Prikkeldraad
;Van de Pers-tribune
u
I
I
R.K. Politiebond „St. Michael”
i'
De Engelsch-Franschie
1
d
h
I
Steeds méér stemvee
Hoe haar te beschouwen?
TWEEDE CONGRESDAG
TE TILBURG
II
Moties van het N. O. G.
Afd. Tilburg jubileert
I
J
De bezuinigingsvoorstellen
j
Beleid hoofdbestuur
Stuurlieden-Examens
*ÖE NIEUWE KERK TE DELFT
'IH
Kloosterlingen-onderwyzer
I 9
BELANGEN
VAN HET ONDERWIJS
I
I I
r.
Bespreking van het beleid van het
hoofdbestuur en afdeelings-
voorstellen
Nederlandsche Verkenners met aalmoezenier Boon uit Den Haag
en Dr. v. d. Poel uit Ginniken, als leider, met Mgr. Aengenent te
Lourdes
Rechtstoestand
Af deelingsvoor stellen
Nog eens: gezant in opspraak
NEDERLANDSCHE VERKENNERS TE LOURDES
s'*
A
1
van
e onbevredigende afloop van Lausanne
i
i
3
i-
et
;n
van de
over
en
i
k.
i
en
spe
u
ct
Verder wordt de bewering van demon
stratief anti-clerlcaiisme beslist tegenge
sproken:
Wij hebben afgewacht, wat de „Residen
tiebode” hierop te antwoorden sou hebben;
hier volgt het verweer:
„Natuurlijk hebben wij op dit gebied self
geen ervaring en wij kunnen met bepaalde
feiten deze tegenspraak niet weerleggen.
Maar wij mochten deze mededeellng per
soonlijk vernemen uit den mond van een
seur pastoor van Mersel sprak
i sympathieke woorden van af-
voorzltter, die zooveel voor den
nnls zal worden
gepubliceerd In
het
is
n
H
te
altijd
ge
rede-
Mr.
van het verband tusschen
hoefte tegelijkertijd uit te
e.
j.
1
a.
f-
i.
om
voe-
L
i;
t,
X
1.
s.
i-
ie
Invoe-
ig van
Ambtena-
wachten;
van eerst
Itle schept:
bij de Re
eling daar
in
II
n.
I-
n
r.
>3
i-
j»
te
13
le
le
n
;n
k.
r.
st
n
J1
■d
ie
•De alg. vergadering enz., gehoord de inlei
dingen van de heeren mr. J. B. de Hes en H J.
Overduln over het wetsontwerp tot herziening
der LageronderwUswet-1920,
constateerende. dat de Min. In zijn ontwerp
enkele wijzigingen heeft aangebracht oa. be-
treftfende de leerlingenschaal en het straffen
systeem
dat echter de aangebrachte wijzigingen in
geenen deele tegemoet komen aan de reeds door
het comité van actie tegen de wet-Terpstra
mede namens het Genootschap kenbaar ge
maakte bezwaren;
dat het ontwerp tot wet verheven, groote
schade zal berokkenen aan de belangen van het
onderwijs in het algemeen en de openbare
schoo) In het bijzonder;
dringt er bil de Volksvertegenwoordiging met
klem op aan, het wetsontwerp-Terpstra te ver
werpen.”
's GRAVENHAGE. Gesl. voor le stuurm. gr.
stoomv. de heeren J. ten Berge en D. J. Koning
en voor 3e stuurm. gr. st.vL de heeren M. M.
Hellman, P. v.d. Peyi en F. G. van Spanning.
De bondsambtenaar Klein verdedigde zich
tegen de klacht van Lelden. Spreker heeft zich
bij een verlaging tenslotte neergelegd, omdat
de flnancieele toestand van de gemeente dat
elschte en de toezegging verkregen werd, dat,
zoodra de positie der gemeente verbeterd zou
zijn, de politie allereerst weer aan de beurt
zou zijn.
Naar aanleiding van het feit, dat in het
rapport-Welter de salarleerlng der klooster-
Ungen-onderwijzers opnieuw aan de orde
gesteld werd, schrijft „De Nederlander” een
artikel, waarin het blad instemt met Prof.
Welter zelf, die een uitzonderingsregellng
voor kloosterlingen afwees, doch daarn&Ast
opmerkte:
Langdurige besprekingen werden gevoerd over
den rechtstoestand van de polltle-ambtenaren
in het algemeen.
