politieke mop in Sovjet-Rusland
I
RADIO-PROGRAM
DE TOOVERSPIEGEL
I
Dikke menschen
Rozen-Kasteel
Rijwiel-plaatje
DINSDAG 26 JULI
VERHAAL VAN
DEN DAG
Boerenkiespij nlach
v
Stad zonder baarden?
Aangename herinnering
Uit den kindermond
Vergif als voedsel
Een handel in valsche
postzegels
Alle abonné’s
FEUILLETON
Luchtpost met zweef
vliegtuigen
DE SPOT VERVANGT
DE PERS
Woensdag 27 Juli
Een edele roover
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
a
f
ien
De
Hem
dit
Elater aaa Mnrie-Clatoe
Mijn verloofde,
ZU
en hernam
iet
Wordt vervolad.
toen de tijd de toefde vervaagde, dat hl) aan
O
Vriend: Je was toch met de dochter van
een sigarenhandelaar verloofd?
De andere: Ja, zeker, dat was me ’n mooie
tijd: ik heb twee jaren voor niets kunnen
rocken.
1.35 Gramofoonmu-
ult
programma
en-
OT-
ien
era.
Jke
ing
ez»
nl-"
al
in<
ien
lën,
en.
het
‘P-
ne.
rdt
100
ie»
!a-
er-
VOOR NADERE BIJZONDERHEDEN VER
WIJZEN WIJ NAAR DEN KATHOLIEKEN
RADIOGIDS
Ha
w
ing
ien
rdt
de
een
aat
ge-
UJ-
ler
ch.
M.
gr
ien
Meestal
en
voor
be-
Het kleine Engelsche lam
wel nooit in de rubriek <-
opgenomen worden, nog niet eens
curiositeiten, afschoon er toch Iets.,
tigs is met dat stadje. Het is wél
stadje der wereld, zonder barblgZ
En waarom zijn er geen ASEfmen
ere
tij
de
ia
ën
eel
ok
(kt,
ten
ike
ran
ui-
nd,
ol-
Dultsche
Wat al beslissingen zult u te nemen heb
ben.
HU schrok op. Altijd had hU gedacht, selfs
Met zekeren schroom schrijf ik dit plechtig'
woord, eit nu ik het op dit nog onbeschreven,
blank papier zie staan, als bet begin van n
nieuw leven, leg ik peinzend de pen een oogen
bllk neer.
Met betraande oogen en een glimlach, gooais
in Bolton?
Omdat Bolton het Siberië der barbiers la.
En waarom is Bolton het Siberië der bar
biers? Omdat alle barbiers in Bolton verhon
geren moeten.
En waifföm?
De mannen van Bolton dragen eenvoudig
geen baard. Niet omdat zjj eenlgen afkeer heb
ben tegen dit mannelijk sieraad. Och, hoe gaar
ne zouden zjj allen baarden hebben, waarover rU
zelf struikelen konden. Maar het gaat niet, het
gaat eenvoudig niet. De mannen van Bolton
hebben n.l. geen baardgroei. Zjj hebben niet
eens zooveel baard als een schooljongen van
14 jaar. Waaraan dat ligt, weet geen mensch.
maar dokters meenen, dat het aan de lucht
moet liggen.
Wat uit kan komen, want ook het haar der
vrouwen van Bolton groeit uiterst langzaam.
Er zijn rare plaatsen in de wereld I
(En hoe is het wanneer iemand uit Bolton in
andere lucht komt?).
En nu kinderen, nel de onder wjjsei es wat
zou dat voor een beest zijn? en ze laat de
plaat van een zebra zien.
Jantje (van achter uit de klas)„Een paard
in badcostuum, juffrouw." X
- 12 20 Uitzending
Strijkorkest o. 1. v.
Gramofoonmuziek
•mroeporkest. 10.30
Wie jarenlang de uitgestrekte gebieden van
Rusland doorgereisd heeft en de taal van het
volk verstaat, zal zich menigmaal er over ver
wonderd hebben, dat de huidige machthebbers
in Rusland niets doen om paal en perk te
stellen aan de politieke spot. De politieke sa
tire. die in haar Slavische scherpte, zelfs Lenin
en Stalin aandurft, vervangt tegenwoordig de
openbare pers, vervangt de vrije meenlngsuiting.
Maar de bolsjewlki doen er zeer verstandig
aan, mee te lachen, ook als zij zelf de dupe
tan de getapte mop zijn. Zoo lachte ook Lenin
selfs hartelijk mede, toen men hem de vol
gende „Witz” vertelde:
Bjj gelegenheid van de groote Zweefvllegtuig-
wedstrüden die van 17 tot 31 Juli In de Röhn
(In Beieren) gehouden worden zal er voor het
milllpenenleger der postzegelverzamelaars een
sensationeel» attractie zijn. Voor de eerste maal
In de geschiedenis van postwezen zal men een
regelmatige postbestelling met zweefvliegtuigen
Invoeren.
De ongewone luchtpostdienst zal alleen plaats
hebben gedurende de dagen van den wedstrijd.
