Een koninklijk avonturier SPORT! RADIO-PROGRAM JNSECTENJACHT SPOOKSCHEPEN I Alle abonné’s Hei: Rozen*Kasteel DINSDAG 28 JUNI VERHAAL VAN DEN DAG Woensdag 29 Juni Bij zijn 25Oen jaardag 1 KAREL XII VAN ZWEDEN Door huurling vermoord Boosaardig Het ei van Columbus Moderne huisdieren CHOPIN FEUILLETON De thans nog drijvende „Wyer Sargent? Ontembare vechtersbaas, die Rusland wilde vtrovtrtn Tocht naar Moahou AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL I95 van rn ves- ik; 9 06 „De. 16 mij XVI. A als is in VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN RADIOGIDS Max 6.50 •ar nd nd N EVERS—BOSMAN, Duinoordstraat 17. ld- een ree en. Irt. >en jen 1de het xi- riet De Iet ter sb- *- int sr- ed. Een flinke doffer op je neus, Die daardoor bloedneus wordt, Dit mag en dit wordt toegejuicht. Want bloedneus-slaan heet sport! Een klap, die ddnkomt op je oor, Zoodat je hoorloos wordt, Dit mag en dit wordt toegejuicht, 't Is oorbaar bij de sport! Een dichtgeslagen oog, waardoor Het licht benomen wordt. Dit mag en dit wordt toegejuicht, Want oogen dicht is sport! Een oplawaai, pats, op je mond. Waarbij je tand loos wordt, Dit mag en dit wordt toegejuicht. Want tandeloos is sport! Een flinke treffer op je hart, Zoodat je wankel wordt. Dit mag en dit wordt toegejuicht, Want harteloos is sport! Een uppercut, waardoor een mensch Een stukje bloedworst wordt, DU mag en dit wordt toegejuicht. Bloeddorstig is de sport! Want immers toch door zóó te slaan. Te beuken en te dden, Werd Sharkey, bokser, zwaargewicht, De wereldkampioen! MARTIN BERDEN Nadruk verboden) Muzikant, die steeds veel lawaai maakt (tot zün onderbuur)Mün vader wilde mü eerst in het slagersvak laten opleiden; maar daarvoor ben ik te weekachtig; ik kan geen dier kwaad doen. Buurman; En wel de menschen? In Amerika is een nieuwe mode ingevoerd. In plaats van honden en katten hielden rUke Amerikanen een tijd lang apen en papegaaien in hun woningen. Maar de apen volde den niet erg en de papegaaien staan sinds de papegaaienziekte in een slecht blaadje Toen Is men op de gedachte gekomen pinguïns huisdieren te nemen. Aanleiding daartoe eigenlijk geweest een fantastische film, die Amerika draalde en het leven schilderde in een utopische, door Zuidpool vaarders in bet Pool- draag se dan voor, zooals Be geschreven zijn. Wilt u self spelen, antwoordde Llszt een «reinig geraakt en stond van de plano op. Met genoegenmaar de kaars geeft licht genoeg; als de gastvrouw het kunstlicht.. Dit werd dadelijk uitgedraald. Chopin speelde een uur lang, maar de eerste oogenbllkken kon niemand spreken, aller oogen waren vol tranen. ZUn vertelling had de har ten getroffen. Llszt was de eerste die hem de hand drukte om hem te danken. OU hebt gelijkt, sprak Llszt. aan uw werk mag men met geen vinger raken, gij zUt een dichter en ik ben u dankbaar voor het genot, dat ge ons deedt smaken. De groote componist stierf vroeg, maar zün muzikale vertellingen zUn en blUven steeds voor velen een bron van groot genot. verdedigde zich in zjjn woning te Bender aan den Dnjestr met een wanhopige dapperheid, totdat het gebouwin brand werd gestoken Toen hjj overhaast de vlucht wilde nemen door een achterdeur, raakte hü verward in zijn sporen en viel op den grond. Zoo kwam hU terecht in de handen van zün belagers, die hem gedurende eenlgen tüd gevangen hielden Tenslotte gaf de sultan echter verlof, dat hü Turkije mocht verlaten. Ha veel angsten te hebben doorstaan en zeer groote gevaren te hebben getrotseerd, kwam hü op 14 November 1714 In Btraalsund aan. De heele stad was dadelijk op zün hand en zun macht scheen te zün gekeerd. Dat was echter niet de bedoeling van zUn tegenpartij' Nog geen week na zün aankomst werd de stad belegerd door een vereenigde legermacht van Russen. Denen, Seksers en Pruisen, jpe- durende het beleg verrichtte Karei wonderen van dapperheid, doch tenslotte zag hU zich toch