Het congres nam de volgende, door het hoofd
bestuur ter vergadering ingediende motie, met
algemeene stemmen aan:
,JDe Nederlandsche R.K. Politiebond ,JBt. Mi
chael’’, vertegenwoordigend ruim 2300 ambte
naren van Ryks- en Gemeente-politle;
op 26 en 27 Juli 1932 te Tilburg in congres
bijeen;
een Engelsch-Fransche overeenkomst,
waarbij elke natie, die in Lausanne heeft
onderhandeld, zich zal kunnen aansluiten
en welke overeenkomst o.a. beoogt om de
verschillende problemen op de meest open
hartige wijze met elkander te bespreken en
elkander op de hoogte te houden van de ver
schillende kwesties, die zich voordoen, In
afwachting bovendien van een tot stand te
brengen Fransch-Engelsch handelsverdrag,
zal elk dezer beide landen iedere daad van
discriminatie vermijden. Dit zijn ongeveer
de basis-voorwaarden, tenminste de voor
waarden, welke wereldkundig zijn gemaakt.
Waar een dergelijke vage doelstelling niet
mag worden beschouwd als een gebeurtenis
van wijde strekking, waarvoor men in de
Londensche City de vlaggen heeft uitge
hangen, kan het niet anders, of datgene,
wat niet werd gepubliceerd, moet het be
langrijkste genoemd worden. Het niet gepu
bliceerde gedeelte van de overeenkomst laat
den weg vrij tot allerlei gissingen. Sommigen
zien in het pact de vorming van één sterk
front tegenover Amerika, om dit land tot
concessies te dwingen ten opzichte van de
oorlogsschulden; anderen daarentegen zien
een handlgen zet van Frankrijk om zijn
isolement te breken en op deze wijze Enge
land geleidelijk te dringen in de Fransch-
chauvinistische richting; weer anderen
gelooven aan een idealistischen zet van
Engeland, om Parijs over te halen tot de
denkbeelden, welke Londen koestert ten
opzichte van het werkelijk wereld-berstel.
Een lijn dus, die getrokken wordt van een
conclliante houding tegenover Duitschland
over een wijziging in het verdrag van Ver
sailles naar het punt, waar de welvaart van
Europa en van de wereld zou beginnen.
Engeland wordt gewoonlijk als een nuchtere
natie beschouwd en dé doorsnee-Engelsch-
man is over t algemeen dan ook nuchter.
Dit neemt echter niet weg, dat men aan de
Thames dikwijls „Weltfremd” is en speciale
idealen koestert, die niet voor verwezen
lijking vatbaar zijn. Men denke in dit ver
band b.v. aan het terugbrengen in 1925
van den koers van het Pond tot de vóór-
oorlogswaarde, waarvoor ’t land zich groote
opofferingen had te getroosten, enkel en
alleen om daardoor te bewijzen, dat een
ieder, die op Engeland vertrouwt, nimmer
bedrogen zal worden. Analoog hiermede is
het accoord destijds met Amerika, waarbij
Engeland, zonder zich te vergewissen van
de mentaliteit van Duitschland en van de
andere schuldenaren, zich verbond tot het
betalen van hetgeen het aan Amerika schul
dig was en ook daarmede een last op zich
nam, die het slechts met groote moeite kon
dragen. Ook hier was het Engelsche idealis
tische prestige in het speL
tegenover elkaar? De uiterste pessimisten
veronderstellen, dat MacDonald en Herriot
in Lausanne bemerkt hebben, dat de groote
chaos aanstaande is, tenminste, wanneer
men niet op het juiste moment de juiste
maatregelen treft. Doch het juiste moment
weten zij niet.... de juiste maatregelen
kunnen zij niet vinden. Vandaar deze nood
sprong!
Wij geven deze beide uiterste meeningen,
om het volle licht op de consequenties van
de EngelschFransche overeenkomst te
laten vallen. Staan wij aan den vooravond
van een nieuwe aera of voor den chaos?
Wie zal het ons zeggen?
•o
ig,
wijzigingen in te
8 van de uitkeeringen
lelden, hun medewerking niet verteenen.”
e pessimisten redeneeren anders. Zij
gelooven niet aan de mogelijkheid tot
een vredelievende regeling der tegen
stellingen; zij gelooven niet aan een op
bouw, zonder dat eerst een nog erger chaos
zal zijn ontstaan. Een simplistische verkla
ring van het EngelschFransch pact is niet
in staat de reusachtige wereldproblemen in
goede banen te leiden, nadat men een tien
tal jaren gezwoegd heeft om iets te bereiken.
Elke geboorte.... elk nieuw leven wordt
voorafgegaan door leed; de geboorte zelf is
een scherp lijden. Ten opzichte van het
wereldgebeuren is de werkelijkheid niet
anders. Noch Frankrijk, noch Duitschland,
noch Italië zullen hunne denkbeelden willen
wijzigen; zij willen wél hunne ideeën aan
anderen opdringen. Waarom dan een pact?
