Het zwarte hart van New York RADIO-PROGRAM Het Rozen*Kasteel De herinnering van een Jurydid VRIJDAG 17 JUNI Moeder en Kind VERHAAL VAN DEN DAG STADSDEEL: HARLEM Modern Een gezellige papa Ervan afgeschrikt FEUILLETON vu. Bont mengsel van volkeren Het interessantste Zaterdag 18 Juni Pijnen door het geheele lichaam AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJ1CDRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL u geestelijke Wijst, op Maar moesten kleeren en je K-. VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN RADIOGIDS PARUS R. 172. 8.05 Gramofoonmuzlek; 1320 idem; 9.05 La vie dröle. dat werk meebrengen. 1 tubi MILAAN UI. 720 Gramofoonmuzlek; 8.25 po pulaire muziek. DAVENTRY 1554. 1 05 Orgelconcert; 1.55 con cert door het Commodore Grand Orkest 01 Juseph Mussant; 3.50 concert; 5.05 orgelconcert 7.05 vocaalconcert; 720 BK.C.-dansorkest; 10.10 concert door het BJB.C.-orkest; 10.55 Ambrose en zijn Band. PARUS EIFFEL 1445. 8.00 On dine 4 Sept heuree. Professor (die *B avonds ingespannen zit te werken): Wat moeten jullie? Kinderen: We komen u goeden nacht zeg gen. papa. Professor: Nou heb ik geen tijd; komen jullie morgenochtend maar eens terug. WEENEN 517. 720 populair concert door het Joseph Holzer orkest mm. V. Berta Klurlna. zang. 920 Weensch Philharmonie-orkest en het Staatsopera-koor; 1120 populair concert door de Robert Hugel-kapel. HAMBURG 372. 125 Gramofoonmuzlek. 2.30 Idem; 4.50 Concert. 820 Cabaretprogramma; 10.40 Dansmuziek. Bij het lezen Van die woorden Ziet men altijd Voor den geest, Wat tot dusver Nog het schoonste Op de wereld Is geweest! Want een moeder Met haar kindje Is het ééne, Wdre beeld Van geluk en Van de liefde: Samen één en Toch gedeeld. Moeder is het Schoonste woordje, Dat men in zijn Tale vindt. Maar de moeder Zegt: het schoonste Is dat lieve Woordje: kind! Voor het mooiste Op de wereld Is er altijd Nog geen naam. Daarom vindt men Slechts den climax In de beide Woorden sadm! MARTIN BERDEN (Nadruk verboden) HILVERSUM, 296 M 6.45 V AR A, lichaams oefeningen oJ.v. O. Kleerekoper. 720 idem. 8 uur gramofoonmuzlek 10 uur V.PB.O mor genwijding. V.A.R.A. 10.15 uitzending voor arbeiders in de continubedrijven m.m.v. het Vara-mandoline ensemble. 13 uur Vara-sep- tet o.l.v. Is. Eyl. 1.45 verzorging van den zen der. 2 uur L v. A. O. Kwartiertje P. N. Pol derman: „Wat doen we dezen zomer". 2.15 Arbeiderssport. Spreker dr. D. de Lange: ..Dar win” 3.40 Volksliederen door de zanggroep „De Wielewaal” der Amsterdamsche A J. o. 1. 7. Piet Ttggers. 3 55 uit de roode jeugdbe weging. 4 uur volksliederen. 4.15 Actueel Allerlei uit de Arbeidersbeweging, te verzorgen door het N.V.V. 420 Beoefening der huis muziek. 5 uur klnderuurtje „de familie de Boer” 8 uur Vara-septet oJ.v. Is. Eyl. 6.30 Friesch uurtje 7.15 septet. 7.45 toespraak door A. de Vries. 8 uur Zaterdag a vond pro gramma: Varaorkest ol.v. Hugo de Groot. Teun de Klepperman. Joh. Jong, orgel Vara.tooneel oJ.v. Willem van Capellen. 10 uur Vaz Dias Vara-varia- en voetbalmede deellngen. 10.45 Vara-orkest 11 uur gra- mof oonmuziek. BRUSSEL 509 M. 520 Concer door het Ra- dlo-orkest ol. V. Franz Andrè. 620 Gramofoon- platenconcert; 820 concert door het sympho- nie-orkest ol v. Jean Kumpe. 10.30 uitzending van een conert tegen in „Ancienne Belgique” te Brussel door het Max Alexys.orkest. BERMUNSTER 460. 720 concert door een harmonie-orkest; 820 Opera- en Operette frag menten; 10.05 Dansmuziek. mij huiswaarts te vergezellen. tulgd was. 