gedwongen de heele stad te ontruimen en naar Zweden te stevenen. Hier regeerde hü nog een kort aantal jaren. Door al deze successen zeer overmoedig ge worden. besloot de jonge vorst de verovering van Rusland te gaan voltooien. Tot dit doel trok hU op naar Moskou. Het geluk was nog met hem. want hU behaalde verschillende kleine overwinningen. Doch het einde van de glorie was in zicht Op 37 Juli 1709 werd hü in den slag bü Pultewa zoo verpletterend verslagen, dat hij nauwelijks het veege UJf redde! Hals over kop vluchtte hU naar.... TurkUeü Hier werd hü aanvankelük met veel eerbe wijzen en ooMereetieidlng ontvangen en behan deld. Zoodra echter Turkije met Rusland vrede sloot, werd zun aanwezigheid den Turken zeer tót last, zoodat hem werd verzocht het land vrijwillig te verlaten. Doch koning Karei gevoel de hier bitter weinig voor, zoodat niet lang daarna vanwege den sultan het bevel werd ge geven, om hem met geweld te verdrijven! Karei In de Zwarte Zee zwalkt een Turksch schip rond, dat deser dagen werd gezien door een Russische stoomboot Eerstgenoemd vaartuig bleek geheel verlaten te zün. een prooi der golven. Wie zal zeggen, wat er hier is voorge vallen? Is de bemanning omgebracht door zee roovers? Is er een besmettelUke ziekte aan boord uitgebroken en zUn de laatste overleven den in see gesprongen of hebben zs in een red dingboot getracht de kust te bereiken? Of is er een spookhistorie verbonden aan dit mysterie? Deze drUvende wrakken zUn minder zeld zaam dan men misschien sou denken. In den loop van het vorig jaar zijn er door het hydro- graphisch bureau in de Vereenigde Staten aestien gesignaleerd. Zü werden alle ontmoet op den Atlantischen Oceaan en in de laatste vjjf Jaar hebben ze menig ongeluk veroorzaakt. Niet minder dan acht-en-derttg botsingen heb ben In dit tUdsbestek plaats gehad. De bevel hebbers van de oorlogsschepen der verschillende naties hebben opdracht om dergelUke wrak ken zonder meer te torpedeeren. Men heeft kunnen vaststellen, dat verlaten vaartuigen het soms maandert Uithouden, van de eene zee naar de andere drUven, op raadsel, achtige wüze klippen „omseilen", de beman ning van artdere schepen den schrik op het lijf jagen om elndelUk voor goed te verdwUnen. De ..Wyer Sargent'’ is één van de meest berilchte ongeluksboden, die ooit zonder equipage op het zilte nat hebben rondgedobberd. Het was een koopvaardUschlp van 1530 ton. dat van Laguna was vertrokken met een groote hoeveelheid mahoniehout aan boord, afkomstig uit Mexico. In. een hevigen orkaan verloor de „Wyer Sargent" een paar masten, maakte aan verscheidene kanten water en ontmoette toen gelukkig een Noorsch schip, dat de bemanning aan boord nam. Men meende, dat do verlaten „Wyer Sargent" onmlddeUük aou zinken, maar het liep heel anders. Twee jaar lang werd zü op verschillende breedten door andere vaar tuigen waargenomen. Den laatsten keer is zU gezien op negenhonderd mUl afstand van de Bermuda-eilanden. Daarvóór is zü gesigna leerd in de buurt van de Aaoren. Men vermoedt, dat het schip tweemaal met de golfstroom heen en terug is gegaan en aldus vUfduizend mUlen heeft afgelegd! Het jongetje„Kan ik niet een beetje gaan wandelen, terwijl je mijn huid onderhanden neemt? Ik heb er ten slotte toch niets mee te maken" -Op 36 Juni van dit Jaar herdacht Zweden den 35sten geboortedag van een zUner meest be kende historische figuren, koning Karel XII een man met een on tem baren aard en reeds in zijn jeugd de schrik zUner vyanden. OngetwUfeld heeft hij vele deugden gehad die echter door zün gebreken werden overscna- duwd. Want zun standvastigheid ontaardd- dikwUls in stUfhoofdigheld. zün moed werd vaak onverantwoordehjke vermetelheid! Doch in weerwil van dit alles zün er omstandigheden welke aanleiding geven, om te veronderstellen, dat hü. bU een langduriger leven, zün gebreken zou hebben verbeterd, en waarshünluk nog eens zooveel voor