Prikkeldraad
H
Van de Pers-tribune
i
R.K. Politiebond „St. Michael”
De Engelsch-Fransche overeenkoijfi
DONDERDAG 28 JULI
Steeds méér stemvee!
Hoe haar te beschouwen?
TWEEDE CONGRESDAG
TE TILBURG
i
Schilderij van Moritz von Schwind (1804—1871in het stedelijk museum te Weenen.
Afd. Tilburg jubileert
HET PACHTVRAAGSTUK
feu
NEDERL. WEGENCONGRES
„DE LANDPART1J MET DEN LADDERWAGEN**
Bezoek aan Zuid-Limburg
Nog eens: gezant in opspraak
3
voor-
De atudiecommisaie samengesteld
Beleid hoofdbestuur
Rechtstoestand
Langdurige besprekingen werden gevoerd o^er
zoo
van de
en
over
Kloosterlingen-onderwijzer
•9
rit
Verder wordt de bewering van demon
stratief anti-clericaUsme beslist tegenge
sproken:
Heden hield het Ned. Wegencongres een ex
cursie naar Zuid-Llmburg. waar in verschlllen-
be-
es
de
es
Bespreking van het beleid van het
hoofdbestuur en afdeelings-
voorstellen
I
■J
ontstaan na de verwerping van de voorstellen
van wet tot nieuwe regeling der pachtovereen
komst;
gelet op de motie van de Rljkskleskringorga-
nlsatie Utrecht, voorgelegd aan de vergadering
van den Partijraad der R. K. Staatspartij van
27 en 28 Mei 1932. op het, naar aanleiding van
die motie, door het Partijbestuur uitgebrachte
prae advies, op de gedachtenwisseling ter voor
noemde vergadering en op de besluiten door
haar genomen;
doordrongen van het groote belang van een
behoorlijke regeling van het Pacht vraagstuk en
van den plicht der R. K. Staatspartij om alles
in het werk te stellen, een zoodanige regeling,
zooveel in haar vermogen ia, te bevorderen;
vooropstellende, dat in een regeling van het
pachtvraagstuk het sociale karakter van den
grondeigendom volledige erkenning behoort te
vinden;
Besluit:
een Studiecommissie te benoemen, om het
Partijbestuur omtrent de regeling van het
Pachtvraagstuk van advies te dienen;
verzoekt aan de Commissie, dit advies neer
te leggen In een gemotiveerd verslag en daarbij
zoo mogeljjk een regeling in concreten vorm te
formuleeren, hetzij als ontwerp van wet, hetzij
in een aantal stellingen, welke de grondslagen
voor een zoodanige regeling aangeven.
Naar aanMdlng van het feit, dat in het
rapport-Welter de salarieering der klooster-
lingen-onderwjjzers opnieuw aan de orde
gesteld werd, schrijft „De Nederlander” een
artikel, waarin het blad instemt met Prof.
Welter zelf, die een ultzonderingsregellng
voor kloosterlingen afwees, doch daam&Ast
opmerkte:
Erg sterk lijkt ons dit verweer niet. Wat
„Het Huisgezin” betreft: dit blad heeft na
tuurlijk alleen maar commentaar geleverd
op een blijkbaar uit de lucht gegrepen be
richt.
oe het ook zU, het accoord tusschen
Engeland en Frankrijk is uiterst vaag
en laat speelruimte om te fantaseeren.
De een ziet erin we zelden het reeds*
een Europeesche frontvorming ten opzichte
van Amejlka om dit laatste land tot con
cessies te dwingen, wat dec oorlogsschulden
betreft. Op deze suggestie begon Hoover
onriiddellijk te reagetren, want hij wilde
niet, dat Amerika in een door Europa
gewenschte richting zou,worden gedrongen.
Beoogde men dit In Europa, welnu dan«zou
ook Amerika pal staan en geen enkele con-
sessie geven. Er worden verschillende stel
lingen ontwikkeld over hetgeen MacDonald
en Herriot met hun overeenkomst bedoelen.
Wanneer wij de belde uiterste richtingen
„Natuurlijk hebben wij op dit gebied zelf
geen ervaring en wij kunnen met bepaalde
feiten deze tegenspraak niet weerleggen.