De Riikspost heeft een afzonderlijk stempel
voor deze postzendingen Ingevoerd. De zweef
vliegtuigen zullen gewone brieven tot 20 gram
vervoeren en briefkaarten voor alle willekeu
rige plaatsen van bestemming.
Voor deze luchtpost wordt ’een gewone toe
slag van 10 pfenning gerekend. Alle brieven en
briefkaarten moeten het opschrift dragen .Per
zweefvliegtuig" en op het postkantoor op de
Wasserkuppe" gepost worden.
Als men de brieven zelf niet op het Post
kantoor op de Wasserkuppe kan afgeven en
ook geen kennissen op den heerlijken Rhönberg
heeft kan men zijn brief of briefkaart in een
enveloppe naar het Postkantoor Wasserkuppe
zenden, van waaruit het dan per zweefvliegtuig
verzonden wordt.
Op deze manier kan Iedere postzegelver
zamelaar in het bezit komen van deze zeld
zame postzegels.
Een plaatje en gièn illustratte!
Wel koper maar toch weer geen geld.
Een jaartal, maar nimmer historie,
Omdat het zoo weinig vertelt.
“t It nieuw, maar geen Hollctndsche
i haring,
't Verschijnt weer als altijd op tijd.
En ook hoe verafschuwd en lastig.
Geen mensch, hoe hij klaagt, wil jiet
kwijt.'
Wij krijgen het tegen betaling!
Al praten wij daarbij van sneu
Wij maken toch om het te krijgen,
Als was het aantrekkelijk, queue!
Het plaatje is noodig, want zónder
Is fietsen volstrekt geen genot.
Ze loeren en zien ze geen plaatje.
Dan zet men uw fiets achter slot!
Dus u zijt weer blij met uw plaatje,
Hetgeen, vreemd genoeg, illustreert.
Dat iemand plezier heeft, al zegt hij,
Dat hij dit plezier niet waardeert!
MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
de bittere beteekenls van dit „te laat" kon lee-
ren beseffen. Toch is ze vroolijker. opgeruimder
dan ik ze ooit gezien heb, en ons geluk is als
een nieuwe dageraad in haar belangloos leven.
Wanneer er wezens zjjn, die zelf geheel in de
vreugde van anderen kunnen opgaan, dan is
zij er een van, en juist die vreugde ontbrak
haar ook.
U moest eens zien, hoe hartelijk ze voor mijn
vader is. Veel beter dan ik. gevoelt ze, wat goed
voor hem Is, wat hjj begeert, wat hem geluk
verschaft. Zij"' h^eft zelfs met haar gewoonte
van zwijgen gebroken. Zjj keuvelt met hem
over vervlogen tijden, over hun vrienden van
weleer en schijnt belang te stellen in de minste
bijzonderheden, de onbeteekenendste nieuwtjes,
als hjj daarin maar behagen vindt.
Hij dacht aan de lieve veranda in het ele
gante huis van zijn Spaanschen neef, met ge-
makke lijke rocking-chairs, waarin hij droomde
en verzen rijmde in zijn Provencaals dialect.
Maar Valérie bleef niet lang weg. Zij kwam
terug, zelf een blad dragend met een spiritus
lamp. koffiepot, boterhammetjes en gedroogde
vijgen, waar hjj met welgevallen naar keek.
Zjj ontstak het lampje en terwijl ze op het
koken lette, begon ze weer doodgewone vragen
te doen.
Heeft de overtocht u niet vermoeid? Mooi
weer getroffen? Gaat het nog goed met uw
gezondheid, na uw verblijf in dat vreemde land?
Wat zullen we u veel nieuws over het land te
vertellen hebben.
Eenige oogenblikken zweeg ze,
dan ernstiger:
Wat denkt zij van hem. zij. die hem gekend
heeft in zijn kracht, in al den glans van al zijn
talenten? Had zij in dit veertigjarig zwijgen
het ónmogelijke gedroomd, haar vijftig jaren
vergeten en gehoopt, dat hij met veranderde
gevoelens terug zou komen? Ik geloof het niet:
reeds lang is ze daarover heen. En zou hjj de
jaren over het hoofd gezien hebben en teleur
gesteld zijn, toen bij haar zoo verouderd terug
vond? pok dit betwijfel ik. want hij is in zijn
oUidschap bijna kinderlijk en schijnt niet in het
minst ontgoocheld. Kun liefde is in bet drama
des levens ten gronde gegaan, maar nog blijft
hun de vreugde van een warme, rustige gene
genheid tusschen oude vrienden
De menschheid is blijkbaar reeds zoo ge
heel aan astronomische getallen gewend, dat
de schaden, jaarlijks door de ratten aangericht,
in Duitschland 15000, in de Wereenlgde Staten
3 milliard gulden nog altijd niet groot ge
noeg is om de gedachte, die reeds meer dan
tien jaren geleden geopperd werd, de bestrijding
van deze gevaarlijke knagers dqor tusschen-
komst van den Staat, ten uitvoer te brengen.
