DE CRISIS-PACHTWET 1932
Prikkeldraad
Van'de Pers-tribune
Hoe de Wet werkt
Toch ...de straat op
MGR. DR. ZAVORAL
VEILIG VERKEER
Een nieuw systeem
Op den „Berg Sion”
WOENSDAG 6 JULI
ONDER DE BAROENDIS
PATER DR. B. ZUURE
Bijna tweehonderd sollicitanten
CONTINGENTEERING
TEXTIEL
Nietszeggend verweer
Katholieke Ijjst voor Gelderland
Denkbeeld door het werkcomité
der economische commissie
onuitvoerbaar geacht
R.K. KAMERCENTRALE
„LEIDEN”
EERSTE KAMER
VERKIEZINGEN
De hoogwaardige prelaat brengt
een bezoek aan de abdij van
Berne te Heeswij k
De uitgeworpen S.D.A.P.sche
Raadsleden
Zilveren Priesterfeest
Vacaturcs in het bestuin
van de beuling
i.
ge-
En verder:
UnetaJ
zeer
Ziehier in ‘t kort de werking der Crisis
pachtwet 1932 verklaard.
Laten wij hopen, dat deze wet in den
crisistijd van een zegenrijken Invloed moge
zijn.
Over het handhaven van de gemeente
lijke salarissen oordeelt prof. Bonger:
de kam wel wat al te zeer
Over het vraagstuk, dat
sen. Mgr. Ara. F. Diepen en Mgr. dr. Jan Olaf
Smit.
I zijn. Dat te
len niet naar
Pater dr. Bern. Zuure onder de Baroendis met zyn harmonie .Sem
per fortissimo”. De missionaris vierde dezer dagen onder groote be
langstelling zyn zilveren priesterfeest te Oosterhout
Voor de functie van pedel aan de R. K Unl-
versltelt vacature «ijlen den heer Amsten
hebben zich by het curatorium 194 sollicltan
ten opgegeven.
Zoo blijkt dus tweeërlei:
le. dat vrijwel alle kopstukken in de
SDAP. zich tegen de geste der Amster-
damsche federatie verklaren (en met klem
van redenen!), en
2e. dat „Het Volk" de vertegenwoordigers
der 8DAJ’. op de meest vulgaire wijze wil
doen zijn de marionetten, de gramophoon-
platen, de kruiers, en*. en*. van de federa
tie, van de kiezers.
men, maar dit te natuurlijk vergeefsch. Wie
het advies niet opvolgde, werd verzocht
politiek hariklri te plegen, ma.w. dit advies
was een bevel. De betcekente er van gaat
ver boven het
partij. Als de
nog heel wat te zeggen zijn:
e tijd en gelegenheid hebben
naderingen bij te wonen, zijn nog
Ik te stellen met de leden. Maar
;stle wil Ik laten rusten. De leden
spersoneel
betrekke-'
i van aarts-xeactlonnalren
Ik wel? De beteekente van
mij
een
Maandag werd de abdij van Berne te Hees
wijk vereerd met het bezoek van Mgr. Dr. Me
thodius Zavoral, abt van Strahov. De Hoog
waardige Prelaat was daarbij vergezeld van
Zijne Ezc. M. PleslngerBoxlnov. gezant van
TsJecho-SlowakUe by de Nederlandsche Regee
rlng. Vankelf richt deze gebeurtenis de gedachte
en herinnering naar Strahov en de veelzijdige
werkzaamheid van baar roemruchtigen Prelaat,
dr. Zavoral.
Onze vertegenwoor-
ieU waard, hebben
Invloed als zij zich In
Met groote opgewektheid heeft Oosterhout
het zilveren priesterfeest gevierd van pater dr.
Bernard Zuure. missionaris der Missie van
Kardinaal Lavigerie. In de St. Janskerk droeg
de jubilaris een plechtige H Mis van dank
baarheid op, daarbU geassisteerd ‘door de paters
Zoetmulder en V. Baar, belden ook zilveren ju
bilarissen. Pastoor F. Peelers hield een treffen
de toespraak.
In hotel Koppelpaarden bood de heer P
Smits, voorzitter van het huldlglngscomlte. na
mens alle Oosterhoutenaren. een enveloppe met
Inhoud aan.
Aan boord van de „Marnlx van Bi. Aldegon-
de” had de jubilaris reeds gelukwenschen ont-
De redactie van .Bet Volk” voelt zich
blijkens een hoofdartikel in haar nummer
van Maandag 4 Juli, door-het pljnlljk-rake
artikel van een partij-autoriteit als prof.