Waarom niet de Volkenbond, die toch ook
een pact genoemd kan worden? Waarom wil
men deze dan uitschakelen, zij het dan
ook niet tegenover de massa, maar wel
niet alleen aan ons, maar ook aan de tal
rijke personen uit het eerste gelid der
Nederlandsche kolonie, bij wie wij infor
meerden, "geheel.onbekend zou geble
ven zijn.
„De alg. vergadering enz., gehoord de inlei
ding over de bezuinigingsvoorstellen van de
commissle-Welter voor wat betreft het onder
wijs en de aalarlspositle van de onderwijzers;
constateerende, dat overneming van de voor
stellen der commissie door de Regeertng het
onderwijs in hooge mate zal desorganiseer en
door de aanstelling van lager bevoegde leer
krachten en degradatie zal veroorzaken van den
onderwijzersstand op een b 1 y v e n d e verla
ging van het levenspeil der onderwyzers ten
gevolge zal hebben een blyvende verlaging, die
slechts op toekomstverwachtingen Is gebaseerd,
welke door de werkeiykheld kunnen en ver-
moedeiyk zullen worden gelogenstraft;
spreekt haar groote verontwaardiging uit
over deze aanslagen op het onderwijs en zyn
dienaren en dringt er met klem by de Regee-
ring op aan. de denkbeelden van het rapport-
Welter betreffende onderwys en salarispositie
der onderwyzers niet in wettehjke voorschriften
of ultelndeiyke besluiten om te zetten.”
De avondvergadering was daarna verder van
huishoudeUjken aard.
By de bespreking van het beleid van het
hoofdbestuur drong de afdeellng Amsterdam
aan op stopzetting van de opleiding asm de
politie-vakschool te Den Bosch.
De afdeellng Leiden beklaagde zich over het
De 86ste algemeene vergadering van
Nederlandsch Onderwyzers-Genootschap
Woensdag in een der zalen van den Dierentuin
te 'sGravenhage gehouden. De volgende twee
moties werden met algemeene stemmen aange
nomen:
Dit niet alleen op grond van eigen ken
nis, maar mede krachtens de bevestiging
van talrijke andere Nederlandsche katho-
dieken te Rome, onder wie de in dit opzicht
meest bevoegde persoonlijkheid niet ont
breekt.
Niet alleen is er geen sprake van grie
ven der Nederlandsche Katholieken te
Rome tegen gezant Patijn, maar de goede
verstandhouding van den gezant tot het
katholieke deel der Nederlandsche kolonie
is herhaaldelijk openlijk gebleken. Wij her
inneren b.v. aan de Inwijding- van het
Nederlandsch college op den Aventijn, die
de heer Patijn met het geheele personeel
van het gezantschap bij woonde, en aan de
wederzljdsche hartelijke bezoeken bij gele
genheid van het Romeinsch verblijf der
drie Nederlandsche bisschoppen. Men be
hoeft slechts eenmaal het veelkleurig ge
wemel van togen en habijten bij een recep
tie in het gezantschap te zien, om te kun
nen constateeren, dat daar geen anti-cleri-
calisme gedemonstreerd wordt.
„Het P.B. acht het „duidelijk geworden,
dat de Regeering nu reeds een technische
herziening van de bestaande Rljksregeling
op onderdeelen overweegt.
Deze laatste mededeellng van den mi
nister maakt het noodig, dat onze Raads
fracties er plaatselijk op voorbereid zijn,
dat de bestaande steunregeling ten hun
nent toch zal worden aangetast.
Het Partijbestuur staat op het stand
punt, dat de steunuitkeeringen thans de
aagste grens bereikt hebben, die voor het
weerstandsvermogen van de werklooze
arbeiders en hun gezinnen noodzakelijk is.
Het is daarom dringend gewenscht, dat
onze Raadsfracties aan eventueele beslui
ten of opdrachten van de Regeerinj
in de steunregeling
ren, die tot verlagini
Door wie worden we nou eigenlijk ge
regeerd?
De goedmoedige naïeveling heeft natuur
lijk direct z’n antwoord klaar: de staats
burger wordt geregeerd door de ministers
en de Kamerleden, de provinciale burger
door Gedeputeerde en Provinciale Staten
en de gemeentenaar door het college van
Burgemeester en Wethouders, mitsgaders
de leden van den Raad.
Dit is echter een oude illusie, welke de
naïevelingen onder ons wellicht nog uit een
of ander vergeeld schoolboek hebben over
gehouden.