Hoe moeilijk het is, deze dieren, welke direct
Achter de lokmiddelen dreigend gevaar vermoe
den. uit te roeien, toont wel het voorbeeld der
stad Bjelostok. De plaag was daar de laatste
jaren geweldig erg geworden, ofschoon de vroede
vaderen moeiten nog kosten schroomden, om
het kwaad meester te worden. Maar zelfs de
zee-ajuln, die men voor duur geld uit Italië in
voerde, hielp niets.
Ondanks dit vergif vermenigvuldigden de af
schuwelijke knagers zich lustig voort en namen
zelfs afmetingen aan. zooals men slechts in de
loopgraven gedurende den wereldoorlog kende
Tenslotte riep de burgemeester den raad van
vaklui In en deze constateerden tot algemeene
ontsteltenis, dat de zee-ajuln de schuld van al
les was. Deze spijs was het lievelingskostje der
ratten. De brave stadsvaderen stonden perplex -
Hadden ze vroeger niet juist X tegenovergestelde'
hooren beweren? Maar die tegenstelling vondt
toch een verklaring. De zee-ajuln was werke
lijk een vergif, droogde echter gedurende de
lange reis van Italië naar Polen zoodanig in,
dat het vergif geen schadelijken invloed op de
ratten meer uitoefende. Alleen de essentieele
bestanddeelen der vrucht bleven over en die
werden door de ratten met graagte gegeten.
HUIZEN, 296 M. NCRV. 8 00 Tijdsein en
schriftlezing; <15 Morgenconcert; 10.00 Zang
door het NCRV.Dameskoor; 1030 Korte Zie
kendienst door Ds. I. Groen, Harmonlumbe-
speling. door M. F. Jurjaanz; 12.00 Politiebe
richten; 12.15 Middagconcert; 2.00 Verzorging
zender; 2.30 Lezen van Chr. lectuur door mej.
Wen tink; 3.00 Concert door het „Haagsche
Trio"; 5.00 Kinderuurtje door G. Westra Mzn.;
6 00 M. A. Marra: ,.’t Leven van den Frle-
achen boer”; 0.45 Heinrich Petermeljer: „Oud.
Berlijn"; 7.15 A. Stapelkamp, secr. van het
Chr. Nat. Vakverbond in Nederland; 7.30 Po
litieberichten; 7.45 Ned. Chr. Persbureau: 8 00
Tijdsein en een avond in een Leger des Hells-
Klnderhuis: 10 00 Persbureau Vaz Dla-s. 10.10
Gramof oonpla ten.
HILVERSUM. 1875 M. VARA. 8.00 Tijdsein
en Gramofoonmuziek; VPRO. 10.00 Morgenwij
ding; VARA. 10.15 Uitzending voor arbeiders
in de continubedrijven m. m van het VARA-
orkest o. 1. van Harry Wlggelaar en het Groot
Volkstooneel12.00 Tijdsein: 12.01 VARA-Septet
o. 1. van Is. Eyl. afgewisseld door gramofoon
muziek; 1.45: Verzorging zender; 2.15 Gramo
foonmuziek: 3 00 Voor de kinderen m. m. van
John Brookhouse Mac Carthy, orgel en plano;
.5.00 VARA-Septet o 1. van Is Eyl, afgewisseld
door gramofoonmuziek6.45 Radio_onthouders-
ccmlté C. J. Toebes: „Nieuwe tijden, nieuwe
eischen”; 7.00 VRO. J. M. Boonstra: ..Vrjjden-
ken is voorwaarde voor cultureele activiteit";
8.00 Tijdsein. 8.01 „Vorsten en volken”, kro
niek van den ondergang, door Maurlts Dekker.
Sjselleldlng voor VARA-tooneel:
Capellen;
Wlggelaar;
.Bond
ik nooit van haar gezien heb. zei tante Valérie
tot me: „Je moet haar schrijven!"
Het Is echter een zaak van gewicht, de eerste
brief, welken men schrijft aan de vrouw, die
men bemint. Ik zou er al mijn liefde in willen
uitspreken, mijn vreugde, mijn dankbaarheid
die er bijna een godsdienstige tint aan geeft.
Want ik gevoel behoefte en die zult u met
me deelen dezen eersten brief te zegelen met
een stempel, dat zich op heel ons leven moet
vertoonen; de gedachte aan Hem, die oqs heeft
saamgebracht ais „twee eenige kinderen", zoo
als de huwelijksliturgle het noemt. In
zullen we elkander beminnen.
Uw liefdevol en fijngevoelig hart heeft mijn
wensch begrepen cn gedeeld om niet de
toekomst te spreken, vóór mijn taak vervuld
en mijn vader teruggekeerd zal zijn. Toch
waren we stilzwijgend verloofd, en al was er
ook veel treurigs in ons geluk, we hadden niet
temin beiden een vast vertrouwen op een goed
en gelukkig einde. U hebt mijn taak afgemaakt
voltooid, en innig verheugd zeg Ik me zelf, dat
alleen uw aangeboren goedheid de vijandige
gevoelens van mijn neef overwonnen heeft.
