Een koninklijk avonturier
SPORT!
RADIO-PROGRAM
JNSECTENJACHT
SPOOKSCHEPEN
I
Alle abonné’s
Hei:
Rozen*Kasteel
DINSDAG 28 JUNI
VERHAAL VAN
DEN DAG
Woensdag 29 Juni
Bij zijn 25Oen jaardag
1
KAREL XII VAN ZWEDEN
Door huurling vermoord
Boosaardig
Het ei van Columbus
Moderne huisdieren
CHOPIN
FEUILLETON
De thans nog drijvende
„Wyer Sargent?
Ontembare vechtersbaas, die
Rusland wilde
vtrovtrtn
Tocht naar Moahou
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
I95
van
rn
ves-
ik; 9 06 „De.
16
mij
XVI.
A
als
is
in
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
Max
6.50
•ar
nd
nd
N EVERS—BOSMAN,
Duinoordstraat 17.
ld-
een
ree
en.
Irt.
>en
jen
1de
het
xi-
riet
De
Iet
ter
sb-
*-
int
sr-
ed.
Een flinke doffer op je neus,
Die daardoor bloedneus wordt,
Dit mag en dit wordt toegejuicht.
Want bloedneus-slaan heet sport!
Een klap, die ddnkomt op je oor,
Zoodat je hoorloos wordt,
Dit mag en dit wordt toegejuicht,
't Is oorbaar bij de sport!
Een dichtgeslagen oog, waardoor
Het licht benomen wordt.
Dit mag en dit wordt toegejuicht,
Want oogen dicht is sport!
Een oplawaai, pats, op je mond.
Waarbij je tand loos wordt,
Dit mag en dit wordt toegejuicht.
Want tandeloos is sport!
Een flinke treffer op je hart,
Zoodat je wankel wordt.
Dit mag en dit wordt toegejuicht,
Want harteloos is sport!
Een uppercut, waardoor een mensch
Een stukje bloedworst wordt,
DU mag en dit wordt toegejuicht.
Bloeddorstig is de sport!
Want immers toch door zóó te slaan.
Te beuken en te dden,
Werd Sharkey, bokser, zwaargewicht,
De wereldkampioen!
MARTIN BERDEN
Nadruk verboden)
Muzikant, die steeds veel lawaai maakt (tot
zün onderbuur)Mün vader wilde mü eerst in
het slagersvak laten opleiden; maar daarvoor
ben ik te weekachtig; ik kan geen dier kwaad
doen.
Buurman; En wel de menschen?
In Amerika is een nieuwe mode ingevoerd.
In plaats van honden en katten hielden rUke
Amerikanen een tijd lang apen en papegaaien
in hun woningen. Maar de apen volde
den niet erg en de papegaaien staan sinds de
papegaaienziekte in een slecht blaadje Toen
Is men op de gedachte gekomen pinguïns
huisdieren te nemen. Aanleiding daartoe
eigenlijk geweest een fantastische film, die
Amerika draalde en het leven schilderde in een
utopische, door Zuidpool vaarders in bet Pool-
draag se dan voor, zooals Be geschreven zijn.
Wilt u self spelen, antwoordde Llszt een
«reinig geraakt en stond van de plano op.
Met genoegenmaar de kaars geeft
licht genoeg; als de gastvrouw het kunstlicht..
Dit werd dadelijk uitgedraald.
Chopin speelde een uur lang, maar de eerste
oogenbllkken kon niemand spreken, aller oogen
waren vol tranen. ZUn vertelling had de har
ten getroffen. Llszt was de eerste die hem de
hand drukte om hem te danken.
OU hebt gelijkt, sprak Llszt. aan uw werk
mag men met geen vinger raken, gij zUt een
dichter en ik ben u dankbaar voor het genot,
dat ge ons deedt smaken.
De groote componist stierf vroeg, maar zün
muzikale vertellingen zUn en blUven steeds
voor velen een bron van groot genot.
verdedigde zich in zjjn woning te Bender aan
den Dnjestr met een wanhopige dapperheid,
totdat het gebouwin brand werd gestoken
Toen hjj overhaast de vlucht wilde nemen
door een achterdeur, raakte hü verward in
zijn sporen en viel op den grond. Zoo kwam
hU terecht in de handen van zün belagers, die
hem gedurende eenlgen tüd gevangen hielden
Tenslotte gaf de sultan echter verlof, dat hü
Turkije mocht verlaten.
Ha veel angsten te hebben doorstaan en zeer
groote gevaren te hebben getrotseerd, kwam hü
op 14 November 1714 In Btraalsund aan. De
heele stad was dadelijk op zün hand en zun
macht scheen te zün gekeerd. Dat was echter
niet de bedoeling van zUn tegenpartij'
Nog geen week na zün aankomst werd de
stad belegerd door een vereenigde legermacht
van Russen. Denen, Seksers en Pruisen, jpe-
durende het beleg verrichtte Karei wonderen
van dapperheid, doch tenslotte zag hU zich toch
gedwongen de heele stad te ontruimen en naar
Zweden te stevenen. Hier regeerde hü nog een
kort aantal jaren.