Tenminste.
Wat de 8. D. A. P. betreft, mag men in
Kamer-, Staten- en Raads-leden, alsook in
Gedeputeerden, in Burgemeesters en Wet
houders niet langer de menschen zien, die
ons met hun eigen gezond verstand bestu
ren, maar die gedwee de bevelen opvolgen
van hun klezers-lnstanties.
Wat de 8. D. A. P. betreft, worden we
geregeerd door de kiezersorganlsatle.
Wie als vertegenwoordiger der S. D. A. P.
voor een poppenkast-functie bedankt en
zelf zijn bestuursfunctie wil waarnemen,
krijgt den bout op den kop en wordt, als
onbruikbaar, uitgestooten.
We hebben daar den laatsten Mjd zooveel
van beleefd, dat het vervelend wordt er
nog eens op terug te komen.
Maar nu is er toch weer een zóó curieus
nieuw feit aan *t licht gekomen, dat we
er even de aandacht voor moeten vragen.
Tot nu toe was het een of andere partij
federatie, welke wetten stelde, dat is
allemaal nog maar kinderwerk geweestl
Thans zal het partijbestuur blijkbaar van
één kamer uit staat, provinciën en gemeen
ten gaan regeeren.
„De Fakkel”, het orgaan van de O. 8. P.,
heeft nl onthuld, dat de sociaal-demokra-
tlsche gemeentebestuurders van het partij
bestuur het geheime! consigne thuis
gekregen hebben, hoe zij moeten handelen
ten opzichte van de steunregeling.
Hier volgt de oekase:
om de eigen industrie niet te vei
Er is geen enkele aanwijzing om hl
nenkort verandering te zien.
■w—k e onoevreaigenae afloop van Lausanne kwestie der ontwapening
J J werd vrijwel onmiddellijk gevolgd door mede gepaard gaande neiging van
om Europa ln verschillende opzich
moet te komen.
5. de bestaande over-productle of zo
sommigen het willen noemen, de on
consumptie. Het wereldproductie-appa
is de laatste jaren zoodanig verbeterd,
men veel meer produceeren kan dan
de bestaande behoeften benoodigd is,
lang tenminste het verbruik niet door i
ciale oorzaken is toegenomen (bevolkt
toename, inschakeling van verschllle
gebieden als Rusland en China, die op
moment uitgeschakeld zijn). Wil me» rege
ling in dezen chaos brengen, dan zal mei
een soort van „Plan-wirtschaft” moetei
organiseeren, waarbij men stuiten zal o]
Rusland en Japan, die van geen wikken ei
wegen zullen willen weten.
6. het vraagstuk der werkloozend
kwestie der versobering en aanpassing aai
het nieuwe prijspeil.... de monetaire pro
blemen.... het streven van de dragers der
nieuwe gedachte naar een anderen regee-
ringsvorm.... de staatsinrichting in de ver
schillende landen, die ten deele weer afhan
kelijk is van datgene, wat er uit een wijzi
ging fan het vredesverdrag van Versailles
zal worden gebrouwen.
En zoo kunnen wij nog tal van problemen
opnoemen, die door de overeenkomst Frank
rijkEngeland niet kunnen worden ver
doezeld.
Het was ons bekend, dat onze gezant
door de onverbloemde wijze, waarop hij
ook in Rome soms van zijn sympathieën
en antipathieën blijk geeft, bij de Neder
landsche kolonie in Rome niet direct per
sona grata meer is.
Toen we kort geleden in Rome waren,
klaagde men niet alleen over zijn politiek
optreden, maar ook over de wijze, waarop
hij zijn liberaal antl-clericallsme in Rome
demonstreerde.
Hierna kwamen verschillende afdeellngsvoor-
stellen aan de orde.
Alvorens tot de behandeling daarvan werd
overgegaan, werd besloten telegrammen van
hulde te zenden aan Z. H. Exc. Mgr. A. F. Die
pen, Blsschop van Den Bosch, en aan H.M. de
Koningin.
Een voorstel van de afdeellng Haarlem om
slechts om de twee jaar een congres te houden,
werd, na wydlooplge discussies, ingetrokken.
De bondsvoorzitter, de heer E. van Duin,
dankte het Congres voor zijn benoeming tot
bondsambtenaar. By indiensttreding treedt hy
af als voorzitter en wordt de leiding tot het
volgend Congres overgedragen aan den tweeden
voorzitter, den heer de Kruik, Amsterdam.
