
misplaatst. Slechts met zeer goede fokdieren is
het gsogelijk, succes te bereiken. Het bijhouden
van een stamboek is beslist noodzakelijk en bij
het koopen van dieren vrage men steeds een
uittreksel uit het stamboek. Wanneer men nog
geen ervaring met konijnen heeft, Is het aan
te raden slechts met drie wijfjes en één man
netje te beginnen. In het eerste jaar mag men
de dieren slechts twee- hoogstens driemaal
laten werpen. De tijd, die voor elke worp be-
noodigd is, berekent men als volgt: vier weken
dragen, tien tot twaalf weken zoogen en twee
weken rust. Tijdens den rui kan men niet fok
ken. Van elke worp late men slechts 4 a 6
jongen in leven. Eén opzichter kan 150 200
dieren verzorgen.
Heb je een hond, Josette?
Och, de arme Tilbry ia dood, en dit is
nog een gedachtenis aan hem.
Marie had genoeg gezien en zweeg.
Dit zwijgen was voor Josette zeker welspre
kend genoeg, want ze haastte zich een gordijn
op te lichten.
Kijk eens. Je krijgt mijn bed, en hier in
het kleedkamertje is beddegoed, dat we eiken
avond voor mij zullen spreiden. Ik zal Je een
plaatsje aan mijn tafel afstaan, en als Je wilt
werken of schrijven, dan kun je beneden in het
kleine salon gaan, heeft mama gezegd.
Het kleedkamertje, vreeselijk vol door een
ganache
voorwerpen, die
zijn.
Je bent wel goed, me de helft van Je ka
mer af te staan, zei Marie-Claire ietwat bitter;
maar Ik zal je erg hinderen enik weet ook
niet, waar ik al mijn goed moet bergen.
De kapitein en de vierde officier van de
White Star-stoomboot „Ceramic” op weg van
Sydney naar Durban, hebben een vreemd zee.
monster gezien. De kapitein, de heer G. Bhaw,
vertelde, dat hij en zijn vierde officiersmes mor
gens om half acht iets eigenaardigs op het water
zagen. Toen zjj tot een afstand van drie
kwartier mijl waren genaderd, zagen zij door hun
kijkers, dat het monster veel op een slang ge
leek. Zijn dikke nek, welke naar den kop toe
spits toeliep, stak omstreeks tien voet boven
het water uit. Aan elke zijde en aan de borst
had het dier een vinachtige poot van 30 voet
lengte. Ongeveer een jaar geleden werd een
dergelijk monster in dezelfde watereh gezien.
Dc heer Bhaw is‘van meenlng, dat het een ge
weldige zee-hagedls is. Dit Is vermoedelljk een
zeer zeldzaam dier, dat slechts in de poolstreken
wordt aangetroffen.
Men kan konijnen houden om de vacht, om
het vleesch of om de wol; het laatste is in
dezen tijd van groote beteekenls, omdat daar
op naar verhouding veel meer winst wordt ge
maakt. Als het om de wol gaat, bereikt men
met geen ander ras zulke goede resultaten als
met Angora-konUntJes. Het vleesch en de vel
len van deze dieren zijn ook zeer goed, doch
men is niet uitsluitend daarop aangewezen en
is dus niet gedwongen om geregeld dieren, die
voor de fok van groote waarde zouden zijn, te
moeten afslachten om het bedrijf rendabel te
houden. Het verkoopen van fokdieren gaat
evenmin goed in verband met de momenteel
in binnen- en buitenland heerschende geld-
schaarschte. In tegenstelling met andere ras
sen kan daarom het Angorakonijntje ten zeer
ste worden aanbevolen, niet alleen voor kleine
bedrijven, doch in verband met den tegenwoor-
digen toestand ook voor de groote.
Claire; ze behandelen mü als een kind, hoewel
ik bijna vijftien Jaar ben, maar ik ben niet
zoo onnoozel, als ze wel meenen. Je begrijpt,
dat mama er letterlijk naar haakt om mijn
zusters uit te huwelijken. En ik, o ik zou ze
ook zoo hartelijk graag zien vertrekken, want
zoo lang dat niet gebeurd is, zullen ze me niet
toestaan mijn haar op te steken, en mijn rok
ken wat langer te maken. Dat wordt onbehoor
lijk, belachelijk. Ik schaam me over mijn lange
lokken. Ik ben nog grooter dan Jij! De word
hinderlijk, weet Je?
borgen. Toch scheen Germaine bij deze laatste
woorden verlegen.