Door al deze successen zeer overmoedig ge
worden. besloot de jonge vorst de verovering
van Rusland te gaan voltooien. Tot dit doel trok
hU op naar Moskou. Het geluk was nog met
hem. want hU behaalde verschillende kleine
overwinningen. Doch het einde van de glorie
was in zicht Op 37 Juli 1709 werd hü in den
slag bü Pultewa zoo verpletterend verslagen, dat
hij nauwelijks het veege UJf redde! Hals over
kop vluchtte hU naar.... TurkUeü
Hier werd hü aanvankelük met veel eerbe
wijzen en ooMereetieidlng ontvangen en behan
deld. Zoodra echter Turkije met Rusland vrede
sloot, werd zun aanwezigheid den Turken zeer
tót last, zoodat hem werd verzocht het land
vrijwillig te verlaten. Doch koning Karei gevoel
de hier bitter weinig voor, zoodat niet lang
daarna vanwege den sultan het bevel werd ge
geven, om hem met geweld te verdrijven! Karei
In de Zwarte Zee zwalkt een Turksch schip
rond, dat deser dagen werd gezien door een
Russische stoomboot Eerstgenoemd vaartuig
bleek geheel verlaten te zün. een prooi der
golven. Wie zal zeggen, wat er hier is voorge
vallen? Is de bemanning omgebracht door zee
roovers? Is er een besmettelUke ziekte aan
boord uitgebroken en zUn de laatste overleven
den in see gesprongen of hebben zs in een red
dingboot getracht de kust te bereiken? Of is er
een spookhistorie verbonden aan dit mysterie?
Deze drUvende wrakken zUn minder zeld
zaam dan men misschien sou denken. In den
loop van het vorig jaar zijn er door het hydro-
graphisch bureau in de Vereenigde Staten
aestien gesignaleerd. Zü werden alle ontmoet
op den Atlantischen Oceaan en in de laatste
vjjf Jaar hebben ze menig ongeluk veroorzaakt.
Niet minder dan acht-en-derttg botsingen heb
ben In dit tUdsbestek plaats gehad. De bevel
hebbers van de oorlogsschepen der verschillende
naties hebben opdracht om dergelUke wrak
ken zonder meer te torpedeeren.
Men heeft kunnen vaststellen, dat verlaten
vaartuigen het soms maandert Uithouden, van
de eene zee naar de andere drUven, op raadsel,
achtige wüze klippen „omseilen", de beman
ning van artdere schepen den schrik op het lijf
jagen om elndelUk voor goed te verdwUnen. De
..Wyer Sargent'’ is één van de meest berilchte
ongeluksboden, die ooit zonder equipage op het
zilte nat hebben rondgedobberd.
Het was een koopvaardUschlp van 1530 ton.
dat van Laguna was vertrokken met een groote
hoeveelheid mahoniehout aan boord, afkomstig
uit Mexico. In. een hevigen orkaan verloor de
„Wyer Sargent" een paar masten, maakte aan
verscheidene kanten water en ontmoette toen
gelukkig een Noorsch schip, dat de bemanning
aan boord nam. Men meende, dat do verlaten
„Wyer Sargent" onmlddeUük aou zinken, maar
het liep heel anders. Twee jaar lang werd zü
op verschillende breedten door andere vaar
tuigen waargenomen. Den laatsten keer is zU
gezien op negenhonderd mUl afstand van de
Bermuda-eilanden. Daarvóór is zü gesigna
leerd in de buurt van de Aaoren. Men vermoedt,
dat het schip tweemaal met de golfstroom heen
en terug is gegaan en aldus vUfduizend mUlen
heeft afgelegd!
Het jongetje„Kan ik niet een
beetje gaan wandelen, terwijl
je mijn huid onderhanden
neemt? Ik heb er ten slotte
toch niets mee te maken"
-Op 36 Juni van dit Jaar herdacht Zweden den
35sten geboortedag van een zUner meest be
kende historische figuren, koning Karel XII
een man met een on tem baren aard en reeds in
zijn jeugd de schrik zUner vyanden.
OngetwUfeld heeft hij vele deugden gehad
die echter door zün gebreken werden overscna-
duwd. Want zun standvastigheid ontaardd-
dikwUls in stUfhoofdigheld. zün moed werd vaak
onverantwoordehjke vermetelheid! Doch in
weerwil van dit alles zün er omstandigheden
welke aanleiding geven, om te veronderstellen,
dat hü. bU een langduriger leven, zün gebreken
zou hebben verbeterd, en waarshünluk nog eens
zooveel voor het verhoogen van de Zweedsche
welvaart zou hebben gedaan, als hU thans reeds
voor het aanzien van den militairen roemdezer
natie heeft verricht.