Op voorstel van de afdeellng Haarlem werd
besloten een commissie in te stellen, die de
mogelijkheid zal onderzoeken van de stichting
van een sanatoriumfonds. In deze commissie
zullen zitting nemen afgevaardigden van de
afdeelingen Haarlem, Leiden en Bergen.
Aan den Minister van Justitie is een verzoek
gericht om In een wetsontwerp de bepaling vast
te leggen, dat leder, die zich op Nederlandschen
bodem bevindt en ouder is dan 16 jaar. een
identiteitsbewijs by zich moet hebben en op
aanvraag vertoonen.
l publiek deze obligation
(Duitschland zou voor Mk. 3 milliard obli
gation deponeeren bij de Bank voor Inter
nationale betalingen) zal willen koopen
tegen koersen van resp. 90 en 95%. Is dit
het geval de alsdan te betalen annuïtei
ten zouden jaarlijks Mk. 180 mlllioen vergen
dan is Duitschland jaarlijks een bedrag
van circa Mk. 2% milliard verschuldigd, een
bedrag dat het nimmer zal kunnen op
brengen.
3. de stagnatie van den Internationalen
handel door de hoogt tolmuren en de ver
schillende beperkende bepalingen als con-
tingenteeringen etc. Deze stagnatie zal niet
uit de wereld kunnen worden geholpen;
immers men heeft zich op de bestaande
protectie ingesteld en alom zijn fabrieken
en andere bedrijfstakken in het leven ge
roepen, die men niet* meer zal willen los
laten. Het streven om zooveel mogelijk in
eigen behoeften te voorzien, is door den
nood der tijden geboren en men zal dit
streven niet loslaten op gezag van een sim
pele overeenkomst tusschen Engeland en
Frankrijk. Bovendien zal men de Dultsche
goederen en de Japansche en Russische
artikelen tegen de exorbitant lage prijzen,
die deze landen ervoor vragen blijven, weren,
In onze Pers-tribune-rubriek maakten
wij op 8 Juli van een en ander melding.
De Romelnsche correspondent van „De
Tijd” toont zich nu over de uitlatingen
van .Jïulsgezin” en „Residentiebode” zeer
verwonderd:
In Rome is van zulk een diner, waarbij
de NederL gezant een politieke rede zou
hebben gehouden, niets bekend. Natuurlijk
willen wij niet beweren, het menu en de
table-talk te kennen van elk avondeten,
dat H M. gezant te Rome in de laatste
maanden tot zich genomen heeft, maar
redevoeringen van den Nederlandschen
cezant zijn hier uiteraard Iets zeldzaams
en het is verwonderlijk, dat zulk een feit
optreden van den bondsambtenaar Klein, die
eerst had aangespoord tot verzet tegen salaris
korting en later zonder overleg zich voorstan
der van de korting had verklaard.
Utrecht had liever gehad, dat de voorzitter
ln zijn openingswoord zich nog wat krachtiger
had uitgedrukt. Deze afdeellng was van oor
deel, dat de Bond by de behandeling van het
Kortingswetje door de R. K. Kamerfractie was
„beduveld”. Heeft het bestuur daartegen ge
protesteerd, zoo werd gevraagd. De afdeellng
Haarlem nam den bondsambtenaar Klein weer
in bescherming, wegens zyn beleidvol en werk
zaam optreden.
De bondsvoorzitter beantwoordde de gemaak
te opmerkingen. Hy zeide o. a. dat de Bond
ook na de aanneming van het Kortingswetje
via de Centrale van Overheidspersoneel nog
zyn ontstemming heeft te kennen gegeven over
het optreden der Kamerfractie.
„Anders staat het, indien een regeling
zou worden getroffen, welke al het uit
's Lands kas bezoldigd personeel, dat in
gestichten of Inrichtingen in gemeenschap
leeft, wegens goedkooper leefwijze en goed-
kooper levens-onderhoud aan een bijzon
dere korting onderwerpt."
„De Nederlander” ziet hierin een vrucht
bare gedachte; het blad merkt op, dat onze
wetgeving n.l. in het Verpleegbesluit
krachtens de Arbeidswet reeds iets der
gelijks kent:
6-jarig bestaan van den
jrden gehouden.
X van Mgr. Diepen een
was ontvangen met den
In zyn slotwoord richtte
woorden van hulde tot
:uurslld den heer Stoop, die
van het
De bekende oude kerk aan het Marktplein te
Delft, tot aan de hervorming St. Ursula ge
naamd. doch na de slooping der altaren offi
cieel Nieuwe Kerk geheeten. waarin zich nu
het mausoleum der Oranje-vorsten bevindt, en
waarvan de statige toren uren wyd ln den om
trek te zien is, biykt in zulk een ruïneuzen toe
stand geraakt, dat het hoofdschip de kerk ge
vaar loopt van in te storten.