het verhoogen van de Zweedsche welvaart zou hebben gedaan, als hU thans reeds voor het aanzien van den militairen roemdezer natie heeft verricht. Karel XII werd op 36 Juni 1682 te Stock holm geboren Vüftlen jaren later zat hü reeds als Koning van Zweden op den troon! En bleek daarbü lang geen gemakkelük heer te zün. Dat was maar goed ook! Immers Czaar Peter I van Rusland en de ko ningin van Denemarken en Noorwegen meen den gezsunenlUk een goeden slag te kunnen slaan, nu dat kind op den koningstroon plaats had genomen en dus de staatsmacht moest handhaven. Van drie kanten tegeluk werd aan dit land de oorlog verklaard. Karei was ech ter voor geen kleintje vervaard en viel de De nen dusdanig onverhoeds in hun eigen land aan. dat de Deensche koning üHngs vrede sloot! Ter stond daarop zette hü koers naar Rusland, dat geducht met de kracht der Zweedsche wapenen kennis maakte! HU landde in Lüfland, en ver sloeg daar op den 30sten November 1700, met achtduizend Zweden, tachtigduizend Russen, die zich onder de muren der stad Narva verschanst hadden! Zegevierend trok hü verder. En naar het Zuiden trekkend, versloeg hu in de twee daarop volgende veldtochten totaal den Poel- schen koning Augustus. Hü drong in diens land door, dwong hem tot abdicatie en zette in zun plaats den energieken Stanislaus Lesczlnski op den troon. Koning Augustus verzette zich ech ter tegen den troonsafstand op een dusdanige wüze. dat hü door Karei op de vlucht werd ge dreven, vervolgens tot in Saksen vervolgd en tenslotte officieel van al zün rechten vervallen werd verklaard. Vragend zag het meisje haar aan. Bezit u nog het sommetje, dat ik u indertijd gezonden heb? De blos, die Marie-Clalra's wangen overtoog, was voor juffrouw d’Albrègue voldoende ant woord. Deze veroorloofde zich echter niet de minste berisping en scheen zelfs niet verrast. Dat dacht ik wel zoon beetje, zei se. Vergeef me. sprak het meisje ietwat be schaamd. Ze waren zoo om 1 geld verlegen en... En uw stiefmoeder beeft u het sommetje afgetroggeld. Het woord was plat, maar juist. Dat dacht ik wel zoon beetje, herhaalde Juffrouw d'Albrègue. en daarom had ik de voor zorg genomen de helft van hetgeen ik meende u te moeten afstaan, achter te houden. Ik raad u ernstig aan, dit als het begin van een spaar duitje te beschouwen, dat door uw verdiensten elk jaar zal aangroeien, als u het verstandig aan- legr. Maar dat is al te veel goedheid! riep het meisje met vol gemoed. Ik weet niet, hoe ik U bedanken zal. Bedank mü in het geheel niet, daar heb Ik een hekel aan. Voor het oogenblik heb ik een samenkomst voor zaken en moet u dus aan uw lot overlaten. Morgen gaan we Toulon beküken en enkele bezoeken afleggen; ik leef hier heel teruggetrokken. Marie-Clalre besloot eens verder in het huis rond te snuffelen. Na eenlge reeds bekende ka mers gezien te nebben opende ze op goed geluk „Om je da waarheid te zeggen was het een heel gewoon Insect en misschien hikt het mü nog wel hem te vangen", eet Dobson, die zün zaklantaarn weer liet branden en uverig op soek ging naar sün voortvluchtigen zesvoeter. ..Heb Je er vanavond al veel gevangen?** vroeg ik op vrlendeluken toon, want dat leek me de beste manier om hem aan het praten te krijgen. „Ja, ik ben heel tevreden over de vangst van dezen avond", antwoordde Dobson, terwül nü mü den inhoud toonde van het lucifersdoosje, dat hü heel voorzichtig halverwege openschoof. Ongeveer een dozün insecten krioelden door een „Zeldzame?" vroeg ik. „Dat weet ik niet; het gaat bij mü niet om de kwaliteit, maar om de kwantiteit”. „Gebruik Je se om te riaochen?" vroeg ik ver volgens. „Neen, om te rooken.” „Lieve hemel kerel!” riep ik verschrikt uit, .gooi dien rommel toch weg en steek van mü -•ens een versche püP op." Ik stak hem mün tabakszak toe en en Dobson stonte zorgvuldig zün Dunhill. Na een poosje legde ik mün hand op Dobson’s chouder en vroeg op vertrou wel