'dat de omgeving daarvan hem goed zou bevallen. Hij nam mijn aanbod aan en wij gingen op weg Nog slechts weinige mijlen hadden wij echter gereden of George herinnerde zich, dat hij den volgenden dag voor een vriend een landverkooping zou bijwonen. Dit noodzaakte hem terug te keeren en na van hem de toe zegging gekregen te hebben, dat hl) m(j zoo spoedig mogelijk zou komen bezoeken, reed ik alleen huiswaarts. Den avond daarop maakte Ik mij gereed om te gaan Slapen, toen een stem bulten de deur mij riep. Een vreemdeling vroeg voor zich- zelven en voor zijn paard nachtverblijf. Ik liet hem binnenkomen. Zijn gelaat scheen mij niet geheel onbekend. Waarschijnlijk was hij een der mannen, dien Ik aan het Landkantoor ge zien had. toentertijd ons vereenigingspunt. Nadat ik hem een zitplaats had aangewe zen ging ik voor zijn paard zorgen. Het arme dier scheen, voorzoover ik bij het flauwe licht zien kon. zeer afgemat, maar bovendien zeer onrustig. Bij de minste aanraking schrikte het op. Toen ik in het huls terug kwam, vond ik daar den vreemdeling niet maar waa daar over niet zeer verwonderd, immers ik ver- -. moedde, dat hü spoedig zou terugkomen. In- tusschen vond Ik Het zeer vreemd, dat hij zijn horloge op tafel had achtergelaten. Toen mijn gast na een uur echter nog niet teruggekeerd was. ging Ik nogmaals naar den stal, mee- nende. dat h(j misschien zelf naar zijn paard was gaan zien. Vooraf echter legde ik uit voorzorg het horloge van den vreemdeling in een lade, waar ik mijn eigen voorwerpen van waarde placht tp bewaren. In den stal voncf ik het paard in goeden welstand en reeds aan merkelijk uitgerust, maar van zijn meester geen spoor. Wie schetste echter mijn verba zing toen ik. bij mijn woning terugkomende, daar een troepje menschen vond, die mij op niet zeer vriendlijken toon toeriepen, te blij ven staan. Eer Ik van mijn verbazing bekomen was, werd ik gebonden, en hoorde ik, dat ik gevangen genomen was. Toen Ik om ophelde- Een dame bezocht eens het atelier van een schilder en werd bijzonder geboeid door een vrouwenportret. „Wat *n magnifiek doek”, sprak zij, „als Ik maar wist Artist (zeer gevleid)„Wat verlangt u te we ten, mevrouw?” Dame: „Ik zou er prijs op stellen te weten... bij wien de vrouw, die u tot model gediend heeft haar haar heeft laten opmaken". ROME 441. 9.05 „Dejanlce” opera in vier be drijven. WARSCHAU 1411. 520 populair Russische muziek; 8.40 populaire en dansmuziek; 820 het Philharmonie-orkest van Warschau o.l. v. 8t. Nawrot. 1025 Henri Bztompka speelt werken van Chopin; 11.10 Dansmuziek. Eerst met moeite kwam ze tot bezinning toen ae zich zelf in al dezen rommel terug, vond, bet ledige noodbed nog nevens haar. Zij trok een ochtendjapon aan en keek naar ven schel. Daar ging de deur open, en het guitige gelaat van Josette kwam om een hoekje kijken. Zoo ben je eindelijk wakker? riep ze,'met open armen op haar zuster toeloopend; ik begon *1 te denken, dat je een soort Schoone Slaapster waart, maar dan zou je lang op den Konings zoon hebben kunnen wachten! Als die bijgeval hier was komen rondsnuffelen, zou Germaine hem wel hebben aangeklampt, of zelfs Edith; want mijnheer Aubran is wel wat oud, wat eentonig, kortom iets.... dat je neemt uit ge brek aan beter. Gisteren is hij er niet geweest, en nu is ae in een humeur van wat-ben-jel Echtgenoot: Onze toestand wordt hoe langer hoe ongunstiger; wij moeten zuiniger gaan leven. EchtgenooteMaar is het nog niet genoeg geweest? Het voorlaatste jaar hebben we 5000 gulden schuld gemaakt en het vorig jaar slechts 3000. Moeten wij het nu nog zuiniger aanleggen? Waarom ik nooit getrouwd ben? ze! de oude vrijgezel in antwoord op de hem gedane vraag. Wel, eens op een keer, het was erg druk trapte ik op de japon van een dame. Zij keer de zich woedend om, beginnende: „Jou akelige kerel!” Toen lachte ae lief en zei: „O, pardon! Ik dacht dat het mijn man was! Noen, bet is heusch niet erg.” Toen heb ik er eens goed over nage dacht en ben besloten maar alleen te blijven. rijke posities en in den kring der hooge flnan- cieele wereld komt