Karel XII werd op 36 Juni 1682 te Stock
holm geboren Vüftlen jaren later zat hü reeds
als Koning van Zweden op den troon! En bleek
daarbü lang geen gemakkelük heer te zün. Dat
was maar goed ook!
Immers Czaar Peter I van Rusland en de ko
ningin van Denemarken en Noorwegen meen
den gezsunenlUk een goeden slag te kunnen
slaan, nu dat kind op den koningstroon plaats
had genomen en dus de staatsmacht moest
handhaven. Van drie kanten tegeluk werd aan
dit land de oorlog verklaard. Karei was ech
ter voor geen kleintje vervaard en viel de De
nen dusdanig onverhoeds in hun eigen land aan.
dat de Deensche koning üHngs vrede sloot! Ter
stond daarop zette hü koers naar Rusland, dat
geducht met de kracht der Zweedsche wapenen
kennis maakte! HU landde in Lüfland, en ver
sloeg daar op den 30sten November 1700, met
achtduizend Zweden, tachtigduizend Russen, die
zich onder de muren der stad Narva verschanst
hadden! Zegevierend trok hü verder. En naar
het Zuiden trekkend, versloeg hu in de twee
daarop volgende veldtochten totaal den Poel-
schen koning Augustus. Hü drong in diens land
door, dwong hem tot abdicatie en zette in zun
plaats den energieken Stanislaus Lesczlnski op
den troon. Koning Augustus verzette zich ech
ter tegen den troonsafstand op een dusdanige
wüze. dat hü door Karei op de vlucht werd ge
dreven, vervolgens tot in Saksen vervolgd en
tenslotte officieel van al zün rechten vervallen
werd verklaard.
Vragend zag het meisje haar aan.
Bezit u nog het sommetje, dat ik u indertijd
gezonden heb?
De blos, die Marie-Clalra's wangen overtoog,
was voor juffrouw d’Albrègue voldoende ant
woord. Deze veroorloofde zich echter niet de
minste berisping en scheen zelfs niet verrast.
Dat dacht ik wel zoon beetje, zei se.
Vergeef me. sprak het meisje ietwat be
schaamd. Ze waren zoo om 1 geld verlegen en...
En uw stiefmoeder beeft u het sommetje
afgetroggeld.
Het woord was plat, maar juist.
Dat dacht ik wel zoon beetje, herhaalde
Juffrouw d'Albrègue. en daarom had ik de voor
zorg genomen de helft van hetgeen ik meende
u te moeten afstaan, achter te houden. Ik raad
u ernstig aan, dit als het begin van een spaar
duitje te beschouwen, dat door uw verdiensten
elk jaar zal aangroeien, als u het verstandig aan-
legr.
Maar dat is al te veel goedheid! riep het
meisje met vol gemoed. Ik weet niet, hoe ik U
bedanken zal.
Bedank mü in het geheel niet, daar heb Ik
een hekel aan. Voor het oogenblik heb ik een
samenkomst voor zaken en moet u dus aan uw
lot overlaten. Morgen gaan we Toulon beküken
en enkele bezoeken afleggen; ik leef hier heel
teruggetrokken.
Marie-Clalre besloot eens verder in het huis
rond te snuffelen. Na eenlge reeds bekende ka
mers gezien te nebben opende ze op goed geluk
„Om je da waarheid te zeggen was het een
heel gewoon Insect en misschien hikt het mü
nog wel hem te vangen", eet Dobson, die zün
zaklantaarn weer liet branden en uverig op
soek ging naar sün voortvluchtigen zesvoeter.
..Heb Je er vanavond al veel gevangen?**
vroeg ik op vrlendeluken toon, want dat leek
me de beste manier om hem aan het praten
te krijgen.
„Ja, ik ben heel tevreden over de vangst van
dezen avond", antwoordde Dobson, terwül nü
mü den inhoud toonde van het lucifersdoosje,
dat hü heel voorzichtig halverwege openschoof.
Ongeveer een dozün insecten krioelden door
een
„Zeldzame?" vroeg ik.
„Dat weet ik niet; het gaat bij mü niet om
de kwaliteit, maar om de kwantiteit”.
„Gebruik Je se om te riaochen?" vroeg ik ver
volgens.
„Neen, om te rooken.”
„Lieve hemel kerel!” riep ik verschrikt uit,
.gooi dien rommel toch weg en steek van mü
-•ens een versche püP op."
Ik stak hem mün tabakszak toe en en Dobson
stonte zorgvuldig zün Dunhill.
Na een poosje legde ik mün hand op Dobson’s
chouder en vroeg op vertrou wel ijken toon:
..Verte! me eens. beste vriend het is toch
hoop Ik niet zoover met je gekomen, dat je in
plaats van tabak insecten moet rooken?"