Maar wij mochten deze mededeellng per
soonlijk vernemen uit den mond van een
Nederlander, die in de Nederlandsche Ko-
tegenover elkaar? De uiterste pessimisten
veronderstellen, dat MacDonald en Herriot
In Lausanne bemerkt hebben, dat de groote
chaos aanstaande Is, tenminste, wanneer
men niet op het juiste moment de juiste
maatregelen treft. Doch het juiste moment
weten zij niet.... de juiste maatregelen
kunnen zij niet vinden. Vandaar deze nood
sprong!
Wij geven deze beide uiterste meenlngen,
om het volle licht op de consequenties van
de EngelschFransche overeenkomst te
laten! vallen. Staan wij aan den vooravond
van een nieuwe aera of voor den chaos?
Wie zal het ons zeggen?
Wij hebben af gewacht, wat de „Residen
tiebode” hierop te antwoorden zou hebben;
hier volgt het verweer:
Dit niet alleen op grond van eigen ken
nis, maar mede krachtens de bevestiging
van talrijke andere Nederlandsche katho-
dieken te Rome, onder wie de in dit opzicht
meest bevoegde persoonlijkheid niet ont
breekt.
Niet alleen Is er geen sprake van grie
ven der Nederlandsche Katholieken te
Rome tegen gezant Patljn, maar de goede
verstandhouding van den gezant tot het
katholieke deel der Nederlandsche kolonie
Is herhaaldelljk openlijk gebleken. Wij her
inneren b.v. aan de Inwijding van het
Nederlandsch college op den AventUn, die
de heer Patljn met het geheele personeel
van het gezantschap bijwoonde, en aan de
wederzijdsche hartelijke bezoeken bij gele
genheid van het Romelnsch verblijf der
drie Nederlandsche bisschoppen. Men be-
hoeft slechts eenmaal het veelkleurig ge
wemel van togen en habijten bij een recep
tie In het gezantschap te zien, om te kun
nen constateeren, dat daar geen antl-cleri-
callsme gedemonstreerd wordt.
(Vervolg van pag. 3 tweede blad)
De tweede dag van hej Congres van den
Ned. R. K. Politiebond ,81. Mtehaël” werd be
gonnen met een plechtige H. MIs, die door den
bondsadviseur, pastoor van Mersel met assis
tentie van de geestelijke adviseurs van Vlaar-
dlngen en Valkenswaard, respectievelijk de wel
eerwaarde heeren W. van den Berg en J. Ros.
werd opgedragen In de parochiekerk van den
H. Antonius en de H. Barbara aan het Groes-
elnd te Tilburg. Onder deze H. MIs naderden
vele afgevaardigden ter H. Tafel.
Na de H. Mis was er een gemeenschappelijk
ontbijt ïn een der zalen van het klooster der
Zusters Dominicanessen aan het Oroeseind.
Omstreeks ^wart over tien werd In de ach
terzaal van café Remmers het congres voort
gezet.
De begroeting 1933 werd zonder beraadsla
gingen goedgekeurd.
In de vacature-Hettlnga werd tot hoofdbe-
stuurslld gekozen de heer J. Walstra, uit Gro
ningen.
Bij de bespreking van het beleid van het
hoofdbestuur drong de afdeeling Amsterdam
aan op stopzetting van de opleiding aan de
polltie-vakschool te Den Bosch.
De afdeeling Lelden beklaagde zich Over het
optreden van den bondsambtenaar Klein, die
eerst had aangespoord tot verzet tegen salaris
korting en later zonder overleg zich voorstan
der van de korting had verklaard.
„Anders staat het, indien een regeling
zou worden getroffen, welke al het uit
's Lands kas bezoldigd personeel, dat in
gestichten of inrichtingen in gemeenschap
leeft, wegens goedkooper leefwijze en goed
kooper levens-onderhoud aan een bijzon
dere korting onderwerpt.”
„De Nederlander” ziet hierin eert vrucht
bare gedachte; het blad merkt op, dat onze
wetgeving n.l. in het Verpleegbesluit
krachtens de Arbeidswet reeds iets der
gelijks kent:
niet alleen aan ons, maar ook aan de tal
rijke personen uit het eerste gelid der
Nederlandsche kolonie, bij wie wij infor
meerden, geheel.... onbekend zou geble
ven zjjn.
een geheele salarisherziening, Plaatsen wegen en plaveisels werden
zlchtlgd.
Na een bezoek aan Vrijhof en Wilhelmina-
brug werd in autobussen over Meersen, Nuth,
Amstenrode en Treebeek naar Heerlen gere
den, waar het gemeentebestuur een noenmaal
aanbood.
