Prikkeldraad
Van de Pers-tribune
I
Varkenshouderij
H
HET WARE KARAKTER DER S.D^|P.
Door een S.D.A. P.-er
Een onprettig Pluimpje
VLEESCH-INVOER
Een verscherping
gewenscht
DINSDAG 21 JUNI
INVOER IN FRANKRIJK
Regeling gehandhaafd
NEDERLAND-BELGIE
De douane-overeenkomst
BENOEMINGEN
De telegrafeerende
De 40-uren week
ex-keizer
DE HAVEN VAN VLISSINGEN
3
Geen speciale bevoorrechting. Steun
regeling voor de roggeteelt
voorgesteld
Hoe te voorkomen, dat hoeveel
heden worden ingevoerd als
een contingenteering
tot stand komt
Besprekingen over den gecontingen-
geerden invoer van landbouw
producten in Frankrijk
Lamme Goedzak
gereed gekomen
Meening der Tweede Kamer
leden
i
of
een
Klachten van importeur*
1T.
De
Nederlandsche delegatie
■der
Ue-
opgemerkt.
Dr. Poetum*
de
in Frankrijk hooger
Verschenen is de Memorie van Antwoord vgn
is
X Wetsontwerp in gediend
I
Wederkeerige en geleidelijk voort
gaande verlaging der eco
nomische slagboomen
de
een
yerstandig zijn onzen
fitief op te knoopen,
'handelingen gevoerd
„Millioenen voor leger en vloot;
Voor den arbeider geen brood!
Wie maakt onze centen zoek?
Ruys de Beerenbrouck!”
stellige
wezen
van
als-
waarbU
de
normale
'bGRAVENHAGE Geslaagd voor deel I: P.
C. Kopüman. 's Gravenhage en C. van Breda en
De besturen van den Nederlandschen Slagers
hond. den R. K Hanzebond van Slagerspatroons
en den Bond van Vleeecbwarenlabrikanten O.V.,
alsmede een groep grossiers in varkensvleesch
hebben Maandag te Utrecht een gecombineerde
vergadering gehouden ter bespreking van het
aanhangige wetsontwerp tot steun aan de var
kenshouderij.
De vergadering besloot een telegram te zen
den aan den Minister van Economische Zaken,
waarin er ten sterkste op wordt aangedrongen
van oor—
Prils-
om,
tot
rond in dé afleggertjes
Zooals bekend mag worden verondersteld
in
Aanvankelijk is de outillage zeer bescheiden
opgevat.
Het bestuur der vennootschap wordt opge
dragen aan een directie, bestaande uit één of
meer directeuren onder toezicht van een raad
van commissarissen en van een daaruit te be
noemen raad van toezicht.
Door de voorgeschreven wijze van benoeming
is gewaarborgd, dat de Staat en de gemeente
niet alleen in de algemeene vergadering van
aandeelhouders, doch ook in de belde eerstge
noemde colleges voldoenden Invloed op den gang
van zaken kunnen uitoefenen.
onze
:r de
•hermen.
f'-.zal er blij-
nog heel wat
Verbeteren in de
:konomische rela-
De heer Van Veen blijkt wél een onbe
vangen blik te hebben op de mentaliteit
in de Nederlandsche 8. D. A. P.
Mogen zijn beschouwingen velen in
en buiten die partij de oogen doen open
gaan voor de werkelijkheid en het ware
karakter der 8. D. A. p. algemeener doen
kennen.
te schorten, di
gens adressant
drijven ten
weldlg opv<
blnnenlanf
nende ex
de varkej
nog ai
putatj
de vé
hoofd
bevredigend
bleken te
naar
af zet
betreffende
Genève heeft niet den moed gevonden
om vierkant te zeggen, dat verkorting van
de arbeidsweek slechts dan op economisch-
moreelen grond bepleit kan worden, wan
neer op economischen grond tevens een
gelijke verkorting van het weekloon wordt
aanvaard.
Wel echter heeft de heer Kupers In die
richting eenigermate gewezen; en door ve
len is dit gaarne gewaardeerd.
Voor ons vaderland is er echter thans iets
meer te verhalen. En iets van verblijdenden
aard, schrijft „De Nederlander”:
Sinds deze regeling in werking is getreden,
waren bij hpt Fransche Ministerie van Handel
klachten Ingekomen van Fransche Importeurs,
die meenden dat zjj benadeeld werden tenge
volge van onjuiste toepassing der regeling van
Nederlandsche zijde. Voorts was aan dat Mi
nisterie geklaagd, dat ónze exporteurs van zui
vel en vleesch voor die producten een hoogeren
prijs in rekening brachten aan Fransche afne
mers dan aan handelaren van andere nationa
liteit.
Deze klachten, officieel ter kennis gebracht
aan de Nederlandsche Regeering. dede'n het
wenscheljjk oordeelen het initiatief te nemen
tot een mondelinge bespreking er van met het
betrokken Fransche ministerie. Die bespreking
heeft plaats gehad op 9 en 10 Juni JJ.