Mijn vader is dan terug. Hij was bet inder
daad, dien u eenzaam en alleen te Bordeaux
aan wal hebt zien stappen. Bij die droeve aan
komst vermoedde hij'in het geheel niet, dat een
warm hart zoo dicht in zijn nabijheid voor hem
klopte. Hij zou zoo gaarne u zien en u vragen
zfjn dochter te willen worden. De arme mar.
smacht naar liefde en geluk. U zult hem lief
hebben, en hjj zal ons niet meer verlaten, da',
heb ik hem in uw naam durven beloven. Want
bU heelt niet enkel behoefte aan genegenheid.
wijding aanbieden van de jaren, die mij nog
overblijven.
Hij durfde niet voortgaan, want Valérie was
onrustbarend bleek geworden. Zij zag hem recht
in het gelaat, beslist en weemoedig tevens.
Wjj zjjn te oud, zei ze op vasten toon; het
verledene kan niet meer herleven, en hef is
beter, dat we vgn dit eerste oogenbllk af de
genegenheid Inwijden. tusschen de nieuwe
wezens, die we voor elkander zijn. Ik blijf uw
trouwe vriendin, en we kunnen nog dezelfde
droomen koesteren, maar tevens voor hem, dien
we beiden zoo vurig liefhebben. Elzéar's geluk
zal ons doen vergeten, dat ons eigen geluk niet
beeft mogen bloeien.
Met denzelfden weemoediger) blik volgde zij
den indruk, dien haar woorden op de Mar
guenave's gelaat te voorschijn riepen. Zij las
er een soort verlichting, bijna voldoening op
die schrijnend voor haar geweest zou zijn, als
niet haar ziel sedert lang in hooger, reiner
sferen haar verblijfplaats gezocht bad.
het viel mij hard, door mijn beroepskennis on
herstelbare verwoestingen in zijn gestel te moe
ten ontdekken. Dit versleten leven kan echter
verlengd worden door kalmte en rust, en uit
stekende* verpleging en de zoetheid van een
gezelllgen, huiselijicen haard.
Nog eens. u zult hem liefhebben. Hij is nog
altijd de dichter vol gratie en bekoorlijkheid,
wiens overgevoeligheid door nog Jeugdige ver
beeldingskracht als in evenwicht gehouden
wordt Misschien had u. evenals ik. een ander
denkbeeld van hem opgevat. Ik ten minste stel
de hem mu voor als flink en vol geestkracht,
een man, die zich zelf tot ballingschap veroor
deelde en zich doodwerkte om zijn schulden
te betalen. Was hjj vroeger zoo. en heeft de
arbeid al die geestkracht verbruikt? Het is een
heel ander man. dan ik verwachtte, die zich
grenzeloos gelukkig gevoelt, weer in het vader
land terug te zijn. Maar ik herhaal het,
nieuwe, of ten minste anders onderstelde we
zen. is beminnelijk, vol aantrekking en zal wel
aller harten veroveren.
Tante Valérie draagt veel zorg voor hem. Zjj
wil niet, dat* ik te Toulon een apartement huur
maar houdt hem bij zich, tot wij getrouwd zijn
Die arme tante Valérie! Het woord „te laat'
komt mi) telkens voor den geest, wanneer ik
die twee verouderde menschen zie. die den leef
tijd van het geluk reeds overschreden hebben
Mijn vader leeft in een ideale wereld: hij za>
steeds de eeuwige jeugd der dingen bezingen;
hij is er van doortrokken en vergeet daarbu
zelfs zijn grijs» haren. Maar zjj heeft een woest,
dor pad bewandeld, waaraan het proza des
leven» baar kluisterde, waarop zij dag voor dag
ontdekkingsreiziger Jannert
deelt mee. dat hij op zijn tochten door het
zwarte werelddeel negerprinsessen mocht aan
schouwen, die zoo dik waren, dat zij zonder
hulp niet overeind konden komen en evenmin
konden staan of loopen. Bjj deze negerstam
men werd corpulentie beschouwd als het top
punt van lichamelijke schoonheid en de kin
deren der koninklijke familie werden vanaf hun
prilste jeugd vet gemest.
Daarmee is echter nog niet gezegd, dat de
dikste menschen voorkomen in Afrika. De En-
gelschman Spooner, die een messteek In de
maagsteek had gekregen, bleek een soiled vet-'
pantser te bezitten van meer dan twaalf centi
meter dik.
In Lincoln (V. S.) leefde een man, die precies
548 pond woog een een omvang had van 3 M.
4 c.M.
Te Parijs wordt in de Medische School nog
een gipsmodel bewaard van Marie Clage. Zij
was slechts 1.64 M. en bezat een sprookjesach
tige taille van 1.66 M.
Valérie alles schuldig was, zelfs zijn leven, als
het haar behaagde dit te nemen. En hoewel de
alledaagsche praatjes, die »U trachtte te be
denken. een slechte voorbereiding waren tot
die andere, plechtige, beslissende zaak, voelde
hij opeens een ziekelijk verlangen om te spre
ken. zooals men zich haast ëèn last af te wer
pen, zich van een taak te ontslaan.
Hjj zamelde al den moed bijeen, waarover zjjn
zwakke natuur beschikte, al de gekunstelde
geestkracht van een zenuwachtlg opgewonden
man.