Meerdere plaatsen werden nog bezocht o.a.
Eljgelshoven, Kerkrede en Valkenburg, in welke
laatste plaats het provinciaal bestuur van
Limburg hoffelijk gastheer-pllchten vervulde.
Het gezelschap zal Vrijdagmorgen een be
zoek brengen aan de fabriek Ougreé-Marihaya
te Luik, waar teerslakken vervaardigd worden.
poor wie worden we nou eigenlijk ge-,
regeerdf
De goedmoedige naïeveling hééft natuur
lijk direct z’n antwoord klaar: de staats
burger wordt geregeerd door de ministers
en de Kamerleden, de provinciale burger
door Gedeputeerde en Provinciale Staten
en de gemeentenaar door het college van
Burgemeester en Wethouders, mitsgaders
de leden van den Raad.
Dit Is echter een oude illusie, welke de
naïevelingen onder ons wellicht nog uit een
of ander vergeeld schoolboek hebben over
gehouden.
Tenminste....
Wat de 8. D. A. P. betreft, mag men in
Kamer-, Staten- en Raads-lëden, alsook in
Gedeputeerden, in Burgemeesters en Wet
houders niet langer de menschen zien, die
ons met hun eigen gezond verstand bestu
ren, maar die gedwee de bevelen opvolgen
varv hun kiezers-lnstanties.
Wat de 8. D. A. P. betreft, worden we
geregeerd door de kiezersorganisatie.
Wie als vertegenwoordiger der 8. D. A. P.
voor een- poppenkast-functie bedankt en
zelf zijn bestuursfunctie wil waarnemen,
krijgt den bout op den Jcop en wordt, als
onbruikbaar, uitgestooten.
We hebben daar den laatsten tijd zooveel
van- beleefd, dat het vervelend wordt er
nog eens op terug te komen.
Maar nu is er toch weer een zóó curieus
nieuw feit aan ’t licht' gekomen, dat. we
er even de aandacht voor moeten vragen.
Tot nu toe was het een of andere partij
federatie, welke wetten stelde, dat is
allemaal nog maar kinderwerk geweestf
Thans zal het partijbestuur blijkbaar van
één kamer uit staat, provinciën en gemeen
ten gaan regeeren.
„De Fakkel”, het orgaan van de O. 8. P.,
heeft n.l. onthuld, dat de soclaal-demokra-
tlsche gemeentebestuurders van het partij
bestuur, het geheime! consigne thuis
gekregen hebben, hoe zij moeten handelen
ten opzichte van de steunregeling.
Hier volgt de oekase:
de optimisten, die aan een constructieven
opbouw van Europa gelooven, en aan den
anderen kant hen, die hun zwart pessi
misme erdoor zien versterkt. Niemand zal
kunnen en willen ontkennen, dat er tal van
uiterst moeilijke problemen zijn op te lossen.
Alhoewel in herhaling vervallende, stippen
Wij van die problemen aan:
1. de tegenstellingen tusschen Frankrijk
en Duitschland.... Frankrijk en, Italië....
tusschen Europa en Amerika en tusschen
het Oosten en het Westen. Het gesloten pact
doet die tegenstellingen niet verdwijnen.
2. de kwestie der door Duitschland aan
het buitenland te verrichten betalingen. In
Lausanne is een afspraak gemaakt, dat
Duitschland in een fonds voor den opbouw
van Europa Mk. 3 milliard zal storten (hier
door zou al het vroegere vervallen) en wel
op speciaal geregelde wijze; in totaal ten
minste, wanneer de Mk. 3 milliard effectief
zou worden, hetgeen alleen zal zijn, wanneer
het beleggend publiek deze obligation
(Duitschland zou voor Mk. 3 milliard obll-
gatiën deponeeren bij de Bank voor Inter
nationale betalingen) zal willen koopen
tegen koersen van resp. 90 en 95%. Is dit
het geval de alsdan te betelen annuïtei
ten zouden jaarlijks Mk. 180 millloen vergen
dan is Duitschland jaarlijks een bedrag
van circa Mk. 2K milliard verschuldigd, een
bedrag dat het nimmer zal kunnen op
brengen.