natuurlijk geen neger. Wat zij echter in de laatste tientallen Jaren verwor ven hebben, dat is reeds zoo geweldig, dat het recht op de hoogste verwachtingen den negers nauwelijks geweigerd kan worden. Duizenden zwarten studeeren thans in Ame rika. hoewel niet in de exclusieve Yale-Unlver- siteit in New Haven, niet in de feodale Havard en Columbia, echter wel in de andere. Er zijn in Harlem artsen, advocaten, apothekers, allen zwarten in het zwarte hart der stad een negerstaat in t klein. Aan de aanvankelijke zucht, op den Europeaan te gelijken, is door het samenbrengen van de negers in-een negerstadsdeel. bijzonder onder den invloed jan rasbewuste zwarte intellectu- eeleiv. met kracht een einde gemaakt. De dwaze middeltjes, zalfjes, druppels, enz., die een ver- bleeking van de huid zouden bevorderen, be staan niet meer en wanneer ze nog te krijgen zijn, dan koopt niemand ze. Alleen het haar- ontkroeslngsmlddel. waardoor de zwarte mll- lionnaire Walker, haar geld verdiend heeft, heeft nog trekkingskracht, hoewel de schedel al lang niet meer het Ideaal van den neger is en de rasbewuste hem zelfs veracht. Valsch is het in de kringen der Amerikanen nog veelverbreide idee, dat een neger rich des te gewichtiger voelt, naar mate zijn nuidkleur lichter is. (Welke kleursoorten er bij deze be volking bestaan, dat is niet te schilderen, dat moet men gezien hebben!). Met het af en toe sterk op den voorgrond tredende overwicht van lichter gekleurde negers op de donkere, heeft men afgerekend: eenlge uitzonderingen hebben hierin geen beteekenls. De aaneensluiting der negers in New York, in Chicago, in Washington en andere steden met groote negerbevolklng heeft een volledige omvorming en een nieuwe, vroeger niet in de verste verte voor mogelijk ge houden optreden der zwarten tot gevolg gehad: Rasbewustzijn. Inderdaad kan men. om de ontwikkeling gade te slaan, niet door de straten van Harlem gaan en de negerkolonles nagaan. Daar zitten ze in de huisdeur, op trappen en banken, met zwart- blltsende oogen. kroesharige koppen, spelen lotto of flirten met veelzeggende blikken, de jeugd rolt over de straat, tolt, tobt, onbekom- mert om het verkeer. Eenlge straten moesten wegens deze fanatiek onachtzame zwarte deugnieten voor het groot- verkeer worden afgesloten. Neen, van dit onbeduidende, opgewekte volk komt de bevrljding der negers niet. Daarvoor moet men tooneelstukken van negerauteurs op het tooneel gezien hebben. Negerkranten lezen, het sociale werk der negers nagaan, zooals bijv, negerziekenhulzen. Natuurlijk is dat alles voorloopig nog bewe ging, dringen, strijd om de ontwakende krach ten te gebruiken. o Aan voorvechters ontbreekt het niet. Het ont- rechte Amerika, dat zich aan de macht der hooge flnancleele wereld wil onttrekken, heeft een strijder in Upton Sinclair, de negers in den negerromanschrljver Walter Withe. Zij zullen de „honderd-percent Amerikanen" wel aan den tand voelen. In hoever zij hem echter in zijn onwrikbaar heid schokken kunnen, dat is moeilijk te zeg gen. KONIGWUSTERHAUSEN 1635. 220 Populair concert door het Omroeporkest van München ol. v. Karl List; 120 concert; 520 Vespercon cert; 10.40 dansmuziek. Op den morgen van den dag mijner te had zoo lanj gezicht des doods gestaan, dat it denkbeeld van te sterven had uui KALUNDBORG 1153. 2.50 Gramofoonmuzlek 3.50 concert door het Omroeporkest o.l. v. Emll Reesen; 820 Oude dansmuziek; door het Om roeporkest o.l. v. Launy Grondahl; 10.45 popu lair concert door het omroeporkest ol v. Lau ny Grondahl; 11.10 Dansmuziek. BERLIJN 418. 7.30 Het Kniestadt-kwartet HUIZEN, 1875 M. 8 uur: K R. O. morgen concert. 10 uur K. R. O.1 trio olv. Plet Lus- tenhouwer. 11.30 godsdienstig halfuurtje door pastoor L. H. Perquln. 12 uur politieberich ten. 12.15 KRO sextet. 