De zolder is Juist niet heel mooi, zei ze.
we zouden u de logeerkamer kunnen geven,
maar die houdt mama liever vrij, omdat onze
oude oom Sommérac ze wel eens gebruikt.
De erfoom! zei Josette met nadruk.
Wat doe Je toch dwaas! Je weet immers
wel, dat mama veel van hem houdt. Kom, Jo
sette, wil je niet wat voor Marie-Clalre mis
sen, als ze inderdaad op den zolder wil wonen?
Dien kleinen fauteuil b.v. en deze kist?
Juffrouw d’Albrègue zal mü het meubi
lair van mün kamer te Parüs nazenden, zei
Marie-Clalre met toegeschroefde keel; als er
maar plaats voor is.
O, maar dan is alles in orde. Als je niet
tegen de koude van den winter en de hitte
van den zomer opziet, zul Je het daarboven
wel kunnen hebben.... Daar komt Emma!
Spoedig, Emma, zet het blad maar neer en
loop hard, want er wordt gebeld!.... Nu moet
ik weg!.... Josette zorg goed voor Marie-
Claire!
Met een glimlach verdween ze. Josette leg
de boeken en inktgerel op den vloer om plaats
op tafel te krügen. v
Nu moet je me eens zeggen, hoe Je die
chocolade vindt; ze wordt op zün Spaansch
bereid.... Niet meer dan één zoo’n klein
kopje? Dan neem ik de rest. Proef die ge
bakjes eens, ze zün allerkeurigst!
Met moeite dronk Marie-Claire nog eenlge
slokjes.
In Victoria (Australië) wordt het Inboorlin
genmeisje, wanneer zij dertien Jaar oud is. aan
een man verkocht, welke meestal veel ouder is<
dan zü. Daar de huwelijkscandidaat gewoouljjk
tot een anderen stam behoort, heeft de bruid
eter bruidegom veelal nog nooit gezien, en of zijn
uiterlük of karaktertrekken haar al dan niet
bevallen, legt bij den kooper en verkooper niet
het minste gewicht in de schaal. De vader deelt
onmiddeUük in de winsten en de bruidegom
hoopt in de toekomst zün belegging te ver
dubbelen. Bü de trouwplechtigheden in Victo-
rla ziet men ook geen gelukkig bruidje en een
feestvierende menigte; integendeel, er heerscht
een gedrukte stemming, welke af en toe wordt
onderbroken door de Jammerkreten van het
bruidje. De vader, die zün dochter aan den
bruidegom overhandigt, is gewapend met een
bül, spies en stok en bü het minste teeken van
verzet, wordt zü ongenadigd afgeranseld. Alleen
de moeder mag zich met de bruid bemoeien.
zeg
breken.
Marie-Clalre zette haar hoed af en wierp een
blik op de spiegelkast; maar in dezen vreem
den spiegel zag ze een beeltenis .die ze nau-
weiyks herkende. Zü voelde zich zoo misplaatst,
zoo verlaten, dat ze slechts met de uiterste
moeite haar tranen Inhield.
Josette stond nog steeds op het portaal de
uitvoering van haar orders af te wachten. Daar
kwam japongerltsel bü de trap.
Wil ze niet liever beneden komen? vroeg
een stem half luide.
Neen, ik heb om chocolade voor haar ge
vraagd.
De deur ging open en daar verscheen Ger
maine. de tweede der dochters, schitterend en
elegant, zoogenaamd in den rouw, met zwarten
rok, wlt-kanten blouse en groote veeren boa.
Ze was eer frisch dan mooi, naar de alerlaatste
mode gekapt en ze bad zooals haar zuster het
uitdrukte, een ongehoorden smaak.
Dag, Marie-Claire! Erg vermoeid? Het spüt
me, dat ik Je niet kon afhalen, want we kon
den onzen ontvangdag niet overslaan, maar
Maar, vulde Josette aan. Edith wachtte
haar kereltje, en voor Edith zwicht mama altüd.
Dat staat Je leeiyk, riep Germaine boos.
Marie-Clalre zal Je zeggen, dat te Parüs de
Jonge meisjes lang vóór Jouw leeftyd ophou
den lastig te zün en geen straatwoorden ge
bruiken. Wy hebben eenlge vrienden, vervolg
de ze tot Marie-Claire. Wil Je wezenlyk niet
beneden komen. Mama kan het salon niet
verlaten.
Och, dan moet ik maar wat langer wach
ten om haar te omhelzen. Ik ben erg moe, en
bovendien, de rouw over tante is voor mü
een ernstige zaak.