3. de stagnatie van den internationalen
handel door de hooge tolmuren en de ver
schillende beperkende bepalingen als
v-'x e optimisten redeneeren als volgt: „Wij
I J ontkennen niet, dat deze tegenstellin
gen bestaan en dat de problemen bui
tengewoon ingewikkeld zijn. Tot nu toe
hebben noch de Volkenbond, noch de Inter
nationale conferenties iets ten goede kun
nen bereiken; integendeel zij hebben de
landen verder van elkander doen afdrijven.
MacDonald ziet dit In; Herriot ondervindt
de bittere nadeelen van een Isolement. Beide
staatslieden hebben besloten met elkander
een regeling te maken, om dien ongewenSCh-
ten toestand te beëindigen. Hoe zij dit zullen
doen, is nog niet bekend, maar de optimis
ten zijn tevreden met de poging op zichzelf.
ZIJ hopen, dat het wantrouwen geleidelijk
zal worden gebannen en dat men een basis
zal vormen, waarop het nieuwe gebouw zal
kunnen worden opgetrokken. Zij ontkennen
de moeilijkheden niet; zij weten piet, of de
basis hecht genoeg zal worden geconstru
eerd om dat gebouw te dragen, noch of het
gebouw zelf deugdelijk zal blijken. ZU loopen
niet op de gebeurtenissen vooruit, maar zij
constateeren den góeden wil, die voor hen
het noodzakelijke begin genoemd mag wor
den. ZU denken niet aan een vlugge wijzi
ging in de conjunctuur; zij zien den moei
lijken weg langzaam betreden, langzaam
gevolgd. De krisis kan h.L riog jaren dufën,
maar de mogelijkheid bestaat, dat aan de
verdere inzinking spoedig paal en perk zal
worden gesteld.
den rechtstoestand van de polltle-ambtenaren
in het algemeen.
Het congres nam de volgende, door het hoofd
bestuur ter vergadering ingediende motie, met
algemeene stemmen aan:
,De Nederlandsche R. K. Politiebond ,8t. Mi
chael”, vertegenwoordigend ruim 2300 ambte
naren van Rijks- en Oemeente-polltie
op 26 en 27 Juli 1932 te Tilburg in congres
bijeen;
gehoord de uiteenzetting over de nog steeds
goed als niet geregelde rechtspositie van
de politie in het algemeen;
betreurende de omstandigheid, dat de invoe
ring van Hoofdstuk III (inzake instelling van
Ambtenarengerechten. Red.) van de Ambtena
renwet 1920 nog steeds op slch laat wachten;
van meenlng, dat de invoering daarvan eerst
eenige rechtszekerheid voor de politie schept;
dringt er eerbiedig maar dringend bij de Re
geering op aan spoedig tot de invoering daar
van over Xe gaan;
bepaalt dat deze motie ter kennis zal worden
gebracht aan de Regeering en gepubliceerd in
de Pers."
Er werden hierna nog verschillende
stellen van huishoudelljken aard behandeld.
Besloten werd Heerlen aan te wijzen als
plaats waar het volgend congres zal worden
gehouden. Het Congres 1934 zal. in verband
met het dan te vieren 20-jarig bestaan van den
bond, in Amsterdam worden gehouden.
Medegedeeld werd, dat van Mgr. Diepen een
hartelijk danktelegram was ontvangen met den
blssc hoppe lijken zegen. In zijn slotwoord richtte
de voorzitter speciale woorden van hulde tot
het scheidende bestuurslid den heer Stoop, die
15 jaren lang het* redacteurschap van het
bondsorgaan waarnam.
De bondsadviseur pastoor van Mersel sprak
tenslotte eenige sympathieke woorden van af
scheid tot den voorzitter, die zooveel voor den
bond heeft gedaan en straks, in zijn kwaliteit
van bondsambtenaar zeker ook met energie zal
werkzaam blijven tot heil van de katholieke
politiemannen.
Des avonds om acht uur werd den congres
sisten een feestavond aangeboden, ter gelegen
heid van het 25-jarig bestaan van de Tllburg-
sche R. K. Polltlevereeniglng ..Hermandad”.
De dag van heden was gewijd aan excursies.
De congressisten maakten onder leiding van
..Tilburg Vooruit” een autotocht door de stad
en bezochten de maatschappij „Utrecht” te
Hilverenbeek en de Trapplsten-Abdlj onder
Moergestel.
Het secretariaat der R. K. Staatspartij deelt
ons mede, dat de commissie ter bestudeering*
van het Pachtvraagstuk. tot instelling waarvan
in de Partijraadsvergadering van 37 Mei 1932
werd besloten, als volgt is samengesteld:
1 Mr. J. R. H. van Schalk te 's Gravenhage,
lid en voorzitter van de Tweede Kamer der
Staten Generaal, als voorzitter.