In het kleine Japansche dorpje Jowcruskl
was een spiegel een nog onbekende grootheid,
en de meisjes wisten niet of ze mooi of leelijk
waren. Dat ervoeren ze eerst later, als ze ver
loofd raakten en trouwden en als hun mannen
haar lieftalligheid onder woorden poogden te
brengen.A
Op zekia-en dag nu vond een jonge Japan
ner. wieni' dagelijksch werk bestond In het
trekken van een licht, Japansch wagentje, een
Jlnrlkscha, midden op straat een klein zak-
spiegeltje, dat waarschijnlijk een Engelsche
lady verloren had.
Zoo'n raar ding zag Kikl-Tsum voor de eer
ste maal In zijn leven. Met oplettendheid be
keek hij het van alle kanten en tot z'n onbe
schrijfelijke verbazing zag hjj een bruin ge
zicht met zwarte oogen en een uitdrukking van
verwondering In de trekken.
Waarachtig, dat Is een portret van mijn
Vader zaliger, sprak Kikl-Tsum in zichzelf.
Zpu dat wellicht een waarschuwing zijn?
Zorgzaam wikkelde hij het kostbare voorwerp
in zyn zakdoek en borg het weg in zijn wjjde
hemd. Toen hij 's avonds thuis kwam, verborg
hij zijn schat heimelijk In een ouden’ pot. Waar
bijna nooit naar werd omgezien hf) wlM.er
geen betere plaats voor te vinden. Zijn jonge
vrouwtje vertelde hjj niets van zijn avontuur,
want vrouwen zijn nieuwsgierig en babbelziek,
en Kikl-Tsum 'Voelde, dat het een te heilig
voorval was, dan dat zóó maar Jan en alleman
zich er mee mocht bemoeien.
Een dag of wat achtereen bevond Kikl-Tsum
zich In groote agitatie. Hij dacht maar steeds
aan het portret dat hjj gevonden had en me
nigmaal liet hij opeens zijn arbeid rusten en
Ijlde naar huls, om even een blik te werpen
op zjjn schat.
zijn vrouwtje Lill-Tsee begreep maar niet,
waarom haar man zoo vaak naar huis kwam.
Aanvankelijk was zij tevreden met zjjn ver
klaring. dat hij alleen gekomen was, om haar
lieve gezichtje te zien, maar toen zich dat dag
In dag uit herhaalde en er steeds een t*fek van
hoog gewicht op zjjn gelaat lag, werd ztj wan
trouwend en begon wat meer op het doen en
laten van haar man te letten.
En toen merkte zU. dat hij nimmer wegging,
alvorens even in het achterkamertje te zjjn
geweest. Daar moest wat achter steken, dacht
LUl-<Tsee. En eiken dag doorzocht zjj nu het
kamertje, maar nooit slaagde zjj erin. Iets ver
dachts te vinden. Op zekeren dag kwam zij
echtèr plotseling in <je kamer en zag juist, hoe
haar man den pot verborg, waarin zjj haar
rozenbladeren bewaarde. Nauwelijks was de ge
strenge heer gemaal de deur uit. of zij klauter
de op een stoel en vond tusschen de rozen
bladeren den spiegel. Heel voorzichtig nam zij
het voorwerp in de hand. O vreeselljke waar
heid! Het portret van een vrouw! Terneerge
slagen zette zjj zich neder en begon jammerlijk
te schreien. Dóórvoer dus kwam hij zoo vaak
naar huis. Weer keek zjj het portret aan en
thans verwonderde zij zich, dat haar man in
zulk een gelaat Iets moois kon vinden: een
gezicht met woedende oogen. Zjj was er be
paald bang van en wou het niet meer zien. Het
was haar niet meer mogelijk haar werk te ver
richten. Zij voelde, dat zij ziek zou worden.
Toen Kikl-Tsum 's avonds thuiskwam, was
hij niet weinig verbaasd, noch zijn maal, noch
zijn vrouw te vinden. Hjj stapte dus naar het
slaapvertrek.
Zoo, moet ik dat van U ondervinden, na
dat wij nog geen jaar getrouwd zjjn? vroeg
Llli-Tsee met bijtende stem.
Hoe meen Ja dat? Wat dan, Lill-Tsee?
vroeg haar man. die bang begon te worden, dat
zijn vrouw haar verstand verloren had.
ndstadje Bolton zal
dei wereldwonderen
In dia der
Stadse lactiK.
het eenige
Reeds eenige maanden bevindt de landbou
wer Heinrich Kasptick uit Byhléguhre zich In
preventieve hechtenis in de gevangenis van
Kottbus. Sinds dien tijd gaat een goede geest
in die gevangenis rond, een geest van humot
en opgewektheid. Want Kasprick heeft er
als geen ander den slag van, de harten zijner
medemenschen stormenderhand te veroveren.