Lachend keek Dobson mü aan en sei:
..JU snapt het natuurlük niet, ouwe jongen,
maar de kwestie is deze: van mün vrouw mag
ik alleen maar rooken In de kamer, als er in
secten rondvliegen, die de planten zouden kun
nen schaden. En daarom moet ik toch sorgen.
dat er eiken avond een voldoend aantal aan
wezig is!"
zoo kalm onder den
alsof ze rustig in
famllie.portretten. die het meisje in de nieuwe
woning schenen te verwelkomen. Van de mees
te kamers waren de zonneblinden dicht; toch
gaf het geheel den indruk van een huls, dat
weleer vroolük en gevuld was, en nog niets
van de voormalige vreugde scheen bewaard te
hebben.
Het vertrek voor Marie-Clalre bestemd, lag
midden in den voorgevel. Al pasten de meu-
beiert juist niet altüd bü elkaar, toch was de
kamer vroolük en gezellig.
U kunt dit vertrek naar eigen smaak in
richten en uit de andere kamers nemen, wat
u aanstaat, *1 juffrouw d'Albrègue. büjk.
baar voldaan over de wüze. waarop Marie-
Clalre haar toekomstig verblüf opnam. En -nu
ga ik aan mun bezigheden en laat u aan de
uwe. Uw koffers zün aangekomen. Rangschik
alles naar uw genoegen, rust wat; of wandel in
den tuin of op de wegen. Nog eens, hier is
nu uw thuis. Wü lunchen om twaalf uur.
Marie-Clalre was alleen. ZU ging naar het
balcon, dat langs den ganschen gevel liep, en
voelde zich het hart ongekend ruim en ver
licht. De geur der bloeiende velden en boe.
schen, de heerlüke lucht en vooral het zonne
licht, dat alles met gouden glansen overgoot,
het bracht haar büna in verrukking. Het was
haar geboortegrond, ze ging er fier op, en daar
werd haar aangeboden te leven!
Zeker, t »M een algeheels verandering. Kb
het verlaten der kloosterschool had ze alles
genoten, wat Parus een intellectueel Jong meis.
je van goede familie kan aanbtodsn. Bü haar
Karei Xll stierf op‘30 November tüdens de
belegering van Frederikahal in het Jaar 1718.
Hü werd vermoord door middel van een pistool-
aanslag. De Zweedsche adel, die zeer ontevre
den was over bet beleid van den vorst huurde
een zekeren Llguler die de laffe daad volbracht
in den nacht terwül Karei zich bevond in de
loopgraven.
De hoed, dien Karei in dien noodlottigen
nacht op het hoofd droeg, wordt nog tegen
woordig te Stockholm bewaard. Een oppervlak
kige beschouwing toont reeds aan. dat hü door
een kleinen pistoolkogel. op weinige schreden
afstands gelost, doorboord is, en dat deze kogel
van den rechter- naar de llnkerzüde ingedron
gen is. Dit was een richting, die hü onmogelük
had kunnen nemen, indien hü van den
tingswal zou zün afgeschoten. Liguier. die een
adjudant was van den prins van Hessen-
Kassel (gehuwd met Karel's zuster Ulrike
Eleonore), werd door de belangen van zün heer,
alsmede door zün haat en door persoonlijke
betrekkingen met de Zweedsche oligarchie
tot het bedrüven van den moord verleid. In den
nacht, toen de monarch het leven verloor,
stond deze officier aan Karei's rechterhand, en
het is een bewezen zaak, dat de pistoolkogel in
den rechterslaap binnendrong en bü het lin
keroog, dat uit zün kas werd gerukt, weer
naar bulten kwam! De koning moet echter ter
stond dood zijn gefeest.
Het was een tragiseh einde van een jong,
avontuurlük en veelbelovend koningsleven.
De biograaf van Karel XII was niemand
minder dan Voltaire! Deze heeft in zün „Hls-
tolre de Charles XII’ het leven van den koning
zeer uitvoerig beschreven en het werk ter cor-
rigeering gegeven aan den koning van Pruisen!
Deze zal er wel het noodlge in „verbeterd" heb
ben. alvorens het aan de drukpers toe te ver
trouwen. speciaal wat aangaat het hoofdstuk
„Pruisen"! Want Voltaire’s pen was zeer ge
vreesd. Hü spaarde ook zün „vrienden” niet.
Toen Frederik Chopin, de beroemde com
ponist van de „Nocturnes" en zooveel andere
schoone muziek, nog een knaap was. woonden
er bü züne ouders aan huls eenlge kostjongens.
die heel wat rumoer konden maken, als de
heer Chopin eens niet op ben toezag. Maar
zoodra Frederik beloofde hun wat te zullen
vertellen, zetten ze zich allen om de piano eti
luisterden In de grootste stilte naar de ver
halen, die hü hun niet gewoon vertelde, maar
voorspeelde.