4
In onze rubriek „Van de Perstribune"
ontleenden wij reeds een enkel citaat aan
een belangwekkend artikel van den soci-
gal-democraat G. van Veen in „Het Kind"
over het boek van de Wibauts.
Het is intusschen van groot belang, dat
onze lezers nog iets méér en naders verne
men van ’s heeren Van Veen’s inzichten
omtrent datgene, dat zich rondom het
veelbesproken boek in de 8 D.AP. afspeelt.
Reden waarom wij onzen lezers alsnog
onder de oogen willen brengen eenige be
schouwingen van den heer Van Veen in
genoemd tijdschrift, waarin de schrijver
van leer trekt tegen den sociaal-demokra-
tischen professor Kuyper, die het veelbe
sproken boek der Wibauts in „Het Volk” zoo
„mild en begrijpelijk” durfde noemen:
Het schen den Franschen autoriteiten wel
bekend, dat tal van importeurs met de huidige
regeling tevreden zijn en dat wijziging ervan
weer andere klachten onvermijdelijk zou uit
lokken. De omstandigheid, dat kort vóór deze
besprekingen vertegenwoordigers van Neder
landsche vleesch-exporteurs. onder leiding van
den heer Van Zwanenberg tot eene voorloo-
plge regeling met vertegenwoordigers van
Fransche vleesch-tmporteurs omtrent den in
de toekomst te volgen weg inzake den invoer
van vleesch In Frankrijk waren gekomen, ter
wijl Dr. Posthuma en de heer Geluk zich met
vertegenwoordigers van organisaties zoowel
van Fransche zulvelproducenten als van Fran
sche zulvellmporteurs in verbinding hadden
gesteld teneinde te trachten in onderling over
leg eventueele moeilijkheden in de toekomst
te overwinnen, heeft er ongetwijfeld veel toe
bijgedragen, dat de klachten, die overigens ge
ring in aantal bleken.'spoedig waren verstomd.
De 8. D.' A. P. heeft de vorige week in
Den Haag laten betoogen
‘t Was er druk: 50.000 demonstranten
waren er volgens „Het Vaderland”,
20.000 volgens „Het Volk”, waarmee we
maar zeggen willen, dat de betoogers heel
secuur stuk voor stuk geteld zijn.
't Was er gezellig: vrooljjke liedjes wer
den er gekweeld, zoo b.v.
Minister Verschuur heeft in de Kamer
dapper uitgeroepen, dat Nederland temid
den van de omringende staten ekonomisch
niet langer als Lamme Goedz&k moet fun-
geeren, en wij helpen hem graag hopen,
dat deze Lamme Goedzak zou gauw moge
lijk veroordeeld zal zijn -tot den strop.
Inderdaad schijnt het nu en dan, dat er
in de houding van Nederland iets cordaters
gekomen is.
Iets meer cordaatheid zal dan ook geen
overbodige weelde blijken.
Men neme maar eens kennis van wat het
„Limb. Dagblad” weet mee te deelen om
trent den in- en uitvoer van Nederlandsche
brandstoffen (in casu steenkolen, cokes en
steenkool-briketten) over de afgeloopen vijf
maanden in vergelijking met diezelfde
maanden van 1931:
„Het merkwaardige doet zich voor, dat,
alhoewel België onzen kolenlnvoer sterk be
perkt, de invoer van Belgische kolen in ons
lapd opnieuw niet onbelangrijk toenam.
Destijds bij de onderhandelingen voor het
nieuwe contingent bij welke onderhan-
délingen men echter slechts te aanvaarden
had! drongen onze mijndirecties er bij
de Belgen op aan, dat zij dan tenminste
bij hun invoer naar Nederland rekening
zouden houden met de positie der Neder
landsche Mijnindustrie’. Zelfs aan dezen
wensch meer kon het Immers niet zijn
blijkt niet voldaan te» zijn, integendeel
over de eerste vijf maanden van dit jaar
vermeerderde de kolenlnvoer uit België ten
aanzien van die over de eerste vijf maan
den van 1931 met 12 pCt. Onze uitvoer naar
genoemd land daalde met 22 pCt.”
De Belgen Importeerden bU ons 12 pet.
méér; wij exporteeren naar België 22
pet. minder.
Ziedaar Lamme Goedzak nog in blakende
gezondheid.
Het heet nu, dat we ons met België en
Luxemburg in een tol-unie zullen gaan be
geven, en dat we alzoo gezamenlijk
gemeenschappelijke belangen tegi
andere staten zullen kunnen
Maar vóór het zoover koi
kens het bovenstaande
moeten veranderen en j
Nederlandsch-Belgische
ties.
Als we nu maar zoo
Lamme Goedzak defi
vóór de verdere on<w
wordenf
zeggen en
ter hand
van
B(j de Tweede Kamer is een wetsontwerp in
gediend tot machtiging van de Minister van
Waterstaat en Financiën tot oprichting van de
N.V. .Haven van Vllssingen’’ en tot het sluiten
van een overeenkomst met de vennootschap be
treffende de exploitatie, de erfpacht en het ge
bruik van havens en haventerreinen en de daar
toe behoorende Inrichtingen en toekenning aan
die vennootschap van de bevoegdheid tot het
heffen van rechten.