2 Mr. J. J. A. H. Houben te Breda, lid van
het bestuur der R. K. Staatspartij, als lid.
3 Prof. dr. W. J. M. Koenraadt te Hoeven
(N.-Br.), hoogleeraar aan het Groot-Seminarle
aldaar, als lid.
4 G. W. J. van Koeverden te Buren (Geld.),
lid en onder-voorzltter van het hoofdbestuur
van den A B.T.B., als lid.
5 Mr. F. i. J. Janssen te Maastricht, lid van
de Eerste Kamer der Staten-Generaal en
onder-voorzltter van de Katholieke Fractie dier
Kamer, als lid.
6 A. J. Loerakker te Haarlem, lid van de
Tweede Kamer der Staten-General, voorzitter
van den Ned. R. K. Landarbeldersbond, als ift
7 Ir. H. Bemelmans, directeur der R. K.
Landbouwwinterschool te Roermond, als lid.
8 Mr. F. M. A. Haffmans, notaris te Helden
(L.). ah lid.
9 Jh^ mr. C. M. O. van Nispen «st Sevenaer,
advocaat en procureur te Vught, ak lid en
secretaris.
De opdracht der Commissie is neergelegd in
een besluit van het Partijbestuur, luidende als
volgt:
Het Partijbestuur van de R. K. Staatspartij,
in vergadering bijeen op Zaterdag 25 Juni 1932;
uitgaande van den toestand, zooals die is
„Niet de nonnekens zUn daar gesteld al*
uitzondering. qd wl» Arbeidswet niet
schillende beperkende bepalingen als con-
tlngenteeringen etc. Deze stagnatie zal niet
uit de wereld kunnen worden geholpen,
immers men heeft zich op de bestaande
protectie ingesteld en alom zijn fabrieken
en andere bedrijfstakken in het leven ge
roepen, die men niet meer zal willen los
laten. Het streven om zooveel moge lijk in
eigen behoeften te voorzien, is door den
nood der tUden geboren en men zal dit
Streven niet loslaten op gezag van een sim
pele overeenkomst tusschen Engeland en
Frankrijk. Bovendien zal men de Dulteche
goederen en de Japansche en Russische
artikelen tegen de exorbitant lage prijzen,
die deze landen ervoor vragen blijven, weren,
v-xe onbevredigende afloop van Lausanne
werd vrijwel on middellijk gevolgd door
een Engelsch-Fransche overeenkomst,
waarbij elke natie, die in Lausanne heeft
onderhandeld, zich zal kunnen aansluiten
en welke overeenkomst o.a. beoogt om de
verschillende problemen op de meest open
hartige wijze met elkander te bespreken en
elkander op de hoogte te houden van de ver-
ichlllende kwesties, die zich voordoen. In
ifwachting bovendien van een tot stand te
krengen Fransch-Engelsch handelsverdrag,
■al elk dezer belde landen Iedere daad van
discriminatie vermijden. Dit zijn ongeveer
ie basis voorwaarden, tenminste de voor
gaarden, welke wereldkundig zijn gemaakt.
Waar een dergelijke rage doelstelling niet
nag worden beschouwd als een gebeurtenis
ran wUde strekking, waarvoor men in de
Uondensche City de vlaggen heeft uitge
hangen, kan het niet anders, of datgene,
rat niet werd gepubliceerd, moet het be
langrijkste genoemd worden. Het niet gepu
bliceerde gedeelte van dg overeenkomst laat
ien weg vrij tot allerlei gissingen. Sommigen
den in het pact de vorming van één sterk
kont tegenover Amerika, om dit land tot
loncessies te dwingen ten opzichte van de
rorlogsschuldenanderen daarentegen zien
ren handigen zet van Frankrijk om zjjn
feolement te breken en op deze wijze Enge-
and geleidelijk te dringen in de Fransch-
thauvinistische richting; weer anderen
[elooven aan een idealistischen zet van
Engeland, om Parijs over te halen tot de
lenkbeelden, welke Londen koestert ten
ipzichte van het werkelijk wereld-herstel.
ten lijn dus, die getrokken wordt van een
lonclliante houding tegenover Duitschland
wer een wijziging in het verdrag van Ver-
willes naar het punt, waar de welvaart van
Europa en van de wereld zou beginnen.
