Het zwarte hart van New York
RADIO-PROGRAM
Het
Rozen*Kasteel
De herinnering
van een Jurydid
VRIJDAG 17 JUNI
Moeder en Kind
VERHAAL VAN
DEN DAG
STADSDEEL: HARLEM
Modern
Een gezellige papa
Ervan afgeschrikt
FEUILLETON
vu.
Bont mengsel
van volkeren
Het interessantste
Zaterdag 18 Juni
Pijnen door het geheele
lichaam
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJ1CDRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
u
geestelijke
Wijst,
op
Maar
moesten
kleeren en je
K-.
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
PARUS R. 172. 8.05 Gramofoonmuzlek; 1320
idem; 9.05 La vie dröle.
dat werk
meebrengen. 1
tubi
MILAAN UI. 720 Gramofoonmuzlek; 8.25 po
pulaire muziek.
DAVENTRY 1554. 1 05 Orgelconcert; 1.55 con
cert door het Commodore Grand Orkest 01
Juseph Mussant; 3.50 concert; 5.05 orgelconcert
7.05 vocaalconcert; 720 BK.C.-dansorkest; 10.10
concert door het BJB.C.-orkest; 10.55 Ambrose
en zijn Band.
PARUS EIFFEL 1445. 8.00 On dine 4 Sept
heuree.
Professor (die *B avonds ingespannen zit te
werken): Wat moeten jullie?
Kinderen: We komen u goeden nacht zeg
gen. papa.
Professor: Nou heb ik geen tijd; komen
jullie morgenochtend maar eens terug.
WEENEN 517. 720 populair concert door het
Joseph Holzer orkest mm. V. Berta Klurlna.
zang. 920 Weensch Philharmonie-orkest en het
Staatsopera-koor; 1120 populair concert door
de Robert Hugel-kapel.
HAMBURG 372. 125 Gramofoonmuzlek. 2.30
Idem; 4.50 Concert. 820 Cabaretprogramma;
10.40 Dansmuziek.
Bij het lezen
Van die woorden
Ziet men altijd
Voor den geest,
Wat tot dusver
Nog het schoonste
Op de wereld
Is geweest!
Want een moeder
Met haar kindje
Is het ééne,
Wdre beeld
Van geluk en
Van de liefde:
Samen één en
Toch gedeeld.
Moeder is het
Schoonste woordje,
Dat men in zijn
Tale vindt.
Maar de moeder
Zegt: het schoonste
Is dat lieve
Woordje: kind!
Voor het mooiste
Op de wereld
Is er altijd
Nog geen naam.
Daarom vindt men
Slechts den climax
In de beide
Woorden sadm!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
HILVERSUM, 296 M 6.45 V AR A, lichaams
oefeningen oJ.v. O. Kleerekoper. 720 idem.
8 uur gramofoonmuzlek 10 uur V.PB.O mor
genwijding. V.A.R.A. 10.15 uitzending voor
arbeiders in de continubedrijven m.m.v. het
Vara-mandoline ensemble. 13 uur Vara-sep-
tet o.l.v. Is. Eyl. 1.45 verzorging van den zen
der. 2 uur L v. A. O. Kwartiertje P. N. Pol
derman: „Wat doen we dezen zomer". 2.15
Arbeiderssport. Spreker dr. D. de Lange: ..Dar
win” 3.40 Volksliederen door de zanggroep „De
Wielewaal” der Amsterdamsche A J. o. 1.
7. Piet Ttggers. 3 55 uit de roode jeugdbe
weging. 4 uur volksliederen. 4.15 Actueel
Allerlei uit de Arbeidersbeweging, te verzorgen
door het N.V.V. 420 Beoefening der huis
muziek. 5 uur klnderuurtje „de familie de
Boer” 8 uur Vara-septet oJ.v. Is. Eyl. 6.30
Friesch uurtje 7.15 septet. 7.45 toespraak
door A. de Vries. 8 uur Zaterdag a vond pro
gramma: Varaorkest ol.v. Hugo de Groot.
Teun de Klepperman. Joh. Jong, orgel
Vara.tooneel oJ.v. Willem van Capellen. 10
uur Vaz Dias Vara-varia- en voetbalmede
deellngen. 10.45 Vara-orkest 11 uur gra-
mof oonmuziek.
BRUSSEL 509 M. 520 Concer door het Ra-
dlo-orkest ol. V. Franz Andrè. 620 Gramofoon-
platenconcert; 820 concert door het sympho-
nie-orkest ol v. Jean Kumpe. 10.30 uitzending
van een conert tegen in „Ancienne Belgique”
te Brussel door het Max Alexys.orkest.