1.45 verzorging zender. 3 uur gramofoonmuzlek 2.30 kin deruurtje door mevr. Nieuwenhuls-van der Rijst en mej. Lidwlna Diepenbrock. 4 uur gramo foonmuzlek. 5.30 Esperantonleuws 5.45 gramofoonmuzlek. 8.10 Paul de Waart met zijn Journalistiek weekoverzicht. 6 30 gramo foonmuziek 7.10 Edm. Nijsten: „Interieur kunst" 7.30 politieberichten. 7.45 sport- praatje R. K. F. 8 uur Vroolijke avond m.m v. vier Gossenens-K. R. O. salonorkest o.l.v. Ma- rinus van ’t Woud 9.30 Nieuwsberichten van het Persbureau Vaz Dias 11 uur gramofoon muziek. Wij waren met z’n twaalven jury-leden. moesten beslissen of de beklaagde schuldig was. Rechtstreekse!) bewijs was er niet, maar het geval leek ons eenvoudig, de man moest het gedaan hebben. Maar een van ons verzette zich met kracht tegen de schuldlg-verklarlng. Verscbeidenen onder ons maakten dan ook vrij heftige op merkingen over hetgeen hun onverschoonbare halsstarrigheid toescheen. En toch is het Juist mijn geweten, dat mij verhindert het verlangde vonnis te onder schrijven, antwoordde ons medelid waardig. Maar op welken grond kunt gij zoo spre ken? vroegen wij. Op grond van ervaring. Terwijl hjj dit zelde was hij zeer ontroerd en wij wachten in spanning een verklaring van die woorden. Twintig jaar geleden, hernam hjj, begon ik als jonge man het leven; weinigen hadden schooner vooruitzichten en grooter verwach tingen. Er bestond reeds uit mijn jeugd een teederei band, wel is waar waren er geen woor den van belofte gewisseld, maar toen ik op eeg goeden dag naar het verre Westen zou ver trekken, begreep ik stilzwijgend dat mijn meisje op mjj zou wachten. Het leven in een woud mag eenzaam zijn, vervelend is het niet. Ieder moet voor zich zelf zijn gezelschap weten te kiezen. Ik voor mij leefde meer in de toekomst dan in het heden en hoop is altijd een aangenaam met gezel. Zoo kwam eindelijk de tijd, waarop ik den laatsten termijn zou afbetalen van het huis, dat ik gekocht had. Het zou voortaan mijn eigendom zijn en over weinige maanden zou mijn eenvoudige woning luister werden bijgezet door de komst van de meesteres. Bij het landaankoop-kantoor. dat een zestig mijlen verwijderd lag, ontmoette ik mijn ouden vriend George C. Ook hjj was naar het Westen gekomen om zijn fortuin te maken en wij beiden waren zeer verheugd over deze ont moeting. Hij zeide mjj, dat hij een som gelds had medegebracht om in land te steken, waar hjj zich hoopte te vestigen. Dadelijk kwam 1 verlangen bij mij op, dat hij mijn buurman worden zou en ik noodigde hem hartelijk uit daar ik over seer De werkelijke schuldige, die, zooals ik niet behoef te zeggen, niemand anders was dan de man, dien ik gastvrij in mijn buis had opge nomen, was yenige mijlen verder in een strijd gewikkeld en doodelijk gewond. En in zijn laatste uur had hij zijn ziel ontlast van een bekentenis, die mijn onschuld Inhield. Dat is mijn ervaring, besloot ons mede lid. Ik erken, dat alles op de schuld van de zen verdachte wijst, maar wil niet vergeten, dat we in ons oordeel Jammerlijk kunnen fa len. Den woorden maakten grooten Indruk ons en na korte beraadslaging kwamen wjj thans tot de slotsom, dat de schuld des ver dachten niet ontwijfelbaar vast stond, en wij het recht niet hadden over zijn leven te be schikken. Dientengevolge werd de gevangene in vrij heid gesteld. Josette’s tollet vleide haar juist niet. Met haar volle, afhangende vlecht zou ze lief ge weest zijn, maar de verschoten flanellen japon, vol vlekken en scheuren, bedierf alles. Je hebt dus goed geslapen? Uitstekend! Je bed is lekker zacht en het spijt me, dat ik Je er eenlge dagen van beroof. O, dat zal wel gaan. Er is echter een springveer gebroken, en mama heeft nooit geld om zoo les te laten herstellen. Wil je hier ontbijten? Ik zou wel een beetje warm water willen