Hü deed dan het licht uit en liet hooren
hoe de roovers het huls omsingelden, hoe ze
ladders haalden om er In te klimmen, boe ze
van binnen in huls rumoer hoorden, de vlucht
namen en in een donker bosch kwamen, waar
ze geen hand voor oogen konden zien, boe ze
besloten zich maar aan den slaap over te ge-
ven en langzamerhand
sterrenhemel insliepen,
hunne bedden lagen.
Doch men kent mün toestand niet
ik ben niet rijk, mün arbeid is geen luim of
gril, en er is iemand, die recht heeft op hetgeen
ik zal nalaten. Neen, laat dit u niet kwetsen.
Wanneer wü bü elkander blüven, sou het zeer
natuurlük zün, als deze gedachte bü u opkwam.
Daarom is bet beter van stonde af aan vast te
stellen, hoe de zaken staan.
Wanneer ik kon denken, dat u mü
begeerig achttebegon het meisje bevend.
Als ik aldus over u dacht, zou ik u dan
aanbieden bü mü te blüven? Een dorpsmeisje
hier, dat lezen en schrüven kan, ware mü des.
noods voldoende. Doch mün zuster had u Hef,
en ik meen u te kennen, zooals u züt. Wat mü
betreft, er zün kwellingen, die het gevoel doen
opdrogen, en zulke heb ik gekend. Als beminnen
wil zeggen zich uiten in warme bewoordingen,
ia ulterlük vertoon van genegenheid,, in lief-
kaatng aa voorkomendheid, dan kan ik niet
Een atieke üseren trap leidde naar de eer
ste verdieping.
Juffrouw d'Albrègue liet haar nieuwe huis
genoote verschillende kamers zien, alle even
ruim en helder, sommige uitziende op de vel
den met de reede In het verschiet, andere op
boechrüke bergen. Alle meubelen waren an
tiek, de meeste zelfs mooi. Op de Ingelegde
vloeien weinig tapüte». aan de muren eenlge
meer beminnen; beteekent het echter trouw
zün. voor iemand zorg dragen, hem steunen
en beschermen, dam geloof ik dat soort gene
genheid nog te kunnen geven. En oan mü nu
alle zorg voor uw welzUn te besparen moet u
doen, of u hier thuis hoort: vraag maar, wat
u noodig hebt, en doe. wat u aanstaat.
Een oogenblik aarzelde Marie-Clalre; dan
kwam ze dlchtbü en nam belde handen van
juffrouw d'Albrègue in de hare. Haar oogen
spraken daarbü zoo duidelük van Helde en
dankbaarheid, dat de oude dame, na op haar
beurt eenlge seconden geaarzeld te hebben,
haar eensklaps op beide wangen kuste.
Komaan, zei ae nogal bruusk, als wilde ze
haar aandoening verbergen, nu is onze vter-
blntenls bezegeld. Nog eens. denk er om: ik
ben stilzwügend. gelük alle menschen, die al
leen leven. Neem mü, zooals de Jaren en de
zorgen mü gemaakt hebben; eerbiedig mün
droomerijen en meen niet, dat Ik boos of nuk
kig ben, wanneer ik mün sombere uren heb.
In een stadje In OostFrankrijk had een cir
cus zün tent opgeslagen Ofschoon het pro
gramma schitterende nummers beloofde, waar
onder ook interessante bokswedstrijden kwa
men er geen toeschouwers. De directeur pro
beerde het eerst met verminderde entrée-gel-
den. De tent werd echter niet voller. In zün
wanhoop liet hü tenslotte groote biljetten aan
plakken met het opschrift: .jEntrés gratis" en
het publiek stroomde !x menigte toe. Na het
einde der voorstelling wilden de toeschouwers
het circus verlaten, doch aan de uitgangen
vonden zü tot hun groote verrassing een groot
bord met te woorden: „Uitgang I frs. per per
soon".
Naast leder bord stond een der boksers, die
in het programma meegewerkt had.... de di
recteur had een goeden dag!
stiefmoeder had zü. ondanks allerlei misver
stand en onaangenaamheden toch vrüwel het
zelfde milieu behouden, verkeer met de wereld,
de verstrooiingen, die een groote stad mee
brengt.
En nu was alles in en rondom haar veran
derd. Eenzaamheid wachtte baar en een ar
beid. waarvan zü den aard nog niet kende;
bovendien zou zü tot levensgezellin 'n vrouw
hebben, die, blukbaar oud voor den tüd, door
ramp en rouw gemelük en menschenschuw ^vas
geworden, zelf erkennend, dat ze niet meer
In staat was Hef te hebben.
Toch hield in den strüd van al deze gevoe
lens de vreugde de overhand. Al was juffrouw
d'Albrègue ulterlük ook nog zoo koel, Marie-
Clalre voelde zich tot haar aangetrokken, ze
ker van haar steun en voorlichting. Alles, wat
haar omringde, werkte daartoe mee. en zü kon
zich niet begrüpen. hoe haar beschermster in
deze heerlüke woning en omgeving zoo droevig
en zwügzaam kon blüven.