BERMUNSTER 460. 720 concert door een
harmonie-orkest; 820 Opera- en Operette frag
menten; 10.05 Dansmuziek.
mij huiswaarts te vergezellen.
tulgd was. 'dat de omgeving daarvan hem
goed zou bevallen.
Hij nam mijn aanbod aan en wij gingen op
weg Nog slechts weinige mijlen hadden wij
echter gereden of George herinnerde zich, dat
hij den volgenden dag voor een vriend een
landverkooping zou bijwonen. Dit noodzaakte
hem terug te keeren en na van hem de toe
zegging gekregen te hebben, dat hl) m(j zoo
spoedig mogelijk zou komen bezoeken, reed ik
alleen huiswaarts.
Den avond daarop maakte Ik mij gereed om
te gaan Slapen, toen een stem bulten de deur
mij riep. Een vreemdeling vroeg voor zich-
zelven en voor zijn paard nachtverblijf. Ik liet
hem binnenkomen. Zijn gelaat scheen mij niet
geheel onbekend. Waarschijnlijk was hij een
der mannen, dien Ik aan het Landkantoor ge
zien had. toentertijd ons vereenigingspunt.
Nadat ik hem een zitplaats had aangewe
zen ging ik voor zijn paard zorgen. Het arme
dier scheen, voorzoover ik bij het flauwe licht
zien kon. zeer afgemat, maar bovendien zeer
onrustig. Bij de minste aanraking schrikte het
op. Toen ik in het huls terug kwam, vond ik
daar den vreemdeling niet maar waa daar
over niet zeer verwonderd, immers ik ver-
-. moedde, dat hü spoedig zou terugkomen. In-
tusschen vond Ik Het zeer vreemd, dat hij zijn
horloge op tafel had achtergelaten. Toen mijn
gast na een uur echter nog niet teruggekeerd
was. ging Ik nogmaals naar den stal, mee-
nende. dat h(j misschien zelf naar zijn paard
was gaan zien. Vooraf echter legde ik uit
voorzorg het horloge van den vreemdeling in
een lade, waar ik mijn eigen voorwerpen van
waarde placht tp bewaren. In den stal voncf ik
het paard in goeden welstand en reeds aan
merkelijk uitgerust, maar van zijn meester
geen spoor. Wie schetste echter mijn verba
zing toen ik. bij mijn woning terugkomende,
daar een troepje menschen vond, die mij op
niet zeer vriendlijken toon toeriepen, te blij
ven staan. Eer Ik van mijn verbazing bekomen
was, werd ik gebonden, en hoorde ik, dat ik
gevangen genomen was. Toen Ik om ophelde-
Een dame bezocht eens het atelier van een
schilder en werd bijzonder geboeid door een
vrouwenportret.
„Wat *n magnifiek doek”, sprak zij, „als Ik
maar wist
Artist (zeer gevleid)„Wat verlangt u te we
ten, mevrouw?”
Dame: „Ik zou er prijs op stellen te weten...
bij wien de vrouw, die u tot model gediend
heeft haar haar heeft laten opmaken".
ROME 441. 9.05 „Dejanlce” opera in vier be
drijven.
WARSCHAU 1411. 520 populair Russische
muziek; 8.40 populaire en dansmuziek; 820 het
Philharmonie-orkest van Warschau o.l. v. 8t.
Nawrot. 1025 Henri Bztompka speelt werken
van Chopin; 11.10 Dansmuziek.
Eerst met moeite kwam ze tot bezinning
toen ae zich zelf in al dezen rommel terug,
vond, bet ledige noodbed nog nevens haar. Zij
trok een ochtendjapon aan en keek naar ven
schel. Daar ging de deur open, en het guitige
gelaat van Josette kwam om een hoekje
kijken.
Zoo ben je eindelijk wakker? riep ze,'met
open armen op haar zuster toeloopend; ik begon
*1 te denken, dat je een soort Schoone Slaapster
waart, maar dan zou je lang op den Konings
zoon hebben kunnen wachten! Als die bijgeval
hier was komen rondsnuffelen, zou Germaine
hem wel hebben aangeklampt, of zelfs Edith;
want mijnheer Aubran is wel wat oud, wat
eentonig, kortom iets.... dat je neemt uit ge
brek aan beter. Gisteren is hij er niet geweest,
en nu is ae in een humeur van wat-ben-jel
Echtgenoot: Onze toestand wordt hoe langer
hoe ongunstiger; wij moeten zuiniger gaan
leven.
EchtgenooteMaar is het nog niet genoeg
geweest? Het voorlaatste jaar hebben we 5000
gulden schuld gemaakt en het vorig jaar
slechts 3000. Moeten wij het nu nog zuiniger
aanleggen?