hebben. Kan ik dat misschien in de keuken vinden? Neen, zei Josette lachend; want *s mor gens wordt het fornuis niet aangemaakt Maar ik zal deze splritislamp voor je aansteken. Marlette komt slechts twee uren en dan na den middag nog wel! Ik zou ze liever 's mor gens hebben, want ik heb een afschuw van vegen, boenen, potten en pannen schuren, het ontbijt klaar maken. Maar 's middags kunnen er menschen komen, en dan moet het toch zijn, of we een dienstbode hebben. Weer ging de deur open, en nu trad 'Edith binnen in een lang linnen kleed, een doek om het hoofd en oude handschenen aan. Goeden morgen, Marie-ClaireNu zie je me in hulshoudcostuum, het eenlge middel om al dat werk te doen zonder persoon te bederven. O, laat mij ook wat doen! Ik zou zoo graag u allen van dienst willen zijn, aorak den. Ook de uitroepen van haar zusters bij het zien van zooveel juweelen lieten haar niet on gevoelig. en zt! V’S van nuture te edelmoedig, te onbaatzuchtig cm deze vurige wenschen te kunnen weerstaan. Voor zich zelf behield zij twee ringen, een armband en een speld, die haar tante dagelijks droeg, en verdeelde het overige zonder bedenking. Alleen ging het haar aan t hart, al deze voorwerpen, waaraan de doode zoo zeer gehecht was, in zulke onver schillige handen te moeten overleveren. Marie-Claire, een aangeteekende brief voor je Ga spoedig naar beneden, want die uil van een besteller wil anders het kostbare ding niet afgeven Josette’s oogen dansten bijna in haar hoofd. Met teen blos op de wangen gaat Marie- Clalre de traD af, doch haar zuster is al drie, vier sprongen vooruitgesneld Op dit vroege morgenuur is Marlette nog niet in dienst en dus moet Josette voor P°^~ tlerster spelen. In de eetzaal heeft ze reeda pen en inkt gebracht en met bevende hana onderteekent Marie-Claire het aangeboden do cument. Dan reikt de besteller haar een groo te, gele enveloppe over, waar de daarde op vermeld staat: twee duizend vijf honderd francs. Zfj opent de enveloppe, terwijl Josette on bescheiden over haar schouder gluurt en haaw er drie bankblljett enuit, in een vel postpapia besloten. (Wordt vervolgd). Weer rheumaUek! En weer was het de „kleine dagelijksche do sis” Kruschen Salts die het overwon. Meer nog de lijder voelde zich nadien „beter dan ooit.” ,.Ik nam Kruschen Balts, omdat ik hoofdpijn, rugpijn en Pijn in mijn gewrichten had; eigen lijk had ik overal pijn. Ik was moe als ik naar bed ging en moe als ik opstond. Ik was er erg slecht aan toe. Al ruim een maknd was ik bed legerig door een acute rheumatlek-aanval, toen men mén aanraadde eens een proef met Kru schen Balts te nemen. Na minder dan 3 maan den voelde ik me beter dan ooit. Ik kan U niet genoeg danken voor Kruschen Balts.” O. O. Het principe is dit: Kruschen Balts drijft de urinezuur-krlstallen, die uw pijn veroorzaken, uit het lichaam. Uw pijnen verminderen en de stijve gewrichten worden weer lenig. Daarna spoort de „kleine dagelijksche dosis" uw lever en nieren aan tot beter functlonneerdn. aoodat uw lichaam inwendig schoon wordt gehouden. Kwaadaardig urinezuur krijgt geen kans meer zich po te hoopen. Kruschen Balts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten 4 f 0.90 en f 1.00 per flacon. Ingericht de bekrompenheid te verbergen, het publiek welgesteld te schijnen, en zich koste van het noodige allerlei plelzlertjes wereldsche overwinnlnkjes te verschaf eens goed over nage- Marie-Clalre oprecht. Nu, dat hoef je geen tweemaal te zeg gen. Blijf je bij je voornemen om op den zol der te gaan huizen? Mama heeft zoo even be richt ontvangen, dat je meubelen verzonden zijn. In afwachting zijn je koffers naar boven gebracht, waar een kast is om alles in ber gen. Ik ben dol nieuwsgierig naar je japonnen. Veel heb ik er niet, zei Marlne-Clalre, lachend. En ik