Ja. je zult die arme tante wel betreuren.
Parüs te moeten verlaten, waar Je zooveel ge
noegen had. Niet dat ons bestaan geen aan
gename züden heeft, maar je waart aan een
ruim en breed leven gewoon, en hier.... bü
ons rekent men steeds, en moet men alles in
het werk stellen om zün stand op te houden.
Zou Je het in deze kamer kunnen schikken?
Die van Edith en mü is weinig grooter.
Ik zal u allen hinderen, zei Marie-Clalre
overtuigd.
Onder familie behelpt men zich natuurlük,
antwoordde Germaine beleefd.
Josette sprak van een zolder; misschien
was daar wel een plaatsje voor me.
Opmerkzaam keek Josette naar Marle-Clal-
re, doch de bitterheid, die deze al meer en
meer in het hart opwelde, bleef zorgvuldig ver-
,Dan ga ik nog een luchtje scheppen en kom
over een half uurtje terug," zei de Hagenaar
mynheer van Papel tot z’n vrouw.
„Ja, dat is goed; op het gasstelletje moet ik
nog de bloemkool koken, want op de kachel zün
ale gaten bezet en jü kunt niet tegen de lucht.
Over een half uurtje is het eten klaar.”
Münheer van Pappel verliet het huls en ging
den kant op van het Piet Heinplein. Daar aan
gekomen, stond hQ een oogenblik stil om te
overleggen of hü Noordelnde, Groenmarkt en
Prinsenstraat terug zou gaan of Prinsenstraat.
Groenmarkt, Noordelnde. Hü besloot het eerste
en wilde juist het vluchtheuveltje afstappen,
toen hü wachten moest omdat er een tram
vöorbü reed. Opeens trok bü de tramhalte iets
glinsterends z’n aandacht. De heer van Pappel
deed twee stappen naar de halte toe, bukte zich
en een oogenblik later bekeken z’n verwonderde
oogen een gouden dasspeld, die een schitteren
den steen omvat hield.
„Haast te groot voor een briljant,” dacht hü
en meteen stak hü de speld In den zak en zette
z’n wandeling voort. Z’n gedachten waren nu
niet meer bü ’t vertier op straat, noch bü de
étalages van de winkels enz.
Van Pappel winkelde anders graag. Hü over
woog wat te doen. Die speld mocht hü natuur
lük niet behouden, dat sprak. Een dief was hü
niet. Maar het zou toch wel heerlük zün. dacht
hü, wanneer de..eigenaar onbekend bleef... Hü
wandelde verder en kwam voorbü een Juwelier.
Zonder zich te bedenken, stapte hü den winkel
binnen, legde de sfeld op de toonbank en vroeg
den juwelier om de waarde der speld zoo onge
veer te schatten. De man zette groote oogen op.
trok z’n lippen tot een pruimenmondje samen,
bekeek den steen, haalde een vergrootglas uit
z’n vestzak en zei:
„Een kostbare steen, een prachtige steen
„Maar de waarde, münheer, zoo ongeveer de
waarde?”
„Een zeldzame steen.... zeker tien duizend
gulden waard
Bevend van opwinding, verliet münheer van
Pappel den winkel en in figuurUJken zin na
tuurlük woelde de speld met briljant door
z’n hersens.
HUIZEN 1875 M.: 8uur KR O. morgenconcert
N.CR.V. 2 uur Cursus fraaie Handwerken,
door mej. G. Ablü; 3 uur Vrouwenhalfuurtje,
door Mevr. J. C. van Amstel—van Löben Beis:
„Het Moederschap opnieuw in het licht gesteld.
3-30 verzorging zender. 4 uur Ziekenuur
tje door Ds. H. Riemens. 5 uur Cursus Han
denarbeid voor onze Jeugd door H. J. Steln-
voort: „Een muziekstandaard 5.45 Harmo-
nlumbespellng door Egb. A. Vos. 6.45 Cursus
in knippen en Btofversieren. 7.J. J. Delfos:
„Geschiedenis en karaktertrekken van het Ne-
derlandsche Bankwezen; 7.30 Politieberichten:
7 45 Persberichten van het Ned. Chr. Persbureau.
8Tamboers- en Püperscorps .Juhal”’ te Dor
drecht o 1 v C. J. Schotel. 9 uur Anne de
Vries. ,Xen halfuurtje Nedferlandsche Volks,
kunde. 9.30 concert. 10.30 Persberichten
Van het Persbureau Vaz Dias; 10 40 Gramo-
foonplatenmuziek.