De architect, die momenteel de leiding van
de restauratiewerkzaamheden van het transept
heeft, is van meenlng dat het niet verantwoord
Is. het hoofdschip in den toestand waarin het
verkeert, langer voor de godsdienstoefeningen
te gebruiken. Toch zal het nog wel eenlge weken
duren voordat de Inrichting van het dwarsschip
voor den kerkdienst een voldongen feit Is. Be
halve de verschillende formaliteiten en bespre
kingen moet worden afgewacht wanneer de
werkzaamheden In het Interieur van het tran
sept geheel beëindigd zullen zyn.
..Het Vaderland" geeft van den ernst der toe
stand het volgende zéér juiste overzicht:
De ramen aan de Noordzyde werden dichtge
timmerd, omdat er gevaar bestaat voor Inwaaien.
De gevelmuur van de Zuldzyde Is ln de lengte
richting meer dan een meter naar bulten door
gebogen. Teneinde den doorgebogen muur te
verankeren werd indertyd een geweldig schoor-
werk van grenenhouten balken geconstrueerd
en daartegen ’t leelyke grijze schynplafond aan
gebracht, dat aan de aesthetische werking van
het kerk-interieur zooveel schade doet. Boven dit
schyngewelf zit nog het geraamte van het oor
spronkelijke eikenhouten tongewelf, dat zich
via het transept voortzet tot aan het eind van
het koor. Het fatale is nu dat de schoorbalken,
voor zoover zy ln de muren zitten, nagenoeg
geheel zijn verteerd.
Daarenboven zyn de planken, waarop de leien
gespykerd moeten worden, zoover vergaan dat
er geen spyker meer In kan worden geslagen en
het hemelwater door alles heensijpelt. De de
solate toestand van *t schip manifesteerent zich
nagenoeg overal door scheuren, verkleuring der
muren door Inwatering enz.
Inderdaad kan hier worden gesproken van pe-
riculum ln mora, want het gevaar is verre van
denkbeeldig dat op ’n gegeven oogenbhk de ge
heele zoldering Instort en het gebouw in een
grooten puinhoop wordt omgezet. Er zullen nog
duizenden guldens noodig zyn om dit gedeelte
van het gebouw te herstellen en het is te hopen
dat ondanks den ernst der tyden de middelen
bijeen zullen komen om de restauratie-werk-
Mamheden te kunnen voagt—tlsu en beëindigen.
oe het ook zij, het accoord tusschen
Engeland en Frankrijk is uiterst vaag
en laat speelruimte om te fantaseeren. -j-v
De een ziet erin we zeiden het reeds J
een Europeesche frontvorming ten opzichte
van Amerika om dit laatste land tot con
cessies te dwingen, wat de oorlogsschulden
betreft. Op deze suggestie begon Hoover
om liddeiljjk te reaget-ren, want hij wilde
niet, dat Amerika in een door Europa
gewenschte richting zou worden gedrongen.
Beoogde men dit in Europa, welnu dan zou
ook Amerika pal staan en geen enkele con-
sessie geven. Er worden verschillende stel
lingen ontwikkeld over hetgeen MacDonald
en Herriot met hun overeenkomst bedoelen.
Wanneer wij de beide uiterste richtingen
nagaan, dan vinden wij aan de eene zijde
de optimisten, die aan een constructieven
opbouw van Europa gelooven, en aan den
anderen kant hen, die hun zwart pessi
misme erdoor zien versterkt. Niemand zal
kunnen en willen ontkennen, dat er tal van
uiterst moeilijke problemen zijn op te lossen.
Alhoewel ln herhaling vervallende, stippen
wij van die problemen aan:
1. de tegenstellingen tusschen Frankrijk
en Duitschland.... Frankrijk en Italië....
tusschen Europa en Amerika en tusschen
het Oosten en het Westen. Het gesloten pact
doet die tegenstellingen niet verdwijnen.
2. de kwestie der door Duitschland aan
het buitenland te verrichten betalingen. In
Lausanne is een afspraak gemaakt, dat
Duitschland in een fonds voor den opbouw
van Europa Mk. 3 milliard zal storten (hier
door zou al het vroegere vervallen) en wel
op speciaal geregelde wijze; in totaal ten
minste, wanneer de Mk. 3 milliard effectief
zou worden, hetgeen alleen zal zijn, wanneer terecht voor haar eigen belangen
het beleggend
De tweede dag van het Congres van den
Ned. R. K. Politiebond ,J3t. Mlchaël” werd be
gonnen met een plechtige H. Mis, die door den
bondsadviseur, pastoor van Mersel met assis
tentie van de geestetyke adviseurs van Vlaar-
dlngen en Valkenswaard, respectievelyk de wel
eerwaarde heeren W. van den Berg en J. Ros.
werd opgedragen ln de parochiekerk van den
H. Antonlus en de H. Barbara aan het Groes-
eind te Tilburg. Onder deze H. MIs naderden
vele afgevaardigden ter H. Tafel.