Volgens de regeering zal de exploitatie het
best kunnen geschieden door een N.V., waarin
het Rijk, gemeente en verdere belanghebben
den samenwerken In dien geest wordt dan ook
een voorstel gedaan.
Het maatschappelijk kapitaal der vemxoot-
SCliaD zal heat wan uit t LOOO.OOO.
wonderwel overeenstemt met wat wij dezer
dagen nog in de 8. D. A. P. signaleerden,
toen wij de „indlvldueele opvatting” in die
kringen den bliksemafleider noemden, wel
ke de aandacht afleiden moet van de lei
dende richting in de partij op het gebied
van geloof en zeden.
De heer Van Veen heeft het onbarmhar
tig vastgespijkerd, voor nu en voor altijd:
in de s. d. A. P. viert het wetenschappelijk
tot den draad versleten naturalisme nog
hoogtij; andere inzichten, komen daar
eenvoudig niet aan het woord, en zoo
was er voor de Wibauts niet de minste moed
toe noodig om een boek als het hunne te
publiceeren: zulke dingen gaan er in de
8. D. A. P. in als koek; Lindsey is voor de
lezers van „Het Volk” een martelaar voor
een edele zaak
Wie een andere meenlng dan de in die
kringen gangbare durft verkondigen, wordt
„in het kapitalisme verschrompelde
ziel” gescholden.
De 8. D. A. P.-sche vrijdenkers stappen
nog trotsch rond in dé afleggertjes der
bourgeoisie van omstreeks 1880.
Een ernstig vraagstuk als het dansgevaar
kan in de socialistische pers geen ernstige
behandeling krijgen.
Van het Departement van Bulten-
landsche Zaken ontvangen wij <te
volgende mededeeling:
De vertegenwoordigers der Nederlandsche
Belgische en Luxemburgsche regeerlngen heb
ben te Ouchy, na overleg met de betrokken
Ministers van Bultenlandsche Zaken, een con
ventie geparafeerd, voor de wederkeerige en ge
leidelijk voortgaande verlaging der economl
sche slagboomen, welke conventie zij onverwijld
aan hun betrokken regeerlngen ter definitieve
goedkeuring zullen voorleggen. De conventie Is
gebaseerd op de beginselen, welke bij verschil
lende gelegenheden door den Volkenbond zijn
geformuleerd. De voordeelen, welke zl) toekent
blijven gereserveerd voor de staten, die er aan
deelnemen. De conventie staat open voor alle
staten. Zij wordt vooraf gegaan door een Inlei
ding, waarin de contracteerende staten ver
klaren „overtuigd te zijn, dat de geleidelijke
verwezenlijking van een grootere vrijheid In
het ruilverkeer één der onmisbare voorwaar
den voor de wereldwelvaart Is". Zij zeggen In
dezen zin een geconcentreerde actie te willen
ondernemen, waaraan alle staten kunnen deel
nemen, en hiermede te willen bijdragen aan
het herstel van den algemeenen economischen
toestand. ZIJ verbinden zich In hun wederkee
rlge betrekkingen geen nieuwe heffingen in
het leven te roepen en onder een jaarlljli
vermindering van 10 pCt. over te gaan te
verlaging der bestaande rechten tot aan
zeker peil. Zij verbinden zich bovendien onder
elkander geen enkelen nieuwen maatregel van
beperking vaq den In- of uitvoer toe ce passen
behoudens In bepaalde gevallen. Elke derde
staat zal bevoegd zijn toe te treden, op
voet van gelijkheid met de andere ondergetee-
keirde staten.
Het citaat is wat lang uitgevallen,
doch na lezing daarvan zal een leder het
ons eens zijn, dat wij en de onzen
®**rvan geen letter hebben mogen missen.
Het belangrijke van deze beschouwingen
t voor ons ditmaal niet In de overigens
“wtigenswaardige opmerkingen, welke
«•heer Van Veen over het boek zelf ten
geeft, maar In datgene, wat hij zegt
den geest In de S. D. A. P. en wat
In Egt bisdom Haarlem
Z. H* Exc. de Bisschop van Haarlem heeft
benoemd tot pastoor te Wervershoef den wel-
eerw. heer P. J. Bonnet; tot pastoor te Langer -
aar den weleerw heer H. Bilars; tot pastoor te
Mlddelharnis den weleerw. heer L. J. M Janssen
Schmidt, en tot rector van de Heibloem te
Heythuizen L. den weleerw. heer H. J. M Hey-
nen, die kapelaan was te 's-Gravenhage (H. Oer.
Maj.).
Alsmede tot pastoor te Kwakel den weleerw.
heer P. J. Nieuwenhuls; tot pastoor te Heem
stede (O. L. Vr. Hemelvaart) den weleerw. heer
A. F. C. van Noort; tot pastoor te Heer Hugo-
waard (H. Familie) den weleerw. heer Th. W.