Waarom ik nooit getrouwd ben? ze! de
oude vrijgezel in antwoord op de hem gedane
vraag.
Wel, eens op een keer, het was erg druk
trapte ik op de japon van een dame. Zij keer
de zich woedend om, beginnende: „Jou akelige
kerel!” Toen lachte ae lief en zei: „O, pardon!
Ik dacht dat het mijn man was! Noen, bet is
heusch niet erg.”
Toen heb ik er eens goed over nage
dacht en ben besloten maar alleen te blijven.
rijke posities en in den kring der hooge flnan-
cieele wereld komt natuurlijk geen neger. Wat
zij echter in de laatste tientallen Jaren verwor
ven hebben, dat is reeds zoo geweldig, dat het
recht op de hoogste verwachtingen den negers
nauwelijks geweigerd kan worden.
Duizenden zwarten studeeren thans in Ame
rika. hoewel niet in de exclusieve Yale-Unlver-
siteit in New Haven, niet in de feodale Havard
en Columbia, echter wel in de andere. Er zijn
in Harlem artsen, advocaten, apothekers, allen
zwarten in het zwarte hart der stad een
negerstaat in t klein.
Aan de aanvankelijke zucht, op den Europeaan
te gelijken, is door het samenbrengen van de
negers in-een negerstadsdeel. bijzonder onder
den invloed jan rasbewuste zwarte intellectu-
eeleiv. met kracht een einde gemaakt. De dwaze
middeltjes, zalfjes, druppels, enz., die een ver-
bleeking van de huid zouden bevorderen, be
staan niet meer en wanneer ze nog te krijgen
zijn, dan koopt niemand ze. Alleen het haar-
ontkroeslngsmlddel. waardoor de zwarte mll-
lionnaire Walker, haar geld verdiend heeft, heeft
nog trekkingskracht, hoewel de schedel al lang
niet meer het Ideaal van den neger is en de
rasbewuste hem zelfs veracht.
Valsch is het in de kringen der Amerikanen
nog veelverbreide idee, dat een neger rich des
te gewichtiger voelt, naar mate zijn nuidkleur
lichter is. (Welke kleursoorten er bij deze be
volking bestaan, dat is niet te schilderen, dat
moet men gezien hebben!). Met het af en toe
sterk op den voorgrond tredende overwicht van
lichter gekleurde negers op de donkere, heeft
men afgerekend: eenlge uitzonderingen hebben
hierin geen beteekenls. De aaneensluiting der
negers in New York, in Chicago, in Washington
en andere steden met groote negerbevolklng
heeft een volledige omvorming en een nieuwe,
vroeger niet in de verste verte voor mogelijk ge
houden optreden der zwarten tot gevolg gehad:
Rasbewustzijn.
Inderdaad kan men. om de ontwikkeling gade
te slaan, niet door de straten van Harlem gaan
en de negerkolonles nagaan. Daar zitten ze in
de huisdeur, op trappen en banken, met zwart-
blltsende oogen. kroesharige koppen, spelen
lotto of flirten met veelzeggende blikken, de
jeugd rolt over de straat, tolt, tobt, onbekom-
mert om het verkeer.
Eenlge straten moesten wegens deze fanatiek
onachtzame zwarte deugnieten voor het groot-
verkeer worden afgesloten.
Neen, van dit onbeduidende, opgewekte volk
komt de bevrljding der negers niet. Daarvoor
moet men tooneelstukken van negerauteurs op
het tooneel gezien hebben. Negerkranten lezen,
het sociale werk der negers nagaan, zooals bijv,
negerziekenhulzen.
Natuurlijk is dat alles voorloopig nog bewe
ging, dringen, strijd om de ontwakende krach
ten te gebruiken. o
Aan voorvechters ontbreekt het niet. Het ont-
rechte Amerika, dat zich aan de macht der
hooge flnancleele wereld wil onttrekken, heeft
een strijder in Upton Sinclair, de negers in den
negerromanschrljver Walter Withe.
Zij zullen de „honderd-percent Amerikanen"
wel aan den tand voelen.
In hoever zij hem echter in zijn onwrikbaar
heid schokken kunnen, dat is moeilijk te zeg
gen.
KONIGWUSTERHAUSEN 1635. 220 Populair
concert door het Omroeporkest van München
ol. v. Karl List; 120 concert; 520 Vespercon
cert; 10.40 dansmuziek.
Op den morgen van den dag mijner te
had zoo lanj
gezicht des doods gestaan, dat
it denkbeeld van te sterven had
uui
KALUNDBORG 1153. 2.50 Gramofoonmuzlek
3.50 concert door het Omroeporkest o.l. v. Emll
Reesen; 820 Oude dansmuziek; door het Om
roeporkest o.l. v. Launy Grondahl; 10.45 popu
lair concert door het omroeporkest ol v. Lau
ny Grondahl; 11.10 Dansmuziek.