HILVERSUM 296 M. 8 uur AVRO gramofoon-
muziek; 10 uur Morgenwüdlng. 10.15 Gramo-
foonmuziek. 1030 Solisten concert (piano en,
sopraan. 11 uur Cursus knippen van kinder
kleding door mevr. Ida de Leeuw van Rees;
11 30 voortzetting solisten concert. 12 u. Tijd
sein en AVRO-klein orkest o 1 v Nico Treep; in
termezzo: Zang door P. C. Brederode. 2.15
Rustpoos voor het verzorgen van den zender;
230 Causerie door Mr. D. 8. Jessurin Cardozo:
1 ,,De vrouw en het recht”. Het recht van moeder
en kind. 3.Programma van Haagsche com
ponisten, zang, cello en piano. 4 uur zieken
uur o 1 v Antoinette van Dük. 5.AVRO-ka-
merorkest o 1 v Louis Schmidt; Tusschenspel
gramophoonmuziek. 630 Sportpraatje door
H. Hollander. 7 uur zang door de .Bangver-
ein der Prager Lehrerinnen” o 1 v Metod Vü-
metal. 7.30 Vacantiegangers Attentie! Herman
Levie: „Vacantietochten per auto door ons land.
8 uur Aansluiting met het Concertgebouw te
Amsterdam: Het concertgebouw orkest o. L v.
Willem Mengelberg, Beethoven Cyclus. In de
pauze zang door het Don-Kozakken koor.1015
Nieuwberichten van het Persbureau Vaz Dias.
1030 Gramofoonmuziek. 11 uur Aansl. met
het Kurhaus te Scheveningen, dansmuziek.
BRUSSEL 590 M. 130 uur Gramofoonplaten-
concert. 530 concert door het symphonle-
orkest o 1 v Jean Kumps. 6 50 Gramofoon-
platenconcert. 7.40 idem. 830 Concert door
het Radlo-orkest o 1 v Franz André. 920 Oon -
eert door het Radlo-orkest o 1 v Franz André-
10.30 Gramofoonplatenconcert.
KALUNDBOR'G 1153 M. 330 u Concert door
het Omroeporkest o 1 v Launy Grftndahl. 8 20
Russische muziek door het Omroeporkest, o 1 v
Emil Reesen. 1055 Kamer muziek. 1125
Dansmuizek.
BERLIJN 418 M. 450 ilur Concert door het
Kamersymphonieorkest o 1 v Edward Fendler;
6.35 populair concert.
HAMBURG 372 M. 1 35 Gramofoonmuziek.
2.30 idem. 450 Concert. 1115 Dultsche
Dansmuziek door het Noragorkest o 1 v Adolf
Becker.
KÖNIGSWUSTERHAUSEN 1835 M. 220 Gra-
mofoonmulzek 45) concert.
LANGENBERG 472 M. 1.10 uur Concert O 1 v
Wolf.530 Vesperconcert o 1 v Wolf.j,10-55
Symphoniecrkest door het orkest van* den
Westdultachen omroep.
DA VENTRY 1554 M. 1230 uur Concert— 120
idem. 435 B.B.C dansorkest 1105 BBC-
dansórkest o 1 v Henry Hall.
PARUS EIFFEL 1446 M. 850 M. Gramofoon-
muziek.
PARUS R 1725 M. 8.05 Gramofoonmuziek.
1250 idem.
MILAAN 331 M. 8.50 ,,D grillo del focolare”,
opera in drie acten.
ROME 441 M. 9.05 Gevarieerd concert, orkest
en solisten.
WEENEN 517 M. 10 35 Populair concert door
het Karl Eisele orkest.
WARSCHAU 1411 M. 530 concert door het
Phllharmonle jorkest van Warschau oJ.v. St.
Nawoot; 11.10 dansmuziek.
BAROMÜNSTER 460 M. 8.20 Radlokwartet
speelt Hongaarsche composities. 10.05 Vocaal
concert.
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
Ma^ f^eenoodg7nr f750.- f250.- X^t f 125.-f 50.-^ f40.-
zich daardoor laten
Er is boven een zolder, waar Je Je jajxin-
nen kunt ophangen. Maar nu moet Je iets ge
bruiken, want op Donderdag dineeren we
eerst om acht uur. Mama beweert dat Je er al
tüd uitziet of Je uit een doosje komt, en daar
om kun je wel thee gaan drinken of chocolade
beneden met de anderen.