meende, dat je zoo -elegant waart? Wanneer een jajpon niet frisch meer was. gat tante mij een anderen. Maar de PariJsche dames, behalve natuurlijk de millionaires, gaan uit van den stelregel weinig toiletten tegelijk te hebben, maar ze te gebruiken vóór ze uit de mode zijn. Ik heb enkele minuten over, sei Edith. Zou je nu je koffers open willen maken? Laat haar toch eerst ontbijten, meende Josette. En ze bevriest bijna in haar dunne kleedje. Het is hier 's ochtends ook altijd zoo koud, zonder vuur. Dan ga ik maar weg, doch je moet me waarschuwen, als ae klaar is. Laat haar maar aan mij over! Josette maakte water aan den kook, zette koffie en maakte, evenals den vorlgen dag, wat ruimte op de tafel. Ik laat me vandaag bedienen als een prinses, zei Marie-Claire; maar morgen gaat dat anders: ik wil mijn deel In al het werk rebben. Vooral van het mijne, aeg! t Is zoo ver- eenlgszlns den schijn had, dat we in verval raakten, dan was het met de toekomst mijner dochter gedaan. Die arme lievelingen! toch, het leven is hard voor een arme weduwe! Als je vader nog leefde, zou hij thans generaal zijn. Getroffen, maar toch ook verwonderd hoorde Marie-Claire dat aan. Deze vrouwen ontwik kelden Inderdaad een bedrijvigheid, die, in andere banen geleid, nuttig, zelfs verdienteljjk had kunnen zijn. Maar alles was er in dit huis op voor ten en en. Noodzakelijkerwijze moesten al die zorgen al dat werk wei vermoeienis en bitterheid De booze buien der meisjes en de eindelooze klachten der moeder werden op ien duur ontultstaanbaar, en al 'Het men het niet bepaald merken, toch voelde Marie Claire van het eerste oogenbllk af, dat zij hier en vergrootlng der uitgaven veroorzaakte en bovendien een reden van onrust te meer aanbracht: als zij eens meer in den smaak viel dan haar zusters en daardoor den huwelijks- priJs behaalde! Zij ging haar koffers uitpakken en zag, dat juffrouw d’ Albrègue ook de kleederen van mevrouw Boyer er bij gevoegd had; doch toen zij bespeurde, hoe begeerlg de doffe oogen van haar stiefmoeder er naar tuurden, haastte sfj zich mevrouw de Solllès dat alles aan te Me ring daarvan vroeg en die verkreeg, stond ik ontzet. Mijn vriend, met wien ik In gezelschap wa> geweest, was vermoord en beroofd gevonden dicht bij de plek, waar ik, naar ik alleen wist dat wij gescheiden waren. Ik was de laatste van wien men wist dat hij in zijn gezelschap geweest was. er. thans was ik in hechtenis ge nomen onder de verdenking van de moorde naar te zijn. Op staanden voet werd mijn huis en de omgeving doorzocht. Het horloge werd in de lade gevonden en herkend als het eigendom van den vermoorde. En het paard, dat in mijn stal stond, was evenzoo het zijne’ Wat ik zeide weet ik niet meer. Mijn ont steltenis werd voor een bewijs van schuld ge houden en toen Ik ten laatste verward begon te spreken, beantwoordde men mij met al lerlei uitroepen van toorn en ongeloof. In ei ken mensch schuilt een woeste aard, vooral als er eenlgen bij elkander zijn. Naarmate de be wijzen van mijn schuld aan den dag kwamen, steeg het rumoer en weerklonken wraakzuch tige kreten. En zonder aanwezigheid van den ambtenaar, die mij gevat had, ware ik waar schijnlijk op de plaats zelve omgebracht. Niet uit mededoogen beschermde die be ambte mij echter. Zijn gemoed was even hard als zijn ambt, maar hij was vertegenwoordi ger van de wet en scheen trotsch daarop te ^jn. Voor atjn rustlgen oogopslag, gesterkt door het vertoonen van zijn pistool, droop de tierende bende af. Ik werd weggevoerd en enkele maanden later moest ik terechtstaan. Ik verwachtte niets daarvan. Allerlei omstan digheden schenen mijn schuld aan te wijzen, ik alleen wist, dat zij leugenachtig waren. De jury bleef slechts zeer kort weg. De slotsom van hun beraadslagingen kan ik voor zien, het