BERLIJN 418. 7.30 Het Kniestadt-kwartet
HUIZEN, 1875 M. 8 uur: K R. O. morgen
concert. 10 uur K. R. O.1 trio olv. Plet Lus-
tenhouwer. 11.30 godsdienstig halfuurtje door
pastoor L. H. Perquln. 12 uur politieberich
ten. 12.15 KRO sextet. 1.45 verzorging
zender. 3 uur gramofoonmuzlek 2.30 kin
deruurtje door mevr. Nieuwenhuls-van der Rijst
en mej. Lidwlna Diepenbrock. 4 uur gramo
foonmuzlek. 5.30 Esperantonleuws 5.45
gramofoonmuzlek. 8.10 Paul de Waart met
zijn Journalistiek weekoverzicht. 6 30 gramo
foonmuziek 7.10 Edm. Nijsten: „Interieur
kunst" 7.30 politieberichten. 7.45 sport-
praatje R. K. F. 8 uur Vroolijke avond m.m v.
vier Gossenens-K. R. O. salonorkest o.l.v. Ma-
rinus van ’t Woud 9.30 Nieuwsberichten van
het Persbureau Vaz Dias 11 uur gramofoon
muziek.
Wij waren met z’n twaalven jury-leden.
moesten beslissen of de beklaagde schuldig
was. Rechtstreekse!) bewijs was er niet, maar
het geval leek ons eenvoudig, de man moest
het gedaan hebben.
Maar een van ons verzette zich met kracht
tegen de schuldlg-verklarlng. Verscbeidenen
onder ons maakten dan ook vrij heftige op
merkingen over hetgeen hun onverschoonbare
halsstarrigheid toescheen.
En toch is het Juist mijn geweten, dat
mij verhindert het verlangde vonnis te onder
schrijven, antwoordde ons medelid waardig.
Maar op welken grond kunt gij zoo spre
ken? vroegen wij.
Op grond van ervaring.
Terwijl hjj dit zelde was hij zeer ontroerd
en wij wachten in spanning een verklaring
van die woorden.
Twintig jaar geleden, hernam hjj, begon
ik als jonge man het leven; weinigen hadden
schooner vooruitzichten en grooter verwach
tingen. Er bestond reeds uit mijn jeugd een
teederei band, wel is waar waren er geen woor
den van belofte gewisseld, maar toen ik op eeg
goeden dag naar het verre Westen zou ver
trekken, begreep ik stilzwijgend dat mijn
meisje op mjj zou wachten.
Het leven in een woud mag eenzaam zijn,
vervelend is het niet. Ieder moet voor zich
zelf zijn gezelschap weten te kiezen. Ik voor
mij leefde meer in de toekomst dan in het
heden en hoop is altijd een aangenaam met
gezel. Zoo kwam eindelijk de tijd, waarop ik
den laatsten termijn zou afbetalen van het
huis, dat ik gekocht had. Het zou voortaan
mijn eigendom zijn en over weinige maanden
zou mijn eenvoudige woning luister werden
bijgezet door de komst van de meesteres.
Bij het landaankoop-kantoor. dat een zestig
mijlen verwijderd lag, ontmoette ik mijn
ouden vriend George C. Ook hjj was naar het
Westen gekomen om zijn fortuin te maken en
wij beiden waren zeer verheugd over deze ont
moeting. Hij zeide mjj, dat hij een som gelds
had medegebracht om in land te steken, waar
hjj zich hoopte te vestigen. Dadelijk kwam 1
verlangen bij mij op, dat hij mijn buurman
worden zou en ik noodigde hem hartelijk uit
daar ik over
seer
De werkelijke schuldige, die, zooals ik niet
behoef te zeggen, niemand anders was dan de
man, dien ik gastvrij in mijn buis had opge
nomen, was yenige mijlen verder in een strijd
gewikkeld en doodelijk gewond. En in zijn
laatste uur had hij zijn ziel ontlast van een
bekentenis, die mijn onschuld Inhield.
Dat is mijn ervaring, besloot ons mede
lid. Ik erken, dat alles op de schuld van de
zen verdachte wijst, maar wil niet vergeten,
dat we in ons oordeel Jammerlijk kunnen fa
len.
Den woorden maakten grooten Indruk
ons en na korte beraadslaging kwamen wjj
thans tot de slotsom, dat de schuld des ver
dachten niet ontwijfelbaar vast stond, en wij
het recht niet hadden over zijn leven te be
schikken.
Dientengevolge werd de gevangene in vrij
heid gesteld.