Bonger geweldig in haar wiek geschoten.
Volgens de redactie weet prof. Bonger
natuurlijk weer niets af van de finesses
der zaak; 1 glpg volgens „Het Volk” heele-
maal niet over de vraag, of de salarissen
al dan niet verlaagd moesten of mochten
worden: hierover bestond “tusschen partij
federatie en raadsfractie geen verschil van
meenlng: men mocht de loonen volgens het
gemeenschappelijke standpunt niet ver
lagen.
den. Veel had zij te doorstaan bij den strijd
der Hussieten, den Dertlgjarlgen oorlog het
despotleke optreden van Keizer Joseph II Doch
ook had zU bet geluk, door voortreffelijke man
nen te worden bestuurd.
In den tijd der Contra-reformatie stond aan
haar hoofd de Zal. Lohel. die met zijn machtig
woord het Lutheranisme bestreed, op groot ter
rein hervormend arbeidde en in 1813 den aarts-
blsachoppeiyken zetel van Praag besteeg Zijn
opvolger in de abtelijke waardigheid was Cas
par van Questenberg, die met groote zelfop
offering en taaie volharding het lichaam van
den H. Ncrbertus uit het Lutherse he Maagden
burg wist weg te voeren en in 107 naar Stra
hov over bracht.
Toen Prémontré. het stamklooster der Nor
bertijnen, was opgeheven, en de abt van Pre
monstrelt en Generaal der Orde. Jan Baptist
fEcuy, alle reden had te wanhopen aan haar
voortbestaan, vermaakte hij zijn hart aan de
abdij van Strahov, die het gebalsemd in een
zwart marmeren urn bij het reliekschrijn van
8. Norbertus plaatste. Het was in 1834. Prelaat
Zeldler had in hetzelfde jaar juist bet bestup/
over den .Berg Sion” aanvaard. Heeft God het
gebed van den vromen Prelaat ITEcuy verhoord
en het hartsverlangen van zijn eenvoudlgen en
kinderlijken dienaar ingewilligd? Bij het Vatl-
caansch Concilie werd ook een vertegenwoor
diger der Norbert ij ner Orde verwacht De wei
nige resteerende abdijen wesen voor die functie
aan den Strahover abt Freiherr von Zeldler
Nauwelijks te Rome aangekomen stierf hfj
reeds, doch met het herstel der Orde onder
centrale leiding was een begin gemaakt.
natuurlijk in sommige
den zin van hen. die
willen. Maar iet doktersadvies is vaak ook
niet naar den zin van den patiënt. En wee
*‘e gaat meedokteren.
lid voor lid der 8. D. A P
in staat om over
ken te oordeelen
dan zal men meestal de uitzonderingen
zijn de jongelingen, wlen men aan de kleur
van hun overhemd al ziet dat zij alles
weten tot antwoord krijgen: wel neen
dat moeten anderen maar uitzoeken.”
gansche partij, tot dusver door de raads
fractie eensgezind toegepast.
Zoo staat de zaak en hier deed de partij
federatie een uitspraak, waartoe zij volko
men in staat en bevoegd was, gelijk ieder,
die de van grooten ernst en degelijke ken
nis van zaken getuigende vergaderingen
bijwoonde, zal moeten beamen."
.Berst toen de regeerlng. blijkbaar Bon-
ger’s opvattingen en niet die van onze een
stemmige raadsfractie deelend, de vernieti
ging op hare beurt vernietigde en dus de
loonsverlaging voor de ambtenaren en
politie doorvoerde, ging het drietal over
stag en voegde zich daarin, op motieven (de
wenschelljkheid der gelijkstelling van
ambtenaren en werklieden, en de bedreig
de autonomie, die echter van regeerlngs-
wege reeds in wesen vernietigd was), welke
de Amsterdamsehe federatie weigerde als
van hooger belang te erkennen dan de
handhaving van de crlsisloonpolltlek der
den patiënt die
Neemt men L
en vraagt men zijt
zulke lastige vraag
lastgeving
van L.‘_
blunder
wel t-_-
„bindend advies” of iets dergeljjks te noe-
Wegens vertrek naar een gemeente. iimM
buiten den Kieskring, hebben de boeren A O,
Boekraad en a Wesseling. cnderacbeiaanMk
voorzitter en bestuurslid der R. K. K-tu i oen
trale „Lelden”. ontslag genomen uit hun func
tie.