Taman, die kapelaan was te ’s-Gravenhage
(H. Agnes).
Notarieel examen
Op het oogenbllk, waarop men te Lau
sanne over en weer zeer ernstige pogingen
aanwendt om de zoo noodige ontspanning
in de internationale verhoudingen tot stand
te brengen, acht ex-kelzer Wilhelm, die te
Doom van de door hem gezochte Neder
landsche gastvrijheid volop kan genieten, *t
olrbaar met behulp van telegrammen aan
oud-strijders uit den wereldoorlog van zich
te doen spreken en hooren, schrijft het
„Handelsblad” en vervolgt:
„Deze actie mag niet beschouwd worden
als een veiligheidsmaatregel, dienende om
de in de massa bestaande spanning een
uitweg te geven. Niet als het open zetten
van de veiligheidsklep, teneinde wat stoom
uit te laten, doch integendeel als het op
voeren van de spanning, teneinde tot
grootere krachtsontwikkeling te geraken.”
Maar wat hier ook van zij:
het goede begin is er, de O. S. P. knikt
goedkeurend.
En hiermede is de groote, machtige
8. D. A. P. onder de pressie gekomen van
de pseudo-communisten der O. 8. P., die
tenslotte hetzelfde eischen als de echte
communisten: de 8. D. A. P. drijft de Dien
selfen de straat op, maakt de hoofden ver
hit en geeft schoone gelegenheid voor
relletjes én oproer.
Waar t om begonnen is!
Hoe veel grooter en machtiger was de
8. D. A. P„ toen Albarda nog fier bevelen
durfde:
Niet de straat opl
de toepassing dezer wet vol-
een ontwrichting hunner be
nige zal hebben, alsmede een ge-
m der varkensvleeschprljzen voor
:h gebruik, teneinde een niet too-
brt te steunen, zonder dat daarmede
ihouder is gebaat. Verzocht wordt als-
iëntie te willen verleenen aan een de-
der bovengenoemde organisaties, die bij
orbereldlng dezer wet helaas niet zjjn ge-
I, teneinde hun bezwaren aan den Minister
kenbaar te maken en te kunnen adviseren. hoe
de varkensmesterjj eenvoudiger kan worden ge
steund. indien zulks noodig is.
Het telegram vervolgt dan: „Wij vertrouwen,
dat tegen inwilliging van dit verzoek tot op
schorting van de behandeling der wet geen be
zwaar meer kan zijn, wijl de noodtoestand in de
varkenshouderij reeds is opgeheven, doordat de
varkensprljzen in één maand tjjds met 75 k 80
pet. Zijn gestegen, ook in het buitenland, door
dat de beperking in de fokkerij in belangrijke
mate op den marktprijs heeft Ingewerkt, ook
hier te lande.”
bate van de betrokken en door de Fransche
contingenteerlngsmaatregelen in hun belangen
geschade Nederlandsche producenten,
zoowel aan de Importeurs hier als aan
importeurs in Frankrijk ruim een
winst wordt gelaten, ontmoette bjj die autori
teiten geen bezwaar. Desondanks bleven enkele
Fransche Importeurs, die aan de gedachten
wisselingen deelnamen, er de voorkeur
geven, dat de Fransche regeering de
Nederland getroffen overeenkomst zoude
de regeling van den Invoer
zou nemen, door
„Uit een menschelijk oogpunt bezien is
het in-treurig, dat deze „buitengewone”
gast op ons grondgebied maar niet schijnt
in te zien dat zeker voor hem en zijn po-
sitle geldt, dat zwijgen goud is.
Doch daargelaten nog dat hij met het
verwekken van dergelijk gerucht noch zich
zelf en evenmin der wereld of zijn eigen
land eenigen dienst bewijst, moge de be
woner van „Huize Doorn” zich ook wel eens
afvragen of er niet zekere verplichtin
gen op hem rusten.
Zou hij niet met ons vermoeden dat de
Nederlandsche regeering het allerminst
aangenaam zal vinden dat hij, wlen hier
gastvrijheid werd verleend In de
overtuiging, dat hij zoo tactvol zou
alles achterwege te laten wat eenigszins
zweemt naar politieke agitatie, nu juist
door wat hij naar Dultschland seinde net
het tegendeel daarvan deed.
Los nog van de vraag of de e x-monarch,
die zijn telegrafische dissonanten nog
steeds meent te mogen onderteekenen in
zijn keizerlijke qualitelt, met dit alles niet
handelt in strijd met wat hij rechtens
mag doen, is het o.l. niet voor betwisting
vatbaar, dat hij met het zenden van een
telegram als gisteren gepubliceerd is, mo
reel verkeerd gehandeld heeft.
Een dergelijk optreden toch staat gelijk
met het m 1 s brulk maken van de hem ver
leende gastvrijheid. Het wordt de hoogste
tijd dat hij gaat inzien dat van hem, zoo
lang hij hier te lande blijft vertoeven, ver
langd kan worden dat hij de kunst versta
zichzelf te doen vergeten.”