Josette’s tollet vleide haar juist niet. Met
haar volle, afhangende vlecht zou ze lief ge
weest zijn, maar de verschoten flanellen japon,
vol vlekken en scheuren, bedierf alles.
Je hebt dus goed geslapen?
Uitstekend! Je bed is lekker zacht en
het spijt me, dat ik Je er eenlge dagen van
beroof.
O, dat zal wel gaan. Er is echter een
springveer gebroken, en mama heeft nooit
geld om zoo les te laten herstellen. Wil je
hier ontbijten?
Ik zou wel een beetje warm water willen
hebben. Kan ik dat misschien in de keuken
vinden?
Neen, zei Josette lachend; want *s mor
gens wordt het fornuis niet aangemaakt Maar
ik zal deze splritislamp voor je aansteken.
Marlette komt slechts twee uren en dan na
den middag nog wel! Ik zou ze liever 's mor
gens hebben, want ik heb een afschuw van
vegen, boenen, potten en pannen schuren, het
ontbijt klaar maken. Maar 's middags kunnen
er menschen komen, en dan moet het toch zijn,
of we een dienstbode hebben.
Weer ging de deur open, en nu trad 'Edith
binnen in een lang linnen kleed, een doek om
het hoofd en oude handschenen aan.
Goeden morgen, Marie-ClaireNu zie je
me in hulshoudcostuum, het eenlge middel om
al dat werk te doen zonder
persoon te bederven.
O, laat mij ook wat doen! Ik zou zoo
graag u allen van dienst willen zijn, aorak
den. Ook de uitroepen van haar zusters bij het
zien van zooveel juweelen lieten haar niet on
gevoelig. en zt! V’S van nuture te edelmoedig,
te onbaatzuchtig cm deze vurige wenschen te
kunnen weerstaan. Voor zich zelf behield zij
twee ringen, een armband en een speld, die
haar tante dagelijks droeg, en verdeelde het
overige zonder bedenking. Alleen ging het haar
aan t hart, al deze voorwerpen, waaraan de
doode zoo zeer gehecht was, in zulke onver
schillige handen te moeten overleveren.
Marie-Claire, een aangeteekende brief
voor je Ga spoedig naar beneden, want die
uil van een besteller wil anders het kostbare
ding niet afgeven
Josette’s oogen dansten bijna in haar hoofd.
Met teen blos op de wangen gaat Marie-
Clalre de traD af, doch haar zuster is al drie,
vier sprongen vooruitgesneld
Op dit vroege morgenuur is Marlette nog
niet in dienst en dus moet Josette voor P°^~
tlerster spelen. In de eetzaal heeft ze reeda
pen en inkt gebracht en met bevende hana
onderteekent Marie-Claire het aangeboden do
cument. Dan reikt de besteller haar een groo
te, gele enveloppe over, waar de daarde op
vermeld staat: twee duizend vijf honderd
francs.
Zfj opent de enveloppe, terwijl Josette on
bescheiden over haar schouder gluurt en haaw
er drie bankblljett enuit, in een vel postpapia
besloten.
(Wordt vervolgd).
Weer rheumaUek!
En weer was het de „kleine dagelijksche do
sis” Kruschen Salts die het overwon. Meer nog
de lijder voelde zich nadien „beter dan ooit.”
,.Ik nam Kruschen Balts, omdat ik hoofdpijn,
rugpijn en Pijn in mijn gewrichten had; eigen
lijk had ik overal pijn. Ik was moe als ik naar
bed ging en moe als ik opstond. Ik was er erg
slecht aan toe. Al ruim een maknd was ik bed
legerig door een acute rheumatlek-aanval, toen
men mén aanraadde eens een proef met Kru
schen Balts te nemen. Na minder dan 3 maan
den voelde ik me beter dan ooit. Ik kan U niet
genoeg danken voor Kruschen Balts.” O. O.
Het principe is dit: Kruschen Balts drijft de
urinezuur-krlstallen, die uw pijn veroorzaken,
uit het lichaam. Uw pijnen verminderen en de
stijve gewrichten worden weer lenig. Daarna
spoort de „kleine dagelijksche dosis" uw lever
en nieren aan tot beter functlonneerdn. aoodat
uw lichaam inwendig schoon wordt gehouden.
Kwaadaardig urinezuur krijgt geen kans meer
zich po te hoopen.
Kruschen Balts is uitsluitend verkrijgbaar bij
alle apothekers en drogisten 4 f 0.90 en f 1.00
per flacon.
Ingericht de bekrompenheid te verbergen,
het publiek welgesteld te schijnen, en zich
koste van het noodige allerlei plelzlertjes
wereldsche overwinnlnkjes te verschaf
eens goed over nage-
Marie-Clalre oprecht.