Met zijn grappen en zjjn gezang vrodljkt hij
gedetineerden en cipiers op. Het dorp, waar hij
woont, is vol spanning over den afloop van
zijn proces Kasprick moet wegens poging tov
moord terecht staan en vol sympathie voor
den merkwaardlgen zondaar. Want Kas-pric»
I» eigenlijk een edele roover. Voor de bewo
ners van het Spreewald is,hjj nu al een soort
legendarische figuur, een tweede Rtnaldo-
Rlnaldinl. hoewel hl) Van zijn 35 jaren er 14
in de gevangenis heeft doorgebracht,
maakte hij zich schuldig aan strooperlj
aan diefstal van dingen, die hij niet
zichzelf behoudt, maar wegschenkt aan
hoeftige menschen.
Zjjn vader was een arm daglooner met een
talrijk kroost. Reeds in hun prille jaren wer
den de kinderen vaak wegens kleine diefstal
len aangehouden.
Als jongens al stonden de broers Kasprick
in het geheel» Spreewald als echte wildebras
sen bekend. Zij waren het voorwerp eenerzljds
van schrik en onrust, anderzijds van geheime
bewondering Want eep romantiek, die men
alleen in vervlogen eeuwen thuis achtte, aetten
zij in daden om. Meermalen pleegden ze hun
misdrijven niet uit eigen gebrek, maar uit
medelijden, soms ook uit hoffelijkheid. Moe
dig en onverschrokken waren ze.
In een tijd, dat de jagers van het Spree
wald gezamenlijk jacht op Heinrich Kasprick
maakten, verscheen hij eens op een bal, waar
vele jagers tegenwoordig waren. In een
pauze tusschen het dansen ging hfj midden
In de zaal staan en riep met luide stem:
,Jk ben Kasprick! Vijfhonderd mark zijn op
mijn hoofd gezet! Wie wil mjj aangeven?"
Niemand sprak of verroerde zich. Het zou
gemakkelijk geweest zijn, hem aan te grijpen,
daar hij ongewapend was Maar het scheen,
dat niemand iets tegen hem wilde onder
nemen
Nu is hjj toch weer In de val geloqpen. Bij
een strooptocht werd hij betrapt. Bovendien
loste hjj een paar schoten op den houtvester,
die gelukkig geen doel troffen. Wegens poging
tot moord zal hij zich thans te verantwoorden
hebben.
Valérie. ik zal eten noch drinken onder uw
dak, er geen oogenbllk rust vinden, vóór ik u
gezegd heb. hoe ik over uw verheven toewijding
denk. Onophoudelijk heb ik er onder geleden
ze te moeten aannemen. Maar, zooals u lang
geleden zeide. ter wille van Elzéar heb ik de
zwakheid gehad, u tot zooveel arbeid, tot zulk
een ontbering te veroordeelen. En ik erken ten
volle, dat noch het legaat van mijn neef, noch
de overgave van Elzéar’s mager fortuintje mij
hier hadden kunnen terugvoeren, mjj deze hooge
vreugd kunnen schenkenzonder uw groote
offers!
Spreek daar niet meer over, viel zij hem
in de rede. Heeft het leven u dan zoo veran
derd, dat u niet kunt begrijpen, welk genot
welke voldoening mijn taak meebracht? Zij
heeft mijn leven gevuld.
In dat geval, sprak hij, meegevoerd door
een van zijn gewone opwellingen, als mijn fou
ten uw toegeeflijkheid, uw genegenheid niet
hebben uitgeput, laat mjj u dan met den naam.
dien u’ hebt helpen herstellen, teven» de too
rn, <ut blul «tin ingevolge de verzekerlngsvoorwaarden tegen f DAA/l bij levenslang» geheele ongeschlktbeld tot werken door f bij een ongeval met f OC/i by verllee van een hand f 1 oy verllee van een f Cfl t>y eedbreuk van f bijvarlles van H
SglvaUen voor een der volgende ultkeerlngen T JUUU.~ verliee van belde armen/belde beenen of beide oogen f t OU.- doodeiyken afloop een voet of een oog f duim of wyevlnger VV.-been of armJlTt/.- anderen vinger
jo*k van het tweede vijfjarenplan. „Waar
heen, vadertje Alexander?” vraagt de een.
..Naar het dorp zoo en zoo.”
„Wat wil je dan daar?”
„Tijdig in de file gaan staan voor de distri
butie van boter."
Men is in Rusland van plan de letter M uit
het alphabet te schrappen, daar deze geen
doel meer heeft. Immers er is toch niet meer
mjazo (vleesch), maslo (boter), margarln (mar
garine), mjod (honing), marmelad (marmelade),
muka (meel), macaroni (macaroni), manna
(gerst), moloko (melk), mllo (zeep), markow
(peen), malina (frambozen), mindal (amande
len), materya (bier), maschina (machines) En
alléén voor een Molotow 'de voorzitter van den
raad der Volksvertegenwoordiging) is geen'
letter M noodig.
Wat? Wel. dat portret van een meisje, dat
je in mijn rozenbladerenpot verstopt hebt. Ik
wil het niet meer zien, dat akelige, leelijk»,
booze gezicht. En lulde begon Lill-Tsee te wee
nen.
Ik begrijp er niets van. zei haar man.
Zoo. begrijp Je dat niet? vroeg zij met een
spottenden lach. Je houdt van dat meisje zeker
meer dan van mij?’