„Ge hebt de Wibauts in het boek niet
vóór u als menschen, die een roeping ver
vullen. Niet alleen, dat ze op dit punt niets
van diepere beteekenls zeggen of te zeggen
hebben hun heele houding Is niet die
van roepingsmenschen. De roeplngsmensch
eischt veel van zichzelf en durft veel van
anderen eischen. Deze „milde begrljperlj”
van de Wibauts Is zwak en decadent. Hier
wordt een moraal gepredikt, die zich aan
past bij wilszwakte en onder aanvoering
van dezen profeet zal het proletariaat zeker
het Land van Belofte niet bereiken.
Neen, laten we die hoogstaander!] er
asjeblieft buiten laten
En dat brengt me op mijn tweede cha
piter, „de moed” van de Wibauts. Ook hier
kan ik én op grond van bittere, practische
ervaring én op grond van theoretisch in
zicht u in ’t geheel niet volgen.
Om met de ervaring te beginnen. In on
ze eigen (dus soc.-dem. Red.) kringen,
waar het wetenschappelijk tot den draad
versleten naturalisme nog hoogtij viert
(andere inzichten komen eenvoudig niet
aan t woord), gaan dingen, als In ’t boek
van de Wibauts worden gepropageerd, er
in als koek. Lindsey is voor de „Volk”-
lezers een martelaar voor een edele zaak.
De hoofdredacteur van het „Volk” noemde
Jaren geleden „Pallieter” van Timmermans
(een boek door dezen geschreven in mani-
schen toestand na een zware geestelijke de
pressie) de uitdrukking van de socialisti
sche levensbeschouwing, per abuis door een
Roomsche uitgesproken. Toen Ik daar tegen
opkwam, noemde mijn leider mij een „in
het kapitalisme verschrompelde ziel,” met
wlen zijn proletarisch hart natuurlijk me
delijden bleek te hebben. Dat het bodem-
looze optimisme, dat op deze wijze tot
verheerlijking van het zinnenleven komt,
bulten alle werkelijkheid staat en zoo het
door de massa In practljk zou worden ge
bracht, moet uitmonden In het zwartste
pessimisme, hebben onze leiders in *t minst
niet begrepen. ZIJ zijn psychologisch vol
komen naïef en Ik geloof dan ook wel, dat
prof. Kuyper, levend, als hij doet In ‘n the-
orethlsche fantasiewereld, oprecht is, als
hij spreekt van „het verblijdende boek” van
de Wibauts. Des te erger dan voor hem en
zijn volgelingen.
Maar u vóélt dan ook dat er geenerlei
„moed” voor noodig is. om er In den eigen
kring nog een naturalistisch schepje op te
leggen. Onze vrijdenkers, die nog trotsch
rondstappen In de afleggertjes der bour
geoisie van omstreeks 1880, zwelgen In dat
naturalisme. Onze Jonge menschen vinden
het fijn, dat er naar den kant van het In
stinctieve leven geen eischen aan ze worden
gesteld. De Wibauts wisten dus wel, dat de
groote meerderheid hun boek als „ruim >n
frisch” zou toejuichen.
Maar de<rechtsche pers vond het boek
toch maat, verschrikkelijk, wilt u zeggen en
er was dus moed voor noodig. tegen de te
verwachten reacties daar op te tornen. Als
of de verontwaardiging rechts op zichzelf
een reden Is om te juichen voor de dog
matische aanhangers van den klassenstrijd.
Zelfs hebben ze geen compas (relativistisch
als hun stelsel Is) er is voor hen geen
*-beter waarheidscriterium In negatieven
zin dan dan dat de tegenstander razend
wordt. Ontelbare malen heb ik het uit hoo
ren spreken, dat alles goed marcheert wan
neer „de bourgeoisie” te keer gaat, en
slecht, als deze vriéndelijk doet. Ook dit is
naturalisme darwinisme overgevoerd in
de regionen der psychologie het is de
„frlsche, fröhliche Krieg” van den Dult-
schen kroonprins, waar men terecht op
scheldt. Alleen, men doet zelf geen haar
anders.
U moet niet denken, dat ik overdrijf. Ik
ben lid geweest van een regeeringscom-
missie inzake het dansvraagstuk, daartoe
aangezocht als paedagoog. De commissie,
oa. bestaande uit den hoofdcommissaris
van politie te Amsterdam, een kinderrechter
uit Rotterdam, een Kamerlid-reclassee-
ringsspecialiste, en een burgemeester uit
een belangrijke gemeente, had een ernstige
taak.
De commissie schreef een rapport. Ik heb
het ook door socialisten hooren prijzen.
De rechtsche pers en het rapport was
heusch niet „reactionnair” georiënteerd
schreef er lange artikelen over. Ik was be
nieuwd, wat het „Volk" daarvan maken zou.
Geen woord alleen een „geestig” versje
van zijn beroepsdichter.