Nu, dat hoef je geen tweemaal te zeg
gen. Blijf je bij je voornemen om op den zol
der te gaan huizen? Mama heeft zoo even be
richt ontvangen, dat je meubelen verzonden
zijn. In afwachting zijn je koffers naar boven
gebracht, waar een kast is om alles in ber
gen. Ik ben dol nieuwsgierig naar je japonnen.
Veel heb ik er niet, zei Marlne-Clalre,
lachend.
En ik meende, dat je zoo -elegant waart?
Wanneer een jajpon niet frisch meer was.
gat tante mij een anderen. Maar de PariJsche
dames, behalve natuurlijk de millionaires,
gaan uit van den stelregel weinig toiletten
tegelijk te hebben, maar ze te gebruiken vóór
ze uit de mode zijn.
Ik heb enkele minuten over, sei Edith.
Zou je nu je koffers open willen maken?
Laat haar toch eerst ontbijten, meende
Josette. En ze bevriest bijna in haar dunne
kleedje. Het is hier 's ochtends ook altijd zoo
koud, zonder vuur.
Dan ga ik maar weg, doch je moet me
waarschuwen, als ae klaar is.
Laat haar maar aan mij over!
Josette maakte water aan den kook, zette
koffie en maakte, evenals den vorlgen dag,
wat ruimte op de tafel.
Ik laat me vandaag bedienen als een
prinses, zei Marie-Claire; maar morgen gaat
dat anders: ik wil mijn deel In al het werk
rebben.
Vooral van het mijne, aeg! t Is zoo ver-
eenlgszlns den schijn had, dat we in verval
raakten, dan was het met de toekomst mijner
dochter gedaan. Die arme lievelingen!
toch, het leven is hard voor een arme weduwe!
Als je vader nog leefde, zou hij thans generaal
zijn.
Getroffen, maar toch ook verwonderd hoorde
Marie-Claire dat aan. Deze vrouwen ontwik
kelden Inderdaad een bedrijvigheid, die, in
andere banen geleid, nuttig, zelfs verdienteljjk
had kunnen zijn. Maar alles was er in dit huis
op
voor
ten
en
en.
Noodzakelijkerwijze moesten al die zorgen
al dat werk wei vermoeienis en bitterheid
De booze buien der meisjes en
de eindelooze klachten der moeder werden op
ien duur ontultstaanbaar, en al 'Het men het
niet bepaald merken, toch voelde Marie
Claire van het eerste oogenbllk af, dat zij hier
en vergrootlng der uitgaven veroorzaakte
en bovendien een reden van onrust te meer
aanbracht: als zij eens meer in den smaak viel
dan haar zusters en daardoor den huwelijks-
priJs behaalde!
Zij ging haar koffers uitpakken en zag, dat
juffrouw d’ Albrègue ook de kleederen van
mevrouw Boyer er bij gevoegd had; doch toen
zij bespeurde, hoe begeerlg de doffe oogen van
haar stiefmoeder er naar tuurden, haastte sfj
zich mevrouw de Solllès dat alles aan te Me
ring daarvan vroeg en die verkreeg, stond ik
ontzet.
Mijn vriend, met wien ik In gezelschap wa>
geweest, was vermoord en beroofd gevonden
dicht bij de plek, waar ik, naar ik alleen wist
dat wij gescheiden waren. Ik was de laatste
van wien men wist dat hij in zijn gezelschap
geweest was. er. thans was ik in hechtenis ge
nomen onder de verdenking van de moorde
naar te zijn. Op staanden voet werd mijn huis
en de omgeving doorzocht. Het horloge werd
in de lade gevonden en herkend als het
eigendom van den vermoorde. En het paard,
dat in mijn stal stond, was evenzoo het zijne’
Wat ik zeide weet ik niet meer. Mijn ont
steltenis werd voor een bewijs van schuld ge
houden en toen Ik ten laatste verward begon
te spreken, beantwoordde men mij met al
lerlei uitroepen van toorn en ongeloof. In ei
ken mensch schuilt een woeste aard, vooral als
er eenlgen bij elkander zijn. Naarmate de be
wijzen van mijn schuld aan den dag kwamen,
steeg het rumoer en weerklonken wraakzuch
tige kreten. En zonder aanwezigheid van den
ambtenaar, die mij gevat had, ware ik waar
schijnlijk op de plaats zelve omgebracht.
Niet uit mededoogen beschermde die be
ambte mij echter. Zijn gemoed was even hard
als zijn ambt, maar hij was vertegenwoordi
ger van de wet en scheen trotsch daarop te
^jn. Voor atjn rustlgen oogopslag, gesterkt
door het vertoonen van zijn pistool, droop de
tierende bende af. Ik werd weggevoerd en
enkele maanden later moest ik terechtstaan.
