Een Romeinsche rommelmarkt
A
Li
g»
-i
RADIO-PROGRAM
Alles is er te koop
DE VIJANDEN VAN
HET BIJENDORP
Het
Rozen*Kasteel
1
4
NANNY’S
BRUIDSCHAT
f50. "been” 'z-szféO- sssr
2
DONDERDAG 30 JUNI
Mode-kleuren
VERHAAL VAN
DEN DAG
Vrijdag 1 Juli
7
L
Kindermond
197
I
FEUILLETON
u
xviu.
f
I
K
Stieren helpen bij het
- smokkelen
Op den lie dadigheids-
bazaar
Da kracht van den koopman
uitdrager ligt in zyn
slimheid
f,?
- A
Alle abonné’s S£4^in mtk'^s f3000.-f750.- f250.- ^n”V«t ”n «nhBo£ f 125.-
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Merkwaardige typen
z
ruim dubbel zoo hoog «taan, ala toen ik
kocht. U zegt, dat u verstand van geldzaken
ze
en
Op een wondermoo.en avond bleven de heer
I
ik heb
1020
ROME, 441 M 11.00 Concert
con-
Ó>M
te
IQ»
voeten zijn
vl
'en
on
op het
b!
ia dezelfde niet meer, totaal veranderd.
teekenis.
SU
kanl
*che
terras.
Zuidelijkt
I
t
i
i
Toen de agent ontdekte, dat niemand ander* dan het zoontje van
de Ble hem had laten «truikelen, «reep Ie Pietje vaat en bracht hem
naar het politiebureau, waar da bengel In «en donker bok voor erge
misdadiger» werd opgesloten. Werst laat In den nacht mocht Platje
naar «Un kort, waar vader hem met een stok opwachtte.
maar
stand
Gisteren heb 'k hier een echten kanartevr
gel gewonnen, kan ik deze misschien niet tegen
een soepkip omruilen?
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
geluk.
gloed.
«voorwaard ei
I ultke
HU
zoo bU
af. tl
wat
el kat
c«nat! ZU
BEROMuNSTER, 460 M. 8.20 Omroep-orkest
o.Lv. Gilbert.
KALUNDBORG, 1153 M 3.50 Uitzending uit
Restaurant „Wivex" orkest o. L v. Teddy Pe
tersen. 11.25 Moderne dansmuziek.
en
vei
ten
«ej
tf al de
greintje
bcht se
ch met
n vorm
werd.
Ik was zoo gelukkig er een antieke vaas machtig
te worden, maar.later ontdekte Ik op den voet
het merk van een Tsjechische fabriek. Blijkbaar
moet ik dus bU de derde groep van koopers in
gedeeld worden.
In het vervolg kjjk ik alleen nog maar toe zoo-
als de marktbezoeken van de tweede categorie.
Hopelijk kom ik nooit terecht bU de eerste groep
en behoef ik tnUne woning nooit als Mario te
sieren met dure meubeltjes en versleten tapütjes!
Onweerstaanbaar worden allen, die haar een
maal bezochten, steeds opnieuw naar de Romein
sche rommelmarkt getrokken, naar haar onver-
gelükelUk geraas en getier rond het strandgoed
der zee van het rijke Romeinsche leven.
tnai
laat
dan
den
-nraakzaamhetd.
MariAQalre zag dit
blik fll^M^verd
is aUer»
zee-fakaé
te schrU'
ZU b.
nrUkeni
istuur
een
uur
der
rich
ifteJ
en om
dan in
ns haar
den in
ar nu
n het
zich
dcktj*
OO Vu
I VO1<X
van naai
Srelnnen.
“fc» Pietje
deze
viel holderdebolder op den grond. Maar Pietje aóu boeten vota
■treek, want....
En nu zit ikzelf. Ik heb op den Campo del
Fiori een zilveren cigarettenkoker gekocht, waar
geen grein zilver aan was. Ik heb daar een
Kasjmir kleedje met franjes voor mUn divan
gekocht; na veertien dagen was het enkel franje.
o
PARUS (Eiffel), 1446 M 925 Concert door
het Omroep-orkest o.Lv. Ed. Flament.
PARIJS R, 1725 M. 1230 Gramofoonmuzlek.
8.20 Radio- tooneel
DGSkER HOKn
De'mode it.
Vooral dit jaar,
Bijzonder fel
Van kleur.
En haar, die veel
Van opschilt houdt,
Stelt zij dut niet
Te leur!
Van kleurenspel
Krijgt dut het oog
Bijzonder ruim
Zijn deel:
Je ziet hard-wit,
Hard-groen, hard-rood,
Hard-paart, hard-blauw,
Hard-geel!
Die effen kleur
Niet prefereert.
Zij doet maar zoo
Ze wil:
Geruit, gebloemd.
Geblokt, gespikt,
Of kleur d Ia
Paskwil!
Men draagt het vlot,
Charmant en kwiek,
Zelfs nonchalant.
En los.
Maar evenwel
Eén kleur ontbreekt.
En die kleur heet:
De blos!
Deze van haar kant scheen die sympathie
rechtmatig terug te schenken en vervulde naar
de letter het program, dat ze zelf had opge
steld: zU gaf geen blUken van genegenheid, maar
bescherming en koele welwillendheid. Hetjstera-
de Marie-Claire droevig, dat al haar
op deze steenrots schipbreuk leden, di
behoorlUkheid van haar jeugd geen
van liefde scheen op te wekken. Dan
haar troost elders: ze verdiepte
nieuwen Uver in het werk, den eeplfr
van dankbaarheid, die hier aanvaard
Het tweede type: HU heeft geen g<
veel fantasie dwr. hu heeft evenmin
van brokaat als van aluminiumpannen. Maar
bU alle kraampjes staat hü even stil, van alles
wil hU den prUs weten; hU amuseert zich als een
straatjongen, die over de schutting naar een
voetbalwedstrijd staat te loeren; hü biedt be-
spottelUke prijzen, maar trekt zich handig terug,
wanneer de koopman op zün bod dreigt in te
gaan. Voor zün oud horloge of zün ring wil hU
wel wat rullen, maar hü vraagt zooveel, dat de
koopman hem ten slotte onder allerlei fraaie
bewoordingen hartelUk verwenscht. Dan ver-
dwUnt hU weer in de massa.
KoNIGSWUSTERHAUSEN, 1635 M. 220 Ori-
mofoonmuziek. 4.50 Concert.
drooling haalde se
en i
Maar Pietje de Ble waa een echte bengel en la plaats
school ging le de etalage bekijken en begon kattekwaad te
Toen le een agent met «Un lange aabel aan sag koenen, go.
plotseling zijn boekentaseb voor de voeten van den agent
WEENEN, 517 M. 7.40 Edmund Eysler.
eert. 9.55 concert.
ten. toen Nanny en haar moeder, vermoeid van
een verren tocht, zich reeds te bed begeven
hadden
Het
ns. Mijn schip
Mlddellandscha
id geen rijd om
Moe, beiiooren mUn ooren tot mUn gezicht
ot tot mUn hals?
Waarom, Fritsje?
Maar moe, U hebt toch tegen Mina gezegd
oat ze mijn gezicht moest wasschen en nu wil
se mUn ooren ook wasschen.
BERLIJN, 418 M. 8.05 Concert door het Om
roep-orkest o.Lv, Franz Scheker.
HAMBURG, 372 M. 2.30 Gramofoonmuzlek.
4.50 Concert. 9.20 Norag-orkest. 10.40 Concert
uit Hotel .Reichshof". 11.50 Concert. 135 Gra
mofoonmuzlek.
uw wlen van
leurs van het
heb seker de
d’Albrègue te
eens genoemd
dicht, en een
hoofd. Uit el-
oppervlakkig
^heengaan de
iters vet^
prachtig kantwerk uit de zeventiende eeuw
auto-claxons. zilveren kerkkandelaars en
i vloermatten, echte Romeinsche mun-
chemische retorten, en.... ja noem wat
del Fiori zUn overal
lies met een enkelen
geen belang in den
1 '- ^3 een
verdiepte zich weldra
.lectuur. Toen zU de oogen
kiet rijtuig nagenoeg o«it-
|aar nog altUd. Dan liegon
bekocht naar huls terugkeeren wUl zü het
tegen de taktiek der gehaalde marktkooplui
Immer weer moeten afleggen.
koopen en u het geld overhandigen; wilt u ze
mU toe vertrouwen?"
„O zeker heel graag! Is het u niet lastig?"
.Volstrekt niet! Ik ga morgen met den tlen-
uur trein; vóór dien tUd geeft u me de aan-
HUIZEN, 296 M. K. R. O. 8.00 Morgenconcert.
10.00 Gramofoonmuzlek. 1130 Halfuurtje voor
rieken en ouden van dagen. 12.00 TUdseln.
13.01 Politieberichten. 13.15 Het Con Amove
Trio, bestaande uit Hemmenga. Gartsen en
Gerstellng. 1.45 Gramofoonmuzlek. 2.20 Alphons
Dreissen bespeelt het standaard-orgel in „Hoi-
landals" In Den Haag. 3.40 Gramofoonmuzlek.
3.50 Vervolgconcert. 3.10 Verzorging zender.
330 Sollstenconcert door mevr. N. Pastoors,
sopraan, Hugo Vermeer, Fred. Boshart, beiden
plano. 3.30 zang met plano-begeleidlng. 5.30
Verkorte opera: „He Barbier van Sevilla”, Ros
sini. 6.00 Causerig over Valkenburg door den
burgemeester van Valkenburg. 6.20 Gramofoon-
muziek. 6.40 Th. Arts: Land- en Tuinbouw
causerie. 7.00 F. van Gelder„Verkoopster^
Verkoopers en hun beroep". 7.30 Politle-berich-
ten. 8.00 K. R. O.-orkest o. 1. v. Johan Gerrit
sen. 9.00 Nieuwsberichten van Vaz Dias. 11.00
Gramof oonmuziek
Nimmer te voren had Gerard Bouma men-
schen ontmoet, die zoo onmlddellUk z"n volle
sympathie wekten als het trio Meyers, vader,
moeder en dochter, met wie hU kennis maakte
op den eersten dag der vacantle, die hU rich
zelf had toegestaan.
Vermoeid van het drukke, senuwspannende
zakenleven, dat z'n gewone dageluksche sfeer
was had hU besloten, zich een korten rusttud
te gunnen an dien door te brengen in een stil,
vergeten hoekje, waar niemand hem kende en
hU ongestoord van de natuur genieten kon.
Zoo belandde hij In een klein, onaanzienlUk
hotelletje in een mooie. boschrUke streek: hU
vond er niets van de weelde en de gemakken,
waaraan hU gewend was. maar het was hem
een verademing te verkeeren in een milieu,
waarin men z'n naam niet scheen te kennen,
zUn naam, die in de groote stad, waar hU
woonde. bU iefler, die hem hoorde, de gedachte
aan mlllioenen wakker riep. aap.reusachtige
ondernemingen, waan'an hij de organisator de
ziel was
En evenzeer moest hu bekennen, dat vader,
moeder en dochter Meljers de aantrekkelUkste
menschen waren, met wie hU ooit in aanraking
was gekomen
Met z'n scherpen blik had hU spoedig ge
zien. dat 't meisje, Nanny de spil was, waarom
het leven der ouders draaide, zU vervulde hun
denken geheel en in alles hielden ze rekening
met haar wenschen en belangen, vóór ze aan
eigen genoegen dachten.
En Nanny betoonde zich daarvoor dankbaar
door haar Innige aanhankelUkheid en onvoor-
waardelijke gehoorzaamheid.
Het dagelUksche samenzUn met.het lieve,
vriendelUke gezin was voor Gerard Bouma een
ongekend genot, dat hem verjongde, verfrisch-
te, hem zachter én beter maakte.
MILAAN, 331 M. 9.05 CeUo-recltal.
Plultrecital. 10.50 Dansmuziek.
....De oude Aubron is weer teruggekomen,
eerst wel wat verlegen met zUn houding, maar
Edith heeft gedaan, als wist ze volstrekt niet,
dRM^HJ jou gevraagd had, en er is niet meer
over je gesproken, als had Je nooit bestaan,
't is toch schandelUk, eèn man te willen
huwen, alleen omdat hU rijk ia Maar waar
17
om andere zou ze met hem trouwen? Ik zal
je op de hoogte houden, maar.* op de
bruiloft zal men je wel niet uitnood igen.
je zoudt er verschijnen als een uit den dood
verrezene.
MUn lessen vervelen me met Germaine
dan ooit. DtkwUls vindt ze een uit.
lt, en daaraan help ik van harte mee.
rdlg maken we het hof aan oom
i. HU keurt uw vertrek ten zeerste
was laf genoeg om te zeggen
i Ik er aan doen? Het leven op
een rUke bloedverwante, de _toe-
*ne je goed bè^
*rte, en je zult
omen, als je getn
'lalre, lieveling van
„Uw temperatuur is aanmer
kelijk gedaald."
„Weet ik; m’n
ijskoud."
Het eerste type: Mario en Peppina willen
over veertien dagen trouwen. Peppina droomt
van een mahoniehouten ledikant zooals zU er
ééns een gezien heeft in een Hollywoodfllm.
Marto was altUd zuinig, maar nu heeft hU geld
en trekt met zUn bruid naar de rommelmarkt
Daar ziet hU een heerlUk breed ijzeren ledikant
uit grootvaders tUd. Onverschillig vraagt hU
naar den prijs. Tachtig Lire! HU biedt er twin
tig. Tenslotte wordt hU het met den koopman
eens voor den prUs van 27.5 Lire. HU heeft een.
goeden slag geslagen. Maar de koopman niet
minder! Voor 453 Lire koopt Mario zUn heele
huwelUksuitzet. Peppina heeft gezien dat haar
weelderige droomen over vorstelUke meubels
Udel waren Te midden van den marktrom-
mel smacht ze thans naar haar toekomstig
Hare liefde hult alles in een rozigen
De brief, dien de besteller haar op het
bloemrijke pad van het Rozen Kasteel overhan
digt, schUnt haar dan ook iets uit verre
tUden, uit verlaten plaatsen, waar ze nooit
weer zal terugkeeren. Ongeopend glUdt hij In
haar zak.
Eenvoudig maar keurig gekleed, een tasch
in de hand gaat ze naar de tram voor Toulon
om eenige wissels te Incasseeren. *t Is een
nrachtlge wandeling in dit frissche morgen
uur. Iedereen op den weg groet de welbe
kende, nieuwe Juffrouw van het Rozen-Kasteel
en zelfs de ruwe wegwerker neemt den roze
knop uit den mond om haar goeden morgen
te wenschen. In een hoekje van het tram
rijtuig weggedoken opent ze Josettes brief,
vier volle kantjes Welk een Inspanning moet
dat het trage kind gekost hebben!
Marie-Claire vouwde den\hr<
mpeltje verscheen op haar
regel van dit schrijven
- - °k. bleek overduidelUk dat
t Was juist, wat er van het onnadenkend .■ehelme wenschen van mnedi
Van aanbieden.
juffrouw d'Albrégue sal v
1 zijn, zei Marie-Claire en t
n door een der glasen deui
r trad niet terstond blnne
igen blik op het landschaj
een zee van licht baadgM
de. waar de rompen d^M
s donkere schaduwen
Kan alleen het verschil van wK^ng
gevlng zoo iets te weeg brengen, en
zulk een korten tUd? Of wordt \al
ware natuur wakker, die zich ondri,
vloed van anderen niet toonen kon, i
aan den dag komt bU redelUken arbeli
streven naar onafhankelUkheld? Ze voet,
dus een ander mensch, en al leeft ze
ook stil en afgezonderd, ze is veel gelul
Naar den geest heeft ze zich nooit zoo
gevoeld, en naar het lichaam geniet ze
van deze heerlijke, ZuldelUke wereld.
zinnige Josette niet kunnen doen, wie het
toch aan een goed hart niet ontbrak! Lang
duurde die indruk echter niet: de gewone reizi
gers der tram, die haar allen kennen, lachten
en praatten zoo hartelUk met haar, dat Marie-
Claire aan niets anders denken kon.
Met vluggen tred liep ze de stad In en vol
bracht nauwgezet alles, wat haar was opge
dragen, om vervolgens een kUkje op de markt
te nemen. Daar Informeerde zU plichtmatig
nur den prijs van erwtjes, asperges en andere
vroege groenten, als ware ze een geboren man
van zaken, luisterde met genoegen, met belang
telling zelfs naar het luidruchtig gedoe van
koopere en verkoopers, en sloeg meermalen de
oogen neer voor den bewonderenden blik van
neerend voorbijganger.
Eil ielUk stapte ze weer in de tram. Er waren
uur veel reizigers, huismoeders,
i de markt terugkeerden. Onder al dte
ode vrouwen moest Marie Claire wel een
opmerken, die zwhygend In een
*t was een donkere. Jonge man,
en met sprekende trekken. ZUn streng ge
harde oogslag deden hem ouder lUken
was, en de saamgeknepen» lippen onder
„~i, zwarten baard wezen Juist niet op
HILVERSUM, 1875 M. V. A. R. A.: 6.45 Li
chaamsoefeningen o. 1. v. G. Kleeïekooper. 7.30
Idem. 8 00 TUdseln en Gramofoonmuzlek. V. F.
R. O.: 10.06 Morgenwijding V. A. R. A.: 10.15
Voordracht door Mlnny Erfmann: ,J>e smart
eener moeder”. 10.30' V. A. R. A.-Septet o. L v.
Is. Eyl. 11.00 ,MUu tuintje" door Mlnny Erf-
man. 11.15 Septet. 13.00 Sluiting. A. V. R.O.:
12.00 TUdseln en 't A. V. R. O.-Kleln-Orkest o.
I.v. Nlvo Treep. Tusschenspel van gramofoon-
muziek. A. V. R. O.-Kamer-Orkest. 2.00 Uitzen
ding voor scholen. 2.30 Het A. V. R. O.-Kamer-
Orkest o. 1. v. Gerard Hemmes. Causerie door
Max van der Vlerk over „Nederlandsch Stu
denten Werkkamp”. A. V. R. O.-Kamer-Orkest.
4.00' Sluiting, y. A. R. A.: 4.00 Gramofoonmu
zlek 430 Na schooltUd. Knutselwerkjes voor
kinderen door mevr. A. de BeerPlomp. 5.00
Amsterdamsch Solisten-Kwintet o. L v. Loe Co
hen. m. m. v. Joh. Jong, orgel. 6.10 Vervolg
kwintet. 6.55 Toespraak voor het Genootschap
tot zedelUke verbetering van gevangenen. 7.10
Amsterdamsch solisten-kwintet. 8.00 Sluiting. Meljers en Gerard Bouma nog wat bulten zlt-
V<P. R. O.: 8.00 Bestuursmededelingen omtrent
Kurhaus-concerten. pijn. 9.10 Cursus .Libe
raal religieus Jodendom", pijn. 10.00 Persbureau
Vaz Dias. Daarna Cursus ..Oud Testamentl-
sche figuren”.' .Adam". V. A. R. A.: 11.00 Gra
mofoonmuzlek. 12.00 TUdseln.
gesprek liep in t begin voomamelUk
over bloemen en planten; de oude heer was een
hartstochtelUk verzamelaar, maar weldra bleek
dat hU let» anders op 't hart had. In een toe
vallig ingetreden stilte vroeg hU plotseling:
u misschien verstand van geldzaken.
Door de week trekken een paar armzalige
bloemententjes op den Campo del Flori skschts
vluchtig de aandacht der voorbUgangers. BU
het hekwerk dat het standbeeld van Gioadano
Bruno voor de zucht naar klauteren der Ro
meinsche jeugd moet beveiligen, staat eea en
kelen keer wel eens 'n koopman, die tien stuk
ken prima, prima echte ParUsche reukzeep
Twee dagen later vroeg Nanny MeijB
uiterst koelen toon, die vreemd klonk utr
mond, aan den gemakkelUk in een stoel
tenden Gerard Bouma:
..Kan ik u even spreken, mijnbeer Bou
HU sprong op
„Ik ben tot uw dienst! Zullen wU d^
Ingaan?"
„Goed!"
Onder een eerbledwaardlgen boo^B|g
takken breed in het rond strekte.^Bj®
meisje zich op een bank, terwijl
voor haar bleef staan
„Waar is het geld vandaan gekd^B
mUn vader hebt gegeven?" vroeg zUlM
in de’oogen ziend.
..Dat Is.... dat
hU.
„Zoek geen uitvluchten!7 weerde zU veront
waardigd af „Ik weet «lies! Door een toeval
vernam Ik gisteren, <Wt vader bedrogen is ge
worden, dat de aandeelen, waarmee hU foo ge
lukkig was. «ten cent waard «Un! Ik gmg aan
het denken en vorschen en nu weet ik, dat U
de bekende rijke Industrieel Bouma bent, al
doet u hier, alsof.
„Het is toch geen misdaad, rijk te rijn?"
bracht hU deemoedig in *t midden.
.Reen”, antwoordde «U. rood van toorn,
.maar het is wel een laffe daad, rijkdom te
misbruiken tot het vernederen van arme men
schen, die u nletj misdaan hebben."
..Vernederen?”
„Ja zeker, u hebt ons eenvoudig een aalmoes
gegeven; vader weet dat natuurlijk niet, maar
ik zal hem zeggen....”
„Neen,” sprak hu verschrikt. „Dat kunt u niet
doen"_
.JDa't móet Ik wel doen!"
..Zoo wreed zult u niet zUn. Hebt u dan niet
gezien, hoe kinderlUk verheugd de goede man
te. zou u het werkelUk over uw hart kunnen
verkrUgen uw goeden vader zijn Illusies
ontnemen?" f
Het meisje snikte; voelend, dat hü terrein
won. vervolgde hjj: „Denkt u werkelUk aoo
slecht over mU. dat u mUn motieven wan
trouwt? Is het dan zoo onbegrijpelUk, dat het
mU vreugde verschafte, dat zachte, vriendelUk
gemoed te vrijwaren voor gevoelens van haat
en wrok? Moet dat alles verstoord worden door
uw trots? En dan z'n toon veranderde erf
z’n oogen straalden van teederhetd te er nog
Iets anders, Nanny! Het te m’n vurige wensch
dat je m’n vrouw wilt worden. Zeg ja, dan krUv
Ik Immers het geld, dat voor je bruidschat
bestemd, van zelf terug? Dan is alles goed eM
behoef je je niet vernederd te voelen
HU wachtte; even scheen bet, of het meteH
nog bedenkingen wilde maken maar toen
in z'n oogen had gezien, bloosde zU. en beanfl
woordde den kus dien hU haar gaf
LAN GEN BERG. 472 M. 13.20 Concert. 130
Concert o.Lv. Wolf. 530 Concert door Erich
Hammacher^ 8.50 Concert. ’1.10 Dansmuziek.
UAVENTRI, 1554 M. 1.05 Orgelrecital. 130
Gramofoonmuzlek. 4.20 Concert door het Schot-
sche Btudlo-orkest o.Lv. Ouy Dalnes. 9.55 Con
cert door het Radio Militair Orkest o. 1. v. Stan
ford Robinson.
Evenals In de meeste landen te het ook
In Spanje streng verboden waarden, speciaal
groote sommen geld naar het buitenland te
brengen en erenals overal, beproeven ook daar
velen aan de scherpe grenscontrole te ont
snappen.
Een origlneele smokkelaarstruc, die met suc
ces toegefiast werd, bedacht een vermogend
groot v-ondbezltter uit Ausdalusié: hU moest
een half dozUn stieren voor de stierengevechten
uit zUn fokkerij naar Bordeaux sturen. Deze
gunstige gelegenheid kon hU niet onbenut
voorbU laten gaan. HU verstopte In iedere stie
renkool een pakje met de mooie ronde som
van een mlllloen pesetos’ in effecten. Natuur-
lUk waagde geen enkele douanebeambte het al
te dicht b‘_' de kooien te komen, dus zeker niet
te openen En zoo kwamen de zes stieren met
hun zes mlllloen peseta’s goed en wel in Frank
rijk aan. x
wel van
en of 1^
bliiven J
BUng^
vreem^^H
hebt, wat dunkt u, zou het nu geen tijd ZUn,
ze te verkoopen? Stel u voor, dat ze weer eens
daalden. Kunt u mU raad geven In dat geval?”
Gerard Bouma zat een oogenbllk in gedach
ten verzonken; toen antwoordde hU. x'n sten}
tot kalmte dwingend: „Ik zou u raden uw aan-
deelen onmlddellUk te verkoopen; toevallig
moet ik morgen in de stad. «Un; als u me uw
papieren wilt meegeren, zal ik se voor u rer-
MART1N BERDEN
(Nadruk verboden) -
WARSCHAU, 1411 M„ 520 Mandoline mu
ziek. 6.40 Dansmuziek. 8.20 Symphonie-orkest.
10.20 Dansmuziek.
- Het derde type: Meestal te het een vreemde
ling die bewust van zUn handelslnstlnct en zUn
Intelligentie een goeden slag denkt te slaan. Zoo-
dra het een of ander ding hem Interesseert, zit
hU er aan vast als een visch aan het Icteaas.
dingt wel af, maar dit hoort nu eenmaal zoo
den markthandel. Voor een pronkstukje waar
voor de koopman 400 Lire vraagt, biedt hU er
200en hU krijgt het ook voor dien prijs.
Maar wanneer hU wat meer onverschillig ge
boden had, dan had hU het ding gemakkelUk
voor 100 Lire los kunnen maken. En toch is hU
geen verliefde Mario, maar een nuchtere En-
gelschman. die zakelUk rekent!
De kracht van den koopman op de Woens-
dagsche rommelmarkt te Rome ligt In zUn slim
heid. HU kent zUn klanten op het eerste gezicht.
De prijs van zUn koopwaar weet hU precies af
te meten aan het voorkomen van zUn koopers.
Mario, die een Uzeren ledikant noodlg heeft, of
Mister Clark, die een antieke snuifdoos voor zUn
verzameling wil hebben, allen betalen den prUs,
waarvoor zU tevoren instinctmatig zUn aangesla
gen. Sofakussens en antieke Siclllaa.ische divan-
kleeden hebben altUd en op het geschikte oogen
bllk hui, julsten prUs.
Onder de uitdragers vindt men merkwaardige
typen. Daar zit een verschrompelde vrouw uren
lang voor haar verroesten Uzerrommel op een
kooper te wachten. In werkelUkheid Is zU heel
rijk, maar zU kan haar vroeger beroep niet vaar
wel zéggen en lederen Woensdag zit zU opnieuw
In haar kraam bU haar oudroest. Des avonds
trekt zU tevreden weer naar huis, al heeft zU
ook maar een enkelen draadnagel verkocht.
Ginds zit een grijsaard bU een stalletje met
schunnige boeken. Aan vele van zUn prullen
ontbreekt het titelblad en het laatste hoofdstuk.
Verkoopen doet hU niemendal. Misschien denkt
hU daaraan niet eens. l’Art pour I’art! Maar
nooit of nimmer verkoopt een rommelhandelaar
zUn waar met verlies.
Twee maanden te Marie-Claire nu c“
Rouen-Kasteel. en al gaan de dagen in geregelden
arbeid snel voorbij, toch is het haar, of het
vroegere leven reeds een eeuw achter haar
Hgt.
Ze
deelen wel. Zullen we nu gaan slapen, mijnheer
Meljers? Ik wensch u een goede nachtrust en
aangename droomen!"
.Dank u! Wel te rusten, mijnheer Bouma!
In plaats van naar z’n kamer te gaan, liep
Gerard Bouma met groote passen naar buiten,
naar den denkeren, eenzamen straatweg. Met
z’n gedwongen kalmte was het gedaan.
.Die fielt!' siste hU. „die schobbejak! HU te
niet waard, d^t hU het leren beeft! Z’n eigen
waardelooze aandeelen verkoopen aan den goe
den, onnoozelen man. die hem er bovendien
nog dankbaar voor te! Scheurpapier die aan
deelen, niets dan scheurpapier! Ik wist, da^-Mé -
er mee in z’n maag zat. de bedrieger, de op
lichter!"
Langzamerhand bedaarde sn woede wat; hU
keerde terug op z’n schreden en ging naar z'n
nrimitlef ingericht siaapvertrek.
HU kon den slaap niet vatten, lag nog lang
na te denken over wat hem tot zoo hevige op
winding had gebracht
Een blik in de krant die met eenige brieven^
op z’n tafel lag. had hem doen zien, dat
oningewijde heer Meljers den koers van
preferente aandeelen voor dien van de gewor^B
aandeelen had gehouden en zoo tot de ve^H
Wijdende veronderstelling was
-ün paoieren enorm in waarde i-e^^
Fir-d„:i1k si ep Gerard Bourran
men waren zeer onrust g; hu wa-<
met denk bee., l-.-e V.’anden, hl:
winnen want de prils voor zn -
zim Nanny Metiers wier lief geza
mocdlvend toc'.achte; dan weer
vader dien hij over een diepen af»il8MMsS^
moe-=t helpen waarbij hl) door tx-
•ecengewerkt w< 1 d Br zn
de hit zich direct de heele geschle<^^^^^^^^g
HU aanvaardde de reis naar de
de heer Meljers hem voorzichtig-
een in bruin papier gesloten, plat
overhandigd.
Laat in den middag keerde hU terug
d-n ouden heer een handvol bankblIJet^Bg||s|||
d e deze met groot vreugdebetoon aan z^BT
en dochter toonde, die z n blndschap
deelden.
BRUSSEL, 509 M. 520 Concert door i>et
symphonie-orkest o. 1. v. Arthur Meulemans.
620 Gramofoonmuzlek. 8.20 Concert door het
radio-orkest o.Lv. Franz André. 11.00 Dans
muziek.
zU zich in stilte af te vragen, aan welke villa
hU zou uitstappen.
Maar hU stapte niet uit.
Vele villa’s, de meeste nog onbewoond, wer
den gepasseerd, men naderde het eind-
station..... de tram hield stil. Marie-Claire
verliet het rijtuig, bleef nog een oogenbllk
met de vrouw van den bakker praten. en
zag toen tot haar verbazing, dat de vreemde,
ling den weg naar het Rozen Kasteel Insloeg.
Wilde hU den berg bestUgen? Dan was het
oogenbllk slecht gekozen. want de zon
straalde brandend heet.
Snel stapte zU voort, doch de onbekende
ring nog vlugger haar vóó^ Bepaald begaf
hij zich naar het kasteel, en zU vroeg zich
onwillekeurig af, wat juffrouw d’Albrègue
een bezoek op dit uur zou zeggen
■kpu wel een ultnoodiging om te
«•^■ren zou veroorloven.
^^■adem door het snelle loopen
hek en bespeurde, hoe de
zonder zelfs door aan
^^mvelden Op het geluld
echter staan n»rr
^Èhek voor haar open
r.U hem «an-
'*nnt "”n lichte
mond van den
ken prima, prima echte ParUsche reukzeep aan
biedt, niet voor twintig, niet voor vüftien, niet
voor tien, maar voor vUf onnooeele lire. Het
straatgewemel In de nabijheid van het Palazzo
Farnese, tegenwoordig het Fransche gezant-
schapsgebouw. onderscheidt zich overigens In
geen enkel opzicht van het gewone stadsbeeld
van het PguselUke Rome; schaduwrijke stra
ten, waarboven een «malle streep zonnelicht
vlamt, dat nooit naar beneden kan doordrin
gen, kooplieden, die gelaten en slaperig
voor de deur van hun kelderachtlgen
winkel luieren vrouwen uit het volk, die onder
druk gepraat levensmiddelen koopen voor 's mid
dags, 's avonds en tegelUk ook voor den dag
van morgen, en eindelUk kinderen, tallooze kin
deren, schreeuwende, spelende en grienende kin
deren, van kruipende hummels tot opgescho
ten bengels en schreeuwerige reclameplaten
voor films van het vorige jaar.
Maar een enkelen keer per week (en volgens
de traditie te het altUd Woensdag) krUgt
dit beeld zUn eigen kleur, wint het aan nooit
vermoede levendigheid en tint, dan wordt het
in den wirwar van den doolhof der steegjes
nog drukker, dan lUkt de buurt op den heksen
ketel uit het sprookje die overkookt en met
ZUn schuimenden Inhoud alles overstroomt. De
uitdragers van heel Rome zUn hier samenge
stroomd; hier worden dingen aangeboden, die
schUnbaar hun laatsten kooper reeds lang ge
vonden hebben. Nu is het absoluut onmoge-
lUk om door de smalle steegjes, die door de op
eengehoopte en aaneengerUde kraampjes nog
smaller lUken, een doorgang te vinden. Onder
oorverdoovend geschreeuw wordt hier letterlUk
alles te koop aangeboden. Verroeste kachels, en
gebarste guitaren, prenten in schrille kleuren
naast herhaaldelUk opgelapte ketels, kostbare
miniaturen op Ivoor, naast .spreekhoorns" uit
lang vervlogen tUden. antiek brocaat en kunst-
zUden ondergoed, beduimelde boeken in perka
ment* banden, schreeuwerig beschilderde bloem-
vazen, wondervolle tabaksdoozen uit den em-
plretUd en pluchen stoelen, geheel door den
houtworm doorvreten, parasols en mulzenval-
’sleten
wilt, op het Campo
fridelaars voor te vinden.
2>e koopers kan men In drie groepen onder-
mlden. Daar zUn vooreerst de lieden, die
■ch|t« weinig geld hebben en hier hun Inven
taris/ willen aanvullen met nuttige dingen of
hutjfne woningen willen opsieren met onnutte
jriullen. Daar zUn er ook die heelemaal geen
géld hebben, maar een overvloed van leegen
tj)d en die met fantastische ruilhandeltjes rUk
denken te woredn; en op de derde plaats zUn
er nog marktbezoekers, die wel geld hebben
en met gelegenheldskoopjes voordeeltjes den
ken te halen, maar In werkelUheid bUna altUd
vast, dat juffrouw d’Albrè
sal. Ik hoop het van
toch wel bU je laten
bent; Biet waar. Marie
hart!
„Hebt
mUnheer Bouma?”
„Dat gaat wel!” antwoordde de Jonge man
met een fUn glimlachje, dat de ander niet zag.
,,Ik niet!” bekende Nanny’s vader, en weer
glimlachte Gerard Bouma even.
.Reen”, vervolgde de oude heer, ,*n ik heb
er ook nooit belangstelling voor gevoeld, maar
nu spUt me dat eigenlUk wel.”
„Hoe zoo?”
„Wel. ik zal geheel openhartig met u spre
ken! Door erfenis ben ik in 1 bezit gekomen
van een kapitaaltje; het te niet veel, maar vier
duizend gulden. We hebben het geld niet noo
dlg en daarom bestemde Ik het voor Nanny's
bruidschat. Ik zou het zoo aardig gevonden heb
ben. als ik dat geld voordeelig had kunnen uit
zetten. om het bedrag te vergrooten. Maar ik
zou niet weten hoe ik dat moest doen, zoo
moest Ik het aan een ander overlaten dat voor
mU te doen
„Wat hebt u er mee gedaan?" vroeg Bouma.
„O, het te In vertrouwde handen! Ik wendde
me tot Robert Beuren en
„Tot wlen zegt u?"
„Tot Robert Reusen, den bankier. Kent u
hem?”
,^a. Ik ken hem" antwoordde Bouma, terwUl
in z’n oogen een koude, harde glans kwam
„Welken raad gaf hU u?”
„HU kocht voor mU aandeelen in een mUn-
bouwmaatschappU voor heel weinig geld, u weet
wel. Ik ben den julsten naam vergeten; het te
die maatschappU. waarover in den laatsten rijd
zooveel te gesproken en geschreven
,Jk weet, welke maatschappU u bedoelt!”
viel Gerard Bouma In. „Wat zei hü verder?"
„Dat die aandeelen spoedig zouden rtjsen en
ik mUn kapitaaltje dan door verkoopen sou
kunnen verdubbelen. Is dat niet mooi?"
.Heel mooi!” bromde de ander.
„Verveel Ik u misschien met mün gepraat?”
„Volstrekt niet."
„Ik meende aan uw stem te hooren
,Jk luister met groote belangstelling. Ga ver
der./ als Ik u verzoeken mag!”
..Gewoonlük kük Ik niet In beursberichten,
dat begrijpt u; maar nu Ik zelf bu rUzlngen
en dalingen belang heb, koop Ik wel eens een
krant om de noteeringen na te gaan
„Natuurlijk."
,JEn zoo zag ik vanmorgen, dat die aandeelen
hebben: Elzéar de MarguenaveSalignan.
Marie-Claire herinnerde zich niet ooit dien
naam gehoord te hebben, doch ze herinnerde fl
rich den voornaam, die haar zoo echt I
Provengaalsch geklonken had op den dag, toen
zü de dasspeld vond. Onwillekeurig keek ze I
naar Elzéars das, herkende de parel en glim- I
lachte
En ik heb laatst het genoegen gehad een
kleinood te vinden, dat u toebehoorde, ast
W^ariUk? antwoordde htj. hebt u dat ge-
vonden? Ik ben u zeer dankbaar.
Naast elkander liepen ze nu het bochtige
pad op l
't Is zeker een verrassing yoogf Juffrouw
d’Albrègue? vroeg te, terwUy'haar metgezel
met onroerd eelaat het hui*
Ja. sprak hü büna too
iverwachtst naar h
er gezonden, en ik
rezenlt.lkt had. Doeh al» zü den 1
en
hoeveel
meisje te» verwachten viel: heel wat lieve
woordjes en praatjes «onder veel zin at be-reten dit alles te 'trotaêenm
teekenis. hoeveel goed had ze dan