Zü pakte de koffers uit. gaf alles *n plaats
en sag nu met genoegen de lieve kamer rond,
die haar een gevoel van thius-zün schonk en
waarop de nog onbekende arbeid haar recht zou
geven.
Zoo verliep de tüd tot de lunch, en na af
loop daarvan wilde zü juffrouw d Albrèfue alles
toonen. maar deze begon spoedig over zaken te
praten.
Ik veronderstel, zei se, dat het niet onbe
scheiden zal klinken, wanneer ik u vraag, of u
mün raad opgevolgd hebt?
gebied gestichte stad. Talrijke opnamen
pinguïns vestigden de aandacht van het pu
bliek op deze merkwaardige vogels, die met
hun ernstige, waardige manier van doen een
büzonder komiseben indruk maakten. Pinguïns
zün heel gemakkelük te dresaeeren Ze zün bo
vendien zeer zlndelük en aanhankelük Aan
nieuwe omgeving zün ze spoedig gewend.
Het mistte nooit of de Jonge pianist w*»t
zün gehoor te spannen en dan in slaap te spe
len. Dan haalde hü Hcht, riep zün zusjes, die
pret hadden de slapers te zien ontwaken, sloeg
eenlge ferme accoorden aan en vroeg, of bet
verhaal naar hun smaak was geweest.
In 1827, toen Ohopln ongeveer 16 Jaar was.
zond sün vader hem naar Berlün.
Hü reisde met een van die ouderweteche
dlUgences, die vol reizigers was. welke zich
verheugden, als er weer een halte was. waar
ze wat eten konden krügen. Zoo spoedig moge-
Ujk schikten ze zich dan om de
tafel, in afwachting, dat hun( Iets sou wor
den voorgezet. Chopln echter verscheen niet, hü
had een piano gezien, was begonnen te spelen
en vergat alles om zich heen, sün „droome-
rijen" lucht gevende. De reizigers Heten hun
eten en hun ingeschonken glazen staan en
luisterden.
De herbergier, zün vrouw, hunne dochters,
de dienstmeisjes allen, die in de herberg
waren, slopen naar de piano en hielden hun
adem in om te luisteren. Opeens riep de con
ducteur: .Jleeren, allen klaar, tnstügen!”
Zwüg toch, ezel, bromde de herbergier
boos. Och, münheer. schel -toch niet uit, vroeg
hü smeekend aan Chopin.
Maar dat kan nlet^de postillon is reeds
te paard.
Ik geef postpaarden en een rijtuig, mijn
heer de groote artist, riep de opgewonden' her-
oergler, als ge nog maar één oogenblik zóó voor
mU wilt spelen. Zoo Iets hoorde ik mün leven
niet.
Och ja. speel nog wat, vroeg de kaste
leines dringend en laat den bediende spoedig
wün en glazen brengen.
Al de reizigers voegden hun verzoek hlerbü
Wü gaan niet heen, voor we u nog eens
hebben gehoord, zelden zü. en toen Chopin
zich nog eens had laten hooren. werd hü onder
daverende hoera’s in het rijtuig gedragen, ter
wül zün medereizigers gedurende den overigen
tüd hem allen met de grootste onderscheiding
behandelden.
Toen Chopln In latere Jaren in Parijs eens
op een solrée was. speelde Llszt een zijner
.Nocturnes" en nam de vrüheld er hier en daar
eenlge figuren aan toe te voegen. Chopin luis
terde er naar met verontwaardiging en zeide
elndelUk: Münheer, als gü mü de eer be
wijst mijne composities te spelen, ik bid u.
HUIZEN 1875 M N C R V 8.00 TUdsein: 8.01
Schriftlezing; 8 15 Morgenconcert; 10.00 Zang
door het NCRV-dameskoor; 10 30 Korte Zie
kendienst door ds. O Laarman; 11.00 Harmo-
nlumbespellng door M F Jurjaanz; 13.00 Poli
tieberichten; 13.15 Middagconcert Rie Dijs
Ochel, alt. H. Hermann, viool. H. v. d. Horst,
cello en mevr. R. A. v. d. HorstBleekerode.
plano; 2.00 Verzorging zender; 2.30 Lezen van.
Christelüke lectuur door mej. M. Wentink; 3.00
Concert: Henk van Maanen, viool en Louis van
Maanen. cello, Jan Rose krans, piano; 5 00 Kln-
deruurtje door J. Kooman; 6.00 Voor de land
bouwers door O J. Witteveen; 7.00 Causerie
door Stafkapitein P W. Cohen van het Leger
des Hells; 7.15 Spreker A. Stapelkamp, secr. van
het Chr. Nat. Vakverbond in Nederland; 730
Politieberichten; 7.45 Ned. Chr. Persbureau; 8.00
TUdsein; 8 00 Concert door de Haarlemsche Ork.
Ver. o. L V. Frits Schuurman; 8 45 Mej. dr. S. K.