ijken toon: ..Verte! me eens. beste vriend het is toch hoop Ik niet zoover met je gekomen, dat je in plaats van tabak insecten moet rooken?" Lachend keek Dobson mü aan en sei: ..JU snapt het natuurlük niet, ouwe jongen, maar de kwestie is deze: van mün vrouw mag ik alleen maar rooken In de kamer, als er in secten rondvliegen, die de planten zouden kun nen schaden. En daarom moet ik toch sorgen. dat er eiken avond een voldoend aantal aan wezig is!" zoo kalm onder den alsof ze rustig in famllie.portretten. die het meisje in de nieuwe woning schenen te verwelkomen. Van de mees te kamers waren de zonneblinden dicht; toch gaf het geheel den indruk van een huls, dat weleer vroolük en gevuld was, en nog niets van de voormalige vreugde scheen bewaard te hebben. Het vertrek voor Marie-Clalre bestemd, lag midden in den voorgevel. Al pasten de meu- beiert juist niet altüd bü elkaar, toch was de kamer vroolük en gezellig. U kunt dit vertrek naar eigen smaak in richten en uit de andere kamers nemen, wat u aanstaat, *1 juffrouw d'Albrègue. büjk. baar voldaan over de wüze. waarop Marie- Clalre haar toekomstig verblüf opnam. En -nu ga ik aan mun bezigheden en laat u aan de uwe. Uw koffers zün aangekomen. Rangschik alles naar uw genoegen, rust wat; of wandel in den tuin of op de wegen. Nog eens, hier is nu uw thuis. Wü lunchen om twaalf uur. Marie-Clalre was alleen. ZU ging naar het balcon, dat langs den ganschen gevel liep, en voelde zich het hart ongekend ruim en ver licht. De geur der bloeiende velden en boe. schen, de heerlüke lucht en vooral het zonne licht, dat alles met gouden glansen overgoot, het bracht haar büna in verrukking. Het was haar geboortegrond, ze ging er fier op, en daar werd haar aangeboden te leven! Zeker, t »M een algeheels verandering. Kb het verlaten der kloosterschool had ze alles genoten, wat Parus een intellectueel Jong meis. je van goede familie kan aanbtodsn. Bü haar Karei Xll stierf op‘30 November tüdens de belegering van Frederikahal in het Jaar 1718. Hü werd vermoord door middel van een pistool- aanslag. De Zweedsche adel, die zeer ontevre den was over bet beleid van den vorst huurde een zekeren Llguler die de laffe daad volbracht in den nacht terwül Karei zich bevond in de loopgraven. De hoed, dien Karei in dien noodlottigen nacht op het hoofd droeg, wordt nog tegen woordig te Stockholm bewaard. Een oppervlak kige beschouwing toont reeds aan. dat hü door een kleinen pistoolkogel. op weinige schreden afstands gelost, doorboord is, en dat deze kogel van den rechter- naar de llnkerzüde ingedron gen is. Dit was een richting, die hü onmogelük had kunnen nemen, indien hü van den tingswal zou zün afgeschoten. Liguier. die een adjudant was van den prins van Hessen- Kassel (gehuwd met Karel's zuster Ulrike Eleonore), werd door de belangen van zün heer, alsmede door zün haat en door persoonlijke betrekkingen met de Zweedsche oligarchie tot het bedrüven van den moord verleid. In den nacht, toen de monarch het leven verloor, stond deze officier aan Karei's rechterhand, en het is een bewezen zaak, dat de pistoolkogel in den rechterslaap binnendrong en bü het lin keroog, dat uit zün kas werd gerukt, weer naar bulten kwam! De koning moet echter ter stond dood zijn gefeest. Het was een tragiseh einde van een jong, avontuurlük en veelbelovend koningsleven. De biograaf van Karel XII was niemand minder dan Voltaire! Deze heeft in zün „Hls- tolre de Charles XII’ het leven van den koning zeer uitvoerig beschreven en het werk ter cor- rigeering gegeven aan den koning van Pruisen! Deze zal er wel het noodlge in „verbeterd" heb ben. alvorens het aan de drukpers toe te ver trouwen. speciaal wat aangaat het hoofdstuk „Pruisen"! Want Voltaire’s pen was zeer ge vreesd. Hü spaarde ook zün „vrienden” niet. Toen Frederik Chopin, de beroemde com ponist van de „Nocturnes" en zooveel andere schoone muziek, nog een knaap