Marie-Claire gevoelde zich meer en meer ge
kwetst.
Neen, Josette, ik voel niet den minsten
lust ze allen, te midden van vreemden weer te
zien en ik heb heelmaal geen honger
Nu nog mooier. Maar komaan, ik zal Em
ma zeggen de chocolade boven te brengen. Je
een costuum aanmeten van honderd vyf
twintig gulden. Op z’n terugweg naar huis
kocht hy nog een hoed van twaalf gulden en
een paar schoenen, dat hem dertig gulden kost
te, daar hy er tocH in alle opzichten goed en
chique wilde uitzien.
..Beste Amalia” zei mijnheer van Pappel na
het middageten. ,4k vind, dat ik wel eens een
nieuwe schryftafel en stoel mag hebben. De
tafel is al zoo oud en een eikenhouten bureau-
minlstre staat veel beter.... ik kan toch met
een briljant van tien duizend gulden moeilük
aan zoo’n vervallen tafel zitten: ik heb eens
nagerekend en het géit.... Je hebt zeker aan
een of ander papiertje iets extra's verdiend?
Want na die klappen met de Russen moeten we
het zuinig aanleggen, dat weet Je zelf ook....»
.Ja, ja, maar ik heb een Amerlkaantje ver
kocht. De koers was twintig hooger."
En inderdaad, eenlge dagen later werd er een
nieuw eikenhouten bureau-minlstre gekocht, een
dure kantoorstoel en ook maar een nieuw kleed
in de huiskamer, want de gaten er in waren
haast niet meer te stoppen. Hierbü bleef het
voor drie weken. Daarna moest mevrouw van
Pappel nieuwe kleeren hebben, want, om zoo
eenvoudigjes naast haar man te loopen. hy in
z’n nieuw en prachtig costuum met de fonke
lende dasspeld, vond ze wel een beetje .shoc
king.”
„Het góAt,” meende de heer van Pappel luch
tig. want ook hü was van zins nog andere din
gen te koopen en wilde z’n vrouw daarvoor
winnen. „Onze papieren loopen prachtig op, we
behoeven geen zorgen te hebben
Toen mevrouw eenlge dagen later haar nieu
we costuum thuis kreeg, meende haar min
dat het oogenblik gekomen was, om met s’n
wenschen voor den dag te kennen.
,KÜk eens Amalia, ik vind dat het ameuble
ment in de huiskamer bü ons niet meer past,
hoe dacht Je over een nieuw? Als de menschen
i mü zien met zoo’n- prachtige dasspeld en zulk
armzalig meubilairt
Enfin, na eenig heen en weer spreken, werd
daartoe besloten. De dasspeld was niet alleen
oorzaak, dat de heer en mevrouw van Pappel
kochten, wat er „beter” bükwam; ze had ten ge
volge, dat de geheele levensstandaard zóó werd
opgevoerd, zooals paste bü den drager van een
briljant van tien duizend gulden. De heer en
mevrouw van Pappel begonnen met dineetjes te
geven en vervolgens partytjes, omdat de bril
janten dasspeld in 1 avondlicht zoo heerlijke
vonken schootDe opera en de schouwburg wer
den bezocht, een abonnement op het Kurhaus
genomen en in 't middaguur frequenteerden de
van Pappels de fünste lunchrooms en restau
rants.”
„We kunnen” zoo sprak mevrouw op zekeren
dag. ,;eigenlük niet langer meer in de van Ga
lenstraat wonen. De buurt is wel netjes maar
ja, het Bezuidenhout is sjleker.
,Je hebt geiyk,” meende münheer van Pap
pel. „ook ik heb daaraan reeds meermalen ge
dacht. Ik zal er met den makelaar over spre
ken."
Geen week later was er met den makelaar
over gesproken endrie maanden later be
trok het echtpaar van Pappel een prachtig en
duur huis aan 't Bezuidenhout.
Maar toen kwam plotseling de catastrophe.
Mijnheer van Pappel kreeg bezoek van zün
notaris. Deze deelde hem mede, dat nu zoowat
alle geld opgenomen was; en daar verschillenda
papiertjes wat gedaald waren, moest hü sup-
pleeren. anderszou alles verkoqbt worden
Münheer van Pappel begon toen te denken
aan de dasspeldmaar het idee deed hem
toch schrikken. De briljant was nog niet ril
eigendommet een ernstig gelaat sprak hü
er met z’n vrouw over. Deze was door het luxe
leventje verwend en roerde, ofschoon met een
blik van „we mogen het niet,” eveneens de das
speld aan
,4a.... tien duizend gulden zou genoeg zün,
....maar als de eigenaar komt....”.