Wat zeg je daar. LiU-Tsee? vroeg Klki-
Tsilp^ thans op zijn beurt boos. Het is het por
tret van mijn Vader zaliger. Ik vond het een
poos geleden op straat en borg het zoolang
weg.
Meen je, dat ik het portret van een meisje
niet van dat van een man onderscheiden kan?
Dé beide echtgenooten wonden zich hoe lan
ger hoe meer op, zoodat de burgervader van
het dorp, die Juist voorbijkwam, evyn het hoofd
binnen de deur stak, om tot stilte te manen.
Beste kinderen, waarom die drukte? Legt
de zaak bij En bedenkt, dat er liefde en een
dracht onder U moet heerschen.
Mijn vrouw is gek geworden, zei Kikl-
Tsum.
Mijn zoon, de vrouwen zijn allen min of
meer dwaas, antwoordde de eerbiedwaardige
man. Gij moegt niet denken, dat de Uwe’de
eenige uitzondering zou'vormen. GQ moet U
nu maar daarin schikken. o
Ja. maar ze denkt allerlei onzin
Niet waar, riep Llli-Tsee weenend. Mijn
man heeft het portret van een vrouw in den
pot met rozenbladeren verstopt!
Ik heb heusch geen ander portret dan dat
van mlln Vader zaliger! riep de arme echtge
noot uit.
Kinderen, kinderen! riep de wijze burger
vader; maar laat my dat portret dan toch eens
zien.
Hij nam den spiegei en keek er heel voor
zichtig in. Daarop schudde hy zijn grijze hoofd
en sprak op ernstlgen toon:
Kinderen, wordt weer goed op elkaar. Dit
portret stelt niemand anders dan een burger
vader voor. Ik begrijp niet dat gij dat niet
dadelijk hebt gezien. Ik zal het meenemen en
het in het Gemeentehuis ophangen.
--Willem van
9 00 VARA-orkest "o 1. van Harry
930 Uitzending voor den Algem
van Kantoor, en Handelspersoneel„De
lederwaardigheden »an Wakker en Tropen.
door het VARA-tooneel; 9.45 VARA-
i; 10.15 Persbureau Vaz Dlas: 10.30 VARA-
1.15 Gramofoonmuziek: 12.00 Tijdsein
Het paard, de koe en de ezel verlangden
hun belooning voor alles, wat zij voor het com
munisme hadden gedaan.
Het paard zei: „Ik heb groote verdiensten
voor de revolutie, want ik heb de lasten over
bet land getrokken en de roode generaals en
officieren reden op" mjj.”
„Maar ik,” zei de koe. ,4k heb in de hon
gerjaren de kleine Sovjetkinderen met mijn
melk gespijzigd en ze krachtig gehouden voor
den lateren strijd, mij komt de belooning toe.”
Doch-de orde van de roode ster werd aan
den ezel gegeven, want- zijn verdiensten voor de
revolutie waren Inderdaad onmetelijk. Zonder
ezels toch zouden er in Rusland nooit com
munisten en revolutie zijn geweest.”
De Rus is de bescheidenste en zwaarmoedig
ste volksstam in Europa. Maar - hij heeft een
goede ziel en Is. als de honger hem niet drijft,
ook de tevredenste mensch. Op een dag, zoo
heet bet in den volksmond, gaat een boer langs
de Móskwa HU ziet, hoe een kameraad met
den dood door verdrinking, strijdt. Kort beslo
ten springt de boer toet water in en redt den
drenkeling. „Alles wat je wilt, kun Je
kiezen." zegt de geredde tot het boertje.
„Ordeteekenen, een hooge betrekking, geld of
wat je hart ook begeert." Doch het boertje
wilde voor zijn moedige daad geen belooning,
hij had niet anders dan zijn plicht gedaan,
vond hjj. De geredde dringt echter aan, hjj zou
zich werkelijk niet geneeren, maar hij kon
alles verlangen, wat hij wilde, want hU had
niemand minder dan Stalin van den dood ge
red.
Doodelijk ontsteld kijkt de boer hem aan,
krabt zith achter bet oor en zegt sidderend:
„Kameraad Stalin, ik heb maar één wensch,
ik smeek je, vertel aan niemand, dat ik je ge
red heb.”
Een boertje bezoekt een kennis in Moskou.
Deze toont hem de stad en het Kremlin, den
zetel der regeering. Verbaasd bekijkt het boertje
den dikken hoogen muur van het Kremlin met
zijn wonderschoone torens en vraagt, waarom
zulk een hooge muur is gebouwd. De Moskouer
vriend antwoordt hem: Opdat de bandieten nikt
over den muur kunnen klimmen.” Na een
oogenbllk fluistert het boertje: „Zeg eens. meen
je die van binnen naar buiten of omgekeerd?"
Twee bekenden komen elkaar tegen en spre
ken met elkaar over het vijfjarenplan. Nadat
het tweede vijfjarenplan voltooid is, zegt de
een tot den ander: „Weet Je al. dat men aan
het derde vijfjarenplan werkt?” De ander ont
kent dit beslist en zegt, dat zooiets uitgesloten
is. want de hoogste straf In Rusland is toch
slechts 10 jaar.... of de doodstraf.