was. woonden er bü züne ouders aan huls eenlge kostjongens. die heel wat rumoer konden maken, als de heer Chopin eens niet op ben toezag. Maar zoodra Frederik beloofde hun wat te zullen vertellen, zetten ze zich allen om de piano eti luisterden In de grootste stilte naar de ver halen, die hü hun niet gewoon vertelde, maar voorspeelde. Hü deed dan het licht uit en liet hooren hoe de roovers het huls omsingelden, hoe ze ladders haalden om er In te klimmen, boe ze van binnen in huls rumoer hoorden, de vlucht namen en in een donker bosch kwamen, waar ze geen hand voor oogen konden zien, boe ze besloten zich maar aan den slaap over te ge- ven en langzamerhand sterrenhemel insliepen, hunne bedden lagen. Doch men kent mün toestand niet ik ben niet rijk, mün arbeid is geen luim of gril, en er is iemand, die recht heeft op hetgeen ik zal nalaten. Neen, laat dit u niet kwetsen. Wanneer wü bü elkander blüven, sou het zeer natuurlük zün, als deze gedachte bü u opkwam. Daarom is bet beter van stonde af aan vast te stellen, hoe de zaken staan. Wanneer ik kon denken, dat u mü begeerig achttebegon het meisje bevend. Als ik aldus over u dacht, zou ik u dan aanbieden bü mü te blüven? Een dorpsmeisje hier, dat lezen en schrüven kan, ware mü des. noods voldoende. Doch mün zuster had u Hef, en ik meen u te kennen, zooals u züt. Wat mü betreft, er zün kwellingen, die het gevoel doen opdrogen, en zulke heb ik gekend. Als beminnen wil zeggen zich uiten in warme bewoordingen, ia ulterlük vertoon van genegenheid,, in lief- kaatng aa voorkomendheid, dan kan ik niet Een atieke üseren trap leidde naar de eer ste verdieping. Juffrouw d'Albrègue liet haar nieuwe huis genoote verschillende kamers zien, alle even ruim en helder, sommige uitziende op de vel den met de reede In het verschiet, andere op boechrüke bergen. Alle meubelen waren an tiek, de meeste zelfs mooi. Op de Ingelegde vloeien weinig tapüte». aan de muren eenlge meer beminnen; beteekent het echter trouw zün. voor iemand zorg dragen, hem steunen en beschermen, dam geloof ik dat soort gene genheid nog te kunnen geven. En oan mü nu alle zorg voor uw welzUn te besparen moet u doen, of u hier thuis hoort: vraag maar, wat u noodig hebt, en doe. wat u aanstaat. Een oogenblik aarzelde Marie-Clalre; dan kwam ze dlchtbü en nam belde handen van juffrouw d'Albrègue in de hare. Haar oogen spraken daarbü zoo duidelük van Helde en dankbaarheid, dat de oude dame, na op haar beurt eenlge seconden geaarzeld te hebben, haar eensklaps op beide wangen kuste. Komaan, zei ae nogal bruusk, als wilde ze haar aandoening verbergen, nu is onze vter- blntenls bezegeld. Nog eens. denk er om: ik ben stilzwügend. gelük alle menschen, die al leen leven. Neem mü, zooals de Jaren en de zorgen mü gemaakt hebben; eerbiedig mün droomerijen en meen niet, dat Ik boos of nuk kig ben, wanneer ik mün sombere uren heb. In een stadje In OostFrankrijk had een cir cus zün tent opgeslagen Ofschoon het pro gramma schitterende nummers beloofde, waar onder ook interessante bokswedstrijden kwa men er geen toeschouwers. De directeur pro beerde het eerst met verminderde entrée-gel- den. De tent werd echter niet voller. In zün wanhoop liet hü tenslotte groote biljetten aan plakken met het opschrift: .jEntrés gratis" en het publiek stroomde !x menigte toe. Na het einde der voorstelling wilden de toeschouwers het circus verlaten, doch aan de uitgangen vonden zü tot hun groote verrassing een groot bord met te woorden: „Uitgang I frs. per per soon". Naast leder bord stond een der boksers, die in het programma meegewerkt had.... de di recteur had een goeden dag! stiefmoeder had zü. ondanks allerlei misver stand en onaangenaamheden toch vrüwel het zelfde milieu behouden, verkeer met de wereld, de verstrooiingen, die een groote stad mee brengt. En nu was alles in en rondom haar veran derd. Eenzaamheid wachtte baar en een ar beid. waarvan