Dr. A O. A Hoffman te Gouda, die aan de
beurt van opvolgen was. beeft zijn benoamlng
niet aangenomen. Met hem is de reservelijs»
uitgeput, soodat in het bestuur voorloop* twee
vacatures blijven h—tw.
De Gelderacbe Katholieke lijst voor de Eerste
Kamerverkiezingen is als volgt saman^mtata-
No. 1 J. J. W. IJsselmulden te Arnhem; no. 2
H. Ruyter te Arnhem; No. 1 J. W. Andrtessén
te Utrecht; No. 4 Mr. J. R. H. van Schalk ta
■sHage; No. 5 G. W. J. van Koeverden ta
Buren; No. g Mr. K. H. baron van Voorst tot
Voorst te Beek bij Nijmegen.
De thans zittende Eerste Kamerled» de
beer» J. Arata, P. Dobbelmann en J. C. U
v. d. Landen zijn dus niet opnieuw gecand<-
deerd in Gelderland.
Het moderne stratenverkeer dwingt tot het
zoeken naar middelen om de gevaren te voor
komen. die er een noodzakelijk gevolg van zijn.
Meer en meer gaat men zijn heil zoeken In op
tische seinen en liefst in die mate, dat de dienst
van den mensch daarbij buiten werking kan
blijven.
Op dit oogenbllk worden In ons land op dit
gebied merkwaardige proeven genomen In de
Laan van Meerdervoort te Den Haag, volgens
een systeem van Ir. Huizinga.
Te Breda gaat men nog een ander systeem
toepassëh, dat van Heuer en Hammer te Grüne
L Westfalen.
Vrij algemeen werden tot heden by het ver
keer de volgende kleuren gebruikt: rood lon-
veillgl. groen (veilig), geel (houd je gereed).
Geel was dus de overgangskleur Natuurlijk
zaten hieraan bezwaren vast voor de kleuren
blinden. Ook Ir. Huizinga heeft dit Ingezien en
daarom de gele kleur In zijn stelsel weggelaten
Diezelfde gedachte zat ook voor bij Heuer, toen
hij zijn Ampel construeerde, waarbij alleen de
kleuren rood en groen gebruikt worden.
De klokschfjf, met een middellijn van onge
veer Meter. Is verdeeld In roode en^groene
sectoren waarover zich een dubbele wijzer be
weegt. Aan den stand van den wijzer nu. kan
op grooten afstgnd reeds gezien worden, wan
neer het verkeer geen doorgang meer vinden
zal; daarnaar kan de vaart geruimen tijd van
te voren geregeld worden. Het stoppen wordt
daardoor tot een minimum beperkt. Natuurlijk
is de klok zóó Ingericht, dat, wanneer voor de 1
Gelegen op een hoogte, vanwaar men een
heerlijk uitzicht heeft op het torenrijke Praag
aan belde zijden van de Moldau, draagt deze
abdij ook den naam ..Berg Sion”. Zoo werd ze
eertijds door den Zal. Hendrik Zdlk gedoopt.
Als bisschop van Olmütz had deze tijdens een
reis in Palestina (1137) de daar gevestigde Nor
bertijnen leeren kennen. H(j nam daarop zelf
bet wit habijt aan en gaf aan zijn stichting te
Praag (1140) dien Palestjjnschen naam wegens
de opvallende overeenkomst van die hoogte met
den berg, dien hij In het Heilig Land gezien
bad.
De abdij hield stand tot op den huldigen dag. vangen van H. Hoogw. Exc. Mgr. J. H. G. Jan-
hoezeer zij was bezocht door de vele politieke
en godsdienstige rampen, die Bohemen teister-
gedeeltelijke ontheffing
van de pachtsom.
De indiening vali het verzoek schort dan
de verplichting tot betaling op. Alvorens
de beslissing van de Crlsispachtcommlssle
wordt Ingeroepen, zal de kantonrechter
een poging\doen om partijen door onder-
Uüg overleg\tot een minnelijke oplossing
te brengen.
Mislukt dezespogtng, dan moet de zaak
aan de Commissie ter beslissing worden
voorgelegd De Commissie zal daarbij heb
ben te letten op alle omstandigheden.