Twee boeren zien elkaar in een van de snel
ste vliegtuigen. Men schrijft 1039, het laat-
De Parijsche postzegelverzamelaars hebben
een nieuwe ontdekking gedaan. ZU koopen en
verkoopen vervalschte postzegels. In de uitstal
kasten by de postzegelhandelaars liggen heele
vellen valsche postzegels waarvoor de verzame
laars fabelachtig hooge prijzen betalen.
Een vervalschte postzegel van 25 centimen
bracht 60 francs op en de omzet wordt lederen
dag grooter Maar de Fransche regeering heeft
incegrepen en proces-verbaal laten opmaken
tegen een jxistzegelhandelaar te Parijs die in
grooten getale valsche postzegels ten verkoop
aanbood; de regeering heeft ingegrepen omdat
zy van oordeel is dat Iedereen daardoor in dé
gelegenheid gesteld wordt om daarmee, zijn
brieven te frankeeren. waardoor de post con
currentie zou ondervinden.
De postzegelverkoopers hebben een fout be
gaan. daar ztj bekend maakten dat de ver
valschte postzegels zeer geschikt waren om de
Posterijen te misleiden.
Mén had gedaeht daardoor meer reclame
voor de postzegels te kunnen maken en men
had ^er geen bezwaar in gezien, omdat de val
sche exemplaren van 25 centimes 50 tot 60
francs opbrachten.
d®(
orki
orkesCN^
•en slultli
BRUSSEL?§»»-AI. 12.20 Max Alexys-orkest
1.30 vervolg concerto 5.20 Gr. pl. 830 Concert
door het omroeporkesten 1. v. Jean Kumps; 9.20
Uit het Casino te KnockK Concert
KALUNDBORG, 1153 M
uit Restaurant „Wlvex"; 3'
Walther Meyer Radon; 5.1
830 Fransche Muziek. Het
Het Alberyo-Bracony-trio.
BERLIJN, 419 M. 7.00 Populaire Dansmu
ziek; 8.40 Vloolrecltal door prof. Gustav Have-
man; 1030 Dansmuziek.
HAMBURG, 372 M.
ziek; 230 Gramofoon muziek; 4 50 Concert
Bad Pjrmont; 6.15 Gevarieerd
10.40 Concert uit café „Wallhoff".
K5NIGSWUSTERHAUSEN. 1635 M. 12 20
Gramofoonmuziek; 2.20 Gramofoonmuziek; 4.50
Concert.
LANGENBERG, 472 M. 1230 Concert o. 1. v.
Erich Kloos; 1.50 Concert o. 1. v. Eysoldt; 8.20
Uitzending van een concert uit den Dierentuin:
10.40 Concert.
DAVENTRY, 1554 M. 12.20 Orgelconcert
door Reginald Foort; 1.05 Gramofoonmuziek;
1.50 Concert door Jack Martin en zijn Majestic
orkest; 3-50 Concert door het Stedelijk Orkest
van Bournemouth o. 1. v. Sir Dan Godfrey; 11.20
Roy Fox en zUn band in .Monseigneur”.
PABUS (Eiffel) 1446 M. Concert, orkest o.
1. v. Ed. Flament.
PARIJS RADIO, 1725 M. 12.50 Gramofoon
muziek; 7 20 Gramofoonmuziek; 9.05 Gramo
foonmuziek; 9.50 Concert.
MILAAN, 331 M. 7.50 Gramofoonmuziek;
8.20 Idem.
ROME, 441 M. 8.20 Gramofoonmuziek.
WEENEN, 517 M. 7 50 Militair concert o. I.
v. M. Thann; 10 35 Concert door het Josef Woll-
ner Orkest.
WARSCHAU, 1412 M. 5.20 Concert door ’t
Omroeporkest o. L v. Cas. Wllkomirkl; 9.10 Cel
lo Recital; 10.20 Dansmuziek.
BEROMiiNSTER, 460 M 8.40 Uitzending
uit Mühlacker.
Nadat het tweetal tbuU een beetje opgeknapt werd, begon de vuegeru
opnieuw. Jaap, die al met zooveel van zijn kinderen last bad ge
had. paste de beste manier toe. Hy haalde dunne touwtje» door de
vleugeltjee van Plet en bond hem aan een boom. Heel den middag
sloeg Pietje met zyn armen en beenen. maar toen vader hem los
maakte, kon le nog niet vliegen en viel als een appel naar beneden
Het waa voor vader de Ble ook geen pretje zoo'n heelen tyd bet touw
vast te houden, want Pietje, die nogal dik voor zijn leeftijd was.
bleef net hangen als een steen. Plotseling gleed het touw uit vader»
handen, en daar vloog het arme Pietje tegen den grond. Wie er het
ergste aan toe waa. Jaap of zijn zoontje, was de eerste vyf minuten
niet na te gaan, want ze schreeuwden even hard.
M-
ren
en
er-
jn,
en
K*
er>
i»>
er-
XV
Hg
dB
en
en