Engeland wordt gewoonlijk als een nuchtere
latie beschouwd en de doorsnee-Engelsch-
nan is over 't algemeen dan ook nuchter.
Dit neemt echter niet weg, dat men aan de
Hiames dikwijls „Weltfremd” Is en speciale
dealen koestert, die niet voor verwezen-
Ijking vatbaar zijn. Men denke in dit ver
band b.v. aan' het terugbrengen in 1925
ran den koers van het Pond tot de vóór-
rorlogswaarde, waarvoor 't land zich groote
ipofferingen had te getroosten, enkel en
dleen om daardoor te bewijzen, dat een
Bder, die op Engeland vertrouwt, nimmer
bedrogen zal worden. Analoog hiermede is
bet accoord destijds met Amerika, waarbij
Ingeland, zonder zich te vergewissen van
te mentaliteit van -Duitschland en van de
indere schuldenaren, zich verbond tot het
betalen van hetgeen het aan Amerika schul-
Ug was en óók daarmede een last op zich
aam, die het slechte met groote moeite kon
dragen. Ook hier was het Engelsche Idealis
tische prestige in het spet
Utrecht had liever gehad, dat de voorzitter
in zijn openingswoord zich nog wat krachtiger
had uitgedrukt. Deze .afdeeling was van oor
deel. dat de Bond bij de behandeling van het
Kortingswetje door de R. K. Kamerfractie was
„beduveld”. Heeft het bestuur daartegeq ge
protesteerd. zoo werd gevraagd. De afdeeling
Haarlem nam den bondsambtenaar Klein weer
in bescherming, wegens zijn beleidvol en werk
zaam optreden.
De bondsvoorzitter beantwoordde de gemaak
te opmerkingen. HU zelde o. a. dat de Bond
ook na de aanneming van het Kortingswetje
via de Centrale van Overheidspersoneel nog
zUn ontstemming heeft te kennen gegeven over
het optreden der Kamerfractie.
De bondsambtenaar Kkein verdedigde zich
tegen de klacht van Leiden. Spreker heeft zich
bu een verlaging tenslotte neergelegd, omdat
de financieele toestand van de gemeente dat
eischte en de toezegging verkregefi werd, dat,
zoodra de positie der gemeente verbeterd zou
zUn, de politie allereerst weer aan de beurt
zou zijn.
demonstreerde.
In onze Pers-tribune-rubriek maakten
wij op 8 Juli van’ een en ander melding.
De Romeinsche correspondent van
TUd” toont zich nu over de uitlatingen
van „Huisgezin” en „Residentiebode” zeer
verwonderd:
In Rome is van zulk een diner, waarbij
de Nederl. gezant een politieke rede zou
hebben gehpuden, niets bekend. Natuurlijk
willen wij niet beweren, het menu en de
table-talk te kennen van elk avondeten,
dat H. M. gezant te Rome in de laatste
maanden tot zich genomen heeft, maar
redevoeringen van den Nederlandschen
gezant zijn hier uiteraard iets zeldzaams
en het is verwonderllik. dat zulk een feit
e pessimisten redeneeren anders,
gelooven niet aan de mogelijkheid tot
een vredelievende regeling der tegen
stellingen; zU gelooven niet aan een op
bouw, zonder dat eerst een nog erger chaos
zal zijn ontstaan. Een simplistische verkla
ring van het EngelschFransch pact is niet
in staat de reusachtige wereldproblemeh in
goede banen te lelden, nadat men een tien;
tal jaren gezwoegd heeft om Iets te bereiken.
Elke geboorte.... elk nieuw leven wordt
voorafgegaan door leed; de geboorte zelf is
een scherp lijden. Ten opzichte van het
wereldgebeuren is de werkelijkheid niet
anders. Noch Frankrijk, noch Duitschland,
nagaan, dan vinden wij aan de eene zijde1 noch Italië zullen hunne denkbeelden willen
wijzigenzij willen wél hunne Ideeën aan
anderen opdringen. Waarom dan een pact?
Waarom niet de Volkenbond, die toch ook
een pact genoemd kan worden? Waarom wil
men deze dan uitschakelen, zij het dan
ook niet tegenover de massa, maar, wel
lonie, met alle waardeerlng voor den cor
respondent van de „Tijd" vooral door
eigen ervaring beter geïnformeerd Is dan
hij en die op het moment, dat hij ons deze
mededeelingen deed, door geen enkele
diplomatieke of andere reserves belet werd,
zijn meening vrij uit te spreken.