Het zou onredelijk zijn de wet alleen van
gelet op het toePAMlng te verklaren op de pachttermij-
nen. die nog niet betaald zijn. Er is toch
geen enkele reden om een pachter, die def)
vervallen pachttermljn nog niet heeft vol
daan, wel de gelegenheid tot pachtvermin
dering te openen en den pachter, die wel
licht ten koste van zeer groote opofferin
gen dien pachtprijs wel betaald heeft,
iedere remissie te onthouden. Daarom is be
paald, dat de wet van toepassing zal zijn
op alle pachttermjjnen, die nA 12 Februari
1932 zijn vervallen, ook al mochten zij reeds
betaald zijn. Hierbij was het echter noodig,
dat van den pachter, die reeds betaald
heeft, een termijn wordt gesteld, binnen
welken hij zijn verzoek om vermindering
moet indienen.
Deze termijn is gesteld op één maand
na het in werking treden der wet.
De pachter, die reeds betaald heeft,
moet zijn verzoek om pachtvermindering
dus indienen vóór 1 Augustus 1932.
Over de aangelegenheid zélf geeft de
Prof, zijn meenlng als volgt:
Men kan nu juist niet zeggen, dat de
A. D. A. P. in onze dagen een toonbeeld
vgn eenheid vormt:
er valt wel geen enkele belangrijke kwee
tie te bedenken, of er bestaat In de D.
A Pverschil van meenlng over:
Geen verwordend huwelijk.
Wel verwordend huwelijk.
Geen loonsverlaging.
Wel loonsverlaging.
Geen bindend mandaat.
Wel bindend mandaat.
Geen straatactie.
Wel straatactie.
Partij en Vakbeweging hebben onlangs
gedecreteerd, dat er in concurrentie met
de O. 8. P. en de C. P. H. straatrumoer
georganiseerd moet worden; verleden jaar
commandeerde leider Albarda nog: „Niet
de straat op!”, maar dat is.... Overge
gaan: rumoer moet er nu komen, gede-
monstreer, en 1 ziet ernaar uit, dat
tegen den stroom niet opgeroeid zal kun
nen worden.
Toch heeft een enkeling in de 8. D. A P.
nog den moed tegen al dat revolutlonnalr
gedoe te waarschuwen; t is de oude beer
Vliegen, die in de „Sociaal-Democraat” een
ernstig vkoord tot de 8. D. A P. richt:
„Wie rfet parlementaire stelsel en zoo
doende de democratie wil verdedigen, moet
zeker in de eerste plaats zorgen, dat hij het
zelf niet ondermijnt. Er zijn een until
teekenen, dat niet alle Sociaal-Democraten
dit ten volle beseffen.
Het geroep om „revolutlonnalre actie” in
een democratisch land is een van die tee
kenen.
Wat toch kan werkelijke revolutlonnalre
actie in zoo n land anders beteekenen dan
het willen ontrukken van de macht aan het
parlement of*aan eene door het parlement
gewenschte en gesteunde regeerlng? Revo-
lutlonnaire actie In een democratisch land
kan niet anders werken dan zóó en werkt
daardoor reactlonnair.”
Het gaat alleen over de vraag of de ver
plaatsing van koopkracht de verminde
ring der eene groep gemeentepersoneel
is immers een vermeerdering voor de bur
gers, hetzij direct, hetzij indirect in het
algemeen belang in moeilijke tijden
wenscht is.
Zonder voorbehoud schaar ik mij aan de
zijde van hen, die deze vraag bevestigend
beantwoorden. Uit socialistisch oogpunt is
dit standpunt, ml. geboden, wie anders oor
deelt staat op vakvereenlglngsstandpunt.
Zij, die gewaarschuwd hebben tegen een al
te nauw verband tusschen beide bewegin
gen, krijgen gelijk. Wanneer men wat loo
ser van elkander was blijven staan, zou
men eikaars afwijkende meeningen minder
kwalijk hebben genomen.
De schr^rer besluit met als zijn meenlng
uit te spreken, dat de loonen in het open
bare bedrijf niet ver boven die van het
overeenkomstige particuliere bedrijf uit
kunnen gaan. .Anders zou een socialisti
sche beweging in moeilijkheden komen."
„Voor geweld behoeft en mag eene op
den wil der kiezers steunende regeerlng
niet wijken. Ze behoeft het niet, omdat ze
in een strijd met geweld, doordat ze over
de machtsmiddelen van den Staat beschikt,
altijd overwinnaar zal blijven, ze mag het
niet, omdat ze dan zelf de demokratie,
waaraan ze haar aanzien ontleent, zou
verraden.