Bakker: „De school voor chr. soc arbeid; 5.15
Carillonbespeling op het carillon van het Kon.
Paleis te Amsterdam door J. Vincent; 10 00 Ver
volg concert; 10.30 Vaz Dlas; 11.00 Grampfoon-
muzlek.
HILVERSUM 296 M 6.45 V A R A Lichaams
oefeningen o. L v O. Kleerekoper; 730 idem;
8.00 TUdsein en gramofoonmuzlek; 9.00 Trio Lou
Cohen; 10.00 V. P. R. O. Morgenwüdlng10.15
VARA-ultzending voor de arbeiders In de con
tinu bedrüvenm. m. v trio Lou Cohen. Kees
Bakker, voordracht en het Varatooneel o. 1. v.
Willem van Capellen; 12.00 TUdsein; 12.01 Vara-
J septet o. 1. v. Is. Eyl met Intermezzo vaa gra
mofoonmuzlek; 1.45 Verzorging zender; 2.15
„Onze keuken" door P. J. Kers Jr.; 3.00 Voor de
kinderen; 530 Vara-septet o. 1. v. Is. Eyl; 6 40
Mr. A. J. Herzberg: Het Joodsché vraagstuk;
7.00 Vara-orkest o. 1. v. Harry Wiggelaar; 7.45
„Zoo is het Leven”, van Fritz Nagel op te voe
ren door het Groot Volkstooneel o. 1. v. Her
man Bouber en Ben Groene veld; 8.30 Orgelspel
door Johan Jong; 9 00 ..De wederwaardigheden
van Wakker en Tropendult"; 9 15 Orkest; 10.00
10 15 Vara-orkest met refreinzang
12.00
Vaz Dlas,
van Leo Fuld; 11.00 Gramofoonmuzlek;
TUdsein en sluiting.
BRUSSEL 509. 12.20 Concert door het
Alexys-orkest; 5.50 Gramofoonmuzlek;
Gramofoonmuzlek; 8.20 Gala-concert door het
volledig concert der N.IJt. oj.v. Karl Elmen
dorf Wagnerprogramma.
KALL'NDBORG 1153. 1230 Strukorkest oj.v
A. Bendix; 3.-0 Concert door het omroeporkest
oj.v Walther Mever Radon; 9.15 Omroepor.
kest; 11.10 Dansorkest oj.v. Harold Andersen.
BERLIJN 419 6 55 Pianorecital door Ernst
Tech; 7.35 Dansmuziek door de Barnabas van
Géczynknél; 9 40 Programma van Breslau; 10.55
Populair concert.
HAMBURG 373. 7.30 Concert oj.v. Ernst Au
gust Burger; 4.50 Concert door het Noragorkest
oj.v. Adolf Seeker. 6.15 Gevarieeerd program
ma; 11.10 Dansmuziek uit café „Haus Sel-
gelr."
KONIG8VUSTERHAUSEN 1635 1330 Gra
mofoonmuzlek; 230 Gramofoonmuzlek; 4.50
Concert uit Hamburg; 10.50 Concert uit Berlün.
LANGENBERG 472. 7.25 Concert oj.v. Berth
Sander; 1.20 Concert o.l.v. Wolf; 4 50 Militair
concert o.l.v. Paul Moller; 11.05 Concert uit
München.
DAVENTRY 1554. 1 05 Gramofoonmuzlek; 1.50
Jack Martin en zün Majestic orkest; 8.20 Jack
Payne en zün band;; 1130 Roy Fox en sün
band in „Monseigneur."
PARIJS (Eiffel) 1446. 8.50 Opera; 935 Con
cert het omroeporkest o.l.v. Ed. Frament. Rus
sische muziek.
PARIJS (Radio) 1275. 8.05 Gramofoonmuzlek.
730 Gramofoonmuzlek: 9.05 Concert oJ.v. Hen
ri Defesse; 9.50 Voortzetting concert.
ROME 441 8 20 Gramofoonmu:
janlce" muziek van Alfredo Cal
WEENEN 517. 7.45 Het Weensche symphonle-
orkest oj.v. Robert Heeger; 9.25 Maria Ois-
zewska zingt; 1035 Populair concert.
WARSCHAU J412. 530 Populair concert; 640
Dansmuziek. 8.20"Populair concert; 11.10 Dans
muziek.
BEROMUNSTER 460. 7.20 Gramofoonmuzlek;
8.20 Opera! ragmen ten; 9 35 Pnanorecital door
Otto Strauss; 10 05 Beethovenconcert door het
omroeporkest oj.v. Hermann Hoffmann.
r
waar kisten en manden waren opgestapeld. Oote
zag se rekken vol sinaasappelen en manderün-
tjes, en ze begreep, dat dit vertrek dienst deed
voor inpakklng en verzending.