Ik verwachtte niets daarvan. Allerlei omstan
digheden schenen mijn schuld aan te wijzen,
ik alleen wist, dat zij leugenachtig waren.
De jury bleef slechts zeer kort weg. De
slotsom van hun beraadslagingen kan ik voor
zien, het was een kort maar vreeselijk woord,
reeds lang door mij verwacht. Even weinig
indruk maakten de woorden van den rechter
op mi), toen hfj zeide te hopen, dat God ge
nade met mij mocht hebben. Ja, deze woor
den leken mij inderdaad een schrikkelijke
spotternij.
Het moet voor een misdadiger vreeselijk
zijn het doodvonnis te hooren uitspreken,
maar nog vreeselijker is dat voor een onschul
dige. De eerste zal na de eerste ontzetting
zjjn hart tot berouw stemmen, maar in het
gemoed des laatsten ontwaakt een gevoel van
verzet tegen het menschelijk onrecht. Een
niet minder gevoel van machtelooeen toom
beving mij, toen een braaf geestelijke mi’
herhaaldelijk aanspoorde mijn misdrijf te be
kennen.
„Kan je vrouw goed chauf-
feerenf"
„Ais ze alleen in den wagen
zit wel!"
ieder twaalfde inwoner van New York is een
kleurling. Terwijl echter de Aziaten in het
straatbeeld nauwelijks opvallen, stoot men op
den vertegenwoordiger van het zwarte ras waar
men gaat of staat. Langen tijd geleden ontstond
in deze reuzenstad een groot, geheel afgezon
derd donker stadsdeel: Harlem. De negerdlch-
ters spreken van het ..hartstochtelijke hart’’ der
9-miIlioenenstad. dat hier slaat.
Tusschen de 125e en 145e straat, begrensd
door de 5e en de 8e Avenue, is het voormalige
Hollandsche dorp Nieuw-Harlem, dat later de
Duitsche landverhuizers opnam, zitten de ne
gers van New York: echter ook in andere dee-
len der stad treft men ze in afgesloten straten
aan. Er is geen enkele straat, waar wit en
zwart gemeenzaam wonen. Op den hoek ver
andert aanstonds het beelt: er blikken geen
zwarten meer uit de vensters, zij zitten niet
meer voor de huisdeuren, rijden niet meer met
kinderwagens, doch het zijn hier allemaal weer
blanken. Een bont mengsel van volkeren in deze
grootste en zeldzaamste stad der aarde
Wanneer men met den Viaduct- of onder-
grondschen spoorweg vanaf de Batterij de stad
inrijdt, dan wisselt van halte tot halte het beeld
in de compartimenten. De samenstelling der
reuzenstad is hier gemakkelijk af te lezen. Van
af de 125e straat, in het voormalige Harlem,
is alles zwart, in alle soorten van zwart, van
leelijk tot imponeerend zwart; daar hangen als
groote grijnzende apen zwarten aan de lus en
tegen het staketsel leunen gespierde neger-
schoonheden met koolzwarten haardos en lich
tende oogen.
..No come down to Harlem town
See things done op hot and brown”
Ja, zoo zingt, trompettert, schreeuwt, schrijft
men, om de menschen naar Harlem te lokken:
.Komt naar Haarlem, daar is alles zwart en
beet."
In New York leven 500.000 negers en de mees
ten hunner in dat zwarte kwadraat, in het hart
van Manhattan.
Dit stadsdeel heeft alles, wat New York heeft,
Is een New York in ’t klein. Er zijn hier neger-
theaters, kino’s, sportvelden, kerken, feesten,
begrafenissen, sportwedstrijden, puriteinendom.
aanslagen, alles zooals in New York zelf.
En men vindt er negermillionnairs, neger-
dlchters, negerschilders, negervrouwenvoor
vechtsters. en zelfs negerstandbeelden.
Mevrouw Sara J. Walker heeft met een haar-
ontkroesingsmlddel 25 milliuv.. dollar verdiend.
De dochter is thans een klassebewuste negerin,
die reusachtige sommen tot cultureele doelein
den van de negers uigeeft. De „negermozes”
Marcus Garven heeft voor de negerbevolklng
bijzondere wetten geschreven.
Het zwarte ras ontwikkelt zich met spron
gen. Als slaven kwamen zij uit het zwarte we
relddeel in de Zuidelijke Staten; de wereld
oorlog haalde hen als arbeiders in de munitie-
werkplaatsen, naar de groote steden in het
Noorden. Van 25.000 steeg het aantal negers in
New York in den tijd van 8 jaar op 500.000.