Als er bewegingen van gewelddadigen
aard op touw worden gezet tegen demokra-
tlsche regeerlngen en ze slagen, dan is dat
altijd geweest in landen, waar het voor
naamste machtsmiddel van den Staat het
leger, haar ontviel en dat is in 99 van de
100 gevallen ten gunste van een of andere
reactie.”
„Laat men goed bedenken, dat we leven
in een tijd van ontreddering. In zekeren
zin, namelijk in het beschermen en hand
haven van de democratie, is aan de coclaal-
democratl eeen taak opgelegd, die men een
conservatieve kan noemen. Revolutlonnalr
dreigement komt van reactlonnalren kant
waar men wel den Staat wil revolutlonnal-
ren, maar met de bedoeling de maatschap-
pelijke revolutie, die wij nastreven, af te
weren.”
Dat mag nog eens verstandige taal hee-
ten!
Afgewacht moet echter worden, of dit
alles niet zal verklinken als de stem van
den roeptende n de woestijn.
De 8. D. A. P. za^t den laatsten tijd
in den greep van O. 8. P. en C. P. H. aóó
ver af, dat ten zeerste betwijfeld moet
worden, of een verstandig woord deze af-
zakklng nog zal kunnen tegenhouden.
Wat is tenslotteeen veratandig
woord?
Vergeleken bij de snorkende, revolutkm-
nalr-ophitsende manifesten van Partij en
Vakbeweging en de stook-artlkelen in de
roode pers!
geval uit, zij treft de geheelc
Federatie terecht dit besluit
genomen heeft, moet iets dergelijks, ook
gelden voor alle vertegenwoordigers ook
de Kamerleden! De Partij zal in dezen dus
een prlnclpieele beslissing dienen te
nemen.”
.Maar, zal men zeggen, de Federatie han
delde weer in opdracht van de leden der
afdeellngen die waren vrijwel unaniem
in deze aangelegenheid. Over deze eenstem
migheid zou nog heel wat te zeggen zijn:
de leden die tijd en gelegenheid hebben
deze vei
niet gel
deze kw
der 8. D. A P. wilden in concreto dus niet
dat het salaris van het gemeente]
verlaagd werd. Wie, behalve een I
lijk kleine groep
wilde dit eigenlijl
een dergelijke wilsverklaring is voor
ongeveer even groot als wanneer in
vergadering eenstemmig wordt uitgemaakt,
dat er geen aardbevingen e.d. zullen plaats
grijpen! De vraag liep hierover: gegeven
de allerellendigste economische situatie in
de wereld, gegeven den flnancieelen toe
stand van Amsterdam, gegeven de zeer
belangrijke uitgaven voor sociale zorg, die
noodig zijn, gegeven ook de vermoedelijke
perspectieven van dit alles, is het dan ver
antwoord de salarissen, vastgesteld in een
hausse-periode, te handhaven?
Om dit alles te kunnen beoordeelen is de
kennis van den gemiddelden 8. D. A P.-er
geheel onvoldoende ik neem nu maar
aan dat zü voor alle vooraanstaanden vol
doende is....
Federaties en afdeellngen zijn geheel in
competent om over lastige problemen te
oordeelen. men moet zulks overlaten aan
hen, die daartoe meer bevoegd
gevallei
gaarne iets ander.'
In den persoon van Mgr. dr. Zavoral wordt de
traditie van Strahov waardig voortgezet zoowel
op godsdienstig als op politiek en cultureel ge
bied. Met groot gemak spreekt de Prelaat meer
dere talen. Geboren redenaar, trok hij Jaren
lang de élite van Praag, zonder onderscheid van
godsdienst, naar zijn maandelljksche conferen
tie» over de H. Eucharistie. Pater Lacordalre
was zijn voorbeeld; een belangrijk deel van
diens oratorisch oeuvre werd door hem in de
nationale taal overgezet. Daarbij gaf hij leiding
in het tijdschrift voor de gewijde rede, waarvan
hij de redactie op zich had genomen
Het Apostolaat der Hereenlging vindt in hem
een sterken steun De oorsprong van zijn abdij
herinnert hem niet minder aan het treurig lot
der Grieken, als zijn patroon, de H. Methodius,
aan de moeilijke godsdienstige verhouding bl)
de slaven. Zijn voorzitterschap van de Tsje
chische afdeellng der „Unie voor godsdienstige
Studie" waarborgt den ernst van zijn streven
Uitgesproken Tsjech als Monseigneur ia, liet
hij zich reeds voor het uitbreken van den
Wereldoorlog kennen als nationalist, doch in
den goeden, katholieken zin van het woord. BIJ
de vrijwording der Republiek werd hl) ultge-
noodlgd deel te nemen aan het werk der Con
stituante; tot 1938 was hjj voorzitter van de
Katholieke fractie in den Senaat. Dank zijn
bijzondere hoedanigheden, was hij als aange
wezen. om de betrekking tusschen de Tsjecho-
Slowaaksche republiek en Roemenie te verster
ken. zijn Roemeensche reis in de lente van
1938 geleek één zegetocht. Eere-doctoraten wer
den hem aangeboden; stadspleinen naar hem
genoemd; een standbeeld te Boekarest voor hem
opgericht. Vooral de Slavische bevolking Juichte
en in Frankrijk werd hij geëerd als een groote
kracht tot het behoud der Kleine Entente.