was een kort maar vreeselijk woord, reeds lang door mij verwacht. Even weinig indruk maakten de woorden van den rechter op mi), toen hfj zeide te hopen, dat God ge nade met mij mocht hebben. Ja, deze woor den leken mij inderdaad een schrikkelijke spotternij. Het moet voor een misdadiger vreeselijk zijn het doodvonnis te hooren uitspreken, maar nog vreeselijker is dat voor een onschul dige. De eerste zal na de eerste ontzetting zjjn hart tot berouw stemmen, maar in het gemoed des laatsten ontwaakt een gevoel van verzet tegen het menschelijk onrecht. Een niet minder gevoel van machtelooeen toom beving mij, toen een braaf geestelijke mi’ herhaaldelijk aanspoorde mijn misdrijf te be kennen. „Kan je vrouw goed chauf- feerenf" „Ais ze alleen in den wagen zit wel!" ieder twaalfde inwoner van New York is een kleurling. Terwijl echter de Aziaten in het straatbeeld nauwelijks opvallen, stoot men op den vertegenwoordiger van het zwarte ras waar men gaat of staat. Langen tijd geleden ontstond in deze reuzenstad een groot, geheel afgezon derd donker stadsdeel: Harlem. De negerdlch- ters spreken van het ..hartstochtelijke hart’’ der 9-miIlioenenstad. dat hier slaat. Tusschen de 125e en 145e straat, begrensd door de 5e en de 8e Avenue, is het voormalige Hollandsche dorp Nieuw-Harlem, dat later de Duitsche landverhuizers opnam, zitten de ne gers van New York: echter ook in andere dee- len der stad treft men ze in afgesloten straten aan. Er is geen enkele straat, waar wit en zwart gemeenzaam wonen. Op den hoek ver andert aanstonds het beelt: er blikken geen zwarten meer uit de vensters, zij zitten niet meer voor de huisdeuren, rijden niet meer met kinderwagens, doch het zijn hier allemaal weer blanken. Een bont mengsel van volkeren in deze grootste en zeldzaamste stad der aarde Wanneer men met den Viaduct- of onder- grondschen spoorweg vanaf de Batterij de stad inrijdt, dan wisselt van halte tot halte het beeld in de compartimenten. De samenstelling der reuzenstad is hier gemakkelijk af te lezen. Van af de 125e straat, in het voormalige Harlem, is alles zwart, in alle soorten van zwart, van leelijk tot imponeerend zwart; daar hangen als groote grijnzende apen zwarten aan de lus en tegen het staketsel leunen gespierde neger- schoonheden met koolzwarten haardos en lich tende oogen. ..No come down to Harlem town See things done op hot and brown” Ja, zoo zingt, trompettert, schreeuwt, schrijft men, om de menschen naar Harlem te lokken: .Komt naar Haarlem, daar is alles zwart en beet." In New York leven 500.000 negers en de mees ten hunner in dat zwarte kwadraat, in het hart van Manhattan. Dit stadsdeel heeft alles, wat New York heeft, Is een New York in ’t klein. Er zijn hier neger- theaters, kino’s, sportvelden, kerken, feesten, begrafenissen, sportwedstrijden, puriteinendom. aanslagen, alles zooals in New York zelf. En men vindt er negermillionnairs, neger- dlchters, negerschilders, negervrouwenvoor vechtsters. en zelfs negerstandbeelden. Mevrouw Sara J. Walker heeft met een haar- ontkroesingsmlddel 25 milliuv.. dollar verdiend. De dochter is thans een klassebewuste negerin, die reusachtige sommen tot cultureele doelein den van de negers uigeeft. De „negermozes” Marcus Garven heeft voor de negerbevolklng bijzondere wetten geschreven. Het zwarte ras ontwikkelt zich met spron gen. Als slaven kwamen zij uit het zwarte we relddeel in de Zuidelijke Staten; de wereld oorlog haalde hen als arbeiders in de munitie- werkplaatsen, naar de groote steden in het Noorden. Van 25.000 steeg het aantal negers in New York in den tijd van 8 jaar op 500.000. Nimmer zal de neger vrijwillig de stad New York weer verlaten. HU houdt van deze koorts achtig bedrijvige stad, waar zooveel amusement is. waar men ongehinderd gaan kan, leder