Ik durf (en mag) niet aannemen, dat tot
de redactie de ernst van het probleem niet
zou zijn doorgedrongen (ze verdedigt im
mers proletarlërsbelangen). Ik ben er zeker
van, dat alleen het feit, dat de rechtsche
pers tevreden was, het „Volk” deed zwijgen
zooals aan het onnoozele wetje tegen de
Godslastering door het „Volk” onnoozel veel
ruimte is besteed, omdat rechts daarvóór
Was.
*Elke naturalistisch georiënteerde geestes
richting moet het nu eenmaal van de agi
tatie hebben en „weerstand” voorziet dus
m een behoefte inplaats van eischen te
•tellen van „moed.”
De wou dus alleen maar zeggen: u moet u
volstrekt geen romantische voorstelling ma
ten van een specialen moed, die van den
■ant van de Wibauts noodig zou zijn ge
west. Deze „frissche geluiden” vindt men
van onzen (dus soc.-dem. Red.) kant
juist daarom zoo sympathiek, omdat men,
■«Jan Steen, graag wat leven In de brou-
WrU heeft.”
is
het begin van dit jaar tusschen de Neder
landsche en de Fransche Regeering een over
eenkomst gesloten betreffende de regeling van
den gecontingenteerden Invoer In Frankrijk van
een aantal landbouwproducten. Daarbij Is be
paald, dat van het totaal contingent van elk
dier producten dat Frankrijk gedurende drie-
maandelUksche periode ten uitvoer wenscht toe
te laten aan Nederland een vast percentage zal
worden toegewezen, welk percentage de Neder
landsche Regeering kan verdeelen onder de
Nederlandsche belangstellenden, onder voor
waarde o.a. dat de normale handelsrelatles blij
ven gehandhaafd. De Fransche Regeering zou
alleen die zendingen aan de betreffende pro
ducten uit Nederland toelaten, welke vergezeld
waren van een certificaat afgegeven door
namens de Nederlandsche Regeering.
ZU behield zich evenwel het recht voor
Indien deze regeling aanleiding zou geven
abuizen, met name wanneer de normale relaties
tusschen de handelaren ginds en hier er door
zouden worden- gewijzigd, zelf invoervergunnin
gen af te geven.
aan
met
op-
zelf
nemen, door het verleenen
Invoervergunningen alleen aan Fransche
importeurs, klaarblijkelijk met de uitsluitende
bedoeling, dat dezen dus tegen dagprijs op de
Nederlandsche markt zouden kunnen koopen
en het geheele prijsverschil tusschen hier en
ginds voor zich zouden kunnen reserveeren.
Volgens het Voorlooplg Verslag der Tweede
Kamer werd van verschillende zijden Instem
mlng betuigd met de omstandigheid, dat een
steunregeling voor de varkenshouderij, welke
daaraan groote behoefte heeft, Is ontworpen,
als met de denkbeelden welke aan die regeling
ten grondslag liggen.
Met name waardeerden vele leden het zeer,
dat het ontwerp een concentratie van den uit
voer van varkensvleesch inhoudt. Naar hun
meening zal deze concentratie een belangrijke
verbetering voor het bedrijf met zich brengen.
Eveneens juichten vele leden het. toe. dat
eenige maatregelen tot ordening van de pro
ductie worden voorgesteld.
Inmiddels verklaarde een aantal hunner niet
blind te zijn voor het feit, dat de ontworpen
regeling voet In de ichtlng van een Planwit-
schaft. Begint, aldus deze leden, de overheid
eenmaal prjjsregelend op te treden, dan zal zjl
genoodzaakt worden verder In het economisch
leven in te grijpen.
Hiertegenover werd opgemerkt, dat deze
zienswijze wellicht niet geheel onjuist aoif kun
nen worden genoemd, indien de in het ontwerp
vervatte regeling van bljjvenden aard was.
Nu het hier slechts tijdelijke maatregelen be
treft. behoeft voor de genoemde vérgaande
consequenties niet te worden gevreesd.
Andere leden zagen in het neigen naar de
idee der Planworischaft, dat In net voorstel der
regeering is te onderkennen, juist een factor,
welke dat voorstel aantrekkelijk maakt. Hier
tegenover stond voor hen echter het bezwaar,
dat de verliezen, welke door de Varkenscentrale
op den export zullen worden geleden, door den
binnenlandschen consument zullen moeten wor
den gedragen. Het gevolg hiervan is, dat ook
in deze steunregeling de minst draagkrachtlgen
naar verhouding weder het meest zullen moe
ten bedragen. Aan dit bezwaar zou Intusschen
wellicht tegemoet gekomen kunnen worden,
door ook ten opzichte van den kleinhandel Prijs-
regelend op te treden. Gaama zouden deze
leden vernemen, of de regeering tot zulk een
optreden bereid Is.
Tegenover dit bezwaar werd weder gesteld,
dat het op zichzelf toch volkomen redelijk is,
de consumenten in de kosten der steunregeling
te doen bijdragen. Immers dezen hebben reeds
gerulmen tijd ten koste van de producenten van
de geldende zeer lage prijzen geprofiteerd. Een
aantal leden meende voorts, dat de heffing
door bemiddeling van de keuringsdiensten van
een niet onbelangrijk recht op voor blnnen-
landsch gebruik bestemd varkensvleesch ten
plattelande het ontduiken van. de Vleesch-
keurlngswet nog zal doen toenemen.