Na de H. MIs was er een gemeenschappeiyk
ontbyt ln een der zalen van het klooster der
Zusters Dominicanessen aan het Groeselnd.
Omstreeks kwart over tien werd in de ach
terzaal van café Remmers het congres voort
gezet.
De begrooting 1933 werd zonder beraadsla
gingen goedgekeurd.
In de vacatuce-Hettinga werd tot hoofdbe
stuurslid gekozen de heer J. Walstra, uit Gro
ningen.
lonie, met alle waardèering voor den cor
respondent van de „Tijd” vooral door
eigen ervaring beter geïnformeerd is dan
hij en die op het moment, dat hij ons deze
mededeelingen deed, door geen enkele
diplomatieke of andere reserves belet werd,
zijn meenlng vrij uit te spreken.
Of dit ook met den zegsman
„Tijd” het geval is, betwijfelen we wel
eenigszins.
Niet alleen gezien de redactie van zijn
tegenspraak, maar ook, omdat de waar
heidsliefde van den persoon, die ons in
Rome de mededeellng deed en die op dit
gebied over zeer groote ervaring beschikt,
bij ons boven eiken twijfel verheven is”.
„Het Huisgezin” heeft eenlgen tijd
leden aanmerking gemaakt op een
voering van onzen gezant te Rome.
Patijn zou o.a. hebben betoogd, ln den Vol
kenbond weinig vertrouwen te stellen,
„omdat *n sterke mogendheid altijd en
i moet
opkomen en daarom zich aan geen Volken
bond kan storen."
,J)e Residentiebode" nam dit
voegde er o.m. aan toe;
Erg sterk lijkt ons dit verweer niet. Wat
„Het Huisgezin” betreft: dit blad heeft na
tuurlijk alleen maar commentaar geleverd
op een blijkbaar uit de lucht gegrepen be
richt.
gehoord de uiteenzetting over de nog
zoo goed als niet geregelde rechtsposlt
de politie ln het algemeen;
betreurende de omstandigheid, dat de
ring van Hoofdstuk m (inzake InstelHi
Ambtenarengerechten. Red.) van de Am
renwet 1920 nog steeds op zich
van meenlng, dat de invoering
eenlge rechtszekerheid voor de
dringt er eerbiedig maar drir
geering op aan spoedig tot de
van pver te gaan;
bepaalt dat deze motie ter k<
igebracht aan de Regeering etj
de Pers.”
Er werden hierna nog verschillende voor
stellen van huishoudeiyken/aard behandeld.
Besloten werd Heerlen aan te wijzen als
plaats waar het volgend congres zal worden
gehouden. Het Congres/1934 zal, in verband
met het dan te vieren
bond, ln Amsterdam t
Medegedeeld werd,/
harteiyk danktelegraïn
blsschoppeiyken ze^en.
de voorzitter i
het Scheldende
15 jaren lang /het redacteurschap
bondsorgaan waarnam.
De bondsad'
tenslotte eenit
scheid tot der
bond heeft gedaan en straks, in zyn kwaliteit
van bondsambtenaar zeker ook met energie zal
werkzaam biyven tot heil van de katholieke
politiemannen.
Des avonds om acht uur werd den congres
sisten een feestavond aangeboden, ter gelegen
heid van het 25-jarig bestaan van de TUburg-
sche R.K. Polltlevereenlging .Hermandad”.
De dag van heden was gewijd aan excursies.
De congressisten maakten onder leiding van
„Tilburg Vooruit” een autotocht door de stad
en bezochten de maatschappy „Utrecht” te
Hllverenbeek en de Trapplsten-Abdy onder
Moergestel
Is dat nu weer geen groote stap in de
richting?
Het partijbestuur decreteert: zóó zul je
stemmen! en verlaagt de vertegenwoor
digers der 8. D. A. P. zoodoende tot één
kudde stemvee.
Hier en daar roerden zich tot nu toe de
federaties, maar nu heeft het partijbestuur
de leiding genomen.
Alle vertegenwoordigers der 8. D. A. P,
mogen geleidelljk-aan alleen nog maar
spreken en stemmen volgens hoog bevel.