mid- dqluPm. omhoog te klimmen langs de maat schappelijke ladder gebruiken mag en waar de hatelijke, negervljandige secte Klu-Klux-Klan zonder invloed ia. ,JJe Joden bezitten New York, de Ieren be sturen het, en de negers genieten ervan.” luidt een spreekwoord in New York; het is echter eerder spottend dan bitter gemeend. In invloed- velend dat huiswerk! Ik ging veel liever naar school of cursus, zooals andere meisjes van mijn leeftijd. Maar de kamers opknappen, koken en stoken, en dan nog tegelijkertijd les krijgen van Germaine, die nooit eens goed iets kan uitleggen, dat is met te veelt Misschien zou ik je les kunnen geven, als dat Germaine te lastig la; ik heb mijn dlplo ma’s, zei Marie-Claire glimlachend. Oplettend keek Josette haar aan. Je bent toch niet knorrig of mopperig? Ik hoop van niet. Welnu, dat zullen we dan zien! In elk geval kan ik het eens met je probeeren Tijdens het hoogst eenvoudige ontbtUt kwam Germaine binnen stuiven, den hoed nog op het hoofd; ze had boodschappen gedaan. Dan volgde mevrouw de Solllès met een heele reeks klaagliederen. Een huisje, welks op brengst een deel van haar Inkomen vormde, an maar niet verhuurd worden, er was sprake van verhooglng der peraoneele belasting, zij zelf geen oogenbllk gezond. En dan nog de zorg voor haar arme kinderen! Was het niet hard te moeten zien, hoe zU zich afsloofden als dienstboden? Gelukkig had niemand daar erg in, want zij wisten den ulterlijken schijn behendig te bewaren. Maar het was zoo moei lijk! De huur was zoo hoog! Het huis is zeer elegant, zei Marie-Claire zou het u niet heel wat kunnen besparen, door een eenvoudige woning te kiezen, of een ver dieping te huren? Waar denk je aan? Wanneer het maar ill op dit blad Zijn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarten tegen f 9/)/)/) bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f by een ongeval met f by verlies van een hand f 9^ by verlies van een f Cfl by een breuk van f Aft by verlies van ~n ylg/^ QDORUC S ongevallen verzekerd voor een der volgende uttkseringen s veqjiee van beide armen, beide beenen of beide oogen doodeiyken afloop een voet of een oog S SM<z»~dulm of wijsvinger <Ztr«"bëen of arm f anderen vinger rechtstelling was ik kalm. Ik voor het a ik mij met verzoend en eigenlijk naar mijn laatste verlangde, alleen hopende, dat eens mijn na gedachtenis gezuiverd mocht worden van d< daarop geworpen, onverdiende blaam. Zü. wie ik op aarde een woning had wilier bereiden, had die reeds in den hemel gevon den. Het bericht van mjjn rampzalig lot ha< haar hart gebroken. Zü alleen was van myi onschuld overtuigd en gestorven met een ge bed op de lippen, dat de waarheid eenmaa aan den dag mocht komen. Ik zat in gepeins verzonken, toen naderend voetstappen mü opschrikten. De deur mijnei cel werd geopend, de sheriff en zün beamb ten traden binnen. In de hand had hü eed stuk papier, zonder twüfel mijn doodvonnis. H< begon bet te lezen. Mijn gedachten “Warer elders. Maar eensklaps hoorde ik de woorden, .gratie geschonken Zoo was bet. Ik had gratie gekregen voor een misdrijf niet dooi mü gepleegd. 176 Op ®en anderen morgen, toen Jaap ultgeruat waa. ging ie aan hec werk. Alle boomen, die maar te vinden waren, wreef bij in met boenwas en poetste ae toen uit. En ze glommen dat het een lust was. Jaap kon aich overal spiegelen en had de grootste pret. En nu gaf Jaap de eerste proef van zijn werk. HIJ wreef den vloer van rijn korf In en wonder boven wonder werd deze spiegelglad. Mevrouw de Ble. die nog nooit zoo iets gezien had, vond het geweldig fUn en danste van plezier heen en weer. „Hiermede zal ik alle wespen verdrijven." sel Jaap en voor het eerst sedert enkele dagen bleef ie dien avond kalm Bitten rusten

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 6