Verscheidene leden zouden gaarne vernemen,
welke verhooging de prjjs van het varkens
vleesch hier te lande zal ondergaan als gevolg
van de verleehlng van een toeslag of het voor
uitvoer bestemde product. Het gevaar werd niet
denkbeeldig geacht, dat deze verhooging een
zoodanige zal blijken te zijn, dat de consumptie
in het binnenland aanmerkelijk daalt, waar
door het nuttig effect der regeling voor een
zeer groot deel weder verloren zou gaan.
De hoop werd uitgesproken, dat de voorge.
stelde centralisatie niet zal lelden tot opheffing
van afzonderlijke bedrijven, hetgeen de werk
loosheid weder zouden toenemen. Ook ultte men
den wensch. dat deze wet niet een speciale be
voorrechting van de coöperaties ten gevolge zal
hebben.
Sommige leden stelden de vraag, of het niet
gewenscht ware aan de voorgestelde maatre
gelen een steunregeling voor de roggeteelt te
verbinden, in dier voege, dat de varkenshouders
verplicht zouden worden een bepaalde hoeveel
heid rogge voor de mester!) te gebruiken. Hier
door zouden in het bijzonder de rogge verbou
wers in de veenkoloniën gebaat worden. Bo
vendien zou zulk een regeling wellicht een te
sterke uitbreiding van de tarweteelt kunnen te
gengaan.
Andere leden meenden, dat op gelijke wijze
wellicht een afzetgebied gevonden zou kunnen
worden voor de 600.000 ton aardappelmeel,
waarvoor nog steeds een bestemming wordt ge
zocht.
Eenige leden gaven als hun oordeel te ken
nen. dat het op den weg der regeering had
gelegen, dit ontwerp eerder aan de goedkeu
ring der Staten-Generaal te onderwerpen.
Ten slotte stelde een aantal leden de vraag,
of de regeering het niet mogelijk acht, dat, nu
verschillende regelingen ten behoeve van den
landbouw zijn en worden getroffen, ook maat
regelen worden tot stand gebracht, welke waar,
borgen dat de loonen in het landbouwbedrijf
niet beneden een zeker peil dalen.
den Minister van Economische Zaken en Ar
beid aan de Eerste Kamer Inzake het wetsont
werp tot regeling van den Invoer van versch
afgekoeld rund- en kalfsvleesch en van bevro
ren rund- en kalfsvleesch.
De Minister ekent gaarne, dat bf) dezen
eersten maatregel op het gebied der contingen
teering verschillende oorzaken ertoe hebben
bijgedragen, dat de indiening van het wetsont
werp tot voorziening in het bU besluit van
23 Januari 1932 geregeld verbod langer op zich
heeft laten wachten, dan met de bedoeling van
art. 3 der crisislnvoerwet ware overeen te bren
gen. De Minister verwijst o.m. naar wat hij In
de Memorie van Antwoord aan de Tweede Ka
mer daaromtrent heeft meegedeeld.
Het bezwaar, dat, kort voor een contingen
teering tot stand komt, vaak groote hoeveel
heden worden Ingevoerd, heeft 's ministers aan
dacht. De mogelijkheid wordt overwogen om,
zoodra een artikel in onderzoek is, den Invoer
daarvan terstond op 100 pCt. te contlngentee-
ren, waardoor het gesignaleerde misbruik tot
een minimum zou kunnen worden beperkt.
Wat de onderhavige contingenteering betreft,
heeft een nauwkeurige marktstudie den Mi
nister tot de overtuiging gebracht, dat de
vleeschprijzen In het algemeen en zeker In den
laatsten tijd slechts tunnen worden bezien ta
verband met de prijzen der zulvelprduocten.
Niettegenstaande In de prijzen der zuivelpro
ducten van Maart af van dat jaar een daling
Inzette, bleef de rentabiliteit dientengevolge
gunstig. Het aanbod van slachtrijp yee was uit
den hoofde abnormaal gering, mede wijl het
ten vorlgen jare ontstane tekort In den vee
stapel aangevuld moest worden. Intusschen
werd het tekort aan blnnenlandsch vleesch door
Deensch vleesch gedekt. Deze aanvulling werd
echter tegen het eind van 1930 overbodig, toen
het aanbod van blnnenlandsch vleesch weer
normaal was. Door de landbouwcrisis in Dene
marken en het allengs doorbreken van deze
crisis ook In Nederland bewoog het aanbod van
slachtvee zich In steeds stijgende Hjn en kreeg
de concurrentie tusschen belde vleeschsoorten
een destructief karakter.
Onder den invloed der lage en dalende zuivel-
prljzen had stellig een verdere scherpe daling
der vleeschprijzen moeten volgen en de Mi
nister Is het met die leden eens, die vs
deel zijn, dat de contingenteering die
daling heeft weten te voorkomen.