zü den aard nog niet kende; bovendien zou zü tot levensgezellin 'n vrouw hebben, die, blukbaar oud voor den tüd, door ramp en rouw gemelük en menschenschuw ^vas geworden, zelf erkennend, dat ze niet meer In staat was Hef te hebben. Toch hield in den strüd van al deze gevoe lens de vreugde de overhand. Al was juffrouw d'Albrègue ulterlük ook nog zoo koel, Marie- Clalre voelde zich tot haar aangetrokken, ze ker van haar steun en voorlichting. Alles, wat haar omringde, werkte daartoe mee. en zü kon zich niet begrüpen. hoe haar beschermster in deze heerlüke woning en omgeving zoo droevig en zwügzaam kon blüven. Zü pakte de koffers uit. gaf alles *n plaats en sag nu met genoegen de lieve kamer rond, die haar een gevoel van thius-zün schonk en waarop de nog onbekende arbeid haar recht zou geven. Zoo verliep de tüd tot de lunch, en na af loop daarvan wilde zü juffrouw d Albrèfue alles toonen. maar deze begon spoedig over zaken te praten. Ik veronderstel, zei se, dat het niet onbe scheiden zal klinken, wanneer ik u vraag, of u mün raad opgevolgd hebt? gebied gestichte stad. Talrijke opnamen pinguïns vestigden de aandacht van het pu bliek op deze merkwaardige vogels, die met hun ernstige, waardige manier van doen een büzonder komiseben indruk maakten. Pinguïns zün heel gemakkelük te dresaeeren Ze zün bo vendien zeer zlndelük en aanhankelük Aan nieuwe omgeving zün ze spoedig gewend. Het mistte nooit of de Jonge pianist w*»t zün gehoor te spannen en dan in slaap te spe len. Dan haalde hü Hcht, riep zün zusjes, die pret hadden de slapers te zien ontwaken, sloeg eenlge ferme accoorden aan en vroeg, of bet verhaal naar hun smaak was geweest. In 1827, toen Ohopln ongeveer 16 Jaar was. zond sün vader hem naar Berlün. Hü reisde met een van die ouderweteche dlUgences, die vol reizigers was. welke zich verheugden, als er weer een halte was. waar ze wat eten konden krügen. Zoo spoedig moge- Ujk schikten ze zich dan om de tafel, in afwachting, dat hun( Iets sou wor den voorgezet. Chopln echter verscheen niet, hü had een piano gezien, was begonnen te spelen en vergat alles om zich heen, sün „droome- rijen" lucht gevende. De reizigers Heten hun eten en hun ingeschonken glazen staan en luisterden. De herbergier, zün vrouw, hunne dochters, de dienstmeisjes allen, die in de herberg waren, slopen naar de piano en hielden hun adem in om te luisteren. Opeens riep de con ducteur: .Jleeren, allen klaar, tnstügen!” Zwüg toch, ezel, bromde de herbergier boos. Och, münheer. schel -toch niet uit, vroeg hü smeekend aan Chopin. Maar dat kan nlet^de postillon is reeds te paard. Ik geef postpaarden en een rijtuig, mijn heer de groote artist, riep de opgewonden' her- oergler, als ge nog maar één oogenblik zóó voor mU wilt spelen. Zoo Iets hoorde ik mün leven niet. Och ja. speel nog wat, vroeg de kaste leines dringend en laat den bediende spoedig wün en glazen brengen. Al de reizigers voegden hun verzoek hlerbü Wü gaan niet heen, voor we u nog eens hebben gehoord, zelden zü. en toen Chopin zich nog eens had laten hooren. werd hü onder daverende hoera’s in het rijtuig gedragen, ter wül zün medereizigers gedurende den overigen tüd hem allen met de grootste onderscheiding behandelden. Toen Chopln In latere Jaren in Parijs eens op een solrée was. speelde Llszt een zijner .Nocturnes" en nam de vrüheld er hier en daar eenlge figuren aan toe te voegen. Chopin luis terde er naar met verontwaardiging en zeide elndelUk: Münheer, als gü mü de eer be wijst mijne composities te spelen, ik bid u. HUIZEN 1875 M N C R V 8.00 TUdsein: 8.01 Schriftlezing; 8 15 Morgenconcert; 10.00 Zang door het NCRV-dameskoor; 10 30 Korte Zie kendienst door ds. O Laarman; 11.00 Harmo- nlumbespellng door M F Jurjaanz; 13.00 Poli tieberichten; 13.15 Middagconcert Rie Dijs Ochel, alt. H. Hermann, viool. H. v. d. Horst, cello en mevr. R. A. v. d. HorstBleekerode. plano; 2.00 Verzorging