Wanneer de Rijksregeering zich omwille
van het staatsbelang mengt In gemeente
zaken, dan wordt ach en wee geroepen over
zooveel snoode bedreiging van de autono
mie der gemeenten, maar de 8. D. A. P.
matigt zich wél het recht aan, te decretee-
ren, hoe bepaalde raadsleden stemmen
moeten, zij matigt zich wél het recht
aan, (een deel van) het gemeentebestuur
zijn autonome vrijheid te ontnemen.
Dat mag!
„Niet de nonnekens zijn daar gesteld als
Nederlander, die in de Nederlandsche Ko- uitzondering, op wie de Arbeidswet niet
T^ye optimisten redeneeren als volgt: „Wij
I J ontkennen niet, dat deze tegenstellin
gen bestaan en dat de problemen bui
tengewoon ingewikkeld zijn. Tot nu toe
hebben noch de Volkenbond, noch de inter
nationale conferenties iets ten goede kun
nen bereiken; Integendeel zij hebben de
landen verder van elkander doen afdrijven.
MacDonald ziet dit in; Herriot ondervindt
de bittere nadeelen van een isolement. Belde
staatslieden hebben besloten met elkander
een regeling te maken, om dien ongewensCh-
ten toestand te beëindigen. Hoe zij dit zullen
doen, is nog niet bekend, maar de optimis
ten zijn tevreden met de poging op zichzelf.
Zij hopen, dat het wantrouwen geleidelijk
zal worden gebannen en dat men een basis
zal vormen, waarop het nieuwe gebouw zal
kunnen worden opgetrokken. Zij ontkennen
de moeilijkheden niet; zij weten niet, of de
basis hecht genoeg zal worden geconstru
eerd om dat gebouw te dragen, noch of het
gebouw zelf deugdelijk zal blijken. Zij loopen
niet op de gebeurtenissen vooruit, maar zij
constateeren den goeden wil, die voor hen
het noodzakelijke begin genoemd mag wor
den. Zij denken niet aan een vlugge wljzl
ging in de conjunctuur; zij zien den moei
lijken weg langzaam betreden, langzaam
gevolgd. De krisis kan h.l. nog Jaren duren,
maar de mogelijkheid bestaat, dat aan de
verdere inzinking spoedig paal en perk zal
worden gesteld.
van toepassing is; maar er is een alge
meene uitzondering, waaronder de nonne
kens vallen; doch evenzoo de diaconessen.
Een zelfde figuur zij het op ander
terrein moet den heer Welter voor den
geest gezweefd hebben.
Voorts herinnert het blad aan een uit
spraak van Baron van Wijnbergen in de
Tweede Kamer, die er geen bezwaar tegen
had, om, speciaal wat de onderwijzers be
treft, eens te doen nagaan, of met het be-
hoefte-element wel voldoende rekening
wordt gehouden:
Zoo zou men kunnen nagaan, of de ver
houding tusschen gehuwden en ongehuw-
den, tusschen gezinnen met 2 kinderen,
grootere gezinnen en zeer groote gezinnen,
wel juist is en al dan niet wijziging behoeft,
of het leven van verschillende personen
in gemeenschap tot bijzondere vaststelling
der salarissen aanleiding moet geven en
nog tal van andere vragen, zaken, die rustig
kunnen overwogen worden, en pas dan
beantwoord.
Minister Terpstra verklaarde zich toen
tot zulk een onderzoek bereid:
Er zal naar mijn meenlng alleen gelet
kunnen worden op het element der be
hoefte. Het wil dan echter der Regeering
voorkomen, dat het juist zou zijn, de on-
derwijzers-kloosterlingen niet in een uit
zonderingspositie te plaatsen en het on
derzoek, dat in leder geval noodig zou zijn,
naar du vn
salaris en
strekken tot andere ambtenaren, die even
eens ln communauteit leven. Mijnheer de
Voorzitter, onder de uitdrukkelijke restric
tie, dat het onderzoek zich hiertoe zal be
perken en dat er derhalve geen sprake zal
zijn van een geheele salarisherziening,
welke zij, zooals bekend, voor het oogenblik
niet opportuun acht, is de Regeering bereid
een zoodanig onderzoek te laten Instellen.
Deze discussie speelde zich af op 26
November 1930 en nu schijnt dat onder
zoek nog niet te zijn afgeloopen.
Misschien, dat de betrokken passages in
het Rapport-Welter de Regeering tot spoed
brengen.
Wordt hieruit een regeling geboren, die
velerwege bevrediging wekt en die verbit
tering niet opspruiten doet, dan zullen wi
uiteraard ons daarover zeer verblijden.”