Moge de godsdienstige, politieke en cultureele
werkzaamheid van den sympathleken Prelaat
tot welzijn strekken van Kerk en Staat, van
zijn Orde en glorieuze Abdij.
ne Federatie Amsterdam beeft met haar
inzake de arbeidsvoorwaarden
het remeenteperaoneel een kolossalen
der gemaakt. Zij heeft die lastgeving
trachten te camoufleeren door haar
Dit beteekent natuurlijk: spijkers op
laag water zoeken.
De zaak b 1 ij f t er tenslotte op neer
komen: of de SDA.P. in de gegeven om
standigheden al dan niet moest medewer
ken tot loonsverlaging, en zóó is de
zaak natuurlijk ook door de federatie be
oordeeld, of belieft „Het Volk” zelf te
gelooven, dat de leden der federatie zich
bij hun oordeel in spitsvondigheden bege
ven hebben als welke „Het Volk" hierboven
taleert?
Nóg be langrijker is echter de kern van
de kwestie, of de S D.A.P -sche raadsleden
in hun functie al dan niet slaafach moes
ten gehoorzamen aan de federatie en
alleen de keus behielden: tegen de verla
ging te stemmen of uit den Raad gesmeten
te worden.
Prof. Bonger heeft dienaangaande
duidelijk gesproken.
„Het Volk” zegt van Prof. Bonger’i stand
punt (de beslissing blljve aan de vertegen
woordigers), dat dit een consequentie in
houdt, welke „naar den duivel voert”:
In de nieuwe aflevering van de .jSocia-
llstische Gids” onderwerpt ook Prof. Bonger
het geval van de te Amsterdam uitgewor
pen 8. D. A P.-sche Raadsleden aan kri
tiek; onbarmhartig geeselt hij in dit
artikel de Amsterdamsehe partijfederatie
en de redactie van „Het Volk”, welke beide
machtsfactoren in de 8. D. A P. zoo*n be
droevend figuur geslagen hebben in deze
»angetegenheidProf. Bonger schrijft;
„Die duivel is dan de breuk tusschen de
vertegenwoordigers en de vertegenwoordig
den, die de vernieling der partij als massa
beweging beteekent.
digers zijn slechts
slechts macht en
groote beslissingen door de partij massa
gedragen weten. Gaan zij hiertegen in,
maken zij zich los van wat met groote
eensgezindheid, volharding en geestdrift
door de gansche beweging als hare politiek
gevoerd is, dan mogen zij nog zoo bekwame
eenlingen zijn, zij vertegenwoordigen de
partij niet meer.”
BATAVIA 4 Juli. Het werkcomité, betwalk
was ingeateld door de Economische Commlmie
to‘ onderzoek van de contlngenteertn* van den
invoer van textiel, beeft reeds eenlgen tijd ge
leden als het standpunt van dit comité kenbaar
gemaakt, dat do contlngenteering, sooala deze
gewenscht wordt door de Twentsche textlel-
Industrieelen, practiach onuitvoerbaar moet
worden geacht, afgezien van do pilnr lidrinto
Hide dezer kweoUe.
Op 1 Juli U. te in werking getreden de
wet van 17 Juni 1932, houdende bijzondere
maatregelen ten aanzien van loopende
pachtovereenkomsten, genaamd de Crtete-
pachtwet 1932.
Deze wet te tot stand gekomen op voor
stel van eenlge Kamerleden, die daarmede
getracht hebben, In verband met den nood
in den landbouw, tot een oplossing te gera
ken van de tegenwoordige pach(moeilijk
heden.