zender; 2.30 Lezen van. Christelüke lectuur door mej. M. Wentink; 3.00 Concert: Henk van Maanen, viool en Louis van Maanen. cello, Jan Rose krans, piano; 5 00 Kln- deruurtje door J. Kooman; 6.00 Voor de land bouwers door O J. Witteveen; 7.00 Causerie door Stafkapitein P W. Cohen van het Leger des Hells; 7.15 Spreker A. Stapelkamp, secr. van het Chr. Nat. Vakverbond in Nederland; 730 Politieberichten; 7.45 Ned. Chr. Persbureau; 8.00 TUdsein; 8 00 Concert door de Haarlemsche Ork. Ver. o. L V. Frits Schuurman; 8 45 Mej. dr. S. K. Bakker: „De school voor chr. soc arbeid; 5.15 Carillonbespeling op het carillon van het Kon. Paleis te Amsterdam door J. Vincent; 10 00 Ver volg concert; 10.30 Vaz Dlas; 11.00 Grampfoon- muzlek. HILVERSUM 296 M 6.45 V A R A Lichaams oefeningen o. L v O. Kleerekoper; 730 idem; 8.00 TUdsein en gramofoonmuzlek; 9.00 Trio Lou Cohen; 10.00 V. P. R. O. Morgenwüdlng10.15 VARA-ultzending voor de arbeiders In de con tinu bedrüvenm. m. v trio Lou Cohen. Kees Bakker, voordracht en het Varatooneel o. 1. v. Willem van Capellen; 12.00 TUdsein; 12.01 Vara- J septet o. 1. v. Is. Eyl met Intermezzo vaa gra mofoonmuzlek; 1.45 Verzorging zender; 2.15 „Onze keuken" door P. J. Kers Jr.; 3.00 Voor de kinderen; 530 Vara-septet o. 1. v. Is. Eyl; 6 40 Mr. A. J. Herzberg: Het Joodsché vraagstuk; 7.00 Vara-orkest o. 1. v. Harry Wiggelaar; 7.45 „Zoo is het Leven”, van Fritz Nagel op te voe ren door het Groot Volkstooneel o. 1. v. Her man Bouber en Ben Groene veld; 8.30 Orgelspel door Johan Jong; 9 00 ..De wederwaardigheden van Wakker en Tropendult"; 9 15 Orkest; 10.00 10 15 Vara-orkest met refreinzang 12.00 Vaz Dlas, van Leo Fuld; 11.00 Gramofoonmuzlek; TUdsein en sluiting. BRUSSEL 509. 12.20 Concert door het Alexys-orkest; 5.50 Gramofoonmuzlek; Gramofoonmuzlek; 8.20 Gala-concert door het volledig concert der N.IJt. oj.v. Karl Elmen dorf Wagnerprogramma. KALL'NDBORG 1153. 1230 Strukorkest oj.v A. Bendix; 3.-0 Concert door het omroeporkest oj.v Walther Mever Radon; 9.15 Omroepor. kest; 11.10 Dansorkest oj.v. Harold Andersen. BERLIJN 419 6 55 Pianorecital door Ernst Tech; 7.35 Dansmuziek door de Barnabas van Géczynknél; 9 40 Programma van Breslau; 10.55 Populair concert. HAMBURG 373. 7.30 Concert oj.v. Ernst Au gust Burger; 4.50 Concert door het Noragorkest oj.v. Adolf Seeker. 6.15 Gevarieeerd program ma; 11.10 Dansmuziek uit café „Haus Sel- gelr." KONIG8VUSTERHAUSEN 1635 1330 Gra mofoonmuzlek; 230 Gramofoonmuzlek; 4.50 Concert uit Hamburg; 10.50 Concert uit Berlün. LANGENBERG 472. 7.25 Concert oj.v. Berth Sander; 1.20 Concert o.l.v. Wolf; 4 50 Militair concert o.l.v. Paul Moller; 11.05 Concert uit München. DAVENTRY 1554. 1 05 Gramofoonmuzlek; 1.50 Jack Martin en zün Majestic orkest; 8.20 Jack Payne en zün band;; 1130 Roy Fox en sün band in „Monseigneur." PARIJS (Eiffel) 1446. 8.50 Opera; 935 Con cert het omroeporkest o.l.v. Ed. Frament. Rus sische muziek. PARIJS (Radio) 1275. 8.05 Gramofoonmuzlek. 730 Gramofoonmuzlek: 9.05 Concert oJ.v. Hen ri Defesse; 9.50 Voortzetting concert. ROME 441 8 20 Gramofoonmu: janlce" muziek van Alfredo Cal WEENEN 517. 7.45 Het Weensche symphonle- orkest oj.v. Robert Heeger; 9.25 Maria Ois- zewska zingt; 1035 Populair concert. WARSCHAU J412. 530 Populair concert; 640 Dansmuziek. 8.20"Populair concert; 11.10 Dans muziek. BEROMUNSTER 460. 