Nimmer zal de neger vrijwillig de stad New
York weer verlaten. HU houdt van deze koorts
achtig bedrijvige stad, waar zooveel amusement
is. waar men ongehinderd gaan kan, leder mid-
dqluPm. omhoog te klimmen langs de maat
schappelijke ladder gebruiken mag en waar de
hatelijke, negervljandige secte Klu-Klux-Klan
zonder invloed ia.
,JJe Joden bezitten New York, de Ieren be
sturen het, en de negers genieten ervan.” luidt
een spreekwoord in New York; het is echter
eerder spottend dan bitter gemeend. In invloed-
velend dat huiswerk! Ik ging veel liever
naar school of cursus, zooals andere meisjes
van mijn leeftijd. Maar de kamers opknappen,
koken en stoken, en dan nog tegelijkertijd
les krijgen van Germaine, die nooit eens goed
iets kan uitleggen, dat is met te veelt
Misschien zou ik je les kunnen geven, als
dat Germaine te lastig la; ik heb mijn dlplo
ma’s, zei Marie-Claire glimlachend.
Oplettend keek Josette haar aan.
Je bent toch niet knorrig of mopperig?
Ik hoop van niet.
Welnu, dat zullen we dan zien! In elk
geval kan ik het eens met je probeeren
Tijdens het hoogst eenvoudige ontbtUt kwam
Germaine binnen stuiven, den hoed nog op
het hoofd; ze had boodschappen gedaan. Dan
volgde mevrouw de Solllès met een heele
reeks klaagliederen. Een huisje, welks op
brengst een deel van haar Inkomen vormde,
an maar niet verhuurd worden, er was sprake
van verhooglng der peraoneele belasting, zij
zelf geen oogenbllk gezond. En dan nog de
zorg voor haar arme kinderen! Was het niet
hard te moeten zien, hoe zU zich afsloofden
als dienstboden? Gelukkig had niemand daar
erg in, want zij wisten den ulterlijken schijn
behendig te bewaren. Maar het was zoo moei
lijk! De huur was zoo hoog!
Het huis is zeer elegant, zei Marie-Claire
zou het u niet heel wat kunnen besparen, door
een eenvoudige woning te kiezen, of een ver
dieping te huren?
Waar denk je aan? Wanneer het maar
ill op dit blad Zijn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarten tegen f 9/)/)/) bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f by een ongeval met f by verlies van een hand f 9^ by verlies van een f Cfl by een breuk van f Aft by verlies van ~n
ylg/^ QDORUC S ongevallen verzekerd voor een der volgende uttkseringen s veqjiee van beide armen, beide beenen of beide oogen doodeiyken afloop een voet of een oog S SM<z»~dulm of wijsvinger <Ztr«"bëen of arm f anderen vinger
rechtstelling was ik kalm. Ik
voor het a
ik mij met
verzoend en eigenlijk naar mijn laatste
verlangde, alleen hopende, dat eens mijn na
gedachtenis gezuiverd mocht worden van d<
daarop geworpen, onverdiende blaam.
Zü. wie ik op aarde een woning had wilier
bereiden, had die reeds in den hemel gevon
den. Het bericht van mjjn rampzalig lot ha<
haar hart gebroken. Zü alleen was van myi
onschuld overtuigd en gestorven met een ge
bed op de lippen, dat de waarheid eenmaa
aan den dag mocht komen.
Ik zat in gepeins verzonken, toen naderend
voetstappen mü opschrikten. De deur mijnei
cel werd geopend, de sheriff en zün beamb
ten traden binnen. In de hand had hü eed stuk
papier, zonder twüfel mijn doodvonnis. H<
begon bet te lezen. Mijn gedachten “Warer
elders. Maar eensklaps hoorde ik de woorden,
.gratie geschonken Zoo was bet. Ik had
gratie gekregen voor een misdrijf niet dooi
mü gepleegd.
176
Op ®en anderen morgen, toen Jaap ultgeruat waa. ging ie aan hec
werk. Alle boomen, die maar te vinden waren, wreef bij in met
boenwas en poetste ae toen uit. En ze glommen dat het een lust
was. Jaap kon aich overal spiegelen en had de grootste pret.
En nu gaf Jaap de eerste proef van zijn werk. HIJ wreef den vloer
van rijn korf In en wonder boven wonder werd deze spiegelglad.
Mevrouw de Ble. die nog nooit zoo iets gezien had, vond het geweldig
fUn en danste van plezier heen en weer. „Hiermede zal ik alle
wespen verdrijven." sel Jaap en voor het eerst sedert enkele dagen
bleef ie dien avond kalm Bitten rusten