Of dit ook met den zegsman
„Tijd” het geval is, betwijfelen we wel
eenigszins.
Niet alleen gezien de redactie van zijn
tegenspraak, maar ook, omdat de waar
heidsliefde van den persoon, die ons In
Rome de mededeellng deed en die op dit
gebied over zeer groote ervaring beschikt,
bij ons boven eiken twijfel verheven Is”.
Is dat nu weer geen groote step in de
richting?
Het partijbestuur decreteert: zóó zul je
stemmen! en verlaagt de vertegenwoor
digers der 8. D. A. P. zoodoende tot één
kudde stemvee.
Hier en daar roerden zich tot nu toe de
federaties, maar nu heeft bet partijbestuur
de leiding genomen.
Alle vertegenwoordigers der 8. D. A. P.
mogen geleidelljk-aan alleen nog maar
spreken en stemmen volgens hoog bevel.
Wanneer de Rij ksregeering zieh omwille
van het staatsbelang mengt in gemeente
zaken, dan wordt ach en wee geroepen over
zooveel snoode bedreiging van de autono
mie der gemeenten, maar de 8. D. A. p.
matigt zich wél het recht aan, te decretee-
ren, hoe bepaalde raadsleden stemmen
moeten, zij matigt zich wél het recht
aan, (een deel van) het gemeentebestuur
zijn autonome vrijheid te ontnemen.
Dat mag!
Af deelingsvoor stellen
Hierna kwamen verschillende afdeelingsvoor-
stellen aan de orde.
Alvorens tot de behahdellng- daarvan werd
overgegaan, werd besloten telegrammen van
hulde te zenden aan Z. H. Exc. Mgr. A. F. Die
pen. Bisschop van Deo Bosch, en aan H. M. de
Koningin.
Een voorstel van de afdeeling Haarlem om
slechts om de twee jaar een congres te houden,
werd, na wjjdlooplge discussies, Ingetrokken.
De bondsvoorzitter, de heer E. van Duin,
dankte het Congres voor z(jn benoeming tot
bondsambtenaar. B(j indiensttreding treedt hU
af als voorzitter en wordt de leiding tot het
volgend Congres overgedragen aan den tweeden
voorzitter, den heer de Kruik. Amsterdam.
Op voorstel van de afdeeling Haarlem werd
besloten een commissie in te stellen, die de
mogelijkheid zal onderzoeken van de stichting
van een sanatorlumfonds. In deze commissie
zullen zitting nemen afgevaardigden van de
afdeellngen Haarlem, Leiden en Bergen.
Aan den Minister van Justitie is een verzoek
gericht om In een wetsontwnp de bepaling vast
te leggen, dat ieder, die zich op Nederlandschen
bodem bevindt en ouder is dan 16 jaar, een
identiteitsbewijs bij zich moet hebben en op
aanvraag vertoonen.
van toepassing is; maar er is een alge
meene uitzondering, waaronder de nonne
kens vallen; doch evenzoo de diaconessen.
Een zelfde figuur zij het op ander
terrein moet den heer Welter voor den
geest gezweefd hebben.
Voorts herinnert het blad aan een uit
spraak van Baron van Wijnbergen In de
Tweede Kamer, die er geen bezwaar tegen
had, om, speciaal wat de onderwijzers be
treft, eens te doen nagaan, of met het be-
hoefte-element wel voldoende rekening
wordt gehouden:
Zoo zou men kunnen nagaan, of de ver
houding tusschen- gehuwden en ongehuw-
den, tusschen gezinnen met 2 kinderen,
grootere gezinnen en zeer groote gezinnen,
gfel juist is en ai dan niet wijziging behoeft,
of het leven van verschillende personen
In gemeenschap tot bijzondere vaststelling
der salarissen aanleiding moet geven en
nog tel van andere vragen, zaken, die rustig
kunnen overwogen worden, en pas dan
beantwoord.