7.20 Gramofoonmuzlek; 8.20 Opera! ragmen ten; 9 35 Pnanorecital door Otto Strauss; 10 05 Beethovenconcert door het omroeporkest oj.v. Hermann Hoffmann. r waar kisten en manden waren opgestapeld. Oote zag se rekken vol sinaasappelen en manderün- tjes, en ze begreep, dat dit vertrek dienst deed voor inpakklng en verzending. Ze kwam ook In een welvoorziene bibUotheek en in de biljartkamer. Een'groot kleed bedekte het groene laken en de keuen stonden in het rek netjes naast elkaar, doch stukken krüt op den schoorsteenmantel schenen aan te duiden, dat er nog kort geleden spelers waren geweest. Ook op de eerste verdieping waren alle kamera ongesloten; Marie-Clalre kon se dus bezichtigen. De meubelen, de achllderüen en andere versier selen. alles was even netjes en ouderwetsch tot ze in het laatste vertrek verrast bleef staan T>t was iets bewoonds; wel oude meubelen, maar aan den wand aquarellen en teekeningen die een nog niet uitgegroeid talent verrieden, eén üaeren tabakspot en een vergeten sigaar! Enkele ver flenste bloemen bewezen, dat deze kamer nog. kortelings een bewoner had gehuisvest. Toen ze weer wilde heengaan, trapte ze op iets hards; ze boog zich en vond een kleine dasspeld met een parel versierd, die ae op haar borst stak om ze aan juffrouw d'Albrègue ter hand te stel- ten. tweede waar se een druk gebabbel en gesmoord gelach ver nam. Reeds wilde ae omkeeren, toen een deur openging, en een' jong meisje büna tegen haar aanbotste. Ze droeg een immorteltenkrans op aen arm. „Waar sit Dobson tegenwoordig toch?” We zaten met een geselschap jongelui in onze club bü net vuur, toen een dor aanwezigen, ingenieur Bramer, die zich altüd meester wist te maken van den gemakkeiükston fauteuil, deae vraag stelde. „Ja", herhaalden wü in koor, „waar hangt hü toch uit den laatsten tüd?” Robinson schoof zün stoel wat dichter bü den haard, nam oen teugje uit zün glas en sol: „Ik heb gehoord, dat Dobson sinds bü ge trouwd is er een gewoonte van maakt 's avonds te gaan wandelen in stille eenzame laantjes. „Misschien lüdt hü aan geheugen-stoornis of hoeft hü de een of andere nerveuse aandoening", veronderstelde ik. „Verleden week is hü met zün vrouw naar den Januari-uitverkoop bü Selfridge geweest", ver volgde Robinson. wu keken elkaar veelbeteekenond aan en "wegen verder over het geval. Toevallig moest ik den volgenden avond naar een mijner pachters, die In gebreke was ge bleven mü de verschuldigde pacht te betalen Om wat vlugger mün doel te bereiken, nam Ik mün weg langs smalle binnenpaden. Wie schetst mün verbazing, toen ik langs den slootkant Dobeon ontwaarde, die. gewapend met aen zaklantaarn. In het gras voortkroop. In zün andere hand had hü een lucifersdoosje. „Hallo kerel!" riep ik. ..zoek je verdwenen schatten voor tüdverdrüf?” „Idioot!" snauwde Dobson mü toe <H*. ondanks den scherpen Oostenwind, hevig transpireerde. „Wat laat je me schrikken! Nu heb Ik hem natuurlük laten vallen!" „Neem me niet kwalük; Ik wist niet, dat JU je met entomologie bezig hield". Bel Ik op eenigszins sarcastlschen toon. ..Ik hoop, dat het geen aeIdeasm exemplaar is. dat je nu door mijn plotselinge verachünlng bent kwüt ge raakt!" op dit blad rijn Ingevolge de verzekertngsvoorwaarden tegen f by levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door Z bjj een ongeval met f D Cft by verlies van een hand 1 OC au verlies van een C/l bü een breuk van Z V/3 bl( verttea v, ongevallen virzekerd voor een dar volgende ultkeeringen verllea van beid» armen, belde beenen of belde oogsn f DU.~ doodaiyken afloop een voet ol een oog dütm of wyevlnger J s>V.-Sen M arm SdSwT riSgï te >P en Ier en ui Was het een wonder, dat Jaap, die ook niet zien kon waar ie liep, tegen de hommel opbotste. Nooit zal een, hommel een hanteren slag tegen zijn neus hebben gevoeld dan meneer van Hummel. Maar het was nu geen tUd om ruzie te maken, want de hommel zonk zonder iets te zeggen op den grond neer en Jaap?-... ar ti ll, n» it sn er te n A n s- n e Ie ri 1- ir- de ae TarWUl Jaap, om hulp roepend, van bet eene oord naar bet andere liep waa er nog Iets anders op komst. In bet hommel- en weependorp ■at men de gom ml-ach oenen-hommel achterna om aljn bedrog en dere vluchtte rol angst in do richting van het büendorp HU durfde zich nauwelijks den ttjd te geven te kijken In welk gevaar le zich begaf, want voor en achter loerde men op zün dikke buld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1932 | | pagina 7