En inderdaad een paar dagen later kwam de
eigenaar.
„Ik heb lang gewacht den steen terug te ha
len. ziet u, want.... ik beschouw den briljant
als een steen die ongeluk aanbrengt. Sinds vijf
jaren was hü in m’n bezit en hü verleidde mij
tot steeds grooter uitgaven.... In den beginne
was ik blü hem verloren te hebben, maar het is
een familiestuk en daarom wil ik bet er nog
eens mee probeeren” sprak de verliezer van
den schitterenden briljant.
En toen een paar weken later het echtpaar
van Pappel zeer bescheiden wonen ging op een
boven-étage in een zeer afgelegen straat, be
aamden zü, dat de briljant een steen was, die
werkelük een ongelukssteen kon genoemd wor
den.
Drie weken later zei de heer van Pappel tot
z’n vrouw: „op de advertentie is niemand ge
komen, ook op het politiebureau hééft de eige
naar zich niet aangemeld. Tegenwoordig schü-
nen er menschen te zün, die tien duizend gul
den kunnen verliezen zonder het te bemerken.”
„O, ik wou.” sprak mevrouw, ,4k wou, dat de
eigenaar nooit kwam.... dan is de speld van
jou, niet*waar?”
„Ja, in dat geval wordt ze van mü-... Wat
zou je er van denken als ik hem nu eens zelf
ging dragen? Begrijp me goed, als de eigent-ar
zich aanmeldt, krügt hü haar direct terug; ik
bedoel alleen maar dragen. Of ik ze nu in mün
kast leg of in m’n das steek, dat is toch pre
cies eender
„Natuurlijk, en wat zal je een bekyks hebben
met zoo’n steenallen zullen ze Je voor zeer
rük houden en benüden.... je behoeft natuur
lük niet te zeggen, dat ze niet van jou is. Daar
moet je niet over spreken. Anders komt de een
of andere liefhebber nog beweren, dat ze van
hem is.”
„Natuurlük, dat behoeft niet gezegd te wor
den.”
En münheer vanPapel ging naar z’n bureau,
haalde met bevende vingers de speld uit het
laad je en stak haar voor den spiegel zeer voor
zichtig in z’n das.
..O, ze staat Je prachtig,” zet mevrouw, „beel
dig.... wat een rijkdom en glans.”
Ja. wat een schittering.ze staat rük.”
Natuurlük gingen münheer en mevrouw van
Pappel nu direct een wandelingetje maken en
door de straten gaande, meenden ze dat iedere
voorbüganger naar de, speld keek en zóó zag,
dat ze tien duizend gulden waard was, alsof het
er met een papiertje bügespeld hing.
„Kük eens,” sprak münheer van Pappel, ter-
wül hü voor een modewinkel bleef staan, „op
die bruine das moet de steen prachtig uitkornen.
dunkt me zooeen mooie kleur van das.
Ze stapten den winkel binnen en kochten de
das voor zes gulden vüftig. En mevrouw zei zeer
duideiyk, toen de Juffrouw ook andere nou-
veauté’s wilde laten zien, dat alleen op die das
de „briljant” schitterend uitkwam.
Den volgenden dag toen münheer van Pappel
alleen z’n middagwandelingetje maakte, zag hü
in T Noordelnde prachtige stoffen voor een
kostuum. Het kwam hem zoo voor, dat z’n ge
wone daagsche pak niet stond bü een das van
zes vijftig en een kostbare briljant. Hü stapte
den winkel binnen en het zich, ras besloten.
En Jsap ging naar de fabriek toe en kroop door den schoorsteen die
wel vüftig meter hoog was. naar binnen. Heel den dag kroop ie
van de eene zaal In de andere en toen le 's avonds naar den kor*
terug ging wist le precies hoe hij boenwas zou kunnen maken.
HU vertelde bet alleen aan zün vrouw en gelukkig was ze dezen keer
niet kwaad op hem.
„Eerst smelt ik de raten,” vertelde Jaap, „en dan doe ik er terpentün
bü- Dat Is vocht wat In boomen zit.” Mevrouw de Ble maakte nu
zeU de was vloeibaar en Jaap deed er terpentijn by. „Als dat k’car
Is.” zei Jaap lachend. ,z»l Ik In heel bet bUonland beroemd WJn."
p
E
r
c
d
z
e
t
e
t
<3
O
C
b
E
a
C
1
D
L
I