Een verscherping van de contingenteering U
ook met het oog op belangen van andere be
drijfstakken, naar het oordeel van ru-,
bestond uit de heeren Hooft, referendaris aan
het Ministerie van Bultenlandsche Zaken.
Bonthuis, Inspecteur van den Landbouw en
Dr. Sevenster,
«■(jk^tjndpouwcon-
sulent* te Parijs,
terwijl de voorzit
ters der belde com
missies belast met
de regeling van den
uitvoer naar
Frankrijk, van zui
vel en van vleesch,
de heeren Dr. Pos
thuma en
Zwanenberg,
mede de heer Ge
luk, secretaris van
den Alg. Ned. Zui-
velbond. als des
kundigen aan de
besprekingen hebben deelgenomen.
Die besprekingen hadden een
verloop. De Fransche autoriteiten
begrijpen, dat de vraagprijs zich richt
den groothandelprljs In het land van
Die groothandelprljs is voor
producten, als gevolg van de contingenteering,
dan in vele andere lan
den. Ook het feit dat de Nederlandsche re
geering een deel van het abnormale groote
verschil In de prijzen hier en ginds, ontstaan
door de contingenteering, tot zich neemt ten
Het congres der modem-georganiseerde
sigarenmakers heeft het vraagstuk bespro
ken.
Vanwege het hoofdbestuur werd betoogd,
dat bij verkorting van den arbeidsduur het
om gelijke productie te behouden, mogelijk
en noodig zijn zou, om meerderen aan het
werk te zetten. Hetgeen beduidt, dat min
der arbeiders zijn overgeleverd aan den de
moraliseerenden Invloed der onvrijwillige
werkloosheid.
Volgens „Het Volk” liet de spreker daar
op echter volgen:
Nu de kwestie van het loon. Voor het t>e-
relken van het gestelde doel zou de wer-
kersklasse in ons bedrijf naast de offers
van de werkgevers, ook zelf wel een offer
kunnen moeten brengen. Maar ontstond
dan vroeger, bij het telkens inkorten van
den arbeidsduur niet een situatie, die naar
hooger loon, equivalent heenging?
Naast het directe belang van hen, die in
het bedrijf werkzaam zijn, staat het belang
van hen, die uit het productieproces zijn
uitgeschakeld en die wij niet zonder pers
pectief mogen laten. Er moet solidariteit
zijn van werkenden met werkloozen.
Dit moest toch wel beduiden, dat de ar
beiders ter wille van hun nu-werklooze col
lega's en uit solidariteit met hen een stuk
van hun weekloon willen laten vanen.
Voor zoover wij kunnen nagaan, kwam
tegen deze gedachte uit de vergadering geen
verzet op. Wel werd door een der sprekers
opgemerkt:
Het offer, dat van de arbeiders zou wor
den gevraagd, maar waardoor de werklooze
kameraden weer in het productieproces
zouden kunnen worden opgenomen, zal
leder ongetwijfeld gaarne .brengen.
Wij mogen niet nalaten?, met waardeering
Onder *t zingen van zulke grappige
deren werd de stemming natuurlijk steeds
„reusachtiger”, ten slotte zóó reusach
tig, dat de Haagsche politie geïnviteerd
werd, aan het festijn deel te nemen....
Een aantal bebloede koppen vormde het
fleurig resultaat van deze betooglng
De 8. D. A. P. heeft voor haar praestatle
een pluimpje verdiend.
En gekregen ook.
Van de O. 8. P.l
Leest u maar, wat ,J)e Fakkel” over de
jongste gedraging der 8. D. A. P. schrijft.
a
,Met een gevoel van bevrediging zien
wij, socialisten van de O. 8. P., hoe thans
eindelijk de arbeidersklasse in beweging
komt en hoe 8.D.A.P. en N.V.V. aanstalten
maken om te beginnen met wat de aan
vang van een werkelijke actie kan zijn
Zoo is dan, binnen eenige maanden, het
onmogelijke mogelijk geworden, het dwaze
verstandig, het onverantwoordelijke tot
eerste plicht! Wat een avontuurlijke eisen
was, toen wij er mee naar voren kwamen
in den winter (toen de directe nood In de
arbeidersgezinnen uit den aard der zaak
zwaarder drukte dan thans in het mildere
jaargetijde), dat acht men en terecht
zelfs midden in den zomer heel goed te
verwezenlijken. Hoe men thans de arbei
ders zal beantwoorden, die de vraag zullen
stellen waarom zij, die steeds aandrongen
op het in beweging brengen van de massa,
uit de SD-AJ*. moesten worden verwijderd,
terwijl heden in feite de erkenning is ge
schied, dat het zonder dat in beweging
brengen der ftiassa niet gaat dat is na
tuurlijk niet onze zaak.”
Het laatste verwijt kon natuurlijk niet
uitblijven, en nóg is de O. 8. P. lang niet
tevreden: de 8. D. A. P. zal nog heel wat
lustlger agitatie moeten gaan voeren:
