Een Schrijfster als Schoonheidsexpert
RADIO-PROGRAM
Zaken zijn Zaken
Van inkt- naar crème-pot
Alle abonné s
Rozen*Kasteel
HET PORTRET
VAN DEN DADER
—De Heerlensche Kei^
DE VIJANDEN VAN HET BIJENDORP
ZATERDAG 2 JULI
VERHAAL VAN
DEN DAG
Hij kon ’t weten
FEUILLETON
Maandag 4 Juli
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Zondag 3 Juli
verliet den winkel en zocht een
E
heeft Ruusbroec
bokalen
XTX
hebben
op
(Wordt vervolgd)
a 'ct op t f
I WJ verlies van *n
anderen vinger
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
Geloof
inbreuk
huizes
spreekwoordelijk
wateren
Al die ontwikkelingsclubs dienen voor niets.
Want wie in zijn jeugd een domoor was zal ook
op zijn ouden dag niet verstandiger wordden.
Dat weet Ik uit ervralng.
WEENEN, 517 M.
Tautenhayn-kwartet
in
o.I.v.
ae en verlang er naar.
De tram zou afrijden. Hjj drukte nog eens
hartelijk de hand van zijn tante, die lang
zaam en peinzend den terugweg naar het Rozen-
Kasteel
HUIZEN, 296 M. NCRV. 8.00 Schriftlezing
en morgenconcert. 10.30 korte ziekendienst door
De. A. C. Dlederiks. 11.00 Lezen van Chr. Lec
tuur door mej. J. C. M. Doyen: ..Een blanke
vrouw onder de Kannibalen”. 11.30 Gramofoon-
muziek. 13.00 Politieberichten. 12.30 Orgelcon
cert door Jan. Zwart. 2.00 Gramofoonmuziek.
3.15 Cursus knippen en naaien. 3.30 Cursus
stofversieren en hoedjes maken. 3.45 verzorging
van den zender. 4.00 Ziekenuurtje. 5.00 Concert.
6.30 Vragenuurtje. 730 Politieber. 7.45 Pers
berichten van het Ned. Chr. Persbureau. 8.00
Concert door de .Wognummers o.I.v. D. Saai
Wzn., m.m v. solisten. 9.00 Ds. J. D. Boerkool:
,JEen tempel der kunst”. 9.30 Vervolgconcert.
10.20 Persbureau Vaz Dias. 10.30 Gramofoon
muziek.
HU boog zich diep en volgde zijn tante, die
hem naar de tram uitgeleide deed.
nu maar niet, dat Marie-Claire
mijn rechten als meesteres des
maakt, zei ze eensklaps, zonder dat
voor deze woorden eenige reden scheen te be
staan. Ze heeft veel tact, en daardoor juist
begrijpt ze mijn verlangen haar als vriendin,
als deelgenoote te behandelen.
Ze schijnt met in het geheel niet bemoei
ziek, zei Elzéar verwonderd.
Zjj behartigt mijn zaken, maar doet niets
zonder mij te raadplegen.
Zjj moet wel aangenaam gezelschap voor
u zijn, sprak; hij onverschillig. Nu, tot morgen,
tante Valérle. dan kom ik dineeren.
Misschien heeft de post dan wel een brief
vit Buenos-Ayres gebracht, zei ze bedrukt. Het
is de dag.
Ook hij zuchtte.
Misschien, die droevige brieven; Ik ducht
weet u dat in ’s hemelsnaam? U hebt den man
niet eens gezien.
Tja, glimlachte Tupplns, dat te nou net
geheim van den smid, hè?
Eysoldt. 5.20 Vesperconcert o.l.v. Wolf 10.40
Concert o.l.v. Eysoldt.
DAVENTRY 1554 M. 12.20 concert 1.06
concert 2 20 gramofoonmuziek 4.20 concert.
PARIJS (EIFFEL) 1446 M. 9 55 concert.
PARIJS R. 1725 M. 1230 gramofoonmuziek
7.50 idem 9.50 Gramofoonmuziek.
8.50 Orkest-concert.
MILAAN 331 M. 8.20 Gramofoonmuziek
ROME 441 M. 8.20 Tijdsein en gramofoon
muziek 9.06 Populaire muziek mm.v. Orkest
en solisten.
WEENEN 517 M. Cello-recltal door
Raphael Lanes ,10.35 Dansmuziek door de
Charly Gaudrlot-Jazzkapel mm.v. Dario Medi
na, zang.
WARSCHAU 1412 M. 6 20 Populair con
cert O.I.V. Adam Stromberg 6.40 Populaire-
en dansmuziek o.l.v. Max Raczka 8.20 uit
zending ter gelegenheid van het N.-Ameri-
kaansch feest 11.20 Dansmuziek.
BEROMUNSTER 460 M. 8.20 ..Die sehnte
Frau”, één-acter van Felix Moeschlln 10.06
concert d. h. omroeporkest o.l.v. H. Hofmann.
Ja, mijn kind, maar het schoone is vaak
zoo smartelijk, t Zal heel lang duren, eer hij
zijn doel bereiken kan. Nog vijf of zes jaren
moet hjj den Staat dienen, eer hij zijn eigen
meester te. HU spaart op zijn soldij, om naar
zijn vader te kunnen gaan. Want hij zal wel
naar het buitenland moeten gaan om den ver-
loesingsprijs spoediger te kunnen verdienen.
Is eenmaal de schuld gedelgd, hun naam van
elke vlek schoon gewasschen, dan zijn voor hem
de jaren der jeugd voorbij, en daarmee de
jaren van hoop en levensdroomen. Als hij ooit
een gezin sticht, zal hij eerst na langen tijd
zijn, op rijpen leeftijd, zonder de bekoorlijkheid
der jeugd, die nooit terugkeert. De bloemen
des levens zijn dan dood en verdord.
Zwijgend liep ze op en neer. Haar tred was
even vast als altijd, terwijl zjj dit treurig vev
haal deed. Dan bleef ze staan en keek het
meisje opnieuw aan, thans met die scherpe,
doordringende oogen, welke haar woorden als
onderstreepten.
En ik, die hem zoo innig liefheb, ik moet
wel buigen voor zijn mannelijke besluit, dat
geen afwijking duldt; ik moet hem zeggen:
.Je hebt gelijk; men bouwt geen huteelijken
haard op schulden, men geeft zijn kinderen
niet een naam. die te veel glans heeft gehad om
een schaduw te kunnen verdragen. Je kinder
plicht is nu eenmaal den ««gelukkigen terug te
brengen, die gezworen heeft slechts ate vrij
man te zullen wederkeeren.”
De deur ging open. Wederom zag Tupplns
den inspecteur, dien hij Ook bjj winkelier Ber.
ger had ontmoet. Hij kwam regelrecht op zijn
tafeltje toe, gevolgd door twee agenten.
Arresteer dien man. zei hij wijzend op
Tupplns’ welgedanen buurman.
-j- We hebben alle bewijzen, dat die Inbraak
in dien kruidenierswinkel jouw werk is, ver
volgde de inspecteur.
En naar Tupplns kijkend, ging hij voort:
Neem dien kerel ook maar mee. het schijnt
een vriend van Goocheme Gerard te zijn, veel
bijzonders kan het dus niet wezen.
Vertelt u maar rustig. re! Tupplns.
Dat was een beetje teveel gevergd. Men mag
van een winkelier, bü wlen men In .den gepas-
seerden nacht een ruit heeft Ingeslagen en een
geldkistje met 900 gulden heeft ontvreemd, niet
verlangen, dat hij zeer rustig te.
De kruidenier Berger scheen echter de op
merking van Tupplns niet gehoord te hebben.
Er te verder niets te vertellen, zei hij. Een
vent heeft een ruit stukgeslagen en het kistje
gepakt. Er zat 900 gulden In, om precies te Hjn
886 gulden en 54 cent.
De politiebegon Tupplns.
De politie weet er niets van. stoof de krui
denier op. En Ik ben niet van plan het te ver
tellen ook. Ik heb nooit lets met de politie te
maken willen hebben en nu ook niet.
Juist, begreep Tupplns. Het beste te, «lat
ik even met u meega.
Op de p'aats van het misdrijf gekomen, deed
hij uiterst gewichtig.
Hij liet zich op één knie zakken, haalde een
vergrootglas te voorschijn en Inspecteerde den
winkel. Af en toe slaakte hl) een gedempte
kreet.
U
en zijn verbeel«llngskracht deed het overige.
Zonder eenige kennis van geldzaken, zonder
Iemands raad in te winnen, nam hij aandeelen
In een goudmijn. Dat was In die dagen het
groote stokpaardje en heeft In ons land heel
wat fortuinen verslonden en elders ook wel,
mag ik onderstellen. En zonder goed begrepen
te hebben welke verantwoordelijkheid deze
titel van aandeelhouder voor hem meebracht,
was hij niet alleen totaal geruïneerd, doch bleet
nlg veel meer schuldig, dan hu ooit bezeten
had. Al xzijn familiegoed werd .natuurlijk ver.
kocht, zün huisraad, alles, wat hij 't zijne kon
noemen. Hjj had een wouw getrouwd met een
zeer gering fortuin, wier gelukkig onaantast
bare bruidsschat echter nauwelUks voldoende
was om zUn zoon op te voeden. Bovendien
heeft Elzéar van dit geld afstand gedaan, zoo.
dra hü het recht had daarover te beschikken.
MUn arme vriend, die een der beroemdste na
men van dit land droeg, kon niet leven tus
schen hen, die hem gekend hadden. Insolvent
verklaard en onteerd, vertrok hij naar Amerika,
het droom beekÉder ongelukklgen, waar hij vast
gelcwfde een nieuw fortuin te zullen bemach
tigen, of ten minste hen te ontvluchten, wlen
hij niet meer onder de oogen durfde komen.
Dat is nu dertien jaar geleden, en hij te nog
niet teruggekeerd.
De stem der oude «lam, die langzamerhand
vrzwakt was. werd opeens weer flink, en thans
Marie.Claire aanziende, ging ze voort.
HU heeft geen fortuin gemaakt, verre
van daar, maar hij heeft een betrekking ge
vonden, hü leeft, en elk jaar ontvangen zijn
HILVERSUM, 1875 M. AVRO, i 00 TUdseln
en Gramofo:nmuzlek. 10.01 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek. 10.30 Meijr. ,M. Meu
nierNagtegaai leest voor „De Pul” van Lulgl
Pirandello. 11.00 Orgelconcert door George Ro
bert en Helene Cals, sopraan. 12.00 TU«lsein en
AVRO Kleinorkest o.l.v. Nico Treep, Intermezzo
Gramofoonmuziek. 2.15 Rustpoos voor het ver
zorgen van den zender. 2.30 Causerie door Max
Tak. Mozart's Jeugd. 3.30 Aansluiting met het
restaurant Royal te Arnhem. Concert door het
ensemble Pali. 430 Kinderuur door Rle Beyer.
530 Kovacs Lajos en zUn orkest. 7.00 Boeken
halfuur Johannes Reddlngius spreekt over
„Weerklank” van Gabriel Smit. 7.30 KmSet-
muzlek door het trio F. Hellmann. H. Bosmans
en Henk van Wezel. 8.00 Tijdsein en AVRO-
Kamerorkest mm.v. Alb. de Booy. zang; Jos.
Goettlicher, oJ.v. Louis Schmidt. 10.00 Nieuws
berichten en koersen van Vaz Dias. 10.10 Gra-
mofoonmuzlek. 11.00 Aansluiting met „De Ver-
eeniging” te Nümfegen. Dansmuziek.
BRUSSEL, 5.09 M. 5.20 Concert door het
omroeporkest o.l.v. Arthur Meulemans 6.20
Gramofoonmuziek 6.50 Idem 8 20 Concert
door het omroeporkest o.l.v. Arthur Meulemans
11.00 Dansmuziek.
KALUNDBORG, 1153 M. Gramofoonmu
ziek 830 Weensche Operettemuziek door het
omroeporkest o.l.v. Wajther Meier Redon
10.50 Negerllederen en Gramofoonmuziek
BERLIJN. 4.19 M. 4.50 concert 6.50 Idem
930 Kamermuziek, o.a. sonaten van Bach.
HAMBURG, 372 M. 1.35 Gramofoonmuziek
2.30 Idem 4.50 Concert door het omroep
orkest van Breslau oJ.v. Franz Marszalek
6.15 Concert.
KöNIGSWUSTERHAUSEN, 1635 M. 3.20
Gramofoonmuziek. 4.30 Concert.
LANGENBERG, 472 M. 1.20 Concert oJ.v.
zult opmerken, dat Ik misschien één ol
meer keeren met mijn linkerschouder schok,
zei Tupplns. Dat Is een onwillekeurige beweging,
die Ik maak, wanneer Ik Iets bijzomUrs ont-
dek.
Werkelijk gebeurde het twee keer, dat de
tective Tupplns (van het particuliere informa
tiebureau Tupplns en Zoon) opvallend schou-
derschokte. Na een half uur Ingespannen ar
beid stond hij op.
En? vroeg de kruidenier nieuwsgierig.
Het gaat prachtig, verklaarde Tupplns. In
mün gedachten heb Ik het portret van den da
der al gereed. Het is scherper dan de beste
Kodak het maken kan.
HU leunde tegen de toonbank
Om te beginnen, zei Tupplns. is het een
lange, magere man geweest, die voor de eer
ste maal van zijn levefi zich aan Inbraak schul
dig maakte. HU te oorspronkelUk van goede
familie. HU draagt bruine schoenen en is een
hartstochtelUk rooker. Bovendién te het vrij
zeker, dat hU geen sterk gestel bezit, een hart
kwaal heeft en gauw last van h«x>fdpün.
Allemachtig, zei winkelier Berger. Hoe
op «Ut blad zUn Ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f bU levenslange geKeele ongeschiktheid tot werken door f 'VCfl bij een ongeval met f QCfl bU verlies van een hand f 1 OC OU verlies van een C/l Ml een IwvmV ven
ongevallen verzekerd voor een der volgende ultkeerlngen J üUUv,“ verlies van belde armen, belde beenen of belde oogen f- IulL~ doodeiyken afloop s AJU,' een voet óf een oog l l nnim nr wij, vinger I of arm
Niet alle dagen vindt men iets,
Dat zooveel zwaarder weegt dan niets,
En dat men rustig liggen laat.
Ofschoon de vondst ter harte gaat,
't Is geen gewoonte en geen plicht
Te laten liggen wat er ligt.
Want wat men vindt, dat brengt men
ddn,
Eerst ddn is aan de wet voldaan.
Maar toen in Heerlen, onverwacht.
Men deze vondst aan 't daglicht
bracht.
Toen was slechts wat de vinder zei:
Een reuze-kanjer van een keil
Hij liet hem liggen waar hij lag.
Hij ligt er nog op dezen dag.
Ook in de toekomst wordt allicht
De kei gelaten waar hij ligt!
De kei is eenig in zijn soort
En meer dan t'"—maal Amersfoort!
Maar wat men vindt, 't zij groot of
klein,
Daf moet toch ook verloren zijn?
En daarom vraagt men algemeen
Wie legde hier dien eersten steen?
Als dit de steen der wijzen is,
Dan is hij van beteekenis
Intusschen blijft dit kei-gevaart
Voor 't komend nageslacht bewaard.
En als inscriptie lijkt niet kwaad.
Als men er in graveeren 'gaat
De tijd, waarop de kei verscheen,
Was even hard als deze steen!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
Ja. Ja. zei winkelier Berger. En hij begon
zijn verhaal.
Detective Tupplns knipoogde tegen den win
kelier.
Als u de boodschappen bü elkaar wilt pak
ken kom ik ze dadelijk halen, merkte hü luch
tig op. HU verliet den winkel en zocht een
café op.
Het was er aardig druk, alle tafeltjes waren
bezet. Tupplns koos een plaatsje aan een ta
feltje. waar alleen een gemoedelUke dikke man
zat met een glas cognac voor zich. -HU voelde
zich in staat alle mysteries ter wereld zonder
moeite op te lossen. Binnen tien minuten was
hU In gesprek met zijn welgedanen buurman,
wlen hU mededeelde, dat hU Tupplns was. de
bekende Tupplns van het opsporingsbureau.
De dikke man knikte beleefd.
Ik ben Breetman. de bekende Breetman,
die In manufacturen reist, vertelde hü welwil
lend.
Ik zal u eens wat zeggen, zei Tupplns. ter
wijl hu den heer Breetman van top tot teen
aankeek. U bent geen dief en'u zult er nooit
een worden ook.
KUkt u eens naar mün handen, vroeg de
reiziger, a's u daar een stomp mee krijgt, komt
het aan. dat verzeker Ik u.
U begrUpt me verkeerd, zei Tupplns haas
tig. Ik zou het niet In mün hoofd halen u te
beleedlgen. Ik wou al’een maar zeggen, dat mUn
ervaring, mUn Intuïtie me zegt, dat u voorbe
stemd bent steeds een eerljjk mensch te blU-
ven. Het te juist zoo werkwaardlg, dat Ik een
man zoek, die in alle opzichten met u con
trasteert. Het beeld van dien man heb ik mu
gevormd na een verbluf van een half uur In
een kruidenierswinkel.
Zoo, zei meneer Breetman.
Ik zal u vertellen hoe Ik weet hoe mUn
man eruit ziet, verklaarde Tupplns. HU was
mager, want dikke m%nschen krUgen het niet
in hun hoofd om in te breken. HU was lang,
daar het geldkistje op de bovenste plank van
de kast stond. Al te het natuurlUk mogelijk, dat
hU op een stoel ging staan. Zonder twUfel was
het iemand van goede familie, daar hU ten
eerste dure sigaretten róókte en ver«ler de sL
garettenstompjes zorgvuldig op den vloer uit
doofde. Ik vond drie restanten, dus het moet
een hartstochtelUk rooker zUn. ’t Feit van ’n
stukje bruine veter bewUst dat de man bruine
schoenen’ droeg. Tenslotte bleef In de kast
een kruik Bols onaangeroerd. terwUl daaren
tegen de tube asperlne geopend lag. De man
heeft dus een hartkwaal en veel last van boofd-
pUn.
U bent een geweldig speurder, zei Tupplns'
buurman bewonderend. Het te maar gelukkig
dat Ik dik ben, dat ik absoluut nooit rook en
evenmin bruine schoenen draag! Anders soudt
u me bepaald arresteeren.
In den hof stond een kleine wagen Inge
spannen en Marie-Claire bewaakte de oplading
der bloemenmanden, die een jonge knecht naar
het station zou brengen.
De zomer zal u weldra wat meer vrijen
tUd gunnen, meisje Hef, zei juffrouw d’Al-
brègue, toen ze stil hield om naar de groote
stapels kleurige manden te kUken.
't Mocht wat, zei het knechtje gemeen
zaam. Dan komen de vruchten, en op de markt
te Toulon koopen ze bloèmen, het heele jaar
door.
Dan steeg hjj op en zette het paard met een
tikje van de zweep aan.
En dan blUven nog de rouwkransen, want
dat werk staat evenmin stil als de dtxxi zelf
voegde juffrouw d’Albrègue erbU, terwijl ze de
stoep opging.
Peinzend bleef ze op op het terras verwijlen
en wendde zich dan eensklaps tot Marle-
Clalre, die bezig was haar natte handschoenen
uit te trekken.
Elzéar wordt onze gast, zei ze kort af
Zoolang de Redoutable te Toulon blUft, komt
hU dagelijks hier dineeren.
Dat zal aangenaam voor u zijn, ant
woordde het meisje beleeft
schuldeischers een sommetje, dat druppelsge-
wUze den put tracht te dempen. Oordeel nu
zelf hoe ongelukkig hjj te.
Levendige sympathie blonk uit Marie.
Claire's oogen. doch eer ze spreken kin, bracht
juffrouw d’Albrègue de hand aan het voor
hoofd en hernam:
Maar ik wilde met u over Elzéar spreken.
HU kende den toestand van zUn vader, lang
vóór hij een man was. Nog kind zUnde leed
hU reeds de smart zijn naam bezoedeld te zien,
en dit viel hem In deze streken dubbel zwaar.
Naaste bloedverwanten bezat hU niet, ik ben
zUn eenige steun geweest, en u kunt zelf be.
oordeelen. of ik in staat ben. een jonge ziel het
deel in de vróolUkheid te geven, waaraan zU
zulk een behoefte heeft.
U hebt hem ten minste zUn deel van uw
genegenheid geschonken, zei het meisje zacht
jes; en Ik weet, bU ontiervinding, welk een
steun u kunt zUn.
Van zUn prille jeugd af, vervolgde de
oude juffrouw, stond zijn roeping vast: terwUl
al zUn voorvaderen zeelieden of soldaten ge
weest waren, wilde hjj geneesheer worden. De
langdurige en kostbare studie daarvoor ver.
eischt ging ver boven onze middelen, ook al
had hU mUn hulp willen aanvaarden. Toch kon
hU de gewenschte loopbaan volgen, dank zU de
voordeelen, die de marlne-geneeskunde, een
rUkszaak aanbiedt. En een lichtpunt* blinkt in
de verte: hU kan bekwaam chirurg worden,
geld verdienen. zUn vader elndelUk verlossen.
Dat is waarlUk schoon! zei Marie-Claire
bewogen.
Een lippenstift, welke overdag dient te wor
den aangewend, draagt den naam van Gesto
len Kersen, Cérlses volées; een dito instrument
voor ’s avonds heet Groote Tralala. Voorts te
het blauw dat des avonds diepte geven moet
aan de oogen der vrouw. Bleu-Orage gedoopt
onweersblauw. met een klaarblükelUke zinspe
ling, waarschUnlUk op de rampen welke «Ut
fraais geroepen te, In een ot ander argetoos
mannenhart te veroorzaken.
Colette met haar weerspannige haren en
puntigen neus staat tusschen een groepje da
mes van alle leeftUden. ZU te In het zwart
gekleed, draagt een roode sjaal en de rozet
van het Legioen van Eer prUkt op haar bo.st.
Zwart en rood zijn de kleuren welke zU voor
haar instituut gekozen heeft en die men overa’
terug vindt, tot op de étuis en de etiketten
barer fleschjes en potjes. Er te niets te koop
«lat niet de handteekenlng draagt welke zfj
er zelf op gezet heeft.
Een aantal jeugdige bewonderaarstcrt die
U’eer door haar naam worden aangetrokken dan
door haar zalfjes, een paar dames van middel
baren leeftUd en talrUke meer bejaarde vrouwen
die zich aan haar vastklampen als aan een
nieuwe, laatste hoop, verdringen zich om Co
lette, die met passenden ernst haar raadgevin
gen uitdeelt.
.Alles wat ik zeg.” vertelt ze, ,Js de vrucht
eener langdurige ervaring. Geen enkele Im
provisatie in mün nieuwe bezigheid. Reeds als
kind gebruikte Ik „eau de cclng" en ik her
inner mü met hoeveel geduld mün moeder
mü het gebruik leerde van een crème, die men
in papier smelten moest boven de vlam van
een kaars. natuurlUk, zonder het papier te ver
branden.”
Colette gaat voort romans te s«JirUven. Haar
laatste boek ,Xes Flateirs” was nog niet ver
schenen. toen ze ree«ls met het volgende begon
dat binnenkort het licht gaat zien onder den
titel ,Le Chien de Pique”. Zü maakt een pe
riode door van grooten werklust. Het Imhaam
is eenigszlns vermoeid, maar «ie geest onrusti
ger dan ooit.
Gaat haar schoonheids-instltuut missclilen
nog een letterkundige school worden? Al staat
dit dan niet uitdrukkeHjk vermeld, stilzwügend
zal Colette het er toch met zichzelve over eens
zün dat haar zorgen uitsluitend gewijd moe
ten worden aan de dochteren van Eva. T«x:h
toonde ze zich niet overmatlgd verrast toen een
harer eerste klanten een man bleek te zün. Be
greep ae dadelük dat het een journalist was?
„U wenscht?” vroeg ze koel.
,)Een afdoend middel tegen het glimmen van
mijn neus.”
„Dan kan ik u dit aanraden,” antwoordde
ae zonder enthousiasme.
Ze haalde een potje witte crème te voorschün
en voor onze ambtsbroeder wist wat hem óver
kwam. bedekte een witte brij het sieraad van
zün gelaat. Aan den buitenkant bleek dit hevig
te branden. Inwendig veroorzaakte het een on-
draaglüke jeuk, en de mededeellng dat hü zoo
een kwartier moest blijven zitten, dreef het
zweet der benauwdheid door zün poriën.
„U denkt natuurlUk dat Ik uit ijdelheid hier
heen gekomen ben,” vroeg hü. zooal niet om
Colette uit haar koele gereserveerdheid te lok
ken. dan toch om den tijd te korten.
„Misschien Is dat niet zoo?"
..Neen, ik ben journalist."
..Heel onverstandig v^n u om dat te vertel
len. Nu komen mün auteursrechten er bü jen
betaalt u dubbel tarief.”
„Alle eerbied voor uw auteursrechten. Maar
mün joumalisten-rachten?”
,)Een Interview!"
,3oit."
„Wat denkt u van de moderne vrouw?"
„ZU heeft de natuurlükheid van haar moeder
en grootmoeder verloren. Daarvoor echter kreeg
tc meer smaak, meer kunst in de plaats. Jam
mer dat er zoo veel na&perü bestaat. Onze
meisjes herinneren aan de zoogenaamde artis
tieke potjes en pannetjes die sommige fabrieken
bij duizenden te gelijk fabriceeren. Sctgxinheid
zonder persoonlijkheid is ondenkbaar.”
„Weet u dat vele uwer bewonderaars de
keuze welke u gedaan heeft, beneden uw waar
digheid van schrijfster achten?"
„èa m’amuse!”
Voor Colette haar litteraire loopbaan begon,
slaagde ze als onderwijzeres, als figurant en als
tooneelspeeteter. Haar roem als schrüfster
maakt het welslagen van haar schoonheids
instituut minstens waars
welslagen er niet toe kuj
roem nog eens te bevestig!
Zaken zün zaken. En in)
De deurbel rinkelde. Een inspecteur van po
litie kwam binnen en nam den winkelier ter-
rilde.
Ik heb gehoord, «lat hier te Ingebroken. Is
dat zoo?
als
haar i
chijnlljk. En zou dit
tien bijdragen haar
m?
tegenstelling met het
overgroote deel harer mannelijke en vrouwelüke
collega's die elke verdenking van koopman
schap verontwaardigd van zich af zouden
schudden, heeft (Jolette getoond dat zü dit
Amerikaansche spreekwoord kent en aanneemt.
JAN HOEK.
HUIZEN, 286 M. 8.30 K R O morgen wü -
ding door kapelaan W. Bosch: „Wandelen in
het Licht” N. C. R. V. 930 gewUde muziek
1030 Kerkdienst uit de Oude Kerk der Evang.
Luth. Gemeente aan het Spul te Amsterdam
K. R. O. 12.15 Het Con Brio Sextet 135
Mr. Dr. F. A. Büvoet: „Het Standpunt der we
reldlijke Overheid tegenover anti-Godsdienstige
uitingen 1.45 Jhr. Dr. J. L. A. A. M. van
RUckevorsel. „Het Marlabeeldje In de 8t. Igna-
tluskerk” 2.00 gramofoonmuziek 2.10 Boe
ken en schrijvers; L. v. d. Broeke: „De kleine
misdaad” door Joh. Luger 230 Het Amster-
damsch a Capellakoor „Bel Canto o.l.v. Alphons
Vranken 4.00 ziekenlof uit Bloemendaal
N. C. R. V. 5.00 gewüde muziek 530 kerk
dienst uit de Geref. Kerk te Groningen
K.-R. O. 7 45 Pater Dr. D. van der Haar O. F
M.: .Het «Mcramenteele in ’t Katholicisme”
8.10 Voetbaluitslagen van de R. K. F. 8.15
K. R. O.-orkest o. 1. v. Johan Gerritsen 8.45
„Klaas Breugnon” van Romain Rolland; De
clamatie door Louis Saalborn 9.00 K. R. O.-
orkest 10.05 Samenspraak tusschen Egmonl
en Oranje uit Goethe's „Egmont”, door Louis
Saalborn 1035 K. R. O.-orkest 10.40 Epl-
loog door het Klein Koor o. 1. V. Jos. H. Plek
kers.
HILVERSUM, 1875 M. 8.15 V. A. R. A. li
chaamsoefeningen 9.00 Postduivenberichten
en Voetbalmededeellngen 9.06 Tulntxjuwhalf-
uurtje 8. 8. Lantlnga: „Nateelt van Groenten”
9.30 gramofoonmuziek 10.20 orgelspel door
Johan Jong A. V. R. O. 12.00 Het Schwarz-
wald d«»r Hans Hesse 1230 Kovacs Lajos en
zün orkest m. m. v. Lotte Fernandez, zang;
tusschenspel van gramofoonmuziek 2.00 Boe-
kenhalfuurtje; Jan H. Eekhout spreek:
over: „De nieuwe weg” 2.30 pianorecital
3.00 Radiotooneel-studlo-opvoerlng van „Een
zomerzotheid" In zes tafereelen o. L v. Julia de
Gruyter 4.30 gramofoonmuziek; Sportuitsla
gen van het Persbureau Vaz Dias. V. A. R. A.
5.00 DUettantenuurtje A. V. R. O. 8.00 Tüd-
setn en Nieuws- en Sportberichten van het Pers
bureau Vaz Dias 8.15 Aansluiting met het
Kurhaus te Schevenlngen. Het Resldentle-orkest
o. 1. V. Albert van Raalte. Solist: Fred. Lamond
plano 9.15 Onbekend 9.45 Het Omroep
orkest o. 1. v. Nico TTeep. Solisten: Gretha
WeynschenkHogenbirk, sopraan; Carl Heinz,
tenor 1130 gramofoonmuziek.
BRUSSEL, 509 M. 530 populair concert
door het Radio-orkest o.l.v. Franz André; 6 20
gramofoonmuziek6.50 vloolrecltal730 gra
mofoonmuziek; 11,00 concert uit de zaal .Mem-
linc” te Antwerpen.
KALUNDBORG*. 1153 M. 4.20 concert door
het Harmonieorkest o. 1. v. F. Hemme; 1030
Omroeporkest o. 1. v. Walther Meyer-Radon:
11.10 moderne dansmuziek.
BERLUN, 418 M. 1230 concert o. 1. Vi Ber
thold Goldschmidt; 2.50 pianorecital; 3.40 man-
dollnemuzlek; 6.06 kamermuziek; 730 concert
door het Omroeporkest o. L V. Bruno Seidler
Winkler.
HAMBURG, 372 M. 4.50 populair concert
door het Mandoline- en Guitaar-orkest „Frisch
voran” o. 1. v. Walter Schuchardt; 6.50 concert;
830 concert door het Noragorkest o. 1. v. Adolf
Seeker; 10.50 dansmuziek uit „Boccarelo”; 1130
dansmuziek uit .Atlantic” te Bremen.
KÖNIGSWUSTERHAUSEN, 1635 M. 12.30
conrert; 6.05 populair concert.
LANGENBERG, 472 M. 1.20 concert o.l.v.
Eysoldt; 4.50 vesperconcert o.l.v. Wolf; 8.20 Uit
het Operahaus te Keulen „Othello"-opera
vier bedrüven van VertH; 11.00 concert
Wolf.
DAVENTRY, 1554 M. 1.20 Het Commodore
Grand orkest o.l.v. Joseph Muscant; 2.35 gra
mofoonmuziek; 435 BBC-orkest oJ.v. Stanford
Robinson; 9.25 Albert Sandler en zün orkest;
10.50 epiloog.
PARIJS (Eiffel) 1446 M. 1.45 concert o.Lv.
Ed. Flament; 8.50 gramofoonmuziek.
PARIJS R„ 1725 M. 8.05 gramofoonmuziek,
12.40 gewüde muziek; 1.20 gramofoonmuziek;
630 idem; 7.05 concert; 830 concert; 9.50 dans
muziek.
MILAAN, 331 M. 7.50 gramofoonmuziek
8.50 „PoUuto”, opera in drie bedrijven van Do
nizetti.
ROME, 441 M. 9.05 „Don OU daUe calze
verdl”, operette In drie actes.
- 8.00 Concert door het
1035 Dansmuziek, door
het Adolf Causcher-orkest.
WARSCHAU, 1411 M. 530 Concert door het
Omroeporkest; 6 40 Populair concert; 8.20 idem;
10.25 Dansmuziek.
BEROMUNSTER, 460 M. 8.20 Couperin-
concert; 10.05 Cotwert, door het Omroeporkest
o. L v. Heeman Hofman.
Juffrouw d’Albrègue begon het terras op
en neer te wandelen.
Het is veel te mooi hier, om in huls te
gaan, sprak ze. O, het zou heel aangenaam
zün, als ik niet wist, dat de arme jongen te
Toulon nog ongelukkiger te, dan wgar ook.
Marie-Claire vroeg zich af, wat ze hierop
kon antw«x>rden, en of er wel een antwoord
verwacht werd.
Na eenig zwügen hiernam de oude dame:
Hü gaat gebukt onder bittere zorgen.
Maar uw genegenheid kan die voor hem
verzachten; zei het meisje op goed geluk af.
Neen, was het korte antwoord.
Dan scheen juffrouw d'iMbrèBue een besluit
te nemen, en op beslisten toon, al trilde <x>k
haar stem ietwat, ging zü voort:
Het is beter, dat Ik eens over hem met
u praat, daar u hem zoo dikwüls zult zien.
Trouwens, iedereen hier, kent zün geschiede,
nis, en op een goeden dag zoudt u er toch van
hooren
TerwUl ze sprak keek ze het meisje maar
zelden aan, doch blikte stüf naar een verwü-
derd punt, «laar ginds in de bloeiende velden
Vooreerst heeft hü rijn moeder verloren,
toen hU nog een kind was. Zün vader was 'n
Provencaalsch dichter het spüt mü. dat u
onze landstaal niet verstaat hü had meer
talent voor de dichtkunst dan voor zaken. Op
een goeden dag kwam hü tot het bewustzijn,
dat zün klein fortuin in zün vingers weg.
Smolt, en juist in dien rijd txxxi een verleider
hem aan mlllionnalr te worden. HU bezat al
de goedgeloovigheld van rechtachapen harten
PARUS, Juni.
Madame Colette die zoo beroemd te dat men
het Madame voor haar naam gerust weg kan
laten: Colette heeft volgens haar eigen bewe
ring het meesterwerk gescróapen dat Parijs en
de wereld van haar verwachtten.
Colette: Produits pour la Beauté: Maquillage
•cène et vllle!
Aldus de naam van dit meesterwerk, die niet
op den omslag van een boek te lezen staat,
maar op het front va?) een schoonhelds instl-
tuut dat deaer dagen te Parijs geopend werd.
Wat wel niemand van een der grootste
•chrijfsters van onzen tüd gedacht aal hebben,
is volgens Colette’s eigen bewering niettemin
een feit: Vüf-en-dertlg jaren lang te het haar
droom geweest eens een tempel te wüden aan
de schoonheid en daarin de prtesteresse te zün.
Vüf-en-dertlg jaren lang droomde zü er van de
menschelijke schoonheid waarvan de vergan-
kelükheid spreekwoordelük geworden te, te
laven met geurige wateren en welriekende
oliën.
Colette heeft Ruusbroec die de vrouwelüke
kapsels van zün tüd ware „duvetenesten” noem,
de, gelük gegeven: zü staat het polkakopje voor.
De H. Hieronymus echter heeft minder vat op
haar gehad. Ondanks dat hü de vrouwen, die
«Jiet aangezicht vervormen dat de Hemel haar
gegeven heeft", met dtxxi en verdoeming be
dreigde, nam zü de verdediging op zich der
schoonheids-Instituten. Beschermt zü in een
harer romans de jonge vrouw niet tegen den
toorn van een mln of meer nuchteren echtge-
ncx>t die weigert te rusten naast een geurende
massa zalf en olie? Die weigert aan te kijken
tegen een onbewogen masker van caoutchouc?
Colette is gekant tegen de schoonheid-d<x>r-
het-mes, welke minder griezelig aesthetische chi
rurgie genoemd wordt. Geen folterwerktulgen,
geen operaties, geen parafine-inspuitingen, geen
tatoeage. Slechts sch«x>nheidsmiddelen van uit
wendige toepassing: la manière de Bourgognei
Colette staat de eenvoudigste en minst scha
delijke methoden voor en zü legt er zich op
de eerste plaats op toe de schoonheid niet zoo
zeer kunstmatig te vtxjrschün te roepen, dan
wel. v«x>r ztxwer zü bestaat, te onderstrepen.
Sprekende voor en over de eenige vrouwen
die ze kent, de Parteiennes, verklaarde ze:
JHet gebruik van schcxuiheidsmiddelen te zen
algemeen geworden dat men het bijna een
vorm van schaamtegevoel zou kunnen noemen.
De vrouw van tegenwoordig die ontdekt dat
haar lippen eenigszlns verbleeken, hanteert de
rocxle stift met evenveel angstvalligheid, als de
dame tier vervlogen tijden en hoe vér lijken
we! zich haastte haar kleeren te verzorgen,
wanneer zü vermoedde dat die haar enkel on
bedekt lieten. Het gebruik van schexmheids-
middelen geeft aanleiding tot de kleine serie van
gracieuze bewegingen waaraan vrijwel niemand
zich méér stoot, en het te een gew<xmte gewor
den welke in steeds wijderen kring wordt ge
duld. Een teeken van „vrouwelüke listigheid”
ziet men er, om zoo te zeggen, nergens meer
ta.”
Maar hoe algemeen, hoe gewexm «tem «xik; hoe
element geduld en hoe zelfs hier en daar goed
keurend aanvaard: het gebruik van schoon
heidsmiddelen geschiedt niet altijd met smaak.
En dat vindt Colette heel erg. t Zou haar
ideaal what's In a name? zün dat het
met kunst gepaard ging. En daarom zal het
verkoopen harer „produits pour la beauté”
slecdits overigens van-zeU sprekende bü-
zaak zün. Zü gaat zich voornamelijk toeleggen
op de onderrichting van het gebruik er van.
„Chassez le naturel, 11 revient au galop!”
schreef La Fontaine.
Als schrüfster moet Colette dat weten en
als winkelierster kan ze er zich alleen maar
over verheugen. Wat Immers zou er van „de
zaak” worden, wanneer het natuurlijke, een
maal verjaagd, ncxüt meer terugkwam? De
toenkast van den winkel draagt alleen haar
beroemden naam zonder aanprijzingen of ver
dere opschriften. Er liggen een aantal van die
nwderne snulsterüen in verspreid, welke in
kleur en vorm aan amuletten doen denken.
De toon wordt aangegeven door eenige groote
met zacht gekleurde, geheimzinnige
vloeistoffen, wier rangschikking van een goe
den smaak getuigt.
Vanwege de plechtigheid der opening, die
met het oog op Colette's bekendheid drie da
gen duren zal, herinnert het interieur meer
aan een bloemenhandel dan aan een schixm-
heids-Instituut. In een hoek bloeit een waar
bosch van rozen. Op een laag tafeltje prüken
wat orchideeën. Hortensia’s, cyclamen en an
jers ovprheerschen Een paar exotische poppen
voltooien het geheel.
De wanden zün met een witte, glanzende stof
bedekt. De stoelen zün van metaal. Grillige
witte standaartis en kastjes dragen de fles-
echen en de fleschjes, de flacons, de dtxwjes, de
potjes en de tuben.
Wat die allemaal bevatten? De bentxxligd-
heden vcx>r de maquillage: crème, zalf, poeder
in alle kleuren van hard-geel tot zonnebad toe,
toiletwateren met namen als Hopla, Engelen
huid, Abrikozenkleurdat het in het Neder-
landsch nogal nuchter klinkt, kan Colette
evenmin helpen als wi’.
201
..Vandaag geen school.” vertelde Pietje de Ble aan zUn kameraadjes,
maar diamand geloofde hem. „Je zult het zelf zien.” begon Pietje
opnieuw en hij zette het masker op zijn hoofd tot pret van al
bengels. Tdien gingen ze allemaal op de loer liggen en zoodra de
onderwijzeressen kwamen en Pietje met zi>n masker op zagen staan,
gilden ze bet uit en liepen hard weg. „Zie je wel,” riep Pietje uit
De ondeugende bengels gingen nu allerlei streken uithalen, waara a
Pietje vooral het grootste aandeel had. Pietje belde bij verschillen .e
korven aan en als er dan Iemand open deed, stak le zijn op
binnen de deur en liet de verschrikte bUenmoedéH aan hun noodlot
ovér. Het werd tijd, dat de politie de orde weer eens kwam herstellen.
i>