Wij willen hieronder l J
groote belang dezer regeling uiteenzet
ten op welke wijze nu de voorziening te ge
troffen. Van sommige zijden heeft men ge
meend, de oplossing te moeten zoeken in
dezen-zin, dat loopende pachtcontracten,
vóór een bepaalden datum aangegaan, het-
•U van rechtswege ontbonden moeten wor
den verklaard, hetzij op vordering van den
pachter door -den rechter moeten kunnen
worden ontbonden. Deze methoden hébben
echter zeer ernstige bezwaren. Wordt een
pachtcontract zonder meer ontbonden, dan
ontstaat er een vacuum. Er bestaat na de
ontbinding tusschen verpachter en pachter
geen enkele rechtsband meer. De pachter
zal verplicht zijn, het gepachte onmlddel-
lijk te verlaten, tenzij hij het met den ver
pachter eens wordt over nieuwe pacht-
voorw aarden.
Een groot aantal nieuwe pachtcontracten
zal dus op korten termijn moeten worden
gesloten. De pachter, die zich nu eenmaal
met geheel zijn Inventaris op het gepachte
heeft ingericht, zal daarbij niet in de sterk
ste positie verkeeren. Het denkbeeld der
ontbinding gaat bovendien in tegen het
beginsel, dat de zittende pachter zooveel
mogeUJk op zijn plaats moet worden gela
ten.
Men heeft daarom naar een anderen weg
moeten zoeken. Deze andere weg, bij de
Crisispachtwet 1932 ingeslagen, zal er toe
leiden, dat de verpachter, die niet bereid
te, vrijwillig te doen wat redelijkerwijze
van hem gevraagd mag warden, daartoe
zal kunnen worden verplicht. Deze formu-
leerlng opent de mogelijkheid om met alle
omstandigheden rekening te houden. Men
kan niet alle verpachters, evenmin als alle
pachters, over één kam scheren. Van een
kapitaalkrachtigen verpachter, die staat
tegenover een pachter met weinig of geen
Inkomsten, kan iets anders worden ver
langd dan van een verpachter, die zelf in
moeilijke flnancieele omstandigheden ver-
keert en die staat tegenover eten pachter,
die nog over een vrij groot weerstandsver
mogen beschikt.
Ook zal een belangrijke rol mogen spelen
de vraag, of de pachter wellicht in vroegere
jaren belangrijke reserves heeft kunnen
vormen. Wanneer zich het geval voordoet,
dat de pachter reeds sedert lange jaren
hetzelfde goed in pacht heeft gehad, zoo-
dat hij in den tijd, toen het landbouwbe
drijf uitnemende resultaten opleverde, een
naar verhouding zeer lage pacht heeft be
taald, dan aal daarmede, nu de verhoudin
gen zich in omgekeerde richting gaan ont
wikkelen, zonder twijfel rekening zijn te
houden.
De pachter bij een pachtovereenkomst,
aangegaan voor 1 Januari 1932, die van
oordeel te, dat van hem in verband met de
heerzehende buitengewone tijdsomstandig
heden niet in redelijkheid kan worden ge
vorderd den bedongen pachtprijs te vol
doen, kan, telkens niterttjk binnen 14 dagen
na het vervallen van eenen termijn, zich
bij verzoekschrift wenden tot den kanton
rechter, binnen wiens kanton het gepachte
of het grootste deel daarvan gelegen te, ten
einde een geheele of gedeeltelijke onthef
fing van de betaling te bekomen.
Zoolang op een tijdig in gediend verzoek
schrift niet te beslist, wordt de verplichting
tot betaling van den pachttermljn opge
schort.
De noodregeling te derhalve Van -toepas
sing op alle pachtovereenkomsten, die ge
sloten zijn vóór 1 Januari 1932. Wel te in
sommige takken van bedrijf de crisis reeds
veel vroeger Ingetreden, doch met name in
de veehouderij dateeren de moeilijkheden
eerst vooral uit de tweede helft van bet
jaar 1931. Een regeling, die een vroegeren
datum sou stellen dan 1 Januari 1932, zou
daarom in tal van gevallen haar doel mis
sen. De wet heeft de zaak verder zoo ge
regeld, dat de beslissing telkens afzonder
lijk kan worden gevraagd, wanneer een
pachttermljn vervalt Telkenjare z^l dus
opnieuw kunnen worden bezien, welke
pachtvermindering in dat jaar redelijk
moet worden geoordeeld. De eerste pacht
termljn, waarop de wet van toepassing
wordt verklaard, te die, welke nk 12 Fe
bruari 1932 is vervallen. Een teruggrijpen
tot vroegere pachttermijnen, die wellicht
reeds lang betaald zijn, werd een te ingrij
pende maatregel geacht
In tegenstelling met andere crisismaat
regelen behoeft deze regeling geen bepa
lingen te omvatten omtrent het einde van
haar werkingsduur, daar zij vanzelf zal op
houden, wanneer de loopende pachtcon
tracten zullen zijn geëindigd.