Ze kwam ook In een welvoorziene bibUotheek
en in de biljartkamer. Een'groot kleed bedekte
het groene laken en de keuen stonden in het rek
netjes naast elkaar, doch stukken krüt op den
schoorsteenmantel schenen aan te duiden, dat
er nog kort geleden spelers waren geweest.
Ook op de eerste verdieping waren alle kamera
ongesloten; Marie-Clalre kon se dus bezichtigen.
De meubelen, de achllderüen en andere versier
selen. alles was even netjes en ouderwetsch tot
ze in het laatste vertrek verrast bleef staan T>t
was iets bewoonds; wel oude meubelen, maar aan
den wand aquarellen en teekeningen die een
nog niet uitgegroeid talent verrieden, eén üaeren
tabakspot en een vergeten sigaar! Enkele ver
flenste bloemen bewezen, dat deze kamer nog.
kortelings een bewoner had gehuisvest.
Toen ze weer wilde heengaan, trapte ze op iets
hards; ze boog zich en vond een kleine dasspeld
met een parel versierd, die ae op haar borst stak
om ze aan juffrouw d'Albrègue ter hand te stel-
ten.
tweede waar
se een druk gebabbel en gesmoord gelach ver
nam. Reeds wilde ae omkeeren, toen een deur
openging, en een' jong meisje büna tegen haar
aanbotste. Ze droeg een immorteltenkrans op
aen arm.
„Waar sit Dobson tegenwoordig toch?”
We zaten met een geselschap jongelui in onze
club bü net vuur, toen een dor aanwezigen,
ingenieur Bramer, die zich altüd meester wist
te maken van den gemakkeiükston fauteuil, deae
vraag stelde.
„Ja", herhaalden wü in koor, „waar hangt
hü toch uit den laatsten tüd?”
Robinson schoof zün stoel wat dichter bü
den haard, nam oen teugje uit zün glas en sol:
„Ik heb gehoord, dat Dobson sinds bü ge
trouwd is er een gewoonte van maakt 's avonds
te gaan wandelen in stille eenzame laantjes.
„Misschien lüdt hü aan geheugen-stoornis of
hoeft hü de een of andere nerveuse aandoening",
veronderstelde ik.
„Verleden week is hü met zün vrouw naar den
Januari-uitverkoop bü Selfridge geweest", ver
volgde Robinson.
wu keken elkaar veelbeteekenond aan en
"wegen verder over het geval.
Toevallig moest ik den volgenden avond naar
een mijner pachters, die In gebreke was ge
bleven mü de verschuldigde pacht te betalen
Om wat vlugger mün doel te bereiken, nam Ik
mün weg langs smalle binnenpaden.
Wie schetst mün verbazing, toen ik langs den
slootkant Dobeon ontwaarde, die. gewapend met
aen zaklantaarn. In het gras voortkroop. In zün
andere hand had hü een lucifersdoosje.
„Hallo kerel!" riep ik. ..zoek je verdwenen
schatten voor tüdverdrüf?”
„Idioot!" snauwde Dobson mü toe <H*.
ondanks den scherpen Oostenwind, hevig
transpireerde. „Wat laat je me schrikken! Nu
heb Ik hem natuurlük laten vallen!"
„Neem me niet kwalük; Ik wist niet, dat JU
je met entomologie bezig hield". Bel Ik op
eenigszins sarcastlschen toon. ..Ik hoop, dat het
geen aeIdeasm exemplaar is. dat je nu door
mijn plotselinge verachünlng bent kwüt ge
raakt!"
op dit blad rijn Ingevolge de verzekertngsvoorwaarden tegen f by levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door Z bjj een ongeval met f D Cft by verlies van een hand 1 OC au verlies van een C/l bü een breuk van Z V/3 bl( verttea v,
ongevallen virzekerd voor een dar volgende ultkeeringen verllea van beid» armen, belde beenen of belde oogsn f DU.~ doodaiyken afloop een voet ol een oog dütm of wyevlnger J s>V.-Sen M arm SdSwT riSgï
te
>P
en
Ier
en
ui
Was het een wonder, dat Jaap, die ook niet zien kon waar ie liep,
tegen de hommel opbotste. Nooit zal een, hommel een hanteren slag
tegen zijn neus hebben gevoeld dan meneer van Hummel. Maar het
was nu geen tUd om ruzie te maken, want de hommel zonk zonder
iets te zeggen op den grond neer en Jaap?-...
ar
ti
ll,
n»
it
sn
er
te
n
A
n
s-
n
e
Ie
ri
1-
ir-
de
ae
TarWUl Jaap, om hulp roepend, van bet eene oord naar bet andere
liep waa er nog Iets anders op komst. In bet hommel- en weependorp
■at men de gom ml-ach oenen-hommel achterna om aljn bedrog en
dere vluchtte rol angst in do richting van het büendorp HU durfde
zich nauwelijks den ttjd te geven te kijken In welk gevaar le zich
begaf, want voor en achter loerde men op zün dikke buld.