Minister Terpstra verklaarde zich toen
tot zulk een onderzoek bereid:
Er zal naar mijn meenlng alleen gelet
kunnen worden op het element der be
hoefte. Het wil dan echter der Regeering
voorkomen, dat het juist zou zijn, de on-
derwijzers-kloosterllngen niet In een uit
zonderingspositie te plaatsen en het on
derzoek, dat In leder geval noodlg zou zijn,
naar de vraag van het verband tusschen
salaris en behoefte tegelijkertijd uit te
strekken tot andere ambtenaren, die even
eens in communauteit leven. Mijnheer de
voorzitter, onder de uitdrukkelijke restric
tie, dat het onderzoek zich hiertoe zal be
perken en dat er derhalve geen sprake zal
zijn van een geheele salarisherziening,
welke zl), zooals bekend, voor het oogenbllk
niet opportuun acht, is de Regeering bereid
een zoodanig onderzoek te laten instellen.
Deze discussie speelde zich af op 26
November 1930 en nu schUnt dat onder
zoek nog niet te zijn afgeloopen.
Misschien, dat de betrokken passages in
het Rapport-Welter de Regeering tot spoed
brengen.
Wordt hieruit een regeling geboren, die
velerwege bevrediging wekt en die verbit
tering niet oiMpruiten doet, dan zullen wli
uiteraard ons daarover zeer verbinden.”
„Het P B. acht het „duidelijk geworden,
dat de Regeering nu reeds een technische
herziening van de bestaande Rljksregellng
op onderdeelen overweegt.
Deze laatste mededeellng van den mi-
i nister maakt het noodlg, dat onze Raads-
l fracties er plaatselijk op voorbereid zijn,
dat de bestaande steunregeling ten hun-
r nent toch zal worden aangetast.
■Het Partijbestuur staat op het stand
punt, dat de steunuitkeeringen thans de
laagste grens bereikt hebben, die voor het
weerstandsvermogen van de werklooze
arbeiders en hun gezinnen noodzakelijk is.
Het is daarom dringend gewenscht, dat
onze Raadsfracties aan eventueele beslui
ten of opdrachten van de Regeering, om
in de steunregeling wijzigingen in te voe
ren, die tot verlaging van de ultkeeringen
leiden, bun medewerking niet verleenen.”
„Het Huisgezin” heeft eenigen tijd ge
leden aanmerking gemaakt op een rede
voering van onzen gezant te Rome. Mr.
Patljn zou o.a. hebben tjetoogd, In den Vol
kenbond weinig vertrouwen te stellen,
„dtndat ’n sterke mogendheid altUd en
terecht voor haar eigen belangen moet
opkomen en daarom zich aan geen Volken
bond kan storen.”
„De Residentiebode” nam dit
voegde er o.m. aan toe:
Het was ons bekend, dat onze gezant
door de onverbloemde wijze, waarop hij
ook in Rome soms van zijn'sympathieën
en antipathieën blijk geeft, bij de Neder
landsche kolonie In Rome niet direct per
sona grate meer is.
Toen we kort geleden In Rome waren,
klaagde men niet alleen over zUn politiek
optreden, maar ook over de wijze, waarop
hij zijn liberaal anti-clericallsme In Rome
om de eigen Industrie niet te verlammen.
Er is geen enkele aanwijzing om hierin bin
nenkort verandering te zien.
4. de kwestie der ontwapening en daar
mede gepaard gaande neiging van Amerika
um Europa in verschillende opzichten tege
moet te komen.
5. de bestaande over-productie of zooals
sommigen het willen noemen, de onder-
consumptie. Het wereldproductle-apparaat
is de laatste jaren zoodanig verbeterd, dat
men veel meer produceeren kan dan voor
de bestaande behoeften benoodigd is, zoo
lang tenminste het verbruik niet door spe
ciale oorzaken is toegenomen (bevolkings
toename, inschakeling van verschillende
gebieden als Rusland en China, die op het
moment uitgeschakeld zijn). Wil men rege
ling in dezen chaos brengen, dan zal men
een soort van „Plan-wirtschaft” moeten
organiseeren, waarbij men stuiten zal op
Rusland en Japan, die van geen wikken en
wegen zuUen ,willen weten.
6. het vraagstuk der werkloozende
kwestie der versobering en aanpassing aan
het nieuwe prijspeil.... de monetaire pro
blemen het streven van de dragers der
nieuwe gedachte nakr een anderen regee-
ringsvormde staatsinrichting in de ver
schillende landen, die ten deele weer afhan
kelijk is van datgene, wat er uit een wijzi
ging van het vredesverdrag vtin Versailles
zal worden gebrouwen.
En zoo kunnen wij nog tel van problemen
opnoemen, die door de overeenkomst Frank
rijkEngeland niet kunnen worden ver
doezeld.