.De wet wenscht de beslissing over het
bedrag der pachtvermindering op te dra
gen aan Crisls-pachtcommissies, samenge
steld uit den kantonrechter als voorzitter
en 2 niet tot de rechterlijke macht behoo-
rende personen, die deskundig zijn ten aan
zien van de verhoudingen op landbouwge
bied.
Tegen de beslissing van deze commissie
staat geen enkel rechtsmiddel open, be
houdens cassatie in het belang der wet.
De gang van zaken stelle men zich als
volgt voor: De pachter, die tevergeefs ge
tracht heeft van ztjn verpachter de pacht
vermindering te verkrijgen, die naar zijn
oordeel de redelijkheid vordert, wendt zich
tot den kantonrechter ter bekoming van
hoofdstraat de wijzer zich over een groen veld
beweegt, hjj. vanuit de inloopende zijstraat ge-
zleh, een rood bestrijkt. De wijzers worden be
wogen door een kleinen motor, die In 12 uur
ongeveer 1 K W noodig heeft. Naar believen
kan de snelheid der wijzers geregeld worden
naar het verkeerstempo. Is het verkeer, op een
punt intensief, dan kan de omloopsnelheid ver
traagd worden en omgekeerd.
Ook kan de grootte der sectoren geregeld
worden in verband met de meerdere of mindere
intensiviteit van het verkeer.
Te Breda bestaat het voornemen voorloopig
twee Heuer-lampen te plaatsen: één aan het
kruispunt Ginnekenstraat, Houtmarkt, Bind
straat, Karnemelkstraat; één aan dat der Brug
straten en Ridderstraat-Torenstraat. Het ver
keer is daar wel van dien aard, dat de deugde
lijkheid van het systym moeilijk aan een
zwaardere proef onderworpen zou kunnen wor
den. Op 15 Juli wordt ermede een aanvahg ge
maakt.
In Berlijn (Charlottenburg) en te Oslo wor
den deze lampen reeds met succes gebruikt
Voorzoover we kunnen nagaan is Breda in ons
land de eerste plaats, waar proeven in deze
richting zullen genomen worden, die dus zullen
moeten uitmaken, of de Heuer-lamp Inderdaad
door zijn op grooten afstand zichtbare wijzers
op de kleursectoren lederen wagenbestuurder
vroegtijdig bekend kan maken met den stand
van het verkeer ter plaatse en of daardoor het
„stopzetten" van het verkeer beduidend beperkt
zal worden.
,_De „note gale” heeft aan het slot der
Amsterdamsehe gemeenteraads-tragedle,
waarbij dit lichaam van vier barer zeer
verdienstelijke leden beroofd werd, geluk
kig niet ontbroken: Het Volk deelde mede
nadat het ..groot slem" had gemaakt, dat
er nu maar niet „nagekaart” moest wor
den! Men moet wel zeer groen zijn in de
problemen der demokratie om zoo iets te
durven neerachrijven, al kan erkend wor
den dat het aan durf in deze materie de
redactie van het hoofdorgaan niet ontbro
ken heeft: de oppositie, door de leiders
zoowel van de Tweede- als van de Eerste-
:n haar gevoerd, werd
Je der krant, met kleine
letter onder de Ingezonden stukken wegge-
stopl
politieke
gekomen feit! Met het groote formaat, het
groote aantal a bonne's, de groote letters en
de daarbij behoorende groote woorden, is
dezen alleenheerschers in het rijk der
socialistische publieke opinie van den dag
loor de Amster-
damsche gebeurtenissen weer aan de orde
is gesteld, zal, n*en deplalse den Volk-
redacteur, nog zeker lang „nagekaart”
worden Ota. in dit tijdschrift, waarin de
schrijver dezer regelen voornemens is uit
voering te geven aan een reeds lang bij
hem bestaand plan „eenlge problemen der
demokratie”, waaronder de verhouding van
massa en leiders den hoofdschotel vormt
min of meer A fond te behandelen."
Kamerfractie tej
ergens in een hoel
>t! Vermoedelijk een nog nooit in de
lenls van Nederland voor-
